AchJa | zondag 4 november 2018 @ 20:29 |
https://www.telegraaf.nl/(...)orzaak-enorme-crisis | |
AchJa | zondag 4 november 2018 @ 20:29 |
Want "vroeger" konden we geen peuken en alcohol kopen op ons pak hem beet 12e... Daar keek toen echt helemaal niemand van op als je met een pakje Drum en een tree bier de winkel uitliep... | |
theunderdog | zondag 4 november 2018 @ 20:32 |
Ik begrijp heel goed dat niet iedereen even weerbaar is en dat er veel individuele brein verschillen zijn. Maar de vraag is of je dit helemaal los kan koppelen van de maatschappelijke mentaliteit. Mensen moeten ook doorkrijgen dat het leven nu eenmaal bestaat uit ups en downs, en soms zijn het erg veel downs. Daar moet je je doorheen vechten. Niemand (en zeker jijzelf niet) heeft er iets aan als je zielig loopt te doen en niets gaat ondernemen. | |
bianconeri | zondag 4 november 2018 @ 20:32 |
Nee toen deed je dat gewoon niet. Sws is roken voor de kansloze gek van de maatschappij, de meelopertjes. Het gedrag wat je nu in die leeftijdsgroep van 10-18 ziet had je toen absoluut nog niet. | |
Trashcanman | zondag 4 november 2018 @ 20:32 |
Christ, nog een topic vol debieltjes die zichzelf op de borst kloppen over dat ze zo flink zijn en geen last er van hebben... | |
Kapitein_Scheurbuik | zondag 4 november 2018 @ 20:33 |
Millennials zijn gewoon niet gewend met tegenslag om te gaan en veel denken speciaal te zijn. | |
bianconeri | zondag 4 november 2018 @ 20:33 |
Overigens waarom meerderen de schuld op het schoolsysteem leggen weet ik niet. Studieschuld heeft sowieso 0,0 met problemen te maken. Is natuurlijk wat slechter geworden maar nog altijd gewoon prima. Als zoiets al problemen veroorzaakt dan is die persoon geboren voor het gekkenhuis. | |
Hexagon | zondag 4 november 2018 @ 20:34 |
Sommigen hier lijken inderdaad op een 19'e eeuw internaat opgegroeid te zijn inderdaad | |
Cherni | zondag 4 november 2018 @ 20:35 |
Kom op zeg. Dat is van alle tijden. Maar ja nu komt elke scheet in het nieuws. Verdiep je eens in het voetbalvandalisme in de jaren 80. Alleen dat al is nu veel minder. | |
Ryan3 | zondag 4 november 2018 @ 20:35 |
Poverty? Really? You dont even know the meaning of the word. We grew up... all 8 of us... living in een newspaper... rolled up... in the middle of the road... [ Bericht 1% gewijzigd door Ryan3 op 04-11-2018 20:41:01 ] | |
LXIV | zondag 4 november 2018 @ 20:36 |
Volgens mij is het nu veel minder geaccepteerd als vroeger om te roken en te drinken op je 12-e. Roken mocht al op de lagere school en drinken vanaf de middelbare. | |
LXIV | zondag 4 november 2018 @ 20:37 |
Was veel meer toen. Het viel minder op omdat het juist veel geaccepteerder was. | |
AchJa | zondag 4 november 2018 @ 20:37 |
Wat? Hoe oud ben je? | |
Cherni | zondag 4 november 2018 @ 20:37 |
Precies. Alles kon. Maar ging het mis moest je wel de consequenties dragen. | |
Kapitein_Scheurbuik | zondag 4 november 2018 @ 20:37 |
Ja precies. Gewoon op je 13e dik inslaan bij de slijter. Wiet halen in de door de gemeente gerunde jongerensoos.... Wat een fantastische tijd. | |
LXIV | zondag 4 november 2018 @ 20:39 |
Je leerde er geleidelijker mee omgaan. Al rookte en dronk ik op m'n 12e meer dan nu. | |
AchJa | zondag 4 november 2018 @ 20:39 |
Precies daarbij moet je je nu met allerlei dingen legitimeren voordat je ook maar een blikje Shandy meekrijgt... Vroeger interesseerde het helemaal niemand iets als je 12 was en een krat bier en of peuken kocht. | |
sjorsie1982 | zondag 4 november 2018 @ 20:39 |
dit idee krijg ik ook van sommige mensen. Mag ik de handtekeningen van die personen? | |
Spanky78 | zondag 4 november 2018 @ 20:39 |
@Hexagon : ik ben het met je eens dat mensen het 'zichzelf'aandoen, echter ze worden opgevoed om perfectionisten te worden die beschermd zijn tegen elke tegenslag. De echte wereld is veel harder. Daar zijn een hoop jongeren amper klaar voor. Afgestudeerd en dan met een flinke schuld er achter komen dat je nog slechts een ticket hebt verdiend voor de grotemensenwereld. Dat je nog 50 jaar mag werken en weinig pensioen opbouwt. Dat je toch echt onderaan beginnen moet en dat torenhoge loon niet zomaar krijgt. Ja, ze accepteren het zelf, maar ze zijn wel zo opgevoed. Nooit tegenslag gehad, altijd geld en middelen gehad. Maar wel weinig aandacht en tijd om fouten te maken. Bang om fouten te maken. Ik zie het al bij mijn zusje en haar vrienden. Zo'n hipsterclubje. Ze zijn allemaal zo bang om niet perfect te zijn. Hun leven is net zo'n bierreclame, maar niet heus. Achter al die facades zitten gewone mensen met zwakke en sterke kanten, die allemaal doodongelukkig worden omdat ze denken dat ze perfect moeten zijn. De helft van die gasten is al wel een burned out. En ze werken hard hoor, maar het is niet slim wat ze doen. | |
Hexagon | zondag 4 november 2018 @ 20:39 |
Maargoed welke mensen kennen hier nu concrete burnout gevallen? En wat was nou hetgene dat daartoe leidde? Als ik in mijn eigen omgeving kijk zijn het vooral de collega's op mijn werk die of boven hun niveau zitten of die gewoon nooit nee zeggen omdat ze te snel willen en iedereen maar willen pleasen. En die ook zichzelf en het werk niet kunnen relativeren. | |
Cherni | zondag 4 november 2018 @ 20:40 |
Oh valt mij te binnen dat Lubbers kampementen wilde oprichten voor de opstandige jeugd. Wat een christelijke dwaas was dat. | |
#ANONIEM | zondag 4 november 2018 @ 20:41 |
, ik durf te wedden dat er nu minder kinderen tussen de 10-18 jaar roken dan 20 jaar geleden. | |
LXIV | zondag 4 november 2018 @ 20:41 |
Als je 8 of 9 was kon je al een 'sneeuwwitje' bestellen in de kroeg. Dat was bier met 7-up. Meer schuim als alcohol, maar toch.. Heel normaal toen om als 8-jarige aan de toog te zitten met een glas met schuimkraag voor je. Of leraren die de klas blauw lieten zien van de rook van zware shag. Bij onze toffe geschiedenisleraar in de 1e (toen waren we 12), mochten we er zelf ook altijd eentje opsteken. | |
Spanky78 | zondag 4 november 2018 @ 20:41 |
Ik zie ze wel. Ook op mijn werk. Meestal niet perse mensen met de drukste banen, maar wel vak de pleasers inderdaad en degenen die boven hun niveau zitten (en dan ook echt, dus niet met wat cursussen oplosbaar). | |
LXIV | zondag 4 november 2018 @ 20:42 |
Ik wel een stel, via mijn werk. Mensen die geen fouten willen/durven maken. En daarom altijd stress hebben. | |
Kapitein_Scheurbuik | zondag 4 november 2018 @ 20:48 |
Ik heb een collega op een andere afdeling gehad die op zijn 17e een burn-out had gehad. Toen ik hem als collega had was hij een jaar of 24. | |
Hexagon | zondag 4 november 2018 @ 20:49 |
En de Glenn Mills scholen, ook al zo'n succes | |
AchJa | zondag 4 november 2018 @ 20:50 |
Dat was een uitvloeisel van dat plan van Lubbers. Andere tijden heeft daar nog een uitezending aan gewijd: Het Lubberskampement. | |
fluitbekzeenaald2.0 | zondag 4 november 2018 @ 20:50 |
Het is FOK!, iedereen is rijk en succesvol hier. | |
Trashcanman | zondag 4 november 2018 @ 20:51 |
Ik ken ze ook wel: met name zijn dat mensen die wel de kennis en intelligentie hebben een voortrekkersfunctie te kunnen bekleden maar door het te snel opstapelen van extra klussen het overzicht kwijt raken of geen gas op het werk terug kunnen nemen als er in de privésfeer wat gebeurt. Natuurlijk moet je je grenzen aan kunnen geven maar de achterliggende angst om dat te doen is vaak dat er dan carrièremogelijkheden wegvallen of dat ze er toch op afgerekend worden. Of het terecht is verschilt per werkplek maar die angst vind ik niet heel absurd. | |
AchJa | zondag 4 november 2018 @ 20:52 |
Dat was toen wel een beetje het niveau ja. Maar goed, Bianconeri heeft schijnbaar anders meegemaakt... | |
Postbus100 | zondag 4 november 2018 @ 20:53 |
Door dit soort opmerkingen voelen millennials zich alleen maar eenzamer in hun onzekerheid en durven ze niet hun kwetsbaarheid te tonen, want ze worden gelijk afgebrand. Nee, ze denken dat ze sterk moeten zijn. Toegeven dat ze het niet kunnen /weten is een teken van zwakte,denken ze, en ze moeten het kunnen. Tja, met een burnout tot gevolg.... | |
AchJa | zondag 4 november 2018 @ 20:54 |
Ik ken ze ook, je vindt ze vooral onder de personen die hun zinnen hebben gezet op het goudhaantje traject. | |
Hexagon | zondag 4 november 2018 @ 20:54 |
Ik heb wel eens zo'n gevalletje gehad die begon te huilen omdat door een fout van mij. Er waren daardoor wat gebruikersgegevens van een online actie verloren gegaan. Een fout die 100% aan mij te wijten was en waar ik ook duidelijk aangaf dat dat zo was. En iets dat in een internetomgeving nog wel eens gebeurt dus je wordt er ook niet om ontslagen. Maar een groot drama. Ze had het van zichzelf zo goed gecontroleerd moeten hebben dat ik die fout niet had laten zitten. Dus daarom was ze geen goede projectmanager. Die heeft gelukkig op tijd een andere baan gezocht. | |
Postbus100 | zondag 4 november 2018 @ 20:55 |
En bij wie mogen ze zichzelf zijn? | |
LXIV | zondag 4 november 2018 @ 20:56 |
De dag nadat je stopte met knikkeren schoof je aan langs de tap. Er was helemaal geen tussenperiode waarin je als hipster een beetje popi rond ging hangen en jezelf bevragen. Nu stoppen ze met 10 al met spelen en worden ze op 28 pas enigzins volwassen. | |
Postbus100 | zondag 4 november 2018 @ 20:56 |
Amen. | |
Gary_Oak | zondag 4 november 2018 @ 20:56 |
Eerste stap bij het revalideren is langzaam dingen weer oppakken. Zo kom je weer in een ritme. Want elke psycholoog weet dat je van niets ondernemen en geen structuur hebben in een niemandsland beland met je hoofd en alles daarmee erger wordt. Het is een mythe dat bij het herstellen van een burn-out een paar weekjes op de bank zitten helpt. Mensen die een burn-out ervaren, zien de grens niet meer tussen werk en privé: het overzicht en de structuur ontbreekt, waardoor ze overwerkt raken. Bij revalidatie leren ze grenzen stellen en handhaven, en naar hun lichaam luisteren. En of het idealistische plaatje van het perfecte leven op social media bijdraagt aan hogere standaarden, daar weet ik niets van af. Maar het lijkt me wel plausibel. | |
Aanstootgevendenaam | zondag 4 november 2018 @ 20:57 |
Of misschien al dat geroep over hoe zwaar het is en dat het niet gek zou zijn als millennials het niet aankunnen, zorgt ervoor dat het kwetsbare sneeuwvolkjes zijn. Selffulfilling prophecy. | |
SEMTEX | zondag 4 november 2018 @ 20:58 |
Ik heb griezelig veel mensen met een burnout om me heen gezien ( ben gedetacheerd, dus wissel nogal eens van bedrijf) en nee, die kiezen daar niet zelf voor. Ik vind zelf ook wel dat Nederland verhard en denk zelf ook over een jaar of 10 te gaan emigreren. /insert flauwe opmerkingen. Ook ik ben niet gemaakt voor een harde, zakelijke wereld en wil me ook niet zodanig aanpassen dat ik dat wel word. Kan me goed voorstellen dat er meer van dat soort mensen zijn, maar onze maatschappij is daar steeds slechter op ingericht. Zonde. | |
Trashcanman | zondag 4 november 2018 @ 20:58 |
O die ik ken zijn niet per se zo qua karakter, wel idd hebben ze het gevoel zo snel mogelijk voor die betere functie te moeten gaan want anders sluit dat venster zich (werkgever ziet twijfel/te weinig progressie en kiest voortaan voor mensen die beter/sneller presteren - aldus de angst) | |
Spanky78 | zondag 4 november 2018 @ 20:58 |
Dat weet ik niet, dat vind ik dan ook best treurig. Overigens verandert er wel wat nu er een aantal even uitgevallen zijn, kinderen zijn geboren etc. Ze komen er nu wel achter dat het leven gewoon niet perfect is, en maakbaar. | |
Pleun2011 | zondag 4 november 2018 @ 21:02 |
Burn out is nooit alleen aan werk gerelateerd maar ontstaat door een mix van factoren. Vaak is het ook een depressie maar daar rust nog steeds een taboe op. Burn out is hip en je telt niet mee als je het nog nooit hebt gehad. | |
Kapitein_Scheurbuik | zondag 4 november 2018 @ 21:07 |
Dan mocht je op verjaardagen ook samen met je vader, ooms, opa, neven sjekkies roken in de keuken terwijl de vrouwen in de woonkamer zaten. | |
AchJa | zondag 4 november 2018 @ 21:13 |
Idd, als we tegenwoordig zouden tolereren wat vroeger getolereerd werd bij de jeugd zou bureau jeugdzorg al lang en breed aan de deur gestaan hebben en zou je als ouder al lang en breed door de politie zijn opgepakt. | |
theunderdog | zondag 4 november 2018 @ 21:19 |
Correct. Zo oneens zijn we het dan toch niet? | |
Cherni | zondag 4 november 2018 @ 21:20 |
Hebt U nog ambities? Nee? Dan voor U 10 anderen. Sinds de eind jaren 90 werden mensen ingevlogen om het personeel op te zwepen. Je moest geen collega meer zijn maar een concurrent volgens de VS stijl. In de entree plaats je een foto van de werknemer van de maand. Dan nog wat mismanagement als kers op de taart en veel mensen krijgen psychische klachten als je ook al een bepaald inkomen hebt en een bepaalde levenstandaard die je graag wil blijven hanteren. | |
Kapitein_Scheurbuik | zondag 4 november 2018 @ 21:22 |
Ja dat weet ik wel zeker. Op verjaardagen kreeg je ook gewoon advocaat met slagroom (niet te vreten) en die vruchten met rode wijn (weet niet meer hoe die shizzle heet). Het was zeker achteraf gezien niet goed dat we gewoon alcohol dronken en dat er zelfs in de klas nog gerookt werd maar de onbevangenheid was wel positief. Je had ook geen mobiel, je ging van huis en als de lantarenpalen aan gingen moest je naar huis. En al die tijd hadden je ouders geen idee wat je uitspookt en waar je uithing. Ik denk dat die instelling er uiteindelijk wel toe leidt dat je een generatie krijgt die mentaal weerbaarder is dan de overbeschermde generatie van er na. | |
Gary_Oak | zondag 4 november 2018 @ 21:31 |
Het schoot me in het verkeerde keelgat dat je in het vorige topic zinnen gebruikte als "op de bank zielig wezen"en dat het een welvaartsdingetje is, alsof het een luxeprobleem is. | |
Cherni | zondag 4 november 2018 @ 21:31 |
Lantaarnpalen die schopte je uit. | |
theunderdog | zondag 4 november 2018 @ 21:32 |
Dat is het in essentie ook. Maar dat is toch niet erg? er zijn wel meer welvaartziektes. | |
AchJa | zondag 4 november 2018 @ 21:32 |
Bowl gok ik. Boerenjongens was hier in het noorden ook iets wat gevoerd werd aan opa en aan de jeugd om ze "te laten wennen"... We zijn er niet minder van geworden iig... | |
Woelwater | zondag 4 november 2018 @ 21:32 |
Advocaat met 7Up was wel te doen als kind | |
Cherni | zondag 4 november 2018 @ 21:34 |
Nou ja ook ouderen geraken overspannen. Het is niet een probleem dat alleen jongeren aangaat. Zo heb ik ook steeds meer moeite om te gaan werken. En niet vanwege het werk ansich maar het collegiale en alles dat om het werk heen hangt begint mij steeds zwaarder te vallen. | |
Gary_Oak | zondag 4 november 2018 @ 21:35 |
Nee, dat is het niet. En daarbij heeft het een denigrerende ondertoon, wat het probleem versterkt. | |
theunderdog | zondag 4 november 2018 @ 21:37 |
Natuurlijk is dat het wel. Of denk jij dat het hebben van een burn-out nu prioriteit is in Yemen? | |
Perrin | zondag 4 november 2018 @ 21:39 |
Je kunt iedereen die er last van heeft aanraden daarheen te verhuizen? | |
theunderdog | zondag 4 november 2018 @ 21:40 |
Ja, je moet er alleen rekening mee houden dat je vrij snel huis-vrij bent. | |
Gary_Oak | zondag 4 november 2018 @ 21:45 |
Dus die mensen die in fabrieken van Foxconn dagen van 18 uur maken en geen zelfmoord kunnen plegen omdat de directie netten onder het balkon heeft geplaatst, hebben een welvaartsprobleem? Ok. | |
Postbus100 | zondag 4 november 2018 @ 21:48 |
En wat is dat dan? Is de sociale druk te hoog? Wordt er teveel van je verwacht? Wat zou je wel willen? | |
Postbus100 | zondag 4 november 2018 @ 21:54 |
Dit snap ik nooit. Waar zeg ik dit? | |
Aanstootgevendenaam | zondag 4 november 2018 @ 21:55 |
Waar zie jij dat ik zeg dat jij dit zou hebben gezegd, dat is wat ik niet snap. | |
Postbus100 | zondag 4 november 2018 @ 21:57 |
Waarom geef je dan die reactie op mij? | |
Cherni | zondag 4 november 2018 @ 21:58 |
Oh nee de werkdruk en het werk ansich en verwachtingspatroon etc daar ligt het niet aan. Maar die nsb praktijken om elkaar bij ieder klein ieder foutje te melden bij het management al los het het goed op. Daar heb ik niets mee. Een gotspe dat is het. | |
SEMTEX | zondag 4 november 2018 @ 21:59 |
Jammer, dit topic ontspoort (weer?) | |
bianconeri | zondag 4 november 2018 @ 21:59 |
Voetbalvandalisme? Deden daar ook al minderjarigen aan mee dan? Natuurlijk zijn er dingen minder, dat zeg ik ook niet. Maar in mijn eigen omgeving zie ik echt dingen die in mijn tijd (en nogmaals zoveel ouder ben ik niet eens) absoluut niet gedaan werden. Natuurlijk kon je via een oudere wel eens een biertje krijgen, maar het gedrag van tegenwoordig echt niet. Precies andersom, veel meer geaccepteerd. | |
Postbus100 | zondag 4 november 2018 @ 22:00 |
Ah, op die manier. Niet direct herkenbaar hoor, maar wel een duidelijk antwoord. | |
bianconeri | zondag 4 november 2018 @ 22:04 |
Absoluut, wel eens dat je drankje kon krijgen. Maar roken deed je niet. En dat asociale gedrag wat je nu ziet op die leeftijd? Oh absoluut niet. | |
Cherni | zondag 4 november 2018 @ 22:04 |
Als een jonge werknemer een fout maakt en huilend bij mij staat en zichzelf moet melden terwijl ik haar juist probeer te beschermen en het advies geef dat niet te doen maar dat alsnog doet ga ik mee de shit in. Jongeren zijn op die manier zo bang fouten te maken dat ze juist meer fouten gaan maken. Dat brengt juist meer stress teweeg. | |
Hathor | zondag 4 november 2018 @ 22:05 |
Ik weet niet hoe oud jij bent, maar dat gedrag zag je toen ook gewoon. Jij zegt dat jochies van 12 pak em beet 30-40 jaar geleden geen alchohol en tabak kochten? Nou, ik zeg je van wel dus, ik deed het notabene zelf ook. En mijn vriendjes in die tijd en klasgenootjes ook. Niet allemaal, maar wel veel. | |
theunderdog | zondag 4 november 2018 @ 22:11 |
Die mensen hebben geen burn-out. Die worden mentaal gemarteld. | |
Cherni | zondag 4 november 2018 @ 22:15 |
En fysiek. | |
theunderdog | zondag 4 november 2018 @ 22:21 |
Ook ja. Maar vooral mentaal. | |
Aanstootgevendenaam | zondag 4 november 2018 @ 22:28 |
Deze vraag heeft tientallen antwoorden. | |
AchJa | zondag 4 november 2018 @ 22:30 |
Hoe oud ben je? | |
Cherni | zondag 4 november 2018 @ 22:36 |
Zo oud zal hij niet zijn. Maar als in de jaren 70/80 al internet had bestaan dan zou de wereld te klein zijn geweest. De sociale druk is juist door die social media enorm toegenomen. | |
#ANONIEM | zondag 4 november 2018 @ 22:43 |
En een opeenstapeling van kleinigheidjes, het blijven immers maar kleinigheidjes immers toch? Alleen vele kleine dingen maken een grote hoop! [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 04-11-2018 22:44:04 ] | |
#ANONIEM | zondag 4 november 2018 @ 22:50 |
Nog toelichten, bij het hoeveelste kleinigheidje wordt het eerste doorgegeven? | |
Papierversnipperaar | zondag 4 november 2018 @ 22:59 |
Ik heb geleerd nee te zeggen tegen collega's, werkgevers, vrienden, familie en verkopers. Probleem opgelost. Nu noemt iedereen me lui, negatief en ongemotiveert maar ik heb geen burn out. | |
#ANONIEM | zondag 4 november 2018 @ 23:01 |
Heb jij er minder inkomen door? Of moet je angst voor je baan hebben, schelden doet geen pijn ..... de rest vul je zelf maar in, neem aan dat je het wel kent. | |
Papierversnipperaar | zondag 4 november 2018 @ 23:03 |
Het heeft eigenlijk geen negatieve gevolgen maar iedereen is als de dood om nee te zeggen dus komen ze er ook niet achter. | |
SEMTEX | zondag 4 november 2018 @ 23:27 |
Dit | |
Gary_Oak | zondag 4 november 2018 @ 23:48 |
Mensen met een burn-out voelen zich ook mentaal gemarteld. Met name door zichzelf. Maar het punt blijft dat dit niet iets is wat alleen voorkomt bij welvaart en dus een luxeprobleem is. | |
Grrrrrrrr | maandag 5 november 2018 @ 02:04 |
Prima houding om overbelasting te voorkomen idd. | |
Kapitein_Scheurbuik | maandag 5 november 2018 @ 02:05 |
Dan vind ik het niet zo vreemd dat dit bij "generatie gekwetst" vaak op jonge leeftijd al voorkomt. En daarmee wil ik burn-out niet afdoen als iets niet bestaands of onschuldigs, maar als je daar op zo'n jonge leeftijd al last van hebt is er iets behoorlijk mis. | |
Captain_Jack_Sparrow | maandag 5 november 2018 @ 03:31 |
De samenleving zorgt er voor. De ouders (geboren tussen 1965 en 1985) zorgen er voor. Het schoolsysteem zorgt er voor. Er is niks 'selffulfilling' aan. | |
Captain_Jack_Sparrow | maandag 5 november 2018 @ 03:32 |
Je bedoelt degenen die hun hele leven al horen (van ouders, leerkrachten, de samenleving) dat ze het goudhaantje traject moeten volgen, toch? | |
Captain_Jack_Sparrow | maandag 5 november 2018 @ 03:43 |
Met de samenleving, ja. | |
Eightyone | maandag 5 november 2018 @ 04:20 |
Blijkbaar redt je het er prima mee. Een vróuw met dezelfde houding komt er helaas niet zo snel mee weg. Daar wordt een meegaander houding van verwacht. O.k., een leuk buitenkantje helpt wel mee om je meer te kunnen veroorloven. | |
Lunatiek | maandag 5 november 2018 @ 05:14 |
Logisch toch? Het is een generatie die in hun jeugd nooit "nee" heeft gehoord. Of wel, maar met wat zeuren werd het toch een "ja". | |
Captain_Jack_Sparrow | maandag 5 november 2018 @ 05:18 |
En dan schrijf je ook nog eens 'ongemotiveert' verkeerd. Ik zeg ook wel eens 'nee' tegen collega's, werkgevers, vrienden, familie en verkopers, maar toch vindt niemand mij negatief en ongemotiveerd. En ik heb ook geen burn-out. | |
Captain_Jack_Sparrow | maandag 5 november 2018 @ 05:19 |
Alleen jouw kinderen niet, natuurlijk. | |
Lunatiek | maandag 5 november 2018 @ 05:41 |
Doet dat er toe? Kijk naar hoe overal het kind heilig wordt verklaard en op een voetstuk wordt gezet. Individuele opvoeding is een druppel op de gloeiende plaat. Denk je dat Lily en Howick gaan begrijpen wat "nee" betekend, of dat al die kinderen die hebben meegeleefd met hen? En dat is iets recents... | |
Captain_Jack_Sparrow | maandag 5 november 2018 @ 05:48 |
Zoals je het opschrijft, wekt het de indruk dat jij het als ouder uiteraard wel allemaal goed doet. Misschien heb ik andere mensen om me heen, dan jij. Begrijp niet wat je hiermee bedoelt. Wat de samenleving er in stopt, is wat je terugkrijgt. Ben jij ook onderdeel van die samenleving? Of heb jij er toevallig niks mee te maken? | |
Kapitein_Scheurbuik | maandag 5 november 2018 @ 07:11 |
Maar zoals Hexagon al aangaf is de samenleving voor een millenial niet anders dan voor niet millennials. Ik denk eigenlijk dat ik behoorlijk wat meer zaken om me druk over te maken heb dan de gemiddelde millenial. Ik denk dat het niet zozeer de maatschappij is waar iets aan mankeert maar de opvoeding van deze groep. Waar men overbeschermd is opgevoed en altijd is verteld dat men speciaal is. Meedoen is belangrijker dan winnen en zo. En dan kom je in het echte leven. Daar word je niet beschermd, daar ben je niet speciaal, begin je onderaan en moet je keihard knokken. En als je onderweg struikelt krijg je geen aai over je bol en "goed dat je het toch hebt gedaan knul" . Dan gaat de promotie gewoon aan je neus voorbij en blijk je helemaal niet speciaal. En dan zit je met een burn-out want dat ben je allemaal niet gewend. | |
#ANONIEM | maandag 5 november 2018 @ 07:55 |
Hoe kom je hierbij? | |
Hexagon | maandag 5 november 2018 @ 07:56 |
Nee het is gewoon een werkwijze. Ik trek m grenzen op een constructieve manier. Komt er bij mij een manager naar mijn bureau stormen dat er ineens iets moet gebeuren. Dan zeg ik hem dat ik dat graag wil doen maar dat hij dan maar moet zorgen dat mijn taken waar ik eigenloijk voor ingepland sta moeten worden verschoven of overgedragen. Komt een manager mij onmogelijke taken geven dan zeg ik dat wat hij beloofd is vooraf niet met mij overlegd is, en dus dat ik ook niet verantwoordelijk ben om zijn probleem op te lossen. En dan denk ik mee over hoe het wel realistisch kan. Veel van die burnout gevallen kunnen dat niet. Die voelen zich overal verantwoordelijk voor en kennen geen grens. | |
#ANONIEM | maandag 5 november 2018 @ 08:17 |
Hoe zijn zulke figuren manager dan? Het idee van een manager is juist dat die meer overzicht heeft over de werkzaamheden waardoor diegene makkelijker een constructieve oplossing kan vinden. En dat moet dan niet telkens voorgekauwd worden door andere medewerkers. De vraag is dan eerder waarom iemand die (als iedereen erin meegaat) eigenlijk een grotere chaos veroorzaakt, op zo'n positie terechtkomt. Blijkbaar is er dan al een soort destructieve trend aanwezig. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 05-11-2018 08:18:10 ] | |
Hexagon | maandag 5 november 2018 @ 08:37 |
Och zo'n manager moet heel veel mensen te vriend houden dus kiest de weg van de minste weerstand. En dat is proberen die medewerker zn probleem op te laten lossen. Vaak hebben die lui ook niet helemaal goed voor ogen wat bepaalde keuzes in de praktijk voor werk kosten. Dat kun je ze ook niet altijd kwalijk nemen. En het werk kan soms onvoorspelbaar zijn. Maar je moet als werknemer niet steeds het sluitstuk zijn voor andermans problemen. Zo kwam er laatst ook een naar mij toe. Of ik "effe" dit wilde doe. Dan meld ik gewoon dat dat "effe" een halve dag werk is en dat hij dan moet regelen dat ik er tijd voor krijg. Terwijl de burnout slachtoffer dat gewoon slaafs uitvoeren in hun eigen tijd. | |
nostra | maandag 5 november 2018 @ 08:44 |
Zelden meegemaakt dat werk de doorslaggevende factor voor een burnout was en dan kom ik toch uit een sector die de naam daarvoor heeft. Juist de mensen die 60+ uur per week draaien in busy season kunnen dat over het algemeen prima handlen, laat staan dat ze dat slaafs in eigen tijd doen. | |
Lunatiek | maandag 5 november 2018 @ 08:45 |
Dat een opvoeding niks uithaalt als die afwijkt van de maatschappelijke norm. Die slechte gewoontes leren kinderen dan elders wel, op school, bij vriendjes, van "de media". Zo zijn er scholen die van ouders eisen dat "lastige kinderen" worden getest op ass of adhd. | |
AchJa | maandag 5 november 2018 @ 08:46 |
Nee, kiezen ze zelf voor. | |
Kapitein_Scheurbuik | maandag 5 november 2018 @ 09:21 |
Dat is niet de verwachting die ik van een manager heb. Ik denk ook dat het beste type manager sterk afhankelijk is van de werkomgeving en het type personeel dat er zit. Ik denk dat heel veel managers geen totaalbeeld van de werkzaamheden hebben en dat ook niet nodig hebben. Hun rol zit er meer in de optimale omstandigheden creëren waarin het personeel optimaal kan functioneren. | |
Cherni | maandag 5 november 2018 @ 09:29 |
Dat klopt allemaal wel en zo werkte ik in de engineering ook. Het probleem is alleen dat je met opdrachtgevers te maken hebt die door een projectmanager bepaalde levertijden zijn beloofd met een vereiste kwaliteit. Uiteindelijk kunnen dit soort projectmanagers wel het veld ruimen als een dergelijk project verzuipt maar laten wel een spoor van vernieling achter waarbij soms een complete afdeling de shit kan opruimen. En de eerst volgende manager weer gaat reorganiseren. En ben je een vakidioot dan word dat een grote bron van ergenis. Bij mij heeft het er toe geleid iets compleet anders te gaan doen. Ik was die shit meer dan zat. | |
#ANONIEM | maandag 5 november 2018 @ 09:49 |
In het voorbeeld van Hexagon is dat kennelijk wel iets waar hij zich mee bemoeit. En als hij desondanks dat overzicht niet heeft dan is het helemaal raar om over de mogelijkheid heen te stappen dat iemand misschien geen tijd heeft, want anders is dat stap 1: heeft persoon X tijd? zo nee, hoe kan persoon X worden vrijgemaakt om deze klus te kunnen klaren? [ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 05-11-2018 09:50:07 ] | |
Loekie1 | maandag 5 november 2018 @ 09:51 |
Dieren in de vee-industrie zijn extra vatbaar voor ziekten. Door de stress en de onnatuurlijke levensomstandigheden worden ze eerder ziek. https://www.ciwf.nl/vee-industrie/dierziektes/ Dit geldt ook voor mensen als je ze uit hun natuurlijke wereld haalt. | |
theunderdog | maandag 5 november 2018 @ 09:51 |
Mensen die kapot gaan omdat ze 16 uur op een dag moeten maken, gaan niet mentaal kapot door een burn out. | |
Hexagon | maandag 5 november 2018 @ 09:58 |
Als zo'n projectmanager een keer goed op zn bek gaat doordat hij zonder overleg dingen heeft lopen beloven dan leert die er ook van. Hij hoeft niet weg. Hij moet alleen weten dat het bij zijn verantwoordelijkheden hoort om met realistische doelstellingen te komen. | |
Kapitein_Scheurbuik | maandag 5 november 2018 @ 10:02 |
Volgens mij gaat het voorbeeld van Hexagon over managers die van hun probleem het probleem van de werknemer maken. Dat heeft niet zozeer temaken met een totaal overzicht hebben. Wanneer een manager dat doet, en dat zullen ze doen want het zijn mensen, dan is het aan hem om aan te geven wat prioriteit heeft. - kun jij taak A morgen af hebben? - ik moet taak B en C ook morgen af hebben, alle 3 lukt niet. Geef jij als manager maar aan welke taak ik kan verschuiven naar overmorgen. Ik ben daar zelf heel makkelijk in. Als ik op verzoek van manager A een taak uitvoer en manager A komt met een nieuwe taak en het knelt, dan mag hij aangeven wat prioriteit heeft. Komt manager B met een taak die knelt met de taak van manager A dan mogen manager A en B eerst samen gaan stoeien over wat prioriteit heeft. En mocht daaruit naar voren komen dat de taak van manager B voorrang heeft, dan wil ik dat uit de mond van manager A horen. | |
ootjekatootje | maandag 5 november 2018 @ 10:05 |
Compleet eens met de heer Matser, al jaren. | |
XDo | maandag 5 november 2018 @ 10:08 |
Ja ik zie het probleem om mij heen ook ontstaan. De burn-out-begeleiders gaan de komende jaren garen spinnen. | |
Moneyfornothing1 | maandag 5 november 2018 @ 10:12 |
Ik herken mezelf erin. Volgens mij had ik vorige week voor het eerst in m'n leven zelfs een soort van hyperventilatie of zo. Geen idee hoe ik het ga oplossen. | |
Loekie1 | maandag 5 november 2018 @ 10:22 |
Ik vraag me wel af of 'consequenties levenslang' niet wat te stellig geponeerd wordt. Hersenen zijn flexibeler dan men altijd dacht. | |
Cherni | maandag 5 november 2018 @ 10:23 |
Er studeren genoeg psychologen af. Daar moet je wel werk voor hebben. Maar goed het is een flauwe opmerking. Het is een probleem dat wel toeneemt. Het is niet altijd de werkdruk of moeilijkheidsgraad van de werkzaamheden die leid tot een burn-out. Zo ook niet de vele uren die je maakt. Het zijn vaak ook randverschijnselen zoals taken die je als nonsens ziet zoals de toenemende administratie, mismanagement etc. Althans zo heb ik het ervaren. Nu heb ik nooit een burn-out gehad, maar als ik geen switch had gemaakt dan zou dat uiteindelijk wel zijn gebeurd. Eigenlijk wel bizar als je nooit problemen hebt gehad met de werkzaamheden die betrekking hebben op het vak en daar uitstekend in kon functioneren, maar dat bepaalde randverschijnselen en het steeds maar weer reorganiseren je uiteindelijk zo gaan tegen zitten dat je ongemotiveerd raakt. Dan weet je dat het tijd is om te stoppen en iets anders te gaan doen in een totaal andere branche. | |
#ANONIEM | maandag 5 november 2018 @ 10:48 |
Die vraag werd in dat voorbeeld dus nadrukkelijk niet gesteld (want bij de potentiële burn-outgevalletjes komt het wel terecht, ondanks dat de haalbaarheid daar alsnog misschien een groot risico vormt, want ook iemand die teveel hooi op zijn vork neemt kan nu eenmaal niet oneindig overwerken). Aangezien ik dat heel raar vind nam ik aan dat diegene die dat op die manier bij iemand neerlegt dan meent een bepaald overzicht te hebben en denkt dat dat zomaar kan. Als dat binnen een organisatie de norm is dan zal ook een minder assertief persoon dit standaard zo aangeven en is haalbaarheid de eerste vraag. Stel jij bent voor manager B voor de komende 2 dagen mee bezig bent en dan is het precies op tijd af. Zonder overwerk heb je dus geen tijd meer voor andere dingen. Manager A komt met iets met een vergelijkbare deadline, maar door overuren te maken is het haalbaar. Zowel manager A als B zijn er niet bij gebaat dat jij niet aangeeft dat er overwerk voor nodig is om het te halen en dat het dan alsnog aan de krappe kant is. | |
ootjekatootje | maandag 5 november 2018 @ 10:54 |
Even het dagritme van mijn zes neefjes. Zoals het hoort hebben mijn broer, zus en schoonzus twee kinderen. De ouders werken natuurlijk allebei fulltime, en hebben zoals het hoort naast het gezinsleven sport en een groot sociaal netwerk en een grote hypotheek. Omdat ze zo "hard" werken, vinden een ze dat ze recht hebben op vier weekenden stedentrips met hun partners, skivakantie met vrienden, twee buitenlandse vakanties met de kinderen en zeker een stapavond per maand met hun vrienden. Gevolg voor de kinderen: Maandag tot vrijdag om 06:00 op, want om 07:30 op de voorschoolse opvang zijn, na schooltijd naar de BSO, twee keer per week sporttraining rond 18:00, woensdagmiddag kinderfeestjes en muziekles. Donderdagmiddag naar opa en oma, vrijdag naar bijles, zaterdagmorgen zwemles. Vervolgens naar de oppas want ouders zijn weer weg. Op zondagmorgen naar een verjaardag en zondagmiddag naar het bos/zee/museum want ouders moeten ook nog leuke foto's posten op Instagram. O en dinsdagmiddag naar logopedie... Ramvolle agenda's en heel veel stress, maar dat is de standaard. En ze verwachten nog applaus ook. | |
#ANONIEM | maandag 5 november 2018 @ 10:58 |
Natuurlijk helpt dat mee, iemand zonder zet men niet aan een receptie immers toch? | |
BoonDockSaint | maandag 5 november 2018 @ 11:01 |
Dit dus compleet gestoord en onnatuurlijk | |
naiipajiiau | maandag 5 november 2018 @ 11:08 |
Eigenlijk hebben de meeste mensen helemaal geen tijd voor kinderen. | |
daNpy | maandag 5 november 2018 @ 11:10 |
Hier herken ik me ook in inderdaad. Het is niet het werk, maar het feit dat het werk je onmogelijk wordt gemaakt. | |
daNpy | maandag 5 november 2018 @ 11:13 |
Dat is de enige juist conclusie. Ze willen wel kinderen maar zijn niet bereid daar iets voor op te geven. | |
Moneyfornothing1 | maandag 5 november 2018 @ 11:18 |
'Zoals het hoort' | |
ootjekatootje | maandag 5 november 2018 @ 11:23 |
Tijd wel maar andere prioriteiten, tenminste zo komt het over. Met alle gevolgen van dien, de opvoeding is maar een klein onderdeel van het ouderschap geworden. En imo dus een van de redenen dat veel kinderen alleen rugzakje hebben voor hun achtste. Want de juf zegt...het consultatiebureau zegt...de kinderopvang zegt... Oei ik groei zegt... De buurvrouw zegt.. oma zegt...mijn vriendinnen zeggen...mijn collega's zeggen...die wilde vreemde vrouw op straat zegt...de hoogsensitief website zegt... Naast die gruwelijke management banen, waar hier in dit topic overgepraat wordt, en men burn out verschijnselen van krijgt, is menig thuissituatie ook een ontvlambaar vat. En vergeet alle persoonlijke onzekerheid, financiële stress, prestatie druk niet, en dan gaat het nog goed. Een ongeluk, scheiding, ziekte of overlijden in de familie kan dan net laatste zetje zijn. | |
Eightyone | maandag 5 november 2018 @ 11:26 |
Teveel de Libelle oid gelezen, misschien. | |
ootjekatootje | maandag 5 november 2018 @ 11:29 |
Wij noemen dat hier het ongeschreven boekje. Regel 1: Het is goed voor het kind om met drie maanden 5 dagen per week naar de opvang te gaan. Regel 20: Speeltuinen zonder rubberen stoeptegels zijn levensgevaarlijk. Regel 12: Om te voorkomen dat het gras groener is bij de buren, haal al het gras uit de tuin. | |
ootjekatootje | maandag 5 november 2018 @ 11:30 |
Nee, ooit de heilige Bijbel "oei ik groei" cadeau gekregen. | |
Moneyfornothing1 | maandag 5 november 2018 @ 11:31 |
Haha ja maar eigenlijk klopt het ook weer wel. Het hoort een beetje, kinderen op de wereld zette. En volgens mij krijg je ook vragen als je dat niet doet en 'de tijd is rijp' om er een paar op de wereld te zetten. Als je ergens in de 30 bent of zo | |
#ANONIEM | maandag 5 november 2018 @ 11:34 |
Ja en ik krijg ook vragen betreffende goede doelen, wat ik ermee doe is een ander verhaal! | |
Eightyone | maandag 5 november 2018 @ 11:36 |
Ik moet er niet aan denken, ondanks m'n leeftijd (37). En de wereld zoals die zich ontwikkelt wil ik kinderen sowieso niet aandoen. | |
Hexagon | maandag 5 november 2018 @ 11:42 |
Hohoho, het is toch echt de schuld van de VVD en D66, het neoliberalisme, de prestatiemaatschappij, Smartphones en Facebook. Dat roept zo lekker en hoef je niet hard te maken | |
#ANONIEM | maandag 5 november 2018 @ 11:44 |
Ik durf het zelfs nog anders te stellen, en dat is, mijn mening allemaal zitten ze in hetzelfde schuitje zelfs de oppositie! Die kon er namelijk ooit een rem op gegooid hebben en verzuimde het toch? | |
#ANONIEM | maandag 5 november 2018 @ 11:47 |
37 dan kan het sowieso niet lang meer toch? | |
ootjekatootje | maandag 5 november 2018 @ 11:55 |
gevaarlijke gedachte, menig vrouw krijgt tegenwoordig na hun veertigste nog een kind. Ken er een paar die een derde namen omdat ze de babytijd van de eerste twee gemist hebben, wat natuurlijk ook niet gek is als je ze met 3 maanden naar de kinderopvang stopt. | |
Eightyone | maandag 5 november 2018 @ 11:56 |
En dan maar hopen dat ze dat met nummer drie níet gaan doen (of al gedaan hebben). | |
sp3c | maandag 5 november 2018 @ 12:02 |
nu is stress niet de bedoeling natuurlijk maar wat is hier mis mee? nu weet ik niet hoe oud die kinderen waren maar mijn rooster was een stuk voller en het zijn iig geen hangjongeren | |
#ANONIEM | maandag 5 november 2018 @ 12:03 |
Als jij dan moet de rest ook maar? | |
sp3c | maandag 5 november 2018 @ 12:05 |
nee als ik kan dan zou de rest ook moeten kunnen, ik zeg nergens dat het verplicht is ofzo he, ik zie het niet als een heel zwaar leven maar dat is natuurlijk wat anders dan wat jij ervan moet maken | |
Cherni | maandag 5 november 2018 @ 12:06 |
Het is wel de Amerikaanse manier van leven die er bij ons langzaam insluipt. Misschien onbedoeld maar het is een proces dat langzaam plaats gaat vinden. | |
#ANONIEM | maandag 5 november 2018 @ 12:07 |
Als iedereen hetzelfde was zou het kunnen echter ik neem aan dat iedereen anders is, met andere woorden ik wou dat ik alles kan/kon zoals jij het kan/kon. Echter waarom als jij het toch al doet, komt tijd komt raad. | |
ootjekatootje | maandag 5 november 2018 @ 12:09 |
Wat is er mis met "hangjongeren"? Lekker zonnen, buiten zijn, ontspannen en wat kletsen. Beetje skaten en voetballen. Iedereen loopt te zeuren dat de jeugd niet meer buiten is, zijn ze dat wel dan zijn het direct hangjongeren. | |
sp3c | maandag 5 november 2018 @ 12:11 |
nee dat snap ik maar ik was fysiek bepaald niet bovengemiddeld en het verhaal wat hier verteld werd vind ik bepaald niet indrukwekkend, dan zeg ik niet dat jij het niet wel indrukwekkend mag vinden maar dat ik het zelf niet indrukwekkend vind en vandaar dus mijn vraag wat er mis mee is | |
sp3c | maandag 5 november 2018 @ 12:12 |
deze gast | |
#ANONIEM | maandag 5 november 2018 @ 12:13 |
Al pak je het in met een roze strikje als god het gewild had, was ieder mens gelijk hadden ze al dezelfde auto en dezelfde partner het is echter niet zo! | |
ootjekatootje | maandag 5 november 2018 @ 12:15 |
we hebben het hier over kinderen jonger dan acht jaar. Die moeten al zoveel, een middagje thuis lekker lummelen is er niet meer bij. Elk uur is ingepland, elke onverwachte actie zorgt voor stress. Verjaardagen worden nu drie maanden van te voren ingepland, heel gedoe want iedereen is druk. O en de kerstdagen worden hier in september al ingepland... Krijg je zo'n appje of je tweede kerstdag kan, tussen 14:00 en 16:00. | |
Cherni | maandag 5 november 2018 @ 12:18 |
Dat doe je jezelf natuurlijk allemaal aan. Dit zijn zo van die zaken die je juist in eigen hand kunt houden. | |
sp3c | maandag 5 november 2018 @ 12:19 |
ik vind het allemaal wel meevallen hoor | |
Copycat | maandag 5 november 2018 @ 12:21 |
Ja. Want die handrem ging er toch weer af en toen kreeg je de verzuimende poppen aan het dansen. Gelukkig was het geen stintschuitje. | |
Odaiba | maandag 5 november 2018 @ 12:22 |
Veel dingen worden gecreëerd door het systeem en de ongelijkheid enz. De mens is aangepast om te overleven in de natuur en onze maatschappij is nou niet echt ''onze'' natuur. | |
ootjekatootje | maandag 5 november 2018 @ 12:23 |
Jij als mod moet toch weten dat reacties hier on topic horen te zijn? Kan het wel op prijs stellen dat mods hierin het goede voorbeeld geven. | |
ootjekatootje | maandag 5 november 2018 @ 12:24 |
o we doen ook niet mee aan dat circus. | |
icecreamfarmer_NL | maandag 5 november 2018 @ 16:35 |
Dan leef jij in een zeer aparte bubble zover ik zie was het in mijn jeugd veel meer geaccepteerd was het ook niet ongewoon om gewoon te drinken op schoolreisjes (en zo oud ben ik niet). Nu mag je op de universiteit geen introcantus meer houden omdat niet iedereen 18 is . En voor mijn gevoel was er toen ook veel meer vandalisme, ik ga wel eens met mijn nichtjes uit maar dat is allemaal brave shit. | |
sp3c | maandag 5 november 2018 @ 18:10 |
je kent de term hangjongeren toch wel? een beetje paffen, beetje zuipen, beetje stoer doen en een beetje mensen lastig vallen voor de supermarkt ofzo ouders die geen idee hebben waar de kids uithangen, dat soort dingen niet een beetje voetballen en een beetje skaten ofzo | |
#ANONIEM | maandag 5 november 2018 @ 18:16 |
Inderdaad, jullie lullen volledig langs elkaar heen door een misverstand over de term hangjongeren. | |
KingRadler | maandag 5 november 2018 @ 19:51 |
Millennials bestaan niet... De maatschappij krijgt gewoon teveel prikkels door Social Media. | |
ootjekatootje | dinsdag 6 november 2018 @ 00:29 |
o je bedoeld Marokanen.. zeg dat dan gewoon. | |
sp3c | dinsdag 6 november 2018 @ 00:45 |
deze gast | |
Straatcommando. | dinsdag 6 november 2018 @ 00:47 |
Schrijf het dan op z'n minst goed joh. | |
ootjekatootje | dinsdag 6 november 2018 @ 01:31 |
deze mod 😫 | |
LanaMyst | dinsdag 6 november 2018 @ 16:33 |
Herkenbaar, bij veel bedrijven lijkt alles om werken, werken en nog eens werken te draaien. En lijkt men niet te willen begrijpen dat er ook nog zoiets is als een privé leven. Ik werk nu weliswaar bij een bedrijf waar ik buiten werktijd niet bereikbaar ben onder geen enkele voorwaarde en de zeldzame keren dat er eens iets buiten kantooruren gedaan moet worden begin ik gewoon later zodat ik uiteindelijk toch maar max 8 uur werk op een dag. Maar ik weet dat er genoeg bedrijven zijn waar dit niet geaccepteerd wordt en wordt er met loze termen gegooid zoals loyaliteit en commitment | |
Basp1 | dinsdag 6 november 2018 @ 18:36 |
Dan zouden onze opa's allemaal een burn-out gehad moeten hebben toen de werkweek voor 1960 nog 48 uur was. Nee het ligt in mijn optiek totaal niet aan het aantal uren maar eerder aan het feit dat er een groep mensen is die eigenlijk ver boven hun niveau willen presteren en het daardoor zo moeilijk krijgen. | |
#ANONIEM | dinsdag 6 november 2018 @ 18:42 |
Ik heb maar twee handen ik weet niet hoe anderen het kunnen of deze moeten er al meer hebben? | |
sp3c | dinsdag 6 november 2018 @ 18:43 |
voor mijn gevoel zijn we de kids wat teveel aan het pamperen, je ziet (zag) ze wel eens in van die bakken rondrollen en dan denk ik 'jongejongejonge' geef die gasten gewoon een fietsie joh voorbeeld van ootjekatootje krijg je ook gewoon kramp van op de verkeerde plekken, die kids moeten naar school en in het weekend gaan ze iets leuks doen (en 4 stedentripjes per jaar) en dan voorschoolse opvang, naschoolse opvang, bijles, oppas en dan komt iedereen ze vertelen dat ze zo'n heeftig zwaar leven hebben met hun megavolle roosters zou ik ook moe van worden | |
#ANONIEM | dinsdag 6 november 2018 @ 18:54 |
Men is het toch zelf schuld wat men zaait zal men oogsten, corrigerende tik mag niet kinderarbeid mag niet, zeg het maar hoor hoe wil je het hebben! Mijn mening overal waar men zijn vingertjes in gehad heeft is zooi van terecht gekomen, had men nu gecontroleerd in plaats van, dan dacht ik misschien anders erover. Zo ook op de arbeid, had U dat kunnen voorkomen dat het gebeurde? Ja als ik in bed was blijven liggen was vroeger mijn standaard antwoord. Ziek worden wil men op de werknemer terug vervolgen? Wat men wil kan men krijgen hoor, en als men met mij wil krijgt men dubbel! | |
sp3c | dinsdag 6 november 2018 @ 18:55 |
ja precies | |
MissButterflyy | dinsdag 6 november 2018 @ 19:02 |
Ik heb ook een burn out gehad, maar ben er naar mijn gevoel sterker uit gekomen. Wat een onzin komt hier voorbij zeg. Misschien kwam het eerst ook veel voor, maar was men dan gewoon ' overspannen', wordt het nu meer geregistreerd? Komt het doordat steeds meer vrouwen werken, die nog steeds ook buiten hun werk veel taken hebben zoals het huishouden, kinderen, mantelzorg... Dat mensen die een burn out hebben of hebben gehad te beschermd zijn opgevoed geloof ik niet zo in. Ik zou willen dat ik meer beschermd op was gevoed. Ik ben opgevoed door een moeder die heel autoritair was, haar wil was wet, met als gevolg, dat ik nooit heb geleerd wat eigenlijk mijn eigen grenzen zijn. Doorgaan moest ik, en niet klagen, want anderen hadden het altijd slechter. En vooral zelf oplossen je shit, en niet bij anderen terecht kunnen. Dit zijn allemaal nu aandachtspunten voor me, en ik ben er hard aan aan het werken dat het nooit meer gebeurd. Je leert jezelf wel aardig kennen in zo'n zware tijd. Jammer dat veel mensen nog steeds veel onbegrip hebben maar dat is vaak ook omdat ze er niks van weten. Een oordeel is dan al snel geveld. | |
Cronometer | dinsdag 6 november 2018 @ 19:17 |
Ik heb het wel, hoor. Geef het graag toe. | |
Trashcanman | dinsdag 6 november 2018 @ 19:19 |
Naadje dan. Beterschap | |
ACT-F | dinsdag 6 november 2018 @ 19:21 |
Ik denk dat het wel klopt dat het vaker voorkomt doordat mensen de lat steeds hoger leggen dan ze werkelijk aankunnen. Vroeger was vader de kostwinner en de moeder voor de kinderen en woonde het overgrote deel in een huurhuis. Dat je vader in een fabriek werkte was de normaalste zaak van de wereld. Tegenwoordig moet je een koophuis hebben en een kantoorbaan om mee te tellen in de maatschappij en het liefst nog een leidinggevende functie. Manager dit, coach dat, en gelijk succesvol als twintiger. Hoe realistisch is de hoogte van die lat en wat verwacht je als de sociale druk zo hoog is dat je eroverheen moet om voor je gevoel niet achter te blijven? Men ziet rijkdom in kwantificering van zaken, waarvan geld één van de belangrijkste, maar ook de likes, het aantal vrienden op sociale media. Al je prestaties moeten gekwantificeerd worden, een cijfer door dit, een cijfer voor dat, een beoordeling door middel van klanttevredenheidsonderzoek, etc. Waarom is het niet voldoende als iemand zegt dat die tevreden over je is en moet dat door middel van een cijfer met elkaar vergeleken worden? Competitie is goed, maar de scheidslijn tussen gezond en ongezond lijkt steeds meer op te schuiven in het negatieve en dat is precies wat dit onderzoek aantoont. | |
Spanky78 | dinsdag 6 november 2018 @ 20:12 |
En daarbij telt dat mensen dit ook van zichzelf moeten en willen. Dat is namelijk Het meest kritische publiek, je eigen ego. En het doet Zeer om te merken dat je misschien niet alles kunt of bent wat je had gehoopt. Accepteren dat je niet Gods gift to the world bent is best lastig. Tel daarbij op dat de wereld toch wel complex is. Vrijheid betekent ook moeten kiezen. En ik heb gezien dat mensen burned out raken als ze zelf het gevoel van grip op hun leven en werk kwijt raken. Soms is weinig keuze, helderheid en gewoon rechtuit fijn en handig. Niet perse leuk, maar wel helder en geen stress omdat hè het fout kunt doen if kansen missen. Er wordt tegenwoordig heel veel en hard gewerkt, minder fysiek dan vroeger maar de druk is hoger dan ooit. Veel mensen zitten veel binnen, eten ongezond, krijgen weinig zonlicht. | |
Prego | dinsdag 6 november 2018 @ 20:42 |
dit, dit en dit! Het is zo makkelijk om af te geven op een ander zonder zelf te weten waar het over gaat. | |
funnywell | woensdag 7 november 2018 @ 07:03 |
Niet vreemd, eigen mening, eigen kritisch inzicht, niks mag meer. Enige wat mag is als een zombie je gedragen en werkslaaf worden. Lekker een biertje nuttigen, neen verboden wacht maar tot je 18 bent. Keer met wat vrienden hangen, neen verboden. Keer een middagje spijbelen om lekker de kroeg in te duiken, neen verboden. En als afsluiter mag je de moskee in en gaan bidden verplicht. Nee snap wel dat die millenials het moeilijk hebben, je land wordt diep en zwaar verkracht en dan moet je daar nog fris en fruitig onder blijven. | |
#ANONIEM | woensdag 7 november 2018 @ 10:18 |
Als het hun land is mogen ze van mij hoor, ik gunde dat ik het kon, ben ik ervan af, ze lossen het maar op, ik ben stemmen geweest! Moeten niet denken dat ik ze dat geld gratis geven doe! | |
Haushofer | woensdag 7 november 2018 @ 10:32 |
Zou je zelf naar een andere tijd willen gaan, als dat zou kunnen? Ik niet. Er is nog nooit een veiligere tijd geweest voor kinderen of mensen in het algemeen als nu. De welvaart is hoog, er is betrekkelijk veel vrede, de kindersterfte is laag, ziekten kunnen als nooit tevoren bestreden worden, etc. etc. etc. Dus dat argument slaat nergens op. Dat je geen kinderen wilt, kan ik verder trouwens prima begrijpen hoor. Meer ontopic: burn-outs worden niet gecreëerd door "veel werken". Het is eerder een combinatie van zaken, zoals • We doen veel meer kopwerk dan vroeger • We hebben veel minder rustmomenten vanwege internet, telefoon en social media • We ervaren meer sociale druk via diezelfde social media, ook omdat het tempo van interactie veel hoger ligt (onze maatschappij lijkt soms wel bipolair op social media als het om morele kwesties gaat) • Er is belachelijk veel keuze in alles, waardoor er keuzestress ontstaat (werk is sinds een paar decennia niet slechts om te overleven, maar ook voor "zelfontplooing") • De klassieke rolverdeling "man werken, vrouw thuis" verdwijnt waardoor het dagelijkse leven met b.v. een gezin complexer wordt • We zijn als maatschappij veel gericht op onbeperkte groei Er zullen vast nog wel wat zaken zijn, maar waar het me om gaat is dat er niet één enkel aspect van onze maatschappij is aan te wijzen. Al deze aspecten zorgen ervoor dat we als mens niet meer in onze natuurlijke omgeving zitten, waardoor we uitputten. Onze technologische ontwikkeling holt natuurlijke selectie ver vooruit | |
#ANONIEM | woensdag 7 november 2018 @ 10:35 |
Jij hebt geen on off knop op je internet! Op je foon of computer. En druk, als ik mij iets aan mocht trekken, van de sociale media, had ik veel te doen, plus het betaald mijn rekeningen niet, ga op cursus EHBO en steek daar je eerste les goed achter je oren! [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 07-11-2018 20:44:39 ] | |
Jed1Gam | woensdag 7 november 2018 @ 18:45 |
Ik begrijp het wel. Je komt net van school of uni, met misschien 20-30k studieschuld. Dan moet je opeens echt aan de bak, en dan blijkt dat het merendeel van werken op kantoor eigenlijk helemaal niet om kwaliteit gaat, maar dat het merendeel politiek is, waar je dan nog de ballen verstand van hebt. Dan krijg je nog van die half-jaar/jaar contractjes die niets waard zijn, kan je geen woning kopen en moet je beide blijven werken om rond te komen. + Whatsapp groepen van werknemers, iedereen weet alles van elkaar. (zie het bij mijn vriendin). + Je werk-email ook op je telefoon zodat je op de hoogte kan blijven wat er gebeurd, als je er een dagje niet bent. + Alleen maar achter de computer, alleen maar nadenken, constante stortvloed aan e-mails en telefoontjes. Dan komt er nog bij dat hard werken en druk bezig zijn tot een soort ideaal beeld is verworden. [ Bericht 9% gewijzigd door Jed1Gam op 07-11-2018 19:35:32 ] | |
funnywell | woensdag 7 november 2018 @ 20:38 |
Valt wel mee hoor dat we zoveel meer doen op medisch gebied dan in de jaren 70 of 80. Toen is eigenlijk alles ontwikkeld op medicijnen gebied van kanker en weet ik t. We gebruiken nog steeds middelen als dexamethason en hydrocortison. Ontwikkeld decennia terug en niet opeens in de 21e eeuw. Tuurlijk hebben we fancy touchscreens nu. | |
Haushofer | woensdag 7 november 2018 @ 22:29 |
Zelfs als dat zo zou zijn verandert dat niks aan m'n conclusie. | |
funnywell | donderdag 8 november 2018 @ 00:37 |
Geloof er niet zo in dat we het nu beter hebben en vroeger bij voorbaat slechter, je kunt namelijk niet goed bepalen of men het in de jaren 70 of 80 slechter had als je er zelf niet bewust bij was. Als ik mn ouders vraag zijn ze er niet heel negatief over. Ook niet de jaren 50 en 60 toen ze kind waren. Nu kun je t ook nog steeds slecht hebben en als ik kijk naar de hele verkrachting van Europa die serieus gaande is betwijfel ik of de jeugd het wel zoveel beter heeft. Daarbij komt nog de indoctrinatie van de EU die tot ver in de jaren 90 amper aanwezig was. Veel veranderd hoor sindsdien in onderwijs landschap ten nadele van de millenials. | |
#ANONIEM | donderdag 8 november 2018 @ 00:41 |
Wat men niet gehad heeft kan men ook niet missen. Als men het gehad heeft zoals ik, kan ik je vertellen het was leuker, niet dat het nu niet leuk is hoor, echter ik mis wat ik gehad heb. Gehad vind ik het vieste woord wat er bestaat! | |
fluitbekzeenaald2.0 | donderdag 8 november 2018 @ 07:01 |
Offtopic natuurlijk, maar kinderen zet je over het algemeen op de wereld voor toch wel minstens 80 jaar. Het gaat dus niet alleen over de huidige situatie maar vooral over het toekomstbeeld. Als ik dan kijk naar wat we kunnen verwachten op gebied van milieu en klimaat, immigratie, welvaart en globale politiek, dan ziet dat er toch wat guur uit. Zeker als je het vergelijkt met wat decennia geleden, toen er ook vrede en een goede volksgezondheid waren. | |
Spanky78 | donderdag 8 november 2018 @ 07:52 |
We vergeten even de koude oorlog. Dreiging met Nukes, diverse proxy oorlogen. Vervuiling neemt op veel plekken zelfs af, behalve CO2 zo ongeveer. Toen werd kernafval nog in zee geflikkerd. | |
Haushofer | donderdag 8 november 2018 @ 08:31 |
Ja, de jaren '90 waren betrekkelijk rustig vergeleken met de decennia daarvoor of nu. Maar dan nog: als je kijkt naar de afgelopen millennia en ik zou moeten kiezen tussen wanneer ik kinderen op de wereld zou willen zetten, dan zou ik nu plus minus een decennium toch de beste keuze vinden. Doet er verder niet toe vanwege zuiver hypothetisch, maar toch. Ok. Ik ben dan denk ik wat positiever ingesteld. | |
Dven | donderdag 8 november 2018 @ 08:35 |
Pffff moe vandaag zeg, boh | |
thabit | donderdag 8 november 2018 @ 09:56 |
Goede redenen inderdaad om niet naar een andere tijd te willen. Hier komt nog bij dat de koopkracht enorm gedaald is de afgelopen 40 jaar. Primaire levensbehoeften als huizen en voedsel zijn veel harder in prijs gestegen dan het inkomen. Luxeproducten zijn dan weer een stuk goedkoper geworden, maar die heb je niet nodig om het hoofd boven water te houden. [ Bericht 0% gewijzigd door thabit op 08-11-2018 15:27:23 ] | |
fluitbekzeenaald2.0 | donderdag 8 november 2018 @ 10:21 |
Ik vergelijk de huidige tijd liever met het recente verleden in dit opzicht, ook omdat het krijgen van kinderen daarvoor geen overwogen keuze was. Maar heel relevant is het verder niet nee. | |
Cherni | donderdag 8 november 2018 @ 15:20 |
Het is maar hoe je het bekijkt. Als je nu alleen de luxe zou hebben zoals in de jaren 70 dan zou je inkomen, tenminste als je werkt zeer ruim zijn om die primaire levensbehoeften te kunnen betalen. Geen vaatwasser, droger, pc en de meeste niet eens een telefoon in die tijd. En dat zijn nog maar een paar luxe artikelen die de arbeider in die tijd niet in zijn bezit had. Maar natuurlijk is het niet heel reëel want een telefoon en pc zijn inmiddels al geen luxe meer. Maw je kunt die vergelijking eigenlijk niet meer maken. | |
#ANONIEM | donderdag 8 november 2018 @ 15:21 |
Uiteraard niet, echter zelf betaald en aangeschaft dus niet om andere kosten te besparen, daar ik ook de stroom niet vergoed krijg ervoor of ervan. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 08-11-2018 15:45:28 ] | |
Morrigan | donderdag 8 november 2018 @ 16:57 |
Luxe artikelen koop je alleen niet elk jaar. Je kan prima een aantal jaar met een pc en telefoon doen. | |
Basp1 | donderdag 8 november 2018 @ 17:09 |
Je vergeet nog de auto in 1970 was het autobezit in nl stukken minder als nu. Een auto is stiekem een flinke kostenpost. | |
Cherni | donderdag 8 november 2018 @ 19:00 |
Je hebt in iedergeval een abonnement nodig en hoe meer luxe hoe meer er stuk gaan gaan dat vervangen moet worden. Een telefoon en pc is bovendien al lang geen luxe meer, maar tools die noodzakelijk zijn om mee te kunnen draaien in deze snelle maatschappij. | |
Captain_Jack_Sparrow | donderdag 15 november 2018 @ 01:15 |
En door wie of wat wordt opvoeding gedicteerd, hmmm? | |
Bondsrepubliek | donderdag 15 november 2018 @ 06:48 |
| |
MissButterflyy | donderdag 15 november 2018 @ 07:43 |
Interessant, dank je wel voor het delen. | |
B.R.Oekhoest | donderdag 15 november 2018 @ 10:54 |
Ik kan anders me nu wel wat groepen jongeren voorstellen die daar goed voor in aanmerking zouden komen. | |
HSG | donderdag 15 november 2018 @ 12:38 |
Tsja al die creatievelingen met hun hbo pretzooistudies. | |
Justinn | donderdag 15 november 2018 @ 15:28 |
Imo leert deze generatie te slecht hoe ze om moeten gaan met hun grenzen, deze af te stemmen én af te bakenen. Het gaat er niet om dat men té beschermd wordt opgevoed, maar dat men niet de mogelijkheid krijgt zelf hun grenzen aan te leren, want alles wordt inmiddels afgebakend door anderen. Gevolg is dat men slecht keuzes kan afwegen, geen geduld heeft doordat snel resultaat geboekt moet worden, niet kan omgaan met tegenslagen, en denkt dat er sprake is van torenhoge verwachtingen zonder ruimte voor tegenslagen. Koppel dat met het idee dat men wil voldoen aan een bepaald ideaalbeeld (mede gevoed door social media) en het is wachten op problemen voor degenen die daar niet mee om kunnen gaan. Ik zie het wekelijks op mijn werk. Pas afgestudeerden die een nette baan aangeboden krijgen en nog niet eens de proeftijd uitzitten omdat het niet voldoet aan hun verwachtingen en het als één grote tegenslag zien. Ze willen zich ontplooien, maar zijn onvoldoende assertief zonder enig geduld om dat te kunnen bereiken, maar eigenlijk moet het wel perfect geregeld zijn. Tja. [ Bericht 10% gewijzigd door Justinn op 15-11-2018 15:33:34 ] | |
Fir3fly | donderdag 15 november 2018 @ 15:35 |
Zelden zoveel onzin in een post van jou gelezen. | |
Beathoven | donderdag 15 november 2018 @ 15:44 |
Waar het 'm wel een beetje wringt is dat door de verregaande automatisering men steeds hogere verwachting heeft van wat een werknemer moet kennen en kunnen, en je steeds kortere stoom-opleidingen krijgt waarin steeds meer stof gepropt wordt. Waar je in het niet hele verre verleden met één skill begon en geleidelijk opbouwde wil men er nu bij de start zo'n 10 zien en daarbij moet men ook nog makkelijk van "omgeving" kunnen switchen; dus als een holding 8 merken vertegenwoordigd moet je alle regels en uitzonderingen van ieder label ook maar tot je nemen. Modegrillen als zelfsturende teams met daarbij komende app-wisselingen in de avonduren en het weekend zorgen er vervolgens voor dat je praktisch nooit je rust kunt pakken. Ik heb er persoonlijk niet mee te maken maar ik zie wel dat veel mensen dat noemen en waar velen aan onder doorgaan. Dat Whatsapp nu een systeem heeft waarin geen reactie mogelijk is op een bericht van een manager is al een goed begin. In Frankrijk is bij veel bedrijven zelfs een verbod op mailwisseling / communicatie buiten de werkuren om over het werk, dat zou ook voor Nederland niet verkeerd zijn. Het wordt tijd dat linkse partijen die de werknemers vertegenwoordigen zich ook hier eens druk om gaan maken. | |
Beathoven | donderdag 15 november 2018 @ 16:14 |
Ritme en zingeving is zeer belangrijk voor het bestaan en om mentaal gezond te blijven om zo te zorgen dat je niet afglijdt naar het malen over de toekomst en het verleden. Maar een burn out vloeit vaak voort uit lange periodes van intense werkritmes en stress. Ik vind eigenlijk wel dat de werkgever er een taak in heeft om dit vroegtijdig op te vangen. Simpelweg door te vragen of je het nog wel aankunt en te ondersteunen door dingen gemakkelijker voor je te maken zou dat al een positieve kant op gedraaid kunnen worden. Maar in plaats van te zeggen 'neem maar even een dagje vrij' wil men er vaak juist wel even een dagje extra werken bij op zaterdag. Daar is waar het spaak loopt. Dat zijn bijkomstigheden, en iemand die hele dagen intensief werkt heeft vaak niet zoveel tijd om ook nog aan social media mee te doen. Een constante stroom van whatsappmeuk in werk en prive-tijd is wel iets wat je als werknemer eigenlijk gewoon opzij moet kunnen zetten. [ Bericht 3% gewijzigd door Beathoven op 15-11-2018 16:22:12 ] | |
saparmurat_niyazov | donderdag 15 november 2018 @ 17:11 |
Zijdelings gerelateerd: https://www.rtlnieuws.nl/(...)dat-voorkomt-ellende
| |
Havermout2 | donderdag 15 november 2018 @ 23:56 |
Het hangt ook van je huidige werkniveau af. Voor hoger opgeleiden is het op sommige gebieden beter, andere slechter, dan in de jaren 70/80. Voor de laagopgeleiden is het gemiddeld genomen hard achteruit gegaan op de werkvloer qua beloning en hogere werkdruk. Ik benijd de millennials niet. Social media heeft de grenzen tussen gezinsleven en werk/school doen vervagen. Veel druk om te presteren vanaf jonge leeftijd. Studeren/doorleren bood in mijn jeugd toegang tot een betere toekomst, maar nu is het een harde vereiste voor een redelijk leven. Qua welvaartspeil is er niet veel veranderd. Er zijn wat meer auto's per gezin, de TV heeft meer kanalen, en je kunt wat verder reizen. Een paar zaken zijn nu wel beter. Met name het milieu in Nederland, het internet heeft iedereen van goedkoop vermaak voorzien en het eten is stukken beter geworden. | |
#ANONIEM | donderdag 15 november 2018 @ 23:58 |
Wat heeft men dan nog in het vooruit schiet, woning sommige gemeentes wachttijd 20 jr werk, van de een op de ander minuut staat men weer op straat, zeg het maar hoor, een trap na kan men krijgen tegenwoordig, niets meer en niets minder, waarop stemmen de een gedoogd toch wel voor de ander. En het dan raar vinden een burnout? | |
#ANONIEM | vrijdag 16 november 2018 @ 00:02 |
Nog wel he, gas wordt duurder dus zullen meer andere fossielen brandstoffen genomen worden, warmte pomp, lucht vind ik een illusie. Stond in het verleden hier al vol rook in de buurt, zal nu nog wel erger worden neem ik aan? Maar gelukkig roken gaat of is verboden! | |
Beathoven | vrijdag 16 november 2018 @ 00:49 |
Hoge prestatiedruk voor een beetje geld, woningnood, en als bonus een levenslange studieschuld erbij die kwijtgescholden wordt als je komt te overlijden. | |
Cherni | vrijdag 16 november 2018 @ 01:14 |
Mbt tot welvaart is er ontzettend veel veranderd. Heel veel zelfs. Het welzijn daarentegen vind ik persoonlijk een stuk slechter dan in het verleden. En met het verleden is dat in mijn geval de jaren 60 t/m 80. | |
Fir3fly | vrijdag 16 november 2018 @ 01:20 |
Wat een complete onzin. | |
Beathoven | vrijdag 16 november 2018 @ 07:36 |
Br33z4hfly heeft een ambtenarenbestaan of een uitkering | |
Libertarisch | vrijdag 16 november 2018 @ 16:27 |
Als bezorger van eten bijvoorbeeld, ongeschoolde baan, krijg je 10 euro per uur. Als programmeur op hbo niveau 14 euro per uur als startersfunctie. Die ongeschoolde krijgt dus niet veel minder dan iemand die flink doorgeleerd heeft... De voorwaarden voor een studieschuld in Nederland zijn zo voordelig dat ik het bijzonder vind dat niet alle studenten de geldkraan helemaal openzetten. Vergelijk dat met de VS, en het collegegeld in Nederland is laag in ieder geval vergeleken met de VS of vergeleken met wat studenten buiten de EU in Nederland moeten betalen. Het leven is nooit zo makkelijk geweest. Met een klein beetje werken kun je hier al een luxe bestaan leven. Misschien niet luxe vergeleken met Nederlanders met een hoog inkomen, maar vergeleken met zo ongeveer alle andere landen wel. In Nederland is het minimumloon 1600 euro per maand. Voor een baan waar je geen enkele opleiding voor nodig hebt. In Spanje is het 860 euro per maand, in bijvoorbeeld Tsjechië is het 470 euro per maand. Eerlijk is eerlijk, de ons omringende landen hebben een vergelijkbaar minimumloon. Toch, het leven is nergens makkelijker dan in noordwest Europa in de 21e eeuw. Die burnouts worden dus denk ik vooral veroorzaakt door de druk die mensen zichzelf opleggen. Die hoge opleiding moet en zal afgerond worden, de ideale baan moet worden gevonden, het leven moet perfect zijn. Als je de lat zo hoog legt dan moet je wel wat harder werken en dan valt alles dat minder is tegen. Maar eigenlijk hoef je jezelf helemaal niet zo veel druk op te leggen. | |
#ANONIEM | vrijdag 16 november 2018 @ 16:30 |
Hadden ze niet de keus om in Nederland geboren te kunnen worden en gelijk bij te dragen aan het systeem! | |
Havermout2 | vrijdag 16 november 2018 @ 17:42 |
Met als verschil dat de programmeur op jaarcontract of in vaste dienst, 38 per week gegarandeerd werk heeft, een reiskostenvergoeding of leasebak krijgt, opleidingen op kosten van het werk krijgt, pensioensrechten opbouwt, een arbeidsongeschiktheidsregeling heeft en na een jaar of tien in bruto salaris zal zijn gedubbeld. Dan hebben we het nog niet eens over de invulling van de baan waar een ITer veel meer ruimte voor zelfontplooing kan hebben. Bezorgers zitten vaak vast in zzp of flexconstructies en na 10 jaar zal hun loon amper gestegen zijn. Dat zie je ook in de retail en distributie. Concurentie met lage loonlanden en migranten houdt de lonen laag. Verschil met de VS is wel dat het daar veel makkelijker is om van schulden af te komen. Dat is een enorm voordeel voor mensen die niet bang zijn voor risico in het leven. Nominaal loon zegt niet veel zonder de koopkracht te vergelijken. | |
Havermout2 | vrijdag 16 november 2018 @ 17:44 |
Waar baseer je die welvaartsstijging op? | |
Fir3fly | vrijdag 16 november 2018 @ 17:44 |
Integendeel, ik werk juist vaak met laagopgeleiden. | |
Fir3fly | vrijdag 16 november 2018 @ 17:45 |
Op de werkelijkheid. | |
Fir3fly | vrijdag 16 november 2018 @ 17:45 |
Wat is 'welzijn' dan? | |
EttovanBelgie | vrijdag 16 november 2018 @ 17:56 |
Dan kun je ons ook wel vertellen hoe zij er precies de laatste jaren op vooruit zijn gegaan? | |
#ANONIEM | vrijdag 16 november 2018 @ 17:57 |
Ik werk met deze dus ben zelf of ik geef deze aanwijzingen? | |
Fir3fly | vrijdag 16 november 2018 @ 18:13 |
Veel meer koopkracht natuurlijk, en veel betere ondersteuning dankzij digitalisatie. | |
Cherni | vrijdag 16 november 2018 @ 18:15 |
Wat mensen bezitten in tegenstelling tot de jaren 60 tm 80. Mensen die dat ontkennen hebben die tijd zelf niet meegemaakt. De sfeer en bepaalde vrijheden en het opkomen voor elkander is behoorlijk afgenomen. Maar dat zie ik als welzijn. En arbeidsvoorwaarden brokkelen zeer snel af. Ook dat zie ik als welzijn. Het brengt teveel onzekerheid met zich mee. [ Bericht 5% gewijzigd door Cherni op 16-11-2018 18:22:56 ] | |
Cherni | vrijdag 16 november 2018 @ 18:23 |
Zie mijn vorige post. | |
Fir3fly | vrijdag 16 november 2018 @ 18:24 |
Maar dat zegt nogal weinig, sowieso zijn vrijheden alleen maar toegenomen dus dat is al niet waar. | |
Cherni | vrijdag 16 november 2018 @ 18:49 |
Het spijt mij, maar dat vrijheden toenemen zie ik niet. Iedereen wil maar al te graag zijn eigen levensstijl opdringen aan een ander. Het geschreeuw om verboden is nog nooit zo erg geweest als de laatste pak weg 10 jaar. Over de werkvloer nog maar te zwijgen. | |
Fir3fly | vrijdag 16 november 2018 @ 18:57 |
Dat valt juist heel erg mee en is verbetert voor de gemiddelde persoon. Je ziet het meer in de 'media', dat is het voornaamste verschil. Vooral voor minderheden is het exponentieel beter geworden. De werkvloer wordt juist alleen maar beter, vooral dankzij digitalisatie. | |
Cherni | vrijdag 16 november 2018 @ 19:05 |
Ik kan die mening helaas niet delen. En dat heeft niets met digitalisatie op de werkvloer te maken maar met de bedrijfsvoering gebaseerd op het VS systeem. Maw ipv samenwerken met personeel elkander beconcurreren met alle gevolgen. Een ratrace waarbij men over lijken gaat. | |
Fir3fly | vrijdag 16 november 2018 @ 19:07 |
Dan doe je net alsof er ooit fatsoenlijke samenwerking op de werkvloer is geweest. Daar is natuurlijk totaal geen sprake van. Noch is er een 'VS-systeem'. | |
Woelwater | vrijdag 16 november 2018 @ 19:13 |
Misschien als je werkvloer een kantooreiland is, maar hoe heeft digitalisatie voor meer vrijheden voor bijvoorbeeld een vrachtwagenchauffeur of een bouwvakker gezorgd | |
Cherni | vrijdag 16 november 2018 @ 19:37 |
Die is ooit stukken beter geweest waarbij je natuurlijk ook in het verleden slechte werknemers had. Maar kennis werd gedeeld. Nu word het gebruikt als macht op een werkvloer. Ik heb oudere ex collega die express de fouten van een ander laten staan om er zelf beter van te worden. Dit is allemaal ontstaan zo eind jaren 90 waar zoveel management ontstond dat dit ook de bekende stoelendans teweeg bracht. De ratrace. En de werknemer van de maand met je smoel in de lounge om te laten zien dat je de beste was. Dit alles verziekt uiteindelijk de sfeer en samenhang tussen personeel. Maar er is een groot voordeel voor het management. Namelijk door deze verdeeldheid pakt het personeel niet meer samen. Dat zie je nu ook terug in de samenleving omdat staken nauwelijks nog plaats vind. Voor mij is dit een stuk welzijn dat is weggevallen. Gelukkig kan ik voor mijzelf met trots zeggen dat ik nog nooit iemand het mes in de rug gestoken heb om er zelf beter van te worden en ik nooit in met die waanzin ben meegegaan en nooit zal doen ook. [ Bericht 1% gewijzigd door Cherni op 16-11-2018 19:49:49 ] | |
Morrigan | vrijdag 16 november 2018 @ 19:41 |
Om eerlijk te zijn merk ik dat niet op werk. Is denk ik toch echt afhankelijk van de sector of bedrijf waar je werkt. | |
Cherni | vrijdag 16 november 2018 @ 19:48 |
Dat is natuurlijk mogelijk. Dat zal ik ook niet ontkennen. | |
Havermout2 | vrijdag 16 november 2018 @ 20:27 |
Ik zie die welvaartstijging niet. Tussen de babyboomers en de 70-90 generatie was de toename significant. Tussen de tweede groep en de huidige jongeren zie ik het niet. De basiskosten van het leven zijn gestegen, de luxeproducten goedkoper maar de koopkracht is al sinds de vroege jaren 80 amper verbeterd. Je kunt twisten of de kwaliteitsverbetering van producten significant is. De functionaliteit was er in ieder geval wel, in tegenstelling tot daarvoor. Wat we wel zien is dat sommige gezinnen nu meer te besteden hebben omdat er gewoon nu veel meer gewerkt wordt. Waar vroeger een kostwinner 5 dagen werkte, draait een tweeverdieners gezin er plus minus 8. | |
Fir3fly | vrijdag 16 november 2018 @ 21:21 |
Dan heb je bij het verkeerde bedrijf gewerkt. | |
Cherni | vrijdag 16 november 2018 @ 21:42 |
Daar lag het niet aan. Het zijn de structuren in die sector waar iedere werkgever mee werkt in Nederland. Je zou hoogstens kunnen zeggen dat ik in de verkeerde sector sector heb gewerkt in Nederland. | |
Cherni | zaterdag 17 november 2018 @ 11:44 |
Alleen al het aantal vliegreizen en de overvolle treinen, openingstijden winkels etc. zie je wel degelijk die welvaartstijging. Zelfs begin jaren 80 schreef mijn vader nog brieven op dat speciaal dun lichtblauw papier tbv luchtpost naar familie in de VS en eind jaren 70 ging hij voor de eerste keer in zijn leven met een DC10 op bezoek bij zijn familie. En dat is dan nog maar een voorbeeld van de zeer vele zaken die ik je kan benoemen. En in de jaren 60 tot begin jaren 70 stookte we nog op kolen. En mijn moeder had een bovenlader als wasmachine zonder centrifuge en dan moest de was nog door de mangel gehaald worden. Na de crisis in de jaren 80 is de welvaart enorm toegenomen met de daarbij behorende technologie. Maar goed een drama was dat niet want je wist niet beter. Het was heel normaal dat je met je Communie je eerste fiets kreeg. Een Chopper destijds. De hele buurt zag je dan op die Chopper. Dagenlang genieten van een fiets. Je kunt je nu totaal niet meer voorstellen dat een fiets een zeer groot luxe object was in je jeugd. [ Bericht 1% gewijzigd door Cherni op 17-11-2018 12:04:34 ] | |
Havermout2 | maandag 19 november 2018 @ 21:11 |
Ik begrijp wat je bedoelt maar ik zie vooral kwaliteitsverbeteringen in bestaande zaken dan in een vergroting van de mogelijkheden. Mijn vader groeide op kort na de oorlog. Hij moest zijn kamer delen met broers en zussen. Ze hadden alleen een radio voor vermaak en moesten op jonge leeftijd gaan werken. Het gezin had geen auto, ging niet op vakantie. Een brommer was al een luxe product. De jeugd van mijn kinderen is grotendeels vergelijkbaar met die van mij. Zelfde type huis, eigen kamer met televisie, computer, speelgoed voor de kinderen. Jaarlijks op vakantie. Er is een auto, er zijn zelfde mogelijkheden qua opleidingen. Het belangrijkste verschil is de aanwezigheid van informatietechnologie. Mijn tienjarige ik zou zonder moeite een paar decenia de toekomst in verplaatst kunnen worden zonder echt in een andere wereld terecht te komen. | |
topdeck | dinsdag 20 november 2018 @ 20:36 |
Als master student kan ik mij hier deels wel in vinden. Zoveel prestatiedruk, maar waarom ik mijzelf zo push weet ik niet. |