Zwangerschap en geboorte deel 1877

Krijgerrtje &VFT, ja idiote reactie he. Maar van de 80-ish mensen die het nu weten is diegene de enige die zo reageerde, dus ach. De rest is gewoon wel allemaal blij voor mij, zelfs enkele collega's die helemaal moesten huilen van blijdschap

En jeetje VFT en Ceviche, dat zijn ook lekkere reacties zeg.

Mellow, doe wat voor jou goed voelt met het vertellen aan je vriend. Ik zou absoluut niet zo lang kunnen wachten, maar wij zijn sinds we samen zijn hooguit een keer een week zonder elkaar geweest. En dat vind ik vaak al te lang

Sisu wat bizar! Zo ineens DE naam, dat moet toch gewoon helemaal goed zitten.

Bobby, die 12weken mijlpaal is voor jou inderdaad wel echt heel bijzonder zo zeg . Ik merk ook dat ik bij vlagen weer wat meer energie lijk te krijgen, maar er zitten soms nog wel wat mindere dagen tussen.

Vandaag nog een heleboel collega's verteld dat ik zwanger ben. Echt heel leuk om te mogen doen . Morgen maar weer eens normaal werken.

Bobby, dat is inderdaad echt een mijlpaal zo. En ik hoop met heel mijn hart mee dat het allemaal gewoon goed gaat en dit kindje ook echt levend in jullie armen geboren wordt!

Sisu, wowowow! Wat ontzettend bijzonder! Je gaat binnenkort een geslachtsbepaling laten doen toch?

Mijn vriend komt de 23e thuis

quote:

Op woensdag 5 december 2018 21:05 schreef BobbyMcGee het volgende:
Gefeliciteerd Mellow! De paniek toen de test positief was viel mee, begrijp ik?
Ik zou het ook wel telefonisch vertellen. En dan regelen dat we zo snel mogelijk bij elkaar kunnen zijn zodat we het echt samen kunnen delen. Maar alleen jij weet hoe dat in jouw relatie het beste werkt.

Ik ben vandaag de 12 weken grens over. Een gekke mijlpaal, want dat betekent dat we vanaf vandaag weer zorgverzekeringstechnisch recht hebben op drie IVF-ICSI-pogingen. Als het afgelopen weken mis was gegaan hadden we er nog maar één. Het geeft gek genoeg wel wat lucht, al hoop ik met heel mijn hart dat we voor een eerste (levende) kind geen IVF-poging meer

De verwachte paniek bleef uit. ik dacht dat ik er niet meer zo makkelijk van kon genieten uit angst dat het weer mis zou gaan, maar dat is eigenlijk helemaal niet zo. Eerst dacht ik aan de 20% kans dat het een miskraam zou worden, maar daarna: wacht even, nee, 80% kans dat alles gewoon goed gaat! En nu ben ik gewoon blij

Fijn dat je die spannende grens over bent! En nu begint het echt leuke ervan ook

Aftellen tot ie er is! En iets tofs bedenken hoe je het grote nieuws gaat brengen?!

Herkenbaar over zwanger na een miskraam. Ik heb het twee keer gehad, de eerste keer (toen had ik nog geen kindjes) was ik echt even heel verdrietig toen ik opnieuw zwanger was omdat ik dacht dat het toch nooit goed zou gaan... Maar toen vlak daarna dacht ik: Hee wacht eens even, het maakt me niet uit of het wel of niet goed gaat, dit kindje is hoe dan ook super welkom en verdient het ook gewoon dat ik blij met hem/haar ben!
Toen ging er ook een knopje om en heb ik geen onzekerheid mee gehad, maar ben ik gewoon blij geweest.

Bij m'n tweede miskraam verloor ik telkens bloed en toen ben ik met 11 weken toch best onzeker geworden. Ik wist toen niet zo goed of ik nu blij moest zijn en een baby'tje aan het verwelkomen was of dat er niets meer was om blij te zijn en ik voor niets een welkom voorbereidde, zoiets. Het voelde in ieder geval alsof het niet zo ging als het hoorde en ik wist even niet zo goed wat ik daarmee aanmoest. Toen heb ik een echo laten maken en daarop bleek het baby'tje niet meer te leven.

De keer daarna (deze zwangerschap) dacht ik er vanaf het begin hetzelfde als eerst over, dat dit kindje hoe dan ook wederom gewoon super welkom is.

Ook herkenbaar om keuzes te maken vanuit liefde en niet vanuit angst. Dat voelt voor mij ook veel fijner.

Ik haak weer af! Stom, maar dan heeft mijn lichaam iig wat extra tijd om te herstellen :’)

Kleurdoos

Jammer KD

KD

Sterkte KD

KD

Wat rot kleurdoos, sterkte!

Kleurdoos

Kleurdoos

KD

Oh kleurdoos, jouw lijf is zich echt aan het herstylen voor het perfecte babyhuisje. De volgende keer gaat het vast zo goed dat je met 41 weken steunend en kreunend roept dat het er nu wel uit mag.
Zonder gekheid natuurlijk.. hartstikke zwaar dit. Heel veel sterkte gewenst


De naam. Ja echt. Zo bizar. Ik schrok er echt van en moest direct hardop lachen. Zei toen ook; dit heb ik nog nooit meegemaakt , maar dat is mijn nr 1 naam.
Ik zou het niet zeggen als ik niet zo overrompeld was haha. (En omdat ze redelijk ver van me afstaat )
Maar het wordt nog gekker.

Vandaag kreeg ik de geslachtsecho. Oooooooverduidelijk een jongen. Echt.
Ik was zo blij !
Maar in de auto kwamen de tranen en de onzekerheid. Opeens voelde ik me helemaa niet zeker meer. Hoe moest dit nou? En er zijn helemaal geen leuke kleertjes voor jongens en en en.. allemaal van dat soort kul irrationale gedachten die de revue passeerde.
Thuis even snel op Mp los gegaan. 3 mooie playsuits gevonden en opeens was het goed. Rust in Mn lijf.
Mijn moeder - die mee was-, zit ondertussen op de iPad en zegt: Arthur, nee.. te afstandelijk he
Matthieu. .. die naam kreeg ik er nooit door bij opa
En boem.. weer die naam! ‘Die past mooi bij Ro, sisu’.
Ik keek haar aan. Keek Mn man aan. En probeerde heel luchtig te reageren.. ja mam. Zeker een leuke naam. Maar halleluja nog aan toe.. iets doet echt goed zn best om die naam erdoorheen te knallen hoor!

Voor de rest te veel emotionele rollercoaster om bij te lezen. Morgen weer!

Sisu, is het zo'n populaire naam dan? Wat toevallig joh.

Hier intake gehad van de kraamzorg. Natuurlijk alsnog veel te veel zitten stressen qua opruimen/schoonmaken (ze heeft niet eens gebruik gemaakt van het toilet bijvoorbeeld).
Eerlijk gezegd vonden we het gesprek nogal saai (veel informatie die nog niet relevant is, over controles na de geboorte, of we in die week een feedbackformulier in willen vullen, dat soort dingen. Dingen die dan pas relevant zijn).
En we vonden haar eigenlijk ook niet zo aardig misschien had ze een lange dag gehad

Wow sisu! Een jongen! Je hebt straks gewoon een koningskoppel!
En wat bizar dat twee mensen al je #1 naam raadden! ben benieuwd of dat uiteindelijk de naam wordt.

Nu al intake kraamzor? kreeg ik vorige keer geloof ik ergens met 30 weken pas! Dacht dat het altijd zo laat was.

quote:

Op donderdag 6 december 2018 22:49 schreef Mariposas het volgende:
Nu al intake kraamzor? kreeg ik vorige keer geloof ik ergens met 30 weken pas! Dacht dat het altijd zo laat was.

Had ik wel gewild, als ik 30 weken ben zijn we als het goed is verhuisd naar een fatsoenlijke woning

Mariposas,
Geen bekende naam gek genoeg. Nouja. Ik ken tenminste maar 1 kindje dat zo heet. Misschien is het de laatste jaren in opmars. Geen idee. Voor mij is het iig niet zo bekend als Finn, Lars of Stijn ofzo.
Maar blijkbaar vinden mensen het dus wel goed bij ons passen. Man wil totaal iets anders dus we zien het wel. We hebben nog eventjes om erover na te denken

Kraamzorg intake had ik ook met 30 weken. Misschien zelfs wel 32.

Oh pfoeh. Hebben jullie ook zo last van wakker worden snachts en dan echt klaarwakker zijn voor een uurtje?

Sisu wat een geweldig nieuws! (En wat maf van die naam! als je nog zou twijfelen.. :'D )
Ik ben heel benieuwd naar een jongetje van jullie