R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Dit is iets waar ik me vaak over verwonder.
Ben nu dertig en veel mensen om mij heen hebben de afgelopen jaren een behoorlijke transformatie doorgemaakt.
Niet gek ook als je je bedenkt dat er tussen je 20e en 30e normaal gesproken een hoop verandert. Bijna al mijn vrienden waren begin 20 hetzelfde : een of ander flut bijbaantje, studeren, zeeën van vrije tijd, gamen, op stap gaan, op de meest random tijden (midden op doordeweekse dagen) in de sportschool hangen, noem maar op.
Eigenlijk is ieder van hen inmiddels heel anders. Voor mij geldt dit in veel mindere mate. Natuurlijk heb ik ook wel een bepaalde ontwikkeling doorgemaakt. Ik ben ook volwassener dan toen, heb ook wel e.e.a. bereikt.
Maar desondanks ben ik denk ik een van de weinigen zo niet de enige die nog precies zo zou kunnen leven als toen ik twintig was. En dan bedoel ik wel buiten het werk om. Maar als het aan mij zou liggen, deden we nog dezelfde dingen als toen : lange avonden op terrassen zitten, bitterballen bestellen, ouwehoeren, beetje roken, beetje drinken. 1x per maand op zondagmiddag eten / chillen in de snackbar. Zelfs op een vrije dag gewoon ergens buiten af spreken en met een voetbal hooghouden ofzo, zou ik nog steeds leuk vinden.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb gewoon een goede studie afgemaakt, een hypotheek, een goede baan, dus het is niet dat ik op die punten stil ben blijven staan. Alleen die veranderingen hebben kennelijk geen effect gehad op mijn persoonlijkheid en voorkeuren, daar waar het de mensen om mij heen wel essentieel heeft veranderd.
Ik vroeg mij af hoe jullie daar tegenaan kijken. Stel je bent ook rond mijn leeftijd, zou jij nog kunnen leven als (begin) twintiger op deze punten? Heb soms het gevoel dat ik de enige ben die een soort van heimwee ervaart naar die tijd.
Ben nu dertig en veel mensen om mij heen hebben de afgelopen jaren een behoorlijke transformatie doorgemaakt.
Niet gek ook als je je bedenkt dat er tussen je 20e en 30e normaal gesproken een hoop verandert. Bijna al mijn vrienden waren begin 20 hetzelfde : een of ander flut bijbaantje, studeren, zeeën van vrije tijd, gamen, op stap gaan, op de meest random tijden (midden op doordeweekse dagen) in de sportschool hangen, noem maar op.
Eigenlijk is ieder van hen inmiddels heel anders. Voor mij geldt dit in veel mindere mate. Natuurlijk heb ik ook wel een bepaalde ontwikkeling doorgemaakt. Ik ben ook volwassener dan toen, heb ook wel e.e.a. bereikt.
Maar desondanks ben ik denk ik een van de weinigen zo niet de enige die nog precies zo zou kunnen leven als toen ik twintig was. En dan bedoel ik wel buiten het werk om. Maar als het aan mij zou liggen, deden we nog dezelfde dingen als toen : lange avonden op terrassen zitten, bitterballen bestellen, ouwehoeren, beetje roken, beetje drinken. 1x per maand op zondagmiddag eten / chillen in de snackbar. Zelfs op een vrije dag gewoon ergens buiten af spreken en met een voetbal hooghouden ofzo, zou ik nog steeds leuk vinden.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb gewoon een goede studie afgemaakt, een hypotheek, een goede baan, dus het is niet dat ik op die punten stil ben blijven staan. Alleen die veranderingen hebben kennelijk geen effect gehad op mijn persoonlijkheid en voorkeuren, daar waar het de mensen om mij heen wel essentieel heeft veranderd.
Ik vroeg mij af hoe jullie daar tegenaan kijken. Stel je bent ook rond mijn leeftijd, zou jij nog kunnen leven als (begin) twintiger op deze punten? Heb soms het gevoel dat ik de enige ben die een soort van heimwee ervaart naar die tijd.
Ik ben bijna 30 en ik leef voor het grootste deel nog als een vroege twintiger. Ik ga wel ietsjes minder stappen dan toen en ik doe geen coke meer. Ik heb niet meer zoveel ruzie, ik ben iets rustiger geworden. Maar voor de rest is er niet veel veranderd. Sommige kameraden van me zijn verder gegaan en hebben een burgerleven gekregen, dus die zie ik bijna niet meer. Maar er zijn er nog een aantal waar ik geregeld mee ga stappen en die altijd wel voor wat sensatie kunnen zorgen.
Er staat nergens geschreven dat je op een bepaalde leeftijd opeens kinderen, dikke huisvrouw, en hypotheek moet hebben. Doe gewoon wat je wil, want een burgerleven is sowieso hartstikke saai. Als je zo'n leven met veel verantwoordelijkheid te vroeg krijgt dan is dat ook nog eens een prima recept voor een midlifecrisis op latere leeftijd.
Mensen die alles volgens het boekje doen die zijn gewoon eng.
Als je heimwee hebt naar die tijd, wat houdt je tegen om weer zo te gaan leven?
Ben je bang dat je kritiek krijgt van mensen die zeggen dat het niet hoort of zo?
Er staat nergens geschreven dat je op een bepaalde leeftijd opeens kinderen, dikke huisvrouw, en hypotheek moet hebben. Doe gewoon wat je wil, want een burgerleven is sowieso hartstikke saai. Als je zo'n leven met veel verantwoordelijkheid te vroeg krijgt dan is dat ook nog eens een prima recept voor een midlifecrisis op latere leeftijd.
Mensen die alles volgens het boekje doen die zijn gewoon eng.
Als je heimwee hebt naar die tijd, wat houdt je tegen om weer zo te gaan leven?
Ben je bang dat je kritiek krijgt van mensen die zeggen dat het niet hoort of zo?
Deceit for a lifetime has taken it's toll.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
Van altijd feesten blijf je met een leeg gevoel achter.quote:Op zondag 23 september 2018 01:37 schreef Harvest89 het volgende:
Doe gewoon wat je wil, want een burgerleven is sowieso hartstikke saai.
Oke is dat een of andere cryptische uitspraak of zo?quote:
[..]
Van altijd feesten blijf je met een leeg gevoel achter.
Ik herken me daar niet echt in.
Deceit for a lifetime has taken it's toll.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
An emotional void, I feel numb and cold.
You're all dead to me now. And has been for long.
The time has come to reap what you've sown.
Op mijn 21e vaste baan...doe nog steeds het zelfde als 10 jaar geleden alleen nu in mijn eigen huis,
Ik zwaai naar dieren.
Ben wat ouder maar veel is er niet veranderd qua leven sinds begin twintiger. Alleen veel meer geld, beter huis, slechtere gezondheid.
Dat laatste is de reden om dingen niet meer te doen, maar ik wil het nog steeds en doe het soms toch tegen beter weten in.
Er is een tegeltje
... ofwel er is geen vooropgezet leven voor je dus je kunt doen wat je wilt. Het is geen plicht na je 30e een huismus te worden.
Dat laatste is de reden om dingen niet meer te doen, maar ik wil het nog steeds en doe het soms toch tegen beter weten in.
Er is een tegeltje
... ofwel er is geen vooropgezet leven voor je dus je kunt doen wat je wilt. Het is geen plicht na je 30e een huismus te worden.
Nee je bent niet de enige, dacht hier toevallig nog laatst aan. Dat ik op dit punt achtergebleven ben. Psycholoog noemt dat een ontwikkelingsstoornis, maar het enige dat ik daarmee kan is het accepteren, en dat kon ik voor die diagnose ook al, dus veel ben ik daar niet mee opgeschoten. Ik houd het er maar op dat iedereen andere voorkeuren heeft en inderdaad niet iedereen zit te wachten of sowieso geschikt is om onderdeel uit te maken van het ideale burgerleven. Misschien heb je ook bindingsangst of ben je gewoon gehecht aan je vrijheid. Zulke mensen moeten er ook zijn.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Volgens mij is fok juist de verkeerde plek om dit voor te leggen. Gezien de topics die hier voorbij komen heb ik altijd het gevoel dat de “ik wil niet volwassen worden” types meer vertegenwoordigd zijn dan in het echte leven.
Just once I want my life to be like an eighties movie..
Je zou bepaalde dingen kunnen doen zoals vroeger. Dat is geen probleem. Alleen heb je bij sommige dingen wel dat men er anders tegenaan kijkt. Daarbij zou je kunnen zeggen dat het je niet uitmaakt hoe mensen denken maar daar ontkom je niet aan.
Voorbeelden: Als 50er achter 18 jarigen aanzitten wordt niet geaccepteerd. Je krijgt achter je rug om commentaar dat je een creep bent. Daarnaast is het rondreizen met een gitaar en rugzak op je 20e aantrekkelijk voor je leeftijdsgenoten maar iemand van 50 die dit doet staat als een soort van zwerver buiten de maatschappij.
Voorbeelden: Als 50er achter 18 jarigen aanzitten wordt niet geaccepteerd. Je krijgt achter je rug om commentaar dat je een creep bent. Daarnaast is het rondreizen met een gitaar en rugzak op je 20e aantrekkelijk voor je leeftijdsgenoten maar iemand van 50 die dit doet staat als een soort van zwerver buiten de maatschappij.
Als 30er kun je nog wel leven als 20er. Keerpunt komt zo'n beetje bij 35.quote:
Ik ben bijna 30 en ik leef voor het grootste deel nog als een vroege twintiger. Ik ga wel ietsjes minder stappen dan toen en ik doe geen coke meer. Ik heb niet meer zoveel ruzie, ik ben iets rustiger geworden. Maar voor de rest is er niet veel veranderd. Sommige kameraden van me zijn verder gegaan en hebben een burgerleven gekregen, dus die zie ik bijna niet meer. Maar er zijn er nog een aantal waar ik geregeld mee ga stappen en die altijd wel voor wat sensatie kunnen zorgen.
Er staat nergens geschreven dat je op een bepaalde leeftijd opeens kinderen, dikke huisvrouw, en hypotheek moet hebben. Doe gewoon wat je wil, want een burgerleven is sowieso hartstikke saai. Als je zo'n leven met veel verantwoordelijkheid te vroeg krijgt dan is dat ook nog eens een prima recept voor een midlifecrisis op latere leeftijd.
Mensen die alles volgens het boekje doen die zijn gewoon eng.
Als je heimwee hebt naar die tijd, wat houdt je tegen om weer zo te gaan leven?
Ben je bang dat je kritiek krijgt van mensen die zeggen dat het niet hoort of zo?
En dan kan het niet meer omdat?quote:Op zondag 23 september 2018 08:26 schreef Beathoven het volgende:
[..]
Als 30er kun je nog wel leven als 20er. Keerpunt komt zo'n beetje bij 35.
Eeuwig student zijn is tegenwoordig wel lastiger, maar je kan wel gewoon op een studentenkamer (waarbij student zijn niet per se een voorwaarde is) blijven hangen met een bijbaantje.
Nee. Maar dat komt bij mij meer omdat ik toen oa geen geld en geen zelfvertrouwen had. Ik werd er erg risicomijdend van en ondernam weinig.
Ik zou het wel over willen doen met de groei die ik doorgemaakt heb
Ik zou het wel over willen doen met de groei die ik doorgemaakt heb
Nee, ik weet nog exact wat ik 10 jaar geleden deed, toen was ik mijn terminaal zieke man aan het verzorgen, hij zou nog een maand leven en toen liep alles mis, overspannen, bijna failliet gaan diepe schulden. Nee hoor ik ben tevreden met wat ik nu heb en heb daar keihard voor gewerkt, mijn dochter die eindelijk op haar plek is, een lieve vriend die er is en die stapelgek met ons is, een eigen huis weer die ik ook nog eens versneld aflos, nee dan ben ik liever wat ouder, maar kan nu weer alles doen wat ik wil.
Heb wel het idee dat het 10 jaar terug wat meer relaxed was. Nu draait heel veel om social media en je smartphone.
Ik was toen blij met mn oude nokia en met uitgaan, toen kon je nog een gesprek met iemand hebben zonder dat er na 5 minuten iemand zn telefoon al in zn handen had.
Ik was toen blij met mn oude nokia en met uitgaan, toen kon je nog een gesprek met iemand hebben zonder dat er na 5 minuten iemand zn telefoon al in zn handen had.
Het beeld van iemand die ergens naartoe werkt en van z'n vrijheid als student geniet geaccepteerd wordt. Maar als dat leven ook je uitkomst is dan zit je uiteindelijk gewoon in de categorie zielige sloebers.quote:
Ik vraag me af na hoeveel bijbaantjes je nog een bijbaantje krijgt als men liever goedkopere jongere krachten aanneemt met meer energie die minder voorwaarden stellen en minder kosten meebrengen. Als een werkgever alleen maar banen van een jaar of een paar maanden op je cv ziet kun je iets constructiefs wel vergeten.quote:Eeuwig student zijn is tegenwoordig wel lastiger, maar je kan wel gewoon op een studentenkamer (waarbij student zijn niet per se een voorwaarde is) blijven hangen met een bijbaantje.
quote:
Ik ben bijna 30 en ik leef voor het grootste deel nog als een vroege twintiger. Ik ga wel ietsjes minder stappen dan toen en ik doe geen coke meer. Ik heb niet meer zoveel ruzie, ik ben iets rustiger geworden. Maar voor de rest is er niet veel veranderd. Sommige kameraden van me zijn verder gegaan en hebben een burgerleven gekregen, dus die zie ik bijna niet meer. Maar er zijn er nog een aantal waar ik geregeld mee ga stappen en die altijd wel voor wat sensatie kunnen zorgen.
Er staat nergens geschreven dat je op een bepaalde leeftijd opeens kinderen, dikke huisvrouw, en hypotheek moet hebben. Doe gewoon wat je wil, want een burgerleven is sowieso hartstikke saai. Als je zo'n leven met veel verantwoordelijkheid te vroeg krijgt dan is dat ook nog eens een prima recept voor een midlifecrisis op latere leeftijd.
Mensen die alles volgens het boekje doen die zijn gewoon eng.
Als je heimwee hebt naar die tijd, wat houdt je tegen om weer zo te gaan leven?
Ben je bang dat je kritiek krijgt van mensen die zeggen dat het niet hoort of zo?
Het gaat mij niet specifiek om het feit dat ik weer wil feesten elk weekend.quote:
[..]
Van altijd feesten blijf je met een leeg gevoel achter.
Wat dat betreft veranderen er heus wel dingen. Toen ik 20 was zaten mijn vrienden en ik soms op vrijdag én zaterdag tot 4 uurs nachts in onze stamkroeg waar een feest-DJ stond te draaien en waar het blauw stond van de rook.
Daar moet ik nu niet meer aan denken. Maar ik zou er best zeg maar nog 1 keer per maand/6 weken naartoe willen. Gewoon omdat het kan. Maar de toegevoegde waarde zit er natuurlijk in dat je dat beleeft met je vrienden. Als ik er nu heen zou gaan zou ik voornamelijk met onbekende 20 jarigen staan.
Bij vrienden merk ik gewoon dat de hele interesse afwezig is. We doen nog steeds wel leuke dingen / gaan nog wel op stap maar nu meer naar grote clubs 'festivals'. Ook leuk, maar er ligt voor mij geen (jeugd) sentiment. Het lijkt wel alsof ik de enige ben die het nog iets doet, terwijl de rest wel is doorgegroeid zeg maar.
Niet alleen op gebied van uitgaan, maar ook mbt. andere interesses.
Dat zou wel kunnen ja.quote:
Volgens mij is fok juist de verkeerde plek om dit voor te leggen. Gezien de topics die hier voorbij komen heb ik altijd het gevoel dat de “ik wil niet volwassen worden” types meer vertegenwoordigd zijn dan in het echte leven.
fok! is voor mij ook zo'n typisch voorbeeld trouwens. Nu ik er over nadenk ben ik altijd wel een persoon die zo lang mogelijk blijft hangen in het bekende, eigenlijk totdat het echt niet meer kan / mogelijk is.
Ik zit bijvoorbeeld ook al sinds 2010 op fok. Bijna iedereen die toen actief was (inclusief de die-hards) zijn inmiddels vertrokken. Maar ik zit er nog. Ook dit is weer een voorbeeld dat mijn interesses/gewoonten/vrijetijdsbesteding nauwelijks uit zichzelf wijzigt. Het wijzigt pas als het wordt geforceerd (dus bijvoorbeeld fok zou stoppen te bestaan, of vrienden waarmee ik bepaalde dingen deed verliezen de interesse). Maar als je mij mijn gang laat gaan, blijf ik maar doorstomen / hangen in dezelfde activiteiten.
Nee. Dit jaar afstuderen en dan werken en een eigen appartement huren/kopen. Ik ben het wonen met huisgenoten en het helemaal naar de klote gaan 1 a 2 x per week juist wel zat aan het worden.
Wat is dit voor onzin? Tuurlijk er zijn er wat vertrokken, maar een groot deel post nog gewoon met regelmaat. Ik zit hier sinds 2001 en zie nog vaak zat mensen posten die er toen ooj al waren.quote:
Ik zit bijvoorbeeld ook al sinds 2010 op fok. Bijna iedereen die toen actief was (inclusief de die-hards) zijn inmiddels vertrokken. Maar ik zit er nog.
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Ik wed dat een groter deel van de actieve users rond 2001 ten opzichte van vandaag is vertrokken dan dat ze nog posten. Geen onzin denk ik hoor.quote:Op zondag 23 september 2018 10:20 schreef vosss het volgende:
[..]
Wat is dit voor onzin? Tuurlijk er zijn er wat vertrokken, maar een groot deel post nog gewoon met regelmaat. Ik zit hier sinds 2001 en zie nog vaak zat mensen posten die er toen ooj al waren.
@ TS niets mis mee om een beetje sentimenteel te zijn toch? Het overvalt mij ook nog wel eens op momenten als kerstavond of als ik op koningsdag even door mijn oude dorp rijd en de braderie / kermis zie staan.
Ik moet daar dan ook altijd nog even overheen lopen. Niet dat ik ben blijven hangen en ook echt in de botsauto's ga zitten, maar ik moet er elk jaar toch wel even heen, om de nostalgie op te snuiven. Ik vind het soms raar dat veel vrienden dit bijvoorbeeld niet hebben. Die weten niet eens dat die kermis er is. Terwijl we er van kinds af aan tot ons 18e bijna dagelijks waren.
Dat soort dingetjes heb ik altijd heel sterk. Niets mis mee toch?
Toen was ik 15, dus dat hoeft van mij niet. 
Maar ik ben dit jaar afgestudeerd en begin eerlijk gezegd bang te worden. Dan moet ik echt mijn verantwoordelijkheid gaan nemen, een baan zoeken, gaan werken en iets van mijn leven maken. En dat terwijl ik het gevoel heb dat ik gisteren nog 16 was en er eigenlijk gewoon nog niet klaar voor ben om verantwoordelijk te zijn als in een baan waar ik elke dag heen moet en dat soort dingen. Eng.
Aan de andere kant vind ik mensen vanaf 30-31 die elke dag in een schimmig kroegje lopen te treuren met een peuk in de mond ook weer zielig. Ik kan ook niet echt onderbouwen waarom.
Maar ik ben dit jaar afgestudeerd en begin eerlijk gezegd bang te worden. Dan moet ik echt mijn verantwoordelijkheid gaan nemen, een baan zoeken, gaan werken en iets van mijn leven maken. En dat terwijl ik het gevoel heb dat ik gisteren nog 16 was en er eigenlijk gewoon nog niet klaar voor ben om verantwoordelijk te zijn als in een baan waar ik elke dag heen moet en dat soort dingen. Eng.Aan de andere kant vind ik mensen vanaf 30-31 die elke dag in een schimmig kroegje lopen te treuren met een peuk in de mond ook weer zielig. Ik kan ook niet echt onderbouwen waarom.
Kunnen, ja. Kwestie van wat verantwoordelijkheden afwerpen. Al zal ik nu fysiek gezien wat beter op mijn herstel moeten letten.
Willen, nee.
Willen, nee.
"Pools are perfect for holding water"
Komt omdat mensen een vriendin krijgen en die willen weer kinderen en burgerlijke dingen doen.
Daarom moet je proberen om niet voor je 30e verliefd te worden, want eenmaal aan een relatie begint de burgerlijkheid je bij de strot te grijpen en moet je als een ware MMA vechter proberen om uit die greep te komen zonder af te kloppen.
Daarom moet je proberen om niet voor je 30e verliefd te worden, want eenmaal aan een relatie begint de burgerlijkheid je bij de strot te grijpen en moet je als een ware MMA vechter proberen om uit die greep te komen zonder af te kloppen.
N A P O L I
C A M P A N I A
C A M P A N I A
Denken dat je "volwassen" moet doen alleen maar omdat de maatschappij dit van je verwacht 
Man of Steal.
Bij mij is het juist andersom, ik wil liever naar festivals maar vriendinnen hebben liever het uitgaan bij de plaatselijke kroegen. Wat wel goedkoper is, maar ook steeds hetzelfde. Sommigen haten gewoon uitgaan in het algemeen. Ergens snap ik dat ook wel, je moet veel drinken wil het vol te houden zijn vind ik.quote:
Het gaat mij niet specifiek om het feit dat ik weer wil feesten elk weekend.
Wat dat betreft veranderen er heus wel dingen. Toen ik 20 was zaten mijn vrienden en ik soms op vrijdag én zaterdag tot 4 uurs nachts in onze stamkroeg waar een feest-DJ stond te draaien en waar het blauw stond van de rook.
Daar moet ik nu niet meer aan denken. Maar ik zou er best zeg maar nog 1 keer per maand/6 weken naartoe willen. Gewoon omdat het kan. Maar de toegevoegde waarde zit er natuurlijk in dat je dat beleeft met je vrienden. Als ik er nu heen zou gaan zou ik voornamelijk met onbekende 20 jarigen staan.
Bij vrienden merk ik gewoon dat de hele interesse afwezig is. We doen nog steeds wel leuke dingen / gaan nog wel op stap maar nu meer naar grote clubs 'festivals'. Ook leuk, maar er ligt voor mij geen (jeugd) sentiment. Het lijkt wel alsof ik de enige ben die het nog iets doet, terwijl de rest wel is doorgegroeid zeg maar.
Niet alleen op gebied van uitgaan, maar ook mbt. andere interesses.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
quote:
[..]
Dat zou wel kunnen ja.
Ik zit bijvoorbeeld ook al sinds 2010 op fok. Bijna iedereen die toen actief was (inclusief de die-hards) zijn inmiddels vertrokken. Maar ik zit er nog.
Ik vind het ook moeilijk om 'vroeger' los te laten.
En dan bedoel ik de periode tot en met mijn 25e, toen ik nog een kamer in mijn ouderlijk huis had, waar ik meestal in het weekend was (ik woonde op kamers).
Die tijd associeer ik nog altijd met ultieme veiligheid op de een of andere manier. Ik zou bijvoorbeeld ook nooit uit eigen beweging vrienden uit die tijd laten gaan. Jongens waarmee ik vanaf mijn 15e of zelfs nog eerder mee ben opgetrokken. Ook al merk ik dat ik met sommigen niet meer de click heb zoals voorheen : ik laat ze niet los want ze horen bij mijn verleden. Ik ga nog liever twee/drie keer per jaar met ze een hele avond zitten ouwehoeren over ''vroegah'' dan dat ik de realiteit inzie dat we anno 2018 weinig meer delen met elkaar en dat we elkaar nooit meer zouden zien. Kennelijk zien zij dat ook zo...
Het vasthouden aan vroeger is bij mij dus meer een soort angst. Ik heb een perfecte jeugd gehad, maar ik zie mijn ouders bijvoorbeeld ook wel echt ouder en trager worden nu. Dit doet mij beseffen dat het eeuwige leven niet gegeven is, en dat de mooie herinneringen met een huis vol vrienden elke avond, pa die even aanschoof en die het ook allemaal prachtig vond, niet voor altijd is. Dat vind ik nog wel moeilijk te accepteren
En dan bedoel ik de periode tot en met mijn 25e, toen ik nog een kamer in mijn ouderlijk huis had, waar ik meestal in het weekend was (ik woonde op kamers).
Die tijd associeer ik nog altijd met ultieme veiligheid op de een of andere manier. Ik zou bijvoorbeeld ook nooit uit eigen beweging vrienden uit die tijd laten gaan. Jongens waarmee ik vanaf mijn 15e of zelfs nog eerder mee ben opgetrokken. Ook al merk ik dat ik met sommigen niet meer de click heb zoals voorheen : ik laat ze niet los want ze horen bij mijn verleden. Ik ga nog liever twee/drie keer per jaar met ze een hele avond zitten ouwehoeren over ''vroegah'' dan dat ik de realiteit inzie dat we anno 2018 weinig meer delen met elkaar en dat we elkaar nooit meer zouden zien. Kennelijk zien zij dat ook zo...
Het vasthouden aan vroeger is bij mij dus meer een soort angst. Ik heb een perfecte jeugd gehad, maar ik zie mijn ouders bijvoorbeeld ook wel echt ouder en trager worden nu. Dit doet mij beseffen dat het eeuwige leven niet gegeven is, en dat de mooie herinneringen met een huis vol vrienden elke avond, pa die even aanschoof en die het ook allemaal prachtig vond, niet voor altijd is. Dat vind ik nog wel moeilijk te accepteren
Ik zou juist helemaal niet terug willen. Ik ben een laatbloeier en had bepaald geen leuke tijd begin 20.
Ik verlang regelmatig nog terug naar de periode van 5-10 jaar geleden, omdat ik in die tijd zeeën van tijd had om te feesten, blowen, te doen waar ik zin in had en ook al voldoende geld om dat allemaal te onderhouden (waaronder nog stufi 
). Vooral het onbezonnen mis ik dan, op een random avond doordeweeks naar de stad gaan voor "een biertje" en 's ochtends vroeg langs de oudegracht naar huis zwalken terwijl je naar de vogeltjes luistert, al dan niet met een turkse pizza in je hand.
Aan de andere kant betrap ik mezelf er ook regelmatig op dat het eigenlijk een heel geromantiseerd beeld is van die tijd. Je verlangt dan naar die tijd maar mét de wetenschapd dat het nu allemaal zal zijn zoals het nu is. Als ik eerlijk ben was ik in die tijd ook net zo vaak diep ongelukkig over van alles en nog wat en onzeker over wat ik nou aan moest met mijn leven. Dan is de conclusie dat het, ondanks echt schitterende momenten, het ook wel prima is dat die tijd voorbij is. Bovendien was ik aan het eind van mijn studie ook echt wel even klaar met het studentenleven.
). Vooral het onbezonnen mis ik dan, op een random avond doordeweeks naar de stad gaan voor "een biertje" en 's ochtends vroeg langs de oudegracht naar huis zwalken terwijl je naar de vogeltjes luistert, al dan niet met een turkse pizza in je hand.Aan de andere kant betrap ik mezelf er ook regelmatig op dat het eigenlijk een heel geromantiseerd beeld is van die tijd. Je verlangt dan naar die tijd maar mét de wetenschapd dat het nu allemaal zal zijn zoals het nu is. Als ik eerlijk ben was ik in die tijd ook net zo vaak diep ongelukkig over van alles en nog wat en onzeker over wat ik nou aan moest met mijn leven. Dan is de conclusie dat het, ondanks echt schitterende momenten, het ook wel prima is dat die tijd voorbij is. Bovendien was ik aan het eind van mijn studie ook echt wel even klaar met het studentenleven.
Ik zou niet meer willen zijn zoals 10 jaar geleden maar ik denk vaak aan de fouten die ik heb gemaakt of de kansen die heb laten liggen. Ik wou dat die kon veranderen.
www.kiva.org. Steun ondernemers in ontwikkelingslanden.
Van die momenten die iedere zoveel maanden fijntjes aan je voorbij flitsen als je je vaak toch al ruk voeltquote:
Ik zou niet meer willen zijn zoals 10 jaar geleden maar ik denk vaak aan de fouten die ik heb gemaakt of de kansen die heb laten liggen. Ik wou dat die kon veranderen.
Dit.quote:
Denken dat je "volwassen" moet doen alleen maar omdat de maatschappij dit van je verwacht
Ik had een collega, die zei;
"Eggs, ik heb maar 1 levensmotto;
Laaien wat je laaien kan
Graaien wat je graaien kan
Kaaien wat je kaaien kan
Snaaien wat je snaaien kan
en
Naaien wat je naaien kan.
En als je klaar bent, veeg je m af aan haar gordijn."
Lambo of Rekt
Je vergeet voor het gemak dat de wereld van uitgaan ontzettend veranderd is. Vroeger had elk fatsoenlijk dorp een eigen discotheek en vond je in de grotere steden veel discotheken en clubs. Dat is tegenwoordig op 1 hand te tellen, heel veel discotheken zijn gesloten. Tegenwoordig ga je naar (meerdaagse) festivals in de zomer.quote:
Bij vrienden merk ik gewoon dat de hele interesse afwezig is. We doen nog steeds wel leuke dingen / gaan nog wel op stap maar nu meer naar grote clubs 'festivals'. Ook leuk, maar er ligt voor mij geen (jeugd) sentiment. Het lijkt wel alsof ik de enige ben die het nog iets doet, terwijl de rest wel is doorgegroeid zeg maar.
Mij trekt dat totaal niet. Ik was echt van de discotheken van 750-1500 man (middelgroot zal ik maar zeggen). Houd niet van uitgaan naar kroegen en festivals waren meerdaags met muziek die ik niet waardeerde (Lowlands, Pinkpop). Ik ging met vrienden lekker naar een discotheek waar je ook beetje kon kletsen en later op de avond voetjes van de vloer. En dan om 03:00 naar huis.
Als ik nu al een discotheek zou vinden dan loopt er spul van 18-23 rond, totaal oninteressant om mee om te gaan.
Dus de uitgaansdrang is hier ook eigenlijk volledig weg. Het enige waar ik nog met veel plezier naartoe ga is de Foute Party in de Brabanthallen.
Je leven veranderd, althans, bij de meeste mensen. Partner, hypotheek, kinderen, sociale verplichtingen, boeiende baan, en ga zo maar door. Dat is niet zo gek, op je 10e heb je ook andere interesses dan op je 20e. En op je 30e en 40e en 50e (en ga maar door) veranderd dat ook steeds meer. Logisch, het zijn andere zaken die je boeien.quote:Niet alleen op gebied van uitgaan, maar ook mbt. andere interesses.
Het is ansich niet erg om te 'blijven hangen', maar het komt altijd wel wat sneu over. Zie je zo'n gast van 42 tussen 22 jarige meisjes en jongens staan op een festival....
Zelf merk ik daar wel een verandering. Ik kom ook uit die tijd, ver voor 2001 zelfs. En post nog steeds.quote:
[..]
Ik wed dat een groter deel van de actieve users rond 2001 ten opzichte van vandaag is vertrokken dan dat ze nog posten. Geen onzin denk ik hoor.
Alleen in die tijd was ik trots op mijn nickname, die gebruikte ik overal en nergens. Ik ging naar Fok! (en andere) meetings en vond het heel cool om herkend te worden in het echte leven naar aanleiding van onder andere Fok!. Het was ook vrij makkelijk om mijn persoonsgegevens te achterhalen, waar ik woonde en waar ik uithing.
Anno 2018 wil ik dat gewoon niet meer. Laat mij maar lekker anoniem zijn op internet. Overal waar ik actief ben heb ik een andere nickname die nergens naar herleidbaar is. Enkele mensen die ik 100% vertrouw weten wie ik ben, en dat is voldoende.
Ik durf wel te stellen dat een deel van vroeger er hetzelfde inzit, maar een groot deel is ook weg zoals je aangeeft. Een klein deel gebruikt nog steeds dezelfde nick.
TS ik snap je.quote:
Dit is iets waar ik me vaak over verwonder.
Ben nu dertig en veel mensen om mij heen hebben de afgelopen jaren een behoorlijke transformatie doorgemaakt.
Niet gek ook als je je bedenkt dat er tussen je 20e en 30e normaal gesproken een hoop verandert. Bijna al mijn vrienden waren begin 20 hetzelfde : een of ander flut bijbaantje, studeren, zeeën van vrije tijd, gamen, op stap gaan, op de meest random tijden (midden op doordeweekse dagen) in de sportschool hangen, noem maar op.
Eigenlijk is ieder van hen inmiddels heel anders. Voor mij geldt dit in veel mindere mate. Natuurlijk heb ik ook wel een bepaalde ontwikkeling doorgemaakt. Ik ben ook volwassener dan toen, heb ook wel e.e.a. bereikt.
Maar desondanks ben ik denk ik een van de weinigen zo niet de enige die nog precies zo zou kunnen leven als toen ik twintig was. En dan bedoel ik wel buiten het werk om. Maar als het aan mij zou liggen, deden we nog dezelfde dingen als toen : lange avonden op terrassen zitten, bitterballen bestellen, ouwehoeren, beetje roken, beetje drinken. 1x per maand op zondagmiddag eten / chillen in de snackbar. Zelfs op een vrije dag gewoon ergens buiten af spreken en met een voetbal hooghouden ofzo, zou ik nog steeds leuk vinden.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb gewoon een goede studie afgemaakt, een hypotheek, een goede baan, dus het is niet dat ik op die punten stil ben blijven staan. Alleen die veranderingen hebben kennelijk geen effect gehad op mijn persoonlijkheid en voorkeuren, daar waar het de mensen om mij heen wel essentieel heeft veranderd.
Ik vroeg mij af hoe jullie daar tegenaan kijken. Stel je bent ook rond mijn leeftijd, zou jij nog kunnen leven als (begin) twintiger op deze punten? Heb soms het gevoel dat ik de enige ben die een soort van heimwee ervaart naar die tijd.
Ja dat zou ik kunnen.
Inmiddels ook gewoon de stappen gemaakt: studie, werk, vriendin, koophuis en nog geen kinderen (dat laatste kan ik dus niet over oordelen).
Maar ik game nog regelmatig, ook met vrienden. Terrassen doe ik ook. Stappen is alleen wat minder maar ben zelf DJ in lokale kroegjes dus krijg dat wel op die manier binnen.
Wat ik soms hier lees en om me heen zie is dat een partner vaak een burgerlijk leven eist.
Althans wordt gedacht maar denk dat een budget mee speelt.
M'n partner en ik hebben beide een goede baan met relatief voldoende work/life balance. Ik kan als de Playstation 5 uit komt deze aanschaffen zonder dit tig keer door een commissie te laten gaan waardoor de partner niet gaat zeuren dat ze het schilderwerk belangrijker vind (maar wel zelf 400 euro per maand besteeds aan een manicure).
We laten elkaar gewoon prima vrij en kunnen samen of apart leuke dingen doen.
Dus geld (budget eerder) en je partner bepalen voor een groot deel wat je wel en niet kunt en wat je wil.
De beperkingen die (een partner) opgelegd kunnen worden kunnen voor sommigen prima zijn.
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Ik mis het uitgaan en feesten niet. Ik ga richting de 40 en het begint voor mij sneu te worden om nog elk weekend tot 5 uur uit te gaan en lam te zuipen. Wat ik wel mis zijn de kansen om nieuwe mensen te ontmoeten. Dat wordt wel moeilijker als je ouder wordt en een vaste baan hebt.
www.kiva.org. Steun ondernemers in ontwikkelingslanden.
lokquote:
ik wel morty. als ik 5-10 jaar terug kon gaan dan was ik wel eerder aan daten begonnen op de middelbare
Denk je dat Hugh Hefner en El Chapo het ‘oninteressant ‘ vonden om met 18-23 jarigen om te gaan? Ik vind dat altijd zo’n onzin, genoeg interessante meiden van die leeftijd ook als je ouder bent.quote:
[..]
Je vergeet voor het gemak dat de wereld van uitgaan ontzettend veranderd is. Vroeger had elk fatsoenlijk dorp een eigen discotheek en vond je in de grotere steden veel discotheken en clubs. Dat is tegenwoordig op 1 hand te tellen, heel veel discotheken zijn gesloten. Tegenwoordig ga je naar (meerdaagse) festivals in de zomer.
Mij trekt dat totaal niet. Ik was echt van de discotheken van 750-1500 man (middelgroot zal ik maar zeggen). Houd niet van uitgaan naar kroegen en festivals waren meerdaags met muziek die ik niet waardeerde (Lowlands, Pinkpop). Ik ging met vrienden lekker naar een discotheek waar je ook beetje kon kletsen en later op de avond voetjes van de vloer. En dan om 03:00 naar huis.
Als ik nu al een discotheek zou vinden dan loopt er spul van 18-23 rond, totaal oninteressant om mee om te gaan.
Dus de uitgaansdrang is hier ook eigenlijk volledig weg. Het enige waar ik nog met veel plezier naartoe ga is de Foute Party in de Brabanthallen.
[..]
Je leven veranderd, althans, bij de meeste mensen. Partner, hypotheek, kinderen, sociale verplichtingen, boeiende baan, en ga zo maar door. Dat is niet zo gek, op je 10e heb je ook andere interesses dan op je 20e. En op je 30e en 40e en 50e (en ga maar door) veranderd dat ook steeds meer. Logisch, het zijn andere zaken die je boeien.
Het is ansich niet erg om te 'blijven hangen', maar het komt altijd wel wat sneu over. Zie je zo'n gast van 42 tussen 22 jarige meisjes en jongens staan op een festival....
Hugh vond maar 1 ding interessant, legale sex met zo jong mogelijke meisjes.quote:
[..]
Denk je dat Hugh Hefner en El Chapo het ‘oninteressant ‘ vonden om met 18-23 jarigen om te gaan? Ik vind dat altijd zo’n onzin, genoeg interessante meiden van die leeftijd ook als je ouder bent.
En ik denk dat ik voor de meeste mannen spreek als ik zeg dat meisjes van 18-23 voor de meeste (oudere) mannen zeer interessant zijn. Lekker jong, strak in het vel, nog wat te leren, vaak gematigd intelligent en gewillig.
Maar dat is iets heel anders dan een relatie hebben.
Voor jonge meiden zijn oude mannen met geld, status of een hoge functie interessant.
Ik heb liever ook een jongere meid maar 25-30 is ook prima. Liever wat volwassener dan alleen een strak lichaam.quote:
[..]
Hugh vond maar 1 ding interessant, legale sex met zo jong mogelijke meisjes.
En ik denk dat ik voor de meeste mannen spreek als ik zeg dat meisjes van 18-23 voor de meeste (oudere) mannen zeer interessant zijn. Lekker jong, strak in het vel, nog wat te leren, vaak gematigd intelligent en gewillig.
Maar dat is iets heel anders dan een relatie hebben.
Voor jonge meiden zijn oude mannen met geld, status of een hoge functie interessant.
www.kiva.org. Steun ondernemers in ontwikkelingslanden.
|
|
