GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Dat is al heel ernstig. Afschuwelijk.quote:Op dinsdag 18 september 2018 19:47 schreef J.A.R.V.I.S. het volgende:
[..]
Iķ weet het, zij de therapeute ook. Alleen als je vanaf je jeugd zo opgevoed werd dan wist je niet beter. Duurde een tijd voordat ik doorhad dat het niet normaal was. Maar vanaf mijn 17e heeft hij mij nooit meer met een vinger aangeraakt.
Was een sadist vroeger. Als ik niet door at of mijn hoofd leunde op mijn hand tijdens het eten moest ik mijn hand uitsteken en sloeg hij met flinke kracht en de scherpe kant van een vork op mijn hand. Zo'n dingen vroeger. Ik was helaas de uitlaatklep van mijn vader. Hij was zelf zeer zwaar seksueel misbruikt door zijn ouders en heeft jarenlang mij gebruikt om zijn frustraties te botvieren. Niet seksueel trouwens, alleen lichamelijk en geestelijk. Ben er open over omdat ik het verwerkt heb en achter mij heb gelaten.
Maar fijn dat je het verwerkt hebt.
With the stars as her umbrella
Nee hoor, bij lange na niet. Iedere levensfase heeft z'n charmes.quote:Op dinsdag 18 september 2018 19:52 schreef Liftdeur het volgende:
[..]
Ik had die tijd ongeveer toen ik 17/18 was.
Vroegah was alles beter, niet?
Behulpzaam als een waterkraan.
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Op woensdag 29 april 2015 16:30 schreef seto het volgende:
als je niet #teamhenk bent ben je gewoon een *weggeFopt*homo
Ik heb een soort gelijke jeugd gehad als JARVIS, dat is voor mij al de reden om m'n zoon nooit te mishandelen. Ik wil niet eens dat hij bang voor me is, nooit. 
Bang zijn voor je ouders is ook echt ruk en het schiet voor zo'n ouder ook niet op. Tenzij ze kicken op angst en macht natuurlijk.quote:
Ik heb een soort gelijke jeugd gehad als JARVIS, dat is voor mij al de reden om m'n zoon nooit te mishandelen. Ik wil niet eens dat hij bang voor me is, nooit.
Maar als je je kind echt iets wil bijbrengen of ergens voor wil behoeden, zie ik slaan niet als de oplossing.
With the stars as her umbrella
Ik heb het contact dan ook al jaren verbroken. Ik ben niet zo vergevingsgezind denk ik. Of JARVIS juist heel erg.quote:
[..]
Bang zijn voor je ouders is ook echt ruk en het schiet voor zo'n ouder ook niet op. Tenzij ze kicken op angst en macht natuurlijk.
Maar als je je kind echt iets wil bijbrengen of ergens voor wil behoeden, zie ik slaan niet als de oplossing.
Dat was het ook. Heeft jaren geduurd voordat ik dat inzag. Tel daarbij school op wat een pure hel was (dag in dag uit gepest) en als kind nooit een veilige plek gehad. En toch niet ontspoortquote:
[..]
Dat klinkt meer als een jeugd met mishandeling.
Gekke was toen het ophield op mijn 17e ben ik een paar jaar de weg kwijt geweest. Ik kreeg geen slaag meer, werd niet meer uitgescholden. Hij zocht geen smoesjes meer om mij alles te verbieden. Voorbeeld, voor kamp in groep 8 moesten wij een zaklamp meenemen voor een speurtocht. Een keer was hij kwaad op mam en smeet de zaklamp kapot 2 dagen voor kamp en mam mocht geen nieuwe halen. Dan zit je op school, jij bent het enige kind zonder zaklamp dus leraren vallen je aan omdat je niet de waarheid kon zeggen en klasgenoten behandelde je alsof je aids had. Dat was ongeveer bijna elke dag in mijn leven.
Maar op een geven moment hield het op omdat pap eindelijk instorte en vertelde wat er vroeger gebeurd was. Hij kreeg hulp en veranderde in een soft persoon. Dat was een moeilijke tijd omdat ik hem niet meer kon inschatten. Alsof je met een tijdbom samenwoont. Ik verlangde terug naar de oude situatie want die kon ik inschatten. Heeft even geduurd voordat ik dat verwerkt had. Maar vanaf mijn 17e dus nooit meer "tikken" gehad.
Voor je eigen gemoedsrust zou je kunnen vergeven en alsnog geen contact meer kunnen hebben.quote:
[..]
Ik heb het contact dan ook al jaren verbroken. Ik ben niet zo vergevingsgezind denk ik. Of JARVIS juist heel erg.
Maar het is natuurlijk net waar je zelf behoefte aan hebt. Misschien is je gemoedsrust optimaal
With the stars as her umbrella
Absoluut nietquote:
[..]
Voor je eigen gemoedsrust zou je kunnen vergeven en alsnog geen contact meer kunnen hebben.
Maar het is natuurlijk net waar je zelf behoefte aan hebt. Misschien is je gemoedsrust optimaal
Zit ja jaren nog steeds in therapie. Ik ben ook niet bereid om te vergeven trouwens.
Het is een verhaal waar ik een boek over kan schrijven. Ik heb 5 jaar geen contact gehad met mijn ouders omdat ik het niet kon verwerken. Ik heb mijn zusje gehaat omdat zij nooit slaag kreeg en wel de rebel in het gezin was. De familie moet het gemerkt hebben maar hebben het jaren genegeerd. Heb paar jaar geleden eens een oom en tante aangesproken en ze hadden het door maar durfden niks te zeggen. Ze vonden me een arm kind. Maar op een gegeven moment na een flink ongeluk van mijn vader heb ik alles opzij kunnen zetten. Hij is er niet trots op maar aan de ene kant had ik begrip voor hetgeen wat hij had meegemaakt. Het is niet goed te praten maar het is verleden tijd. Ik heb in mijn jeugd nooit een veilige plek gehad of mij thuis gevoeld maar dat was tegen die tijd opeens anders. Daarom heb ik hem vergeven.quote:
[..]
Ik heb het contact dan ook al jaren verbroken. Ik ben niet zo vergevingsgezind denk ik. Of JARVIS juist heel erg.
Pfoe, ik vind het echt knap. Hier heb ik respect voorquote:
[..]
Het is een verhaal waar ik een boek over kan schrijven. Ik heb 5 jaar geen contact gehad met mijn ouders omdat ik het niet kon verwerken. Ik heb mijn zusje gehaat omdat zij nooit slaag kreeg en wel de rebel in het gezin was. De familie moet het gemerkt hebben maar hebben het jaren genegeerd. Heb paar jaar geleden eens een oom en tante aangesproken en ze hadden het door maar durfden niks te zeggen. Ze vonden me een arm kind. Maar op een gegeven moment na een flink ongeluk van mijn vader heb ik alles opzij kunnen zetten. Hij is er niet trots op maar aan de ene kant had ik begrip voor hetgeen wat hij had meegemaakt. Het is niet goed te praten maar het is verleden tijd. Ik heb in mijn jeugd nooit een veilige plek gehad of mij thuis gevoeld maar dat was tegen die tijd opeens anders. Daarom heb ik hem vergeven.
Mooi dat je deze keuze hebt kunnen maken. Ook ik heb mijn familie er op aangesproken (en de buren..) met als resultaat dat ik met hén óók geen contact meer heb. Ik heb niemand meer en ben daar best een beetje verbitterd over.
Gelukkig hoeft het ook niet.quote:
[..]
Absoluut niet
Sterkte!
With the stars as her umbrella
Ik kan je helaas niet vertellen wat te doen, je moet doen waar jij je het beste bij voelt. Ik merkte ook dat ik het nodig had, zo'n jeugd houd je genoeg aan over zoals je zelf misschien wel weet en merkt. Onbewust ben je toch een ander persoon dan de gemiddelde persoon. Zaken zoals "ik hou van je" zeggen tegen een kind voel ik mij nog erg ongemakkelijk bij omdat dat vroeger nooit tegen mij gezegd is. Nu is de band stukken beter, hij geeft mij zelfs knuffels, praat met me, zegt dat hij trots is, en het klinkt raar maar dan voel ik mij nog net een klein kind die eindelijk een vader heeft. Mij heeft dat rust gebracht, en ik had een instelling dat het leven te kort is om boos te blijven. Dat is één van de goede dingen die ik van hem heb geleerd.quote:
[..]
Pfoe, ik vind het echt knap. Hier heb ik respect voor
Ook ik heb mijn familie er op aangesproken (en de buren..) met als resultaat dat ik met hén óók geen contact meer heb. Ik heb niemand meer en ben daar best een beetje verbitterd over.
Ik ga weer verder, dit topic is niet grappig meer.quote:
[..]
Ik kan je helaas niet vertellen wat te doen, je moet doen waar jij je het beste bij voelt. Ik merkte ook dat ik het nodig had, zo'n jeugd houd je genoeg aan over zoals je zelf misschien wel weet en merkt. Onbewust ben je toch een ander persoon dan de gemiddelde persoon. Zaken zoals "ik hou van je" zeggen tegen een kind voel ik mij nog erg ongemakkelijk bij omdat dat vroeger nooit tegen mij gezegd is. Nu is de band stukken beter, hij geeft mij zelfs knuffels, praat met me, zegt dat hij trots is, en het klinkt raar maar dan voel ik mij nog net een klein kind die eindelijk een vader heeft. Mij heeft dat rust gebracht, en ik had een instelling dat het leven te kort is om boos te blijven. Dat is één van de goede dingen die ik van hem heb geleerd.
Ook nooit stoppen met therapie, praten helpt. En ik hoop dat je het ooit achter je kan laten. Vergeven hoeft niet zolang je maar aan jezelf denkt en jezelf altijd op de eerste plek zet.quote:
[..]
Absoluut niet
Ja zeker wel. Vind ik persoonlijk wel vrij normaal. Zou mn eigen kiddos nooit slaan verder, maar hier is het altijd vrij normaal geweest. Pas op latere leeftijd kwam ik er achter dat het niet helemaal normaal was. Maar het huishouden hier is sowieso altijd al vrij geweldadig geweest, ik ben het zelf ook en het heeft me wel hard gemaakt. Laat ook niet over me heen lopen. Maar zuur ben ik er verder niet over, voldoende goede momenten gehad. Soms ging het wel tever maargoed, fouten worden gemaakt.
Hier ook, geen tik tegen het hoofd maar wel op de billen van mijn vader en soms zag ik het al aan komen als ik iets uitgevreten had en stopte dan alvast kranten in mijn broek dan deed het geen zeer
Ma heeft me 1 keer met de koekenpan op mijn hoofd gemept toen ik thuis kwam van school en waarom ? nu 40 jaar verder en nog steeds geen idee.
Niets aan over gehouden trouwens.
Ma heeft me 1 keer met de koekenpan op mijn hoofd gemept toen ik thuis kwam van school en waarom ? nu 40 jaar verder en nog steeds geen idee.
Niets aan over gehouden trouwens.
Ja. Mijn moeder sloeg wel eens, schudde me door elkaar of sleurde me aan mijn arm mee en dat neem ik haar kwalijk. Ik vond het toen erg en nu nog steeds. Ik ben er absoluut tegen, ook tegen de zogenaamde 'opvoedkundige tik'. Omdat dat voor mijn gevoel verkeerd is en niet nodig, daarnaast is het wetenschappelijk bewezen dat het geen pedagogisch nut heeft en daarentegen wel emotionele schade kan aanrichten. Ik zou mezelf nooit vergeven als ik me zo zou afreageren op mijn kinderen. Kinderen leren niet wat je ze ermee zou willen leren, als je het bewust als opvoedingsmethode gebruikt. En meestal komt het voort uit onmacht van de ouders, dan geef je alleen het verkeerde voorbeeld.
Mensen, mijn ouders dus ook, zeggen dan 'wacht maar tot je zelf kinderen hebt'. Nee, ik kan niet met zekerheid beweren dat het mij nooit zou overkomen dat ik op die manier de controle over mezelf zou verliezen (dat zou het zijn, controleverlies, want als bewuste pedagogische tactiek zou ik het niet gebruiken), maar ik geloof wel dat als je het echt niet wilt en je eigen fouten durft toe te geven, naar jezelf maar ook naar je kind, dat het dan bij die ene keer kan blijven en het geen gewoonte wordt.
Ik heb overigens veel ervaring met oppassen op jonge kinderen en heb daar enorm veel van geleerd, waaronder dat straffen in het algemeen niet werkt en je met empathie, liefde, geduld en rede het kind effectief kunt leren wat nodig is. Daarmee geef je het goede voorbeeld. Het voelt zoveel fijner, zowel voor de verzorger als voor het kind, om op een positieve manier te kunnen bijdragen aan de emotionele groei van het kind door het te ondersteunen in plaats van te straffen. Waarmee ik niet zeg dat mensen die hun kinderen een tik geven deze positieve vaardigheden niet hebben.
Beetje warrig, ik krijg het niet helemaal verwoord zoals ik het zou willen maar het lukt nu niet beter.
[ Bericht 1% gewijzigd door kuolema op 18-09-2018 23:21:36 ]
Mensen, mijn ouders dus ook, zeggen dan 'wacht maar tot je zelf kinderen hebt'. Nee, ik kan niet met zekerheid beweren dat het mij nooit zou overkomen dat ik op die manier de controle over mezelf zou verliezen (dat zou het zijn, controleverlies, want als bewuste pedagogische tactiek zou ik het niet gebruiken), maar ik geloof wel dat als je het echt niet wilt en je eigen fouten durft toe te geven, naar jezelf maar ook naar je kind, dat het dan bij die ene keer kan blijven en het geen gewoonte wordt.
Ik heb overigens veel ervaring met oppassen op jonge kinderen en heb daar enorm veel van geleerd, waaronder dat straffen in het algemeen niet werkt en je met empathie, liefde, geduld en rede het kind effectief kunt leren wat nodig is. Daarmee geef je het goede voorbeeld. Het voelt zoveel fijner, zowel voor de verzorger als voor het kind, om op een positieve manier te kunnen bijdragen aan de emotionele groei van het kind door het te ondersteunen in plaats van te straffen. Waarmee ik niet zeg dat mensen die hun kinderen een tik geven deze positieve vaardigheden niet hebben.
Beetje warrig, ik krijg het niet helemaal verwoord zoals ik het zou willen maar het lukt nu niet beter.
[ Bericht 1% gewijzigd door kuolema op 18-09-2018 23:21:36 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
Straatcommando.
Je zuster op een houtvlot
Dat is op 2 handen te tellen, maar die keren waren allemaal zeer terecht kan ik je melden. 
Gewoon een wats met de platte hand op m'n achterhoofd, geen vuisten of afranselingen zoals ik hier voorbij zie komen. 
Gewoon een wats met de platte hand op m'n achterhoofd, geen vuisten of afranselingen zoals ik hier voorbij zie komen.
''Tuurlijk is het een onoogelijk lelijk spuugding. Kun je d'r toch nog wel aan gehecht zijn? Je houdt toch ook van je moeder?''
Heb één keer een corrigerende tik gehad, was absoluut ook niet erg hard ofzo, was meer voor het schrikeffect.
Op donderdag 15 juni 2017 16:53 schreef Cyan9 het volgende:
IJsbeer is inderdaad officieel cute. :D
Op donderdag 30 juli 2020 16:27 schreef Guanabana het volgende:Houdt @:ijs_beer een beetje van ouder? En dan niet 40 jaar ouder, maar laten we zeggen bijvoorbeeld, iets van 5 jaar ouder?
IJsbeer is inderdaad officieel cute. :D
Op donderdag 30 juli 2020 16:27 schreef Guanabana het volgende:Houdt @:ijs_beer een beetje van ouder? En dan niet 40 jaar ouder, maar laten we zeggen bijvoorbeeld, iets van 5 jaar ouder?
Ik heb meer dan eens een corrigerende tik gekregen. En af en toe werd er gedreigd met de mattenklopper. Die dreiging hielp dan vaak ook wel weer, al zouden mijn ouders hem waarschijnlijk nooit echt hebben gebruikt .
Maar ik vind dat (incidenteel) een corrigerende tik gewoon moet kunnen
.
. Maar ik vind dat (incidenteel) een corrigerende tik gewoon moet kunnen
.
Platte hand achter het hoofd.
[ Bericht 94% gewijzigd door #ANONIEM op 19-09-2018 19:14:30 ]
Deed altijd toch wel pijn zo'n klap tegen je achterhoofd. Kan me wel herinneren dat ik me toen vaak heel klein voelde.quote:Op woensdag 19 september 2018 00:15 schreef Straatcommando. het volgende:
Dat is op 2 handen te tellen, maar die keren waren allemaal zeer terecht kan ik je melden.
[ Bericht 94% gewijzigd door #ANONIEM op 19-09-2018 19:14:30 ]
Wij hebben echt slaag gehad. Met de riem, schoenen, stokken,.. En eigenlijk waren we echt brave kinderen! Het was hels, proberen weg te lopen voor je vader.
En hij dacht dat je dan respect kreeg voor hem, nee, je krijgt pure angst voor iemand die een beschermer zou moeten zijn.
Ik heb het nooit vergeven en zal het ook niet doen! En nu leeft hij niet meer en ik kan/wil niet rouwen omdat ik nog steeds kwaad op hem ben.
Dus mijn antwoord is simpel: ik zou mijn kinderen nooit slaan, ook geen tik. Liever een stout kind dan een bang kind!
Absolute tegenstander dus!
En hij dacht dat je dan respect kreeg voor hem, nee, je krijgt pure angst voor iemand die een beschermer zou moeten zijn.
Ik heb het nooit vergeven en zal het ook niet doen! En nu leeft hij niet meer en ik kan/wil niet rouwen omdat ik nog steeds kwaad op hem ben.
Dus mijn antwoord is simpel: ik zou mijn kinderen nooit slaan, ook geen tik. Liever een stout kind dan een bang kind!
Absolute tegenstander dus!
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Ik werd vroeger stelselmatig mishandeld en verwaarloost. Alles verwerkt in therapie, dus gelukkig speelt het niet meer zodanig op dat het mijn dagelijks functioneren belemmerd. Wel heeft het mij getekend en ben ik daar erg voorzichtig in tegenover mijn eigen kinderen.
Echter ben ik ondanks mijn verleden, wel een voorstander van een gepaste corrigerende tik waar dat echt niet anders kan. Ik geloof namelijk dat in sommige gevallen een tik beter werkt dan het continu blijven praten/waarschuwen/aangeven. Wanneer ik kan kiezen om mijn peuter een tik te geven en voor de vierde keer weg te halen bij het fornuis wanneer ik sta te koken en hij dreigt de hete pan te grijpen, vind ik dat een betere oplossing dan hem met nog 15x waarschuwen zijn gang te laten gaan. Dit uiterste geval vind ik die tik heilzamer ipv een retourtje brandwondencentrum te moeten doen omdat zijn peuterbrein net zo koppig is als dat van zijn ouders.
Echter ben ik ondanks mijn verleden, wel een voorstander van een gepaste corrigerende tik waar dat echt niet anders kan. Ik geloof namelijk dat in sommige gevallen een tik beter werkt dan het continu blijven praten/waarschuwen/aangeven. Wanneer ik kan kiezen om mijn peuter een tik te geven en voor de vierde keer weg te halen bij het fornuis wanneer ik sta te koken en hij dreigt de hete pan te grijpen, vind ik dat een betere oplossing dan hem met nog 15x waarschuwen zijn gang te laten gaan. Dit uiterste geval vind ik die tik heilzamer ipv een retourtje brandwondencentrum te moeten doen omdat zijn peuterbrein net zo koppig is als dat van zijn ouders.
Op woensdag 16 december 2009 02:31 schreef Pingwingei het volgende:
heus waar de mensheid zal gebukt gaan onder Kimsywimsy's tirannie waar enkel ik boven sta, naast Kimsywimsy _O_
heus waar de mensheid zal gebukt gaan onder Kimsywimsy's tirannie waar enkel ik boven sta, naast Kimsywimsy _O_
|
|
