Wanneer is de beste tijd voor een 2e kindje?

Tussen mijn meiden zit een krappe 19 maanden. Nu de jongste 4 maanden is en de oudste bijna 23 maanden, is het best heel pittig. Maar uiteindelijk gaan ze hopelijk heel veel aan elkaar hebben juist omdat ze zo kort op elkaar zitten.

Uiteindelijk zegt het echter niet zoveel. Tussen mijn zus en mij zit 17 maanden en wij hebben nooit echt een goede band gehad. Was tussen ons juist vaak strijd omdat mijn zus echt grote zus wilde zijn maar we in veel dingen gelijk opgingen door het weinige leeftijdsverschil. Was voor haar frustrerend en dat nam ze mij dan weer kwalijk. Voor ons was het dus juist beter geweest als er meer leeftijdsverschil was geweest.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2018 17:05 schreef matigeuser het volgende:
Natuurlijk kun je nooit echt 'plannen', maar je kunt het wel proberen natuurlijk.

Voor de mensen met 2 of 3 kinderen, wanneer denken jullie dat de beste tijd is om een 2e te krijgen? Bijvoorbeeld omdat het dan minder zwaar is, minder gebroken nachten, de minste conflicten, etc.

Als het 1e kind pas 2 jaar oud is? Of 3 jaar oud? Of zelfs 4?
En waarom?

Onze eerste was 1,5 jaar toen mijn vrouwtje weer in verwachting raakte, toen onze jongste 1 werd is mijn vrouwtje weer in verwachting geraakt

3 op een rij dan ben je dadelijk ineens uit de luiers en hebben ze vele aan elkaar, heerlijk zo haha.

En dan te bedenken dat we met onze oudste eerst 2 jaar in het ziekenhuis vanalles hebben geprobeerd om überhaupt in verwachting te raken.

quote:

Op dinsdag 2 oktober 2018 18:30 schreef oranjevogel1 het volgende:
Gewoon fokken als een echte fok!ker.

GC / FOK!-tober

Bij mij zit er 20 maanden tussen. Als ik mocht kiezen zou ik dat gat toch echt groter maken. Ze zitten heel dicht bij elkaar, vliegen elkaar regelmatig in de haren. Kunnen ook wel heel goed spelen met elkaar hoor, maar ik merk dat het hier toch meer als een eenheid gaat. Zelfde tijd naar bed etc. Scheelt ook wel dat nummer 2 inmiddels groter is dan nr 1, dus ze hebben 1 gezamelijke kledingkast etc. etc.

Ik denk dat het voor iedereen makkelijker was geweest als er wat meer tijd tussen had gezeten. Ik heb de illusie dat ze zich dan wat minder met elkaar zouden bemoeien.

Er zit bij onze kinderen steeds zo’n 2,5 jaar. Het is prima zoals het is, alleen er is gewoon wel erg vaak ruzie. Misschien zou dat minder zijn als er langer tussen zou zitten, maar dat weet je toch niet.

De oudste en jongste hebben echt zelden ruzie en de middelste maakt enorme ruzie met beiden.

Hier zit er tussen D en B 1 jaar en 9 maanden tussen en tussen B en S 2 jaar en 1,5 maand.

Ik vond de ontwikkeling van B retesnel gaan, dat leek hij af te kijken van D.

En S heeft zowel een grote broer als grote zus.. die gaat helemaal als een malle.

Ze kunnen niet met en niet zonder elkaar. Hebben heel veel aan elkaar maar metname D en B hebbe soms ook w fitties. D is echt een moederke en dat pikt B niet altijd.

Zou het niet anders willen.

Qua tropenjaren: D en B sliepen al best snel best goed. Met S, de jongste, hebben we qua gezondheid en doorslaaps het meest te stellen gehad. Maar ook dat gaat allemaal super.

Wat een luxe om hier mee bezig te zijn.
Ik gun iedereen dat het zo te plannen is alsof je even een nieuw huisdier koopt.

Hier zit er 4 jaar tussen.

Tussen mij en Mn broers en zussen scheelt het met de jongste 14 maanden en met de oudste zo’n 18 jaar.

Ik geloof niet dat er hier iemand is die zegt: ‘En dan nemen we na 1,5 jaar een tweede.’ Maar je kunt er toch best over nadenken wat je prettig zou vinden en proberen een bepaald leeftijdsverschil te bereiken? Of het lukt is inderdaad een tweede.
Ik wilde altijd wat meer tijd tussen mijn eventuele kinderen, maar de kans dat er een tweede zou komen zonder ziekenhuisingrepen was klein; gelukkig diende ze zich toch spontaan aan. Wij hadden wel een datum gesteld: als ik voordien niet zwanger zou zijn, zouden we stoppen met proberen en accepteren dat het er bij één zou blijven. Dan vonden we het leeftijdsverschil te groot worden.

Hier zit er 3,5 jaar tussen, en dat voelt echt als perfect. Maar dat is misschien ook omdat we het gewend zijn. Er zit genoeg leeftijd tussen dat ze allebei echt hun eigen 'leven' hebben, eigen vriendjes enzo. Maar nu ze 2 en 5 zijn zit er wel enige overlap in welke film we naar toe gaan in de bios, vinden ze allebei best wat zelfde uitstapjes leuk, en kunnen ze ook goed samen spelen.

Het eerste jaar was vooral fijn dat oudste echt al snapte dat ik soms met baby bezig was, en kon ik ook al wat 'afspraken' met haar maken, waardoor ik altijd rustig kon voeden of even met baby naar boven kon ofzo.

Ik kan me daarentegen wel weer voorstellen dat als oudste 12-13 is, ze veel minder heeft met haar broertje van 9-10 dan, dan voelt het leeftijdsverschil gevoelsmatig weer veel groter.

quote:

Op woensdag 3 oktober 2018 09:43 schreef Sisu het volgende:
Wat een luxe om hier mee bezig te zijn.
Ik gun iedereen dat het zo te plannen is alsof je even een nieuw huisdier koopt.

Hier zit er 4 jaar tussen.

Tussen mij en Mn broers en zussen scheelt het met de jongste 14 maanden en met de oudste zo’n 18 jaar.

Voor de 1e hebben wij 2 jaar in de medische mallemolen gezeten, na talloze IUI's en uiteindelijk een jaar IUI met hormoontraject nog steeds zonder succes, mochten we door voor IVF. Daaruit is onze dreumes Jewel geboren.

Dit maakte juist dat wij er van begin af aan al mee bezig waren wanneer te starten voor een 2e, omdat het wederom via IVF zou moeten en de kans aannemelijk was dat het ook weer langer zou duren. Dat bleek bij baby Vlokje gelukkig niet het geval, die bleef al plakken bij de 2e IVF terugplaatsing. Vandaar dat er in ons geval juist minder tijd tussen zitten dan we hadden gewenst, 2 jaar had ik perfect gevonden, 1,5 vind ik persoonlijk net wat te weinig. Dat maakt ons echter niets uit, we zijn bijzonder blij en opgelucht dat we twee prachtige meiden hebben.

Ik denk dat het voor heel weinig mensen echt te 'plannen' is, maar desondanks denk ik dat het goed is om voor jezelf wel ongeveer te weten wat je fijn vindt zodat je daar rekening mee kan houden in de keuze wanneer door te gaan voor een 2e (of 3e, of 4e) kindje. Juist daarbij ook rekening houdende met je eigen vruchtbaarheid, hoe snel of langzaam het zou kunnen gaan, etc. En dan nog is het maar hopen dat het lukt natuurlijk, want helaas ken ik ook mensen die graag meer kinderen wilde maar bij wie het na de 1e nooit meer is gelukt

Hier was het gevoelsmatig dat we gingen proberen. Ik had van tevoren niet bedacht er 1-5-80 jaar tussen te laten zitten. Een klein jaar na D begon het te kriebelen bij ons en dus probeerden we. Bij B idem dito.

Ik ken ook menden waar het leeftijdsverschil groter is, maar waar de interactie tussen de kindjes ook geweldig is.

Wat Svane zegt heb ik ook. Mijn kinderen schelen bijna drie jaar en dat vind ik ideaal, maar ik weet ook niet beter. Ze hebben altijd goed overweg gekund en spelen veel samen. Maar dat is mi niet vanwege het leeftijdsverschil Ik vond het wel heel handig dat oudste al veel zelf kon toen jongste geboren werd en we hem konden uitleggen dat hij soms even moest wachten. Tegelijk was hij ook weer niet zo oud dat hij veel moest inleveren met een baby erbij.

Vroeger leek twee jaar ertussen me mooi, maar het liep anders, en ik heb nu juist ontzag voor iedereen waarbij er minder dan twee jaar tussen de kinderen zit In onze omgeving zie ik bv veel gezinnen met drie kinderen waar er steeds een jaar of twee tussen de kinderen zit. Een kleuter, peuter en baby tegelijk lijkt me echt heel pittig en ontnuchtert de wens voor meer kinderen eerlijk gezegd behoorlijk.