R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb vrij snel last van stress en al sinds ik me kan herinneren ben ik best wel een beetje een angsthaas. Vroeger als ik dan met vrienden naar een pretpark ging, kwam geen seconde bij me op om ook daadwerkelijk in die achtbaan te gaan die over te kop ging. Ik snapte zelfs niet waarom vrienden daar wel vrijwillig in gingen : waarom die spanning op zoeken terwijl niemand dat van je vraagt?
Dit was ook met andere dingen zo. Als kind kon je op school meedoen aan de kerstplaybackshow. Dan moest je optreden voor 200 ouders. Ik kon me er toen al over verbazen dat kinderen zich daar echt vrijwillig voor opgaven. Net zoals nu bijvoorbeeld om mee te doen aan een triatlon : ik hou van sporten, maar doe het dan veel liever in mijn eentje als niemand kijkt en je niet de spanning hebt van het 'competitieve' tegen anderen.
Nu ik bijna dertig ben, merk ik dat mensen om mij heen (vrienden, familie, collega's) zich wat vaker met mij proberen te bemoeien. Ik kan me best voorstellen dat ik in hun ogen te weinig uit het leven haal, waar ze mij dan -goedbedoeld- mee willen helpen. Ik heb op zich best de nodige skills, ook een prima uiterlijk, waardoor bijvoorbeeld een relatie voor mij makkelijk haalbaar moet zijn. Toch ben ik al jaren single. Dit komt ook door mijn risico vermijdende gedrag. Ik mis een relatie niet, ben gelukkig als single, maar dat komt ook omdat ik niet beter (meer) weet. Ook hier kies ik weer het gemakkelijke van mijn comfortabele leventje boven de stress en het ''gedoe'' van daten.
Anderen proberen mij steeds vaker te koppelen, maar ook dat sla ik allemaal in de wind. Te spannend, te ongemakkelijk. Nee laat mij maar lekker mijn comfortabele leventje leven. Idem met solliciteren. Sommige collega's vinden dat ik sneller hogerop moet klimmen, maar van mijzelf hoeft dat helemaal niet. Nou ja, ik wil het wel : maar op mijn eigen tempo. Ik zit nu nog wel even lekker op de positie waar ik nu zit, maar een collega die zelf een tijd geleden wel heeft doorgesolliciteerd probeert mij nu te pushen om dit ook te doen. Op zich is het een compliment, want hij ziet/ervaart waarschijnlijk dat ik de skills heb om dit ook te doen, maar ik voel me in mijn huidige functie veilig en op mijn gemak, en dat is mij meer waard dan die 500 euro extra die ik dan zou krijgen. Ik kan nu ook al alles doen/kopen wat ik wil.
Wie van jullie herkent dit of wat is hier vanuit een neutraal perspectief van de fokker het beeld hierover? Ben wel benieuwd. Soms voel ik me wel wat schuldig omdat ik het leven qua snelheid in versnelling 3, soms wanneer écht nodig met even doorschakelen naar 4 leef. Maar over het algemeen haal ik er wel minder uit dan zou kunnen als ik meer risico/ballen zou tonen. Aan de andere kant ben ik niet ongelukkig en bevalt het stress en 'gedoe' loze leven mij ook prima.
Dit was ook met andere dingen zo. Als kind kon je op school meedoen aan de kerstplaybackshow. Dan moest je optreden voor 200 ouders. Ik kon me er toen al over verbazen dat kinderen zich daar echt vrijwillig voor opgaven. Net zoals nu bijvoorbeeld om mee te doen aan een triatlon : ik hou van sporten, maar doe het dan veel liever in mijn eentje als niemand kijkt en je niet de spanning hebt van het 'competitieve' tegen anderen.
Nu ik bijna dertig ben, merk ik dat mensen om mij heen (vrienden, familie, collega's) zich wat vaker met mij proberen te bemoeien. Ik kan me best voorstellen dat ik in hun ogen te weinig uit het leven haal, waar ze mij dan -goedbedoeld- mee willen helpen. Ik heb op zich best de nodige skills, ook een prima uiterlijk, waardoor bijvoorbeeld een relatie voor mij makkelijk haalbaar moet zijn. Toch ben ik al jaren single. Dit komt ook door mijn risico vermijdende gedrag. Ik mis een relatie niet, ben gelukkig als single, maar dat komt ook omdat ik niet beter (meer) weet. Ook hier kies ik weer het gemakkelijke van mijn comfortabele leventje boven de stress en het ''gedoe'' van daten.
Anderen proberen mij steeds vaker te koppelen, maar ook dat sla ik allemaal in de wind. Te spannend, te ongemakkelijk. Nee laat mij maar lekker mijn comfortabele leventje leven. Idem met solliciteren. Sommige collega's vinden dat ik sneller hogerop moet klimmen, maar van mijzelf hoeft dat helemaal niet. Nou ja, ik wil het wel : maar op mijn eigen tempo. Ik zit nu nog wel even lekker op de positie waar ik nu zit, maar een collega die zelf een tijd geleden wel heeft doorgesolliciteerd probeert mij nu te pushen om dit ook te doen. Op zich is het een compliment, want hij ziet/ervaart waarschijnlijk dat ik de skills heb om dit ook te doen, maar ik voel me in mijn huidige functie veilig en op mijn gemak, en dat is mij meer waard dan die 500 euro extra die ik dan zou krijgen. Ik kan nu ook al alles doen/kopen wat ik wil.
Wie van jullie herkent dit of wat is hier vanuit een neutraal perspectief van de fokker het beeld hierover? Ben wel benieuwd. Soms voel ik me wel wat schuldig omdat ik het leven qua snelheid in versnelling 3, soms wanneer écht nodig met even doorschakelen naar 4 leef. Maar over het algemeen haal ik er wel minder uit dan zou kunnen als ik meer risico/ballen zou tonen. Aan de andere kant ben ik niet ongelukkig en bevalt het stress en 'gedoe' loze leven mij ook prima.
Denk dat 't belangrijkste is om je af te vragen of je nu dingen laat of niet (zo snel) doet omdat je het echt wel goed vindt of dat je 't liever wel doet, maar door de angst je het laat.
Dus bv het solliciteren/hogerop komen. Heb je die ambitie echt niet of durf je gewoon niet waardoor je het voor jezelf maar goed praat dat het nog niet hoeft?
Dus bv het solliciteren/hogerop komen. Heb je die ambitie echt niet of durf je gewoon niet waardoor je het voor jezelf maar goed praat dat het nog niet hoeft?
Wees blij dat je geen of weinig stress hebt - dat kunnen maar weinigen zeggen ....quote:Op maandag 17 september 2018 10:26 schreef Jaume_I het volgende:
Ik heb vrij snel last van stress en al sinds ik me kan herinneren ben ik best wel een beetje een angsthaas. Vroeger als ik dan met vrienden naar een pretpark ging, kwam geen seconde bij me op om ook daadwerkelijk in die achtbaan te gaan die over te kop ging. Ik snapte zelfs niet waarom vrienden daar wel vrijwillig in gingen : waarom die spanning op zoeken terwijl niemand dat van je vraagt?
Dit was ook met andere dingen zo. Als kind kon je op school meedoen aan de kerstplaybackshow. Dan moest je optreden voor 200 ouders. Ik kon me er toen al over verbazen dat kinderen zich daar echt vrijwillig voor opgaven. Net zoals nu bijvoorbeeld om mee te doen aan een triatlon : ik hou van sporten, maar doe het dan veel liever in mijn eentje als niemand kijkt en je niet de spanning hebt van het 'competitieve' tegen anderen.
Nu ik bijna dertig ben, merk ik dat mensen om mij heen (vrienden, familie, collega's) zich wat vaker met mij proberen te bemoeien. Ik kan me best voorstellen dat ik in hun ogen te weinig uit het leven haal, waar ze mij dan -goedbedoeld- mee willen helpen. Ik heb op zich best de nodige skills, ook een prima uiterlijk, waardoor bijvoorbeeld een relatie voor mij makkelijk haalbaar moet zijn. Toch ben ik al jaren single. Dit komt ook door mijn risico vermijdende gedrag. Ik mis een relatie niet, ben gelukkig als single, maar dat komt ook omdat ik niet beter (meer) weet. Ook hier kies ik weer het gemakkelijke van mijn comfortabele leventje boven de stress en het ''gedoe'' van daten.
Anderen proberen mij steeds vaker te koppelen, maar ook dat sla ik allemaal in de wind. Te spannend, te ongemakkelijk. Nee laat mij maar lekker mijn comfortabele leventje leven. Idem met solliciteren. Sommige collega's vinden dat ik sneller hogerop moet klimmen, maar van mijzelf hoeft dat helemaal niet. Nou ja, ik wil het wel : maar op mijn eigen tempo. Ik zit nu nog wel even lekker op de positie waar ik nu zit, maar een collega die zelf een tijd geleden wel heeft doorgesolliciteerd probeert mij nu te pushen om dit ook te doen. Op zich is het een compliment, want hij ziet/ervaart waarschijnlijk dat ik de skills heb om dit ook te doen, maar ik voel me in mijn huidige functie veilig en op mijn gemak, en dat is mij meer waard dan die 500 euro extra die ik dan zou krijgen. Ik kan nu ook al alles doen/kopen wat ik wil.
Wie van jullie herkent dit of wat is hier vanuit een neutraal perspectief van de fokker het beeld hierover? Ben wel benieuwd. Soms voel ik me wel wat schuldig omdat ik het leven qua snelheid in versnelling 3, soms wanneer écht nodig met even doorschakelen naar 4 leef. Maar over het algemeen haal ik er wel minder uit dan zou kunnen als ik meer risico/ballen zou tonen. Aan de andere kant ben ik niet ongelukkig en bevalt het stress en 'gedoe' loze leven mij ook prima.
"Hoka Hey!"
Ik herken het wel maar bij mij is het meer gemakzucht en snel tevreden zijn denk ik.
Ik vind het belangrijker dat ik me lekker voel dan dat ik heel succesvol ben in mijn carriere bijvoorbeeld, en ook in relaties en daten heb ik volgens mij sneller dan gemiddeld dat ik het al snel te veel gedoe vind en de handdoek in de ring gooi.
Ik vind het belangrijker dat ik me lekker voel dan dat ik heel succesvol ben in mijn carriere bijvoorbeeld, en ook in relaties en daten heb ik volgens mij sneller dan gemiddeld dat ik het al snel te veel gedoe vind en de handdoek in de ring gooi.
Ik begrijp het wel. Maar inderdaad is het wel zaak dat je er echt geen behoefte aan heb (en later geen spijt krijgt) en niet dat je het uit een faalangstig perspectief doet. Ik ben zelf ook geen hardloper wat dat betreft dus zie je punt wel.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen comedie.
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
Ik herken me hier wel in. Ik kan best goed leren en had makkelijk VWO kunnen doen maar goed. Nu dan wel een HBO opleiding maar zit er best vaak aan te denken om gewoon lekker iets simpels te gaan doen. Kijk een beetje op tegen een leven vol grote verantwoordelijkheden enzo.
Als iedereen aan zichzelf denkt wordt er aan iedereen gedacht.
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Op 't randje en erover.
Op fietsen zonder bende kwam'm zie schooieren um spek
Ja, vroeger was mijn grote droom om brugwachter te worden, ergens achterin het land lekker die brug 2 keer per dag omhoog en omlaag te doen en verder boekies lezen en neuspulken.
Of schapenherder ergens op een berg in Frankrijk of zo.
Of schapenherder ergens op een berg in Frankrijk of zo.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen comedie.
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
En ik heb juist geleerd met therapie dat dit een best wel gezonde en lekkere levensinstelling is en dat meer mensen dit wel zouden mogen doenquote:
Ik herken het wel maar bij mij is het meer gemakzucht en snel tevreden zijn denk ik.
Ik vind het belangrijker dat ik me lekker voel dan dat ik heel succesvol ben in mijn carriere bijvoorbeeld, en ook in relaties en daten heb ik volgens mij sneller dan gemiddeld dat ik het al snel te veel gedoe vind en de handdoek in de ring gooi.
Tegenwoordig zetten mensen de lat voor zichzelf (en voor anderen niet te vergeten) veel te hoog.
Yep, zo'n soort droom heb ik ook nog stiekem in mijn hoofdquote:Op maandag 17 september 2018 11:14 schreef jogy het volgende:
Ja, vroeger was mijn grote droom om brugwachter te worden, ergens achterin het land lekker die brug 2 keer per dag omhoog en omlaag te doen en verder boekies lezen en neuspulken.
Of schapenherder ergens op een berg in Frankrijk of zo.
Dan verzorg ik een kudde schapen, jij een kudde geitjes en als onze wederzijdse aanhang mee wil dan kunnen ze kippen en varkens verzorgen of zo. Drukke berg wel maar best gezellig.quote:
[..]
Yep, zo'n soort droom heb ik ook nog stiekem in mijn hoofd
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen comedie.
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
Voor mij ook aardig herkenbaar dit.
Ik ben persoonlijk van mening dat een niet al te stressvol bestaan met allerlei gedoe, toch ook zeker wat waard is. Eigenlijk verlangen we ergens allemaal naar rust en ruimte in ons bestaan. En dat heb je op die manier wel.
Je moet je alleen wel afvragen of de bron van dit alles angst is, lafheid misschien zelfs, of dat het gewoon oprecht is dat je niet te veel zin allerlei gedoe hebt. Wanneer angst de bron is, komt er toch op den duur een moment dat je misschien spijt krijgt van dingen die je hebt laten liggen, diepere onvervulde verlangens. Dat breekt je dan toch een keer op. Maar dat hoeft niet per sé zo te zijn dus.
Ik ben persoonlijk van mening dat een niet al te stressvol bestaan met allerlei gedoe, toch ook zeker wat waard is. Eigenlijk verlangen we ergens allemaal naar rust en ruimte in ons bestaan. En dat heb je op die manier wel.
Je moet je alleen wel afvragen of de bron van dit alles angst is, lafheid misschien zelfs, of dat het gewoon oprecht is dat je niet te veel zin allerlei gedoe hebt. Wanneer angst de bron is, komt er toch op den duur een moment dat je misschien spijt krijgt van dingen die je hebt laten liggen, diepere onvervulde verlangens. Dat breekt je dan toch een keer op. Maar dat hoeft niet per sé zo te zijn dus.
Eens kijken
Ik ook.quote:
Ja, vroeger was mijn grote droom om brugwachter te worden, ergens achterin het land lekker die brug 2 keer per dag omhoog en omlaag te doen en verder boekies lezen en neuspulken.
Of schapenherder ergens op een berg in Frankrijk of zo.
Yep, zo'n soort droom heb ik ook nog stiekem in mijn hoofd
Eens kijken
Wel dan een paar van die goede herdershonden erbij, anders is het me alsnog te veel werkquote:Op maandag 17 september 2018 11:35 schreef jogy het volgende:
[..]
Dan verzorg ik een kudde schapen, jij een kudde geitjes en als onze wederzijdse aanhang mee wil dan kunnen ze kippen en varkens verzorgen of zo. Drukke berg wel maar best gezellig.
Herkenbaar TS. Al hoeft een relatie of los contact met vrouwen niet per se stressvol te zijn mits ze hetzelfde type is als jij en/of een goede match is.
Op woensdag 25 april 2018 20:45 schreef Ronald-Koeman het volgende:
7e minuut Robben eraf met spierblessure.
7e minuut Robben eraf met spierblessure.
TS is volgens mij gewoon het tegenovergestelde van een thrillseeker.
Heeft dat niet ook met stofjes te maken? Als je bijvoorbeeld niet zo'n hoge dopamine-aanmaak hebt, dat je sneller op zoek gaat naar kicks en zo?
Ik vind zelf een ritje in de achtbaan of zo nog wel leuk, als kind helemaal. Maar thrillseeking is bij mij ook wel stuk minder geworden.
Heeft dat niet ook met stofjes te maken? Als je bijvoorbeeld niet zo'n hoge dopamine-aanmaak hebt, dat je sneller op zoek gaat naar kicks en zo?
Ik vind zelf een ritje in de achtbaan of zo nog wel leuk, als kind helemaal. Maar thrillseeking is bij mij ook wel stuk minder geworden.
Eens kijken
Goede post. En ik ben het eens.quote:
Denk dat 't belangrijkste is om je af te vragen of je nu dingen laat of niet (zo snel) doet omdat je het echt wel goed vindt of dat je 't liever wel doet, maar door de angst je het laat.
Dus bv het solliciteren/hogerop komen. Heb je die ambitie echt niet of durf je gewoon niet waardoor je het voor jezelf maar goed praat dat het nog niet hoeft?
Als je het echt prima vindt, dan goed. Maar als je vanuit angst dingen niet doet en er dan later spijt van krijgt lijkt me dat zonde. Dan is een beetje risico nemen geen probleem.
Er is overigens niets mis met het rustig aan opbouwen en tevreden zijn met zoals het is is in deze tijd ook wel een beetje een kunst.
Ik ben zet heel anders, ik neem
Juist wel risico anders ga ik me enorm vervelen. Maar kan ook jaloers zijn op mensen zoals jij die juist meestal rustig en tevreden zijn. Ik ben op zich ookntevreden, maar toch wil ik altijd meer en nieuw en spannend.
Whatever...
Een paar border colliesquote:
[..]
Wel dan een paar van die goede herdershonden erbij, anders is het me alsnog te veel werk
.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen comedie.
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
'Goatboy is hurt by your indifference'
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=M9srplWe_QQ" target="_blank" rel="nofollow">Vrijheid</a>
[b]Dean Radin presenteert: "Science and the taboo of psi"[/b]
|
|
