FOK!forum / Relaties & Psychologie / Depressie & Angst #154 Op naar de winter...
Nijnamaandag 5 november 2018 @ 14:41
KamNEjk.jpg

Welkom in het centrale topic van "Depressie & Angst".

n6fhfRt.jpg
quote:
Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.

Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.

Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
85JDtJd.jpg
quote:
Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.

Wanneer spreken we van een angststoornis?

Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.

In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:

Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs

Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:

Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen

Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)

Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)

Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen
fWZ85MS.jpg
quote:
FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.

Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:

http://irc.fok.nl/

En dan in principe

/join #dna

Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
4jPcvAU.jpg
quote:
positive-attitude-quote.jpg
quote-about-you-are-so-much-stronger-than-you-think.png
ChildoftheStarsmaandag 5 november 2018 @ 14:43
Morgen met ontslag *O* Nu met verlof thuis O+
Ik heb een vet lieve mail van mijn opleiding gekregen en binnenkort kom ik even afscheid nemen
-Phineas-maandag 5 november 2018 @ 15:19
quote:
0s.gif Op maandag 5 november 2018 14:43 schreef ChildoftheStars het volgende:
Morgen met ontslag *O* Nu met verlof thuis O+
Ik heb een vet lieve mail van mijn opleiding gekregen en binnenkort kom ik even afscheid nemen
O wat fijn! *O* Yeahh! Wat ga je als eerste doen als je thuis bent? :P
ChildoftheStarsmaandag 5 november 2018 @ 15:27
quote:
1s.gif Op maandag 5 november 2018 15:19 schreef -Phineas- het volgende:

[..]

O wat fijn! *O* Yeahh! Wat ga je als eerste doen als je thuis bent? :P
Kachel aanzetten ;) en de apotheek bellen (het is inmiddels bijna niet bij te houden wat ik allemaal slik)

Uhm... Er komt 's avonds een vriendinnetje langs, dus gewoon eventjes lekker chillen en genieten van de rust. Want woensdagochtend begin ik weer bij mijn tekenclub (ik zit bij heel erg veel clubjes :o ).
El_Liberalistemaandag 5 november 2018 @ 19:44
Ha Fokkers, even een paar vraagjes.

Ik ben halverwege vorig jaar flink overspannen geweest op werk, tijdje thuis gezeten en gedurende een lange periode, met veel ups en downs, hersteld en weer fulltime aan de slag gegaan. Tijdens de periode van herstel had ik heel veel last van depressieve klachten zoals somberheid. Ik ging toen ook naar een psycholoog en die zei dat ik niet per se depressief was, omdat ik naast downs ook veel ups had, het was dus erg wisselvallig. Het ging tot het eind van de zomer prima, maar na een solo vakantie van 14 dagen (veel prikkels, iedere nacht ergens anders slapen ivm roadtrip, achteraf misschien niet zo slim geweest), veel zorgen om mantelzorg voor m'n vader en reguliere werkdruk gaat het snel bergafwaarts.

Ik heb sinds een maand of 2 weer klachten, en gelukkig gaat mijn werk daar goed mee om. Ik hoef wat minder te doen, wordt goed ontlast etc. Je kunt dus stellen dat ik momenteel geen idioot druk takenpakket heb, uitzonderingen daar gelaten. Ik kan regelmatig eerder naar huis, of vanuit huis werken. Toch was het 3 weken geleden even wel heel druk, en ik merkte dat ik erg prikkelbaar werd (het ging toch al niet super). Heb vervolgens een weekend gehad waarin veel zaken (feestjes) samen vielen en daardoor ook flink gedronken, wat ik na m'n overspannenheid juist wat had teruggebracht. Sindsdien voel ik me eigenlijk iedere dag slechter: ik ben snel geprikkeld, enorm somber en heb nergens zin in. Ik voel de adrenaline/cortisol door m'n lichaam gieren en word misselijk van iedere gedachte aan verplichtingen. Toch is het de afgelopen 2-3 weken niet meer zo druk op werk en heb ik als je het zo bekijkt ook weinig werkstress. Ik maak me wel zorgen om de klachten in relatie tot carrièreperspectief, uiteraard..

De klachten zijn zo erg dat ik er niet meer van slaap en eigenlijk 24 uur per dag met een rotgevoel zit en alle bijkomende klachten die je bij overspannenheid hebt, zoals piekeren, rusteloos, kort lontje, slaapproblemen en vermoeidheid. Woensdag ga ik naar de huisarts.

Vooruitlopend daarop, vraag ik me natuurlijk wat er aan de hand is en eerlijk gezegd denk ik dat ik eerder depressief dan overspannen ben, als ik kijk naar de (werk)druk in mijn leven en de aard van de klachten. Het sombere overheerst enorm, ik heb echt helemaal nergens zin in en zie enorm op tegen verplichtingen zoals werk (maar ook klusjes in huis en sociale verplichtingen).

Komt nog eens bij dat het winter begint te worden, en al heb ik nooit echt last gehad van (winter)depressie, ik had als kind eigenlijk altijd wel een beetje een somber gevoel bij de donkere dagen.

Mijn conclusie is dan ook dat ik waarschijnlijk depressief ben door een combinatie van factoren en niet zozeer overspannen. Ik ben benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken. Ook vraag ik me af: stel ik ben depressief, wat zouden jullie dan adviseren:
- fulltime blijven werken (eventueel met minder taken) ? Dit heeft mijn voorkeur omdat ik niet weer thuis wil komen te zitten en vanwege het ritme + contact met collega's
- sporten met vermoeidheid; wat is verstandig? Gewoon blijven sporten maar dan wat minder hoge intensiteit?
- past het gebruik van medicatie bij deze mate van klachten? Wat zijn jullie ervaringen met medicatie?

Ik ga me nu even naar de sportschool slepen en ben benieuwd of er dadelijk reacties zijn, alvast bedankt!
S.J.Dmaandag 5 november 2018 @ 19:54
quote:
0s.gif Op maandag 5 november 2018 19:44 schreef El_Liberaliste het volgende:
Ha Fokkers, even een paar vraagjes.

Ik ben halverwege vorig jaar flink overspannen geweest op werk, tijdje thuis gezeten en gedurende een lange periode, met veel ups en downs, hersteld en weer fulltime aan de slag gegaan. Tijdens de periode van herstel had ik heel veel last van depressieve klachten zoals somberheid. Ik ging toen ook naar een psycholoog en die zei dat ik niet per se depressief was, omdat ik naast downs ook veel ups had, het was dus erg wisselvallig. Het ging tot het eind van de zomer prima, maar na een solo vakantie van 14 dagen (veel prikkels, iedere nacht ergens anders slapen ivm roadtrip, achteraf misschien niet zo slim geweest), veel zorgen om mantelzorg voor m'n vader en reguliere werkdruk gaat het snel bergafwaarts.

Ik heb sinds een maand of 2 weer klachten, en gelukkig gaat mijn werk daar goed mee om. Ik hoef wat minder te doen, wordt goed ontlast etc. Je kunt dus stellen dat ik momenteel geen idioot druk takenpakket heb, uitzonderingen daar gelaten. Ik kan regelmatig eerder naar huis, of vanuit huis werken. Toch was het 3 weken geleden even wel heel druk, en ik merkte dat ik erg prikkelbaar werd (het ging toch al niet super). Heb vervolgens een weekend gehad waarin veel zaken (feestjes) samen vielen en daardoor ook flink gedronken, wat ik na m'n overspannenheid juist wat had teruggebracht. Sindsdien voel ik me eigenlijk iedere dag slechter: ik ben snel geprikkeld, enorm somber en heb nergens zin in. Ik voel de adrenaline/cortisol door m'n lichaam gieren en word misselijk van iedere gedachte aan verplichtingen. Toch is het de afgelopen 2-3 weken niet meer zo druk op werk en heb ik als je het zo bekijkt ook weinig werkstress. Ik maak me wel zorgen om de klachten in relatie tot carrièreperspectief, uiteraard..

De klachten zijn zo erg dat ik er niet meer van slaap en eigenlijk 24 uur per dag met een rotgevoel zit en alle bijkomende klachten die je bij overspannenheid hebt, zoals piekeren, rusteloos, kort lontje, slaapproblemen en vermoeidheid. Woensdag ga ik naar de huisarts.

Vooruitlopend daarop, vraag ik me natuurlijk wat er aan de hand is en eerlijk gezegd denk ik dat ik eerder depressief dan overspannen ben, als ik kijk naar de (werk)druk in mijn leven en de aard van de klachten. Het sombere overheerst enorm, ik heb echt helemaal nergens zin in en zie enorm op tegen verplichtingen zoals werk (maar ook klusjes in huis en sociale verplichtingen).

Komt nog eens bij dat het winter begint te worden, en al heb ik nooit echt last gehad van (winter)depressie, ik had als kind eigenlijk altijd wel een beetje een somber gevoel bij de donkere dagen.

Mijn conclusie is dan ook dat ik waarschijnlijk depressief ben door een combinatie van factoren en niet zozeer overspannen. Ik ben benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken. Ook vraag ik me af: stel ik ben depressief, wat zouden jullie dan adviseren:
- fulltime blijven werken (eventueel met minder taken) ? Dit heeft mijn voorkeur omdat ik niet weer thuis wil komen te zitten en vanwege het ritme + contact met collega's
- sporten met vermoeidheid; wat is verstandig? Gewoon blijven sporten maar dan wat minder hoge intensiteit?
- past het gebruik van medicatie bij deze mate van klachten? Wat zijn jullie ervaringen met medicatie?

Ik ga me nu even naar de sportschool slepen en ben benieuwd of er dadelijk reacties zijn, alvast bedankt!
Oei sterkte in eerste instantie met alles. Ik weet wel dat overspannenheid een zeer lange tijd kan aanhouden, vooral als er niet goed voor gezorgd wordt of te snel weer van alles wordt gedaan. Somberheid is ook een kenmerk van overspannenheid voor zover ik weet.

Lees dit blogbericht maar eens, misshien herken je je erin: https://happystart.nl/stress-symptomen-tekenen-en-oorzaken/. Die website heeft ook 1 cursus tegen stress en zorgen. Die heb ik zelf gevolgd en heeft me enorm geholpen..

Wat je zelf ook aangeeft, dat je door teveel prikkels je weer slechter ging voelen. Waarschijnlijk kwam er meer druk/stress/zorgen in je leven, bewust of onbewust. Met name dat je nu niet meer in slaap valt is niet best. Ik weet het niet, er is in ieder geval een dun lijntje tussen overspannenheid en depressiviteit. Het wordt vaak door elkaar gehaald.

Als ik me verplaats in jou, zou ik sowieso nu niet fulltime blijven werken. Sporten zou ik op een lage intensiteit doen. En zou zeker nog niet beginnen met medicatie. Medicatie zou het laatste zijn waar ik aan zou beginnen. Je kan zoveel meer dingen eerst proberen dan gelijk aan de medicatie. Grote kans dat ze je gelijk aan de medicatie helpen, maar let erop, werkt zeer verslavend en kan ook zeker grote nadelige effecten hebben.
Myraelamaandag 5 november 2018 @ 20:12
quote:
0s.gif Op maandag 5 november 2018 19:44 schreef El_Liberaliste het volgende:
Mijn conclusie is dan ook dat ik waarschijnlijk depressief ben door een combinatie van factoren en niet zozeer overspannen. Ik ben benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken. Ook vraag ik me af: stel ik ben depressief, wat zouden jullie dan adviseren:
- fulltime blijven werken (eventueel met minder taken) ? Dit heeft mijn voorkeur omdat ik niet weer thuis wil komen te zitten en vanwege het ritme + contact met collega's
- sporten met vermoeidheid; wat is verstandig? Gewoon blijven sporten maar dan wat minder hoge intensiteit?
- past het gebruik van medicatie bij deze mate van klachten? Wat zijn jullie ervaringen met medicatie?

Ik ga me nu even naar de sportschool slepen en ben benieuwd of er dadelijk reacties zijn, alvast bedankt!
Het klinkt eigenlijk vooral alsof je vindt dat je niet overspannen kan zijn, omdat je het niet druk genoeg hebt. En dat lijkt me nou typisch iets voor iemand die wel overspannen is. Altijd maar meer van jezelf verwachten. Maar ik zou vooral zo openminded mogelijk naar het gesprek gaan. Zij maken daar vast een veel betere inschatting van.

Ik zou verder ook vooral niet op de zaken vooruit lopen. Ook als je depressief bent, hoef je niet ineens te stoppen met werken of te beginnen met medicatie. Ik zou proberen zo lang mogelijk alles zo normaal mogelijk te houden terwijl je zo'n behandeling begint. Dan kan je ook goed aangeven waar je tegenaan loopt. Als uiteindelijk blijkt dat grote aanpassingen wel handig zijn, komt dat vanzelf naar voren.
El_Liberalistemaandag 5 november 2018 @ 21:35
quote:
0s.gif Op maandag 5 november 2018 19:54 schreef S.J.D het volgende:

[..]

Oei sterkte in eerste instantie met alles. Ik weet wel dat overspannenheid een zeer lange tijd kan aanhouden, vooral als er niet goed voor gezorgd wordt of te snel weer van alles wordt gedaan. Somberheid is ook een kenmerk van overspannenheid voor zover ik weet.

Lees dit blogbericht maar eens, misshien herken je je erin: https://happystart.nl/stress-symptomen-tekenen-en-oorzaken/. Die website heeft ook 1 cursus tegen stress en zorgen. Die heb ik zelf gevolgd en heeft me enorm geholpen..

Wat je zelf ook aangeeft, dat je door teveel prikkels je weer slechter ging voelen. Waarschijnlijk kwam er meer druk/stress/zorgen in je leven, bewust of onbewust. Met name dat je nu niet meer in slaap valt is niet best. Ik weet het niet, er is in ieder geval een dun lijntje tussen overspannenheid en depressiviteit. Het wordt vaak door elkaar gehaald.

Als ik me verplaats in jou, zou ik sowieso nu niet fulltime blijven werken. Sporten zou ik op een lage intensiteit doen. En zou zeker nog niet beginnen met medicatie. Medicatie zou het laatste zijn waar ik aan zou beginnen. Je kan zoveel meer dingen eerst proberen dan gelijk aan de medicatie. Grote kans dat ze je gelijk aan de medicatie helpen, maar let erop, werkt zeer verslavend en kan ook zeker grote nadelige effecten hebben.
quote:
0s.gif Op maandag 5 november 2018 20:12 schreef Myraela het volgende:

[..]

Het klinkt eigenlijk vooral alsof je vindt dat je niet overspannen kan zijn, omdat je het niet druk genoeg hebt. En dat lijkt me nou typisch iets voor iemand die wel overspannen is. Altijd maar meer van jezelf verwachten. Maar ik zou vooral zo openminded mogelijk naar het gesprek gaan. Zij maken daar vast een veel betere inschatting van.

Ik zou verder ook vooral niet op de zaken vooruit lopen. Ook als je depressief bent, hoef je niet ineens te stoppen met werken of te beginnen met medicatie. Ik zou proberen zo lang mogelijk alles zo normaal mogelijk te houden terwijl je zo'n behandeling begint. Dan kan je ook goed aangeven waar je tegenaan loopt. Als uiteindelijk blijkt dat grote aanpassingen wel handig zijn, komt dat vanzelf naar voren.
Bedankt voor jullie reacties! Goed om er op gewezen te worden dat ik niet te veel / te snel mijn conclusies moet trekken.

Qua werk is het een beetje dubbel: enerzijds wil ik niet thuis komen te zitten, anderzijds zie ik er wel flink tegenop. Ik vind mijn werk ook niet meer zo leuk, maar wil in deze toestand ook niet op zoek naar ander werk (eerst volledig herstel).

De laatste keer dat ik echt vanwege werk overspannen was, was de eerste keer dat ik uitviel en sindsdien ben ik, los van enkele piekmomenten, nooit echt dermate onder druk komen te staan dat ik bijvoorbeeld mijn werk niet in de 40 uur af kreeg. Vandaar dat ik me niet voor kon stellen dat ik overspannen ben, maar misschien zit ik er inderdaad wel naast.
kuolemawoensdag 7 november 2018 @ 19:53
quote:
1s.gif Op zondag 4 november 2018 04:35 schreef scrupuleus het volgende:
Ophalen kuo
quote:
0s.gif Op zondag 4 november 2018 06:33 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Gelijk gaan regelen meis, Medicatie is belangrijk en moet verandering altijd overlegd worden met een arts. Sterkte :*
Niet gedaan. Maar ik had gister een afspraak met mijn casemanager en toen heb ik het gemeld. De apotheek krijgt de Wellbutrin echter morgen pas. Gelukkig merk ik er helemaal niets van dat ik ben gestopt.

Hoe gaat het thuis CotS?
kuolemawoensdag 7 november 2018 @ 20:07
Er zijn nog wat posts waar ik al een paar dagen op wil reageren (eigenlijk nog veel meer op het gehele forum) maar het lukt niet. Zo frustrerend. En deprimerend. Want bijna niets waarbij ik moet nadenken lukt. Ik ben cognitief kapot.

[ Bericht 1% gewijzigd door kuolema op 07-11-2018 20:18:01 ]
ChildoftheStarsdonderdag 8 november 2018 @ 15:01
Yes... psychose gehad... welkom depressie :')
#ANONIEMdonderdag 8 november 2018 @ 15:12
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2018 15:01 schreef ChildoftheStars het volgende:
Yes... psychose gehad... welkom depressie :')
sterkte
#ANONIEMdonderdag 8 november 2018 @ 15:15
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2018 15:01 schreef ChildoftheStars het volgende:
Yes... psychose gehad... welkom depressie :')
Goed dat je blijft knokken. Op naar betere tijden.
ChildoftheStarsdonderdag 8 november 2018 @ 15:22
Ik maak voor elke dag een plan en een doel. Alleen is heel erg moeilijk om op gang te komen. Momenteel ben ik niet zo lief voor mezelf
#ANONIEMdonderdag 8 november 2018 @ 15:24
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2018 15:22 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik maak voor elke dag een plan en een doel. Alleen is heel erg moeilijk om op gang te komen. Momenteel ben ik niet zo lief voor mezelf
Neem het nou zoals het komt.
:*
ChildoftheStarsdonderdag 8 november 2018 @ 15:25
quote:
1s.gif Op donderdag 8 november 2018 15:24 schreef scrupuleus het volgende:

[..]

Neem het nou zoals het komt.
:*
Ik doe echt mijn best :) en deze tijd gaat ook ooit voorbij
ChildoftheStarsdonderdag 8 november 2018 @ 17:32
Even van me afschrijven.

Het is zo moeilijk om thuis te zitten. Geen toekomst te hebben. Er is een zwarte leegte die voor mij uit gaapt... En ik ga mijn best doen, ik ga mij best doen om zoveel mogelijk uit mijn leven te halen. Alleen 2018 is een extreem moeilijk jaar geweest
SPOILER
Stage 1 niet halen, verbroken relaties, vijf opnames, twee keer mezelf in gevaar gebracht, stage 2 moeten stoppen en besluiten dat ik niet dat vak kan uitvoeren, psychische problemen... en de kans dat ik in deze chaos wat over het hoofd zie is groot
Volgens mijn heb ik even tijd nodig om dit te verwerken. En nee, ik hen geen rare plannen;. Ik ben gewoon uitgeput...
Keep_Walkingdonderdag 8 november 2018 @ 18:18
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2018 17:32 schreef ChildoftheStars het volgende:
Even van me afschrijven.

Het is zo moeilijk om thuis te zitten. Geen toekomst te hebben. Er is een zwarte leegte die voor mij uit gaapt... En ik ga mijn best doen, ik ga mij best doen om zoveel mogelijk uit mijn leven te halen. Alleen 2018 is een extreem moeilijk jaar geweest
SPOILER
Stage 1 niet halen, verbroken relaties, vijf opnames, twee keer mezelf in gevaar gebracht, stage 2 moeten stoppen en besluiten dat ik niet dat vak kan uitvoeren, psychische problemen... en de kans dat ik in deze chaos wat over het hoofd zie is groot
Volgens mijn heb ik even tijd nodig om dit te verwerken. En nee, ik hen geen rare plannen;. Ik ben gewoon uitgeput...
Sterkte. Wat mis je op dit moment om gelukkig te voelen?
ChildoftheStarsdonderdag 8 november 2018 @ 18:24
quote:
1s.gif Op donderdag 8 november 2018 18:18 schreef Keep_Walking het volgende:

[..]

Sterkte. Wat mis je op dit moment om gelukkig te voelen?
Zekerheid en dat is er gewoon niet
Keep_Walkingdonderdag 8 november 2018 @ 18:52
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2018 18:24 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Zekerheid en dat is er gewoon niet
Zekerheid over wat precies?
Nijnadonderdag 8 november 2018 @ 19:58
CotS, voor wat het waard is, gewoon mijn hersenspinsel: 2018 was niet jouw jaar... maar 2018 is ook bijna voorbij. Wat natuurlijk nergens op slaat, maar symbolisch kan het misschien wel een soort afsluiting zijn.
Herkenbaar dat het gebrek aan zekerheid zoveel invloed heeft... sterkte.
ChildoftheStarsdonderdag 8 november 2018 @ 20:12
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2018 19:58 schreef Nijna het volgende:
CotS, voor wat het waard is, gewoon mijn hersenspinsel: 2018 was niet jouw jaar... maar 2018 is ook bijna voorbij. Wat natuurlijk nergens op slaat, maar symbolisch kan het misschien wel een soort afsluiting zijn.
Herkenbaar dat het gebrek aan zekerheid zoveel invloed heeft... sterkte.
Die gedachtespinsel is zeker wat waard, veel waard zelfs.
Het klinkt misschien stom, maar ik was van plan om mezelf met Oud en Nieuw echt te verwennen. Echt feestelijk het nieuwe jaar te starten (en dat zeker ook met mijn verjaardag 6-1 te doen) Dus twee keer afsluiten van een oud jaar en bewust met een nieuwe te beginnen. Ik weet nog niet hoe ik het ga doen, maar het roer om. Ik heb al acht doelen gesteld waarin ik mezelf ga leren beter voor mezelf te zorgen (elke week nieuwe subdoelen etc) totdat ik echt goed voor mezelf zorg

Gebrek aan zekerheid is echt een ramp. Uitkeringen aanvragen, niet weten wat de toekomst gaat brengen... brr... maar goed.. we zullen wel zien waar ik terecht kom.
Nijnadonderdag 8 november 2018 @ 20:34
Klinkt als een goed plan!
Kleine stapjes :*
ChildoftheStarsdonderdag 8 november 2018 @ 20:37
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2018 20:34 schreef Nijna het volgende:
Klinkt als een goed plan!
Kleine stapjes :*
Ik belde net met mijn moeder en ze had het idee dat ik nog altijd liep te hollen en te vliegen. Dat het belachelijk is dat ik nog steeds trouw om zes uur opsta, dat elke dag vol plan met activiteiten en doelen...Dus daar ga ik eens over nadenken
Sarabidonderdag 8 november 2018 @ 20:38
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2018 20:37 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ik belde net met mijn moeder en ze had het idee dat ik nog altijd liep te hollen en te vliegen.
Dat gevoel krijg ik ook van je posts in verschillende topics
Je moet nog steeds heel veel van jezelf en niets is goed genoeg

Ik word er al doodmoe van als ik het alleen maar lees
ChildoftheStarsdonderdag 8 november 2018 @ 20:47
quote:
1s.gif Op donderdag 8 november 2018 20:38 schreef Sarabi het volgende:

[..]

Dat gevoel krijg ik ook van je posts in verschillende topics
Je moet nog steeds heel veel van jezelf en niets is goed genoeg

Ik word er al doodmoe van als ik het alleen maar lees
:o Daar heb je wel gelijk in... Ik moet zeggen dat ik voor morgen een best lege planning heb gemaakt en van plan ben dat vol te houden (ik moet echt de avond van de voren verzinnen wat ik de volgende dag ga doen, anders word ik enorm down). Max. 1 activiteit per dag en voor de rest een beetje aanrommelen in huis (en daarin accepteren waar ik zin in heb, al is het maar lekker series kijken). Ik heb nu twee clubjes die elke week zijn en twee clubjes die eens per maand zijn en daar houd ik het bij.
Sarabidonderdag 8 november 2018 @ 20:52
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2018 20:47 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

:o Daar heb je wel gelijk in... Ik moet zeggen dat ik voor morgen een best lege planning heb gemaakt en van plan ben dat vol te houden (ik moet echt de avond van de voren verzinnen wat ik de volgende dag ga doen, anders word ik enorm down). Max. 1 activiteit per dag en voor de rest een beetje aanrommelen in huis (en daarin accepteren waar ik zin in heb, al is het maar lekker series kijken). Ik heb nu twee clubjes die elke week zijn en twee clubjes die eens per maand zijn en daar houd ik het bij.
Denk dat het niet alleen om echte activiteiten gaat maar ook je hoofd proberen leeg te maken

Gisteren had je opeens in je hoofd gehaald te moeten gaan solliciteren en maak je je zelf daar moeilijk mee
De dag er voor was het vooral je eten(planning)
Nu lijkt het weer je persoonlijke doelen te zijn die je jezelf op legt

Lijkt me erg zwaar, zeker als je net herstelt bent
Elvidonderdag 8 november 2018 @ 20:57
Sorry maar dit is gewoon weer een herhaling van zetten. Steeds valt ze weer in hetzelfde patroon. Ik snap niet dat er geen behandelaar is die dit patroon met haar doorbreekt.
ChildoftheStarsdonderdag 8 november 2018 @ 20:59
quote:
1s.gif Op donderdag 8 november 2018 20:52 schreef Sarabi het volgende:

[..]

Denk dat het niet alleen om echte activiteiten gaat maar ook je hoofd proberen leeg te maken

Gisteren had je opeens in je hoofd gehaald te moeten gaan solliciteren en maak je je zelf daar moeilijk mee
De dag er voor was het vooral je eten(planning)
Nu lijkt het weer je persoonlijke doelen te zijn die je jezelf op legt

Lijkt me erg zwaar, zeker als je net herstelt bent
Hersteld, nog lang niet, vrees ik. De crisis is over, maar ik ben nog flink "ziek" De kliniek is om de ergste crisis te laten zakken en daarna thuis herstellen.

Het is ook zwaar... (hoor mezelf alweer doordraven in mijn hoofd over "ik ga een plan maken om..."). Maar je hebt gelijk... Christus mijn ziel, hoe ga ik dat afleren :@ Misschien toch mijn dagplanningen laten varen oid... alleen dat heb ik helemaal geen houdvast meer... Op dit soort momenten ben ik echt verbaasd over mijn eigen gestoordheid
ChildoftheStarsdonderdag 8 november 2018 @ 21:00
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2018 20:57 schreef Elvi het volgende:
Sorry maar dit is gewoon weer een herhaling van zetten. Steeds valt ze weer in hetzelfde patroon. Ik snap niet dat er geen behandelaar is die dit patroon met haar doorbreekt.
Omdat ik meer patronen heb die een stuk schadelijker zijn dan dit.

Maar ik ga nu de psych een mail sturen... je hebt gelijk
Sarabidonderdag 8 november 2018 @ 21:10
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2018 20:57 schreef Elvi het volgende:
Sorry maar dit is gewoon weer een herhaling van zetten. Steeds valt ze weer in hetzelfde patroon. Ik snap niet dat er geen behandelaar is die dit patroon met haar doorbreekt.
Ja ik wilde al niet zeggen dat het een beetje hetzelfde voelt als het voordat ze opgenomen werd, maar dat is het wel
Maar CotS let asjeblieft op jezelf
ChildoftheStarsdonderdag 8 november 2018 @ 21:14
Ik heb mijn psych een mailtje gestuurd met de vraag hoe dit te doorbreken en de feedback van anderen.

En ik heb tot en met dinsdag maar 2 activiteiten (breicafé en boodschappen) en de rest houd ik open voor waar ik zin in heb en behoefte aan heb
Droopiedonderdag 8 november 2018 @ 21:17
quote:
0s.gif Op donderdag 8 november 2018 20:37 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ik belde net met mijn moeder en ze had het idee dat ik nog altijd liep te hollen en te vliegen. Dat het belachelijk is dat ik nog steeds trouw om zes uur opsta, dat elke dag vol plan met activiteiten en doelen...Dus daar ga ik eens over nadenken
Vraagje? Hoe laat ga je slapen en waarom sta je iedere morgen om 0600 uur op?

Slaap is echt een van de allerbelangerijkste zaken voor je hoofd? Alle impulsen van de dag moeten ook verwerkt worden.
Cat-astrophedonderdag 8 november 2018 @ 21:23
COTS, ik heb het idee dat jij door blijft rennen en vliegen (ook in huis, denk ik) tot je een weg vindt in het loslaten van jouw versie van ‘nuttig bezig moeten zijn’.
En ik denk dat de eisen die jij aan jouw ‘nuttig bezig zijn’ stelt op dit moment veel hoger zijn dan je aankunt. Zolang je daar geen weg in vindt vlieg je letterlijk van crisis naar crisis.
Doodzonde, ik zie je oprecht users prijzen die nog niet de helft aan activiteiten doen die jij doet, maar voor jezelf blijf je kei en keihard.
Sarabivrijdag 9 november 2018 @ 00:38
quote:
1s.gif Op donderdag 8 november 2018 21:17 schreef Droopie het volgende:

[..]

Vraagje? Hoe laat ga je slapen en waarom sta je iedere morgen om 0600 uur op?

Slaap is echt een van de allerbelangerijkste zaken voor je hoofd? Alle impulsen van de dag moeten ook verwerkt worden.
Dit is ook een goede :Y

In je slechte tijden ging je hele nachten zonder slaap

Waarom niet gewoon tot een uur of 9 slapen?
Je hoofd kan dan ook even bij komen
Volgens mij zat je de afgelopen dagen zelfs voor 6 uur al op Fok
Droopievrijdag 9 november 2018 @ 00:44
quote:
1s.gif Op vrijdag 9 november 2018 00:38 schreef Sarabi het volgende:

[..]

Dit is ook een goede :Y

In je slechte tijden ging je hele nachten zonder slaap

Waarom niet gewoon tot een uur of 9 slapen?
Je hoofd kan dan ook even bij komen
Volgens mij zat je de afgelopen dagen zelfs voor 6 uur al op Fok
Idd. ik zit tijdelijk ook met betaald verlof (en heb ook behoefte aan structuur), maar de wekker staat om 08.15 iedere ochtend.
Nadeel, de dag duurt lang.
Voordeel, ik ben rond middernacht moe en heb meestal weinig slaapproblemen
ChildoftheStarsvrijdag 9 november 2018 @ 06:26
Dank je wel, alfavriendin van me zit ook op Fok en die zei dat ik dit soort dingen niet moet delen, dus daar moet ik even over nadenken.

Uhm.. zes uur vind ik gewoon een mooie tijd (en nee, daarvoor ik ben ik nooit wakker ;)). Zes uur stamt een beetje uit de tijd van opnames,stages en het hebben van een relatie, namelijk; dat ik even tijd voor mezelf heb, die ik echt hard nodig heb. En ik wil gewoon elke ochtend op dezelfde tijd opstaan, anders word ik echt verschrikkelijk moe en dan draait alles zo de soep in.

quote:
1s.gif Op donderdag 8 november 2018 21:23 schreef Cat-astrophe het volgende:
COTS, ik heb het idee dat jij door blijft rennen en vliegen (ook in huis, denk ik) tot je een weg vindt in het loslaten van jouw versie van ‘nuttig bezig moeten zijn’.
En ik denk dat de eisen die jij aan jouw ‘nuttig bezig zijn’ stelt op dit moment veel hoger zijn dan je aankunt. Zolang je daar geen weg in vindt vlieg je letterlijk van crisis naar crisis.
Doodzonde, ik zie je oprecht users prijzen die nog niet de helft aan activiteiten doen die jij doet, maar voor jezelf blijf je kei en keihard.
Je hebt gelijk... Ik weet er even niks anders op te zeggen (sorry)... Van kinds af bestaat mijn leven uit vechten, uit distantiëren en het leven heeft me ingehaald
ChildoftheStarsvrijdag 9 november 2018 @ 07:29


[ Bericht 100% gewijzigd door ChildoftheStars op 09-11-2018 07:41:16 ]
ChildoftheStarsvrijdag 9 november 2018 @ 12:30
Onder het motto even wat positiefs delen: vanochtend had ik een clubje en dat was super gezellig en fijn. Nu lekker mijn huispak aan, kopjes thee drinken en beetje op het Internet hangen en series kijken O+
DancingPhoebevrijdag 9 november 2018 @ 12:58
Cots ik denk echt dat dat continu jezelf managen een soort veiligheidsnet voor jezelf is. Althans ergens geloof je dat. Terwijl het je ondertussen meer kwaad dan goed doet. Als je maar dit als je maar dat, dan is je bestaan nog te rechtvaardigen oid.

Je hoeft je bestaan niet te rechtvaardigen. Mensen hebben je op de wereld geschopt én je daarna ook nog eens niet de veiligheid geboden die je als kind nodig hebt. Als jij je bestaan niet meer als een last ervaart zul je merken dat het verder helemaal niemand wat boeit. Maar ja, wat dan he?
ChildoftheStarsvrijdag 9 november 2018 @ 13:07
quote:
0s.gif Op vrijdag 9 november 2018 12:58 schreef DancingPhoebe het volgende:
Cots ik denk echt dat dat continu jezelf managen een soort veiligheidsnet voor jezelf is. Althans ergens geloof je dat. Terwijl het je ondertussen meer kwaad dan goed doet. Als je maar dit als je maar dat, dan is je bestaan nog te rechtvaardigen oid.

Je hoeft je bestaan niet te rechtvaardigen. Mensen hebben je op de wereld geschopt én je daarna ook nog eens niet de veiligheid geboden die je als kind nodig hebt. Als jij je bestaan niet meer als een last ervaart zul je merken dat het verder helemaal niemand wat boeit. Maar ja, wat dan he?
Daar weet ik eigenlijk niks op te zeggen :o
Je zou best wel eens gelijk kunnen hebben
DancingPhoebevrijdag 9 november 2018 @ 13:14
En wat bedoel je met een alfavriendin en dingen die je niet zou moeten delen btw?
Droopievrijdag 9 november 2018 @ 21:26
Na 10 maanden alprozolam kwam ik het idee om er maar eens mee te stoppen.
De vorige keer was het een paar dagen afkicken, maar ditmaal heeft de dokter besloten om met diazepam in 6 weken af te bouwen.
Die eerste paar dagen waren best klote en nu snap ik eigenlijk niet waarom ze het op deze manier gedaan hebben :')

Ach dit jaar zijn we van alles af zullen we maar zeggen, qua medicatie dan ;)
Cat-astrophevrijdag 9 november 2018 @ 21:46
quote:
0s.gif Op vrijdag 9 november 2018 06:26 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dank je wel, alfavriendin van me zit ook op Fok en die zei dat ik dit soort dingen niet moet delen, dus daar moet ik even over nadenken.

Uhm.. zes uur vind ik gewoon een mooie tijd (en nee, daarvoor ik ben ik nooit wakker ;)). Zes uur stamt een beetje uit de tijd van opnames,stages en het hebben van een relatie, namelijk; dat ik even tijd voor mezelf heb, die ik echt hard nodig heb. En ik wil gewoon elke ochtend op dezelfde tijd opstaan, anders word ik echt verschrikkelijk moe en dan draait alles zo de soep in.

[..]

Je hebt gelijk... Ik weet er even niks anders op te zeggen (sorry)... Van kinds af bestaat mijn leven uit vechten, uit distantiëren en het leven heeft me ingehaald
Wat doe je met die tijd voor jezelf, zo vroeg in de ochtend?

En zou je die nu niet overdag kunnen nemen, nu je uit de opname en zonder relatie bent? Je bent zo op zoek naar manieren om je lange dag in te vullen, verschuiven van slaapgewoonten zou een beginnetje kunnen zijn.

En *O* voor fijne verwenmomenten! Hopelijk heb je een goede dag gehad. Kopjes thee en huispak en hangen O+
DancingPhoebezaterdag 10 november 2018 @ 00:26
quote:
0s.gif Op vrijdag 9 november 2018 21:26 schreef Droopie het volgende:
Na 10 maanden alprozolam kwam ik het idee om er maar eens mee te stoppen.
De vorige keer was het een paar dagen afkicken, maar ditmaal heeft de dokter besloten om met diazepam in 6 weken af te bouwen.
Die eerste paar dagen waren best klote en nu snap ik eigenlijk niet waarom ze het op deze manier gedaan hebben :')

Ach dit jaar zijn we van alles af zullen we maar zeggen, qua medicatie dan ;)
Droep, ik wens je zóveel goeds. Zeker icm je alcoholstruggles.

:* !
ChildoftheStarszaterdag 10 november 2018 @ 06:22
quote:
1s.gif Op vrijdag 9 november 2018 21:46 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Wat doe je met die tijd voor jezelf, zo vroeg in de ochtend?

En zou je die nu niet overdag kunnen nemen, nu je uit de opname en zonder relatie bent? Je bent zo op zoek naar manieren om je lange dag in te vullen, verschuiven van slaapgewoonten zou een beginnetje kunnen zijn.

En *O* voor fijne verwenmomenten! Hopelijk heb je een goede dag gehad. Kopjes thee en huispak en hangen O+
Oh gewoon even rondhangen op het internet, beetje knutselen, beetje nadenken en voor mezelf dingen opschrijven... Niks nuttigs

Over dat opstaan ben ik al even aan het nadenken. Ik wil elke dag even laat opstaan. Mijn vroegste clubje start om half tien. Dus half negen is het laatst dat ik kan opstaan. Alleen hoe laat moet ik dan naar bed en half negen is zo laat... Het is een ingewikkelde queeste

Ja :) Ik heb gisteren een goede dag gehad. Af en toe haalde mijn emoties me in, maar over het algemeen was het een goede dag
ChildoftheStarszaterdag 10 november 2018 @ 06:23
quote:
0s.gif Op vrijdag 9 november 2018 21:26 schreef Droopie het volgende:
Na 10 maanden alprozolam kwam ik het idee om er maar eens mee te stoppen.
De vorige keer was het een paar dagen afkicken, maar ditmaal heeft de dokter besloten om met diazepam in 6 weken af te bouwen.
Die eerste paar dagen waren best klote en nu snap ik eigenlijk niet waarom ze het op deze manier gedaan hebben :')

Ach dit jaar zijn we van alles af zullen we maar zeggen, qua medicatie dan ;)
Klinkt als goed bezig en pittig... Sterkte :*
Cat-astrophezaterdag 10 november 2018 @ 06:36
quote:
0s.gif Op zaterdag 10 november 2018 06:22 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Oh gewoon even rondhangen op het internet, beetje knutselen, beetje nadenken en voor mezelf dingen opschrijven... Niks nuttigs

Over dat opstaan ben ik al even aan het nadenken. Ik wil elke dag even laat opstaan. Mijn vroegste clubje start om half tien. Dus half negen is het laatst dat ik kan opstaan. Alleen hoe laat moet ik dan naar bed en half negen is zo laat... Het is een ingewikkelde queeste

Ja :) Ik heb gisteren een goede dag gehad. Af en toe haalde mijn emoties me in, maar over het algemeen was het een goede dag
Ik denk dat een groot deel van de bevolking half negen niet laat vindt ;)
Zeg ik om half zeven in de ochtend. :P Als ik niet weg hoefde had ik er zeker tot negen uur en waarschijnlijk nog later in gelegen.

Fijn dat je een goede dag had.
ChildoftheStarszaterdag 10 november 2018 @ 07:10
quote:
1s.gif Op zaterdag 10 november 2018 06:36 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Ik denk dat een groot deel van de bevolking half negen niet laat vindt ;)
Zeg ik om half zeven in de ochtend. :P Als ik niet weg hoefde had ik er zeker tot negen uur en waarschijnlijk nog later in gelegen.

Fijn dat je een goede dag had.
Vierde poging tot een reactie ;)

Eerste teken van terugvallen is verandering in slaap. Daarom vind ik het zo eng... En ik weet niet hoe laat ik dan naar bed moet....
Lienekienzaterdag 10 november 2018 @ 07:15
quote:
0s.gif Op zaterdag 10 november 2018 07:10 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Vierde poging tot een reactie ;)

Eerste teken van terugvallen is verandering in slaap. Daarom vind ik het zo eng... En ik weet niet hoe laat ik dan naar bed moet....
Dan houd je toch het ritme dat je hebt?
ChildoftheStarszaterdag 10 november 2018 @ 07:22
quote:
14s.gif Op zaterdag 10 november 2018 07:15 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Dan houd je toch het ritme dat je hebt?
:@ maar iedereen adviseert me anders.

Maar anderzijds dit voelt goed... het hoeft niet voor altijd, maar ik ben nu nog niet stabiel genoeg om te kunnen spelen met mijn ritme
Goitskezaterdag 10 november 2018 @ 08:08
quote:
0s.gif Op zaterdag 10 november 2018 06:22 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Oh gewoon even rondhangen op het internet, beetje knutselen, beetje nadenken en voor mezelf dingen opschrijven... Niks nuttigs

Over dat opstaan ben ik al even aan het nadenken. Ik wil elke dag even laat opstaan. Mijn vroegste clubje start om half tien. Dus half negen is het laatst dat ik kan opstaan. Alleen hoe laat moet ik dan naar bed en half negen is zo laat... Het is een ingewikkelde queeste

Ja :) Ik heb gisteren een goede dag gehad. Af en toe haalde mijn emoties me in, maar over het algemeen was het een goede dag
als je half 9 laat vind zet je de wekker op 8 uur en kun je evt nog lekker rustig wakker worden tot half 9
Ik vond vanmorgen half 7 echt veel te vroeg maar iets met mama zijn...
En hoelaat je naar bed gaat, hoeveel uur slaap heb je nodig? Ik ga altijd tussen half 10/10 uur s'avonds maar mijn tijd om op te staan ligt ook meestal tussen 6 uur/half 7 door werk en kinderen.
Lienekienzaterdag 10 november 2018 @ 08:25
quote:
0s.gif Op zaterdag 10 november 2018 07:22 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

:@ maar iedereen adviseert me anders.

Maar anderzijds dit voelt goed... het hoeft niet voor altijd, maar ik ben nu nog niet stabiel genoeg om te kunnen spelen met mijn ritme
Adviezen zijn leuk, maar jij maakt de afweging. En ik lees jouw argumenten om vast te houden aan je ritme van vroeg opstaan en dan denk ik: nou, prima toch?
ChildoftheStarszaterdag 10 november 2018 @ 08:35
Ik sta morgen om 8:00 op en ga vanavond tussen 23:00 en 24:00 slapen (als ik dat red). Mijn huis gaat vandaag in kerstsferen en daar wil ik van kunnen genieten 's avonds
ChildoftheStarszaterdag 10 november 2018 @ 08:39


[ Bericht 100% gewijzigd door ChildoftheStars op 10-11-2018 08:40:14 ]
#ANONIEMzaterdag 10 november 2018 @ 08:56
Laten we niet allerlei tips aandragen omdat we ons zorgen maken..
(jaja herkenbaar)
ChildoftheStarszaterdag 10 november 2018 @ 08:59
quote:
10s.gif Op zaterdag 10 november 2018 08:56 schreef scrupuleus het volgende:
Laten we niet allerlei tips aandragen omdat we ons zorgen maken..
(jaja herkenbaar)
*;

Het gaat nu echt een stuk beter met me :* Zorgen zijn niet nodig
Dank je wel :*
Goitskezaterdag 10 november 2018 @ 09:25
quote:
0s.gif Op zaterdag 10 november 2018 08:35 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik sta morgen om 8:00 op en ga vanavond tussen 23:00 en 24:00 slapen (als ik dat red). Mijn huis gaat vandaag in kerstsferen en daar wil ik van kunnen genieten 's avonds
ooh gezellig! Ik moet eerst de Sinterklaas sfeer in huis voor de kinderen. Maar kijk uit naar kerst O+
ChildoftheStarszaterdag 10 november 2018 @ 09:27
quote:
1s.gif Op zaterdag 10 november 2018 09:25 schreef Goitske het volgende:

[..]

ooh gezellig! Ik moet eerst de Sinterklaas sfeer in huis voor de kinderen. Maar kijk uit naar kerst O+
Ja! Ik had eerst zoiets van is dit te vroeg, want de rest doet het nog niet. En toen dacht neh, het maakt me gelukkig en iemand moet de eerste zijn, dus yeah! Verheug me er al de hele week op
Goitskezaterdag 10 november 2018 @ 09:36
quote:
0s.gif Op zaterdag 10 november 2018 09:27 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ja! Ik had eerst zoiets van is dit te vroeg, want de rest doet het nog niet. En toen dacht neh, het maakt me gelukkig en iemand moet de eerste zijn, dus yeah! Verheug me er al de hele week op
gewoon lekker doen waar jij blij van wordt!
Cat-astrophezaterdag 10 november 2018 @ 13:17
quote:
0s.gif Op zaterdag 10 november 2018 07:22 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

:@ maar iedereen adviseert me anders.

Maar anderzijds dit voelt goed... het hoeft niet voor altijd, maar ik ben nu nog niet stabiel genoeg om te kunnen spelen met mijn ritme
En dat maakt het vast hartstikke ingewikkeld. Misschien dat daarom je vriendin je adviseerde hier minder om advies te vragen? :@
Moeten wij natuurlijk ook niet ongevraagd advies geven. :') Want ik wist bij voorbeeld niet dat verandering van slaapritme bij jou een akelige voorbode kan zijn dus dan snap ik je angst en de ingewikkeldheid ervan een stuk beter.
ChildoftheStarszaterdag 10 november 2018 @ 15:11
quote:
1s.gif Op zaterdag 10 november 2018 13:17 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

En dat maakt het vast hartstikke ingewikkeld. Misschien dat daarom je vriendin je adviseerde hier minder om advies te vragen? :@
Moeten wij natuurlijk ook niet ongevraagd advies geven. :') Want ik wist bij voorbeeld niet dat verandering van slaapritme bij jou een akelige voorbode kan zijn dus dan snap ik je angst en de ingewikkeldheid ervan een stuk beter.
Klopt :@ Alleen wil ik alles zo goed mogelijk doen en zo normaal mogelijk doen...
Droopiezaterdag 10 november 2018 @ 15:45
quote:
1s.gif Op zaterdag 10 november 2018 00:26 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

Droep, ik wens je zóveel goeds. Zeker icm je alcoholstruggles.

:* !
Dank je wel, zeker nu ik tijdelijk thuis ben met betaald verlof mis ik structuur.

Maar goede nieuws is, de medicatie zal wel lukken en as. dinsdag vertrek ik voor een week naar Dubai en wat er gebeurt gebeurt er, ik ga geen alcohol halen op het vliegveld (dus 7 dagen lam gaat sowieso niet lukken).
Ik zie het als mijn eigen gecreeerde detox periode :) en daarna met frisse start en nieuwe energie de boel op de rails te krijgen (het is nu ook niet weer zo drama hoor, noem het maar lastig)
DancingPhoebezaterdag 10 november 2018 @ 15:45
@cots: Omdat je niet accepteert dat je niet normaal bent... (whatever that may be)

Dat ga je ook nooit worden, dus geef je verzet op. Dan hou je zoveel meer energie over.
ChildoftheStarszaterdag 10 november 2018 @ 15:51
quote:
1s.gif Op zaterdag 10 november 2018 15:45 schreef DancingPhoebe het volgende:
@cots: Omdat je niet accepteert dat je niet normaal bent... (whatever that may be)

Dat ga je ook nooit worden, dus geef je verzet op. Dan hou je zoveel meer energie over.
Ja je hebt gelijk..

Gisteren en vandaag behoorlijk op gevoel geleefd en dat ging goed. Ik ga het proberen meer tedoen
Goitskezaterdag 10 november 2018 @ 15:59
quote:
0s.gif Op zaterdag 10 november 2018 15:11 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Klopt :@ Alleen wil ik alles zo goed mogelijk doen en zo normaal mogelijk doen...
normaal is overrated! Daarnaast is niemand normaal iedereen heeft z'n eigen afwijking
ChildoftheStarszondag 11 november 2018 @ 12:00
Uitslapen tot acht uur is stiekem best wel lekker.
Twee uur later op (8:00), een uur later erin :) Tussen 23:00 en 24:00 erin. Zo met de kerst vind ik de avonden heerlijk. Kaarsjes, kerstboompjes aan...

In de avond stort ik wel altijd een beetje in, beetje down, maar dat is denk ik een "afterdinnerdip", maar daarna is alles weer goed. En in de middag elke keer een dip. Maar dan klim ik er ook weer telkens uit met een uurtje of twee.

Het is behoorlijk wennen om het bed uit te komen zonder doel. Ik heb wel een paar regeltjes voor mezelf om verslonzing en depressie te voorkomen (dingen als alleen in het weekend overdag huispak aan, en door de weeks na het avondeten... Wanneer ik wat in het huishouden doe... Huis netjes maken elke avond, heel belangrijk; wekkers voor mijn pillen en elke avond een pillendoos uitzetten... Uhm... gewoon goed voor mezelf zorgen).
Goitskezondag 11 november 2018 @ 14:52
Dat is wel herkenbaar voor maar is ook een vorm van ritme vinden. Ik had toen nog dat mijn vriend (nu man) naar het werk ging dus ik er uit, regel tot 12 uur huishouden doen, daarna naar buiten boodschap doen voor het avond eten en daar lopend naar toe, smiddags wat knutselen en daar is mijn kook/bak tic erger geworden want dat is nu nog steeds mijn uitlaatklep, avond eten klaar hebben als hij thuis kwam etc.
Dag dat ik dan naar de psycholoog moest was ik van slag want mijn ritme werd op de kop gegooid + dat porren en graven in m'n hoofd verschrikkelijk. En dan nog maar te zwijgen over de opdrachten die je mee kreeg. Sommigen heb ik echt vertikt om te doen :@
ChildoftheStarszondag 11 november 2018 @ 14:58
quote:
1s.gif Op zondag 11 november 2018 14:52 schreef Goitske het volgende:
Dat is wel herkenbaar voor maar is ook een vorm van ritme vinden. Ik had toen nog dat mijn vriend (nu man) naar het werk ging dus ik er uit, regel tot 12 uur huishouden doen, daarna naar buiten boodschap doen voor het avond eten en daar lopend naar toe, smiddags wat knutselen en daar is mijn kook/bak tic erger geworden want dat is nu nog steeds mijn uitlaatklep, avond eten klaar hebben als hij thuis kwam etc.
Dag dat ik dan naar de psycholoog moest was ik van slag want mijn ritme werd op de kop gegooid + dat porren en graven in m'n hoofd verschrikkelijk. En dan nog maar te zwijgen over de opdrachten die je mee kreeg. Sommigen heb ik echt vertikt om te doen :@
Dat is wel heel goed van je! Dat je zo'n ritme hebt gevonden! Echt mijn respect heb je. En natuurlijk zijn dagen met psychologen rot :* Goed dat je ook daarin je eigen grenzen aangeeft. Dat is belangrijk! Be proud girl! En fijn dat je zo'n uitlaatklep hebt! Dat is heel belangrijk

Vandaag heb ik echt een hele moeilijke dag vandaag. Ik ben aan duizend dingen begonnen en met vijf minuten het zat... Dit is geen leuke dag. "Ziek" thuis zitten ben ik helemaal zat. En ik huil continu en ik voel me ontzettend eenzaam en doodongelukkig... maar goed, morgen weer een dag.
Goitskezondag 11 november 2018 @ 17:11
quote:
0s.gif Op zondag 11 november 2018 14:58 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dat is wel heel goed van je! Dat je zo'n ritme hebt gevonden! Echt mijn respect heb je. En natuurlijk zijn dagen met psychologen rot :* Goed dat je ook daarin je eigen grenzen aangeeft. Dat is belangrijk! Be proud girl! En fijn dat je zo'n uitlaatklep hebt! Dat is heel belangrijk

Vandaag heb ik echt een hele moeilijke dag vandaag. Ik ben aan duizend dingen begonnen en met vijf minuten het zat... Dit is geen leuke dag. "Ziek" thuis zitten ben ik helemaal zat. En ik huil continu en ik voel me ontzettend eenzaam en doodongelukkig... maar goed, morgen weer een dag.
het weer speelt natuurlijk ook wel een rol, volgens mij zit er meer in de lucht want de kinderen zijn ook een en al herfststorm -O-

Morgen nieuwe ronde en nieuwe kansen, dit moet er blijkbaar even uit vandaag *;
ChildoftheStarszondag 11 november 2018 @ 17:24
quote:
1s.gif Op zondag 11 november 2018 17:11 schreef Goitske het volgende:

[..]

het weer speelt natuurlijk ook wel een rol, volgens mij zit er meer in de lucht want de kinderen zijn ook een en al herfststorm -O-

Morgen nieuwe ronde en nieuwe kansen, dit moet er blijkbaar even uit vandaag *;
Misschien inderdaad het weer, maar ik weer niet... Wel gelukt om de kinderen een beetje te temmen? en wordt er Sint-Maarten gelopen?

Ja... ik hoop dat ik me morgen wat beter voel. Vandaag is echt niet leuk (en nee, de komende opmerking is niet suïcidaal bedoeld) en ik vraag me echt af waarvoor ik leef :{ Voor mijn gevoel heb ik geen betekenis meer, doe ik niet meer mee... maar goed... Alles is natuurlijk heel erg rauw nu. In dit jaar is er gewoon belachelijk veel gebeurd en nu ik rust heb, knalt het er allemaal in...

(en ik voel me gewoon verdomde eenzaam, wat niet reëel is, maar ik zit zo met schaamte en ken eigenlijk geen mensen in dezelfde situatie, ik heb het gevoel achter te lopen op mijn vrienden)
Cat-astrophezondag 11 november 2018 @ 17:51
Waarom zou jouw gevoelde eenzaamheid (hee, je voelt!) niet reeël zijn?
Eenzaamheid heeft nauwelijks iets te maken met het aantal mensen wat je om je heen hebt.

Je zegt het zelf al: je kent niemand in jouw situatie, dat kan heel eenzaam zijn.

Zelf geloof ik oprecht dat er mensen zijn die jouw situatie herkennen. Sterker nog, ik heb hen wel eens ontmoet en hun verhaal gehoord. Ze zullen niet precies jouw diagnoses en jouw levensloop hebben (en jij niet de hunne) maar het gevoel erbuiten te vallen, niet de rol in de maatschappij te hebben die je voor ogen had enzovoort. Ik heb de verhalen gehoord. Echt, ze zijn er. Je moet ze alleen vinden.

En wellicht kan het WIJ team je daarbij helpen.
ChildoftheStarszondag 11 november 2018 @ 18:14
Ik ben niet zo goed met lotgenotencontact. Het maakt me ongelukkig. Dus tja..
Cat-astrophezondag 11 november 2018 @ 18:44
Maar klopt het dat je wel behoefte hebt om contact te hebben met mensen die in jouw situatie zitten? Of hebben gezeten, wellicht?
ChildoftheStarszondag 11 november 2018 @ 18:48
quote:
1s.gif Op zondag 11 november 2018 18:44 schreef Cat-astrophe het volgende:
Maar klopt het dat je wel behoefte hebt om contact te hebben met mensen die in jouw situatie zitten? Of hebben gezeten, wellicht?
Nee...
Cat-astrophezondag 11 november 2018 @ 18:50
quote:
0s.gif Op zondag 11 november 2018 18:48 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Nee...
Dan heb ik dat verkeerd begrepen, No prob. :)

Lastige situatie waar je in zit nu. Knap dat je het (hier) wel wat kunt relativeren en je er niet door laat overweldigen. Want ook dit gaat voorbij. :*
Mevrouw_voor_jouzondag 11 november 2018 @ 21:23
Zo zeg, 't stormt op 't moment weer even flink bij me. Niet gek, veel situaties die spannend en ronduit lastig zijn gehad de afgelopen dagen. Allemaal lastige confrontaties met mensen en vooral met mezelf weer. En met net als soort van kers op de taart een film gekeken die eindigt met een zelfmoord. En ja ondanks dat ik wist dat 't geen hele vrolijke film was had ik dat niet bepaald verwacht.

En nu zit ik zo te twijfelen, het is echt tijd om een beetje hulp te vragen, maar ik durf niet goed.

Dinsdag ga ik sowieso met mijn psycholoog bespreken dat ik de laatste weken wel veel aan het somberen ben en nu ondanks dat er genoeg gebeurd is zo'n enorme dip.
ChildoftheStarszondag 11 november 2018 @ 21:27
quote:
0s.gif Op zondag 11 november 2018 21:23 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Zo zeg, 't stormt op 't moment weer even flink bij me. Niet gek, veel situaties die spannend en ronduit lastig zijn gehad de afgelopen dagen. Allemaal lastige confrontaties met mensen en vooral met mezelf weer. En met net als soort van kers op de taart een film gekeken die eindigt met een zelfmoord. En ja ondanks dat ik wist dat 't geen hele vrolijke film was had ik dat niet bepaald verwacht.

En nu zit ik zo te twijfelen, het is echt tijd om een beetje hulp te vragen, maar ik durf niet goed.

Dinsdag ga ik sowieso met mijn psycholoog bespreken dat ik de laatste weken wel veel aan het somberen ben en nu ondanks dat er genoeg gebeurd is zo'n enorme dip.
Wat vervelend :{ Dikke knuffel!

Goed dat je het met je psych gaat bespreken. Je hoeft dit niet alleen te doen he! Niemand kan alles helemaal alleen aan. Mensen zijn er om elkaar te helpen!

Je bent echt heel erg goed bezig. Ik heb heel veel respect voor jou...

Sterkte :*
Meridiaanmaandag 12 november 2018 @ 18:58
Boh ;(
Ik was goed op weg, begon weer dingen te ondernemen en had goede gesprekken met mijn psych over het deel autisme. Sinds een paar weken kom ik echter niet veel verder meer, lijkt het. Ik vergeet wat we überhaupt hebben besproken, ik begin afspraken af te zeggen (niet bij de psych, maar andere afspraken), de drempel om naar buiten te gaan wordt weer veel hoger, het eetpatroon is verneukt, slapen gaat té goed (11 uur per nacht en dan slaap ik overdag ook zo nog 2-3 uur) en ik ben gewoon in het algeheel passief.

Het 'grappige' is dat mijn dosis wellbutrin is opgehoogd 5 weken terug. Sindsdien voel ik mij somberder. Ik had gehoopt dat het een paar dagen zou zijn ivm het wennen en daarna weer oké, maar het sombere en passieve nu al een week of drie doorsudderen.
Volgende week naar de psychiater, zal het daar bespreken.
kuolemamaandag 12 november 2018 @ 19:07
quote:
0s.gif Op vrijdag 9 november 2018 21:26 schreef Droopie het volgende:
Na 10 maanden alprozolam kwam ik het idee om er maar eens mee te stoppen.
De vorige keer was het een paar dagen afkicken, maar ditmaal heeft de dokter besloten om met diazepam in 6 weken af te bouwen.
Die eerste paar dagen waren best klote en nu snap ik eigenlijk niet waarom ze het op deze manier gedaan hebben :')

Ach dit jaar zijn we van alles af zullen we maar zeggen, qua medicatie dan ;)
Wanneer ben je nu begonnen met afbouwen?
Ik begrijp je post niet helemaal. Bedoel je dat je het liever in een paar dagen had gedaan zoals de vorige keer?
ChildoftheStarsmaandag 12 november 2018 @ 19:11
quote:
9s.gif Op maandag 12 november 2018 18:58 schreef Meridiaan het volgende:
Boh ;(
Ik was goed op weg, begon weer dingen te ondernemen en had goede gesprekken met mijn psych over het deel autisme. Sinds een paar weken kom ik echter niet veel verder meer, lijkt het. Ik vergeet wat we überhaupt hebben besproken, ik begin afspraken af te zeggen (niet bij de psych, maar andere afspraken), de drempel om naar buiten te gaan wordt weer veel hoger, het eetpatroon is verneukt, slapen gaat té goed (11 uur per nacht en dan slaap ik overdag ook zo nog 2-3 uur) en ik ben gewoon in het algeheel passief.

Het 'grappige' is dat mijn dosis wellbutrin is opgehoogd 5 weken terug. Sindsdien voel ik mij somberder. Ik had gehoopt dat het een paar dagen zou zijn ivm het wennen en daarna weer oké, maar het sombere en passieve nu al een week of drie doorsudderen.
Volgende week naar de psychiater, zal het daar bespreken.
Dikke knuffel!
Goed dat je het gaat bespreken, dat je aan de bel trekt. Ik vind het echt heel naar voor je dat je je zo rot voelt... Sorry dat ik niks nuttigs weet te zeggen. Heel erg veel sterkte. Je bent echt goed bezig, beetje liefde en compassie voor jezelf :*
Morriganmaandag 12 november 2018 @ 20:19
quote:
9s.gif Op maandag 12 november 2018 18:58 schreef Meridiaan het volgende:
Boh ;(
Ik was goed op weg, begon weer dingen te ondernemen en had goede gesprekken met mijn psych over het deel autisme. Sinds een paar weken kom ik echter niet veel verder meer, lijkt het. Ik vergeet wat we überhaupt hebben besproken, ik begin afspraken af te zeggen (niet bij de psych, maar andere afspraken), de drempel om naar buiten te gaan wordt weer veel hoger, het eetpatroon is verneukt, slapen gaat té goed (11 uur per nacht en dan slaap ik overdag ook zo nog 2-3 uur) en ik ben gewoon in het algeheel passief.

Het 'grappige' is dat mijn dosis wellbutrin is opgehoogd 5 weken terug. Sindsdien voel ik mij somberder. Ik had gehoopt dat het een paar dagen zou zijn ivm het wennen en daarna weer oké, maar het sombere en passieve nu al een week of drie doorsudderen.
Volgende week naar de psychiater, zal het daar bespreken.
Ik zou dit zeker bespreken met de psychiater. Een (te) hoge dosering kan ook een negatief effect hebben.
Verder veel sterkte ermee.
Droopiemaandag 12 november 2018 @ 23:01
quote:
0s.gif Op maandag 12 november 2018 19:07 schreef kuolema het volgende:

[..]

Wanneer ben je nu begonnen met afbouwen?
Ik begrijp je post niet helemaal. Bedoel je dat je het liever in een paar dagen had gedaan zoals de vorige keer?
Ik ben dinsdag gestopt met alprozolam, compleet abrupt.
Het afbouwprogramma doen ze dus met een ander middel, Diazepam 5x per dag 2 mg terwijl ik tot vorige week dat middel nog nooit heb gehad.

Ja ik had liever gehad dat ik in 7 dagen was gaan minderen met Alprozolam en aan het einde van die week even doorbikkelen met de afkickverschijnselen zoals de vorige keer.
aequedinsdag 13 november 2018 @ 01:15
Lang niet gepost hier. Mede omdat het eigenlijk allemaal de goede kant op ging en ik eigenlijk ook niet echt meer op fok kwam. Dat laatste nog steeds niet echt maar soms wil je even wat kwijt.

Helaas een enorme terugval gehad en heb momenteel het gevoel dat ik weer terug bij af ben. :{
Nijnadinsdag 13 november 2018 @ 10:24
quote:
9s.gif Op maandag 12 november 2018 18:58 schreef Meridiaan het volgende:
Boh ;(
Ik was goed op weg, begon weer dingen te ondernemen en had goede gesprekken met mijn psych over het deel autisme. Sinds een paar weken kom ik echter niet veel verder meer, lijkt het. Ik vergeet wat we überhaupt hebben besproken, ik begin afspraken af te zeggen (niet bij de psych, maar andere afspraken), de drempel om naar buiten te gaan wordt weer veel hoger, het eetpatroon is verneukt, slapen gaat té goed (11 uur per nacht en dan slaap ik overdag ook zo nog 2-3 uur) en ik ben gewoon in het algeheel passief.

Het 'grappige' is dat mijn dosis wellbutrin is opgehoogd 5 weken terug. Sindsdien voel ik mij somberder. Ik had gehoopt dat het een paar dagen zou zijn ivm het wennen en daarna weer oké, maar het sombere en passieve nu al een week of drie doorsudderen.
Volgende week naar de psychiater, zal het daar bespreken.
Die ophoging lijkt niet het gewenste effect te hebben... of zijn er andere dingen veranderd?
Het suddert al een week of 3 zeg je. Is het niet een idee om de psychiater te bellen om nu vast even te overleggen?

Droopie, succes met afbouwen/ontwennen!

Aeque, wat rot dat het niet goed gaat en je het gevoel hebt terug bij af te zijn.

Ik heb me aangemeld bij mijn nieuwe sportclub... hopen dat ik daar weer wat voldoening uit ga halen.
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 10:47
Nijna! Goed bezig! Ik hoop dat het wat voor je is!

Aeque... dikke knuffel :*

------------------------------

Ik heb momenteel een extreem wisselt humeur. Ik begin wel wat te wennen, maar ik kom nergens aan toe. Mijn agenda is bommetje vol de komende week... Het gaat eigenlijk gewoon niet goed met me
Lonaadinsdag 13 november 2018 @ 10:51
Ja, hallo. Hier is het ook nog steeds wel kut met peren.

Het ging al niet zo lekker, en toen besloot onze bovenbuurvrouw heel veel overlast te veroorzaken. Naar volk over de vloer, dealen, feestjes. Onveilig gevoel all over. De hele tijd het gevoel dat ik tegen een paniekaanval aanzat.

We hebben de beslissing gemaakt te verhuizen. tot die tijd kreeg ik van de ha valium. We hebben waarwschijnlijk nu een andere plek gevonden. En aan de ene kant vind ik dat fantastisch, aan de andere kant zie ik er zo tegen op.

Ik heb weinig energie en merk dat mijn gedachtes stom doen.
Droopiedinsdag 13 november 2018 @ 10:52
quote:
9s.gif Op maandag 12 november 2018 18:58 schreef Meridiaan het volgende:
Boh ;(
Ik was goed op weg, begon weer dingen te ondernemen en had goede gesprekken met mijn psych over het deel autisme. Sinds een paar weken kom ik echter niet veel verder meer, lijkt het. Ik vergeet wat we überhaupt hebben besproken, ik begin afspraken af te zeggen (niet bij de psych, maar andere afspraken), de drempel om naar buiten te gaan wordt weer veel hoger, het eetpatroon is verneukt, slapen gaat té goed (11 uur per nacht en dan slaap ik overdag ook zo nog 2-3 uur) en ik ben gewoon in het algeheel passief.

Het 'grappige' is dat mijn dosis wellbutrin is opgehoogd 5 weken terug. Sindsdien voel ik mij somberder. Ik had gehoopt dat het een paar dagen zou zijn ivm het wennen en daarna weer oké, maar het sombere en passieve nu al een week of drie doorsudderen.
Volgende week naar de psychiater, zal het daar bespreken.
Bel de dokter nu gewoon :)
Dat welbutrin kan echt een bitch zijn, maar met wat finetunen kan je misschien de komende dagen al een stuk beter voelen.. Sterkte
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 10:54
quote:
2s.gif Op dinsdag 13 november 2018 10:51 schreef Lonaa het volgende:
Ja, hallo. Hier is het ook nog steeds wel kut met peren.

Het ging al niet zo lekker, en toen besloot onze bovenbuurvrouw heel veel overlast te veroorzaken. Naar volk over de vloer, dealen, feestjes. Onveilig gevoel all over. De hele tijd het gevoel dat ik tegen een paniekaanval aanzat.

We hebben de beslissing gemaakt te verhuizen. tot die tijd kreeg ik van de ha valium. We hebben waarwschijnlijk nu een andere plek gevonden. En aan de ene kant vind ik dat fantastisch, aan de andere kant zie ik er zo tegen op.

Ik heb weinig energie en merk dat mijn gedachtes stom doen.
*dikke knuffel*
Hopelijk helpt het verhuizen een beetje :* Natuurlijk is dat eng, maar je krijgt dan wel meer rust.

Ik vind het goed dat je zo stappen onderzet :*
Lonaadinsdag 13 november 2018 @ 10:58
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 10:54 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

*dikke knuffel*
Hopelijk helpt het verhuizen een beetje :* Natuurlijk is dat eng, maar je krijgt dan wel meer rust.

Ik vind het goed dat je zo stappen onderzet :*
Thanks. :)

Het heeft helemaal geen buren. Alleen een slijterij onder ons. :7

Met vlagen voel ik me dan schuldig want vriend heeft er niet zoveel last van en ik wel dus gaan we om mij verhuizen en dat kost meer geld maar ik ben nog steeds afgekeurd dus eigenlijk betaald hij dat en naja
dus.
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 11:00
quote:
2s.gif Op dinsdag 13 november 2018 10:58 schreef Lonaa het volgende:

[..]

Thanks. :)

Het heeft helemaal geen buren. Alleen een slijterij onder ons. :7

Met vlagen voel ik me dan schuldig want vriend heeft er niet zoveel last van en ik wel dus gaan we om mij verhuizen en dat kost meer geld maar ik ben nog steeds afgekeurd dus eigenlijk betaald hij dat en naja
dus.
Geen buren is fantastisch O+

Niet zo hard zijn voor jezelf. Als je vriend niet wil, kan hij zelf nee zeggen! En dat je afgekeurd ben, kun je ook helemaal niks aan doen! Huphup wees eens liever voor jezelf en stel niet van die hoge eisen aan jezelf.. Jij verdient liefde
Lonaadinsdag 13 november 2018 @ 11:02
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 11:00 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Geen buren is fantastisch O+

Niet zo hard zijn voor jezelf. Als je vriend niet wil, kan hij zelf nee zeggen! En dat je afgekeurd ben, kun je ook helemaal niks aan doen! Huphup wees eens liever voor jezelf en stel niet van die hoge eisen aan jezelf.. Jij verdient liefde
Dat probeer ik ook wel aan te nemen. Maar ik merk wel dat de depressie met vlagen echt de overhand heeft.

Zondagavond was ik voor het eerst in ruim een week 'nuchter' (geen valium, drank, whatever) en ik stortte er helemaal over in. ;(
aequedinsdag 13 november 2018 @ 11:04
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 10:24 schreef Nijna het volgende:

[..]


Aeque, wat rot dat het niet goed gaat en je het gevoel hebt terug bij af te zijn.

Wil er eigenlijk ook wel meer over kwijt maar er is al eerder mee aan de haal gegaan. :')
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 11:07
quote:
2s.gif Op dinsdag 13 november 2018 11:02 schreef Lonaa het volgende:

[..]

Dat probeer ik ook wel aan te nemen. Maar ik merk wel dat de depressie met vlagen echt de overhand heeft.

Zondagavond was ik voor het eerst in ruim een week 'nuchter' (geen valium, drank, whatever) en ik stortte er helemaal over in. ;(
Dat snap ik meis. Daarom moeten anderen je het extra vaak vertellen :* en extra lief voor jou zijn, gezien jij het niet altijd kan.

En ik vind het heel erg knap dat je een week nuchter bent gebleven! Wees trots op jezelf! Ik ben iig heel erg trots op jou
Lonaadinsdag 13 november 2018 @ 11:08
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 11:07 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dat snap ik meis. Daarom moeten anderen je het extra vaak vertellen :* en extra lief voor jou zijn, gezien jij het niet altijd kan.

En ik vind het heel erg knap dat je een week nuchter bent gebleven! Wees trots op jezelf! Ik ben iig heel erg trots op jou
Dan heb je verkeerd gelezen. ;)

Een week niet, en toen zondag wel. En toen stuk. ;)
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 11:09
quote:
2s.gif Op dinsdag 13 november 2018 11:08 schreef Lonaa het volgende:

[..]

Dan heb je verkeerd gelezen. ;)

Een week niet, en toen zondag wel. En toen stuk. ;)
Oh, sorry
Maar een week niet is ook al goed he. Zondag is jammer, maar elk moment is een nieuw moment om het te proberen. Iedereen maakt wel eens slippertjes met ongezonde copingen. Dat is vervelend, maar geen einde van de wereld. Dus ik blijf lekker net zo positief erover :6
Lonaadinsdag 13 november 2018 @ 11:11
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 11:09 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Oh, sorry
Maar een week niet is ook al goed he. Zondag is jammer, maar elk moment is een nieuw moment om het te proberen. Iedereen maakt wel eens slippertjes met ongezonde copingen. Dat is vervelend, maar geen einde van de wereld. Dus ik blijf lekker net zo positief erover :6
Volgens mij begrijpen we elkaar nog steeds niet. :P

Ik was een week lang niet nuchter. Dagelijks valium (en lange werkingstijd) en behoorlijke alcohol inname vrijdag en vooral zaterdag.

Dus zondag kreeg ik alles, nuchter, terug. ;)
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 11:13
quote:
2s.gif Op dinsdag 13 november 2018 11:11 schreef Lonaa het volgende:

[..]

Volgens mij begrijpen we elkaar nog steeds niet. :P

Ik was een week lang niet nuchter. Dagelijks valium (en lange werkingstijd) en behoorlijke alcohol inname vrijdag en vooral zaterdag.

Dus zondag kreeg ik alles, nuchter, terug. ;)
Oooow... |:( Sorry dat ik zo'n ongelofelijke randdebiel ben :@
Lonaadinsdag 13 november 2018 @ 11:13
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 11:13 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Oooow... |:( Sorry dat ik zo'n ongelofelijke randdebiel ben :@
Dat ben je niet, ik was niet zo duidelijk. :)
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 11:14
quote:
2s.gif Op dinsdag 13 november 2018 11:13 schreef Lonaa het volgende:

[..]

Dat ben je niet, ik was niet zo duidelijk. :)
Nee, ik las terug en je was heel duidelijk
Lonaadinsdag 13 november 2018 @ 11:15
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 11:14 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Nee, ik las terug en je was heel duidelijk
Zeg, hou s op. Dan zeg je dat IK lief moet zijn voor mezelf.
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 11:15
quote:
2s.gif Op dinsdag 13 november 2018 11:15 schreef Lonaa het volgende:

[..]

Zeg, hou s op. Dan zeg je dat IK lief moet zijn voor mezelf.
Ja :) Klopt, dat moet je ook ;) :*
Harmankardondinsdag 13 november 2018 @ 11:47
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 11:04 schreef aeque het volgende:

[..]

Wil er eigenlijk ook wel meer over kwijt maar er is al eerder mee aan de haal gegaan. :')
*; :*
Elvidinsdag 13 november 2018 @ 11:48
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 11:47 schreef Harmankardon het volgende:

[..]

*; :*
Hij mist jou gewoon ;(
Elvidinsdag 13 november 2018 @ 11:49
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 11:04 schreef aeque het volgende:

[..]

Wil er eigenlijk ook wel meer over kwijt maar er is al eerder mee aan de haal gegaan. :')
Dan post je onder je kloon..
Tinkepinkdinsdag 13 november 2018 @ 13:24
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 10:47 schreef ChildoftheStars het volgende:
Nijna! Goed bezig! Ik hoop dat het wat voor je is!

Aeque... dikke knuffel :*

------------------------------

Ik heb momenteel een extreem wisselt humeur. Ik begin wel wat te wennen, maar ik kom nergens aan toe. Mijn agenda is bommetje vol de komende week... Het gaat eigenlijk gewoon niet goed met me
Word je begeleid? Ik neem aan van wel. Persoonlijk zou ik je willen adviseren contact op te nemen met je begeleider, samen je agenda leeg te ruimen en procesafsoraken te maken. Je kunt dit (nog) niet alleen Cots.
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 14:28
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 13:24 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Word je begeleid? Ik neem aan van wel. Persoonlijk zou ik je willen adviseren contact op te nemen met je begeleider, samen je agenda leeg te ruimen en procesafsoraken te maken. Je kunt dit (nog) niet alleen Cots.
Ik heb een psychologe. Volgende week is wel heel rustig. Alleen deze week even niet (tandarts, huisarts, tekenles, pronkrolclub, breicafé, psychologe, twee vriendinnen, opticien en een afspraak met mijn moeder). Volgende week houd ik de clubjesdagen en therapiedag vrij. Dan heb ik ook wat meer ruimte voor mezelf. Oh en zondag wordt mijn echte rustdag. Principieel een dag in pyjama series kijken en boekjes lezen (bewijze van spreken). En max. 1 afspraak per dag.

Ik ga sowieso wel bespreken donderdag met mijn psych wat ik kan doen om minder te hollen en vliegen. Om de een of andere reden ben ik zo gehaast, zo continu een druk voelen, dus dat wil ik even bespreken. Ik moet leren om uit mijn oude leefritme te stappen en rustiger te worden (in mijn bol). En elke keer dat ik even tot stilstand kom, doe ik wat (bijvoorbeeld even haken) en begin dan vreselijk te huilen. Ik denk dat ik daar even doorheen moet. Dit bespreek ik zeker (heb ik haar ook al over gemaild), want het gaat echt niet goed zo (en ik weet dat het klinkt alsof ik niet mijn best doe, maar ik doe wel mijn best. Ik weet niet wat er gebeurd in mijn hoofd. Ik snap het allemaal niet en overzie het allemaal niet. Ik weet niet hoe ik weer de controle vastpak).

Wat zijn procesafspraken?

heel erg dank je wel... Je woorden zijn erg waardevol :*
Tinkepinkdinsdag 13 november 2018 @ 14:35
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 14:28 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ik heb een psychologe. Volgende week is wel heel rustig. Alleen deze week even niet (tandarts, huisarts, tekenles, pronkrolclub, breicafé, psychologe, twee vriendinnen, opticien en een afspraak met mijn moeder). Volgende week houd ik de clubjesdagen en therapiedag vrij. Dan heb ik ook wat meer ruimte voor mezelf. Oh en zondag wordt mijn echte rustdag. Principieel een dag in pyjama series kijken en boekjes lezen (bewijze van spreken). En max. 1 afspraak per dag.

Ik ga sowieso wel bespreken donderdag met mijn psych wat ik kan doen om minder te hollen en vliegen. Om de een of andere reden ben ik zo gehaast, zo continu een druk voelen, dus dat wil ik even bespreken. Ik moet leren om uit mijn oude leefritme te stappen en rustiger te worden (in mijn bol). En elke keer dat ik even tot stilstand kom, doe ik wat (bijvoorbeeld even haken) en begin dan vreselijk te huilen. Ik denk dat ik daar even doorheen moet. Dit bespreek ik zeker (heb ik haar ook al over gemaild), want het gaat echt niet goed zo (en ik weet dat het klinkt alsof ik niet mijn best doe, maar ik doe wel mijn best. Ik weet niet wat er gebeurd in mijn hoofd. Ik snap het allemaal niet en overzie het allemaal niet. Ik weet niet hoe ik weer de controle vastpak).

Wat zijn procesafspraken?

heel erg dank je wel... Je woorden zijn erg waardevol :*
Eerlijk gezegd vind ik een dag ‘niets’ in de week wel heel erg weinig. Ik tel nu 10 afspraken, waarvan er best een paar verzet kunnen worden. Huisarts tandarts en pscychologe laten staan. Opticien kan mogelijk ook naar volgende week of de week erna (niet urgent vermoed ik en makkelijk in te plannen). Vriendinnen zouden bijvoorbeeld ook best naar volgende week kunnen. Een van de opties breicafe, pronkrolclub en tekenles mogelijk ook. Dan hou je wat overzicht en heb je volgende week ook alvast een soort van programma.
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 14:45
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 14:35 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Eerlijk gezegd vind ik een dag ‘niets’ in de week wel heel erg weinig. Ik tel nu 10 afspraken, waarvan er best een paar verzet kunnen worden. Huisarts tandarts en pscychologe laten staan. Opticien kan mogelijk ook naar volgende week of de week erna (niet urgent vermoed ik en makkelijk in te plannen). Vriendinnen zouden bijvoorbeeld ook best naar volgende week kunnen. Een van de opties breicafe, pronkrolclub en tekenles mogelijk ook. Dan hou je wat overzicht en heb je volgende week ook alvast een soort van programma.
Ja klopt, maar in de weekenden heb ik standaard even niks. negen van de tien keer spreek ik door de weeks af. En maandag is eigenlijk ook altijd leeg. Dus vier van de zeven dagen wat.

Ik ga dit bespreken met mijn psych. Even afspraken maken over hoe ik dit ga toepassen. Ik ben in staat ziek thuis mezelf overspannen te maken. En dat moet nou eens een keer kappen in mijn leven. Anders zit ik over een week of drie weer in de kliniek. Weer psychotisch en weer manisch. Dat wil ik niet meer. Dus even goede afspraken maken donderdag
Tinkepinkdinsdag 13 november 2018 @ 15:52
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 14:45 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ja klopt, maar in de weekenden heb ik standaard even niks. negen van de tien keer spreek ik door de weeks af. En maandag is eigenlijk ook altijd leeg. Dus vier van de zeven dagen wat.

Ik ga dit bespreken met mijn psych. Even afspraken maken over hoe ik dit ga toepassen. Ik ben in staat ziek thuis mezelf overspannen te maken. En dat moet nou eens een keer kappen in mijn leven. Anders zit ik over een week of drie weer in de kliniek. Weer psychotisch en weer manisch. Dat wil ik niet meer. Dus even goede afspraken maken donderdag
Mag ik je nog iets vragen? Als het niet te persoonlijk wordt. Ik weet niet hoe het gaat na een opname, maar ik heb steeds het gevoel dat je ontslagen wordt uit het ziekenhuis zonder dat er voor een goed vangnet wordt gezorgd. Zo van: je bent nu weer stabiel, ga maar naar huis en 1x per week praten we even bij over hoe het met je gaat. Hier zijn je pillen en succes!
Gaat het echt zo? Want indien dat het geval is snap ik wel dat je steeds weer terugvalt.
Mevrouw_voor_joudinsdag 13 november 2018 @ 15:53
quote:
0s.gif Op zondag 11 november 2018 21:27 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Wat vervelend :{ Dikke knuffel!

Goed dat je het met je psych gaat bespreken. Je hoeft dit niet alleen te doen he! Niemand kan alles helemaal alleen aan. Mensen zijn er om elkaar te helpen!

Je bent echt heel erg goed bezig. Ik heb heel veel respect voor jou...

Sterkte :*
Ik heb zondag en gisteren nog best wat gedipt maar ook wel wat afleiding gevonden. Vandaag heb ik het met de psycholoog besproken en met haar heel praktisch een schema gemaakt van activiteiten voor de komende twee weken om te zorgen dat ik actief blijf. Afgesproken dat 'kapotmoe' een reden is om af te zeggen, maar 'geen zin' (want ik heb nergens echt zin in) niet. En ik vraag m'n fwb om me een beetje te helpen door gewoon te vragen hoe 't allemaal lukt.
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 15:54
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 15:52 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Mag ik je nog iets vragen? Als het niet te persoonlijk wordt. Ik weet niet hoe het gaat na een opname, maar ik heb steeds het gevoel dat je ontslagen wordt uit het ziekenhuis zonder dat er voor een goed vangnet wordt gezorgd. Zo van: je bent nu weer stabiel, ga maar naar huis en 1x per week praten we even bij over hoe het met je gaat. Hier zijn je pillen en succes!
Gaat het echt zo? Want indien dat het geval is snap ik wel dat je steeds weer terugvalt.
Zo gaat dat. Ze wachten tot de grootste crisis voorbij is en laten je dan los. Ik ben nog steeds in crisis, nog steeds "ziek", maar het is veilig om me te laten gaan.
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 15:55
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 15:53 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ik heb zondag en gisteren nog best wat gedipt maar ook wel wat afleiding gevonden. Vandaag heb ik het met de psycholoog besproken en met haar heel praktisch een schema gemaakt van activiteiten voor de komende twee weken om te zorgen dat ik actief blijf. Afgesproken dat 'kapotmoe' een reden is om af te zeggen, maar 'geen zin' (want ik heb nergens echt zin in) niet. En ik vraag m'n fwb om me een beetje te helpen door gewoon te vragen hoe 't allemaal lukt.
_O_ Zo knap! Goed dat je hulp gevraagd hebt, dat je een schema hebt. Ik duim voor je dat het lukt! Goed dat je actief wil blijven, dat je jezelf uitdaagt hierin.
Mevrouw_voor_joudinsdag 13 november 2018 @ 15:57
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 14:45 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ja klopt, maar in de weekenden heb ik standaard even niks. negen van de tien keer spreek ik door de weeks af. En maandag is eigenlijk ook altijd leeg. Dus vier van de zeven dagen wat.

Ik ga dit bespreken met mijn psych. Even afspraken maken over hoe ik dit ga toepassen. Ik ben in staat ziek thuis mezelf overspannen te maken. En dat moet nou eens een keer kappen in mijn leven. Anders zit ik over een week of drie weer in de kliniek. Weer psychotisch en weer manisch. Dat wil ik niet meer. Dus even goede afspraken maken donderdag
Heftig allemaal.
Cots, ik leef best met je mee. Ik vind 't vaak lastig om iets bruikbaars te zeggen, waar ik wat mee kan toevoegen. Vandaar dat ik niet zoveel zeg meestal.
Tinkepinkdinsdag 13 november 2018 @ 15:59
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 15:54 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Zo gaat dat. Ze wachten tot de grootste crisis voorbij is en laten je dan los. Ik ben nog steeds in crisis, nog steeds "ziek", maar het is veilig om me te laten gaan.
Maar dat is toch niet realistisch? Dit kan je toch helemaal niet alleen? Als je met een gipsbeen (bijvoorbeeld) thuiszit heb je toch ook ondersteuning nodig om dingen te doen? Waarom krijg je geen (dagelijkse) ondersteuning van een maatschappelijk werker om je leven weer op de rit te krijgen? Ik verbaas me hier echt over.
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 16:08
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 15:57 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Heftig allemaal.
Cots, ik leef best met je mee. Ik vind 't vaak lastig om iets bruikbaars te zeggen, waar ik wat mee kan toevoegen. Vandaar dat ik niet zoveel zeg meestal.
Dank je wel :* *dikke knuffel* Dat is geheel wederzijds... Ik vind alle situaties hier heftig en weet de helft van de tijd niks nuttigs te vertellen en dat hoeft ook niet. Soms is het gewoon fijn om je verhaal kwijt te kunnen, en advies hoeft ook niet altijd. Maar dat je gewoon kan vertellen is fijn

quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 15:59 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Maar dat is toch niet realistisch? Dit kan je toch helemaal niet alleen? Als je met een gipsbeen (bijvoorbeeld) thuiszit heb je toch ook ondersteuning nodig om dingen te doen? Waarom krijg je geen (dagelijkse) ondersteuning van een maatschappelijk werker om je leven weer op de rit te krijgen? Ik verbaas me hier echt over.
Naja.. daardoor zijn er altijd een paar mensen die draaideurgek zijn (zoals ik). Omdat ik nu geen gevaar voor mezelf ben of voor anderen, is het zonde geld (volgens de zorgverzekeraar). Er is wel een soort "thuiszorg" alleen daar kom ik niet voor in aanmerking (want daarvoor ben ik te heftig), en de kliniek is overbodig. Een vpk had ook al gezegd dat ik tussen schip en wal val. Het gaat te goed voor de kliniek en te slecht voor thuis. In een soort psychiatrische niemandsland ben ik beland. En daar zit ik eigenlijk altijd. Dat maakt me soms wel wanhopig. Ik heb er wel om gevraagd, maar ja... er is altijd een groep dat tussen servet en tafellaken zit in de zorg. En ik hoor daarbij
Lienekiendinsdag 13 november 2018 @ 16:18
En kan de gemeente dan nog iets voor je betekenen, begeleiding vanuit de WMO?
Tinkepinkdinsdag 13 november 2018 @ 16:19
Wat ontzettend naar om te horen. Je antwoord geeft mij wel veel duidelijkheid over waarom je steeds weer terugvalt. Maar daar koop jij natuurlijk niets voor. Ik hoop dat er op korte termijn toch een structurelere oplossing komt, want vind het echt schandalig dat ze je zo laten hangen in dit “niemandsland”.
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 16:28
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 16:18 schreef Lienekien het volgende:
En kan de gemeente dan nog iets voor je betekenen, begeleiding vanuit de WMO?
Volgens mij niet? Ik heb er twee jaar geleden contact mee gehad en toen had ik gewoon pech

quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 16:19 schreef Tinkepink het volgende:
Wat ontzettend naar om te horen. Je antwoord geeft mij wel veel duidelijkheid over waarom je steeds weer terugvalt. Maar daar koop jij natuurlijk niets voor. Ik hoop dat er op korte termijn toch een structurelere oplossing komt, want vind het echt schandalig dat ze je zo laten hangen in dit “niemandsland”.
Dat hoop ik ook. Stiekem denk ik dat het thuiszitten misschien momenteel het beste is dat me is overkomen. Tot rust komen (moet ik nog leren) en een rustiger leven leiden. Ik heb een aardig goed crisisplan, alleen af en toe breken die psychoses door (door stress) of een manie (door slecht slapen en stress). Ik heb gewoon echt pech. maar ja, so be it. Ik knok echt (komt niet altijd zo over, maar is wel zo) voor een beter leven en voldoende zorg. Alleen ik loop tegen een muur van bureaucratie op. (en geloof me, dit frustreert mijn behandelaren ook, en mijn vrienden ook (die hebben ook wel huilend bij mijn hulpverleners gestaan en dat vind ik echt heel erg. Mijn vrienden mogen geen pijn hebben door mij)).

Maar goed...
aequedinsdag 13 november 2018 @ 17:41
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 16:18 schreef Lienekien het volgende:
En kan de gemeente dan nog iets voor je betekenen, begeleiding vanuit de WMO?
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 16:28 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Volgens mij niet? Ik heb er twee jaar geleden contact mee gehad en toen had ik gewoon pech

[..]

Dat hoop ik ook. Stiekem denk ik dat het thuiszitten misschien momenteel het beste is dat me is overkomen. Tot rust komen (moet ik nog leren) en een rustiger leven leiden. Ik heb een aardig goed crisisplan, alleen af en toe breken die psychoses door (door stress) of een manie (door slecht slapen en stress). Ik heb gewoon echt pech. maar ja, so be it. Ik knok echt (komt niet altijd zo over, maar is wel zo) voor een beter leven en voldoende zorg. Alleen ik loop tegen een muur van bureaucratie op. (en geloof me, dit frustreert mijn behandelaren ook, en mijn vrienden ook (die hebben ook wel huilend bij mijn hulpverleners gestaan en dat vind ik echt heel erg. Mijn vrienden mogen geen pijn hebben door mij)).

Maar goed...
Maatschappelijk werker lijkt mij ook gewoon een optie inderdaad want als ik het zo lees is dat precies waar de behoefte ligt. Als ik jou was zou ik dat toch nog een keer navragen CotS.
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 19:18
het is misschien heel stom, maar ik weet niet wat ik aan hulp nodig? Ik weet dat ik het niet red en dat ik verzuip in het leven. Alleen ik weet niet hoe ik geholpen kan worden
Lienekiendinsdag 13 november 2018 @ 20:17
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 19:18 schreef ChildoftheStars het volgende:
het is misschien heel stom, maar ik weet niet wat ik aan hulp nodig? Ik weet dat ik het niet red en dat ik verzuip in het leven. Alleen ik weet niet hoe ik geholpen kan worden
Praktische dingen? Je dagelijkse verzorging, incl. medicatie in de gaten houden. Dat er dus regelmatig even iemand een kop om de deur steekt bij je, die ook aan de bel kan trekken als het de verkeerde kant opgaat.

Ik zou toch zeggen bespreek het bij je WIJ-team.
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 20:23
Ah mijn alfa-vriendin sprak me er ook op aan. Ik moet morgen toch naar de HA (vermoeden van cushing in de kliniek), dan kaart ik het gelijk bij haar (HA) aan en donderdag bij mijn psych. Even afwachten wat die zeggen.

En dan eventueel bij de WIJ-team

En betrapt: ik zorg echt bagger voor mezelf :@ En ik probeer het echt. Elke dag schop ik mezelf zo hard als ik kan, maar soms is dat gewoon niet genoeg. Medicatie gaat wel goed. Daar heb ik wekkers voor en elke avond maak een pillendoos klaar. Het is alleen lastig dat ze me niet met een maandvoorraad pillen vertrouwen. En ik krijg ze ook niet om. Dus elke week naar de apotheek
Lienekiendinsdag 13 november 2018 @ 20:32
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 20:23 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ah mijn alfa-vriendin sprak me er ook op aan. Ik moet morgen toch naar de HA (vermoeden van cushing in de kliniek), dan kaart ik het gelijk bij haar (HA) aan en donderdag bij mijn psych. Even afwachten wat die zeggen.

En dan eventueel bij de WIJ-team

En betrapt: ik zorg echt bagger voor mezelf :@ En ik probeer het echt. Elke dag schop ik mezelf zo hard als ik kan, maar soms is dat gewoon niet genoeg. Medicatie gaat wel goed. Daar heb ik wekkers voor en elke avond maak een pillendoos klaar. Het is alleen lastig dat ze me niet met een maandvoorraad pillen vertrouwen. En ik krijg ze ook niet om. Dus elke week naar de apotheek
Een vast ritme zou helpen. En daar zou je volgens mij best hulp voor moeten kunnen vinden.

Het staat nu op je lijstje. ^O^
Sunshine1982dinsdag 13 november 2018 @ 20:33
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 20:32 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Een vast ritme zou helpen. En daar zou je volgens mij best hulp voor moeten kunnen vinden.

Het staat nu op je lijstje. ^O^
Je klinkt als een fijne steun met goede raad :)
Tinkepinkdinsdag 13 november 2018 @ 21:32
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 19:18 schreef ChildoftheStars het volgende:
het is misschien heel stom, maar ik weet niet wat ik aan hulp nodig? Ik weet dat ik het niet red en dat ik verzuip in het leven. Alleen ik weet niet hoe ik geholpen kan worden
Ik zou zeggen (maar ik ben geen hulpverlener, dus dat zegt niets) dat je op dit moment (dus niet de rest van je leven!) veel zal hebben aan iemand die je helpt een nieuw leven op poten te zetten. Iemand die een dag- en week planning met je maakt voor activiteiten en eten. Die dagelijks bij je langs gaat om te kijken hoe het met je gaat (pro-actief, dus niet op afroep). Iemand die controleert of je niet te hard van stapel loopt, je medicijnen neemt, goed eet en goed voor je zelf zorgt.

Edit: wat Lienekien hierboven zegt dus.
Tinkepinkdinsdag 13 november 2018 @ 21:34
quote:
0s.gif Op dinsdag 13 november 2018 20:23 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ah mijn alfa-vriendin sprak me er ook op aan. Ik moet morgen toch naar de HA (vermoeden van cushing in de kliniek), dan kaart ik het gelijk bij haar (HA) aan en donderdag bij mijn psych. Even afwachten wat die zeggen.

Wat is een alpha-vriendin? Iemand van de kerk?
Lienekiendinsdag 13 november 2018 @ 21:34
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 20:33 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]

Je klinkt als een fijne steun met goede raad :)
Dank.

Ik wou Tinkepink ook graag even hetzelfde compliment geven. ^O^
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 21:42
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 21:32 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Ik zou zeggen (maar ik ben geen hulpverlener, dus dat zegt niets) dat je op dit moment (dus niet de rest van je leven!) veel zal hebben aan iemand die je helpt een nieuw leven op poten te zetten. Iemand die een dag- en week-landing met je maakt voor activiteiten en eten. Die dagelijks bij je langs gaat om te kijken hoe het met je gaat (pro-actief, dus niet op afroep). Iemand die controleert of je niet te hard van stapel loopt, goed eet en goed voor je zelf zorgt.
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 20:32 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Een vast ritme zou helpen. En daar zou je volgens mij best hulp voor moeten kunnen vinden.

Het staat nu op je lijstje. ^O^
Dit klinkt wel heel erg heftig... Anderzijds, misschien wel nodig. Tijdens mijn opname douchte ik me alleen als het me gezegd werd en tandenpoetsen heb ik gisteren weer opgepakt en vandaag gedaan. En gedoucht. Twee dagen achter elkaar. Huishouden... hm... lastig :@ Eten... oke...

Ik zal eerlijk bespreken hoe dat soort dingen gaat. En misschien moet ik ook duidelijker aan de bel trekken bij mijn psycholoog... Misschien kunnen ze me toch helpen met dat soort dingen... Het is alleen een heftige stap, vind ik...

maar goed, als het een terugval kan voorkomen, daar doe ik alles voor...

quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 20:33 schreef Sunshine1982 het volgende:

[..]

Je klinkt als een fijne steun met goede raad :)
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 21:34 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Dank.

Ik wou Tinkepink ook graag even hetzelfde compliment geven. ^O^
helemaal mee eens _O_

quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 21:34 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Wat is een alpha-vriendin? Iemand van de kerk?
Nee, zo noem ik mijn belangrijkste vriend(innen). De mensen die ik altijd kan bellen, die mij altijd mogen bellen. Daarna komen de bèta-vriendinne, en dan heb je nog kennissen. Uhm... die termen worden in mij vriendenkring veel gebruikt
Tinkepinkdinsdag 13 november 2018 @ 21:48
Ah! Duidelijk.
En Cots, ik kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt om om dit soort hulp te vragen. Maar misschien helpt het als je voor ogen houdt dat het tijdelijk is. Iemand die qua botten en spieren in de kreukels ligt krijgt ook hulp, al dan niet met een intensief trainingsprogramma. Dit is vergelijkbaar en zegt helemaal niets over je intelligentie en competenties. Het is een opstapje terug naar een normaal leven en echt helemaal niet raar.
ChildoftheStarsdinsdag 13 november 2018 @ 21:55
quote:
1s.gif Op dinsdag 13 november 2018 21:48 schreef Tinkepink het volgende:
Ah! Duidelijk.
En Cots, ik kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt om om dit soort hulp te vragen. Maar misschien helpt het als je voor ogen houdt dat het tijdelijk is. Iemand die qua botten en spieren in de kreukels ligt krijgt ook hulp, al dan niet met een intensief trainingsprogramma. Dit is vergelijkbaar en zegt helemaal niets over je intelligentie en competenties. Het is een opstapje terug naar een normaal leven en echt helemaal niet raar.
Daar heb je gelijk in...
ChildoftheStarswoensdag 14 november 2018 @ 16:45
Ik ben naar de HA geweest en die vond het schandalig dat er niet meer voor me gedaan is. Ik ga morgen vragen of ik vanuit Lentis thuiszorg kan krijgen. Is dat niet het geval, dan ga ik terug naar de HA en regelt die iets voor me. Zodat er tijdig ingegrepen kan worden. Zo vond het echt niet kunnen dat ze me zo laten verzuipen van opname naar opname.

Daarnaast ben ik doorverwezen naar de Internist om somatische oorzaken uit te sluiten (hormonaal zit ik een beetje vreemd in elkaar en om te kijken of er niet iets in mijn bol los zit). Ze vond het ook slordig dat dit nog niet gedaan. Ze was heel lief en begripvol.

Ik vind het allemaal wel erg heftig als ik eerlijk ben :@
Tinkepinkwoensdag 14 november 2018 @ 17:31
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 16:45 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik ben naar de HA geweest en die vond het schandalig dat er niet meer voor me gedaan is. Ik ga morgen vragen of ik vanuit Lentis thuiszorg kan krijgen. Is dat niet het geval, dan ga ik terug naar de HA en regelt die iets voor me. Zodat er tijdig ingegrepen kan worden. Zo vond het echt niet kunnen dat ze me zo laten verzuipen van opname naar opname.

Daarnaast ben ik doorverwezen naar de Internist om somatische oorzaken uit te sluiten (hormonaal zit ik een beetje vreemd in elkaar en om te kijken of er niet iets in mijn bol los zit). Ze vond het ook slordig dat dit nog niet gedaan. Ze was heel lief en begripvol.

Ik vind het allemaal wel erg heftig als ik eerlijk ben :@
Klinkt als een goede huisarts. Fijn dat het opgepakt wordt.
Ik vind het zelf veel heftiger dat jij steeds weer in de kliniek belandt. Zou met een beetje extra steun mogelijk niet hoeven gebeuren.
ChildoftheStarswoensdag 14 november 2018 @ 17:38
quote:
1s.gif Op woensdag 14 november 2018 17:31 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Klinkt als een goede huisarts. Fijn dat het opgepakt wordt.
Ik vind het zelf veel heftiger dat jij steeds weer in de kliniek belandt. Zou met een beetje extra steun mogelijk niet hoeven gebeuren.
Ja inderdaad...
Je hebt gelijk, alleen aan de kliniek ben ik gewend. En aan mezelf proberen te redden ook. Dit is nieuw, heftiger. De zorg wordt anders. Ik ben nu telkens in behandeling op trauma's en dat soort dingen, met als doel genezing. Nu wordt het ondersteuning van de thuissituatie. Op een afdeling die ik niet ken, met mensen die ik niet ken... Ik ben er best van voor. Ik heb al vijf jaar dezelfde psycholoog. Verandering is eng.
Lienekienwoensdag 14 november 2018 @ 19:23
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 17:38 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ja inderdaad...
Je hebt gelijk, alleen aan de kliniek ben ik gewend. En aan mezelf proberen te redden ook. Dit is nieuw, heftiger. De zorg wordt anders. Ik ben nu telkens in behandeling op trauma's en dat soort dingen, met als doel genezing. Nu wordt het ondersteuning van de thuissituatie. Op een afdeling die ik niet ken, met mensen die ik niet ken... Ik ben er best van voor. Ik heb al vijf jaar dezelfde psycholoog. Verandering is eng.
Mensen die bij jou over de vloer gaan komen, zijn professionals. Als het goed is, hebben ze ervaring, mensenkennis, weten ze dat het voor jou niet makkelijk is en zullen ze zoveel mogelijk rekening met je houden. Bedenk je ook dat ze bij je thuis komen en bij jou thuis ben jij de baas en jij als jij iets niet (meer) wilt, dan gebeurt het niet.
ChildoftheStarswoensdag 14 november 2018 @ 19:26
quote:
1s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:23 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Mensen die bij jou over de vloer gaan komen, zijn professionals. Als het goed is, hebben ze ervaring, mensenkennis, weten ze dat het voor jou niet makkelijk is en zullen ze zoveel mogelijk rekening met je houden. Bedenk je ook dat ze bij je thuis komen en bij jou thuis ben jij de baas en jij als jij iets niet (meer) wilt, dan gebeurt het niet.
Je hebt gelijk. Daarnaast is mijn huis een representatie van hoe ik me voel. En mijn huis die niet meer opgeruimd is, is het eerste signaal. En iemand die me helpt op alle gebieden is een gedachte die me rust geeft. Aan een nieuwe behandelaar wen ik ook wel weer
Lienekienwoensdag 14 november 2018 @ 19:28
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:26 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Je hebt gelijk. Daarnaast is mijn huis een representatie van hoe ik me voel. En mijn huis die niet meer opgeruimd is, is het eerste signaal. En iemand die me helpt op alle gebieden is een gedachte die me rust geeft. Aan een nieuwe behandelaar wen ik ook wel weer
Waarom krijg je dan een nieuwe behandelaar?
ChildoftheStarswoensdag 14 november 2018 @ 19:31
quote:
1s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:28 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Waarom krijg je dan een nieuwe behandelaar?
Omdat het een andere afdeling is. Dus ik heb het vermoeden dat ik dan enkel nog maar zorg krijg van het fact. Maar zeker weet ik het niet
Lienekienwoensdag 14 november 2018 @ 19:33
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:31 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Omdat het een andere afdeling is. Dus ik heb het vermoeden dat ik dan enkel nog maar zorg krijg van het fact. Maar zeker weet ik het niet
Nee, dat durf ik ook niet te zeggen.
Droopiewoensdag 14 november 2018 @ 19:34
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:26 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Je hebt gelijk. Daarnaast is mijn huis een representatie van hoe ik me voel. En mijn huis die niet meer opgeruimd is, is het eerste signaal. En iemand die me helpt op alle gebieden is een gedachte die me rust geeft. Aan een nieuwe behandelaar wen ik ook wel weer
Daar heb je helemaal gelijk in :)
Ik heb een schoonmaakster en doordat zij schoonmaakt, krijg ik ook weer wat rust in mijn hoofd.

Tevens is mijn huis net een tandartspraktijk (wit met weinig impulsen) zo probeer ik de prikkels te vermijden als ik ze niet wil hebben.
ChildoftheStarswoensdag 14 november 2018 @ 19:35
quote:
1s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:33 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Nee, dat durf ik ook niet te zeggen.
Morgen heb ik een gesprek met de psych en dan vraag ik haar of ze me wil doorverwijzen op advies van de huisarts

quote:
1s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:34 schreef Droopie het volgende:

[..]

Daar heb je helemaal gelijk in :)
Ik heb een schoonmaakster en doordat zij schoonmaakt, krijg ik ook weer wat rust in mijn hoofd.

Tevens is mijn huis net een tandartspraktijk (wit met weinig impulsen) zo probeer ik de prikkels te vermijden als ik ze niet wil hebben.
Fijn dat je een schoonmaker hebt! We hebben wel een tegengesteld huis. Ik heb echt een vrijgezelle vrouwenhuis
Lienekienwoensdag 14 november 2018 @ 19:36
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:31 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Omdat het een andere afdeling is. Dus ik heb het vermoeden dat ik dan enkel nog maar zorg krijg van het fact. Maar zeker weet ik het niet
Klinkt wel goed, wat ik hier lees.

https://www.lentis.nl/behandeling/fact/
Droopiewoensdag 14 november 2018 @ 19:39
(Verkapte ik zit in Dubai topic)
Ik ben dus vannacht gaan vliegen en heb toen niet geslapen, uiteindelijk vanmiddag wel 3 uurtjes want ik was kapot.

Mede daarom is mijn afbouwprogramma Diazepam een beetje in de war geraakt, tel erbij op dat ik echt heel weinig doe behalve aan het zwembad liggen en in de jacuzzi, ga ik zelf maar maar van 10 mg per dag naar 4/6 mg afbouwen (ik heb pas 2 mg op vandaag en zo voor het slapen gaan nog 2mg).
Beetje gezond verstand gebruiken en bij "zware" activiteiten er van te voren innemen.
ChildoftheStarswoensdag 14 november 2018 @ 19:40
quote:
1s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:36 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Klinkt wel goed, wat ik hier lees.

https://www.lentis.nl/behandeling/fact/
Ondanks dat ik wel weet wat het fact doet, vind ik het eng... eng is het verkeerde woord... het klinkt als iets voor mensen die veel slechter er aan toe zijn dan ik. Het is even slikken
Lienekienwoensdag 14 november 2018 @ 19:42
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:40 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ondanks dat ik wel weet wat het fact doet, vind ik het eng... eng is het verkeerde woord... het klinkt als iets voor mensen die veel slechter er aan toe zijn dan ik. Het is even slikken
Je bent er toch wel ‘slecht’ aan toe als je een paar keer per jaar opgenomen moet worden.
Cat-astrophewoensdag 14 november 2018 @ 19:44
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:40 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ondanks dat ik wel weet wat het fact doet, vind ik het eng... eng is het verkeerde woord... het klinkt als iets voor mensen die veel slechter er aan toe zijn dan ik. Het is even slikken
Wat voor beeld heb jij bij mensen die er slechter aan toe zijn dan jij?

Ik lees chaos in je hoofd en in je huis, niet bij machte zijn goed voor jezelf te zorgen als in douchen en tanden poetsen en een algeheel ongelukkig zijn. Klinkt aardig ‘slecht’ in mijn ogen. En dan heb je alle recht op hulp.
Goed dat je daarin stappen aan het zetten bent en fijn dat je huisarts meedenkt.
ChildoftheStarswoensdag 14 november 2018 @ 19:44
quote:
1s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:42 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Je bent er toch wel ‘slecht’ aan toe als je een paar keer per jaar opgenomen moet worden.
Ja... vijf keer dit jaar en daarvoor een jaar niks en het jaar daar weer voor negen maanden... (met kleine tussenposes, van september 2015 tot juni 2016).

Beetje... gewenning oid, onder het motto "iedereen wordt wel eens opgenomen" :@ Klinkt stom, maar ik kan het niet beter het gevoel uitleggen
ChildoftheStarswoensdag 14 november 2018 @ 19:45
quote:
1s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:44 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Wat voor beeld heb jij bij mensen die er slechter aan toe zijn dan jij?

Ik lees chaos in je hoofd en in je huis, niet bij machte zijn goed voor jezelf te zorgen als in douchen en tanden poetsen en een algeheel ongelukkig zijn. Klinkt aardig ‘slecht’ in mijn ogen. En dan heb je alle recht op hulp.
Goed dat je daarin stappen aan het zetten bent en fijn dat je huisarts meedenkt.
Ja... alleen zo is het al dertig jaar ;) Maar het klopt... En ik ben blij met de hulp, echt waar. Alleen nu voelt het even heel confronterend aan
Droopiewoensdag 14 november 2018 @ 19:46
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:40 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ondanks dat ik wel weet wat het fact doet, vind ik het eng... eng is het verkeerde woord... het klinkt als iets voor mensen die veel slechter er aan toe zijn dan ik. Het is even slikken
Dat moet je uit je hoofd zetten, ik zat ook bij groepstherapie met de gedachte jemig, ik klaag over dit terwijl die andere mensen 10x zoveel ergere dingen meegemaakt hebben.

Toen zei een oudere vrouw (heftig trauma) als jij je teen breekt doet dat bij jouw veel meer pijn ipv als ik snachts nachtmerries hebt.
Je eigen pijn is altijd het belangerijkste, want je staat zelf op de eerste plaats.. Dat was zo lief en tof van haar..

Dusse ;)
ChildoftheStarswoensdag 14 november 2018 @ 19:46
Ik moet gewoon even accepteren dat ik chronisch ziek ben en ook geen beetje
Cat-astrophewoensdag 14 november 2018 @ 19:46
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:39 schreef Droopie het volgende:
(Verkapte ik zit in Dubai topic)
Ik ben dus vannacht gaan vliegen en heb toen niet geslapen, uiteindelijk vanmiddag wel 3 uurtjes want ik was kapot.

Mede daarom is mijn afbouwprogramma Diazepam een beetje in de war geraakt, tel erbij op dat ik echt heel weinig doe behalve aan het zwembad liggen en in de jacuzzi, ga ik zelf maar maar van 10 mg per dag naar 4/6 mg afbouwen (ik heb pas 2 mg op vandaag en zo voor het slapen gaan nog 2mg).
Beetje gezond verstand gebruiken en bij "zware" activiteiten er van te voren innemen.
Weet je zeker dat dit een goede combinatie is: weg van je eigen omgeving én medicatie afbouwen? Ik lees mee en las dat je er goed over hebt nagedacht, maar het is niet de ideale situatie om af te bouwen, zeg maar.

Dubai is tof! Fijne vakantie daar, hopelijk kun je nog wat van de stad (lees: hysterie en overdaad) zien als je wat bent bijgekomen van de reis.
ChildoftheStarswoensdag 14 november 2018 @ 19:47
quote:
1s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:46 schreef Droopie het volgende:

[..]

Dat moet je uit je hoofd zetten, ik zat ook bij groepstherapie met de gedachte jemig, ik klaag over dit terwijl die andere mensen 10x zoveel ergere dingen meegemaakt hebben.

Toen zei een oudere vrouw (heftig trauma) als jij je teen breekt doet dat bij jouw veel meer pijn ipv als ik snachts nachtmerries hebt.
Je eigen pijn is altijd het belangerijkste, want je staat zelf op de eerste plaats.. Dat was zo lief en tof van haar..

Dusse ;)
Amen!
Cat-astrophewoensdag 14 november 2018 @ 19:48
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:45 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ja... alleen zo is het al dertig jaar ;) Maar het klopt... En ik ben blij met de hulp, echt waar. Alleen nu voelt het even heel confronterend aan
Confronterend... logisch.
Pijnlijk en verdrietig dat je moet leren leven met een chronische ziekte.. zeker.

Maar ga je situatie niet bagatelliseren, want dat kan een eerste stap zijn naar ontkennen van symptomen en daardoor niet de hulp die je nodig hebt. Want het gaat echt nog lang niet zo goed met je als je zou willen en kunnen. Komt wel, maar heeft tijd, therapie en acceptatie (door jou) nodig.
ChildoftheStarswoensdag 14 november 2018 @ 19:53
quote:
1s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:48 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Confronterend... logisch.
Pijnlijk en verdrietig dat je moet leren leven met een chronische ziekte.. zeker.

Maar ga je situatie niet bagatelliseren, want dat kan een eerste stap zijn naar ontkennen van symptomen en daardoor niet de hulp die je nodig hebt. Want het gaat echt nog lang niet zo goed met je als je zou willen en kunnen. Komt wel, maar heeft tijd, therapie en acceptatie (door jou) nodig.
Klopt... Ik was gewend om succesvol twee studies naast elkaar te volgen, met vier keer therapie per week. En toen was ik ook echt heel erg ziek.... maar kon ik het een soort van handelen. En nu ben ik al de hele dag uitgeput van een clubje in de ochtend. En mijn huis is nu netjes, maar dat kost me ook enorm veel moeite.

Ik ga niet bagatelliseren. Dat moet ik maar eens afleren. Het doet pijn en veel verdriet, maar het is nu zoals het is. Ik hoop dat het fact doorgaat. Eerlijk is eerlijk... ik heb het gewoon nodig
Droopiewoensdag 14 november 2018 @ 19:56
quote:
1s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:46 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Weet je zeker dat dit een goede combinatie is: weg van je eigen omgeving én medicatie afbouwen? Ik lees mee en las dat je er goed over hebt nagedacht, maar het is niet de ideale situatie om af te bouwen, zeg maar.

Dubai is tof! Fijne vakantie daar, hopelijk kun je nog wat van de stad (lees: hysterie en overdaad) zien als je wat bent bijgekomen van de reis.
Ja en nee, ik ben hier voor de 2e keer in een half jaar dus de overdaad is nu wat meer comfort zone (vorige keer heb ik in 5 dagen zoveel gepropt dat ik echt overprikkeld thuis kwam).
Nu vandaag, ik ben 1x naar de Dubai Mall geweest en verder in het appartment/ zwembad geweest.

Behalve mijn psych en vader verklaart iedereen mij voor gek, je gaat naar Dubai en je gaat niets doen haha..
Mja, avondje bioscoop/ dagje Abu Dhabi, maar echt behalve de stad Dubai is het echt niets doen en opladen.

Ik zal morgen mijn psych eens mailen, of ze zegt doe eens normaal en slikken die hap of ze zegt, Droopie je voelt zelf aan hoe je lichaam je voelt. :)
ChildoftheStarswoensdag 14 november 2018 @ 19:57
quote:
1s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:56 schreef Droopie het volgende:

[..]

Ja en nee, ik ben hier voor de 2e keer in een half jaar dus de overdaad is nu wat meer comfort zone (vorige keer heb ik in 5 dagen zoveel gepropt dat ik echt overprikkeld thuis kwam).
Nu vandaag, ik ben 1x naar de Dubai Mall geweest en verder in het appartment/ zwembad geweest.

Behalve mijn psych en vader verklaart iedereen mij voor gek, je gaat naar Dubai en je gaat niets doen haha..
Mja, avondje bioscoop/ dagje Abu Dhabi, maar echt behalve de stad Dubai is het echt niets doen en opladen.

Ik zal morgen mijn psych eens mailen, of ze zegt doe eens normaal en slikken die hap of ze zegt, Droopie je voelt zelf aan hoe je lichaam je voelt. :)
Ik vind het dapper van je... Het lijkt me best eng.
Verstandig dat je contact opneemt met de psych! Heel erg veel succes
Droopiewoensdag 14 november 2018 @ 20:11
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:57 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ik vind het dapper van je... Het lijkt me best eng.
Verstandig dat je contact opneemt met de psych! Heel erg veel succes
Ach, jij bent nog best jong he.
Op den duur zal je best leren dat angst een slechte raadgever is en of je nu thuis als wrak op de bank zit of in het buitenland. Je neemt altijd jezelf mee.

Nu moet ik wel zeggen, in New York ben ik niet buiten Manhattan geweest en veel veiligere plekken dan Dubai zijn er in de wereld ook niet te vinden hoor.
Zie mijzelf echt niet naar Zuid-Amerika gaan ofzo :')
ChildoftheStarswoensdag 14 november 2018 @ 20:13
quote:
1s.gif Op woensdag 14 november 2018 20:11 schreef Droopie het volgende:

[..]

Ach, jij bent nog best jong he.
Op den duur zal je best leren dat angst een slechte raadgever is en of je nu thuis als wrak op de bank zit of in het buitenland. Je neemt altijd jezelf mee.

Nu moet ik wel zeggen, in New York ben ik niet buiten Manhattan geweest en veel veiligere plekken dan Dubai zijn er in de wereld ook niet te vinden hoor.
Zie mijzelf echt niet naar Zuid-Amerika gaan ofzo :')
Naja.. jong...30
Je hebt gelijk (over angst). Het is gewoon dat ik een enorme huismus ben ;) Ik heb gewoon bewondering voor de globetrotters in deze wereld.
Droopiewoensdag 14 november 2018 @ 20:20
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 20:13 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Naja.. jong...30
Je hebt gelijk (over angst). Het is gewoon dat ik een enorme huismus ben ;) Ik heb gewoon bewondering voor de globetrotters in deze wereld.
Ik ben ook een huismuis, maar na 3 weken thuis zitten hoop ik met deze reis de aan knop te vinden in mijzelf.

Verzonden vanaf zijn appartement :')
ChildoftheStarswoensdag 14 november 2018 @ 20:23
quote:
1s.gif Op woensdag 14 november 2018 20:20 schreef Droopie het volgende:

[..]

Ik ben ook een huismuis, maar na 3 weken thuis zitten hoop ik met deze reis de aan knop te vinden in mijzelf.

Verzonden vanaf zijn appartement :')
*;
Luchtbelwoensdag 14 november 2018 @ 21:08
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 19:31 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Omdat het een andere afdeling is. Dus ik heb het vermoeden dat ik dan enkel nog maar zorg krijg van het fact. Maar zeker weet ik het niet
Dat is helemaal niet nodig.
Je hebt er recht op hulp te krijgen vanuit het fact en daarnaast behandeling te krijgen te voor trauma (en/of andere stoornissen).
Nijnadonderdag 15 november 2018 @ 11:37
quote:
0s.gif Op woensdag 14 november 2018 16:45 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik ben naar de HA geweest en die vond het schandalig dat er niet meer voor me gedaan is. Ik ga morgen vragen of ik vanuit Lentis thuiszorg kan krijgen. Is dat niet het geval, dan ga ik terug naar de HA en regelt die iets voor me. Zodat er tijdig ingegrepen kan worden. Zo vond het echt niet kunnen dat ze me zo laten verzuipen van opname naar opname.

Daarnaast ben ik doorverwezen naar de Internist om somatische oorzaken uit te sluiten (hormonaal zit ik een beetje vreemd in elkaar en om te kijken of er niet iets in mijn bol los zit). Ze vond het ook slordig dat dit nog niet gedaan. Ze was heel lief en begripvol.

Ik vind het allemaal wel erg heftig als ik eerlijk ben :@
Wat een goede stap dat je naar de huisarts bent geweest en dat de huisarts het zo goed oppakt!
Het zou toch mooi zijn als er nu iets constructiefs geregeld wordt voor je, in plaats van van opname naar opname en er tussenin moet je maar zien hoe je jezelf overeind houdt.
Dat is een korte termijn "oplossing", pappen en nathouden.
Dus ik hoop dat er betere hulp voor jou komt!

Droopie, fijne vakantie!
ChildoftheStarsdonderdag 15 november 2018 @ 13:39
Goed... de conclusie van de afdeling eetstoornissen (gewoon waar ik in behandeling ben) en de kliniek zijn tot de conclusie gekomen dat ik uitbehandeld ben, in de zin van proberen mij te genezen. Ik moet volgens hen leren accepteren dat ik psychiatrisch ziek ben. Genezen zit er niet meer in, ook niet van mijn eetstoornis en ook niet op het gebied van trauma.

Dat heeft als gevolg dat ik stop bij eetstoornissen en over ga naar het fact. Ondanks dat het precies is wat ik nodig heb, maakt het me verdrietig. Ik wil behandelbaar zijn, genezen... Een nieuwe behandelaar is eng. Een ander gebouw, andere kamer, andere mensen, andere doelen... Het is weer een stukje van mijn oude leven opgeven. De hoop op genezing loslaten. Een heel fijne behandelaar loslaten.

Naja... natuurlijk houd ik sinds 2013 een behandelplek bezet die beter aan een ander besteedt kan worden. Dus het is wel eerlijker om los te laten

Ik klap echt een beetje in elkaar... ik ga maar een lekkere pot thee zetten oid... Ik ben echt zo verdrietig
ChildoftheStarsdonderdag 15 november 2018 @ 13:57
Alle opnames werden even op een rijtje gezet (die krijg volgende keer mee). Ik ben na nummer twaalf opgehouden met tellen. Maar sinds 2015 een heel kantje (met normaal lettertypegrootte) vol. Ik ga ze tellen, maar het zijn er zeker dertig :o ik ben echt geschrokken
Lienekiendonderdag 15 november 2018 @ 15:40
Dat is een bittere pil, CotS. :{

Wat ik van je zie en heb gezien op dit forum, laat wel iemand zien die wil knokken, die van het leven kan genieten, die de mensen om haar heen niet vergeet. ‘Uitbehandeld’ betekent nog niet dat er voor jou geen leuk leven in het verschiet ligt. Ik wens je toe dat je straks kunt terugkijken op deze periode en zult kunnen zeggen: ik had het toen zwaar, maar het is me wel gelukt om mijn leven zo in te richten dat ik blij ben met wie ik ben, wat ik doe en wat ik kan betekenen voor mensen om me heen. :*
Mevrouw_voor_joudonderdag 15 november 2018 @ 16:02
quote:
0s.gif Op donderdag 15 november 2018 13:39 schreef ChildoftheStars het volgende:
Goed... de conclusie van de afdeling eetstoornissen (gewoon waar ik in behandeling ben) en de kliniek zijn tot de conclusie gekomen dat ik uitbehandeld ben, in de zin van proberen mij te genezen. Ik moet volgens hen leren accepteren dat ik psychiatrisch ziek ben. Genezen zit er niet meer in, ook niet van mijn eetstoornis en ook niet op het gebied van trauma.

Dat heeft als gevolg dat ik stop bij eetstoornissen en over ga naar het fact. Ondanks dat het precies is wat ik nodig heb, maakt het me verdrietig. Ik wil behandelbaar zijn, genezen... Een nieuwe behandelaar is eng. Een ander gebouw, andere kamer, andere mensen, andere doelen... Het is weer een stukje van mijn oude leven opgeven. De hoop op genezing loslaten. Een heel fijne behandelaar loslaten.

Naja... natuurlijk houd ik sinds 2013 een behandelplek bezet die beter aan een ander besteedt kan worden. Dus het is wel eerlijker om los te laten

Ik klap echt een beetje in elkaar... ik ga maar een lekkere pot thee zetten oid... Ik ben echt zo verdrietig
Jeetje cots wat een heftige conclusie. Kun je jezelf erin vinden? Denk je zelf dat je nog een positief resultaat kan behalen met andere behandelingen?

Laat 't nu eerst ook maar eens wat bezinken allemaal. Thee drinken, potje huilen, lekker warm dekentje of knuffelen met een lief iemand.

Zelf heb ik sinds een paar maanden een diagnose van een chronische ziekte, die best ingrijpend is en m'n toekomstbeeld ff goed verknald heeft. Het hielp mij erg om 't er maar even te laten zijn, geen mening vormen maar voelen. En mensen te vertellen en even lief voor me te laten zijn. Nog steeds vind ik het moeilijk, maar ik kan het al wel accepteren.
ChildoftheStarsdonderdag 15 november 2018 @ 16:29
quote:
1s.gif Op donderdag 15 november 2018 15:40 schreef Lienekien het volgende:
Dat is een bittere pil, CotS. :{

Wat ik van je zie en heb gezien op dit forum, laat wel iemand zien die wil knokken, die van het leven kan genieten, die de mensen om haar heen niet vergeet. ‘Uitbehandeld’ betekent nog niet dat er voor jou geen leuk leven in het verschiet ligt. Ik wens je toe dat je straks kunt terugkijken op deze periode en zult kunnen zeggen: ik had het toen zwaar, maar het is me wel gelukt om mijn leven zo in te richten dat ik blij ben met wie ik ben, wat ik doe en wat ik kan betekenen voor mensen om me heen. :*
Ja... het is heel naar
Dank je wel :* En ik ga er inderdaad 100% voor. Dank je wel :* Hopelijk komen je wensen uit, dat zou ik fijn vinden.

quote:
1s.gif Op donderdag 15 november 2018 16:02 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Jeetje cots wat een heftige conclusie. Kun je jezelf erin vinden? Denk je zelf dat je nog een positief resultaat kan behalen met andere behandelingen?

Laat 't nu eerst ook maar eens wat bezinken allemaal. Thee drinken, potje huilen, lekker warm dekentje of knuffelen met een lief iemand.

Zelf heb ik sinds een paar maanden een diagnose van een chronische ziekte, die best ingrijpend is en m'n toekomstbeeld ff goed verknald heeft. Het hielp mij erg om 't er maar even te laten zijn, geen mening vormen maar voelen. En mensen te vertellen en even lief voor me te laten zijn. Nog steeds vind ik het moeilijk, maar ik kan het al wel accepteren.
Dank je wel :* en bedankt voor de tips en het delen van je ervaringen. Hierin ben je zeker een voorbeeld voor me :) Hopelijk lukt het mij ook...

Uhm... naja... het is niet echt behandeling. Het is mij binnen de kaders houden. Helpen waar nodig, signaleren, ondersteunen etc. Ik ben sinds 2013 in behandeling en ik blijf maar op een bepaald punt staan. Dus tja... ik hoop dat ze me helpen opnames te voorkomen.

Nu inderdaad thee, dekentje, slechte serie en me groot houden.
ChildoftheStarsdonderdag 15 november 2018 @ 16:29
Dit is net zoals stoppen met de studie. Ergens voor gevochten en los moeten laten, want het voor mij niet haalbaar is
Scary_Marydonderdag 15 november 2018 @ 17:46
quote:
0s.gif Op donderdag 15 november 2018 16:29 schreef ChildoftheStars het volgende:
Uhm... naja... het is niet echt behandeling. Het is mij binnen de kaders houden. Helpen waar nodig, signaleren, ondersteunen etc. Ik ben sinds 2013 in behandeling en ik blijf maar op een bepaald punt staan. Dus tja... ik hoop dat ze me helpen opnames te voorkomen.
Ik snap best dat het voelt alsof je geen behandeling meer krijgt, maar behandelen is natuurlijk wel meer dan 1 doel en dan alleen volledige genezing.
Ergens is het niet onbegrijpelijk dat je een op een bepaald punt blijft hangen, als je structureel de lat te hoog blijft leggen en daar dan de behandeling ook eigenlijk voor hebt ingezet. ("Ik word behandelt dus ik moet het kunnen") Dan was je behandeling misschien nog wel meer jou binnen de kaders proberen te houden dan wat die ondersteuning nu gaat zijn. Gevoelsmatig gaat deze deur nu dicht, maar er gaat een andere open. In plaats van jezelf pootje te blijven haken met een niet functionele en zelfs ontwrichtend hoge lat, krijg je nu de kans om ondersteunt te worden in een lifestyle die duurzamer is en waarin je met meer stabiliteit en minder druk nu eindelijk echt de kans krijgt om je echte potentie te leren benutten.
Hartstikke spannend natuurlijk, maar ook hoog tijd lijkt me dat je je niet meer kan verschuilen achter het moeten kunnen.

quote:
0s.gif Op donderdag 15 november 2018 16:29 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dit is net zoals stoppen met de studie. Ergens voor gevochten en los moeten laten, want het voor mij niet haalbaar is
Als je doel nuttig zijn is, hoef je helemaal niet los te laten. Alleen de norm waarin jij dacht dat het vooral of zelfs exclusief tot uiting zou kunnen komen. Heb je weleens met een waardenkompas gewerkt? Zo ja, misschien tijd voor een nieuwe.

Komt er nog ondersteuning voor je acceptatieproces, zoals een ACT ofzo?
Burner82donderdag 15 november 2018 @ 19:17
Hoi.
DancingPhoebevrijdag 16 november 2018 @ 08:39
Hoi Burner.


Yuck, ik krijg mijn dosering niet lekker afgestemd op het moment. Het is nu grijze ellende óf opgewekt en doorweekt :')

Beiden relatief onpraktisch :'(
ChildoftheStarsvrijdag 16 november 2018 @ 08:41
quote:
0s.gif Op vrijdag 16 november 2018 08:39 schreef DancingPhoebe het volgende:
Hoi Burner.

Yuck, ik krijg mijn dosering niet lekker afgestemd op het moment. Het is nu grijze ellende óf opgewekt en doorweekt :')

Beiden relatief onpraktisch :'(
Gatsie wat vervelend... Kun je er een beetje hulp bij krijgen? Sterkte :*
DancingPhoebevrijdag 16 november 2018 @ 11:00
quote:
0s.gif Op vrijdag 16 november 2018 08:41 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Gatsie wat vervelend... Kun je er een beetje hulp bij krijgen? Sterkte :*
Moet maar even een afspraak maken met de HA want dit heeft wel echt veel effect op mn dagelijks leven :')
ChildoftheStarsvrijdag 16 november 2018 @ 11:50
quote:
1s.gif Op vrijdag 16 november 2018 11:00 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

Moet maar even een afspraak maken met de HA want dit heeft wel echt veel effect op mn dagelijks leven :')
Behoorlijk als ik het zo lees... Sterkte :*
Keep_Walkingvrijdag 16 november 2018 @ 13:02
Ik ben veel aan het drinken, vanwege ptss klachten. Veel boosheid en wil wraak nemen op de wereld, vooral mijn eigen volk.
ChildoftheStarsvrijdag 16 november 2018 @ 15:38
Ik word een beetje overvallen door een help gevoel. Alles wat bekend is valt weg. Ik weet even niet meer hoe ik een toekomst moet opbouwen. Op alle gebieden heb ik zorgen. Ik ben aan het verzuipen, zo hard en ik heb het gevoel dat ik niks kan doen.
Lienekienvrijdag 16 november 2018 @ 15:46
quote:
0s.gif Op vrijdag 16 november 2018 15:38 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik word een beetje overvallen door een help gevoel. Alles wat bekend is valt weg. Ik weet even niet meer hoe ik een toekomst moet opbouwen. Op alle gebieden heb ik zorgen. Ik ben aan het verzuipen, zo hard en ik heb het gevoel dat ik niks kan doen.
Je hebt deze week best goede stappen gezet. Daar komt wel een vervolg op. Dan ga je aan de slag met opbouwen.

Je hebt je huisje nog, je vrienden, je hobbies... Niet alles verandert.

:*
Morriganvrijdag 16 november 2018 @ 15:50
quote:
0s.gif Op vrijdag 16 november 2018 13:02 schreef Keep_Walking het volgende:
Ik ben veel aan het drinken, vanwege ptss klachten. Veel boosheid en wil wraak nemen op de wereld, vooral mijn eigen volk.
Ik wens je veel sterkte. :*
Boosheid is een nare emotie. Je wordt er alleen maar verdrietig van.
ChildoftheStarsvrijdag 16 november 2018 @ 15:53
quote:
1s.gif Op vrijdag 16 november 2018 15:46 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Je hebt deze week best goede stappen gezet. Daar komt wel een vervolg op. Dan ga je aan de slag met opbouwen.

Je hebt je huisje nog, je vrienden, je hobbies... Niet alles verandert.

:*
Je hebt gelijk :) Het gaat op zich goed met me, alleen af en toe voel ik gewoon wat en dat is vervelend. (en ik was per ongeluk irritant tegen een vriendin, omdat ik vroeg of ik meerdere kleurtjes garen mocht gebruiken en ze zei dat het mocht en dat ik het bericht niet goed gelezen had. Daar schrok ik even van)
Ik zet de kerstbomen aan, kaarsjes, grote mok thee. Serie en borduren. Hupsake
Myraelavrijdag 16 november 2018 @ 18:24
Meh. Paniek omdat ik met twee vrienden wat ga eten. Fucking frustrerend. Ik vind dat gewoon leuk en het zijn vriendinnen. De locatie is bekend. Alles is prima. Waarom toch dit gezeur dan. Kan hier zo van balen.
ChildoftheStarsvrijdag 16 november 2018 @ 18:26
quote:
0s.gif Op vrijdag 16 november 2018 18:24 schreef Myraela het volgende:
Meh. Paniek omdat ik met twee vrienden wat ga eten. Fucking frustrerend. Ik vind dat gewoon leuk en het zijn vriendinnen. De locatie is bekend. Alles is prima. Waarom toch dit gezeur dan. Kan hier zo van balen.
Niet jezelf afstraffen jij :* Nergens voor nodig. Het komt echt wel goed en denk in stapje voor stapje
Probeer het en kijk of het lukt. Zo niet, andere keer beter. Zo ja, mooie overwinning
Niet zo gemeen tegen jezelf zijn hoor... Het is geen gezeur :*
no_id123vrijdag 16 november 2018 @ 20:07
quote:
0s.gif Op vrijdag 16 november 2018 15:38 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik word een beetje overvallen door een help gevoel. Alles wat bekend is valt weg. Ik weet even niet meer hoe ik een toekomst moet opbouwen. Op alle gebieden heb ik zorgen. Ik ben aan het verzuipen, zo hard en ik heb het gevoel dat ik niks kan doen.
Op welke gebieden dan?
Huurachterstand bij je woning?
Geen geld voor eten?
Studie of iets wat niet goed gaat?
Vrienden die plots zijn weggevallen?

Bedoel wat is er wat zo drastisch is veranderd waardoor je niet gewoon meer kan leven. Boekje pakken, tv kijken, wat dan ook..
madam-aprilvrijdag 16 november 2018 @ 20:39
quote:
0s.gif Op vrijdag 16 november 2018 20:07 schreef no_id123 het volgende:

[..]

Op welke gebieden dan?
Huurachterstand bij je woning?
Geen geld voor eten?
Studie of iets wat niet goed gaat?
Vrienden die plots zijn weggevallen?

Bedoel wat is er wat zo drastisch is veranderd waardoor je niet gewoon meer kan leven. Boekje pakken, tv kijken, wat dan ook..
Misschien is het handig om eerst een beetje terug te lezen voor je reageert.
no_id123vrijdag 16 november 2018 @ 20:51
quote:
1s.gif Op vrijdag 16 november 2018 20:39 schreef madam-april het volgende:

[..]

Misschien is het handig om eerst een beetje terug te lezen voor je reageert.
Hmm je hebt gelijk, gedaan, klote
madam-aprilvrijdag 16 november 2018 @ 20:56
quote:
0s.gif Op vrijdag 16 november 2018 20:51 schreef no_id123 het volgende:

[..]

Weleens vaker gedaan. Vaak genoeg zeggen ze dat er van alles mis is op een dag en dan daarna vertellen ze wat het was. Maar in dit geval wil je dus zeggen dat het zo'n 10% situatie is waarin eerder al wel gezegd is wat er mis is?
In dit topic is dat eerder 99% dan 10%.
no_id123vrijdag 16 november 2018 @ 20:58
quote:
1s.gif Op vrijdag 16 november 2018 20:56 schreef madam-april het volgende:

[..]

In dit topic is dat eerder 99% dan 10%.
Ik zei al sorry
ChildoftheStarsvrijdag 16 november 2018 @ 21:02
Even een blurpt verwijderen
madam-aprilvrijdag 16 november 2018 @ 21:09
quote:
0s.gif Op vrijdag 16 november 2018 20:58 schreef no_id123 het volgende:

[..]

Ik zei al sorry
Dat had ik nog niet gezien toen ik mijn reactie plaatste
ChildoftheStarszondag 18 november 2018 @ 21:23
Hey mensen, hoe gaat het met jullie?

Weekenden vind ik zo moeilijk. Door de week heb ik afspraken, en in de weekenden kom ik tot stilstand. Heel gezond, maar ook moeilijk. Maar goed, dat gaat wel wennen. Door de week mag ik nu max. 1 ding per dag hebben. Dus maar langzaam maar zeker op de rem trappen
Quotidienzondag 18 november 2018 @ 21:25
quote:
0s.gif Op vrijdag 16 november 2018 13:02 schreef Keep_Walking het volgende:
Ik ben veel aan het drinken, vanwege ptss klachten. Veel boosheid en wil wraak nemen op de wereld, vooral mijn eigen volk.
Hier schrik ik wel van, je hebt dit gevoel wel onder controle hoop ik?
Mevrouw_voor_joumaandag 19 november 2018 @ 00:28
quote:
0s.gif Op zondag 18 november 2018 21:23 schreef ChildoftheStars het volgende:
Hey mensen, hoe gaat het met jullie?

Weekenden vind ik zo moeilijk. Door de week heb ik afspraken, en in de weekenden kom ik tot stilstand. Heel gezond, maar ook moeilijk. Maar goed, dat gaat wel wennen. Door de week mag ik nu max. 1 ding per dag hebben. Dus maar langzaam maar zeker op de rem trappen
Heb je dan teveel tijd om na te denken?

Bij mij is het even wisselend. Ik ben een beetje gevoelig voor eenzaamheid op het moment merk ik en is ook niet gek, maar wel eens lastig. En ik weet dan niet zo goed wat redelijk is qua verwachtingen en wat niet. Maak het mezelf lastiger dan nodig denk ik.
Keep_Walkingmaandag 19 november 2018 @ 06:29
quote:
0s.gif Op zondag 18 november 2018 21:25 schreef Quotidien het volgende:

[..]

Hier schrik ik wel van, je hebt dit gevoel wel onder controle hoop ik?
Jawel hoor. Krijg ook hulp.
ChildoftheStarsmaandag 19 november 2018 @ 08:17
quote:
1s.gif Op maandag 19 november 2018 00:28 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Heb je dan teveel tijd om na te denken?

Bij mij is het even wisselend. Ik ben een beetje gevoelig voor eenzaamheid op het moment merk ik en is ook niet gek, maar wel eens lastig. En ik weet dan niet zo goed wat redelijk is qua verwachtingen en wat niet. Maak het mezelf lastiger dan nodig denk ik.
Ik weet het niet... misschien wel. Eigenlijk is er in het weekend weinig anders dan door de week... Het kan ook toeval zijn natuurlijk. Dat ik net het even moeilijk heb op het moment dat er sprake is van weekend.

Eenzaamheid is een rot gevoel :* En redelijkheid hoort niet bij gevoelens. Je voelt wat je voelt. Een hele dikke knuffel
aequemaandag 19 november 2018 @ 08:32
quote:
1s.gif Op maandag 19 november 2018 00:28 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Heb je dan teveel tijd om na te denken?

Bij mij is het even wisselend. Ik ben een beetje gevoelig voor eenzaamheid op het moment merk ik en is ook niet gek, maar wel eens lastig. En ik weet dan niet zo goed wat redelijk is qua verwachtingen en wat niet. Maak het mezelf lastiger dan nodig denk ik.
Welke verwachtingen bedoel je dan? Die van jezelf?
EasyLifemaandag 19 november 2018 @ 08:44
Bah, merk dat hier de winter en donkere dagen ook beginnen in te slaan zeg. Nu al paar maanden single, maar lijkt wel allemaal weer erger te worden. Echt zo'n zenuwachtig en eenzaam gevoel de hele dag en nacht... en rare dromen.
ChildoftheStarsmaandag 19 november 2018 @ 08:59
quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 08:44 schreef EasyLife het volgende:
Bah, merk dat hier de winter en donkere dagen ook beginnen in te slaan zeg. Nu al paar maanden single, maar lijkt wel allemaal weer erger te worden. Echt zo'n zenuwachtig en eenzaam gevoel de hele dag en nacht... en rare dromen.
Wat vervelend *dikke knuffel
Is het misschien een idee om vitamine D bij te slikken? En logisch, december is een lastige maand om single te zijn. Zeker als het recent is. Heel veel sterkte
EasyLifemaandag 19 november 2018 @ 09:13
Extra vitamine D heb ik in ieder geval wel. Heb ook kalmeringspillen, maar ik merk dat dat voor 1 dag helpt, maar de dag erna kutter is, dus die heb ik liever niet. Straks maar weer even naar de sportschool ofzo, al is alles wat ik doe simpelweg afleiding van het verlies.
ChildoftheStarsmaandag 19 november 2018 @ 09:23
quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 09:13 schreef EasyLife het volgende:
Extra vitamine D heb ik in ieder geval wel. Heb ook kalmeringspillen, maar ik merk dat dat voor 1 dag helpt, maar de dag erna kutter is, dus die heb ik liever niet. Straks maar weer even naar de sportschool ofzo, al is alles wat ik doe simpelweg afleiding van het verlies.
*; maar sporten is een heel goede keus. Je bent de deur uit, maakt gelukshormonen aan... verstandige keus. En afleiding is de eerste stap. Het is echt heel verstandig. Dikke knuffel
EasyLifemaandag 19 november 2018 @ 09:39
quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 09:23 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

*; maar sporten is een heel goede keus. Je bent de deur uit, maakt gelukshormonen aan... verstandige keus. En afleiding is de eerste stap. Het is echt heel verstandig. Dikke knuffel
Thanks. Maar echt gare tijd idd, heb altijd al last van winterdepressies, zelfs in relatie nog, altijd negatief op werk enzo en thuis snel geïrriteerd. Maar kerst en oud en nieuw zijn wel de dagen dat je heel blij bent met iemand te zijn. Vooral die familiebezoekjes en etentjes.
ChildoftheStarsmaandag 19 november 2018 @ 10:02
quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 09:39 schreef EasyLife het volgende:

[..]

Thanks. Maar echt gare tijd idd, heb altijd al last van winterdepressies, zelfs in relatie nog, altijd negatief op werk enzo en thuis snel geïrriteerd. Maar kerst en oud en nieuw zijn wel de dagen dat je heel blij bent met iemand te zijn. Vooral die familiebezoekjes en etentjes.
het moment dat ik besloot niet meer naar Oud en Nieuw-feestjes te gaan, was voor mij een verlichting. Ineens vind ik het gewoon een leuke avond
En met kerst zit ik altijd bij mijn moeder, ongedwongen, gezellig en fijn (gewoon even verwendaagjes

Probeer die druk van "ik moet blij zijn" los te laten. Doe gewoon wat je hart je ingeeft. Wil je naar feestjes, dan ga je naar een feest. Als je dat niet wil, doe je dat gewoon niet. Probeer die sociale druk los te laten
Mevrouw_voor_joumaandag 19 november 2018 @ 10:07
quote:
1s.gif Op maandag 19 november 2018 08:32 schreef aeque het volgende:

[..]

Welke verwachtingen bedoel je dan? Die van jezelf?
Aan wat ik mag verwachten qua eenzaamheid. Als je mensen zelf wegduwt en vriendschappen afkapt mag je dan wel klagen dat je eenzaam bent?

Ik ben denk ik een beetje lastig met sociale contacten. Alsin, ik erger mezelf snel aan de mensen die me heen zijn, vind mensen snel stom, of heb het idee dat ze me niet goed behandelen. En dan neem ik afstand.

Ik heb het idee dat het deels komt omdat ik een groot deel van mijn vriendenkring aan het ontgroeien ben. Hun manier van communiceren is wat stil komen te staan qua ontwikkeling en ik kan me er enorm aan ergeren dat alles op een in mijn ogen erg onvolwassen manier gaat. Plus een overdreven focus op een gedeelde hobby en een specifieke manier waarop men vind dat die bedreven moet worden. Van die groep heb ik wat afstand genomen.

Nu heb ik het laatste jaar in veel meer vriendschappen dat het rommelt. Ik erger me aan eigenschappen, vind het lastig die irritaties los te laten en zit ergens maar te hopen dat ik leukere mensen tegenkom die 'normaal' en gezellig doen. Ik mis wat dat betreft echt mensen waarmee ik bepaalde dingen kan delen.

Terwijl als ik naar mezelf kijk ik zelf helemaal niet zo'n goede vriendin ben voor anderen. Ik ben niet altijd aardig voor mensen, zie bovenstaande. Ik kan best hard sneren naar mensen die zich in mijn ogen onvolwassen gedragen.

Dus eigenlijk kort gezegd: ik heb de afgelopen tijd heel wat afgekapt omdat ik gevoelsmatig een groep mensen ontgroeid ben. Dat brengt wat eenzaamheid met zich mee. Maar ik twijfel of ik niet te onverdraagzaam ben. En of ik het wel verdien gezien mijn eigen grilligheid, en of ik het allemaal wel zo juist zie.
Mevrouw_voor_joumaandag 19 november 2018 @ 10:10
quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 08:17 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ik weet het niet... misschien wel. Eigenlijk is er in het weekend weinig anders dan door de week... Het kan ook toeval zijn natuurlijk. Dat ik net het even moeilijk heb op het moment dat er sprake is van weekend.

Eenzaamheid is een rot gevoel :* En redelijkheid hoort niet bij gevoelens. Je voelt wat je voelt. Een hele dikke knuffel
Ja dat kan natuurlijk ook. Ik vind weekenden wel altijd anders voelen aan doordeweeks. Kalmer, maar ook echt leger.
ChildoftheStarsmaandag 19 november 2018 @ 10:20
quote:
1s.gif Op maandag 19 november 2018 10:07 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Aan wat ik mag verwachten qua eenzaamheid. Als je mensen zelf wegduwt en vriendschappen afkapt mag je dan wel klagen dat je eenzaam bent?

Ik ben denk ik een beetje lastig met sociale contacten. Alsin, ik erger mezelf snel aan de mensen die me heen zijn, vind mensen snel stom, of heb het idee dat ze me niet goed behandelen. En dan neem ik afstand.

Ik heb het idee dat het deels komt omdat ik een groot deel van mijn vriendenkring aan het ontgroeien ben. Hun manier van communiceren is wat stil komen te staan qua ontwikkeling en ik kan me er enorm aan ergeren dat alles op een in mijn ogen erg onvolwassen manier gaat. Plus een overdreven focus op een gedeelde hobby en een specifieke manier waarop men vind dat die bedreven moet worden. Van die groep heb ik wat afstand genomen.

Nu heb ik het laatste jaar in veel meer vriendschappen dat het rommelt. Ik erger me aan eigenschappen, vind het lastig die irritaties los te laten en zit ergens maar te hopen dat ik leukere mensen tegenkom die 'normaal' en gezellig doen. Ik mis wat dat betreft echt mensen waarmee ik bepaalde dingen kan delen.

Terwijl als ik naar mezelf kijk ik zelf helemaal niet zo'n goede vriendin ben voor anderen. Ik ben niet altijd aardig voor mensen, zie bovenstaande. Ik kan best hard sneren naar mensen die zich in mijn ogen onvolwassen gedragen.

Dus eigenlijk kort gezegd: ik heb de afgelopen tijd heel wat afgekapt omdat ik gevoelsmatig een groep mensen ontgroeid ben. Dat brengt wat eenzaamheid met zich mee. Maar ik twijfel of ik niet te onverdraagzaam ben. En of ik het wel verdien gezien mijn eigen grilligheid, en of ik het allemaal wel zo juist zie.
Ik trap even voor jou op de rem nu.
Dat je, door wat dan ook, geen aansluiting voelt, is niet jouw fout. Ik heb het vermoeden dat je een heel ander leven hebt dan de mensen om je heen. En soms ontgroeien mensen elkaar gewoon. Als het niet meer klikt, ga je je sneller ergeren. Je hebt behoefte aan X en krijgt dat niet. En ondertussen zie je de rest wel tevreden zijn.
Geef jezelf niet zo keihard de schuld
ChildoftheStarsmaandag 19 november 2018 @ 10:22
quote:
1s.gif Op maandag 19 november 2018 10:10 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ja dat kan natuurlijk ook. Ik vind weekenden wel altijd anders voelen aan doordeweeks. Kalmer, maar ook echt leger.
Ik denk ook door de kliniek een negatieve associatie met weekenden opgebouwd te hebben. Het is ook deels omdat je de weekenden leuk moet vinden. Iedereen is blij als het weekend is, en ik niet. Daarnaast heb ik op woensdag en vrijdag leuke clubjes en val dan zo in het niet.
EasyLifemaandag 19 november 2018 @ 11:16
quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 10:02 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

het moment dat ik besloot niet meer naar Oud en Nieuw-feestjes te gaan, was voor mij een verlichting. Ineens vind ik het gewoon een leuke avond
En met kerst zit ik altijd bij mijn moeder, ongedwongen, gezellig en fijn (gewoon even verwendaagjes

Probeer die druk van "ik moet blij zijn" los te laten. Doe gewoon wat je hart je ingeeft. Wil je naar feestjes, dan ga je naar een feest. Als je dat niet wil, doe je dat gewoon niet. Probeer die sociale druk los te laten
Meest klote is gewoon dat bijna al m'n oude vrienden nog steeds in een relatie zitten of in een grote stad wonen en ik juist net terug was verhuisd (met ex om gezinnetje te starten) naar een kleinere en rustigere stad met weinig jongere mensen.
EasyLifemaandag 19 november 2018 @ 11:22
quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 10:22 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ik denk ook door de kliniek een negatieve associatie met weekenden opgebouwd te hebben. Het is ook deels omdat je de weekenden leuk moet vinden. Iedereen is blij als het weekend is, en ik niet. Daarnaast heb ik op woensdag en vrijdag leuke clubjes en val dan zo in het niet.
Ja dat herken ik ook wel, iedereen kijkt uit naar het weekend, maar ik heb wisselende werktijden, vind het juist maar een leeg tijdvak. En het idee dat iedereen dan wel leuke dingen doet is vervelend, gevoel dat je er niet bij hoort of er alleen voor staat.
ChildoftheStarsmaandag 19 november 2018 @ 11:26
quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 11:16 schreef EasyLife het volgende:

[..]

Meest klote is gewoon dat bijna al m'n oude vrienden nog steeds in een relatie zitten of in een grote stad wonen en ik juist net terug was verhuisd (met ex om gezinnetje te starten) naar een kleinere en rustigere stad met weinig jongere mensen.
Dat is ook gewoon behoorlijk naar :{ in mijn vriendenkring ik ben ik de enige bewust vrijgezel en dat maakt dingen soms wel lastig.Ik herken dat wel.

quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 11:22 schreef EasyLife het volgende:

[..]

Ja dat herken ik ook wel, iedereen kijkt uit naar het weekend, maar ik heb wisselende werktijden, vind het juist maar een leeg tijdvak. En het idee dat iedereen dan wel leuke dingen doet is vervelend, gevoel dat je er niet bij hoort of er alleen voor staat.
Ik werk of studeer niet (beetje teveel rommel in mijn hoofd) en dan verwacht ik dat het weekend heel anders is, maar dat is dan niet zo :@
EasyLifemaandag 19 november 2018 @ 11:37
quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 11:26 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dat is ook gewoon behoorlijk naar :{ in mijn vriendenkring ik ben ik de enige bewust vrijgezel en dat maakt dingen soms wel lastig.Ik herken dat wel.

[..]

Ik werk of studeer niet (beetje teveel rommel in mijn hoofd) en dan verwacht ik dat het weekend heel anders is, maar dat is dan niet zo :@
Ik woon best wel dicht bij scholen en de sportschool enzo en een klein bedrijventerreintje en als ik dan doordeweeks met de hond loop of gewoon uit het raam kijk dan is er altijd van alles te doen en fietsen overal mensen.

In het weekend voelt het dood en de sportschool laat open en vroeg dicht, scholen dicht, beetje verlaten boel, vroeger niet erg, was ik toch brak, maar nu ben ik altijd van 07:00 tot 23:00 klaarwakker en heb niks te doen en niemand om naartoe te gaan.

Ook heb ik vlak na de relatiebreuk heel lang bijna niks gegeten of slecht gegeten en ben toen flauw gevallen (nare val van de trap), in ziekenhuis beland en mocht toen 3 maanden niet meer rijden, dat heeft de afgelopen tijd nog geisoleerder gemaakt, kan nergens even snel heen. Gelukkig duurt dat nog 2 weekjes.
Mevrouw_voor_joumaandag 19 november 2018 @ 11:43
quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 10:20 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ik trap even voor jou op de rem nu.
Dat je, door wat dan ook, geen aansluiting voelt, is niet jouw fout. Ik heb het vermoeden dat je een heel ander leven hebt dan de mensen om je heen. En soms ontgroeien mensen elkaar gewoon. Als het niet meer klikt, ga je je sneller ergeren. Je hebt behoefte aan X en krijgt dat niet. En ondertussen zie je de rest wel tevreden zijn.
Geef jezelf niet zo keihard de schuld
Die is wel raak.
ChildoftheStarsmaandag 19 november 2018 @ 11:57
quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 11:37 schreef EasyLife het volgende:

[..]

Ik woon best wel dicht bij scholen en de sportschool enzo en een klein bedrijventerreintje en als ik dan doordeweeks met de hond loop of gewoon uit het raam kijk dan is er altijd van alles te doen en fietsen overal mensen.

In het weekend voelt het dood en de sportschool laat open en vroeg dicht, scholen dicht, beetje verlaten boel, vroeger niet erg, was ik toch brak, maar nu ben ik altijd van 07:00 tot 23:00 klaarwakker en heb niks te doen en niemand om naartoe te gaan.

Ook heb ik vlak na de relatiebreuk heel lang bijna niks gegeten of slecht gegeten en ben toen flauw gevallen (nare val van de trap), in ziekenhuis beland en mocht toen 3 maanden niet meer rijden, dat heeft de afgelopen tijd nog geisoleerder gemaakt, kan nergens even snel heen. Gelukkig duurt dat nog 2 weekjes.
Dat herken ik wel...
Wat heftig dat je zo slecht voor jezelf gezorgd hebt... Ik hoop dat je dat steeds een beetje beter lukt...
Die stilte en rust herken ik wel idd... dat is lastig... maar het is wel belangrijk dat een mens die rust heeft. Even bijkomen van alle hectiek in de week.

Veel sterkte :*

quote:
1s.gif Op maandag 19 november 2018 11:43 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Die is wel raak.
Sorry :@
ChildoftheStarsmaandag 19 november 2018 @ 12:08
Eigenlijk sinds de laatste keer dat ik in het zkh belandde, voel ik me ongelooflijk slecht. En dat maakt alles ongelooflijk moeilijk. Ik wil er graag over praten. Alleen ik wil mijn omgeving niet tot last zijn en ik wil niet dat ze mij zat worden. Het maakt me heel erg verdrietig. Ik wil gewoon even geknuffeld worden, beetje comfort. Ik zit er zo alleen mee... Ik kan niet eens uitleggen wat me dwars zit, maar niks lukt. Ik zorg slecht voor mezelf (eten, drinken, douchen, tandenpoetsen...). En ik weet dat ik nog minimaal zes weken het op deze manier volhouden, voordat ik bij het fact terecht kan.

Het lukt me ook niet goed om thuis wat leuks te doen. Ik heb teveel keus... Nu ik dit typ, weet ik wat ik moet doen. 1 knutsel. De rest aan de kant. En stukje bij beetje alles afmaken... Pronkrol en kleed knopen. De rest even weg. En als dat klaar is pronkrol en weer wat anders ernaast... maar ik word er niet gelukkig van
ChildoftheStarsmaandag 19 november 2018 @ 12:14
Nou... geen kleedknopen, maar alle kerstknutsels
Mevrouw_voor_joumaandag 19 november 2018 @ 12:43
quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 11:57 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dat herken ik wel...
Wat heftig dat je zo slecht voor jezelf gezorgd hebt... Ik hoop dat je dat steeds een beetje beter lukt...
Die stilte en rust herken ik wel idd... dat is lastig... maar het is wel belangrijk dat een mens die rust heeft. Even bijkomen van alle hectiek in de week.

Veel sterkte :*

[..]

Sorry :@
Geen sorry zeggen.

Dankjewel... 't maakt het voor mij ineens een behapbaar ding.

Alsin, niemand doet iets fout, er is geen eng rot conflict waar ik vanalles mee moet of juist van weg moet lopen. Ik ben simpelweg veranderd en een kant op gegaan die niet meer goed matcht met de mensen om me heen. En dat is niemands schuld.

Die realisatie geeft me ruimte om een oplossing te zoeken voor het daadwerkelijke ding waar ik tegenaan loop. En dat is dat ik me soms eenzaam voel omdat ik niet zoveel mensen heb die bepaalde dingen vergelijkbaar hebben en de mensen met wie ik nog omga vaak zo ver van me afstaan dat ik er niets meer mee kan.
ChildoftheStarsmaandag 19 november 2018 @ 19:46
quote:
1s.gif Op maandag 19 november 2018 12:43 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Geen sorry zeggen.

Dankjewel... 't maakt het voor mij ineens een behapbaar ding.

Alsin, niemand doet iets fout, er is geen eng rot conflict waar ik vanalles mee moet of juist van weg moet lopen. Ik ben simpelweg veranderd en een kant op gegaan die niet meer goed matcht met de mensen om me heen. En dat is niemands schuld.

Die realisatie geeft me ruimte om een oplossing te zoeken voor het daadwerkelijke ding waar ik tegenaan loop. En dat is dat ik me soms eenzaam voel omdat ik niet zoveel mensen heb die bepaalde dingen vergelijkbaar hebben en de mensen met wie ik nog omga vaak zo ver van me afstaan dat ik er niets meer mee kan.
Gelukkig maar.
Uhm, ik weet niet of het iets voor jou is, maar misschien opzoek naar lotgenoten? Gewoon mensen die jouw verhaal begrijpen en een zelfde soort leven hebben? Dan kun je misschien ook beter handelen dat de mensen die je nu kent, niet meemaken wat jij meemaakt. Je hoeft niet al je oude contacten verbreken, vaak helpt het al als je af en toe kan praten met iemand die echt begrijpt wat je bedoelt en voelt. Het is zo maar een gooi hoor :)
Of een clubje met een gelijksoortige hobby (zo zit ik bij handwerk/knutselclubjes), dan heb je wel overeenkomst, maar zit je niet altijd met zieke mensen? Clubjes helpen bij mij enorm in het minder eenzaam voelen
DancingPhoebemaandag 19 november 2018 @ 20:00
Mevrouw, met mensen (vrienden, relatie) moet het wmb kloppen en anders maar niet. Ik wil geen partner die "beste wat ik kon vinden" is en ook geen vrienden. De mensen die ik om me heen verzamel moet ik me goed bij voelen. Consequentie is soms alleen of vrijgezel (of beide) zijn. Dat is dus een keuze. Ga je voor hoe-dan-ook-gezelschap of goed-gezelschap-of-anders-niet.

Vanuit de gedachte bij het laatste voelt alleen zijn minde4 ellendig heb ik gemerkt.
Myraeladinsdag 20 november 2018 @ 11:39
Ik vind het soms best lastig, dat het voor mensen die geen ervaring hebben met een angststoornis, zo onwijs lastig is om te begrijpen hoe het is. Ik kan daar niet boos om worden, want ik wist het een half jaar geleden ook niet. Maar het is soms wel heel frustrerend. Herkennen mensen dat? Of weten mensen een duidelijke vergelijking waardoor mensen het wel kunnen begrijpen?

Dit weekend bijvoorbeeld een gesprek met m'n schoonzus. En dan zegt ze bijvoorbeeld dat ik misschien gewoon moet accepteren dat ik zulke angsten gewoon de rest van m'n leven zal hebben. En dat zij ook in de war was na een verhuizing, of ook soms zulke gedachten heeft dat ze niet te ver van de uitgang wil zitten bij een concert vanwege aanslagen. En van zulke vergelijking kan ik dan zo enorm balen.

Ik ken normale angst, dit is geen normale angst. Dit is echt niet iets waar ik mee ga leren leven, dit is iets wat ik gewoon ga overwinnen. Hier valt ook niet mee te leven. We hebben het niet over een plekje bij een concert. We hebben het over boodschappen doen, autorijden, met vrienden afspreken, naar de bios gaan, werken of zelfs gewoon buiten lopen. Bij alles. Er komt nog niet eens een angstgedachte in me op, alleen m'n lichaam is wel elke keer weer van slag.

Zeg gewoon niet dat het zo blijft of normaal is, terwijl ik elke dag juist alles doe om er vanaf te komen. :r
ChildoftheStarsdinsdag 20 november 2018 @ 12:07
quote:
0s.gif Op dinsdag 20 november 2018 11:39 schreef Myraela het volgende:
Ik vind het soms best lastig, dat het voor mensen die geen ervaring hebben met een angststoornis, zo onwijs lastig is om te begrijpen hoe het is. Ik kan daar niet boos om worden, want ik wist het een half jaar geleden ook niet. Maar het is soms wel heel frustrerend. Herkennen mensen dat? Of weten mensen een duidelijke vergelijking waardoor mensen het wel kunnen begrijpen?

Dit weekend bijvoorbeeld een gesprek met m'n schoonzus. En dan zegt ze bijvoorbeeld dat ik misschien gewoon moet accepteren dat ik zulke angsten gewoon de rest van m'n leven zal hebben. En dat zij ook in de war was na een verhuizing, of ook soms zulke gedachten heeft dat ze niet te ver van de uitgang wil zitten bij een concert vanwege aanslagen. En van zulke vergelijking kan ik dan zo enorm balen.

Ik ken normale angst, dit is geen normale angst. Dit is echt niet iets waar ik mee ga leren leven, dit is iets wat ik gewoon ga overwinnen. Hier valt ook niet mee te leven. We hebben het niet over een plekje bij een concert. We hebben het over boodschappen doen, autorijden, met vrienden afspreken, naar de bios gaan, werken of zelfs gewoon buiten lopen. Bij alles. Er komt nog niet eens een angstgedachte in me op, alleen m'n lichaam is wel elke keer weer van slag.

Zeg gewoon niet dat het zo blijft of normaal is, terwijl ik elke dag juist alles doe om er vanaf te komen. :r
Dit is inderdaad enorm frustrerend... Ik heb er groot respect voor dat je door blijft knokken! Dikke knuffel;
DancingPhoebedinsdag 20 november 2018 @ 12:32
Myra, ignorance is bliss en mensen die eens wat vaker zouden moeten denken ipv kwaken heb je overal. Shake it off, focus je op je herstel ipv energie aan dommies te verspillen.
Tinkepinkdinsdag 20 november 2018 @ 12:43
@myraela: mogelijk bedoelt ze het aardig en wil ze je steunen en vermoedelijk heeft ze jouw angsten niet willen bagetalliseren maar juist willen aangeven dat ze he begrijpt. Dat jouw angst de hare niet is doet niets af aan de vermoedelijke intentie.
-Phineas-dinsdag 20 november 2018 @ 18:50
quote:
0s.gif Op dinsdag 20 november 2018 12:43 schreef Tinkepink het volgende:
@myraela: mogelijk bedoelt ze het aardig en wil ze je steunen en vermoedelijk heeft ze jouw angsten niet willen bagetalliseren maar juist willen aangeven dat ze he begrijpt. Dat jouw angst de hare niet is doet niets af aan de vermoedelijke intentie.
Ik denk dat dit dus ook zo is, Myraela. Maar ik snap wel dat het kan overkomen als bagatelliseren.

Verder heeft ze wel een punt wat “accepteren” betreft. Ik heb zelf ook een angststoornis en dat is heel erg lastig. Maar hoe meer ik mij ertegen verweer of probeer weg te stoppen.. hoe erger het wordt. Terwijl als ik het gewoon wat meer accepteer.. dan wordt het op een of andere manier minder. Ik maak de angst zeg maar niet erger dan het al is.

Ik heb hiervoor ook specifiek therapie voor gehad. Dat was acceptance and commitment therapy.

Misschien is dat een aanrader voor jou?
-Phineas-dinsdag 20 november 2018 @ 18:55
Ik vind het echter inderdaad heel irritant als mensen doen alsof die angst heel simpel in elkaar steekt of denken dat ik er volledig controle over heb, terwijl dat helemaal niet zo is.

Gelukkig heb ik nu alleen maar mensen om mij heen die er volledig begrip en geduld voor hebben :) En mensen die dat meer lastig vinden, daar hou ik afstand van. Mijn familie vind het wel soms lastig, want bij hen uit het PTST anders. Daarnaast heb ik ook nog last van een complexe vorm ervan. Maar ook zij hebben gelukkig veel begrip ervoor en ook best wel veel geduld.
Myraeladinsdag 20 november 2018 @ 19:20
quote:
0s.gif Op dinsdag 20 november 2018 12:43 schreef Tinkepink het volgende:
@myraela: mogelijk bedoelt ze het aardig en wil ze je steunen en vermoedelijk heeft ze jouw angsten niet willen bagetalliseren maar juist willen aangeven dat ze he begrijpt. Dat jouw angst de hare niet is doet niets af aan de vermoedelijke intentie.
Dat denk ik ook wel. Twijfel ook niet aan de goede intenties. Het is denk ik vooral dat ik mijn omgeving een stukje herkenning mis. En ze willen het wel begrijpen, maar dat lukt ze maar tot een bepaald niveau. Is verder ook niet erg. Ze geven me verder wel veel ruimte en hebben geduld. O+

quote:
1s.gif Op dinsdag 20 november 2018 18:50 schreef -Phineas- het volgende:
Verder heeft ze wel een punt wat “accepteren” betreft. Ik heb zelf ook een angststoornis en dat is heel erg lastig. Maar hoe meer ik mij ertegen verweer of probeer weg te stoppen.. hoe erger het wordt. Terwijl als ik het gewoon wat meer accepteer.. dan wordt het op een of andere manier minder. Ik maak de angst zeg maar niet erger dan het al is.

Ik heb hiervoor ook specifiek therapie voor gehad. Dat was acceptance and commitment therapy.
Wat houdt die therapie ongeveer in?

Ik weet zelf eigenlijk niet zo goed of ik het niet accepteer. Wanneer accepteer je het niet? Ik accepteer wel dat ik een angststoornis heb, maar ik accepteer niet dat het zo blijft. Ik geef mezelf extra rust, maar blijf ook bewust situaties opzoeken waarin ik me gespannen voel. Ik spreek dat op zo'n moment ook gewoon uit, dus hoef dat ook niet te verbergen voor m'n omgeving. Dus heb verder het gevoel dat ik het wel toelaat en accepteer.
Nijnadinsdag 20 november 2018 @ 19:43
quote:
0s.gif Op dinsdag 20 november 2018 19:20 schreef Myraela het volgende:

[..]

Dat denk ik ook wel. Twijfel ook niet aan de goede intenties. Het is denk ik vooral dat ik mijn omgeving een stukje herkenning mis. En ze willen het wel begrijpen, maar dat lukt ze maar tot een bepaald niveau. Is verder ook niet erg. Ze geven me verder wel veel ruimte en hebben geduld. O+

Wel herkenbaar, soms denk ik dan maar... het is maar goed dat je het niet begrijpt/kent, omdat je zelf die ervaring niet hebt.
Ik denk dat het soms lastig te begrijpen is als je het zelf niet kent.
Maar het is wel lastig als mensen, weliswaar met goede bedoelingen, dan adviezen geven waar je eigenlijk weinig mee kan.

Wel fijn dat ze je de ruimte geven en geduld hebben.
ChildoftheStarsdinsdag 20 november 2018 @ 19:54
Accepteren vind ik altijd zo'n vaag begrip :@
DancingPhoebedinsdag 20 november 2018 @ 19:56
Weinig vaags aan imo. Jezelf goed genoeg vinden mét al je mindere en klotekanten. Wil niet zeggen dat je niet moet/mag/kan proberen te zoeken naar verbetering, maar dat je jezelf niet kwalijk neemt dat je die glitch hebt.
ChildoftheStarsdinsdag 20 november 2018 @ 20:00
quote:
0s.gif Op dinsdag 20 november 2018 19:56 schreef DancingPhoebe het volgende:
Weinig vaags aan imo. Jezelf goed genoeg vinden mét al je mindere en klotekanten. Wil niet zeggen dat je niet moet/mag/kan proberen te zoeken naar verbetering, maar dat je jezelf niet kwalijk neemt dat je die glitch hebt.
Acceptatie is dus gelijk aan al die zelf-termen (zelfvertrouwen, zelfrespect etc. etc. etc.)?
DancingPhoebedinsdag 20 november 2018 @ 20:01
quote:
0s.gif Op dinsdag 20 november 2018 20:00 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Acceptatie is dus gelijk aan al die zelf-termen (zelfvertrouwen, zelfrespect etc. etc. etc.)?
Hmmm, lastige. Geen keiharde nee, maar ook weer geen ja.
ChildoftheStarsdinsdag 20 november 2018 @ 20:02
quote:
0s.gif Op dinsdag 20 november 2018 20:01 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

Hmmm, lastige. Geen keiharde nee, maar ook weer geen ja.
Dat gevoel had ik nou bij jouw bericht ;)
maar goed, I get the point
Droopiedinsdag 20 november 2018 @ 21:38
quote:
0s.gif Op dinsdag 20 november 2018 19:56 schreef DancingPhoebe het volgende:
Weinig vaags aan imo. Jezelf goed genoeg vinden mét al je mindere en klotekanten. Wil niet zeggen dat je niet moet/mag/kan proberen te zoeken naar verbetering, maar dat je jezelf niet kwalijk neemt dat je die glitch hebt.
Dat leerde ik bij schematherapie ook, je probeert je gebreken te repareren en welke onherstelbaar zijn maar te accepteren en een plekje geven.
Niet alles is oplosbaar :)
Mevrouw_voor_jouwoensdag 21 november 2018 @ 12:21
quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 19:46 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Gelukkig maar.
Uhm, ik weet niet of het iets voor jou is, maar misschien opzoek naar lotgenoten? Gewoon mensen die jouw verhaal begrijpen en een zelfde soort leven hebben? Dan kun je misschien ook beter handelen dat de mensen die je nu kent, niet meemaken wat jij meemaakt. Je hoeft niet al je oude contacten verbreken, vaak helpt het al als je af en toe kan praten met iemand die echt begrijpt wat je bedoelt en voelt. Het is zo maar een gooi hoor :)
Of een clubje met een gelijksoortige hobby (zo zit ik bij handwerk/knutselclubjes), dan heb je wel overeenkomst, maar zit je niet altijd met zieke mensen? Clubjes helpen bij mij enorm in het minder eenzaam voelen
Ik ben hier wel over aan het nadenken. Lotgenoten mogelijk, maar ook gewoon wat andere mensen om me heen zoeken is denk ik geen verkeerd idee.
Mevrouw_voor_jouwoensdag 21 november 2018 @ 12:35
quote:
0s.gif Op maandag 19 november 2018 20:00 schreef DancingPhoebe het volgende:
Mevrouw, met mensen (vrienden, relatie) moet het wmb kloppen en anders maar niet. Ik wil geen partner die "beste wat ik kon vinden" is en ook geen vrienden. De mensen die ik om me heen verzamel moet ik me goed bij voelen. Consequentie is soms alleen of vrijgezel (of beide) zijn. Dat is dus een keuze. Ga je voor hoe-dan-ook-gezelschap of goed-gezelschap-of-anders-niet.

Vanuit de gedachte bij het laatste voelt alleen zijn minde4 ellendig heb ik gemerkt.
Ik heb even tijd genomen alles te laten bezinken.

Ik ben dit helemaal met je eens. En toch vind ik het lastiger gedaan dan gezegd.

Wat momenteel vooral nog speelt is dat ik moeite heb met loslaten van negatieve oude sentimenten naar mensen. Dat houdt me echt een beetje tegen om wat andere mensen te zoeken. En maakt me regelmatig gewoon stikchagrijnig.

Ik zit momenteel halve dagen na te denken over een vervelende en pijnlijke situatie van anderhalf jaar geleden (iemand die ik in mijn vriendenkring introduceerde, populair werd, vervolgens mij de kring uit werkte, en de groep die nu doet of de neus bloedt) terwijl ik daar alleen mezelf mee heb en ik zoveel gelukkiger zou zijn als ik er niet zoveel mee bezig was.

Maar ergens lukt het niet het los te laten, ik kan het maar niet verkroppen en het doet nog steeds pijn dat mensen die me erg dierbaar waren me gevoelsmatig zo hebben laten vallen. Ik heb op verschillende manieren geprobeerd 't los te laten, zelfs op een goede manier aan degenen die open staan voor een gesprek uitgelegd wat het met me gedaan had en dat ik zoiets niet had laten gebeuren als de situatie andersom was. Daar kwam weinig op terug.Ook in mijn therapie heb ik het besproken en er een sessie aan besteed.

Ik baal ervan dat ik steeds weer in m'n hoofd zit te herhalen hoe ik wel niet die mensen even een hatelijk veeg uit de pan zal geven. Het ze betaald zetten ofzo. Terwijl ik helemaal zo niet wil zijn maar ook gewoon niet goed weet wat ik kan doen dit goed los te laten en niet continue hatelijke gedachten te hebben.

Ik denk wel echt dat het oplossen van dit niet los kunnen laten ook een goed leermoment is om in de toekomst andere, beter passende vriendschappen aan te kunnen gaan en te behouden.
Schanuwoensdag 21 november 2018 @ 14:25
Mevrouw_voor_jou, je bevindt je in een hele lastige situatie als ik het zo lees. Ergens merk ik best herkenning, in zoverre dat er ook in een oude vriendenkring van mij dingen zijn gebeurd waar ik niet goed mee om kon gaan. Snerende opmerkingen richting mij, geen begrip voor situaties waar ik inzat, zonder mij afspreken omdat ik toch niet mee zou willen en daar dan over napraten in de groeps app, etc. Ik kwam uiteindelijk geregeld bijzonder emotioneel terug van een afspraak met die groep en heb er dan ook voor gekozen mij uit deze groep terug te trekken.

Ik heb deze vrienden in het kort medegedeeld waar ik mee kampte en aangegeven dat ik onze wegen wilde laten scheiden. Zo geschiedde. Echter heeft het er ook voor gezorgd dat ik nu juist beter contact heb met een aantal mensen individueel uit deze groep. Het probleem bleek hem uiteindelijk ook juist in dat groepsverband te zitten, in kliekjes kunnen mensen opeens heel anders zijn dan één op één.

Net als jij bleef ik enorm hangen in wat er was gebeurd en wat dat met mij deed, ik kon dat geen plekje geven. Dat is mij pas gelukt toen ik het contact definitief heb verbroken en daarmee bewust voor mijzelf durfde te kiezen. Dat gaf zo'n ademruimte, dat ik automatisch ook beter kon relativeren omdat het emotioneel niet meer zo dichtbij kwam. Vanaf dat moment ben ik mij ook gaan richten op die mensen die mij wel echt dierbaar zijn en met wie ik fijne vriendschappen heb opgebouwd, daar was nu namelijk ook weer meer ruimte voor. Ik ontdekte eigenlijk ook pas op dat moment dat ik onnodig had vastgehouden aan dat clubje van vroeger, uit angst dat ik door het breken van banden zou breken met een stukje van mijzelf, afstand zou doen van iets waar ik spijt van zou krijgen, maar het tegendeel bleek waar.

Jij geeft aan ook afstand te hebben genomen, maar ik kan niet helemaal uit je bericht opmaken of dat een definitieve afstand is of dat je alleen een stapje terug hebt gezet. In dat laatste geval zou je misschien moeten afwegen of het contact jou nog wat brengt. Als dat niet het geval is, of althans dat het je niets positiefs brengt, is het misschien beter voor je om voor jezelf te kiezen en een punt te zetten achter die groep. Misschien is er dan, net als bij mij, nog wel mogelijkheid om contact te houden met individuen uit die groep en is dat contact opeens wel prettiger omdat de negatieve personen er niet meer aan vast hangen. Het zou je misschien meer ruimte geven in je hoofd om op die manier ook makkelijker emotioneel afstand te nemen van de situatie. Want als ik het zo hoor, zijn die mensen je kostbare energie helemaal niet waard. En hopelijk kan je dan ook weer het vertrouwen opbouwen om vriendschappen aan te gaan met mensen die jou wel waard zijn.
ChildoftheStarsdonderdag 22 november 2018 @ 16:03
Even OT...

Maar vandaag had ik echt zo'n goede dag. Lekker rustig geklungeld. Beetje uitgeslapen. Huishouden gedaan, vanavond een vriendinnetje langs... Eigenlijk voel ik me vandaag wel goed :)

(buiten al mijn gemopper wilde ik ook even wat positiefs delen)
mrspoeZdonderdag 22 november 2018 @ 19:43
quote:
0s.gif Op donderdag 22 november 2018 16:03 schreef ChildoftheStars het volgende:
Even OT...

Maar vandaag had ik echt zo'n goede dag. Lekker rustig geklungeld. Beetje uitgeslapen. Huishouden gedaan, vanavond een vriendinnetje langs... Eigenlijk voel ik me vandaag wel goed :)

(buiten al mijn gemopper wilde ik ook even wat positiefs delen)
*O*
Sarabidonderdag 22 november 2018 @ 19:47
quote:
0s.gif Op donderdag 22 november 2018 16:03 schreef ChildoftheStars het volgende:
Even OT...

Maar vandaag had ik echt zo'n goede dag. Lekker rustig geklungeld. Beetje uitgeslapen. Huishouden gedaan, vanavond een vriendinnetje langs... Eigenlijk voel ik me vandaag wel goed :)

(buiten al mijn gemopper wilde ik ook even wat positiefs delen)
Super om te horen :)
ChildoftheStarsdonderdag 22 november 2018 @ 19:50
En wat ook een hele overwinning is, ik had vandaag maar 600kcal op (banaan, plakje ontbijtkoek en een schaaltje kwart met rommeltjes erin). Dus ik heb even extra kcalrijk gekookt (met noten en bomboe/kruidenmengsel en kokosmelk, en een naanbroodje) om dat recht te trekken. En straks nog even wat extra's. Dus niet een "yeah eetstoornisdag" maar een "gewoon genoeg dag"
Sarabidonderdag 22 november 2018 @ 19:53
quote:
0s.gif Op donderdag 22 november 2018 19:50 schreef ChildoftheStars het volgende:
En wat ook een hele overwinning is, ik had vandaag maar 600kcal op (banaan, plakje ontbijtkoek en een schaaltje kwart met rommeltjes erin). Dus ik heb even extra kcalrijk gekookt (met noten en bomboe/kruidenmengsel en kokosmelk, en een naanbroodje) om dat recht te trekken. En straks nog even wat extra's. Dus niet een "yeah eetstoornisdag" maar een "gewoon genoeg dag"
Goed dat je het recht aan het trekken ben :)

Maar niet vreemd dat je in de middag honger kreeg.
Het kacheltje moet wel branden.
ChildoftheStarsdonderdag 22 november 2018 @ 19:56
quote:
1s.gif Op donderdag 22 november 2018 19:53 schreef Sarabi het volgende:

[..]

Goed dat je het recht aan het trekken ben :)

Maar niet vreemd dat je in de middag honger kreeg.
Het kacheltje moet wel branden.
Nee, dat is elke middag zo. Normaal eet ik twee boterhammen en dat is prima. Alleen rond een uur of drie/vier krijg ik weer trek ;)

Vandaag had ik helemaal geen honger, maar ik eet toch maar wat, zodat ik niet ga wennen aan te weinig eten
Sarabidonderdag 22 november 2018 @ 19:57
quote:
0s.gif Op donderdag 22 november 2018 19:56 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Nee, dat is elke middag zo. Normaal eet ik twee boterhammen en dat is prima. Alleen rond een uur of drie/vier krijg ik weer trek ;)

Vandaag had ik helemaal geen honger, maar ik eet toch maar wat, zodat ik niet ga wennen aan te weinig eten
Ah dan had ik je post vanmiddag verkeerd begrepen :)
summer2birdzondag 25 november 2018 @ 13:35
Hai. Lang niet meer gepost. Maar laatste tijd gaat niet zo goed. Het is zo'n ontzettend kutjaar geweest. ;(
Ik wordt misschien op de crisis opgenomen ff afwachten. Woon nog wel beschermd maar weet niet of ze mij aan kunnen op dit moment.
ChildoftheStarszondag 25 november 2018 @ 13:38
quote:
0s.gif Op zondag 25 november 2018 13:35 schreef summer2bird het volgende:
Hai. Lang niet meer gepost. Maar laatste tijd gaat niet zo goed. Het is zo'n ontzettend kutjaar geweest. ;(
Ik wordt misschien op de crisis opgenomen ff afwachten. Woon nog wel beschermd maar weet niet of ze mij aan kunnen op dit moment.
Oh wat ongelooflijk naar voor je :{ *dikke knuffel
Ik hoop echt dat je de hulp krijgt die je nodig hebt!
summer2birdzondag 25 november 2018 @ 13:38
Deze week was zwaar. Paar keer 113 gebeld. Paar donkere momenten gehad.
Ik slaap heel slecht. Ik heb spierpijn en buikpijn. Eet haast niks. Steeds moeten huilen. Bah.
summer2birdzondag 25 november 2018 @ 13:38
quote:
0s.gif Op zondag 25 november 2018 13:38 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Oh wat ongelooflijk naar voor je :{ *dikke knuffel
Ik hoop echt dat je de hulp krijgt die je nodig hebt!
Dankje. Ik hoop het ook.
Luchtbelzondag 25 november 2018 @ 20:26
quote:
0s.gif Op zondag 25 november 2018 13:35 schreef summer2bird het volgende:
Hai. Lang niet meer gepost. Maar laatste tijd gaat niet zo goed. Het is zo'n ontzettend kutjaar geweest. ;(
Ik wordt misschien op de crisis opgenomen ff afwachten. Woon nog wel beschermd maar weet niet of ze mij aan kunnen op dit moment.
Hé summer wat kut dat het nu zo gaat. Is er een aanleiding voor? Het ging een tijdje best redelijk toch? Sterkte anyway.
summer2birdzondag 25 november 2018 @ 21:35
quote:
1s.gif Op zondag 25 november 2018 20:26 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Hé summer wat kut dat het nu zo gaat. Is er een aanleiding voor? Het ging een tijdje best redelijk toch? Sterkte anyway.
SPOILER
Nou dit jaar in een notendop: Vader is vreemdgegaan, ouders in een vechtscheiding, contact verbroken met vader maar hij blijft stalken en bedreigen. Vader gaat bijna achter mijn moeder wonen met zijn nieuwe slet. Alles komt op de gezamelijke whatsapp met ingestortte moeder. Zusje krijgt zeldzame heftige hersenziekte, ik krijg de mededeling dat ze het begeleid wonen hier gaan herzien en een andere plek mag zoeken, het team op de afdeling is inmiddels een soap icl vechtende begeleiders en gescheld op de vloer.

Zoek maar een aanleiding uit haha.
summer2birdzondag 25 november 2018 @ 21:36
Soms heb ik het gevoel dat ik in een soap zit en de camera's gewoon niet zie :')
Droopiezondag 25 november 2018 @ 21:39
quote:
99s.gif Op zondag 25 november 2018 21:36 schreef summer2bird het volgende:
Soms heb ik het gevoel dat ik in een soap zit en de camera's gewoon niet zie :')
Als de truman show, maar dan eentje met een hele boosaardige regisseur.
Nou je zit inderdaad wel in de hoek waar de klappen zitten, heel veel sterkte :)

SPOILER
en beterschap voor je zusje
Luchtbelzondag 25 november 2018 @ 22:04
quote:
99s.gif Op zondag 25 november 2018 21:35 schreef summer2bird het volgende:

[..]

SPOILER
Nou dit jaar in een notendop: Vader is vreemdgegaan, ouders in een vechtscheiding, contact verbroken met vader maar hij blijft stalken en bedreigen. Vader gaat bijna achter mijn moeder wonen met zijn nieuwe slet. Alles komt op de gezamelijke whatsapp met ingestortte moeder. Zusje krijgt zeldzame heftige hersenziekte, ik krijg de mededeling dat ze het begeleid wonen hier gaan herzien en een andere plek mag zoeken, het team op de afdeling is inmiddels een soap icl vechtende begeleiders en gescheld op de vloer.

Zoek maar een aanleiding uit haha.
Ja never mind. Duidelijk. Fucked up.
Heb je zicht op andere woonplek?
summer2birdmaandag 26 november 2018 @ 09:01
quote:
1s.gif Op zondag 25 november 2018 22:04 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Ja never mind. Duidelijk. Fucked up.
Heb je zicht op andere woonplek?
We gaan in december bij 2 andere plekken kijken dus ben benieuwd.
Lonaamaandag 26 november 2018 @ 14:56
Ik heb moeite met mezelf, met de dagen, met het niet opvullen van de leegte met dingen die eigenlijk niet werken, maar wel fijn zijn.
ChildoftheStarsmaandag 26 november 2018 @ 16:47
Mijn psych vindt dat het slecht met me gaat. Ze wil daarom dat ik weer dagbehandeling krijg. Daarnaast heeft ze me serieus opgelegd dat ik vandaag mijn bed moet verschonen, douchen en tandenpoetsen :@ _O- Ze snapte heel goed waarom ik me zo alleen voel in deze wereld. Dus de doelen zijn al een beetje FACT-achtig. Zorg op de ADL-niveau. En elke dag even mailen hoe het gaat
Catnipwoensdag 28 november 2018 @ 19:03
Hallo allemaal,

Sorry soms post ik wat, en dan een hele lange tijd niet.
Heeft een van jullie ervaring met positieve en negatieve overdracht?

Overigens gaat het fucked up, ik voel me verschrikkelijk kut, depressief, en ik heb het gevoel dat ik gewoon een soort uit elkaar barst van de negatieve emoties. Mijn omgeving lijkt het eigenlijk amper door te hebben. En als ik zeg dat het niet gaat dan word er ook niet echt op gereageerd. Meestal reageren ze pas als het echt mis gaat. Dat wil ik voorkomen.
ChildoftheStarswoensdag 28 november 2018 @ 19:24
quote:
0s.gif Op woensdag 28 november 2018 19:03 schreef Catnip het volgende:
Hallo allemaal,

Sorry soms post ik wat, en dan een hele lange tijd niet.
Heeft een van jullie ervaring met positieve en negatieve overdracht?

Overigens gaat het fucked up, ik voel me verschrikkelijk kut, depressief, en ik heb het gevoel dat ik gewoon een soort uit elkaar barst van de negatieve emoties. Mijn omgeving lijkt het eigenlijk amper door te hebben. En als ik zeg dat het niet gaat dan word er ook niet echt op gereageerd. Meestal reageren ze pas als het echt mis gaat. Dat wil ik voorkomen.
Wat naar dat het zo slecht gaat :{ ... Is er een crisisdienst of behandelaar wie je aan de mouw kan trekken? Heel erg veel sterkte :*
ChildoftheStarswoensdag 28 november 2018 @ 19:33
Dit kan misschien een trigger zijn, dus even in een spoiler

SPOILER
Iemand die ik ken heeft deze week suïcide gepleegd. Dit weekend naar de begrafenis. En om even super egocentrisch te zijn: dit triggert me enorm (en nee, geen rare plannen), deels doordat mijn vader is overleden aan suïcide en deels omdat ik zelf ook meer dan eens geprobeerd heb over die rand te stappen. Het doet me pijn om te zien wat voor pijn dit veroorzaakt. En het doet me ook pijn dat iemand zoveel pijn dat deze stap genomen wordt. Ik zit even in de knoop met de pijn van anderen, vermengt met mijn eigen pijn. Ik ga hier niet verder over mijn gevoelens uitweiden, dat is niet gepast, maar laten we zeggen dat ik een beetje verscheurd ben van binnen
Morriganwoensdag 28 november 2018 @ 19:42
quote:
99s.gif Op zondag 25 november 2018 21:35 schreef summer2bird het volgende:

[..]

SPOILER
Nou dit jaar in een notendop: Vader is vreemdgegaan, ouders in een vechtscheiding, contact verbroken met vader maar hij blijft stalken en bedreigen. Vader gaat bijna achter mijn moeder wonen met zijn nieuwe slet. Alles komt op de gezamelijke whatsapp met ingestortte moeder. Zusje krijgt zeldzame heftige hersenziekte, ik krijg de mededeling dat ze het begeleid wonen hier gaan herzien en een andere plek mag zoeken, het team op de afdeling is inmiddels een soap icl vechtende begeleiders en gescheld op de vloer.

Zoek maar een aanleiding uit haha.
Maar lieve meid, dat is behoorlijk heftig. Daar mag je best verdrietig om zijn. :* Ik hoop oprecht dat 2019 voor jou en je moeder en zusje een veel beter jaar worden. :*
Morriganwoensdag 28 november 2018 @ 19:49
Overigens wil ik ook even mijn ding kwijt. Ik wordt gewoon depressief om niks. Ik wordt super blij om niks. Heb geen trauma's of nare dingen meegemaakt. Het is gewoon een donkere wolk die zo af en toe komt.
En ik weet gewoon dat dit de rest van mijn leven zo zal blijven, want dit heb ik al vanaf mijn 18e. Het is wel dat ik bij mijn laatste depressie, waar ik nog een beetje in hang, veel makkelijker kan handelen, omdat ik het gewoon geaccepteerd heb. Dan maar een periode niet koken en lekker veel op bed liggen (ik blijf nog wel werken en dat helpt ook wel). Het gaat tenslotte toch wel weer voorbij. :) Ik ga me er ook niet schuldig over voelen.
ChildoftheStarswoensdag 28 november 2018 @ 19:52
quote:
11s.gif Op woensdag 28 november 2018 19:49 schreef Morrigan het volgende:
Overigens wil ik ook even mijn ding kwijt. Ik wordt gewoon depressief om niks. Ik wordt super blij om niks. Heb geen trauma's of nare dingen meegemaakt. Het is gewoon een donkere wolk die zo af en toe komt.
En ik weet gewoon dat dit de rest van mijn leven zo zal blijven, want dit heb ik al vanaf mijn 18e. Het is wel dat ik bij mijn laatste depressie, waar ik nog een beetje in hang, veel makkelijker kan handelen, omdat ik het gewoon geaccepteerd heb. Dan maar een periode niet koken en lekker veel op bed liggen (ik blijf nog wel werken en dat helpt ook wel). Het gaat tenslotte toch wel weer voorbij. :) Ik ga me er ook niet schuldig over voelen.
Wauw... ik heb echt veel respect voor jouw instelling!
En een depressie of depressieve klachten hebben te maken met de biochemische processen in je hoofd. Dit kan verstoord worden door het een of ander, en soms hebben mensen gewoon ongelofelijke pech.
Goed dat je blijft werken... vind je het vervelend dat je niet kookt en veel op ligt ligt?
Sterkte :* en schuldig voelen is idd nergens voor nodig.
Morriganwoensdag 28 november 2018 @ 20:18
quote:
0s.gif Op woensdag 28 november 2018 19:52 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Wauw... ik heb echt veel respect voor jouw instelling!
En een depressie of depressieve klachten hebben te maken met de biochemische processen in je hoofd. Dit kan verstoord worden door het een of ander, en soms hebben mensen gewoon ongelofelijke pech.
Goed dat je blijft werken... vind je het vervelend dat je niet kookt en veel op ligt ligt?
Sterkte :* en schuldig voelen is idd nergens voor nodig.
Thanks en nee, ik vind het helemaal niet erg. Komt bij dat ik alleen woon en me voor niemand hoef te verantwoorden. Verder is het ook een instelling wat met de jaren is ontwikkeld. Het boeit me gewoon niet meer. Niet dat ik dood wil. ;) Het is meer dat ik de verwachting van het leven heb bijgesteld.

En het klopt dat het bij mij biochemisch is. Dat hebben de huisarts en psychiater ook al verteld. Mijn methode om met een depressie om te gaan zal dan ook niet werken voor iemand die depressief is geworden door een gebeurtenis. Ook een reden dat de deeltijd thearie die ik volgde voor mensen met een persoonlijkheidstoornis, ik had de diagnose borderline gekregen vanwege mijn stemmingswisselingen, niet echt hielp.
ChildoftheStarswoensdag 28 november 2018 @ 20:27
quote:
12s.gif Op woensdag 28 november 2018 20:18 schreef Morrigan het volgende:

[..]

Thanks en nee, ik vind het helemaal niet erg. Komt bij dat ik alleen woon en me voor niemand hoef te verantwoorden. Verder is het ook een instelling wat met de jaren is ontwikkeld. Het boeit me gewoon niet meer. Niet dat ik dood wil. ;) Het is meer dat ik de verwachting van het leven heb bijgesteld.

En het klopt dat het bij mij biochemisch is. Dat hebben de huisarts en psychiater ook al verteld. Mijn methode om met een depressie om te gaan zal dan ook niet werken voor iemand die depressief is geworden door een gebeurtenis. Ook een reden dat de deeltijd thearie die ik volgde voor mensen met een persoonlijkheidstoornis, ik had de diagnose borderline gekregen vanwege mijn stemmingswisselingen, niet echt hielp.
Ik maak nogmaals een buiging voor je! Ik heb echt diep respect voor hoe je ermee omgaat. En als bijstellen realistisch is, is het heel erg sterk van je. Die fases gaan inderdaad weer voorbij en dan word je ook wel weer actiever.

Nee ik snap dat zulke therapie niet bij je aanslaat. Gebruik je wel medicatie?
Morriganwoensdag 28 november 2018 @ 21:19
quote:
0s.gif Op woensdag 28 november 2018 20:27 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Ik maak nogmaals een buiging voor je! Ik heb echt diep respect voor hoe je ermee omgaat. En als bijstellen realistisch is, is het heel erg sterk van je. Die fases gaan inderdaad weer voorbij en dan word je ook wel weer actiever.

Nee ik snap dat zulke therapie niet bij je aanslaat. Gebruik je wel medicatie?
Voor mij hoef je echt niet te buigen hoor. Ik heb ook veel respect hoe jij met je situatie omgaat. Van mezelf weet ik dat hulp zoeken echt moeilijk is. Toen ik een aantal jaar geleden vroeg om een mini-opname, was dat al een overwinning voor mij. Zelfs al had ik telefoon op recept, iets blokkeerde me om er gebruik van te maken.

Uiteraard heb ik wel het 'geluk' dat ik geen kinderwens heb. Dat maakt het accepteren van een iets afwijkende levensstijl wel wat makkelijker. Want ik weet van mezelf dat ik niet instaat ben om een kind op te voeden. Een huisdier is al te veel gevraagd. :o

Verder slik ik antipsychoticum.
ChildoftheStarswoensdag 28 november 2018 @ 21:22
quote:
12s.gif Op woensdag 28 november 2018 21:19 schreef Morrigan het volgende:

[..]

Voor mij hoef je echt niet te buigen hoor. Ik heb ook veel respect hoe jij met je situatie omgaat. Van mezelf weet ik dat hulp zoeken echt moeilijk is. Toen ik een aantal jaar geleden vroeg om een mini-opname, was dat al een overwinning voor mij. Zelfs al had ik telefoon op recept, iets blokkeerde me om er gebruik van te maken.

Uiteraard heb ik wel het 'geluk' dat ik geen kinderwens heb. Dat maakt het accepteren van een iets afwijkende levensstijl wel wat makkelijker. Want ik weet van mezelf dat ik niet instaat ben om een kind op te voeden. Een huisdier is al te veel gevraagd. :o

Verder slik ik antipsychoticum.
Vragen om een mini-opname is ook een hele grote stap en overwinning. Hulpvragen is ook erg lastig... Bij mezelf weet ik nooit in te schatten wanneer het weer zover is en wanneer ik het nodig heb :')

Dat van kinderen en huisdier ken ik wel :) ach... een leven kan heel rijk zijn zonder dei dingen...
Franknfurterdonderdag 29 november 2018 @ 10:00
quote:
0s.gif Op woensdag 28 november 2018 19:33 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dit kan misschien een trigger zijn, dus even in een spoiler

SPOILER
Iemand die ik ken heeft deze week suïcide gepleegd. Dit weekend naar de begrafenis. En om even super egocentrisch te zijn: dit triggert me enorm (en nee, geen rare plannen), deels doordat mijn vader is overleden aan suïcide en deels omdat ik zelf ook meer dan eens geprobeerd heb over die rand te stappen. Het doet me pijn om te zien wat voor pijn dit veroorzaakt. En het doet me ook pijn dat iemand zoveel pijn dat deze stap genomen wordt. Ik zit even in de knoop met de pijn van anderen, vermengt met mijn eigen pijn. Ik ga hier niet verder over mijn gevoelens uitweiden, dat is niet gepast, maar laten we zeggen dat ik een beetje verscheurd ben van binnen
Ik wil hiervoor wel even uit lurkstand komen ;). Een paar jaar geleden heeft een vriendin van mijn partner suicide gepleegd en dat was een heel heftige periode voor mij, terwijl ik het meisje 1x ontmoet had en toen amper met haar had gepraat. Het is gewoon zo’n rauwe fase waar je dan doorheen gaat, juist als je het zelf heel erg herkent. Ik schaamde me daar destijds behoorlijk voor, de aandacht hoorde naar de familie en vrienden te gaan vond ik. Maar ik heb het natuurlijk lang en breed besproken met mijn therapeut en toen ben ik tot de conclusie gekomen dat je eigen heftige emoties mogen bestaan naast de heftige emoties van de nabestaanden.
Lonaadonderdag 29 november 2018 @ 10:06
quote:
1s.gif Op donderdag 29 november 2018 10:00 schreef Franknfurter het volgende:

[..]

Ik wil hiervoor wel even uit lurkstand komen ;). Een paar jaar geleden heeft een vriendin van mijn partner suicide gepleegd en dat was een heel heftige periode voor mij, terwijl ik het meisje 1x ontmoet had en toen amper met haar had gepraat. Het is gewoon zo’n rauwe fase waar je dan doorheen gaat, juist als je het zelf heel erg herkent. Ik schaamde me daar destijds behoorlijk voor, de aandacht hoorde naar de familie en vrienden te gaan vond ik. Maar ik heb het natuurlijk lang en breed besproken met mijn therapeut en toen ben ik tot de conclusie gekomen dat je eigen heftige emoties mogen bestaan naast de heftige emoties van de nabestaanden.
dank. Nu hoef ik eigenlijk niks mee te typen. :*

Eigenlijk vind ik het zelf meer dan logisch dat wat voor overlijden dan ook iets triggert bij jezelf. Het is nou eenmaal een hele heftige gebeurtenis vol emotie. Met eigenlijk altijd wel ergens een herkenning. Het herkennen van dat verdriet of die pijn, en zelfs dat betrekken op jezelf, maakt je alleen maar een gevoelig mens, in mjn ogen. En daar is niks mis mee. :)
Pijn en verdriet komt in alle soorten en maten, en om allerlei redenen.
ChildoftheStarsdonderdag 29 november 2018 @ 12:31
quote:
1s.gif Op donderdag 29 november 2018 10:00 schreef Franknfurter het volgende:

[..]

Ik wil hiervoor wel even uit lurkstand komen ;). Een paar jaar geleden heeft een vriendin van mijn partner suicide gepleegd en dat was een heel heftige periode voor mij, terwijl ik het meisje 1x ontmoet had en toen amper met haar had gepraat. Het is gewoon zo’n rauwe fase waar je dan doorheen gaat, juist als je het zelf heel erg herkent. Ik schaamde me daar destijds behoorlijk voor, de aandacht hoorde naar de familie en vrienden te gaan vond ik. Maar ik heb het natuurlijk lang en breed besproken met mijn therapeut en toen ben ik tot de conclusie gekomen dat je eigen heftige emoties mogen bestaan naast de heftige emoties van de nabestaanden.
Eerst even een dikke knuffel voor jou! En dank je wel :*. Goed dat je het besproken hebt! En is de rauwheid bij jou weer gezakt?

Dat gevoel van schaamte herken ik enorm (deels omdat het inderdaad bij de familie hoort te liggen, maar ook deels door eigen acties heb ik het gevoel van "shit, wat ik voel (en dan waarschijnlijk erger) heb ik mijn omgeving ook bijna aangedaan" Ik voel me er extreem schuldig over.
(daarnaast doet het me ook gewoon een beetje denken aan de periode dat mijn vader suïcide had gepleegd)

Dank je wel voor delen... en je hebt gelijk, gevoelens mogen er zijn (en ik kan ze beter voelen dan wegstoppen)

quote:
2s.gif Op donderdag 29 november 2018 10:06 schreef Lonaa het volgende:

[..]

dank. Nu hoef ik eigenlijk niks mee te typen. :*

Eigenlijk vind ik het zelf meer dan logisch dat wat voor overlijden dan ook iets triggert bij jezelf. Het is nou eenmaal een hele heftige gebeurtenis vol emotie. Met eigenlijk altijd wel ergens een herkenning. Het herkennen van dat verdriet of die pijn, en zelfs dat betrekken op jezelf, maakt je alleen maar een gevoelig mens, in mjn ogen. En daar is niks mis mee. :)
Pijn en verdriet komt in alle soorten en maten, en om allerlei redenen.
Je hebt gelijk...
dank je wel :*

[ Bericht 2% gewijzigd door ChildoftheStars op 29-11-2018 12:46:07 ]
Franknfurterdonderdag 29 november 2018 @ 20:21
quote:
0s.gif Op donderdag 29 november 2018 12:31 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Eerst even een dikke knuffel voor jou! En dank je wel :*. Goed dat je het besproken hebt! En is de rauwheid bij jou weer gezakt?

De rauwheid was wel snel gezakt ja, vooral door het gesprek met mijn therapeut destijds. Gewoon even jezelf nu gunnen dat je emoties mag voelen en ze vooral niet opkroppen! Hier kom je ook wel weer doorheen ;)
ChildoftheStarsdonderdag 29 november 2018 @ 20:23
quote:
0s.gif Op donderdag 29 november 2018 20:21 schreef Franknfurter het volgende:

[..]

De rauwheid was wel snel gezakt ja, vooral door het gesprek met mijn therapeut destijds. Gewoon even jezelf nu gunnen dat je emoties mag voelen en ze vooral niet opkroppen! Hier kom je ook wel weer doorheen ;)
Oh ik kom hier zeker doorheen. Het is gewoon lastig dat ik haar kende via de kliniek (meerdere malen samen een tijd opgesloten gezeten en een goede klik) en haar dochter is een goede vriendin van me. Dat maakt het gewoon ingewikkeld.
Zeker omdat ik bepaalde associaties heb met suïcide (vader, eigen serieuze pogingen als ik psychotisch ben) enz. Niet belangrijk, maar het speelt wel even op
kuolemadonderdag 29 november 2018 @ 21:09
Sterkte CotS. Ik kan me voorstellen dat dat heel confronterend is op verschillende manieren.
quote:
99s.gif Op zondag 25 november 2018 21:35 schreef summer2bird het volgende:

[..]

SPOILER
Nou dit jaar in een notendop: Vader is vreemdgegaan, ouders in een vechtscheiding, contact verbroken met vader maar hij blijft stalken en bedreigen. Vader gaat bijna achter mijn moeder wonen met zijn nieuwe slet. Alles komt op de gezamelijke whatsapp met ingestortte moeder. Zusje krijgt zeldzame heftige hersenziekte, ik krijg de mededeling dat ze het begeleid wonen hier gaan herzien en een andere plek mag zoeken, het team op de afdeling is inmiddels een soap icl vechtende begeleiders en gescheld op de vloer.

Zoek maar een aanleiding uit haha.
Wat een naar jaar heb je gehad :{.
Vreemde situatie in je laatste zin, dat hoort toch niet te gebeuren? Lijkt me ook geen prettige woonomgeving meer dan.
quote:
0s.gif Op woensdag 28 november 2018 19:03 schreef Catnip het volgende:
Hallo allemaal,

Sorry soms post ik wat, en dan een hele lange tijd niet.
Heeft een van jullie ervaring met positieve en negatieve overdracht?

Overigens gaat het fucked up, ik voel me verschrikkelijk kut, depressief, en ik heb het gevoel dat ik gewoon een soort uit elkaar barst van de negatieve emoties. Mijn omgeving lijkt het eigenlijk amper door te hebben. En als ik zeg dat het niet gaat dan word er ook niet echt op gereageerd. Meestal reageren ze pas als het echt mis gaat. Dat wil ik voorkomen.
Hey.
Ik heb geen ervaring met wat je noemt, weet ook niet wat je ermee bedoelt.

Wie reageert er niet als je zegt dat het niet gaat? Mensen uit je directe omgeving of ook hulpverleners (als je die hebt)? Wat denk je dat je van jezelf en van anderen nodig hebt om te voorkomen dat het 'echt misgaat'?
Newssworlddonderdag 29 november 2018 @ 22:25
quote:
0s.gif Op donderdag 29 november 2018 21:09 schreef kuolema het volgende:
Sterkte CotS. Ik kan me voorstellen dat dat heel confronterend is op verschillende manieren.

[..]

Wat een naar jaar heb je gehad :{.
Vreemde situatie in je laatste zin, dat hoort toch niet te gebeuren? Lijkt me ook geen prettige woonomgeving meer dan.

[..]

Hey.
Ik heb geen ervaring met wat je noemt, weet ook niet wat je ermee bedoelt.

Wie reageert er niet als je zegt dat het niet gaat? Mensen uit je directe omgeving of ook hulpverleners (als je die hebt)? Wat denk je dat je van jezelf en van anderen nodig hebt om te voorkomen dat het 'echt misgaat'?
Dat is ook echt het nadeel aan psychische dingen. Je kan zelf soms geen eens uit leggen 'wat' er aan de hand is.
Als je been gebroken is, en in het gips zit dan is het gewoon heel duidelijk, dat is met dit wel iets anders.
ChildoftheStarsdonderdag 29 november 2018 @ 22:31
quote:
1s.gif Op donderdag 29 november 2018 22:25 schreef Newssworld het volgende:

[..]

Dat is ook echt het nadeel aan psychische dingen. Je kan zelf soms geen eens uit leggen 'wat' er aan de hand is.
Als je been gebroken is, en in het gips zit dan is het gewoon heel duidelijk, dat is met dit wel iets anders.
Naja.. je kan vergelijken met elke biochemische aandoening (bijvoorbeeld diabetes, zie je ook niet gelijk), alleen is dit neurologisch gelegen.
ChildoftheStarsdonderdag 29 november 2018 @ 22:31
quote:
0s.gif Op donderdag 29 november 2018 21:09 schreef kuolema het volgende:
Sterkte CotS. Ik kan me voorstellen dat dat heel confronterend is op verschillende manieren.

Dank je wel :*
Newssworlddonderdag 29 november 2018 @ 22:35
quote:
0s.gif Op donderdag 29 november 2018 22:31 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Naja.. je kan vergelijken met elke biochemische aandoening (bijvoorbeeld diabetes, zie je ook niet gelijk), alleen is dit neurologisch gelegen.
Ja klopt

Maar het voorbeeldje van been in het gips bedoel ik dat de omgeving eerder begrip kan tonen (soms zien mensen het als aanstellen, psychische dingen) en kunnen helpen, en er ook nog is een duidelijke tijd aan vast zit wanneer het over is.
ChildoftheStarsdonderdag 29 november 2018 @ 22:37
quote:
1s.gif Op donderdag 29 november 2018 22:35 schreef Newssworld het volgende:

[..]

Ja klopt

Maar het voorbeeldje van been in het gips bedoel ik dat de omgeving eerder begrip kan tonen (soms zien mensen het als aanstellen, psychische dingen) en kunnen helpen, en er ook nog is een duidelijke tijd aan vast zit wanneer het over is.
Dat is waar...
Misschien (ik weet het eigenlijk wel zeker) ben ik enorm gezegend met mijn omgeving.
DancingPhoebevrijdag 30 november 2018 @ 10:36
quote:
1s.gif Op woensdag 21 november 2018 12:35 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ik heb even tijd genomen alles te laten bezinken.

Ik ben dit helemaal met je eens. En toch vind ik het lastiger gedaan dan gezegd.

Wat momenteel vooral nog speelt is dat ik moeite heb met loslaten van negatieve oude sentimenten naar mensen. Dat houdt me echt een beetje tegen om wat andere mensen te zoeken. En maakt me regelmatig gewoon stikchagrijnig.

Ik zit momenteel halve dagen na te denken over een vervelende en pijnlijke situatie van anderhalf jaar geleden (iemand die ik in mijn vriendenkring introduceerde, populair werd, vervolgens mij de kring uit werkte, en de groep die nu doet of de neus bloedt) terwijl ik daar alleen mezelf mee heb en ik zoveel gelukkiger zou zijn als ik er niet zoveel mee bezig was.

Maar ergens lukt het niet het los te laten, ik kan het maar niet verkroppen en het doet nog steeds pijn dat mensen die me erg dierbaar waren me gevoelsmatig zo hebben laten vallen. Ik heb op verschillende manieren geprobeerd 't los te laten, zelfs op een goede manier aan degenen die open staan voor een gesprek uitgelegd wat het met me gedaan had en dat ik zoiets niet had laten gebeuren als de situatie andersom was. Daar kwam weinig op terug.Ook in mijn therapie heb ik het besproken en er een sessie aan besteed.

Ik baal ervan dat ik steeds weer in m'n hoofd zit te herhalen hoe ik wel niet die mensen even een hatelijk veeg uit de pan zal geven. Het ze betaald zetten ofzo. Terwijl ik helemaal zo niet wil zijn maar ook gewoon niet goed weet wat ik kan doen dit goed los te laten en niet continue hatelijke gedachten te hebben.

Ik denk wel echt dat het oplossen van dit niet los kunnen laten ook een goed leermoment is om in de toekomst andere, beter passende vriendschappen aan te kunnen gaan en te behouden.
Sorry voor de late reactie, dit is geen mobielfoktopic voor mij, dus soms duurt het even :)

Die hatelijke gedachten die je noemt zijn voor mij een soort primaire gedachte (geweest, soms terugkomend). Die gedachtes heb ik dan weer uitgeplozen en van alle kanten bekeken en uiteindelijk heb ik daardoor vrede met nauwelijks contact meer hebben met mensen waar ik daarvoor heel goed bevriend was. Er was voor mij een lijn overtreden en ondanks dat je in eerste instantie boos en verdrietig bent over het overgaan van die lijn, voelde het voor mij heel krachtig om te zeggen "dit is niet meer iets wat mijn energie waard is" en mijn energie dus op andere dingen en mensen te concentreren waarbij wel energie overbleef, omdat er ook energie terugkomt en opbouwt in het contact.

Het is kut dat dingen soms anders lopen dan je wil, maar dat blijft oncontroleerbaar, alleen hoe jij er mee omgaat heb je in de hand. Dus haal er uit wat je er wel uit kunt halen (wat heb ik fout gedaan? waar heb ik spijt van? Wat had ik anders moeten doen? Hoe ga ik hier een volgende keer mee om?), vergeef jezelf voor jouw aandeel en de ander voor het hunne (hoooooooooohm) en laat de negatieve emoties los, waar uiteindelijk jij alleen last van hebt (dan blijven ze je dus kwetsen).

Dat voelde voor mij uiteindelijk zo goed, omdat het voelde als bewust en rationeel met de dingen omgaan en me niet laten leiden door mn emoties (die voor mij altijd heel dubbel voelen, dus hoe kun je je daar dan in hemelsnaam op baseren?)
ChildoftheStarsvrijdag 30 november 2018 @ 17:03
Begrafenis heeft er goed ingehakt bij mij
Droopievrijdag 30 november 2018 @ 22:49
Heeft mijn Praktijk ondersteuner na 5 maanden ziekte gewoon weer een ziekte.
Na 2 afspraken is de 3e afspraak tot nader order weer verzet.

Zeg ik tegen die assistente ja maar mijn afbouwschema dan?
Ja daar bellen we nog over (ze moeten nu nog terugbellen :'))
julius123maandag 3 december 2018 @ 14:36
Wat een kutziekte is dit toch.
Ik sta op het punt om op te geven, na alle behandelingen die eventjes iets rust geven maar daarna komt alles glashard weer terug.
Na het beginnen met gebruiken van medicijnen en weer afbouwen tot 8x toe. Ik heb het gevoel dat niks meer werkt of gaat werken. Ik wil me niet meer zo voelen.
Myraeladinsdag 4 december 2018 @ 17:37
quote:
0s.gif Op vrijdag 30 november 2018 22:49 schreef Droopie het volgende:
Heeft mijn Praktijk ondersteuner na 5 maanden ziekte gewoon weer een ziekte.
Na 2 afspraken is de 3e afspraak tot nader order weer verzet.

Zeg ik tegen die assistente ja maar mijn afbouwschema dan?
Ja daar bellen we nog over (ze moeten nu nog terugbellen :'))
Heb je ondertussen al iets gehoord? Is wel heel slecht geregeld. Alsin, ziekte is voor iedereen kut, maar het zou wel fijn zijn als ze dat wat beter kunnen opvangen.

quote:
0s.gif Op maandag 3 december 2018 14:36 schreef julius123 het volgende:
Wat een kutziekte is dit toch.
Ik sta op het punt om op te geven, na alle behandelingen die eventjes iets rust geven maar daarna komt alles glashard weer terug.
Na het beginnen met gebruiken van medicijnen en weer afbouwen tot 8x toe. Ik heb het gevoel dat niks meer werkt of gaat werken. Ik wil me niet meer zo voelen.
Heel naar om te horen. Hopelijk lukt het je toch om door te zetten.
Myraeladinsdag 4 december 2018 @ 17:44
Hier ging het goed met m'n angst, superfijn. En toen ging het ineens heel erg hard, werd ik gebeld voor een baan, gesprek gehad en aanstaande maandag begin ik. Van m'n studenten bijbaantje waar ik te lang in ben blijven hangen naar een 'grote mensen baan'. Heel enthousiast over, maar toch ook wel gespannen.

Omdat ik al zo snel begin, moet ik tegelijkertijd ook nog wat avonden en weekenden bij m'n oude werk werken tot eind dit jaar. Hopelijk neem ik niet teveel hooi op m'n vork. Komende dagen moet ik ook nog oefenen met met het ov reizen. Dat heb ik sinds m'n angststoornis begon nog niet gedaan, dus daar zie ik ook tegenop.

Maar, ondanks dat het nu even voor spanning zorgt, denk ik wel dat dit heel goed voor me gaat zijn. Ik werk nu altijd vanuit huis, dus dat is ook wel erg veilig. Gewoon elke dag verplicht de deur uit, en onder de mensen zijn, is gewoon net even die laatste stap die ik moet maken. En dat kan ik ook gewoon.

Ik las ergens dat zenuwen een te sterke emotie zijn om weg te stoppen, maar dat je ze wel een beetje positief om kunt zetten door het als enthousiasme te zien. Dus dat ga ik proberen. Niet telkens m'n angst benadrukken, maar vooral benadrukken hoe gaaf het allemaal is.
Nijnadinsdag 4 december 2018 @ 19:55
Klinkt goed Myraella!
Heel veel succes!
kuolemadinsdag 4 december 2018 @ 20:55
quote:
0s.gif Op maandag 3 december 2018 14:36 schreef julius123 het volgende:
Wat een kutziekte is dit toch.
Ik sta op het punt om op te geven, na alle behandelingen die eventjes iets rust geven maar daarna komt alles glashard weer terug.
Na het beginnen met gebruiken van medicijnen en weer afbouwen tot 8x toe. Ik heb het gevoel dat niks meer werkt of gaat werken. Ik wil me niet meer zo voelen.
Je hebt het gevoel dat niets werkt, maar schrijft ook dikgedrukte - behandelingen die wel even rust geven. Wat voor behandelingen bedoel je daarmee?
Houd vol :* Ik weet hoe het voelt.
julius123woensdag 5 december 2018 @ 14:01
quote:
0s.gif Op dinsdag 4 december 2018 20:55 schreef kuolema het volgende:

[..]

Je hebt het gevoel dat niets werkt, maar schrijft ook dikgedrukte - behandelingen die wel even rust geven. Wat voor behandelingen bedoel je daarmee?
Houd vol :* Ik weet hoe het voelt.
Ik had even een hele slechte dag eergisteren, maar ik heb allerlei therapieën gevolg(EMDR tegen ptsd, CGT, groepstherapie, dagbehandeling) En ondertussen ook meerdere medicijnen geprobeerd, steeds afbouwen is een hel. Bedankt voor de steun iig :)
Droopiewoensdag 5 december 2018 @ 15:54
quote:
0s.gif Op dinsdag 4 december 2018 17:37 schreef Myraela het volgende:

[..]

Heb je ondertussen al iets gehoord? Is wel heel slecht geregeld. Alsin, ziekte is voor iedereen kut, maar het zou wel fijn zijn als ze dat wat beter kunnen opvangen.

[..]


Ik ben zelf vandaag maar gaan bellen met de assistente met de opmerking ik ga van 4x per dag 2mg naar 3x per dag 2mg. Ik hoor het wel als het niet goed is.

De praktijkondersteuner is "ziek" en ik vroeg komt ze nog terug dit jaar, het antwoord was nee waarschijnlijk komt ze helemaal niet meer terug :')

Ben sinds een week ook compleet gestopt met drinken (of het definitief is weet ik niet).
Maar between jobs en weinig structuur (en nog meer ellende in mijn omgeving) is drank bij mij een trigger voor nog meer onrust in hoofd en lichaam.

Dus ik doe om de dag leuke dingen en de andere dag helemaal niets.
ChildoftheStarsdonderdag 6 december 2018 @ 15:14
Pffffft... soms heb je zo van die dagen dat je jezelf intens haat. Ik kan mezelf even niet aan
Franknfurterdonderdag 6 december 2018 @ 15:24
quote:
0s.gif Op donderdag 6 december 2018 15:14 schreef ChildoftheStars het volgende:
Pffffft... soms heb je zo van die dagen dat je jezelf intens haat. Ik kan mezelf even niet aan
Volgens mij heb jij het meer andersom.. Dat je zo heel af en toe wel eens een dag hebt dat je jezelf niet haat. Je hebt al zoveel overleefd en daar mag je al zo belachelijk trots op zijn! Geen enkele reden om jezelf te haten eigenlijk ;). Wat is er aan de hand dat je je nu zo voelt?
ChildoftheStarsdonderdag 6 december 2018 @ 15:30
quote:
0s.gif Op donderdag 6 december 2018 15:24 schreef Franknfurter het volgende:

[..]

Volgens mij heb jij het meer andersom.. Dat je zo heel af en toe wel eens een dag hebt dat je jezelf niet haat. Je hebt al zoveel overleefd en daar mag je al zo belachelijk trots op zijn! Geen enkele reden om jezelf te haten eigenlijk ;). Wat is er aan de hand dat je je nu zo voelt?
Dank je wel :*
Ik ben gewoon een beetje oververmoeid en dat irriteert me. Gisteren had ik en tekenles (wat voor mij al pittig is) en daarna vrienden. Dat is was niet slim en vandaag betaal ik de prijs daarvoor. Ik ben enkel naar de apotheek geweest en verder niks gedaan.
En eten gaat vandaag niet goed. En de zelfzorg gaat al een paar dagen niet goed. En de hele ochtend liggen dommelen in bed en nog steeds moe. Gewoon bleh.

Dat is genoeg gemopperd. Morgen ga ik lekker een cadeau voor een vriendin maken en lekker knutselen...

En nu lief zijn voor mezelf: veel thee, series en gezellig de kerstlichtjes aan... alles wat ik fijn vind. Misschien zo even de empowering dichtbundeltjes erbij pakken
Franknfurterdonderdag 6 december 2018 @ 15:38
quote:
0s.gif Op donderdag 6 december 2018 15:30 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dank je wel :*
Ik ben gewoon een beetje oververmoeid en dat irriteert me. Gisteren had ik en tekenles (wat voor mij al pittig is) en daarna vrienden. Dat is was niet slim en vandaag betaal ik de prijs daarvoor. Ik ben enkel naar de apotheek geweest en verder niks gedaan.
En eten gaat vandaag niet goed. En de zelfzorg gaat al een paar dagen niet goed. En de hele ochtend liggen dommelen in bed en nog steeds moe. Gewoon bleh.

Dat is genoeg gemopperd. Morgen ga ik lekker een cadeau voor een vriendin maken en lekker knutselen...

En nu lief zijn voor mezelf: veel thee, series en gezellig de kerstlichtjes aan... alles wat ik fijn vind. Misschien zo even de empowering dichtbundeltjes erbij pakken
Les geleerd voor de volgende keer dan, geen tekenles en vrienden achter elkaar! Zo leer je steeds weer een beetje meer hoe je voor jezelf kunt zorgen :). Morgen is een nieuwe dag oke, dan ga je weer gewoon netjes goed voor jezelf zorgen en mag je daar ook weer fouten in maken. Je kunt het!
ChildoftheStarsdonderdag 6 december 2018 @ 16:26
quote:
0s.gif Op donderdag 6 december 2018 15:38 schreef Franknfurter het volgende:

[..]

Les geleerd voor de volgende keer dan, geen tekenles en vrienden achter elkaar! Zo leer je steeds weer een beetje meer hoe je voor jezelf kunt zorgen :). Morgen is een nieuwe dag oke, dan ga je weer gewoon netjes goed voor jezelf zorgen en mag je daar ook weer fouten in maken. Je kunt het!
Die les had ik al geleerd, alleen door Sinterklaas kwam het even zo uit.
Dank je wel :*
Nijnavrijdag 7 december 2018 @ 11:35
quote:
0s.gif Op donderdag 6 december 2018 16:26 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Die les had ik al geleerd, alleen door Sinterklaas kwam het even zo uit.
Dank je wel :*
Herkenbaar... dat je eigenlijk wel weet dat het niet handig is en het dan toch maar doet omdat het "niet anders kan".
Althans, ik plan dan tegen beter weten dingen in, omdat het "niet anders kan". Kan wel anders, ik kan ook nee zeggen, maar dat is nog een punt(je) van oefening....
ChildoftheStarsvrijdag 7 december 2018 @ 11:51
quote:
0s.gif Op vrijdag 7 december 2018 11:35 schreef Nijna het volgende:

[..]

Herkenbaar... dat je eigenlijk wel weet dat het niet handig is en het dan toch maar doet omdat het "niet anders kan".
Althans, ik plan dan tegen beter weten dingen in, omdat het "niet anders kan". Kan wel anders, ik kan ook nee zeggen, maar dat is nog een punt(je) van oefening....
Meestal is nee bij mij ook echt wel nee op de woensdag en vrijdag. Ik vond het alleen heel erg naar dat ik geen Sinterklaas zou vieren, voor het eerst in mijn leven en dat voelde best eenzaam aan. Sowieso vind ik december een beetje moeilijk. Dus daarom een ja teveel ;)

Hopelijk krijg je het snel onder de knie om nee te zeggen :*
Nijnavrijdag 7 december 2018 @ 13:26
quote:
0s.gif Op vrijdag 7 december 2018 11:51 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Meestal is nee bij mij ook echt wel nee op de woensdag en vrijdag. Ik vond het alleen heel erg naar dat ik geen Sinterklaas zou vieren, voor het eerst in mijn leven en dat voelde best eenzaam aan. Sowieso vind ik december een beetje moeilijk. Dus daarom een ja teveel ;)

Hopelijk krijg je het snel onder de knie om nee te zeggen :*
Ah, zo te zien heb jij het nee zeggen beter onder de knie al ;).
Was het Sint vieren wel gezellig? Dat scheelt dan misschien een beetje.
En soms heb je van die dagen dat het gewoon niet wil, nou ja, dan maar een baaldag en de dag erna weer met een schone lei beginnen.
December is ook niet mijn favoriete maand, ik heb er moeite mee dat iedereen van alles van je lijkt te verwachten omdat het zogenaamd "zo hoort". En dat je erop aangekeken wordt als je je grenzen aangeeft.
En de kinderen moe, aan vakantie toe en een schoolprogramma vol met allerlei anders dan anders dingen. Best leuk, maar het is zoveel achter elkaar dat ik altijd weer blij ben als ze in januari weer naar school gaan en we weer in een normaal ritme komen ;).

:*
ChildoftheStarsvrijdag 7 december 2018 @ 13:46
quote:
0s.gif Op vrijdag 7 december 2018 13:26 schreef Nijna het volgende:

[..]

Ah, zo te zien heb jij het nee zeggen beter onder de knie al ;).
Was het Sint vieren wel gezellig? Dat scheelt dan misschien een beetje.
En soms heb je van die dagen dat het gewoon niet wil, nou ja, dan maar een baaldag en de dag erna weer met een schone lei beginnen.
Hahaha, door vallen en opstaan geleerd. Alleen het blijft wel met enorme schuldgevoelens, maar als ik moet kiezen tussen een psychose/manie of schuldgevoel, dan weet ik het wel.
En sinterklaas was zeker de moeite waard O+
quote:
December is ook niet mijn favoriete maand, ik heb er moeite mee dat iedereen van alles van je lijkt te verwachten omdat het zogenaamd "zo hoort". En dat je erop aangekeken wordt als je je grenzen aangeeft.
En de kinderen moe, aan vakantie toe en een schoolprogramma vol met allerlei anders dan anders dingen. Best leuk, maar het is zoveel achter elkaar dat ik altijd weer blij ben als ze in januari weer naar school gaan en we weer in een normaal ritme komen ;).

:*
Dat klinkt als een heel zware maand voor je :*
(ik heb op den duur gewoon nee gezegd tegen alle feestjes, en mensen hebben er meer begrip voor dan je denkt). Januari is inderdaad een fijne maand... Sterkte lieverd :*
ChildoftheStarsvrijdag 7 december 2018 @ 16:46
Ik voel me zo zo zo zo ongelukkig :{
Momenteel doe ik alles wat ik leuk vind. Mijn huis is netjes en rustig. Ik heb een sociaal leven, iedereen staat voor me klaar (ik ben echt een enorm gezegend mens!)... en mijn hart is kapot. (vrijwilligers)werk wordt me nog afgeraden. Komende week ga ik een abo op de bieb regelen, zodat ik elke dag wat informatiefs kan lezen over interessante onderwerpen... Alleen elke avond ben ik moe en stort ik een beetje in.
#ANONIEMvrijdag 7 december 2018 @ 17:16
quote:
0s.gif Op vrijdag 7 december 2018 16:46 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik voel me zo zo zo zo ongelukkig :{
Momenteel doe ik alles wat ik leuk vind. Mijn huis is netjes en rustig. Ik heb een sociaal leven, iedereen staat voor me klaar (ik ben echt een enorm gezegend mens!)... en mijn hart is kapot. (vrijwilligers)werk wordt me nog afgeraden. Komende week ga ik een abo op de bieb regelen, zodat ik elke dag wat informatiefs kan lezen over interessante onderwerpen... Alleen elke avond ben ik moe en stort ik een beetje in.
Jezelf ongelukkig voelen is ook niet erg.
Daarmee leren uithouden is best moeilijk...
Probeer uit te gaan als daar jouw behoefte ligt, maar gewoon om buiten te zijn en niet omdat je iets informatiefs zou moeten lezen.

Angst mag er zijn, vlucht er niet voor.
Wees wat liever voor jezelf :)
Nijnavrijdag 7 december 2018 @ 17:36
Dank je CotS.
Ik denk dat we nu de feestdagen niet al te vol hebben gestopt, het is ook niet dat ik het niet gezellig vind, maar het kost me veel energie.
En ik heb het er niet voor over dat mijn gezin er nog een week van kan meegenieten dat ik over mijn grenzen ben gegaan.

Wat naar dat je je zo ongelukkig voelt. Mag ik zeggen dat ik het wel goed vind dat je toch wel dingen doet, je huis netjes en rustig hebt, mensen om je heen hebt.
Dat doe je toch maar wel.
En het is niet zo dat je je niet ongelukkig zou mogen voelen als je doet wat je leuk vindt enzovoort... je kan "gezegend" zijn (wanneer ben je eigenlijk gezegend...) en je toch ongelukkig voelen. En misschien voel je je dan juist nog wel ongelukkiger, als je het gevoel hebt dat je gezegend bent en je toch zo voelt. Ik sluit me aan bij scrupulus, probeer wat liever te zijn voor jezelf!
ChildoftheStarsvrijdag 7 december 2018 @ 18:38
quote:
0s.gif Op vrijdag 7 december 2018 17:16 schreef scrupuleus het volgende:

[..]

Jezelf ongelukkig voelen is ook niet erg.
Daarmee leren uithouden is best moeilijk...
Probeer uit te gaan als daar jouw behoefte ligt, maar gewoon om buiten te zijn en niet omdat je iets informatiefs zou moeten lezen.

Angst mag er zijn, vlucht er niet voor.
Wees wat liever voor jezelf :)
Naja... er komen hopelijk betere momenten aan. Het is nu gewoon even moeilijk... Komt vast wel goed.... naar buiten gaan is zo'n uitdaging momenteel. Ik heb sterk de neiging om de hele dag maar binnen in mijn pyjama te zitten (al heb ik nu wel als doel om elke werkdag naar buiten te gaan: boodschappen, apotheek, vrienden en clubjes. Maar gemakkelijk is het niet).

Ik weet niet of ik bang ben, maar eerder een beetje somber...

Dank je wel :*

quote:
0s.gif Op vrijdag 7 december 2018 17:36 schreef Nijna het volgende:
Dank je CotS.
Ik denk dat we nu de feestdagen niet al te vol hebben gestopt, het is ook niet dat ik het niet gezellig vind, maar het kost me veel energie.
En ik heb het er niet voor over dat mijn gezin er nog een week van kan meegenieten dat ik over mijn grenzen ben gegaan.
Dat klinkt heel erg verstandig in mijn oren. Feestdagen moeten inderdaad je niet je nek kosten. Niet alleen omwille je gezin, maar vooral omwille jezelf. Veel sterkte en lief zijn voor jezelf (ja jij ook ;) :* )
quote:
Wat naar dat je je zo ongelukkig voelt. Mag ik zeggen dat ik het wel goed vind dat je toch wel dingen doet, je huis netjes en rustig hebt, mensen om je heen hebt.
Dat doe je toch maar wel.
En het is niet zo dat je je niet ongelukkig zou mogen voelen als je doet wat je leuk vindt enzovoort... je kan "gezegend" zijn (wanneer ben je eigenlijk gezegend...) en je toch ongelukkig voelen. En misschien voel je je dan juist nog wel ongelukkiger, als je het gevoel hebt dat je gezegend bent en je toch zo voelt. Ik sluit me aan bij scrupulus, probeer wat liever te zijn voor jezelf!
Dank je wel :* Ik doe echt mijn best.
Ik ben gezegend omdat er in mijn leven heel veel meevallers en gelukjes heb. De meeste dingen zitten me eigenlijk altijd wel mee (altijd goed weer als ik op vakantie ben, goede vrienden, zo maar Sinterklaascadeautjes krijgen van vrienden, een lieve moeder...). Dus niks te klagen :)

Ik ben best wel lief voor mezelf hoor :* Soms juist te, vind ik

tumblr_oz3g75dnXZ1vnikvfo1_500.png
Tinkepinkvrijdag 7 december 2018 @ 18:42
quote:
0s.gif Op vrijdag 7 december 2018 16:46 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik voel me zo zo zo zo ongelukkig :{
Momenteel doe ik alles wat ik leuk vind. Mijn huis is netjes en rustig. Ik heb een sociaal leven, iedereen staat voor me klaar (ik ben echt een enorm gezegend mens!)... en mijn hart is kapot. (vrijwilligers)werk wordt me nog afgeraden. Komende week ga ik een abo op de bieb regelen, zodat ik elke dag wat informatiefs kan lezen over interessante onderwerpen... Alleen elke avond ben ik moe en stort ik een beetje in.
VInd je het echt raar dat je moe bent? Je blijft maar rennen en lijkt te weinig rust te nemen. Nu weer een abo op de bieb “om elke dag wat informatiefs te lezen”. Is het niet beter om eens een beetje pas op de plaats te maken?
Thuisblijven is echt niet erg. Wel aankleden, douchen, tandenpoetsen natuurlijk (en gezond koken), maar het helemaal niet erg om een paar dagen per week je terug te trekken.
ChildoftheStarsvrijdag 7 december 2018 @ 18:47
quote:
1s.gif Op vrijdag 7 december 2018 18:42 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

VInd je het echt raar dat je moe bent? Je blijft maar rennen en lijkt te weinig rust te nemen. Nu weer een abo op de bieb “om elke dag wat informatiefs te lezen”. Is het niet beter om eens een beetje pas op de plaats te maken?
Dat valt echt heel erg mee. Twee sociale afspraken in de week, twee clubjes en that's it. Ik doe echt een pas op de plaats en dat is juist zo moeilijk :{ Ik heb vier bezette dagdelen in de week maar... Voor de rest knutsel ik, lees ik, kijk series en het huishouden.
Tinkepinkvrijdag 7 december 2018 @ 18:50
quote:
0s.gif Op vrijdag 7 december 2018 18:47 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Dat valt echt heel erg mee. Twee sociale afspraken in de week, twee clubjes en that's it. Ik doe echt een pas op de plaats en dat is juist zo moeilijk :{ Ik heb vier bezette dagdelen in de week maar... Voor de rest knutsel ik, lees ik, kijk series en het huishouden.
Zal ik je iets geks vertellen, dat zou voor mij al te veel zijn, zoveel verplichtingen in de week. Ik heb een vaste afspraak ‘s avonds en een sociale afspraak op een andere dag die niet iedere week doorgaat, en daarmee zit ik al aan mijn tax met vaste sociale verplichtingen. Heb er nu nog een training bij de komende 15 weken, maar merk dat ik het best veel vind.
Ja, ik werk overdag (ben wel veel alleen thuis aan het werk), maar jij werkt ook: aan jezelf. Dat is een meer dan fulltime job.
ChildoftheStarsvrijdag 7 december 2018 @ 18:51
quote:
1s.gif Op vrijdag 7 december 2018 18:42 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

VInd je het echt raar dat je moe bent? Je blijft maar rennen en lijkt te weinig rust te nemen. Nu weer een abo op de bieb “om elke dag wat informatiefs te lezen”. Is het niet beter om eens een beetje pas op de plaats te maken?
Thuisblijven is echt niet erg. Wel aankleden, douchen, tandenpoetsen natuurlijk (en gezond koken), maar het helemaal niet erg om een paar dagen per week je terug te trekken.
Dat's de vinger op de zere plek... Ik probeer het echt te doen, maar het is extreem moeilijk... Momenteel heb ik het doel elke dag tandenpoetsen, en als dat goed gaat douchen erbij etc. En ondertussen hopen dat ik weer bij de Intensive Home Treatment terecht kan, totdat ik bij het FACT terecht kan
ChildoftheStarsvrijdag 7 december 2018 @ 18:54
quote:
1s.gif Op vrijdag 7 december 2018 18:50 schreef Tinkepink het volgende:

[..]

Zal ik je iets geks vertellen, dat zou voor mij al te veel zijn, zoveel verplichtingen in de week. Ik heb een vaste afspraak ‘s avonds en een sociale afspraak op een andere dag die niet iedere week doorgaat, en daarmee zit ik al aan mijn tax met vaste sociale verplichtingen. Heb er nu nog een training bij de komende 15 weken, maar merk dat ik het best veel vind.
Ja, ik werk overdag (ben wel veel alleen thuis aan het werk), maar jij werkt ook: aan jezelf. Dat is een meer dan fulltime job.
:* Dat is niet gek en dat weet je ook :* En training erbij en werk... dat is al heel erg veel

Hm... ja je hebt gelijk.. Voor mezelf zorgen vind ik al extreem moeilijk
ChildoftheStarsvrijdag 7 december 2018 @ 18:56
(mijn week is maandag vriendin, dinsdag vrij, woensdag tekenles, donderdag apotheek en eens per maand handwerkclubje. Vrijdag breicafé en boodschappen + huishouden. Weekend vrij. En dan op dinsdag of donderdag nog wat sociaals, eventueel)