R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Binnenkort word ik dertig. Heb een prima baan, opleiding afgerond, eigen koopwoning, etc.
Ik denk dat het komt omdat ik geen relatie / kinderen heb, waardoor ik toch wel ervaar dat mijn ouders (met name mijn moeder) het toch menen zich te kunnen veroorloven zich op een zodanige manier met mij te kunnen bemoeien, wat in mijn ogen ongezond is.
Het is niet zo dat de bemoeizucht heel groot is. Ze staan niet dagelijks voor mijn deur, bellen niet dagelijks.
Maar wat wel zo is, is dat met name mijn moeder nog altijd probeert haar zienswijze en idealen aan mij op te dringen. Een vrijwel jaarlijks terugkerende soap is bijvoorbeeld het bezoeken van de kerk met kerst / pasen. Ik ben katholiek opgevoed, en mijn moeder is zelf wel van het naar de kerk gaan. Zelf ben ik er niet per se tegen, maar ik heb er ook niets mee. Misschien wordt dat in de toekomst weer anders, misschien niet : geen idee. Feit is wel dat ik nu een leven heb waarin ik doordeweeks en buiten mijn vakanties hard werk, en dus in mijn weekend / vakanties zo veel mogelijk leuke dingen wil doen.
Daartoe reken ik niet 's ochtends op 1e kerstdag om 10:00 uur 's ochtends in de kerk zitten, met name omdat ik graag met vrienden op kerstavond de stad in ga.
Maar dit soort dingen zorgen dus jaarlijks weer voor een hoop drama. Niet naar de kerk gaan op dat soort momenten betekent toch weer vaak een soort ruzie, verpesting van de sfeer, etcetera. Ik krijg dan allerlei verwijten naar mijn hoofd als ''wij hebben altijd alles voor jou gedaan, en dan kun je het niet eens opbrengen om 1/2 keer per jaar naar de kerk te gaan omdat dit voor ons (mijn ouders) belangrijk is''.
Zelf vind ik dit heel dubbel. Enerzijds hebben ze inderdaad veel voor mij gedaan, en daar ben ik ook dankbaar voor. Ik wil ze ook graag helpen, bijvoorbeeld als er fysiek werk verricht moet worden of als er andere klusjes zijn. Ik vind dit alleen geen reden om mij semi te verplichten om naar de kerk te gaan.
Hoe zorg ik er nu voor dat mijn ouders begrijpen dat ze zich niet meer met dit soort dingen moeten bemoeien, al helemaal bij een bijna 30 jarige zoon. Ik merk dat ik in dit soort situaties toch vaak eieren voor mijn geld kies omdat ik geen zin heb in gezeik/ruzie/gedoe. Maar aan de andere kant vind ik het belachelijk : veel mensen van mijn leeftijd zijn nota bene al getrouwd en hebben kinderen, moet je nagaan dat hun ouders dan opeens gaan eisen wat ze in het weekend moeten gaan doen. Omdat ik dit (nog) niet heb, is de barrière om met mij te bemoeien denk ik kleiner, maar dat betekent natuurlijk nog niet dat het dan dus wél gerechtvaardigd is.
is dit voor sommigen herkenbaaR? Hoe krijg je dit op een normaal niveau zonder al te veel gedoe/gezeik?
Ik denk dat het komt omdat ik geen relatie / kinderen heb, waardoor ik toch wel ervaar dat mijn ouders (met name mijn moeder) het toch menen zich te kunnen veroorloven zich op een zodanige manier met mij te kunnen bemoeien, wat in mijn ogen ongezond is.
Het is niet zo dat de bemoeizucht heel groot is. Ze staan niet dagelijks voor mijn deur, bellen niet dagelijks.
Maar wat wel zo is, is dat met name mijn moeder nog altijd probeert haar zienswijze en idealen aan mij op te dringen. Een vrijwel jaarlijks terugkerende soap is bijvoorbeeld het bezoeken van de kerk met kerst / pasen. Ik ben katholiek opgevoed, en mijn moeder is zelf wel van het naar de kerk gaan. Zelf ben ik er niet per se tegen, maar ik heb er ook niets mee. Misschien wordt dat in de toekomst weer anders, misschien niet : geen idee. Feit is wel dat ik nu een leven heb waarin ik doordeweeks en buiten mijn vakanties hard werk, en dus in mijn weekend / vakanties zo veel mogelijk leuke dingen wil doen.
Daartoe reken ik niet 's ochtends op 1e kerstdag om 10:00 uur 's ochtends in de kerk zitten, met name omdat ik graag met vrienden op kerstavond de stad in ga.
Maar dit soort dingen zorgen dus jaarlijks weer voor een hoop drama. Niet naar de kerk gaan op dat soort momenten betekent toch weer vaak een soort ruzie, verpesting van de sfeer, etcetera. Ik krijg dan allerlei verwijten naar mijn hoofd als ''wij hebben altijd alles voor jou gedaan, en dan kun je het niet eens opbrengen om 1/2 keer per jaar naar de kerk te gaan omdat dit voor ons (mijn ouders) belangrijk is''.
Zelf vind ik dit heel dubbel. Enerzijds hebben ze inderdaad veel voor mij gedaan, en daar ben ik ook dankbaar voor. Ik wil ze ook graag helpen, bijvoorbeeld als er fysiek werk verricht moet worden of als er andere klusjes zijn. Ik vind dit alleen geen reden om mij semi te verplichten om naar de kerk te gaan.
Hoe zorg ik er nu voor dat mijn ouders begrijpen dat ze zich niet meer met dit soort dingen moeten bemoeien, al helemaal bij een bijna 30 jarige zoon. Ik merk dat ik in dit soort situaties toch vaak eieren voor mijn geld kies omdat ik geen zin heb in gezeik/ruzie/gedoe. Maar aan de andere kant vind ik het belachelijk : veel mensen van mijn leeftijd zijn nota bene al getrouwd en hebben kinderen, moet je nagaan dat hun ouders dan opeens gaan eisen wat ze in het weekend moeten gaan doen. Omdat ik dit (nog) niet heb, is de barrière om met mij te bemoeien denk ik kleiner, maar dat betekent natuurlijk nog niet dat het dan dus wél gerechtvaardigd is.
is dit voor sommigen herkenbaaR? Hoe krijg je dit op een normaal niveau zonder al te veel gedoe/gezeik?
Het gaat niet weg als je toegeeft, beter is het om de confrontatie aan te gaan en 1 keer goed ruzie te hebben.
Misschien kan de kerk helpen? Dat de mensen van de kerk je ouders duidelijk maken dat de Geboorte van Jezus Christus een feestje is en dat het niet de bedoeling is dat mensen tegen hun zin naar de kerk gesleept worden.
Gewoon duidelijk zeggen waar het op staat en dat je niet gediend bent van verregaande bemoeienis, duidelijke grenzen stellen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Pietverdriet op 03-11-2018 23:11:06 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door Pietverdriet op 03-11-2018 23:11:06 ]
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Ze stoppen er mee als jij je als een volwassene opstelt. Klinkt stom, maar de sleutel ligt bij jou.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Ik vind loslaten normaal op het moment dat kinderen ook een eigen leven krijgen incl. eigen agenda. Ik kan me sowieso niet herinneren dat mijn broertje en ik verplicht werden meegesleept na basisschoolleeftijd (daarvoor ook niet, maar was het wel een bepaalde vanzelfsprekendheid).
Prima dat je wordt uitgenodigd, maar je bent niet verplicht daarop in te gaan.
Prima dat je wordt uitgenodigd, maar je bent niet verplicht daarop in te gaan.
Nah ik zie het anders en ook niet als bemoeien. Het is een 'traditie' in hun ogen en ze hebben je er graag bij! Is het zo een moeite om dat voor hun te doen?
Binnen een tijdje zijn ze er niet meer en dan wou je dat je die éne keer (of twee) toch mee was gegaan.
Ik denk niet dat het single zijn er veel mee te maken heeft.
Binnen een tijdje zijn ze er niet meer en dan wou je dat je die éne keer (of twee) toch mee was gegaan.
Ik denk niet dat het single zijn er veel mee te maken heeft.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Dan ga jij toch braaf met mammie mee naar de kerk? TS ziet het als bemoeien en dat is leidend in dezequote:Op zondag 4 november 2018 00:05 schreef Lenny77 het volgende:
Nah ik zie het anders en ook niet als bemoeien. Het is een 'traditie' in hun ogen en ze hebben je er graag bij! Is het zo een moeite om dat voor hun te doen?
Binnen een tijdje zijn ze er niet meer en dan wou je dat je die éne keer (of twee) toch mee was gegaan.
Ik denk niet dat het single zijn er veel mee te maken heeft.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Alles goed en wel, maar als TS ervoor kiest om niet mee te gaan en zijn ouders komen met dergelijke verwijten aanzetten: dat geeft geen pas. Je gaat als ouders niet op die manier afdwingen dat je volwassen zoon meegaat naar de kerk. Als volwassen zoon kun je ze duidelijk maken dat je ze dankbaar bent, dat je ze niet wilt kwetsen, maar dat je zelf bepaalt of je meegaat of niet. En dat je niet gediend bent van dergelijke verwijten.quote:
Nah ik zie het anders en ook niet als bemoeien. Het is een 'traditie' in hun ogen en ze hebben je er graag bij! Is het zo een moeite om dat voor hun te doen?
Binnen een tijdje zijn ze er niet meer en dan wou je dat je die éne keer (of twee) toch mee was gegaan.
Ik denk niet dat het single zijn er veel mee te maken heeft.
The love you take is equal to the love you make.
Gewoon zeggen dat als ze dat nog een keer vragen dat je nooit meer met kerst bij hun langskomt.
melksommelier en vertrouwenspersoon fok
Zet je telefoongeluid aan en laat je door een vriend bellen terwijl je in de kerk bent. Neem op en ga ongegeneerd hard praten over een dubieus onderwerp.
Maak het zo chanant voor he moeder dat ze je nooit meer mee wil hebben.
Maak het zo chanant voor he moeder dat ze je nooit meer mee wil hebben.
1 + 1 = blauw
Hypocriet maar 2 keer per jaar naar de kerk gaan en dan drama maken als iemand die 2 keer ook niet meer wil 
Naar de kerk gaan heeft toch geen enkele betekenis als je alleen met kerst/pasen gaat?
Als je dan gaat dan is het toch voor de sfeer? Nou, je vindt kennelijk meer sfeer in je bed dan in de kerk die ochtend, dus ga je niet.
Als je het te moeilijk vindt nee te zeggen dan lieg je dat je een paar dagen weg bent met kerst.
Naar de kerk gaan heeft toch geen enkele betekenis als je alleen met kerst/pasen gaat?
Als je dan gaat dan is het toch voor de sfeer? Nou, je vindt kennelijk meer sfeer in je bed dan in de kerk die ochtend, dus ga je niet.
Als je het te moeilijk vindt nee te zeggen dan lieg je dat je een paar dagen weg bent met kerst.
Hier stond iets anders, geheel tegendraads en ontoepasselijk.
Doe gewoon wat de rest zegt.
Doe gewoon wat de rest zegt.
Google is your friend, abuse your friends
Ik denk dat jij niet helemaal snapt hoe de kerk werkt.quote:
Misschien kan de kerk helpen? Dat de mensen van de kerk je ouders duidelijk maken dat de Geboorte van Jezus Christus een feestje is en dat het niet de bedoeling is dat mensen tegen hun zin naar de kerk gesleept worden.
Sarcasme...quote:
[..]
Ik denk dat jij niet helemaal snapt hoe de kerk werkt.
TS, als je niet wilt dan ga je niet, je ouders hebben het te respecteren, net zoals dat jij ze ook niet dwingt om niet te gaan.
Je bent 30....gewoon tegen ze zeggen dat je best Kerst wilt vieren maar geen zin hebt om als een hypocriet in de kerk te gaan zitten om hun een plezier te doen.
Hier gaan mijn haren echt van overeind staan. Jouw ouders hebben voor jou gekozen en het is dan ook hun taak om voor je te zorgen en "alles" voor je te doen. Dat wil niet zeggen dat jij dan op jouw beurt in de kerk met tegenzin moet gaan zitten op volwassen leeftijd. Ik zou aangeven dat je meer waarde hecht aan jullie samenzijn in huiselijke kring.quote:Op zaterdag 3 november 2018 21:58 schreef LlucMajor het volgende:
Ik krijg dan allerlei verwijten naar mijn hoofd als ''wij hebben altijd alles voor jou gedaan, en dan kun je het niet eens opbrengen om 1/2 keer per jaar naar de kerk te gaan omdat dit voor ons (mijn ouders) belangrijk
And so the lion fell in love with the lamb
Ik ben het wel eens met Lenny. Het zal inderdaad een traditie zijn om de gehele familie bij elkaar te hebben. Daarnaast interesseren zij zich in geloof en ondanks dat jij dat misschien niet doet (of op dit moment) kan je natuurlijk hen dat plezier wel gunnen en je op die dagen interesseren.
Natuurlijk begrijp ik dat je liever gaat zuipen op kerstavond, maar ook dat gaat op een gegeven moment veranderen als je zelf een leuke vrouw zal vinden. Dan zal je echt niet elk jaar met kerstavond kunnen gaan zuipen. Natuurlijk kan je er ook voor kiezen om het bij een paar biertjes minder te houden?
Geloof opdringen zou ik zwaar irritant vinden, maar ik denk dat je het meer moet zien als ‘een stukje samen zijn’ op die dagen die voor jouw familie als belangrijk worden gezien. Laat het niet voelen als verplichting, maar als een moment van dankbaarheid en geluk
En voor andere scenarios m.b.t. het opdringen van idealen en overige bemoeienis zou ik toch eens goed ‘ruzie maken’
Natuurlijk begrijp ik dat je liever gaat zuipen op kerstavond, maar ook dat gaat op een gegeven moment veranderen als je zelf een leuke vrouw zal vinden. Dan zal je echt niet elk jaar met kerstavond kunnen gaan zuipen. Natuurlijk kan je er ook voor kiezen om het bij een paar biertjes minder te houden?
Geloof opdringen zou ik zwaar irritant vinden, maar ik denk dat je het meer moet zien als ‘een stukje samen zijn’ op die dagen die voor jouw familie als belangrijk worden gezien. Laat het niet voelen als verplichting, maar als een moment van dankbaarheid en geluk
En voor andere scenarios m.b.t. het opdringen van idealen en overige bemoeienis zou ik toch eens goed ‘ruzie maken’
-
En dat kerk gedoe is het enige voorbeeld?
Getrouwd zijn en een gezin hebben zegt geen bal natuurlijk. Ik ben helemaal niet gelovig opgevoed, maar ging altijd samen met mijn man naar de kerst- en paasmis. Mijn man heeft ook niets meer met de kerk, maar het is gewoon traditie geworden en bovendien weet hij dat zijn moeder het op prijs stelt. Ze zal er echter nooit wat over zeggen als hij niet mee zou gaan. Nu de kinderen groter zijn gaan ze ook wel eens mee.
Stom dat ze zo reageert, maar ik vind jouw instelling ook wel een beetje overdreven.
s"Avonds een vent, s'ochtends een vent hoor.
Getrouwd zijn en een gezin hebben zegt geen bal natuurlijk. Ik ben helemaal niet gelovig opgevoed, maar ging altijd samen met mijn man naar de kerst- en paasmis. Mijn man heeft ook niets meer met de kerk, maar het is gewoon traditie geworden en bovendien weet hij dat zijn moeder het op prijs stelt. Ze zal er echter nooit wat over zeggen als hij niet mee zou gaan. Nu de kinderen groter zijn gaan ze ook wel eens mee.
Stom dat ze zo reageert, maar ik vind jouw instelling ook wel een beetje overdreven.
s"Avonds een vent, s'ochtends een vent hoor.
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
Het punt is wat mij betreft niet eens dat ze hem mee willen naar de kerk. Het punt is dat als hij niet wil, ze hem zware verwijten maken. Als dat typerend is voor hoe ze met hun volwassen zoon omgaan, dan lijkt het me goed dat TS daar paal en perk aan gaat stellen.
The love you take is equal to the love you make.
Doen waar je je zelf het beste bij voelt. Dus als je niet mee wilt naar de kerk, dit gewoon netjes aangeven. Gaan ze daarna "zeiken", gewoon weglopen of de hoorn erop gooien en dit iedere keer doen. Dan snappen ze het vanzelf. Die constante discussies zou ik snel zat zijn.
Ouders mogen hun standpunten hebben, net als jij die zelf mag hebben. Maar als mijn ouders constant in discussie gaan over hetzelfde en hier constructiefs niks nieuws over te melden hebben, kap ik het gesprek gewoon rustig af.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 04-11-2018 15:03:10 ]
Ouders mogen hun standpunten hebben, net als jij die zelf mag hebben. Maar als mijn ouders constant in discussie gaan over hetzelfde en hier constructiefs niks nieuws over te melden hebben, kap ik het gesprek gewoon rustig af.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 04-11-2018 15:03:10 ]
Ligt aan de pastoor (gaat hier toch over katholieken?) Een goede herder zal zijn schaapjes gerust stellen dat ze niet naar de hel gaan als hun recalcitrante kind niet naar de Kerstmis wil. Goede pastoors zijn goede bemiddelaars.quote:
[..]
Ik denk dat jij niet helemaal snapt hoe de kerk werkt.
Ik denk idd ff confrontatie aangaan.
Ik ben iets jonger maar woon nog thuis (wel redelijk een eigen plek).
Maar kan zulke dingen prima gescheiden houden. Gewoon ‘nee, ik heb andere plannen, ik kom rond 11:00 als het jullie ook uit komt. Heb er zinn in.’
Je hoeft ook geen eens een reden te geven waarom je niet komt hoor. Respect naar je ouders is belangrijk. Neem bijvoorbeeld iets mee ook tijdens de kerst. Een kalkoen ofzo. Beetje overheersen.
Maar je hoeft geen goedkeuring te hebben om te stappen op kerst avond.
Mocht je wel gaan kerken, doe het dan omdat je zelf wilt. Gewoon ja of nee.
Ik ben iets jonger maar woon nog thuis (wel redelijk een eigen plek).
Maar kan zulke dingen prima gescheiden houden. Gewoon ‘nee, ik heb andere plannen, ik kom rond 11:00 als het jullie ook uit komt. Heb er zinn in.’
Je hoeft ook geen eens een reden te geven waarom je niet komt hoor. Respect naar je ouders is belangrijk. Neem bijvoorbeeld iets mee ook tijdens de kerst. Een kalkoen ofzo. Beetje overheersen.
Maar je hoeft geen goedkeuring te hebben om te stappen op kerst avond.
Mocht je wel gaan kerken, doe het dan omdat je zelf wilt. Gewoon ja of nee.
|
|
