Ik ben zo langzaamaan weer wakker aan het worden uit mijn songfestival-winterslaap, en het lijkt me leuk om met jullie mee te speculeren over onze inzending voor Israël. Ik heb vorig jaar al af en toe mee geschreven en erg genoten van alle discussies rond Waylon en het krumpen, en het lijkt me leuk om nu vanaf het begin van “het seizoen” met jullie mee te schrijven! Hoewel ik al weer aardig wat discussies rond onze potentiële inzending gemist heb zie ik
.
Anyways, ik hoop dat we in 2019 de lijn van de afgelopen jaren gaan voortzetten qua inzending, en kiezen voor een artiest die op eigen benen kan staan. Iemand die eigenzinnige keuzes durft te maken, authentiek is, het liefst zijn of haar eigen nummers schrijft, die al jaren podiumervaring heeft, en een dijk van een stem heeft. In mijn optiek heb je met zo iemand de meeste kans op succes. Ik vond Waylon om deze redenen vorig jaar een geweldige keuze, maar ook de Common Linnets, Douwe Bob, Anouk en Ogene waren juist daarom volgens mij succesvol (ok, dat nummer van Ogene was verschrikkelijk, maar wel helemaal typisch hun).
Ik zou dan ook een stuk minder blij zijn met Maan en Davina, omdat ik het idee heb dat ze compleet afhankelijk zijn van een goede liedjesschrijver en een act die volledig voor hun uitgedacht is. En tsja zo’n liedjesschrijver gaat natuurlijk een liedje schrijven dat “uitermate geschikt is voor het songfestival”. En juist de afgelopen jaren waren het de niet-zo-typisch-songfestival-nummers die hoge ogen gooiden...
Ik zou het liefste Ruben Hein naar het songfestival sturen volgend jaar. Met een mooi jazzy liedje, zwoel gezongen achter de piano
. Ik denk dat hij een grote verrassing zou zijn!