quote:Op zaterdag 6 oktober 2018 17:52 schreef oranjevogel1 het volgende:
Ik neem dan altijd cup-a-soup. Daar kikker je van op!
Wauw, ik had dit kunnen schrijven. Vooral dat de tijd zo snel gaat en dat geërgerd zijn. Ik wilde toevallig bijna weer een topic openen met de vraag: zijn er mensen die WEL houden van de aanwezigheid van vreemde mensen om hen heen, met name mensen die idd te hard rijden en moeders met luid pratende/schreeuwende kinderen? Ik vind dat echt onverdraaglijk.quote:Op zaterdag 6 oktober 2018 17:49 schreef Scrapyard het volgende:
Angst zit helaas een beetje vanuit mijn genen in mij, heb er al van kinds af aan mee te maken.
Ik ben nu dertig, en merk dat het fulltime werken en alle andere verantwoordelijkheden die bij het volwassen leven horen de nodige weerslag hebben op mij.
Het gaat nu beter dan ca. een jaar geleden, maar ik had op een gegeven moment echt hartklachten, last van mijn spieren, slaaptekort, noem maar op. Terwijl, hoewel ik best een prima baan heb, ik geen hersenchirurg ofzo ben of een andere baan heb met een bovengemiddeld hoge druk. Het is niet zo dat als ik morgen in een ravijn stort, dat het bedrijf stopt met draaien of dat mensen daar persoonlijk hinder van ondervinden.
Maar toch merk ik dat ik dus bijna altijd onrustig ben. Ik doe wel veel om het tot een minimum te beperken : Ik sport veel (10Kg afgevallen het afgelopen jaar), ik eet gezond en leef regelmatig ,drink weinig alcohol en gebruik geen drugs. Bovendien accepteer ik maar in beperkte mate uitnodigingen, evenementen, feestjes of andere verplichtingen en zorg ik ervoor dat ik minstens één keer per week een 100% lege dag heb die ik helemaal naar eigen wens kan invullen.
Toch helpt het niet. Ik ben altijd wel druk in mijn hoofd, zit in de stress omdat de tijd doortikt, terwijl ik niet eens weet waarom ik stress heb. Zoals vanmiddag ook : Heerlijk weer, geen zuchtje wind. Ik pakte even de boot om de natuur in de varen, leg hem stil in een luw hoekje in de zon en lig rustig in de zon. Alleen maar vogels, natuur. Niets aan de hand ; werk gaat goed, familie gaat goed, morgen iets leuks op de planning. Maar toch onrustig. Niet gewoon even 10 minuten met mijn ogen dicht in de zon kunnen genieten.
En zo is het de hele dag. Constant een onbestemd gevoel: héb je een dag vrij, zit je op die dag vrij in de stress omdat de tijd zo snel gaat en hij dan weer snel voorbij is, of al op te zien tegen iets van morgen/volgende week/ noem maar op.
Mijn stress level gaat ook heel snel en om niets omhoog. Als ik mijn bovenbuurvrouw hoor lopen op haar parket ofzo, meteen irritatie naar level 100. Of als ik mijn schuifpui open heb, en er komen achter elkaar 20 auto's langs op de doorgaans vrij rustige weg voor mijn woning, vooral als ze dan ook nog eens lekker het gas vol open trekken, ik ben dan echt enorm gespannen meteen/geërgerd.
Kan me goed voorstellen dat meer fokkers hier vatbaar voor zijn, hoe gaan jullie er mee om?
Wanneer ik 'rustig' achter de pc zit, hoor ik nog de geluiden van mijn omgeving. Ik kan niet de geluiden filteren welke binnenkomen. Vaak is dat hartstikke lastig, bijvoorbeeld in gesprekken van anderen die me totaal niet boeien. Ik kan dat niet afsluiten. Ik hoor op dit moment de tv van de onderbuurvrouw, af en toe de auto's die hier over de klinkers rijden, motoren op de snelweg zo'n 100 meter verderop.quote:Op zaterdag 6 oktober 2018 17:49 schreef Scrapyard het volgende:
Kan me goed voorstellen dat meer fokkers hier vatbaar voor zijn, hoe gaan jullie er mee om?
Ik heb verder wel gewoon een normaal leven hoor. Ga al vanaf mijn 15e uit, heb een grote groep vrienden, gisteren weer op stap geweest. Van die geluiden heb ik buiten mijn huis ook helemaal geen last, houd er dan ook best van om met een biertje in een drukke/sociale omgeving te zijn, vind ik ook gezellig.quote:Op zaterdag 6 oktober 2018 20:26 schreef mercimarci het volgende:
Tjah als je zelf al niet eens weet waarom je onrustig bent/ angst hebt etc...
Maar goed zelf zou ik denken dat je vroeger wat angst hebt gehad en daar helemaal naar bent gaan leven. Dus je overkomt iets naars en je durft het niet meer. Kom je er ook nooit overheen. En dan zit je op je 30ste dat je niet naar feestjes durft te gaan en blijkbaar in de zon al leip wordt na 10 minuten.
Zal nu wel te laat zijn maar denk dat je rond je 20ste beter juist wat dingen had kunnen doen waar je je niet helemaal goed bij voelt maar die wel normaal zijn, zoals feesten etc.
Misschien ben je hypersensitief trouwens? Is iets wat ik ken van southpark wat ook wel op je OP van toepassing zou kunnen zijn.
Je doet me verder wat denken aan Kees
https://www.youtube.com/results?search_query=het+beste+voor+kees
Hier heb je zeker een punt.quote:Op zaterdag 6 oktober 2018 18:25 schreef -Blueberry- het volgende:
Waar zie je zoal tegenop? Wat voor gedachten heb je op je vrije dagen, wanneer je piekert?
Je doet al veel goede dingen. Maar je werkbijft een grote energievreter. Je zegt dat het niet de meest drukke baan is, maar is het wel een baan die bij jou past? Kreeg je er in het begin bijv. wel energie van? Nou hoeft niet elke baan je passie te zijn, maar er moet wel een bepaalde fit zijn zodat je niet op je tandvlees doorgaat. Kan ook met het bedrijf en de cultuur te maken hebben, niet zo zeer de werkzaamheden. Hoe zie jij dat in jouw geval?
Verder weet ik dat piekeren an sich ook erger wordt als je last hebt van overspannenheid of een depressie, dus zo versterkt het elkaar.
Wat je nog niet noemt is meditatie. Ook cognitieve gedragstherapie is zeer geschikt voor dit soort klachten, als je echt idee hebt dat het iets is 'in' jou en geen externe oorzaak heeft.
Zo denk ik ook wel eens, maar het werkt bij mij niet echt omdat het geen realistische vergelijking is.quote:Op zaterdag 6 oktober 2018 18:46 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Wauw, ik had dit kunnen schrijven. Vooral dat de tijd zo snel gaat en dat geërgerd zijn. Ik wilde toevallig bijna weer een topic openen met de vraag: zijn er mensen die WEL houden van de aanwezigheid van vreemde mensen om hen heen, met name mensen die idd te hard rijden en moeders met luid pratende/schreeuwende kinderen? Ik vind dat echt onverdraaglijk.
Ik ga er als volgt mee om: ik fantaseer dat ik in een derde wereldland in een krottenwijk ben geboren en na de rituele besnijdenis uitgehuwelijkt ben aan een walgelijke seksverslaafde man, voor wie ik 8 kinderen moest baren en verzorgen het huishouden doen, waarnaast ik in een sweatshop werk zonder pauzes met als bijbaan horeca prostituee en ik in een gebied woon waar er regelmatig een burgeroorlog en natuurramp is, en mijn familie dood is gegaan aan ziektes die voorkomen hadden kunnen worden, dan valt mijn eigen leven in vergelijking mee
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |