Relatie onder druk

UPDATE: Opnieuw gepraat. Vriendin geeft aan dat ze afgelopen tijd (iets te) veel heeft nagedacht en daardoor op deze gedachte kwam. Heb aangegeven dat dit veel met me deed en dat ik ook echt verder wil, maar op een manier die bij ons en onze situatie past. Trouwen past daar op dit moment gewoon niet in gaf ze toe. Ze schrok ervan dat het zoveel met me deed en dat chantage eigenlijk nooit haar bedoeling was. (het woord chantage heb ik nooit in de mond gehad trouwns).
Haar manier van communicatie geeft wel de serieusheid van de situatie aan, dat we echt verder moeten.

Wat hier veel gesuggereerd wordt klopt ook, ze ervaart best veel druk vanuit haar omgeving over hoe trouwen en samenwonen eruit hoort te zien. Het highschool/biblebelt ideaal. Ze dacht ook dat het krijgen van een eigen plekje ons echt goed zal doen. Daardoor wordt de druk van anderen die een idee hebben bij hoe het hoort sowieso minder. Toch vindt ze het lastig om te beslissen of ze dan ook echt al samen wil wonen, toch door dat biblebelt effect. Zo zit het er bij haar nou eenmaal ingeslepen. Ik merk dat ik daar toch al wat liberaler en minder traditioneel in ben.

Het gevoel dat ik een paar maanden geleden ventileerde in een topic is na afgelopen paar dagen eigenlijk wel volledig weg, denk dat dat een puberaal/studentikoos idee was dat de kop een beetje opgestoken heeft.
"een man weet niet wat 'ie mist, tot ze er niet is." snap ik nu wel aardig. Goeie les denk ik.

Het vervolg is dat er wat meer vaart komt achter het zoeken naar een eigen plekje, huren of kopen is allebei een optie. De eisen zijn daardoor ook wat verlaagd. Samen klussen schept ook een band. Er wordt zelfs gezegd dat je elkaar dan pas leert kennen (:P)Binnenkort gaan we een weekendje weg. Dat zal sowieso wel eens goed voor ons zijn. Afgelopen periode lukte dat niet doordat ik een vrij intensieve hobby had.