Verliefd zijn op iemand die geen interesse in je toont

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 16:05 schreef needlesslylargerod het volgende:

[..]

Ik ben gewoon zwaar onzeker over het feit dat ik nog nooit eerder een relatie heb gehad en dat ik er moeite mee heb mijn gevoelens naar anderen te uiten. Daarom voel ik me zo minderwaardig. Mensen lijken dit allemaal te weten wat ze moeten doen om op een natuurlijke wijze een relatie te krijgen met iemand. "Maak je geen zorgen, het komt allemaal vanzelf!" Is een vaakgehoorde uitspraak voor mij, maar ik vind dit complete onzin! Het gaat niet vanzelf voor mij! Ik moet er echt voor werken, anders blijf ik alleen.

Dat is begrijpelijk, maar werk dan ook aan je minderwaardigheidsgevoel en het beter uiten van je andere gevoelens en niet aan een zogenaamde vriendschap terwijl je meer wil. Werken naar een relatie toe staat niet gelijk aan het werken aan een vriendschap. Laat staan dat je je gevoelens beter leert verwoorden als je die juist wegmoffelt onder het mom van een vriendschap.

Misschien nog een beetje te abstract voor je, maar zoals hordes friendzonegangers all over the interwebz al geroepen hebben blijkt vriendschappelijker dichter bij je object d'amour komen ook niet zo denderend voor je eigenwaarde. Omdat je van binnen hoopt dat ze meer zal zien in je, want je doet toch je best enzo. Waarom ziet zij niet in etc blabla.

Je kan je dan veilig verschuilen achter wat jij doet om te laten zien aan haar, zonder dat je daadwerkelijk gaat toetsen of wat jij doet ook wel echt zo overkomt. Dan ga je je gedragen naar wat jij denkt dat zij wil, omdat je denkt dat ze uiteindelijk dan niet meer om jouw zo perfect mogelijke gedrag heen gaat kunnen. Maar dan doe je twee aannames. Dat jij daadwerkelijk weet wat ze wil cq nodig heeft plus dat jij dat door haar dat zoveel mogelijk te geven laat zien hoe geschikt jij bent. Is dat wie jij bent denk je?

Ik denk van niet. Mocht je nou wel die persoon zijn die graag zichzelf wegcijfert, dan zul je denk ik net wat minder gefrustreerd en teleurgesteld worden. Omdat het bij je past en je doet wat je wil, zonder dat het per se afhangt van haar relationele medewerking. Met andere woorden, je hebt dan wat minder te verliezen

Juist in een relatie is het handig om te weten wie je bent en wat je te bieden hebt. Zo kun je je grenzen beter bepalen en zorg je dat je niet jezelf wegcijfert voor iemand die dat waarschijnlijk niet wil en onaantrekkelijk vindt.
Zeker als jij je nog niet optimaal voelt, is het een aandachtspunt om in de smiezen te houden. Niet omdat je zo perfect mogelijk moet zijn om te kunnen scoren, maar omdat jij bij uitstek degene bent die controle over zichzelf moeten hebben en houden. Blijf daar actief aan denken en houd het bij èn voor jezelf. Daar leer jij jezelf het beste door kennen en daarmee anderen ook, omdat je het zo beter uit kan leren dragen.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 16:27 schreef DaggerOne het volgende:

[..]

Heb je toen een move gemaakt om haar te zoenen, of arm eromheen o.i.d.?

Nee want eerlijk is eerlijk zo ben ik niet (ook al voor het hele #metoo gebeuren). Sowieso neemt bij mij vaak de vrouw de eerste stap. Ik vraag vrouwen vaak alleen uit wanneer ik ze of heel leuk vind of wanneer het me allemaal niet meer zoveel kan schelen wat ze antwoord. Dit is denk ik de tweede vrouw welke ik uitvraag die ik leuk vind. daarvoor waren het de vrouwen die mij uitvroegen of zoende.

Overigens toen ik haar voor die afspraak vroeg was ik eigenlijk nog niet echt verliefd op haar dat is pas later gekomen (al was er wel een interesse/aantrekking). Mijn verrassing was dan ook groot toen ze antwoorden: wel als vrienden toch? Want ik was niet van plan om haar toen ten huwelijk te vragen wilde alleen weten of mijn interesse terecht was en te kijken of ze opener was 1-op-1. Ik zou het zelf ook niet als een date zien.

[ Bericht 1% gewijzigd door icecreamfarmer_NL op 13-11-2018 16:50:06 ]

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 16:34 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Dat is begrijpelijk, maar werk dan ook aan je minderwaardigheidsgevoel en het beter uiten van je andere gevoelens en niet aan een zogenaamde vriendschap terwijl je meer wil. Werken naar een relatie toe staat niet gelijk aan het werken aan een vriendschap. Laat staan dat je je gevoelens beter leert verwoorden als je die juist wegmoffelt onder het mom van een vriendschap.

Misschien nog een beetje te abstract voor je, maar zoals hordes friendzonegangers all over the interwebz al geroepen hebben blijkt vriendschappelijker dichter bij je object d'amour komen ook niet zo denderend voor je eigenwaarde. Omdat je van binnen hoopt dat ze meer zal zien in je, want je doet toch je best enzo. Waarom ziet zij niet in etc blabla.

Je kan je dan veilig verschuilen achter wat jij doet om te laten zien aan haar, zonder dat je daadwerkelijk gaat toetsen of wat jij doet ook wel echt zo overkomt. Dan ga je je gedragen naar wat jij denkt dat zij wil, omdat je denkt dat ze uiteindelijk dan niet meer om jouw zo perfect mogelijke gedrag heen gaat kunnen. Maar dan doe je twee aannames. Dat jij daadwerkelijk weet wat ze wil cq nodig heeft plus dat jij dat door haar dat zoveel mogelijk te geven laat zien hoe geschikt jij bent. Is dat wie jij bent denk je?

Ik denk van niet. Mocht je nou wel die persoon zijn die graag zichzelf wegcijfert, dan zul je denk ik net wat minder gefrustreerd en teleurgesteld worden. Omdat het bij je past en je doet wat je wil, zonder dat het per se afhangt van haar relationele medewerking. Met andere woorden, je hebt dan wat minder te verliezen

Juist in een relatie is het handig om te weten wie je bent en wat je te bieden hebt. Zo kun je je grenzen beter bepalen en zorg je dat je niet jezelf wegcijfert voor iemand die dat waarschijnlijk niet wil en onaantrekkelijk vindt.
Zeker als jij je nog niet optimaal voelt, is het een aandachtspunt om in de smiezen te houden. Niet omdat je zo perfect mogelijk moet zijn om te kunnen scoren, maar omdat jij bij uitstek degene bent die controle over zichzelf moeten hebben en houden. Blijf daar actief aan denken en houd het bij èn voor jezelf. Daar leer jij jezelf het beste door kennen en daarmee anderen ook, omdat je het zo beter uit kan leren dragen.

Goede post helemaal waar. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat het bij mij veel beter lukt wanneer het me niets meer interesseert. En relaties komen wanneer je het niet verwacht.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 16:28 schreef needlesslylargerod het volgende:

[..]

Het liefst wil ik helemaal niet hoeven veranderen. Het liefst zou ik gewoon mijn leven willen leiden zoals ik dat nu leid, alleen kom ik hierdoor nauwelijk in aanraking met vrouwen. Naar borrels e.d. gaan vind ik super kut. Het is een ontzettend groot obstakel voor mij altijd en veel drank op hebben verlicht de zenuwen enigszins. Ik vind het gewoon kut dat ik moet veranderen. Ik ben niet super sociaal van nature. Ik ben redelijk introvert. Ik doe graag dingen voor mezelf. Ik heb verder wel vrienden die ik meerdere keren in de week zie maar aan het eind van de dag ben ik blij dat ik thuis ben. Ik heb heus wel vrouwelijke vriendinnen, alleen zie ik die niet als relatiemateriaal. Dat is totaal anders voor mij.

[..]

Dus jij zegt dat iedereen die nu een relatie heeft zo sterk in zijn schoenen staat?

Vrij vertaald staat daar gewoon dat je gewoon je ding wil doen zoals je dat nu ook al doet, en dat de interessante vrouwen gewoon bij je aan de deur aanbellen. Dat is gewoon niet hoe het werkt. Als je vrouwen wil leren kennen zul je met ze in aanraking moeten komen, en zul je iets extroverter moeten worden, want immers, ergens in een kroeg staan en dan in een hoekje tegen de muur naar je tenen staren gaat 'm ook niet worden.

Dat is niet echt 'jezelf veranderen'. Dat is gewoon bepaalde eigenschappen van jezelf wat meer tot uiting laten komen. Jij noemt dat jezelf veranderen, omdat je dan terecht kunt zeggen dat je dat niet wil, maar het is niet meer dan een excuus om maar niet uit je comfort zone te hoeven treden.

Ik wás jou vroeger. Dat zeg ik niet omdat het nu leuk klinkt, maar ik zeg het omdat het zo ís. Ik had dezelfde gedachten als jij, dezelfde afkeer van borrels en alles wat 'sociaal' was, maar ik wist stiekem diep van binnen wel heel goed waarom dat allemaal zo was, en dat was niet omdat ik 'redelijk introvert' was.

Het was pure angst.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 16:09 schreef needlesslylargerod het volgende:

[..]

Moet ik dan met meiden gaan daten voor wie ik totaal niet val?

Het idee is dat jij een keuze hebt voor wie je wil gaan en wat je wil laten zien. Als jij alleen wil oefenen op contact leggen met meiden waar je op valt, is dat jouw goed recht. Maar wel een extra diepe valkuil om in te donderen, omdat de kans groter is dat je je in bochten gaat wringen om hen maar te laten zien wat jij denkt dat ze willen zien en dat hoeft dus niet hetzelfde te zijn als wie jij bent. Sluit dat aan op je doel van meer eigenwaarde krijgen en een relatie krijgen met een meid die bij je past en je waardeert voor wie je bent?

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 16:10 schreef needlesslylargerod het volgende:

[..]

Ik wil het gewoon te graag.

Is dat zo ja? Wil je zo ontzettend graag dat je de perfecte boy uit wil gaan hangen, desnoods in vriendschap? Of is dat stiekem gewoon de minder jakkiebah enge route, zodat je niet op je bek hoeft te gaan bij het daadwerkelijk uiten van je gevoelens als je haar uitvraagt?

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 16:54 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

[..]

Is dat zo ja? Wil je zo ontzettend graag dat je de perfecte boy uit wil gaan hangen, desnoods in vriendschap? Of is dat stiekem gewoon de minder jakkiebah enge route, zodat je niet op je bek hoeft te gaan bij het daadwerkelijk uiten van je gevoelens als je haar uitvraagt?

Damn right.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 16:54 schreef needlesslylargerod het volgende:

[..]

[..]

Ik treed al vaak genoeg uit mijn comfortzone! Het feit dat ik haar aan durf te spreken is voor mij al buiten mijn comfortzone oké? En hoe moet ik mezelf dan presenteren op borrels? Ik vind borrels meestal gewoon niet super fijn vanwege de grote hoeveelheid drank. Ik kan het dan wel naar mijn zin hebben hoor, daar niet van, maar het is niet iets wat ik te vaak wil doen. Echter is het voor mij nu noodzakkelijk om van mijn sociale angst af te komen.

Nu haar aanspreken is al een goede stap maar daar moet je niet te lang in blijven hangen anders wordt het onhandig om de volgende stap te zetten.

Qua borrels kun je ook minder drinken maar ik snap enigzins wat je bedoeld. Hou het bij 5 biertjes zodat je verlegenheid weg is maar je niet helemaal apenlazerus bent.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 16:56 schreef needlesslylargerod het volgende:

[..]

Waaruit maak je dat precies op? Edit: Ah ja, mijn perfectionisme... Maar het punt is dat ik er altijd een big deal van maak als ik het wil doen. Als ik dat niet doe voelt het gewoon niet de moeite waard. Wat op zich niet een goede instelling is I know, maar daarom kom ik zo weinig in actie.

Nee, dat is de leugen die je jezelf verteld. Immers, als er ook maar IETS gebeurd is het niet meer perfect en dan hoeft het voor jou al niet meer, wat precies het excuus is om niets te doen, want als je niets doet kun je ook geen blauwtje lopen.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 16:39 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Nee want eerlijk is eerlijk zo ben ik niet (ook al voor het hele #metoo gebeuren). Sowieso neemt bij mij vaak de vrouw de eerste stap. Ik vraag vrouwen vaak alleen uit wanneer ik ze of heel leuk vind of wanneer het me allemaal niet meer zoveel kan schelen wat ze antwoord. Dit is denk ik de tweede vrouw welke ik uitvraag die ik leuk vind. daarvoor waren het de vrouwen die mij uitvroegen of zoende.

Wat een onzin man, dit heeft ook niks met metoo te maken. Ik lees alleen maar excuses waarom je geen move maakt maar dat is juist je probleem. Je vindt haar leuk maar je wacht tot zij de move maakt? Dan kun je lang wachten.

Daarnaast breng je 6uur door op een platonische date met iemand die je leuk vindt? Dan verstop je je verlangens en is het ook niet gek dat zij twijfelt.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 16:28 schreef needlesslylargerod het volgende:

[..]

Het liefst wil ik helemaal niet hoeven veranderen. Het liefst zou ik gewoon mijn leven willen leiden zoals ik dat nu leid, alleen kom ik hierdoor nauwelijk in aanraking met vrouwen. Naar borrels e.d. gaan vind ik super kut. Het is een ontzettend groot obstakel voor mij altijd en veel drank op hebben verlicht de zenuwen enigszins. Ik vind het gewoon kut dat ik moet veranderen. Ik ben niet super sociaal van nature. Ik ben redelijk introvert. Ik doe graag dingen voor mezelf. Ik heb verder wel vrienden die ik meerdere keren in de week zie maar aan het eind van de dag ben ik blij dat ik thuis ben. Ik heb heus wel vrouwelijke vriendinnen, alleen zie ik die niet als relatiemateriaal. Dat is totaal anders voor mij.

Er is een verschil tussen je tactiek aanpassen en daadwerkelijk moeten veranderen. Je hoeft echt geen sociaal dier te worden om een vrouw te scoren, maar je zal wel beter moeten kijken naar wat voor een type bij je zou kunnen passen en waar je die vindt. Een boekenwurm vindt je makkelijker in de bieb of bij een boekenclub dan op een houseparty, dat idee. Op een datingwebsite kom je wellicht beter tot je recht dan op een tinder of bij speeddaten bijvoorbeeld.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 16:42 schreef needlesslylargerod het volgende:

[..]

Het zou wel een hele aangename toevoeging zijn aan mijn leven. Ik wil zo graag weten hoe het voelt om zoiets intiems met iemand te delen!

Hoe zie je een relatie voor je? Wat zou je naast intimiteit willen delen?

quote:

[..]

Ik ben nogal perfectionistisch van aard, dus zodra ik iets fout doe is dat voor mij meteen een big deal. De enige manier om dat perfectionistische stemmetje in mijn hoofd minder gehoor te geven is door meer ervaring op te doen op het gebied van relaties. Mijn beeld van precies goed of fout is is ontzettend subjectief en totaal niet op feiten gebaseerd.

En wat is fout in deze?
In het geval van een vriendschap op willen bouwen, omdat je haar niet durft uit te vragen is het sowieso fout als ze iedere keer maar niet inziet hoe graag je al die shizzle voor haar doet om erbij te mogen horen toch?

Hoe wil je binnen een relatie open staan voor haar gevoelens en ervaringen, als jouw mening zo leidend is? (Niet om je de put in te willen praten dat je er niet klaar voor bent, maar om te kijken hoe je tactisch kan verbeteren op deze punten)

quote:

Maar hoe laat ik dan meer nadrukkelijk blijken dat ik méér wil? Ik wil er uiteindelijk een positieve ervaring van maken, ook voor haar. Ik wil niet pusherig overkomen ofzo. Ik wou dat het me allemaal wat minder kon schelen, maar die angst voor een afwijzing is gewoon te groot op het moment.

Door haar mee uit te vragen maak je het wel duidelijk ja. Je bent niet opdringerig of oneerlijk als je haar gewoon eens voor een drankje vraagt toch? Dat kan prima positief zijn dus, omdat je helder bent in wat je wil en zij kan aangeven of zij denkt dat het wel of niet bij haar past.
Dat bij elkaar passen zegt ook vooral iets over de compatibiliteit en niet dat jij niet goed genoeg zou zijn. Daarnaast kun je misschien ook wat beter voelen over je poging, ongeacht of die geslaagd is, dat je er moeite voor hebt gedaan om jezelf beter te uiten en te verbinden met haar.

Hoe kun je leren een en ander wat constructiever en pro-actiever te houden? Praktijkvoorbeeld volgt aan de hand van antwoorden op de volgende vragen:

- Wat zou het zelfverzekerder voor je kunnen maken denk je?
- Is er een manier om de kans te vergroten op een ja?
- Waar hebben jullie het tot nu toe over gehad zoal?
- Wat zou je verder willen bespreken tijdens een drankje?
- In welke omgeving kom je het beste tot je recht?
- Wat hebben jullie gemeen so far?

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 17:08 schreef needlesslylargerod het volgende:

[..]

Oké, dus ongeacht mijn gevoel moet ik het gewoon wel doen zeg je.

Nou, je eigen conclusie was al dat dat hele perfectionistische van je volledig subjectief is en niet op waarheid berust, dus als je daar elke keer wel naartoe blijft leven dan gaat het er nooit van komen, immers, er is áltijd wel iets wat net niet helemaal perfect is....en dan raak je nooit uit die cirkel.

Dus ja, je moet stoppen met proberen 'het perfecte moment' te vinden, en dit perfect, en dat perfect en en en, want de realiteit is dat het ZO makkelijk is om iets te vinden wat niet perfect waardoor het helaas niet meer door kan gaan want ja, niet perfect he.

In werkelijkheid zocht je gewoon een uitvlucht om het NIET te doen omdat je bang bent om het te doen, je bent bang voor haar reactie en je bent bang om een blauwtje te lopen.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 16:54 schreef needlesslylargerod het volgende:

[..]

Ik treed al vaak genoeg uit mijn comfortzone! Het feit dat ik haar aan durf te spreken is voor mij al buiten mijn comfortzone oké? En hoe moet ik mezelf dan presenteren op borrels? Ik vind borrels meestal gewoon niet super fijn vanwege de grote hoeveelheid drank. Ik kan het dan wel naar mijn zin hebben hoor, daar niet van, maar het is niet iets wat ik te vaak wil doen. Echter is het voor mij nu noodzakkelijk om van mijn sociale angst af te komen.

Iemand aanspreken is een tactiek en niet per se jezelf presenteren. Om te weten hoe jij jezelf het beste kan presenteren is het handig om te weten wie je bent. In het verlengde daarvan kunnen we toespitsen op je doelgroep. Wat heb je te bieden als partner? Wat kan een leuke vrouw in jou vinden?

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 16:56 schreef needlesslylargerod het volgende:

[..]

Waaruit maak je dat precies op? Edit: Ah ja, mijn perfectionisme... Maar het punt is dat ik er altijd een big deal van maak als ik het wil doen. Als ik dat niet doe voelt het gewoon niet de moeite waard. Wat op zich niet een goede instelling is I know, maar daarom kom ik zo weinig in actie.

Perfectionisme kan ook een soort faalangst met ontwijkingspatroon zijn. Wat voor jou als een big deal voelt, hoeft niet als een big deal over te komen naar een ander. Daarom stel ik ook bepaalde vragen, zodat we kunnen toetsen.
Jouw gevoel van een big deal meet jouw moeite. Handig, maar jegens een ander meet je liever een andere effectiviteit af lijkt me. Hoe kan die ander ervaren dat je moeite doet voor die ander en niet zozeer voor jezelf denk je?

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 17:04 schreef needlesslylargerod het volgende:

[..]

Kijk, ik ken haar nu eigenlijk al een paar maanden als een student-assistent voor een vak wat ik aan het begin van het semester had. Toen was het moeilijk voor mij om haar beter buiten de lessen om beter te leren kennen, want ze had een soort leraarspositie. Er is dus wel een legitieme reden dat ik zo lang wachtte op het maken van een zet. Nu zie ik haar geregeld bij de bushalte. Ik heb al een paar keer een gesprekje met haar aangeknoopt, maar ze is vrij gesloten (is niet alleen naar mij toe tho dus ik kan het niet te persoonlijk opvatten), daarom probeer ik tot haar door te dringen. Haar uitvragen is daarom toch niet zo'n vreemde zet?

Ook al heb je geen vak meer bij haar, kan het enigszins ongemakkelijk zijn omdat zij nu eenmaal werkt waar jij studeert en daar nu eenmaal bepaalde regels voor gelden. Zonder het overtreden van die regels kun je ook roddels krijgen, dus dat is wellicht iets om in het achterhoofd te houden (Ook omdat het dus niet per se om jou als persoon hoeft te gaan)

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 17:33 schreef needlesslylargerod het volgende:

[..]

[..]

[quote]Ik zie het als geregeld tijd met elkaar doorbrengen (dus dagjes uit gaan), gevoelens met elkaar delen, gewoon, met elkaar samen zijn.

Ok, hoe kun je dat concreter maken denk je? Hoe kun je in een voorstadium hier al voorproefjes voor geven, zodat je daadwerkelijk kan meten of het een goede match is? Wat voor dagjes uit spreken jou en haar aan bijvoorbeeld?
Gevoelens met haar delen is een inkopper, want dan vraag je haar mee uit ivm voor de vriendschapsroute te gaan.

quote:

[quote]Hoe wil je binnen een relatie open staan voor haar gevoelens en ervaringen, als jouw mening zo leidend is? (Niet om je de put in te willen praten dat je er niet klaar voor bent, maar om te kijken hoe je tactisch kan verbeteren op deze punten)
[\quote]
Hoezo denk je dat mijn mening leidend is? Als ik eenmaal een relatie heb zou er meer sprake moeten zijn van een soort wisselwerking.

Dat denk ik omdat je perfectionisme je er van weerhoudt om het daadwerkelijk te toetsen en je voorkeur vooralsnog subjectief is.
Die wisselwerking zorgt juist voor de beste aanloop naar een relatie, dat komt niet automagisch bij dat de ander ja zegt. Dat laat nou juist compatibiliteit zien, dus daarom is het juist zo belangrijk om uit jouw hoofd te komen en meer te communiceren met en naar de ander.

quote:

[quote]
Door haar mee uit te vragen maak je het wel duidelijk ja. Je bent niet opdringerig of oneerlijk als je haar gewoon eens voor een drankje vraagt toch? Dat kan prima positief zijn dus, omdat je helder bent in wat je wil en zij kan aangeven of zij denkt dat het wel of niet bij haar past.
Dat bij elkaar passen zegt ook vooral iets over de compatibiliteit en niet dat jij niet goed genoeg zou zijn. Daarnaast kun je misschien ook wat beter voelen over je poging, ongeacht of die geslaagd is, dat je er moeite voor hebt gedaan om jezelf beter te uiten en te verbinden met haar.
[\quote]
Naar de mate van compatibiliteit kijken is inderdaad een veel constructievere manier om naar deze situatie te kijken. Dat zal ik onthouden.

Onthouden is niet genoeg, zeker niet als er structurele oorzaken zijn die je er eerder van weerhielden. Je zal zo een constructievere denkwijze moeten trainen als een spier om een nieuw patroon aan te leggen.

quote:

[quote]
Hoe kun je leren een en ander wat constructiever en pro-actiever te houden? Praktijkvoorbeeld volgt aan de hand van antwoorden op de volgende vragen:

- Wat zou het zelfverzekerder voor je kunnen maken denk je?
- Is er een manier om de kans te vergroten op een ja?
- Waar hebben jullie het tot nu toe over gehad zoal?
- Wat zou je verder willen bespreken tijdens een drankje?
- In welke omgeving kom je het beste tot je recht?
- Wat hebben jullie gemeen so far?
[\quote]

- Moeilijke vraag
- Het eerste wat ik doe is proberen diegene beter te leren kennen door haar facebook af te gaan zodat ik een idee krijg met wat voor persoon ik precies te maken heb.
- School, school, ze wilt meestal niet super veel over haarzelf kwijt eigenlijk (niet alleen naar mij toe overigens, ze is een beetje gesloten vind ik)
- Wat ze graag doet in haar vrije tijd en wat haar bezig houdt.
- Ik kom het best tot mijn recht bij een klein groepje vrienden die ik goed ken.
- Ze is wel een punctueel en precies iemand, iets wat ik ook ben (of in ieder geval een poging naar doe )

Ik denk dat je misschien wel wat zekerder kan voelen door zo een constructievere denk- en werkwijze. Dat je voor jezelf ook kan zeggen, hey ik heb mijn best gedaan om mij te laten zien en het werkt niet ipv shit, ik heb te weinig laten zien, anders had het wel gewerkt.

Wat zegt haar facebook jou zoal en hoe vergroot dat jouw kans denk je? Wat doe je concreet met die informatie zeg maar?

Het kan dat ze zo is of dat ze zo doet vanwege haar werkpositie. Maar in dit geval stel ik de vraag om te kijken naar concrete aanknopingspunten, waarop je verder zou kunnen borduren. Stel, zij geeft biologie en jij weet een mooie wandelroute eindigend bij een theehuisje bij bos of heide enzo, dan kun je door zo een voorstel te doen laten zien dat je geluisterd hebt wat er besproken is, (on)bewust bevestigen wat jullie op dit gebied gemeenschappelijk zouden kunnen hebben en samen gezellig zouden kunnen doen.
Je creëert draagvlak als het ware en een gelegenheid om daarop verder te gaan. Dat is nou het eigenlijk helemaal niet zo zweverige ergens heen gaan of ergens naar toe werken en precies hetgeen waar jij jezelf en een potentieel partnerschap concreet in kan laten zien.

Wat zij doet in haar vrije tijd is begrijpelijk interessant, dan heb je in ieder geval al een onderwerp en hoef je niet stiekem bang te zijn dat als ze ja zou zeggen, dat je dan vast loopt. Vooruit denken Maar goed, dit is natuurlijk wel een beetje eenzijdig hè.
Ze kan ook met haar buurvrouw ouwehoeren over haar breihobby en jij wil ook wel wat meer. Zoals jezelf laten zien als potentiële partner.
Wat laat jij zien van jezelf als je vooral wil vragen over haar hobby's en vrije tijd denk je? Ga je dan uit van dat ze hetzelfde terug zal vragen ofzo?

Goed om te weten dat je zo het beste tot je recht komt, maar doortrekkend naar daten kun je je vragen in hoeverre dit in te passen is. Want hoe krijg je haar bij je vrienden? Als zij gek is op spelletjes spelen (aan tafel mensen, geen huehue), dan is een spelletjesavond met je maten wellicht een leuke casual manier om bij elkaar te zijn. Maar is het dan wel een date? Hoe zou je het meer dating kunnen maken? Hoe onderscheid jij je van je maten dan? Ga je je dan niet achter hen verschuilen of durf je in gezelschap gewoon meer?
Op jouw leeftijd is dat wellicht nog wat makkelijker in te passen, maar op een wat latere leeftijd en zeker buiten uitgaansgelegenheden (waarbij groepen normaler zijn) om, kunnen mensen niet geheel onterecht kanttekeningen plaatsen bij mensen die liever niet alleen afspreken (in den beginne) zeg maar. Gewoon ter overweging van andermans subjectiviteit zullen we maar zeggen

Punctualiteit en preciesheid is fijn en waarderingswaardig, maar dat is het ook in een machinist zeg maar. Als het jullie standaard modus operandi is om op tijd te komen, dan is dat iets wat jullie al standaard doen en verwachten eigenlijk. Het is dan makkelijker om begrip en respect te ervaren als de ander er net zo mee om gaat, maar is dat iets waar je relationeel op kan voort borduren?
Wie weet zijn jullie misschien zelfs gebaat bij een partner die daar juist iets losser mee om gaat? Yin en yang idee, complementair. Juist als je daar niet precies hetzelfde in staat zou je daar een meerwaarde kunnen laten zien. Immers, als je beide doet wat je doet omdat het bij je past, dan doe je dat niet per se voor de ander. Dat kan echt fantastisch zijn, maar dan vooral omdat je iemand wil die je waardeert om wie je bent. Moet je wel diegene durven zijn en een partner zoeken die dat ook waardeert..

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 17:41 schreef needlesslylargerod het volgende:

[..]

Mijn droge humor, mijn passie voor dingen, mijn algehele karakter, mijn empathie... Is dat genoeg?

Het is een leidraad, waarop je je tactiek kan aanpassen. Of het voldoende is, ligt aan je doel en uitvoer van de tactiek lijkt me. Omdat het ook een context geeft voor de feedback.

Droge humor, passie, etc. Prachtig, echt waar, maar wat betekent het concreet? Komt ie weer, woorden zijn makkelijk gezegd, maar daden laten het pas echt zien. Hoe (en wanneer ook) kan de ander merken wat jouw droge humor is? Hoe uit jouw passie zich en voor welke dingen? Waaruit komt jouw empathie naar voren?

quote:

[..]

Dat is dus iets waar ik nog achter moet komen! Voor nu is uitvragen mijn enige optie, naast directe complimenten geven.

Niet alleen jij, ook die ander hè Mee uit vragen voor een drankje kan ook nog gewoon gezellig zijn en als er niet iets merkbaar is aan jou qua zenuwen enzo, dan hoeft het dus niet als romantische moeite over te komen zeg maar.
Wat voor complimenten geef je zoal?

quote:

[..]

Ze is gewoon nog zelf studente hoor, niets vreemds aan nu denk ik. Verder is het leeftijdsverschil ook in mijn voordeel (ze is iets minder dan een jaar jonger dan ik)

Ondanks dat het gelijkwaardiger aan kan voelen, omdat ze zelf ook nog student is en jonger is, heeft ze toch die functie. Het is niet ondenkbaar dat een pietje precies zonder strikte regelgeving op dat gebied misschien toch een zekere etiquette aan zou willen houden. Maar misschien is dat juist ook een originele insteek, waarin je jullie overeenkomst zou kunnen benadrukken

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 17:16 schreef DaggerOne het volgende:

[..]

Wat een onzin man, dit heeft ook niks met metoo te maken. Ik lees alleen maar excuses waarom je geen move maakt maar dat is juist je probleem. Je vindt haar leuk maar je wacht tot zij de move maakt? Dan kun je lang wachten.

Daarnaast breng je 6uur door op een platonische date met iemand die je leuk vindt? Dan verstop je je verlangens en is het ook niet gek dat zij twijfelt.

Naja ik hou er zelf ook niet van om opeens aangeraakt te worden en zij lijkt in veel dingen op mij (wat waarschijnlijk ook de reden is dat ik haar leuk vindt). Afscheid was daarom ook wel awkward.
Maar goed ik zie haar nog 1x en dan kap ik er mee.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 18:46 schreef icecreamfarmer_NL het volgende:

[..]

Naja ik hou er zelf ook niet van om opeens aangeraakt te worden en zij lijkt in veel dingen op mij (wat waarschijnlijk ook de reden is dat ik haar leuk vindt). Afscheid was daarom ook wel awkward.
Maar goed ik zie haar nog 1x en dan kap ik er mee.

Het zou kunnen helpen door meer te denken in mogelijkheden in plaats van wat je niet wil. Als je niet zo maar wil of durft aan te raken, zijn er ook andere manieren om het kenbaar te maken natuurlijk.

Men zegt altijd wel dat mannen de eerste stap moeten zetten, maar als we echt op de subtiliteiten gaan letten kunnen we denk ik best vaak wel signalen zien die net zo goed als een eerste stap kunnen gelden. Niet zo actief wellicht, maar wel signalerend van hello come hither. Daar heb je wat minder aan als je aan tafel zit samen op een date natuurlijk. Maar dan kun je het verbaal doen, als je niet zo suave bent met oogcontact.

Weet je, ik zou je best willen zoenen, maar ik ben een perfectionist en heb hulp nodig om het beste moment te kunnen bepalen, al dan niet met *winkwink* bijvoorbeeld. Dan heb je in ieder geval je intentie uitgesproken.
Soms bevestigt er gewoon naar vragen hoe je kan merken dat ze je wel ziet zitten dat je niet op één lijn zit, maar dan verlies je met die vraag toch niets. Het kan haar ook duidelijk maken dat het jou nog niet duidelijk genoeg is en dat ze nu een kans heeft om het iets duidelijker te maken. In het algemeen of naar jou in het bijzonder, evengoed interesse getoond in hoe zij in elkaar steekt.

Is het niet zonde als je wegloopt zonder even extra te testen of zij misschien niet net zo afwachtend is? Wat heb je te verliezen?