quote:
Op woensdag 21 november 2018 08:32 schreef Aneurism het volgende:Als ik kijk naar eigen patroon: 6.45 wakker worden, eten ,douchen, naar werk om 7.30. Op werk net voor 9 uur, lunch 12.30 meestal tot 13.15. Werken tot 18.00, vaak blijf ik plakken tot 19.00. Terug reizen, ben ik gemiddeld om 8 uur thuis. Eten koken, eten. Ben ik meestal rond 9 klaar. En dan maak ik meestal de fout op de bank tv te kijken tot 1. Behalve op dinsdag en donderdag, dan dwing ik mij ertoe te programmeren. Vrijdagen drink ik met collega's een biertje tot 8 of soms tot 11. Zijn er geen collega's dan spreek ik af met oud collega's. Zaterdag lig ik tot 2 in mijn nest, ga dan meestal boodschappen doen. Soms spreek ik af met mensen, of doe shit rond het huis. Zondag zelfde patroon.
Tijd genoeg.
Ben het eens met:
quote:
Op woensdag 21 november 2018 09:37 schreef Immerdebestebob het volgende:For klinkt vrij kut hoor. Enige wat je met je vrije tijd doet door de week is tv en klein beetje hobby en voor de rest loop je dik slaaptekort op die je dan compenseert in het weekend. Is toch niks zo.
Dat jij inmiddels nog niet psychotisch en dement bent geworden van dat chronische slaapgebrek, begrijp ik niet. Of het is ontkenning of je hebt gewoon meer mazzel dan anderen dat je dit aankunt.
quote:
Ja, nu je het zegt, ik was even mijn vorige post aan mezelf vergeten:
quote:
Vind het één van mijn mindere eerlijk gezegd, want ik voelde me echt duidelijk beter dan mezelf.
Wel vervelend dat iemand anders mijn bus miste en iemand anders te lang mijn berichten zat te plaatsen op fok.
Zelfmedelijden is een veelvoorkomende eigenschap van mensen. Dat jij kennelijk denkt dat ik hiervoor in de waan leefde daarboven te staan zegt me alleen iets over hoe realistisch jij zelf in het leven staat.
quote:
Op woensdag 21 november 2018 08:36 schreef KennyPowers het volgende:Max 30 minuten internet per dag voor de lol en verder alleen als je het nodig hebt.
Met de OV naar het werk en die tijd nuttig besteden of lezen.
Thuiswerken scheelt ook weer reistijd.
quote:
quote:
eerste doe ik al, behalve dan misschien wat te lang op fok daar hebben jullie gelijk in maar mijn openingspost plaatsen was misschien 1 minuut, reageren op mensen die hier antwoorden op hun eigen vragen in hun hoofd gaven ipv de mijn vraag die ik hier plaatste kostte veel meer tijd
quote:
Op woensdag 21 november 2018 09:39 schreef Swiffer het volgende:kort gezegd; nee.
Dit ligt echt bij de persoon zelf die dit zo voelt. Leven is nu eenmaal werken voor je boterham.
Zoek een coach/psycholoog/hulpverlener die je helpt te ontdekken waarom je je zo druk maakt..
Ik weet nu ook al waarom ik me zo druk maak, omdat ik geen beslissingen kan maken en omdat ik niet genoeg tijd of energie overhoud om aan een hobby te besteden, ook al zou ik ruim voldoende vrije tijd daarvoor moeten hebben naast mijn werk. Naar een coach, psycholoog en hulpverlener ben ik allang geweest en die konden me niets anders vertellen in dit opzicht dan wat ik hen zelf had verteld, ze kunnen dit ook helemaal niet vertellen.
quote:
Ik gaf al toe dat het mijn fout was.
quote:
Op woensdag 21 november 2018 10:33 schreef Schanu het volgende:Ik vind het een wat vreemde conclusie die je trekt in je beginpost, dat mensen of chronisch tijdgebrek hebben, of een permanent depressief of gejaagd gevoel zouden hebben. Waarom denk je dit, enkel omdat je hier zelf last van hebt?
Nee, omdat het tot nu toe wetenschappelijk bewezen is:
https://en.wikipedia.org/wiki/Tachypsychia#Other_emotional_stateshttps://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25665496quote:
Iedereen is weer anders, ik denk dat je er vooral niet van uit moet gaan dat jouw ervaringen ook de ervaring van anderen is.
Voor mijzelf sprekende, nee ik hen geen gejaagd gevoel, ook geen chronisch tijdgebrek. Chronisch depressief ben ik wel, maar daarvan is de oorzaak gelegen in dingen die in het verleden zijn gebeurd en hoe ik verder in elkaar steek. Niet met tijd tekort dus.
Maar hoe weet je dan zo zeker dat het feit dat je geen tijd tekort komt niet aan je depressie ligt?
quote:
Ik heb 2 kleine kinderen (bijna 6 maanden en net 2 jaar), een vrouw, ik doe het huishouden in mijn eentje maar ik werk dan ook 'maar' 24 uur. Tot voor kort werkte ik nog 32 uur en toen was het wel wat veel. De zorg voor de kinderen komt voornamelijk op mijn schouders, tijd voor mijzelf heb ik dan ook (nagenoeg) niet maar dat wist ik toen ik kinderen zou krijgen. Mijn verwachting is dan ook niet dat ik veel sociale dingen kan doen, of lekker rustig een boek kan lezen.
Heb je een partner? Zo ja zou ik eens met hem gaan praten waarom dit grotendeels op jou neerkomt. Zo nee, vervelend voor je, maar goed dat je het alleen aankunt en je verantwoordelijkheid neemt.
quote:
Mijn advies voor jou: werk aan je verwachtingen. Hoe hoger jouw verwachtingen, hoe groter de teleurstelling als je die niet waar kan maken. Als je die verwachtingen bij stelt, haal je dat gevoel waarschijnlijk ook eerder weg. Verder, misschien eens een training timemanagement overwegen? Probeer prioriteiten te stellen, wat is voor jou belangrijk en wat niet. Op welke wijze zou jij meer tijd voor jezelf kunnen krijgen. Ga desnoods iets minder werken, stel minder hoge eisen aan het huishouden, ga minder op FOK zitten, etc. Het leven bestaat nu eenmaal uit keuzes maken, niemand kan alles wat hij wil en al helemaal niet tegelijkertijd.
M'n verwachtingen zijn gebaseerd op wat andere mensen kunnen in vergelijking tot mij en dat is daarom ook de reden dat ik deze vraag stel. Nu ik bijvoorbeeld weet dat jij ook geen tijd voor jezelf hebt, dan heb ik dus een gegeven waarmee ik kan concluderen of dat normaal is of niet. Time management heb ik een online cursus van, misschien binnenkort eens volgen. Minder werken kan echt niet, minimumloon en op dit moment al minder uren als 40 omdat ik dus een gebrek aan tijd ervaarde en me afvroeg of dat lag aan dat ik teveel werkte. Niet dus, want de vrije uren worden gewoon opgevuld door huishouden en verplichtingen, voorheen deden mijn ouders dingen die ik eigenlijk zelf had gemoeten en nu doe ik die wel zelf.
Ik begrijp dat het leven bestaat uit keuzes maken en ik denk al vaker dat fok een slechte keuze is ja.
quote:
Op woensdag 21 november 2018 11:11 schreef Justinn het volgende:Tijdmanagement heb je volledig zelf in de hand. Het is (te) makkelijk om daar externe factoren de schuld van te geven. Het opgejaagde gevoel doe je je zelf aan omdat je jezelf allerlei semi-verplichtingen opleg, inclusief een soort van recht op leuke activiteiten.
Zoek dus een manier waarop het totaalplaatje voldoening gaat geven, in plaats van enkel de tijd die je over houd voor leuke activiteiten. Met wat planning, discipline en doorzettingsvermogen kom je een heel eind.
edit: oh ja, mopperen, foeteren, klagen en zeuren kost alleen jezelf energie zonder resultaat. Steek die peper eens in je reet en ga denken in oplossingen voor het probleem in plaats van een probleem voor iedere oplossing te bedenken.
Zou ook vreemd zijn als een ander dat in de hand had hè?
Dat jij eten klaarmaken en jezelf en je huis schoonhouden nu een semi-verplichting in plaats van een echte verplichting noemt, dat is niet mijn probleem. Ik lees het vanzelf wel als je bent opgenomen met een voedingstekort en de gemeente een reinigingsdienst moest laten komen om je ongedierte te verwijderen. Of dat je je afvraagt waarom anderen wel geld en conditie overhouden terwijl jij iedere dag wat bij de pizzeria haalt. Ik vind helemaal niet dat ik 'recht' heb op leuke activiteiten, maar als anderen het wel doen en ik niet, dan betekent dat dus wel dat zij er om 1 of andere manier meer recht op lijken te hebben en dat vind ik dan wel weer raar. Maar goed, ik begrijp hieruit dus dat jouw leven al volledig gespeend is van leuke activiteiten, omdat je zelf ook wel begrijpt dat je daar geen recht op hebt. Ik mag dan ook aannemen dat je alleen maar werkt en jezelf in leven houdt en verder niets.
Je weet helemaal niet waar ik voldoening uit haal. Ik vind werken en het huishouden leuk om te doen, maar kennelijk is dat al niet genoeg,. het moet ook nog 100% m'n levensinvulling zijn.
In mijn beginpost had je oplossingen van mij kunnen lezen die niet gewerkt hebben. Mijn post was gewoon een vraag aan anderen, waarmee ik misschien zelf tot een oplossing kan komen ja.
quote:
Op woensdag 21 november 2018 11:31 schreef Scary_Mary het volgende:Dit lijkt me geen of situatie, maar meer een kip-ei vraag in een samenhangend geheel. Mensen met chronisch tijdsgebrek zullen vaker een gejaagd gevoel hebben dan mensen die geen chronisch tijdsgebrek ervaren lijkt me.
Ik denk dus dat het niet klopt.
Nee, in mijn geval is het zo: of ik ben langzaam omdat ik de tijd neem. Ik voel me dan goed, maar op lange termijn slecht omdat ik niks bereikt heb. Doe ik echter veel, dan voel ik me gejaagd. Maar goed, misschien zijn er inderdaad ook mensen die veel kunnen doen en zich toch niet gejaagd voelen. Daar ben ik dan wel jaloers op.
quote:
quote:
Op woensdag 21 november 2018 20:35 schreef Geeninspiratieq1235 het volgende:Als ik kijk naar eigen patroon:
6.455:30 wakker worden, eten ,douchen, naar werk om 6.30. Op werk net voor 8 uur, lunch 11.30 meestal tot 12.00. Werken tot 17.00, soms blijf ik plakken tot 18.00. Soms andere tijdsindeling. Terug reizen, ben ik gemiddeld om 6 uur thuis. Eten koken, eten, en dan iets wat nog gedaan moet worden zoals de afwasmachine inruimen, stofzuigen, wassen/was ophangen/strijken, reageren op whatsapp berichten van anderen of boodschappen. Ben ik meestal rond 7 klaar. En dan maak ik meestal de fout om
tv te kijken tor 1 uur te gaan fokken tot 9 uiterlijk 10 uur, want dan moet ik uiterlijk naar bed om nog goed te kunnen functioneren. Behalve op dinsdag en donderdag, dan dwing ik mij ertoe te
programmeren lezen.
Vrijdagen zater/zondagen drink ik met
collega's een biertje tot 8 of soms tot 11 mijn ouders of andere familie koffie en blijf ik daar tot een uur of 5. Daarna doe ik soms thuis nog iets wat ik gepland had tot 9 of 10.
Zijn er geen collega's dan spreek ik af met oud collega's. heeft mijn familie mij niet uitgenodigd dan spreek ik met vrienden af.
Tijd genoeg.
quote:
Op woensdag 21 november 2018 13:54 schreef Morrisson1987 het volgende:Ik ren ook de hele dag maar wat rond (soms doelloos, soms gericht). Naast mijn werk en kinderen vind ik het erg belangrijk om mijn vriendschappen te 'onderhouden' dus probeer ik iedereen geregeld te zien.
Ik heb ADHD dus voor een groot deel heb ik mijn gejaagdheid geaccepteerd. Wel probeer ik voor mezelf meerdere rustmomenten toe te passen op een dag.
Maak een wandeling, leen desnoods een hond als je wandelen saai vind of zoek een mooi gebied op.
Neem een lange warme douche, of een bad. Zet fijne muziek op, gooi er wat in dat lekker ruikt en zet je telefoon op vliegtuigstand.
Maak een ritje in de auto, en zing keihard mee met de muziek.
Om enigzins structuur te houden, gebruik ik een memo bord met een weekplanner. Als je die dan ook elke week bijhoudt heb je meer overzicht en een opgeruimder hoofd.
Works for me, misschien heb jij er ook iets aan
Dat van dat onderhouden herken ik wel, alhoewel je zelfs van onderhouden bij mij niet echt kunt spreken. Ik zie iedereen net genoeg om ze niet helemaal kwijt te raken zeg maar.
Komt die gejaagdheid door ADHD? Dat wist ik niet. Heb jij ook lichamelijk onderzoek gedaan waaruit je ADHD hersen structuur bleek? Of alleen bij psychiaters?
Ik pas al genoeg rustmomenten toe... Juist te veel. Ik leen inderdaad af en toe een hond samen met anderen, dat is leuk en ontspannend om te doen als het een rustige hond is, daarnaast wandel ik ook gewoon op m'n gemak in m'n eentje, ik kan daar echt van genieten want ik haat haasten, ik denk ook altijd na over dingen in m'n leven dus het voelt ook niet als verspilde tijd, ik douche iedere dag ook wel eens iets langer hoewel ik liever zo kort mogelijk douche, ik luister op momenten dat ik met het openbaar vervoer reis muziek ter ontspanning, maar het feit blijft wel dat hoe rustiger je aan doet, hoe minder je uiteindelijk doet. Dus vandaar ook mijn vraag of het een keuze is tussen je relaxt voelen en weinig bereiken of je gejaagd voelen en veel kunnen doen. Ik heb inderdaad ook een memobord en bij mij helpt het niet met meer tijd krijgen of zo, maar zo vergeet ik iig geen dingen meer die ik wilde doen of afspraken, en dat is al een hele verbetering ja.
quote:
Op woensdag 21 november 2018 14:52 schreef PabstBlueRibbon het volgende:Wat heb ik je nou al een keer verteld? Volgens mij heb jij heel erg ADHD en is dát een belangrijke reden dat je tegen zoveel problemen aanloopt. Ook op sociaal gebied, want met ADHD gaat het iets anders in je hoofd dan bij de meesten: continu blijven denken, verbanden zien die anderen niet zien en dat blijft maar doorgaan en zo snel dat je geen woorden kan vinden om het een ander duidelijk te maken. En daardoor ontstaat continu miscommunicatie met andere mensen die je maar niet kunnen of willen begrijpen.
De meeste mensen leren zichzelf aan om te denken als iedereen. Want als je doet als iedereen, krijg je geen kritiek en behoed je jezelf voor problemen. Maar als je iets anders bent dan de massa, kom je er als kind al achter dat het leven niet zo makkelijk is. Daarom zijn mensen met wat voor psychische aandoening dan ook vaak bedachtzamer en diepgaander.
Het probleem met ADHD vooral is dat jij je gestuurd voelt door je impulsen en gedachten en gevoelens. Hoewel de meeste mensen moeite hebben met zelfdiscipline is dat met ADHD nog moeilijker. Je kan jezelf wel sturen, maar dat kost meer moeite en je hebt er sterke prikkels voor nodig. Dat snappen de meeste mensen weer niet en die gaan roepen dat je rustig aan moet doen, wat op jou weer geen effect heeft omdat "rustig doen" meer moeite kost dan je laten gaan.
Je kan blijven afgeven op de psychische hulpverlening en ik ben het eens dat die verre van ideaal is. Maar je komt alleen verder door je toch grondig daarop te laten onderzoeken. Het geeft je wel duidelijkheid en bevestiging hoe je in elkaar zit en ook wat het vooral niet is.
Of je het nou wel of niet hebt, ik snap echt wel waarom je op FOK! doet zoals je doet, want je wilt gewoon van je frustraties af. Wat tevergeefs werkt, want het roept irritaties op bij anderen omdat je continu in herhaling valt. Jij begrijpt dat wel, maar je kan dat denken niet stoppen. En door al die irritaties van anderen voel jij je weer afgewezen door iedereen.
Ja, maar ik heb jou ook al gezegd dat ik niet uitsluit dat dit het geval kan zijn, ik hoef er alleen geen behandeling voor tenzij ze lichamelijk aan kunnen tonen dat ik ADD heb (want ik ben totaal niet druk). Ik wil niet het gevoel hebben dat ik me een handicap aan laat praten, er moet dan wel bewijs zijn.
Artsen weten al niet wat ze voor moeten schrijven bij AD(H)D: hulpmethoden gebruik ik allemaal al zoals plannen en dingen opschrijven en ritalin werkte als slechte drugs bij mij. Alleen cafeïne helpt me dichter bij het normale te komen qua niveau van functioneren. En straat amfetamine maar dat wil ik niet chronisch nemen. Toch kan ik mij herinneren dat toen ik dat gebruikte, ik het gevoel had alsof het licht aanging en ik eindelijk de versie van mezelf was hoe ik hoor te zijn, voor mijn eigen gevoel dan want anderen kan het niks schelen.
Qua zelfdiscipline herken ik hyperfocus, wat volgens mij vooral bij ADD voorkomt. Als ik eenmaal ergens mee begin kan ik er bijna niet meer mee stoppen, goed als de bezigheid nuttig is en slecht als die afleidend is. Dat kan inderdaad alleen enigszins gestuurd worden. Ik weet niet of je dat zelf ook herkent. Het houdt iig in dat ik vooraf de juiste keuzes moet maken en dan gaat alles goed (goed als in: ik doe alleen mijn verplichtingen en verder niets afleidends zoals fok), maak ik ergens een slechte keuze dan gaat alles ook direct bergafwaarts. Gelukkig weet ik dat nu en kan ik er rekening mee houden.
Ik ben iig heel blij dat jij mij wel een soort van begrijpt. Dat hoop ik ook als ik een topic plaats, om reacties te krijgen van mensen die het herkennen en niet om reacties te krijgen dat men het totaal niet begrijpt. Maar goed, dat kan soms ook wel interessant zijn.
quote:
zie jij je familie/vrienden veel?
quote:
Maar heb je wel plannen voor wat je zou willen doen of niet?
quote:
Op woensdag 21 november 2018 15:59 schreef Allures het volgende:wat knap dat je mensen kunt diagnosticeren aan de hand van posts. Ik denk dat ze bij de ggz wel een baan hebben voor iemand die zo speciaal is!
Regelmatig lees ik posts op fok "gewoon een testje zegt niets, dat moet je overlaten aan het oordeel van de psycholoog"
Waar baseert de psycholoog het oordeel dan op: op een gesprek twee keer per maand van een half uur
Als er al een link is met de kennis van de opleiding, wordt de link niet gebruikt om iets te verklaren
Maar hoezo vind je dat hij wel GGZ cliënten mag diagnosticeren maar geen forumleden?
quote:
Op woensdag 21 november 2018 19:29 schreef mashitnext het volgende:Heb eigenlijk altijd wel het idee dat ik te weinig tijd heb.
Bedoel werken is al een flinke kluif, 's avonds kinderen deels, huishouden deels, zit nou eenmaal heel veel tijd in het doen van klusjes die niet altijd geweldig zijn om het zo maar te zeggen.
Hoe ik het zelf heb opgelost is door eerst veel jaren fulltime te werken en nu werk ik meestal 4 dagen per week. Voor mijn gevoel scheelt dat heel veel, dag korter werken, dag langer weekend.
En verder toen (en nu nog steeds) wel vrij laat naar bed gaan soms. Bedoel moet er morgen om 6 uur af maar blijf vanavond wel op tot ongeveer 12 uur. De kinderen slapen nu dus heb nu min of meer 4 uur voor mezelf. Gaat alleen ten koste van mijn slaap dus en dat vind ik zelf ook niet fijn maar ja. Heb het ervoor over
Maar krijg je nooit problemen door dat slaapgebrek zoals: agressieve gevoelens naar vreemden maar ook familie/vrienden, wantrouwen, geen beslissingen meer kunnen nemen, lagere frustratietolerantie, impulsief gedrag, veel trek, minder energie, langzamer worden op het werk, meer angst enz? ik heb dat er soms voor over maar zeker niet iedere dag, dan gaat het al snel bergafwaarts
[ Bericht 0% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 21-11-2018 21:28:41 ]