Niet ambitieus, herkenbaar?

Dit is een leuke film over een man die een cariereswitch maakt omdat zijn baan hem wurgt,

Big Five? Is er een vijfde bijgekomen?

Als je dat niet trekt, idd ander werk zoeken, waar jij je beter bij voelt. Anders zit je straks nog met een burnout thuis.

Ik ben zelf ook niet super ambitieus en trek ambitieuze workaholics ook erg slecht. Liever een fijne werksfeer, je kunt jezelf ook ontwikkelen buiten je werk.

Met een burn out zul je ook niet snel carrière maken.
In het begin is iedereen ambitieus, maar dit kun je beter los laten. Want met elke extra stap naar boven, wordt de prestatie en werkdruk ook weer groter. En dan gaat "jouw toekomstige" vrouw zeuren dat je zo weinig tijd hebt voor haar en de kids.
En tegelijkertijd krijg je deadlines, wordt je zelfs op jouw schaarse vakantie nog gebeld met vragen... en of je die en die nog even wilt bellen voor die en die contracten etcetera.

Nee, dat woord ambitieus heb ik losgelaten. Daar zoeken ze maar een andere useful idiot voor.

quote:

Op donderdag 25 oktober 2018 23:48 schreef possetje het volgende:
Dit is een leuke film over een man die een cariereswitch maakt omdat zijn baan hem wurgt,

American Beauty Trailer

Je bedoelt die gast van 40 die zijn manager chanteert voor een zak geld, en daarna in zijn garage wiet gaat roken terwijl hij geilt op het 16-jarige vriendinnetje van zijn tienerdochter?

Goede film wel, maar niet echt een typische carriereswitch.

quote:

Op vrijdag 26 oktober 2018 00:58 schreef Harvest89 het volgende:

[..]

Je bedoelt die gast van 40 die zijn manager chanteert voor een zak geld, en daarna in zijn garage wiet gaat roken terwijl hij geilt op het 16-jarige vriendinnetje van zijn tienerdochter?

Goede film wel, maar niet echt een typische carriereswitch.

baas die net half jaartje op dat bedrijf werkt commandeert man die daar al 20 jaar werkt om bullshit cv te gaan typen voor baan die hij allang heeft, en geilen op jong meisje is niet echt het woord, was aardig romantisch ook,

quote:

Op vrijdag 26 oktober 2018 02:20 schreef possetje het volgende:

[..]

baas die net half jaartje op dat bedrijf werkt commandeert man die daar al 20 jaar werkt om bullshit cv te gaan typen voor baan die hij allang heeft, en geilen op jong meisje is niet echt het woord, was aardig romantisch ook,

Hmm, I will give you that one.

Hoezo voelt het als opgeven? En wat geef je dan op?

Dus je gaat minder doen voor hetzelfde geld en je denkt dat je daar gelukkiger van wordt. Dat lijkt me niet zo'n hele moeilijke beslissing. Ik zie het als een sterke karakter eigenschap dat je voor je zelf weet dat dit niet je ding is. Veel mensen gaan voor het uiterlijk vertoon die bij een ambitieuze baan horen.

Het is prima om blij te zijn met een baan waarbij je ‘minder hoog staat op de apenrots’. Sommige mensen gedijen wel beter in zo’n omgeving.

Zelf heb ik liever een combi van goed werk en een goede sfeer. De mogelijkheid om minder dan fulltime te werken is ook fijn.

Doe wat jou gelukkig maakt. Ik werk ook niet voor niks niet in zo'n hypercompetitieve omgeving. Doodvermoeiend, met vooral geldgerichte mensen. Ik ben liever mensgericht maar dat terzijde. Kies voor jezelf, lekker boeiend wat andere mensen daarvan denken. Als jij niet gelukkig bent op je werkplek, ga dan voor die andere werkplek.

Je weet wat je wilt. Vraag daarom eens af waarom je het niet doet.

Ik kan het je wel vertellen. (angst voor) externe druk. Wellicht niet op directe wijze, maar wel in je hoofd. Misschien 'wat anderen er van vinden'? Of omdat je 'ambitieus hoort te zijn en altijd naar het hoogst mogelijke dient te streven'?

Je weet al wat jou gelukkig maakt. De vraag is of je voor jezelf gaat kiezen of voor de (imaginaire) anderen.

Je hebt je vanaf het vmbo naar een baan bij een van de big four gewerkt en je denkt dat je niet ambitieus bent.

Er zullen er altijd ambitieuzer zijn en meer willen en er meer voor over hebben. Maak je niet druk, je hebt het uitstekend gedaan. En als je bij een dergelijk bedrijf niet aard, dan gewoon ergens gaan werken wat beter bij je past.

Je moet het ook zeker niet zien als falen! Hoeveel mensen denk je dat op het vmbo begonnen zijn en ooit komen waar jij nu zit?

Om mij heen zie/zag ik ze ook veel. Vaak starters of mensen die hooguit paar jaar afgestudeerd zijn. Als ik ze dan zie dan denk ik echt, hoe houd je dat nou vol jaar in jaar uit? Waarschijnlijk realiseren ze het zichzelf nog niet.

Het is wel goed om ambitieus te zijn maar vaak gaat het hand in hand met te veel en te snel willen.

Zelfde schuitje hier met dien verstande dat ik mij kapot verveel op het werk.

Je moet zorgen dat je leuk werk hebt + jezelf ontwikkelen maar je echte geluk moet je buiten werk om zoeken. Zodra je uit de rat race stapt wordt het leven een stuk leuker.

Wat is ambitieus zijn? Carierre maken? Veel geld verdienen? Macht en rijkdom?
Volgens de encyclopedie wel.

Ik werk in de zorgsector. Ik merk aan veel dingen dat ik het makkelijk aan kan. Ik denk eerlijk gezegd dat ik wel meer kan. Maar mijn doel is die mensen gelukkig te maken, mede door mijn makkelijke leven dat ik heb kan ik dat hopelijk overdragen.

Ik vind mij zelf wel ambitieus, alleen niet richting geld en het hogerop zoeken.

Doe alleen maar wat je leuk vindt zou ik zeggen, laat dat je ambitie zijn.

Kijk dit even. Voor de ambitieuze mensen onder ons, zonder tijd: de conclusie wordt verklapt tussen 5:50 en 6:22 minuut.

Ik heb zelf een soortgelijke stap gezet, en heb er geen spijt van

Sowieso voelde ik me soms al een beetje een alien in die 'competitieve' omgeving. Ik kon goed doen ''alsof'' ik één van hen was en gelijkgestemd was, maar ik heb zeer regelmatig op mijn werk alles en iedereen even zitten observeren en gedacht : wauw, wat bezielt al deze mensen.

Nu ben ik sowieso niet heel erg statusgericht, dus de beslissing was voor mij niet moeilijk.

Het nadeel van een bank is (in mijn beleving) dat het allemaal wel veel onpersoonlijker en tijdelijker is. Veel mensen bij een big 4 kantoor spannen zich toch echt in om precies daar te willen werken en zijn ook buiten werk of bijvoorbeeld op vrijdagmiddag bij de borrel aanwezig.

Bij een bank is het toch meer : iedereen doet zijn/haar ding, het salaris komt van de grote hoop. Op de werkvloer lijkt het allemaal erg belangrijk, maar uiteindelijk is de organisatie zo groot en inefficiënt, dat niemand zich écht verantwoordelijk voelt. Ik heb in meerdere lagen van de bank gewerkt, en overal (zowel meer aan de voorkant als op de centrale juridische afdeling) heerst toch wel een beetje een afstandelijke sfeer : mensen die er jaren hebben gewerkt, een nieuwe baan vinden en met een fles wijn en een handdruk de deur uitlopen na 15 jaar dienstverband Ook wel echt veel collega's die hun snor drukken bij borrels en andere activiteiten naast werk, want ''de kinderen wachten''.

Ergens heeft het wel wat, maar soms stoort het me ook wel. Ik heb ook bij elke werkgever waar ik voor heb gewerkt altijd wel een groepje collega's gehad waarmee ik buiten werk dingen ondernam soms (etentje ofzo). Bij de bank vond ik dit veel lastiger, want mensen weten niet hoe snel ze hun tas moeten inpakken einde werkdag. Als dat je niet boeit, zou ik zeker de stap maken, maar ik vind het soms wel wat kil hier.

quote:

Op vrijdag 26 oktober 2018 14:53 schreef Jardis het volgende:
Wat is ambitieus zijn? Carierre maken? Veel geld verdienen? Macht en rijkdom?
Volgens de encyclopedie wel.

Ik werk in de zorgsector. Ik merk aan veel dingen dat ik het makkelijk aan kan. Ik denk eerlijk gezegd dat ik wel meer kan. Maar mijn doel is die mensen gelukkig te maken, mede door mijn makkelijke leven dat ik heb kan ik dat hopelijk overdragen.

Ik vind mij zelf wel ambitieus, alleen niet richting geld en het hogerop zoeken.

Doe alleen maar wat je leuk vindt zou ik zeggen, laat dat je ambitie zijn.

Toppost

quote:

Op donderdag 25 oktober 2018 23:46 schreef MichaeIScott het volgende:
Hey mensen,

Ik zit ergens mee en wil het graag delen om wat inzicht van anderen te krijgen.

Eerst iets over mijzelf, ik ben ooit begonnen op het vmbo en heb doorgestudeerd tot aan een universitaire master. Ik werk nu inmiddels enkele jaren (<5) voor verschillende organisaties maar ik merk dat ik niet helemaal "happy" ben bij mijn laatste twee werkgevers. Het is een Big Five (edit: Four ) kantoor waar ik omsingeld ben door hypercompetitieve mensen. Het werk zelf vind ik leuk om te doen maar ik voel mij niet op mijn plek en ik word er moe van. Ik heb ooit een persoonlijkheidstest gedaan en er stond in dat ik erg doelgericht kan zijn, maar dat dat niet gelijk staat aan ambitie hebben.

Nu zat ik er aan te denken om vier dagen te werken bij een bank waar een goede werksfeer heerst. Het is wel een heel ander wereld dan zo'n accountantsbureau en dat is misschien maar goed ook, daarnaast ga ik er minimaal op achteruit wat salaris betreft (eigenlijk niks, ik zit in een goede sector). Aan de andere kant zit ik er wel mee dat ik het gevoel heb dat ik aan het opgeven ben. Ik zit nog enorm te twijfelen, maar ik zou denk ik gelukkiger zijn in een andere omgeving. Enige "nadeel" is dat ik dan wel langzamer carrière kan maken.

Hoe kijken jullie hier tegen aan?

Minder werken? Lekker doen. De eerste paar jaar het snot voor je ogen werken om een beetje te klimmen en te groeien is prima. Op een gegeven moment krijg je toch andere prioriteiten in je leven. Zeker als je een bepaald salaris hebt dan zul je denk ik merken dat tijd steeds kostbaarder is. Je moet dat wat je verdient ook nog uit kunnen geven zeg maar. Op een gegeven moment is de deal meer tijd inleveren voor meer geld niet persé een goede.

Bovendien gaat ambitie in mijn beleving niet alleen over werk. Er is (veel) meer in het leven dan werken. Als je ambitie is om een rijk leven te leven dan kan dat in mijn beleving helemaal niet als je alleen maar werkt.
Sinds ik kinderen heb werk ik vier dagen. Ik ga denk ik niet meer terug naar vijf als dat niet hoeft. Het belemmert me vooralsnog ook niet in mijn carrière. Dus die vijfde dag vul ik straks wel in met andere dingen. Politiek, of gewoon hobby, dat zien we dan wel weer. Nu zie ik lekker mijn kleintjes groot worden en hebben zij een vader die er ook voor ze is.

Tenzij status echt jouw ding is. Dan lekker doorwerken en een beetje in dat kringetje van andere carrièrejagers blijven hangen. Beetje elkaar opjutten, met elkaar optrekken, en waarschijnlijk je leven beperken tot het werk en de borrels daar omheen. Ook prima, moet iedereen zelf weten.

Waarom moet je mega ambitieus zijn?

quote:

Op zaterdag 27 oktober 2018 11:52 schreef Chai het volgende:
Apenrots ambitieus is natuurlijk niet de enige vorm van ambitie.

Ik zocht op Google welke definitie staat voor 'ambitieus'. Daar staan dingen als:

'ijverig om een betere positie te krijgen' ' eerzuchtig' ' je wilt hogerop' 'Begerig naar macht '
(dit zijn wel de extreemste)

Vreselijk als dit je doel is. Ik zie soms dingen op het werk die echt beter kunnen. Ik maak er dan mijn taak van om dat op te pakken. Ik zou in bepaalde sectoren een bonus voor krijgen, misschien wel een functie hoger en ik heb dan meer macht (omdat ik dan mensen moet aansturen).

Maar hoe 'doelloos' zou het zijn als je doel zou zijn om hoger op te komen. Ik wil gewoon dat iets beter loopt, verder niet. Ik wil daarna ook prima de WC's schoonmaken hoor (waar niets mis mee is, maar wordt niet gezien als een eervolle taak).

ik denk niet dat je als doel moet hebben 'hogerop komen'. Maar jij ziet dingen die beter kunnen, en toevallig is dat een functie hoger en verdien je er wat meer mee.

[ Bericht 2% gewijzigd door Jardis op 27-10-2018 15:19:23 ]