Draai hier alle platen in je platenkast #7 (zuma7)

#83 | Deerhoof – The Runners Four

#84 | Deerhoof – Friend Opportunity

Je moet ervan houden. Tamelijk onnavolgbaar, chaotische riffs, energiek, typische stem van de zangeres. Echt iets voor mij.

Fantastische drummer ook.

“He's both one of indie rock's wildest instrumentalists and one of its most sensitive — a master of both the disorienting hiccup and the unshakable groove. Saunier's style is inseparable from Deerhoof, the weird and wondrous art-pop band he's powered for close to 20 years. Encountering him onstage, with his moplike hair, lanky frame, comically spastic movements, and minimalist set-up (often limited to snare drum, bass drum, and ride cymbal), you might mistake him for a primitivist, but then you realize how attuned he is to frontwoman Satomi Matsuzaki and the dynamic needs of each song. It's not hard to see why he counts ?uestlove among his ardent fans.”

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 10:07 schreef Gehenna het volgende:
Oeh tof plaatje, persoonlijk is '10538 Overture' verreweg de favoriet ervan

Ik kwijl bij The Battle Of Marston Moor [kwijlsmiley].

#85 | The Delgados - The Great Eastern

Aardig plaatje. Glasgow lofi-scene.

bazbo 0131: Electric Light Orchestra - On The Third Day



JAAA! Dit is denk ik mijn favoriete ELO-album. Het is nog ruw, het rockt nog lekker en de composities vind ik subliem. Deze plaat verscheen in 1973 (ik kreeg hem op 5 december 1980 van de heer Klaas) en ik heb een Amerikaanse heruitgave uit 1978, als ik het goed heb. Alle Amerikaanse versies hadden een andere hoes dan de Europese en er staat een extra stuk op: de single Showdown. Voor mij is de suite Ocean Breakup een hoogtepunt, maar Dreaming of 4000 en het instrumentale Daybreaker vind ik ook geweldig.

bazbo 0132: Electric Light Orchestra - The Night The Light Went On (In Long Beach)



Een liveplaat uit 1974. Ik heb dan weer een Europese herpersing uit 1985 en kocht 'm op 12 februari 1986. Die herpersing heeft een hoes die afwijkt van het origineel. Inhoudelijk is hij superlekker. Opener Daybreaker komt er gelijk goed in en vooral Daytripper valt op. Lynne heeft zijn bewondering voor The Fab Four nooit onder stoelen of banken geschoven. Aan het eind van de plaat vooral rockers à la Roll Over Beethoven en Great Balls Of Fire. Ook leuk.

#86 | Doves - The Last Broadcast

Hier vind ik niet zoveel aan.

bazbo 0133: Electric Light Orchestra - Eldorado



Opnieuw een topper. En een klassieker. Dit keer geen 12.354 cello- en viooloverdubs meer, maar een heus orkest aan het werk. Ik kocht mijn plaat op 5 juni 1980. Achtendertig jaar geleden. Waar blijft de tijd? Deze plaat is in ieder geval tijdloos. Van de hit Can't Get It Out Of My Head tot aan het momentale titelnummer. Ik zie nu dat ik een heruitgave uit 1978 heb. Ha, en mijn originele binnenhoes is in twee helften, omdat ik de 'fotokant' aan de muur had hangen op mijn zolderkamer. 'Hey! Boy Blue is back!'

bazbo 0134: Electric Light Orchestra - Face The Music



Dit is voor mij een wat mindere ELO. Niet dat het slecht is, verre van dat. Maar in mijn oren spettert het allemaal niet. Lynne ging misschien wat meer voor radiovriendelijk, zou dat het zijn? Opener Fire On High is lekker, Poker ramt er ook leuk in en uit de bak 'zoetsappig' vind ik One Summer Dream wel heel mooi. Ik kocht mijn plaat op 21 mei 1981 en ik heb de allereerste Britse persing uit 1975, ontdek ik nu. Ook van deze plaat heb ik de originele binnenhoes aan stukken geknipt omdat ik hem aan de muur wilde prikken. Zonde. Ach.

#87 | Eastern Lane - The Article

Wederom niet zoveel aan. Ik weet niet precies meer wat me gemotiveerd heeft deze plaat te kopen. In 2005 kocht ik gewoon veel plaatjes denk ik.

125. Doctor Hook & the Medicine Show - Doctor Hook




Eén van mijn eerste LP's, dit. Nogal cheesy country-rock, grappige liedjes afgewisseld met gevoelige ballads. Nostalgie

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:32 schreef bazbo het volgende:
bazbo 0134: Electric Light Orchestra - Face The Music

[ afbeelding ]

Dit is voor mij een wat mindere ELO. Niet dat het slecht is, verre van dat. Maar in mijn oren spettert het allemaal niet. Lynne ging misschien wat meer voor radiovriendelijk, zou dat het zijn? Opener Fire On High is lekker, Poker ramt er ook leuk in en uit de bak 'zoetsappig' vind ik One Summer Dream wel heel mooi. Ik kocht mijn plaat op 21 mei 1981 en ik heb de allereerste Britse persing uit 1975, ontdek ik nu. Ook van deze plaat heb ik de originele binnenhoes aan stukken geknipt omdat ik hem aan de muur wilde prikken. Zonde. Ach.

Electric Light Orchestra - Fire On High

Electric Light Orchestra - Poker

Electric Light Orchestra - One Summer Dream

Wow, fanboy! Gisteren naar de Ziggodome geweest?

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 19:45 schreef cafca het volgende:

[..]

Wow, fanboy! Gisteren naar de Ziggodome geweest?

Nee. Wel een biologisch vijfgangendiner genuttigd in een toprestaurant hier in ons zo majestueuze #Apeldoorn, ter gelegenheid van mijn achtentwintigjarig huwelijk.
Kaartjes schreeuwend duur, veel te grote zaal = te druk voor mij, plus de bluray ga ik waarschijnlijk maar één keer draaien/kijken.

quote:

Op zaterdag 29 september 2018 08:41 schreef bazbo het volgende:

[..]

Nee. Wel een biologisch vijfgangendiner genuttigd in een toprestaurant hier in ons zo majestueuze #Apeldoorn, ter gelegenheid van mijn achtentwintigjarig huwelijk.
Kaartjes schreeuwend duur, veel te grote zaal = te druk voor mij, plus de bluray ga ik waarschijnlijk maar één keer draaien/kijken.

Ah, gefeliciteerd nog
mijn collega was wel geweest en er behoorlijk vol van gisteren.

126. Dr. Hook - A Little Bit More



Wat poppier en over het algemeen een stuk zoetsappiger dan de vorige. Toch best lekker op de zaterdagmorgen.

127. Drivin 'n Cryin - The Whisper Tames the Lion



Deze band leren kennen door de twee meter sessies op de radio. Fijne mix van folk en hardrock.

bazbo 0135: Electric Light Orchestra - OLÉ ELO



Deze plaat kocht ik op 11 oktober 1981. Van mijn broer. Hij draaide hem nooit en wilde ik hem hebben? Ik was een verzamelaar en wilde het hele ELO-oeuvre compleet. Kostte me tien gulden. De lul. Op deze plaat niets nieuws. Of het moet de ingekorte versie van Kuiama en de single-editie van Roll Over Beethoven zijn. Verder de 'grootste hits' van alle voorgaande albums. Leuk hebbendingentsje uit 1976.

G116 Warpaint - Exquisite Corpse



Verder met Warpaint, ook zo'n bandje die maar weinig verkeerd kan doen bij mij. Dit is hun eerste EP'tje waar originele drummer (en nu actrice) Shannyn Sossamon nog op mee speelt. Ook doet Josh Klinghoffer (nu Red Hot Chili Peppers) mee op twee nummers.

Ze maken lekker rustgevende popliedjes, die stiekem een stuk progressiever in elkaar zitten dan ze in de eerste instantie lijken. Heel subtiel bouwt het steeds uit naar iets anders

G117 Warpaint - The Fool



Het debuut album, de eerste met de line up die ze nu nog steeds hebben. Hij klinkt duidelijk als het verlengde op de EP, qua sound redelijk hetzelfde, maar dan met betere productie, meer harmonieën, meer kleur etc. Deze heb ik al redelijk grijs gedraaid inmiddels

Wel altijd vreemd gevonden dat het album maar 47min is en dat het toch een 2LP is

quote:

Op woensdag 26 september 2018 22:17 schreef Bosbeetle het volgende:
Plaat 162

[ afbeelding ]

The mighty Opeth, dit was mijn hernieuwde intrede in de vinyl. Ik had een singletje en drie gabber platen (die ik helaas bij een sinterklaas spel heb weggegeven ze liggen nu bij een moeder van een vriendin, moet ze altijd een keer terug vragen want volgensmij doen ze er niets mee). Maar die gabber is op een lager pitje geraakt en ingeruild voor gitaar georienteerde muziek. Dat gebeurde vooral op cd maar zo pak hem beet 2004 kwam er meer en meer vinyl aan de oppervlakte. Toen heb ik dus deze van Opeth gekocht en vanaf deze aankoop heb ik altijd vinyl verkozen boven cd's.
Erg fijne prog metal dit, volgensmij de eerste waarbij ene meneer wilson aan de knoppen draaide, ik vind blackwater park een betere plaat maar deze mag er ook zijn. En live vind ik nummers van deze plaat altijd wel erg fijn, sowieso erg goede live band Opeth

(trouwens een tijdlang erg duur geweest op discogs totdat er een reissue kwam toen is hij weer op een normaal tarief terecht gekomen)

Opeth - Ghost Reveries (2005)

Door jouw bericht luister ik de afgelopen dagen vijf keer per dag Ghost of Perdition.

G118 Warpaint - Warpaint



En nog eentje van het favoriete bandje van Marianne Thieme Dit was volgens mij het album waarmee doorbraken tot een wat groter publiek. Wederom een oerdegelijk plaatje die mij maar niet doet vervelen Gekocht na hun concert in Groningen in 2014.

G119 Warpaint - Heads Up



En de laatste van Warpaint. Hun meest recht-toe-recht-aan album en ook direct mijn minst vaak gedraaide van hun. Maar nog steeds tof op z'n tijd

bazbo 0136: Electric Light Orchestra - A New World Record



Een volgende stap naar wereldsterdom. Deze plaat uit 1976 bevat de grote hit Livin' Thing, maar ook Telephone Line en Rockaria!. De liedjes gaan steeds meer richting de perfectie die Jeff Lynne voor ogen heeft. Ik kocht deze op 12 september 1980 en vanaf het begin zat er een deuk in So Fine. Aan het eind, vlak vóór het laatste refrein, sloeg hij over. Toen ik een paar jaar geleden de cd-versie van dit album kocht, miste ik het overslaan. Nu ik de vinylplaat weer draai, merk ik tot mijn stomme verbazing dat hij niet meer overslaat. Wat verderop blijft hij wel twee keer genadeloos hangen. Nou ja. Ik heb een 'embossed cover' heruitgave uit 1978. Op de plastic hoes die ik om mijn plaat heb zitten, staat: 'Deze plastic hoes is niet bij de prijs van de plaat inbegrepen. Wat zou ik ervoor betaald hebben destijds? Een gulden? 'My Shangri-La has gone away, leaving like The Beatles on Hey Jude'. Mooie plaat. Grijsgedraaid.

bazbo 0137: Electric Light Orchestra - Out Of The Blue



In 1978 zie ik op televisie in het programma Toppop een band met allerlei strijkinstrumenten waarvan de bespelers met hun instrument over het podium lopen te springen. Het lied dat ze spelen heet Mr. Blue Sky en ik denk: 'Interessant. Onthouden.' Anderhalf jaar later, op 20 december 1979 later koop ik de elpee waarop het nummer staat. Mijn versie heeft twee lelijke gaten in de linker onderkant van de hoes. Hij is dan ook niet zo duur: veertien gulden voor een dubbelelpee. Nu zie ik dat het een Amerikaanse versie is uit 1977. Het is een loodzwaar pakket met kartonnen binnenhoezen met alle teksten erop, met een poster erin met de bandleden erop en met het kartonnen bouwpakket van de vliegende schotel. Die vliegende schotel ontbreekt nu. Hij heeft jarenlang op mijn zolderkamer gestaan en mijn moeder heeft dat ding wat omver gekieperd bij het stoffen. 'Bas, je paal is weer omgevallen,' zei ze dan als ik uit school kwam. Toen ik definitief het huis uitging, is hij in de papierbak verdwenen, ben ik bang. Gelukkig bezit ik nu de cd-versie die ook een bouwpakketje heeft; die zit echter nog steeds zorgvuldig opgeborgen in het hoesje. Over de plaat zelf: in 1977 is Jeff Lynne op de top van zijn creativiteit. Hij schrijft de 17 songs (en een paar meer) voor dit album in een paar dagen tijd. Er staan meerdere hits op: Turn To Stone, Sweet Talking Woman en het al eerder genoemde Mr. Blue Sky. Hoogtepunt in het ELO-oeuvre, wat ik u brom.

G120 Marissa Nadler ‎– Little Hells



Zachte folk van Marissa Nadler. Ook ooit eens gekocht na haar concert in Zwolle. Zeker niet haar beste plaat, maar wel eentje die uitstekend past op een relaxte zondag als deze

G121 The Organ - Grab That Gun



Een beetje een vergeten bandje, kwamen in 2004 vrijwel uit het niets. Werden een paar keer gedraaid op Kink FM (zo ontdekte ik het) en vielen helaas na dit album vrij vlot weer uit elkaar

Ben blij dat ik het toen ontdekt heb, sindsdien draai ik 'm nog steeds geregeld. Het is geen klassieker of zo'n album die allerlei grenzen heeft verlegd, maar wel een plaatje die na al die jaren nog net zo leuk is gebleven Qua muziek zit het wel redelijk dicht bij die post-punk revival van die tijd (Interpol, Editors etc.), maar dan met een orgel. En qua zang klinkt zangeres Katie Sketch als een vrouwelijke Morrissey, maar i.t.t. tot hem werkt zij me nooit op m'n zenuwen

Toevallig uit een bak met vinyl gevist voor ¤5,- op een metal festival (die verder ook alleen metal-platen verkochten) een paar jaar terug. En inmiddels staat ie voor $250,- op discogs