R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik weet niet wat ik moet doen. Dit gaat over mijn vader. Voel me klote nu. Ik doe heel vaak mijn best om hem een goed gevoel te geven, gek genoeg interesseert mijn gevoel hem geen ruk lijkt het.
Ik ga mee als hij dat vraagt. Bijvoorbeeld spullen halen via marktplaats of kook voor hem als mijn moeder op vakantie is en kook ook vaker voor mijn ouders zonder reden. Met hem samen theetje drinken of ergens buiten wat drinken, zodat hij zich niet alleen voelt. Terwijl ik hem eigenlijk een zeikerd vind en iedereen om hem heen op eieren loopt.
Hij doet aardig als alles volgens zijn straatje gaat, maar o wee als iets niet helemaal gaat zoals hij het wil. Mijn broertje en zusje gaan niet echt met hem om. Toch lijkt hij hen meer te respecteren en te vertrouwen. Zo ook met auto's. Vandaag vroeg hij me mee om een schilderij op te halen, ik heb google maps. Hij ook. Blijkbaar vraagt hij me mee voor de gezelligheid? Ik heb dr eigenlijk nooit zin in. Hij vraagt me mee en vraagt of ik wil rijden en ik aarzelde al. Want mn pa kan echt een lul zijn en zijn auto is heilig. Ik zei dat ik niet hoefde te rijden en de navigatie in de gaten zou houden. Helaas hamerde hij er op. Letterlijk 2 seconden nadat we uit de parkeerruimte waren, begon het gezeik al. Ga meer naar rechts blabla. Gewoon hele tijd aan het zeiken. Hij kan het niet laten, zo was hij ook met mijn moeder. En 1 sec. later zei hij: je wordt helemaal ziek in je hoofd door zo naar je telefoon te kijken. Pardon??? (ik had die foon gewoon rechtop in het vakje bij de koppeling gezet. En ik weet wat ik doe, ik keek er ff kort zijdelings naar. En de auto is gewoon automaat, dus dat is geen probleem. Heb al 7 jaar mijn rijbewijs en nooit ongelukken gemaakt). Daarna pakte hij die telefoon letterlijk weg en ging de google maps uitzetten en mijn whatsapp gesprek van een vriendin kwam tevoorschijn. Ik schrok van zijn actie. Ik vond dit allemaal best brutaal en bot van hem, dus ik pakte mijn telefoon af. Hij zei toen heel geïrriteerd..ik rij wel. Ik voelde me net dat geslagen, vernederde kindje weer, zo vernederd.
Ik heb diploma's, werk, ben onafhankelijk. Maar dr is niks veranderd. *Hij blijft een lul. Mijn moeder blijft een feeks.* Ik stapte aan de andere kant weer in....ik haatte mijn leven weer intens. Zo verschrikkelijk intens. En van binnen voelde het alsof ik in elkaar werd getrokken, het deed pijn. Dit gaat al mijn hele leven zo.
Mijn vader die altijd zit te zeiken en aan wie ik niks heb, mijn moeder die áltijd raar heeft gedaan. Mijn pa die me een keer uitschold voor hoer omdat ik te hard muziek luisterde. En toen ik een keer als 15jarige in mijn kamer mijn pyjama aandeed, en hij kwam per ongeluk naar boven zei hij dat ik het expres deed zodat hij het zou zien. Vooral dat laatste had zoveel indruk gemaakt (ik was toen zo onschuldig en klein). Ik was zo geschrokken dat ik sindsdien weigerde om met ontblote armen rond te lopen. Het was zo genant.
Mijn ouders die me vroeger zo vaak hebben geslagen. Wtf doe ik verkeerd? Heel mijn leven heb ik alles gedaan zodat zij meer van me zouden houden en trots op me zouden zijn. Ik dacht dat als ik zelfstandig en onafhankelijk zou zijn en hen zou helpen waar nodig ..zij eindelijk meer respect zouden tonen of liever zouden zijn. Totaal niet. Ik word nog steeds als voetveeg behandeld.
Ik ga mee als hij dat vraagt. Bijvoorbeeld spullen halen via marktplaats of kook voor hem als mijn moeder op vakantie is en kook ook vaker voor mijn ouders zonder reden. Met hem samen theetje drinken of ergens buiten wat drinken, zodat hij zich niet alleen voelt. Terwijl ik hem eigenlijk een zeikerd vind en iedereen om hem heen op eieren loopt.
Hij doet aardig als alles volgens zijn straatje gaat, maar o wee als iets niet helemaal gaat zoals hij het wil. Mijn broertje en zusje gaan niet echt met hem om. Toch lijkt hij hen meer te respecteren en te vertrouwen. Zo ook met auto's. Vandaag vroeg hij me mee om een schilderij op te halen, ik heb google maps. Hij ook. Blijkbaar vraagt hij me mee voor de gezelligheid? Ik heb dr eigenlijk nooit zin in. Hij vraagt me mee en vraagt of ik wil rijden en ik aarzelde al. Want mn pa kan echt een lul zijn en zijn auto is heilig. Ik zei dat ik niet hoefde te rijden en de navigatie in de gaten zou houden. Helaas hamerde hij er op. Letterlijk 2 seconden nadat we uit de parkeerruimte waren, begon het gezeik al. Ga meer naar rechts blabla. Gewoon hele tijd aan het zeiken. Hij kan het niet laten, zo was hij ook met mijn moeder. En 1 sec. later zei hij: je wordt helemaal ziek in je hoofd door zo naar je telefoon te kijken. Pardon??? (ik had die foon gewoon rechtop in het vakje bij de koppeling gezet. En ik weet wat ik doe, ik keek er ff kort zijdelings naar. En de auto is gewoon automaat, dus dat is geen probleem. Heb al 7 jaar mijn rijbewijs en nooit ongelukken gemaakt). Daarna pakte hij die telefoon letterlijk weg en ging de google maps uitzetten en mijn whatsapp gesprek van een vriendin kwam tevoorschijn. Ik schrok van zijn actie. Ik vond dit allemaal best brutaal en bot van hem, dus ik pakte mijn telefoon af. Hij zei toen heel geïrriteerd..ik rij wel. Ik voelde me net dat geslagen, vernederde kindje weer, zo vernederd.
Ik heb diploma's, werk, ben onafhankelijk. Maar dr is niks veranderd. *Hij blijft een lul. Mijn moeder blijft een feeks.* Ik stapte aan de andere kant weer in....ik haatte mijn leven weer intens. Zo verschrikkelijk intens. En van binnen voelde het alsof ik in elkaar werd getrokken, het deed pijn. Dit gaat al mijn hele leven zo.
Mijn vader die altijd zit te zeiken en aan wie ik niks heb, mijn moeder die áltijd raar heeft gedaan. Mijn pa die me een keer uitschold voor hoer omdat ik te hard muziek luisterde. En toen ik een keer als 15jarige in mijn kamer mijn pyjama aandeed, en hij kwam per ongeluk naar boven zei hij dat ik het expres deed zodat hij het zou zien. Vooral dat laatste had zoveel indruk gemaakt (ik was toen zo onschuldig en klein). Ik was zo geschrokken dat ik sindsdien weigerde om met ontblote armen rond te lopen. Het was zo genant.
Mijn ouders die me vroeger zo vaak hebben geslagen. Wtf doe ik verkeerd? Heel mijn leven heb ik alles gedaan zodat zij meer van me zouden houden en trots op me zouden zijn. Ik dacht dat als ik zelfstandig en onafhankelijk zou zijn en hen zou helpen waar nodig ..zij eindelijk meer respect zouden tonen of liever zouden zijn. Totaal niet. Ik word nog steeds als voetveeg behandeld.
Als hij binnen twee minuten zo tekeer gaat, dan maak je toch gewoon rechtsomkeert en zeg je dat hij de pot op kan? Of zet de auto midden op straat stil, stap gewoon uit en loop weg.
Eikels hebben gewoon iets meer drama nodig om te realiseren dat ze te ver zijn gegaan.
Eikels hebben gewoon iets meer drama nodig om te realiseren dat ze te ver zijn gegaan.
Bestiality sure is a fun thing to do. But I have to say this as a warning to you:
With almost all animals you can have a ball, but the hedgehog can never be buggered at all.
With almost all animals you can have a ball, but the hedgehog can never be buggered at all.
Je pa klinkt als een lul, maar jij laat het ook toe dat je vader je behandeld als een klein kind.
All I do, is sit down at the typewriter, and start hittin' the keys. Getting them in the right order, that's the trick. That's the trick.
Oh heb ik vaker gedaan. Maar hij is dan altijd de slachtoffer en ik de wegloper. Ik ben het zat om constant weg te lopen of voor mezelf op te komen. Het maakt geen verschil. Laatst schreeuwde hij over een factuurfoutje, nou ik vroeg waarom hij zo schreeuwde en echt op een rustige toon moest praten. Ik heb een hele rustige en zachte stem. Dus schreeuwen kan ik ook niet. Was zo geschrokken dat ik wegliep. Achteraf hoorde ik dat hij tegen de buren had geschreeuwd. Op hun deuren had getrapt en daarna de huistelefoon kapot had geslagen en daarna zeggen dat hij door mij kanker gaat krijgen, omdat zijn hals dikker was geworden door het schreeuwen. Dus hij was de zielige . Hij doet altijd zo en nu we ouder zijn, is het niet meer zo makkelijk om het er in te slaan. Dus hij doet het maar zo. Hij kan ook wel aardig zijn hoor maar ik snap deze uitbarstingen nietquote:Op zondag 21 oktober 2018 14:55 schreef Jordy-B het volgende:
Als hij binnen twee minuten zo tekeer gaat, dan maak je toch gewoon rechtsomkeert en zeg je dat hij de pot op kan? Of zet de auto midden op straat stil, stap gewoon uit en loop weg.
Eikels hebben gewoon iets meer drama nodig om te realiseren dat ze te ver zijn gegaan.
Hoe laat ik het toe?quote:
Je pa klinkt als een lul, maar jij laat het ook toe dat je vader je behandeld als een klein kind.
Enig idee waarom je broertje en zusje weinig contact met hem hebben?quote:Op zondag 21 oktober 2018 15:09 schreef EmmyW het volgende:
[..]
Oh heb ik vaker gedaan. Maar hij is dan altijd de slachtoffer en ik de wegloper. Ik ben het zat om constant weg te lopen of voor mezelf op te komen. Het maakt geen verschil. Laatst schreeuwde hij over een factuurfoutje, nou ik liep weg. Achteraf hoorde ik dat hij tegen de buren had geschreeuwd. Op hun deuren had getrapt en daarna de huistelefoon kapot had geslagen en daarna zeggen dat hij door mij kanker gaat krijgen, omdat zijn hals dikker was geworden door het schreeuwen. Dus hij was de zielige . Hij doet altijd zo en nu we ouder zijn, is het niet meer zo makkelijk om het er in te slaan. Dus hij doet het maar zo. Hij kan ook wel aardig zijn hoor maar ik snap deze uitbarstingen niet
Ze vinden hem een moeilijke en agressieve manquote:
[..]
Enig idee waarom je broertje en zusje weinig contact met hem hebben?
Samenvattend: accepteer je vader zoals hij is. Maak het niet mooier voor jezelf dan het is, besef dat hij niet zal veranderen en zorg ervoor dat je realistische verwachtingen hebt wat betreft je vader.
Hij gaat je niet behandelen zoals je wil behandeld worden. Gewoon niet. Accepteer dat. Stel je verwachtingen bij, zodat je niet telkens teleurgesteld wordt.
En zorg voor de juiste afstand tussen jullie waar jij tevreden mee bent.
Hij gaat je niet behandelen zoals je wil behandeld worden. Gewoon niet. Accepteer dat. Stel je verwachtingen bij, zodat je niet telkens teleurgesteld wordt.
En zorg voor de juiste afstand tussen jullie waar jij tevreden mee bent.
In zijn sneue beleving is dat zo. Maar het gaat om jouw waarheid. Boeien dus dat hij dat vertaalt in slachtofferschap. Dat zegt alleen nog meer over hem.quote:
Oh heb ik vaker gedaan. Maar hij is dan altijd de slachtoffer en ik de wegloper.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoe laat het ik het toe vraag je?? Je accepteert het dat hij tegen je tekeer kan gaan. Ga er vol op tegenin of laat hem de tering krijgen. Je kan en je mag het niet accepteren, maar zo sta ik er in.quote:
All I do, is sit down at the typewriter, and start hittin' the keys. Getting them in the right order, that's the trick. That's the trick.
...quote:
[..]
Ze vinden hem een moeilijke en agressieve man
Het was een retorische vraag. Het was namelijk allang duidelijk waarom ze je vader niet zo gezellig vinden.
Nu jij nog, want je blijft zijn goedkeuring zoeken en doet daar veel voor (al doet het je pijn).
Wanneer ga je beseffen dat het niet aan jou, maar aan je vader ligt, én dat hij maar gaar mag gaan koken in zijn eigen sop?
Hoe oud ben je? Ga je eigen weg, en verminder het contact met je vader (misschien zelfs een tijdje geen contact). Je vader gaat niet veranderen. Ga voor je eigen geluk. Mijn ouders zijn ook zwaar irritante mensen waar ik niks aan heb. Heeft me lang gekost voordat ik mijn eigen grenzen durfde te stellen. Maar het is het beste wat ik ooit heb gedaan.
Ik hou niet van fraude.
Ik snap het probleem niet zo. Je weet volgens mij vrij duidelijk wat je aan je vader hebt. Niks eigenlijk. Dus dat moet je maar gewoon accepteren. Gewoon niet meer aanbieden om dingen voor hem te doen als hij toch alleen maar gaat zeiken.
En laten we eerlijk zijn: je bent niet onafhankelijk op dit moment. Je wil nog steeds zijn liefde, zegen, whatever. Is niet gek hoor, want het blijft je vader, maar je bent pas onafhankelijk als je hem gewoon los kan laten. Ik zeg niet dat je het contact maar gewoon helemaal moet verbreken, maar kies voor jezelf joh. Laat hem toch lekker.
Ik heb ook zo'n vader, wel wat extremer nog. Beter af zonder hem. Je maakt je eigen leven. Als je ouders daaraan bijdragen met liefde en respect dan is dat mooi meegenomen, maar je zou niet zo afhankelijk van ze moeten zijn. Helemaal als je niet meer thuis woont.
Kortom: je kan in de slachtofferrol blijven zitten, of je kan ook echt wat actie ondernemen door hem los te laten. Hij gaat nu echt niet meer veranderen hoor, dus de bal ligt bij jou.
En laten we eerlijk zijn: je bent niet onafhankelijk op dit moment. Je wil nog steeds zijn liefde, zegen, whatever. Is niet gek hoor, want het blijft je vader, maar je bent pas onafhankelijk als je hem gewoon los kan laten. Ik zeg niet dat je het contact maar gewoon helemaal moet verbreken, maar kies voor jezelf joh. Laat hem toch lekker.
Ik heb ook zo'n vader, wel wat extremer nog. Beter af zonder hem. Je maakt je eigen leven. Als je ouders daaraan bijdragen met liefde en respect dan is dat mooi meegenomen, maar je zou niet zo afhankelijk van ze moeten zijn. Helemaal als je niet meer thuis woont.
Kortom: je kan in de slachtofferrol blijven zitten, of je kan ook echt wat actie ondernemen door hem los te laten. Hij gaat nu echt niet meer veranderen hoor, dus de bal ligt bij jou.
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
Als ik je pohi zie heb ik het idee dat je nogal over je heen laat lopen. Niet alleen door je ouders maar ook door vrienden.
Misschien is het verstandig om eens met een professional te gaan praten om wat assertiever te worden en te leren je grenzen aan te geven.
Misschien is het verstandig om eens met een professional te gaan praten om wat assertiever te worden en te leren je grenzen aan te geven.
If you can't beat them, arrange to have them beaten. -George Carlin.
Klopt. Ik moet weer in therapie helaas. Het ging ff wat beter, maar laatste tijd gaat het weer heel slecht met mequote:
Als ik je pohi zie heb ik het idee dat je nogal over je heen laat lopen. Niet alleen door je ouders maar ook door vrienden.
Misschien is het verstandig om eens met een professional te gaan praten om wat assertiever te worden en te leren je grenzen aan te geven.
Het is een mentaal dingetje. Ik wil te graag aardig gevonden worden en juist daarom stoot ik veel mensen af. Snap niet hoe dat werkt, maar ik probeer nu wat neutraler over te komen. Niet zo emotioneel meerquote:Op zondag 21 oktober 2018 16:30 schreef AlwaysHappy het volgende:
Ik snap het probleem niet zo. Je weet volgens mij vrij duidelijk wat je aan je vader hebt. Niks eigenlijk. Dus dat moet je maar gewoon accepteren. Gewoon niet meer aanbieden om dingen voor hem te doen als hij toch alleen maar gaat zeiken.
En laten we eerlijk zijn: je bent niet onafhankelijk op dit moment. Je wil nog steeds zijn liefde, zegen, whatever. Is niet gek hoor, want het blijft je vader, maar je bent pas onafhankelijk als je hem gewoon los kan laten. Ik zeg niet dat je het contact maar gewoon helemaal moet verbreken, maar kies voor jezelf joh. Laat hem toch lekker.
Ik heb ook zo'n vader, wel wat extremer nog. Beter af zonder hem. Je maakt je eigen leven. Als je ouders daaraan bijdragen met liefde en respect dan is dat mooi meegenomen, maar je zou niet zo afhankelijk van ze moeten zijn. Helemaal als je niet meer thuis woont.
Kortom: je kan in de slachtofferrol blijven zitten, of je kan ook echt wat actie ondernemen door hem los te laten. Hij gaat nu echt niet meer veranderen hoor, dus de bal ligt bij jou.
Jij bent een typische 'people-pleaser' daar word je zelf niet gekukkiger van.quote:
[..]
Het is een mentaal dingetje. Ik wil te graag aardig gevonden worden en juist daarom stoot ik veel mensen af. Snap niet hoe dat werkt, maar ik probeer nu wat neutraler over te komen. Niet zo emotioneel meer
Laat hem gwn eens stikken, kom wat minder vaak langs. Je zal zien dat hij je dan meer gaat respecteren.
maandag 28 december 2020 20:34 schreef JustinK het volgende: De wereld heeft meer tong80's nodig.
Hij heeft dr schijt aan hoor. Hiu negeert me net zo goed als ik niks doe, doet hij al helemaal niks. Respect wordt dan zo mogelijk nog minder. Hij is echt n hele harde vent. Hij zou me zelfs haten, denk ikquote:
[..]
Jij bent een typische 'people-pleaser' daar word je zelf niet gekukkiger van.
Laat hem gwn eens stikken, kom wat minder vaak langs. Je zal zien dat hij je dan meer gaat respecteren.
|
|
