R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hallo allemaal,
Nooit gedacht dat ik hier zou komen met een liefdes(verdriet)verhaal, maar daar ben ik dan.
Voor dat ik tot de kern kom zal ik even kort vertellen hoe mijn relatie in elkaar zat. 3 jaar geleden heb ik een meisje ontmoet waar ik echt heel gek op ben geworden, het is eigenlijk wel mijn eerste echte serieuze relatie maar we hebben het zo'n drie jaar volgehouden. We hebben veel ups and downs gehad, en mega veel aan elkaar gehad. Zij hielp mij uit mijn schulp om over dingen te praten uit het verleden (voornamelijk verlies ouder op jongere leeftijd) en andersom ik haar om te praten over haar eigen problemen. We hadden veel gemeen maar sommige dingen ook weer niet wat het juist interessant maakte. Uiteraard leverde dit ook spanningen en soms hooglopende ruzies op waarbij we niet meer wisten of we door moesten gaan, maar we hebben geleerd te praten en eerlijk te zijn en kwamen erop uit dat we elkaar niet kwijt wilde en beide er echt voor wilde gaan.
Enkele maanden geleden hebben we een ruzie gehad en hebben toen samen weer gezeten. We vroegen elkaar of we door moesten gaan en zo ja hoe we dit gaan voorkomen, want om dit elke keer te doen werkt ook niet natuurlijk. We wilden wel verder want we gaven beide aan heel veel voor elkaar te voelen en eraan te willen werken.
We hebben toen afgesproken rustiger aan te doen, niet elkaar op elkaars lip zitten en ook even wat tijd te nemen af en toe. Dit ging wel goed en we merkte dat het rust bracht. Mijn vriendin zat echter nog wel met de ruzie in haar hoofd en dacht er veel over na, wat ik ook wel begrijp. Daarom vroeg ik geregeld hoe ze zich voelde en hoe ze dacht over ons. Elke keer gaf ze aan dat het beter ging en dat ze van me hield. Ik was er wat sneller overheen en voor mij ging het dus al snel beter.
Maar toen kwam het, ik merkte laatste tijd aan haar dat ze minder goed in d'r vel zat. We waren ook minder intiem, en dat bracht twijfel aan mijzelf op. Vond ze me nog wel aantrekkelijk, ligt het aan mij? Ik werd hier toch wel onzeker door. Daarom wilde ik gaan praten met haar wat er was en mijn gevoelens op tafel leggen. Ze heeft namelijk zelf thuis ook niet al te leuke ervaringen soms en ze begon met een nieuwe opleiding omdat de vorige niet werkte. Dit bracht ook wat meer onzekerheid bij haar mee. Ik had echt niet door dat ik voornamelijk het probleem was, ik dacht dat het een mix van mindere dingen was.
Op een ochtend waren we aan het appen en monde het gesprek uit in dat we vroegen waarom ik meer met haar wilde zijn (ik dacht dat haar meer aandacht geven zou helpen) en zij minder met mij. Ik was het een beetje zat omdat dit gesprek vaker kwam en ze het dan nooit wist en alles, ondanks mijn vragen en reacties. Toen ik zei dat het dan duidelijk was zei ze inderdaad. Voor mij kwam het toch als een donderslag binnen. Ik wist niet dat ze wilde stoppen, dat zag ik gewoon niet aankomen. Achteraf viel alles op z'n plek natuurlijk. Ze gaf aan in die periode na de ruzie zich schuldig te voelen over het zeggen ik hou van jou, mij zoenen etc etc. Hierdoor voel ik mij echt bedrogen omdat we altijd over alles konden praten, tijdens die periode hebben we ook allerlei andere persoonlijke problemen besproken en heb ik haar ook vaak zat getroost.
Het kutte voor mij is dat ik haar echt niet kwijt wil, het is zo onverwachts voor mij. Ik snap niet waarom ze niet wilt praten samen en direct de handdoek in de ring gooit. Ik snap dat ze tijd en ruimte nodig heeft en die had ik haar echt willen geven. Ze gaf aan dat ze niet meer verliefd was en ik herken dat gevoel. De verliefdheid gaat nou eenmaal over en dat veranderd in houden van. Ik heb die periode ook gehad en heb dat haar ook verteld, ze vond dat niet leuk om te horen maar ik gaf altijd aan dat het niet zo zou zijn dat ik dan bij d'r weg wilde.
Echter ben ik wel van mening dat je op dit soort momenten met elkaar ergens aan moet gaan werken. Een relatie is deels natuurlijk maar je moet er ook moeite in steken om die gevoelens te behouden. Ik vind het niet meer dan gek dat die neerwaartse spiraal dus steeds harder ging. We deden de afgelopen tijd bijna niets samen, waren kort samen en druk met eigen dingen. Door vanuit mijn kant meer energie naar haar te sturen werkte dus averechts, omdat zij met andere dingen in haar hoofd zat dan ik.
Ze zegt dat ik er niets aan kan veranderen en dat ze tijd en ruimte nodig heeft om te denken etc. Daarom wilt ze uitklaar. Ze wilt wel "vrienden blijven" en open staan voor contact, maar niet gelijk voor nu. Ze zegt dat dit het beste voor haar is omdat ze rust wilt en kunnen focussen op zichzelf.
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik ermee aan moet. Ik snap niet dat ze het niet eerder zei, hoe kut het ook is, en mij liet helpen en praten (ongeacht de uitkomst). Dat leek mij wat je juist doet in een relatie. Net zoals dat je elkaar scherp houdt en de spanning erin houdt, daar moet simpelweg ook wat voor gedaan worden in mijn ogen dan alleen wachten op je gevoel. Na 3 jaar relatief veel meegemaakt te hebben en heel diep voor elkaar te zijn gegaan begrijp ik het gewoon niet. Omdat het niet mijn keuze is blijf ik voorlopig nog hopen (wat niet het slimste is) en pijn hebben, het voelt toch als een soort bedrog. Ik zie nu aan de lengte van mijn verhaal dat het echt diep zit bij me, ik praat ook met mensen om me heen maar wil ook iets horen van andere. Wat is jullie gedachte, zijn er mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt, etc etc.
Ik hou mega veel van haar en wil haar echt helpen, dus ook ruimte geven. Maar ik wil gewoon niet dat ze mij aan de kant zet en het laat varen, dat is zo onwerkelijk en onbegrijpelijk voor mij.
Alvast bedankt en laat het me weten als ik dingen onduidelijk neer heb gezet.
Nooit gedacht dat ik hier zou komen met een liefdes(verdriet)verhaal, maar daar ben ik dan.
Voor dat ik tot de kern kom zal ik even kort vertellen hoe mijn relatie in elkaar zat. 3 jaar geleden heb ik een meisje ontmoet waar ik echt heel gek op ben geworden, het is eigenlijk wel mijn eerste echte serieuze relatie maar we hebben het zo'n drie jaar volgehouden. We hebben veel ups and downs gehad, en mega veel aan elkaar gehad. Zij hielp mij uit mijn schulp om over dingen te praten uit het verleden (voornamelijk verlies ouder op jongere leeftijd) en andersom ik haar om te praten over haar eigen problemen. We hadden veel gemeen maar sommige dingen ook weer niet wat het juist interessant maakte. Uiteraard leverde dit ook spanningen en soms hooglopende ruzies op waarbij we niet meer wisten of we door moesten gaan, maar we hebben geleerd te praten en eerlijk te zijn en kwamen erop uit dat we elkaar niet kwijt wilde en beide er echt voor wilde gaan.
Enkele maanden geleden hebben we een ruzie gehad en hebben toen samen weer gezeten. We vroegen elkaar of we door moesten gaan en zo ja hoe we dit gaan voorkomen, want om dit elke keer te doen werkt ook niet natuurlijk. We wilden wel verder want we gaven beide aan heel veel voor elkaar te voelen en eraan te willen werken.
We hebben toen afgesproken rustiger aan te doen, niet elkaar op elkaars lip zitten en ook even wat tijd te nemen af en toe. Dit ging wel goed en we merkte dat het rust bracht. Mijn vriendin zat echter nog wel met de ruzie in haar hoofd en dacht er veel over na, wat ik ook wel begrijp. Daarom vroeg ik geregeld hoe ze zich voelde en hoe ze dacht over ons. Elke keer gaf ze aan dat het beter ging en dat ze van me hield. Ik was er wat sneller overheen en voor mij ging het dus al snel beter.
Maar toen kwam het, ik merkte laatste tijd aan haar dat ze minder goed in d'r vel zat. We waren ook minder intiem, en dat bracht twijfel aan mijzelf op. Vond ze me nog wel aantrekkelijk, ligt het aan mij? Ik werd hier toch wel onzeker door. Daarom wilde ik gaan praten met haar wat er was en mijn gevoelens op tafel leggen. Ze heeft namelijk zelf thuis ook niet al te leuke ervaringen soms en ze begon met een nieuwe opleiding omdat de vorige niet werkte. Dit bracht ook wat meer onzekerheid bij haar mee. Ik had echt niet door dat ik voornamelijk het probleem was, ik dacht dat het een mix van mindere dingen was.
Op een ochtend waren we aan het appen en monde het gesprek uit in dat we vroegen waarom ik meer met haar wilde zijn (ik dacht dat haar meer aandacht geven zou helpen) en zij minder met mij. Ik was het een beetje zat omdat dit gesprek vaker kwam en ze het dan nooit wist en alles, ondanks mijn vragen en reacties. Toen ik zei dat het dan duidelijk was zei ze inderdaad. Voor mij kwam het toch als een donderslag binnen. Ik wist niet dat ze wilde stoppen, dat zag ik gewoon niet aankomen. Achteraf viel alles op z'n plek natuurlijk. Ze gaf aan in die periode na de ruzie zich schuldig te voelen over het zeggen ik hou van jou, mij zoenen etc etc. Hierdoor voel ik mij echt bedrogen omdat we altijd over alles konden praten, tijdens die periode hebben we ook allerlei andere persoonlijke problemen besproken en heb ik haar ook vaak zat getroost.
Het kutte voor mij is dat ik haar echt niet kwijt wil, het is zo onverwachts voor mij. Ik snap niet waarom ze niet wilt praten samen en direct de handdoek in de ring gooit. Ik snap dat ze tijd en ruimte nodig heeft en die had ik haar echt willen geven. Ze gaf aan dat ze niet meer verliefd was en ik herken dat gevoel. De verliefdheid gaat nou eenmaal over en dat veranderd in houden van. Ik heb die periode ook gehad en heb dat haar ook verteld, ze vond dat niet leuk om te horen maar ik gaf altijd aan dat het niet zo zou zijn dat ik dan bij d'r weg wilde.
Echter ben ik wel van mening dat je op dit soort momenten met elkaar ergens aan moet gaan werken. Een relatie is deels natuurlijk maar je moet er ook moeite in steken om die gevoelens te behouden. Ik vind het niet meer dan gek dat die neerwaartse spiraal dus steeds harder ging. We deden de afgelopen tijd bijna niets samen, waren kort samen en druk met eigen dingen. Door vanuit mijn kant meer energie naar haar te sturen werkte dus averechts, omdat zij met andere dingen in haar hoofd zat dan ik.
Ze zegt dat ik er niets aan kan veranderen en dat ze tijd en ruimte nodig heeft om te denken etc. Daarom wilt ze uitklaar. Ze wilt wel "vrienden blijven" en open staan voor contact, maar niet gelijk voor nu. Ze zegt dat dit het beste voor haar is omdat ze rust wilt en kunnen focussen op zichzelf.
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik ermee aan moet. Ik snap niet dat ze het niet eerder zei, hoe kut het ook is, en mij liet helpen en praten (ongeacht de uitkomst). Dat leek mij wat je juist doet in een relatie. Net zoals dat je elkaar scherp houdt en de spanning erin houdt, daar moet simpelweg ook wat voor gedaan worden in mijn ogen dan alleen wachten op je gevoel. Na 3 jaar relatief veel meegemaakt te hebben en heel diep voor elkaar te zijn gegaan begrijp ik het gewoon niet. Omdat het niet mijn keuze is blijf ik voorlopig nog hopen (wat niet het slimste is) en pijn hebben, het voelt toch als een soort bedrog. Ik zie nu aan de lengte van mijn verhaal dat het echt diep zit bij me, ik praat ook met mensen om me heen maar wil ook iets horen van andere. Wat is jullie gedachte, zijn er mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt, etc etc.
Ik hou mega veel van haar en wil haar echt helpen, dus ook ruimte geven. Maar ik wil gewoon niet dat ze mij aan de kant zet en het laat varen, dat is zo onwerkelijk en onbegrijpelijk voor mij.
Alvast bedankt en laat het me weten als ik dingen onduidelijk neer heb gezet.
kut voor je man, sterkte 
maar je moet wel beseffen dat zij het in haar hoofd een tijdje geleden al 'uit heeft gemaakt' en dat dit dus wel definitief zal zijn
maar je moet wel beseffen dat zij het in haar hoofd een tijdje geleden al 'uit heeft gemaakt' en dat dit dus wel definitief zal zijn
Thanks. Ik besef me dat inderdaad alleen het is moeilijk toe te geven. Zoals ik haar ken is dit echt niets voor haar, niet om het voor mezelf goed te praten maar ik ken haar ondertussen grotendeels wel. Door haar woorden zoals ik hou nog wel van je, ik wil nadenken en soms een leuk gesprek op app op denk ik weer van twijfelt ze of iets ergens? Maarja, einde van de week gaan we nog praten ondanks dat er al wat besproken is. Nu houden we het even op de silent treatment.quote:Op donderdag 13 september 2018 12:01 schreef Bilzerian het volgende:
kut voor je man, sterkte
maar je moet wel beseffen dat zij het in haar hoofd een tijdje geleden al 'uit heeft gemaakt' en dat dit dus wel definitief zal zijn
Ze zit natuurlijk veel verder in dit proces dan jij, dat hoort wel een beetje bij een eenzijdige breuk. Het is heel sneu, maar dit is inherent aan zoiets. Zelfs als ze de ‘tijd en ruimte gaat nemen’ die je haar wilt geven, dan is dat gewoon een wassen neus om het voor jou iets minder pijnlijk te maken.
Sterkte.
Sterkte.
-nee-
Thanks. Ik vind het ook wel sneu, word er soms ook wat bozer van als ik terug kijk naar wat ik allemaal gedaan heb voor haar en altijd eerlijk ben geweest. Maar goed, ik moet ook verder denk ik.quote:Op donderdag 13 september 2018 12:05 schreef Marsenal het volgende:
Ze zit natuurlijk veel verder in dit proces dan jij, dat hoort wel een beetje bij een eenzijdige breuk. Het is heel sneu, maar dit is inherent aan zoiets. Zelfs als ze de ‘tijd en ruimte gaat nemen’ die je haar wilt geven, dan is dat gewoon een wassen neus om het voor jou iets minder pijnlijk te maken.
Sterkte.
Ja, ik snap ook dat je boos bent. Maar er is geen manier om dit goed te doen, het gaat sowieso zeer doen, en als je van iemand houdt voel je je belazerd en is het moeilijk te accepteren. Op een dag besef je dat deze relatie vormend was voor een betere start van een relatie in de toekomst, maar dat is ouwelullenpraat waar je nu geen hol aan hebt.quote:Op donderdag 13 september 2018 12:06 schreef BourbonBoxcab het volgende:
[..]
Thanks. Ik vind het ook wel sneu, word er soms ook wat bozer van als ik terug kijk naar wat ik allemaal gedaan heb voor haar en altijd eerlijk ben geweest. Maar goed, ik moet ook verder denk ik.
-nee-
Hahah, dat laatste hoor ik vaker en ik stoot het niet af, nu pakt het me alleen nog niet. Ik heb haar ook gevraagd het niet mooier te maken dan het is, dat maakt het juist pijnlijker. Het gaat idd pijn doen en dat heeft ze al gedaan, laat dan maar gewoon komen anders blijf ik met vragen zitten...quote:
[..]
Ja, ik snap ook dat je boos bent. Maar er is geen manier om dit goed te doen, het gaat sowieso zeer doen, en als je van iemand houdt voel je je belazerd en is het moeilijk te accepteren. Op een dag besef je dat deze relatie vormend was voor een betere start van een relatie in de toekomst, maar dat is ouwelullenpraat waar je nu geen hol aan hebt.
Als een relatie op initiatief van de dame wordt beëindigd komt het voor de man negen van de tien keer totaal onverwachts heb ik het idee.
Zij heeft kennelijk een tijd geleden al afstand van je genomen maar is uit schuldgevoel wel dingen als ‘ik hou van je’ blijven zeggen. Dat heeft je natuurlijk op het verkeerde been gezet.
Dat afstand nemen wat zij wil is m.i. hetzelfde als het uitmaken. En dat is vreselijk moeilijk, zeker voor jou.
Dat afstand nemen wat zij wil is m.i. hetzelfde als het uitmaken. En dat is vreselijk moeilijk, zeker voor jou.
En dat schuldgevoel snap ik dus niet, ze kon met alles bij me terecht dat wist ze. Dus ja, het is vreselijk moeilijk helaas.quote:
Zij heeft kennelijk een tijd geleden al afstand van je genomen maar is uit schuldgevoel wel dingen als ‘ik hou van je’ blijven zeggen. Dat heeft je natuurlijk op het verkeerde been gezet.
Dat afstand nemen wat zij wil is m.i. hetzelfde als het uitmaken. En dat is vreselijk moeilijk, zeker voor jou.
Wat voor mij voornamelijk onverwachts kwam was de manier waarop, het had gewoon anders gekund. Dan was het voor mij ook anders gevallen, hoe kut het zou blijven.quote:Op donderdag 13 september 2018 12:26 schreef Twiitch het volgende:
Als een relatie op initiatief van de dame wordt beëindigd komt het voor de man negen van de tien keer totaal onverwachts heb ik het idee.
Voor haar gevoel kon ze niet bij jou terecht met haar beslissing dat het klaar was. Zo gek is dat niet, bij haar moet dat ook landen, het is iets waar zij het ook lastig mee heeft en dat meteen zeggen is niet voor iedereen even makkelijk. Zeker niet omdat er vaak eerst toch een beetje twijfel is.quote:
[..]
En dat schuldgevoel snap ik dus niet, ze kon met alles bij me terecht dat wist ze. Dus ja, het is vreselijk moeilijk helaas.
Kut nu. En straks heb je iemand en dan denk je: wat een geschenk was dit.
You live, you love, you lose. Repeat.
Nou, blijkbaar ken je haar dus niet zo goed als je zou willen, want wat je zegt is wat je vooral hoopt, niet wat past bij de realiteit, want de realiteit is dat de relatie over is. Het maakt niet uit wat ze zegt, want ze heeft het uitgemaakt, dát is wat telt.quote:
[..]
Thanks. Ik besef me dat inderdaad alleen het is moeilijk toe te geven. Zoals ik haar ken is dit echt niets voor haar, niet om het voor mezelf goed te praten maar ik ken haar ondertussen grotendeels wel. Door haar woorden zoals ik hou nog wel van je, ik wil nadenken en soms een leuk gesprek op app op denk ik weer van twijfelt ze of iets ergens? Maarja, einde van de week gaan we nog praten ondanks dat er al wat besproken is. Nu houden we het even op de silent treatment.
Jullie hadden een relatie waarbij de liefde vooral sprak uit het goedmaken na weer een drama, en dat soort relaties moet je zowiezo niet willen.
Breitling - Instruments for Professionals
Ik krijg wel echt een plakkerig ende afhankelijk gevoel van je OP.
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
Klopt, maar het is nooit zo geweest dat we na een ruzie geforceerd bij elkaar bleven. Daar is ook over nagedacht en ik heb ook een aantal keren willen stoppen maar heb daarna alsnog doorgezet. En natuurlijk, de laatste druppel is gevallen.quote:
[..]
Nou, blijkbaar ken je haar dus niet zo goed als je zou willen, want wat je zegt is wat je vooral hoopt, niet wat past bij de realiteit, want de realiteit is dat de relatie over is. Het maakt niet uit wat ze zegt, want ze heeft het uitgemaakt, dát is wat telt.
Jullie hadden een relatie waarbij de liefde vooral sprak uit het goedmaken na weer een drama, en dat soort relaties moet je zowiezo niet willen.
Gek he, als je zelf het niet zo wiltquote:
Ik krijg wel echt een plakkerig ende afhankelijk gevoel van je OP.
Trek je niks van aan, liefdesverdriet is gewoon kut en je mag rouwen. Wel is het zo dat als ze zoiets zegt je geen andere keuze hebt behalve loslaten.quote:
[..]
Gek he, als je zelf het niet zo wilt
Ik denk trouwens wel dat je te veel op haar ben gaan steunen. Vrouwen wil meestal toch wel een man die sterk in zijn schoenen staat waar ze op kunnen leunen, in plaats van andersom. Soms op je vriendin leunen mag, maar als je het te lang doet dan gaat ze toch zien als een soort irritant broertje. Hoe ben je, als ik vragen mag?
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Thanks, of ik te veel op haar ben gaan leunen betwijfel ik. De keren dat ze bij mij kwam uitstorten kwam vaker voor en ook tijdens de periode dat ze dus het uitmaakte. Dat is ook iets wat ze vaak uitdrukte, dat ze dat nodig had. En tuurlijk heb ik dat ook gedaan, maar ik heb vaak zat dingen gedaan zonder haar steun, hulp, etc..quote:Op donderdag 13 september 2018 13:55 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Trek je niks van aan, liefdesverdriet is gewoon kut en je mag rouwen. Wel is het zo dat als ze zoiets zegt je geen andere keuze hebt behalve loslaten.
Ik denk trouwens wel dat je te veel op haar ben gaan steunen. Vrouwen wil meestal toch wel een man die sterk in zijn schoenen staat waar ze op kunnen leunen, in plaats van andersom. Soms op je vriendin leunen mag, maar als je het te lang doet dan gaat ze toch zien als een soort irritant broertje. Hoe ben je, als ik vragen mag?
Ik ben 22 als je dat bedoelde.
Begrijpelijk misschien... Maar ik denk dat je gedrag ook averechts is geweest, het voelt niet als "ruimte"quote:
[..]
Gek he, als je zelf het niet zo wilt
Dit is geen ruimte geven, maar erg afhankelijk doen.quote:We hebben toen afgesproken rustiger aan te doen, niet elkaar op elkaars lip zitten en ook even wat tijd te nemen af en toe. Dit ging wel goed en we merkte dat het rust bracht. Mijn vriendin zat echter nog wel met de ruzie in haar hoofd en dacht er veel over na, wat ik ook wel begrijp. Daarom vroeg ik geregeld hoe ze zich voelde en hoe ze dacht over ons. Elke keer gaf ze aan dat het beter ging en dat ze van me hield. Ik was er wat sneller overheen en voor mij ging het dus al snel beter.
Ik ben niet de boeman hier, ik probeer ook gewoon je eigen gedrag inzichtelijk te maken.. Voor mijn gevoel heb je dit niet handig gedaan. Met alle respect.quote:
Ik snap dat je je gedraagt zoals je je hebt gedraagt, ik ben alleen niet van mening dat dat verstandig was en dat deel ik puur en alleen met je omdat je misschien zelf tot hetzelfde inzicht zou kunnen komen. Zo niet dan niet, je mag er anders over denken natuurlijk.
En uiteraard mag je rouwen en het kut vinden en het er moeilijk mee hebben dat is reuze begrijpelijk.
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
Wat je zegt over dat mijn gedrag averechts werkte ben ik het helemaal mee eens. Dat gaf ik ook aan. Echter las ik toen de situatie verkeerd, en had ik het idee dat ze af en toe wat meer aandacht nodig had omdat ik ook merkte dat ze het lastig had.quote:
[..]
Begrijpelijk misschien... Maar ik denk dat je gedrag ook averechts is geweest, het voelt niet als "ruimte"
[..]
Dit is geen ruimte geven, maar erg afhankelijk doen.
[..]
Ik ben niet de boeman hier, ik probeer ook gewoon je eigen gedrag inzichtelijk te maken.. Voor mijn gevoel heb je dit niet handig gedaan. Met alle respect.
Ik snap dat je je gedraagt zoals je je hebt gedraagt, ik ben alleen niet van mening dat dat verstandig was en dat deel ik puur en alleen met je omdat je misschien zelf tot hetzelfde inzicht zou kunnen komen. Zo niet dan niet, je mag er anders over denken natuurlijk.
En uiteraard mag je rouwen en het kut vinden en het er moeilijk mee hebben dat is reuze begrijpelijk.
Toen we elkaar ruimte wilde geven was dat niet niet meer praten etc, maar gewoon wat minder vaak en dat gebeurde ook gewoon. Nu heeft ze gekozen om de ruimte te nemen wat ik helemaal snap, maar vanuit mijn situatie vind ik het lastig dat ze het niet eerlijk heeft aangegeven, dan had ik er heel anders mee om kunnen gaan. Dus ja, nu kom ik zo over omdat ik zelf het natuurlijk compleet anders had willen zien gaan.
Kon ik het ook maar van de een op de andere dag omzetten.
Doet zeer, uitmaken is altijd kut, je denkt misschien dat het beter is als je het ziet aankomen maar dat is ook niet leuk hoor. Het is gewoon altijd kut.quote:
[..]
Wat je zegt over dat mijn gedrag averechts werkte ben ik het helemaal mee eens. Dat gaf ik ook aan. Echter las ik toen de situatie verkeerd, en had ik het idee dat ze af en toe wat meer aandacht nodig had omdat ik ook merkte dat ze het lastig had.
Toen we elkaar ruimte wilde geven was dat niet niet meer praten etc, maar gewoon wat minder vaak en dat gebeurde ook gewoon. Nu heeft ze gekozen om de ruimte te nemen wat ik helemaal snap, maar vanuit mijn situatie vind ik het lastig dat ze het niet eerlijk heeft aangegeven, dan had ik er heel anders mee om kunnen gaan. Dus ja, nu kom ik zo over omdat ik zelf het natuurlijk compleet anders had willen zien gaan.
Kon ik het ook maar van de een op de andere dag omzetten.
Met de tijd kom je er wel overheen.
"Het enkele feit dat de gewasbeschermingsmiddelen zijn toegelaten, geeft in ieder geval geen garantie op het ontbreken van met name een uitgesteld schadelijk effect op de gezondheid van mensen."
Dat geloof ik ja, ook wat betreft de tijd. Iig bedankt voor je reactiesquote:
[..]
Doet zeer, uitmaken is altijd kut, je denkt misschien dat het beter is als je het ziet aankomen maar dat is ook niet leuk hoor. Het is gewoon altijd kut.
Met de tijd kom je er wel overheen.
Kon zij ook niet. Alleen heeft zij dat proces gehad terwijl jij nog dacht met haar een relatie te hebben.quote:
Kon ik het ook maar van de een op de andere dag omzetten.
Hiervoor ook een paar x een relatie van 1-3 jaar gehad. Nooit moeilijk mee gehad. Dacht zelf altijd dat ik toch wel weer een meid zou kunnen vinden, wat ook lukte. Jij zal daar wel aan twijfelen voor jezelf. En anders moet je je gewoon wat vermannen een keer
Trying to bring me down, but you can't.
Got lots to say but I won't.
Forgot the ages of man and dragons.
Never shy away from your past and keep hopeful no matter what happens, everything will be fine. Just keep your head up and stay strong
Got lots to say but I won't.
Forgot the ages of man and dragons.
Never shy away from your past and keep hopeful no matter what happens, everything will be fine. Just keep your head up and stay strong
Gezien je OP zou ook mijn hele gevoel voor jou weg zijn trouwens als ik een meid was maar dat terzijde. 3 jaar lang ups en downs en janken. Een relatie hoort vooral in de beginperiode leuk te zijn. Geen psychologiesessie. Maar goed dat heb je nu misschien wel geleerd, misschien niet
Trying to bring me down, but you can't.
Got lots to say but I won't.
Forgot the ages of man and dragons.
Never shy away from your past and keep hopeful no matter what happens, everything will be fine. Just keep your head up and stay strong
Got lots to say but I won't.
Forgot the ages of man and dragons.
Never shy away from your past and keep hopeful no matter what happens, everything will be fine. Just keep your head up and stay strong
Ze wil er niet aan werken, ze HOEFT er ook niet aan te werken als ze dat niet wil en ze wil niet dat je haar komt "helpen". Dat kan juist afhankelijk en controlerend overkomen, ik kan me voorstellen dat ze daar moeite mee heeft als ze juist heeft aangegeven ruimte te willen.
Gewoon focus op jezelf, leuke dingen gaan doen, en je bedenken dat er nog een mooie toekomst voor je ligt. Helaas niet met haar, en dat zal echt wel even pijn doen, maar dat komt goed. Echt.
Gewoon focus op jezelf, leuke dingen gaan doen, en je bedenken dat er nog een mooie toekomst voor je ligt. Helaas niet met haar, en dat zal echt wel even pijn doen, maar dat komt goed. Echt.
Maak niet de vergissing dat het nog wel goed komt, zei is er al veel verder mee dan dat jij bent.
Eigenlijk is het jammer maar moet je echt alleen verder dus ook niet haar proberen te zien etc. Het gaat tegen je gevoel in misschien maar is wel het beste als je het gewoon afsluit.
Eigenlijk is het jammer maar moet je echt alleen verder dus ook niet haar proberen te zien etc. Het gaat tegen je gevoel in misschien maar is wel het beste als je het gewoon afsluit.
Op het moment dat jij je afhankelijker op gaat stellen, omdat zij minder goed in haar vel zit en jij dat persoonlijk opvat is het niet totaal onbegrijpelijk toch? Jij vraagt om meer bevestiging of je nog wel aantrekkelijk bent, dat kan beklemmend overkomen alsof jouw aantrekkelijkheid (of misschien beter gezegd een stukje eigenwaarde) van haar (en haar alleen) afhangt. Het kan ook extra afstand creëren, omdat zij met een aantal andere dingen bezig is die haar wat zwaarder vallen en ondertussen kan jouw bevestigingszoektocht daar een onderdeel van worden.quote:
[..]
En dat schuldgevoel snap ik dus niet, ze kon met alles bij me terecht dat wist ze. Dus ja, het is vreselijk moeilijk helaas.
Dan kan ze op een gegeven moment niet meer verliefd zijn, maar nog wel om je geven om je niet zo te willen kwetsen. Immers, dat haar gevoel minder is of wordt, hoeft niet te betekenen dat jij niet aantrekkelijk bent en op jullie leeftijd heb je wellicht die ervaring en zelfverzekerdheid ook nog niet om daar optimaal mee om te gaan.
Even vooropgesteld dat het niet debiel is om je af te vragen of je partner je nog wel aantrekkelijk vindt en dat je onzekerder kan worden van minder tactiel gedrag enzo. Maar je moet ergens ook wel een scheiding kunnen maken tussen dingen die haar zin beïnvloeden en jezelf, zodat je bijvoorbeeld niet haar werkdruk persoonlijk opvat zeg maar als je snapt wat ik bedoel.
Je kan ook op iemand leunen door bevestiging te vragen, dat kan zowel verbaal als non-verbaal. Ondanks dat er dus meerdere keren wel over gepraat is en je weet dat ze meer shizzle op d'r bord heeft, zijn een aantal dingen totaal niet tot je door gedrongen. Dat kan iets zeggen over haar vermogen tot vocaliseren van wat ze echt voelt, maar gezien je op kunnen we denk ik ook wel een beetje stellen dat jij ergens ook niet wilde accepteren dat het ook daadwerkelijk zo erg en dus uit kon zijn. Dan kan ze zich in een hoek gedrukt voelen waarin ze niet kan zeggen wat zij echt voelt, zonder dat jij je onzeker gaat voelen over jezelf. En dan confrontatie-vermijdend afstand nemen tot jij dat balletje opgooit en dan in een keer in het uitmaakdoel scoren, want als jij het nu daadwerkelijk aankaart laat jij zien dat jij er dus wel over kan praten dat het uit zou kunnen gaan en dat je daarmee ook zou kunnen aangeven dat het tijd is om los te kunnen laten. Ofzo..quote:
[..]
Thanks, of ik te veel op haar ben gaan leunen betwijfel ik. De keren dat ze bij mij kwam uitstorten kwam vaker voor en ook tijdens de periode dat ze dus het uitmaakte. Dat is ook iets wat ze vaak uitdrukte, dat ze dat nodig had. En tuurlijk heb ik dat ook gedaan, maar ik heb vaak zat dingen gedaan zonder haar steun, hulp, etc..
Ik ben 22 als je dat bedoelde.
De situatie verkeerd lezen zou ook iets kunnen zeggen over de compatibiliteit van jullie persoonlijkheden en in hoeverre je elkaar aanvoelt enzo.quote:
[..]
Wat je zegt over dat mijn gedrag averechts werkte ben ik het helemaal mee eens. Dat gaf ik ook aan. Echter las ik toen de situatie verkeerd, en had ik het idee dat ze af en toe wat meer aandacht nodig had omdat ik ook merkte dat ze het lastig had.
Ik denk dat je hier enorm aan het strohalmen bent, alsof het vooral haar schuld zou zijn dat zij jou niet voldoende geïnstrueerd heeft zodat het niet uit hoefde te gaan. Maar dat is denk ik echt te simplistisch gedacht en ook weer een bepaalde mate van afhankelijkheid.quote:Toen we elkaar ruimte wilde geven was dat niet niet meer praten etc, maar gewoon wat minder vaak en dat gebeurde ook gewoon. Nu heeft ze gekozen om de ruimte te nemen wat ik helemaal snap, maar vanuit mijn situatie vind ik het lastig dat ze het niet eerlijk heeft aangegeven, dan had ik er heel anders mee om kunnen gaan. Dus ja, nu kom ik zo over omdat ik zelf het natuurlijk compleet anders had willen zien gaan.
Kon ik het ook maar van de een op de andere dag omzetten.
Ten eerste heeft ze je aangegeven dat ze afstand nodig had. Jij bent daar je eigen ding van gaan denken en onder het mom van je eigen onzekerheid en jouw idee dat ze juist meer aandacht nodig had toch weer de boel proberen aan te halen. Dan heb je dus niet gedaan wat ze wel gecommuniceerd heeft.
Ten tweede je motivatie. Dingen alleen anders willen doen, omdat het anders uitgaat is wellicht een teken dat je (nog) niet voldoende bij elkaar past of überhaupt klaar bent voor een relatie.
Zo is het tevens prima om aan te geven dat jij nu eenmaal van meer contact houdt en dat nodig hebt, maar houd dat bij jezelf en niet zogenaamd omdat zij het meer nodig zou hebben ook al zegt ze van niet.
Omgekeerd zou jij er ook op moeten kunnen leren vertrouwen dat de ander dingen nu eenmaal anders ziet of doet of wil en dat dat niet per se iets te maken hoeft te hebben met jou of jullie relatie. Omdat de ander nu eenmaal zo in elkaar steekt en dat geen kut hoeft te zeggen over hoe aantrekkelijk jij bent. Dat is moeilijk te verkroppen als het uitgaat, maar shit happens. Niet alles is maakbaar en zelfs al was het dat wel, dan zou je dat nog niet moeten willen.
Anyway, juist op basis van een zeker zelfvertrouwen dat jij aantrekkelijk jij bent en blijft door te doen wat dicht bij jou ligt cq bij je past, stel je je minder afhankelijk op van de ander om dat te (blijven) bevestigen. Daarin schep je ook ruimte voor de ander om te zijn wie zij is en dat ze ook gewoon dingen kan doen en zeggen zonder dat het meteen jouw zelfbeeld raakt. Daar creëer je pas echt een sfeer waarin de ander altijd bij je terecht kan en je ook echt kan luisteren.
Herinner je de goede dingen en neem die mee naar een volgende relatie. Omdat die bij je passen en niet om een volgende relatie per se niet uit te laten gaan.
Dit is gewoon een leerweg over jezelf en wat er (beter) bij je past. En daarmee ook wie
Sterkte met het verwerken, anderen zeggen het al jij bent nog vers in het rouwproces itt haar. Kijk ook eens bij de centrale topics hieronder. Er is een ex vergeten-topic waar je wellicht steun aan lotgenoten kan hebben.
Ik heb ook zo’n relatie gehad maar dan veel korter. Er kwam een breuk van haar kant, totaal onverwachts voor mij.
We bleven elkaar wel zien en het was niet echt aan of uit tussen ons, maar altijd voelde ik spanning of het die keer wel goed zou gaan tussen ons. Je bent dan niet helemaal jezelf omdat je alles goed wil doen in haar ogen. Alleen dat gaat niet, uiteindelijk ben je toch gewoon jezelf. Na een paar maanden aan kloten met deze soort halve relatie merkte ik dat ik daar echt niet gelukkig van werd. Daarna heb ik de knoop doorgehakt en ja dat was kut, maar ik wist dat ik bij haar niet gelukkig zou worden op de lange termijn. We pasten gewoon niet bij elkaar ondanks dat we elkaar erg graag mochten. Maar dat is niet genoeg voor een relatie.
We zijn heel goed uit elkaar gegaan en kort daarna heb ik mijn huidige vriendin leren kennen. Vanaf het begin voelde dat gelijk relaxt, ik hoef me niet anders voor te doen dan ik ben en zij andersom ook niet.
Lang verhaal kort: jullie passen niet goed genoeg bij elkaar. Altijd op je tenen lopen kan niemand. Accepteer dat jullie geen goed koppel zullen zijn en dat iemand anders beter bij je past. Uiteindelijk komt het wel goed.
We bleven elkaar wel zien en het was niet echt aan of uit tussen ons, maar altijd voelde ik spanning of het die keer wel goed zou gaan tussen ons. Je bent dan niet helemaal jezelf omdat je alles goed wil doen in haar ogen. Alleen dat gaat niet, uiteindelijk ben je toch gewoon jezelf. Na een paar maanden aan kloten met deze soort halve relatie merkte ik dat ik daar echt niet gelukkig van werd. Daarna heb ik de knoop doorgehakt en ja dat was kut, maar ik wist dat ik bij haar niet gelukkig zou worden op de lange termijn. We pasten gewoon niet bij elkaar ondanks dat we elkaar erg graag mochten. Maar dat is niet genoeg voor een relatie.
We zijn heel goed uit elkaar gegaan en kort daarna heb ik mijn huidige vriendin leren kennen. Vanaf het begin voelde dat gelijk relaxt, ik hoef me niet anders voor te doen dan ik ben en zij andersom ook niet.
Lang verhaal kort: jullie passen niet goed genoeg bij elkaar. Altijd op je tenen lopen kan niemand. Accepteer dat jullie geen goed koppel zullen zijn en dat iemand anders beter bij je past. Uiteindelijk komt het wel goed.
Ik vind het echt klote voor je hoor.
Maar wat ik wel een beetje vreemd vind, is dat je tegen je vriendin gaat vertellen dat de verliefdheid van jouw kant over is maar je wel van haar houdt.
Zoiets gebeurd gewoon en dat hoeft niemand te vermelden.
Het lijkt me niet zo fijn dat mijn vriendin opeens tegen me zou zeggen dat ze niet meer verliefd op me is... "maar ik hou nog wel van je hoor!".
Maar wat ik wel een beetje vreemd vind, is dat je tegen je vriendin gaat vertellen dat de verliefdheid van jouw kant over is maar je wel van haar houdt.
Zoiets gebeurd gewoon en dat hoeft niemand te vermelden.
Het lijkt me niet zo fijn dat mijn vriendin opeens tegen me zou zeggen dat ze niet meer verliefd op me is... "maar ik hou nog wel van je hoor!".
Hi Cracker26,quote:
Ik vind het echt klote voor je hoor.
Maar wat ik wel een beetje vreemd vind, is dat je tegen je vriendin gaat vertellen dat de verliefdheid van jouw kant over is maar je wel van haar houdt.
Zoiets gebeurd gewoon en dat hoeft niemand te vermelden.
Het lijkt me niet zo fijn dat mijn vriendin opeens tegen me zou zeggen dat ze niet meer verliefd op me is... "maar ik hou nog wel van je hoor!".
Dat is niet wat ik ga zeggen want ik ben dus nog wel verliefd. Dit is wat zij mij verteld.
Vrouwen zijn vaak laf en durven je niet de waarheid in je gezicht te zeggen als deze pijnlijk is.quote:
Zij heeft kennelijk een tijd geleden al afstand van je genomen maar is uit schuldgevoel wel dingen als ‘ik hou van je’ blijven zeggen. Dat heeft je natuurlijk op het verkeerde been gezet.
Dat afstand nemen wat zij wil is m.i. hetzelfde als het uitmaken. En dat is vreselijk moeilijk, zeker voor jou.
Ik heb dit in het verleden met een ex ook meegemaakt, van de ene op de andere dag. Week er voor zei ze zelf nog dat ze van mij hield en nooit bij mij weg wilde.
Ik was er meer boos over dat ik haar daarna eigenlijk compleet genegeerd heb (was ook in de week dat mijn opa overleed dus ik zat elders met mijn hoofd), ook haar telefoontjes om nog te praten.
Dat heeft mij eigenlijk wel geholpen.
Sterkte in elk geval. Ik heb wel het idee dat blijven pushen of je opdringen sowieso averechts helpt.
Ik was er meer boos over dat ik haar daarna eigenlijk compleet genegeerd heb (was ook in de week dat mijn opa overleed dus ik zat elders met mijn hoofd), ook haar telefoontjes om nog te praten.
Dat heeft mij eigenlijk wel geholpen.
Sterkte in elk geval. Ik heb wel het idee dat blijven pushen of je opdringen sowieso averechts helpt.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
|
|
