Ik kan niet slapen, omdat ik uitkijk op het mooiste uitzicht van de wereld.
Onze zoon
is vanmiddag geboren op zijn dag en is perfect!
Kort bevalverhaal: gisteravond ingeleid met een ballonnetje ivm geen onnodige risico’s lopen ivm mijn medische status (had al 2 cm ontsluiting). Rond 6en braken mijn vliezen zelf en kwamen de weeën op gang, daarvoor al vanaf 3.15 uur gerommel. Rond 9en ruggenprik en daarna wee opwekkers, omdat de weeën niet krachtig genoeg waren. Heel stuk van de bevalling, inclusief persen zelf kunnen & mogen doen (en alle dokters wederom verbaasd
) Helaas lag onze zoon gedraaid met zijn hoofd, waardoor er zelf uitkomen even niet lukte en we met de vacuümpomp geholpen zijn. Schade flinke knip & klein scheurtje.
Ik ben kapot moe van slaapgebrek, het harde werk, mn beschadigde onderkant en de emoties, maar kijk er goed op terug en vond het echt meevallen. (Waarschijnlijk mede dankzij de vroegtijdige ruggenprik)
Hopelijk verloopt het herstel ook vlot.
Maar meiden! Ik ben toch zo verliefd he
Hoe kan zoiets moois uit mij komen?