abonnement bol.com Unibet Coolblue
  vrijdag 2 november 2018 @ 22:56:25 #1
445752 broodjepindakaashagelslag
Ik blaf niet maar ik bijt
pi_182909489


War on Drugs
De War on Drugs in ruime zin is de wereldwijde verbod op gebruik, bezit, handel dan wel productie van drugs. Drugs is een Engels woord dat in de Engelse taal geen onderscheid maakt tussen "medicijnen" en "drugs". Om dat onderscheid aan te geven wordt de term "prescription drugs" gebruikt; farmaceutische middelen die op recept verkrijgbaar zijn.

De War on Drugs in engere zin is de "oorlog" die wereldwijd wordt "gevochten" tegen en met drugskartels. Het is de langstlopende en duurste oorlog ooit gevochten. De War on Drugs is veruit het grootste in de Amerika's; de grootste afzetmarkt voor "illegale drugs" is de Verenigde Staten met het grootste doorvoer- en productiegebied in Midden- en Zuid-Amerika waar het meeste geweld plaatsvindt. Geschat wordt dat de Mexicaanse drugsoorlog (2006-) meer dan 106.000 doden en 1,6 miljoen vluchtelingen heeft veroorzaakt.

Mexico is het land dat het zwaarst getroffen wordt door de War on Drugs. Mexicaanse drugskartels vechten om handelswegen en deals met elkaar, overheden en de CIA. Los Zetas is een kartel dat is opgericht uit (para)militairen die in Mexico juist tegen de drugskartels strijden.

Ook in Honduras, Guatemala, Nicaragua en El Salvador worden regelmatig grote slachtingen door drugsbendes aangericht.


In Colombia strijden paramilitairen en de FARC om vruchtbare grond waar coca verbouwd wordt. Sinds 2002 is de verspreiding van coca over Colombia enorm gestegen (het wordt in meer gemeenten verbouwd) hoewel het land, van oudsher nummer 1 coca-producent, niet langer de grootste bron voor cocaïne is. Die rol is overgenomen door Peru en Bolivia.

Om de War on Drugs te begrijpen en een mening te vormen hieronder een overzicht van documentaires en achtergrondmateriaal om de lezer te informeren.



Handel en productie
De belangrijkste illegale drugs en hun herkomst/productie en handelsroutes:
marijuana - in de VS (WoD in enge zin) naast eigen teelt vooral uit Mexico en Centraal-Amerika
cocaïne - de grootste producenten van cocaplanten, de basis voor cocaïne zijn de Zuid-Amerikaanse landen Peru (1), Bolivia (2), Colombia (3) en Ecuador (4) - de handelsroutes naar Europa lopen via Curacao, Brazilië en West-Afrika
heroïne - productie in Centraal-Azië met name in het door de VS bezette Afghanistan, waar de papaverteelt onder de Taliban bijna verdwenen was
crystal meth - productie thuis door vooral de blanke onderklasse in de VS

Andere drugs die bestreden worden:
MDMA/XTC
speed
LSD






Belangrijkste strijdende partijen:
CIA (VS)
DEA (VS)
Sinaloa-kartel
Los Zetas
Golfos-kartel
Tijuana-kartel
Juarez-kartel
Beltrán-Leyva-kartel
Jalisco Nieuwe Generatie-kartel
Tempeliers-kartel
La Familia Michoacana (ontmanteld in 2011)
Medellín-kartel (1980-1990s)
Cali-kartel (1980-1990s)
Fuerzas Armadas Revolucionarias Colombianas - FARC

De "film" die uiteindelijk leidde tot de War on Drugs en het verbod op marijuana in de VS:


VSAmerikaanse agent die pleit voor het stoppen van de War on Drugs:


Documentaires:
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Peter Hitchens met een keutel:


Landen met een afwijkend standpunt/beleid wat betreft drugs:



Legale status van marihuana (Wikipedia)

Uruguay - marijuana sinds 10 april 2014 legaal
Portugal - drugsgebruik en -bezit sinds 2001 met een boete of niet bestraft
Tsjechië - gebruikershoeveelheden van 15 gram marijuana en 1,5 gram heroïne zijn toegestaan
Nederland - half-om-half gedoogbeleid waar productie en handel verboden zijn maar kleine verkoop toegestaan
• Colombia - 20 gram wiet en 1 gram cocaïne zijn officieel gedoogd - in de praktijk betaal je een kleine bijdrage aan de agent en neem je je drugs gewoon mee
Chili - drugsgebruik, mits niet in het openbaar, is niet strafbaar
• Colorado, Washington - 2 VSAmerikaanse staten die marijuana gelegaliseerd hebben
Argentinië - sinds 25 augustus 2009 is persoonlijk bezit en gebruik van marijuana toegestaan

Bekende pro-legaliseringspersonen:
Alexander Shulgin - ontdekker van vele soorten psycho-actieve en opwekkende drugs, gebaseerd op MDMA (XTC)
José Mujica - president van Uruguay - eerste land dat marijuana legaliseerde en eerste winnaar van TIME's Country of the Year - 2013
Ron Paul - VSAmerikaans senator, libertair
Jesse Ventura - VSAmerikaans ex-governeur, libertair
Bill Hicks - VSAmerikaans comedian, overleden 1994
Noam Chomsky - VSAmerikaans taalkundige en filosoof
Stefan Molyneux - Canadees radio-host, libertair
Eugene Jarecki - VSAmerikaans documentairemaker (The House I Live In)
Otto Perez Molina - president van Guatemala - pleit voor einde van de oorlog die Centraal-Amerika in een onnodige greep houdt
Timothy Leary (ovl 1996) - VSAmerikaans psycholoog en schrijver
Ken Kesey (ovl 2001) - VSAmerikaans schrijver
Terrence McKenna (ovl 2000) - VSAmerikaans filosoof en schrijver

Bekende anti-legaliseringspersonen:
• Ivo O. en Fred T.
• Jan-Peter B.

Bekende drugsbaronnen:
Joaquín "El Chapo" Guzmán - leider van het Sinaloa-kartel, gearresteerd in februari 2014
Willem "de Neus" Holleeder - Nederlands grootste drugsbaas na de dood van
Klaas "de Dominee" Bruinsma (6 oktober 1953 - 27 juni 1991) - Nederlands grootste drugsbaas tot Willem Holleeder
Pablo Escobar Gaviria (2 december 1947 - 2 december 1991) - de bekendste drugsbaron tot de Mexicaanse kartels, leider en oprichter van het Medellínkartel dat in de jaren 80 en begin jaren 90 zeer bloedige oorlogen vocht tegen het Calikartel, politici en vooral vrienden uit eigen kring
Hermanos Ochoa - de echte bazen van het Medellínkartel
Gwenette Martha - doodgeschoten 22 mei 2014, Amsterdam

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nieuwslinks:
http://www.theguardian.co(...)rugs-uk-police-chief
http://hispaniolainfo.com/2013/10/?p=1822
http://www.atimes.com/atimes/Global_Economy/NI08Dj06.html
http://www.volkskrant.nl/(...)ig-belastingen.dhtml
http://www.theguardian.co(...)arijuana-federal-law
http://www.volkskrant.nl/(...)usland-mislukt.dhtml
http://privacysos.org/nod(...)y&utm_medium=twitter
http://www.chicagomag.com(...)2013/Sinaloa-Cartel/
http://www.laweekly.com/i(...)aper-dope-study-says
http://www.theguardian.co(...)e-crime-gangs-police

FOK!-informatie over drugs:
UVT - Space - Drugsoverzicht

===========================================================================

Its hard to win an argument against a smart person, but it's damn near impossible to win an argument against a stupid person
pi_183031240
quote:
quote:
When high doses of painkillers led to widespread addiction, it was called one of the biggest mistakes in modern medicine. But this was no accident. By Chris McGreal

Jane Ballantyne was, at one time, a true believer. The British-born doctor, who trained as an anaesthetist on the NHS before her appointment to head the pain department at Harvard and its associated hospital, drank up the promise of opioid painkillers – drugs such as morphine and methadone – in the late 1990s. Ballantyne listened to the evangelists among her colleagues who painted the drugs as magic bullets against the scourge of chronic pain blighting millions of American lives. Doctors such as Russell Portenoy at the Memorial Sloan Kettering Cancer Center in New York saw how effective morphine was in easing the pain of dying cancer patients thanks to the hospice movement that came out of the UK in the 1970s.

Why, the new thinking went, could the same opioids not be made to work for people grappling with the physical and mental toll of debilitating pain from arthritis, wrecked knees and bodies worn out by physically demanding jobs? As Portenoy saw it, opiates were effective painkillers through most of recorded history and it was only outdated fears about addiction that prevented the drugs still playing that role.

Opioids were languishing from the legacy of an earlier epidemic that prompted President Theodore Roosevelt to appoint the US’s first opium commissioner, Dr Hamilton Wright, in 1908. Portenoy wanted to liberate them from this taint. Wright described Americans as “the greatest drug fiends in the world”, and opium and morphine as a “national curse”. After that the medical profession treated opioid pain relief with what Portenoy and his colleagues regarded as unwarranted fear, stigmatising a valuable medicine.

These new evangelists painted a picture of a nation awash in chronic pain that could be relieved if only the medical profession would overcome its prejudices. They constructed a web of claims they said were rooted in science to back their case, including an assertion that the risk of addiction from narcotic painkillers was “less than 1%” and that dosages could be increased without limit until the pain was overcome. But the evidence was, at best, thin and in time would not stand up to detailed scrutiny. One theory, promoted by Dr David Haddox, was that patients genuinely experiencing pain could not become addicted to opioids because the pain neutralised the euphoria caused by the narcotic. He said that what looked to prescribing doctors like a patient hooked on the drug was “pseudo-addiction”.

Portenoy toured the country, describing opioids as a gift from nature and promoting access to narcotics as a moral argument. Being pain-free was a human right, he said. In 1993, he told the New York Times of a “growing literature showing that these drugs can be used for a long time, with few side-effects, and that addiction and abuse are not a problem”.

Long after the epidemic took hold, and the death toll rose into the hundreds of thousands in the US, Portenoy admitted that there was little basis for this claim and that he had been more interested in changing attitudes to opioids among doctors than in scientific rigour.

“In essence, this was education to destigmatise and because the primary goal was to destigmatise, we often left evidence behind,” he admitted years later as the scale of the epidemic unfolded.

Likewise, Haddox’s theory of pseudo-addiction was based on the study of a single cancer patient. At the time, though, the new thinking was a liberation for primary care doctors frustrated at the limited help they could offer patients begging to get a few hours’ sleep. Ballantyne was as enthusiastic as anyone and began teaching the gospel of pain relief at Harvard, and embracing opioids to treat her patients.

“Our message was a message of hope,” she said. “We were teaching that we shouldn’t withhold opiates from people suffering from chronic pain and that the risks of addiction were pretty low because that was the teaching we’d received.”

But then Ballantyne began to see signs in her patients that experience wasn’t matching theory. Doctors were told they could repeatedly ratchet up the dosage of narcotics and switch to a new and powerful drug, OxyContin, without endangering the patient, because the pain, in effect, cancelled out the risk of addiction. To her dismay, Ballantyne saw that many of her patients were not better off when taking the drugs and were showing signs of dependence.

Among those patients on high doses over months and years, Ballantyne heard from one after another that the more drugs they took, the worse their pain became. But if they tried to stop or cut back on the pills, their pain also worsened. They were trapped.

“You had never seen people in such agony as these people on high doses of opiates,” she told me. “And we thought it’s not just because of the underlying pain; it’s to do with the medication.”

As Ballantyne listened to relatives of her patients talk about how much the drugs had changed their loved ones, her misgivings grew. Husbands spoke of wives as if a part of them were lost. Mothers complained that children had become sullen and distant, their judgment gone, their personality warped, their character altered. None of this should have been happening. Pain relief was supposed to free the patients, not imprison them. It was all very far from the promise of a magic bullet.
Artikel gaat verder.
Its hard to win an argument against a smart person, but it's damn near impossible to win an argument against a stupid person
  donderdag 8 november 2018 @ 21:49:59 #3
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183031442
quote:
Mexico: president-elect Amlo's party moves toward marijuana legalization

Party has submitted legislation to legalize the possession, public use, growth and sale of marijuana

The party of Mexico’s president-elect has submitted legislation to legalize the possession, public use, growth and sale of marijuana in what would be a major change to the country’s narcotics strategy.

Senator Olga Sánchez Cordero – who has been picked as interior secretary by President-elect Andrés Manuel López Obrador – presented the measure on Thursday, saying that “every person has the right to carry up to 30 grams (one ounce) of cannabis”.

If the bill passes, Mexico would join Canada, Uruguay and a host of US states that permit recreational use of the drug and allow its commercialization.

Mexico, which banned marijuana in the early 20th century, is still a major supplier of illicit weed to the United States. It has been racked by a decade of conflict between cartels over supply routes for heroin, cocaine and synthetic drugs to its northern neighbor.

Sánchez’s bill also would allow every Mexican to grow up to 20 marijuana plants on private property and produce up to 17 ounces (480 grams) a year. Edible marijuana products would be prohibited.

In 2016, Mexico’s government began granting permits for some patients to import medicinal marijuana products. It has also decriminalized small amounts of marijuana and issued several permits for people to cultivate and possess pot for personal use.

López Obrador, who takes office 1 December, has promised major changes to Mexico’s approach to the war on drugs, suggesting a negotiated peace and amnesty for people involved in the narcotics trade.

In the 26-page bill posted on the Congress website, Sánchez wrote that Mexico’s cannabis prohibition has contributed to crime and violence, adding that in the 12 years since Mexico launched a war on cartels, 235,000 people have been killed.

“The policy of prohibition arises from the false assumption that the problem of drugs should be tackled from a penal focus,” wrote Sánchez, a former supreme court magistrate.

“The objective can’t be to eradicate the consumption of a substance that’s as prevalent as cannabis,” she added.

Although the coalition led by the president-elect’s National Regeneration Movement (Morena) party has a majority in both houses, it includes a conservative party that has in the past opposed some socially progressive policies, meaning the bill may face hurdles.

Legislation in Mexico’s two-house Congress often moves slowly, and after being submitted, the bill would have to pass committees before reaching a vote.

The bill would permit companies to grow and commercialize marijuana. Individuals would also be allowed to cultivate plants for private use, as long as they register in an anonymous government listing and produce no more than 480 grams of marijuana a year.

Smoking pot in public places would also be permitted.

Mexico’s supreme court last week ruled that an absolute ban on recreational use of marijuana was unconstitutional, effectively leaving it to lawmakers to regulate consumption of the drug.

Support for legalization has strengthened in Mexico in recent years as violence soars.

Since 2006, Mexico has used military might to fight drug gangs, which have splintered into smaller groups battling over trafficking routes and territory.

The country saw more than 31,000 murders last year, the highest total since modern records began, according to government data.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  zaterdag 10 november 2018 @ 21:43:04 #4
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183070432
quote:
Meth-crisis in Azië: 'Een situatie zoals we die nooit hebben gezien'

Crisis. Van de bergen in Thailand tot in de straten van Seoul, autoriteiten vechten tegen de productie en handel van de sterk verslavende drug methamfetamine, beter bekend als meth.

"Een situatie zoals we die nog nooit hebben gezien", zei een vertegenwoordiger van de Verenigde Naties afgelopen week op een crisisbijeenkomst in Myanmar over de boom. "Het is de dominante drug geworden in de regio."

Recordvangsten

Het recordaantal kilo's meth dat in 2017 in de regio werd onderschept, lijkt dit jaar weer te worden verbroken. In augustus wist de politie in Thailand nog een lading van 14 miljoen pillen tegen te houden.

En vorige maand maakten ook de autoriteiten in Zuid-Korea een klapper: daar arresteerden ze zes mensen die meth met een straatwaarde van 325 miljoen dollar het land in probeerden te smokkelen.

De onderschepte drugs zijn allemaal afkomstig uit dezelfde streek: de zogenaamde Gouden Driehoek. Een gebied op de grenzen van China, Laos, Thailand en Myanmar, ter grootte van ongeveer acht keer Nederland.

"Er heerst een soort wetteloosheid in dit afgelegen gebergte", zegt correspondent Michel Maas. Vooral aan de kant van Myanmar, in de staat Shan, is nauwelijks controle. "Daar zijn militairen en rebellen de baas en die delen mee in de winst van de drugshandel. Ze verdienen goud aan meth."

Opium

De Gouden Driehoek was tot de jaren '90 vooral berucht vanwege de enorme productie en smokkel van een andere drug: opium, de grondstof voor heroïne.

Maar de teelt daarvan staat al jaren onder druk. De velden waar boeren de papaverbloemen voor opium kweken, worden vernietigd zodra ze ontdekt worden. "Daar hebben de Verenigde Naties en overheden jarenlang op ingezet", zegt Maas. "En die strategie bleek redelijk succesvol. De afgelopen jaren nam het aantal velden met een kwart af."

Reden voor de boeren in het gebied om zich op een andere goudmijn te storten. Die van meth, dus. De laboratoria voor de productie van de stimulerende drug zijn makkelijker af te dekken of te verplaatsen dan de duizenden hectaren papavervelden.

Bovendien is het maken ervan een stuk goedkoper. Meth is een synthetische drug die van chemische stoffen wordt gemaakt en dat is veel minder arbeidsintensief dan opium verbouwen.

Alarm

Inmiddels is de productie van methamfetamine in de beruchte Aziatische driehoek gestegen tot "een alarmerend niveau, waarschuwen de Verenigde Naties. "De productie is in 10 jaar tijd verzevenvoudigd", zegt correspondent Michel Maas. "Met alle gevolgen van dien."

Het aanbod overtreft de vraag in de regio enorm, met als gevolg dat de prijzen flink dalen. Een yabaa pil (letterlijk vertaald: 'gekke drug') koop je nu al voor 1 tot 5 dollar in de straten van Laos, Thailand en Myanmar.

Ter vergelijking: vier jaar terug betaalde je voor zo'n pil, die een mix van meth en cafeïne bevat, nog 5 tot 15 dollar. En eenzelfde trend is te zien bij meth in kristalvorm, of simpelweg crystal meth. Een drug die in Nederland vooral is bekend van de Amerikaanse hitserie Breaking Bad.

"Dat betekent dat steeds meer mensen meth-pillen en kristallen gaan gebruiken", ziet correspondent Michel Maas.

De sterk verslavende drugs worden niet alleen op straat in Zuidoost-Azië verhandeld, de Gouden Driehoek groeide afgelopen jaren uit tot een belangrijke leverancier voor India, Japan, Nieuw-Zeeland en de meeste landen er tussenin.

Zo deden Australische autoriteiten eind vorig jaar 'de grootste drugsvangst in de geschiedenis': een monsterlading pillen en kristallen ter waarde van 800 miljoen dollar, waarvan justitie gelooft dat ze uit de Gouden Driehoek komen.

"De lokale drugsbazen maken gebruik van hun oude smokkelnetwerk, maar breiden de handel tegelijkertijd flink uit", zegt Maas. "Meth is een stuk makkelijker te smokkelen dan opium. Het stinkt niet zo en is bovendien veel kleiner."

War on drugs

Afgelopen week kwamen delegaties van betrokken Aziatische landen bij elkaar op een crisisbijeenkomst. Wat moeten ze doen tegen de meth boom?

De Verenigde Naties vrezen een crisis in Zuidoost-Azië zoals de opiatencrisis in de Verenigde Staten. In 2016 stierven in dat land 174 mensen per dag aan een overdosis. Meer dan ooit gemeten, blijkt uit een van de week verschenen rapport van de Drug Enforcement Administration. De Verenigde Naties dringen daarom aan op een gezamenlijke aanpak van de betrokken landen in Azië. "Zodat we levens kunnen redden", zegt een vertegenwoordiger.

Maar een geïntegreerde aanpak met verslavingszorg en wetgeving zoals de VN die voor ogen heeft, wordt door enkele landen gedwarsboomd. "Concrete afspraken zijn er niet gemaakt. Indonesië, Cambodja en de Filipijnen - ze kiezen vooral de gemakkelijke weg", zegt Michel Maas. "Ze hebben de war on drugs uitgeroepen en straffen zwaar."

Zo voert president Duterte van de Filipijnen een meedogenloze oorlog tegen drugs. Hij liet duizenden mensen ombrengen die betrokken waren bij de handel of het gebruik van de verboden middelen. "Die aanpak krijgt nu steeds meer navolging in Indonesië en Cambodja", zegt Maas. "Er worden voortdurend recordvangsten gedaan en drugs in brand gezet. Maar daarmee wordt het probleem niet opgelost, het toont enkel aan hoe groot dat is."
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  vrijdag 16 november 2018 @ 19:30:02 #5
85618 No-P
Dosis sola venenum facit
pi_183189925
Nu ook bij u in de buurt.

https://nos.nl/artikel/22(...)ndse-drugsmarkt.html

quote:
Drugssmokkel op zee bestrijden, ingrijpen op 'foute' vakantieparken en vastgoed uit criminele handen halen. Maar ook meer toezicht op het platteland, de aanwas van jonge drugsdealers stoppen en voorkomen dat gulle criminelen de lokale voetbalclub sponsoren.

Met een veelvoud aan projecten wil het kabinet de komende jaren de georganiseerde drugscriminaliteit in Nederland bestrijden. Minister Grapperhaus van Justitie en Veiligheid stelt vandaag "een breed pakket aan preventieve en repressieve maatregelen" voor aan de Tweede Kamer.

In het regeerakkoord heeft het kabinet 100 miljoen euro vrijgemaakt voor de aanpak van 'ondermijnende criminaliteit'. "Dat is de georganiseerde misdaad die zich in buurten nestelt, bewoners intimideert en groot is in drugshandel en witwassen", zegt Grapperhaus. "We hebben deze problematiek als samenleving onderschat."

Het geld zal volledig worden besteed aan verschijnselen die te maken hebben met de handel in cocaïne, synthetische drugs en wiet. "Het is gek dat wij als klein land zo'n grote criminele industrie hebben", vindt oud-burgemeester Peter Noordanus, die het kabinet adviseerde over de besteding van het geld.

"Drugshandel heeft allerlei neveneffecten: liquidaties, afvaldumpingen, een enorme berg zwart geld die mensen corrumpeert. Kinderen die henneptoppen knippen. Dát is de ondermijning die onze maatschappij aantast."

Plannen
De politie, het Openbaar Ministerie, gemeenten en andere partijen hebben bedacht hoe de drugsindustrie in Nederland moet worden aangepakt. Tientallen projecten moeten de markt gaan verpesten, in de hoop dat criminelen uitwijken naar andere landen en Nederland op drugsgebied niet langer geldt als de handelsvloer van Europa.

Omdat de problemen in Nederland per regio verschillen, verschillen ook de plannen van plek tot plek. Den Haag en Limburg gaan optreden tegen malafide horeca en autobedrijven, terwijl Amsterdam en Utrecht met een wijkgerichte aanpak willen voorkomen dat jongeren worden gerekruteerd door criminelen.

Sommige maatregelen richten zich direct op de productie en verkoop van drugs, andere op de gevolgen of bijverschijnselen. Zo bleek deze zomer uit een rapport dat criminelen zich in veel gemeenten manifesteren als lokale weldoeners, door bijvoorbeeld de voetbalclub te sponsoren. Ook daartegen wil de overheid optreden.

De problemen met georganiseerde misdaad in Nederland op een rij:

-

Behalve op lokaal of regionaal niveau wordt ook een aantal zaken landelijk aangepakt. Zo gaan de opsporingsdiensten achter internationale geldstromen aan om te achterhalen waar de drugswinsten blijven.

Ook zal harder worden opgetreden tegen bijvoorbeeld trustkantoren die criminelen helpen met financiële constructies. Er moet ook een nauwere samenwerking komen met banken om het drugscriminelen lastiger te maken hun geld te stallen.

Rechtbanken kijken hoe ze strafzaken sneller kunnen afhandelen. Sommige drugszaken lopen zeven à acht jaar voor er een definitieve uitspraak ligt. Mogelijk gaan gespecialiseerde rechters 'ondermijningszaken' behandelen.

Nieuwe wetten
Minister Grapperhaus noemt de maatregelen "een forse eerste stap", maar erkent dat met deze investering de problemen niet voorbij zijn. "Ik denk dat we de komende jaren zeker nog meer projecten zouden moeten opzetten." Of daar geld voor is, is afwachten.

Het ministerie werkt ondertussen ook aan nieuwe wetgeving tegen criminelen. Zo moeten burgemeesters meer bevoegdheden krijgen om panden te sluiten, ligt er een voorstel om motorclubs te kunnen verbieden en wil de minister de straffen voor het bezit van automatische vuurwapens verdubbelen.


[ Bericht 1% gewijzigd door No-P op 16-11-2018 22:26:44 ]
Sei wachsam,
Fall nicht auf sie rein! Paß auf, daß du deine Freiheit nutzt,
Die Freiheit nutzt sich ab, wenn du sie nicht nutzt!
  vrijdag 16 november 2018 @ 21:58:42 #6
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183194175
Nou gelukkig gooien ze maar 100 miljoen weg, :')
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  vrijdag 16 november 2018 @ 22:01:39 #7
445752 broodjepindakaashagelslag
Ik blaf niet maar ik bijt
pi_183194261
Zouden ze nu echt niet snappen dat als je alles in een keer lagalizeerd, je van al het geen ze nu willen besrijden in een klap verlost bent. 8)7 o|O :(
Its hard to win an argument against a smart person, but it's damn near impossible to win an argument against a stupid person
  zaterdag 17 november 2018 @ 11:09:46 #8
273703 MangoTree
I wish I had...
pi_183201718
Coast Guard offloads 18.5 tons of cocaine in Florida

Broward County :o Flinke operatie zo te zien.
2019: The Great Awakening
  zondag 18 november 2018 @ 19:16:14 #9
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183227799
quote:
‘It can rewire people’s brains’: how traumatised veterans turned to underground MDMA therapy

Dead Dog on the Left isn’t just a documentary about the use of ecstasy in treating PTSD, it’s a story of the lengths one former marine will go to for friendship

The scene, at first, seems to be of two mates reminiscing about the good old days. Relaxing on the porch with a beer, tattoos poking out from under his shirt sleeves, Tyler Flanigan roundly mocks his fellow former marine Nigel McCourry.

“Remember that first patrol we went on, outside the gate, when we went into Condition One?” Flanigan says, barely able to get out the words. “You were like, ‘DEAD DOG ON THE LEFT!’”

McCourry sheepishly protests that he’d been told animal carcasses could be booby-trapped. The laughter dies off.

“That shit was crazy, man,” Flanigan says, searching McCourry’s eyes.

McCourry and Flanigan are the subjects of Dead Dog on the Left, a mini-documentary taken from a forthcoming feature film, MDMA the Movie, which explores the history of the so-called “party drug” more popularly known as ecstasy, its use in therapy, and harm reduction.


Both films are directed by Emanuel Sferios, the founder of the educational, pill-testing non-profit DanceSafe, which now has 24 branches across North America. Sferios wants to see MDMA legalised. He believes it would be safer for users if regulated, and he knows that getting it legalised for MDMA-assisted psychotherapy in particular could be a matter of life and death for many sufferers of post-traumatic stress disorder. So he’s released Dead Dog on the Left early, in the hope of challenging the stigma around the drug.

His protagonists may have survived the Iraq war, but only barely. Suicidal thoughts have stalked them both. It was Flanigan’s job to put the body parts of dead marines – his mates – into bags. Then there was the agony of attending the funerals and swallowing down survivor’s guilt to shake the hands of his comrades’ families.

McCourry and others in his unit had accidentally shot and killed two girls. There were many more senseless deaths, such as the farmers mowed down in their fields by machine guns. Back in the States, McCourry’s suffering continued. Sleepless nights. A feeling of disassociation from all the medication prescribed to him by the Veterans Administration. Not recognising himself in the mirror.

“I’d come to see myself as a monster,” he tells Sferios.

When McCourry speaks to the Guardian from his home in Portland, Oregon, he has a measured way of talking and a peacefulness that, in the film, is starkly at odds with Flanigan’s agitation.

McCourry’s journey to healing began back in 2011 when he was watching Drugs, Inc on the National Geographic channel. “They did an hour-long episode on ecstasy,” he says, “and it was mostly a negative viewpoint, but there was this snippet where they said that researchers had been working with MDMA-assisted psychotherapy to help veterans with PTSD.”

MDMA-assisted psychotherapy is not a new practice. It has its roots in the 1970s, before the US Drug Enforcement Administration placed MDMA on the schedule of illicit substances in 1984. In 1986 a trainee therapist, Rick Doblin, founded the Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies (Maps), which now spearheads MDMA research in the US, though it took nearly 30 years to obtain approval from the US Food and Drug Administration for the trials. Trials are also under way in Bristol in the UK, where Dr Ben Sessa is treating alcohol dependence with MDMA. So far in Australia, despite the efforts of organisations such as Psychedelic Research in Science and Medicine, only ketamine trials have got off the ground, and ketamine was already approved for medical use.

At the time McCourry caught Drugs, Inc on television, he was applying for graduate school at Furman University in South Carolina. He realised that the Maps trial featured on the program was in Charleston, just 355km away. He called up, but after a preliminary screening was told there were 150 hopefuls ahead of him. Then he mentioned he had just moved to the area. “They were looking for local participants specifically, so that put me number one on the list.”

In May 2012 McCourry did his first session of five, lying in bed, flanked by two therapists. At the beginning of the session he was given a 75mg dose of MDMA. “During those eight hours you’re addressing the most challenging situations in your life that typically you don’t like to think about,” he says. “It feels very exhausting, like it was some of the most work you’ve ever done in one day.”

The MDMA reduces activity in the amygdala, where fear-based emotions – such as those attached to traumatic memories – are processed. As Doblin, the executive director of Maps, says: “People are able to put things in context and build new neural pathways to these memories, which are recreated without the fear attached. One MDMA session can fundamentally reorder and rewire people’s brains.”

The effects of MDMA increase a feeling of connection with the therapist, particularly vital for veterans who feel their experiences are incomprehensible, which – as McCourry says – can instil in them a feeling of defensiveness. The individual is also flooded with self-compassion, something many veterans have forgotten how to feel.

McCourry calls those trials, now completed, “a transformation of the psyche”. He believed the drug would have profound effects on Flanigan, too. But he was unable to get his friend into the trial. So he took drastic action: he tracked down some underground therapists willing to do the work illegally.

Sferios met McCourry in the spring of 2014 after asking Maps to send out a letter on his behalf to participants prepared to talk to media. A little over a year later, McCourry introduced him to Flanigan. In July 2015, three months before Flanigan’s treatment was to begin, Sferios filmed a barbecue at the Flanigan family home. The scene shows Flanigan getting tanked up and playing Johnny Cash on his acoustic guitar. He tries to do a handstand but fails. Over dinner, discussion centres around him. One of his non-military buddies expresses concern for his wellbeing.

Like an earnest suitor, McCourry works hard to gain the trust of Flanigan’s father, who’s wearing his own US Marines cap, having served in the merchant marines. It seems to work – the older man’s concerns about the illegality of the mission and of the use of MDMA are assuaged. Then Flanigan snaps at Sferios to turn off the camera.

“When we first met Tyler we were very concerned,” Sferios tells the Guardian. “One of the first things he told Nigel is that he had tried to kill himself again just a month previously.”

Earlier, on the day of the barbecue, Sferios had filmed Flanigan feeding ducks at a park, and the depths of Flanigan’s desperation had spilled out. “The date for his first therapy session hadn’t been scheduled yet, and what if he killed himself before then? What if the therapy doesn’t work for him? After all, it doesn’t work for everyone. These were the questions the film crew and I were asking ourselves.”

Shortly after that barbecue, Sferios filmed McCourry and Flanigan heading west towards San Francisco to meet the underground therapists in a country cottage. Sferios contributed to getting Flanigan to California, and paid for his three sessions.

The identity of the man and woman are disguised. Sferios thinks that risks for underground therapists are lessening – especially given the prospect of legalisation – but they are still wary. “There are academic certificate courses now, at some private colleges, in MDMA-assisted therapy, preparing therapists for 2021 when the drug becomes legal,” he says. “So I think the risk is far less that a therapist would get their licence taken away for providing MDMA therapy. At the same time, everyone I know who does it is cautious. Nobody advertises and clients are only referred via word of mouth.”

Now that MDMA-assisted psychotherapy has “breakthrough therapy” designation by the FDA, critics of the practice in the medical community are hard to find. But it’s not a miracle cure – mental health maintenance is likely to be required. A few years after treatment, McCourry noticed he was feeling anxious and overwhelmed. He got back on track by seeing a counsellor. “Since the MDMA therapy I’m able to recognise when something comes up that I need to talk about,” he says.

McCourry hopes that the therapy will be adopted by the Veterans Administration and Department of Defense. “If you look at the amount of money that the United States spends treating PTSD in veterans, it’s enormous,” he says. “If you can cure PTSD after three sessions of MDMA therapy then you don’t have to provide a veteran with medications for the rest of their life and talk therapy once a month and all of these other therapeutic modalities that end up being pretty resource-depleting.”

These days, McCourry lives in Portland. After getting his masters in chemistry – while receiving MDMA treatment – he started making extracts from medicinal plants. He has moved into cannabis science and has been working with a company that extracts cannabidiol from industrial hemp.

Flanigan, who had been self-medicating with alcohol to the point that when he took the MDMA he had to have a beer with it to avoid withdrawal, ends the film in a far calmer, more self-accepting place.

“Tyler is doing well,” Sferios says. “He’s living in Florida, taking care of his grandfather and making music.” Two of his songs are used in Dead Dog on the Left. Crowdfunding is under way to finance the completion of the full-length feature.

“We know MDMA works on a large majority of people suffering from PTSD,” Sferios says. “Our goal was not to prove that to anyone; the FDA studies are the real proof. Rather, I wanted to make an emotional film that told a story. And I think the love and friendship between these two veterans is what really comes across.”
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  vrijdag 23 november 2018 @ 18:08:45 #10
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183328801
quote:
De verloren oorlog
Door: mr. Kaj Hollemans

Volgens minister van Justitie en Veiligheid Grapperhaus moet de productie en distributie van alle drugs uit de zwaarste categorie in de Opiumwet (cocaïne, amfetamine, xtc en ghb) loeihard worden aangepakt. De minister pleit voor een ‘War on Drugs’ omdat het legaliseren van deze middelen geen optie zou zijn. Als echter de laatste jaren iets duidelijk is geworden, is het dit wel: over de hele wereld faalt de ‘War on Drugs’. Wereldwijd wordt meer dan 90 miljard euro besteed aan deze oorlog. Ondanks de enorme hoeveelheid geld die wordt geïnvesteerd in de bestrijding van drugs, nemen de uitdagingen eerder toe dan af.

Een recent rapport van het International Drug Policy Consortium – een wereldwijd netwerk van maatschappelijke organisaties met meer dan 170 niet-gouvernementele organisaties die zich bezighouden met drugsbeleid – laat zien dat het drugsgebruik niet is afgenomen, maar dat het tussen 2011 en 2016 met 31 procent (!) is gestegen. De illegale drugsmarkten zijn meedogenloos uitgebreid om aan deze groeiende vraag te kunnen voldoen, waarbij tussen 2009 en 2018 de productie van opium is gestegen met 130 procent en de productie van coca met 34 procent.

Kortom, de ‘War on Drugs’ is geen oplossing en werkt contraproductief. Zodra justitie en politie meer druk op de drugsmarkt zetten, worden de risico’s hoger en daarmee stijgt de winstmarge. Dat trekt weer zwaardere criminaliteit aan, met alle gevolgen van dien.

Onlangs bepleitte een Nijmeegse arts, Kees Kramers, dat xtc legaal zou moeten worden. Legalisering zou volgens hem leiden tot minder criminaliteit en minder dumpingen van gevaarlijk chemisch drugsafval. Eerder had hoogleraar verslavingszorg Wim van den Brink ook al aangegeven dat het beter zou zijn als de overheid xtc, net als cannabis, reguleert.

De reactie van het CDA, de partij van minister Grapperhaus, op dergelijke initiatieven is helaas nogal voorspelbaar. Het CDA wil niet erkennen dat de strijd tegen de synthetische drugsindustrie met de miljardenwinsten is verloren. “Wij gaan criminelen niet belonen, maar bestraffen”, aldus een CDA-Kamerlid. Dat inmiddels is aangetoond dat deze aanpak niet werkt, maar alleen maar leidt tot meer drugsgerelateerde criminaliteit en tot meer drugsgebruik, doet blijkbaar niet ter zake in politiek Den Haag.

In 2017 heb ik ook een pleidooi gehouden voor het legaliseren van cannabis en xtc.

Het uitgangspunt van het drugsbeleid is om de risico’s voor de volksgezondheid zoveel mogelijk te beperken en maatschappelijke en sociale schade te voorkomen. Op grond daarvan zou het verstandiger zijn om drugs te reguleren en per middel te bepalen wat wel en niet is toegestaan, net als bij alcohol en tabak.

De prioriteit van het Nederlandse drugsbeleid moet weer komen te liggen bij het beschermen van mensen in plaats van het bestrijden van middelen. Verantwoord gebruik van drugs moet het uitgangspunt zijn, te beginnen bij twee relatief minder schadelijke middelen: cannabis en xtc.

Mensen gebruiken cannabis of xtc om uiteenlopende redenen. In verreweg de meeste gevallen gaat het om volwassen, verantwoordelijke mensen die er bewust voor kiezen. Voor de meesten van hen heeft het gebruik een meerwaarde. Zij ervaren het effect als positief. Sommige mensen komen in de problemen door (overmatig) gebruik van deze middelen. Voor hen is voldoende begeleiding en hulp beschikbaar, net als bij alcohol.

Cannabis en xtc kunnen beter een legale status krijgen en een eigen set van regels. Zodoende kunnen eisen worden gesteld aan het productieproces, de herkomst, de samenstelling en de kwaliteit en weten mensen wat ze roken of slikken. Dat leidt aantoonbaar tot de minste maatschappelijke en sociale schade en tot een laag risico voor de volksgezondheid. Drugsbeleid gebaseerd op onderzoek en op wetenschappelijke inzichten. Je moet er maar op komen.

Voor cannabis komt er straks een experiment, waarbij de teelt onder bepaalde voorwaarden wordt toegestaan. Dat is een eerste stap in de goede richting. Maar verder verandert er voorlopig niets. Politiek Den Haag trekt ten strijde tegen alle synthetische drugs, doof voor de waarschuwingen en blind voor de feiten, in een zinloze oorlog met louter verliezers.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  vrijdag 23 november 2018 @ 18:14:17 #11
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183328896
Het is helemaal niet de bedoeling om iets te legaliseren, dus bedenkt men een van te voren mislukte proef.

quote:
'Gemeenten teleurgesteld over opzet wietproef'

Het plan voor gelegaliseerde wietteelt zoals het er nu ligt kan niet op unanieme goedkeuring rekenen van Nederlandse gemeenten. Die willen daarom weer om tafel met de verantwoordelijke ministers.

De Vereniging voor Nederlandse Gemeenten (VNG) zegt in Trouw teleurgesteld te zijn over de voorlopige opzet van de wietproef. Stonden gemeenten er eerder nog voor in de rij, nu gaat het volgens de vereniging lastig worden om tien deelnemers te vinden.

Weigershops

Het voornaamste bezwaar van de VNG is dat de proef niet automatisch met vier jaar wordt verlengd als het een succes blijkt te zijn. Het risico bestaat nu dat coffeeshophouders na de proef terug moeten naar illegale telers. "Dat is immoreel", zegt burgemeester Paul Depla van Breda tegen de krant.

Een andere eis van verantwoordelijke ministers Ferd Grapperhaus (Justitie) en Bruno Bruins (Medische Zorg) is dat alle coffeeshops in een gemeente mee moeten doen. Depla zou liever zien dat burgemeesters meer middelen krijgen om weigerende shopeigenaren aan te pakken.

Half-illegaal

Het laatste punt van kritiek dat de VNG met de ministers wil bespreken is het 'ingezetenencriterium'. Dat zou ervoor zorgen dat een coffeeshop in bijvoorbeeld Venlo niet meer aan Duitse klanten mag verkopen. Dat zou illegaal drugstoerisme in de hand kunnen werken, is de angst van de Nederlandse gemeenten.

Het wiet-experiment moet een oplossing opleveren voor een kronkel in het Nederlandse gedoogbeleid. Wiet mag wel legaal worden verkocht, maar niet worden geteeld. Dat zorgt voor problemen: het werkt criminaliteit in de hand en een coffeeshophouder of koper werkt mee aan een half-illegale constructie.

Ontmantelen

De legale wietteelt is al lange tijd een vurige wens van burgemeesters uit het zuiden van het land. Steden als Maastricht, Venlo, Breda, Tilburg en Eindhoven hebben al jaren te maken met de uitwassen van de criminaliteit die de illegale wietteelt oplevert.

Dagelijks worden boerenschuren vol hennepplanten ontmanteld. De bendes die daar achter zitten, deinzen er niet voor terug om boeren, ambtenaren en zelfs burgemeesters af te persen of te bedreigen.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  zondag 25 november 2018 @ 10:59:29 #12
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183357544
België Narcostaat! :(

quote:
'Nederlandse drugshandel overspoelt België'

Het aantal wietplantages in België groeit, en de teelt wordt gedomineerd door Nederlandse criminelen. "Nederlandse criminelen hebben vaak een rol bij de financiering, de aanvoer van het materiaal en de afzet van de eindproducties."

"Ook komen de cannabisstekken nog steeds vanuit Nederland", zegt commissaris Marc Vancoillie van de Federale Gerechtelijke Politie tegen Reporter Radio.

Verschuiving

De cannabisteelt in België wordt grotendeels aangestuurd vanuit Nederland. Veel van de Belgische wiet wordt weer naar Nederland geëxporteerd om vervolgens naar andere landen te worden gedistribueerd. Alleen al in Antwerpen zijn dit jaar al 96 Nederlanders aangehouden in verband met drugshandel.

Waar voorheen plantages vooral in de grensstreek werden opgerold, komen ze nu ook in Wallonië voor. De verschuiving zou komen door de harde aanpak in Nederland en het noorden van België.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  zondag 25 november 2018 @ 11:15:27 #13
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183357757
quote:
Detroit police officers fight each other in undercover op gone wrong

DETROIT (WJBK) - An internal investigation has been launched at the Detroit Police Department after two different precincts got into a turf war as they converged on an east side neighborhood.

Neighbors who live on Andover on Detroit's east side will be the first to tell you this area is known for constant drug activity.

"Definitely a drug problem in our neighbor for years," said one resident, " but I don't think anyone can stop it."

On Thursday Detroit police certainly tried -- but maybe too hard.

Sources say it started when two special ops officers from the 12th Precinct were operating a "push off" on Andover near Seven Mile. That is when two undercover officers pretend to be dope dealers, waiting for eager customers to approach, and then arrest potential buyers and seize their vehicles.

But this time, instead of customers, special ops officers from the 11th Precinct showed up. Not realizing they were fellow officers, they ordered the other undercover officers to the ground.

FOX 2 is told the rest of the special ops team from the 12th Precinct showed up, and officers began raiding a house in the 19300 block of Andover. But instead of fighting crime, officers from both precincts began fighting with each other.

Sources say guns were drawn and punches were thrown while the homeowner stood and watched.

The department's top cops were notified along with Internal Affairs. Each officer involved is now under investigation as the department tried to determine what went wrong.

"You've gotta have to have more communication, I guess," said the resident. "I don't understand what happened about that - communicate."

FOX 2 is told one of the units had body camera video that detailed the entire incident. That is now part of the internal investigation and we are working to get our hands on it.

We're told top brass doesn't plan to comment on this until next week.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  dinsdag 27 november 2018 @ 16:42:23 #14
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183403487
quote:
Wetenschappers universiteit Wageningen willen wiet gaan telen

De Wageningen Universiteit (WUR) wil meedoen aan het landelijke experiment om legaal wiet te telen. In een aantal gemeenten worden volgend jaar gecontroleerd hennepplanten verbouwd om zo de teelt te decriminaliseren. De WUR denkt daaraan een belangrijke bijdrage te kunnen leveren, zegt onderzoeksleider Eric Poot tegen actualiteitenrubriek EenVandaag.

"Ik denk ook dat het verstandig is om onderzoeksinstellingen als de onze bij het experiment te betrekken, omdat wij de teelt op een hoger plan kunnen krijgen: duurzamer, veiliger en gezonder", zegt Poot.

Het telen van wiet is nu nog illegaal, maar de verkoop ervan wordt gedoogd. Criminele organisaties zijn steeds vaker betrokken bij de teelt en de overheid grijpt daarom in. Gereguleerde wietteelt zou de oplossing zijn.

Vernietigd

Wetenschappers van de Wageningen Universiteit doen al jaren onderzoek naar het telen van wiet. Ze kijken onder meer naar de medicinale toepassing van hennep.

Soms gaat het daarbij mis; in 2009 werd een groot proefveld met hennepplanten midden in een maïsland in Lelystad door de politie vernietigd, omdat de agenten dachten dat het een hennepveld van criminelen was.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  dinsdag 27 november 2018 @ 18:20:19 #15
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183405199
quote:
Een korte geschiedenis van 30 jaar mdma-verbod in Nederland

Nederland is tegenwoordig ’s werelds grootste mdma-producent, en pillen die worden omschreven als ‘Dutch Quality’ zijn sterker dan ooit. Wat is er gebeurd?

Het is deze week precies dertig jaar geleden dat mdma werd verboden. Op 22 november 1988 werd mdma op lijst I van de Opiumwet geplaatst. Vanaf dat moment was ‘ecstasy’ officieel een criminele harddrug. Vrijwel niemand had door wat voor historisch moment dat was. Politici spraken er niet publiekelijk over. Geen krant besteedde er aandacht aan.

Pas een jaar later wordt mdma voor het eerst in de Tweede Kamer besproken. Andrée van Es, Kamerlid voor GroenLinks, vraagt zich af of mdma wel op de lijst van ‘zwaarste verdovende middelen’ thuishoort. De drug is namelijk lang niet zo verslavend als heroïne en niet zo schadelijk als het roken van crack. Maar de toenmalige minister Hirsch Ballin wijst op het gevaar van criminelen in Nederland die zich bezighouden met de productie van mdma ‘voor exportdoeleinden’. Politici wilden voorkomen dat mensen de drug zouden gaan gebruiken, maar het voornaamste doel van het verbod was aanvankelijk dus om de internationale handel tegen te gaan.

Dertig jaar na het verbod is Nederland ’s werelds grootste producent van mdma geworden. Een miljoen Nederlanders hebben weleens een xtc-pil geslikt. Naar schatting wordt er in Nederland elk jaar tussen de 250 miljoen en 3 miljard euro verdiend met de handel in synthetische drugs. Op het darkweb staat ‘Dutch Quality’ synoniem voor ontzettend sterke xtc-pillen.

Hoe de situatie rondom mdma zo gigantisch uit de klauwen heeft kunnen lopen, vertellen journalisten Philippus Zandstra en Wietse Pottjewijd in hun nog te verschijnen boek XTC: een biografie, dat gaat over de geschiedenis van mdma in Nederland.

Ambtenaren hadden aan het begin van de jaren negentig niet echt door hoe populair mdma aan het worden was, legt Philippus uit. “Iedereen zette destijds vol in op de aanpak van heroïneverslaving, wat echt een groot probleem was.”

Zo’n beetje tegelijkertijd met de heroïne-epidemie komt er een nieuwe muziekstijl op: house. De dan nog relatief onbekende drug mdma, met de straatnaam ‘ecstasy’, duikt op, en het spul blijkt ideaal te zijn voor als je in een loods of discotheek staat te raven of te hakken tot de volgende middag. Het geeft een hoop energie en zorgt voor een enorm gevoel aan saamhorigheid.

Criminelen hebben al snel door dat er een enorme vraag is naar het nieuwe roesmiddel en beginnen het steeds meer te produceren. Er valt veel geld mee te verdienen. “In eerste instantie werd de mdma-productie in Nederland door onze bestuurders niet echt als een probleem gezien,” vertelt Philippus. Het waren andere landen, met name Frankrijk en de Verenigde Staten, die Nederland ‘de supermarkt voor drugs’ noemden, met onze coffeeshops, gratis heroïneverstrekking aan verslaafden en de export van xtc-pillen. Ook zond het televisieprogramma Nova een reportage uit waarin ons land ‘het Colombia van de xtc’ werd genoemd, wat de beeldvorming beïnvloedde.

Premier Wim Kok vreesde internationale sancties vanwege het ‘softe’ Nederlandse drugsbeleid. Frankrijk dreigde bijvoorbeeld onderhandelingen over het Schengen-akkoord op te blazen als we niet strenger zouden gaan optreden tegen drugs. “Toen is er een speciale politie-eenheid opgericht die zich echt ging toeleggen op de bestrijding van synthetische drugs,” legt Philippus uit.

De politie had op zich al langer oog voor de groeiende xtc-handel – zo werd er in 1992 een grote xtc-bende opgerold waarbij Willem Endstra betrokken was. Toch was de oprichting van het nieuwe politieteam eigenlijk de eerste keer dat de politie stappen nam om de opsporing van synthetische drugsproductie écht serieus te nemen, door er een speciaal team voor op te leiden.

Na de millenniumwisseling raakt Nederland pas echt op stoom met het bestrijden van synthetische drugs. De politie gaat in de tijd van het eerste kabinet Balkenende samenwerken met veiligheidsdiensten in de Verenigde Staten, die naar eigen zeggen veel last hebben van Nederlandse mdma die het land binnen wordt gesmokkeld. Hoe de twee landen samenwerken om mdma-producenten te lijf gaan, vertellen onderzoeksjournalisten Marian Husken en Freke Vuijst in hun boek XTC Smokkel.

Voor de Amerikaanse Drug Enforcement Agency (DEA) is het toentertijd heel lastig om toestemming te krijgen voor het afluisteren van telefoongesprekken. Maar in dat land mogen wel criminele infiltranten worden ingezet, wat in Nederland weer niet is toegestaan. Beide landen zien de mogelijkheid voor een vruchtbare samenwerking. De Verenigde Staten sturen undercoveragenten die informatie over criminele netwerken verzamelen. Nederland levert informatie uit telefoontaps. Drugscriminelen worden in Nederland gearresteerd en uitgeleverd aan de Verenigde Staten, waar ze berecht worden. Want daar zijn de straffen het hoogst.

“Die aanpak werkte,” zegt Freke Vuijst. “Voor Amerika dan – de levering van mdma uit Nederland aan de VS is daarna vrijwel volledig gestopt.” Nederlandse criminelen keken wel uit. Voor ze het wisten kregen ze celstraffen van tientallen jaren aan hun broek, waarvan ze ook nog een deel in het buitenland moesten uitzitten. Dat Nederlanders hun pillen niet meer naar de VS wilden versturen, betekende overigens niet dat mdma uit de Amerikaanse drugsmarkt verdween, volgens Vuijst. “Daarna werd mdma uit Canada en Azië geïmporteerd.”

Af en toe lukt het om een flinke deuk te slaan in de internationale drugsmarkt. Dat gebeurt bijvoorbeeld vanaf het jaar 2008, als Nederland een internationaal samenwerkingsproject aangaat met Europese en Aziatische landen, met als doel de levering van grondstoffen tegen te gaan. Dat is nog niet zo makkelijk, omdat de grondstoffen voor mdma ook algemene toepassingen hebben, bijvoorbeeld in de parfumindustrie.

Verschillende landen werken vanaf dat jaar samen om alle transporten van grondstoffen nauwlettend in de gaten te houden, zodat er geen druppel safrol of PMK van de vrachtwagen valt. Het project slaagt. Een paar jaar lang hebben criminele netwerken grote moeite om grondstoffen voor mdma te verkrijgen. Het effect daarvan is duidelijk te merken. Gebruikers melden dat het lastig is om aan pillen te komen en het Trimbos-instituut vindt in die periode veel meer versnijdingsmiddelen zoals mCPP en PMMA in xtc-pillen.

Een 21-jarige man uit Den Bosch betaalt de hoogste prijs voor zo’n vervuilde xtc-pil. Als zijn ouders niet thuis zijn, slikt hij samen met een 18-jarig meisje en 3 minderjarige jongens pillen die ironisch genoeg een opdruk met doodshoofd hebben. Het duurt een paar uur, maar ineens voelt hij zich niet lekker. De anderen bellen 112, maar het is al te laat. De 21-jarige is overleden. Pas later blijkt dat de xtc-pillen een gevaarlijk hoge dosering PMMA bevatten.

De politie komt langs en arresteert de overgebleven xtc-slikkers. Agenten willen erachter komen wie de pillen verkocht heeft. Misschien zijn er wel meer jongeren die gevaar lopen. Tijdens het verhoor wordt een van de minderjarige jongens onwel. Hij wordt met spoed naar het ziekenhuis vervoerd en overleeft het voorval ternauwernood.

Grofweg drie jaar lang, van 2008 tot en met en 2011, is het voor gebruikers echt oppassen welke pil je pakt. Er heerst crisis op de xtc-markt vanwege het gebrek aan grondstoffen. Mdma is bijna niet te krijgen en ruim eenderde van de verkrijgbare pillen bevat ongewenste drugs, zoals PMMA.

Maar het duurt niet lang voordat er een nieuw distributienetwerk voor grondstoffen is opgezet. In plaats van de grondstoffen voor mdma, worden nu grondstoffen voor de grondstoffen vanuit China hierheen verscheept. Criminelen maken hun eigen chemicaliën waarmee ze drugs kunnen maken. Er zit wel een flink nadeel aan de nieuwe werkwijze, die nu nog steeds wordt gehanteerd. Bij het verwerken van al die 'pre-precursors' zoals PMK-glycidaat en APAA, blijven veel meer afvalstoffen over, zoals zwavelzuur en aceton. Mede daardoor wordt er nu een veelvoud van de hoeveelheid drugsafval gedumpt als vóór het internationale verbod op de grondstoffen.

Nu de grondstoffen weer beschikbaar zijn, draaien de pillenpersmachines overuren. Dat is de huidige situatie, die voorlopig niet ten einde lijkt. Mdma is nog nooit zo goedkoop geweest: een xtc-pil kan je kopen voor ergens tussen de 50 cent en 5 euro. De drugs worden gemaakt in professionele laboratoria, waar enorme hoeveelheden tegelijkertijd geproduceerd kunnen worden. In Leende werd vorig jaar bijvoorbeeld een productieplaats gevonden waar in één dag 150 kilo mdma en 100 kilo amfetamine kon worden gemaakt. Volgens justitie verdienden de verantwoordelijken daarmee tien miljoen euro, elke dag weer.

Je zou denken dat de drugsmarkt een enorme klap oploopt als zo’n enorme productieplaats door de politie wordt opgerold, maar dat blijkt niet het geval. “Als ergens een grote partij drugs in beslag wordt genomen, dan is het effect op de markt nul,” bevestigt bijzonder hoogleraar Criminal Law, Joep Simmelink, in een telefoongesprek. “Wat we doen met de bestrijding van georganiseerde drugscriminaliteit zet geen zoden aan de dijk.”

Dat de drugsbestrijding niet echt werkt, blijkt ook wel uit de hoeveelheid mdma in xtc-pillen. Die is nog nooit zo hoog geweest. Het Trimbos-instituut heeft meermaals de noodklok geluid vanwege pillen met ‘levensgevaarlijk hoge doses mdma’. De sterke xtc-pillen, die op het darkweb liefkozend met ‘Dutch Quality’ worden aangeprezen, vinden inmiddels ook weer gretig aftrek in de Verenigde Staten. Je kan zelfs pillen kopen in de vorm van het hoofd van president Trump via sterk beveiligde darkwebs, zodat de politie het niet kan afluisteren. Vervolgens wordt het in kleine porties via de post verstuurd naar de VS, zodat het vrijwel onmogelijk is om alle leveringen op te sporen.

Dertig jaar na het intreden van het verbod wordt het tijd om de balans eens op te maken. We weten inmiddels dat het niet gelukt is om mdma de wereld uit te bannen, wat eigenlijk de bedoeling was. Het is wel gelukt om hordes mensen te veroordelen voor drugscriminaliteit. Maar je kunt je afvragen of volle gevangenissen nou een fraai resultaat zijn, of hetgeen waar het verbod ooit voor bedoeld was.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  dinsdag 27 november 2018 @ 18:29:10 #16
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183405370
quote:
Hoe cocaïne voor het eerst in Europa terechtkwam

Ooit was coke een drug voor de rijken en beroemdheden. Nu is het betaalbaarder dan ooit en in overvloed verkrijgbaar in Europa. Dat begon allemaal met een groepje Spaanse vissers.

Afgelopen augustus werd in de buurt van de Azoren, in de Atlantische Oceaan, een schip onderschept met meer dan twee ton cocaïne aan boord. Een van de mannen die werd gearresteerd was de 85-jarige Manuel Charlín Gama, een legendarische drugssmokkelaar. Gama is lid van de Charlines-bende, en speelt een rol in de Netflix-serie Cocaïne Coast, die is gebaseerd op mijn boek met dezelfde naam.

Een groot deel van de fariña – de Galicische variant van het Spaanse woord harina, wat “meel” betekent – die uiteindelijk in Europese feestneuzen belandt, heeft een lange weg afgelegd langs de Galicische rivieren en kleine vissersdorpjes. Ik noem ze nu wel ‘vissersdorpjes’ maar het merendeel van deze dorpjes floreert door de cocaïnehandel, en niet per se vanwege de visserij.

De regenachtige regio Galicië, in het linker topje van Spanje, is niet alleen beroemd door het lekkere eten; De streek staat ook bekend vanwege z’n belangrijke rol in de cocaïnesmokkel tussen Zuid-Amerika en Europa. Het waargebeurde verhaal van hoe Zuid-Amerikaanse kartels Europa in de jaren tachtig overspoelden met cocaïne, is ook het verhaal van Galicië.

Er is een verhaal – half feit, half fictie – dat gaat over een man uit Galicië die jarenlang heen en weer reisde langs het noordelijke deel van de Spaans-Portugese grens. Iedere dag ging hij op zijn fiets langs de grenspost – niet meer dan een hutje langs de weg – met een zak steenkool over zijn schouder.

Telkens weer werd hij tegengehouden door de agenten van de grenspolitie, en werd de zak geïnspecteerd. Ze zaten daarna altijd helemaal onder het zwarte stof, maar vonden nooit smokkelwaar. Dit ging jarenlang zo door en iedere keer kon de man gewoon weer verder fietsen. De agenten wisten dat hij iets in zijn schild voerde, maar inspectie na inspectie leverde niets anders op dan steenkool. Pas jaren later kwamen ze erachter: de man smokkelde fietsen.

Dit verhaal zegt veel over Galicië en de Galiciërs. Over hun onverschrokkenheid, en de oplossingen die ze verzonnen om zelfvoorzienend te worden in deze arme, afgelegen regio, die over het hoofd werd gezien door het centrale gezag. Galicië is een aparte plek, zich wel bewust van het verschil met de rest van Spanje.

Dat is niet geheel toevallig. Onder het regime van Generaal Franco (van 1939 tot 1975) was Galicië een onderontwikkeld gebied, waar het leven moeilijk was. Bij afwezigheid van voedelreserves en steun van de overheid in Madrid, voorzag de lokale bevolking – vooral het deel dat aan de grens met Portugal woonde – zichzelf van de benodigde middelen, van medicijnen tot aardolie, van kookolie tot auto onderdelen en van zeep tot oud ijzer.

Smokkelaars werden de leiders van de gemeenschap. Het waren lokale helden die al snel verkozen werden tot burgemeesters, en hoge posities innamen in de regionale politiek. In de jaren vijftig en zestig begonnen ze op grote schaal met tabakssmokkel, en binnen no-time behoorden de bendes van Galicië tot de machtigste criminele organisaties in Europa. Het waren meer dan gewoon bendes, het waren stammen die sterk met elkaar verbonden waren door familiebanden.

De overstap naar cocaïne kwam in de jaren tachtig, en het was in die tijd dat figuren als Sito Miñaco, Laureano Oubinã en de Charlín-familie het toneel betraden. Het beeld onder de gemiddelde Galiciërs bleef hetzelfde: de bendes zorgden voor welvaart en creëerden de broodnodige banen. Ze waren ook op andere manieren invloedrijk. Bendeleden namen niet alleen politieke posities in, maar werden ook advocaten en machtige managers die aan het roer stonden van legitieme ondernemingen. Ze bezaten en financierden lokale voetbalclubs, organiseerden dorpsfeesten en restaureerden kerken als dat nodig was. Mensen keken naar ze op. Het was vrij normaal dat de kinderen op school zeiden dat ze op een dag smokkelaar hoopten te worden, net als papa.

De overstap naar cocaïnesmokkel was verrassend makkelijk. Begin jaren tachtig zochten kartels uit Colombia nieuwe manieren om hun product naar Europa te krijgen. De kartels hadden sterke banden met Panama, waar hun geld wit werd gewassen. De Galicische smokkelaar Sito Miñanco deed hetzelfde. Ze spraken dezelfde taal, letterlijk en figuurlijk. De Colombianen stonden versteld toen ze Galicië bezochten. Ze zagen hoe meegaand het bestuur was en waren verbaasd hoezeer de bendes geaccepteerd werden door de bevolking.

Het bondgenootschap kwam van de grond in 1984, nadat het Medellínkartel de Colombiaanse minister van Justitie Rodrigo Lara Bonilla had vermoord. De Colombiaanse overheid pikte dat niet en de leiders van het kartel moesten het land ontvluchten. Pablo Escobar trok naar Midden-Amerika. Zijn partners, de gebroeders Ochoa en Matta Ballesteros, gingen naar Spanje. De broers kwamen aan in Madrid, waar ze werden gearresteerd. In de gevangenis ontmoetten ze een paar sleutelfiguren uit de Galicische scene. De twee partijen konden het goed met elkaar vinden en Matta Ballesteros vestigde zich in Coruña, de op één na grootste stad van Galicië. De samenwerking kwam iedereen ten goede en bestaat, in hernieuwde vorm, nog steeds.

Galicië was in de jaren tachtig een paradijs voor drugssmokkelaars. De autoriteiten kregen geen grip op de bendes. Ze woonden in pazos (Galicische kastelen op grote landgoederen), reden in de mooiste auto’s, aten gratis in de beste visrestaurants en waren regelmatig te vinden in de kantoren en op de feesten van hoge politiemensen en politici. Narco-corruptie werd normaal in Galicië. De lokale drugssmokkelaars – en die uit Latijns Amerika – voelden zich onaantastbaar. Iedereen zag wat er gebeurde, maar niemand zei iets. Het resultaat was een eigen Galicische omerta. Je had geen andere keuze dan eraan mee te doen.

Er brak een tijd aan waarin een vloedgolf aan witgewassen geld de regio overspoelde. Honderden bedrijven werden opgezet met de winst uit cocaïne, direct of indirect. In Vilagarcía de Arousa, een kuststadje met ongeveer 40.000 inwoners, verschenen showrooms van exclusieve modemerken en autobedrijven.

Wat de Galicische drugshandel onderscheidt, is dat de drugsbazen nooit meer zijn geweest dan ongeschoolde dorpshoofden met een neusje voor smokkelwerk. Zelfs toen ze miljonairen werden, en in de nieuwste Ferrari’s reden, bleven ze in hun trainingspakken rondlopen en op tractors rijden over de velden die ooit zo belangrijk waren voor de inkomsten van hun families. Ze deden alsof ze strandtenten runden, waar de vrouw die de broodjes klaarmaakte een Rolex om haar pols had. De Galicische drugsbaronnen hebben altijd van kitsch gehouden.

Dit verhaal gaat door tot de dag van vandaag, hoewel de meeste opsmuk in de jaren negentig werd afgeschud. In die tijd werden de eerste, goed gecoördineerde invallen door de overheid georganiseerd. Die werden buiten Galicië opgezet door aanklager Baltasar Garzón, die later bekend werd vanwege zijn rol in de uitlevering van generaal Pinochet uit Chili. “We hopen te voorkomen dat Galicië het nieuwe Sicilië wordt,” zei hij destijds. Maar de drugshandel is uiteindelijk nooit verdwenen.

De Galiciërs vormen nog altijd de machtigste drugskartels van Spanje. Ze zijn nu terughoudender, extreem voorzichtig en discreet. Ze doen zich voor als opkomende zakenmannen en het laatste wat ze willen is opvallen. De Colombianen hebben nog steeds het grootste vertrouwen in ze. Ze hebben dan ook tonnen cocaïne uit Colombia naar het Europese vasteland gebracht.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  dinsdag 27 november 2018 @ 18:38:38 #17
369021 tfors
gaarne wijzigen naar #ANONIEM
pi_183405568
Mooie geromantiseerde serie over war on drugs: Narcos of Narcos: Mexico. Komt er ooit een Narcos: Holland? Ik hoop het niet, maar als we zo door gaan, het gaat wel die kant op.
  zaterdag 1 december 2018 @ 20:27:43 #18
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183482264
quote:
Dark web dealers voluntarily ban deadly fentanyl

Suppliers, fearing police crackdown, decide opioid is too high-risk to trade

Major dark web drug suppliers have started to voluntarily ban the synthetic opioid fentanyl because it is too dangerous, the National Crime Agency has said.

They are “delisting” the high-strength painkiller, effectively classifying it alongside mass-casualty firearms and explosives as commodities that are considered too high-risk to trade. Fentanyl can be up to 100 times stronger than heroin and can easily cause accidental overdoses, particularly when mixed with heroin.

Vince O’Brien, one of the NCA’s leads on drugs, told the Observer that dark web marketplace operators appeared to have made a commercial decision, because selling a drug that could lead to fatalities was more likely to prompt attention from police.

It is the first known instance of these types of operators moving to effectively ban a drug.

O’Brien said: “If they’ve got people selling very high-risk commodities then it’s going to increase the risk to them. There are marketplaces that will not accept listings for weapons and explosives – those are the ones that will not accept listings for fentanyl. Clearly, law enforcement would prioritise the supply of weapons, explosives and fentanyl over, for example, class C drugs – and that might well be why they do this.

“There are also drug users on the dark web who say on forums that they don’t think it’s right that people are selling fentanyl because it is dangerous and kills a lot of people.”

Fentanyl arrived in the UK around 18 months ago and so far is said to have caused around 160 deaths, with fatalities caused by the opioid rising by nearly 30% last year, according to the Office for National Statistics.

One type of fentanyl, carfentanyl, is thousands of times stronger than heroin and O’Brien confirmed that police had made a number of small seizures of the substance in the UK. In the US, fentanyl has taken a significantly more profound hold on the drugs sector and has replaced heroin in many major US drug markets, precipitating a more deadly phase of the nation’s opioid epidemic. The number of overdose deaths associated with fentanyl and similar drugs has grown to more than 29,000 a year, from 3,000 five years ago. Deaths were up by more than 45% in 2017.

O’Brien said that the NCA is working with US law enforcement agencies to prevent the UK from having a similar fentanyl epidemic, though the number of people dependent on opioids in the UK compared to America means it has a much smaller market.

“We are working closely with international partners in terms of how the threat developed there. It’s an emerging new drug, a threat we’re taken very seriously because of what happened in the US,” said O’Brien. The NCA has had a series of successes against UK fentanyl dealers, who typically source the drug from China and then sell it on the dark web. The first fentanyl case to be sentenced in the UK involved Kyle Enos, 25, from Newport who was jailed for eight years in February. Enos had procured the narcotic from China, selling it worldwide and to customers in 30 UK police areas.

Colin Williams, senior NCA investigating officer on the case, said: “We realised within a number of hours we had to deal with this very quickly.”

Even so, as they tracked down the 160 or so clients who had bought fentanyl from Enos to warn them that the drug was deadly, they learned that four of his customers were already dead. “We can’t say whether they took the drug but they were certainly on his [customer] list,” said Williams.

Enos, himself a fentanyl and heroin user, was aware of the risks and had informed each customer that the substance was liable to kill.

O’Brien added: “Every time we take down a dark web vendor we follow up with customers, and when we have done that, a number are turning up dead – there’s a real cautionary tale there.”

Some of the biggest dark web fentanyl suppliers were closed down last year with the most famous – Alphabay – often described as the largest underground market ever seen - shut following a global police investigation.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  zondag 2 december 2018 @ 19:01:37 #19
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183499980
quote:
Ministers said a blanket ban on psychoactive substances would solve the ‘legal high’ problem. The Home Office just proved them wrong

A new Home Office report shows the Tories' drug strategy is failing on its own terms.

This week the Home Office released its review of its 2016 Psychoactive Substances Act (PSA) which introduced a blanket ban on the production, distribution, sale and supply of most psychoactive substances including former ‘legal highs’.
https://assets.publishing(...)Act__2016___web_.pdf

quote:
In 2015, Policing Minister Mike Penning said:

. “The landmark Psychoactive Substances Bill will fundamentally change the way we tackle new psychoactive substances – and put an end to the game of cat and mouse in which new drugs appear on the market more quickly than government can identify and ban them.”

And after the Bill became an Act, Karen Brady Minister for Preventing Abuse and Exploitation claimed:

. “This landmark Psychoactive Substances Act will fundamentally change the way we tackle these drugs and put an end to unscrupulous suppliers profiting from their trade.”

Has it done that? Not if the government’s own review is to be believed. True, the headline conclusion of the review tells a seemingly positive story:

“In conclusion, most of the main aims of the PSA appear to have been achieved, with the open sale of NPS [Novel Psychoactive Substances – so-called ‘legal highs’] largely eliminated, a significant fall in NPS use in the general population, and a reduction in health-related harms which is likely to have been achieved through reduced usage.”

But that’s not what the body of the report says… Let’s look at the goals of the Act one by one.

1. To put an end to the open sale of ‘Novel Psychoactive Substances’ (NPS)

“…open sales of NPS in shops and on clearnet websites have been largely eliminated. However, the evidence suggests that the main source of supply for NPS is now likely to be street dealers, particularly for synthetic cannabinoids.”

2. To put an end to the game of ‘cat and mouse’, where new substances appear on the market in response to legislation

“This does not appear to have been achieved…novel drugs which are not controlled under the MDA have continued to emerge since the introduction of the PSA.”

3. To reduce the number of people using NPS

“This appears to have been achieved for the general adult population…the exceptions to this finding are for the use of nitrous oxide among adults and the use of NPS among children, both of which have not changed… The evidence on NPS use among vulnerable users, including the homeless, is mixed, and where use has decreased there appears to have been some displacement from synthetic cannabinoids to ‘traditional’ controlled drugs.

In prisons, the PSA does not appear to have restricted the prevalence of NPS, with use of synthetic cannabinoids in particular appearing to have increased since the Act was introduced.”

“There is insufficient evidence to quantify the extent to which NPS users have substituted to other drugs, so it is not possible to identify whether the Act has led to an overall reduction in drug use.”

4. To reduce the various health and social harms associated with NPS

“This appears to have been achieved in the main, although… while there has been a reduction in NPS-related deaths across England and Wales, there has been a considerable increase in Scotland since the Act has been introduced”

So the review admits the PSA has failed to meet many of its goals – as predicted by experts:

While high street ‘Head Shop’ sales have stopped, the trade has just shifted to street dealers

The ‘cat and mouse’ game of new drugs coming onto the market as others are banned has continued

Use among children and the homeless have not fallen, and the review cannot say if overall drug use has fallen because even where adult use has reduced, people may have shifted to other banned substances instead

In prisons, use of synthetic cannabinoids (‘Spice’) in particular has increased while deaths directly attributable to NPS appear to have fallen in England and Wales, they have risen in Scotland

The review cannot tell if overall social and health harms have fallen because people may have just moved to other drugs – where deaths, for example from cocaine and MDMA use, have been rising sharply

The blanket ban on so-called ‘legal highs’ was supposed to cure the problem – including the substance Spice. But as experts warned before the new law was implemented, beyond the cosmetic success of ending legal sales in head shops, little positive has been achieved.

In many respects the situation has deteriorated. Trade in these drugs has moved from legal shops to criminal street markets, with problematic use a growing problem in UK city centres and prisons. At the same time Class A drug use and deaths have risen, suggesting drug use has just shifted not reduced, so the review can’t say if health and social harms have fallen.

‘Legal highs’ only emerged to replace prohibited drugs like cannabis, and ecstasy. Yet more prohibition was never going to be the answer.

Let’s hope this entirely predictable failure of drug war thinking prompts an extensive review of UK drug laws, including options for responsible legal regulation of drugs.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  maandag 3 december 2018 @ 18:42:05 #20
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183518571
En weer moeten we vrijheden en rechten inleveren tbv slechte wetgeving:

quote:
OM wil af van briefgeheim op postpakketten

Het Openbaar Ministerie (OM) wil verdachte postpakketten direct kunnen openen. Het gaat om pakketten waar ze drugs of andere illegale goederen in verwachten. Het briefgeheim maakt het openen en de opsporing van de daders lastig en tijdrovend.

Het briefgeheim dat nu op de pakketten van PostNL rust, moet daarom worden opgeheven. Die oproep doet het OM vanavond in Nieuwsuur.

xtc, mdma en cocaïne

Jaarlijks worden 420 miljoen pakketten verzonden vanuit en naar ons land. Sinds twee jaar heeft de politie een speciaal team om drugscriminelen, die handig gebruik maken van de postpakkettenservice, de pas af te snijden.

Tijdens de controles van dit team zijn meer dan 200.000 xtc-tabletten in beslag genomen, enkele tientallen kilo's mdma en amfetamine en enkele kilo's cocaïne en heroïne.

De controles zijn in principe wekelijks en steekproefsgewijs. Die steekproef is niet willekeurig, maar wordt gehouden op basis van signalen die de politie krijgt. Veel pakketten worden helemaal niet gecontroleerd.

.
Weken vertraging

De crime fighters vinden dat de opsporing veel sneller en effectiever zou kunnen als zij niet beperkt zouden worden door het briefgeheim. Nu is allereerst schriftelijke toestemming van de rechter-commissaris nodig om het briefgeheim op te heffen. De pakketten mogen daarna alleen onder toeziend oog van een officier van justitie worden geopend.

Deze gang van zaken neemt soms weken in beslag. Dat bemoeilijkt de opsporing, want tegen die tijd zijn de beelden waarop verdachten hun pakketje bij PostNL inleveren vaak al gewist.

. Postpakketten verstuurd via PostNL vallen onder het briefgeheim. Dit geldt niet voor pakketten verstuurd via andere aanbieders. De reden hiervoor is dat PostNL van oudsher een postbedrijf is en daardoor onder de Postwet valt. De andere aanbieders vervoeren slechts pakketten en geen brieven, en vallen daardoor niet onder de Postwet.

Het briefgeheim staat in de grondwet. Het OM wil dat alleen het briefgeheim op pakketten wordt opgeheven. Hierin zit vaak minder privacygevoelige informatie dan in een brief, zegt officier van justitie Barbara van Unnik.

Zij vindt dat het belang van de opsporing zwaarder telt dan de privacy. "De hele keten van drugs is heel gevaarlijk. Dat begint al bij de productie van xtc, dat met ontploffingen en branden gevaarlijk is voor de omgeving. En de drugs zelf zijn slecht voor de gezondheid."

Daarnaast versturen criminelen het pakket soms naar adressen van mensen die van niks weten. Deze ontvangers zitten vervolgens in angst voor degene die het pakket met drugs weer komt ophalen.

Dat alles maakt, volgens Van Unnik dat de "opsporing van personen die zich bezighouden met verdovende middelen een heel hoge prioriteit moet krijgen".

Politieke reacties

Chris van Dam(CDA): "Ik vind dat er een wezenlijk verschil zit tussen een brief met briefgeheim en een pakje met pakjesgeheim. Dat laatste moet minder beschermd zijn. Ik denk dat we ons enorm moeten verzetten tegen de verspreiding en verkoop van drugs. Ik vind het de moeite waard om te kijken of we hiermee het werk van de politie en OM makkelijker kunnen maken."

Kathalijne Buitenweg(GroenLinks): "Het opsporen van drugs en bijvoorbeeld vuurwerk via pakketjes is heel belangrijk want het kan gevaarlijk zijn, ook voor medewerkers. Maar ik vind het wat te snel om te pleiten voor het aan de wilgen hangen van het briefgeheim. Het is goed om te kijken wat er nu misgaat en wat er misschien nodig is om de opsporing te intensiveren.

Maarten Groothuizen (D66): "Een rechter toetst nu of een gesloten pakket opengemaakt mag worden of niet en dat moeten we zo houden. D66 vindt het belangrijk dat post niet zomaar kan worden geopend, maar dat een rechter dat controleert. Als er andere, slimme manieren zijn om de opsporing te versnellen waardoor het OM tijd bespaart, is het goed daarnaar te kijken."
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  maandag 3 december 2018 @ 21:20:07 #21
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183522285
quote:
Luxemburg wil als eerste land in Europa wiet volledig legaliseren

De productie, verkoop en het gebruik van cannabis legaliseren, ook voor recreatief gebruik. Dat is een van de doelstellingen van de nieuwe regering in Luxemburg. Met die maatregel zou Luxemburg het eerste land in Europa zijn dat wiet volledig legaliseert.

Het plan staat in het regeerakkoord, waar de coalitiepartijen vandaag hun handtekening onder hebben gezet. De nieuwe regering bestaat uit de liberale DP, de sociaal-democratische LSAP en de groene partij Déi Gréng.

Zij willen met het plan drugscriminelen en dealers de wind uit de zeilen nemen. Een ander doel is de fysieke schade voor gebruikers minimaliseren, omdat de staat toezicht krijgt op de kwaliteit van de softdrugs, staat in het regeerakkoord.

Medicinale wiet al legaal

Er is nog weg te gaan voordat het plan werkelijkheid kan worden. Zo moet er een wetsvoorstel worden ingediend, waar het parlement vervolgens akkoord mee moet gaan.

Het land met 600.000 inwoners legaliseerde in juni al het gebruik van cannabis voor medische doeleinden. Deze wiet wordt volgens de Luxembourg Times nu nog geïmporteerd uit Canada, waar de teelt, verkoop en het consumeren van cannabis sinds deze herfst officieel is toegestaan.

De coalitiepartijen willen de huidige wet uitbreiden. Het hoofddoel wordt cannabis decriminaliseren en onder een aantal voorwaarden legaliseren voor binnenlandse productie en recreatief gebruik. Die voorwaarden moeten nog worden vastgesteld. Wel is duidelijk dat de opbrengst van de verkoop zal worden geïnvesteerd in voorlichting en verslavingspreventie.

En in Nederland?

Uruguay was in 2013 het eerste land dat de softdrug volledig legaliseerde. In een aantal Amerikaanse staten is wiet inmiddels ook legaal verkrijgbaar. In Europa zijn er meerdere landen die het gebruik en bezit van kleine hoeveelheden drugs toestaan, waaronder Spanje, Portugal, Tsjechië en Nederland.

In Nederland werkt het kabinet aan een experiment om in een aantal gemeenten legale hennepteelt op te zetten. Steeds meer gemeenten willen er niet aan meedoen, omdat de opzet van de proef volgens hen te beperkt is, met juist meer straathandel tot gevolg.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  dinsdag 4 december 2018 @ 23:11:00 #22
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183541627
quote:
https://www.theguardian.c(...)oe-roberts-interview

“It could be argued,” says Joe Roberts, “that the whole world is on one drug or another. I mean, if a plant or a mushroom is a drug it should also be considered that people are high on all sorts of things – power, technology, caffeine, alcohol.”
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  woensdag 5 december 2018 @ 18:21:05 #23
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183553816
quote:
How dealing with past trauma may be the key to breaking addiction

Opening up to past trauma is difficult, but self-awareness is key to addressing issues that leave us vulnerable

What’s your poison, people sometimes ask, but Gabor Maté doesn’t want to ask what my poison is, he wants to ask how it makes me feel. Whatever it is I’m addicted to, or ever have been addicted to, it’s not what it is but what it does – to me, to you, to anyone. He believes that anything we’ve ever craved helped us escape emotional pain. It gave us peace of mind, a sense of control and a feeling of happiness.

And all of that, explains Maté, reveals a great deal about addiction, which he defines as any behaviour that gives a person temporary relief and pleasure, but also has negative consequences, and to which the individual will return time and again. At the heart of Maté’s philosophy is the belief that there’s no such thing as an “addictive personality”. And nor is addiction a “disease”. Instead, it originates in a person’s need to solve a problem: a deep-seated problem, often from our earliest years that was to do with trauma or loss.

Maté, a wiry, energetic man in his mid-70s, has his own experience of both childhood trauma and addiction, more of which later. Well-known in Canada, where he lives, he gives some interesting reasons why Britain is “just waking up to me” and his bestselling book In the Realm of Hungry Ghosts. There’s a generational conflict here, he says, around being open about past trauma: he cites Princes William and Harry opening up about their mother’s death, and says it’s something the Queen’s generation would never have done. He applauds the new approach: “I think they [the princes] are right to be leading and validating that sense of enquiry, without which life is not worth living.”

The infamous British stiff upper lip is something Maté has watched with fascination over the years. Born of our imperial past, he says, it was maintained for as long as there was something to show for it. Boarding school culture and traumatic childhoods played out into dominance of other countries and cultures, giving the “buttoned-up” approach inherent value. But once the empire crumbled, lips quavered.

“With rising inequality and all the other problems there are right now,” he says, “people are having to question how they live their lives. People in Britain are beginning to realise they paid a huge price internally for all those suppressed emotions.”

Part of that price was addiction – whether to alcohol or drugs, gambling or sex, overwork or porn, extreme sports or gaming – but essential to understanding it, says Maté, is to realise that addiction is not in itself the problem but rather an attempt to solve a problem. “Our birthright as human beings is to be happy, and the addict just wants to be a human being.”

And addictive behaviour, though damaging in the medium or long term, can save you in the short term. “The primary drive is to regulate your situation to something more bearable.” So rather than some people having brains that are wired for addiction, Maté argues, we all have brains that are wired for happiness. And if our happiness is threatened at a deep level, by traumas in our past that we’ve not resolved, we resort to addictions to restore the happiness we truly crave.

He speaks from experience: Maté is a physician who specialised in family practice, palliative care and, finally, addiction medicine. He became a workaholic and lived with ADHD and depression until, in his 40s and 50s, he began to unravel the root cause – and that took him all the way back to Budapest, where he was born in January 1944. Two months later, the Nazis occupied Hungary: his mother took him to the doctor because he wouldn’t stop crying. “Right now,” the doctor replied, “all the Jewish babies are crying.” This is because, explains Maté, what happens to the parent happens to the child: the mothers were terrified, the babies were suffering, but unlike their mothers they couldn’t understand what the suffering was about.

Later, Maté’s mother, fearing for his survival, left him for a month in the care of a stranger. All this, he explains, gave him a lifelong sense of abandonment and loss which had an impact on his psychological health. It affected his marriage and his own parenting experience. To compensate for his buried trauma, he had buried himself in work and neglected his family.

Opening up to the trauma, exploring it and investigating it, was incredibly difficult. “The problems for me showed up in the dichotomy between my success as a physician and my miseries as a husband and a father,” he recalls. “There was a big gap between them, and it’s taken me a long time to work through what I needed to work through.” As Oscar Wilde believed, pain is the path to perfection; and nearly five decades on from the day of their wedding, Maté says his marriage is better than ever.

“We’re happier, but it’s taken many years of work,” he says. In a few weeks it will be the couple’s 49th wedding anniversary. “We’ll go out for dinner and raise a glass to five happy years,” he quips. He’s already chosen his epitaph: “It’s going to say, this life is a lot more work than I anticipated. Because it takes a lot of work to wake up as a human being, and it’s a lot easier to stay asleep than to wake up.”

For Maté, self-awareness is the bottom line: when we wake up and become properly self-aware, we are able to address the traumatic childhood issues that leave us vulnerable to addiction. But because the process inevitably involves pain, we don’t address the issues until we absolutely have to – until something happens that forces us to face up to the fact that our lives aren’t working as they should. And as with the individual, so too with society: although all around us in politics and the wider world is mayhem and chaos, Maté holds on to the fact that this discomfort – which we are communally aware of – will force us to examine what’s gone wrong in our collective psyche, and to seek to correct it.

Unsurprisingly, given his central message, Maté is in favour of drug decriminalisation. He points to Portugal, where it is no longer illegal to possess a small amount of heroin or cocaine, and says the country has seen a reduction of drug-taking, less criminality and more people in treatment. In his view, it’s not really the drugs that are being decriminalised, it’s the people who are taking them – and given that they are, in his view, always victims of trauma, and never merely “bad” or “dangerous”, that’s entirely logical. But decriminalisation is only the beginning: reform must cut much deeper. “The whole legal system is based on the idea that people are making a choice,” he says. “This is false – because no one chooses to be an addict, or to be violent.”

Everything about Maté seems to be based on a workaday, efficient kindness: his message is about understanding, blue-sky thinking and common sense. However, with any philosophy that references retrospective experiences, there’s the inevitable tendency to parent-bash – the “they fuck you up” mentality. But read on in Larkin, and his approach is not so different from Maté’s: “They may not mean to, but they do.” There’s no room for blame because, says Maté, virtually all parents do their best, and the deepest love they have is for their child. One of the best things that ever happens to him, he says, is when a parent whose child has died of an overdose comes up to him and tells him that, through his book, they can understand why it happened. And when readers tell him – sometimes accusingly, sometimes gratefully – that his work humanises addicts, he can only answer: addicts are human. The only question for him is, why has it taken us so long to realise that?
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  woensdag 5 december 2018 @ 18:39:45 #24
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183554160
quote:
quote:
Politie en justitie in Nederland, België, Italië en Duitsland zijn bezig met een grote actie tegen de Italiaanse maffiaclan 'ndrangheta. In Nederland vinden verschillende invallen plaats, maar details wil de politie nog niet geven.

Volgens Italiaanse media zijn vanmorgen negentig mensen gearresteerd, ook in enkele landen in Zuid-Amerika. Onder hen zijn belangrijke leden van de maffiafamilies. Ze worden beschuldigd van drugshandel en witwassen.
Kraan, dweil, open.

Legalize! *O*
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  woensdag 5 december 2018 @ 21:26:35 #25
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183557742
quote:
Enthousiasme over wietproef zakt weg in Gelderse steden, twijfel groeit

NIJMEGEN/ ARNHEM Gelderse burgemeesters zijn niet meer zo enthousiast om mee te doen aan een proef met legale wietteelt. Voornaamste bezwaren: de proef duurt maar vier jaar én verkoop aan kopers buiten de gemeentes mag niet.

Arnhem, Nijmegen, Wageningen en de Achterhoek hadden zich gemeld als experimentstad. Maar de twijfel groeit.

Het kabinet maakte onlangs de opzet van de wietproef bekend. In Nederland wordt de verkoop van softdrugs in koffieshops gedoogd, maar is de teelt en de levering ervan niet legaal.

Met het experiment moet onderzocht worden of de hele keten legaal gemaakt kan worden. Burgemeesters pleitten daar al langer voor. Zij verwachten dat legalisering leidt tot minder overlast en minder inzet van politie.

Politiecapaciteit

De nieuwe randvoorwaarden zorgen er voor dat het enthousiasme daalt bij de Gelderse gemeenten. Het dreigende beslag op politiecapaciteit en het verbod op de verkoop aan mensen van buiten de eigen gemeenten zijn twee belangrijke kritiekpunten.

Zo is de Achterhoek niet blij met het idee dat er geen wiet meer verkocht mag worden aan Duitsers. ,,Dat werkt niet voor ons”, zegt burgemeester Boumans van Doetinchem die vreest dat de straathandel toeneemt als de Duitse klanten niet meer in de shops zelf geholpen mogen worden.

Ruimte

In Arnhem en Nijmegen storen ze zich vooral aan de korte duur van de proef. Zo zegt burgemeester Marcouch van Arnhem dat de periode van vier jaar die nu is vastgesteld te kort is voor een experiment.

Ook elders in Nederland is er kritiek op de wietproef. De gemeenten Tilburg en Breda hebben dezelfde kritiek als de Gelderse gemeenten. Amsterdam, Rotterdam en Leeuwarden lieten zelfs al weten dat ze onder deze voorwaarden niet mee willen doen.

Het Gelderse D66 Statenlid Antoon Kanis is groot voorstander van de legale wietteelt. Hij snapt de kritiek. ,,Je verwacht ruimte bij een experiment maar Den Haag wil duidelijk de touwtjes in handen houden. Het zou zonde zijn als de proef hierdoor vast loopt.”
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  zondag 9 december 2018 @ 17:03:48 #26
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183626455
quote:
Magic mushrooms are inching closer to decriminalization in Denver and Oregon

The feds have long considered psilocybin, the active compound in “magic mushrooms,” an illegal drug without any accepted medical uses. But marijuana-friendly hubs like Denver and Oregon could finally have a shot to change that narrative, at least at the state and local level.

Advocates with the Oregon Psilocybin Society received formal approval last week to move ahead with their language for a 2020 state ballot initiative that would reduce criminal penalties on psilocybin and allow for its use during “guided sessions” at state-licensed facilities. Decriminalization efforts have moved a little further in Denver, where advocates have already started gathering signatures to put an initiative of their own on the municipal ballot in May 2019 that would decriminalize personal use, possession, and growth at the local level.

Both efforts still have a long way to go, though. A similar ballot initiative to decriminalize psilocybin already failed in California early this year, and advocates aren’t sure if they’ll try again.

“We spent all of our own money on the last campaign, and it was a lot of money. It really strapped us,” said Kitty Merchant, whose organization nabbed about 90,000 of the necessary 365,880 signatures for the ballot initiative. “If you don’t have a minimum of a million dollars or more to pay signature-gatherers, you’re not going to win.”

Currently, the U.S. classifies psilocybin a Schedule I substance, like heroin and LSD. That makes carrying the hallucinogen a nationwide felony and research difficult for professionals in the field.

But the Denver and Oregon groups trying to decriminalize psilocybin point to research from New York University’s Langone Medical Center and Johns Hopkins University, for example, that shows the drug can help cancer patients dealing with depression and anxiety. Researchers at Johns Hopkins also recently found that the hallucinogen has a low potential for abuse. And in October, a London-based company received approval from the U.S. Food and Drug Administration for expedited development and government review over its psilocybin-based therapy for depression not easily treated with other drugs.

Plus, magic mushrooms are only a minor worry for law enforcement. Police recorded just 4,107 seizures of psilocybin in 2017, a tiny fraction of the nearly 350,000 cases of meth, for example, according to federal data.

Here’s where advocates’ plans stand in the two locations:

Oregon

To put an initiative on the 2020 ballot in Oregon, advocates need about 117,578 signatures or about one-sixth of the total population of Portland. The organizers — Portland-based psychotherapists Tom and Sheri Eckert, who run the Oregon Psilocybin Society — told VICE News they’ll start the process of gathering those next week, since they just received approval to do so.

Oregon’s advocates want to take a public health-oriented approach and create “safe environments, outside the public eye, where voyagers can comfortably explore the psychedelic experience using psilocybin,” according to the website for the initiative, the language of which the state recently approved. As part of the plan, the Oregon Health Authority would establish a program to regulate and track psilocybin use at licensed facilities, coupled with decriminalization for possession, manufacture and delivery.

Oregonians could then explore therapeutic uses for the substance in a state-approved, safe setting. Potential users would have to get the approval of their doctor and would have to undergo a preparatory therapy session.

Denver

Organizers with Decriminalize Denver need about 700 more signatures before Jan. 7 for their initiative to appear on the ballot in 2019, Kevin Matthews, the organization’s campaign director, told VICE News. In total, they’ve already gathered well over 4,000.

If the initiative then passes, Denver could become the first city to decriminalize the hallucinogen. Voters in the liberal-leaning city already passed legislation to legalize small amounts of marijuana in 2005, which made Denver one of the earliest major cities to adopt acceptance for recreational weed.

For adults over 21, Denver’s initiative would ensure mushrooms become the “lowest law-enforcement priority in the city," Matthews said. Advocates also want to work closely with the local city council to study and track the local effects of the ordinance, which could provide more data on psilocybin use.

“For the most part, it seems like people are using this not for recreational use but because it provides them relief,” Matthews said. “It lets people lead more of a more normal life.”
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
pi_183628701
quote:
0s.gif Op vrijdag 16 november 2018 22:01 schreef broodjepindakaashagelslag het volgende:
Zouden ze nu echt niet snappen dat als je alles in een keer lagalizeerd, je van al het geen ze nu willen besrijden in een klap verlost bent. 8)7 o|O :(
Maar dan gaat er gelijk een hele industrietak (particuliere beveiliging, gevangeniswezen) failliet.

De 'war on drugs' is niks anders dan pure werkverschaffing.
Hier had uw advertentie kunnen staan! -- On a hot summer night, would you offer your throat to the wolf with the red roses?
  zondag 9 december 2018 @ 21:54:33 #28
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183631523
quote:
Ondermijning ondergraaft vooral ons gezonde verstand

De discussie over de ondermijning van de bovenwereld door de onderwereld begint hysterische trekjes aan te nemen. Politici en experts maken ons bang met spookverhalen over tientallen miljarden euro’s misdaadgeld die ons land overspoelen. Die sprookjes zijn nergens voor nodig: echte misdaad is al ernstig genoeg. Net als de verontrustende zwakte van de politie.

Ondermijning is het duizenddingendoekje van het publieke debat. Ben je ergens tegen? Dreig met het sluipende gevaar van ondermijning. Neem bijvoorbeeld de gekozen burgemeester. Aan de bekende versleten argumenten dat Nederlanders niet in staat zouden zijn om hun eigen burgemeester te kiezen, voegde fraude-expert Jaap ten Wolde recent in NRC een paar nieuwe toe: ‘Een rechtstreeks gekozen burgemeester – bijvoorbeeld de meest welbespraakte politicus van de gemeente, een populaire kroegbaas, een volksmenner of one issue man, iemand die gesponsord wordt door machtsdenkers – mist de achtergrond om als boegbeeld en als algemeen geaccepteerde voorganger te kunnen dienen als het gaat om integriteitskwesties in het openbaar bestuur.’ Daarmee serveert Ten Wolde zonder een spoor van bewijs te leveren wereldwijd tienduizenden gekozen burgemeesters in democratisch bestuurde landen af. Maar Ten Wolde heeft nog een ‘belangrijk’ argument: ‘De georganiseerde criminaliteit kan er met een beperkt budget voor zorgen dat een gewenste kandidaat de verkiezing wint.’ Ook hier ontbreekt weer ieder bewijs.

In de paniekzaaierij rond ondermijning is op dit moment niets te gek. Kort na Ten Wolde pakte Annemarie Penn-te Strake, de burgemeester van Maastricht, in de Volkskrant ook flink uit over de ondermijning van de rechtsstaat.

Zij stelt dat de zichtbare criminaliteit onder controle lijkt, ‘maar in de onzichtbare cyberwereld en de gecamoufleerde zakenbranche is sprake van sterk verhoogde criminele activiteit. Daardoor zien we het niet en dat maakt het extra gevaarlijk.’ Dit is een verrukkelijke cirkelredenering: we zien het niet, dus het moet wel héél erg zijn.

Grote pot met geld

Ten Wolde en Penn-te Strake haken aan bij Ferdinand Grapperhaus. De minister van Justitie en Veiligheid noemde ondermijning in de Volkskrant onlangs een ‘enorm probleem’. Daarom stelde hij een Ondermijningsfonds in, met 100 miljoen euro in de pot en wil hij drugs als cocaïne, amfetamine en xtc ‘loeihard aanpakken. De criminaliteit die ermee gepaard gaat, nestelt zich tussen gewone burgers en tast de samenleving aan.’

Grapperhaus wil het geen war on drugs noemen maar ‘een war on criminal organisations, dat is één. En twee: cocaïne en synthetische drugs moeten het land uit.’ Het staat er echt: de minister wil cocaïne en synthetische drugs het land uit. Over de zinloosheid van de war on drugs straks meer.

Andere politici haken gretig aan. Amsterdam krijgt 8 miljoen van de 100 miljoen uit het Ondermijningsfonds en het is dringen geblazen rond de pot met geld. De Amsterdamse PvdA ziet niet alleen ondermijning in Nutella-winkels, maar ook in bedrijfjes rond AirBnB en Uber. Daarmee proberen ze burgemeester Femke Halsema rechts in te halen, in haar poging haar bevoegdheden om louche winkels aan te pakken, fors uit te breiden.

Ondermijning van de bovenwereld door de onderwereld is kortom hot. Belangrijke drijvende krachten achter de hype zijn Jan Tromp van de Volkskrant en hoogleraar Pieter Tops. Zij schreven in 2017 De achterkant van Nederland: Hoe onder- en bovenwereld verstrengeld raken en hameren sindsdien met veel succes op dit aambeeld. Tromp schreef als journalist bijvoorbeeld over dreigende infiltratie van de onderwereld in gemeenten en Tops schreef als onderzoeker Waar een klein land groot in kan zijn.

In dit laatste onderzoek becijferen Tops en andere onderzoekers dat er alleen al in de synthetische drugs (XTC, amfetamine en andere pillen) minstens 19 miljard euro om gaat. Dat getal duikt voortdurend op en rechtvaardigt de bestuurlijke paniek: stel je voor dat criminelen zich met al dat geld gaan inkopen in de bovenwereld.

Van Nutella-winkels tot motorbendes: alles is ondermijning

Ondermijning is een breed begrip: de meest uiteenlopende zaken, van Nutella-winkels tot motorbendes, passen erin. Dat maakt het lastig om feit en fictie uit elkaar te houden. De omvang van misdaad, fraude en witwassen is per definitie onbekend – criminelen geven hun omzet immers niet netjes door aan de Belastingdienst en het CBS – en iedereen kan er daarom zijn eigen ideeën op los laten. Laten we eens met wat gezond verstand naar de nuchtere feiten kijken.

Natuurlijk is er ernstige criminaliteit in Nederland. De voorbeelden die Tops en Tromp noemen, zoals liquidaties en motorbendes die burgemeesters bedreigen, zijn bepaald zorgwekkend. Vooral omdat de politie er zwak voorstaat. Kijk maar naar dit rapport over de recherche uit februari van Jan Struijs, voorzitter van de Nederlandse Politiebond. Daar staat het woord ‘noodkreet’ in capslock op de voorkant.

De politie heldert ieder jaar minder zaken op: van 330.000 zaken in 2007 tot 225.000 in 2017. De Nederlandse recherche is onderbezet en moest in 2018 16.000 zaken laten lopen. Bekende criminelen kunnen niet geobserveerd worden omdat de observatieteams overbelast zijn. Als buitenlandse politiekorpsen een verzoek indienen om in Nederland rondlopende criminelen uit hun land (bijvoorbeeld Italiaanse maffiosi die afspreken met Albanezen) te laten observeren dan is het antwoord vaak domweg ‘nee’.

Dat is verontrustend, maar niet wezenlijk nieuw: er is altijd misdaad geweest, er zal altijd misdaad blijven en een groot deel blijft hoe dan ook onopgehelderd. Maar dat betekent nog niet dat de onderwereld ons onder de voet loopt. Natuurlijk zijn er foute notarissen met foute klanten en kopen foute vastgoedjongens panden, maar dat wijst nog niet op een onderwereld, die massaal de bovenwereld binnendringt. Laat staan dat de integriteit van het openbaar bestuur in het geding is.

Paniek is het nieuwe normaal

De morele paniek over ondermijning is nergens op gebaseerd. Bob Hoogenboom, hoogleraar fraude en regulering aan Nyenrode, maakte in een recente column terecht gehakt van het paniekverhaal van Penn–te Strake, Tops en anderen: ‘Als álles een topje van de ijsberg is, wordt morele paniek het nieuwe normaal.’

Hij citeert de Amerikaanse criminoloog Stan Cohen die krakende analyses heeft geschreven over de morele paniek rond heksenjachten, McCarthyisme en drugs. Het probleem is dat het eindeloos herhalen van die spookbeelden op een gegeven moment beleid zal beïnvloeden. Feiten doen er niet meer toe: Peter Noordanus, de baas van het Ondermijningsfonds, heeft zelfs met zoveel woorden gezegd dat hij zich niets aantrekt van wetenschappers die de overspannen getallen in twijfel trekken. Dat is ‘een academische discussie’.

Hoogenboom wijst op de zinloosheid van al die stoere praatjes over de aanpak van drugs en misdaad: ‘Een doorstart van de war on crime waarvan ieder weldenkend mens, die niet voor zijn politieke, bestuurlijke, operationele en wetenschappelijke carrière afhankelijk is van de macht, weet dat deze oorlogen niet te winnen zijn. ‘We hebben genoeg gehoord van criminologen die als ingehuurde krachten van de staat werken’, lamenteert Stan Cohen.’

Hoogenboom is niet de enige wetenschapper die sceptisch is over de vermeende ondermijning en infiltratie van het bestuur. Guus Meershoek, lector aan de Politieacademie en hoogleraar staatsrecht Douwe Jan Elzinga waren er eerder dit jaar op de radio duidelijk over. ‘Ik heb niet één raadslid in de afgelopen jaren gezien die zich bewijsbaar met ondermijning heeft beziggehouden,’ zei Elzinga. ‘De suggestie van infiltratie wordt door burgemeesters wel gewekt, maar er is geen bewijs. Dat is voor het aanzien van de Nederlandse politiek heel schadelijk.’ Ook Meershoek vindt het gevaar van criminele infiltratie overdreven: ‘In Nederland zijn geen Italiaanse toestanden. Hier willen de drugscriminelen zo snel mogelijk geld maken zonder dat ze door het bestuur, justitie en politie worden lastiggevallen. Daarom komen bedreigingen van bestuurders wel voor, maar criminele infiltratie zoals in Italië niet.’

Spookbeeld van misdaadmiljarden

De projectgroep Emergo (een samenwerkingsverband van Justitie, politie en gemeente Amsterdam) lichtte vanaf 2007 de Wallen uitputtend door op crimineel geld. Nergens in Nederland is de waaier aan criminaliteit breder dan in het Amsterdamse prostitutiegebied, met zijn vrouwenhandel, prostitutie, drugs, porno, gokken, afpersen en witwassen. Binnen die sectoren zijn de problemen ernstig, maar ze blijven ook beperkt tot de branche. ‘Het probleem is dus niet dat een enkele criminele groep op een maffiose manier de illegale markten in de binnenstad domineert of illegale controle uitoefent op de legale economische sectoren in haar schoot.’ Ook in het standaardwerk Fraude tonen experts zich sceptisch. In de jaren ’90 onderzocht de commissie-Fijnaut voor de Parlementaire enquête opsporingsmethoden talloze branches, zoals de autobranche, transport, de horeca, afvalverwerking en de bouw. ‘Daarbij werd niet zozeer infiltratie van georganiseerde misdaad gevonden (waar het om ging), maar wel diverse fraudes binnen de branches zelf.’

Toch blijft het spookbeeld van misdaadmiljarden die de bovenwereld binnendringen springlevend. Het verhaal bevat standaard de volgende elementen: zeer rijke, ongrijpbare criminelen zijn bijna onaantastbaar en corrumperen met hun miljoenen/miljarden de bovenwereld. Zij kunnen alleen aangepakt worden door ze ‘te raken waar het pijn doet: in hun portemonnee.’

Nederlandse politici zijn er dol op. In 2012 probeerde Jeanine Hennis-Plasschaert in aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen Parool-lezers bang te maken in een opiniestuk met de kop: ‘De toenemende verwevenheid tussen onder- en bovenwereld ontwricht onze maatschappij’. Uiteraard zonder concreet te worden, maar dat is in dit genre niet nodig. Ook toen schermde Hennis-Plasschaert met een Heel Groot Bedrag: volgens schattingen van criminologen werd in Nederland jaarlijks 18,5 miljard euro aan crimineel geld witgewassen. Volgens die schatting ging het om ál het criminele geld.

Inmiddels komen Tops cum suis op 19 miljard euro. Dat is niet die 18,5 miljard euro uit 2012 plus inflatie, maar een heel ander getal: het gaat hier uitsluitend over de omzet van synthetische drugs. In de samenvatting van hun onderzoek (54 bladzijden) stellen Tops en co die 19 miljard min of meer als een voldongen feit. Ze verwijzen naar een uitgebreidere versie van het rapport, met bijlage waarin zij de rekensom onderbouwen. Veel wijzer wordt de lezer daar niet van: hoofdstuk 3 en bijlage 2 met daarin de sommetjes, zijn vooral een lange opsomming van wat we allemaal niet weten over de omvang van de drugshandel. En dat is veel.

Het rapport biedt daarnaast een treurig stemmende beschrijving van hoe slecht de registratiesystemen bij politie en justitie zijn. Wat juist reden moet zijn voor de nodige terughoudendheid bij het becijferen van de omzet, maar de auteurs grijpen vervolgens naar een klassieke truc in het drugsbestrijdingswereldje: ze vermenigvuldigen de geschatte productie met de straatwaarde. En dan regent het ineens miljarden. Ergens op de wereld staan mythische drugsdealers op mythische straathoeken geld als water te verdienen. Iedereen met een beetje verstand van de drugshandel weet dat dat zinloze rekensommen zijn.

Econoom Steven Levitt heeft in Freakonomics al een keer een echte boekhouding van een echte drugsbende geanalyseerd. Daarmee toonde hij aan dat echte drugscriminelen veel minder verdienen dan de buitenwereld denkt. De loopjongens op straat verdienen per uur zelfs minder dan hamburgerbakkers bij McDonalds. Ook in Nederland zijn die magische, stinkend rijke drugscriminelen nooit gevonden. Niet bij de jacht op de miljoenen van De Hakkelaar in de jaren ’90, niet bij de vervolging van Willem Holleeder nu. Het gaat hoogstens om enkele tientallen miljoenen per persoon. Zelfs die zijn vaak niet te vinden. In de buurt van miljarden komt het nergens.

Dat er veel minder geld omgaat in de drugswereld dan rapportenschrijvers denken is niet zo gek. De inkoopprijs is betrekkelijk laag: een kilo natte amfetaminepasta om pillen van te maken, kost aan grondstoffen zo’n 160 euro en is zo’n 700 euro waard. Als de politie zo’n partij in beslag neemt, zijn dat ook de verliezen die ze lijden, niet de theoretische waarde per pil op een festival. Criminelen zijn bovendien geen rationele zakenmensen. Ze maken veel kosten omdat alles wat ze doen illegaal is: auto’s huren, voortdurend van telefoons wisselen, geld wisselen, panden regelen Dat kost allemaal veel meer geld en tijd dan een legale zakenman eraan kwijt zou zijn. Ze geven daarnaast veel geld uit aan drank, auto’s, horloges en kleren. Wat de politie over de tap waarneemt is vaak georganiseerde chaos, met criminelen die regelmatig financieel klem zitten. Bijvoorbeeld omdat hun leveranciers uit Colombia of Pakistan de lading voorgeschoten hebben en hun geld snel willen hebben.

De pluk is al decennia heel mager
Toch melden Nederlandse politici al decennia dat ‘we’ honderden miljoenen kunnen plukken. Maar een berekening van vermeende drugswinsten in een vonnis is nog geen echt geld. Criminoloog Hans Nelen constateerde in een evaluatie in 2004 al dat er van de 129 miljoen euro aan ‘plukze’-vonnissen maar 9 miljoen was binnengehaald. In de meeste zaken ging het om minder dan 45.000 euro. Criminoloog Petrus van Duyne doet al decennia onderzoek naar drugsgeld en witwassen en kon de grote bedragen ook nooit vinden. Uit een groot onderzoek dat hij in 2015 deed voor het WODC bleek dat het in de helft van alle plukze-zaken om minder dan 3300 euro ging. Slechts 0,3 procent betrof meer dan een half miljoen. Pijnlijker is dat de grote bedragen aan ‘geplukt geld’ uit persberichten van het OM vaak niet veel voorstellen. In de ruim tienduizend dossiers die Van Duyne onderzocht was het indrukwekkende bedrag van ruim 425 miljoen euro aan ontneming opgelegd. Slechts 196 miljoen was daarvan geïnd in zeventien jaar tijd. Er stond dus nog ruim 228 miljoen open. We hebben, zo schrijft hij droog in het blad Justitiële Verkenningen, ‘over het geheel niet te maken met een dadergroep die vermogens opbouwt waarmee door ontneming aan ’s lands begroting aanzienlijk kan worden bijgedragen.’

Andere onderzoekers komen in diezelfde Justitiële Verkenningen tot betrekkelijk lage schattingen voor de totale omvang van de illegale economie: een miljard voor cannabis, rond de 400 miljoen voor de overige drugs. Tel er smokkel, illegaal gokken en prostitutie bij op en de totale omvang van de illegale economie is 2,4 miljard.

Een onderzoek naar het investeringsgedrag van criminelen kan ook geen bewijs vinden voor ondermijning: ‘De infiltratiehypothese wordt niet ondersteund door de data.’ Er zijn in de onderzochte dossiers wel daders met belangrijke posities in de reguliere samenleving: ‘Echter, in deze zaken lijkt de beweging tussen ‘onder-’ en ‘bovenwereld’ in omgekeerde richting te zijn verlopen. Het gaat hier om daders met sterke gevestigde posities in de reguliere economie en zonder criminele antecedenten, die op enig moment hun positie misbruiken om op grote schaal te frauderen of wit te wassen. Er is hier dus eerder sprake van ‘legitieme’ en ‘gerespecteerde’ zakenmensen die betrokken raken bij georganiseerde criminaliteit, dan van criminelen die via hun investeringen het legitieme bedrijfsleven infiltreren. Voorbeelden van ‘omgekeerde infiltratie’.

Zoals Eric Smit in augustus al schreef: voor echte ondermijning moet je op de Zuidas zijn. Alle echt serieuze bedragen die Justitie in Nederland ontneemt, zijn afkomstig uit schikkingen met bedrijven uit de beursgenoteerde bovenwereld: SBM (190 miljoen), Vimpelcom (358 miljoen) en ING (775 miljoen).

Ik geloof omdat het absurd is

Dat de Nederlandse overheid de mythische misdaadmiljarden al decennia niet kan vinden, leidt niet tot scepsis. Sterker nog, volgens Van Duyne versterkt dat juist de mythe dat de misdaad onmetelijk rijk en machtig is. ‘Dit komt overeen met de bij politie en justitie vaak gehoorde stelling dat de Georganiseerde Misdaad zo slim is geworden, dat we deze niet meer kunnen ontdekken. Naar onze mening belanden we met deze variatie op de stelling van kerkvader Tertullianus – credo quia absurdum – in een soort handhavingstheologie.’ Ik geloof het omdat het absurd is. Van Duyne schreef het in 2009, maar het is letterlijk wat de burgemeester van Maastricht nu in de krant zet: we zien het niet en dat maakt het extra gevaarlijk.

Die beelden die gezagsdragers van Het Kwaad uitdragen, beïnvloeden niet alleen het publiek, ze beïnvloeden ook het beleid. In de vorige eeuw dachten politie en justitie nog dat misdaadorganisaties een soort multinationals waren, met bijbehorende organisatiestructuren. De politiekorpsen in de regio Noord-Holland lieten om die reden grote hoeveelheden drugs ‘gecontroleerd’ door, met de bedoeling om zo de top van de misdaadorganisatie rond de erven van Klaas Bruinsma in beeld te krijgen. Die top kregen ze niet te pakken, maar ondertussen stroomden de drugs onder toeziend oog van politie en justitie het land in. In 1993 had de Amsterdamse recherche er genoeg van, kreeg ruzie met andere korpsen en de IRT-affaire was geboren.

Inmiddels is duidelijk dat misdaadorganisaties geen overzichtelijke organisatiestructuur hebben, maar eerder los-vaste netwerken en samenwerkingsverbanden zijn. Dat politie, justitie en criminologie nu een veel realistischer beeld hebben van misdaadorganisaties is op zich winst: ze observeren niet eindeloos, maar gaan voor de ‘korte klap’ en grijpen in als ze voldoende bewijs denken te hebben voor een ronde zaak. Het nadeel van misdaad als netwerkorganisatie is dat het dat oude spookbeeld van ongrijpbare misdaad versterkt. Als de politie en onderzoekers de fabuleuze drugsmiljarden niet kunnen vinden, moet dat wel komen omdat de criminelen in vrijwel onzichtbare en ongrijpbare verbanden samenwerken. Met andere woorden: de misdaad is zo lean and mean geworden, zo agile dat ze niet meer te pakken zijn. Kortom: ons beeld van misdaad verandert mee met de managementmodes in de bovenwereld. In de jaren tachtig en negentig met veel nadruk op strategische visie van bovenaf, nu flexibel, agile en bottom-up.

Boemerangeffecten van het barrièremodel

Ondertussen blijven de miljarden onvindbaar, maar gaat de war on drugs gewoon door. Die strijd is nu bijna honderd jaar oud. In 1920 slaagden puriteinse dominees erin om Amerika droog te leggen. Met rampzalige gevolgen: illegale stook, dranksmokkel en opkomst van de georganiseerde misdaad. In 1933 keerde het gezond verstand terug in de politiek en werd de drank weer legaal. De dominees voerden vervolgens een kruistocht tegen andere drugs, waarna alles (marihuana, cocaïne, opium etc.) verboden werd, behalve de dodelijkste: tabak.

In 1971 besloot Richard Nixon om de strijd stevig op te voeren door een heuse war on drugs te beginnen. In 2018 is duidelijk dat die totaal mislukt is. Drugs zijn overal makkelijk te krijgen, tot in maximum security-gevangenissen aan toe. De prijzen zijn stabiel laag. De strijd tegen drugs eiste honderdduizenden levens in Mexico, Colombia en Brazilië, kost wereldwijd miljoenen mensen hun vrijheid en heeft inmiddels een biljoen dollar gekost.

Ook in Nederland zijn mislukkingen in de war on drugs makkelijk te vinden. Zo leidde de invoering van de wietpas tot illegale straathandel en maakte sluiting van coffeeshops de overgebleven wiethandel groter en onbeheersbaarder. ‘Alleen voor beleidsmakers en politici zal dit een verrassing zijn. Verdovende middelen kunnen inderdaad het oordeelsvermogen aantasten,’ schrijft Van Duyne cynisch.

Dergelijke onbedoelde boemerangeffecten zijn ook in het rapport van Tops te vinden. Deze eeuw bedachten politie en justitie het barrièremodel, om criminelen te hinderen in hun activiteiten. Er kwam een verbod op precursoren, de grondstoffen van XTC en amfetamine, die vooral uit China werden ingevoerd. Politie en justitie hadden er grote verwachtingen van. In paragraaf 8.4 beschrijven Pieter Tops en de zijnen onder de veelzeggende kop ‘De desillusie: criminele innovatie’ wat iedereen met gezond verstand op kilometers afstand kon zien aankomen: in plaats van braaf op te houden met pillen draaien, gingen criminelen op zoek naar alternatieven: ze gingen zelf grondstoffen brouwen. De hoeveelheid afval nam sterk toe. Dat dumpen de criminelen in weilanden, tuinen en bossen in Brabant en België. ‘We hebben een veelkoppig monster gecreëerd,’ citeert het rapport een gezagsdrager.

De constante stroom van nieuwsberichten over massale dumping van drugsafval versterkt natuurlijk het beeld van de ondermijning en de ongrijpbare criminelen, en daar kun je als onderzoeker of journalist dan weer commentaar op geven.

Het slechtste van beide werelden

Zo blijven drugsbestrijders achter hun eigen staart aanrennen. Iedere recordvangst wordt gevierd als een overwinning op de drugshandelaren, terwijl het natuurlijk één aaneengesloten reeks van nederlagen is: een recordvangst betekent alleen maar dat de drugshandel sinds de vorige vangst nog groter, nog efficiënter en nog brutaler is geworden. De enige zekerheid is dat de politie volgende week of volgende maand of volgend jaar een nóg grotere recordvangst zal vinden. Dat zullen de media weer braaf als een enorm succes brengen, terwijl het effect op de beschikbaarheid en prijs van drugs volstrekt nihil is.

Met Ferdinand Grapperhaus hebben we een echte christendemocraat als minister, die de strijd tegen drugs in morele termen ziet. Bij zijn uitspraak dat cocaïne en synthetische drugs het land uit moeten - na de evidente mislukking van een halve eeuw war on drugs - staat het verstand stil. Zo lang we drugs niet legaliseren (te beginnen met wiet en pillen) blijft de overheid een eeuwige, kansloze strijd voeren.

Met zijn aanpak van ondermijning biedt Grapperhaus het slechtste van beide werelden: we worden flink bang gemaakt, maar de overheid onderneemt geen serieuze actie. Als je werkelijk gelooft dat er tientallen miljarden misdaadeuro’s de bovenwereld binnen willen dringen, is een Ondermijningsfondsje van 100 miljoen pathetisch, een loos gebaar. Ook als je niet gelooft in die mythische miljarden en alleen kijkt naar echte, bewezen criminaliteit is het een hele kleine druppel op een grote, gloeiende plaat.

Grapperhaus luistert bijvoorbeeld niet naar het verzoek van de politievakbond om tweeduizend extra rechercheurs, zo zei hij tegen de Volkskrant: ‘Er is extra geld voor de politie, er komen rechercheurs bij, maar geen tweeduizend. We hebben geen onbeperkt budget en het overheidsbeleid heeft ook nog andere prioriteiten.’ Maar de vakbond plukt dat getal van tweeduizend extra rechercheurs niet uit de lucht: Nederland heeft echt veel te weinig recherche.

Het onderzoeksprogramma Politie & Wetenschap vergeleek in 2012 op internationale schaal verschillende politiekorpsen. Daaruit bleek dat de Nederlandse politie, omgerekend naar inwoneraantal, ongeveer even groot is als in andere Europese landen. We hebben alleen veel minder recherche: 12,8 procent van het totaal aantal medewerkers is rechercheur, tegen bijvoorbeeld 17,2 procent in Noordrijn-Westfalen. Omgerekend naar Duitse verhoudingen heeft Nederland zo’n tweeduizend rechercheurs te weinig. In Nederland houden hoogstens een paar honderd rechercheurs zich bezig met financiële recherche, maar exacte, recente getallen ontbreken. Zolang er geen gespecialiseerde rechercheurs bijkomen, is iedere roep om het kaalplukken van criminelen kansloos.

Misschien is een eeuwige, kansloze strijd tegen drugs wel een succesvol businessmodel voor sommige mensen. Bob Hoogenboom zegt dat mooi in zijn column: ‘Morele paniek wordt geëxploiteerd door politici (electoraal gewin), door morele entrepreneurs die net als u en ik weten dat oorzaken van (georganiseerde) misdaad diep in maatschappelijke processen liggen, maar budgettaire belangen (politie en justitie, consultancy, wetenschappelijk onderzoek) hebben. En door journalisten die omzetten willen genereren. Kenmerken van een morele paniek zitten ook in het framen van drugsgebruik dat nog altijd als moreel verwerpelijk wordt beschreven, maar zo structureel is verweven met het sociale leven op de Zuidas, van studenten, het uitgaansleven, het leven van de BN’ers, de journalistiek, de wetenschap, de vissers in Urk, sommige van uw dienstbare columnisten en waar niet. De morele paniek is het nieuwe normaal, maar hopeloos ondermijnend.’
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  zondag 9 december 2018 @ 23:27:40 #29
250282 fluitbekzeenaald2.0
Oi u luzi chervona kalyna
pi_183633154
quote:
Grapperhaus wil het geen war on drugs noemen maar ‘een war on criminal organisations, dat is één. En twee: cocaïne en synthetische drugs moeten het land uit.’
Christus te paard :')
Fluitbekzeenaalden zijn verwant aan de zeenaalden, de zeepaardjes en de trompetzeenaalden.
Van die laatste groep onderscheiden ze zich door de draadvormige verlenging van de middelste staartvinstralen (die bij de trompetzeenaalden ontbreken).
  maandag 10 december 2018 @ 17:49:22 #30
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183645410
Terwijl de halve wereld drugs aan het legaliseren is denken de Neo-liberalen aan een heel andere stap:

quote:
quote:
U.S. policy has failed to stop or even slow the drug cartels. In the interest of the public, the U.S. should look to the private. The United States should provide Mexico with financial assistance for the explicit purpose of hiring American private security contractors (PSCs) to defeat the Mexican cartels.

PSCs can do what the Mexican government cannot: be incorrupt, be aggressive and take the fight to the cartels. In the 21st century, PSCs excel. After six years of failure to stop Boko Haram, Nigeria turned to STTEP International, a private military company, and in just six months it recaptured territory the size of Belgium and put the terrorists on the run. PSCs hired by shipping companies ended the Somali pirate threat. PSCs, like Triple Canopy, boast stunning success rates in VIP and convoy protection in Iraq and Afghanistan.

It’s not just that PSCs work — it’s that they often work cheaper and with less public exposure than national forces. An independent market sets the price of a contract rather than a bloated bureaucracy. More importantly, media reports on their activities are few despite operations in nearly every active war zone today. They can do the ugly work that needs to be done and not fall victim to an overly-sensitive media.

There are far reaching economic benefits as well. PSCs provide high-paying jobs for tens of thousands of civilians. PSCs offer veterans opportunities to exercise the comparative advantage of their soldiering expertise. A successful completion of the "Mexican contract" would make the U.S. industry more robust, experienced, and more valuable to a growing international market.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  maandag 10 december 2018 @ 22:09:44 #31
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183651244
quote:
Canada Should Legalize All Recreational Drugs

The social harms of prosecuting drug users far outweigh any public health benefits from prohibition

Akwasi Owusu-Bempah is a professor in the department of sociology at U of T Mississauga. Read a different view of drug legalization by Robert Mann, a professor at the Dalla Lana School of Public Health.

Why are most recreational drugs illegal? If the rationale for the war on drugs is to decrease drug use, it hasn’t worked. It hasn’t stopped the production or importation of drugs. Quite the opposite: there are billions of dollars to be made from the illegal drug trade. This often comes with serious violence – sometimes in Canada, but more often in Mexico 1 and other source countries in South America and Central America.

The United States, in particular, has been waging a war on drugs for several decades, 2 and it’s still one of the world’s largest consumers of cocaine. 3 This should tell us that we’re not going to reduce drug use through the enforcement of laws.

Some people use drugs because they enjoy doing so. Many Canadians already consume a number of drugs each week: alcohol, caffeine and nicotine are the most common. People also use harder drugs recreationally, and of course, some of these people develop substance use and abuse problems. But arresting and incarcerating them is not going to help them deal with the issues that are leading them to use or abuse harder drugs in the first place. This is why a public health approach to all drugs, where we’re striving for harm reduction rather than elimination of use, makes the most sense.

For most of human history, drugs haven’t been illegal. It’s only in the last 110 years that we’ve had drug prohibition in Canada. Even so, my neighbours in downtown Toronto often express surprise that cannabis was legalized just recently. Many think it’s been legal, or at least decriminalized, for some time. They think this because of what they look like and where they live: they don’t have to worry about being arrested.

The unequal enforcement of drug laws has profoundly harmed the individuals that are targeted, their families and their communities

As a criminologist, I’m particularly interested in how Black males perceive and experience the police. And you can’t do research around race and policing without focusing on drugs. The war on drugs drives many of the inequalities we see in our justice system.

We know that Canadians use drugs at similar rates across racial groups. 4 But in practice, drug laws are used to intrude into the lives of certain segments of the population. In Toronto and in many other cities, the unequal enforcement of drug laws 5 has profoundly harmed the individuals that are targeted, their families and their communities. A higher proportion of members of these communities have criminal records for drug possession that impede their ability to finish their education, to gain meaningful employment, to find housing and to travel.

It’s this profound injustice that has led me to believe that the social harms caused by drug prohibition far outweigh the potential health harms of legalizing and regulating access to drugs.

One of the imbalances in how drug laws are applied that we’ve seen with cannabis comes with the exercise of police discretion. Because some police officers viewed cannabis possession as a relatively minor crime, they’d confiscate the drug without making an arrest. But that’s not true of everyone the police have caught. The data show that positive police discretion has not been exercised when it comes to racialized people. 6 The difference is in who gets stopped and searched, who’s found in possession and who ends up being arrested and convicted. Black and Indigenous people in Canada are disproportionately arrested for cannabis possession. 7

We’ve spent billions of dollars to prosecute people for the possession of small amounts of drugs. 8 We’re doing our whole country a disservice. We’re locking away people’s talents and potential because we criminalize drug use.

Consider a society in which all drugs are legal; a society in which people can buy a small quantity through a government-approved pharmacy at fair prices and know exactly what they’re getting (unlike on the black market). If they wished, people could take the drug under the supervision of a health-care professional at an injection site or similar facility, greatly reducing the risk of overdose. Under these conditions, the black market for drugs – and much of the associated violence, social harm and health risks – could be virtually eliminated. Opponents cite fears that drug use would soar. But the evidence from Portugal, the only jurisdiction in the world that has decriminalized all drugs, indicates the opposite: problematic use would actually decline, 9 as would the negative consequences associated with criminalization.


Governments could use a percentage of sales revenues for research and services around addictions and mental health. At the local level, the city could use police arrest data to identify neighbourhoods that have been overpoliced with respect to drugs, and direct a portion of the tax revenue to the most criminalized communities. City councillors and members of the public could engage in discussions about how best to use these funds to meet the needs of each jurisdiction. The money might be directed to after-school programs, skills training or community health centres.

Of course, I have concerns about how drug legalization would be implemented. In Canada, one is legally permitted to possess 30 grams of cannabis. The limit for cocaine, opioids and other drugs would have to be set low, recognizing that you can overdose on these drugs in a way that you can’t with cannabis.

There could be no drug advertising, and sales would have to occur through tightly regulated government outlets. There would be strict penalties for selling drugs to underage youth and against using and driving – just as there are now for alcohol.

It’s important that we don’t lose sight of the many health harms associated with drug use. But we need to be honest about the reasons people use them – and the potential benefits. We’re seeing that psilocybin, the psychoactive component of mushrooms, and MDMA may have potential for people with PTSD and a range of other mental health issues.

We also must be honest about the substantial social burden associated with criminalizing drug use. Criminalization has utterly failed to stop individuals from using. We’ve spent enormous amounts of money and devastated countless lives – often from racialized communities – enforcing laws that don’t work. Legalization is a sensible alternative.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  dinsdag 11 december 2018 @ 19:32:43 #32
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183667166
Een wat langer artikel van de BBC:

quote:
Why are so many countries now saying cannabis is OK?

Around the world attitudes towards the use of cannabis are shifting.

Mexico's new government plans to legalise recreational cannabis use, as does the incoming government of Luxembourg. Meanwhile, New Zealand's leaders are considering a referendum on what their approach should be.

As public opinion - and that of governments - changes, it seems increasingly likely that other countries will follow, raising questions about how they work together to manage the use and supply of cannabis.

What has led one country after another to move towards a relaxation of their laws and, in many cases, outright legalisation?
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  vrijdag 14 december 2018 @ 23:18:52 #33
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183736059
quote:
New gangs 'Uberise' Europe's cocaine supply and bring more violence

Rising production from Latin America has led groups from North Africa and the Balkans to change the drug trade, EU agency says

A surge in the supply of pure cocaine to Europe has led to a rise in drug-related murders as new criminal gangs muscle into a market previously dominated by the mafia, the EU drugs agency has said.

The extra output from Latin America, especially by the biggest producer, Colombia has led to growing numbers of gangs including from Morocco and the Balkans setting up their own smuggling lines straight from producers.

This has seen an “Uberisation” of the cocaine trade characterised by faster, anytime-anywhere delivery, a report by the Lisbon-based agency said on Thursday, which has also kept prices lower.

“The fragmentation of the cocaine trade in Europe appears to have resulted in increased competition among crime gangs for national and cross-border territories in cocaine supply and retail,” the report said. “One of the consequences has been an increase in violence and drug-related homicides.”

The emergence of more gangs has led to new marketing and transport methods, such as by couriers who dispatch the cocaine to consumers who contact special, dedicated call centres.

Such courier services exist in Britain, France and Belgium, where buyers get in touch with call centres located in Spain or the western Balkans, the report said.

“These new methods, reflecting an ‘Uberisation’ of the cocaine trade, are clear signs of a competitive market in which sellers have to promote additional services beyond the product itself, such as fast delivery anywhere at any time,” it said.

The increasing supply of cocaine in Europe has coincided in the past few years with changes in traditional smuggling routes from Iberia to large ports in Belgium, France and Germany.

The port of Antwerp is now the single, biggest entry point for cocaine into Europe, with 41 tonnes seized in 2017. In 2016, 70.9 tonnes of the drug was seized in all in Europe.

The report warned that the new smuggling routes through ports “may represent only the tip of the iceberg, as other routes and trafficking modes, such as private aviation, may simply go undetected”.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  maandag 17 december 2018 @ 10:38:07 #34
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183780669
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  maandag 17 december 2018 @ 16:54:42 #35
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183788139
Open Society Foundations:

quote:
A Pivotal Decade for the Movement to End the “War on Drugs”

Despite nearly a half-century of destructive and ineffective policy initiatives, the “war on drugs” rages on.

In Afghanistan and Colombia, opium poppy and coca cultivation are at some of the highest levels on record. Traffickers and other high-ranking actors in the illicit markets are as wealthy and powerful as ever. Meanwhile, the already-marginalized people who grow these plants—who are mostly peasants and small-scale farmers—continue to be the ones bearing the weight of criminalization.

The situation in the United States is hardly better. According to the Centers for Disease Control, nearly 72,000 people died because of an overdose in 2017 alone. For perspective, that is a higher death toll than all U.S. military casualties in the Vietnam and Iraq wars, combined. Yet many legislators in places such as Ohio and Maine are still resistant to the kind of public health interventions—such as supervised injection facilities—that have a proven track record of saving lives.

In countries such as Sri Lanka and Bangladesh, meanwhile, policymakers aren’t merely accepting a failed status quo—they’re actually going backward. Following the example set by the Philippines’ “war on drugs,” some nations are responding to policy failure with little more than vicious and deadly brute force.

Discouraging as this backsliding is, it isn’t the whole story. Positive changes are underway in the most unlikely of places. South Africa recently decriminalized the consumption of cannabis at home. Citizen action and grassroots mobilization in the United Kingdom lead to the government legalizing medical marijuana, and a range of countries, such as Ireland and Ghana, are considering the benefits of the decriminalization of drugs following the documented successes of Portugal’s progressive policies.

As the number of human rights abuses in name of the “war on drugs” have risen, so, too, has a robust network of drug policy reform advocates from around the world, all of whom are ready to challenge these human rights violations and push for better, smarter, and more humane solutions.

Over the last decade, the Open Society Global Drug Policy Program and its grantees have proudly supported these brave individuals and civil society groups. And together, we’ve won significant victories for the reform movement—and for the larger project of reducing the role of criminalization in drug control policy as much as possible while simultaneously advancing public safety and health.

In the face of backlash, in other words, the reform community is stronger than ever. And as we look back over the last 10 years of global drug policies, we can see four crucial areas where great strides have been made which the movement can build on in the years to come.

Ending the death penalty for drug-related offenses

According to Harm Reduction International, executions for drug-related offenses have more than halved since 2015, falling from 718 in 2015 to 280 in 2017. This has been done, in part, through the tenacious work of organizations such as Indonesia’s Community Legal Aid Institute (LBH Masyarakat), a group of lawyers who have devoted themselves to defending individuals placed on the execution list for drug charges. In Indonesia, Malaysia, and around the world, groups such as these have won clemency for many of the accused while increasing media attention and mobilizing political pressure. Their work has saved thousands of lives. In countries like Sri Lanka and Bangladesh, where we’ve seen the re-establishment of capital punishment for nonviolent drug offenses, we’ve also seen a large and vocal outcry from activists, which in itself is a testament to how far the drug policy movement has come.

Integrating the rights of indigenous peoples into the broader movement

An increased focus on how the movement for indigenous rights can work together with the movement for drug policy reform has paid significant dividends, too. In Spain, for example, a Colombian immigrant who imported 6.3 grams of coca leaf powder (called mambe) was falsely accused of trafficking cocaine. With the support of the International Center for Ethnobotanical Education, Research & Service, and the Transnational Institute, the plaintiff, Roberto Castro, beat the case by relying on expert testimony regarding indigenous practices involving coca. This innovation led to the setting of an unexpected, but potentially momentous, legal precedent. This shift in thinking can be seen all the way in Colombia, where coca industrialization efforts have empowered coca leaf–growing communities, and where the drug policy movement’s ability to provide economic, social, and legal support to reformers has only increased.

Decriminalization and legal reform

Drug policy reform has gained the most ground in decriminalization and the legal regulation of cannabis over the past decade, with Canada, Uruguay, and 10 U.S. states legalizing cannabis for adult recreational use since 2013. On the African continent, Zimbabwe has followed Lesotho’s lead in legalizing the production of medical marijuana, and momentum is growing globally, with Luxemburg moving towards regulating cannabis for recreational purposes, while Thailand appears poised to become the first country in Asia to legalize medical marijuana. Years of work by the Drug Policy Alliance, the Canadian Drug Policy Coalition and, the International Drug Policy Consortium are central to several of those successes.

Influencing culture and challenging the parameters of public debate

Over the last decade, the drug policy reform debate has moved from behind closed doors into the public domain. The Global Commission for Drug Policy, an esteemed body of former heads of state, senior diplomats, and prominent business people has led the way in talking openly and seriously about alternatives to current and harmful drug policies. The public is also taking notice. On June 26, 2018, in more than 200 cities in nearly100 countries, the “Support. Don’t Punish.” campaign called on policymakers to implement drug policies based on health, human rights, and sustainable development.

Increasingly, the movement has also focused on using art and culture to reach new audiences and change the conversation. The Museum of Drug Policy project, which features a series of pop-up museums in cities around the world, has brought together artists, activists, drug users, politicians, and the public at large, and inspired difficult but necessary conversations around drug use in our society and drug policy reform.

Of course, there is still much work to do. But in this reactionary time, advocates for sustainable and humane drug policies­, centered on harm reduction, human rights, and sustainable development, have joined together to provide a common defense and to continue building on the progress made to date. The Global Drug Policy Program has been honored to be a part of this united front, and we remain committed to supporting radical solutions, erasing stigma, and doing the crucial work needed to ensure a world where the “war on drugs” is just an unpleasant memory.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  maandag 17 december 2018 @ 18:33:44 #36
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183789870
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  dinsdag 18 december 2018 @ 19:39:46 #37
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183814414
Alweer een XTC-topic. Je zou bijna denken dat het voorstel van GroenLinks de anti-drugs-propaganda posse op full alert heeft gezet.

NWS / Zorgen om pillengeneratie
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  woensdag 19 december 2018 @ 21:52:56 #38
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183841975
quote:
Hoe de War on Drugs de Verenigde Staten veranderde

De Amerikaanse Senaat heeft een wet aangenomen waarmee het strafrechtsysteem in de VS op de schop gaat. Voor veel zwarte Amerikanen was dat hoog tijd, want zij hadden jarenlang te lijden onder de huidige wetgeving.

Voor Jason Bost was criminaliteit onderdeel van zijn dagelijkse leven. Hij groeide op in een arme, zwarte wijk in Rochester in de staat New York. "In de jaren 80 en 90 had iedereen om me heen wel een veroordeling voor een drugsmisdrijf. We zagen het niet als een probleem. Het was gewoon ons leven."

Bost was achttien toen hij voor het eerst werd opgepakt voor het bezit van wiet. "Dat was op relatief late leeftijd", grinnikt hij. Uiteindelijk verliet hij vroegtijdig de middelbare school en zou hij later veroordeeld worden voor een drugsmisdrijf.

Voor een jonge, zwarte man als Bost was er geen slechter tijdperk om op te groeien. In Amerika woedde de War on Drugs. De overheid hanteerde een zerotolerancebeleid als het ging om drugs. Een hele generatie zwarte mannen verdween achter de tralies.

Three strikes you're out

De War on Drugs was een reactie op de crackepidemie van de jaren 80 en 90. Maar de zware straffen hadden betrekking op alle soorten drugs. Verschillende staten namen de zogenoemde "Three strikes you are out"-wetten aan. Als je drie keer werd veroordeeld voor een drugsvergrijp, leidde dat automatisch tot een levenslange gevangenisstraf. Zo kon je al voor het bezit van een kleine hoeveelheid wiet voor de rest van je leven achter de tralies belanden.

Het gevolg: overvolle gevangenissen. Momenteel telt Amerika 2,2 miljoen gevangenen. Dat is bijna een kwart van alle gevangenen wereldwijd. Een op de drie Amerikaanse gevangenen is zwart. Nog eens 4,8 miljoen volwassenen zijn op proefverlof of hebben een voorwaardelijke straf.

Aan die praktijk komt nu een einde. De Verenigde Staten staan nu aan de vooravond van een grootscheepse hervorming van het strafrecht. Een overweldigende meerderheid van de Senaat heeft afgelopen nacht de First Steps Act aangenomen. De president kan het in theorie nog met een veto torpederen, maar Trump heeft zijn zegen al gegeven aan de wet.

Als de wet van kracht wordt, gaan de minimumstraffen omlaag en komt er meer geld vrij voor gevangenen als ze terugkeren in de maatschappij. Amerikanen die veroordeeld zijn voor een misdrijf waarbij ze geen geweld gebruikten, komen in aanmerking voor vervroegde vrijlating.

Verleden blijft hem achtervolgen

Inmiddels zijn de sporen die de War on Drugs heeft achtergelaten overal zichtbaar. Het is inmiddels ruim twintig jaar geleden dat Jason Bost veroordeeld werd, maar hij heeft nog steeds last van de fouten die hij maakte als tiener. "Als je naar school wil gaan, kan je overheidshulp wel vergeten als je een drugsmisdrijf op je naam hebt staan. Ben je op zoek naar een woning, dan kom je niet in aanmerking voor sociale woningbouw. Je krijgt te maken met de ene na de andere wegversperring."

Bost is nu een advocaat, maar het duurde twee jaar voordat de Orde van Advocaten in New York hem accepteerde. "Dat kwam dus door mijn strafblad. Als advocaat kun je je ook automatisch registreren als notaris, maar dat werd mij geweigerd vanwege mijn eerdere veroordeling." Inmiddels beschouwt Bost zich als gelukkig. "Ik heb een goede baan, maar veel van mijn leeftijdsgenoten vielen terug in de wereld van de drugshandel. Of ze raakten verslaafd aan drugs. Het was hun enige ontsnappingsroute."

De First Steps Act die vannacht aangenomen werd, is onderdeel van een bredere trend. Ook afzonderlijke Amerikaanse staten nemen vergelijkbare maatregelen. Voor staatsparlementslid Jamel Holley is de hervorming van het strafrecht een noodzaak, omdat het bovenmatig de zwarte bevolking treft. Hij is de drijvende kracht achter strafrechthervorming in New Jersey.

"In mijn staat hebben zwarte inwoners twee tot drie keer meer kans om opgepakt te worden dan witte mensen voor een kleine hoeveelheid wiet. Witte wietgebruikers komen er met een tik met de vingers vanaf, ze betalen een boete en kunnen gewoon verder gaan met hun leven."

Zwarte wietgebruikers volgen vaak een ander traject. Ze worden gearresteerd, krijgen een lange gevangenisstraf en hebben hun hele leven hun last van een strafblad. Holley wil dan ook een stap verder gaan dan de federale wet. Hij wil niet alleen straffen verlagen en gevangenen vervroegd vrijlaten, maar ook het strafblad van ex-veroordeelden schoonvegen. Hij wil voorkomen dat ze dezelfde obstakels hebben waar Jason Bost voortdurend tegenaan loopt.

Bovendien is er nog een reden waarom strafrechthervorming noodzakelijk is, zegt Holley. "Geen staat die zoveel mensen oppakt als New Jersey. Gemiddeld worden hier elke dag 88 inwoners gearresteerd. Het kost onze staat elk jaar 130 miljoen dollar." Dit argument slaat aan bij Republikeinen en Democraten. Holley verwacht dat hij - net als in Washington - brede steun krijgt in het staatsparlement voor zijn voorstel.

Jason Bost is blij met de kentering in Amerika. "Voor mij persoonlijk is het niet zo belangrijk. Ik heb een succesvolle carrière achter de rug en over een paar jaar hoop ik met pensioen te gaan. Dit is vooral voor de jonge generatie."
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  donderdag 20 december 2018 @ 18:11:44 #39
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_183859246
quote:
New Zealand to hold cannabis referendum in 2020

The New Zealand government will hold a referendum on personal cannabis use at the 2020 general election - and it will be binding.

Justice Minister Andrew Little announced Cabinet had made the decision on Monday on his way into caucus on Tuesday morning.

"It will be held at the 2020 general election. The agreement is that it will be binding. There is a bit of detail to still to work through," Little said.

National Leader Simon Bridges suggested that the government was attempting to distract from the general election itself, but said he didn't have a problem with the referendum being binding.

"I'm pretty cynical that you've got a government here that wants to distract from the core issues of a general election," Bridges said.

He suspected two other discussed referendums would also be included on euthanasia and electoral reform, although Little has talked down those prospects.

Bridges would be voting against cannabis legalisation and said he hadn't smoked marijuana at any point in his life.

Little said he would not be using a mooted "citizens assembly" for policy development, something the Green Party had pushed for.

The Green Party negotiated the referendum during 'confidence and supply' talks to form the government.

That agreement stipulated the referendum would have to happen at or before the general election.

It's understood a Cabinet paper has been circulating on the issue for the last few months of 2018, with some issues still to be ironed out.

The Greens favoured passing a law to legalise marijuana prior to the actual vote, that would only be triggered if the referendum suggested that should happen.

That way a future government - possibly one the Greens are not part of - could not stretch out the timeframe for actually legalising cannabis. It would also mean the public could have a very clear idea of what a "yes" vote would mean in practice - unlike the situation developing after the United Kingdom's 2016 Brexit referendum.

Recent polling on the issue suggest the referendum will see the decriminalisation of marijuana.

An August 2017 Curia poll found 65 per cent of the country supported legalising or decriminalising marijuana for personal possession.

A huge 81 per cent supported decriminalising it for medicinal use - something the government have already moved on.

Green Party drug reform spokeswoman Chloe Swarbrick said the party was "stoked" with the news and encouraged Kiwis to vote "three ticks Green" in 2020.

"We've been working with Minister Andrew Little for the last year on the design and process of this referendum," Swarbrick said.

"The fact that it has been announced as binding and at the general election is fantastic news for evidence-based harm reduction policy in Aotearoa New Zealand.

"Illegal substances are exactly the opposite of controlled substances. Cannabis needs to be regulated."

Swarbrick said New Zealand should look at best practice from around the world.

"We don't have the re-invent the wheel here, because we have the opportunity to look at best-practise frameworks around the world that minimise harm," Swarbrick said.

"We want to avoid a scheme that repeats the problems we have with the alcohol industry or with corporate pharmaceuticals. Any model that prioritises profit – whether in the black market or by big business – typically puts people and safety second. We want community control and regulation that reduces harm."

ACT leader David Seymour welcomed the news.

"The overriding aim of our drug policy should be to prevent harm to children. This is not being achieved through the regime we have in place now," Seymour said.

"As we debate the merits of legalising cannabis, we should to look to jurisdictions in Canada, California and Colorado who have put in place more enlightened drug policy.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  vrijdag 28 december 2018 @ 20:17:41 #40
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_184040025
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  woensdag 9 januari 2019 @ 18:09:28 #41
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_184304240
quote:
Why some U.S. allies didn’t sign up for Trump’s pledge to fight drugs

President Trump began his week at the U.N. General Assembly with an event seeking to prompt action against the global drug trade.

“The call is simple,” Trump said at an event early Monday morning. “Reduce drug demand, cut off the supply of illicit drugs, expand treatment and strengthen international cooperation. If we take these steps together, we can save the lives of countless people in all corners of the world.”

Many countries agreed: According to the State Department, 130 signed the document supporting “action on the global war against drugs” at the event. That included countries big and small, from China and India down to Swaziland (now eSwatini) and Micronesia.

But there are 193 states in the United Nations. So why did 63 countries, including U.S. allies and major European nations like Spain, Germany and the Netherlands, decline to sign?

The clearest answer from a head of government came from New Zealand’s prime minister, Jacinda Ardern, who said this weekend that her country would not be signing the agreement. Speaking to reporters on Sunday, Ardern argued that the document wasn’t designed in a way that addressed New Zealand’s problems.

“We have a number of challenges that are quite specific to New Zealand and the particular drugs that are present, but also on taking a health approach,” Ardern said, according to Reuters. “We want to do what works, and so we’re using a strong evidence base to do that.”

The Norwegian Ministry of Foreign Affairs offered a similar view. “The US initiative this week in New York is positive, but we would have wanted a stronger emphasis on the health aspects of drug policies to be able to support this particular initiative,” spokesman Frode Overland Andersen said in a statement.

Most of the countries that did not sign have not publicly commented on the issue. According to a representative of one such country, many of the non-signatories view the U.S.-led document as too narrow compared with previously agreed upon U.N. provisions on drugs and are concerned that it left out considerations about human rights and appropriate punishments for drug offenders. The representative spoke on the condition of anonymity because they were not authorized to speak publicly about the subject.

The document itself pledged to support a four-pronged anti-drug strategy that calls for expanding education and treatment measures as well as increasing border security and working to stop drug production.

The Intercept reported last week that the document was nonnegotiable — an unusual step — and would not be considered an official U.N. document. It had already drawn criticism from advocacy groups that argue evidence shows liberalized drug laws have proved more effective in combating addiction and crime than strict enforcement.

Ahead of Monday’s event, the International Drug Policy Consortium released a statement criticizing the agreement and suggested that a number of countries who had liberalized their drug laws would be signing the document as they “prefer not to risk antagonizing Trump, who has already shown the world that he is both impulsive and vindictive."
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  vrijdag 11 januari 2019 @ 17:47:08 #42
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_184342544
Nederland was toch een drugs-exportland? 80% van de drugs zou naar het buitenland gaan. :D

quote:
Grootste marihuanavangst ooit in Spanje was ook bedoeld voor Nederland

De Spaanse autoriteiten hebben in Catalonië in totaal 2700 kilo marihuana in beslag genomen. De drugs stonden op het punt om via vrachtwagens vervoerd te worden naar Nederland en het Verenigd Koninkrijk, verstopt in onder meer bokszakken, bierfusten en poefs.

Volgens de Guardia Civil is het de grootste marihuanavangst ooit in Spanje. De totale straatwaarde van de drugs ligt op 30 miljoen euro. Bij de actie zijn 25 personen opgepakt. Onder de gearresteerden zit zeker één Nederlander.

Daarnaast werden invallen in zeventien panden gedaan, waarbij 160.000 euro aan contant geld in beslag werd genomen. Bij een van de criminelen was 75.000 euro verstopt in de garagevloer. In kustplaats Cabrera de Mar troffen agenten een laboratorium aan waarin hasjolie werd gemaakt.

De politie kwam de bende in april op het spoor, toen 400 kilo marihuana en 20 kilo hasj werden aangetroffen tussen pallets vol groenten en fruit in een vrachtwagen die onderweg was naar Nederland. Daarna zijn de criminelen gemonitord, om ze op heterdaad te kunnen betrappen.


[ Bericht 81% gewijzigd door Papierversnipperaar op 12-01-2019 17:13:38 ]
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  donderdag 17 januari 2019 @ 19:35:21 #43
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_184460354
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  zaterdag 19 januari 2019 @ 16:56:10 #44
445752 broodjepindakaashagelslag
Ik blaf niet maar ik bijt
pi_184494378
quote:
quote:
'Hennepslaaf' rukt op, politie schreeuwt om tips

WESTERVOORT - Voor het telen van hennep wordt steeds vaker gebruik gemaakt van slaven. In toenemende mate ontdekt de politie bij het oprollen van een wietkwekerij mensen in het pand die niet eens weten waar ze zijn en daar onder dwang planten verzorgen en wiettoppen moeten knippen. Burgers in Midden-Gelderland worden nu opgeroepen om eerder melding te maken van verdachte situaties.
Eric Reijnen en Suzanne Huibers 19-01-19, 06:56 Laatste update: 11:19

Dat zegt de Westervoortse burgemeester Arend van Hout, voorzitter van een Gelders samenwerkingsverband van gemeenten, politie, Openbaar Ministerie, Belastingdienst en de Regionale Informatie en Expertise Centra (RIEC) voor georganiseerde criminaliteit.

Cijfers zijn er niet: ,,Maar we treffen bij het oprollen van hennepkwekerijen steeds vaker mensen aan die nauwelijks Nederlands spreken en als slaaf worden gebruikt. Dat is echt schandalig."

Vaak gaat het om Vietnamezen, zowel mannen en als vrouwen, stelt Van Hout. ,,Als we die aantreffen in een hennepkwekerij, dan weten we dat het foute boel is.''


Tips

Probleem is dat de politie voor een belangrijk deel afhankelijk is van tips van burgers. Die komen er echter steeds minder binnen, blijkt uit cijfers van bijvoorbeeld Meld Misdaad Anoniem. Landelijk werden er in 2015 nog 231 tips gegeven over mensenhandel, in 2017 waren dat er 146. In Gelderland liep het terug van 19 naar 10. De exacte cijfers over 2018 worden naar verwachting eind februari gepresenteerd. ,,Maar ik kan wel zeggen dat de dalende lijn is voortgezet'', zegt Marc Janssen.

Volgens Van Hout is het probleem dat ,,veel mensen vaak de reflex hebben dat dit een zaak is van de politie." Dat klopt maar deels. ,,Je hoeft echt niet als privédetective op te treden. Maar meld het wel.''

Verdachte situaties zijn bijvoorbeeld bedrijfspanden waar ineens Aziatische mensen in wonen. Of woonhuizen waar mensen ineens op rare tijdstippen af en aan lopen.

Vietnamezen

Verschillende politiekorpsen constateren een toename van het aantal Vietnamezen dat bij het ontruimen van een hennepkwekerij wordt aangetroffen. Het gaat om illegale immigranten die hoge leningen hebben afgesloten om naar Europa te komen, vaak met Engeland als droombestemming.

Om die lening af te kunnen lossen belanden zij in een wietkwekerij, ergens in een woning of loods in Nederland. ,,Ook in Westervoort'', zegt Van Hout.

De vluchtelingen zijn de Nederlandse taal niet machtig, hebben vaak geen paspoort en zijn financieel afhankelijk van anderen. ,,Ze worden uitgebuit en als slaaf gebruikt'', herhaalt Van Hout. De burgemeester wil dat mensen weten hoe het er aan toe gaat in de hennepteelt. ,,Het gaat om bewustwording, zodat mensen bereid zijn om er melding van te maken als ze het vermoeden hebben dat er iets speelt in een woning in hun wijk.''


Campagne

Zijn gemeente hield al eerder een campagne waarin de burgemeester vroeg de aanwezigheid van hennepkwekerijen te melden. Van Hout informeerde zijn inwoners vooral over hoe ondeugdelijk de elektrische installaties van zo'n kwekerij zijn met brandgevaar als gevolg. ,,Je wilt niet dat je kind daarnaast slaapt.'' De campagne heeft volgens Van Hout in Westervoort meer meldingen van wietkwekerijen en beschrijvingen van de daarbij betrokken personen opgeleverd.


Hennepslaaf is onderbelicht fenomeen

Slaverij in de hennepteelt is een onderbelicht fenomeen. Bij mensenhandel gaat het doorgaans over seksuele uitbuiting (gedwongen prostitutie). Tussen 2013 en 2017 werden er meer dan 3000 slachtoffers gemeld bij expertise- en coördinatiecentrum Comensha, terwijl er maar ruim 200 gevallen bekend werden van criminele uitbuiting van mensen. En daarbij ging het dan vaak om verschillende vormen van diefstal.

Het aantal daadwerkelijke slachtoffers van mensenhandel - het meeste blijft onder de radar - ligt waarschijnlijk vele malen hoger. Volgens verschillende schattingen, onder meer van de United Nations Office ons Drugs and Crime, een bureau van de Verenigde Naties, zijn er jaarlijks 6.250 mensen slachtoffer van mensenhandel.

Concrete gevallen van slavernij in de hennepteelt zijn er weinig. In 2012 werd bij het oprollen van kwekerijen in de Brabantse plaatsen Veghel en Luyksgestel een 36-jarige Eindhovenaar opgepakt, die naar later bleek twee jaar was gebruikt als hennepslaaf.
Its hard to win an argument against a smart person, but it's damn near impossible to win an argument against a stupid person
  zaterdag 19 januari 2019 @ 18:01:40 #45
445752 broodjepindakaashagelslag
Ik blaf niet maar ik bijt
pi_184495607
quote:


quote:
Marokko ziet de Nederlandse xtc-pil steeds vaker intrede doen in hun land. De politie daar nam vorig jaar al dubbel zoveel pillen in beslag als het jaar daarvoor.

De meerderheid van de drugs komt uit Nederland, een kleine minderheid uit België. Bijna allemaal zijn de handelaren van Marokkaanse afkomst. "Soms zien onze scanners de xtc in voertuigen, verstopt tussen andere goederen. Andere keren zien onze agenten verdacht gedrag bij bepaalde figuren die de grens oversteken waarna we hun lading controleren", aldus Abderrahman Habib, hoofd van drugsbestrijding bij de nationale veiligheidsdienst.

"We arresteren ze ook weleens voordat ze aan de grens komen, omdat we informatie verzamelen over hun praktijken." Daarmee doelt hij waarschijnlijk op het onderscheppen van communicatie via telefonie en online.

In 2013 nam de nationale veiligheidsdienst, bekend onder de naam DGSN, voor het eerst een groot aantal xtc-pillen in beslag: 13.000. Vorig jaar nam de DGSN meer dan een miljoen pillen in beslag.

Goedkoop en geheim

Toch komen er nog veel in het land terecht. "Sinds drie jaar zie ik dat jongeren veel xtc gebruiken", zegt een bezoeker van dancefeesten, uit Marrakech, die anoniem wil blijven. "Want het is goedkoper dan alcohol. En je ruikt het niet. Dus als je politie tegenkomt of je moet daarna naar je familie, merken ze het niet."

Ze gebruiken het thuis of op feestjes, zegt de man. "En die feestjes worden steeds populairder. Vooral technofeestjes." Met festivals zoals Oasis en Atlas is de techno-industrie in Marokko de laatste drie tot vier jaar geëxplodeerd. "Maar ook op school gebruiken kinderen het, want het maakt je actief. Ook dealers zijn jong, vaak onder de 25", vertelt Amine uit Rabat.

Dankzij het internet wordt steeds meer bekend dat xtc beschikbaar is in Marokko dus jongeren willen het steeds meer uitproberen, denkt Habib van de DGSN.



Hajar is een van de mensen in Marokko die xtc gebruikt. Ze gebruikt vooral thuis. "Als ik blij wil worden. Dan doe ik het in een biertje of cola. Alles wat je nodig hebt is muziek en kauwgom voor als je gaat klappertanden." Hajar verkrijgt haar xtc via via. "Dat is niet gemakkelijk, want de handelaren zijn bang gepakt te worden dus lopen er niet mee te koop." Een pil kost zo'n 5 tot 10 euro.

"De handel is aantrekkelijk. De xtc is makkelijk te verstoppen en het verkopen ervan is winstgevend. Handelaren kopen het voor 3 tot 4 euro", zegt Habib.

Beter controleren

Habib geeft informatie over drugshandel meteen door aan Nederland. Nederland kan volgens hem wel meer doen om de drugshandel te stoppen. "Bijvoorbeeld internationale reizigers beter controleren", zegt hij.

Naast drugshandelaren pakken aan de grens doet de DGSN in samenwerking met andere organisaties ook aan preventie door voorlichting. Maar op scholen wordt er vrijwel niet over gesproken. Toch denkt Habib dat het drugsgebruik in Marokko vanzelf af zal nemen. "Als het nieuwe er vanaf is, zal het aantal gebruikers vanzelf wel minder worden."
Its hard to win an argument against a smart person, but it's damn near impossible to win an argument against a stupid person
  zaterdag 19 januari 2019 @ 18:11:21 #46
445752 broodjepindakaashagelslag
Ik blaf niet maar ik bijt
pi_184495755
quote:


quote:
De snelgroeiende cannabisindustrie betekent kassa voor Nederland. Tientallen Nederlandse bedrijven in de tuinbouwsector verdienen 'honderden miljoenen euro's' in deze nieuwe markt, blijkt uit een rondgang van RTL Z. Maar ze praten er liever niet over. "We hebben ook klanten in het Midden-Oosten."

Sinds twee jaar heeft tuinbouw-adviesbureau Delphy uit Bleiswijk een cannabisteam. De drie consultants geven advies over de optimale teelt van cannabis en begeleiden klanten bij het proces. "Of we nou een stappenplan maken voor chrysanten, tomaten, kamerplanten of voor wietplanten, dat maakt voor ons niet uit", zegt Jeroen van Buren van Delphy.

Groot aantal klanten

Ook tuinbouwtoeleverancier Ridder Groep heeft vorig jaar 'een groot aantal klanten' uit de cannabisindustrie erbij gekregen. "De vraag is enorm. Onze kantoren in Canada en Verenigde Staten houden zich nu primair bezig met de cannabismarkt," zegt Joost Veenman.

"Het is een mooie kans. Absoluut," beaamt Henk Verbakel van Havecon, een bedrijf dat kassen bouwt en de techniek levert. Havecon haalt op dit moment een derde van zijn totale omzet uit de hennepindustrie.

Legaliseren van softdrugs

Dat zal alleen maar meer worden, want de markt groeit explosief. In steeds meer landen wordt de teelt gelegaliseerd. Sinds kort staan Canada en negen Amerikaanse staten zowel medicinaal als recreatief gebruik van wiet toe. In Uruguay is dit al sinds 2013 het geval.

Ook verschillende Europese landen overwegen het legaliseren van de softdrug. Luxemburg wil het eerste Europese land zijn dat de productie, verkoop en het gebruik van cannabis legaliseert. Daarnaast zijn ook Griekenland, Portugal en Duitsland daarmee bezig.

Booming business

Grote investeerders ruiken geld. Het Californische marktonderzoeksbureau Grand View Research verwacht dat de wereldwijde markt voor legale medische en recreatieve marihuana in 2025 zo'n 146 miljard dollar waard is. In 2016 was de wereldwijde markt voor wiet nog rond de 9 miljard dollar waard.

Booming business dus en daar profiteert de BV Nederland ook van. Vooral in Noord-Amerika en Canada zitten grote partijen die gigantische bedragen investeren in de teelt van cannabis. Die hebben haast oneindige budgetten, maar heel weinig kennis.

Hoge productie

Die kennis kopen ze in bij de tientallen toeleveranciers in de tuinbouwsector. Denk aan kassenbouwers, makers van LED-belichting, bouwers van klimaat- en irrigatiesystemen en leveranciers van gewasbescherming. En Nederland heeft veel van dit soort bedrijven.

Van oudsher is ons land groot in de tuinbouw. "Nederland is gewend om een hoge productie te realiseren op een beperkt aantal vierkante meters", zegt Harm Maters van AVAG, de brancheorganisatie voor de tuinbouwtechnologie.

4 miljard euro in 2020

En die bedrijven lopen nu binnen op de honger naar kennis van de grote cannabisinvesteerders. Uit de rondgang van RTL Z blijkt dat het om honderden miljoenen gaat.

Maters heeft geen concrete data, maar acht die schatting realistisch. "Ik denk wel dat er zo’n 200 tot 300 miljoen euro geïnvesteerd wordt in Greenhouse technology". Maters benadrukt dat de cannabisindustrie nog steeds een klein onderdeel is. De waarde van de totale, brede business in Nederland schat hij op 4 miljard euro in 2020.

Terughoudend

Ook het Zuid-Hollandse Priva, dat de hele procesautomatisering in kassen levert, heeft sinds twee jaar klanten in de cannabisindustrie. Maar daarover is niks terug te vinden op de website. Volgens de woordvoerder is Priva daar terughoudend in, omdat het bedrijf ook klanten heeft in Rusland, China en het Midden-Oosten.

Daarin staat Priva niet alleen. De meeste bedrijven communiceren niet actief over hun werkzaamheden in de cannabismarkt. "Het wordt toch gezien als medewerking aan drugsproductie," zegt Verbakel van Havecon. "Terwijl het voor ons gewoon een product erbij is."

Bron • RTL Z / Frederique Dormaar
Its hard to win an argument against a smart person, but it's damn near impossible to win an argument against a stupid person
  dinsdag 22 januari 2019 @ 15:59:09 #47
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_184554612
quote:
Fors meer coke onderschept in havens

Opsporingsdiensten hebben het afgelopen jaar in Nederlandse en Belgische havens 74.000 kilo cocaïne in beslag genomen. Het jaar ervoor was dat 55.000 kilo.

Volgens de politie wordt Europa momenteel overspoeld met cocaïne. In Colombia wordt meer cocaïne dan ooit geproduceerd. Criminelen zijn op zoek naar nieuwe afzetmarkten en gebruiken de havens hier als doorvoerroute.

De meeste cocaïne die via Nederland binnenkomt, is bestemd voor het buitenland. Naar schatting wordt 90 procent verder gesmokkeld, zoals naar Engeland en Scandinavië. Dat Nederland zo'n belangrijke positie heeft in de internationale cokehandel, heeft volgens de politie onder meer te maken met onze goede infrastructuur.

De gevolgen zijn groot, zegt de politie. De handel gaat gepaard met veel geweld, zoals liquidaties, en werkt corruptie in de hand. Drugswinsten worden witgewassen en geïnvesteerd in de bovenwereld. Ook worden in sommige wijken jongeren geronseld om cocaïne te verkopen.

Samenwerking

De politie probeert de stroom te stoppen door nauwer samen te werken met buitenlandse opsporingsdiensten. Ook zijn er inmiddels Nederlandse agenten gestationeerd in Colombia.

Vooral in dat land neemt de productie de laatste jaren enorm toe. In 2015 werd 900 ton coke geproduceerd, een jaar later was dat al gestegen tot 1300 ton. Volgens de politie is die hoeveelheid sindsdien verder gegroeid.

Daarna gaan de drugs naar Costa Rica, Panama, Ecuador, Brazilië, Suriname en de Dominicaanse Republiek. Nederlanders hebben daar strategische posities ingenomen om de transporten te organiseren.

Bijna driekwart van de wereldwijd onderschepte cocaïne wordt overigens in die zes landen in beslag genomen. Zo werd onlangs nog een partij van 2300 kilo coke gevonden in Paramaribo. Nog geen week later werd een rijstexporteur doodgeschoten, die verantwoordelijk werd gehouden voor het mislukte transport.

Duikboten

De meeste drugs worden met containerschepen naar Europa gesmokkeld, maar criminelen gebruiken ook eigen boten, vliegtuigen en zelfs duikboten.

De cocaïne komt meestal binnen in Antwerpen en Rotterdam, maar de laatste maanden is Vlissingen ook populair bij criminelen. Volgens de politie worden steeds vaker kleinere zeehavens gebruikt, waaronder ook Zeebrugge en Gent.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  dinsdag 22 januari 2019 @ 19:49:25 #48
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_184558821
quote:
Mexico's murder rate broke new record in 2018 as drug war drags on

Figures show 28,816 homicides, a 15% increase over the previous year, attributed to drug war and other illegal markets
quote:
Mexico’s murder rate broke a new record in 2018 as the country’s drug war dragged on and criminal groups fought for control of an increasingly diversified range of illegal activities.

Figures released this week by the country’s public safety secretariat show that 28,816 homicide case files were opened in 2018, a 15% increase over the previous year.

In recent years, violence has exploded in previously peaceful areas of the country such as Quintana Roo state, which registered 763 homicides in 2018 – double the 2017 figure.

Conflict in Quintana Roo – home of the Caribbean resort cities of the “Mexican Riviera” – has been attributed to a struggle for smuggling routes and local drug markets, but in other regions, violence has been driven by other illegal markets.

In the western state of Guanajuato, homicide rates have been sent soaring by an epidemic of fuel theft – in which gasoline is siphoned from pipelines. Guanajuato, the country’s conservative, Catholic heartland recorded 2,609 homicides in 2018, making it the most murderous state in Mexico.

The new murder figures underline the scale of the challenge facing President Andrés Manuel López Obrador, who took office on 1 December promising to calm the country after 12 years of a militarised crackdown on drug cartels and organised crime.
Het artikel gaat verder.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  vrijdag 25 januari 2019 @ 18:09:08 #49
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_184617377
quote:
Delftse coffeeshops mogen open, maar blijven dicht

De eigenaar van de beschoten Delftse coffeeshops The Game en The Future wil zijn zaken verkopen. Na een reeks geweldsincidenten werden de coffeeshops eind oktober gesloten door burgemeester Van Bijsterveldt. De gemeente laat nu weten dat ze morgen weer open mogen gaan, maar dat de eigenaar de zaken dicht houdt.

De burgemeester schrijft in een reactie aan Omroep West: "De coffeeshops mogen weer open vanaf 26 januari. Daadwerkelijk openen is een zaak van de ondernemer. De eigenaar van de coffeeshops heeft laten weten dat hij heeft besloten de coffeeshops niet meer zelf te exploiteren. Hij is voornemens zijn zaken te verkopen." De eigenaar wil zelf niet reageren op het nieuws.

De gemeente sluit niet uit dat er coffeeshops in de panden blijven zitten. Een nieuwe eigenaar moet wel een nieuwe vergunning aanvragen.


Handgranaten

In mei werd er voor het eerst geweld gebruikt: The Future werd toen beschoten. Ruim een week later ontploften er handgranaten bij beide coffeeshops. In september en in oktober waren er weer schietincidenten.

Bij de laatste schoot de politie op een verdachte, die wist te ontkomen. Later die nacht werd er bij het ziekenhuis in Zoetermeer een 18-jarige man met een schotwond achtergelaten. Hij overleed dezelfde dag.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
  vrijdag 25 januari 2019 @ 19:25:41 #50
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_184618653
VOC-mentaliteit:

quote:
Signify verdient stiekem 'tientallen miljoenen' aan de cannabisindustrie

Signify, de voormalige lichtdivisie van Philips, houdt het liever stil, maar het bedrijf profiteert volop van de groeiende cannabismarkt. Het beursgenoteerde bedrijf, dat marktleider is op het gebied van LED-belichting in de tuinbouw, vreest echter voor zijn reputatie en loopt er daarom niet mee te koop.

"Laatst hadden wij nog een grote order met 8000 LED-lampen waarbij de binnenhuls van Signify is", zegt een kassenbouwer tegen RTL Z over een opdracht die hij uitvoerde voor een Canadese cannabisteler.

Uitzonderingen op de regel

Signify zelf is niet zo open over de leveringen aan de cannabisindustrie. Wie aan de woordvoerder van het bedrijf vraagt op welke manier het bedrijf profiteert van deze snelgroeiende markt, krijgt een algemene reactie.

"In lijn met onze Global Business Principles, is het ons beleid om geen verlichtingsproducten te leveren aan de cannabisindustrie. Hierop zijn echter case-by-case uitzonderingen mogelijk in landen waar bepaalde toepassingen door de lokale wet en/of relevante overheid zijn toegestaan."

Maar dat het alleen om 'case-by-case uitzonderingen' gaat, lijkt niet waar. Verschillende tuinbouwbedrijven die zelf actief zijn in de cannabismarkt bevestigen aan RTL Z dat Signify flink casht dankzij de nieuwe markt die is ontstaan nadat verschillende landen de productie van cannabis legaliseerden. Geen van hen wil met naam genoemd worden, om geen business kwijt te raken.

Signify verdient er 'tientallen miljoenen' aan, bevestigt een toeleverancier uit het Westland die veel klanten heeft in de cannabisindustrie. Signify wil het bedrag niet bevestigen noch ontkennen. "Dat zijn uitspraken die ik aan die partijen overlaat. Op dat niveau delen wij sowieso nooit cijfers", aldus de woordvoerder.

Illegale hennepteelt

Een kassenbouwer vult aan: "Het is hun dingetje, indoor teelt. En cannabis is gewoon een onderdeel van die teelt". Iedereen profiteert volgens hem van de hennephype, Signify ook. Hij begrijpt wel waarom Signify het liever stil houdt, 'je schreeuwt niet van de daken dat je geld verdient aan deze industrie'.

Dat Signify er niet mee te koop loopt, is te begrijpen. In het verleden is de voormalige lichtdivisie van Philips een aantal keer in verband gebracht met illegale hennepteelt in Nederland. De teelt van cannabis is nu weliswaar in een aantal landen legaal, maar dat is het in Nederland nog steeds niet en het beursgenoteerde bedrijf wil niet meewerken aan strafbare feiten.

Personeel vrijgemaakt

Signify worstelt al jaren met de kansen in de cannabismarkt. In 2016 noemde Jeff Cassis, senior vice-president van Philips Lighting, de legalisering van softdrugs in de Verenigde Staten 'een geweldige kans', schreef De Telegraaf. Op het hoofdkantoor in Nederland schrokken ze van die uitspraak, dus liet de woordvoerder Van Philips Lighting direct aan de krant weten dat het bedrijf 'deze industrie niet ondersteunt'.

Weer een andere toeleverancier weet te vertellen dat er bij Signify 'een fte is vrijgemaakt om zich met de cannabismarkt bezig te houden'. Deze medewerker adviseert partijen welke lampen je nodig hebt bij cannabisteelt en hoeveel je er dan nodig hebt. De woordvoerder van Signify ontkent niet dat dit het geval is, maar wil ook niet bevestigen.

Canadese cannabiskassen

Signify levert weliswaar niet direct aan telers van cannabis, maar wel indirect. Tussenpartijen die werken met lampen van Signify, doen namelijk wel zaken met klanten die actief zijn in de wietteelt. Zo belanden die lampen alsnog in de grote Canadese cannabiskassen. Tussenpartijen zijn onder andere Gavita, Hortilux of Megaphoton, laat een andere specialist uit de tuinbouwsector weten aan RTL Z.

Het is niet verwonderlijk dat cannabistelers bij de lampen van Signify uitkomen. Het bedrijf is marktleider op het gebied van LED-belichting in de tuinbouw.

Investeerders ruiken geld

Sinds oktober vorig jaar is in Canada zowel medicinaal als recreatief gebruik van wiet toegestaan. Ook in negen Amerikaanse staten is dit het geval.

Grote investeerders ruiken sindsdien geld. Het Californische marktonderzoeksbureau Grand View Research verwacht dat de wereldwijde markt voor legale medische en recreatieve marihuana in 2025 zo'n 146 miljard dollar waard is. In 2016 was de wereldwijde markt voor wiet nog rond de 9 miljard dollar waard.

Geen marktleider

Als Signify de legale cannabismarkt helemaal zou omarmen, dan zou het bedrijf nog veel meer kunnen verdienen dan het nu doet. "Ze hebben geen groot marktaandeel in Canada en de Verenigde Staten", vertelt een kenner uit de markt. "Wat betreft led is Fluence marktleider en voor HPS-licht is dat Gavita."
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')