Op donderdag 27 september 2018 20:21 schreef Koffieplanter het volgende:Remco Evenepoel koerst niet, hij geeft voorstellingen. Na alweer een demonstratie, de zoveelste, is het tijd om weer normaal te doen en de blik te verleggen naar de beloften. Afgelopen maandag verlengde Mikkel Bjerg met enorme overtuiging zijn wereldtitel in het tijdrijden. Nu is het aan de klimmers om te vechten voor de regenboogtrui.
[
afbeelding ]
Het parcours van de beloften is niet veel anders dat dan van de junioren. Uiteraard, het is een stukje langer, maar dat is het dan wel. De beloften zullen vier in plaats van twee rondjes afleggen, wat resulteert in een wedstrijd van 174.3 kilometer. De aanloop, met onder andere de klim van Gnadenwald, en het lokale circuit met de klim van Igls is identiek. Om hier nog eens over in detail te reden lijkt me dan ook wat overbodig. Wat wel geconcludeerd kan worden na de wegritten bij de junioren dames en heren, is dat de afdaling van Igls niet bijzonder technisch is. Dat maakt een late aanval op Igls dus net wat minder aantrekkelijk.
[
afbeelding]afbeelding ][
afbeelding ]
Na twee keer goud van Remco Evenepoel en een niet te vergeten zilveren medaille van Brent Van Moer, hebben de Belgen ook hier weer kans op eremetaal en ze leveren wat mij betreft de topfavoriet: Bjorg Lambrecht. Hij reed dit jaar al een paar mooie resultaten en zelfs overwinningen bij elkaar. De verhoudingen liggen bij de beloften redelijk bijeen, en dan is het wel zo handig om een veelzijdige renner te zijn. Lambrecht is die renner. Hij gaat heel behoorlijk omhoog en is ook nog behoorlijk rap. Bovendien heeft Lambrecht als profrenner het voordeel betere koersen te kunnen rijden en daarmee meer weerstand te krijgen. Na een heel verdienstelijke Ronde van Polen (waarin hij 18e werd, op slechts twee minuten van Kwiatkowski), ging hij door naar de Vuelta. Daarin reed hij de eerste twee weken mee en had in een van de etappes zelfs nog heel even uitzicht op een ritzege. Hij zou uiteindelijk vierde worden in de rit naar La Camperona. De supercompensatie gaat de rest voor aap zetten.
Dit seizoen is Ivan Sosa een van de allerbeste belofterenners van het jaar. Tien overwinningen boekte hij maar liefst. Leider in Trentino tegen allerlei renners in opbouw naar de Giro, eindoverwinnaar in Burgos, eindoverwinnaar in Adriatica Ionica, eindoverwinnaar in Sibiu. The list goes on and on. Op basis daarvan zou je zeggen dat je hier met de topfavoriet te maken hebt, maar het zit Sosa de laatste weekjes niet mee. Zijn Tour de l'Avenir werd een behoorlijke teleurstelling. Nadat hij de eerste bergrit won (voor McNulty en Pogacar) kreeg hij last van zijn maag. Het eindklassement kon hij hierdoor op zijn buik schrijven (lol) en ook zijn laatste wedstrijden bij Androni waren niet best. DNF in Agostoni, 90e in Toscane. Hij stond al niet te springen om naar Innsbruck te komen, en dan is de vorm ook nog weg. Een mogelijke verklaring is dat hij er met zijn hoofd niet helemaal bij is. Sosa leek een paar maanden geleden naar Trek over te stappen, maar kreeg Acquadro op zijn dak die hem alsnog naar Sky probeert te brengen. Wat de reden ook is, hij kan beter, en dat mag hij gaan laten zien.
Tadej Pogacar is, als je het puur over 'echte' belofterenners hebt, mogelijk de beste klimmer ,of renner überhaupt, van dit seizoen. Hij won l'Avenir, hij won de Vredeskoers, hij deed mee in Slovenië. Ja, waar deed hij eigenlijk niet mee? Het Sloveense wielrennen zit in de lift en Pogacar is daar het laatste product van. De weg hoeft maar een beetje omhoog te lopen en hij fladdert ervan weg. Als er nog een 'echte' belofte wereldkampioen zou worden, dan is de kans aannemelijk dat dat Pogacar gaat zijn.
Mark Padun, alweer zo'n prof, is de volgende kanshebber. Padun kende een goed debuutseizoen bij Bahrain en wist zelfs een keer te winnen. Sterker, hij won hier, in Innsbruck. In de laatste etappe van Trentino was hij het die na drie keer de beklimming van Igls won. Hij weet dus als geen ander hoe hij zijn kaarten moet spelen. Het waren ook niet de eerste, de beste die hij daar voor bleef. Even resumeren: Froome, Superman, Bennett, Pinot, Aru, LL Cool S, Pozzovivo. Ja, dan kun je er wel wat van. Het enige probleem van Padun is dat hij geen team heeft. Ze starten maar met drie en ik moet heel eerlijk zijn, van Tymur Malieiev en Vladyslav Soltasiuk had ik nog niet gehoord. Desalniettemin, net als Lambrecht mag Padun gaan genieten van zijn supercompensatie. Ook hij komt uit de Vuelta en ook hij was dicht bij een ritzege: derde, achter Geniez en van Baarle. Schrijf hem maar op.
De Australiërs starten hier met een heel sterk blok. Jai Hindley, Michael Storer en Robert Stannard, dat zijn namen waar je mee aan kunt komen. Ondanks dat die eerste twee uit de Vuelta komen, lijkt het me dat Stannard hier het gevaarlijkst gaat zijn. Stannard heeft meerdere wapens. Hij kan heel goed mee bergop, maar heeft in tegenstelling tot die andere twee nog iets in huis: een sprint. Stannard is behoorlijk rap en wist zich hierdoor al heel wat keren te plaatsen in etappes. Het leverde hem vier overwinningen op. Hier nummer vijf?
Zoals ik voor de tijdrit al liet weten: Eddie Dunbar vond ik eigenlijk maar niks. Dat vind ik stiekem nog steeds niet, maar ik kan na de afgelopen weken hem onmogelijk niet noemen. Sinds deze jongen overgestapt is naar Sky vliegt hij over de wegen. In dienst van Moscon werd hem gevraagd de kop te nemen in Toscane. Hij vloog zo hard naar boven dat alleen diezelfde Moscon, Bardet en Pozzovivo konden overleven. Mocht Dunbar plannen hebben om hier wereldkampioen te worden, dan gaat hij waarschijnlijk solo moeten aankomen. Maar of dat een probleem is, geen idee. Als gelouterde profs zijn wiel al niet konden houden, waarom deze beloften in Innsbruck dan wel?
De Fransen hebben wel ervaring met profs en wereldtitels. In de afgelopen drie jaar hadden ze er daarvan twee: Kévin Ledanois en Benoit Cosnefroy. Ook nu zijn ze daar, met kanshebbende profs. Cyril Barthé van Euskadi en misschien nog wel belangrijker, het allergrootste talent dat FDJ in huis heeft: Valentin Madouas. In de breedte een van de sterkere ploegen. Aurélien Paret-Peintre, die inmiddels geloof ik al acht jaar belofte is, en de in de Tour de l'Avenir verrassende Clément Champoussin.
De Squadra imponeerde in de breedte bij de junioren en ook bij de beloften valt het niet tegen. Echter, net als daar is afmaken het probleem. Samuele Battistella, Alessandro Covi, Matteo Sobrero en met name Andrea Bagioli zijn allemaal best talentvol, maar, tenzij het héél raar loopt, komt niemand in de buurt van de wereldtitel. Als ze hier ook maar enige rol van betekenis willen gaan spelen, zullen ze hun strength in numbers goed moeten gebruiken.
De inmiddels onvermijdelijke Britten zijn ook hier niet weg te slaan en ze hebben een uitstekend blok. Mark Donovan imponeerde dit seizoen en had als eerstejaars belofte zelfs heel even uitzicht op de eindzege in de Giro. Hij zou uiteindelijk net naast het podium vallen, maar een succesvolle ronde was het. Het leverde hem een stageplek op bij Sky. Hij eindigde net voor Stephen Williams. Deze erg lelijke jongen van SEG wordt volgend jaar prof bij Bahrain en reed vroeg in het seizoen alles op een hoop Isard, waar hij vrolijk de eerste én tweede etappe won. De beste van allemaal, en die andere stagiair van Sky, is daarentegen Ethan Hayter, wereldkampioen op de baan. Deze Hayter kan werkelijk alles en doet daarmee denken aan Geraint Thomas. Klimmen, tijdrijden en zelfs sprinten. Hij eindigt overal vooraan en is hierdoor een kanshebber voor de wereldtitel.
Omdat ik er nu wel klaar mee ben, zal ik het vanaf nu bij een paar regels laten. De Zwitsers brengen een goede ploeg met Marc Hirschi (volgend jaar bij Sunweb) en Gino Mäder (volgend jaar niet bij Sunweb). Ook het thuisland mag niet worden vergeten. Felix Gall werd een paar jaar geleden wereldkampioen bij de junioren en draait een best wel goed seizoen. De Scandinaviërs, tja. Al starten ze met zes gehandicapten, vooraan eindigen ze toch wel in dit soort categorieën. Toch een mention voor Bjerg, die zowaar goed is gaan klimmen. Misschien een Ekimovje in aantocht. João Almeida won in Luik en Tiago Antunes - geen familie van - is ook wel goed. De Yanks brengen Sean Bennett, Brandon McNulty (even afwachten welke benen hij onderschroeft. In Canada top, in de tijdrit kut) en Neilson Powless, ook niet verkeerd. Nederland brengt Eenkhoorn, winnaar van een sprint in Colorado, kun je mee voor de dag komen. Arensman was de grootste revelatie in l'Avenir. Ook Yevgeniy Gidich mag niet vergeten worden. Tot slot staan Rellende_Thijs en ik volledig achter Villalobos.
Prognose? Nee.
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn
ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis
Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
De voorbeschouwing van Youri leest in vergelijking hiermee als een boekverslag op de middelbare school dat van internet geplukt is en een klein beetje aangepast is om directe herkenning te voorkomen.
https://www.wielerflits.n(...)edstrijd-u23-mannen/