quote:
Op vrijdag 5 oktober 2018 07:44 schreef dedodo het volgende:Ik heb een jaar kaarsen gemaakt op de ouderwetse manier, dompelen.
Heel veel werk (geduld), maar wel leuk om een keer te doen.
Leuk!
Nou ja leuk...
Ik heb het op een blauwe (of paarse?) maandag ook eens gedaan. Ik had zoveel resten van kaarsen gespaard dat het er eens van moest komen. Lontjes e.d. gekocht en gaan met die banaan. Ik weet nog wel dat de eerste poging niet au bain marie was en de boel de fik in ging. Poging twee, een paar jaar later, met geleidelijke opwarming ala Maria, ging al heel veel beter. Nou beter, ja qua smelten dan...
Echt een emmer vol had ik, een hele hoop van die verlichtende wonders gemaakt, dagen lopen druipen en dompelen en inderdaad allemaal vaalbruin geworden door het mengen der kleuren. Verder een enorme bende in de keuken natuurlijk, overal van die vage kaarssmeltplekken en rare restmaterialen.
Op die bewuste avond moest het gebeuren natuurlijk, mijn eigen zelf gecreëerde kaarsen de fik in. Nou wat een tegenvaller was dat zeg. Dat leipe lontje ging de fik maar niet in en toen het eenmaal na een injectie van benzine fikte was het een vlammetje dat je met een loep nog niet kon zien. Zo doorzichtig blauw weet je wel. Je ziet hem haast niet, maar met je oogbol erboven merk je toch dat het niet helemaal koud is.
Enfin, draaien en smelten, benzine erover en voorbakken die kaars. Eindelijk een stabiel vlammetje. Ging eigenlijk op een gegeven moment best goed. Maar hij lekte wel als een malle, en de gaten smolten erin, geen gatenkaas maar gatenkaars. Daardoor ging hij scheef hangen en dus ook scheef branden. Nou eindelijk brandde hij, maar die vlam werd alleen maar groter en groter, en hij smolt harder en harder.
Een stom(p)kaars van een paar liter groot veroorzaakte in een paar uur tijd een was-tsunami waar je U tegen zegt. In plaats van een gezellig en romantisch kaarslicht werd het een helse vuurzee die over het aanrecht gleed waar de hel jaloers op zou zijn. En uitkrijgen met water? Vergeet het maar!
Mijn net van Sinterklaas verkregen HEMA dekbedhoes werd in de paniekhaast gebruikt als blusdeken en was in no-time onbruikbaar geworden. Schrale schroeiblekken, gekke gaten en van die dikke kaarskorsten over de gehele lengte. Niks meer aan te doen, opvouwen en de kliko in. Dank u Sinterklaasjuh...
Tot op de dag van vandaag heb ik kaarsangst en waxofobie. Met kerst geen kaarsen, maar TL-balken. Geen gezellige vlammetjes meer maar laserstralen als mijn imaginary girlfriend op date komt, anders krijg ik associaties met deze creatieve kaarsramp van vroegere tijden.
Het idee was leuk, maar zelf kaarsen maken, nee dat nooit weer. Ik ga wel weer gewoon kleien, een asbak, of kaars, gewoon van, klei...
[ Bericht 4% gewijzigd door Sangha op 14-10-2018 22:09:28 ]