Kletstopic voor users die geen kinderen willen #3

quote:

Op maandag 24 september 2018 18:27 schreef -Ondskapt- het volgende:

[..]

Het enige wat ik nog zeg is dat mensen hier overgevoelig lijken te zijn. Alsof ze zich constant aangevallen voelen.

Wil je geen kinderen, dan is dat toch prima.
Wil je wel kinderen, dan is dat ook prima.

Echt dat fucking gejank hier over `gepush` vanuit de omgeving, mensen die `vragen` stellen en `maatschappelijke druk`.

quote:

Op maandag 24 september 2018 18:27 schreef -Ondskapt- het volgende:

[..]

Het enige wat ik nog zeg is dat mensen hier overgevoelig lijken te zijn. Alsof ze zich constant aangevallen voelen.

Wil je geen kinderen, dan is dat toch prima.
Wil je wel kinderen, dan is dat ook prima.

Echt dat fucking gejank hier over `gepush` vanuit de omgeving, mensen die `vragen` stellen en `maatschappelijke druk`.

quote:

Op maandag 24 september 2018 18:10 schreef -Ondskapt- het volgende:

[..]

Je kan zo veel vinden. Ik snap werkelijk niet waarom mensen er een probleem mee hebben als ze geen kinderen willen. Ik heb het al meerdere keren gezegd maar ik wil zelf ook absoluut geen kinderen.

Ik vind het gewoon treurig dat het zo gevoelig ligt.

quote:

Op maandag 24 september 2018 14:13 schreef Cause_Mayhem het volgende:

Is het niet meer zo dat teveel mensen altijd iets moeten vinden van andermans leven?
Als je wel kinderen hebt krijg je regelmatig te horen dat dit niet goed is, of dat niet. Ongevraagd advies en een daar kom je nog wel achter zie je op veel vlakken. Of je nu kinderen hebt of helemaal niet wil, of het nu om je auto keuze of partner keuze gaat en alles daar tussen in.

Gaat het dan niet meer over je eigen gevoeligheid mbt specifieke onderwerpen. Waar dat veel voorkomende gedrag op allerlei vlakken gewoon wat meer steekt? Jij dat ene onderwerp als meer druk ervaart dan dat andere onderwerp?

Iig werkt dat bij mij wel zo. Dat het mijn 'gevoeligheden' zijn waar ik sneller irritatie bij voel als anderen daarover vragen, ongewild advies geven of oordelen. Terwijl ik bij andere onderwerpen dat niet zo ervaar terwijl de manier van doen van die ander eigenlijk niet zo anders is.

quote:

Op maandag 24 september 2018 16:43 schreef Scrapyard het volgende:
Geen oordeel dit hoor, maar puur uit nieuwsgierigheid : voelen jullie je wel eens schuldig naar bijvoorbeeld je ouders omdat je geen kinderen wilt?

Ik ben zelf een 29 jarige man, en heb wel een kinderwens. Maar ik heb ook bepaalde psychologische (sociale) angstklachten en ben (mede) daardoor al een jaar of 7 single. Ik hoop natuurlijk dat alles vroeg of laat op zijn plek valt en dat ik nog iemand tegen kom om een gezin mee op te bouwen. Maar ik houd er ook steeds sterker rekening mee dat dit ook wel eens niet zou kunnen gaan gebeuren.

Mijn ouders en met name mijn moeder stellen zich heel bescheiden op in deze. Ik weet dat mijn moeder diep van binnen bijna een moord zou plegen om oma te worden. Vooral nu neven/nichten van mij wel kinderen hebben (en ze dus hun broers/zussen opa/oma zien worden) voel ik gewoon dat ze het fantastisch zouden zeggen. Al houden ze zich dus in omdat ze mij ook niet willen pushen of hun levensbeeld willen opleggen. Maar ik ervaar dus wel eens een schuldgevoel wat dat betreft, jullie?

quote:

Op maandag 24 september 2018 16:43 schreef Scrapyard het volgende:
Geen oordeel dit hoor, maar puur uit nieuwsgierigheid : voelen jullie je wel eens schuldig naar bijvoorbeeld je ouders omdat je geen kinderen wilt?

quote:

Op maandag 24 september 2018 18:47 schreef Samzz het volgende:

[..]

Ik snap niet waarom je mensen die ergens mee zitten, weg zet als personen met psychische issues. Dat vind ik lomp.

Oh je ervaart een bepaalde druk? Dan heb je vast een psychisch probleem.

Kinderen zijn nu eenmaal enorm met de samenleving verbonden en ik heb, vooral toen ik jonger was, ook een bepaalde druk ervaren. Maakt me geen psychologisch probleem of zo.

quote:

Op maandag 24 september 2018 18:35 schreef spiritusbus het volgende:

[..]

Als je er wel last van hebt moet je er wat aan doen. Zo simpel is het.

quote:

Op maandag 24 september 2018 19:26 schreef -Ondskapt- het volgende:

[..]

Ondanks dat ik dronken ben heb ik niet het idee dat ik hier zit te kloten.

Het lijkt er wel op dat veel bewust kinderlozen zich bij elke vorm van kritiek persoonlijk aangevallen voelen. Misschien kan ik dan inderdaad wegblijven hier. Het ironische (wat ik nu geloof ik al voor de vierde keer zeg) is dat ik zelf ook beslist geen kinderen wil.

quote:

Op maandag 24 september 2018 10:14 schreef Kapitein_Scheurbuik het volgende:

[..]

Wat een zwakke verantwoording van je eigen keuzes, alsof je het allemaal voor de mensheid doet. Zelfde argumentatie kun je gebruiken om wel aan kinderen te beginnen, ik ben socialer want ik heb wel een kind dat jou later gaat verzorgen en jouw pensioen gaat betalen. Maar dat is verboden want dan zet je mensen onder druk.

Prima als je geen kinderen wilt, jouw lijf, jouw leven, daar hoef je je aan niemand over te verantwoorden maar doe aub niet alsof je een groot offer brengt tot groter heil der mensheid want het is natuurlijk een puur egoistische beslissing.

“Ja maar kapitein Scheurbuik, kinderen krijgen is ook egoïstisch!!!11!”

Ja, dat klopt, daarom breng ik het ook niet alsof ik dat allemaal voor jullie doe.

quote:

Op maandag 24 september 2018 23:35 schreef Candaasje het volgende:

[..]

Even een oude koe uit de sloot halen, want ik wil hier toch nog op reageren:

Ik ben wel iemand die in dubio zit omdat ik enerzijds wel een of hooguit twee kinderen zou willen (over enkele jaren), maar wat ik voor mezelf eigenlijk niet kan verantwoorden vanwege de schade aan het milieu en het dierenleed dat er onoverkomelijk mee gepaard gaat.
Ik probeer veganistisch te leven - dat lukt al niet altijd, maar door het op de wereld zetten van kinderen, zou ik sowieso heel wat van mijn principes aan de kant overboord moeten gooien.
En dat doe ik momenteel ook wel eens, maar zelfs het eens in de zoveel jaar maken van een verre vliegreis valt nog in het niet bij het op de wereld zetten van een kind, wat de impact op milieu/dieren/mensen betreft.

Ik heb het mezelf in die zin wat gemakkelijker gemaakt door een studie te beginnen waardoor ik de keuze nog mooi 6-7 jaar vooruit kan schuiven. Maar het speelt wel voortdurend in mijn achterhoofd en ik vind het maar lastig. Want het lijkt me heel erg leuk om zwanger te zijn en mijn (hypothetische) kind(eren) iets te leren over deze wereld en de wereld ook door zijn/haar/hun ogen te (her)beleven. En ik probeer het op allerlei manieren 'goed' te praten. ('Ja maar mijn kind gaat de wereld ook een beetje beter maken......' etc...)

Mijn keuze om in elk geval nu nog geen kind(eren) op de wereld te zetten is dus denk ik niet zozeer egoïstisch van aard; dan zou het wat mij betreft veel makkelijker zijn en zou ik over enkele jaren gewoon lekker zwanger (proberen te) worden.
(Ok ok, je zou kunnen zeggen dat het voor mij beter voelt en dat het daarom wel 'egoïstisch' is, maar het voelt wel als iets opgeven. Net zoals dat ik spareribs heerlijk vind maar die niet meer wil eten vanwege het leed/impact. Iets ander niveau misschien wel )

Ik voel me overigens in het geheel geen nobele held ofzo. Ik vind het eigenlijk heel vanzelfsprekend om over dit soort dingen na te denken en als er de mogelijkheden zijn (enigszins) naar te handelen. Maar dit is wel een heel persoonlijke keuze en ik snap ook dat iedereen hier zijn eigen weg in moet bewandelen. Maar ik denk dat veel mensen wel wat bewuster hun keuze kunnen maken. (En ik snap ook niet zo goed hoe mensen dan weer 3 of meer kinderen op de wereld kunnen zetten, maar dat is vooral omdat ik vanuit mijn eigen overtuiging 1 kind al niet zo goed kan verantwoorden. Laat staan veel meer.)

TLTR: ik ben wel (nog?) kinderloos omwille van het milieu/dierenleed/voetafdruk. Niet omdat ik het geen leuk idee zou vinden om een kind te krijgen en te verzorgen.
Nee, dit maakt me geen held. Maar ja, het voelt toch wel als een opoffering. En ja, het is de vraag of mijn principes stand kunnen houden. Of dat ik toch met een kind op de bank eindig en het met mooie (drog)redenen weet goed te praten.

quote:

Op dinsdag 25 september 2018 10:33 schreef Kapitein_Scheurbuik het volgende:

[..]

Dus je hebt geen kinderen omwille van het milieu, maar misschien wil je in de toekomst nog wel 2 kinderen?

Moet je dan niet gewoon eerlijk tegen jezelf zijn? Je hebt geen kinderen en vergoeilijkt dat voor jezelf door het op te hangen aan het milieu. Want over 6 of 7 jaar zijn de milieuproblemen echt niet opgelost. als het écht om het milieu zou gaan zou je nu toch al weten dat je ze over 6 of 7 jaar ook niet wil want de belasting voor het milieu en de planeet is over 6 jaar echt niet minder.

Ik denk overigens dat het milieu niet beter of slechter wordt als wij hier in het westen stoppen met kinderen krijgen. De echte milieuwinst is te behalen in Afrika en Azië. Daar groeit de bevolking sneller, is de vervuiling extremer en hebben ze nauwelijks milieubescherming. Maatregelen zouden daar doorgevoerd moeten worden, niet in west Europa waar de voortplanting al het laagst is van heel de wereld, maar dat terzijde.

quote:

Op maandag 24 september 2018 09:09 schreef ChipsZak. het volgende:

[..]

Bizar vind ik dit eigenlijk. Volgens mij spelen er twee dingen bij artsen: vrouw = moeder én een soort zichzelf indekken in het geval dat iemand wel van mening verandert en rancuneus wordt.

Dat laatste is toch makkelijk op te vangen met een soort risicoformulier? Of denk ik nou te makkelijk?

quote:

Op donderdag 27 september 2018 18:40 schreef Fixers het volgende:

[..]

Volgens artsen zijn vrouwen broedmachines die zelf niet kunnen weten en niet mogen beslissen wat ze willen. Wat dat betreft zitten we niet eens heel ver van de Handmaid's Tale. Echt, de makkelijkste manier om op relatief jonge een leeftijd een sterilisatie voor elkaar te krijgen is van geslacht veranderen.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 18:40 schreef Fixers het volgende:

[..]

Volgens artsen zijn vrouwen broedmachines die zelf niet kunnen weten en niet mogen beslissen wat ze willen. Wat dat betreft zitten we niet eens heel ver van de Handmaid's Tale. Echt, de makkelijkste manier om op relatief jonge een leeftijd een sterilisatie voor elkaar te krijgen is van geslacht veranderen.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 18:50 schreef Samzz het volgende:

[..]

Wat? Hoe kom je bij die onzin.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 19:46 schreef Fixers het volgende:

[..]

De ervaringen van enkele jonge vrouwen in mijn omgeving die een sterilisatie wensten en mijn eigen ervaring als transgender.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 19:49 schreef Samzz het volgende:
Begrijp me niet verkeerd, ik vind t ook kakirritant dat ze zo moeilijk doen. Maar dat is niet omdat ze vrouwen broedmachines vinden .

quote:

Op donderdag 27 september 2018 20:18 schreef Fixers het volgende:

[..]

Waarom zou een arts anders pertinent een weloverwogen sterilisatiewens van een vrouw weigeren? Zo iemand respecteert duidelijk de autonomie van zijn patiënt niet.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 20:22 schreef Isdatzo het volgende:

[..]

Het heeft niks met het vrouw-zijn te maken. Dat was haar punt.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 20:22 schreef Isdatzo het volgende:

[..]

Het heeft niks met het vrouw-zijn te maken. Dat was haar punt.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 20:48 schreef Fixers het volgende:

[..]

In dat geval mag je in plaats van 'vrouw' 'jong mens' lezen, zelfde resultaat.

Om een of andere reden is voorplanting in de medische wereld het hoogste goed en als je op jonge leeftijd weloverwogen een keuze voor géén kinderen maakt dan loop je tegen een muur van onwil op.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 20:49 schreef Samzz het volgende:

[..]

Gaat niet om voortplanting, maar de onomkeerbaarheid van de ingreep en het feit dat mensen nog wel eens van gedachten veranderen.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 21:02 schreef Fixers het volgende:

[..]

Een kind maken is ook onomkeerbaar, potentieel levensbedreigend en daarin kan je ook nadien van gedachten veranderen.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 21:03 schreef Samzz het volgende:

[..]

Dat klopt.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 21:29 schreef Fixers het volgende:

[..]

Dus waarom is de beslissingsbevoegdheid die mensen over hun lichaam hebben dan eenrichtingsverkeer? Als je kinderen wil maken word je geen strobreed in de weg gelegd, als je dat definitief niet wil dan word je actief tegengewerkt door huisarts en gynaecoloog (en waarschijnlijk ook uroloog, maar daarvan heb ik geen voorbeeld van weigeren).

Ergo: jonge mensen zijn volgens artsen broedmachines, die niet in staat zijn keuzes te maken anders dan méér kinderen op de wereld zetten.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 21:29 schreef Fixers het volgende:

[..]

Dus waarom is de beslissingsbevoegdheid die mensen over hun lichaam hebben dan eenrichtingsverkeer? Als je kinderen wil maken word je geen strobreed in de weg gelegd, als je dat definitief niet wil dan word je actief tegengewerkt door huisarts en gynaecoloog (en waarschijnlijk ook uroloog, maar daarvan heb ik geen voorbeeld van weigeren).

Ergo: jonge mensen zijn volgens artsen broedmachines, die niet in staat zijn keuzes te maken anders dan méér kinderen op de wereld zetten.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 22:01 schreef Isdatzo het volgende:

[..]

Ik ben niet zo thuis in de medische wereld maar wat ik een beetje begrepen had is dat één van de principes is dat je niet aan een lichaam gaat knutselen wanneer er geen medische noodzaak voor is.

Of in elk geval, dat je dat niet al te snel doet. Ik begrijp wel waarom artsen een beetje terughoudend zijn, ook omdat mensen vaak veranderen in de loop der jaren.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 21:02 schreef Fixers het volgende:

[..]

Een kind maken is ook onomkeerbaar, potentieel levensbedreigend en daarin kan je ook nadien van gedachten veranderen.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 19:05 schreef Isdatzo het volgende:

[..]

Mijn huisarts wilde ook niet meewerken. Ik ben een man.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 07:56 schreef Id_do_her het volgende:

[..]

Onomkeerbaar? Niet echt.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 07:56 schreef Id_do_her het volgende:

[..]

Onomkeerbaar? Niet echt.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 09:29 schreef DancingPhoebe het volgende:
Ik snap het wel, hwt gaat tegen het hele first do no harm idee in en lijkt me daarnaast ook een claimhazard.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 21:29 schreef Fixers het volgende:

[..]

Dus waarom is de beslissingsbevoegdheid die mensen over hun lichaam hebben dan eenrichtingsverkeer? Als je kinderen wil maken word je geen strobreed in de weg gelegd, als je dat definitief niet wil dan word je actief tegengewerkt door huisarts en gynaecoloog (en waarschijnlijk ook uroloog, maar daarvan heb ik geen voorbeeld van weigeren).

Ergo: jonge mensen zijn volgens artsen broedmachines, die niet in staat zijn keuzes te maken anders dan méér kinderen op de wereld zetten.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 08:32 schreef Gripper het volgende:

[..]

Hou oud ben jij? Ik ben 36, en denk dat ik dit of volgend jaar ook wel een knippie erin wil. Moet het nog even handig uitkienen met een verstandskies, zodat mn eigen risicio ook meteen maar in datzelfde jaar compleet benut wordt.

(Goed he, dat de financiele prikkel de belangrijkste argumentatie is om het nu te doen )

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 13:02 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Tenzij er een zekere noodzaak is wordt je niet tegen gewerkt, omdat kinderen krijgen nou eenmaal de natuur is. Ik ken wel voorbeelden van artsen die niet mee wilden werken en dan wijken die mensen nog weleens uit naar het buitenland.
Iets wat je als je echt geen kinderen wil ook best zou kunnen doen natuurlijk, maar somehow is het geen eenrichtingsverkeer om zoiets van het reguliere circuit te verlangen en moet die zich per se verantwoordelijk voelen en extra belast worden omdat je niet naar een privé-kliniek wil..

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 13:02 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Tenzij er een zekere noodzaak is wordt je niet tegen gewerkt, omdat kinderen krijgen nou eenmaal de natuur is. Ik ken wel voorbeelden van artsen die niet mee wilden werken en dan wijken die mensen nog weleens uit naar het buitenland.
Iets wat je als je echt geen kinderen wil ook best zou kunnen doen natuurlijk, maar somehow is het geen eenrichtingsverkeer om zoiets van het reguliere circuit te verlangen en moet die zich per se verantwoordelijk voelen en extra belast worden omdat je niet naar een privé-kliniek wil..

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 13:53 schreef Samzz het volgende:

[..]

Aan de andere kant is het ook gewoon belachelijk dat het zo moeilijk moet gaan bij iemand waar het duidelijk geen bevlieging is.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 14:03 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Dan ga je er van uit dat een arts nu de middelen heeft om dat goed te kunnen meten, maar dat lijkt me in de praktijk toch tegenvallen. Ik schreef er in R&P / Kletstopic voor users die geen kinderen willen #3 wat uitgebreider over. Denk dat het tot minimaal 35 jaar niet zo denderend meetbaar is en dat de relationele status daar ook een rol in meespeelt.

quote:

Op donderdag 27 september 2018 21:29 schreef Fixers het volgende:

[..]

Dus waarom is de beslissingsbevoegdheid die mensen over hun lichaam hebben dan eenrichtingsverkeer? Als je kinderen wil maken word je geen strobreed in de weg gelegd, als je dat definitief niet wil dan word je actief tegengewerkt door huisarts en gynaecoloog (en waarschijnlijk ook uroloog, maar daarvan heb ik geen voorbeeld van weigeren).

Ergo: jonge mensen zijn volgens artsen broedmachines, die niet in staat zijn keuzes te maken anders dan méér kinderen op de wereld zetten.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 08:32 schreef Gripper het volgende:

[..]

Hou oud ben jij? Ik ben 36, en denk dat ik dit of volgend jaar ook wel een knippie erin wil. Moet het nog even handig uitkienen met een verstandskies, zodat mn eigen risicio ook meteen maar in datzelfde jaar compleet benut wordt.

(Goed he, dat de financiele prikkel de belangrijkste argumentatie is om het nu te doen )

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 14:10 schreef Samzz het volgende:

[..]

Mwa, als je al bijna tien jaar bezig bent...

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 13:53 schreef Samzz het volgende:

[..]

Aan de andere kant is het ook gewoon belachelijk dat het zo moeilijk moet gaan bij iemand waar het duidelijk geen bevlieging is.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 14:19 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Wat is bezig zijn?
Weet je arts buiten je bezoekjes wat er in je leven speelt, als het überhaupt nog dezelfde is? Best een verschil of jij in die periode een paar keer of half-jaarlijks bij dezelfde je wens hebt gemeld en in hoeverre je een stabiele thuissituatie hebt.
Je kan berederen dat het voor je spreekt als je ongeacht partner dezelfde mening hebt gehouden al die tijd. Maar aan de andere kant zijn er zat vrouwen die alsnog voor de bijl gaan als ze weer in een vaste relatie komen op jouw leeftijd en wat ouder, die eerst net zo stellig waren. Hoe moet jouw arts dat dan kunnen inschatten?

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 14:54 schreef DancingPhoebe het volgende:
Ik vind het eigenlijk als fervent geenkinderenwiller ook gewoon een beetje raar, zo'n ingreep. Het is voor een groot deel van de vrouwen mogelijk om zonder veel moeite geen kind te krijgen.

Als je nou de standaardmethodes dusdanig slecht trekt dat je veroordeeld bent tot condooms in een vaste relatie snap ik het beter, maar het gros vd vrouwen doet het prima op de mirena ed. Die ook nog een shitload aan prettige bijwerkingen kan hebben. 1x pijn in de 5-10 jaar gevolgd door een rommelmaandje. Ik vind dit meer dan genoeg zekerheid.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:30 schreef Samzz het volgende:
Niet. Die inschatting maak ik zelf. Het risico neem ik zelf.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:37 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Wel lastig proces.
Vergelijk het nu even met het ombouwen van man/vrouw (en andersom), daar zit ook enorm veel tijd en gesprekken met psychologen etc etc aan vast.
Niet dat het met dit zo voorzichtig hoeft misschien. Maar enigszins een traject eraan vastzetten zou ik wel snappen.

Snap wel dat men niet zomaar vanuit een x aantal (losse?) aanvragen er in meegaan.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:30 schreef Samzz het volgende:

[..]

Niet. Die inschatting maak ik zelf. Het risico neem ik zelf.

Ik vind t trouwens wel lastig hier uitgebreid op te reageren zonder meteen heel persoonlijke zooi op internet te zetten .

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:37 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Wel lastig proces.
Vergelijk het nu even met het ombouwen van man/vrouw (en andersom), daar zit ook enorm veel tijd en gesprekken met psychologen etc etc aan vast.
Niet dat het met dit zo voorzichtig hoeft misschien. Maar enigszins een traject eraan vastzetten zou ik wel snappen.

Snap wel dat men niet zomaar vanuit een x aantal (losse?) aanvragen er in meegaan.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:47 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Dat snap ik, ik bedoelde de vragen ook niet letterlijk aan jou en je hoeft je ook niet te verdedigen. We zaten min of meer in hetzelfde schuitje, dus ik snap echt wel hoe kut het is

Dat gezegd hebbende, het risico neem je alleen zelf als jij het ook alleen doet. Full-time de benen over elkaar houden is iets waar je zelf de risico's van draagt.
Echter, zodra het een ingreep vereist en je niet in het particuliere circuit voor een ik vraag en u draait situatie gaat, draag je niet als enige een zeker risico.
Daarnaast gaat het ook niet alleen om de ingreep zelf, maar ook wat daarna nog zou kunnen komen en wat ook niet puur op je eigen rekening beland dan. Niet leuk, maar vanwege de niet zo zeldzaamheid daarvan en het helaas beter in kaart gebrachte en dus meetbare leed met bijbehorende belasting en daarmee ook kosten op het reguliere circuit, is het niet zo makkelijk te stellen dat je zelf voor de risico's opdraait..

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:52 schreef Samzz het volgende:

[..]

Een abortus is ook geen pretje of zo. Bepaalde bijwerkingen van de pil ook niet.

Wat bedoel je met wat daarna zou kunnen komen? Mogelijke complicaties? Want die zijn er bij een zwangerschap ook en dat wordt hard aangemoedigd. Psychische problemen na een zwangerschap komt ook voor. Psychische problemen door pilgebruik ook, om maar wat te noemen.

Mja. Ik snap alle tegenargumenten wel en ze zijn ook prima verdedigbaar, maar ik vind t gewoon stom *stampt als klein kind.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:55 schreef S95Sedan het volgende:

[..]

Het zijn toch ook gewoon double-standards, als je een kind wil dan is het allemaal maar normaal maar als je dat expliciet niet wil en daarin stappen wil nemen dan wordt je aan alle kanten tegengewerkt lijkt wel.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:56 schreef motorbloempje het volgende:
Ik kreeg serieus de vraag 'maar wat nou als je gaat scheiden en je straks een partner vindt die wel kinderen wil?'

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:56 schreef motorbloempje het volgende:
Ik kreeg serieus de vraag 'maar wat nou als je gaat scheiden en je straks een partner vindt die wel kinderen wil?'

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:56 schreef motorbloempje het volgende:
Ik kreeg serieus de vraag 'maar wat nou als je gaat scheiden en je straks een partner vindt die wel kinderen wil?'

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:57 schreef Samzz het volgende:

[..]

Ja zo voelt het wel. Een kind baren en vervolgens met een totaalruptuur zitten is heel normaal en wordt gewoon gerepareerd want dat hoort erbij, maar gesteriliseerd worden en daar misschien een ontsteking aan overhouden, ja dat is risico waar anderen ook mee zitten dus doen we t maar niet .

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 16:06 schreef S95Sedan het volgende:
Oh ja, dan is er een leegte die meteen opgevuld moet worden, ook al is het totaal onverantwoord.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:52 schreef Samzz het volgende:

[..]

Een abortus is ook geen pretje of zo. Bepaalde bijwerkingen van de pil ook niet.

quote:

Wat bedoel je met wat daarna zou kunnen komen? Mogelijke complicaties? Want die zijn er bij een zwangerschap ook en dat wordt hard aangemoedigd. Psychische problemen na een zwangerschap komt ook voor. Psychische problemen door pilgebruik ook, om maar wat te noemen.

quote:

Mja. Ik snap alle tegenargumenten wel en ze zijn ook prima verdedigbaar, maar ik vind t gewoon stom *stampt als klein kind.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 14:17 schreef GereDathan het volgende:

[..]

Een verstandskies valt toch helemaal niet onder eigen risico? Dat is toch gewoon de tandartsverzekering?

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 08:32 schreef Gripper het volgende:

[..]

Hou oud ben jij? Ik ben 36, en denk dat ik dit of volgend jaar ook wel een knippie erin wil. Moet het nog even handig uitkienen met een verstandskies, zodat mn eigen risicio ook meteen maar in datzelfde jaar compleet benut wordt.

(Goed he, dat de financiele prikkel de belangrijkste argumentatie is om het nu te doen )

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 16:19 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Nou, vooral dat ik geen eigen mening heb en dat zelf niet kan bepalen, maar dat ik meega in de mening van m'n partner

Of natuurlijk de implicatie dat 'ik nu niet de juiste partner heb'. Ook zo'n geweldige. 'wacht maar, als je de juiste partner tegenkomt kan je niet snel genoeg zwanger geraken! hihi!'

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 16:58 schreef ChipsZak. het volgende:

[..]

Sterilisatie wordt niet vergoed uit de Basisverzekering. Je eigen risico is dus sowieso niet van toepassing op die behandeling. Mogelijk heb je wel (gedeeltelijke) vergoeding uit je aanvullend pakket, maar daarop is ook geen ER van toepassing.

Of interpreteer ik je opmerking nou verkeerd, ?

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 16:47 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Eens ja, maar een abortus heeft zeker in deze moderne tijden niet eenzelfde fysieke impact als steriliseren. Net zoals de pil.
Als de pil vervelende bijwerkingen heeft voor je, net zoals andere anticonceptiemiddelen, dan zou dat juist als een argument kunnen werken. Dat creëert al meer een medische noodzaak zeg maar.

[..]

Dit kan je niet 1 op 1 vergelijken natuurlijk. Klinkt een beetje raar misschien, maar zie het als verwijtbaar extra leed. Als men zwanger wil worden, dan neem je dat soort risico's makkelijker voor lief als er zo een beloning tegenover staat. Daarnaast kun je cru gezegd het kind ook altijd nog afstaan.
De natuur op z'n beloop laten of beïnvloeden met een niet-invasieve tactiek zoals de pil is wat anders dan een wel invasieve ingreep. Als je dusdanige klachten van je pil ondervindt, dan kun je daarmee stoppen. Als je klachten door de anticonceptie dusdanig vergergeren, dan heb je toch meer een discussie die gaat over een medische noodzaak.
Steriliseren is doorgaans nogal definitief en slecht omkeerbaar. Daar kun je niet zo maar even vanaf stappen, wat je met de pil wel kan. En dan is er genoeg documentatie beschikbaar over vrouwen bij wie die kinderwens alsnog opkomt en wat voor impact dat heeft. Die complicaties heb je dan eerder wel voor gekozen, maar daar kun je dan enorme spijt van hebben. Dat is je eigen probleem, tot het ernstige vormen aanneemt en daar lijkt het bij ongewenste kinderloosheid toch te vaak op denk ik.
Waar je met psychische klachten alsnog blij kan zijn met je kinderen en daar motivatie in kan vinden, heb je dat als ongewenst kinderloze dus niet. Dan kun je alsnog blij (proberen te) zijn met je furbabies, maar dat is voor dat oergevoel bij hen vaak niet echt hetzelfde. Het kan tevens een blijvende confrontatie met je spijtige keuze op blijven rakelen als je relatie erop stuk loopt en je opnieuw de datingmarkt op moet. Als je je aangetast voelt in je vrouwelijkheid, heb je sowieso geen lekker uitgangspunt daarvoor en dat kun je dan alleen aan jezelf verwijten.

[..]

Herkenbaar, maar nu ik wat ouder ben snap ik de overwegingen des te beter. Niet eerlijk voor individuele gevallen, maar overall denk ik wel een aardig functionele richtlijn.

Zou er trouwens niet online ook ergens een netwerk zijn waarin een aantal mensen wel weet heeft van artsen die er wel wat meer voor openstaan?

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 19:47 schreef Fixers het volgende:

[..]

Dus met andere woorden jonge mensen en vooral vrouwen kunnen niet weten wat ze willen en dat moet ze verteld worden door een dokter en tegen zichzelf in bescherming genomen worden. Dat is precies wat je zegt.

quote:

Informed consent is een mes dat aan twee kanten snijdt: als je je billen brand moet je op de blaren zitten. Als je weloverwogen keuze tot sterilisatie toch niet de juiste was: pech gehad. Beslissingen gevolgen. Daarom vind ik het ook zo komt dat je als transgender door een medische transistie haast vanzelf onvruchtbaar wordt. Sterker nog tot 2014 was sterilisatie zelfs verplicht! Soms krijg je de optie geboden eicellen of sperma van te voren in te vriezen, maar vaak ook niet. En als je als trans persoon een kinderwens hebt heb je dikke pech.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 16:06 schreef S95Sedan het volgende:

[..]

Oh ja, dan is er een leegte die meteen opgevuld moet worden, ook al is het totaal onverantwoord.

Maar dat is dus iets wat hier wel meeweegt en waarom ik twijfel (oke niet alleen dat want ik durf ook niet echt heen te gaan voor die ingreep )

[..]

Nouja uiteindelijk ben je gewoon geen baas over eigen lichaam en dat is gewoon walgelijk vind ik.

En ik snap best dat artsen ergens de grens trekken, maar met dit gaat het gewoon nergens over. Helemaal omdat het gewoon een weloverwogen beslissing is.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 21:14 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

Je mag met je lichaam doen wat je wil. Punt is dat je een ander vraagt iets met je lichaam te doen. En ik snap best dat veel doktoren zelfbeschikkend besluiten daar niet aan te willen doen. Of omdat ze zelf niet achter zoiets staan, of omdat ze het niet kunnen verenigen met de eed, of omdat ze bang zijn voor claims en het mogelijke gedoe. Ik vind dat een arts daar ook een deel zelfbeschikking in heeft. En daar is nu eenmaal nog geen protocol voor wat wat houvast biedt.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 21:43 schreef Elpis het volgende:
Ik ben eigenlijk eerder benieuwd naar de redenen van je ouders om haleluja te roepen toen je aangaf geen kinderen te willen. Heb je ze de 1e 7 jaar dan zo'n hel gegeven?

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 21:14 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

Je mag met je lichaam doen wat je wil. Punt is dat je een ander vraagt iets met je lichaam te doen. En ik snap best dat veel doktoren zelfbeschikkend besluiten daar niet aan te willen doen. Of omdat ze zelf niet achter zoiets staan, of omdat ze het niet kunnen verenigen met de eed, of omdat ze bang zijn voor claims en het mogelijke gedoe. Ik vind dat een arts daar ook een deel zelfbeschikking in heeft. En daar is nu eenmaal nog geen protocol voor wat wat houvast biedt.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 22:31 schreef Mickytjuh het volgende:

[..]

Mijn moeder en zus zijn autistisch en depressief. En dat zijn niet de enige in de familie.

Mijn moeder en zus hebben ook zelfmoordpogingen gedaan.

Mijn moeder is er heilig van overtuigd dat beide aandoeningen erfelijk zijn en zodoende wilde ze absoluut geen kleinkinderen.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 20:40 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Zo kun je het ook opvatten, maar dan gaan we voorbij aan de nuance dat ze niet meteen willen beweren dat je wilsonbekwaam bent als zij er (nog) niet aan mee willen werken. Wat hun goed recht is op ethisch gebied en niet per se op jou persoonlijk hoeft af te stralen.
Als je wat feitelijk jouw esthetische wensen zijn (wat sterilisatie is indien er geen medische noodzaak is), dan moet je misschien ook naar een car tuner gaan en niet blijven mauwen tegen de gewone garage op de hoek.

[..]

Tuurlijk pech gehad, maar dat zeggen we ook niet tegen transgenders die met zichzelf in de knoop raken. Die helpen we net als anderen met zo een medische noodzaak.
Ik mag toch hopen dat jouw transitie plaats heeft gevonden op basis van iets meer dan het alleen heel graag willen.

quote:

Op zaterdag 29 september 2018 08:24 schreef Fixers het volgende:

[..]

Mijn transistie heeft plaatsgevonden op basis van niets anders dan alleen heel graag willen. Maar dat lukte pas nadat de poortwachters die jou gaan vertellen wie je bent écht niets konden vinden om me voor gek te verklaren. Genderidentiteit is niet meetbaar, zoals een gebroken bot of een vitaminegebrek.

quote:

En het 'niet snijden in gezond vlees' argument raakt kant noch wal. Artsen snijden dagelijks in gezond vlees. Voor het weghalen van een lelijke vetbult, of wegsnijden van wild vlees op een litteken, correctie van oogleden en het knippen van amandelen.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 21:37 schreef Mickytjuh het volgende:
Hai, nieuw hier in dit topic
Ik ben dus Micky en heb een relatie, wat wil, ik ben getrouwd.

Ik heb de super harde wens om geen bio kinderen te krijgen. Die wens heb ik al vanaf mijn zevende of zo. Ik heb daar meerdere redenen voor, die redenen die kan ik best vertellen als iemand dat graag wil weten.

Maar wat mij dus opvalt om mij heen is dat kersverse mamas tegen mij komen oreren dat het zo erg is dat ik nooit zal voelen wat het is om je eigen kind vast te houden. Die onvoorwaardelijke liefde blahblah.

Ja sorry, maar ik wil dan dus zeggen "Volgens mij heb je nog last van je zwangerschapshormonen. De aankomende zeven jaar worden de meest ongelukkige van je leven, Wat erg dat ik dat nooit zal voelen". Maar ik doe het niet,

En nee ik ben geen negatief ingesteld persoon, en nee ik heb geen hekel aan kinderen. Heb jarenlang in de kinderopvang en buitenschoolse opvang gewerkt en sta nu alweer een jaar of 8 voor de klas met allemaal leuke pubers die mij het leven zuur proberen te maken, maar iedere keer weer doorkrijgen dat ik hen het leven zuur maak met mijn huiswerk en toetsen.

Mijn ouders kennen mijn keuze en waren daar ooit heel blij mee, mijn vader was vervolgens heel blij dat hij een stiefkleinzoon kreeg, mijn man heeft een zoon die overigens nu het huis uit is, maar het helemaal prima vind dat hij alleen ROPA zal zijn (reserve opa).

Mijn moeder die ooit halleluja in de gloria riep omdat ik geen kinderen wil kwam een paar jaar geleden ineens verbouwereerd naar me toe.. Om te vermelden dat haar reden dat ze geen oma wilde worden misschien toch niet helemaal op feiten berust was en dat het wat haar betreft dus wel gewoon kon,

UHHMM lolwhut.. Net of ik om JOUW WENS om geen oma te worden geen kinderen wil...

Maar goed, als iemand dus wil weten wat mijn redenen zijn wil ik dat best vertellen, maar dit is dus even mijn klaagzang.

quote:

Op zaterdag 29 september 2018 08:58 schreef CherryLips het volgende:
Mijn moeder vindt het ook heel jammer dat ze geen oma zal worden. Ze is gek op kinderen.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 16:47 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Eens ja, maar een abortus heeft zeker in deze moderne tijden niet eenzelfde fysieke impact als steriliseren. Net zoals de pil.
Als de pil vervelende bijwerkingen heeft voor je, net zoals andere anticonceptiemiddelen, dan zou dat juist als een argument kunnen werken. Dat creëert al meer een medische noodzaak zeg maar.

[..]

Dit kan je niet 1 op 1 vergelijken natuurlijk. Klinkt een beetje raar misschien, maar zie het als verwijtbaar extra leed. Als men zwanger wil worden, dan neem je dat soort risico's makkelijker voor lief als er zo een beloning tegenover staat. Daarnaast kun je cru gezegd het kind ook altijd nog afstaan.
De natuur op z'n beloop laten of beïnvloeden met een niet-invasieve tactiek zoals de pil is wat anders dan een wel invasieve ingreep. Als je dusdanige klachten van je pil ondervindt, dan kun je daarmee stoppen. Als je klachten door de anticonceptie dusdanig vergergeren, dan heb je toch meer een discussie die gaat over een medische noodzaak.
Steriliseren is doorgaans nogal definitief en slecht omkeerbaar. Daar kun je niet zo maar even vanaf stappen, wat je met de pil wel kan. En dan is er genoeg documentatie beschikbaar over vrouwen bij wie die kinderwens alsnog opkomt en wat voor impact dat heeft. Die complicaties heb je dan eerder wel voor gekozen, maar daar kun je dan enorme spijt van hebben. Dat is je eigen probleem, tot het ernstige vormen aanneemt en daar lijkt het bij ongewenste kinderloosheid toch te vaak op denk ik.
Waar je met psychische klachten alsnog blij kan zijn met je kinderen en daar motivatie in kan vinden, heb je dat als ongewenst kinderloze dus niet. Dan kun je alsnog blij (proberen te) zijn met je furbabies, maar dat is voor dat oergevoel bij hen vaak niet echt hetzelfde. Het kan tevens een blijvende confrontatie met je spijtige keuze op blijven rakelen als je relatie erop stuk loopt en je opnieuw de datingmarkt op moet. Als je je aangetast voelt in je vrouwelijkheid, heb je sowieso geen lekker uitgangspunt daarvoor en dat kun je dan alleen aan jezelf verwijten.

[..]

Herkenbaar, maar nu ik wat ouder ben snap ik de overwegingen des te beter. Niet eerlijk voor individuele gevallen, maar overall denk ik wel een aardig functionele richtlijn.

Zou er trouwens niet online ook ergens een netwerk zijn waarin een aantal mensen wel weet heeft van artsen die er wel wat meer voor openstaan?

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:48 schreef Fixers
Een kind nemen/maken heeft zeer ernstige gevolgen: zowel voor je leven, als voor je gezondheid als voor dat kind zelf. Daar is geen 'wettelijke bedenktijd' voor vastgesteld. Daarvoor hoef je niet eerst door een psycholoog die bepaalt of jij wel mag voelen wat je voelt.

Mensen moeten goed worden geïnformeerd over de gevolgen van hun daden zodat ze daar een weloverwogen keuze in maken. Maar ik vind het volstrekt onzin dat je zo vreselijk betutteld wordt als je geen kinderwens hebt en dat even in een behandeling tot uiting wil laten komen.

quote:

Op zaterdag 29 september 2018 09:01 schreef Samzz het volgende:
Volgens mij maakt het mijn ouders niet zo uit.

Helaas voor de Bergman kliniek ook een doorverwijzing nodig .

quote:

Op zaterdag 29 september 2018 17:01 schreef redboyke het volgende:
Heb geen geld voor kinderen en ik deel niet graag mijn speelgoed.

quote:

© Grazia
De oppositie: 'Moeder zijn is voor mij een last'

Natuurlijk houdt Lianne (34) van haar zoontje. Maar als ze heel eerlijk is, had ze hem liever niet gekregen.

Avondritueel
"Elke avond ga ik even bij Tycho kijken als hij slaapt. Dan aai ik hem over zijn wang, druk ik een kus op zijn warrige krullen en fluister ik dat ik van hem hou. Een avondritueel dat waarschijnlijk miljoenen ouders over de hele wereld met hun slapende kinderen hebben. Soms denk ik aan die ouders en dan vraag ik me af: ben ik de enige die zich zo voelt? Ben ik werkelijk de enige moeder die, als ze naar haar kind kijkt, ook een steek van spijt in haar hart voelt? Ik kan het me haast niet voorstellen. Sterker nog, ik weet inmiddels wel zeker dat ik niet de enige ouder ben die soms denkt dat ze beter geen kind had kunnen krijgen. Maar er openlijk voor uitkomen is nog steeds een groot taboe."

Een ongelukje
"Een kinderwens heb ik nooit gehad. En toch hield ik zes jaar geleden die positieve zwangerschapstest in mijn hand. Vol ongeloof staarde ik naar de twee streepjes. Ik was gewoon aan de pil en toch was het nu raak. Een ongelukje. Ik ben nooit een type geweest dat kirrend in elke kinderwagen keek. Nooit keek ik met jaloezie naar dikke buiken, nooit gluurde ik in de winkel vertederd naar kleine kleertjes. Het verlangen om zo’n minimensje op de wereld te zetten? Ik ken het gewoon niet. Mijn vriend daarentegen was wel blij met het nieuws. Ik had verwacht dat Thijs ook in de stress zou schieten. Maar nee, hij reageerde verrassend kalm. We hadden het nooit concreet over kinderen gehad, en ook hij had het niet echt in de planning liggen. Maar waarom niet, vroeg hij zich lachend af. We waren bijna twee jaar bij elkaar – niet superlang, maar ook niet verontrustend kort. We hadden beiden een goede baan en woonden in een leuk huis. Kortom, alle ingrediënten waren aanwezig om dit kindje een fijn thuis te kunnen bieden. En daar had hij natuurlijk gelijk in. Bovendien, wat was het alternatief? Een abortus zag ik niet zitten. Dat zou Thijs mij nooit hebben vergeven, en zelf vond ik dat ook wel ver gaan, een leven vernietigen omdat ik wat twijfels had. Ik suste mezelf met het idee dat elke aanstaande moeder weleens bang is en denkt: waar begin ik aan? Dus gaf ik Thijs een dikke kus, en vertelden we een paar weken later het grote nieuws aan de familie. Mijn zwangerschap verliep prima. Geen maagzuur, geen bekkeninstabiliteit, geen bandenpijnen. Ook mijn bevalling verliep volgens het boekje. Toen hij op mijn borst werd gelegd keek ik verwonderd naar zijn mooie mondje, zijn trappelende beentjes en piepkleine handjes met nóg kleinere nageltjes. Die avond in het ziekenhuis, toen Thijs en mijn ouders al naar huis waren, hield ik Tycho in mijn armen en beloofde ik altijd voor hem te zorgen. Een belofte die nog steeds veel voor mij betekent."

Kort lontje
"Inmiddels is Tycho een vrolijke kleuter. Natuurlijk hou ik van hem, ik ben geen onmens. Ik geniet van Tycho’s slaperige koppie als hij ’s morgens bij ons in het grote bed kruipt, of als hij keihard lacht om zijn eigen kindergrapjes. Maar de initiële twijfels die ik over het moederschap had, zijn nooit verdwenen. Nog steeds denk ik dat ik beter geen moeder had kunnen worden. Het komt erop neer dat ik me gevangen voel in het moederschap. Mijn vrijheid om te gaan en te staan waar ik wil, is altijd erg belangrijk voor mij geweest, en die ben ik nu voor een groot deel kwijt. Ik ben een introvert type en graag op mezelf. Een beetje lezen, mijmeren, schrijven. Die ruimte heb ik echt nodig, maar Tycho eist mijn aandacht op. Er is een beker omgevallen, hij heeft een knikker in z’n neus geduwd of hij is boos omdat hij geen ijsje krijgt. En is het niet Tycho zelf die iets van mij wil, dan word ik wel in beslag genomen door iets wat hij met zich meebrengt: ik moet formulieren invullen voor school, een traktatie regelen of de buurjongens komen met hem spelen. Allemaal heel logische dingen, maar ik krijg er een kort lontje van als ik te weinig aan mezelf toekom. En dat reageer ik af op Tycho. Dan snauw ik dat ik niet met hem wil spelen. Op zulke momenten denk ik vooral: laat me met rust. En: ik wíl dit helemaal niet. Ik mis het moeder-gen, vermoed ik. Die verzorgende taken, ik vind er gewoon geen bal aan."

Lotgenoten
"Soms denk ik dat Tycho een betere moeder verdient. Iemand die geduldiger is, het niet erg vindt om de honderdste snotneus af te vegen en daadwerkelijk met plezier cakejes versiert. Iemand die meer lol en voldoening uit het moederschap haalt, in plaats van het vaak als last te zien. Met Thijs heb ik het nooit over mijn gevoel gehad. Hooguit toen Tycho net geboren was en ik liet vallen dat ik toch wel erg moest wennen aan het moeder zijn. ‘Ach joh, dat heeft iedere kersverse moeder’, riep hij laconiek. Ik durfde hem niet te zeggen dat dit gevoel bij mij veel dieper zat. Dat ik er toen al van overtuigd was dat ik niet voor het moederen in de wieg ben gelegd. Ook met vriendinnen die moeder zijn heb ik het hier niet over. Ze zouden het niet begrijpen. Tuurlijk vinden zij de gebroken nachten en de continue zorg zwaar, maar ze lijken er op een natuurlijke manier mee te kunnen omgaan. Er eerlijk voor uitkomen dat je eigenlijk geen kinderen had moeten krijgen, dat doe je niet zomaar. De schaamte is groot. Ik durf het al amper te denken, laat staan het hardop te zeggen. Maar een paar maanden geleden heb ik online in een besloten groep een paar ‘lotgenoten’ ontmoet. Vrouwen die ook worstelen met hun rol als moeder. Dat ik dus niet de enige moeder ben die dit heel moeilijk vindt, doet me enorm goed. Sinds ik er met anderen over kan praten, voel ik me lichter. Meer begrepen, minder een ‘freak’. Andere moeders verzuchten vaak met weemoed dat het ‘allemaal zo snel gaat’. Ik ben daar juist dankbaar voor. Want ik hoop dat ik lekkerder in mijn vel kom te zitten naarmate Tycho ouder wordt. Dat hij steeds zelfstandiger wordt en ik hem op een meer gelijkwaardige manier kan steunen en stimuleren. Ik hoop dat het dan leuk is om samen naar de film te gaan ofzo, een goed gesprek met hem te voeren of samen de stad in te lopen. Ik hoop het. Tot die tijd doe ik mijn best om zo goed mogelijk voor hem te zorgen, zoals ik hem na zijn geboorte beloofde."

Tekst: Anne Broekman Beeld: iStock

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 23:08 schreef Elpis het volgende:

[..]

Aha kennelijk kwam die conclusie pas nadat ze zelf kinderen hadden. Anders was je er mogelijk niet geweest.

quote:

Op donderdag 4 oktober 2018 14:30 schreef Rozekwarts het volgende:
Wooooow jullie gaan fast and furious! Of ik fok te weinig, dat kan ook natuurlijk.

Ik heb geen relatie en ben niet aan het daten maar het valt mij tegen hoeveel mannen er al een kind hebben of (zsm) een willen. Dacht dat het voor mannen nooit zo'n ding was, flink in vergist.

In mijn omgeving hoor ik dat mensen het vreemd vinden dat ik ook geen partner zou willen die al een kind(eren) heeft. Dat vindt men "te kieskeurig en ik ontkom er toch niet aan als ik niet mijn leven lang alleen willen blijven" Snap dat echt niet. Sowieso, waarom concessies doen, maar ook denken dat ik mijn leven lang alleen blijf/ dat dat worst scenario zou zijn.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 18:18 schreef Panthera1984 het volgende:
Ik weet al mijn hele vruchtbare leven dat ik geen kinderen wil, ben 34, wil ik nog iets aan de ingreep hebben mag die nu wel.
Halverwege oktober heb ik een oriënterend gesprek gepland met mijn huisarts.
Ben benieuwd naar zijn standpunten hierin, als ik die horrorverhalen hier soms hoor....

De praktijk heeft een mannelijke huisarts en een vrouwelijke. Eerst dacht ik 'dit is een vrouwending, ik ga bij de vrouw' maar ik bedacht me dat mannen zich in het algemeen beter in kunnen leven in de 'geen kinderwens' dus ga ik toch naar de man. Uiteindelijk zou het niets uit moeten maken.

quote:

Op maandag 15 oktober 2018 20:26 schreef Panthera1984 het volgende:

[..]

Ik ben geweest. De huisarts wist waarvoor ik de afspraak had gemaakt en vroeg of ik al wat informatie opgezocht had. Hij liep met me langs informatie over steriliseren op een website en zei dat hij me door kon verwijzen als ik dat wilde.
Ik heb aangegeven dat ik wat meer vragen had verwacht omdat je soms verhalen hoort dat het zo moeilijk zou zijn. Hij haalde toen wel aan dat de thuissituatie mee kan spelen, maar dat uiteindelijk alleen de vrouw in kwestie weet of ze het wil. Hij vroeg kort naar mijn gezinssituatie. Ik heb aangegeven dat mijn vriend geen kinderwens heeft, maar ook niet perse tegen is. Dat was geen reden om zijn oordeel in te trekken ofzo.
Als ik tegen dingen aan liep, of ik had geen vertrouwen in het ziekenhuis, moest ik maar contact opnemen en dan zou hij me opnieuw doorverwijzen.

quote:

Op maandag 15 oktober 2018 21:09 schreef Newssworld het volgende:
Ik ben uiteindelijk uit elkaar gegaan om de reden wel/geen kinderen en ik neigde veel meer naar geen kinderen.

Dat werd ook heel raar gevonden door de omgeving, zeker als je al 30+ bent.. en toch zit ik er soms nog wel mee.. het is toch zuur als een (goede) relatie om die reden kapot gaat.
Maarja het is een echte 'dealbreaker' zeggen ze.

Valt niet echt een compromis over te sluiten.

quote:

Op maandag 15 oktober 2018 21:16 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Gut, dat moet wel lastig en kut geweest zijn

quote:

Op maandag 15 oktober 2018 21:45 schreef Rozekwarts het volgende:
Dat lijkt me onwijs kut als je relatie er door verbroken wordt maar het is inderdaad geen punt om concessies op te doen.

2 heren waarmee ik wat langere tijd serieus gedate heb en die destijds ook wisten dat ik geen kinderwens heb -sterker nog, zelf zeiden ook geen kinderwens te hebben- hebben nu beide toch 1 of meer kinderen. HOE DAN?!
Ik kan daar werkelijk niet bij.

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2018 08:18 schreef ichangedmymind het volgende:
Een man vinden die ook geen kinderwens heeft blijkt nog een hele opgave. Sindskort op een datingsite, meeste willen wel kinderen, veel weten het nog niet zeker naar bijna niemand (op een niet al te verre afstand dan) wil zeker weten geen kind.
Misschien naïef maar had er meer verwacht.

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2018 09:19 schreef HaverMoutKoekje het volgende:

[..]

is dat niet gewoon om kansen op date zo groot mogelijk te krijgen?

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2018 09:43 schreef Kapitein_Scheurbuik het volgende:

[..]

Is dit vrouwenlogica? Een man die iets wil die wil dat kennelijk niet echt, maar doet dat om zijn kansen op een date zo groot mogelijk te houden. Wat een treurnis. Mannen kunnen namelijk geen mening hebben, die willen alleen maar zo snel mogelijk het slipje van hun date in.

Maar als je tegen een vrouw die geen kinderen wil zegt: "wacht maar tot je de juiste man vindt" dan is het hek van de dam.

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2018 09:47 schreef Samzz het volgende:

[..]

Nee, want ik ben ook een vrouw en vind t onzin.

quote:

Op donderdag 4 oktober 2018 14:30 schreef Rozekwarts het volgende:
Wooooow jullie gaan fast and furious! Of ik fok te weinig, dat kan ook natuurlijk.

Ik heb geen relatie en ben niet aan het daten maar het valt mij tegen hoeveel mannen er al een kind hebben of (zsm) een willen. Dacht dat het voor mannen nooit zo'n ding was, flink in vergist.

In mijn omgeving hoor ik dat mensen het vreemd vinden dat ik ook geen partner zou willen die al een kind(eren) heeft. Dat vindt men "te kieskeurig en ik ontkom er toch niet aan als ik niet mijn leven lang alleen willen blijven" Snap dat echt niet. Sowieso, waarom concessies doen, maar ook denken dat ik mijn leven lang alleen blijf/ dat dat worst scenario zou zijn.

quote:

Op maandag 15 oktober 2018 21:45 schreef Rozekwarts het volgende:
2 heren waarmee ik wat langere tijd serieus gedate heb en die destijds ook wisten dat ik geen kinderwens heb -sterker nog, zelf zeiden ook geen kinderwens te hebben- hebben nu beide toch 1 of meer kinderen. HOE DAN?!
Ik kan daar werkelijk niet bij.

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2018 00:35 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Hoe dan? Omdat we geen robots zijn en de menselijke wil veranderlijk is. Dat is niet hetzelfde als wispelturig. We worden mede gevormd door onze relaties met anderen en de dingen die we meemaken. Voor mij was er eerst een leven waarin ik oprecht geen kinderen wilde en me geen leven met kinderen voor kon stellen. Daarna brak een leven aan waarin ik dolgraag kinderen wilde maar geen moedertje wilde zijn (voor mij geen tutten tijdens de zwangerschap, borstvoeding geven en thuisblijven bij de kinderen). En daarna begon mijn huidige leven, waarin ik over mezelf ontdekte dat ik een goede moeder ben en daar heel gelukkig van word.

Grappig genoeg heeft mijn lief eenzelfde ontwikkeling doorgemaakt. Maar als mijn vader niet jong was overleden, had ik wellicht nooit dat sterke verlangen naar een gezin van mezelf gehad en was mijn lief ook nooit op het idee gekomen. En dan waren we nu heel gelukkig geweest met elkaar en onze gamekamer.

Ik ben dat laatste altijd als een reëel scenario voor mezelf blijven zien, als de dingen anders waren gelopen of als mijn lief niet in mijn verlangen mee was gegroeid. Het scheelt misschien dat geen kinderen krijgen nooit een principekwestie voor me is geweest. Ik wilde me eenvoudigweg niet voegen naar de rol die de maatschappij voor me had bedacht. Wat ik als jonge twintiger misschien onvoldoende heb beseft, is dat dat ook kan betekenen dat je een voor de hand liggende keuze maakt om andere redenen dan dat die keuze voor de hand ligt. Ik moest eerst afscheid nemen van het idee van kinderen krijgen om er vervolgens uit vrije wil (of iets wat erop lijkt) voor te kiezen.

Ik kan me op mijn beurt aardig inleven in mensen die daar een andere keuze in maken, bijvoorbeeld omdat ze heel principieel zijn, omdat een zeker verlangen zich nooit ontwikkelt, omdat ze andere dingen meemaken of omdat ze andere mensen ontmoeten. Een scenario waarin iedereen lijkt op mij en een soortgelijk leven leidt, lijkt me tamelijk onwaarschijnlijk (en bovendien zeer onwenselijk).

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2018 09:43 schreef Kapitein_Scheurbuik het volgende:

[..]

Is dit vrouwenlogica? Een man die iets wil die wil dat kennelijk niet echt, maar doet dat om zijn kansen op een date zo groot mogelijk te houden. Wat een treurnis. Mannen kunnen namelijk geen mening hebben, die willen alleen maar zo snel mogelijk het slipje van hun date in.

Maar als je tegen een vrouw die geen kinderen wil zegt: "wacht maar tot je de juiste man vindt" dan is het hek van de dam.

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2018 09:19 schreef HaverMoutKoekje het volgende:

[..]

is dat niet gewoon om kansen op date zo groot mogelijk te krijgen?

quote:

Op maandag 15 oktober 2018 21:45 schreef Rozekwarts het volgende:
Dat lijkt me onwijs kut als je relatie er door verbroken wordt maar het is inderdaad geen punt om concessies op te doen.

2 heren waarmee ik wat langere tijd serieus gedate heb en die destijds ook wisten dat ik geen kinderwens heb -sterker nog, zelf zeiden ook geen kinderwens te hebben- hebben nu beide toch 1 of meer kinderen. HOE DAN?!
Ik kan daar werkelijk niet bij.

Sterilisatie spookt ook wel wat meer door mijn hoofd de laatste maanden. Het lijkt me fantastisch om niet meer de angst te hebben onverwacht zwanger te worden, maar laten snijden in een gezond lichaam staat me erg tegen. Plus alles laten verwijderen brengt ook risico's als verzakkingen met zich mee natuurlijk. Nog los van het probleem dat veel artsen zich er niet aan willen branden bij vrouwen.

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2018 00:35 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Hoe dan? Omdat we geen robots zijn en de menselijke wil veranderlijk is. Dat is niet hetzelfde als wispelturig. We worden mede gevormd door onze relaties met anderen en de dingen die we meemaken. Voor mij was er eerst een leven waarin ik oprecht geen kinderen wilde en me geen leven met kinderen voor kon stellen. Daarna brak een leven aan waarin ik dolgraag kinderen wilde maar geen moedertje wilde zijn (voor mij geen tutten tijdens de zwangerschap, borstvoeding geven en thuisblijven bij de kinderen). En daarna begon mijn huidige leven, waarin ik over mezelf ontdekte dat ik een goede moeder ben en daar heel gelukkig van word.

Grappig genoeg heeft mijn lief eenzelfde ontwikkeling doorgemaakt. Maar als mijn vader niet jong was overleden, had ik wellicht nooit dat sterke verlangen naar een gezin van mezelf gehad en was mijn lief ook nooit op het idee gekomen. En dan waren we nu heel gelukkig geweest met elkaar en onze gamekamer.

Ik ben dat laatste altijd als een reëel scenario voor mezelf blijven zien, als de dingen anders waren gelopen of als mijn lief niet in mijn verlangen mee was gegroeid. Het scheelt misschien dat geen kinderen krijgen nooit een principekwestie voor me is geweest. Ik wilde me eenvoudigweg niet voegen naar de rol die de maatschappij voor me had bedacht. Wat ik als jonge twintiger misschien onvoldoende heb beseft, is dat dat ook kan betekenen dat je een voor de hand liggende keuze maakt om andere redenen dan dat die keuze voor de hand ligt. Ik moest eerst afscheid nemen van het idee van kinderen krijgen om er vervolgens uit vrije wil (of iets wat erop lijkt) voor te kiezen.

Ik kan me op mijn beurt aardig inleven in mensen die daar een andere keuze in maken, bijvoorbeeld omdat ze heel principieel zijn, omdat een zeker verlangen zich nooit ontwikkelt, omdat ze andere dingen meemaken of omdat ze andere mensen ontmoeten. Een scenario waarin iedereen lijkt op mij en een soortgelijk leven leidt, lijkt me tamelijk onwaarschijnlijk (en bovendien zeer onwenselijk).

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2018 12:54 schreef girlnextdoor. het volgende:
Gisteren op de verjaardag van mijn zus was er een vriendin met kind. Krijg ik ineens te horen dat alle hoop op mij gevestigd is ivm het feit dat ik als enige van de kinderen een relatie heb. Echt, doe normaal.

Mensen die je een kind aanpraten tsrwijl ik niet eens zeker weet of ik wel een goede moeder ben. Nee, een kind laten opgroeien met een onzekere moeder met een angststoornis waardoor ik niks met dat kind kan gaan doen, goed plan!

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2018 13:17 schreef Lienekien het volgende:

[..]

En toen je dat zei, wat was toen de reactie?

quote:

Op dinsdag 16 oktober 2018 17:45 schreef girlnextdoor. het volgende:

[..]

'ja maar ik zou toch graag oma worden'

Mijn moeder snapt het leven gewoon niet.