Hulpbehoevenden aansporen om hun omgeving in te zetten werkt niet!

Gras is groen.
Water is nat.
Haters gonna hate.
Et cetera, et cetera

In de OP is sprake van kinderen-ouders, maar het kabinet wilde ook dat je de buurvrouw en zo ging vragen Ja, een keertje als je 2-3 daagjes ziek bent om een boodschapje te doen, maar toch niet bij chronische zorg

quote:

Op donderdag 13 september 2018 00:26 schreef Isabeau het volgende:
In de OP is sprake van kinderen-ouders, maar het kabinet wilde ook dat je de buurvrouw en zo ging vragen Ja, een keertje als je 2-3 daagjes ziek bent om een boodschapje te doen, maar toch niet bij chronische zorg

Als je als bijstandsgerechtigde buurvrouw de gehandicapte buurman regelmatig ging helpen kon je op je uitkering gekort worden (en dat gebeurde ook) Nederland

quote:

Op donderdag 13 september 2018 00:27 schreef MadJackthePirate het volgende:

[..]

Als je als bijstandsgerechtigde buurvrouw de gehandicapte buurman regelmatig ging helpen kon je op je uitkering gekort worden (en dat gebeurde ook) Nederland

Deze ga je niet menen

quote:

Op donderdag 13 september 2018 00:30 schreef wollah het volgende:

[..]

Deze ga je niet menen

https://www.volkskrant.nl(...)sfraudeur~be95e9d26/

quote:

Een Alphen aan de Rijnse bijstandsgerechtigde (51), die eveneens anoniem wil blijven uit angst voor gevolgen voor haar uitkering, ontfermde zich over een bovenbuurman met borderline. Na een scheiding en het bankroet van zijn zaak kreeg hij psychische problemen. De politie moest de omgeving rond hun flat al eens afzetten met linten toen de man dreigde te springen. ‘Niemand keek naar hem om, dus zorgde ik een beetje voor hem.’ Hij leefde op koffie en biscuitjes, dus gaf ze hem soms wat eten. Af en toe belde ze zijn zus op om te vertellen hoe het ging, of ze monterde hem op met een kop koffie of een wandeling met de hond.

Toen ze de mantelzorg meldde bij de gemeente, moest ze voor straf prompt 5.000 euro bijstand terugbetalen omdat ze een gezamenlijke huishouding zou voeren. Elke maand ontvangt ze 74 euro bijstand minder om het bedrag af te lossen. ‘Schandalig’, vindt de bovenbuurman. ‘Ik kreeg ook een boete en m’n uitkering werd afgepakt, waardoor het alleen maar verder bergafwaarts ging.’

Het geld is op om die mensen te helpen want uitvreters uit andere landen krijgen natuurlijk voorrang. Walgelijk wat er in Nederland aan het gebeuren is.

quote:

Op donderdag 13 september 2018 00:32 schreef MadJackthePirate het volgende:

[..]

https://www.volkskrant.nl(...)sfraudeur~be95e9d26/

[..]

man man man het wordt echt met de dag droeviger

quote:

Op donderdag 13 september 2018 00:32 schreef Bloemkool het volgende:
Het geld is op om die mensen te helpen want uitvreters uit andere landen krijgen natuurlijk voorrang. Walgelijk wat er in Nederland aan het gebeuren is.

Maar geen een linkse partij die er iets aan wil doen. Ze willen ons steeds het liedje laten zingen dat we het allemaal zo goed hebben in Nederland!

quote:

Op donderdag 13 september 2018 00:32 schreef Bloemkool het volgende:
Het geld is op om die mensen te helpen want uitvreters uit andere landen krijgen natuurlijk voorrang. Walgelijk wat er in Nederland aan het gebeuren is.

Oh nee toch oorlogsvluchtelingen die geholpen worden en die we niet dood laten gaan
En de rest van Nederland heeft het zo slecht hier door

quote:

Op donderdag 13 september 2018 00:27 schreef MadJackthePirate het volgende:

Als je als bijstandsgerechtigde buurvrouw de gehandicapte buurman regelmatig ging helpen kon je op je uitkering gekort worden (en dat gebeurde ook) Nederland

bureaucraten

quote:

Op donderdag 13 september 2018 00:26 schreef Isabeau het volgende:
In de OP is sprake van kinderen-ouders, maar het kabinet wilde ook dat je de buurvrouw en zo ging vragen Ja, een keertje als je 2-3 daagjes ziek bent om een boodschapje te doen, maar toch niet bij chronische zorg

Ja klopt, ze dachten dat de buren elkaar gingen helpen met douchen....!

Toen mijn moeder hulpbehoevend werd (heup gebroken, en dementie) hebben wij alle boodschappen gehaald, en huis schoon gemaakt, maar mijn moeder wilde ook niet dat wij haar hielpen met douchen of aankleden. Het werd door de instanties wel gezegd dat het het beste zou zijn als ik mijn full-time baan zou opgeven om haar te verzorgen, ik zou daar dan een mantelzorg uitkering voor krijgen!
Typisch dat dat mij als vrouw gevraagd werd, mijn broer vroegen ze niks. Ik trapte daar niet in, ik bedacht dat ze misschien wel ineens zou kunnen sterven, is ook gebeurd, en dat ik dan maar weer moest zien hoe ik een baan kreeg.

Ja de regering denkt er goed makkelijk over.

quote:

Op donderdag 13 september 2018 00:47 schreef ietjefietje het volgende:

[..]

Ja klopt, ze dachten dat de buren elkaar gingen helpen met douchen....!

Toen mijn moeder hulpbehoevend werd (heup gebroken, en dementie) hebben wij alle boodschappen gehaald, en huis schoon gemaakt, maar mijn moeder wilde ook niet dat wij haar hielpen met douchen of aankleden. Het werd door de instanties wel gezegd dat het het beste zou zijn als ik mijn full-time baan zou opgeven om haar te verzorgen, ik zou daar dan een mantelzorg uitkering voor krijgen!
Typisch dat dat mij als vrouw gevraagd werd, mijn broer vroegen ze niks. Ik trapte daar niet in, ik bedacht dat ze misschien wel ineens zou kunnen sterven, is ook gebeurd, en dat ik dan maar weer moest zien hoe ik een baan kreeg.

Ja de regering denkt er goed makkelijk over.

Krankzinnig inderdaad. Bovendien zou je verwachten dat een gediplomeerd verzorger een veel beter resultaat neer zou kunnen zetten. Natuurlijk ga je nog regelmatig langs bij je ouders en sommigen doen ook heel wat qua verzorging, maar full time dat op je nemen ten koste van je baan? Op aanraden van de instanties? Die hebben hun prioriteiten totaal verkeerd.

quote:

Op donderdag 13 september 2018 00:51 schreef MadJackthePirate het volgende:

[..]

Krankzinnig inderdaad. Bovendien zou je verwachten dat een gediplomeerd verzorger een veel beter resultaat neer zou kunnen zetten. Natuurlijk ga je nog regelmatig langs bij je ouders en sommigen doen ook heel wat qua verzorging, maar full time dat op je nemen ten koste van je baan? Op aanraden van de instanties? Die hebben hun prioriteiten totaal verkeerd.

Ze hebben de mond vol van emancipatie en kansen voor vrouwen, maar stiekum denken ze dat we nog met ze'n allen de hele dag koffie drinken met de buurvrouwen. Misschien is dat in de dorpen nog zo, maar hier ken ik niemand die niet werkt.

quote:

Op donderdag 13 september 2018 00:32 schreef MadJackthePirate het volgende:

[..]

https://www.volkskrant.nl(...)sfraudeur~be95e9d26/

[..]

man man man.

quote:

Op donderdag 13 september 2018 01:37 schreef Bocaj het volgende:

In het begin van die participatie wet ging een tv programma eens willekeurig aanbellen of ze iets voor hun buren wilde doen...Werd er opengedaan door een twintiger, en die zei dat je zoiets niet aan hem moet vragen en deed de deur weer dicht!

Volgens mij zitten de meeste mensen er ook helemaal niet op te wachten....

Trouwens Isabeau, bekende naam.... Jou herken ik nog van BigBrother...Hoe lang geleden? 13/14 jaar?

Dat zou kunnen ja Big Brother

Wat het kabinet ook even vergat is dat vrouwen niet meer thuis met de kids zitten om lekker de halve dag voor zieke/gehandicapte pa te kunnen zorgen, maar die moesten allemaal een baan. Dus niemand heeft meer tijd voor de ouders wbt zorg. En je baan er voor opzeggen, wat ze ietjefietje dus eigenlijk vroegen is al helemaal krankzinnig (en dus nog wel lekker de vrouwe vragen, maar niet de mannen ). De buren zijn uiteraard ook niet meer thuis, want ook allemaal een drukke baan. De enige buren die dan thuis zijn, zijn de 67 jarigen. En die moeten je dan gaan helpen met douchen en aankleden

Er zijn best wat kwetsbare ouderen die die vraag niet eens kunnen stellen, want de hebben niet door dat ze bedorven melk in de koelkast hebben staan of dat je een kant en klaar maaltijd niet op het gas kan zetten.
De participatiemaatschappij gaat er teveel van uit dat iedereen weet wat hij of zij nodig heeft.
Vaak weet de familie dit niet eens.

In de praktijk wordt er vaak door een huisarts of specialist ouderengeneeskunde bijvoorbeeld bedacht dat er thuiszorg of dagbesteding nodig is, de familie mag dat dan aanvragen (als ze willen kunnen en of er zijn). Vervolgens moet er wel meestal wel een begeleidend schrijven van een arts bij waarom dat nodig is (blijkbaar kan de familie een aanvraag toch niet doen).

Bij mensen zonder familie helpt het om met een zorgverlener naar het wijkteam te gaan voor de aanvraag, maar diegene neemt wel een risico dat die dat pro deo gaat doen (omdat de zorgverlener de patient stuurt).

Fijn dat ook onderzocht en onderbouwd is dat het niet werkt.

quote:

Op donderdag 13 september 2018 09:16 schreef ietjefietje het volgende:

[..]

Ook al zouden het wel vrouwen en kinderen zijn, je snapt toch wel dat je geld maar 1x kan uitgeven, bij mij is dan het hemd nader dan de rok! M.a.w zorg eerst eens voor je eigen bevolking voordat je andere landen gaat onderhouden!

Heb we het zo slecht dan?

[ Bericht % gewijzigd door Frutsel op 13-09-2018 11:08:24 ]

Dit zag niemand aankomen dat je niet gewassen wil worden door je buurman.

Meer VVD. .

Niet verrassend uiteraard, enerzijds is ieders tijd beperkt en de meeste mensen zijn al druk genoeg met hun baan, gezin, etc. Anderszijds hebben veel hulpbehoevenden begrijpelijkerwijs moeite met het vragen van hulp, zeker als de benodigde zorg wat zwaarder is (wie zou er ook z'n bejaarde buurvrouw willen wassen oid? ).

Maar het maakt natuurlijk allemaal niet uit verder, want de beleidsmakers gaan ongetwijfeld toch helemaal niets met de uitslag van dit onderzoek doen.

Ik ben op het moment ook hulpbehoevend ivm een ongeluk. Toen ik het ziekenhuis uit mocht werd er ook gevraagd wat mijn ouders en familie allemaal voor me konden doen. Mijn ouders doen alles met liefde voor me, maar ik wil ze gewoon niet op die manier belasten dus ik heb gewoon glashard moeten liegen dat mijn ouders gewoon bepaalde dingen niet voor me kunnen doen. Doordat de zorg tijdelijk is is het voor mij misschien ook wel wat makkelijker dingen te regelen met de thuiszorg en boodschappen e.d. kun je tegenwoordig vrij makkelijk gewoon thuis laten bezorgen.

Ik blijf het een raar idee vinden dat je gevraagd wordt van alles te laten doen door familie/vrienden/buren. Die wil je juist niet belasten met je hulpbehoefte, en nog minder graag laat je ze je zwaktes zien en afhankelijk van ze zijn. Leuk dat ze een testje hebben gedaan, nu maar weer gewoon normaal doen en gewoon mensen die er voor geleerd hebben hun werk laten doen.

quote:

Op donderdag 13 september 2018 00:38 schreef ietjefietje het volgende:

[..]

Maar geen een linkse partij die er iets aan wil doen. Ze willen ons steeds het liedje laten zingen dat we het allemaal zo goed hebben in Nederland!

Nice, links heeft het weer gedaan, al zitten we ondertussen alweer in Rutte III en volgende keer gewoon weer VVD stemmen.

Dat werkt idd niet. Mijn moeder is al bijna 30 jaar chronisch ziek en ver afgetakeld. Toen ik nog thuis woonde ging het hele gezin er aan onderdoor. Alle aandacht ging naar haar, alles draait om haar en toen kon ze nog vanalles. Maar vooral voor mijn vader is het heel erg het is gewoon ontzettend zwaar werk (vooral ook fysiek) om voor zo iemand te zorgen. Ik weeg minder dan mijn moeder en zou haar dan ff op het toilet moeten tillen?! Ik was b.v. eens alleen daar, ze was gevallen dus blijf maar liggen wachten tot er meer mensen zijn. Ja, in je ondergoed ja.... Ze was toen zelf uit bed proberen te gaan, dat is ook een probleem wat elke dag speelt daar; zichzelf in gevaar brengen. En je kunt iemand toch niet vastbinden? Het ging op een gegeven moment zelfs zo ver dat mijn vader besloot maar niet in bad te gaan als mijn broer of ik "niet konden oppassen". Als je een twintiger bent hoor je andere plannen te hebben dan op te passen op je moeder. Maar mijn moeder kon geen sec. alleen gelaten worden omdat ze met het beetje bewegen dat ze nog kon dikwijls vanalles ging proberen te doen (zoals het tafelkleed rechtleggen) en dan viel. Ze heeft zichzelf zelfs een schedelbreuk gevallen en is daarna met een hersenbloeding opgenomen in het ziekenhuis. Ik werk nu fulltime heb een eigen huishouden ik heb geen tijd om dat ook een deel mantelzorg erbij te doen. Ik kan dat psychisch ook helemaal niet meer. Ik heb ook geen goede band met mijn ouders, nooit gehad ook (ironisch genoeg komt dit ook een deel door dit alles). En kom er dus niet vaak. Broer idem dito... werkt ook fulltime, eigen huis etc. Zelfs mijn vader werkt nog steeds fulltime en is nu 62 en moet daarna nog elke dag een dienst mantelzorg erachteraan draaien; wat veel en veel zwaarder is dan zijn werk. En dan kan hij zelf niet fatsoenlijk slapen omdat ze hem elke keer wekt door haar abneu (herrie) of voor toiletbezoek. Ik heb zelf ook heel veel slapeloze nachten gehad toen ik daar nog woonde, door haar. Mijn vader is compleet overspannen. En zo ver aan het doordraaien dat hij niet meer normaal kan beredeneren, hij ontkent ook veel problemen rondom mijn moeder. Ook weer een reden dat veel hulpmiddelen veel te laat worden overwogen of aangeschaft. Je kunt geen kant meer met hem op (ook de reden dat veel familie er niet meer komt). Hij is kwaad op alles en iedereen en altijd negatief over alles, depressief wordt je ervan. Alle kennissen en vrienden zijn afgetaaid door de jaren heen. Hij had er nog 1 (een goede collega) tot vorig jaar die persoon heeft zichzelf van het leven beroofd. Wat natuurlijk ook een zware impact had op mijn vader. Echt niemand hebben ze meer, er is ook nooit bezoek. Zijn eigen twee broers zijn al zeker langer dan 5 jaar niet meer in dat huis geweest, ik kan me niets eens meer herinneren wanneer ik ze daar nog gezien heb. Het hele huis is ook compleet vervallen, overal kapotte deuren van het rondrijden met zo'n electrische rolstoel. Rondom lekken alle goten, achterdeur kan niet meer open al jaren niet. Voordeur is bijna zover. Dak van de garage staat op instorten door lekkages etc. Mijn vader heeft echt geen twee linkerhanden in tegendeel zelfs. Maar hij is zo afgebrand elke dag dat hij daar nooit iets aan doet, hij geeft er ook niet meer om.

Veel mensen hebben geen idee hoe onmogelijk en onmenselijk zoiets is en kan zijn. Je wordt ook een soort van emotioneel gegijzeld door zo'n probleem. Er is geen oplossing en je kunt geen kant op. Het wordt alleen maar erger en dat is emotioneel heel zwaar. En inderdaad: niemand waagt zich eraan om daar binnen te stappen (of waar dan ook waar soortgelijks speelt) om alleen al wat boodschappen te doen. Mensen hebben een soort van afkeer van anderen die zo ziek zijn heb ik het idee. Alsof ze zich geen houding weten en het leed vooral niet willen zien of erover willen horen. Ze spreken mijn moeder ook vaak niet in aan en negeren haar zelfs compleet als ik met haar meenam naar een winkel gericht op haar leeftijd, niet(!) de mijne. Dat was jaren geleden al toen ze nog een stuk beter was. Ze horen haar praten en praten vervolgens tegen mij over haar alsof ze er niet bij is.