Kletstopic voor users die geen kinderen willen #3

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:30 schreef Samzz het volgende:
Niet. Die inschatting maak ik zelf. Het risico neem ik zelf.

Wel lastig proces.
Vergelijk het nu even met het ombouwen van man/vrouw (en andersom), daar zit ook enorm veel tijd en gesprekken met psychologen etc etc aan vast.
Niet dat het met dit zo voorzichtig hoeft misschien. Maar enigszins een traject eraan vastzetten zou ik wel snappen.

Snap wel dat men niet zomaar vanuit een x aantal (losse?) aanvragen er in meegaan.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:37 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Wel lastig proces.
Vergelijk het nu even met het ombouwen van man/vrouw (en andersom), daar zit ook enorm veel tijd en gesprekken met psychologen etc etc aan vast.
Niet dat het met dit zo voorzichtig hoeft misschien. Maar enigszins een traject eraan vastzetten zou ik wel snappen.

Snap wel dat men niet zomaar vanuit een x aantal (losse?) aanvragen er in meegaan.

Dat snap ik ook wel. En ik snap ook heel goed dat ik op mijn 20e niet geholpen ben.

Maar het is niet zo dat ik over 1 nacht ijs ga. Dat weten de artsen ook, die hebben de dosiers.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:30 schreef Samzz het volgende:

[..]

Niet. Die inschatting maak ik zelf. Het risico neem ik zelf.

Ik vind t trouwens wel lastig hier uitgebreid op te reageren zonder meteen heel persoonlijke zooi op internet te zetten .

Dat snap ik, ik bedoelde de vragen ook niet letterlijk aan jou en je hoeft je ook niet te verdedigen. We zaten min of meer in hetzelfde schuitje, dus ik snap echt wel hoe kut het is

Dat gezegd hebbende, het risico neem je alleen zelf als jij het ook alleen doet. Full-time de benen over elkaar houden is iets waar je zelf de risico's van draagt.
Echter, zodra het een ingreep vereist en je niet in het particuliere circuit voor een ik vraag en u draait situatie gaat, draag je niet als enige een zeker risico.
Daarnaast gaat het ook niet alleen om de ingreep zelf, maar ook wat daarna nog zou kunnen komen en wat ook niet puur op je eigen rekening beland dan. Niet leuk, maar vanwege de niet zo zeldzaamheid daarvan en het helaas beter in kaart gebrachte en dus meetbare leed met bijbehorende belasting en daarmee ook kosten op het reguliere circuit, is het niet zo makkelijk te stellen dat je zelf voor de risico's opdraait..

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:37 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Wel lastig proces.
Vergelijk het nu even met het ombouwen van man/vrouw (en andersom), daar zit ook enorm veel tijd en gesprekken met psychologen etc etc aan vast.
Niet dat het met dit zo voorzichtig hoeft misschien. Maar enigszins een traject eraan vastzetten zou ik wel snappen.

Snap wel dat men niet zomaar vanuit een x aantal (losse?) aanvragen er in meegaan.

Ombouwen doe je met een garage. Mensen gaan in transitie.

En ook voor transisties ben ik net als bij sterilisatie voor een fatsoenlijk informed consent model: luister nou eens naar de mens in plaats van als arts voor hen te beslissen wat ze moeten willen. En daar mag best een gesprek of 2-3 overheen gaan, maar het ronduit weigeren door de arts is een aantasting van het recht op persoonlijke zelfbeschikking.

Een kind nemen/maken heeft zeer ernstige gevolgen: zowel voor je leven, als voor je gezondheid als voor dat kind zelf. Daar is geen 'wettelijke bedenktijd' voor vastgesteld. Daarvoor hoef je niet eerst door een psycholoog die bepaalt of jij wel mag voelen wat je voelt.

Mensen moeten goed worden geïnformeerd over de gevolgen van hun daden zodat ze daar een weloverwogen keuze in maken. Maar ik vind het volstrekt onzin dat je zo vreselijk betutteld wordt als je geen kinderwens hebt en dat even in een behandeling tot uiting wil laten komen.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:47 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Dat snap ik, ik bedoelde de vragen ook niet letterlijk aan jou en je hoeft je ook niet te verdedigen. We zaten min of meer in hetzelfde schuitje, dus ik snap echt wel hoe kut het is

Dat gezegd hebbende, het risico neem je alleen zelf als jij het ook alleen doet. Full-time de benen over elkaar houden is iets waar je zelf de risico's van draagt.
Echter, zodra het een ingreep vereist en je niet in het particuliere circuit voor een ik vraag en u draait situatie gaat, draag je niet als enige een zeker risico.
Daarnaast gaat het ook niet alleen om de ingreep zelf, maar ook wat daarna nog zou kunnen komen en wat ook niet puur op je eigen rekening beland dan. Niet leuk, maar vanwege de niet zo zeldzaamheid daarvan en het helaas beter in kaart gebrachte en dus meetbare leed met bijbehorende belasting en daarmee ook kosten op het reguliere circuit, is het niet zo makkelijk te stellen dat je zelf voor de risico's opdraait..

Een abortus is ook geen pretje of zo. Bepaalde bijwerkingen van de pil ook niet.

Wat bedoel je met wat daarna zou kunnen komen? Mogelijke complicaties? Want die zijn er bij een zwangerschap ook en dat wordt hard aangemoedigd. Psychische problemen na een zwangerschap komt ook voor. Psychische problemen door pilgebruik ook, om maar wat te noemen.

Mja. Ik snap alle tegenargumenten wel en ze zijn ook prima verdedigbaar, maar ik vind t gewoon stom *stampt als klein kind.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:52 schreef Samzz het volgende:

[..]

Een abortus is ook geen pretje of zo. Bepaalde bijwerkingen van de pil ook niet.

Wat bedoel je met wat daarna zou kunnen komen? Mogelijke complicaties? Want die zijn er bij een zwangerschap ook en dat wordt hard aangemoedigd. Psychische problemen na een zwangerschap komt ook voor. Psychische problemen door pilgebruik ook, om maar wat te noemen.

Mja. Ik snap alle tegenargumenten wel en ze zijn ook prima verdedigbaar, maar ik vind t gewoon stom *stampt als klein kind.

Het zijn toch ook gewoon double-standards, als je een kind wil dan is het allemaal maar normaal maar als je dat expliciet niet wil en daarin stappen wil nemen dan wordt je aan alle kanten tegengewerkt lijkt wel.

Zelfde idee als mensen die ziek zijn en om die reden een einde willen maken op een humane manier en daarmee ook worden tegengewerkt aan alle kanten.

Ik kreeg serieus de vraag 'maar wat nou als je gaat scheiden en je straks een partner vindt die wel kinderen wil?'

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:55 schreef S95Sedan het volgende:

[..]

Het zijn toch ook gewoon double-standards, als je een kind wil dan is het allemaal maar normaal maar als je dat expliciet niet wil en daarin stappen wil nemen dan wordt je aan alle kanten tegengewerkt lijkt wel.

Ja zo voelt het wel. Een kind baren en vervolgens met een totaalruptuur zitten is heel normaal en wordt gewoon gerepareerd want dat hoort erbij, maar gesteriliseerd worden en daar misschien een ontsteking aan overhouden, ja dat is risico waar anderen ook mee zitten dus doen we t maar niet .

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:56 schreef motorbloempje het volgende:
Ik kreeg serieus de vraag 'maar wat nou als je gaat scheiden en je straks een partner vindt die wel kinderen wil?'

Dan verander je per direct je mening, want je bent een vrouw.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:56 schreef motorbloempje het volgende:
Ik kreeg serieus de vraag 'maar wat nou als je gaat scheiden en je straks een partner vindt die wel kinderen wil?'

Had 'ie je daar even mooi tuk!

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:56 schreef motorbloempje het volgende:
Ik kreeg serieus de vraag 'maar wat nou als je gaat scheiden en je straks een partner vindt die wel kinderen wil?'

Oh ja, dan is er een leegte die meteen opgevuld moet worden, ook al is het totaal onverantwoord.

Maar dat is dus iets wat hier wel meeweegt en waarom ik twijfel (oke niet alleen dat want ik durf ook niet echt heen te gaan voor die ingreep )

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:57 schreef Samzz het volgende:

[..]

Ja zo voelt het wel. Een kind baren en vervolgens met een totaalruptuur zitten is heel normaal en wordt gewoon gerepareerd want dat hoort erbij, maar gesteriliseerd worden en daar misschien een ontsteking aan overhouden, ja dat is risico waar anderen ook mee zitten dus doen we t maar niet .

Nouja uiteindelijk ben je gewoon geen baas over eigen lichaam en dat is gewoon walgelijk vind ik.

En ik snap best dat artsen ergens de grens trekken, maar met dit gaat het gewoon nergens over. Helemaal omdat het gewoon een weloverwogen beslissing is.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 16:06 schreef S95Sedan het volgende:
Oh ja, dan is er een leegte die meteen opgevuld moet worden, ook al is het totaal onverantwoord.

Nou, vooral dat ik geen eigen mening heb en dat zelf niet kan bepalen, maar dat ik meega in de mening van m'n partner

Of natuurlijk de implicatie dat 'ik nu niet de juiste partner heb'. Ook zo'n geweldige. 'wacht maar, als je de juiste partner tegenkomt kan je niet snel genoeg zwanger geraken! hihi!'

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 15:52 schreef Samzz het volgende:

[..]

Een abortus is ook geen pretje of zo. Bepaalde bijwerkingen van de pil ook niet.

Eens ja, maar een abortus heeft zeker in deze moderne tijden niet eenzelfde fysieke impact als steriliseren. Net zoals de pil.
Als de pil vervelende bijwerkingen heeft voor je, net zoals andere anticonceptiemiddelen, dan zou dat juist als een argument kunnen werken. Dat creëert al meer een medische noodzaak zeg maar.

quote:

Wat bedoel je met wat daarna zou kunnen komen? Mogelijke complicaties? Want die zijn er bij een zwangerschap ook en dat wordt hard aangemoedigd. Psychische problemen na een zwangerschap komt ook voor. Psychische problemen door pilgebruik ook, om maar wat te noemen.

Dit kan je niet 1 op 1 vergelijken natuurlijk. Klinkt een beetje raar misschien, maar zie het als verwijtbaar extra leed. Als men zwanger wil worden, dan neem je dat soort risico's makkelijker voor lief als er zo een beloning tegenover staat. Daarnaast kun je cru gezegd het kind ook altijd nog afstaan.
De natuur op z'n beloop laten of beïnvloeden met een niet-invasieve tactiek zoals de pil is wat anders dan een wel invasieve ingreep. Als je dusdanige klachten van je pil ondervindt, dan kun je daarmee stoppen. Als je klachten door de anticonceptie dusdanig vergergeren, dan heb je toch meer een discussie die gaat over een medische noodzaak.
Steriliseren is doorgaans nogal definitief en slecht omkeerbaar. Daar kun je niet zo maar even vanaf stappen, wat je met de pil wel kan. En dan is er genoeg documentatie beschikbaar over vrouwen bij wie die kinderwens alsnog opkomt en wat voor impact dat heeft. Die complicaties heb je dan eerder wel voor gekozen, maar daar kun je dan enorme spijt van hebben. Dat is je eigen probleem, tot het ernstige vormen aanneemt en daar lijkt het bij ongewenste kinderloosheid toch te vaak op denk ik.
Waar je met psychische klachten alsnog blij kan zijn met je kinderen en daar motivatie in kan vinden, heb je dat als ongewenst kinderloze dus niet. Dan kun je alsnog blij (proberen te) zijn met je furbabies, maar dat is voor dat oergevoel bij hen vaak niet echt hetzelfde. Het kan tevens een blijvende confrontatie met je spijtige keuze op blijven rakelen als je relatie erop stuk loopt en je opnieuw de datingmarkt op moet. Als je je aangetast voelt in je vrouwelijkheid, heb je sowieso geen lekker uitgangspunt daarvoor en dat kun je dan alleen aan jezelf verwijten.

quote:

Mja. Ik snap alle tegenargumenten wel en ze zijn ook prima verdedigbaar, maar ik vind t gewoon stom *stampt als klein kind.

Herkenbaar, maar nu ik wat ouder ben snap ik de overwegingen des te beter. Niet eerlijk voor individuele gevallen, maar overall denk ik wel een aardig functionele richtlijn.

Zou er trouwens niet online ook ergens een netwerk zijn waarin een aantal mensen wel weet heeft van artsen die er wel wat meer voor openstaan?

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 14:17 schreef GereDathan het volgende:

[..]

Een verstandskies valt toch helemaal niet onder eigen risico? Dat is toch gewoon de tandartsverzekering?

Afgelopen jaar hebben ze er eentje getrokken in het ziekenhuis bij de kaakchirurg, en dat kostte mij bijna precies (maar dan ook precies op een paar cent na ) m'n eigen risico. Sterilisatie kost ook iets van 400 ¤ dacht ik als poliklinische ingreep, dus ook daarmee zou het ook in 2019 weer precies op kunnen.

Maar de eerste stap wordt toch: naar de huisarts gaan, dit topic laten lezen en zeggen dat je er écht écht écht goed over hebt nagedacht en of je een verwijzing mag
En als ie me dan vertelt dat ik over een jaar weer mag terugkomen, nou ja, dan zij dat maar zo toch.
Vriendin blijft dr spiraal toch wel houden, de regelmaat en zo min mogelijk hormonenmeuk vindt ze wel zo prettig.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 08:32 schreef Gripper het volgende:

[..]

Hou oud ben jij? Ik ben 36, en denk dat ik dit of volgend jaar ook wel een knippie erin wil. Moet het nog even handig uitkienen met een verstandskies, zodat mn eigen risicio ook meteen maar in datzelfde jaar compleet benut wordt.

(Goed he, dat de financiele prikkel de belangrijkste argumentatie is om het nu te doen )

Sterilisatie wordt niet vergoed uit de Basisverzekering. Je eigen risico is dus sowieso niet van toepassing op die behandeling. Mogelijk heb je wel (gedeeltelijke) vergoeding uit je aanvullend pakket, maar daarop is ook geen ER van toepassing.

Of interpreteer ik je opmerking nou verkeerd, ?

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 16:19 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Nou, vooral dat ik geen eigen mening heb en dat zelf niet kan bepalen, maar dat ik meega in de mening van m'n partner

Of natuurlijk de implicatie dat 'ik nu niet de juiste partner heb'. Ook zo'n geweldige. 'wacht maar, als je de juiste partner tegenkomt kan je niet snel genoeg zwanger geraken! hihi!'

Dat zijn ook van die lekkere cliche dingen

Andersom om geen kinderen te nemen zijn er vast ook zat te bedenken.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 16:58 schreef ChipsZak. het volgende:

[..]

Sterilisatie wordt niet vergoed uit de Basisverzekering. Je eigen risico is dus sowieso niet van toepassing op die behandeling. Mogelijk heb je wel (gedeeltelijke) vergoeding uit je aanvullend pakket, maar daarop is ook geen ER van toepassing.

Of interpreteer ik je opmerking nou verkeerd, ?

Eigen risico is er inderdaad niet van op toepassing.

Ik weet al mijn hele vruchtbare leven dat ik geen kinderen wil, ben 34, wil ik nog iets aan de ingreep hebben mag die nu wel.
Halverwege oktober heb ik een oriënterend gesprek gepland met mijn huisarts.
Ben benieuwd naar zijn standpunten hierin, als ik die horrorverhalen hier soms hoor....

De praktijk heeft een mannelijke huisarts en een vrouwelijke. Eerst dacht ik 'dit is een vrouwending, ik ga bij de vrouw' maar ik bedacht me dat mannen zich in het algemeen beter in kunnen leven in de 'geen kinderwens' dus ga ik toch naar de man. Uiteindelijk zou het niets uit moeten maken.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 16:47 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Eens ja, maar een abortus heeft zeker in deze moderne tijden niet eenzelfde fysieke impact als steriliseren. Net zoals de pil.
Als de pil vervelende bijwerkingen heeft voor je, net zoals andere anticonceptiemiddelen, dan zou dat juist als een argument kunnen werken. Dat creëert al meer een medische noodzaak zeg maar.

[..]

Dit kan je niet 1 op 1 vergelijken natuurlijk. Klinkt een beetje raar misschien, maar zie het als verwijtbaar extra leed. Als men zwanger wil worden, dan neem je dat soort risico's makkelijker voor lief als er zo een beloning tegenover staat. Daarnaast kun je cru gezegd het kind ook altijd nog afstaan.
De natuur op z'n beloop laten of beïnvloeden met een niet-invasieve tactiek zoals de pil is wat anders dan een wel invasieve ingreep. Als je dusdanige klachten van je pil ondervindt, dan kun je daarmee stoppen. Als je klachten door de anticonceptie dusdanig vergergeren, dan heb je toch meer een discussie die gaat over een medische noodzaak.
Steriliseren is doorgaans nogal definitief en slecht omkeerbaar. Daar kun je niet zo maar even vanaf stappen, wat je met de pil wel kan. En dan is er genoeg documentatie beschikbaar over vrouwen bij wie die kinderwens alsnog opkomt en wat voor impact dat heeft. Die complicaties heb je dan eerder wel voor gekozen, maar daar kun je dan enorme spijt van hebben. Dat is je eigen probleem, tot het ernstige vormen aanneemt en daar lijkt het bij ongewenste kinderloosheid toch te vaak op denk ik.
Waar je met psychische klachten alsnog blij kan zijn met je kinderen en daar motivatie in kan vinden, heb je dat als ongewenst kinderloze dus niet. Dan kun je alsnog blij (proberen te) zijn met je furbabies, maar dat is voor dat oergevoel bij hen vaak niet echt hetzelfde. Het kan tevens een blijvende confrontatie met je spijtige keuze op blijven rakelen als je relatie erop stuk loopt en je opnieuw de datingmarkt op moet. Als je je aangetast voelt in je vrouwelijkheid, heb je sowieso geen lekker uitgangspunt daarvoor en dat kun je dan alleen aan jezelf verwijten.

[..]

Herkenbaar, maar nu ik wat ouder ben snap ik de overwegingen des te beter. Niet eerlijk voor individuele gevallen, maar overall denk ik wel een aardig functionele richtlijn.

Zou er trouwens niet online ook ergens een netwerk zijn waarin een aantal mensen wel weet heeft van artsen die er wel wat meer voor openstaan?

Dus met andere woorden jonge mensen en vooral vrouwen kunnen niet weten wat ze willen en dat moet ze verteld worden door een dokter en tegen zichzelf in bescherming genomen worden. Dat is precies wat je zegt.

Informed consent is een mes dat aan twee kanten snijdt: als je je billen brand moet je op de blaren zitten. Als je weloverwogen keuze tot sterilisatie toch niet de juiste was: pech gehad. Beslissingen gevolgen. Daarom vind ik het ook zo komt dat je als transgender door een medische transistie haast vanzelf onvruchtbaar wordt. Sterker nog tot 2014 was sterilisatie zelfs verplicht! Soms krijg je de optie geboden eicellen of sperma van te voren in te vriezen, maar vaak ook niet. En als je als trans persoon een kinderwens hebt heb je dikke pech.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 19:47 schreef Fixers het volgende:

[..]

Dus met andere woorden jonge mensen en vooral vrouwen kunnen niet weten wat ze willen en dat moet ze verteld worden door een dokter en tegen zichzelf in bescherming genomen worden. Dat is precies wat je zegt.

Zo kun je het ook opvatten, maar dan gaan we voorbij aan de nuance dat ze niet meteen willen beweren dat je wilsonbekwaam bent als zij er (nog) niet aan mee willen werken. Wat hun goed recht is op ethisch gebied en niet per se op jou persoonlijk hoeft af te stralen.
Als je wat feitelijk jouw esthetische wensen zijn (wat sterilisatie is indien er geen medische noodzaak is), dan moet je misschien ook naar een car tuner gaan en niet blijven mauwen tegen de gewone garage op de hoek.

quote:

Informed consent is een mes dat aan twee kanten snijdt: als je je billen brand moet je op de blaren zitten. Als je weloverwogen keuze tot sterilisatie toch niet de juiste was: pech gehad. Beslissingen gevolgen. Daarom vind ik het ook zo komt dat je als transgender door een medische transistie haast vanzelf onvruchtbaar wordt. Sterker nog tot 2014 was sterilisatie zelfs verplicht! Soms krijg je de optie geboden eicellen of sperma van te voren in te vriezen, maar vaak ook niet. En als je als trans persoon een kinderwens hebt heb je dikke pech.

Tuurlijk pech gehad, maar dat zeggen we ook niet tegen transgenders die met zichzelf in de knoop raken. Die helpen we net als anderen met zo een medische noodzaak.
Ik mag toch hopen dat jouw transitie plaats heeft gevonden op basis van iets meer dan het alleen heel graag willen.

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 16:06 schreef S95Sedan het volgende:

[..]

Oh ja, dan is er een leegte die meteen opgevuld moet worden, ook al is het totaal onverantwoord.

Maar dat is dus iets wat hier wel meeweegt en waarom ik twijfel (oke niet alleen dat want ik durf ook niet echt heen te gaan voor die ingreep )

[..]

Nouja uiteindelijk ben je gewoon geen baas over eigen lichaam en dat is gewoon walgelijk vind ik.

En ik snap best dat artsen ergens de grens trekken, maar met dit gaat het gewoon nergens over. Helemaal omdat het gewoon een weloverwogen beslissing is.

Je mag met je lichaam doen wat je wil. Punt is dat je een ander vraagt iets met je lichaam te doen. En ik snap best dat veel doktoren zelfbeschikkend besluiten daar niet aan te willen doen. Of omdat ze zelf niet achter zoiets staan, of omdat ze het niet kunnen verenigen met de eed, of omdat ze bang zijn voor claims en het mogelijke gedoe. Ik vind dat een arts daar ook een deel zelfbeschikking in heeft. En daar is nu eenmaal nog geen protocol voor wat wat houvast biedt.

Hai, nieuw hier in dit topic
Ik ben dus Micky en heb een relatie, wat wil, ik ben getrouwd.

Ik heb de super harde wens om geen bio kinderen te krijgen. Die wens heb ik al vanaf mijn zevende of zo. Ik heb daar meerdere redenen voor, die redenen die kan ik best vertellen als iemand dat graag wil weten.

Maar wat mij dus opvalt om mij heen is dat kersverse mamas tegen mij komen oreren dat het zo erg is dat ik nooit zal voelen wat het is om je eigen kind vast te houden. Die onvoorwaardelijke liefde blahblah.

Ja sorry, maar ik wil dan dus zeggen "Volgens mij heb je nog last van je zwangerschapshormonen. De aankomende zeven jaar worden de meest ongelukkige van je leven, Wat erg dat ik dat nooit zal voelen". Maar ik doe het niet,

En nee ik ben geen negatief ingesteld persoon, en nee ik heb geen hekel aan kinderen. Heb jarenlang in de kinderopvang en buitenschoolse opvang gewerkt en sta nu alweer een jaar of 8 voor de klas met allemaal leuke pubers die mij het leven zuur proberen te maken, maar iedere keer weer doorkrijgen dat ik hen het leven zuur maak met mijn huiswerk en toetsen.

Mijn ouders kennen mijn keuze en waren daar ooit heel blij mee, mijn vader was vervolgens heel blij dat hij een stiefkleinzoon kreeg, mijn man heeft een zoon die overigens nu het huis uit is, maar het helemaal prima vind dat hij alleen ROPA zal zijn (reserve opa).

Mijn moeder die ooit halleluja in de gloria riep omdat ik geen kinderen wil kwam een paar jaar geleden ineens verbouwereerd naar me toe.. Om te vermelden dat haar reden dat ze geen oma wilde worden misschien toch niet helemaal op feiten berust was en dat het wat haar betreft dus wel gewoon kon,

UHHMM lolwhut.. Net of ik om JOUW WENS om geen oma te worden geen kinderen wil...

Maar goed, als iemand dus wil weten wat mijn redenen zijn wil ik dat best vertellen, maar dit is dus even mijn klaagzang.

Ik ben eigenlijk eerder benieuwd naar de redenen van je ouders om haleluja te roepen toen je aangaf geen kinderen te willen. Heb je ze de 1e 7 jaar dan zo'n hel gegeven?

quote:

Op vrijdag 28 september 2018 21:14 schreef DancingPhoebe het volgende:

[..]

Je mag met je lichaam doen wat je wil. Punt is dat je een ander vraagt iets met je lichaam te doen. En ik snap best dat veel doktoren zelfbeschikkend besluiten daar niet aan te willen doen. Of omdat ze zelf niet achter zoiets staan, of omdat ze het niet kunnen verenigen met de eed, of omdat ze bang zijn voor claims en het mogelijke gedoe. Ik vind dat een arts daar ook een deel zelfbeschikking in heeft. En daar is nu eenmaal nog geen protocol voor wat wat houvast biedt.

Amen

Ik ga eens rondkijken voor privé klinieken . Ben wel benieuwd hoe dat voor mij gaat uitpakken en of ik binnenkort eindelijk met de anticonceptie kan stoppen .

Gek genoeg willen veel doktoren vrouwen met kinderen wel zonder problemen steriliseren. Geeft te denken, eh.

Zou geen probleem hebben met een knoopje