heb jij vroeger wel eens een tik gekregen van je ouders?

- Stel je niet zo aan man-

[ Bericht 93% gewijzigd door -Miauw- op 26-09-2018 13:42:34 ]

Sorry hoor maar ik vind dat mensen tegenwoordig wel heel erg overdrijven om wat iets vroeger heel normaals was

Oftewel een tik

quote:

Op woensdag 26 september 2018 13:55 schreef Edding345 het volgende:
Sorry hoor maar ik vind dat mensen tegenwoordig wel heel erg overdrijven om wat iets vroeger heel normaals was

Oftewel een tik

Ik vind jouw taalgebruik not done.

Vroeger wel eens een tik gehad van m'n pa of een schop onder m'n hol als ik niet snel genoeg naar mijn kamer ging. Dat was op het moment altijd heel heftig en het had absoluut het gewenste effect, maar echt pijn deed het nooit als ik er nu over nadenk. Heb het ook nooit ervaren als mishandeling o.i.d. en vind het nu ook gewoon prima als ik erop terugkijk. Als mijn kinderen net zo vervelend zijn als ik toen kunnen ze eenzelfde schop krijgen. Uiteraard wel met dien verstande dat het nooit naar mishandeling mag neigen, op geen enkele manier.

quote:

Op woensdag 19 september 2018 08:07 schreef DaMart het volgende:
Ik heb meer dan eens een corrigerende tik gekregen. En af en toe werd er gedreigd met de mattenklopper. Die dreiging hielp dan vaak ook wel weer, al zouden mijn ouders hem waarschijnlijk nooit echt hebben gebruikt .

Maar ik vind dat (incidenteel) een corrigerende tik gewoon moet kunnen .

De mattenklopper! Mijn oma dreigde daar altijd mee als we kwamen logeren en ons bek niet wilden houden 's avonds laat.

Wel eens niet.

3 keer in mijn leven een tik gehad. Alledrie de keren vanuit grote schrik om mijn veiligheid.
Zeer indrukwekkend voor mij als klein meisje. Vooral omdat er een excuus met uitleg volgde.

Niet echt pijnlijk, dat staat me geheel niet bij iig. Het feit dat mijn ouders zo bang waren, zo geschrokken waren wel.

Niet dat ik die dingen niet meer deed. Kan me bv herinneren dat ik echt niet begreep waarom ze zo overstuur waren dat ik midden in een wei op een koe zat. Wel dat ze me al een half uur aan het zoeken waren, niet dat wat ik deed gevaarlijk was. Was gewoon een lieve koe

Het heeft me iig nooit tegen gehouden om in de top van die hoge boom te zitten, aan de lamp te hangen of naar dat volgens anderen (ik dacht daar anders over) gevaarlijke beest toe te gaan.
Heb ook weleens zeer serieus aan mijn ouders gevraagd of ik niet gewoon een pak op mijn broek mocht krijgen, leek mij een stuk makkelijker. Even een tik en klaar is klara, leek mij geweldig.

quote:

Op dinsdag 18 september 2018 16:28 schreef Liftdeur het volgende:
Als ik vervelend was stuurden mijn ouders mij naar mijn kamer en stond mijn pa onderaan de trap te wachten, dus ik moest langs hem lopen, kreeg ik toch godverdomme altijd een beste trap onder mijn reet.

Maar ben nooit echt geslagen volgens mij, kan het me in ieder geval niet herinneren.

Flink slaag niet zo ik me herinneren kan. Wel eens een week gehad, (ik weet niet meer precies wat ik nu had uitgevreten, iets met kapotte broek ofzo) dat ik vanuit school zo mijn pyjama aan mocht (moest) trekken en kort na het avondeten naar bed werd gestuurd, voor een week dus. Was niet heel leuk en is ook duidelijk blijven hangen als strafsoort. Ik was meen ik bijna 15 jaar.

quote:

Op zondag 30 september 2018 15:59 schreef Marius95 het volgende:

[..]

Flink slaag niet zo ik me herinneren kan. Wel eens een week gehad, (ik weet niet meer precies wat ik nu had uitgevreten, iets met kapotte broek ofzo) dat ik vanuit school zo mijn pyjama aan mocht (moest) trekken en kort na het avondeten naar bed werd gestuurd, voor een week dus. Was niet heel leuk en is ook duidelijk blijven hangen als strafsoort. Ik was meen ik bijna 15 jaar.

Een paar keer (op één hand te tellen) Ik heb er geen problemen mee, weet zeker dat het voor mijn vader vervelender was. Lijkt mij ook echt klote als je kinderen vervelend zijn.

Ja hoor, maar dat was dan ook wel verdiend. Maar gewoon een tik, niks te heftig. Meestal was het dat de SNES achter slot en grendel ging of naar de kamer.

Een corrigerende tik moet kunnen, mits verdiend natuurlijk. Mishandeling mag nooit, de verhalen hier zijn wel heel heftig. Wat dat betreft toch wel een redelijk onbezorgde kindertijd gehad.

De andere kant heb ik overigens ook genoeg gezien, toen ik een tijd lang in een kleine bibliotheek werkte. Ouders die op een aantal meter afstand riepen dat hun kind iets niet mocht. Dat kind had hetgeen ondertussen al 10x gedaan. Dat halfslachtige werkt dus ook voor geen meter.

quote:

Op dinsdag 18 september 2018 15:15 schreef Poes. het volgende:
Jazeker En de mijne krijgt ook regelmatig een mep voor z'n bips. Heb hem al aangemeld voor Jeugdzorg, kan hij vast op de wachtlijst.

Ja klappen gehad
Ja deed pijn
Ja wel hard genoeg om eigenlijk te hard te zijn
Nee ben er niet slechter van geworden

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Nee ik heb geen kids, wil geen kids en ben niet tegen opvoedende tik
Ik ben alweer 32 jaar jong

quote:

Op dinsdag 18 september 2018 20:06 schreef J.A.R.V.I.S. het volgende:

[..]

Het is een verhaal waar ik een boek over kan schrijven. Ik heb 5 jaar geen contact gehad met mijn ouders omdat ik het niet kon verwerken. Ik heb mijn zusje gehaat omdat zij nooit slaag kreeg en wel de rebel in het gezin was. De familie moet het gemerkt hebben maar hebben het jaren genegeerd. Heb paar jaar geleden eens een oom en tante aangesproken en ze hadden het door maar durfden niks te zeggen. Ze vonden me een arm kind. Maar op een gegeven moment na een flink ongeluk van mijn vader heb ik alles opzij kunnen zetten. Hij is er niet trots op maar aan de ene kant had ik begrip voor hetgeen wat hij had meegemaakt. Het is niet goed te praten maar het is verleden tijd. Ik heb in mijn jeugd nooit een veilige plek gehad of mij thuis gevoeld maar dat was tegen die tijd opeens anders. Daarom heb ik hem vergeven.

Ik heb het ook vergeven, heeft 10 jaar geduurd maar nu heb ik meer rust dan ik in die 10 jaar had.
soortgelijke jeugd met slaan, pesten en onzekerheid, en ook niet ontspoord (ja even tussen 17 en 19)

Ja hoor, gwn met de vlakke hand, KLETS!

Zo hoort het ook.

Ik ben tussen mij 8e en 14e jaar regelmatig geslagen met de riem door mijn (Surinaamse) vader.

Ik blame hem trouwens niet, want ik was ook een ongelooflijk brutaal rot-kind.

Mijn eigen kinderen van 12 jaar heb ik overigens nooit geslagen, ik ga liever het dialoog aan.

Ik kreeg af en toe meer dan een corrigerende tik. Dat gebeurde meestal met een houten klerenhanger, riem of pollepel. Heb me kapot gelachen toen die houten pollepel een keer na een klap op m'n rug in tweeën brak.

Een tik zou ik m'n kinderen wel geven, maar meer niet.

weleens een schup onder de reet en op school een krijtje tegen mn kop aan. Maarja daar krijgen ze stoflongen van dus allemaal aan t digiboard om slechte ogen te krijgen ideaal.

Nee ze mogen wel wat meer corrigeren van mij die ouders. Hier in de straat spelen de koters ook gewoon bij random mensen op de oprit. Ik zeg daar gewoon wat van, spelen prima maar niet op prive grond. Of ander kattekwaad, interesseert me geen zak of t niet mijn kinderen zijn.

als ik het zo doorlees allemaal, dan zie ik toch wel meer dingen als wat gewoon kindermishandeling is;

bedoel een tik zonder letsel aan te richten ben ik nog ok mee , maar verbaas ,me redelijk wel

quote:

Op donderdag 4 oktober 2018 01:04 schreef kree het volgende:
als ik het zo doorlees allemaal, dan zie ik toch wel meer dingen als wat gewoon kindermishandeling is;

bedoel een tik zonder letsel aan te richten ben ik nog ok mee , maar verbaas ,me redelijk wel

Fysiek geweld is gewoon een vorm van communicatie. Op zich niks mis mee.

quote:

Op maandag 1 oktober 2018 16:53 schreef FireFox1 het volgende:
Ik ben tussen mij 8e en 14e jaar regelmatig geslagen met de riem door mijn (Surinaamse) vader.

Ik blame hem trouwens niet, want ik was ook een ongelooflijk brutaal rot-kind.

Mijn eigen kinderen van 12 jaar heb ik overigens nooit geslagen, ik ga liever het dialoog aan.

quote:

Op donderdag 4 oktober 2018 05:19 schreef KillemWieft het volgende:

[..]

Fysiek geweld is gewoon een vorm van communicatie. Op zich niks mis mee.

mja tegen een tik met vlakke hand ofzo ben ik ook niet tegen, maargoed ik lees hier toch echt dingen die wel verder gaan als een corrigerende tik.

En daar ben ik onwijs tegen. Nu is de meerderheid er nog redelijk uitgekomen.
Maar er staan wat dingen die ik dus echt wel te ver ging gaan

Maarja ok voordeel is dat wel iedereen ervan heeft geleerd en dat zijn eigen kinderen niet aan doet.

wellicht was dat vroeger meer normaal, maar nu niet meer.
maar een keer een tik mjah niet echt tegen. Ligt meer aan de ouders maar het moet natuurlijk wel beetje in het normale blijven.

Bedoel op je knieen zitten in en hoek met je handen omhoog og met riemen slaan etc.
Tis maar te hopen dat iedereen daar goed uit komt. Maar vindt dat wel ver gaan hoor, te ver eigenlijk.

Nu ben ik vrijgezel natuurlijk dus kan er niet niet over mee praten eigenlijk. Maar er zit well een limiet aan wat je je eigen kinderen aan kunt doen.

quote:

Op donderdag 4 oktober 2018 09:46 schreef kree het volgende:

[..]

mja tegen een tik met vlakke hand ofzo ben ik ook niet tegen, maargoed ik lees hier toch echt dingen die wel verder gaan als een corrigerende tik.

En daar ben ik onwijs tegen. Nu is de meerderheid er nog redelijk uitgekomen.
Maar er staan wat dingen die ik dus echt wel te ver ging gaan

Maarja ok voordeel is dat wel iedereen ervan heeft geleerd en dat zijn eigen kinderen niet aan doet.

wellicht was dat vroeger meer normaal, maar nu niet meer.
maar een keer een tik mjah niet echt tegen. Ligt meer aan de ouders maar het moet natuurlijk wel beetje in het normale blijven.

Bedoel op je knieen zitten in en hoek met je handen omhoog og met riemen slaan etc.
Tis maar te hopen dat iedereen daar goed uit komt. Maar vindt dat wel ver gaan hoor, te ver eigenlijk.

Nu ben ik vrijgezel natuurlijk dus kan er niet niet over mee praten eigenlijk. Maar er zit well een limiet aan wat je je eigen kinderen aan kunt doen.

Kinderen fysiek pijn doen is not done. Een corrigerende tik geven is wat anders. Ik heb dat zelf geprobeerd bij mijn oudste dochter toen die 2 was en telkens met haar vingers in de stopcontacten zat. Een maand volgehouden, geen positief effect. Ik voelde mega schuldig en de tik op de vingers maakten geen enkele indruk op mijn dochter, ze zat daarna doodleuk weer in het stopcontact. Uiteindelijk maar plaatjes voor de stopcontacten gezet. Afijn, slaan of een tik heeft ook gewoon geen enkel effect. Ik doe het tegenwoordig bij mijn jongste dochter van 1,5 maar af met een heel strenge blik en stemverheffing - staat ze je aan te kijken van, dit mag dus niet? Werkt meestal wel.

quote:

Op donderdag 4 oktober 2018 09:54 schreef matspontius het volgende:

[..]

Kinderen fysiek pijn doen is not done. Een corrigerende tik geven is wat anders. Ik heb dat zelf geprobeerd bij mijn oudste dochter toen die 2 was en telkens met haar vingers in de stopcontacten zat. Een maand volgehouden, geen positief effect. Ik voelde mega schuldig en de tik op de vingers maakten geen enkele indruk op mijn dochter, ze zat daarna doodleuk weer in het stopcontact. Uiteindelijk maar plaatjes voor de stopcontacten gezet. Afijn, slaan of een tik heeft ook gewoon geen enkel effect. Ik doe het tegenwoordig bij mijn jongste dochter van 1,5 maar af met een heel strenge blik en stemverheffing - staat ze je aan te kijken van, dit mag dus niet? Werkt meestal wel.

Denk je is het niet ook zo... Ik kom nog net uit de tijd zonder mobieltjes enzo, Dat die dingen overderen worden? Vroeger wist niemand ervan enzo, Nu staat het zo op internet ook.

Ik weet het niet hoor, tegenwoordig kun je niet meer zonder die dingen, het geeft een voordeel wel, maar tegelijk ook nadeel.

ik heb mezelf er aardig in gematigd wel.

Yep, ik (1966) wel, en mijn oudste (1991) ook wel van mij, was een andere tijdsgeest ook.
Inmiddels weet ik wat voor enorm zwaktebod het is, mijn jongste (2010) heeft nog nooit een tik gehad.

Ik pak mijn dochter wel eens stevig vast als ze overstuur is en er niet uitkomt. Dan wordt ze boos op me en probeert weg te komen, maar ik hou haar dan nog steviger vast zodat ze geen kant opkan. Na drie keer worstelen, wat vast een beetje zeer doet, geeft ze het een beetje op en is het janken, maar vanaf daar kan ik haar we rustig krijgen weer. Soms voel ik me dan wel schuldig, ik vraag me ook steeds af of het niet té fysiek is. Een tik op de vingers om iets af te leren zie ik niet resultaat geven, eerlijk gezegd, normaal gezien.

[ Bericht 3% gewijzigd door Marsenal op 04-10-2018 10:33:32 ]