Pizzapuntje meld zich na lange tijd afwezigheid.
Heb bloed laten prikken ivm medicatie, kwam een te hoog cholesterol uit. Psychiater zei dat ik wel even de dokter erover moest bellen maar deed verder vrij normaal. Enfin, terecht gekomen bij de praktijkondersteunster.. Die begint al met; normaal als ik iemand met deze waardes spreek is het een persoon van 65+. Verder liet ze het woord eet verslaving vallen, omdat het voor mij geen brandstof is maar een opvulling. Ook zat ik in de beginfase van diabetes, ze gaf het max 2 jaar dan zou ik het hebben. Verder zei ze dat op dit moment zelfs mijn roken minder slecht en dodelijk is voor me dan eten en dat eten op dit moment serieus mijn moordenaar is. Ze gaat me sowieso een jaar in de gaten houden en heeft de diėtist ingeschakeld. Over 2 weken weer terug naar praktijk ondersteuner en over 3 weken diėtist.
Bmi op dit moment: 40,4 en gewicht 123,9 (lengte 176cm en leeftijd 25). Oftewel, totaal niet goed.
Nu hoor ik jullie denken daar heb je die Pizza weer... Maar ik ben echt wel geschrokken van de woorden van de praktijkondersteunster. Het was erg confronterend en heftig. Als ik zo doorga wordt eten letterlijk m'n dood.
Dus, Pizza (die nu 2 x in de week ambulante begeleiding krijgt), heeft ook haar begeleiding om hulp gevraagd. Er zal nu sowieso 1 x in de week begeleider komen koken en eten, en 1 x in de week wordt er samen boodschappen gedaan. Ondertussen heb ik voor m'n psychische klachten ook hulp gezocht maar ben ik nog aan het wachten.
Al met al lang verhaal, maar het dringt EINDELIJK tot me door dat dit gewoon niet eens meer gaat om mooi/lekkerder in je vel, maar om serieuze gezondheids gevaren. En ja het zal met vallen en opstaan gaan, maar mijn ogen zijn in ieder geval geopend!
Ik zal hier dus weer af en toe een lijstje posten en weer mee gaan lezen in de hoop nog wat van jullie op te steken!
& ohja, zodra in februari een nieuwe telefoon wil ik toch maar weer een fitbit (versa). Dus geen Huawei meer voor me waar ie niet mee werkt