quote:
Op donderdag 1 november 2018 19:10 schreef Molurus het volgende:[..]
Ach, mijn standpunt hierin is in elk geval consistent: dit is precies de reden dat ik denk dat jij niet goed wijs bent.
Het is allemaal niet zo ingewikkeld: je kunt een computer analyseren tot je een ons weegt, je kunt niet weten hoe het is om een computer te zijn. Dat betekent nog niet dat daar een "hard problem" is. Jij bent domweg niet die (specifieke) computer. Er is verder niets dat daar om een verklaring vraagt.
(Overigens kun je hier voor 'computer' elk ander willekeurig ding invullen. Obama, een hamster, de planeet Jupiter, etc. Het verandert niets aan het punt.)
Ja, het feit van een eerste persoonsperspectief/subjectiviteit blijft bestaan waardoor je er per definitie niet van buitenaf in kunt komen. We zitten allemaal vast in ons eigen bewustzijn en kunnen alleen raden naar de subjectieve ervaring van andere wezens of inderdaad zelfs objecten.
Het heeft veel tijd gekost voor jou om dat toe te geven trouwens, maar ik vind 'the hard problem' wel dieper dan dat. De meeste neurologen zullen wel toegeven dat het lastig te zien is hoe een stel reacties in de hersenen kwaliteiten kunnen produceren. Sterker nog, het is onmogelijk te zien hoe dat kan.
Hoe uit sterrenstof uiteindelijk de kwaliteiten ontstaan van kleur, geur, emotie, et cetera, is fundamenteel mysterieus. Het is een 1+1=3 (1+1=rood?) situatie, ergens lijkt het niet te kloppen. Het één (onbewuste materie) is van een andere orde dan het andere (kwaliteiten/mentale toestanden). Maar maak je geen zorgen, ik ga hier geen bewustzijnstopic van maken
quote:
Op donderdag 1 november 2018 19:10 schreef Molurus het volgende:Het lijkt mij dat zijn ideeen over bewustzijn (de filosofische aspecten daarvan), vrije wil en moraliteit allen redelijk onzinnig zijn.
Dat je het niet eens bent met zijn positie met betrekking tot het bewustzijn (min of meer de positie van Nagel en Chalmers) kan ik begrijpen vanuit jouw achtergrond, maar Harris' positie over de vrije wil is niet onderuit te halen.
Hij heeft namelijk niet alleen verstand van het brein, hij is ook enorm bezig geweest met meditatie en verlichting. Vanuit die ervaring met meditatie is hij tot de conclusie gekomen dat de vrije wil niet alleen objectief onverdedigbaar is, je kunt subjectief ook
voelen dat je geen vrije wil hebt. Let maar op, waar komen je gedachten en emoties vandaan? En wanneer je jezelf overwint door op je dieet te letten of wat dan ook, wat heeft de balans omgezet naar die beslissing?
De Charles Whitman case die hij noemt en het doortrekken naar het hele brein (ook zonder tumor die tegen de amygdala drukt) is met geen speld tussen te komen. Als de hersenchemie verandert dan verandert het gedrag, het is een input/output systeem. Er is geen onzichtbaar mannetje in de hersenen die een vrije wil kan forceren of iets dergelijks.
Sam Harris en Lawrence Krauss zijn ook intellectuele vrienden, Lawrence Krauss vindt ook dat een deterministisch universum niet te combineren is met een vrije wil. Dan heb je al een natuurkundige, neurologische én subjectieve basis om het idee van een vrije wil te verwerpen.
Het verandert alleen weinig aan hoe je je leven inricht omdat je toch de inzet moet blijven geven om van A naar B te komen, niemand gaat de hele dag op zijn kont zitten omdat de wereld gedetermineerd is.