OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Pfoe Jagar, wat een heftige situatie zo. Ik denk dat het heel verstandig is om hulp te zoeken. En dat thuis blijven klinkt ook wel als een goede oplossing voor nu. Het lijkt me ook best veel voor zo’n mannetje.
Die koude douche heeft vriend hier dus laatst gedaan. S. ging toen iedere nacht helemaal door het lint, tot kotsen aan toe, buiten zinnen. Toen heeft vriend hem een keer in een soort paniek daaronder gezet. Niet helemaal mijn methode, maar ik snapte het wel. S. heeft er in ieder geval iets van geleerd, hij roept nu iedere avond dat hij wel in de douche wil. ‘In de warme douche, mama. Vind ik lekker, een warme douche.’
Q, de voorstelling was een succes. Ze hebben vooraf getekend in de foyer, toen de voorstelling bekeken (en meegezongen en gedanst) en daarna kreeg hij een ballon mee naar huis en zijn ze een ijsje gaan eten
De tantes hebben een goede beurt gemaakt vandaag.
S. bij thuiskomst op de vraag of het leuk was: ‘Ja, en een beetje spannend.’
Die koude douche heeft vriend hier dus laatst gedaan. S. ging toen iedere nacht helemaal door het lint, tot kotsen aan toe, buiten zinnen. Toen heeft vriend hem een keer in een soort paniek daaronder gezet. Niet helemaal mijn methode, maar ik snapte het wel. S. heeft er in ieder geval iets van geleerd, hij roept nu iedere avond dat hij wel in de douche wil. ‘In de warme douche, mama. Vind ik lekker, een warme douche.’
Q, de voorstelling was een succes. Ze hebben vooraf getekend in de foyer, toen de voorstelling bekeken (en meegezongen en gedanst) en daarna kreeg hij een ballon mee naar huis en zijn ze een ijsje gaan eten
De tantes hebben een goede beurt gemaakt vandaag.S. bij thuiskomst op de vraag of het leuk was: ‘Ja, en een beetje spannend.’
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Sterkte Jagar, hopelijk vinden jullie snel iemand die jullie hierbij kan helpen. Even thuis houden klinkt in ieder geval als een goede keuze, hopelijk doet wat rust hem en ook jullie goed.
Wat leuk LeSage! O was zondag met papa naar de 'piratenshow' (lees: theatershow) van zijn grote held Bumba. Hij vond het geweldig, kreeg ook heel blije selfies van ze doorgestuurd en hij wilde zelfs heel graag met Bumba op de foto. En uiteraard ook een ijsje eten want dat hoort blijkbaar na een voorstelling
We twijfelen nu om ook tickets voor Woezel & pip te halen omdat hij theater zo leuk vind en Woezel en pip tegenwoordig ook, maar ik vind die kaartjes zo belachelijk duur voor een kindervoorstelling, ¤21 per persoon...
Wat leuk LeSage! O was zondag met papa naar de 'piratenshow' (lees: theatershow) van zijn grote held Bumba. Hij vond het geweldig, kreeg ook heel blije selfies van ze doorgestuurd en hij wilde zelfs heel graag met Bumba op de foto. En uiteraard ook een ijsje eten want dat hoort blijkbaar na een voorstelling
We twijfelen nu om ook tickets voor Woezel & pip te halen omdat hij theater zo leuk vind en Woezel en pip tegenwoordig ook, maar ik vind die kaartjes zo belachelijk duur voor een kindervoorstelling, ¤21 per persoon...
¸¸.·´¯`·.¸¸.·´¯`·.¸><(((º>
Bij vakantieveilingen zijn ze geloof ik ook te vinden. En volgens mij ook bij jumbo dagje uit.quote:Op dinsdag 16 oktober 2018 23:48 schreef FlyingFish het volgende:
Sterkte Jagar, hopelijk vinden jullie snel iemand die jullie hierbij kan helpen. Even thuis houden klinkt in ieder geval als een goede keuze, hopelijk doet wat rust hem en ook jullie goed.
Wat leuk LeSage! O was zondag met papa naar de 'piratenshow' (lees: theatershow) van zijn grote held Bumba. Hij vond het geweldig, kreeg ook heel blije selfies van ze doorgestuurd en hij wilde zelfs heel graag met Bumba op de foto. En uiteraard ook een ijsje eten want dat hoort blijkbaar na een voorstelling
Wat sneu voor hem en jullie Jagar. 
Echt onwijs knap dat je hulp gaat zoeken.
Theater, zo leuk. Wij zijn bij die Woezel en Pop voorstelling geweest, maar via het werk van mijn vriendin waren kaartjes maar 7,50, ik vind het anders ook te duur. 
Die voorstelling was best leuk. Zondag as gaan we naar een bewerking van de Gruffalo, ben heel benieuwd. 
Echt onwijs knap dat je hulp gaat zoeken.Theater, zo leuk.
Wij zijn bij die Woezel en Pop voorstelling geweest, maar via het werk van mijn vriendin waren kaartjes maar 7,50, ik vind het anders ook te duur. Die voorstelling was best leuk. Zondag as gaan we naar een bewerking van de Gruffalo, ben heel benieuwd.
Bedankt voor de tips, ik ga daar eens kijken! Van die werkuitjes met korting heeft m'n man ook idd.
¸¸.·´¯`·.¸¸.·´¯`·.¸><(((º>
Sterkte Jagar! Erg naar om dit mee te moeten maken! Hopelijk verandert de situatie met een beetje hulp! Verstandig dat T een paar dagen thuis bl blijft, lijkt me best zwaar voor zo'n kleintje om fulltime naar school te moeten!
Pfoe, dat vind ik ook echt wel prijzig. Deze voorstelling was maar ¤5,-.
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Oh man, enorme meltdown op een km van ons huis, vlak bij een grote straat, waar hij oprende. En ik had baby op de buik in de draagzak. Hij heeft baby op z'n hoofd geslagen, in z'n broek geplast en iedereen die voorbij liep had een oordeel. Ik heb (ja, ik weet het, goed voorbeeld) 1 man die me toesprak dat het zo niet kon toen ik een tierende en krijsende T over m'n schouder verder weg tilde van de drukte straat uitgescholden. wat een Shit situatie zeg. En dat alles omdat ik in de speelgoedwinkel, waar hij zich voorbeeldig gedroeg, een foldertje in m'n tas stopte die hij niet mooi vond.
Wedden dat hij dat foldertje over twee uur heel erg interessant vind? Het staat vol met brio treinen...
wat een Shit situatie zeg. En dat alles omdat ik in de speelgoedwinkel, waar hij zich voorbeeldig gedroeg, een foldertje in m'n tas stopte die hij niet mooi vond. Wedden dat hij dat foldertje over twee uur heel erg interessant vind? Het staat vol met brio treinen...
O Jagär wat rot en frustrerend zeg. Ik vind het eigenlijk wel een prima actie dat je die man hebt uitgescholden, laat hem zich met zijn eigen kinderen bemoeien.
Ik vind het eigenlijk wel een prima actie dat je die man hebt uitgescholden, laat hem zich met zijn eigen kinderen bemoeien.
Sorry als dit betweterig oid overkomt jager.
Maar waarom zou je hem dat foldertje over 2 uur of zometeen of morgen geven?? Als hij daar zo over zou doen, zou ik hem dat foldertje niet meer geven. Ik vind dit beloning voor gedrag dat je niet wilt hebben. Slaan en gevaarlijke straat oprennen heeft voor mij persoonlijk echt concequenties en zou betekenen dat folder de prullenbak ingaat. Al zou dat weer een megadriftbui tot gevolg hebben.
Maar waarom zou je hem dat foldertje over 2 uur of zometeen of morgen geven?? Als hij daar zo over zou doen, zou ik hem dat foldertje niet meer geven. Ik vind dit beloning voor gedrag dat je niet wilt hebben. Slaan en gevaarlijke straat oprennen heeft voor mij persoonlijk echt concequenties en zou betekenen dat folder de prullenbak ingaat. Al zou dat weer een megadriftbui tot gevolg hebben.
hij wou het foldertje helemaal niet hebben, vond het niet mooi. Ik wou het graag meenemen omdat ik even wou kijken naar de treinen ivm sinterklaascadeau. Hij werd boos omdat ik het in m’n tas stopte terwijl hij het niet mooi vond. Dat was de trigger van de driftbui.quote:
Sorry als dit betweterig oid overkomt jager.
Maar waarom zou je hem dat foldertje over 2 uur of zometeen of morgen geven?? Als hij daar zo over zou doen, zou ik hem dat foldertje niet meer geven. Ik vind dit beloning voor gedrag dat je niet wilt hebben. Slaan en gevaarlijke straat oprennen heeft voor mij persoonlijk echt concequenties en zou betekenen dat folder de prullenbak ingaat. Al zou dat weer een megadriftbui tot gevolg hebben.
Ik ga het hem niet bewust geven, dat vind ik gemeen. Maar ik wil het foldertje wel even bekijken.
Heftig Jagar! Heb je al een termijn waarop je hulp krijgt? Vrienden van ons hebben een hele temperamentvolle dochter en het heeft ze ontzettend geholpen dat iemand met een open blik handvatten gaf. Soms zit je in een patroon vast en heb je een ander nodig om dat te doorbreken. Ik vind het heel sterk dat jullie daarmee aan de slag gaan.
Wat betreft die oordelende mensen: dat doen ze toch wel, positief of negatief. Mensen lijken het fijn te vinden om het overduidelijke nog even aan te wijzen. Je was zelf ook niet bepaald enthousiast over de situatie.
Wat betreft die oordelende mensen: dat doen ze toch wel, positief of negatief. Mensen lijken het fijn te vinden om het overduidelijke nog even aan te wijzen. Je was zelf ook niet bepaald enthousiast over de situatie.
Jagar, mijn avontuur in de supermarkt vanmorgen stelde niets voor met de driftbui van T, maar toch wel vergelijkbaar.
S. was de hele ochtend ‘verdrietig, mama’.
Vervolgens zijn we boodschappen gaat doen en de hele supermarkt heeft hij gehuild. Een sneu verdrietig huiltje. Iedereen keek me aan, sommige mensen zeiden er iets van. Ik ben gewoon doorgelopen, heb gedaan wat ik altijd doe, troostte S. tussendoor af en toe. Die blikken kunnen me wat hoor, ga lekker met je eigen leven bezig zijn. Het enige wat je zou kunnen doen als omstander is hulp aanbieden (zoals T. van de straat afplukken).
Ik hoop dat je snel bruikbare hulp gaat krijgen
S. was de hele ochtend ‘verdrietig, mama’.
Vervolgens zijn we boodschappen gaat doen en de hele supermarkt heeft hij gehuild. Een sneu verdrietig huiltje. Iedereen keek me aan, sommige mensen zeiden er iets van. Ik ben gewoon doorgelopen, heb gedaan wat ik altijd doe, troostte S. tussendoor af en toe. Die blikken kunnen me wat hoor, ga lekker met je eigen leven bezig zijn. Het enige wat je zou kunnen doen als omstander is hulp aanbieden (zoals T. van de straat afplukken).
Ik hoop dat je snel bruikbare hulp gaat krijgen
‘Jouw ouders hadden zeker liever een jongetje gehad?’
Ik snap dat de folder de aanleiding gaf tot driftbui. Maar je gaf aan dat hij hem over 2 uur waarschijnlijk wel graag wilde hebben. Vandaar dat ik (verkeerd) aannam dat je die folder alsnog ging geven.
En dat was iets wat ik niet zou doen.
En dat was iets wat ik niet zou doen.
Maarre, wat is er precies zo raar aan een peuter met een meltdown? Altijd stom en in het openbaar nog meer, maar in de basis gewoon peutergedrag toch?
een meltdown is heel normaal. deze duurde een uur voordat ik hem zover had dat we naar huis konden. Een thuis volgde het volgende drama van een uur totdat ik z'n ondergeplaste broek uit had. Ondertussen heeft hij mij en z'n broertje in het gezicht geslagen. Misschien ben ik fout in m'n conceptie dat dit erg heftig is, maar ik herken dit niet van andere peutersquote:Op donderdag 18 oktober 2018 16:53 schreef Crumpette het volgende:
Maarre, wat is er precies zo raar aan een peuter met een meltdown? Altijd stom en in het openbaar nog meer, maar in de basis gewoon peutergedrag toch?
Dit klinkt mij heel heftig in de oren ja. Ik heb ook geen makkelijke peuter, maar die is echt een engeltje hierbij vergeleken.quote:
[..]
een meltdown is heel normaal. deze duurde een uur voordat ik hem zover had dat we naar huis konden. Een thuis volgde het volgende drama van een uur totdat ik z'n ondergeplaste broek uit had. Ondertussen heeft hij mij en z'n broertje in het gezicht geslagen. Misschien ben ik fout in m'n conceptie dat dit erg heftig is, maar ik herken dit niet van andere peuters
[kleine tekst]daarnaast denk ik dat bagataliseren van dit gedrag op dit moment niet heel helpend is voor Jager[/kleine tekst]
(Hoe doe je die kleine tekst?)
Mwoh, ik denk vooral dat ouders met zulke meltdowns niet echt te koop lopen. Het is idd lang, maar qua heftigheid best herkenbaar.
het hoeft ook geen strijd te worden over of het normaal is of niet. Ik vind het erg heftig en ben er heel erg verdrietig over. Ik wil niet door m'n peuter in het gezicht geslagen worden en ik wil niet op eieren hoeven lopen in m'n huis om het gezellig te houden.quote:
Mwoh, ik denk vooral dat ouders met zulke meltdowns niet echt te koop lopen. Het is idd lang, maar qua heftigheid best herkenbaar.
Ik lees het verdriet uit je posts Jagar. Goed dat je hulp gaat zoeken! Dat kan soms verademend zijn. Ik hoop dat je er wat aan zult hebben. En wat je zegt, dat het voor jou/jullie té was, is genoeg. Jammer dat mensen dan commentaar hebben op straat. Handje helpen had ook gekund.
Als ik iets heb geleerd na kinderen krijgen, is dat je in dit soort situaties beter bemoedigend kan glimlachen dan afkeurend te kijken.
Als ik iets heb geleerd na kinderen krijgen, is dat je in dit soort situaties beter bemoedigend kan glimlachen dan afkeurend te kijken.
Precies. En nu was het het foldertje, maar het had net zo goed gekund dat het was omdat je je linkervoet eerst buiten had gezet.quote:
Maarre, wat is er precies zo raar aan een peuter met een meltdown? Altijd stom en in het openbaar nog meer, maar in de basis gewoon peutergedrag toch?
Ik denk niet dat het uitmaakt of je dat foldertje 2 uur later (alsnog) zou geven.
Volgens mij was dat ook meer om aan te geven dat de aanleiding zo stom voelt, omdat hij waarschijnlijk het foldertje wel degelijk leuk zou hebben gevonden als z'n pet anders stond.
Kleuter had als peuter eens een keer een meltdown van een half uur omdat ik de banaan verkeerd om aangaf. Met het steeltje naar me toe ipv andersom. Suuuuper stom van mij natuurlijk
Super ruk dat mensen om je heen zich ermee gingen bemoeien, Jagär. Het is al lastig genoeg als het zo heftig is en met ook nog een baby bij je ook nog.
Ignorance is bliss, but knowledge is power.
Oh echt, mensen die in het openbaar commentaar hebben op je 
En dan via je kind vaak. Gister nog: “dat is toch echt een veel te hoge trap voor jou mannetje!” Sterf. Ik reageer dan gewoon totaal niet.
Ik geloof trws niet dat peuters op deze leeftijd met een geldige reden ‘downmelten’ en ook niet met opzet slaan. Het kan dat T net een wat andere aanpak nodig heeft wellicht? Moeilijk hoor. Succes! En wees niet verdrietig, je doet je best.
En dan via je kind vaak. Gister nog: “dat is toch echt een veel te hoge trap voor jou mannetje!” Sterf. Ik reageer dan gewoon totaal niet.Ik geloof trws niet dat peuters op deze leeftijd met een geldige reden ‘downmelten’ en ook niet met opzet slaan. Het kan dat T net een wat andere aanpak nodig heeft wellicht? Moeilijk hoor. Succes! En wees niet verdrietig, je doet je best.
Je hebt peuterbuien en PeuterBuien. En nee, die laatste heeft niet ieder kind. Ik heb 2 kinderen en wat mijn eerste aan buien had was peanuts in vergelijking met mn jongste. Om dat zo weg te wuiven...:X. Das nou net hetgeen wat ook omstanders doen. Of afkeurend reageren of denken/zeggen: och, dit hoort er allemaal bij (dus maw; stel je niet zo aan). Maar die zien niet alles. Ik herken je wanhoop. Ik weet soms ook echt niet hoe ik S uit haar buien krijg, niet werkt dan. Nu ze 4 is gaat het steeds beter en is ze steeds redelijker. Ik vind het knap dat je hulp hebt gezocht en hoop dat je die hulp ook snel krijgt. Sterkte
Jullie zijn lief. We hebben nog niet concreet hulp gezocht, maar zijn aan het overwegen wat voor hulp we kunnen inschakelen en wie daarvoor te benaderen. Best lastig in een vreemd land...
Ik wil ook even een hart onder de riem geven. Ik herken het gevoel. Door je driejarige of vierjarige flink hard geslagen worden (en heel bewust ook), is echt een heel verdrietig gevoel. Ik maak het met I nog wel eens mee en die is nu 4,5. En ook dat ze soms uit frustratie haar kleine broertje maar een klap verkoopt. Vooral als ze zo lang in een bui blijft hangen, en er zoveel woede is, is het moeilijk. Momenten waarop ik wanhoop voel, is als ik het idee heb dat ze echt 'out of control' is en bijna een gevaar voor zichzelf. Zo heeft ze al een paar keer met een kinderstoeltje op haar kamer tegen de deur gegooid. Of met zware schoenen tegen een glazen deur. Dat destructieve (ook soms naar zichzelf toe) beangstigt me.
Voor mij was het ook belangrijk om dat te kunnen delen en mijn zorg met iemand te bespreken. Dat hebben wij gedaan met een pedagogisch medewerker op de school van I. Ik moet zeggen dat ik niet heel veel nieuws heb geleerd bij dat gesprek. Eigenlijk een paar dingen: dat het reguleren van emoties voor sommige kinderen een grote uitdaging is (meer dan voor anderen), omdat zij emoties heftig ervaren. I kan enorm blij en vrolijk en enthousiast zijn, dan sleept ze anderen ook echt mee in dat positieve gevoel. Er zit een intensiteit in haar die vaak heel leuk is, maar ook een keerzijde heeft. Het leren omgaan met negatieve gevoelens is dan een lange leerweg, waarbij je als ouder veel geduld moet hebben. En vooral niet moet wanhopen, of gaan denken dat er iets heel erg mis is. Vooral naar je kind blijven kijken, behoeftes proberen na te gaan, en veel werken aan het leren benoemen en verwerken van emoties. Hoe je dat doet, is per kind verschillend, Wij hebben voor I nu wel wat meer handvatten gevonden, bijv in tekenen waar ze heel veel plezier aan beleefd.
Ik weet niet of je hier iets aan hebt, maar gewoon praten kan al erg helpen. Iemand die als buitenstaander een beetje met je meedenkt en kan helpen analyseren wat opvalt in het gedrag en hoe je dat kunt verklaren of inschatten. Sterkte!
Voor mij was het ook belangrijk om dat te kunnen delen en mijn zorg met iemand te bespreken. Dat hebben wij gedaan met een pedagogisch medewerker op de school van I. Ik moet zeggen dat ik niet heel veel nieuws heb geleerd bij dat gesprek. Eigenlijk een paar dingen: dat het reguleren van emoties voor sommige kinderen een grote uitdaging is (meer dan voor anderen), omdat zij emoties heftig ervaren. I kan enorm blij en vrolijk en enthousiast zijn, dan sleept ze anderen ook echt mee in dat positieve gevoel. Er zit een intensiteit in haar die vaak heel leuk is, maar ook een keerzijde heeft. Het leren omgaan met negatieve gevoelens is dan een lange leerweg, waarbij je als ouder veel geduld moet hebben. En vooral niet moet wanhopen, of gaan denken dat er iets heel erg mis is. Vooral naar je kind blijven kijken, behoeftes proberen na te gaan, en veel werken aan het leren benoemen en verwerken van emoties. Hoe je dat doet, is per kind verschillend, Wij hebben voor I nu wel wat meer handvatten gevonden, bijv in tekenen waar ze heel veel plezier aan beleefd.
Ik weet niet of je hier iets aan hebt, maar gewoon praten kan al erg helpen. Iemand die als buitenstaander een beetje met je meedenkt en kan helpen analyseren wat opvalt in het gedrag en hoe je dat kunt verklaren of inschatten. Sterkte!
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ik sluit me aan bij wat Franny zegt. Na een bui van 45 minuten is O in slaap gevallen. Ziedend was ze. Ik moest weg maar ze wilde niet alleen zijn. Ze kwam er niet uit met zichzelf.
Ik was op een pedagogische cursus voor mijn werk en daar werd verteld dat wanneer kinderen zo in hun gevoelens zitten, dat dan een deel van hun hersenen fysiek zo groot wordt dat de brug naar het verstand letterlijk versperd is = megabui. Je kan dan lullen als brugman, maar het komt letterlijk niet aan. Ze zijn dan fysiek niet in staat om te luisteren. De enige oplossing is dan om die gevoelens te beantwoorden: troosten, knuffelen, troosten, begip tonen en vooral megaveel geduld hebben. Als de emotie dan wat afgezwakt is, kun je pas weer met ze praten.
Dat was zo'n eyeopener voor mij!
Ik was op een pedagogische cursus voor mijn werk en daar werd verteld dat wanneer kinderen zo in hun gevoelens zitten, dat dan een deel van hun hersenen fysiek zo groot wordt dat de brug naar het verstand letterlijk versperd is = megabui. Je kan dan lullen als brugman, maar het komt letterlijk niet aan. Ze zijn dan fysiek niet in staat om te luisteren. De enige oplossing is dan om die gevoelens te beantwoorden: troosten, knuffelen, troosten, begip tonen en vooral megaveel geduld hebben. Als de emotie dan wat afgezwakt is, kun je pas weer met ze praten.
Dat was zo'n eyeopener voor mij!
Ik vind het zo fijn om het allemaal van jullie te lezen. Ik denk inderdaad vaak daar weer het óf fout doen, óf dat er wat mis is met T. Dit van jullie te lezen relativeert een beetje. Bedankt! Nu ga ik slapen, en proberen van morgen een positievere dag te maken!
Nu ga ik slapen, en proberen van morgen een positievere dag te maken!
Ik ben redelijk thuis in neurowetenschappen en dus hersenen maar ik snap hier werkelijk niets vanquote:
Ik sluit me aan bij wat Franny zegt. Na een bui van 45 minuten is O in slaap gevallen. Ziedend was ze. Ik moest weg maar ze wilde niet alleen zijn. Ze kwam er niet uit met zichzelf.
Ik was op een pedagogische cursus voor mijn werk en daar werd verteld dat wanneer kinderen zo in hun gevoelens zitten, dat dan een deel van hun hersenen fysiek zo groot wordt dat de brug naar het verstand letterlijk versperd is = megabui. Je kan dan lullen als brugman, maar het komt letterlijk niet aan. Ze zijn dan fysiek niet in staat om te luisteren. De enige oplossing is dan om die gevoelens te beantwoorden: troosten, knuffelen, troosten, begip tonen en vooral megaveel geduld hebben. Als de emotie dan wat afgezwakt is, kun je pas weer met ze praten.
Dat was zo'n eyeopener voor mij!
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Was een beetje kort door de bocht, dat groter worden is niet letterlijk. Ik bedoelde dat de connecties tussen gevoelens en verstand nog niet gelegd zijn, en dat je de gevoelens dus niet met verstand kan benaderen. Die "brug" is nog niet gemaakt. Wat je dan zegt komt niet binnen. Je moet dan het gevoel met gevoel benaderen, niet met verstand.
Het idee van aparte stukken gevoel en aparte stukken verstand in de hersenen is redelijk achterhaald.quote:
Was een beetje kort door de bocht, dat groter worden is niet letterlijk. Ik bedoelde dat de connecties tussen gevoelens en verstand nog niet gelegd zijn, en dat je de gevoelens dus niet met verstand kan benaderen. Die "brug" is nog niet gemaakt. Wat je dan zegt komt niet binnen. Je moet dan het gevoel met gevoel benaderen, niet met verstand.
Maar helemaal figuurlijk gezien snap ik je conclusie wel ja.
Ze zijn gewoon nog wat primair. Heftig, emotioneel en gericht op het hier en nu vooral
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Even opgezocht.
Die professor had het over de amygdala, die snel emoties verwerkt en bij kinderen dan «overreageert», en dan de weg naar meer analytisch denken blokkeert.
Nou ben ik bepaald geen neurowetenschapper, dus geen idee of het achterhaald is of niet. Maar als pedagoog heb ik veel te maken met primaire reacties van kinderen en ik heb gemerkt dat veel mensen erg analytisch reageren op gevoelens van kinderen en soms misschien iets verwachten waar een kind gewoonweg nog niet toe in staat is (zichzelf kalmeren of gevoelens aan de kant zetten en naar verstand luisteren).
Die professor had het over de amygdala, die snel emoties verwerkt en bij kinderen dan «overreageert», en dan de weg naar meer analytisch denken blokkeert.
Nou ben ik bepaald geen neurowetenschapper, dus geen idee of het achterhaald is of niet. Maar als pedagoog heb ik veel te maken met primaire reacties van kinderen en ik heb gemerkt dat veel mensen erg analytisch reageren op gevoelens van kinderen en soms misschien iets verwachten waar een kind gewoonweg nog niet toe in staat is (zichzelf kalmeren of gevoelens aan de kant zetten en naar verstand luisteren).
Ik kwam eigenlijk hier om te vertellen dat we de eerste echte meltdown hebben gehad in het openbaar, maar dat is een beetje een gekke timing nu besef ik.
Het was in de supermarkt en begon toen we 1 stap in de Plus hadden gezet en eindigde toen ik hem onder de lopende band vandaan had geplukt. En interessante ervaring. Geen opmerkingen of rare blikken, alleen Willem zelf kreeg opmerkingen als: "niet je beste dag vandaag, wel?" Daar werd hij nog bozer van. We hebben buiten op een bankje eventjes gekletst over motors en toen konden we weer naar huis.
Echt enorme langdurige meltdowns ken ik dus verder niet, maar mij bewust pijn doen en vooral zijn broer bewust pijn doen gebeurt erg vaak. Ik word dan zo intens boos. Ik ga dit bespreken bij de drie jaar afspraak bij het CB. Vooral hoe ik moet reageren en hoe ik kan doordringen dat het echt heel stout is. Het is zo zielig voor Kevin.
Het was in de supermarkt en begon toen we 1 stap in de Plus hadden gezet en eindigde toen ik hem onder de lopende band vandaan had geplukt. En interessante ervaring. Geen opmerkingen of rare blikken, alleen Willem zelf kreeg opmerkingen als: "niet je beste dag vandaag, wel?" Daar werd hij nog bozer van. We hebben buiten op een bankje eventjes gekletst over motors en toen konden we weer naar huis.
Echt enorme langdurige meltdowns ken ik dus verder niet, maar mij bewust pijn doen en vooral zijn broer bewust pijn doen gebeurt erg vaak. Ik word dan zo intens boos. Ik ga dit bespreken bij de drie jaar afspraak bij het CB. Vooral hoe ik moet reageren en hoe ik kan doordringen dat het echt heel stout is. Het is zo zielig voor Kevin.
De pedagoog bij ons op de creche omschreef het alsvolgt: de meeste 2-jarigen kunnen wel een regel snappen (als in: navertellen, je reactie voorspellen in een gesprek), maar kunnen niet hun impulsen beheersen en dus hun gedrag aanpassen/beheersen OMDAT die regel er is.
Dat neemt niet weg dat het ene kind er natuurlijk meer moeite mee heeft dan het andere, en dat ik me zeker kan voorstellen dat je er wanhopig of bezorgd van kan worden. Maar ik vond het wel fijne uitleg.
Jagar, het lijkt me lastig om de goede hulp te zoeken in een vreemd land inderdaad. Misschien via school, of de huisarts?
Dat neemt niet weg dat het ene kind er natuurlijk meer moeite mee heeft dan het andere, en dat ik me zeker kan voorstellen dat je er wanhopig of bezorgd van kan worden. Maar ik vond het wel fijne uitleg.
Jagar, het lijkt me lastig om de goede hulp te zoeken in een vreemd land inderdaad. Misschien via school, of de huisarts?
Op maandag 14 november 2016 12:18 schreef Crumpette het volgende:
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
De eerste keer ben je zo'n magische eenhoorn van moeder natuur en creeert een wonder
Wij komen hier aanhaken, Althans een poging doen 
Vandaag vieren we James zn 2e verjaardag.
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Gefeliciteerd met James GM! Ik ben al een tijdje niet meer zo actief, hoe gaat het nu met hem?
Het klinkt heftig Jagar, sterkte M. heeft mij weleens een tik gegeven, met de platte hand omdat ik iets wilde pakken, daar werd ik al verdrietig van.
Blikken en opmerkingen van anderen vind ik ook vervelend, ik probeer het te negeren maar ja. Ik was laatst in de Apenheul (alleen met M), en toen had ze ook meltdown omdat er even iets niet helemaal naar haar zin ging. Ik vind het dan ook wel lastig om ermee om te gaan. Ik heb haar uiteindelijk maar opgepakt en ben gaan lopen, toen ze een andere aap zag was het wel weer goed. Maar ja gemakkelijk is anders
Het klinkt heftig Jagar, sterkte
M. heeft mij weleens een tik gegeven, met de platte hand omdat ik iets wilde pakken, daar werd ik al verdrietig van.Blikken en opmerkingen van anderen vind ik ook vervelend, ik probeer het te negeren maar ja. Ik was laatst in de Apenheul (alleen met M), en toen had ze ook meltdown omdat er even iets niet helemaal naar haar zin ging. Ik vind het dan ook wel lastig om ermee om te gaan. Ik heb haar uiteindelijk maar opgepakt en ben gaan lopen, toen ze een andere aap zag was het wel weer goed. Maar ja gemakkelijk is anders
Nee, ze bleef op gepaste afstandquote:
Ik dacht even dat je ging zeggen dat ze een aap een klap had verkocht
Jamesie!
Een ringstaartmaki kwam wel heel dichtbij, vond ze prachtig Ze houdt sowieso wel van dieren, leuk om te zien
Mijn nichtjes (3 jaar en 2 jaar oud), waren op bezoek, en die waren helemaal bang van onze kitten. M snapte er niets van
Hij blijft ontzettend vatbaar, dinsdag gaan zijn amandelen eruit (keel en neus) en krijgt hij vd 2e keer buisjes en hopenlijk gaat het dan rustiger worden met virussen en opnames.quote:
Gefeliciteerd met James GM! Ik ben al een tijdje niet meer zo actief, hoe gaat het nu met hem?
Het klinkt heftig Jagar, sterkte
Blikken en opmerkingen van anderen vind ik ook vervelend, ik probeer het te negeren maar ja. Ik was laatst in de Apenheul (alleen met M), en toen had ze ook meltdown omdat er even iets niet helemaal naar haar zin ging. Ik vind het dan ook wel lastig om ermee om te gaan. Ik heb haar uiteindelijk maar opgepakt en ben gaan lopen, toen ze een andere aap zag was het wel weer goed. Maar ja gemakkelijk is anders
Maar het is een heerlijk ventje die nog grotere streken heeft dan zn zus
wb blikken van anderen... Pas zat ik met een krijsende James in de bus omdat hij van mij in de buggy moest blijven (propvolle bus) en daar was hij het niet mee eens... het waren 10 hele ongemakkelijke minuten en ik denk dat iedereen blij was dat we thuis waren
S. 2014
J. 2016
J. 2016
Ik was laatst bij mijn opa en oma een kopje koffie drinken met de twee zonen. Na een tijdje (ik had mijn koffie nog niet op), schuifelde opa naar de kapstok en begon Willem zijn jas aan te trekken. Ik denk dat opa Willems gezeur zat was. De hint was vrij duidelijk. Ik moest heel hard lachen. Enkele mensen kunnen dit bij mij maken. En hij had ook wel een beetje gelijk.
Nah, ik weet ook niet hoe ik hier nu bij kom. In ieder geval waren opa en oma ook blij dat we weer thuis waren volgens mij.
Nah, ik weet ook niet hoe ik hier nu bij kom. In ieder geval waren opa en oma ook blij dat we weer thuis waren volgens mij.
Meltdowns, ja, die hebben we hier ook genoeg. Pas had W. de zoveelste op een dag en begon weer te schreeuwen “WAAAA!” en ik besloot het is anders te doen en met ‘m mee te schreeuwen. Keek hij me heel verbaasd aan, om vervolgens te vragen “mama? Tisser nou?” . 
Bij meltdowns in het openbaar ben ik denk ik vrij kortaf. Hooguit pak ik W. op of neem hem aan de hand om hem weg te krijgen van een gevaarlijke locatie als de straat, maar verder laat ik hem doen en ga gewoon door met wat ik al aan het doen was. Dat werkt hier beter dan hem actief willen kalmeren.
Bij meltdowns in het openbaar ben ik denk ik vrij kortaf. Hooguit pak ik W. op of neem hem aan de hand om hem weg te krijgen van een gevaarlijke locatie als de straat, maar verder laat ik hem doen en ga gewoon door met wat ik al aan het doen was. Dat werkt hier beter dan hem actief willen kalmeren.
De laatste tijd schreeuwt peuter veel. Als iets niet lukt, als iets niet mag, enz. En dat is nogal vaak op een dag als je 3 bent
Vanmiddag in de speeltuin was zijn reactie op iets wat hij niet fijn vond, gooien met zand. Het maakte niet uit of de ander eerst iets had gedaan of dat hij bijv teleurgesteld was omdat de draaimolen vol was, gewoon een hand vol zand pakken en hoppa. Hij kreeg ook een paar keer een hand zand terug
Vanmiddag in de speeltuin was zijn reactie op iets wat hij niet fijn vond, gooien met zand. Het maakte niet uit of de ander eerst iets had gedaan of dat hij bijv teleurgesteld was omdat de draaimolen vol was, gewoon een hand vol zand pakken en hoppa. Hij kreeg ook een paar keer een hand zand terug
Als ik T op dat moment had laten doen was hij er niet meer geweest, dan was hij onder een auto, bus of tram gekomen. En aan de hand meenemen kan echt niet, dat zou zijn alsof ik een zak meel van 16 kilo over straat zit slepen achter me aan, een waarschijnlijk daarbij z'n schouder uit de kom trekken...quote:
Meltdowns, ja, die hebben we hier ook genoeg. Pas had W. de zoveelste op een dag en begon weer te schreeuwen “WAAAA!” en ik besloot het is anders te doen en met ‘m mee te schreeuwen. Keek hij me heel verbaasd aan, om vervolgens te vragen “mama? Tisser nou?” .
Bij meltdowns in het openbaar ben ik denk ik vrij kortaf. Hooguit pak ik W. op of neem hem aan de hand om hem weg te krijgen van een gevaarlijke locatie als de straat, maar verder laat ik hem doen en ga gewoon door met wat ik al aan het doen was. Dat werkt hier beter dan hem actief willen kalmeren.
Laatste meltdown hier werkte knuffelen en negeren niet (was gelukkig thuis en niet buitenshuis). Na ongeveer 45 minuten heb ik hem in de houdgreep meegenomen onder de douche, en na een minuut of 5 kalmeerde F gelukkig.
Jammer dat mensen zo reageren Jager, je deed op dat moment wat je moest doen. Oordelen is zo makkelijk tot je zelf in een zelfde soort situatie terecht komt.
Jammer dat mensen zo reageren Jager, je deed op dat moment wat je moest doen. Oordelen is zo makkelijk tot je zelf in een zelfde soort situatie terecht komt.
Ik hoorde laatst iemand zeggen dat teveel cacao niet goed is voor kleine kinderen
Ik heb op dat moment even niet doorgevraagd, maar iemand hier ooit van gehoord en over het waarom hiervan?
Hier een peuter die gek is op ultrabittere pure chocolade, koffie en bier (als ze de kans zou krijgen).
Ik heb op dat moment even niet doorgevraagd, maar iemand hier ooit van gehoord en over het waarom hiervan?
Hier een peuter die gek is op ultrabittere pure chocolade, koffie en bier (als ze de kans zou krijgen).
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
Ik gok de cafeine die er van nature in zit?quote:Op vrijdag 19 oktober 2018 18:55 schreef Molo het volgende:
Ik hoorde laatst iemand zeggen dat teveel cacao niet goed is voor kleine kinderen
Ik heb op dat moment even niet doorgevraagd, maar iemand hier ooit van gehoord en over het waarom hiervan?
Hier een peuter die gek is op ultrabittere pure chocolade, koffie en bier (als ze de kans zou krijgen).
Kwak
quote:
Hier gaat het belabberd. Een dan bedoel ik ook echt belabberd. T was vorige week ziek, een sinds hij weer beter is is er niets met hem te doen. Als hij besluit iets niet te doen doet hij het ook niet. Geen tandenpoetsen, geen onderbroek aan, niet naar school. Een hij gebruikt geweld, hij sloeg mij vanmorgen met een vuist in m'n gezicht. We gaan snel hulp zoeken, want zo gaat het niet. Ik ga continue over mijn en zijn grenzen heen.
sterkte, het is niet leuk zo, nee.Ik weet alleen niet of je van een peuter kan zeggen dat hij geweld gebruikt. Dat soort dingen beseffen ze zich helemaal niet (de link met pijn ook niet, ook al doet t bij hen ook pijn als iemand ze stompt).
Ik zeg het alleen maar omdat ik heel veel van Melba herken in wat je vertelt over T, en ook van kindjes van vriendinnen, en ik eigenlijk nooit het idee heb gehad dat M zo uitzonderlijk is qua gedrag. Ik bedoel: dat anderen jou misschien dat gevoel geven, en dat als je er zelf erg mee zit hulp altijd goed is, maar dat je denk ik niet bang hoeft te zijn dat hij abnormaal is.
Als ik terugkijk op de periode 2,5 tot bijna 4 is het echt een aaneenschakeling van schreeuwen en niks willen etc. Enorme behoefte om zelf dingen te bepalen. Ik heb wat af zitten janken als ik weer de deur niet uit kwam of mijn eigen grenzen overging om hem toch zover te krijgen... vorige week nog lag hij nakend te gillen in de wc met de deur op slot
terwijl we naar de kapper zouden.Maar het.wordt.wel.beter
en veel echt heel veel kinderen hebben zo’n lange fase, die hersentjes sluiten nog zo snel kort!
Kwak
Nou dat dus. Wat ik net post was ook niet om het klein te maken, maar ik ben dus oprecht geschokt dat mensen hier zo geschokt over zijnquote:
Mwoh, ik denk vooral dat ouders met zulke meltdowns niet echt te koop lopen. Het is idd lang, maar qua heftigheid best herkenbaar.
Ik hoor om me heen van veel mensen zulke dingen. Volgens mij is juist het verzetten tegen alles wat moet, en het doen van dingen waarvan je weet dat je verzorgers er toch wel heftig op reageren (baby slaan, schoppen, etc) altijd vaste prik zijn. Voor zover ik weet is dat ook een (vervelende maar) normale ontwikkeling, waarin het temperament van elk kind zal verschillen.
Mijnes zit aan de heftige kant
Had t een half jaar geleden (net zindelijk) hier toch nog over de fase dat hij continu als hij boos was in de gang ging staan zeiken
? minder relaxed wel (en nee, dat lieten we idd niet zomaar toe, maar hej, ik kan zn sluitspier niet controleren)Hier was er heel veel ineens over toen hij kon lezen. Bizar wel.
Kwak
Als dat het is maak ik me er niet zo druk om geloof ikquote:
[..]
Ik gok de cafeine die er van nature in zit?
Oh how you'd have a happy life, if you did the things you like
