quote:Depressie
Iemand met een depressie heeft last van een hevige neerslachtigheid.
Die neerslachtigheid klaart niet na een paar dagen vanzelf op, maar duurt minimaal twee weken. Depressie moet niet verward worden met 'gewone' neerslachtigheid die iedereen wel eens heeft. Bij een depressie is deze heviger en tast het dagelijks functioneren aan.
Bron: http://www.trimbos.nl/onderwerpen/psychische-gezondheid/depressie
quote:Angststoornissen
Angststoornissen zijn in de psychiatrie de meest voorkomende aandoeningen. Sommige van deze aandoeningen worden fobie genoemd. Het gemeenschappelijke kenmerk van angststoornissen, is dat er sprake is van angst. Mensen kunnen zo angstig zijn dat het hun leven ontregelt.
Wanneer spreken we van een angststoornis?
Angst is een gevoel dat optreedt bij dreigend gevaar. De emotie ontstaat als het welzijn van een persoon direct wordt bedreigd, maar ook als een persoon een situatie als bedreigend ervaart. Als een angst geen reële grond heeft en de betrokken persoon er sociale of beroepsmatige problemen door ondervindt, is er sprake van een stoornis.
In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-IV worden de volgende angststoornissen onderscheiden:
Paniekstoornis met of zonder agorafobie
Sociale fobie of angststoornis
Specifieke of enkelvoudige fobie
Obsessief-compulsieve stoornis of dwangstoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
Hypochondrie
Angststoornis door een lichamelijke aandoening
Acute stressstoornis
Angststoornis door alcohol of drugs
Voor de Multidisciplinaire Richtlijn Angststoornissen is de indeling van de DSM-IV als uitgangspunt genomen. Van de onderscheiden angststoornissen zijn de volgende aandoeningen opgenomen in de richtlijnen:
Paniekstoornis met en zonder agorafobie
Sociale fobie
Specifieke fobie
Obsessief-compulsieve stoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Posttraumatische stress-stoornis
quote:In het diagnostisch classificatiesysteem DSM-5 zijn de angststoornissen zoals ze in het DSM-IV vermeld werden, opgesplitst in drie categorieën:
1) de angststoornissen
2) de obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (ocgs)
3) de trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Angststoornissen in het DSM-5:
Paniekstoornis
Agorafobie
Specifieke fobie
Sociale angststoornis
Gegeneraliseerde angststoornis
Separatieangststoornis
Selectief mutisme
Angststoornis door een middel of medicatie
Angststoornis door een andere medische aandoening
angststoornis (niet anders omschreven)
Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen
Obsessieve-compulsieve stoornis (OCD)
Stoornis in de lichaamsbeleving
Hoarding (het dwangmatig verzamelen van dingen)
Trichotillomanie (het regelmatig uittrekken van het eigen haar)
Excoriation disorder/Dermatillomanie (het regelmatig pulken aan de eigen huid)
Trauma- en stressorgerelateerde stoornissen
Reactieve hechtingsstoornis
Ontremde sociale engagementstoornis
Posttraumatische stressstoornis
Acute stressstoornis
Aanpassingsstoornissen
quote:FOK! heeft nu ook zijn eigen IRC-kanaal voor de mensen in "Depressie & Angst". Hier kunnen we gezellig chatten/ tips geven en het met elkaar erover hebben.
Indien jij ook gezellig mee wilt praten met ons kun je ons bereiken via de volgende link:
http://irc.fok.nl/
En dan in principe
/join #dna
Heb je vragen omtrent IRC?
PM de volgende users:
zomertje
RBWO
quote:
O wat fijn! Yeahh! Wat ga je als eerste doen als je thuis bent?quote:Op maandag 5 november 2018 14:43 schreef ChildoftheStars het volgende:
Morgen met ontslag Nu met verlof thuis
Ik heb een vet lieve mail van mijn opleiding gekregen en binnenkort kom ik even afscheid nemen
Kachel aanzetten en de apotheek bellen (het is inmiddels bijna niet bij te houden wat ik allemaal slik)quote:Op maandag 5 november 2018 15:19 schreef -Phineas- het volgende:
[..]
O wat fijn! Yeahh! Wat ga je als eerste doen als je thuis bent?
Oei sterkte in eerste instantie met alles. Ik weet wel dat overspannenheid een zeer lange tijd kan aanhouden, vooral als er niet goed voor gezorgd wordt of te snel weer van alles wordt gedaan. Somberheid is ook een kenmerk van overspannenheid voor zover ik weet.quote:Op maandag 5 november 2018 19:44 schreef El_Liberaliste het volgende:
Ha Fokkers, even een paar vraagjes.
Ik ben halverwege vorig jaar flink overspannen geweest op werk, tijdje thuis gezeten en gedurende een lange periode, met veel ups en downs, hersteld en weer fulltime aan de slag gegaan. Tijdens de periode van herstel had ik heel veel last van depressieve klachten zoals somberheid. Ik ging toen ook naar een psycholoog en die zei dat ik niet per se depressief was, omdat ik naast downs ook veel ups had, het was dus erg wisselvallig. Het ging tot het eind van de zomer prima, maar na een solo vakantie van 14 dagen (veel prikkels, iedere nacht ergens anders slapen ivm roadtrip, achteraf misschien niet zo slim geweest), veel zorgen om mantelzorg voor m'n vader en reguliere werkdruk gaat het snel bergafwaarts.
Ik heb sinds een maand of 2 weer klachten, en gelukkig gaat mijn werk daar goed mee om. Ik hoef wat minder te doen, wordt goed ontlast etc. Je kunt dus stellen dat ik momenteel geen idioot druk takenpakket heb, uitzonderingen daar gelaten. Ik kan regelmatig eerder naar huis, of vanuit huis werken. Toch was het 3 weken geleden even wel heel druk, en ik merkte dat ik erg prikkelbaar werd (het ging toch al niet super). Heb vervolgens een weekend gehad waarin veel zaken (feestjes) samen vielen en daardoor ook flink gedronken, wat ik na m'n overspannenheid juist wat had teruggebracht. Sindsdien voel ik me eigenlijk iedere dag slechter: ik ben snel geprikkeld, enorm somber en heb nergens zin in. Ik voel de adrenaline/cortisol door m'n lichaam gieren en word misselijk van iedere gedachte aan verplichtingen. Toch is het de afgelopen 2-3 weken niet meer zo druk op werk en heb ik als je het zo bekijkt ook weinig werkstress. Ik maak me wel zorgen om de klachten in relatie tot carrièreperspectief, uiteraard..
De klachten zijn zo erg dat ik er niet meer van slaap en eigenlijk 24 uur per dag met een rotgevoel zit en alle bijkomende klachten die je bij overspannenheid hebt, zoals piekeren, rusteloos, kort lontje, slaapproblemen en vermoeidheid. Woensdag ga ik naar de huisarts.
Vooruitlopend daarop, vraag ik me natuurlijk wat er aan de hand is en eerlijk gezegd denk ik dat ik eerder depressief dan overspannen ben, als ik kijk naar de (werk)druk in mijn leven en de aard van de klachten. Het sombere overheerst enorm, ik heb echt helemaal nergens zin in en zie enorm op tegen verplichtingen zoals werk (maar ook klusjes in huis en sociale verplichtingen).
Komt nog eens bij dat het winter begint te worden, en al heb ik nooit echt last gehad van (winter)depressie, ik had als kind eigenlijk altijd wel een beetje een somber gevoel bij de donkere dagen.
Mijn conclusie is dan ook dat ik waarschijnlijk depressief ben door een combinatie van factoren en niet zozeer overspannen. Ik ben benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken. Ook vraag ik me af: stel ik ben depressief, wat zouden jullie dan adviseren:
- fulltime blijven werken (eventueel met minder taken) ? Dit heeft mijn voorkeur omdat ik niet weer thuis wil komen te zitten en vanwege het ritme + contact met collega's
- sporten met vermoeidheid; wat is verstandig? Gewoon blijven sporten maar dan wat minder hoge intensiteit?
- past het gebruik van medicatie bij deze mate van klachten? Wat zijn jullie ervaringen met medicatie?
Ik ga me nu even naar de sportschool slepen en ben benieuwd of er dadelijk reacties zijn, alvast bedankt!
Het klinkt eigenlijk vooral alsof je vindt dat je niet overspannen kan zijn, omdat je het niet druk genoeg hebt. En dat lijkt me nou typisch iets voor iemand die wel overspannen is. Altijd maar meer van jezelf verwachten. Maar ik zou vooral zo openminded mogelijk naar het gesprek gaan. Zij maken daar vast een veel betere inschatting van.quote:Op maandag 5 november 2018 19:44 schreef El_Liberaliste het volgende:
Mijn conclusie is dan ook dat ik waarschijnlijk depressief ben door een combinatie van factoren en niet zozeer overspannen. Ik ben benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken. Ook vraag ik me af: stel ik ben depressief, wat zouden jullie dan adviseren:
- fulltime blijven werken (eventueel met minder taken) ? Dit heeft mijn voorkeur omdat ik niet weer thuis wil komen te zitten en vanwege het ritme + contact met collega's
- sporten met vermoeidheid; wat is verstandig? Gewoon blijven sporten maar dan wat minder hoge intensiteit?
- past het gebruik van medicatie bij deze mate van klachten? Wat zijn jullie ervaringen met medicatie?
Ik ga me nu even naar de sportschool slepen en ben benieuwd of er dadelijk reacties zijn, alvast bedankt!
quote:Op maandag 5 november 2018 19:54 schreef S.J.D het volgende:
[..]
Oei sterkte in eerste instantie met alles. Ik weet wel dat overspannenheid een zeer lange tijd kan aanhouden, vooral als er niet goed voor gezorgd wordt of te snel weer van alles wordt gedaan. Somberheid is ook een kenmerk van overspannenheid voor zover ik weet.
Lees dit blogbericht maar eens, misshien herken je je erin: https://happystart.nl/stress-symptomen-tekenen-en-oorzaken/. Die website heeft ook 1 cursus tegen stress en zorgen. Die heb ik zelf gevolgd en heeft me enorm geholpen..
Wat je zelf ook aangeeft, dat je door teveel prikkels je weer slechter ging voelen. Waarschijnlijk kwam er meer druk/stress/zorgen in je leven, bewust of onbewust. Met name dat je nu niet meer in slaap valt is niet best. Ik weet het niet, er is in ieder geval een dun lijntje tussen overspannenheid en depressiviteit. Het wordt vaak door elkaar gehaald.
Als ik me verplaats in jou, zou ik sowieso nu niet fulltime blijven werken. Sporten zou ik op een lage intensiteit doen. En zou zeker nog niet beginnen met medicatie. Medicatie zou het laatste zijn waar ik aan zou beginnen. Je kan zoveel meer dingen eerst proberen dan gelijk aan de medicatie. Grote kans dat ze je gelijk aan de medicatie helpen, maar let erop, werkt zeer verslavend en kan ook zeker grote nadelige effecten hebben.
Bedankt voor jullie reacties! Goed om er op gewezen te worden dat ik niet te veel / te snel mijn conclusies moet trekken.quote:Op maandag 5 november 2018 20:12 schreef Myraela het volgende:
[..]
Het klinkt eigenlijk vooral alsof je vindt dat je niet overspannen kan zijn, omdat je het niet druk genoeg hebt. En dat lijkt me nou typisch iets voor iemand die wel overspannen is. Altijd maar meer van jezelf verwachten. Maar ik zou vooral zo openminded mogelijk naar het gesprek gaan. Zij maken daar vast een veel betere inschatting van.
Ik zou verder ook vooral niet op de zaken vooruit lopen. Ook als je depressief bent, hoef je niet ineens te stoppen met werken of te beginnen met medicatie. Ik zou proberen zo lang mogelijk alles zo normaal mogelijk te houden terwijl je zo'n behandeling begint. Dan kan je ook goed aangeven waar je tegenaan loopt. Als uiteindelijk blijkt dat grote aanpassingen wel handig zijn, komt dat vanzelf naar voren.
quote:
Niet gedaan. Maar ik had gister een afspraak met mijn casemanager en toen heb ik het gemeld. De apotheek krijgt de Wellbutrin echter morgen pas. Gelukkig merk ik er helemaal niets van dat ik ben gestopt.quote:Op zondag 4 november 2018 06:33 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Gelijk gaan regelen meis, Medicatie is belangrijk en moet verandering altijd overlegd worden met een arts. Sterkte
sterktequote:Op donderdag 8 november 2018 15:01 schreef ChildoftheStars het volgende:
Yes... psychose gehad... welkom depressie
Goed dat je blijft knokken. Op naar betere tijden.quote:Op donderdag 8 november 2018 15:01 schreef ChildoftheStars het volgende:
Yes... psychose gehad... welkom depressie
Neem het nou zoals het komt.quote:Op donderdag 8 november 2018 15:22 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik maak voor elke dag een plan en een doel. Alleen is heel erg moeilijk om op gang te komen. Momenteel ben ik niet zo lief voor mezelf
Ik doe echt mijn best en deze tijd gaat ook ooit voorbijquote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Volgens mijn heb ik even tijd nodig om dit te verwerken. En nee, ik hen geen rare plannen;. Ik ben gewoon uitgeput...We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:Op donderdag 8 november 2018 17:32 schreef ChildoftheStars het volgende:
Even van me afschrijven.
Het is zo moeilijk om thuis te zitten. Geen toekomst te hebben. Er is een zwarte leegte die voor mij uit gaapt... En ik ga mijn best doen, ik ga mij best doen om zoveel mogelijk uit mijn leven te halen. Alleen 2018 is een extreem moeilijk jaar geweestSterkte. Wat mis je op dit moment om gelukkig te voelen?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Volgens mijn heb ik even tijd nodig om dit te verwerken. En nee, ik hen geen rare plannen;. Ik ben gewoon uitgeput...To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Zekerheid en dat is er gewoon nietquote:Op donderdag 8 november 2018 18:18 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Sterkte. Wat mis je op dit moment om gelukkig te voelen?
Zekerheid over wat precies?quote:Op donderdag 8 november 2018 18:24 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Zekerheid en dat is er gewoon niet
Die gedachtespinsel is zeker wat waard, veel waard zelfs.quote:Op donderdag 8 november 2018 19:58 schreef Nijna het volgende:
CotS, voor wat het waard is, gewoon mijn hersenspinsel: 2018 was niet jouw jaar... maar 2018 is ook bijna voorbij. Wat natuurlijk nergens op slaat, maar symbolisch kan het misschien wel een soort afsluiting zijn.
Herkenbaar dat het gebrek aan zekerheid zoveel invloed heeft... sterkte.
Ik belde net met mijn moeder en ze had het idee dat ik nog altijd liep te hollen en te vliegen. Dat het belachelijk is dat ik nog steeds trouw om zes uur opsta, dat elke dag vol plan met activiteiten en doelen...Dus daar ga ik eens over nadenkenquote:Op donderdag 8 november 2018 20:34 schreef Nijna het volgende:
Klinkt als een goed plan!
Kleine stapjes
Dat gevoel krijg ik ook van je posts in verschillende topicsquote:Op donderdag 8 november 2018 20:37 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik belde net met mijn moeder en ze had het idee dat ik nog altijd liep te hollen en te vliegen.
Daar heb je wel gelijk in... Ik moet zeggen dat ik voor morgen een best lege planning heb gemaakt en van plan ben dat vol te houden (ik moet echt de avond van de voren verzinnen wat ik de volgende dag ga doen, anders word ik enorm down). Max. 1 activiteit per dag en voor de rest een beetje aanrommelen in huis (en daarin accepteren waar ik zin in heb, al is het maar lekker series kijken). Ik heb nu twee clubjes die elke week zijn en twee clubjes die eens per maand zijn en daar houd ik het bij.quote:Op donderdag 8 november 2018 20:38 schreef Sarabi het volgende:
[..]
Dat gevoel krijg ik ook van je posts in verschillende topics
Je moet nog steeds heel veel van jezelf en niets is goed genoeg
Ik word er al doodmoe van als ik het alleen maar lees
Denk dat het niet alleen om echte activiteiten gaat maar ook je hoofd proberen leeg te makenquote:Op donderdag 8 november 2018 20:47 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Daar heb je wel gelijk in... Ik moet zeggen dat ik voor morgen een best lege planning heb gemaakt en van plan ben dat vol te houden (ik moet echt de avond van de voren verzinnen wat ik de volgende dag ga doen, anders word ik enorm down). Max. 1 activiteit per dag en voor de rest een beetje aanrommelen in huis (en daarin accepteren waar ik zin in heb, al is het maar lekker series kijken). Ik heb nu twee clubjes die elke week zijn en twee clubjes die eens per maand zijn en daar houd ik het bij.
Hersteld, nog lang niet, vrees ik. De crisis is over, maar ik ben nog flink "ziek" De kliniek is om de ergste crisis te laten zakken en daarna thuis herstellen.quote:Op donderdag 8 november 2018 20:52 schreef Sarabi het volgende:
[..]
Denk dat het niet alleen om echte activiteiten gaat maar ook je hoofd proberen leeg te maken
Gisteren had je opeens in je hoofd gehaald te moeten gaan solliciteren en maak je je zelf daar moeilijk mee
De dag er voor was het vooral je eten(planning)
Nu lijkt het weer je persoonlijke doelen te zijn die je jezelf op legt
Lijkt me erg zwaar, zeker als je net herstelt bent
Omdat ik meer patronen heb die een stuk schadelijker zijn dan dit.quote:Op donderdag 8 november 2018 20:57 schreef Elvi het volgende:
Sorry maar dit is gewoon weer een herhaling van zetten. Steeds valt ze weer in hetzelfde patroon. Ik snap niet dat er geen behandelaar is die dit patroon met haar doorbreekt.
Ja ik wilde al niet zeggen dat het een beetje hetzelfde voelt als het voordat ze opgenomen werd, maar dat is het welquote:Op donderdag 8 november 2018 20:57 schreef Elvi het volgende:
Sorry maar dit is gewoon weer een herhaling van zetten. Steeds valt ze weer in hetzelfde patroon. Ik snap niet dat er geen behandelaar is die dit patroon met haar doorbreekt.
Vraagje? Hoe laat ga je slapen en waarom sta je iedere morgen om 0600 uur op?quote:Op donderdag 8 november 2018 20:37 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik belde net met mijn moeder en ze had het idee dat ik nog altijd liep te hollen en te vliegen. Dat het belachelijk is dat ik nog steeds trouw om zes uur opsta, dat elke dag vol plan met activiteiten en doelen...Dus daar ga ik eens over nadenken
Dit is ook een goedequote:Op donderdag 8 november 2018 21:17 schreef Droopie het volgende:
[..]
Vraagje? Hoe laat ga je slapen en waarom sta je iedere morgen om 0600 uur op?
Slaap is echt een van de allerbelangerijkste zaken voor je hoofd? Alle impulsen van de dag moeten ook verwerkt worden.
Idd. ik zit tijdelijk ook met betaald verlof (en heb ook behoefte aan structuur), maar de wekker staat om 08.15 iedere ochtend.quote:Op vrijdag 9 november 2018 00:38 schreef Sarabi het volgende:
[..]
Dit is ook een goede
In je slechte tijden ging je hele nachten zonder slaap
Waarom niet gewoon tot een uur of 9 slapen?
Je hoofd kan dan ook even bij komen
Volgens mij zat je de afgelopen dagen zelfs voor 6 uur al op Fok
Je hebt gelijk... Ik weet er even niks anders op te zeggen (sorry)... Van kinds af bestaat mijn leven uit vechten, uit distantiëren en het leven heeft me ingehaaldquote:Op donderdag 8 november 2018 21:23 schreef Cat-astrophe het volgende:
COTS, ik heb het idee dat jij door blijft rennen en vliegen (ook in huis, denk ik) tot je een weg vindt in het loslaten van jouw versie van ‘nuttig bezig moeten zijn’.
En ik denk dat de eisen die jij aan jouw ‘nuttig bezig zijn’ stelt op dit moment veel hoger zijn dan je aankunt. Zolang je daar geen weg in vindt vlieg je letterlijk van crisis naar crisis.
Doodzonde, ik zie je oprecht users prijzen die nog niet de helft aan activiteiten doen die jij doet, maar voor jezelf blijf je kei en keihard.
Daar weet ik eigenlijk niks op te zeggenquote:Op vrijdag 9 november 2018 12:58 schreef DancingPhoebe het volgende:
Cots ik denk echt dat dat continu jezelf managen een soort veiligheidsnet voor jezelf is. Althans ergens geloof je dat. Terwijl het je ondertussen meer kwaad dan goed doet. Als je maar dit als je maar dat, dan is je bestaan nog te rechtvaardigen oid.
Je hoeft je bestaan niet te rechtvaardigen. Mensen hebben je op de wereld geschopt én je daarna ook nog eens niet de veiligheid geboden die je als kind nodig hebt. Als jij je bestaan niet meer als een last ervaart zul je merken dat het verder helemaal niemand wat boeit. Maar ja, wat dan he?
Wat doe je met die tijd voor jezelf, zo vroeg in de ochtend?quote:Op vrijdag 9 november 2018 06:26 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dank je wel, alfavriendin van me zit ook op Fok en die zei dat ik dit soort dingen niet moet delen, dus daar moet ik even over nadenken.
Uhm.. zes uur vind ik gewoon een mooie tijd (en nee, daarvoor ik ben ik nooit wakker ). Zes uur stamt een beetje uit de tijd van opnames,stages en het hebben van een relatie, namelijk; dat ik even tijd voor mezelf heb, die ik echt hard nodig heb. En ik wil gewoon elke ochtend op dezelfde tijd opstaan, anders word ik echt verschrikkelijk moe en dan draait alles zo de soep in.
[..]
Je hebt gelijk... Ik weet er even niks anders op te zeggen (sorry)... Van kinds af bestaat mijn leven uit vechten, uit distantiëren en het leven heeft me ingehaald
Droep, ik wens je zóveel goeds. Zeker icm je alcoholstruggles.quote:Op vrijdag 9 november 2018 21:26 schreef Droopie het volgende:
Na 10 maanden alprozolam kwam ik het idee om er maar eens mee te stoppen.
De vorige keer was het een paar dagen afkicken, maar ditmaal heeft de dokter besloten om met diazepam in 6 weken af te bouwen.
Die eerste paar dagen waren best klote en nu snap ik eigenlijk niet waarom ze het op deze manier gedaan hebben
Ach dit jaar zijn we van alles af zullen we maar zeggen, qua medicatie dan
Oh gewoon even rondhangen op het internet, beetje knutselen, beetje nadenken en voor mezelf dingen opschrijven... Niks nuttigsquote:Op vrijdag 9 november 2018 21:46 schreef Cat-astrophe het volgende:
[..]
Wat doe je met die tijd voor jezelf, zo vroeg in de ochtend?
En zou je die nu niet overdag kunnen nemen, nu je uit de opname en zonder relatie bent? Je bent zo op zoek naar manieren om je lange dag in te vullen, verschuiven van slaapgewoonten zou een beginnetje kunnen zijn.
En voor fijne verwenmomenten! Hopelijk heb je een goede dag gehad. Kopjes thee en huispak en hangen
Klinkt als goed bezig en pittig... Sterktequote:Op vrijdag 9 november 2018 21:26 schreef Droopie het volgende:
Na 10 maanden alprozolam kwam ik het idee om er maar eens mee te stoppen.
De vorige keer was het een paar dagen afkicken, maar ditmaal heeft de dokter besloten om met diazepam in 6 weken af te bouwen.
Die eerste paar dagen waren best klote en nu snap ik eigenlijk niet waarom ze het op deze manier gedaan hebben
Ach dit jaar zijn we van alles af zullen we maar zeggen, qua medicatie dan
Ik denk dat een groot deel van de bevolking half negen niet laat vindtquote:Op zaterdag 10 november 2018 06:22 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Oh gewoon even rondhangen op het internet, beetje knutselen, beetje nadenken en voor mezelf dingen opschrijven... Niks nuttigs
Over dat opstaan ben ik al even aan het nadenken. Ik wil elke dag even laat opstaan. Mijn vroegste clubje start om half tien. Dus half negen is het laatst dat ik kan opstaan. Alleen hoe laat moet ik dan naar bed en half negen is zo laat... Het is een ingewikkelde queeste
Ja Ik heb gisteren een goede dag gehad. Af en toe haalde mijn emoties me in, maar over het algemeen was het een goede dag
Vierde poging tot een reactiequote:Op zaterdag 10 november 2018 06:36 schreef Cat-astrophe het volgende:
[..]
Ik denk dat een groot deel van de bevolking half negen niet laat vindt
Zeg ik om half zeven in de ochtend. Als ik niet weg hoefde had ik er zeker tot negen uur en waarschijnlijk nog later in gelegen.
Fijn dat je een goede dag had.
Dan houd je toch het ritme dat je hebt?quote:Op zaterdag 10 november 2018 07:10 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Vierde poging tot een reactie
Eerste teken van terugvallen is verandering in slaap. Daarom vind ik het zo eng... En ik weet niet hoe laat ik dan naar bed moet....
maar iedereen adviseert me anders.quote:Op zaterdag 10 november 2018 07:15 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Dan houd je toch het ritme dat je hebt?
als je half 9 laat vind zet je de wekker op 8 uur en kun je evt nog lekker rustig wakker worden tot half 9quote:Op zaterdag 10 november 2018 06:22 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Oh gewoon even rondhangen op het internet, beetje knutselen, beetje nadenken en voor mezelf dingen opschrijven... Niks nuttigs
Over dat opstaan ben ik al even aan het nadenken. Ik wil elke dag even laat opstaan. Mijn vroegste clubje start om half tien. Dus half negen is het laatst dat ik kan opstaan. Alleen hoe laat moet ik dan naar bed en half negen is zo laat... Het is een ingewikkelde queeste
Ja Ik heb gisteren een goede dag gehad. Af en toe haalde mijn emoties me in, maar over het algemeen was het een goede dag
Adviezen zijn leuk, maar jij maakt de afweging. En ik lees jouw argumenten om vast te houden aan je ritme van vroeg opstaan en dan denk ik: nou, prima toch?quote:Op zaterdag 10 november 2018 07:22 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
maar iedereen adviseert me anders.
Maar anderzijds dit voelt goed... het hoeft niet voor altijd, maar ik ben nu nog niet stabiel genoeg om te kunnen spelen met mijn ritme
quote:Op zaterdag 10 november 2018 08:56 schreef scrupuleus het volgende:
Laten we niet allerlei tips aandragen omdat we ons zorgen maken..
(jaja herkenbaar)
ooh gezellig! Ik moet eerst de Sinterklaas sfeer in huis voor de kinderen. Maar kijk uit naar kerstquote:Op zaterdag 10 november 2018 08:35 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik sta morgen om 8:00 op en ga vanavond tussen 23:00 en 24:00 slapen (als ik dat red). Mijn huis gaat vandaag in kerstsferen en daar wil ik van kunnen genieten 's avonds
Ja! Ik had eerst zoiets van is dit te vroeg, want de rest doet het nog niet. En toen dacht neh, het maakt me gelukkig en iemand moet de eerste zijn, dus yeah! Verheug me er al de hele week opquote:Op zaterdag 10 november 2018 09:25 schreef Goitske het volgende:
[..]
ooh gezellig! Ik moet eerst de Sinterklaas sfeer in huis voor de kinderen. Maar kijk uit naar kerst
gewoon lekker doen waar jij blij van wordt!quote:Op zaterdag 10 november 2018 09:27 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ja! Ik had eerst zoiets van is dit te vroeg, want de rest doet het nog niet. En toen dacht neh, het maakt me gelukkig en iemand moet de eerste zijn, dus yeah! Verheug me er al de hele week op
En dat maakt het vast hartstikke ingewikkeld. Misschien dat daarom je vriendin je adviseerde hier minder om advies te vragen?quote:Op zaterdag 10 november 2018 07:22 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
maar iedereen adviseert me anders.
Maar anderzijds dit voelt goed... het hoeft niet voor altijd, maar ik ben nu nog niet stabiel genoeg om te kunnen spelen met mijn ritme
Klopt Alleen wil ik alles zo goed mogelijk doen en zo normaal mogelijk doen...quote:Op zaterdag 10 november 2018 13:17 schreef Cat-astrophe het volgende:
[..]
En dat maakt het vast hartstikke ingewikkeld. Misschien dat daarom je vriendin je adviseerde hier minder om advies te vragen?
Moeten wij natuurlijk ook niet ongevraagd advies geven. Want ik wist bij voorbeeld niet dat verandering van slaapritme bij jou een akelige voorbode kan zijn dus dan snap ik je angst en de ingewikkeldheid ervan een stuk beter.
Dank je wel, zeker nu ik tijdelijk thuis ben met betaald verlof mis ik structuur.quote:Op zaterdag 10 november 2018 00:26 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Droep, ik wens je zóveel goeds. Zeker icm je alcoholstruggles.
!
Ja je hebt gelijk..quote:Op zaterdag 10 november 2018 15:45 schreef DancingPhoebe het volgende:
@cots: Omdat je niet accepteert dat je niet normaal bent... (whatever that may be)
Dat ga je ook nooit worden, dus geef je verzet op. Dan hou je zoveel meer energie over.
normaal is overrated! Daarnaast is niemand normaal iedereen heeft z'n eigen afwijkingquote:Op zaterdag 10 november 2018 15:11 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Klopt Alleen wil ik alles zo goed mogelijk doen en zo normaal mogelijk doen...
Dat is wel heel goed van je! Dat je zo'n ritme hebt gevonden! Echt mijn respect heb je. En natuurlijk zijn dagen met psychologen rot Goed dat je ook daarin je eigen grenzen aangeeft. Dat is belangrijk! Be proud girl! En fijn dat je zo'n uitlaatklep hebt! Dat is heel belangrijkquote:Op zondag 11 november 2018 14:52 schreef Goitske het volgende:
Dat is wel herkenbaar voor maar is ook een vorm van ritme vinden. Ik had toen nog dat mijn vriend (nu man) naar het werk ging dus ik er uit, regel tot 12 uur huishouden doen, daarna naar buiten boodschap doen voor het avond eten en daar lopend naar toe, smiddags wat knutselen en daar is mijn kook/bak tic erger geworden want dat is nu nog steeds mijn uitlaatklep, avond eten klaar hebben als hij thuis kwam etc.
Dag dat ik dan naar de psycholoog moest was ik van slag want mijn ritme werd op de kop gegooid + dat porren en graven in m'n hoofd verschrikkelijk. En dan nog maar te zwijgen over de opdrachten die je mee kreeg. Sommigen heb ik echt vertikt om te doen
het weer speelt natuurlijk ook wel een rol, volgens mij zit er meer in de lucht want de kinderen zijn ook een en al herfststormquote:Op zondag 11 november 2018 14:58 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat is wel heel goed van je! Dat je zo'n ritme hebt gevonden! Echt mijn respect heb je. En natuurlijk zijn dagen met psychologen rot Goed dat je ook daarin je eigen grenzen aangeeft. Dat is belangrijk! Be proud girl! En fijn dat je zo'n uitlaatklep hebt! Dat is heel belangrijk
Vandaag heb ik echt een hele moeilijke dag vandaag. Ik ben aan duizend dingen begonnen en met vijf minuten het zat... Dit is geen leuke dag. "Ziek" thuis zitten ben ik helemaal zat. En ik huil continu en ik voel me ontzettend eenzaam en doodongelukkig... maar goed, morgen weer een dag.
Misschien inderdaad het weer, maar ik weer niet... Wel gelukt om de kinderen een beetje te temmen? en wordt er Sint-Maarten gelopen?quote:Op zondag 11 november 2018 17:11 schreef Goitske het volgende:
[..]
het weer speelt natuurlijk ook wel een rol, volgens mij zit er meer in de lucht want de kinderen zijn ook een en al herfststorm
Morgen nieuwe ronde en nieuwe kansen, dit moet er blijkbaar even uit vandaag
Nee...quote:Op zondag 11 november 2018 18:44 schreef Cat-astrophe het volgende:
Maar klopt het dat je wel behoefte hebt om contact te hebben met mensen die in jouw situatie zitten? Of hebben gezeten, wellicht?
Dan heb ik dat verkeerd begrepen, No prob.quote:
Wat vervelend Dikke knuffel!quote:Op zondag 11 november 2018 21:23 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Zo zeg, 't stormt op 't moment weer even flink bij me. Niet gek, veel situaties die spannend en ronduit lastig zijn gehad de afgelopen dagen. Allemaal lastige confrontaties met mensen en vooral met mezelf weer. En met net als soort van kers op de taart een film gekeken die eindigt met een zelfmoord. En ja ondanks dat ik wist dat 't geen hele vrolijke film was had ik dat niet bepaald verwacht.
En nu zit ik zo te twijfelen, het is echt tijd om een beetje hulp te vragen, maar ik durf niet goed.
Dinsdag ga ik sowieso met mijn psycholoog bespreken dat ik de laatste weken wel veel aan het somberen ben en nu ondanks dat er genoeg gebeurd is zo'n enorme dip.
Wanneer ben je nu begonnen met afbouwen?quote:Op vrijdag 9 november 2018 21:26 schreef Droopie het volgende:
Na 10 maanden alprozolam kwam ik het idee om er maar eens mee te stoppen.
De vorige keer was het een paar dagen afkicken, maar ditmaal heeft de dokter besloten om met diazepam in 6 weken af te bouwen.
Die eerste paar dagen waren best klote en nu snap ik eigenlijk niet waarom ze het op deze manier gedaan hebben
Ach dit jaar zijn we van alles af zullen we maar zeggen, qua medicatie dan
Dikke knuffel!quote:Op maandag 12 november 2018 18:58 schreef Meridiaan het volgende:
Boh
Ik was goed op weg, begon weer dingen te ondernemen en had goede gesprekken met mijn psych over het deel autisme. Sinds een paar weken kom ik echter niet veel verder meer, lijkt het. Ik vergeet wat we überhaupt hebben besproken, ik begin afspraken af te zeggen (niet bij de psych, maar andere afspraken), de drempel om naar buiten te gaan wordt weer veel hoger, het eetpatroon is verneukt, slapen gaat té goed (11 uur per nacht en dan slaap ik overdag ook zo nog 2-3 uur) en ik ben gewoon in het algeheel passief.
Het 'grappige' is dat mijn dosis wellbutrin is opgehoogd 5 weken terug. Sindsdien voel ik mij somberder. Ik had gehoopt dat het een paar dagen zou zijn ivm het wennen en daarna weer oké, maar het sombere en passieve nu al een week of drie doorsudderen.
Volgende week naar de psychiater, zal het daar bespreken.
Ik zou dit zeker bespreken met de psychiater. Een (te) hoge dosering kan ook een negatief effect hebben.quote:Op maandag 12 november 2018 18:58 schreef Meridiaan het volgende:
Boh
Ik was goed op weg, begon weer dingen te ondernemen en had goede gesprekken met mijn psych over het deel autisme. Sinds een paar weken kom ik echter niet veel verder meer, lijkt het. Ik vergeet wat we überhaupt hebben besproken, ik begin afspraken af te zeggen (niet bij de psych, maar andere afspraken), de drempel om naar buiten te gaan wordt weer veel hoger, het eetpatroon is verneukt, slapen gaat té goed (11 uur per nacht en dan slaap ik overdag ook zo nog 2-3 uur) en ik ben gewoon in het algeheel passief.
Het 'grappige' is dat mijn dosis wellbutrin is opgehoogd 5 weken terug. Sindsdien voel ik mij somberder. Ik had gehoopt dat het een paar dagen zou zijn ivm het wennen en daarna weer oké, maar het sombere en passieve nu al een week of drie doorsudderen.
Volgende week naar de psychiater, zal het daar bespreken.
Ik ben dinsdag gestopt met alprozolam, compleet abrupt.quote:Op maandag 12 november 2018 19:07 schreef kuolema het volgende:
[..]
Wanneer ben je nu begonnen met afbouwen?
Ik begrijp je post niet helemaal. Bedoel je dat je het liever in een paar dagen had gedaan zoals de vorige keer?
Die ophoging lijkt niet het gewenste effect te hebben... of zijn er andere dingen veranderd?quote:Op maandag 12 november 2018 18:58 schreef Meridiaan het volgende:
Boh
Ik was goed op weg, begon weer dingen te ondernemen en had goede gesprekken met mijn psych over het deel autisme. Sinds een paar weken kom ik echter niet veel verder meer, lijkt het. Ik vergeet wat we überhaupt hebben besproken, ik begin afspraken af te zeggen (niet bij de psych, maar andere afspraken), de drempel om naar buiten te gaan wordt weer veel hoger, het eetpatroon is verneukt, slapen gaat té goed (11 uur per nacht en dan slaap ik overdag ook zo nog 2-3 uur) en ik ben gewoon in het algeheel passief.
Het 'grappige' is dat mijn dosis wellbutrin is opgehoogd 5 weken terug. Sindsdien voel ik mij somberder. Ik had gehoopt dat het een paar dagen zou zijn ivm het wennen en daarna weer oké, maar het sombere en passieve nu al een week of drie doorsudderen.
Volgende week naar de psychiater, zal het daar bespreken.
Bel de dokter nu gewoonquote:Op maandag 12 november 2018 18:58 schreef Meridiaan het volgende:
Boh
Ik was goed op weg, begon weer dingen te ondernemen en had goede gesprekken met mijn psych over het deel autisme. Sinds een paar weken kom ik echter niet veel verder meer, lijkt het. Ik vergeet wat we überhaupt hebben besproken, ik begin afspraken af te zeggen (niet bij de psych, maar andere afspraken), de drempel om naar buiten te gaan wordt weer veel hoger, het eetpatroon is verneukt, slapen gaat té goed (11 uur per nacht en dan slaap ik overdag ook zo nog 2-3 uur) en ik ben gewoon in het algeheel passief.
Het 'grappige' is dat mijn dosis wellbutrin is opgehoogd 5 weken terug. Sindsdien voel ik mij somberder. Ik had gehoopt dat het een paar dagen zou zijn ivm het wennen en daarna weer oké, maar het sombere en passieve nu al een week of drie doorsudderen.
Volgende week naar de psychiater, zal het daar bespreken.
*dikke knuffel*quote:Op dinsdag 13 november 2018 10:51 schreef Lonaa het volgende:
Ja, hallo. Hier is het ook nog steeds wel kut met peren.
Het ging al niet zo lekker, en toen besloot onze bovenbuurvrouw heel veel overlast te veroorzaken. Naar volk over de vloer, dealen, feestjes. Onveilig gevoel all over. De hele tijd het gevoel dat ik tegen een paniekaanval aanzat.
We hebben de beslissing gemaakt te verhuizen. tot die tijd kreeg ik van de ha valium. We hebben waarwschijnlijk nu een andere plek gevonden. En aan de ene kant vind ik dat fantastisch, aan de andere kant zie ik er zo tegen op.
Ik heb weinig energie en merk dat mijn gedachtes stom doen.
Thanks.quote:Op dinsdag 13 november 2018 10:54 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
*dikke knuffel*
Hopelijk helpt het verhuizen een beetje Natuurlijk is dat eng, maar je krijgt dan wel meer rust.
Ik vind het goed dat je zo stappen onderzet
Geen buren is fantastischquote:Op dinsdag 13 november 2018 10:58 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Thanks.
Het heeft helemaal geen buren. Alleen een slijterij onder ons.
Met vlagen voel ik me dan schuldig want vriend heeft er niet zoveel last van en ik wel dus gaan we om mij verhuizen en dat kost meer geld maar ik ben nog steeds afgekeurd dus eigenlijk betaald hij dat en naja
dus.
Dat probeer ik ook wel aan te nemen. Maar ik merk wel dat de depressie met vlagen echt de overhand heeft.quote:Op dinsdag 13 november 2018 11:00 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Geen buren is fantastisch
Niet zo hard zijn voor jezelf. Als je vriend niet wil, kan hij zelf nee zeggen! En dat je afgekeurd ben, kun je ook helemaal niks aan doen! Huphup wees eens liever voor jezelf en stel niet van die hoge eisen aan jezelf.. Jij verdient liefde
Wil er eigenlijk ook wel meer over kwijt maar er is al eerder mee aan de haal gegaan.quote:Op dinsdag 13 november 2018 10:24 schreef Nijna het volgende:
[..]
Aeque, wat rot dat het niet goed gaat en je het gevoel hebt terug bij af te zijn.
Dat snap ik meis. Daarom moeten anderen je het extra vaak vertellen en extra lief voor jou zijn, gezien jij het niet altijd kan.quote:Op dinsdag 13 november 2018 11:02 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Dat probeer ik ook wel aan te nemen. Maar ik merk wel dat de depressie met vlagen echt de overhand heeft.
Zondagavond was ik voor het eerst in ruim een week 'nuchter' (geen valium, drank, whatever) en ik stortte er helemaal over in.
Dan heb je verkeerd gelezen.quote:Op dinsdag 13 november 2018 11:07 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat snap ik meis. Daarom moeten anderen je het extra vaak vertellen en extra lief voor jou zijn, gezien jij het niet altijd kan.
En ik vind het heel erg knap dat je een week nuchter bent gebleven! Wees trots op jezelf! Ik ben iig heel erg trots op jou
Oh, sorryquote:Op dinsdag 13 november 2018 11:08 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Dan heb je verkeerd gelezen.
Een week niet, en toen zondag wel. En toen stuk.
Volgens mij begrijpen we elkaar nog steeds niet.quote:Op dinsdag 13 november 2018 11:09 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Oh, sorry
Maar een week niet is ook al goed he. Zondag is jammer, maar elk moment is een nieuw moment om het te proberen. Iedereen maakt wel eens slippertjes met ongezonde copingen. Dat is vervelend, maar geen einde van de wereld. Dus ik blijf lekker net zo positief erover
Oooow... Sorry dat ik zo'n ongelofelijke randdebiel benquote:Op dinsdag 13 november 2018 11:11 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Volgens mij begrijpen we elkaar nog steeds niet.
Ik was een week lang niet nuchter. Dagelijks valium (en lange werkingstijd) en behoorlijke alcohol inname vrijdag en vooral zaterdag.
Dus zondag kreeg ik alles, nuchter, terug.
Dat ben je niet, ik was niet zo duidelijk.quote:Op dinsdag 13 november 2018 11:13 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Oooow... Sorry dat ik zo'n ongelofelijke randdebiel ben
Nee, ik las terug en je was heel duidelijkquote:Op dinsdag 13 november 2018 11:13 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Dat ben je niet, ik was niet zo duidelijk.
Zeg, hou s op. Dan zeg je dat IK lief moet zijn voor mezelf.quote:Op dinsdag 13 november 2018 11:14 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Nee, ik las terug en je was heel duidelijk
Ja Klopt, dat moet je ookquote:Op dinsdag 13 november 2018 11:15 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Zeg, hou s op. Dan zeg je dat IK lief moet zijn voor mezelf.
quote:Op dinsdag 13 november 2018 11:04 schreef aeque het volgende:
[..]
Wil er eigenlijk ook wel meer over kwijt maar er is al eerder mee aan de haal gegaan.
Dan post je onder je kloon..quote:Op dinsdag 13 november 2018 11:04 schreef aeque het volgende:
[..]
Wil er eigenlijk ook wel meer over kwijt maar er is al eerder mee aan de haal gegaan.
Word je begeleid? Ik neem aan van wel. Persoonlijk zou ik je willen adviseren contact op te nemen met je begeleider, samen je agenda leeg te ruimen en procesafsoraken te maken. Je kunt dit (nog) niet alleen Cots.quote:Op dinsdag 13 november 2018 10:47 schreef ChildoftheStars het volgende:
Nijna! Goed bezig! Ik hoop dat het wat voor je is!
Aeque... dikke knuffel
------------------------------
Ik heb momenteel een extreem wisselt humeur. Ik begin wel wat te wennen, maar ik kom nergens aan toe. Mijn agenda is bommetje vol de komende week... Het gaat eigenlijk gewoon niet goed met me
Ik heb een psychologe. Volgende week is wel heel rustig. Alleen deze week even niet (tandarts, huisarts, tekenles, pronkrolclub, breicafé, psychologe, twee vriendinnen, opticien en een afspraak met mijn moeder). Volgende week houd ik de clubjesdagen en therapiedag vrij. Dan heb ik ook wat meer ruimte voor mezelf. Oh en zondag wordt mijn echte rustdag. Principieel een dag in pyjama series kijken en boekjes lezen (bewijze van spreken). En max. 1 afspraak per dag.quote:Op dinsdag 13 november 2018 13:24 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Word je begeleid? Ik neem aan van wel. Persoonlijk zou ik je willen adviseren contact op te nemen met je begeleider, samen je agenda leeg te ruimen en procesafsoraken te maken. Je kunt dit (nog) niet alleen Cots.
Eerlijk gezegd vind ik een dag ‘niets’ in de week wel heel erg weinig. Ik tel nu 10 afspraken, waarvan er best een paar verzet kunnen worden. Huisarts tandarts en pscychologe laten staan. Opticien kan mogelijk ook naar volgende week of de week erna (niet urgent vermoed ik en makkelijk in te plannen). Vriendinnen zouden bijvoorbeeld ook best naar volgende week kunnen. Een van de opties breicafe, pronkrolclub en tekenles mogelijk ook. Dan hou je wat overzicht en heb je volgende week ook alvast een soort van programma.quote:Op dinsdag 13 november 2018 14:28 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik heb een psychologe. Volgende week is wel heel rustig. Alleen deze week even niet (tandarts, huisarts, tekenles, pronkrolclub, breicafé, psychologe, twee vriendinnen, opticien en een afspraak met mijn moeder). Volgende week houd ik de clubjesdagen en therapiedag vrij. Dan heb ik ook wat meer ruimte voor mezelf. Oh en zondag wordt mijn echte rustdag. Principieel een dag in pyjama series kijken en boekjes lezen (bewijze van spreken). En max. 1 afspraak per dag.
Ik ga sowieso wel bespreken donderdag met mijn psych wat ik kan doen om minder te hollen en vliegen. Om de een of andere reden ben ik zo gehaast, zo continu een druk voelen, dus dat wil ik even bespreken. Ik moet leren om uit mijn oude leefritme te stappen en rustiger te worden (in mijn bol). En elke keer dat ik even tot stilstand kom, doe ik wat (bijvoorbeeld even haken) en begin dan vreselijk te huilen. Ik denk dat ik daar even doorheen moet. Dit bespreek ik zeker (heb ik haar ook al over gemaild), want het gaat echt niet goed zo (en ik weet dat het klinkt alsof ik niet mijn best doe, maar ik doe wel mijn best. Ik weet niet wat er gebeurd in mijn hoofd. Ik snap het allemaal niet en overzie het allemaal niet. Ik weet niet hoe ik weer de controle vastpak).
Wat zijn procesafspraken?
heel erg dank je wel... Je woorden zijn erg waardevol
Ja klopt, maar in de weekenden heb ik standaard even niks. negen van de tien keer spreek ik door de weeks af. En maandag is eigenlijk ook altijd leeg. Dus vier van de zeven dagen wat.quote:Op dinsdag 13 november 2018 14:35 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Eerlijk gezegd vind ik een dag ‘niets’ in de week wel heel erg weinig. Ik tel nu 10 afspraken, waarvan er best een paar verzet kunnen worden. Huisarts tandarts en pscychologe laten staan. Opticien kan mogelijk ook naar volgende week of de week erna (niet urgent vermoed ik en makkelijk in te plannen). Vriendinnen zouden bijvoorbeeld ook best naar volgende week kunnen. Een van de opties breicafe, pronkrolclub en tekenles mogelijk ook. Dan hou je wat overzicht en heb je volgende week ook alvast een soort van programma.
Mag ik je nog iets vragen? Als het niet te persoonlijk wordt. Ik weet niet hoe het gaat na een opname, maar ik heb steeds het gevoel dat je ontslagen wordt uit het ziekenhuis zonder dat er voor een goed vangnet wordt gezorgd. Zo van: je bent nu weer stabiel, ga maar naar huis en 1x per week praten we even bij over hoe het met je gaat. Hier zijn je pillen en succes!quote:Op dinsdag 13 november 2018 14:45 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ja klopt, maar in de weekenden heb ik standaard even niks. negen van de tien keer spreek ik door de weeks af. En maandag is eigenlijk ook altijd leeg. Dus vier van de zeven dagen wat.
Ik ga dit bespreken met mijn psych. Even afspraken maken over hoe ik dit ga toepassen. Ik ben in staat ziek thuis mezelf overspannen te maken. En dat moet nou eens een keer kappen in mijn leven. Anders zit ik over een week of drie weer in de kliniek. Weer psychotisch en weer manisch. Dat wil ik niet meer. Dus even goede afspraken maken donderdag
Ik heb zondag en gisteren nog best wat gedipt maar ook wel wat afleiding gevonden. Vandaag heb ik het met de psycholoog besproken en met haar heel praktisch een schema gemaakt van activiteiten voor de komende twee weken om te zorgen dat ik actief blijf. Afgesproken dat 'kapotmoe' een reden is om af te zeggen, maar 'geen zin' (want ik heb nergens echt zin in) niet. En ik vraag m'n fwb om me een beetje te helpen door gewoon te vragen hoe 't allemaal lukt.quote:Op zondag 11 november 2018 21:27 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Wat vervelend Dikke knuffel!
Goed dat je het met je psych gaat bespreken. Je hoeft dit niet alleen te doen he! Niemand kan alles helemaal alleen aan. Mensen zijn er om elkaar te helpen!
Je bent echt heel erg goed bezig. Ik heb heel veel respect voor jou...
Sterkte
Zo gaat dat. Ze wachten tot de grootste crisis voorbij is en laten je dan los. Ik ben nog steeds in crisis, nog steeds "ziek", maar het is veilig om me te laten gaan.quote:Op dinsdag 13 november 2018 15:52 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Mag ik je nog iets vragen? Als het niet te persoonlijk wordt. Ik weet niet hoe het gaat na een opname, maar ik heb steeds het gevoel dat je ontslagen wordt uit het ziekenhuis zonder dat er voor een goed vangnet wordt gezorgd. Zo van: je bent nu weer stabiel, ga maar naar huis en 1x per week praten we even bij over hoe het met je gaat. Hier zijn je pillen en succes!
Gaat het echt zo? Want indien dat het geval is snap ik wel dat je steeds weer terugvalt.
Zo knap! Goed dat je hulp gevraagd hebt, dat je een schema hebt. Ik duim voor je dat het lukt! Goed dat je actief wil blijven, dat je jezelf uitdaagt hierin.quote:Op dinsdag 13 november 2018 15:53 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik heb zondag en gisteren nog best wat gedipt maar ook wel wat afleiding gevonden. Vandaag heb ik het met de psycholoog besproken en met haar heel praktisch een schema gemaakt van activiteiten voor de komende twee weken om te zorgen dat ik actief blijf. Afgesproken dat 'kapotmoe' een reden is om af te zeggen, maar 'geen zin' (want ik heb nergens echt zin in) niet. En ik vraag m'n fwb om me een beetje te helpen door gewoon te vragen hoe 't allemaal lukt.
Heftig allemaal.quote:Op dinsdag 13 november 2018 14:45 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ja klopt, maar in de weekenden heb ik standaard even niks. negen van de tien keer spreek ik door de weeks af. En maandag is eigenlijk ook altijd leeg. Dus vier van de zeven dagen wat.
Ik ga dit bespreken met mijn psych. Even afspraken maken over hoe ik dit ga toepassen. Ik ben in staat ziek thuis mezelf overspannen te maken. En dat moet nou eens een keer kappen in mijn leven. Anders zit ik over een week of drie weer in de kliniek. Weer psychotisch en weer manisch. Dat wil ik niet meer. Dus even goede afspraken maken donderdag
Maar dat is toch niet realistisch? Dit kan je toch helemaal niet alleen? Als je met een gipsbeen (bijvoorbeeld) thuiszit heb je toch ook ondersteuning nodig om dingen te doen? Waarom krijg je geen (dagelijkse) ondersteuning van een maatschappelijk werker om je leven weer op de rit te krijgen? Ik verbaas me hier echt over.quote:Op dinsdag 13 november 2018 15:54 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Zo gaat dat. Ze wachten tot de grootste crisis voorbij is en laten je dan los. Ik ben nog steeds in crisis, nog steeds "ziek", maar het is veilig om me te laten gaan.
Dank je wel *dikke knuffel* Dat is geheel wederzijds... Ik vind alle situaties hier heftig en weet de helft van de tijd niks nuttigs te vertellen en dat hoeft ook niet. Soms is het gewoon fijn om je verhaal kwijt te kunnen, en advies hoeft ook niet altijd. Maar dat je gewoon kan vertellen is fijnquote:Op dinsdag 13 november 2018 15:57 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Heftig allemaal.
Cots, ik leef best met je mee. Ik vind 't vaak lastig om iets bruikbaars te zeggen, waar ik wat mee kan toevoegen. Vandaar dat ik niet zoveel zeg meestal.
Naja.. daardoor zijn er altijd een paar mensen die draaideurgek zijn (zoals ik). Omdat ik nu geen gevaar voor mezelf ben of voor anderen, is het zonde geld (volgens de zorgverzekeraar). Er is wel een soort "thuiszorg" alleen daar kom ik niet voor in aanmerking (want daarvoor ben ik te heftig), en de kliniek is overbodig. Een vpk had ook al gezegd dat ik tussen schip en wal val. Het gaat te goed voor de kliniek en te slecht voor thuis. In een soort psychiatrische niemandsland ben ik beland. En daar zit ik eigenlijk altijd. Dat maakt me soms wel wanhopig. Ik heb er wel om gevraagd, maar ja... er is altijd een groep dat tussen servet en tafellaken zit in de zorg. En ik hoor daarbijquote:Op dinsdag 13 november 2018 15:59 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Maar dat is toch niet realistisch? Dit kan je toch helemaal niet alleen? Als je met een gipsbeen (bijvoorbeeld) thuiszit heb je toch ook ondersteuning nodig om dingen te doen? Waarom krijg je geen (dagelijkse) ondersteuning van een maatschappelijk werker om je leven weer op de rit te krijgen? Ik verbaas me hier echt over.
Volgens mij niet? Ik heb er twee jaar geleden contact mee gehad en toen had ik gewoon pechquote:Op dinsdag 13 november 2018 16:18 schreef Lienekien het volgende:
En kan de gemeente dan nog iets voor je betekenen, begeleiding vanuit de WMO?
Dat hoop ik ook. Stiekem denk ik dat het thuiszitten misschien momenteel het beste is dat me is overkomen. Tot rust komen (moet ik nog leren) en een rustiger leven leiden. Ik heb een aardig goed crisisplan, alleen af en toe breken die psychoses door (door stress) of een manie (door slecht slapen en stress). Ik heb gewoon echt pech. maar ja, so be it. Ik knok echt (komt niet altijd zo over, maar is wel zo) voor een beter leven en voldoende zorg. Alleen ik loop tegen een muur van bureaucratie op. (en geloof me, dit frustreert mijn behandelaren ook, en mijn vrienden ook (die hebben ook wel huilend bij mijn hulpverleners gestaan en dat vind ik echt heel erg. Mijn vrienden mogen geen pijn hebben door mij)).quote:Op dinsdag 13 november 2018 16:19 schreef Tinkepink het volgende:
Wat ontzettend naar om te horen. Je antwoord geeft mij wel veel duidelijkheid over waarom je steeds weer terugvalt. Maar daar koop jij natuurlijk niets voor. Ik hoop dat er op korte termijn toch een structurelere oplossing komt, want vind het echt schandalig dat ze je zo laten hangen in dit “niemandsland”.
quote:Op dinsdag 13 november 2018 16:18 schreef Lienekien het volgende:
En kan de gemeente dan nog iets voor je betekenen, begeleiding vanuit de WMO?
Maatschappelijk werker lijkt mij ook gewoon een optie inderdaad want als ik het zo lees is dat precies waar de behoefte ligt. Als ik jou was zou ik dat toch nog een keer navragen CotS.quote:Op dinsdag 13 november 2018 16:28 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Volgens mij niet? Ik heb er twee jaar geleden contact mee gehad en toen had ik gewoon pech
[..]
Dat hoop ik ook. Stiekem denk ik dat het thuiszitten misschien momenteel het beste is dat me is overkomen. Tot rust komen (moet ik nog leren) en een rustiger leven leiden. Ik heb een aardig goed crisisplan, alleen af en toe breken die psychoses door (door stress) of een manie (door slecht slapen en stress). Ik heb gewoon echt pech. maar ja, so be it. Ik knok echt (komt niet altijd zo over, maar is wel zo) voor een beter leven en voldoende zorg. Alleen ik loop tegen een muur van bureaucratie op. (en geloof me, dit frustreert mijn behandelaren ook, en mijn vrienden ook (die hebben ook wel huilend bij mijn hulpverleners gestaan en dat vind ik echt heel erg. Mijn vrienden mogen geen pijn hebben door mij)).
Maar goed...
Praktische dingen? Je dagelijkse verzorging, incl. medicatie in de gaten houden. Dat er dus regelmatig even iemand een kop om de deur steekt bij je, die ook aan de bel kan trekken als het de verkeerde kant opgaat.quote:Op dinsdag 13 november 2018 19:18 schreef ChildoftheStars het volgende:
het is misschien heel stom, maar ik weet niet wat ik aan hulp nodig? Ik weet dat ik het niet red en dat ik verzuip in het leven. Alleen ik weet niet hoe ik geholpen kan worden
Een vast ritme zou helpen. En daar zou je volgens mij best hulp voor moeten kunnen vinden.quote:Op dinsdag 13 november 2018 20:23 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ah mijn alfa-vriendin sprak me er ook op aan. Ik moet morgen toch naar de HA (vermoeden van cushing in de kliniek), dan kaart ik het gelijk bij haar (HA) aan en donderdag bij mijn psych. Even afwachten wat die zeggen.
En dan eventueel bij de WIJ-team
En betrapt: ik zorg echt bagger voor mezelf En ik probeer het echt. Elke dag schop ik mezelf zo hard als ik kan, maar soms is dat gewoon niet genoeg. Medicatie gaat wel goed. Daar heb ik wekkers voor en elke avond maak een pillendoos klaar. Het is alleen lastig dat ze me niet met een maandvoorraad pillen vertrouwen. En ik krijg ze ook niet om. Dus elke week naar de apotheek
Je klinkt als een fijne steun met goede raadquote:Op dinsdag 13 november 2018 20:32 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Een vast ritme zou helpen. En daar zou je volgens mij best hulp voor moeten kunnen vinden.
Het staat nu op je lijstje.
Ik zou zeggen (maar ik ben geen hulpverlener, dus dat zegt niets) dat je op dit moment (dus niet de rest van je leven!) veel zal hebben aan iemand die je helpt een nieuw leven op poten te zetten. Iemand die een dag- en week planning met je maakt voor activiteiten en eten. Die dagelijks bij je langs gaat om te kijken hoe het met je gaat (pro-actief, dus niet op afroep). Iemand die controleert of je niet te hard van stapel loopt, je medicijnen neemt, goed eet en goed voor je zelf zorgt.quote:Op dinsdag 13 november 2018 19:18 schreef ChildoftheStars het volgende:
het is misschien heel stom, maar ik weet niet wat ik aan hulp nodig? Ik weet dat ik het niet red en dat ik verzuip in het leven. Alleen ik weet niet hoe ik geholpen kan worden
Wat is een alpha-vriendin? Iemand van de kerk?quote:Op dinsdag 13 november 2018 20:23 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ah mijn alfa-vriendin sprak me er ook op aan. Ik moet morgen toch naar de HA (vermoeden van cushing in de kliniek), dan kaart ik het gelijk bij haar (HA) aan en donderdag bij mijn psych. Even afwachten wat die zeggen.
Dank.quote:Op dinsdag 13 november 2018 20:33 schreef Sunshine1982 het volgende:
[..]
Je klinkt als een fijne steun met goede raad
quote:Op dinsdag 13 november 2018 21:32 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Ik zou zeggen (maar ik ben geen hulpverlener, dus dat zegt niets) dat je op dit moment (dus niet de rest van je leven!) veel zal hebben aan iemand die je helpt een nieuw leven op poten te zetten. Iemand die een dag- en week-landing met je maakt voor activiteiten en eten. Die dagelijks bij je langs gaat om te kijken hoe het met je gaat (pro-actief, dus niet op afroep). Iemand die controleert of je niet te hard van stapel loopt, goed eet en goed voor je zelf zorgt.
Dit klinkt wel heel erg heftig... Anderzijds, misschien wel nodig. Tijdens mijn opname douchte ik me alleen als het me gezegd werd en tandenpoetsen heb ik gisteren weer opgepakt en vandaag gedaan. En gedoucht. Twee dagen achter elkaar. Huishouden... hm... lastig Eten... oke...quote:Op dinsdag 13 november 2018 20:32 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Een vast ritme zou helpen. En daar zou je volgens mij best hulp voor moeten kunnen vinden.
Het staat nu op je lijstje.
quote:Op dinsdag 13 november 2018 20:33 schreef Sunshine1982 het volgende:
[..]
Je klinkt als een fijne steun met goede raad
helemaal mee eensquote:Op dinsdag 13 november 2018 21:34 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Dank.
Ik wou Tinkepink ook graag even hetzelfde compliment geven.
Nee, zo noem ik mijn belangrijkste vriend(innen). De mensen die ik altijd kan bellen, die mij altijd mogen bellen. Daarna komen de bèta-vriendinne, en dan heb je nog kennissen. Uhm... die termen worden in mij vriendenkring veel gebruiktquote:Op dinsdag 13 november 2018 21:34 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Wat is een alpha-vriendin? Iemand van de kerk?
Daar heb je gelijk in...quote:Op dinsdag 13 november 2018 21:48 schreef Tinkepink het volgende:
Ah! Duidelijk.
En Cots, ik kan me voorstellen dat je het moeilijk vindt om om dit soort hulp te vragen. Maar misschien helpt het als je voor ogen houdt dat het tijdelijk is. Iemand die qua botten en spieren in de kreukels ligt krijgt ook hulp, al dan niet met een intensief trainingsprogramma. Dit is vergelijkbaar en zegt helemaal niets over je intelligentie en competenties. Het is een opstapje terug naar een normaal leven en echt helemaal niet raar.
Klinkt als een goede huisarts. Fijn dat het opgepakt wordt.quote:Op woensdag 14 november 2018 16:45 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik ben naar de HA geweest en die vond het schandalig dat er niet meer voor me gedaan is. Ik ga morgen vragen of ik vanuit Lentis thuiszorg kan krijgen. Is dat niet het geval, dan ga ik terug naar de HA en regelt die iets voor me. Zodat er tijdig ingegrepen kan worden. Zo vond het echt niet kunnen dat ze me zo laten verzuipen van opname naar opname.
Daarnaast ben ik doorverwezen naar de Internist om somatische oorzaken uit te sluiten (hormonaal zit ik een beetje vreemd in elkaar en om te kijken of er niet iets in mijn bol los zit). Ze vond het ook slordig dat dit nog niet gedaan. Ze was heel lief en begripvol.
Ik vind het allemaal wel erg heftig als ik eerlijk ben
Ja inderdaad...quote:Op woensdag 14 november 2018 17:31 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Klinkt als een goede huisarts. Fijn dat het opgepakt wordt.
Ik vind het zelf veel heftiger dat jij steeds weer in de kliniek belandt. Zou met een beetje extra steun mogelijk niet hoeven gebeuren.
Mensen die bij jou over de vloer gaan komen, zijn professionals. Als het goed is, hebben ze ervaring, mensenkennis, weten ze dat het voor jou niet makkelijk is en zullen ze zoveel mogelijk rekening met je houden. Bedenk je ook dat ze bij je thuis komen en bij jou thuis ben jij de baas en jij als jij iets niet (meer) wilt, dan gebeurt het niet.quote:Op woensdag 14 november 2018 17:38 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ja inderdaad...
Je hebt gelijk, alleen aan de kliniek ben ik gewend. En aan mezelf proberen te redden ook. Dit is nieuw, heftiger. De zorg wordt anders. Ik ben nu telkens in behandeling op trauma's en dat soort dingen, met als doel genezing. Nu wordt het ondersteuning van de thuissituatie. Op een afdeling die ik niet ken, met mensen die ik niet ken... Ik ben er best van voor. Ik heb al vijf jaar dezelfde psycholoog. Verandering is eng.
Je hebt gelijk. Daarnaast is mijn huis een representatie van hoe ik me voel. En mijn huis die niet meer opgeruimd is, is het eerste signaal. En iemand die me helpt op alle gebieden is een gedachte die me rust geeft. Aan een nieuwe behandelaar wen ik ook wel weerquote:Op woensdag 14 november 2018 19:23 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Mensen die bij jou over de vloer gaan komen, zijn professionals. Als het goed is, hebben ze ervaring, mensenkennis, weten ze dat het voor jou niet makkelijk is en zullen ze zoveel mogelijk rekening met je houden. Bedenk je ook dat ze bij je thuis komen en bij jou thuis ben jij de baas en jij als jij iets niet (meer) wilt, dan gebeurt het niet.
Waarom krijg je dan een nieuwe behandelaar?quote:Op woensdag 14 november 2018 19:26 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Je hebt gelijk. Daarnaast is mijn huis een representatie van hoe ik me voel. En mijn huis die niet meer opgeruimd is, is het eerste signaal. En iemand die me helpt op alle gebieden is een gedachte die me rust geeft. Aan een nieuwe behandelaar wen ik ook wel weer
Omdat het een andere afdeling is. Dus ik heb het vermoeden dat ik dan enkel nog maar zorg krijg van het fact. Maar zeker weet ik het nietquote:Op woensdag 14 november 2018 19:28 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Waarom krijg je dan een nieuwe behandelaar?
Nee, dat durf ik ook niet te zeggen.quote:Op woensdag 14 november 2018 19:31 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Omdat het een andere afdeling is. Dus ik heb het vermoeden dat ik dan enkel nog maar zorg krijg van het fact. Maar zeker weet ik het niet
Daar heb je helemaal gelijk inquote:Op woensdag 14 november 2018 19:26 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Je hebt gelijk. Daarnaast is mijn huis een representatie van hoe ik me voel. En mijn huis die niet meer opgeruimd is, is het eerste signaal. En iemand die me helpt op alle gebieden is een gedachte die me rust geeft. Aan een nieuwe behandelaar wen ik ook wel weer
Morgen heb ik een gesprek met de psych en dan vraag ik haar of ze me wil doorverwijzen op advies van de huisartsquote:Op woensdag 14 november 2018 19:33 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Nee, dat durf ik ook niet te zeggen.
Fijn dat je een schoonmaker hebt! We hebben wel een tegengesteld huis. Ik heb echt een vrijgezelle vrouwenhuisquote:Op woensdag 14 november 2018 19:34 schreef Droopie het volgende:
[..]
Daar heb je helemaal gelijk in
Ik heb een schoonmaakster en doordat zij schoonmaakt, krijg ik ook weer wat rust in mijn hoofd.
Tevens is mijn huis net een tandartspraktijk (wit met weinig impulsen) zo probeer ik de prikkels te vermijden als ik ze niet wil hebben.
Klinkt wel goed, wat ik hier lees.quote:Op woensdag 14 november 2018 19:31 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Omdat het een andere afdeling is. Dus ik heb het vermoeden dat ik dan enkel nog maar zorg krijg van het fact. Maar zeker weet ik het niet
Ondanks dat ik wel weet wat het fact doet, vind ik het eng... eng is het verkeerde woord... het klinkt als iets voor mensen die veel slechter er aan toe zijn dan ik. Het is even slikkenquote:Op woensdag 14 november 2018 19:36 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Klinkt wel goed, wat ik hier lees.
https://www.lentis.nl/behandeling/fact/
Je bent er toch wel ‘slecht’ aan toe als je een paar keer per jaar opgenomen moet worden.quote:Op woensdag 14 november 2018 19:40 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ondanks dat ik wel weet wat het fact doet, vind ik het eng... eng is het verkeerde woord... het klinkt als iets voor mensen die veel slechter er aan toe zijn dan ik. Het is even slikken
Wat voor beeld heb jij bij mensen die er slechter aan toe zijn dan jij?quote:Op woensdag 14 november 2018 19:40 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ondanks dat ik wel weet wat het fact doet, vind ik het eng... eng is het verkeerde woord... het klinkt als iets voor mensen die veel slechter er aan toe zijn dan ik. Het is even slikken
Ja... vijf keer dit jaar en daarvoor een jaar niks en het jaar daar weer voor negen maanden... (met kleine tussenposes, van september 2015 tot juni 2016).quote:Op woensdag 14 november 2018 19:42 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Je bent er toch wel ‘slecht’ aan toe als je een paar keer per jaar opgenomen moet worden.
Ja... alleen zo is het al dertig jaar Maar het klopt... En ik ben blij met de hulp, echt waar. Alleen nu voelt het even heel confronterend aanquote:Op woensdag 14 november 2018 19:44 schreef Cat-astrophe het volgende:
[..]
Wat voor beeld heb jij bij mensen die er slechter aan toe zijn dan jij?
Ik lees chaos in je hoofd en in je huis, niet bij machte zijn goed voor jezelf te zorgen als in douchen en tanden poetsen en een algeheel ongelukkig zijn. Klinkt aardig ‘slecht’ in mijn ogen. En dan heb je alle recht op hulp.
Goed dat je daarin stappen aan het zetten bent en fijn dat je huisarts meedenkt.
Dat moet je uit je hoofd zetten, ik zat ook bij groepstherapie met de gedachte jemig, ik klaag over dit terwijl die andere mensen 10x zoveel ergere dingen meegemaakt hebben.quote:Op woensdag 14 november 2018 19:40 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ondanks dat ik wel weet wat het fact doet, vind ik het eng... eng is het verkeerde woord... het klinkt als iets voor mensen die veel slechter er aan toe zijn dan ik. Het is even slikken
Weet je zeker dat dit een goede combinatie is: weg van je eigen omgeving én medicatie afbouwen? Ik lees mee en las dat je er goed over hebt nagedacht, maar het is niet de ideale situatie om af te bouwen, zeg maar.quote:Op woensdag 14 november 2018 19:39 schreef Droopie het volgende:
(Verkapte ik zit in Dubai topic)
Ik ben dus vannacht gaan vliegen en heb toen niet geslapen, uiteindelijk vanmiddag wel 3 uurtjes want ik was kapot.
Mede daarom is mijn afbouwprogramma Diazepam een beetje in de war geraakt, tel erbij op dat ik echt heel weinig doe behalve aan het zwembad liggen en in de jacuzzi, ga ik zelf maar maar van 10 mg per dag naar 4/6 mg afbouwen (ik heb pas 2 mg op vandaag en zo voor het slapen gaan nog 2mg).
Beetje gezond verstand gebruiken en bij "zware" activiteiten er van te voren innemen.
Amen!quote:Op woensdag 14 november 2018 19:46 schreef Droopie het volgende:
[..]
Dat moet je uit je hoofd zetten, ik zat ook bij groepstherapie met de gedachte jemig, ik klaag over dit terwijl die andere mensen 10x zoveel ergere dingen meegemaakt hebben.
Toen zei een oudere vrouw (heftig trauma) als jij je teen breekt doet dat bij jouw veel meer pijn ipv als ik snachts nachtmerries hebt.
Je eigen pijn is altijd het belangerijkste, want je staat zelf op de eerste plaats.. Dat was zo lief en tof van haar..
Dusse
Confronterend... logisch.quote:Op woensdag 14 november 2018 19:45 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ja... alleen zo is het al dertig jaar Maar het klopt... En ik ben blij met de hulp, echt waar. Alleen nu voelt het even heel confronterend aan
Klopt... Ik was gewend om succesvol twee studies naast elkaar te volgen, met vier keer therapie per week. En toen was ik ook echt heel erg ziek.... maar kon ik het een soort van handelen. En nu ben ik al de hele dag uitgeput van een clubje in de ochtend. En mijn huis is nu netjes, maar dat kost me ook enorm veel moeite.quote:Op woensdag 14 november 2018 19:48 schreef Cat-astrophe het volgende:
[..]
Confronterend... logisch.
Pijnlijk en verdrietig dat je moet leren leven met een chronische ziekte.. zeker.
Maar ga je situatie niet bagatelliseren, want dat kan een eerste stap zijn naar ontkennen van symptomen en daardoor niet de hulp die je nodig hebt. Want het gaat echt nog lang niet zo goed met je als je zou willen en kunnen. Komt wel, maar heeft tijd, therapie en acceptatie (door jou) nodig.
Ja en nee, ik ben hier voor de 2e keer in een half jaar dus de overdaad is nu wat meer comfort zone (vorige keer heb ik in 5 dagen zoveel gepropt dat ik echt overprikkeld thuis kwam).quote:Op woensdag 14 november 2018 19:46 schreef Cat-astrophe het volgende:
[..]
Weet je zeker dat dit een goede combinatie is: weg van je eigen omgeving én medicatie afbouwen? Ik lees mee en las dat je er goed over hebt nagedacht, maar het is niet de ideale situatie om af te bouwen, zeg maar.
Dubai is tof! Fijne vakantie daar, hopelijk kun je nog wat van de stad (lees: hysterie en overdaad) zien als je wat bent bijgekomen van de reis.
Ik vind het dapper van je... Het lijkt me best eng.quote:Op woensdag 14 november 2018 19:56 schreef Droopie het volgende:
[..]
Ja en nee, ik ben hier voor de 2e keer in een half jaar dus de overdaad is nu wat meer comfort zone (vorige keer heb ik in 5 dagen zoveel gepropt dat ik echt overprikkeld thuis kwam).
Nu vandaag, ik ben 1x naar de Dubai Mall geweest en verder in het appartment/ zwembad geweest.
Behalve mijn psych en vader verklaart iedereen mij voor gek, je gaat naar Dubai en je gaat niets doen haha..
Mja, avondje bioscoop/ dagje Abu Dhabi, maar echt behalve de stad Dubai is het echt niets doen en opladen.
Ik zal morgen mijn psych eens mailen, of ze zegt doe eens normaal en slikken die hap of ze zegt, Droopie je voelt zelf aan hoe je lichaam je voelt.
Ach, jij bent nog best jong he.quote:Op woensdag 14 november 2018 19:57 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik vind het dapper van je... Het lijkt me best eng.
Verstandig dat je contact opneemt met de psych! Heel erg veel succes
Naja.. jong...30quote:Op woensdag 14 november 2018 20:11 schreef Droopie het volgende:
[..]
Ach, jij bent nog best jong he.
Op den duur zal je best leren dat angst een slechte raadgever is en of je nu thuis als wrak op de bank zit of in het buitenland. Je neemt altijd jezelf mee.
Nu moet ik wel zeggen, in New York ben ik niet buiten Manhattan geweest en veel veiligere plekken dan Dubai zijn er in de wereld ook niet te vinden hoor.
Zie mijzelf echt niet naar Zuid-Amerika gaan ofzo
Ik ben ook een huismuis, maar na 3 weken thuis zitten hoop ik met deze reis de aan knop te vinden in mijzelf.quote:Op woensdag 14 november 2018 20:13 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Naja.. jong...30
Je hebt gelijk (over angst). Het is gewoon dat ik een enorme huismus ben Ik heb gewoon bewondering voor de globetrotters in deze wereld.
quote:Op woensdag 14 november 2018 20:20 schreef Droopie het volgende:
[..]
Ik ben ook een huismuis, maar na 3 weken thuis zitten hoop ik met deze reis de aan knop te vinden in mijzelf.
Verzonden vanaf zijn appartement
Dat is helemaal niet nodig.quote:Op woensdag 14 november 2018 19:31 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Omdat het een andere afdeling is. Dus ik heb het vermoeden dat ik dan enkel nog maar zorg krijg van het fact. Maar zeker weet ik het niet
Wat een goede stap dat je naar de huisarts bent geweest en dat de huisarts het zo goed oppakt!quote:Op woensdag 14 november 2018 16:45 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik ben naar de HA geweest en die vond het schandalig dat er niet meer voor me gedaan is. Ik ga morgen vragen of ik vanuit Lentis thuiszorg kan krijgen. Is dat niet het geval, dan ga ik terug naar de HA en regelt die iets voor me. Zodat er tijdig ingegrepen kan worden. Zo vond het echt niet kunnen dat ze me zo laten verzuipen van opname naar opname.
Daarnaast ben ik doorverwezen naar de Internist om somatische oorzaken uit te sluiten (hormonaal zit ik een beetje vreemd in elkaar en om te kijken of er niet iets in mijn bol los zit). Ze vond het ook slordig dat dit nog niet gedaan. Ze was heel lief en begripvol.
Ik vind het allemaal wel erg heftig als ik eerlijk ben
Jeetje cots wat een heftige conclusie. Kun je jezelf erin vinden? Denk je zelf dat je nog een positief resultaat kan behalen met andere behandelingen?quote:Op donderdag 15 november 2018 13:39 schreef ChildoftheStars het volgende:
Goed... de conclusie van de afdeling eetstoornissen (gewoon waar ik in behandeling ben) en de kliniek zijn tot de conclusie gekomen dat ik uitbehandeld ben, in de zin van proberen mij te genezen. Ik moet volgens hen leren accepteren dat ik psychiatrisch ziek ben. Genezen zit er niet meer in, ook niet van mijn eetstoornis en ook niet op het gebied van trauma.
Dat heeft als gevolg dat ik stop bij eetstoornissen en over ga naar het fact. Ondanks dat het precies is wat ik nodig heb, maakt het me verdrietig. Ik wil behandelbaar zijn, genezen... Een nieuwe behandelaar is eng. Een ander gebouw, andere kamer, andere mensen, andere doelen... Het is weer een stukje van mijn oude leven opgeven. De hoop op genezing loslaten. Een heel fijne behandelaar loslaten.
Naja... natuurlijk houd ik sinds 2013 een behandelplek bezet die beter aan een ander besteedt kan worden. Dus het is wel eerlijker om los te laten
Ik klap echt een beetje in elkaar... ik ga maar een lekkere pot thee zetten oid... Ik ben echt zo verdrietig
Ja... het is heel naarquote:Op donderdag 15 november 2018 15:40 schreef Lienekien het volgende:
Dat is een bittere pil, CotS.
Wat ik van je zie en heb gezien op dit forum, laat wel iemand zien die wil knokken, die van het leven kan genieten, die de mensen om haar heen niet vergeet. ‘Uitbehandeld’ betekent nog niet dat er voor jou geen leuk leven in het verschiet ligt. Ik wens je toe dat je straks kunt terugkijken op deze periode en zult kunnen zeggen: ik had het toen zwaar, maar het is me wel gelukt om mijn leven zo in te richten dat ik blij ben met wie ik ben, wat ik doe en wat ik kan betekenen voor mensen om me heen.
Dank je wel en bedankt voor de tips en het delen van je ervaringen. Hierin ben je zeker een voorbeeld voor me Hopelijk lukt het mij ook...quote:Op donderdag 15 november 2018 16:02 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Jeetje cots wat een heftige conclusie. Kun je jezelf erin vinden? Denk je zelf dat je nog een positief resultaat kan behalen met andere behandelingen?
Laat 't nu eerst ook maar eens wat bezinken allemaal. Thee drinken, potje huilen, lekker warm dekentje of knuffelen met een lief iemand.
Zelf heb ik sinds een paar maanden een diagnose van een chronische ziekte, die best ingrijpend is en m'n toekomstbeeld ff goed verknald heeft. Het hielp mij erg om 't er maar even te laten zijn, geen mening vormen maar voelen. En mensen te vertellen en even lief voor me te laten zijn. Nog steeds vind ik het moeilijk, maar ik kan het al wel accepteren.
Ik snap best dat het voelt alsof je geen behandeling meer krijgt, maar behandelen is natuurlijk wel meer dan 1 doel en dan alleen volledige genezing.quote:Op donderdag 15 november 2018 16:29 schreef ChildoftheStars het volgende:
Uhm... naja... het is niet echt behandeling. Het is mij binnen de kaders houden. Helpen waar nodig, signaleren, ondersteunen etc. Ik ben sinds 2013 in behandeling en ik blijf maar op een bepaald punt staan. Dus tja... ik hoop dat ze me helpen opnames te voorkomen.
Als je doel nuttig zijn is, hoef je helemaal niet los te laten. Alleen de norm waarin jij dacht dat het vooral of zelfs exclusief tot uiting zou kunnen komen. Heb je weleens met een waardenkompas gewerkt? Zo ja, misschien tijd voor een nieuwe.quote:Op donderdag 15 november 2018 16:29 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dit is net zoals stoppen met de studie. Ergens voor gevochten en los moeten laten, want het voor mij niet haalbaar is
Gatsie wat vervelend... Kun je er een beetje hulp bij krijgen? Sterktequote:Op vrijdag 16 november 2018 08:39 schreef DancingPhoebe het volgende:
Hoi Burner.
Yuck, ik krijg mijn dosering niet lekker afgestemd op het moment. Het is nu grijze ellende óf opgewekt en doorweekt
Beiden relatief onpraktisch
Moet maar even een afspraak maken met de HA want dit heeft wel echt veel effect op mn dagelijks levenquote:Op vrijdag 16 november 2018 08:41 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Gatsie wat vervelend... Kun je er een beetje hulp bij krijgen? Sterkte
Behoorlijk als ik het zo lees... Sterktequote:Op vrijdag 16 november 2018 11:00 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Moet maar even een afspraak maken met de HA want dit heeft wel echt veel effect op mn dagelijks leven
Je hebt deze week best goede stappen gezet. Daar komt wel een vervolg op. Dan ga je aan de slag met opbouwen.quote:Op vrijdag 16 november 2018 15:38 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik word een beetje overvallen door een help gevoel. Alles wat bekend is valt weg. Ik weet even niet meer hoe ik een toekomst moet opbouwen. Op alle gebieden heb ik zorgen. Ik ben aan het verzuipen, zo hard en ik heb het gevoel dat ik niks kan doen.
Ik wens je veel sterkte.quote:Op vrijdag 16 november 2018 13:02 schreef Keep_Walking het volgende:
Ik ben veel aan het drinken, vanwege ptss klachten. Veel boosheid en wil wraak nemen op de wereld, vooral mijn eigen volk.
Je hebt gelijk Het gaat op zich goed met me, alleen af en toe voel ik gewoon wat en dat is vervelend. (en ik was per ongeluk irritant tegen een vriendin, omdat ik vroeg of ik meerdere kleurtjes garen mocht gebruiken en ze zei dat het mocht en dat ik het bericht niet goed gelezen had. Daar schrok ik even van)quote:Op vrijdag 16 november 2018 15:46 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Je hebt deze week best goede stappen gezet. Daar komt wel een vervolg op. Dan ga je aan de slag met opbouwen.
Je hebt je huisje nog, je vrienden, je hobbies... Niet alles verandert.
Niet jezelf afstraffen jij Nergens voor nodig. Het komt echt wel goed en denk in stapje voor stapjequote:Op vrijdag 16 november 2018 18:24 schreef Myraela het volgende:
Meh. Paniek omdat ik met twee vrienden wat ga eten. Fucking frustrerend. Ik vind dat gewoon leuk en het zijn vriendinnen. De locatie is bekend. Alles is prima. Waarom toch dit gezeur dan. Kan hier zo van balen.
Op welke gebieden dan?quote:Op vrijdag 16 november 2018 15:38 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik word een beetje overvallen door een help gevoel. Alles wat bekend is valt weg. Ik weet even niet meer hoe ik een toekomst moet opbouwen. Op alle gebieden heb ik zorgen. Ik ben aan het verzuipen, zo hard en ik heb het gevoel dat ik niks kan doen.
Misschien is het handig om eerst een beetje terug te lezen voor je reageert.quote:Op vrijdag 16 november 2018 20:07 schreef no_id123 het volgende:
[..]
Op welke gebieden dan?
Huurachterstand bij je woning?
Geen geld voor eten?
Studie of iets wat niet goed gaat?
Vrienden die plots zijn weggevallen?
Bedoel wat is er wat zo drastisch is veranderd waardoor je niet gewoon meer kan leven. Boekje pakken, tv kijken, wat dan ook..
Hmm je hebt gelijk, gedaan, klotequote:Op vrijdag 16 november 2018 20:39 schreef madam-april het volgende:
[..]
Misschien is het handig om eerst een beetje terug te lezen voor je reageert.
In dit topic is dat eerder 99% dan 10%.quote:Op vrijdag 16 november 2018 20:51 schreef no_id123 het volgende:
[..]
Weleens vaker gedaan. Vaak genoeg zeggen ze dat er van alles mis is op een dag en dan daarna vertellen ze wat het was. Maar in dit geval wil je dus zeggen dat het zo'n 10% situatie is waarin eerder al wel gezegd is wat er mis is?
Ik zei al sorryquote:Op vrijdag 16 november 2018 20:56 schreef madam-april het volgende:
[..]
In dit topic is dat eerder 99% dan 10%.
Hier schrik ik wel van, je hebt dit gevoel wel onder controle hoop ik?quote:Op vrijdag 16 november 2018 13:02 schreef Keep_Walking het volgende:
Ik ben veel aan het drinken, vanwege ptss klachten. Veel boosheid en wil wraak nemen op de wereld, vooral mijn eigen volk.
Heb je dan teveel tijd om na te denken?quote:Op zondag 18 november 2018 21:23 schreef ChildoftheStars het volgende:
Hey mensen, hoe gaat het met jullie?
Weekenden vind ik zo moeilijk. Door de week heb ik afspraken, en in de weekenden kom ik tot stilstand. Heel gezond, maar ook moeilijk. Maar goed, dat gaat wel wennen. Door de week mag ik nu max. 1 ding per dag hebben. Dus maar langzaam maar zeker op de rem trappen
Jawel hoor. Krijg ook hulp.quote:Op zondag 18 november 2018 21:25 schreef Quotidien het volgende:
[..]
Hier schrik ik wel van, je hebt dit gevoel wel onder controle hoop ik?
Ik weet het niet... misschien wel. Eigenlijk is er in het weekend weinig anders dan door de week... Het kan ook toeval zijn natuurlijk. Dat ik net het even moeilijk heb op het moment dat er sprake is van weekend.quote:Op maandag 19 november 2018 00:28 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Heb je dan teveel tijd om na te denken?
Bij mij is het even wisselend. Ik ben een beetje gevoelig voor eenzaamheid op het moment merk ik en is ook niet gek, maar wel eens lastig. En ik weet dan niet zo goed wat redelijk is qua verwachtingen en wat niet. Maak het mezelf lastiger dan nodig denk ik.
Welke verwachtingen bedoel je dan? Die van jezelf?quote:Op maandag 19 november 2018 00:28 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Heb je dan teveel tijd om na te denken?
Bij mij is het even wisselend. Ik ben een beetje gevoelig voor eenzaamheid op het moment merk ik en is ook niet gek, maar wel eens lastig. En ik weet dan niet zo goed wat redelijk is qua verwachtingen en wat niet. Maak het mezelf lastiger dan nodig denk ik.
Wat vervelend *dikke knuffelquote:Op maandag 19 november 2018 08:44 schreef EasyLife het volgende:
Bah, merk dat hier de winter en donkere dagen ook beginnen in te slaan zeg. Nu al paar maanden single, maar lijkt wel allemaal weer erger te worden. Echt zo'n zenuwachtig en eenzaam gevoel de hele dag en nacht... en rare dromen.
maar sporten is een heel goede keus. Je bent de deur uit, maakt gelukshormonen aan... verstandige keus. En afleiding is de eerste stap. Het is echt heel verstandig. Dikke knuffelquote:Op maandag 19 november 2018 09:13 schreef EasyLife het volgende:
Extra vitamine D heb ik in ieder geval wel. Heb ook kalmeringspillen, maar ik merk dat dat voor 1 dag helpt, maar de dag erna kutter is, dus die heb ik liever niet. Straks maar weer even naar de sportschool ofzo, al is alles wat ik doe simpelweg afleiding van het verlies.
Thanks. Maar echt gare tijd idd, heb altijd al last van winterdepressies, zelfs in relatie nog, altijd negatief op werk enzo en thuis snel geïrriteerd. Maar kerst en oud en nieuw zijn wel de dagen dat je heel blij bent met iemand te zijn. Vooral die familiebezoekjes en etentjes.quote:Op maandag 19 november 2018 09:23 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
maar sporten is een heel goede keus. Je bent de deur uit, maakt gelukshormonen aan... verstandige keus. En afleiding is de eerste stap. Het is echt heel verstandig. Dikke knuffel
het moment dat ik besloot niet meer naar Oud en Nieuw-feestjes te gaan, was voor mij een verlichting. Ineens vind ik het gewoon een leuke avondquote:Op maandag 19 november 2018 09:39 schreef EasyLife het volgende:
[..]
Thanks. Maar echt gare tijd idd, heb altijd al last van winterdepressies, zelfs in relatie nog, altijd negatief op werk enzo en thuis snel geïrriteerd. Maar kerst en oud en nieuw zijn wel de dagen dat je heel blij bent met iemand te zijn. Vooral die familiebezoekjes en etentjes.
Aan wat ik mag verwachten qua eenzaamheid. Als je mensen zelf wegduwt en vriendschappen afkapt mag je dan wel klagen dat je eenzaam bent?quote:Op maandag 19 november 2018 08:32 schreef aeque het volgende:
[..]
Welke verwachtingen bedoel je dan? Die van jezelf?
Ja dat kan natuurlijk ook. Ik vind weekenden wel altijd anders voelen aan doordeweeks. Kalmer, maar ook echt leger.quote:Op maandag 19 november 2018 08:17 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik weet het niet... misschien wel. Eigenlijk is er in het weekend weinig anders dan door de week... Het kan ook toeval zijn natuurlijk. Dat ik net het even moeilijk heb op het moment dat er sprake is van weekend.
Eenzaamheid is een rot gevoel En redelijkheid hoort niet bij gevoelens. Je voelt wat je voelt. Een hele dikke knuffel
Ik trap even voor jou op de rem nu.quote:Op maandag 19 november 2018 10:07 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Aan wat ik mag verwachten qua eenzaamheid. Als je mensen zelf wegduwt en vriendschappen afkapt mag je dan wel klagen dat je eenzaam bent?
Ik ben denk ik een beetje lastig met sociale contacten. Alsin, ik erger mezelf snel aan de mensen die me heen zijn, vind mensen snel stom, of heb het idee dat ze me niet goed behandelen. En dan neem ik afstand.
Ik heb het idee dat het deels komt omdat ik een groot deel van mijn vriendenkring aan het ontgroeien ben. Hun manier van communiceren is wat stil komen te staan qua ontwikkeling en ik kan me er enorm aan ergeren dat alles op een in mijn ogen erg onvolwassen manier gaat. Plus een overdreven focus op een gedeelde hobby en een specifieke manier waarop men vind dat die bedreven moet worden. Van die groep heb ik wat afstand genomen.
Nu heb ik het laatste jaar in veel meer vriendschappen dat het rommelt. Ik erger me aan eigenschappen, vind het lastig die irritaties los te laten en zit ergens maar te hopen dat ik leukere mensen tegenkom die 'normaal' en gezellig doen. Ik mis wat dat betreft echt mensen waarmee ik bepaalde dingen kan delen.
Terwijl als ik naar mezelf kijk ik zelf helemaal niet zo'n goede vriendin ben voor anderen. Ik ben niet altijd aardig voor mensen, zie bovenstaande. Ik kan best hard sneren naar mensen die zich in mijn ogen onvolwassen gedragen.
Dus eigenlijk kort gezegd: ik heb de afgelopen tijd heel wat afgekapt omdat ik gevoelsmatig een groep mensen ontgroeid ben. Dat brengt wat eenzaamheid met zich mee. Maar ik twijfel of ik niet te onverdraagzaam ben. En of ik het wel verdien gezien mijn eigen grilligheid, en of ik het allemaal wel zo juist zie.
Ik denk ook door de kliniek een negatieve associatie met weekenden opgebouwd te hebben. Het is ook deels omdat je de weekenden leuk moet vinden. Iedereen is blij als het weekend is, en ik niet. Daarnaast heb ik op woensdag en vrijdag leuke clubjes en val dan zo in het niet.quote:Op maandag 19 november 2018 10:10 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ja dat kan natuurlijk ook. Ik vind weekenden wel altijd anders voelen aan doordeweeks. Kalmer, maar ook echt leger.
Meest klote is gewoon dat bijna al m'n oude vrienden nog steeds in een relatie zitten of in een grote stad wonen en ik juist net terug was verhuisd (met ex om gezinnetje te starten) naar een kleinere en rustigere stad met weinig jongere mensen.quote:Op maandag 19 november 2018 10:02 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
het moment dat ik besloot niet meer naar Oud en Nieuw-feestjes te gaan, was voor mij een verlichting. Ineens vind ik het gewoon een leuke avond
En met kerst zit ik altijd bij mijn moeder, ongedwongen, gezellig en fijn (gewoon even verwendaagjes
Probeer die druk van "ik moet blij zijn" los te laten. Doe gewoon wat je hart je ingeeft. Wil je naar feestjes, dan ga je naar een feest. Als je dat niet wil, doe je dat gewoon niet. Probeer die sociale druk los te laten
Ja dat herken ik ook wel, iedereen kijkt uit naar het weekend, maar ik heb wisselende werktijden, vind het juist maar een leeg tijdvak. En het idee dat iedereen dan wel leuke dingen doet is vervelend, gevoel dat je er niet bij hoort of er alleen voor staat.quote:Op maandag 19 november 2018 10:22 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik denk ook door de kliniek een negatieve associatie met weekenden opgebouwd te hebben. Het is ook deels omdat je de weekenden leuk moet vinden. Iedereen is blij als het weekend is, en ik niet. Daarnaast heb ik op woensdag en vrijdag leuke clubjes en val dan zo in het niet.
Dat is ook gewoon behoorlijk naar in mijn vriendenkring ik ben ik de enige bewust vrijgezel en dat maakt dingen soms wel lastig.Ik herken dat wel.quote:Op maandag 19 november 2018 11:16 schreef EasyLife het volgende:
[..]
Meest klote is gewoon dat bijna al m'n oude vrienden nog steeds in een relatie zitten of in een grote stad wonen en ik juist net terug was verhuisd (met ex om gezinnetje te starten) naar een kleinere en rustigere stad met weinig jongere mensen.
Ik werk of studeer niet (beetje teveel rommel in mijn hoofd) en dan verwacht ik dat het weekend heel anders is, maar dat is dan niet zoquote:Op maandag 19 november 2018 11:22 schreef EasyLife het volgende:
[..]
Ja dat herken ik ook wel, iedereen kijkt uit naar het weekend, maar ik heb wisselende werktijden, vind het juist maar een leeg tijdvak. En het idee dat iedereen dan wel leuke dingen doet is vervelend, gevoel dat je er niet bij hoort of er alleen voor staat.
Ik woon best wel dicht bij scholen en de sportschool enzo en een klein bedrijventerreintje en als ik dan doordeweeks met de hond loop of gewoon uit het raam kijk dan is er altijd van alles te doen en fietsen overal mensen.quote:Op maandag 19 november 2018 11:26 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat is ook gewoon behoorlijk naar in mijn vriendenkring ik ben ik de enige bewust vrijgezel en dat maakt dingen soms wel lastig.Ik herken dat wel.
[..]
Ik werk of studeer niet (beetje teveel rommel in mijn hoofd) en dan verwacht ik dat het weekend heel anders is, maar dat is dan niet zo
Die is wel raak.quote:Op maandag 19 november 2018 10:20 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik trap even voor jou op de rem nu.
Dat je, door wat dan ook, geen aansluiting voelt, is niet jouw fout. Ik heb het vermoeden dat je een heel ander leven hebt dan de mensen om je heen. En soms ontgroeien mensen elkaar gewoon. Als het niet meer klikt, ga je je sneller ergeren. Je hebt behoefte aan X en krijgt dat niet. En ondertussen zie je de rest wel tevreden zijn.
Geef jezelf niet zo keihard de schuld
Dat herken ik wel...quote:Op maandag 19 november 2018 11:37 schreef EasyLife het volgende:
[..]
Ik woon best wel dicht bij scholen en de sportschool enzo en een klein bedrijventerreintje en als ik dan doordeweeks met de hond loop of gewoon uit het raam kijk dan is er altijd van alles te doen en fietsen overal mensen.
In het weekend voelt het dood en de sportschool laat open en vroeg dicht, scholen dicht, beetje verlaten boel, vroeger niet erg, was ik toch brak, maar nu ben ik altijd van 07:00 tot 23:00 klaarwakker en heb niks te doen en niemand om naartoe te gaan.
Ook heb ik vlak na de relatiebreuk heel lang bijna niks gegeten of slecht gegeten en ben toen flauw gevallen (nare val van de trap), in ziekenhuis beland en mocht toen 3 maanden niet meer rijden, dat heeft de afgelopen tijd nog geisoleerder gemaakt, kan nergens even snel heen. Gelukkig duurt dat nog 2 weekjes.
Sorryquote:
Geen sorry zeggen.quote:Op maandag 19 november 2018 11:57 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat herken ik wel...
Wat heftig dat je zo slecht voor jezelf gezorgd hebt... Ik hoop dat je dat steeds een beetje beter lukt...
Die stilte en rust herken ik wel idd... dat is lastig... maar het is wel belangrijk dat een mens die rust heeft. Even bijkomen van alle hectiek in de week.
Veel sterkte
[..]
Sorry
Gelukkig maar.quote:Op maandag 19 november 2018 12:43 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Geen sorry zeggen.
Dankjewel... 't maakt het voor mij ineens een behapbaar ding.
Alsin, niemand doet iets fout, er is geen eng rot conflict waar ik vanalles mee moet of juist van weg moet lopen. Ik ben simpelweg veranderd en een kant op gegaan die niet meer goed matcht met de mensen om me heen. En dat is niemands schuld.
Die realisatie geeft me ruimte om een oplossing te zoeken voor het daadwerkelijke ding waar ik tegenaan loop. En dat is dat ik me soms eenzaam voel omdat ik niet zoveel mensen heb die bepaalde dingen vergelijkbaar hebben en de mensen met wie ik nog omga vaak zo ver van me afstaan dat ik er niets meer mee kan.
Dit is inderdaad enorm frustrerend... Ik heb er groot respect voor dat je door blijft knokken! Dikke knuffel;quote:Op dinsdag 20 november 2018 11:39 schreef Myraela het volgende:
Ik vind het soms best lastig, dat het voor mensen die geen ervaring hebben met een angststoornis, zo onwijs lastig is om te begrijpen hoe het is. Ik kan daar niet boos om worden, want ik wist het een half jaar geleden ook niet. Maar het is soms wel heel frustrerend. Herkennen mensen dat? Of weten mensen een duidelijke vergelijking waardoor mensen het wel kunnen begrijpen?
Dit weekend bijvoorbeeld een gesprek met m'n schoonzus. En dan zegt ze bijvoorbeeld dat ik misschien gewoon moet accepteren dat ik zulke angsten gewoon de rest van m'n leven zal hebben. En dat zij ook in de war was na een verhuizing, of ook soms zulke gedachten heeft dat ze niet te ver van de uitgang wil zitten bij een concert vanwege aanslagen. En van zulke vergelijking kan ik dan zo enorm balen.
Ik ken normale angst, dit is geen normale angst. Dit is echt niet iets waar ik mee ga leren leven, dit is iets wat ik gewoon ga overwinnen. Hier valt ook niet mee te leven. We hebben het niet over een plekje bij een concert. We hebben het over boodschappen doen, autorijden, met vrienden afspreken, naar de bios gaan, werken of zelfs gewoon buiten lopen. Bij alles. Er komt nog niet eens een angstgedachte in me op, alleen m'n lichaam is wel elke keer weer van slag.
Zeg gewoon niet dat het zo blijft of normaal is, terwijl ik elke dag juist alles doe om er vanaf te komen.
Ik denk dat dit dus ook zo is, Myraela. Maar ik snap wel dat het kan overkomen als bagatelliseren.quote:Op dinsdag 20 november 2018 12:43 schreef Tinkepink het volgende:
@myraela: mogelijk bedoelt ze het aardig en wil ze je steunen en vermoedelijk heeft ze jouw angsten niet willen bagetalliseren maar juist willen aangeven dat ze he begrijpt. Dat jouw angst de hare niet is doet niets af aan de vermoedelijke intentie.
Dat denk ik ook wel. Twijfel ook niet aan de goede intenties. Het is denk ik vooral dat ik mijn omgeving een stukje herkenning mis. En ze willen het wel begrijpen, maar dat lukt ze maar tot een bepaald niveau. Is verder ook niet erg. Ze geven me verder wel veel ruimte en hebben geduld.quote:Op dinsdag 20 november 2018 12:43 schreef Tinkepink het volgende:
@myraela: mogelijk bedoelt ze het aardig en wil ze je steunen en vermoedelijk heeft ze jouw angsten niet willen bagetalliseren maar juist willen aangeven dat ze he begrijpt. Dat jouw angst de hare niet is doet niets af aan de vermoedelijke intentie.
Wat houdt die therapie ongeveer in?quote:Op dinsdag 20 november 2018 18:50 schreef -Phineas- het volgende:
Verder heeft ze wel een punt wat “accepteren” betreft. Ik heb zelf ook een angststoornis en dat is heel erg lastig. Maar hoe meer ik mij ertegen verweer of probeer weg te stoppen.. hoe erger het wordt. Terwijl als ik het gewoon wat meer accepteer.. dan wordt het op een of andere manier minder. Ik maak de angst zeg maar niet erger dan het al is.
Ik heb hiervoor ook specifiek therapie voor gehad. Dat was acceptance and commitment therapy.
Wel herkenbaar, soms denk ik dan maar... het is maar goed dat je het niet begrijpt/kent, omdat je zelf die ervaring niet hebt.quote:Op dinsdag 20 november 2018 19:20 schreef Myraela het volgende:
[..]
Dat denk ik ook wel. Twijfel ook niet aan de goede intenties. Het is denk ik vooral dat ik mijn omgeving een stukje herkenning mis. En ze willen het wel begrijpen, maar dat lukt ze maar tot een bepaald niveau. Is verder ook niet erg. Ze geven me verder wel veel ruimte en hebben geduld.
Acceptatie is dus gelijk aan al die zelf-termen (zelfvertrouwen, zelfrespect etc. etc. etc.)?quote:Op dinsdag 20 november 2018 19:56 schreef DancingPhoebe het volgende:
Weinig vaags aan imo. Jezelf goed genoeg vinden mét al je mindere en klotekanten. Wil niet zeggen dat je niet moet/mag/kan proberen te zoeken naar verbetering, maar dat je jezelf niet kwalijk neemt dat je die glitch hebt.
Hmmm, lastige. Geen keiharde nee, maar ook weer geen ja.quote:Op dinsdag 20 november 2018 20:00 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Acceptatie is dus gelijk aan al die zelf-termen (zelfvertrouwen, zelfrespect etc. etc. etc.)?
Dat gevoel had ik nou bij jouw berichtquote:Op dinsdag 20 november 2018 20:01 schreef DancingPhoebe het volgende:
[..]
Hmmm, lastige. Geen keiharde nee, maar ook weer geen ja.
Dat leerde ik bij schematherapie ook, je probeert je gebreken te repareren en welke onherstelbaar zijn maar te accepteren en een plekje geven.quote:Op dinsdag 20 november 2018 19:56 schreef DancingPhoebe het volgende:
Weinig vaags aan imo. Jezelf goed genoeg vinden mét al je mindere en klotekanten. Wil niet zeggen dat je niet moet/mag/kan proberen te zoeken naar verbetering, maar dat je jezelf niet kwalijk neemt dat je die glitch hebt.
Ik ben hier wel over aan het nadenken. Lotgenoten mogelijk, maar ook gewoon wat andere mensen om me heen zoeken is denk ik geen verkeerd idee.quote:Op maandag 19 november 2018 19:46 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Gelukkig maar.
Uhm, ik weet niet of het iets voor jou is, maar misschien opzoek naar lotgenoten? Gewoon mensen die jouw verhaal begrijpen en een zelfde soort leven hebben? Dan kun je misschien ook beter handelen dat de mensen die je nu kent, niet meemaken wat jij meemaakt. Je hoeft niet al je oude contacten verbreken, vaak helpt het al als je af en toe kan praten met iemand die echt begrijpt wat je bedoelt en voelt. Het is zo maar een gooi hoor
Of een clubje met een gelijksoortige hobby (zo zit ik bij handwerk/knutselclubjes), dan heb je wel overeenkomst, maar zit je niet altijd met zieke mensen? Clubjes helpen bij mij enorm in het minder eenzaam voelen
Ik heb even tijd genomen alles te laten bezinken.quote:Op maandag 19 november 2018 20:00 schreef DancingPhoebe het volgende:
Mevrouw, met mensen (vrienden, relatie) moet het wmb kloppen en anders maar niet. Ik wil geen partner die "beste wat ik kon vinden" is en ook geen vrienden. De mensen die ik om me heen verzamel moet ik me goed bij voelen. Consequentie is soms alleen of vrijgezel (of beide) zijn. Dat is dus een keuze. Ga je voor hoe-dan-ook-gezelschap of goed-gezelschap-of-anders-niet.
Vanuit de gedachte bij het laatste voelt alleen zijn minde4 ellendig heb ik gemerkt.
quote:Op donderdag 22 november 2018 16:03 schreef ChildoftheStars het volgende:
Even OT...
Maar vandaag had ik echt zo'n goede dag. Lekker rustig geklungeld. Beetje uitgeslapen. Huishouden gedaan, vanavond een vriendinnetje langs... Eigenlijk voel ik me vandaag wel goed
(buiten al mijn gemopper wilde ik ook even wat positiefs delen)
Super om te horenquote:Op donderdag 22 november 2018 16:03 schreef ChildoftheStars het volgende:
Even OT...
Maar vandaag had ik echt zo'n goede dag. Lekker rustig geklungeld. Beetje uitgeslapen. Huishouden gedaan, vanavond een vriendinnetje langs... Eigenlijk voel ik me vandaag wel goed
(buiten al mijn gemopper wilde ik ook even wat positiefs delen)
Goed dat je het recht aan het trekken benquote:Op donderdag 22 november 2018 19:50 schreef ChildoftheStars het volgende:
En wat ook een hele overwinning is, ik had vandaag maar 600kcal op (banaan, plakje ontbijtkoek en een schaaltje kwart met rommeltjes erin). Dus ik heb even extra kcalrijk gekookt (met noten en bomboe/kruidenmengsel en kokosmelk, en een naanbroodje) om dat recht te trekken. En straks nog even wat extra's. Dus niet een "yeah eetstoornisdag" maar een "gewoon genoeg dag"
Nee, dat is elke middag zo. Normaal eet ik twee boterhammen en dat is prima. Alleen rond een uur of drie/vier krijg ik weer trekquote:Op donderdag 22 november 2018 19:53 schreef Sarabi het volgende:
[..]
Goed dat je het recht aan het trekken ben
Maar niet vreemd dat je in de middag honger kreeg.
Het kacheltje moet wel branden.
Ah dan had ik je post vanmiddag verkeerd begrepenquote:Op donderdag 22 november 2018 19:56 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Nee, dat is elke middag zo. Normaal eet ik twee boterhammen en dat is prima. Alleen rond een uur of drie/vier krijg ik weer trek
Vandaag had ik helemaal geen honger, maar ik eet toch maar wat, zodat ik niet ga wennen aan te weinig eten
Oh wat ongelooflijk naar voor je *dikke knuffelquote:Op zondag 25 november 2018 13:35 schreef summer2bird het volgende:
Hai. Lang niet meer gepost. Maar laatste tijd gaat niet zo goed. Het is zo'n ontzettend kutjaar geweest.
Ik wordt misschien op de crisis opgenomen ff afwachten. Woon nog wel beschermd maar weet niet of ze mij aan kunnen op dit moment.
Dankje. Ik hoop het ook.quote:Op zondag 25 november 2018 13:38 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Oh wat ongelooflijk naar voor je *dikke knuffel
Ik hoop echt dat je de hulp krijgt die je nodig hebt!
Hé summer wat kut dat het nu zo gaat. Is er een aanleiding voor? Het ging een tijdje best redelijk toch? Sterkte anyway.quote:Op zondag 25 november 2018 13:35 schreef summer2bird het volgende:
Hai. Lang niet meer gepost. Maar laatste tijd gaat niet zo goed. Het is zo'n ontzettend kutjaar geweest.
Ik wordt misschien op de crisis opgenomen ff afwachten. Woon nog wel beschermd maar weet niet of ze mij aan kunnen op dit moment.
quote:Op zondag 25 november 2018 20:26 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Hé summer wat kut dat het nu zo gaat. Is er een aanleiding voor? Het ging een tijdje best redelijk toch? Sterkte anyway.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Zoek maar een aanleiding uit haha.Twiddel
Als de truman show, maar dan eentje met een hele boosaardige regisseur.quote:Op zondag 25 november 2018 21:36 schreef summer2bird het volgende:
Soms heb ik het gevoel dat ik in een soap zit en de camera's gewoon niet zie
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Hell To The Liars
quote:Op zondag 25 november 2018 21:35 schreef summer2bird het volgende:
[..]Ja never mind. Duidelijk. Fucked up.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Zoek maar een aanleiding uit haha.
Heb je zicht op andere woonplek?
We gaan in december bij 2 andere plekken kijken dus ben benieuwd.quote:Op zondag 25 november 2018 22:04 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Ja never mind. Duidelijk. Fucked up.
Heb je zicht op andere woonplek?
Wat naar dat het zo slecht gaat ... Is er een crisisdienst of behandelaar wie je aan de mouw kan trekken? Heel erg veel sterktequote:Op woensdag 28 november 2018 19:03 schreef Catnip het volgende:
Hallo allemaal,
Sorry soms post ik wat, en dan een hele lange tijd niet.
Heeft een van jullie ervaring met positieve en negatieve overdracht?
Overigens gaat het fucked up, ik voel me verschrikkelijk kut, depressief, en ik heb het gevoel dat ik gewoon een soort uit elkaar barst van de negatieve emoties. Mijn omgeving lijkt het eigenlijk amper door te hebben. En als ik zeg dat het niet gaat dan word er ook niet echt op gereageerd. Meestal reageren ze pas als het echt mis gaat. Dat wil ik voorkomen.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:Op zondag 25 november 2018 21:35 schreef summer2bird het volgende:
[..]Maar lieve meid, dat is behoorlijk heftig. Daar mag je best verdrietig om zijn. Ik hoop oprecht dat 2019 voor jou en je moeder en zusje een veel beter jaar worden.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Zoek maar een aanleiding uit haha.ROBODEMONS..................|:(
Wauw... ik heb echt veel respect voor jouw instelling!quote:Op woensdag 28 november 2018 19:49 schreef Morrigan het volgende:
Overigens wil ik ook even mijn ding kwijt. Ik wordt gewoon depressief om niks. Ik wordt super blij om niks. Heb geen trauma's of nare dingen meegemaakt. Het is gewoon een donkere wolk die zo af en toe komt.
En ik weet gewoon dat dit de rest van mijn leven zo zal blijven, want dit heb ik al vanaf mijn 18e. Het is wel dat ik bij mijn laatste depressie, waar ik nog een beetje in hang, veel makkelijker kan handelen, omdat ik het gewoon geaccepteerd heb. Dan maar een periode niet koken en lekker veel op bed liggen (ik blijf nog wel werken en dat helpt ook wel). Het gaat tenslotte toch wel weer voorbij. Ik ga me er ook niet schuldig over voelen.
Thanks en nee, ik vind het helemaal niet erg. Komt bij dat ik alleen woon en me voor niemand hoef te verantwoorden. Verder is het ook een instelling wat met de jaren is ontwikkeld. Het boeit me gewoon niet meer. Niet dat ik dood wil. Het is meer dat ik de verwachting van het leven heb bijgesteld.quote:Op woensdag 28 november 2018 19:52 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Wauw... ik heb echt veel respect voor jouw instelling!
En een depressie of depressieve klachten hebben te maken met de biochemische processen in je hoofd. Dit kan verstoord worden door het een of ander, en soms hebben mensen gewoon ongelofelijke pech.
Goed dat je blijft werken... vind je het vervelend dat je niet kookt en veel op ligt ligt?
Sterkte en schuldig voelen is idd nergens voor nodig.
Ik maak nogmaals een buiging voor je! Ik heb echt diep respect voor hoe je ermee omgaat. En als bijstellen realistisch is, is het heel erg sterk van je. Die fases gaan inderdaad weer voorbij en dan word je ook wel weer actiever.quote:Op woensdag 28 november 2018 20:18 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Thanks en nee, ik vind het helemaal niet erg. Komt bij dat ik alleen woon en me voor niemand hoef te verantwoorden. Verder is het ook een instelling wat met de jaren is ontwikkeld. Het boeit me gewoon niet meer. Niet dat ik dood wil. Het is meer dat ik de verwachting van het leven heb bijgesteld.
En het klopt dat het bij mij biochemisch is. Dat hebben de huisarts en psychiater ook al verteld. Mijn methode om met een depressie om te gaan zal dan ook niet werken voor iemand die depressief is geworden door een gebeurtenis. Ook een reden dat de deeltijd thearie die ik volgde voor mensen met een persoonlijkheidstoornis, ik had de diagnose borderline gekregen vanwege mijn stemmingswisselingen, niet echt hielp.
Voor mij hoef je echt niet te buigen hoor. Ik heb ook veel respect hoe jij met je situatie omgaat. Van mezelf weet ik dat hulp zoeken echt moeilijk is. Toen ik een aantal jaar geleden vroeg om een mini-opname, was dat al een overwinning voor mij. Zelfs al had ik telefoon op recept, iets blokkeerde me om er gebruik van te maken.quote:Op woensdag 28 november 2018 20:27 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ik maak nogmaals een buiging voor je! Ik heb echt diep respect voor hoe je ermee omgaat. En als bijstellen realistisch is, is het heel erg sterk van je. Die fases gaan inderdaad weer voorbij en dan word je ook wel weer actiever.
Nee ik snap dat zulke therapie niet bij je aanslaat. Gebruik je wel medicatie?
Vragen om een mini-opname is ook een hele grote stap en overwinning. Hulpvragen is ook erg lastig... Bij mezelf weet ik nooit in te schatten wanneer het weer zover is en wanneer ik het nodig hebquote:Op woensdag 28 november 2018 21:19 schreef Morrigan het volgende:
[..]
Voor mij hoef je echt niet te buigen hoor. Ik heb ook veel respect hoe jij met je situatie omgaat. Van mezelf weet ik dat hulp zoeken echt moeilijk is. Toen ik een aantal jaar geleden vroeg om een mini-opname, was dat al een overwinning voor mij. Zelfs al had ik telefoon op recept, iets blokkeerde me om er gebruik van te maken.
Uiteraard heb ik wel het 'geluk' dat ik geen kinderwens heb. Dat maakt het accepteren van een iets afwijkende levensstijl wel wat makkelijker. Want ik weet van mezelf dat ik niet instaat ben om een kind op te voeden. Een huisdier is al te veel gevraagd.
Verder slik ik antipsychoticum.
quote:Op woensdag 28 november 2018 19:33 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dit kan misschien een trigger zijn, dus even in een spoilerIk wil hiervoor wel even uit lurkstand komen . Een paar jaar geleden heeft een vriendin van mijn partner suicide gepleegd en dat was een heel heftige periode voor mij, terwijl ik het meisje 1x ontmoet had en toen amper met haar had gepraat. Het is gewoon zo’n rauwe fase waar je dan doorheen gaat, juist als je het zelf heel erg herkent. Ik schaamde me daar destijds behoorlijk voor, de aandacht hoorde naar de familie en vrienden te gaan vond ik. Maar ik heb het natuurlijk lang en breed besproken met mijn therapeut en toen ben ik tot de conclusie gekomen dat je eigen heftige emoties mogen bestaan naast de heftige emoties van de nabestaanden.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
dank. Nu hoef ik eigenlijk niks mee te typen.quote:Op donderdag 29 november 2018 10:00 schreef Franknfurter het volgende:
[..]
Ik wil hiervoor wel even uit lurkstand komen . Een paar jaar geleden heeft een vriendin van mijn partner suicide gepleegd en dat was een heel heftige periode voor mij, terwijl ik het meisje 1x ontmoet had en toen amper met haar had gepraat. Het is gewoon zo’n rauwe fase waar je dan doorheen gaat, juist als je het zelf heel erg herkent. Ik schaamde me daar destijds behoorlijk voor, de aandacht hoorde naar de familie en vrienden te gaan vond ik. Maar ik heb het natuurlijk lang en breed besproken met mijn therapeut en toen ben ik tot de conclusie gekomen dat je eigen heftige emoties mogen bestaan naast de heftige emoties van de nabestaanden.
Eerst even een dikke knuffel voor jou! En dank je wel . Goed dat je het besproken hebt! En is de rauwheid bij jou weer gezakt?quote:Op donderdag 29 november 2018 10:00 schreef Franknfurter het volgende:
[..]
Ik wil hiervoor wel even uit lurkstand komen . Een paar jaar geleden heeft een vriendin van mijn partner suicide gepleegd en dat was een heel heftige periode voor mij, terwijl ik het meisje 1x ontmoet had en toen amper met haar had gepraat. Het is gewoon zo’n rauwe fase waar je dan doorheen gaat, juist als je het zelf heel erg herkent. Ik schaamde me daar destijds behoorlijk voor, de aandacht hoorde naar de familie en vrienden te gaan vond ik. Maar ik heb het natuurlijk lang en breed besproken met mijn therapeut en toen ben ik tot de conclusie gekomen dat je eigen heftige emoties mogen bestaan naast de heftige emoties van de nabestaanden.
Je hebt gelijk...quote:Op donderdag 29 november 2018 10:06 schreef Lonaa het volgende:
[..]
dank. Nu hoef ik eigenlijk niks mee te typen.
Eigenlijk vind ik het zelf meer dan logisch dat wat voor overlijden dan ook iets triggert bij jezelf. Het is nou eenmaal een hele heftige gebeurtenis vol emotie. Met eigenlijk altijd wel ergens een herkenning. Het herkennen van dat verdriet of die pijn, en zelfs dat betrekken op jezelf, maakt je alleen maar een gevoelig mens, in mjn ogen. En daar is niks mis mee.
Pijn en verdriet komt in alle soorten en maten, en om allerlei redenen.
De rauwheid was wel snel gezakt ja, vooral door het gesprek met mijn therapeut destijds. Gewoon even jezelf nu gunnen dat je emoties mag voelen en ze vooral niet opkroppen! Hier kom je ook wel weer doorheenquote:Op donderdag 29 november 2018 12:31 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Eerst even een dikke knuffel voor jou! En dank je wel . Goed dat je het besproken hebt! En is de rauwheid bij jou weer gezakt?
Oh ik kom hier zeker doorheen. Het is gewoon lastig dat ik haar kende via de kliniek (meerdere malen samen een tijd opgesloten gezeten en een goede klik) en haar dochter is een goede vriendin van me. Dat maakt het gewoon ingewikkeld.quote:Op donderdag 29 november 2018 20:21 schreef Franknfurter het volgende:
[..]
De rauwheid was wel snel gezakt ja, vooral door het gesprek met mijn therapeut destijds. Gewoon even jezelf nu gunnen dat je emoties mag voelen en ze vooral niet opkroppen! Hier kom je ook wel weer doorheen
quote:Op zondag 25 november 2018 21:35 schreef summer2bird het volgende:
[..]Wat een naar jaar heb je gehad .SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Zoek maar een aanleiding uit haha.
Vreemde situatie in je laatste zin, dat hoort toch niet te gebeuren? Lijkt me ook geen prettige woonomgeving meer dan.Hey.quote:Op woensdag 28 november 2018 19:03 schreef Catnip het volgende:
Hallo allemaal,
Sorry soms post ik wat, en dan een hele lange tijd niet.
Heeft een van jullie ervaring met positieve en negatieve overdracht?
Overigens gaat het fucked up, ik voel me verschrikkelijk kut, depressief, en ik heb het gevoel dat ik gewoon een soort uit elkaar barst van de negatieve emoties. Mijn omgeving lijkt het eigenlijk amper door te hebben. En als ik zeg dat het niet gaat dan word er ook niet echt op gereageerd. Meestal reageren ze pas als het echt mis gaat. Dat wil ik voorkomen.
Ik heb geen ervaring met wat je noemt, weet ook niet wat je ermee bedoelt.
Wie reageert er niet als je zegt dat het niet gaat? Mensen uit je directe omgeving of ook hulpverleners (als je die hebt)? Wat denk je dat je van jezelf en van anderen nodig hebt om te voorkomen dat het 'echt misgaat'?Why are you wearing that stupid man suit?
Dat is ook echt het nadeel aan psychische dingen. Je kan zelf soms geen eens uit leggen 'wat' er aan de hand is.quote:Op donderdag 29 november 2018 21:09 schreef kuolema het volgende:
Sterkte CotS. Ik kan me voorstellen dat dat heel confronterend is op verschillende manieren.
[..]
Wat een naar jaar heb je gehad .
Vreemde situatie in je laatste zin, dat hoort toch niet te gebeuren? Lijkt me ook geen prettige woonomgeving meer dan.
[..]
Hey.
Ik heb geen ervaring met wat je noemt, weet ook niet wat je ermee bedoelt.
Wie reageert er niet als je zegt dat het niet gaat? Mensen uit je directe omgeving of ook hulpverleners (als je die hebt)? Wat denk je dat je van jezelf en van anderen nodig hebt om te voorkomen dat het 'echt misgaat'?
Naja.. je kan vergelijken met elke biochemische aandoening (bijvoorbeeld diabetes, zie je ook niet gelijk), alleen is dit neurologisch gelegen.quote:Op donderdag 29 november 2018 22:25 schreef Newssworld het volgende:
[..]
Dat is ook echt het nadeel aan psychische dingen. Je kan zelf soms geen eens uit leggen 'wat' er aan de hand is.
Als je been gebroken is, en in het gips zit dan is het gewoon heel duidelijk, dat is met dit wel iets anders.
Dank je welquote:Op donderdag 29 november 2018 21:09 schreef kuolema het volgende:
Sterkte CotS. Ik kan me voorstellen dat dat heel confronterend is op verschillende manieren.
Ja kloptquote:Op donderdag 29 november 2018 22:31 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Naja.. je kan vergelijken met elke biochemische aandoening (bijvoorbeeld diabetes, zie je ook niet gelijk), alleen is dit neurologisch gelegen.
Dat is waar...quote:Op donderdag 29 november 2018 22:35 schreef Newssworld het volgende:
[..]
Ja klopt
Maar het voorbeeldje van been in het gips bedoel ik dat de omgeving eerder begrip kan tonen (soms zien mensen het als aanstellen, psychische dingen) en kunnen helpen, en er ook nog is een duidelijke tijd aan vast zit wanneer het over is.
Sorry voor de late reactie, dit is geen mobielfoktopic voor mij, dus soms duurt het evenquote:Op woensdag 21 november 2018 12:35 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
[..]
Ik heb even tijd genomen alles te laten bezinken.
Ik ben dit helemaal met je eens. En toch vind ik het lastiger gedaan dan gezegd.
Wat momenteel vooral nog speelt is dat ik moeite heb met loslaten van negatieve oude sentimenten naar mensen. Dat houdt me echt een beetje tegen om wat andere mensen te zoeken. En maakt me regelmatig gewoon stikchagrijnig.
Ik zit momenteel halve dagen na te denken over een vervelende en pijnlijke situatie van anderhalf jaar geleden (iemand die ik in mijn vriendenkring introduceerde, populair werd, vervolgens mij de kring uit werkte, en de groep die nu doet of de neus bloedt) terwijl ik daar alleen mezelf mee heb en ik zoveel gelukkiger zou zijn als ik er niet zoveel mee bezig was.
Maar ergens lukt het niet het los te laten, ik kan het maar niet verkroppen en het doet nog steeds pijn dat mensen die me erg dierbaar waren me gevoelsmatig zo hebben laten vallen. Ik heb op verschillende manieren geprobeerd 't los te laten, zelfs op een goede manier aan degenen die open staan voor een gesprek uitgelegd wat het met me gedaan had en dat ik zoiets niet had laten gebeuren als de situatie andersom was. Daar kwam weinig op terug.Ook in mijn therapie heb ik het besproken en er een sessie aan besteed.
Ik baal ervan dat ik steeds weer in m'n hoofd zit te herhalen hoe ik wel niet die mensen even een hatelijk veeg uit de pan zal geven. Het ze betaald zetten ofzo. Terwijl ik helemaal zo niet wil zijn maar ook gewoon niet goed weet wat ik kan doen dit goed los te laten en niet continue hatelijke gedachten te hebben.
Ik denk wel echt dat het oplossen van dit niet los kunnen laten ook een goed leermoment is om in de toekomst andere, beter passende vriendschappen aan te kunnen gaan en te behouden.
Heb je ondertussen al iets gehoord? Is wel heel slecht geregeld. Alsin, ziekte is voor iedereen kut, maar het zou wel fijn zijn als ze dat wat beter kunnen opvangen.quote:Op vrijdag 30 november 2018 22:49 schreef Droopie het volgende:
Heeft mijn Praktijk ondersteuner na 5 maanden ziekte gewoon weer een ziekte.
Na 2 afspraken is de 3e afspraak tot nader order weer verzet.
Zeg ik tegen die assistente ja maar mijn afbouwschema dan?
Ja daar bellen we nog over (ze moeten nu nog terugbellen )
Heel naar om te horen. Hopelijk lukt het je toch om door te zetten.quote:Op maandag 3 december 2018 14:36 schreef julius123 het volgende:
Wat een kutziekte is dit toch.
Ik sta op het punt om op te geven, na alle behandelingen die eventjes iets rust geven maar daarna komt alles glashard weer terug.
Na het beginnen met gebruiken van medicijnen en weer afbouwen tot 8x toe. Ik heb het gevoel dat niks meer werkt of gaat werken. Ik wil me niet meer zo voelen.
Je hebt het gevoel dat niets werkt, maar schrijft ook dikgedrukte - behandelingen die wel even rust geven. Wat voor behandelingen bedoel je daarmee?quote:Op maandag 3 december 2018 14:36 schreef julius123 het volgende:
Wat een kutziekte is dit toch.
Ik sta op het punt om op te geven, na alle behandelingen die eventjes iets rust geven maar daarna komt alles glashard weer terug.
Na het beginnen met gebruiken van medicijnen en weer afbouwen tot 8x toe. Ik heb het gevoel dat niks meer werkt of gaat werken. Ik wil me niet meer zo voelen.
Ik had even een hele slechte dag eergisteren, maar ik heb allerlei therapieën gevolg(EMDR tegen ptsd, CGT, groepstherapie, dagbehandeling) En ondertussen ook meerdere medicijnen geprobeerd, steeds afbouwen is een hel. Bedankt voor de steun iigquote:Op dinsdag 4 december 2018 20:55 schreef kuolema het volgende:
[..]
Je hebt het gevoel dat niets werkt, maar schrijft ook dikgedrukte - behandelingen die wel even rust geven. Wat voor behandelingen bedoel je daarmee?
Houd vol Ik weet hoe het voelt.
Ik ben zelf vandaag maar gaan bellen met de assistente met de opmerking ik ga van 4x per dag 2mg naar 3x per dag 2mg. Ik hoor het wel als het niet goed is.quote:Op dinsdag 4 december 2018 17:37 schreef Myraela het volgende:
[..]
Heb je ondertussen al iets gehoord? Is wel heel slecht geregeld. Alsin, ziekte is voor iedereen kut, maar het zou wel fijn zijn als ze dat wat beter kunnen opvangen.
[..]
Volgens mij heb jij het meer andersom.. Dat je zo heel af en toe wel eens een dag hebt dat je jezelf niet haat. Je hebt al zoveel overleefd en daar mag je al zo belachelijk trots op zijn! Geen enkele reden om jezelf te haten eigenlijk . Wat is er aan de hand dat je je nu zo voelt?quote:Op donderdag 6 december 2018 15:14 schreef ChildoftheStars het volgende:
Pffffft... soms heb je zo van die dagen dat je jezelf intens haat. Ik kan mezelf even niet aan
Dank je welquote:Op donderdag 6 december 2018 15:24 schreef Franknfurter het volgende:
[..]
Volgens mij heb jij het meer andersom.. Dat je zo heel af en toe wel eens een dag hebt dat je jezelf niet haat. Je hebt al zoveel overleefd en daar mag je al zo belachelijk trots op zijn! Geen enkele reden om jezelf te haten eigenlijk . Wat is er aan de hand dat je je nu zo voelt?
Les geleerd voor de volgende keer dan, geen tekenles en vrienden achter elkaar! Zo leer je steeds weer een beetje meer hoe je voor jezelf kunt zorgen . Morgen is een nieuwe dag oke, dan ga je weer gewoon netjes goed voor jezelf zorgen en mag je daar ook weer fouten in maken. Je kunt het!quote:Op donderdag 6 december 2018 15:30 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dank je wel
Ik ben gewoon een beetje oververmoeid en dat irriteert me. Gisteren had ik en tekenles (wat voor mij al pittig is) en daarna vrienden. Dat is was niet slim en vandaag betaal ik de prijs daarvoor. Ik ben enkel naar de apotheek geweest en verder niks gedaan.
En eten gaat vandaag niet goed. En de zelfzorg gaat al een paar dagen niet goed. En de hele ochtend liggen dommelen in bed en nog steeds moe. Gewoon bleh.
Dat is genoeg gemopperd. Morgen ga ik lekker een cadeau voor een vriendin maken en lekker knutselen...
En nu lief zijn voor mezelf: veel thee, series en gezellig de kerstlichtjes aan... alles wat ik fijn vind. Misschien zo even de empowering dichtbundeltjes erbij pakken
Die les had ik al geleerd, alleen door Sinterklaas kwam het even zo uit.quote:Op donderdag 6 december 2018 15:38 schreef Franknfurter het volgende:
[..]
Les geleerd voor de volgende keer dan, geen tekenles en vrienden achter elkaar! Zo leer je steeds weer een beetje meer hoe je voor jezelf kunt zorgen . Morgen is een nieuwe dag oke, dan ga je weer gewoon netjes goed voor jezelf zorgen en mag je daar ook weer fouten in maken. Je kunt het!
Herkenbaar... dat je eigenlijk wel weet dat het niet handig is en het dan toch maar doet omdat het "niet anders kan".quote:Op donderdag 6 december 2018 16:26 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Die les had ik al geleerd, alleen door Sinterklaas kwam het even zo uit.
Dank je wel
Meestal is nee bij mij ook echt wel nee op de woensdag en vrijdag. Ik vond het alleen heel erg naar dat ik geen Sinterklaas zou vieren, voor het eerst in mijn leven en dat voelde best eenzaam aan. Sowieso vind ik december een beetje moeilijk. Dus daarom een ja teveelquote:Op vrijdag 7 december 2018 11:35 schreef Nijna het volgende:
[..]
Herkenbaar... dat je eigenlijk wel weet dat het niet handig is en het dan toch maar doet omdat het "niet anders kan".
Althans, ik plan dan tegen beter weten dingen in, omdat het "niet anders kan". Kan wel anders, ik kan ook nee zeggen, maar dat is nog een punt(je) van oefening....
Ah, zo te zien heb jij het nee zeggen beter onder de knie al .quote:Op vrijdag 7 december 2018 11:51 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Meestal is nee bij mij ook echt wel nee op de woensdag en vrijdag. Ik vond het alleen heel erg naar dat ik geen Sinterklaas zou vieren, voor het eerst in mijn leven en dat voelde best eenzaam aan. Sowieso vind ik december een beetje moeilijk. Dus daarom een ja teveel
Hopelijk krijg je het snel onder de knie om nee te zeggen
Hahaha, door vallen en opstaan geleerd. Alleen het blijft wel met enorme schuldgevoelens, maar als ik moet kiezen tussen een psychose/manie of schuldgevoel, dan weet ik het wel.quote:Op vrijdag 7 december 2018 13:26 schreef Nijna het volgende:
[..]
Ah, zo te zien heb jij het nee zeggen beter onder de knie al .
Was het Sint vieren wel gezellig? Dat scheelt dan misschien een beetje.
En soms heb je van die dagen dat het gewoon niet wil, nou ja, dan maar een baaldag en de dag erna weer met een schone lei beginnen.
Dat klinkt als een heel zware maand voor jequote:December is ook niet mijn favoriete maand, ik heb er moeite mee dat iedereen van alles van je lijkt te verwachten omdat het zogenaamd "zo hoort". En dat je erop aangekeken wordt als je je grenzen aangeeft.
En de kinderen moe, aan vakantie toe en een schoolprogramma vol met allerlei anders dan anders dingen. Best leuk, maar het is zoveel achter elkaar dat ik altijd weer blij ben als ze in januari weer naar school gaan en we weer in een normaal ritme komen .
Jezelf ongelukkig voelen is ook niet erg.quote:Op vrijdag 7 december 2018 16:46 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik voel me zo zo zo zo ongelukkig
Momenteel doe ik alles wat ik leuk vind. Mijn huis is netjes en rustig. Ik heb een sociaal leven, iedereen staat voor me klaar (ik ben echt een enorm gezegend mens!)... en mijn hart is kapot. (vrijwilligers)werk wordt me nog afgeraden. Komende week ga ik een abo op de bieb regelen, zodat ik elke dag wat informatiefs kan lezen over interessante onderwerpen... Alleen elke avond ben ik moe en stort ik een beetje in.
Naja... er komen hopelijk betere momenten aan. Het is nu gewoon even moeilijk... Komt vast wel goed.... naar buiten gaan is zo'n uitdaging momenteel. Ik heb sterk de neiging om de hele dag maar binnen in mijn pyjama te zitten (al heb ik nu wel als doel om elke werkdag naar buiten te gaan: boodschappen, apotheek, vrienden en clubjes. Maar gemakkelijk is het niet).quote:Op vrijdag 7 december 2018 17:16 schreef scrupuleus het volgende:
[..]
Jezelf ongelukkig voelen is ook niet erg.
Daarmee leren uithouden is best moeilijk...
Probeer uit te gaan als daar jouw behoefte ligt, maar gewoon om buiten te zijn en niet omdat je iets informatiefs zou moeten lezen.
Angst mag er zijn, vlucht er niet voor.
Wees wat liever voor jezelf
Dat klinkt heel erg verstandig in mijn oren. Feestdagen moeten inderdaad je niet je nek kosten. Niet alleen omwille je gezin, maar vooral omwille jezelf. Veel sterkte en lief zijn voor jezelf (ja jij ook )quote:Op vrijdag 7 december 2018 17:36 schreef Nijna het volgende:
Dank je CotS.
Ik denk dat we nu de feestdagen niet al te vol hebben gestopt, het is ook niet dat ik het niet gezellig vind, maar het kost me veel energie.
En ik heb het er niet voor over dat mijn gezin er nog een week van kan meegenieten dat ik over mijn grenzen ben gegaan.
Dank je wel Ik doe echt mijn best.quote:Wat naar dat je je zo ongelukkig voelt. Mag ik zeggen dat ik het wel goed vind dat je toch wel dingen doet, je huis netjes en rustig hebt, mensen om je heen hebt.
Dat doe je toch maar wel.
En het is niet zo dat je je niet ongelukkig zou mogen voelen als je doet wat je leuk vindt enzovoort... je kan "gezegend" zijn (wanneer ben je eigenlijk gezegend...) en je toch ongelukkig voelen. En misschien voel je je dan juist nog wel ongelukkiger, als je het gevoel hebt dat je gezegend bent en je toch zo voelt. Ik sluit me aan bij scrupulus, probeer wat liever te zijn voor jezelf!
VInd je het echt raar dat je moe bent? Je blijft maar rennen en lijkt te weinig rust te nemen. Nu weer een abo op de bieb “om elke dag wat informatiefs te lezen”. Is het niet beter om eens een beetje pas op de plaats te maken?quote:Op vrijdag 7 december 2018 16:46 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik voel me zo zo zo zo ongelukkig
Momenteel doe ik alles wat ik leuk vind. Mijn huis is netjes en rustig. Ik heb een sociaal leven, iedereen staat voor me klaar (ik ben echt een enorm gezegend mens!)... en mijn hart is kapot. (vrijwilligers)werk wordt me nog afgeraden. Komende week ga ik een abo op de bieb regelen, zodat ik elke dag wat informatiefs kan lezen over interessante onderwerpen... Alleen elke avond ben ik moe en stort ik een beetje in.
Dat valt echt heel erg mee. Twee sociale afspraken in de week, twee clubjes en that's it. Ik doe echt een pas op de plaats en dat is juist zo moeilijk Ik heb vier bezette dagdelen in de week maar... Voor de rest knutsel ik, lees ik, kijk series en het huishouden.quote:Op vrijdag 7 december 2018 18:42 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
VInd je het echt raar dat je moe bent? Je blijft maar rennen en lijkt te weinig rust te nemen. Nu weer een abo op de bieb “om elke dag wat informatiefs te lezen”. Is het niet beter om eens een beetje pas op de plaats te maken?
Zal ik je iets geks vertellen, dat zou voor mij al te veel zijn, zoveel verplichtingen in de week. Ik heb een vaste afspraak ‘s avonds en een sociale afspraak op een andere dag die niet iedere week doorgaat, en daarmee zit ik al aan mijn tax met vaste sociale verplichtingen. Heb er nu nog een training bij de komende 15 weken, maar merk dat ik het best veel vind.quote:Op vrijdag 7 december 2018 18:47 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat valt echt heel erg mee. Twee sociale afspraken in de week, twee clubjes en that's it. Ik doe echt een pas op de plaats en dat is juist zo moeilijk Ik heb vier bezette dagdelen in de week maar... Voor de rest knutsel ik, lees ik, kijk series en het huishouden.
Dat's de vinger op de zere plek... Ik probeer het echt te doen, maar het is extreem moeilijk... Momenteel heb ik het doel elke dag tandenpoetsen, en als dat goed gaat douchen erbij etc. En ondertussen hopen dat ik weer bij de Intensive Home Treatment terecht kan, totdat ik bij het FACT terecht kanquote:Op vrijdag 7 december 2018 18:42 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
VInd je het echt raar dat je moe bent? Je blijft maar rennen en lijkt te weinig rust te nemen. Nu weer een abo op de bieb “om elke dag wat informatiefs te lezen”. Is het niet beter om eens een beetje pas op de plaats te maken?
Thuisblijven is echt niet erg. Wel aankleden, douchen, tandenpoetsen natuurlijk (en gezond koken), maar het helemaal niet erg om een paar dagen per week je terug te trekken.
Dat is niet gek en dat weet je ook En training erbij en werk... dat is al heel erg veelquote:Op vrijdag 7 december 2018 18:50 schreef Tinkepink het volgende:
[..]
Zal ik je iets geks vertellen, dat zou voor mij al te veel zijn, zoveel verplichtingen in de week. Ik heb een vaste afspraak ‘s avonds en een sociale afspraak op een andere dag die niet iedere week doorgaat, en daarmee zit ik al aan mijn tax met vaste sociale verplichtingen. Heb er nu nog een training bij de komende 15 weken, maar merk dat ik het best veel vind.
Ja, ik werk overdag (ben wel veel alleen thuis aan het werk), maar jij werkt ook: aan jezelf. Dat is een meer dan fulltime job.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |