Welke psychische problemen heb jij?

quote:

Op woensdag 17 oktober 2018 10:17 schreef Kamina het volgende:
Je quotte mij persoonlijk, wat me aanspreken lijkt.

Mijn tip voor verbetering is wat beter letten op wat je schrijft, want dit topic maakt toch wel duidelijk dat het moeilijk te begrijpen is wat je schrijft.

Ik moet idd beter opletten, maar dat jij het niet begrijpt zegt niet zoveel, want jij wil het gewoon niet begrijpen, net als een paar anderen hier

quote:

Op woensdag 17 oktober 2018 18:21 schreef Kamina het volgende:

Als niemand lijkt te begrijpen waar je het over hebt, zal het dan eerder aan al die mensen liggen of aan jou?

Laat je persoonlijke onvrede met mij gewoon even terzijde en probeer iets met de feedback te doen.

Niemand, dat is een hyperbool, er zijn ook mensen geweest die gewoon antwoord hebben gegeven op de vraag.
Ten eerste heb ik al gezegd dat ik beter op moet letten. Ten tweede is het heel erg toevallig dat jij steeds opnieuw negatief reageert op mijn topics, dus kennelijk heb jij ook iets tegen mij, en dan is het hypocriet om van mij wel te verlangen mijn onvrede met jou opzij te zetten, maar andersom jouw negativiteit tegenover mij niet terzijde te schuiven.

quote:

Op woensdag 17 oktober 2018 20:55 schreef DePen het volgende:
Ik had psychische problemen. Door misbruik door twee pedofielen (geen familie) als kind, had ik geen enkel zelfvertrouwen meer en ontwikkelde ik straat- en sociale angst. Ik heb me zelfs voor 6 maanden laten opnemen. Gelukkig gaat het al jaren een stuk beter, maar intimiteit met mijn partner blijft af en toe een probleem. En dat zal altijd een probleem blijven door wat ik heb meegemaakt.

Wat knap dat het nu beter gaat na zoiets ergs. Sterkte ermee. Ik hoop dat je partner wel begripvol is.

quote:

Op woensdag 17 oktober 2018 21:52 schreef Lunatiek het volgende:

Daar kan ik wel wat mee. Varken hier

Verder zijn het helemaal geen symptomen. Dat bedoel ik met het verkeerd gebruiken van begrippen.

quote:

Volgens de DSM-IV (een psychiatrisch classificatiesysteem) is er sprake van een depressie als er minstens vijf van de volgende symptomen gedurende ten minste twee weken aanwezig zijn geweest

Depressieve stemming (of geprikkeldheid bij kinderen en jongeren) gedurende vrijwel de gehele dag, bijna elke dag.

Duidelijke vermindering van interesse voor of plezier aan (bijna) alle activiteiten, gedurende vrijwel de gehele dag, bijna elke dag.
Onopzettelijk, duidelijk gewichtsverlies of onopzettelijke gewichtstoename, of een af- of toename van de eetlust. Bij kinderen kan er sprake zijn van het uitblijven van de verwachte gewichtstoename.

Slaapklachten: niet (voldoende) kunnen slapen, te veel moeten slapen, bijna elke dag.

Psychomotorische gejaagdheid of geremdheid, bijna elke dag.

Vermoeidheid of verlies van energie, bijna elke dag.

Gevoelens van waardeloosheid, of ernstige c.q. inadequate schuldgevoelens.

Vermindering van het vermogen om te denken, zich te concentreren, of besluiteloosheid.

Gevoelens van wanhoop, zelfmoordgedachten, fantasie�n over zelfmoord zonder specifieke plannen, een zelfmoordpoging of een specifiek plan voor zelfmoord. Niet alleen de vrees dood te gaan.

quote:

Op woensdag 17 oktober 2018 22:57 schreef Kamina het volgende:

Heel erg toevallig heb ik helemaal niets tegen jou persoonlijk, al is dat iets dat je blijft volhouden sinds de eerste keer dat ik kritiek leverde op een post van je.

Dat lijk je overigens ook bij anderen te doen, maar dat terzijde.

Tegen welk deel van mijn persoonlijkheid heb je dan niets?

quote:

Op woensdag 17 oktober 2018 23:38 schreef madam-april het volgende:

In mijn eerste post in dit topic wees ik je ookal op een fout (narcisme - minderwaardigheidscomplex)

En toen stelde ik je een vraag daar over waar je geen antwoord meer op gaf.

quote:

Maar je hebt gelijk, ik zei niet direct dat je hele lijst niet klopte omdat het me zinniger leek om je, door je vragen te stellen over de specifieke punten en wat je daar precies mee bedoelde en daarop te reageren, zelf te laten realiseren wat er niet klopte..

Niet alle dus.

quote:

Wat jij postte zijn helemaal geen symptomen.

Zie bovenstaande.

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 09:40 schreef Kamina het volgende:

Wat is dit voor een vraag?

Een gerichte vraag.

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 09:59 schreef Forbry het volgende:

Een niet vaak gestelde vraag vermoed ik , maar ik vind 'm eigenlijk wel een beetje vertederend

Hoezo dat dan?

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 10:15 schreef Spijker83 het volgende:
Mijn psychische probleem: Een negatief zelfbeeld. Heb het gevoel dat ik niet goed genoeg ben.

Door mijn sociale instelling (op zich goed) help ik veelal eerst anderen i.p.v. mijzelf. Hierdoor blijven mijn eigen problemen (taken) liggen. Ben bang voor het beeld dat andere mensen van mij krijgen als ik nee zeg indien ze hulp nodig hebben.

Denk dat deze dingen gerelateerd zijn aan elkaar.

Dat zou misschien wel kunnen ja, de ene persoon vindt dat je altijd voor een ander moet klaarstaan, dat het anders een teken van ego�sme is. En dan is er weer iemand anders die vindt dat je alleen anderen echt kunt helpen als je eerst aan jezelf bent toegekomen, omdat andere mensen anders onbewust last kunnen hebben van jouw problemen of omdat ze gewoon geloven dat iedereen ego�stisch is dus dat je gek bent als je het zelf niet bent.

En dan is er niets waarmee kan worden aangetoond wat waar of de juiste methode is en wat niet, "iedereen heeft gelijk", "mensen verschillen", bla bla, maar daardoor weet je eigenlijk niet wat je nou moet doen.
Dan kom je al snel weer uit op het advies "doen wat goed voelt". Maar mensen houden zich heel vaak in en doen niet altijd alleen maar wat goed voor ze voelt, je gaat bijvoorbeeld ook niet bij een ander de voorraadkast leegeten of een uur op het toilet zitten als dat goed zou voelen. Dus waarom in de ene situatie wel en in de andere niet.

Misschien is het voor een deel dat je het echt wilt en voor een deel angst inderdaad, dan moet je aan die angst werken als je dat wilt. Maar het is heel erg moeilijk om ervan af te komen merk ik. Ik zou er zelf ook heel graag vanaf willen en daarom probeer ik allerlei supplementen uit (omdat tegen mezelf zeggen dat ik nee moet zeggen niet werkt, dan voel ik me er dagen ellendig over). Maar tot nu toe helpt er nog niets.

Is het beeld dat anderen jou als behulpzaam zien dan zo belangrijk voor je ook als anderen niet behulpzaam zijn tegenover jou? Zo ja waarom precies? Geeft het helpen zelf of de reacties je ook voldoening?

Net als met jezelf niet goed genoeg vinden. Ik herken dat heel erg en wil er ook heel graag vanaf. Ik kan wel concrete redenen aanwijzen waarom ik mezelf niet goed genoeg vind en daar werk ik aan, maar sommige dingen zijn bijna niet te veranderen /kosten zoveel tijd dat de achterstand met anderen bijna niet in te halen valt of ik kan de slechte gedachten waardoor ik onzeker ben niet voorkomen/vergeten/negeren. Waarom vind jij jezelf niet goed genoeg?

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 10:38 schreef Lunatiek het volgende:

En dat vertaal jij abusievelijk met:
Nergens meer blij/enthousiast van worden <-----> Burnout door teveel willen en doen

De rest negeer je gewoon maar.

Burnout is g��n symptoom maar een diagnose. Het "teveel willen en doen" heeft daar niet per se mee te maken.
Etc etc,
Je snapt er echt niks van.

Hoezo abusievelijk? Het komt toch op hetzelfde neer?
Ik negeer de rest omdat dit mijn eigen topic is, niet een kopie van de DSM, en omdat ik het niet heb over depressie maar hooguit losse symptomen, niet per se in combinatie dat het volgens psychiaters een depressie vormt.

quote:

Gedrevenheid
Ben je erg gedreven dan denk je vaak: ‘Nog vlug even dit of nog vlug even dat’. Het is altijd teveel. Deze gedrevenheid of zelfs passie is een veel voorkomende oorzaak van burn-out.

https://mindtuning.nl/artikel/oorzaken-burn-out/

quote:

Een aantal karaktereigenschappen die in verband kunnen worden gebracht met burnout zijn:

moeite met ‘nee’ zeggen;
perfectionisme;
waardering van anderen nodig hebben;
idealisme;
ambitieus;
plichtsgetrouw;
meer willen dan mogelijk;
alles zelf willen doen.

http://www.leaufort.nl/ui(...)-preventie%E2%80%99/
Daarnaast is burnout weliswaar een diagnose, maar waarom de ene persoon gevoeliger is voor stress dan de ander, weten ze niet, dus een echte oorzaak is nog niet bekend en daarom heb je aan zo'n diagnose ook niet zo gek veel. Het wordt gewoon maar een aanpassingsstoornis genoemd die niet wordt vergoed, er worden geen stresshormonen gemeten of hormoontherapie gedaan of iets dergelijks; er wordt gewoon weer gezegd "ach ja vrouwen he, die hebben daar meer last van!" alsof die het daarom ook verdienen, levensstijladvies gegeven alsof het allemaal luilakken zijn die niets anders doen dan zich volvreten met junkfood en ontspanningsoefeningen, heb ik zelf een gruwelijke hekel aan, ontspannen kan ook door gewoon even muziek te luisteren of te lezen ipv geforceerd jezelf op een strand te visualiseren. En ik kan mij niet voorstellen dat er mensen zijn die nooit ontspannen. Zo ja, dan hoef je dat niet te leren tegen hele hoge zorgkosten neem ik aan, dan hoor je dat je dat moet doen en dan doe je het gewoon.

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 12:52 schreef Edding345 het volgende:
Teveel medelijden met anderen &

Teleurstelling door na�viteit

Op welke manier heb je daar last van?

quote:

Op donderdag 18 oktober 2018 13:19 schreef Spijker83 het volgende:

Ik probeer er zeker aan te werken n tot op zekere hoogte werkt het ook. Mede doordat ik merk dat wanneer ik een keer (met veel moeite) nee zeg niemand eigenlijk moeilijk doet. Als het niet kan of je wilt niet, hoeft het niet altijd. Ik probeer mezelf vaak te vragen: Wil je het of 'moet' het (van jezelf)? Dat helpt bij mij.

Ik haal ook zeker voldoening uit het helpen van mensen/vrienden. Ik vraag echter zelf nooit om hulp. Dat hou ik het liefst zo min mogelijk. Ze bieden het wel aan, maar dan sla ik het af.. Waarom? Ik wil niet gezien worden als iemand die overal hulp bij nodig heeft (klinkt misschien beetje dom). Sommige dingen kun je domweg niet altijd alleen en hulp verminderd de werkdruk. Ik zie het wel en redeneer volgens mij ook wel redelijk goed, maar toch doe je het niet.

Mijn negatief zelfbeeld is denk ik ontstaan op de basisschool. Ik had veel moeite met leren en mijn destijds vrienden niet. Deze gingen destijds toen ook naar de Havo en ik uiteindelijk naar de Mavo. Hierom zijn soms wel eens opmerkingen gemaakt in de trent van 'jij doet maar Mavo, wat weet jij nu eigenlijk'.. Dit is denk ik al die jaren blijven hangen. Hierdoor heb ik een soort drang gehad van dingen beter/goed doen. Het is nooit goed genoeg wat ik doe en ben bang om iets niet goed (beetje faalangst) te doen.

Ik heb gelukkig nu wel een mooie dame in mijn leven die me ook prijst (af en toe) dus dit helpt wel. Ze helpt me ook te relativeren.

Maar kun je nu ook altijd nee zeggen als je iets niet wilt of iig het grootste gedeelte van de tijd? Je bent je daardoor alleen beter gaan voelen en niet slechter over jezelf?

Waarom vind je het toch moeilijk om om hulp te vragen als je zelf ook doorhebt dat je het niet alleen kunt? Ik herken het wel. Het is gewoon heel vervelend om hulp te krijgen vaak. Je bent iemand tot last en hebt het gevoel dat je niet goed genoeg bent dat je het niet alleen kunt. Maar anderen vragen er ook om aan jou, dus dan zou jij je er niet slecht om moeten voelen idd. Het ligt er ook aan wat het probleem is en op welke manier de ander hulp verleent misschien. Sommige dingen zijn gezellig om met anderen te doen maar het kan ook zijn dat die ander de leiding overneemt en jou gaat commanderen of tegen iedereen zegt dat je het niet zelf kunt of zo.

Die vrienden heb je dus niet meer? Het klinkt ook niet echt als aardige vrienden. Ik herken het wel. Als je niet goed bent in leren of niet succesvol bent in het leven dan is het krijgen van hulp extra moeilijk, dat lijkt dan een bewijs dat je een hulpbehoevende afhankelijke mislukkeling bent en anderen succesvol, in plaats van dat het gelijkwaardig is. Maar aan jou wordt ook vaak hulp gevraagd, dus dat is al een teken dat jij ook sommige dingen kunt die anderen kennelijk niet kunnen. Gelukkig dat je zoveel hebt aan je vriendin.

quote:

Op vrijdag 19 oktober 2018 20:57 schreef madam-april het volgende:

Een narcist vindt zichzelf oprecht geweldig en kijkt op anderen neer, maar dat komt voort uit een enorm minderwaardigheidscomplex. (Narcistische paradox)

Maar als het voortkomt uit een minderwaardigheidscomplex, hoe kan het dan oprecht zijn?
Dan kom je weer bij een onbewust complex uit, wat vaak wordt afgedaan door moderne mainstream psychologen als psychoanalytisch en dus niet geloofwaardig.

quote:

Op zaterdag 20 oktober 2018 16:47 schreef Forbry het volgende:

Hoezo dat ik denk dat die vraag niet vaak wordt gesteld of dat ik de vraag wel vertederend vind? Uitgaand van het laatste: ik vind het gewoon wel een erg bijzondere en grappige vraag en ook schattig op basis van een soort van onschuldigheid/kwetsbaarheid ofzo ... Ik weet het niet precies., maar hoe dan ook, het was vriendelijk bedoeld.

allebei eigenlijk, maar dank je, het is wel gek hoe dingen zo anders opgevat kunnen worden op het internet, het was namelijk eerder een gefrustreerde vraag, hij reageert namelijk negatief op al mijn posts over de psychiatrie, en dat is eigenlijk het grootste gedeelte van mijn persoonlijkheid dat ik hier op fok zet, het maakt (helaas misschien) ook wel een groot deel uit van mijn persoonlijkheid �berhaupt, vandaar dat ik het vreemd vond toen hij postte dat hij niets had tegen mij persoonlijk en me afvroeg tegen welk deel van mij hij dan niets had. Want als hij beweert dat hij niets tegen mij persoonlijk heeft maar met 'jou persoonlijk' niets concreets mee bedoelt, dan zegt hij dat alleen maar om zijn posts minder negatief te maken. Ik ga ook niet beweren dat ik niets persoonlijk tegen hem heb als ik al zijn posts loop af te kraken, tenzij hij in het echt heel anders is dan zijn posts maar dat weet ik niet. Hij mag zijn mening hebben, ik zou hem niet laten doodgaan als ik de keuze had om 112 te bellen of niet als ik hem irl tegenkwam en hij bijna doodging, misschien bedoelt hij zoiets als hij zegt 'ik heb niets tegen jou persoonlijk', maar vaag vind ik het wel.