~
(in navolging van ONZ / Schrik niet, en ja dit is serieus; Laatste dag internet voor BG. :) en ja dat was serieus ja)
quote:INANIS ORBIS:
Inleiding:
-
Wat mankeert de mens?, behalve wat hij niet zou leren zou hij daar noodzaak toe hebben...
En hebben we die? Ik denk van wel gezien de mens zichzelf aan het afmaken is, is het niet door onverschilligheid in de supermarkt;
en dus wat men het lichaam in beweegt, is het wel in het zich afhankelijk maken van externe systemen en het gewillig zijn bloedeigen kinderen..opgeeft' in handelen en in geest.
En wat heb ik geleerd toen ik deze afhankelijkheden bij mijzelf bestreed, al mijn zwaktes ontkende en overal voor ging waarvan ik in essentie juist wist dat het niet in mijn pakket lag..
Ik leerde dat niks in ons pakket ligt tot we het ons eigen maken, tot we wat buiten onze comfortzone ligt binnen onze comfortzone weten te brengen en we dan pas kunnen zeggen dat we hebben geleefd en geleerd.
En dat die resonantie met wat het leven is; een balans vinden op de lijn tussen de chaos van wat we niet kennen en niet denken te kunnen en de orde van wat we kennen en weten te kunnen' niet te vinden is in substituten buiten onze directe invloedsfeer (en dus zintuigen) om.
Zoals de band Enigma het ooit eens mooi verwoorde; "The experience of survival is the key to the gravity of love''.
Het leven is rebelleren tegen wanhoop, de touwen naar de overkant zul je zelf moeten vlechten. En de noodzaak zal je bedelven onder de draden waar dat van kan.
Vanwaaruit spreekt het cynisme waar ik dit verslag mee begon? ..De mens weigert zelfs in noodzaak nog touw te vlechten, diep onder de kilometers aan draad klaagt het over zijn lijden.
Een onbepaalde tijd heb ik zonder internet geleefd, niet met als uitgangspunt om hier ooit een verslag over te verwerken, noch dat ik de arrogantie had om dit als een onderzoek te zien. Nee ik ging gewoonweg cold turkey weg van het internet omdat ik merkte
dat het mijn essentie opdeelde in een abstract, een disconnectie van de belichaming welk tienduizenden jaren is ontwikkeld en dus de resonantie met alle relevantie.. of makkelijker gezegd; zintuigelijke relevantie' ofwel wat het betekent mens te zijn.
Dit is natuurlijk al tot ergenis toe duidelijk in het idee achter 'transhumanisme'.. wat lijkt uit te gaan van een vorm van nihilistische verveling jegens de menselijke condities en haar toekomst welk in 'eerste opzicht mischien toegegeven lijkt af te stevenen op conflict.
Immers is competitie de drijfveer van zo goed als alle culturen en culturen de drijfveer van zo goed als alle competitie. En tegelijk als de vlek in de golf van de ying yang wil het dat er een zucht is naar onvoorwaardelijke vereniging (welk niks goeds in de zin heeft daar het op totalitairisme afstevend)
Hier is door andere schrijvers zoals Jordan peterson veel in uitgediept.. Waar je omringt wordt door verstikkende structuur vind men ontspanning in het verlies van controle, waar je omringt wordt door verwarrende disorde vind men houvast in de bastion van leidraad.
Mijn analyse concludeerde dat de digitale schijnwereld een wereld was van emulatie en substituten, surrogaten voor wat onze menselijke conditie verlangt en onze zintuigen voor ontwikkeld zijn in de zee der tijd..
Persoonlijk hang ik vanaf mijn vroege kindertijd al sterk naar bouwlust, avontuur, het ontaarden van curiositeiten en nieuwschierigheid naar vorm en compositie. Talen van ratio.
Dit is makkelijk te vinden in computergames (tegenwoordig als heroine, met haar dagelijkse, wekelijkse en interne beloningssystemen) en daar vond ik het dan ook in de vorm van het substituut dat mij als een gevangene verslaafd hield voor vele jaren.. tot ik dit bewust opmerkte en in mijn queeste tegen alle verslavingen van gedrag bevocht.
Het internet zelf is vol van deze substituten in de vorm van een oneindige bron aan informatie (al dan niet objectief) waar je geen enkele lichamelijke connectie mee hebt, erger nog ontneemt het je de noodzaak deze ooit te hebben.
Nee, het internet beslist de mens.. en de mens niet langer het internet zoals het ooit begon toen het internet nog een object van collectieve instemming was. De instemming is geen factor meer.
Vandaag is zintuigelijke relevantie zolang het gebruik van het internet voortduurt geschiedenis. Althans.. het is de illusie van buitenzintuigelijke relevantie, in simpelere termen; wat kilometers van je lichamelijke proximiteit gebeurt is relevant voor u ondanks dat het geen enkele werkelijke lichamelijke relevantie kent.
Oorlogen, sterfgevallen, ziektes, het is voor het 'wereldpubliek' relevant, mentaal gezien. Niet werkelijk waar u zich bevind tot zover u zich daar nog..bewust van bent.
Dit wel bewust te zijn deed mij beslissen het internet volledig op zwart te zetten en mijzelf weer te bevinden in een werkelijkheidsbeleving die ik sinds mijn pubertijd.. toen het internet geboren werd' niet meer kende.
De directe.
Helaas was ik verdwaald in een lege wereld waar mensen ..als ze er zich al bewust van waren' zeker niet de moeite namen deze aandacht weer te plaatsen in het hier en nu. We kennen allemaal de verhalen van kinderen die met oordoppen in al append zonodig ook nog eens aan de verkeerde kant van de weg half op de stoep nog net voor autos langs fietsen..
Dit zag ik dagelijks, en nog erger. Het deed er niet toe of mensen opkeken van de veilige eilandjes van de digitale samenleving via hun mobiel, mensen konden bijna niks meer zelfstandig. Vraag een mens een vraag boven basisschoolniveau en ze zullen het voor je googlen.
Van informatie over specifieke planten in een tuindersbedrijf tot aan slechts opmerkingen over het weer.. de mobiel werd er snel bijgepakt om 'de yang' te bereiken en een antwoord te krijgen. Deze was duidelijk niet langer intern aanwezig.
Desondanks nam ik het maar als een uitnodiging tot nog meer zelfstandigheid, ik was het immers toch al gewend om decennia lang alleen te zijn dus was dat geen berg voor mij.. en zelfs al was het dat wel' was ik het nog aangegaan.
Ik leerde mezelf weer schrijven in schoolschrift, realistisch tekenen, basketballen, boksen, hardlopen, kruiden en plantenleer (fytotherapie incl.), ging op fitness, deed veel vrijwilligerswerk en uiteindelijk ontdekte ik een vaderfiguur in mijzelf wat mij bracht tot het zoeken van een serieuze relatie.
Welk ik natuurlijk niet vond daar ..naar het schijnt de gehele wereld nu op tinder zit. (en anders vraagt men je wel je whatsapp, handig als je geen mobiele telefoon hebt noch ooit van plan bent te nemen)
Het digitale monster had mij weer gevonden, zelfs in de echte wereld wist het mijn spoor te volgen.. of sleepte ik het achter mij aan als een gewond beest dat ik kon helen en temmen? De toekomst zal het leren, maar ik eerst.
-
-
Maar eigenlijk vind ik dit verder niet echt een sterke inleiding, dit nodigt voor mij niet echt uit om verder te lezen. 
Het leest niet héél gemakkelijk, maar mag ik dit als voorlopige conclusie nemen:
'Ik leerde mezelf weer schrijven in schoolschrift, realistisch tekenen, basketballen, boksen, hardlopen, kruiden en plantenleer (fytotherapie incl.), ging op fitness, deed veel vrijwilligerswerk en uiteindelijk ontdekte ik een vaderfiguur in mijzelf wat mij bracht tot het zoeken van een serieuze relatie.
Welk ik natuurlijk niet vond daar ..naar het schijnt de gehele wereld nu op tinder zit. (en anders vraagt men je wel je whatsapp, handig als je geen mobiele telefoon hebt noch ooit van plan bent te nemen)
Het digitale monster had mij weer gevonden, zelfs in de echte wereld wist het mijn spoor te volgen.. of sleepte ik het achter mij aan als een gewond beest dat ik kon helen en temmen? De toekomst zal het leren, maar ik eerst.'
Met andere woorden, je hebt je offline vrije tijd nuttig besteed maar komt tot het besef dat je praktisch niet zonder het digitale kunt?
De inleiding is vrij persoonlijk, het verslag verder zal meer een algemeen overzicht zijn in wat het internet met zaken doet.quote:Op vrijdag 14 september 2018 21:41 schreef -Miauw- het volgende:
Hé je bent er weer!
Het leest niet héél gemakkelijk, maar mag ik dit als voorlopige conclusie nemen:
'Ik leerde mezelf weer schrijven in schoolschrift, realistisch tekenen, basketballen, boksen, hardlopen, kruiden en plantenleer (fytotherapie incl.), ging op fitness, deed veel vrijwilligerswerk en uiteindelijk ontdekte ik een vaderfiguur in mijzelf wat mij bracht tot het zoeken van een serieuze relatie.
Welk ik natuurlijk niet vond daar ..naar het schijnt de gehele wereld nu op tinder zit. (en anders vraagt men je wel je whatsapp, handig als je geen mobiele telefoon hebt noch ooit van plan bent te nemen)
Het digitale monster had mij weer gevonden, zelfs in de echte wereld wist het mijn spoor te volgen.. of sleepte ik het achter mij aan als een gewond beest dat ik kon helen en temmen? De toekomst zal het leren, maar ik eerst.'
Met andere woorden, je hebt je offline vrije tijd nuttig besteed maar komt tot het besef dat je praktisch niet zonder het digitale kunt?
Mijn persoonlijke ervaring is iig dat hoewel je als individu kunt losbreken van het digitale' de menselijke gedragingen al zodanig ondermijnd zijn dat je je dan in een zogenaamde 'inanis orbis' oftewel lege wereld bevind.. Een wereld waar mensen niet meer natuurlijk reageren op fysiek contact. Wat ook in grotere lijnen zich bewijst in het verdwijnen van rollenverdeling (en daarmee familiestructuur, opvoeding, inzichten.. en daaropvolgende consequenties zoals verloedering van cohesie, controle, zelfstandigheden)
Ik zou het dus niet kunnen neerzetten dat 'ik' niet praktisch zonder het digitale kan maar eerder dat de praktische samenstelling is ingestort die we als samenleving collectief in stand hielden.
Is het in je offline tijd niet gelukt om gelijkgestemden te vinden?quote:
[..]
De inleiding is vrij persoonlijk, het verslag verder zal meer een algemeen overzicht zijn in wat het internet met zaken doet.
Mijn persoonlijke ervaring is iig dat hoewel je als individu kunt losbreken van het digitale' de menselijke gedragingen al zodanig ondermijnd zijn dat je je dan in een zogenaamde 'inanis orbis' oftewel lege wereld bevind.. Een wereld waar mensen niet meer natuurlijk reageren op fysiek contact. Wat ook in grotere lijnen zich bewijst in het verdwijnen van rollenverdeling (en daarmee familiestructuur, opvoeding, inzichten.. en daaropvolgende consequenties zoals verloedering van cohesie, controle, zelfstandigheden)
Ik zou het dus niet kunnen neerzetten dat 'ik' niet praktisch zonder het digitale kan maar eerder dat de praktische samenstelling is ingestort die we als samenleving collectief in stand hielden.
En hier stopte ik met lezen.quote:Op vrijdag 14 september 2018 21:14 schreef BaajGuardian het volgende:
De toekomst zal het leren, maar ik eerst.
Had je het maar veilig met een bril op moeten lezen.quote:
Niet in volledige zin, hier en daar mensen die een oud telefoontje hebben bijvoorbeeld waar je alleen mee kunt smsen, niet mensen die ook het internet werkelijk links laten liggen.quote:
[..]
Is het in je offline tijd niet gelukt om gelijkgestemden te vinden?
Wel goede gesprekken gevoerd over hoor, ik negeerde persoonlijk gewoon de momenten dat mensen in hun mobiel gingen graven, voornamelijk voor groeps-app zaken maar dat is dus op (vrijwilligers)werk gebied. Intiemer contact met mensen is zonder internet niet mogelijk. Alles kwam en komt van mijn kant, ik ga bij mensen langs.. doe ik dat niet dan hoor je niks meer van ze.
Er is natuurlijk een wereld tussen het analoog leven en om de drie seconden op een instagramaccount zitten.
Ik denk dat je jezelf een beetje schade aanricht als je jezelf zo afsluit voor wat anderen als dagelijks leven zien.
Ik vroeg me al af hoe je experiment ging.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 15-09-2018 11:01:16 ]
Vind het een vreemde vergelijking gezien de krant en televisie volstrekte oplichterij zijn en iedereen makkelijk zonder kan en velen die wel met internet en mobieltjes leven ook al jaren zonder doen.quote:Op zaterdag 15 september 2018 10:49 schreef Marsenal het volgende:
Leven zonder internet is tegenwoordig een beetje als leven zonder krant of televisie. Je voelt je misschien even bevrijd, maar je creëert ook een afstand tussen jou en de meerderheid. Als 6 miljard mensen er zo in opgaan, dan lijkt het mij verstandiger er aan mee te doen in gezonde mate.
Er is natuurlijk een wereld tussen het analoog leven en om de drie seconden op een instagramaccount zitten.
Ik denk dat je jezelf een beetje schade aanricht als je jezelf zo afsluit voor wat anderen als dagelijks leven zien.
Wat schade betreft beschrijf ik dat in het verslag (niet schade van zonder maar mét internet leven) en is daar ook al wat over gezegd in het voorwoord.
Naast bankzaken, wat overheidsdingen en soms een mailtje heb je die troep ook niet nodig. En uiteraard af en toe wat fokken haha. oeps doe ik dus toch mee met de massa.quote:
Leven zonder internet is tegenwoordig een beetje als leven zonder krant of televisie. Je voelt je misschien even bevrijd, maar je creëert ook een afstand tussen jou en de meerderheid. Als 6 miljard mensen er zo in opgaan, dan lijkt het mij verstandiger er aan mee te doen in gezonde mate.
Er is natuurlijk een wereld tussen het analoog leven en om de drie seconden op een instagramaccount zitten.
Ik denk dat je jezelf een beetje schade aanricht als je jezelf zo afsluit voor wat anderen als dagelijks leven zien.
Heb ook geen whatsapp meer, kon opeens niet meer op mn nokia symbian toestel. oke dan niet.
Goede postquote:
