Niet echt, af en toe langs gezapt. Want?quote:Op woensdag 5 september 2018 20:25 schreef madam-april het volgende:
Heb je 'De Luizenmoeder' gekeken?
Dat laatste daar heb je inderdaad gelijk in. Er staan er wel meer alleen. Maar toch, ik voel dan wel een beetje rottig en ben ik blij als de deuren open gaan en we de kinderen kunnen halen. Ik ben ook niet zo'n ster in contacten leggen, dus ja.quote:Op woensdag 5 september 2018 20:35 schreef Moonah het volgende:
Wat jammer dat je die druk voelt. Of die jezelf oplegt.
Ik babbel af en toe met de moeders van vriendjes. Als het klikt loop ik op hen af als ik ze zie. Andersom ook. Beetje bijpraten, over de klas, de kinderen, de juf, het huiswerk. En met sommigen persoonlijker. Daar blijf ik ook wel eens een bakkie of een glas drinken bij het wegbrengen/ophalen van speelafspraakjes. Geen vriendinnen, maar prima contacten. En handig als je een keer je kind moet onderbrengen.
Klikt het niet, dan zeg ik gewoon 'hoi' en ga verderop op een bankje zitten.
Maar joh, je kind gaat net anderhalve week! Dus geef jezelf even de tijd. Heeft bij mij ook even geduurd hoor. Onze zoon is in groep 4 van school gewisseld, dus alle groepjes waren al gevormd. Heb echt wel een poosje alleen gestaan. En was daar ook zéker niet de enige in....
Ik vond heel veel echt enorm herkenbaar en het is ook best wel van toepassing op hetgeen jij in de OP schrijftquote:Op woensdag 5 september 2018 20:27 schreef Sunshine1982 het volgende:
[..]
Niet echt, af en toe langs gezapt. Want?
Ik ga juist vaak alleen staan. Hoef niet zo nodig altijd maar te kletsen.quote:Op woensdag 5 september 2018 21:52 schreef Sunshine1982 het volgende:
Misschien trek ik er ook te zwaar aan. Het is ook allemaal nieuw en ik ben nooit zo goed in nieuwe dingen
Het groeide bij mij redelijk vanzelf. En ik ben ook zeker geen sociaal wonder, ik kijk liever eerst de kat uit de boom. Maar een dreumes (en nu peuter) breekt het ijs wel een beetje, dan is een gespreksopening wat sneller gevonden. 1 moeder kende ik van zwangerschapsgym, dus dat was ook wel grappig om die na 4 jaar ineens weer tegen te komen. En gaandeweg leerde ik moeders/vaders van vriendjes wat beter kennen en sloot ik daar makkelijker bij aan. Het lastigste vind ik het als er al groepjes in gesprek zijn als ik aan kom lopen. Dat doe ik toch niet zo snel.quote:Op woensdag 5 september 2018 21:52 schreef Sunshine1982 het volgende:
Misschien trek ik er ook te zwaar aan. Het is ook allemaal nieuw en ik ben nooit zo goed in nieuwe dingen
Helemaal wat ik ook vaak doe. Zoon is alleen nog aan het proefdraaien maar wel een bijenkomst met ouders gehad en voelde zeer ongemakkelijk. Kan niet goed een gesprek aanknopen met vreemden, en heb ook nog vreselijk moeite met namen onthouden. De namen van kinderen onthouden en wie hun ouders zijn vind ik zo lastig. In boek schoolfabriek staat er ook best wat over geschreven. Dat nieuwe ouders niet worden herkend en dat het vanzelf gaat. Maar poeh, soms ongemakkelijk en ik wil er ook graag bij horen. Dus zeer herkenbaar en ben benieuwd hoe het bij je verder gaat in komende tijd.quote:Op woensdag 5 september 2018 21:52 schreef Sunshine1982 het volgende:
Misschien trek ik er ook te zwaar aan. Het is ook allemaal nieuw en ik ben nooit zo goed in nieuwe dingen
We zijn alweer een maandje later. Ik merk dat ik er nu veel makkelijker over denk dan een maand terug. Ik ben nog steeds geen ster in contacten leggen, en dat hoeft ook niet. Bij het brengen zie ik altijd wel moeders in de gang hun kinderen aan het helpen met hun jas uit te doen en dan maken we vaak een kort praatje of gewoon alleen goedemorgen. Voor mij is dat prima, ik hoef niet elke dag hele conversaties te voeren. En met ophalen ga ik gewoon vijf minuten voor van huis weg en als ik aankom bij school zijn de deuren al open.quote:Op maandag 1 oktober 2018 16:16 schreef Hilmo het volgende:
[..]
Helemaal wat ik ook vaak doe. Zoon is alleen nog aan het proefdraaien maar wel een bijenkomst met ouders gehad en voelde zeer ongemakkelijk. Kan niet goed een gesprek aanknopen met vreemden, en heb ook nog vreselijk moeite met namen onthouden. De namen van kinderen onthouden en wie hun ouders zijn vind ik zo lastig. In boek schoolfabriek staat er ook best wat over geschreven. Dat nieuwe ouders niet worden herkend en dat het vanzelf gaat. Maar poeh, soms ongemakkelijk en ik wil er ook graag bij horen. Dus zeer herkenbaar en ben benieuwd hoe het bij je verder gaat in komende tijd.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |