OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Eventjes een apart topic hiervoor.
Mijn dochter gaat sinds anderhalve week naar school. Omdat ik nu vakantie heb, breng en haal ik haar elke dag. En vooral met het halen heb ik een beetje moeite merk ik. Het is net of ik zelf weer op school zit en een plekje moet bemachtigen en in dit geval, bij de moeders. Ik ken daar niemand, wat betreft contact leggen moet ik vanaf 0 beginnen en dat vind ik lastig. Ik 'moet' van mezelf erbij horen. De ene dag klets ik met een moeder, de andere dag niet. Wanneer bij dan 2 moeders zie praten van klasgenootjes van mijn dochter en ik sta daar iets verderop alleen, voel ik me een beetje... buitengesloten denk ik?
Zijn er misschien meer moeders die dit zo ervaren?
Mijn dochter gaat sinds anderhalve week naar school. Omdat ik nu vakantie heb, breng en haal ik haar elke dag. En vooral met het halen heb ik een beetje moeite merk ik. Het is net of ik zelf weer op school zit en een plekje moet bemachtigen en in dit geval, bij de moeders. Ik ken daar niemand, wat betreft contact leggen moet ik vanaf 0 beginnen en dat vind ik lastig. Ik 'moet' van mezelf erbij horen. De ene dag klets ik met een moeder, de andere dag niet. Wanneer bij dan 2 moeders zie praten van klasgenootjes van mijn dochter en ik sta daar iets verderop alleen, voel ik me een beetje... buitengesloten denk ik?
Zijn er misschien meer moeders die dit zo ervaren?
Mooi man, al die haastende suv-moeders, omdat ze nog ff moeten beppen.
Maar ik snap t wel hoor, je wilt toch op de hoogte zijn van de algehele sfeer/etc.in de klas.
En noodzaak tot roddelen is menselijk, dus niets 'raars' hoor.
Maar ik snap t wel hoor, je wilt toch op de hoogte zijn van de algehele sfeer/etc.in de klas.
En noodzaak tot roddelen is menselijk, dus niets 'raars' hoor.
M'n schoenen zijn gejat, maar ik hoef niet meer naar buiten, want er is nog wel wat.
Niet echt, af en toe langs gezapt. Want?quote:Op woensdag 5 september 2018 20:25 schreef madam-april het volgende:
Heb je 'De Luizenmoeder' gekeken?
Wat jammer dat je die druk voelt. Of die jezelf oplegt.
Ik babbel af en toe met de moeders van vriendjes. Als het klikt loop ik op hen af als ik ze zie. Andersom ook. Beetje bijpraten, over de klas, de kinderen, de juf, het huiswerk. En met sommigen persoonlijker. Daar blijf ik ook wel eens een bakkie of een glas drinken bij het wegbrengen/ophalen van speelafspraakjes. Geen vriendinnen, maar prima contacten. En handig als je een keer je kind moet onderbrengen.
Klikt het niet, dan zeg ik gewoon 'hoi' en ga verderop op een bankje zitten.
Maar joh, je kind gaat net anderhalve week! Dus geef jezelf even de tijd. Heeft bij mij ook even geduurd hoor. Onze zoon is in groep 4 van school gewisseld, dus alle groepjes waren al gevormd. Heb echt wel een poosje alleen gestaan. En was daar ook zéker niet de enige in....
Ik babbel af en toe met de moeders van vriendjes. Als het klikt loop ik op hen af als ik ze zie. Andersom ook. Beetje bijpraten, over de klas, de kinderen, de juf, het huiswerk. En met sommigen persoonlijker. Daar blijf ik ook wel eens een bakkie of een glas drinken bij het wegbrengen/ophalen van speelafspraakjes. Geen vriendinnen, maar prima contacten. En handig als je een keer je kind moet onderbrengen.
Klikt het niet, dan zeg ik gewoon 'hoi' en ga verderop op een bankje zitten.
Maar joh, je kind gaat net anderhalve week! Dus geef jezelf even de tijd. Heeft bij mij ook even geduurd hoor. Onze zoon is in groep 4 van school gewisseld, dus alle groepjes waren al gevormd. Heb echt wel een poosje alleen gestaan. En was daar ook zéker niet de enige in....
"Bloemen zijn rood jongeman... "
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
Dat laatste daar heb je inderdaad gelijk in. Er staan er wel meer alleen. Maar toch, ik voel dan wel een beetje rottig en ben ik blij als de deuren open gaan en we de kinderen kunnen halen. Ik ben ook niet zo'n ster in contacten leggen, dus ja.quote:
Wat jammer dat je die druk voelt. Of die jezelf oplegt.
Ik babbel af en toe met de moeders van vriendjes. Als het klikt loop ik op hen af als ik ze zie. Andersom ook. Beetje bijpraten, over de klas, de kinderen, de juf, het huiswerk. En met sommigen persoonlijker. Daar blijf ik ook wel eens een bakkie of een glas drinken bij het wegbrengen/ophalen van speelafspraakjes. Geen vriendinnen, maar prima contacten. En handig als je een keer je kind moet onderbrengen.
Klikt het niet, dan zeg ik gewoon 'hoi' en ga verderop op een bankje zitten.
Maar joh, je kind gaat net anderhalve week! Dus geef jezelf even de tijd. Heeft bij mij ook even geduurd hoor. Onze zoon is in groep 4 van school gewisseld, dus alle groepjes waren al gevormd. Heb echt wel een poosje alleen gestaan. En was daar ook zéker niet de enige in....
Chance dat ik als ik ga werken haar maar 3 x in de week ga ophalen
Ik vond het in het begin ook erg lastig. Ik begreep ook niet waarom anderen me negeerden. Of ja, zo voelde ik dat.
Inmiddels heb ik een aantal moeders waar ik een gesprekje mee heb tijdens het wachten en merk ik ook dat ik niet goed weet wie nieuw is en wie een ouder kind op school heeft dat ik niet ken, dus dat het aanspreken ook lastiger ligt dan ik vermoedde.
Uiteindelijk kwam het er gewoon op neer om soms gewoon aan te haken. En dan niet als ze aan de andere kant van het plein stonden, maar gewoon als het zo uitkwam. En toen bleek dat zij net zo nieuw waren als ik en ook aansluiting zochten.
Maar er zijn ook ouders die er geen behoefte aan hebben, dus daar zeg ik alleen hallo tegen.
Inmiddels heb ik een aantal moeders waar ik een gesprekje mee heb tijdens het wachten en merk ik ook dat ik niet goed weet wie nieuw is en wie een ouder kind op school heeft dat ik niet ken, dus dat het aanspreken ook lastiger ligt dan ik vermoedde.
Uiteindelijk kwam het er gewoon op neer om soms gewoon aan te haken. En dan niet als ze aan de andere kant van het plein stonden, maar gewoon als het zo uitkwam. En toen bleek dat zij net zo nieuw waren als ik en ook aansluiting zochten.
Maar er zijn ook ouders die er geen behoefte aan hebben, dus daar zeg ik alleen hallo tegen.
Ik vond het halen bij de psz daarom ook altijd wat ongemakkelijk. We zijn ruim een jaar verder nu en heb wat meer contacten hier in het dorp, waardoor ik andere moeders nu wel wat vaker spreek. Komt dat niet vanzelf denk je, als ze straks ook speelafspraakjes heeft?
Ik sta overigens ook nog regelmatig by my lonesome self, maar heb ook niet altijd de behoefte aan kletspraat met andere ouders die ik niet of nauwelijks ken
Ik sta overigens ook nog regelmatig by my lonesome self, maar heb ook niet altijd de behoefte aan kletspraat met andere ouders die ik niet of nauwelijks ken
Ik vond heel veel echt enorm herkenbaar en het is ook best wel van toepassing op hetgeen jij in de OP schrijftquote:Op woensdag 5 september 2018 20:27 schreef Sunshine1982 het volgende:
[..]
Niet echt, af en toe langs gezapt. Want?
Het is toch superfijn dat je er niet bijhoort? Het enige dat ik altijd oppik in de gesprekken is geklaag.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Uhh ik heb na 4.5 jaar schoolplein nog steeds bijna geen contacten. Sterker nog, ik weet van heel veel kinderen de naam niet en al helemaal niet welke ouders erbij horen. Ik ben denk ik geen doorsnee schoolpleinmoeder. Wat hierin ook niet meehelpt is dat ik maar één dag per week op het schoolplein sta. De overige dagen doet man/BSO/VSO.
Overigens, als ik al die moeders zie die een beetje popi jopi staan te roddelen/zemelen en die helemaal opgedoft hun kind komen ophalen dan ben ik blij dat ik daar niet bij hoor.
Wat hierin ook niet meehelpt is dat ik maar één dag per week op het schoolplein sta. De overige dagen doet man/BSO/VSO.Overigens, als ik al die moeders zie die een beetje popi jopi staan te roddelen/zemelen en die helemaal opgedoft hun kind komen ophalen dan ben ik blij dat ik daar niet bij hoor.
Zo voelde ik mij ook toen mijn dochter 2 jaar geleden naar groep 1 ging. Nu twee jaar later heb ik aardig wat leuke contacten opgebouwd. Ik zou zeggen, geef het even tijd.
Misschien trek ik er ook te zwaar aan. Het is ook allemaal nieuw en ik ben nooit zo goed in nieuwe dingen
Anderhalve week. 
.
Ik kwam er na een jaar achter dat iedereen een beetje bang voor mij was vanwege kale kop (Norwood IV dus ik scheer kaal) en tattoos..
Moet ik wel zeggen dat mij kinderen in een nette buurt naar school gaan, niet de volkswijk waar wij wonen.
Maar komt allemaal goed, inmiddels genoeg mensen om mee te praten en zoals mensen dat eerder al aangaven, dat regelt je kind wel. Die krijgt vriendjes/vriendinnetjes en dan ontkom je niet aan contact.
.Ik kwam er na een jaar achter dat iedereen een beetje bang voor mij was vanwege kale kop (Norwood IV dus ik scheer kaal) en tattoos.
.Moet ik wel zeggen dat mij kinderen in een nette buurt naar school gaan, niet de volkswijk waar wij wonen.
Maar komt allemaal goed, inmiddels genoeg mensen om mee te praten en zoals mensen dat eerder al aangaven, dat regelt je kind wel. Die krijgt vriendjes/vriendinnetjes en dan ontkom je niet aan contact.
And so is the past
Zoon zit nu in groep 2 en ik sta ook vaak alleen. Diegenen waar ik voorheen wel eens mee kletste, staan nu bij een andere ingang. Hun kindjes zitten een groep hoger. Ook heb ik het idee dat er dit schooljaar veel meer kindjes naar de BSo gaan of door opa en oma worden opgehaald.
Gewoon niet te vroeg op school komen. Dan sta je er ook niet lang alleen. Af en toe helpen op school en je leert ook ouders kennen
Gewoon niet te vroeg op school komen. Dan sta je er ook niet lang alleen. Af en toe helpen op school en je leert ook ouders kennen
Ik ga juist vaak alleen staan. Hoef niet zo nodig altijd maar te kletsen.quote:
Misschien trek ik er ook te zwaar aan. Het is ook allemaal nieuw en ik ben nooit zo goed in nieuwe dingen
Niets om je zorgen over te maken dus.
Fijn om te weten dat hier ook mensen alleen staan. Ik heb geen idee waar dit vandaan komt, als dit zo lees denk ik 'en dan sta je alleen.. so what.'
Het is ook gewoon een stuk onzekerheid hoor. Bang dat ze me niet leuk vinden ofzo.
Het is ook gewoon een stuk onzekerheid hoor. Bang dat ze me niet leuk vinden ofzo.
Het groeide bij mij redelijk vanzelf. En ik ben ook zeker geen sociaal wonder, ik kijk liever eerst de kat uit de boom. Maar een dreumes (en nu peuter) breekt het ijs wel een beetje, dan is een gespreksopening wat sneller gevonden. 1 moeder kende ik van zwangerschapsgym, dus dat was ook wel grappig om die na 4 jaar ineens weer tegen te komen. En gaandeweg leerde ik moeders/vaders van vriendjes wat beter kennen en sloot ik daar makkelijker bij aan. Het lastigste vind ik het als er al groepjes in gesprek zijn als ik aan kom lopen. Dat doe ik toch niet zo snel.quote:
Misschien trek ik er ook te zwaar aan. Het is ook allemaal nieuw en ik ben nooit zo goed in nieuwe dingen
Ik had afgelopen lente wel een ‘Luizenmoedermomentje’ toen ik plots werd toegevoegd aan een Whatsapp groep om zo af en toe eens af te spreken met klasgenootjes bij de plaatselijke recreatieplas. Voelde me ineens heel ‘incrowd’ :’). Om me vervolgens tijdens zo’n speeldate ontzettend ongemakkelijk te voelen omdat sommige ouders elkaar al veel langer kennen door oudere kinderen op school...
Venus in pocketformaat
© loveli
© loveli
Herken het ook wel, hoor, Sunshine. Mijn zoon is ook net twee weken gestart en het is even zoeken. Dat ik ook altijd een heel kleine baby in een hysterisch roze maxicosi bij me heb, helpt wel qua aanspraak. Er is een moeder die een week voor mij ook bevallen is, bijvoorbeeld, dat kletst makkelijk als je daar allebei met zo’n kleintje staat.
Verder lijkt het me een kwestie van oogcontact maken en (vervolgens) ‘gewoon’ inhalen op wat je ziet gebeuren of hoort.
Gister kwam mijn zoon zoals elke dag hilarisch gelukkig op mij (en alle andere ouders) afrennen waarbij hij tegen de klas riep: ‘Kijk, jongens, de papa’s en mama’s!!
’ Ik zag iemand daarom in de lach schieten en zei dat het toch fijn was dat hij het even uitlegde aan iedereen De ander vroeg hoe hij het vond op school en hup: gesprek. Gaat heul vanzelf. Komt goed
Verder lijkt het me een kwestie van oogcontact maken en (vervolgens) ‘gewoon’ inhalen op wat je ziet gebeuren of hoort.
Gister kwam mijn zoon zoals elke dag hilarisch gelukkig op mij (en alle andere ouders) afrennen waarbij hij tegen de klas riep: ‘Kijk, jongens, de papa’s en mama’s!!
’ Ik zag iemand daarom in de lach schieten en zei dat het toch fijn was dat hij het even uitlegde aan iedereen De ander vroeg hoe hij het vond op school en hup: gesprek. Gaat heul vanzelf. Komt goed
Ik ben vrij snel luizenmoeder (ja echt!) geworden. Dan zie je veel verschillende kinderen langskomen en heb je wat intensiever contact met andere luizenmoeders.
Verder heeft mijn zoon de introducties voor me gedaan
Anderhalf jaar verder en ik ken al best veel mensen bij naam, praatje hier en daar, elkaar begroeten in de winkel etc.
Het komt heus goed
Verder heeft mijn zoon de introducties voor me gedaan
Anderhalf jaar verder en ik ken al best veel mensen bij naam, praatje hier en daar, elkaar begroeten in de winkel etc.
Het komt heus goed
Ik lees vaker over luizenmoeders en andere bemoeizuchtige, dwingende of afwijzende figuren. Het is op z'n minst opmerkelijk te noemen dat het altijd om de andere ouder gaat. We dichten elkaar allerlei verschrikkelijks toe - zelf zijn we natúúrlijk niet zo - en maken elkaar op die manier gek.
De meeste mensen zijn gewoon aardig; geef ze een kans. Wil je graag geaccepteerd worden, geef je dan op voor activiteiten op school. Heb je daar geen zin in, vertrouw er dan op dat het goedkomt. Op het moment dat je kind af gaat spreken ontstaat het contact met andere ouders vanzelf.
De meeste mensen zijn gewoon aardig; geef ze een kans. Wil je graag geaccepteerd worden, geef je dan op voor activiteiten op school. Heb je daar geen zin in, vertrouw er dan op dat het goedkomt. Op het moment dat je kind af gaat spreken ontstaat het contact met andere ouders vanzelf.
I make it a thing, to glance in window panes and look pleased with myself.
Helemaal wat ik ook vaak doe. Zoon is alleen nog aan het proefdraaien maar wel een bijenkomst met ouders gehad en voelde zeer ongemakkelijk. Kan niet goed een gesprek aanknopen met vreemden, en heb ook nog vreselijk moeite met namen onthouden. De namen van kinderen onthouden en wie hun ouders zijn vind ik zo lastig. In boek schoolfabriek staat er ook best wat over geschreven. Dat nieuwe ouders niet worden herkend en dat het vanzelf gaat. Maar poeh, soms ongemakkelijk en ik wil er ook graag bij horen. Dus zeer herkenbaar en ben benieuwd hoe het bij je verder gaat in komende tijd.quote:
Misschien trek ik er ook te zwaar aan. Het is ook allemaal nieuw en ik ben nooit zo goed in nieuwe dingen
Oh Hilmo, troost je, mijn vriend weet na 3 jaar nog steeds niet welke kinderen er allemaal bij V in de klas zitten. Laat staan dat hij de namen van de ouders kent. Het gaat nog steeds goed .
.
Als je twijfelt aan bovenstaande tekst, neem dan contact op met je medisch specialist.
We zijn alweer een maandje later. Ik merk dat ik er nu veel makkelijker over denk dan een maand terug. Ik ben nog steeds geen ster in contacten leggen, en dat hoeft ook niet. Bij het brengen zie ik altijd wel moeders in de gang hun kinderen aan het helpen met hun jas uit te doen en dan maken we vaak een kort praatje of gewoon alleen goedemorgen. Voor mij is dat prima, ik hoef niet elke dag hele conversaties te voeren. En met ophalen ga ik gewoon vijf minuten voor van huis weg en als ik aankom bij school zijn de deuren al open.quote:
[..]
Helemaal wat ik ook vaak doe. Zoon is alleen nog aan het proefdraaien maar wel een bijenkomst met ouders gehad en voelde zeer ongemakkelijk. Kan niet goed een gesprek aanknopen met vreemden, en heb ook nog vreselijk moeite met namen onthouden. De namen van kinderen onthouden en wie hun ouders zijn vind ik zo lastig. In boek schoolfabriek staat er ook best wat over geschreven. Dat nieuwe ouders niet worden herkend en dat het vanzelf gaat. Maar poeh, soms ongemakkelijk en ik wil er ook graag bij horen. Dus zeer herkenbaar en ben benieuwd hoe het bij je verder gaat in komende tijd.
Geef het wat tijd, ik weet zeker dat jij het straks ook wat luchtiger bekijkt.
|
|
