abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_187386816
Heb je zelf een persoonlijkheidsstoornis of ken je iemand met een persoonlijkheidsstoornis?
Of heb je vermoedens dat je er een hebt? Hier kun je het allemaal kwijt.

Beknopte omschrijving van een persoonlijkheidsstoornis:
Een persoonlijkheidsstoornis is een langdurig patroon van afwijkende emoties en opvattingen.
Veel persoonlijkheidsstoornissen komen tot ontwikkeling door traumatische ervaringen in combinatie met erfelijke gevoeligheid.

SPOILER: Meer informatie
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
P.S. Liever geen reacties over de zogenaamde labeltjescultuur.
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_187405857
Wachtlijsten in de verslavingszorg:
Tijdens het laatste gesprek op 6 juni: 8 weken.
Gisteren toen er gebeld werd: 5 weken (Maar de casemanager wist meer, maar die was onbereikbaar).
Vandaag weer gebeld: dinsdag kan ik terecht...

|:( |:(
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_187406104
quote:
0s.gif Op donderdag 13 juni 2019 15:45 schreef Burner82 het volgende:
Wachtlijsten in de verslavingszorg:
Tijdens het laatste gesprek op 6 juni: 8 weken.
Gisteren toen er gebeld werd: 5 weken (Maar de casemanager wist meer, maar die was onbereikbaar).
Vandaag weer gebeld: dinsdag kan ik terecht...

|:( |:(
Bizar, maar schiet wel lekker op zo. Dan hoef je toch niet eerst naar huis ^O^

Maar hoe zat dat nou met dat biertje wat je had gehad?
pi_187406258
quote:
0s.gif Op donderdag 13 juni 2019 15:45 schreef Burner82 het volgende:
Wachtlijsten in de verslavingszorg:
Tijdens het laatste gesprek op 6 juni: 8 weken.
Gisteren toen er gebeld werd: 5 weken (Maar de casemanager wist meer, maar die was onbereikbaar).
Vandaag weer gebeld: dinsdag kan ik terecht...

|:( |:(
Zo dat is wel hard ingekort dan. Maar dat is fijn toch? *O* Tot hoe lang kun je nog op de PAAZ blijven trouwens?

Ik kan ook dinsdag voor intake bij afdeling persoonlijkheidsstoornissen. :) Ga nu nog dagelijks naar de crisis dagbehandeling. Helaas deze week wel weer een nieuwe crisis gehad.. ben blij dat ik nu wel snel terecht kan, want het voelde echt alsof ik nooit verder zou komen dan mandala's kleuren en knippen en plakken. Daarnaast heb ik die specifieke hulp wel echt nodig, want cognitieve gedragstherapie zet ook geen zoden aan de dijk meer na al die jaren. :')
pi_187406449
quote:
1s.gif Op donderdag 13 juni 2019 16:03 schreef _Hestia_ het volgende:

[..]

Bizar, maar schiet wel lekker op zo. Dan hoef je toch niet eerst naar huis ^O^

Maar hoe zat dat nou met dat biertje wat je had gehad?
Het schiet lekker op zo inderdaad.

Ik heb zaterdag gewoon zoals vanouds gezopen, was er wel aan toe ook :P
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_187406488
quote:
0s.gif Op donderdag 13 juni 2019 16:13 schreef Fayen. het volgende:

[..]

Zo dat is wel hard ingekort dan. Maar dat is fijn toch? *O* Tot hoe lang kun je nog op de PAAZ blijven trouwens?

Ik kan ook dinsdag voor intake bij afdeling persoonlijkheidsstoornissen. :) Ga nu nog dagelijks naar de crisis dagbehandeling. Helaas deze week wel weer een nieuwe crisis gehad.. ben blij dat ik nu wel snel terecht kan, want het voelde echt alsof ik nooit verder zou komen dan mandala's kleuren en knippen en plakken. Daarnaast heb ik die specifieke hulp wel echt nodig, want cognitieve gedragstherapie zet ook geen zoden aan de dijk meer na al die jaren. :')
Ik zit vandaag precies 8 weken op de PAAZ. Ik zou nog 1.5 week kunnen blijven, maar dat is niet meer nodig gelukkig,

Ik hoop dat ze bij de kliniek ook beetje aandacht gaan schenken aan mijn persoonlijkheidsstoornis.
Dat klinkt eigenlijk als de dagbehandeling hier, knutselen en mandalaś inkleuren :P Is gewoon bezigheid om de dag door te komen, verder is het grote bullshit. Ik ga ook nooit, al moet het eigenlijk wel :P Maar ze weten hoe ik er over denk, en ze geven me er ook wel gelijk in.

Ga je naar een aparte kliniek voor je persoonlijkheidsstoornis? (welke heb je?)
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_187406755
quote:
0s.gif Op donderdag 13 juni 2019 16:30 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ik zit vandaag precies 8 weken op de PAAZ. Ik zou nog 1.5 week kunnen blijven, maar dat is niet meer nodig gelukkig,

Ik hoop dat ze bij de kliniek ook beetje aandacht gaan schenken aan mijn persoonlijkheidsstoornis.
Dat klinkt eigenlijk als de dagbehandeling hier, knutselen en mandalaś inkleuren :P Is gewoon bezigheid om de dag door te komen, verder is het grote bullshit. Ik ga ook nooit, al moet het eigenlijk wel :P Maar ze weten hoe ik er over denk, en ze geven me er ook wel gelijk in.

Ga je naar een aparte kliniek voor je persoonlijkheidsstoornis? (welke heb je?)
Mooi dat het probleem met wel/niet op de PAAZ blijven zo is opgelost en dat je aan de slag kunt met in ieder geval je verslaving (alcohol, toch?). :) En idd, die crisisopvang is ongeveer net als bij een opname.. alleen bij een crisis dagbehandeling is het programma intensiever. Wij hebben ook wat mensen uit de kliniek die meelopen en daar schijn je idd heel de dag alleen maar te kleuren/knutselen. Hoe vul je de dagen daar eigenlijk? :P

Bij mij is het complex, ik moet nog onderzocht worden. Ik heb al hulp gehad, maar ben dus nu idd doorverwezen naar een grotere instelling die ook een speciale afdeling voor persoonlijkheidsproblematiek heeft. Ik heb er in ieder geval meerdere, zowel cluster C (ontwijkende ps en obsessief-compulsieve ps) als cluster B (borderline). Zelf heb ik mijn twijfels bij de cluster C, ik herken me voornamelijk in borderline (stemmingswisselingen, suicidaal, aantrekken en afstoten, zelfbeschadigend gedrag, problemen met woede en ook met alcohol :') )
pi_187406922
quote:
0s.gif Op donderdag 13 juni 2019 16:44 schreef Fayen. het volgende:

[..]

Mooi dat het probleem met wel/niet op de PAAZ blijven zo is opgelost en dat je aan de slag kunt met in ieder geval je verslaving (alcohol, toch?). :) En idd, die crisisopvang is ongeveer net als bij een opname.. alleen bij een crisis dagbehandeling is het programma intensiever. Wij hebben ook wat mensen uit de kliniek die meelopen en daar schijn je idd heel de dag alleen maar te kleuren/knutselen. Hoe vul je de dagen daar eigenlijk? :P

Bij mij is het complex, ik moet nog onderzocht worden. Ik heb al hulp gehad, maar ben dus nu idd doorverwezen naar een grotere instelling die ook een speciale afdeling voor persoonlijkheidsproblematiek heeft. Ik heb er in ieder geval meerdere, zowel cluster C (ontwijkende ps en obsessief-compulsieve ps) als cluster B (borderline). Zelf heb ik mijn twijfels bij de cluster C, ik herken me voornamelijk in borderline (stemmingswisselingen, suicidaal, aantrekken en afstoten, zelfbeschadigend gedrag, problemen met woede en ook met alcohol :') )
Verslaving bij mij is gekomen door alcohol te gebruiken als (zelf)bescherming.. Dat maakt het lastiger voor mij. Ik zit ook in cluster B, met ontwikkelingspsychopathie.
Ik vul mijn dagen met van alles, om maar niet naar het knutselen te hoeven. En als ik er heen ga, zit ik in de ¨kantoortuin (lees, 2 tafels met een paar stoelen, te midden van veel zooi)¨met de laptop.

Fijn dat je doorverwezen bent. Hopen dat ze je daar kunnen helpen.
Gaan ze je daar verder testen?
Ik ben heel benieuwd hoe de verslavingskliniek het eraf gaat brengen mbt de andere klachten.
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_187407077
quote:
0s.gif Op donderdag 13 juni 2019 16:26 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Het schiet lekker op zo inderdaad.

Ik heb zaterdag gewoon zoals vanouds gezopen, was er wel aan toe ook :P
Dat geloof ik na zoveel weken maar dan is het wel maar goed dat je meteen door kunt voor je anders thuis weer helemaal terugvalt in de tussentijd. Ben ook benieuwd hoe dat in de verslavingskliniek gaat met je andere dingen. Vaak is dat toch lastig weet ik uit ervaring.

@Fayen. veel succes met je intake en onderzoeken ^O^
pi_187408921
quote:
1s.gif Op donderdag 13 juni 2019 17:03 schreef _Hestia_ het volgende:

[..]

Dat geloof ik na zoveel weken maar dan is het wel maar goed dat je meteen door kunt voor je anders thuis weer helemaal terugvalt in de tussentijd. Ben ook benieuwd hoe dat in de verslavingskliniek gaat met je andere dingen. Vaak is dat toch lastig weet ik uit ervaring.

@:Fayen. veel succes met je intake en onderzoeken ^O^
Ik ben ook erg benieuwd. Weet niet hoevaak ze persoonlijkheidsstoornissen mede behandelen :P
Maar, 1 manier om erachter te komen he :P
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_187410101
quote:
0s.gif Op donderdag 13 juni 2019 16:53 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Verslaving bij mij is gekomen door alcohol te gebruiken als (zelf)bescherming.. Dat maakt het lastiger voor mij. Ik zit ook in cluster B, met ontwikkelingspsychopathie.
Ik vul mijn dagen met van alles, om maar niet naar het knutselen te hoeven. En als ik er heen ga, zit ik in de ¨kantoortuin (lees, 2 tafels met een paar stoelen, te midden van veel zooi)¨met de laptop.

Fijn dat je doorverwezen bent. Hopen dat ze je daar kunnen helpen.
Gaan ze je daar verder testen?
Ik ben heel benieuwd hoe de verslavingskliniek het eraf gaat brengen mbt de andere klachten.
Ja wat betreft alcohol herkenbaar. Ik vind mezelf niet verslaafd, maar ik heb wel een 'probleem'. Drink toch wel iedere dag in de avond een paar glazen, vooral voor de roes. Ik heb dan meer dan alles veel positiever lijkt en ik ervan ontspan. Gelukkig heb je op de PAAZ wel je laptop idd. Anders zouden het lange dagen worden denk ik. Wat is trouwens ontwikkelingspsychopathie? Is dat hetzelfde als 'gewone' psychopathie? Ik heb het gegoogled maar werd er niet echt wijzer van haha.

Ik heb nog geen idee wat het plan de campagne is. Ik weet in ieder geval dat ik volgende week twee intakegesprekken heb en dat ik een aantal vragenlijsten zal moeten doen. En dat mijn vorige behandelaar met aangemeld heeft voor dialectische gedragstherapie. Ik hou jullie op de hoogte :)

_Hestia_ @ Bedankt! Komt vast goed, later meer haha :P
pi_187433570
quote:
0s.gif Op donderdag 13 juni 2019 20:24 schreef Fayen. het volgende:

[..]

Ja wat betreft alcohol herkenbaar. Ik vind mezelf niet verslaafd, maar ik heb wel een 'probleem'. Drink toch wel iedere dag in de avond een paar glazen, vooral voor de roes. Ik heb dan meer dan alles veel positiever lijkt en ik ervan ontspan. Gelukkig heb je op de PAAZ wel je laptop idd. Anders zouden het lange dagen worden denk ik. Wat is trouwens ontwikkelingspsychopathie? Is dat hetzelfde als 'gewone' psychopathie? Ik heb het gegoogled maar werd er niet echt wijzer van haha.

Ik heb nog geen idee wat het plan de campagne is. Ik weet in ieder geval dat ik volgende week twee intakegesprekken heb en dat ik een aantal vragenlijsten zal moeten doen. En dat mijn vorige behandelaar met aangemeld heeft voor dialectische gedragstherapie. Ik hou jullie op de hoogte :)

_Hestia_ @ Bedankt! Komt vast goed, later meer haha :P
Ik val wel onder het kopje verslaafd, maar dat geef ik ook eerlijk toe. Ik gebruik het voor de roes, en om te zorgen dat ik geen gekke dingen doe en in slaap val.
Ontwikkelingspsychopathie houdt in dat het een veroorzaakte psychopathie is en daardoor behandelbaar. Maar omdat ik ook een cluster b heb, heeft het waarschijnlijk elkaar versterkt. En de aanleg en het verergeren ervan in mijn jeugd door allerlei gebeurtenissen.

Dat je intakes hebt en vragenlijsten moet invullen, is in ieder geval al een stap in de goede richting, heb je tenminste het gevoel dat er iets gebeurd, lijkt me.
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_187452625
Zijn hier ook mensen met borderline?
pi_187455155
quote:
0s.gif Op zaterdag 15 juni 2019 12:07 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ik val wel onder het kopje verslaafd, maar dat geef ik ook eerlijk toe. Ik gebruik het voor de roes, en om te zorgen dat ik geen gekke dingen doe en in slaap val.
Ontwikkelingspsychopathie houdt in dat het een veroorzaakte psychopathie is en daardoor behandelbaar. Maar omdat ik ook een cluster b heb, heeft het waarschijnlijk elkaar versterkt. En de aanleg en het verergeren ervan in mijn jeugd door allerlei gebeurtenissen.

Dat je intakes hebt en vragenlijsten moet invullen, is in ieder geval al een stap in de goede richting, heb je tenminste het gevoel dat er iets gebeurd, lijkt me.
Volgens mij als je idd echt verslaafd bent, moet je eerst daaraan behandeld worden voor je in aanmerking komt voor andere behandelingen (was tenminste zo bij meerdere groepsbehandelingen die ik heb gedaan). Maar als ik het goed begrijp, is ontwikkelingspsychopathie in principe dus net als persoonlijkheidsproblematiek te behandelen, omdat het niet aangeboren is. Dat biedt dan wel perspectiefl. :)

Ben idd wel blij dat er wat gebeurt. Zeker omdat ik niet functioneer en ik graag mijn leven weer wil oppakken :')

quote:
1s.gif Op zondag 16 juni 2019 13:02 schreef RedShoe het volgende:
Zijn hier ook mensen met borderline?
Jup -O-
pi_187457498
Hier ook borderline.

Kan er weinig mee.
pi_187461294
quote:
0s.gif Op zondag 16 juni 2019 18:58 schreef RedShoe het volgende:
Hier ook borderline.

Kan er weinig mee.
Ben je wel al in behandeling of heb je behandelingen gevolgd?

Hier gaat het momenteel dramatisch. Ik ben er dus achter gekomen dat mijn ex (tot paar weken geleden nog samenwonend met elkaar) al een ander heeft. Gehoord van een gemeenschappelijke vriendin. Hierna natuurlijk compleet (virtueel) drama en ik zit er nu doorheen. -O- Voel me echt zelfdestructief momenteel. Stomme kloteverlatingsangst :')
pi_187464526
quote:
0s.gif Op zondag 16 juni 2019 22:26 schreef Fayen. het volgende:

[..]

Ben je wel al in behandeling of heb je behandelingen gevolgd?

Hier gaat het momenteel dramatisch. Ik ben er dus achter gekomen dat mijn ex (tot paar weken geleden nog samenwonend met elkaar) al een ander heeft. Gehoord van een gemeenschappelijke vriendin. Hierna natuurlijk compleet (virtueel) drama en ik zit er nu doorheen. -O- Voel me echt zelfdestructief momenteel. Stomme kloteverlatingsangst :')
Niet meer in behandeling.

Ben daar ook wel klaar mee. Ze willen me weer aan medicatie hebben en daar heb ik geen zin meer in.

Gaat soms goed en soms niet. Per dag, per uur verschillend.
pi_187544995
Gaat hier best prima en stabiel de laatste weken.

Begin zelfs aan mijn borderline diagnose te twijfelen :')
Op donderdag 12 maart 2009 22:55 schreef Adelante het volgende:
Welkom vader renwan ^O^
Uw zoon is een modeluser in KLB, waar velen een voorbeeld aan zouden moeten nemen.
pi_187936397
Nooit echt gedacht dat ik FOK! hiervoor zou gebruiken, maar ik heb toch eigenlijk wat (Nederlandse) input nodig omdat ik zelf nu helemaal vastloop en zodanig aan mijn eigen realiteitszin twijfel dat ik hoop dat jullie me eventueel recht kunnen zetten als mijn gedachten echt de verkeerde kant opgaan.

Waarschijnlijk is het handigst om mezelf eerst even voor te stellen: hallo iedereen, ik ben greyhunted, 25 jaar oud en sinds kort gediagnosticeerd (april) met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis. En met dat laatste zit ik momenteel een beetje in de problemen.

Ik loop namelijk momenteel circa twee jaar bij de lokale GGZ, waarbij er in een eerder stadium een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis met schizoïde kenmerken werd vastgesteld. De schematherapie die hiervoor werd aangeboden sloeg hierbij niet aan en naar verloop van tijd is de diagnose gewijzigd naar puur schizoïde. Vervolgens zijn mijn behandelaren gaan zoeken naar een vervolgtraject, omdat mijn symptomen (dissociatie, depressieve klachten en paranoia/wantrouwen) in een vrij rappe mate toenamen waardoor ik mijzelf weer zoveel mogelijk isoleer (en slecht functioneer wanneer ik dit niet doe).

Daarom is in eerste instantie geprobeerd om mij in te brengen in het F-ACT team van de regio. Mijn behandelaren waren overtuigt dat dit het beste zou kunnen helpen, omdat men daar de expertise zou hebben om mij verder te helpen sinds er geen behandelaanbod bestaat voor de stoornis. Het traject zou dan eerder worden ingesteld om om te leren gaan met de stoornis dan op enige mogelijkheid van herstel. Dit was op zichzelf al niet echt begerenswaardig, maar omdat ik zelf het probleem snapte was ik hiermee akkoord gegaan omdat ik hoopte hiermee te kunnen werken.

Het F-ACT team heeft mij echter vervolgens gedurende de intake afgewezen om een reden die mij nog steeds niet duidelijk is. De oorspronkelijk afwijzingsbrief vermeld het volgende:
quote:
Beste Greyhunted,

Tijdens het intakegesprek bij Fact-team Y hebben we geconstateerd dat je hulpvragen vooral gaan over het structureren van je leven, hulp bij het voltooien van je studie en t.z.t. hulp bij vinden van passend werk. Er is geen indicatie voor FACT zorg of GGZ behandeling. We verwijzen je daarom terug naar je verwijzers/ behandelaren. We hebben hen geadviseerd via het Sociale wijkteam bijvoorbeeld woonbegeleiding aan te vragen. Of bijvoorbeeld hulp in te schakelen van een Studentendecaan voor het voltooien van je studie. Daarnaast adviseren we dat er wellicht t.z.t. via het UWV een jobcoach ingezet kan worden zodat je begeleid kunt worden naar gepast werk.

Met vriendelijke groet,

X
Mijn behandelaar heeft vervolgens een intern bemiddelingstraject ingezet, omdat het onbegrijpelijk was waarom ik was afgewezen. Dit traject heeft circa een maand gekost, waarna het antwoord min of meer was dat het F-ACT team het eens was met de behandelaar dat er bij mij sprake was van een ernstige psychiatrische aandoening (wat normaal gesproken de toets is en ook door hun eigen sectie op de website van de instelling vermeld wordt) maar dat ze mij niet zorgbehoevend genoeg achtten waardoor ik alsnog afgewezen wordt.

Het gevolg hiervan is dat er voor mij dus geen vervolgtraject is bij de ggz terwijl er volgens de instelling wel sprake is van een ernstige psychiatrische aandoening waarmee ik momenteel vastloop. Het huidige voorstel van mij behandelaar is nu om een WMO aanvraag bij de gemeente in te dienen en beschermd wonen aan te vragen, maar voor mij is dat niet echt een optie omdat dit het probleem zelf vervolgens onbehandeld laat en er bij een dergelijk traject geen psychische hulp meer komt. Daarnaast geeft de gemeente aan dat de wachttijd tussen de 1.5 en 2 jaar ligt, dus ook vanuit een praktisch opzicht is dit niet echt een oplossing.

Ondertussen is er wel (over één week) een afspraak gemaakt met een psychiater waar ik met spoed voor een drie jaar lange wachtlijst ben gezet, maar eerlijk gezegd is mijn wantrouwen nu zo groot dat ik gewoon niet eens weet of ik wel naar die afspraak ga en wat ik hier verder mee aanmoet.

Is er toevallig iemand die enig advies kan bieden in dit geval? Want het is gigantisch lastig om dit soort situaties zelf te beoordelen als je weet dat je paranoïde bent en dus niet alles goed kan inschatten.
pi_187939864
-Doe maar gewoon niet.-

[ Bericht 50% gewijzigd door Samzz op 15-07-2019 19:46:54 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
pi_187940356
quote:
0s.gif Op maandag 15 juli 2019 16:12 schreef greyhunted het volgende:
Nooit echt gedacht dat ik FOK! hiervoor zou gebruiken, maar ik heb toch eigenlijk wat (Nederlandse) input nodig omdat ik zelf nu helemaal vastloop en zodanig aan mijn eigen realiteitszin twijfel dat ik hoop dat jullie me eventueel recht kunnen zetten als mijn gedachten echt de verkeerde kant opgaan.

Waarschijnlijk is het handigst om mezelf eerst even voor te stellen: hallo iedereen, ik ben greyhunted, 25 jaar oud en sinds kort gediagnosticeerd (april) met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis. En met dat laatste zit ik momenteel een beetje in de problemen.

Ik loop namelijk momenteel circa twee jaar bij de lokale GGZ, waarbij er in een eerder stadium een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis met schizoïde kenmerken werd vastgesteld. De schematherapie die hiervoor werd aangeboden sloeg hierbij niet aan en naar verloop van tijd is de diagnose gewijzigd naar puur schizoïde. Vervolgens zijn mijn behandelaren gaan zoeken naar een vervolgtraject, omdat mijn symptomen (dissociatie, depressieve klachten en paranoia/wantrouwen) in een vrij rappe mate toenamen waardoor ik mijzelf weer zoveel mogelijk isoleer (en slecht functioneer wanneer ik dit niet doe).

Daarom is in eerste instantie geprobeerd om mij in te brengen in het F-ACT team van de regio. Mijn behandelaren waren overtuigt dat dit het beste zou kunnen helpen, omdat men daar de expertise zou hebben om mij verder te helpen sinds er geen behandelaanbod bestaat voor de stoornis. Het traject zou dan eerder worden ingesteld om om te leren gaan met de stoornis dan op enige mogelijkheid van herstel. Dit was op zichzelf al niet echt begerenswaardig, maar omdat ik zelf het probleem snapte was ik hiermee akkoord gegaan omdat ik hoopte hiermee te kunnen werken.

Het F-ACT team heeft mij echter vervolgens gedurende de intake afgewezen om een reden die mij nog steeds niet duidelijk is. De oorspronkelijk afwijzingsbrief vermeld het volgende:
[..]

Mijn behandelaar heeft vervolgens een intern bemiddelingstraject ingezet, omdat het onbegrijpelijk was waarom ik was afgewezen. Dit traject heeft circa een maand gekost, waarna het antwoord min of meer was dat het F-ACT team het eens was met de behandelaar dat er bij mij sprake was van een ernstige psychiatrische aandoening (wat normaal gesproken de toets is en ook door hun eigen sectie op de website van de instelling vermeld wordt) maar dat ze mij niet zorgbehoevend genoeg achtten waardoor ik alsnog afgewezen wordt.

Het gevolg hiervan is dat er voor mij dus geen vervolgtraject is bij de ggz terwijl er volgens de instelling wel sprake is van een ernstige psychiatrische aandoening waarmee ik momenteel vastloop. Het huidige voorstel van mij behandelaar is nu om een WMO aanvraag bij de gemeente in te dienen en beschermd wonen aan te vragen, maar voor mij is dat niet echt een optie omdat dit het probleem zelf vervolgens onbehandeld laat en er bij een dergelijk traject geen psychische hulp meer komt. Daarnaast geeft de gemeente aan dat de wachttijd tussen de 1.5 en 2 jaar ligt, dus ook vanuit een praktisch opzicht is dit niet echt een oplossing.

Ondertussen is er wel (over één week) een afspraak gemaakt met een psychiater waar ik met spoed voor een drie jaar lange wachtlijst ben gezet, maar eerlijk gezegd is mijn wantrouwen nu zo groot dat ik gewoon niet eens weet of ik wel naar die afspraak ga en wat ik hier verder mee aanmoet.

Is er toevallig iemand die enig advies kan bieden in dit geval? Want het is gigantisch lastig om dit soort situaties zelf te beoordelen als je weet dat je paranoïde bent en dus niet alles goed kan inschatten.
Ik zou sowieso naar die afspraak gaan. Slik je al medicatie?
pi_187942489
quote:
0s.gif Op maandag 15 juli 2019 16:12 schreef greyhunted het volgende:

Is er toevallig iemand die enig advies kan bieden in dit geval? Want het is gigantisch lastig om dit soort situaties zelf te beoordelen als je weet dat je paranoïde bent en dus niet alles goed kan inschatten.
Ik heb last van psychotische klachten en terugkerende depressiviteit. Dus ik herken wel wat.

Ik vraag me na het lezen vooral af in hoeverre jij je kan redden in het dagelijks leven. Als het slecht met je gaat zal dat behoorlijk minder zijn dan wanneer het beter/goed gaat.

Als jouw behandelaar het FACT wel passend vindt, kan hij of zij dan niet alsnog overleggen? Het lijkt me dat jouw behandelaar dit niet zomaar passend bij jou vindt.

Het lijkt mij sowieso goed om de afspraak met de psychiater door te laten gaan! Ik zou zelf proberen te bedenken wat ik nodig zou hebben, voor zover dat lukt. En dat zou ik proberen aan te geven in het gesprek.
pi_187944526
quote:
0s.gif Op maandag 15 juli 2019 20:03 schreef madam-april het volgende:

[..]

Ik zou sowieso naar die afspraak gaan. Slik je al medicatie?
Nee, dat was juist een van de redenen waarom mijn huidige behandelaar zo graag er een psychiater bij wilde hebben. Verder heb ik ook geen idee wat exact de bedoeling is, maar het is waarschijnlijk inderdaad beter om in ieder geval proberen om te gaan. Mocht het dan een kant opgaan die ik echt niet wil, kan ik het altijd later nog weigeren.

quote:
0s.gif Op maandag 15 juli 2019 21:35 schreef appelsap het volgende:

[..]

Als jouw behandelaar het FACT wel passend vindt, kan hij of zij dan niet alsnog overleggen? Het lijkt me dat jouw behandelaar dit niet zomaar passend bij jou vindt.

Wel, dat had ze dus ook gedaan via die interne bemiddelingsprocedure. Wat daar verder exact is besproken weet ik niet. Het enigste wat ik weet is dat mijn behandelaar in eerste instantie vrij opgewonden daar naar toe is gegaan, terwijl ik dat zelf eigenlijk al niet meer wilde omdat de manier waarop dit was gegaan de hele vertrouwensband al heeft laten klappen en het voor mij dus weinig nu heeft om daar verder op in te zetten. Mijn behandelaar gaf aan dat dat daar dan eventueel later een oplossing voor kon worden gezocht, maar dat ze eerst echt die procedure wilde starten omdat dit de plek zou zijn waar ik terecht zou moeten komen.

Vervolgens zijn er meerdere mails over en weer gestuurd, waar ze nog steeds niets mee kon. Die situatie hield voor heel juni aan totdat ze een mondeling gesprek had met de psychiater die de afwijzing had gegeven, waarna ze plotseling een 180 heeft gemaakt en er nu mee akkoord gaat.
pi_187944789
quote:
0s.gif Op maandag 15 juli 2019 23:08 schreef greyhunted het volgende:

[..]

Nee, dat was juist een van de redenen waarom mijn huidige behandelaar zo graag er een psychiater bij wilde hebben. Verder heb ik ook geen idee wat exact de bedoeling is, maar het is waarschijnlijk inderdaad beter om in ieder geval proberen om te gaan. Mocht het dan een kant opgaan die ik echt niet wil, kan ik het altijd later nog weigeren.
[..]

Wel, dat had ze dus ook gedaan via die interne bemiddelingsprocedure. Wat daar verder exact is besproken weet ik niet. Het enigste wat ik weet is dat mijn behandelaar in eerste instantie vrij opgewonden daar naar toe is gegaan, terwijl ik dat zelf eigenlijk al niet meer wilde omdat de manier waarop dit was gegaan de hele vertrouwensband al heeft laten klappen en het voor mij dus weinig nu heeft om daar verder op in te zetten. Mijn behandelaar gaf aan dat dat daar dan eventueel later een oplossing voor kon worden gezocht, maar dat ze eerst echt die procedure wilde starten omdat dit de plek zou zijn waar ik terecht zou moeten komen.

Vervolgens zijn er meerdere mails over en weer gestuurd, waar ze nog steeds niets mee kon. Die situatie hield voor heel juni aan totdat ze een mondeling gesprek had met de psychiater die de afwijzing had gegeven, waarna ze plotseling een 180 heeft gemaakt en er nu mee akkoord gaat.
Medicatie zal je hoogstwaarschijnlijk echt enorm gaan helpen. Het zal zeker in het begin even zoeken zijn naar welke medicatie en in welke dosis jouw het beste gaat helpen, maar als je eenmaal ingesteld bent op de juiste medicatie en de juiste dosis zal dit hoogstwaarschijnlijk echt een enorme verbetering voor je zijn.

Ik kan je adviseren om hetgeen de hulpverlening (psychiater in dit geval dus) adviseert op zijn minst een aantal weken/maanden te proberen en het echt een kans te geven, ook als je het eigenlijk niet wil..
  zondag 21 juli 2019 @ 12:53:16 #25
133321 Burner82
Speedo fan
pi_188037633
Ik leef nog *O* 4.5 week in de kliniek tot nu toe. ze nemen het geen telefoon gebeuren erg serieus helaas. Ik blijf er tegenaan schoppen. Gelukkig beginnen mijn verloven nu *O*
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_188375471
Laatste verlof, dan nog 12 dagen, zitten 9 weken opname er alweer op. Nazorgtraject zijn ze eindelijk eens mee begonnen om dat te regelen.
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_188502461
quote:
0s.gif Op zaterdag 10 augustus 2019 14:47 schreef Burner82 het volgende:
Laatste verlof, dan nog 12 dagen, zitten 9 weken opname er alweer op. Nazorgtraject zijn ze eindelijk eens mee begonnen om dat te regelen.
En hoe voelt dat? Heb je er wat aan (gehad)?
pi_188590812
Toen was ik helemaal klaar *O*
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_188590851
quote:
0s.gif Op zondag 18 augustus 2019 11:18 schreef appelsap het volgende:

[..]

En hoe voelt dat? Heb je er wat aan (gehad)?
Wel apart eigenlijk. Ik heb er 18 weken en 1 dag opname in totaal opzitten. Aan de klinische opname voor de verslaving heb ik zeker wat gehad. Niet dat ik niet meer drink, maar heb vooral inzicht in gekregen in gedrag. Zij vinden dat je nooit meer mag drinken oid, maar ja, daar ben ik toch te eigenwijs voor. Het gaat mij erom dat ik nu al in een vroeg stadium kan herkennen wanneer het bij mij mis gaat lopen. DAN moet ik zorgen dat ik niet meer drink. Door mijn eigenwijsheid maak ik het mezelf moeilijker dan nodig eigenlijk, maar ja. Welkom in mijn wereld.

Maar over 2 weken begint de 5-daagse nabehandeling, ik heb een safe-house erbij gekregen (klinkt chique, maar het is gewoon een kamer ergens) omdat het me anders teveel aan benzine gaat kosten. Dus dan ben ik weer 3 maanden onder de pannen.
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_188591340
Fijn dat je in ieder geval dat inzicht hebt gekregen en je weet wat je kunt doen als je het bij jezelf opmerkt.

Mooi ook dat er een goede nazorg is geregeld ook met die kamer. Veel succes nog ^O^
pi_188591518
quote:
0s.gif Op vrijdag 23 augustus 2019 18:19 schreef _Hestia_ het volgende:
Fijn dat je in ieder geval dat inzicht hebt gekregen en je weet wat je kunt doen als je het bij jezelf opmerkt.

Mooi ook dat er een goede nazorg is geregeld ook met die kamer. Veel succes nog ^O^
Ja, ze gingen ook veel en ver door op emotie, maar dat is gewoon lastig voor mij. Ik heb regelmatig het empathisch vermogen van een stoeptegel, dus het meeste komt gewoon niet aan als ze het over emotie hebben, of als ze over emotionele dingen praten.

De nazorg is gisteren pas helemaal geregeld. Ze bedachten zich van de week pas, dat ik naar huis zou gaan en dat dat misschien niet echt helemaal handig zou zijn. Aangezien mijn agressieve en depressieve klachten ook gewoon aanhouden zonder alcohol. Alcohol is de katalysator, dat zeker, maar niet de oorzaak. En omdat ze verder niks met me kunnen, behalve een forensisch traject (wachttijd nog 2 maanden), ga ik maar verder in de verslavingszorg. Maar daar zitten wel mensen met meer ervaring met een dubbele (of tripple, of meer) diagnose.
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_188756651
Komende maandag begint verslavingszorg deel 2. Ik twijfel heel erg of ik het wat ga vinden, maar ja. Ik ga het sowieso eerst eens een week aankijken. Het grootste verschil met klinische opname is dat ik in de avond vrij ben en in het weekend thuis. De behandeling is verder hetzelfde als bij de klinische opname, maar dan iets intensiever/harder aangezien je weet hoe het gaat.

Ik hoop vooral weer de psychiater te spreken (en snel een beetje....) want de anti-depressiva moet omhoog en ze zouden nog een 2e stemmingsstabilisator gaan opstarten. Maar dat gebeurd pas weer als je onder hun zorg valt.

Vandaag belde de -iater van de PAAZ me, hij moest toevallig aan me denken _O- _O-
Hij staat als verwijzer op alle papieren van mij en kent mijn psychiater van de kliniek, dus zo toevallig is het niet, maar het klinkt leuker zo _O- _O-
Misschien dat ik hem voor mijn karretje kan gaan spannen.
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_188812998
Gisteravond/vanmorgen gesprek gehad met leuke jongen, hij voelt niet hetzelfde als ik voor hem -O- Daar kan ik heel moeilijk mee omgaan.
Merkte dat ik een beetje trillerig was erna... geen idee wat dat was. Is een leuke voor de dagbehandeling, er eens achter zien te komen wat ik uberhaupt voel _O-
Bij de behandeling heeft de psychiater mij uitgelegd, dat wat ik voelde, door normale mensen wordt betiteld als angst _O- (Bij PMT hadden we een soort grote knikkerbaan gebouwd in de sportzaal. Daar moest ook iets opgehangen worden aan een sporttoestel. Dat was de manier waarop ik mijn zelfmoord poging gedaan heb, dus voor mezelf, zei ik toen: ik hang dat touw wel daar... Ik stond helemaal te shacken daarna en wilde weg daar...Blijkbaar is dat gevoel dus: angst _O- )

[ Bericht 66% gewijzigd door Burner82 op 06-09-2019 12:14:35 ]
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_188828455
Goedemorgen,

Even een nieuw account aangemaakt i.v.m. herkenbaarheid..

Loop nu een paar maanden bij het GGZ en ze denken aan een 'Andere gespecificeerde-persoonlijkheidsstoornis / Ongespecificeerde-persoonlijkheidsstoornis', meer mensen hier die dit hebben?

Ze willen mij nu DGT-therapie gaan aanbieden, maar is een wachtlijst van 1 jaar..

Ik ben btw, 33 jaar, heb gewoon een baan van 40 uur (zit nu wel thuis, omdat het psychisch even niet meer gaat, werk wel 2 x 4 uur nu) en heb een relatie van 15,5 jaar met een hele lieve partner die me door dik en dun steunt..

10 jaar geleden al eens opgenomen geweest op de PAAZ i.v.m. depressie en angststoornis, 9 maanden deeltijdtherapie gedaan en later is er ook nog ADHD geconstateerd..

Slik nu alleen 2 x 0,25mg alprazolam, maar in het verleden wel meerdere AD's geslikt en medicatie voor ADHD..
pi_188830963
quote:
0s.gif Op zaterdag 7 september 2019 08:26 schreef Me-Myself-And-I-1985 het volgende:
Goedemorgen,

Even een nieuw account aangemaakt i.v.m. herkenbaarheid..

Loop nu een paar maanden bij het GGZ en ze denken aan een 'Andere gespecificeerde-persoonlijkheidsstoornis / Ongespecificeerde-persoonlijkheidsstoornis', meer mensen hier die dit hebben?

Ze willen mij nu DGT-therapie gaan aanbieden, maar is een wachtlijst van 1 jaar..

Ik ben btw, 33 jaar, heb gewoon een baan van 40 uur (zit nu wel thuis, omdat het psychisch even niet meer gaat, werk wel 2 x 4 uur nu) en heb een relatie van 15,5 jaar met een hele lieve partner die me door dik en dun steunt..

10 jaar geleden al eens opgenomen geweest op de PAAZ i.v.m. depressie en angststoornis, 9 maanden deeltijdtherapie gedaan en later is er ook nog ADHD geconstateerd..

Slik nu alleen 2 x 0,25mg alprazolam, maar in het verleden wel meerdere AD's geslikt en medicatie voor ADHD..
Welkom!

volgens mij hebben we hier allemaal een wel/niet gespecificeerde persoonlijkheidsstoornis.
Ik val er een beetje buiten, want ik val, natuurlijk, niet in 1 hokje. Ik heb wel hele sterke trekken van een cluster C persoonlijkheidsstoornis, maar niet 1 per se. Onder andere.

Waarom ben je gestopt met de andere medicatie?
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_188832038
quote:
0s.gif Op zaterdag 7 september 2019 12:23 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Welkom!

volgens mij hebben we hier allemaal een wel/niet gespecificeerde persoonlijkheidsstoornis.
Ik val er een beetje buiten, want ik val, natuurlijk, niet in 1 hokje. Ik heb wel hele sterke trekken van een cluster C persoonlijkheidsstoornis, maar niet 1 per se. Onder andere.

Waarom ben je gestopt met de andere medicatie?
Ik val ook niet in 1 hokje zeggen ze, weet niet of ik daar nu blij moet zijn..

Ik slikte al 5 jaar lang geen medicatie meer, was n.a.v. de PAAZ.. Ben daar toen na 4 jaar doorverwezen naar het GGZ, maar dat was 1 fiasco toen dus helemaal gestopt, wel nog bij mentaal beter geprobeerd, maar bij de intake zeiden ze al gelijk dat ze twijfelden aan ADHD dus was er ook wel klaar mee toen, maar ik was ook een te gecompliceerd geval.. Raar, want ik functioneerde wel redelijk in de maatschappij.. Heb toen alles op eigen houtje gedaan voor 5 jaar..


In februari dit jaar begon het weer mis te gaan, kon terug naar de psych van de PAAZ puur voor medicatie, Concerta geprobeerd, maar mezelf helemaal kwijt geraakt toen bij het afkicken eind juni..
Was ook veel miscommunicatie met mijn teamleiders, zou promotie krijgen, maar werd maar niet doorgevoerd terwijl dit bij mijn andere 5 collega's wel was gebeurd, nieuwe arbeidsvoorwaarden door fusie kwamen er nog tussendoor waardoor het niet ging, maar ik hoorde ook maar niks erover van mijn teamleiders en aangezien ik al super onzeker was inmiddels door akkefietjes met sommige lompe collega's is het een eigen leven gaan leiden.. Mailtjes die ik verkeerd opvatte, werk wat ik zelf kon, maar niet durfde en collega's liet opknappen en dan nog een andere vrouwelijke collega (we zijn de enige 2 in dit team) waarbij ik iets verkeerds had gezegd wat ik na maanden geen contact hoorde terwijl ik dacht dat we vriendinnen waren.. Totaal verkeerd gedacht dus en ik had al moeite om nieuwe vriendschappen op te bouwen dus dat vetrouwen is compleet weg nu..

Begin juli thuis komen te zitten na een hele zware week, schoonvader had een open hart operatie gehad en ook nog een herseninfarct (gelukkig goed afgelopen) en daarbij nog een erg drukke standby-dienst (55 uur in 1 week), mijn vriend had begin van de avond mijn teamleider gebeld dat het psychisch niet goed ging en er werd hem verteld dat hij hier niet op zat te wachten 's avonds.. Dus ben helemaal geflipt die avond, crisisdienst erbij en seroquel gehad voor de avond, want het leven interesseerde me niet meer, zou niet actief een poging doen, want ik heb 5 jaar geleden afgesproken dat ik dat niet meer zou doen (voor zover dat mogelijk is natuurlijk), maar als ik niet wakker zou worden zou ik dat niet erg vinden..
Uiteindelijk is het goed gekomen met de teamleiders, ze weten niet om te gaan met psychische problemen kwam het op neer en ze hebben daar nu ook hulp bij.. Functie is ook doorgevoerd uiteindelijk dus op dat vlak is het nu goed.. Even afgezien van de andere frustraties op het werk..

Sinds half juni loop ik nu bij het GGZ, daar hebben ze me 2 x op m'n slechtst gezien, gelukkig wel een hele goede klik met mijn behandelaar, een vrouw net zo oud als mij (maar dan ook precies, dezelfde geboortedatum, haha)..
We hebben een signaleringsplan moeten opstellen, alleen stap 4 en 5 kon ik niet invullen hoe ik daar uit moet komen..
De psychiater waar ik tussendoor naartoe moest omdat het niet ging begin juli, zou eigenlijk een andere hebben, maar afspraak stond niet goed dus bij een andere die zei alleen dat hij niet geloofde in een persoonlijkheidsstoornis omdat hij gewoon een gesprek met mij kon voeren dus dat was heel apart.. Wel schreef hij Alprazolam voor dus mag nu ook al maanden niet meer autorijden dus die 2 x 4 uur werken dan ga ik met een collega mee, want autorijden hoort bij ons werk.. Van klant naar klant of van storing buiten naar storing buiten (ben monteur)..

Paar weken terug nog bij de bedrijfsarts geweest en die zei dat ik nu heus wel kon rijden omdat ik er gewend aan was, maar het mag niet dus ook duidelijk gemaakt dat ik dat niet doe i.v.m. gezeik CBR vorig jaar.. Was 10 jaar terug gekeurd, mocht toen voor 3 jaar rijden, maar na die 3 jaar nooit meer wat gehoord tot vorig jaar, puntje bij paaltje heb ik 2 dagen zonder rijbewijs gezeten en toen kon ik hem verlengen gelukkig, maar ook hoop gezeik geweest toen, want ze wilden toen dat ik terug ging naar de psychiater van de PAAZ terwijl ik daar allang niet meer onder behandeling was, probeer dan maar eens terecht te komen daar..

En ik merk dat ik nu nog niet eens alles heb verteld, maar dat komt wel..
pi_188832231
quote:
0s.gif Op zaterdag 7 september 2019 13:48 schreef Me-Myself-And-I-1985 het volgende:

[..]

Ik val ook niet in 1 hokje zeggen ze, weet niet of ik daar nu blij moet zijn..

Ik slikte al 5 jaar lang geen medicatie meer, was n.a.v. de PAAZ.. Ben daar toen na 4 jaar doorverwezen naar het GGZ, maar dat was 1 fiasco toen dus helemaal gestopt, wel nog bij mentaal beter geprobeerd, maar bij de intake zeiden ze al gelijk dat ze twijfelden aan ADHD dus was er ook wel klaar mee toen, maar ik was ook een te gecompliceerd geval.. Raar, want ik functioneerde wel redelijk in de maatschappij.. Heb toen alles op eigen houtje gedaan voor 5 jaar..

In februari dit jaar begon het weer mis te gaan, kon terug naar de psych van de PAAZ puur voor medicatie, Concerta geprobeerd, maar mezelf helemaal kwijt geraakt toen bij het afkicken eind juni..
Was ook veel miscommunicatie met mijn teamleiders, zou promotie krijgen, maar werd maar niet doorgevoerd terwijl dit bij mijn andere 5 collega's wel was gebeurd, nieuwe arbeidsvoorwaarden door fusie kwamen er nog tussendoor waardoor het niet ging, maar ik hoorde ook maar niks erover van mijn teamleiders en aangezien ik al super onzeker was inmiddels door akkefietjes met sommige lompe collega's is het een eigen leven gaan leiden.. Mailtjes die ik verkeerd opvatte, werk wat ik zelf kon, maar niet durfde en collega's liet opknappen en dan nog een andere vrouwelijke collega (we zijn de enige 2 in dit team) waarbij ik iets verkeerds had gezegd wat ik na maanden geen contact hoorde terwijl ik dacht dat we vriendinnen waren.. Totaal verkeerd gedacht dus en ik had al moeite om nieuwe vriendschappen op te bouwen dus dat vetrouwen is compleet weg nu..

Begin juli thuis komen te zitten na een hele zware week, schoonvader had een open hart operatie gehad en ook nog een herseninfarct (gelukkig goed afgelopen) en daarbij nog een erg drukke standby-dienst (55 uur in 1 week), mijn vriend had begin van de avond mijn teamleider gebeld dat het psychisch niet goed ging en er werd hem verteld dat hij hier niet op zat te wachten 's avonds.. Dus ben helemaal geflipt die avond, crisisdienst erbij en seroquel gehad voor de avond, want het leven interesseerde me niet meer, zou niet actief een poging doen, want ik heb 5 jaar geleden afgesproken dat ik dat niet meer zou doen (voor zover dat mogelijk is natuurlijk), maar als ik niet wakker zou worden zou ik dat niet erg vinden..
Uiteindelijk is het goed gekomen met de teamleiders, ze weten niet om te gaan met psychische problemen kwam het op neer en ze hebben daar nu ook hulp bij.. Functie is ook doorgevoerd uiteindelijk dus op dat vlak is het nu goed.. Even afgezien van de andere frustraties op het werk..

Sinds half juni loop ik nu bij het GGZ, daar hebben ze me 2 x op m'n slechtst gezien, gelukkig wel een hele goede klik met mijn behandelaar, een vrouw net zo oud als mij (maar dan ook precies, dezelfde geboortedatum, haha)..
We hebben een signaleringsplan moeten opstellen, alleen stap 4 en 5 kon ik niet invullen hoe ik daar uit moet komen..
De psychiater waar ik tussendoor naartoe moest omdat het niet ging begin juli, zou eigenlijk een andere hebben, maar afspraak stond niet goed dus bij een andere die zei alleen dat hij niet geloofde in een persoonlijkheidsstoornis omdat hij gewoon een gesprek met mij kon voeren dus dat was heel apart.. Wel schreef hij Alprazolam voor dus mag nu ook al maanden niet meer autorijden dus die 2 x 4 uur werken dan ga ik met een collega mee, want autorijden hoort bij ons werk.. Van klant naar klant of van storing buiten naar storing buiten (ben monteur)..

Paar weken terug nog bij de bedrijfsarts geweest en die zei dat ik nu heus wel kon rijden omdat ik er gewend aan was, maar het mag niet dus ook duidelijk gemaakt dat ik dat niet doe i.v.m. gezeik CBR vorig jaar.. Was 10 jaar terug gekeurd, mocht toen voor 3 jaar rijden, maar na die 3 jaar nooit meer wat gehoord tot vorig jaar, puntje bij paaltje heb ik 2 dagen zonder rijbewijs gezeten en toen kon ik hem verlengen gelukkig, maar ook hoop gezeik geweest toen, want ze wilden toen dat ik terug ging naar de psychiater van de PAAZ terwijl ik daar allang niet meer onder behandeling was, probeer dan maar eens terecht te komen daar..

En ik merk dat ik nu nog niet eens alles heb verteld, maar dat komt wel..
1 ding voorop, bijna iedereen functioneert fatsoenlijk in de maatschappij. Iedereen maakt het een heel stuk groter dan het daadwerkelijk is. Misschien hebben wij alleen een extra bladzijde in onze handleiding staan, maar niet functioneren, is gewoon onzin,

Concerta is ook wel heftig spul. Eigenlijk slik je dan legale speed. Met ADD/ADHD ga je wel goed op dat spul, het werkt echt.

Verder zijn het inderdaad veel triggers die je omschrijft, gebruik je ook middelen?

Het scheelt veel dat het op het werk wel goed gekomen is tot nu, dat geeft best wel wat rust. Ik ken die werk-stress wel.

Met bijna alle medicatie mag je wel rijden na goedkeuring van een arts. Het gaat dan vooral om het opbouwen van een spiegel, waardoor je hersenen net een tikkeltje anders werken, maar na de bijwerkings-periode geen last meer van hebt.

Dat ze je terug sturen naar de psychiater van de PAAZ is niet zo heel gek, hij was waarschijnlijk de verwijzer aan het begin van het traject. Bij de meeste mensen is het de huisarts, maar als je via de paaz bent gegaan, is het meestal die psychiater. Dat is op zich ook wel logisch, paaz-psychiaters zijn meestal iets meer op de hoogte van wat er aan de hand is/wat de mogelijkheden zijn, dan je huisarts.
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_188832612
quote:
0s.gif Op zaterdag 7 september 2019 14:03 schreef Burner82 het volgende:

[..]

1 ding voorop, bijna iedereen functioneert fatsoenlijk in de maatschappij. Iedereen maakt het een heel stuk groter dan het daadwerkelijk is. Misschien hebben wij alleen een extra bladzijde in onze handleiding staan, maar niet functioneren, is gewoon onzin,

Concerta is ook wel heftig spul. Eigenlijk slik je dan legale speed. Met ADD/ADHD ga je wel goed op dat spul, het werkt echt.

Verder zijn het inderdaad veel triggers die je omschrijft, gebruik je ook middelen?

Het scheelt veel dat het op het werk wel goed gekomen is tot nu, dat geeft best wel wat rust. Ik ken die werk-stress wel.

Met bijna alle medicatie mag je wel rijden na goedkeuring van een arts. Het gaat dan vooral om het opbouwen van een spiegel, waardoor je hersenen net een tikkeltje anders werken, maar na de bijwerkings-periode geen last meer van hebt.

Dat ze je terug sturen naar de psychiater van de PAAZ is niet zo heel gek, hij was waarschijnlijk de verwijzer aan het begin van het traject. Bij de meeste mensen is het de huisarts, maar als je via de paaz bent gegaan, is het meestal die psychiater. Dat is op zich ook wel logisch, paaz-psychiaters zijn meestal iets meer op de hoogte van wat er aan de hand is/wat de mogelijkheden zijn, dan je huisarts.
Ja ik vond het zo'n rare uitspraak van die psychiater..

Oh het werkte zeker goed alleen ik werd er heel passief van, was niet meer spontaan en wist het allemaal niet meer zo goed.. Op het werk moesten ze me ineens zoeken terwijl ik daarvoor nogal aanwezig was, maar mijn onzekerheid en angsten waren ook veel erger dus dat ging gewoon niet meer.. Ik rook al sinds m'n 18e iedere avond 1 à 2 joints, net voor de Concerta was ik hier door de weeks mee gestopt, maar met Concerta werd die behoefte weer meer en sindsdien er nog niet mee gestopt..

Ja ik begrijp wat je zegt met de medicatie, alleen officieel gezien zou dit dan weer via het CBR en keuringsarts moeten, want ik gebruik mijn rijbewijs voornamelijk voor mijn werk en verzekeringstechnisch wil ik dat risico niet nemen.. Vroeger mocht je overigens nog wel rijden met Alprazolam, nu absoluut niet meer, pas na 72 uur na laatste inname, maar vind mezelf ook niet capabel om te rijden nu, want ik zit nog steeds met een behoorlijk kort lontje waardoor ik heel soms wel eens dingen doe op de weg die niet kunnen als je met grote reclame op je bus rijd.. Autorijden met deze medicatie is dus echt geen optie, maar ga in het volgende gesprek wel aangeven dat ik wil dat hier naar gekeken word, dan desnoods maar terug naar de Sertraline (Ik zit ook met een kinderwens volgend jaar of jaar daarop) en aangezien ik al eens heb moeten afkicken wat geen pretje was moet het dan ook medicatie zijn die ik met zwanger zijn door kan slikken.. Alhoewel ik nu wel weer heel erg zit te twijfelen daarover, omdat mijn jeugd verre van goed was en ik nou niet 2 geweldige ouders heb waarop ik kan bouwen, moeder is gelukkig dood en vader loopt bij het FACT-team en een erg moeilijk persoon vaak.. Mijn vriend en zijn ouders daarin tegen hebben wel laten zien hoe het ook kan en ik hoef het ook niet alleen te doen.. Maar mijn partner is chronisch ziek, ziekte van Crohn en MS (MS: erg weinig symptomen en weinig klachten) en zijn Crohn is onder controle, maar door zijn weerstand heeft hij weer chronische ooronstekingen wat het soms dan ook weer lastig maakt.. Aan de andere kant zou een kind er ook wel weer voor zorgen dat ik m'n eigen sowieso niet van kant maak en nog iets heb om voor te leven..

Nee dat je daar naartoe terug moet is niet gek, maar ze waren 6,5 jaar te laat hè.. Ik mocht het vorig jaar nog even regelen omdat hun administratie niet op orde was.. Ik heb toen in 2013 ook gebeld van "Joh moet ik niet herkeurd worden?", toen werd er gezegd dat ik vanzelf bericht zou krijgen.. Dus ook al regel je het allemaal netjes, kun je beter niet doen dus vandaar dat ik nu zeg dan rij ik niet, ik wil niet weer dat keuringstraject in wat mij vooral heel veel geld gaat kosten..
pi_188832816
quote:
0s.gif Op zaterdag 7 september 2019 14:37 schreef Me-Myself-And-I-1985 het volgende:

[..]

Ja ik vond het zo'n rare uitspraak van die psychiater..

Oh het werkte zeker goed alleen ik werd er heel passief van, was niet meer spontaan en wist het allemaal niet meer zo goed.. Op het werk moesten ze me ineens zoeken terwijl ik daarvoor nogal aanwezig was, maar mijn onzekerheid en angsten waren ook veel erger dus dat ging gewoon niet meer.. Ik rook al sinds m'n 18e iedere avond 1 à 2 joints, net voor de Concerta was ik hier door de weeks mee gestopt, maar met Concerta werd die behoefte weer meer en sindsdien er nog niet mee gestopt..

Ja ik begrijp wat je zegt met de medicatie, alleen officieel gezien zou dit dan weer via het CBR en keuringsarts moeten, want ik gebruik mijn rijbewijs voornamelijk voor mijn werk en verzekeringstechnisch wil ik dat risico niet nemen.. Vroeger mocht je overigens nog wel rijden met Alprazolam, nu absoluut niet meer, pas na 72 uur na laatste inname, maar vind mezelf ook niet capabel om te rijden nu, want ik zit nog steeds met een behoorlijk kort lontje waardoor ik heel soms wel eens dingen doe op de weg die niet kunnen als je met grote reclame op je bus rijd.. Autorijden met deze medicatie is dus echt geen optie, maar ga in het volgende gesprek wel aangeven dat ik wil dat hier naar gekeken word, dan desnoods maar terug naar de Sertraline (Ik zit ook met een kinderwens volgend jaar of jaar daarop) en aangezien ik al eens heb moeten afkicken wat geen pretje was moet het dan ook medicatie zijn die ik met zwanger zijn door kan slikken.. Alhoewel ik nu wel weer heel erg zit te twijfelen daarover, omdat mijn jeugd verre van goed was en ik nou niet 2 geweldige ouders heb waarop ik kan bouwen, moeder is gelukkig dood en vader loopt bij het FACT-team en een erg moeilijk persoon vaak.. Mijn vriend en zijn ouders daarin tegen hebben wel laten zien hoe het ook kan en ik hoef het ook niet alleen te doen.. Maar mijn partner is chronisch ziek, ziekte van Crohn en MS (MS: erg weinig symptomen en weinig klachten) en zijn Crohn is onder controle, maar door zijn weerstand heeft hij weer chronische ooronstekingen wat het soms dan ook weer lastig maakt.. Aan de andere kant zou een kind er ook wel weer voor zorgen dat ik m'n eigen sowieso niet van kant maak en nog iets heb om voor te leven..

Nee dat je daar naartoe terug moet is niet gek, maar ze waren 6,5 jaar te laat hè.. Ik mocht het vorig jaar nog even regelen omdat hun administratie niet op orde was.. Ik heb toen in 2013 ook gebeld van "Joh moet ik niet herkeurd worden?", toen werd er gezegd dat ik vanzelf bericht zou krijgen.. Dus ook al regel je het allemaal netjes, kun je beter niet doen dus vandaar dat ik nu zeg dan rij ik niet, ik wil niet weer dat keuringstraject in wat mij vooral heel veel geld gaat kosten..
Ok, ff stoot info hier. Ik ga even focussen op een paar dingen die voor mij eruit springen.
De kans dat concerta werkt, of uberhaupt een vorm van therapie, heeft wel als basis dat je clean bent.

Ik ken alprazolam niet, maar sertraline wel, dat is gewoon een AD. Ik heb het een week gekregen, ik reageerde er zo raar op, dat de 1e de beste psychiater het meteen stopte (opgenomen in een kliniek, k kreeg meteen de melding erbij dat ik positief kon testen op benzo's erdoor...)

Dat je vind dat je moeder gelukkig dood is, zegt wel al best veel. Dat je vader bij een fact-team zit, hoeft niet veel te zeggen.... Ik heb een stapje erger, for-fact is mijn case-manager, ik voldoe prima aan de maatschappij. Hij kan natuurlijk wel zeker een moeilijk persoon zijn.

Een chronische zieke partner helpt inderdaad ook niet. Tijdens coginitieve therapie heb je vast wel meegekregen welke risico's dat met zich meebrengt.

Och ja, ze zijn allemaal te laat.
Maar, je hebt een nieuw account aangemaakt hier, je praat hier, deelt veel. Stel je zou dit doen in een dagbehandeling/klinische setting, of met iemand die er iets aan kan doen...
Wat zou je dan willen dat er zou gebeuren?
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_188833267
quote:
0s.gif Op zaterdag 7 september 2019 14:56 schreef Burner82 het volgende:

[..]

Ok, ff stoot info hier. Ik ga even focussen op een paar dingen die voor mij eruit springen.
De kans dat concerta werkt, of uberhaupt een vorm van therapie, heeft wel als basis dat je clean bent.

Ik ken alprazolam niet, maar sertraline wel, dat is gewoon een AD. Ik heb het een week gekregen, ik reageerde er zo raar op, dat de 1e de beste psychiater het meteen stopte (opgenomen in een kliniek, k kreeg meteen de melding erbij dat ik positief kon testen op benzo's erdoor...)

Dat je vind dat je moeder gelukkig dood is, zegt wel al best veel. Dat je vader bij een fact-team zit, hoeft niet veel te zeggen.... Ik heb een stapje erger, for-fact is mijn case-manager, ik voldoe prima aan de maatschappij. Hij kan natuurlijk wel zeker een moeilijk persoon zijn.

Een chronische zieke partner helpt inderdaad ook niet. Tijdens coginitieve therapie heb je vast wel meegekregen welke risico's dat met zich meebrengt.

Och ja, ze zijn allemaal te laat.
Maar, je hebt een nieuw account aangemaakt hier, je praat hier, deelt veel. Stel je zou dit doen in een dagbehandeling/klinische setting, of met iemand die er iets aan kan doen...
Wat zou je dan willen dat er zou gebeuren?
Ja van Sertraline heb ik me de eerste 2 weken echt zo koekwaus gevoeld, maar heeft me toen wel goed geholpen.. Slikte ook Welbutrin toen en Ritalin.. En heb nog Mirtazapine gehad een tijdje voor het slapen..

De reden dat ik in maart medicatie wilde was dat ik zo onrustig werd toen ik door de weeks gestopt was met blowen, was puur voor het slapen gaan, om m'n hoofd leeg te maken.. Het is slaap vallen ging op zich wel, maar de onrust werd erg 's avonds.. Nu word er bij het GGZ gezegd dat ik nog niet mag stoppen met blowen, medicatie of roken..

Mijn vader schuift zijn verantwoordelijkheid af op alles en iedereen behalve zichzelf eigenlijk.. Nu ook, heeft ie weer een aanslag van de belastingdienst van ¤1800,- terwijl dit voorkomen had kunnen worden, hij is van de drank naar wiet gegaan en probeert nu voor december met al z'n medicatie te stoppen omdat zijn rijbewijs verlengd moet worden, zonder z'n scooter kan hij niks meer en is zijn leven niks waard zegt hij.. Dat ik er ook nog ben lijkt hem weinig te doen terwijl wij altijd hem met alles proberen te helpen.. Nu is er weer even geen contact tussen hem en mij, hij heeft wel contact met mijn partner, omdat ik er slecht tegen kan dat hij nou nooit eens zegt ; ja stom van mij, hoe kunnen we dit oplossen?

Fact team zegt inderdaad niet per definitie iets, maar het is wel voor mensen waarbij geen behandeling meer mogelijk is toch? Of zie ik dit verkeerd?

Met mijn partner en zijn ziekte(s) weet ik inmiddels wel te dealen, door de jaren heen moet je ook wel, dat word makkelijker en mijn partner houd soms ook bewust informatie achter uit bescherming voor mij, belangrijke informatie krijg ik wel uiteraard..

Wat ik wil? Ja dat is een goede, ik wil in ieder geval m'n emoties onder controle kunnen houden en alles weer in perspectief kunnen zien.. Ik wil weer autorijden en genieten en niet op iedere slak zout leggen en alles op mezelf betrekken.. Ik wil weer kunnen voelen en niet iedere keer die hele hoge muur optrekken, want dan valt er gewoon niet te praten met mij..

GGZ wil mij nu naar DGT therapie hebben, maar is een wachtlijst van een jaar, ik wil sneller hulp, ik wil niet nog een jaar thuis zitten, moet zeggen dat ik de dagen nog wel goed doorkom nu, maar mijn werk vind ik ook super leuk, geeft me voldoening, maar ook weer de triggers dat het mis gaat.. Ik heb nu 17 september weer een gesprek staan dus ik ben heel benieuwd..
GGZ wilde ook dat ik pas in 2020 überhaupt weer ging werken, hier was ik het sowieso al niet mee eens, dan maar zolang wat minder, werk is ook een soort houvast en daar zeggen ze gelukkig ook neem je tijd, ik doe mijn werk namelijk gewoon goed.. Alleen thuis lukt het dan weer niet zo goed dus balans vinden is ook belangrijk..
pi_188862403
Aangekomen bij de 5-daagse dagbehandeling, waar ik ook zou gaan wonen door de week. Eerlijk verteld dat ik zaterdag een uitglijder heb gehad. Starten ze de behandeling niet. Ze gooien het op de terugval, maar ze durven het, mijns inziens, gewoon niet aan. Hebben ze mijn hoofdbehandelaar gebeld (heb die kerel 1 keer gezien, de psychiater die ik 2-3 keer per week zag, was zijn vervanger toen hij op vakantie was, haar hebben ze niks gevraagd...) En hij heeft gezegd: niet starten met de behandeling. UC/AC was gewoon helemaal goed. dus als ik had gelogen, had ik er nu nog gezeten. En dan zeggen ze: eerlijkheid loont.
Dare to unleash my rage..
That's my secret Captain... I'm always angry...
There's nothing like a trail of blood, to find your way back home.
pi_189261724
Hallo! Lang niet gepost hier!

Nou de boel is bij mij natuurlijk weer ontploft, mevrouw is weer terug naar haar ex en ik kan de tyfus genieten. Maar dit keer ben ik degene die er een punt achter gezet heeft, hah!
Anyway, ik ben er inmiddels ook achter gekomen dat mensen die een lange periode last hebben gehad van een narcist vaak onterecht bestempeld worden als borderliner. Denk dat dat bij mij ook wel gaande is gezien het feit dat ik eigenlijk al weken aardig stabiel ben. Natuurlijk ben ik wel enigszins boos door deze hele situatie maar alle rare moodswings en impulsieve acties blijven al weken uit terwijl die eerder juist in dit soort emotioneel zwaardere situaties voorkwamen.

Ik denk gewoon niet dat ik echt borderline heb, sterker nog. Ik denk dat ik helemaal geen persoonlijkheidsstoornis heb :@
Op donderdag 12 maart 2009 22:55 schreef Adelante het volgende:
Welkom vader renwan ^O^
Uw zoon is een modeluser in KLB, waar velen een voorbeeld aan zouden moeten nemen.
pi_189303505
Hoi hoi ik meld me hier.

Ik lees vooral mee, maar dacht ik zal me even voorstellen. Mocht ik ooit reageren dat niemand denkt 'wie is dat nou weer'.

Ik ben dus Conquering Chaos. Ik ben 30 woon in zuid-oost brabant waar ik woon samen met mijn kat :)

Ik ben al verschillende jaren in behandeling voor o.a. borderline (diagnose sinds 2012). Met een jaar een opname gehad op een behandelafeling.
Nu ben ik nog in behandeling van een FACT-team. Ik heb al het nodige behandeld en overwonnen maar blijkbaar lukt het me nog niet helemaal om het leven te leven.

Later volgt misschien wel meer. Maar voor nu misschien voldoende?
"Although the world is full of suffering, it is also full of overcoming it."
  zondag 6 oktober 2019 @ 20:00:41 #44
339901 LordofLeaves
conjurer of cheap tricks
pi_189304129
quote:
1s.gif Op zondag 6 oktober 2019 19:28 schreef ConqueringChaos het volgende:
Hoi hoi ik meld me hier.

Ik lees vooral mee, maar dacht ik zal me even voorstellen. Mocht ik ooit reageren dat niemand denkt 'wie is dat nou weer'.

Ik ben dus Conquering Chaos. Ik ben 30 woon in zuid-oost brabant waar ik woon samen met mijn kat :)

Ik ben al verschillende jaren in behandeling voor o.a. borderline (diagnose sinds 2012). Met een jaar een opname gehad op een behandelafeling.
Nu ben ik nog in behandeling van een FACT-team. Ik heb al het nodige behandeld en overwonnen maar blijkbaar lukt het me nog niet helemaal om het leven te leven.

Later volgt misschien wel meer. Maar voor nu misschien voldoende?
Op de naam van de kat na, lijkt mij dit wel voldoende ja. Welkom bij de club.
soooo, da's mooi!
pi_189304514
quote:
0s.gif Op zondag 6 oktober 2019 20:00 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Op de naam van de kat na, lijkt mij dit wel voldoende ja. Welkom bij de club.
Hij heet Macho ;)

[ Bericht 8% gewijzigd door ConqueringChaos op 06-10-2019 20:17:17 (Dubbele tekst) ]
"Although the world is full of suffering, it is also full of overcoming it."
  zondag 6 oktober 2019 @ 20:21:01 #46
339901 LordofLeaves
conjurer of cheap tricks
pi_189304602
quote:
1s.gif Op zondag 6 oktober 2019 20:16 schreef ConqueringChaos het volgende:

[..]

Hij heet Macho ;)
Dat is wel een leuke naam. Is het ook een macho?
soooo, da's mooi!
pi_189304897
quote:
0s.gif Op zondag 6 oktober 2019 20:21 schreef LordofLeaves het volgende:

[..]

Dat is wel een leuke naam. Is het ook een macho?
Als er bezoek is wel. Bij mij ist gewoon een knuffelkont die erg graag bij me in de buurt is. Of hij ligt naast me of op schoot of op mijn bovenlijf. Maar zodra er bezoek is is het doen alsof hij de stoere huiskater is die geen aandacht wil :9
"Although the world is full of suffering, it is also full of overcoming it."
  zondag 6 oktober 2019 @ 20:35:03 #48
339901 LordofLeaves
conjurer of cheap tricks
pi_189304942
quote:
1s.gif Op zondag 6 oktober 2019 20:33 schreef ConqueringChaos het volgende:

[..]

Als er bezoek is wel. Bij mij ist gewoon een knuffelkont die erg graag bij me in de buurt is. Of hij ligt naast me of op schoot of op mijn bovenlijf. Maar zodra er bezoek is is het doen alsof hij de stoere huiskater is die geen aandacht wil :9
Duidelijk een normale kat dus. ;) Leuk hoor.
soooo, da's mooi!
pi_189382031
Lopen jullie ook zo tegen het stigma aan zoals bij daten enzo?
"What I did, I did without choice... in the name of peace and sanity." - The Doctor
  vrijdag 11 oktober 2019 @ 19:13:15 #50
339901 LordofLeaves
conjurer of cheap tricks
pi_189385441
quote:
0s.gif Op vrijdag 11 oktober 2019 14:51 schreef Comp_Lex het volgende:
Lopen jullie ook zo tegen het stigma aan zoals bij daten enzo?
Nee, want ik meld het nooit. Vind het ook niet relevant. Ik ben tenslotte niet de aandoening zelve.
soooo, da's mooi!
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')