psychische ziektes vs lichamelijke ziektes

quote:

Op maandag 8 oktober 2018 23:40 schreef pietkanarie het volgende:
Ik denk dat heel veel psychische ziektes een medische grond hebben. Ontstekingen in het brein bijvoorbeeld, overactief immuunsysteem, verstoorde hormoonbalans enz. Dus het onderscheid tussen een psychische en lichamelijke ziektes vind ik sowieso niet heel duidelijk aanwezig.
Ik heb zelf cognitieve klachten gehad/verward. Wie niet beter zou weten zou gewoon aan een burn-out of psychisch probleem gedacht hebben. Ik was overtuigd van een medische oorzaak en dat werd gevonden (neuro)lyme. Had/ heb daarvan geen lichamelijke klachten.

Lichamelijke ziektes worden wel meer geaccepteerd inderdaad, dat komt denk ik omdat mensen graag afstand houden van psychische ziektes (of psychische uitingen van lichamelijke ziektes). Het is moeilijk grijpbaar voor wie het zelf nooit gehad heeft. En mensen denken misschien ook dat je volledige controle over je brein kan hebben. Is een fijn idee. Dus willen ze er niet bij stil staan dat het mogelijk is om de grip op je brein kwijt te raken, want dat is beangstigend om bij stil te staan.

quote:

Op dinsdag 9 oktober 2018 19:00 schreef pietkanarie het volgende:
Succes aan jezelf te danken hebben.... dat vind ik ook een gevaarlijke gedachtegang ja. Want als je succes aan jezelf te danken hebt, is het dus ook je eigen 'schuld' als je geen succes hebt (sowieso: wat is succes? Dat ligt voor iedereen anders. Iedereen heeft een eigen plafond, wat ook nog per moment kan verschillen).
Ik geloof wel dat je een bepaalde mentale kracht kan ontwikkelen (omgaan met tegenslag, blijven geloven in jezelf, je doelen najagen, overeind blijven bij kritiek... tot op zekere hoogte is dat wel aan te leren denk ik) maar om dat te kunnen moet je brein in de basis wel in een goede conditie zijn. Als het brein ziek is, probeer dan nog maar eens om het goed aan te sturen. Dat vond ik het naarst, het idee dat je je eigen brein niet meer goed aan kan sturen. Gelukkig kan ik dat nu wel weer, maar het heeft me wel geleerd dat 'je kunt je brein aansturen dus alles is je eigen keuze/verantwoordelijkheid' te makkelijk gedacht is.