abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_181365422
quote:
1s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 08:50 schreef Puntenjager het volgende:

[..]

Ik heb idd niet de eerste 300 posts gelezen. En in de post die ik quote in dit deel, stelt TS wel degelijk dat ze eigenlijk niet zo héél erg heet meer wordt van haar vriend (en van die ander wèl).
Maar vervolgens stel jij op basis daarvan dat die aantrekkingskracht volledig weg is.

Het verschil in spanning tussen vriend en collega is volgens mij al grotendeels te verklaren door adrenaline. Het is hartstikke logisch dat vertrouwd veilig vlees minder voor een adrenalinerush zorgt dan verboden nieuw vlees.

Ik vraag me ook af of TS daadwerkelijk te weinig gevoelens had voor haar vriend toen ze aan deze affaire begon of dat het vooral makkelijk was om voor bevrediging op korte termijn te gaan. Zodra je kiest voor erin meegaan kies je namelijk nadrukkelijk niet voor je relatie en komt vriend automatisch op achterstand te staan.
pi_181366633
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 augustus 2018 21:07 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
Het is heel normaal, maar het maakt de relatie voor mij minder. Ik vond de seks eerst heel spannend. Nu vind ik het totaal niet meer spannend (vooral nadat we een poos samenwoonden werd het saaier). Ik heb vaker geen zin. Als we seks hebben voel ik mij, grof gezegd, minder opgewonden. Ik word moeilijker opgewonden. Waar ik eerst al opgewonden werd van iets heel kleins of dat ik ernaar verlangde om seks te hebben, heb ik dat nu echt niet meer bij hem. Ik merk dat het andersom bij hem niet zo is. Als we zoenen ofzo raakt hij al snel opgewonden, terwijl ik zoiets heb 'fijn hoor, maar krijg niet meteen zin in actie'. Ik kan knuffelen fijner vinden dan seks. Maar ik vind dat heel erg moeilijk om eerlijk toe te geven naar hem toe.

Misschien vind ik hem minder aantrekkelijk terwijl hij niet is veranderd. Misschien is het allemaal gewoontjes geworden tussen ons. Moeten we meer ons best doen? Hij is knap, er is niks mis met hem. Maar bij mijn oudcollega kan ik al gek worden van alleen zijn blik en z'n ogen. Heb ik bij mijn vriend ook wel als hij soms op een bepaalde manier naar me kijkt, maar bij mijn oud collega is het meteen raak. Het kan zijn dat ik mijn oudcollega gewoonweg veel aantrekkelijker vind. Hij is ook belachelijk knap en dan heb ik ook nog de emotionele klik met hem, waardoor ik eigenlijk alleen maar een verlangen heb naar intimiteit met hem. Als hij een kwal was had ik hem niet gemoeten. Maar naast die enorme aantrekkingskracht is er geestelijk ook een enorme klik.

Het gevoel wat ik voor die ander heb, moet ik zien terug te krijgen voor mijn vriend.

Poeh, heel eerlijk en vervelend om dit zo neer te zetten, maar dit is helaas mijn gevoel.
Ik ben (heel toevallig) dit topic beginnen volgen. En weet enerzijds niet goed wat ik hiervan moet maken. Anderzijds ben ik ergens wat "hooked", zoals je in een goede soap hebt. Wij mensen drijven ergens op verhalen zeker ? "Spanning". Saai trekt ons niet zo... (geen idee)

Zuiver filosofisch bekeken, blijf ik er bij. Dat lust en liefde twee verschillende zaken zijn. Liefde kun je in een saai hokje steken, waar het gelukkig kan zijn. Lust niet. Eros kun je niet bedwingen (rationaliseren, vangen), die gaat zijn eigen weg.

Ik heb onlangs twee boeken van Esther Perel gelezen ("Erotische Intelligentie" en "Liefde in verhouding"). Als je verhalen zoekt over mensen die verdeeld geraakten tussen lust en liefde. Die vreemd zijn gegaan (met alle gevolgen van dien), kun je in dat boek redelijk wat anekdotes vinden. Alsook hier en daar wat verklaringen. Over wat er mogelijks speelde.

Iets dat alvast "typisch" is (een gekend fenomeen), is dat wanneer de relatie verbroken wordt, de man/vrouw (van het koppel) bij zijn minnaar/minnares intrekt, die "nieuwe" relatie veelal geen lang leven beschoren is, of terug in dezelfde valkuil hervalt. De man/vrouw gaat terug vreemd (met een andere minnaar/minnares). Waardoor de persoon die in de oude relatie, de rol van minnaar/minnares bekleedde, nu zelf eens kan voelen, hoe dat voelt om "BEDROGEN" te zijn (waardoor ze mogelijks ook wat meer 'empathie' en voeling voor de ander in die rol krijgt, als je het zelf eens hebt meegemaakt).

Wat ik nog altijd niet goed begrijp, is waarom TS (Pannenkoekenplantje) daar niet heeft bij stil gestaan. Bij het gevoel van de ander. Haar vriend, toen ze seks met die andere man had. Dat is/was niet empathisch van haar. Is eerder egoïstisch (of narcistisch, zo je wilt). Ik kan begrijpen dat zulke mensen ergens in een soort "roes" -willen- verkeren. De lokroep van die roes (kick, adrenaline, passie, etc) is te sterk. Ze kunnen er geen weerstand aan bieden. Maar wat met het "geweten" (gevoel voor de ander), onze empathie ? Vind ik vreemd. Psychologisch boeiend, maar ook vreemd.

In de boeken van Esther Perel stond ook te lezen dat mannen/vrouwen die vreemdgingen en dit gedrag herhaalden, soms tot het inzicht kwamen wat er "precies" in hen speelde. Maar daarvoor is een soort van psycho-analyse of andere "bewustzijns" therapie voor nodig. Dat je meer tot inzicht komt in jezelf. Wat kom je tekort ? Aandacht ? Liep er iets fout in je jeugd ? Wat mis je precies ? Waarom zoek je dit via die seks (passie) op ? Wat hoop je daarin te vinden ? Bij die ander ? Etc...

Ook stond in die boeken te lezen, dat het vreemdgaan juist extra spannend is, omdat het 'fout' is. Omdat men dan eventjes een andere "rol" kan bekleden, die men in het echte leven verloren is (door de routine bv). Feit is ook dat het moeilijker is nog heel hevig seksueel opgewonden te worden bij iemand, waar er ondertussen een enorme liefdesband (intimiteit) is gegroeid. Veel heter is het om stiekem ergens seks te hebben (op allemaal "verborgen" en "spannende" plaatsjes). Dat draagt bij aan de kick. Seks met een "vreemde". Het gebruiken staat dan meer centraal, het persoonlijke op de achtergrond (je kent elkaar niet en wilt elkaar ook niet echt "beter" = volledig, leren kennen, enkel de leuke en spannende dingen). Terwijl bij liefde dat persoonlijke juist wel centraal staat. Liefde is TOTAAL (kan ook het tekort omarmen). Lust is meer object (ego - orgastisch) gericht en FRAGMENTARISCH. Bij lust (eros) staat het gebruiken centraal. Ik herinner me nog (op een andere website waar ik eventjes vertoefde) dat er een dame was, die ervan genoot om gangbangs te hebben met heel veel mannen. Hoe heviger, onpersoonlijker zijn hun zaad in haar mond spoten (bv bij het pijpen) hoe intenser ze daarvan genoot. Zij wou echt zeer 'dierlijk' (onpersoonlijk) gebruikt worden, zich een slet ("slut") voelen. Dat was haar grote kick (roes). Enige vorm van affectiviteit (persoonlijkheid, empathie) maakte die kick bij haar stuk. Eros -passie- is gewoon ergens een beest (Duivel). Je kan dat rationeel niet echt plaatsen. Iedere persoon heeft daarin zijn eigen kicks en fetishes. Eros (die dierlijke, wilde passie) is een beest dat je liefdevol niet bij één persoon kan houden. Dat vlakt zowiezo af.

Esther Perel geeft in haar boeken tips, hoe je het seksleven in je relatie terug spannend kan maken. Door hier samen met je partner over te praten, na te denken. Over seks moet ook gesproken worden (niet enkel zomaar 'blind' gedaan). Zo kun je de seks bv eens op andere plaats te doen, of iets stiekem, of met attributen, etc. Alsook jezelf (je rol van man/vrouw/moeder/vader) eventjes opzij kunnen en durven zetten, zodat het vuur van Eros terug gaat stromen. Probeer die slet eens te spelen. Of die verleider. Vergeet dat je op dat moment je partner (of de man/vrouw van je kinderen voor je hebt). Laat dat idee terug los. Dat is goed voor het vuur in de slaapkamer (of elders). Trek eens een pakje aan, doe eens zot (speels). Zodat dat speelse kind terug in je wakker wordt. Dat kan voor Eros enorm helpen.

Al denk ik (zuiver filosofisch gezien) dat voor veel mensen dit nooit voldoende zal zijn. Ze kunnen van die "verboden" snoepjes toch maar niet afblijven. Sommige mensen zullen altijd ergens "vreemdgaan". Van de ene kortstondige relatie/affaire naar de andere duiken. Omdat ze die passie teveel nodig hebben. Dit 'blinde' verlangen drijft hen. Ook al maakt het tegelijk veel kapot. Eros heeft naast een heel passionele (vervullende) kant ook een heel verwoestende kant Iemand de Film Damage met Jeremy Irons ooit gezien ? Dan weet je waarover ik spreek. Schitterende film. Vreselijke tragedie. De tragedie van Eros (passie, lust).

Andere mensen (zeker mensen die meer naar het aseksuele spectrum neigen) hebben daar allemaal zo geen behoefte aan, om aan die wensen van Eros te voldoen. Zij vinden rust in de liefde (in de relatie, een baken, ANKER punt) en ervaren spanning in andere activiteiten. Hoeven al dat seks (onze losgeslagen hormonen ;) ) zo niet. Dit is gewoon voor iedereen anders. Ieder mens vertelt daarin zijn verhaal. En dat vind ik zelf heel boeiend. Ik hoor graag verhalen. Schrijf ze zelf ook graag. Veel te wollig, dat weet ik. Maar ieder zijn stijl ;)

Esther Perel heeft in haar boeken geprobeerd om zo "neutraal" mogelijk te blijven. En dat vond ik heel mooi (een "correct" uitgangspunt). Zowel de persoon die "vreemd" gaat, als de persoon die "bedrogen" is, heeft recht op zijn gevoel, zijn verhaal, zijn waarheid. Het is ergens de kunst daar in het midden te proberen staan. Zoals men ook in de gestalttherapie beoogt. Dat "nul" (referentie) punt te vinden. Iets wat je ook bij Osho (die Goeroe, en ja, ik blijf fan, sorry :( ) terugvindt.

Je schreef: "Ik vind dat heel erg moeilijk om eerlijk toe te geven naar hem toe.". Je wilt je vriend niet kwetsen door dit niet te zeggen. Echter kwets je hem toch (ook door het niet te zeggen) en zelfs veel meer (denk ik). Waarom dit liefdevol voor hem verzwijgen ? Dat je niet meer zo opgewonden van de seks met hem wordt. Dat heeft niet zozeer iets met "hem" te maken (al kan hij wel daarin een klein beetje manoeuvreren, zoals ieder). Maar meer met "jou". Jouw psychologie (van het verlangen, zie ook Lacan). Want jij bent het die die kick niet meer zo sterk voelt nu. En daardoor met jezelf in de knoop bent geraakt...

Ik weet niet, zou het geen idee voor jullie als koppel (en dus zeker voor jou !) zijn om eens SAMEN naar een parenclub te gaan ? Zodat je seks (passie, lust) met andere mensen kan ervaren ? Ik zag onlangs een reportage op de Belgische tv, van Luk Alloo, die met dergelijk koppel een gesprek over liefde en lust had. Zij kozen ervoor om te SWINGEN. En dat hielp hen. De vrouw moest er eerst niet zo van weten, echter uit liefde voor haar man, is ze erin meegegaan. En nu geniet ze hier ook enorm van. Is ze helemaal enthousiast. Misschien is dat een optie voor je ?

De beste groeten,
JTL

[ Bericht 1% gewijzigd door JustTalkLove op 22-08-2018 10:37:13 ]
pi_181367181
Het kan ook zijn dat TS ergens verslaafd is aan een soort "selectieve vorm" van aandacht. Begrijpelijk. Maar ook dat is ergens wat 'narcistisch' (vanuit ons ego). En niet echt empathisch.

Ik weet het allemaal niet goed. Sommige mensen proberen haar hier te helpen, andere beschimpen haar. Dat is allemaal aandacht (positief of negatief). En seks (de blik van de ander) is ook ergens een vorm van aandacht. Misschien is het een aandachtsstoornis die hier speelt (geen idee). Ik ben geen psycholoog van opleiding. Al lees ik er wel veel over.

Het is me toch allemaal wat :)
pi_181367517
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 augustus 2018 20:31 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:

[..]

Dit hoef je niet meer te vragen, want je weet best dat ik het hem niet ga vertellen op dit moment.

Ik vind het wel prettig om mensen te lezen die hetzelfde hebben meegemaakt en hoe dat is verlopen.
Bah bah.....en maar je vriend voorliegen en beledigen.....lekkere catch ben jij.
Ik hoop echt dat je vriend je betrapt en hij je keihard de deur wijst!
pi_181367722
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 augustus 2018 14:40 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:

[..]

Hoe hebben jullie eraan gewerkt? Hoe reageerde je ex en waarom werkte het uiteindelijk toch niet?
We zijn direct nadat ze erachter kwam een paar dagen weg gegaan - vrij genomen, auto gepakt en even naar een andere omgeving. Daar veel gepraat en gepraat.

Uiteindelijk gewoon proberen de draad weer op te pakken. Hier natuurlijk veel respect voor mijn (ex) vriendin dat ze daar de moeite en tijd voor nam. Gewoon leuke dingen plannen en doen. En ik heb geprobeerd het vertrouwen terug te winnen door ook meer tijd te steken in haar.

Nu is het weliswaar om andere redenen uit gegaan (meer vriendschap dan liefde). Dus nu kunnen we gewoon goed met elkaar om gaan, maar dus niet als "vriendje + vriendinnetje". Ze zegt wel dat het er diep van binnen mogelijk wel mee te maken heeft, dat ze er een punt achter heeft gezet. Kan ik ook wel begrijpen, want als je zeg maar nu al (dus na 7 jaar) vreemd gaat, hoe moet dat dan over 10, 20, 30 jaar?
Nederlander in München, met voorliefde voor Taiwan en auti's gonna aut.
  woensdag 22 augustus 2018 @ 11:23:21 #57
134944 Hi_flyer
Van alles te melden
pi_181368054
quote:
1s.gif Op dinsdag 21 augustus 2018 20:31 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:

[..]

Dit hoef je niet meer te vragen, want je weet best dat ik het hem niet ga vertellen op dit moment.

Ik vind het wel prettig om mensen te lezen die hetzelfde hebben meegemaakt en hoe dat is verlopen.
Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je.

Ik heb twaalf jaar een relatie gehad met wat achteraf de grootste fout van mijn leven is geweest. Negen jaar zijn we getrouwd geweest en hebben we drie kinderen gekregen. De laatste 4,5 jaar is ze vreemd gegaan. Ik kwam erachter toen het 2,5 jaar aan de gang was en heb haar geconfronteerd. Met mijn stomme kop geloofde ik haar nog toen ze zei dat er nooit echt seks had plaatsgevonden en dat ze er echt echt mee zou stoppen. Nooit heeft ze ook maar de minste excuses aangeboden voor haar gedrag.

Eigenlijk wist ik daardoor dat ze het weer zou doen. Eenmaal een vreemdganger, altijd een vreemdganger. En ruim een jaar geleden was het weer precies hetzelfde liedje. Nog steeds met dezelfde gast. Ik kwam een dag eerder met de kinderen terug van vakantie ('s nachts gereden), dook het bed in en rook gelijk dat er een ander gelegen had. Toen was de maat wel vol.

Jij beseft niet wat je aanricht bij je partner. Geloof me, de kans is behoorlijk dat hij er toch een keer achter komt. Goede kans dat je medevreemdganger nu jij hem bruusk blokkeert een anoniem berichtje richting je vriend gaat sturen. Dan wordt het echt nog een stuk lastiger uit te leggen.

Men zal wel over me heen gaan vallen, maar het valt me toch op hoe vaak vreemdgaande vrouwen zo empathieloos/gewetenloos kunnen spreken over die daad. Ze lijken het vaak te zien als iets dat ze niet kunnen tegenhouden en dat je dat dan ook niet hoeft tegen te houden. Ik ben in mijn huwelijk heel veel onwijs knappe en intelligente vrouwen tegengekomen via mijn werk (universiteit), maar heb nooit de onbedwingbare behoefte gehad dat contact een bepaalde richting op te sturen. Wat ik wel deed, was open zijn richting mijn vrouw als er weer veel werd samengewerkt met een leuk collegaatje. Als je dat doet, is de spanning al voor een groot deel weg en haal je het ook niet snel meer in je hoofd om verder te gaan.

Er lijkt ook wel een vreemdgaancultuur zich te ontwikkelen door alle social media. Het is zoveel makkelijker geworden om met anderen in contact te komen en om zaken geheim te houden...
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht. Ik hoop echt dat je wat zelfreflectie ontwikkelt, want nu ben je gewoon een van die vele egocentrische vreemdgangers, die het niks boeit wat het voor je echte partner betekent.

Edit: Ohja, waarschijnlijk is mijn jongste niet eens van mij....

Gisteren stond er een aardige column in (volgens mij) de metro:


Sorry voor het beetje warrige verhaal; ik typ telkens een stukje tussen mijn werkzaamheden door.

[ Bericht 1% gewijzigd door Hi_flyer op 22-08-2018 11:31:10 ]
  Moderator woensdag 22 augustus 2018 @ 11:32:15 #58
16180 crew  CoolGuy
Money makes the world go round
pi_181368245
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:23 schreef Hi_flyer het volgende:

[..]

Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je.

Ik heb twaalf jaar een relatie gehad met wat achteraf de grootste fout van mijn leven is geweest. Negen jaar zijn we getrouwd geweest en hebben we drie kinderen gekregen. De laatste 4,5 jaar is ze vreemd gegaan. Ik kwam erachter toen het 2,5 jaar aan de gang was en heb haar geconfronteerd. Met mijn stomme kop geloofde ik haar nog toen ze zei dat er nooit echt seks had plaatsgevonden en dat ze er echt echt mee zou stoppen. Nooit heeft ze ook maar de minste excuses aangeboden voor haar gedrag.

Eigenlijk wist ik daardoor dat ze het weer zou doen. Eenmaal een vreemdganger, altijd een vreemdganger. En ruim een jaar geleden was het weer precies hetzelfde liedje. Nog steeds met dezelfde gast. Ik kwam een dag eerder met de kinderen terug van vakantie ('s nachts gereden), dook het bed in en rook gelijk dat er een ander gelegen had. Toen was de maat wel vol.

Jij beseft niet wat je aanricht bij je partner. Geloof me, de kans is behoorlijk dat hij er toch een keer achter komt. Goede kans dat je medevreemdganger nu jij hem bruusk blokkeert een anoniem berichtje richting je vriend gaat sturen. Dan wordt het echt nog een stuk lastiger uit te leggen.

Men zal wel over me heen gaan vallen, maar het valt me toch op hoe vaak vreemdgaande vrouwen zo empathieloos/gewetenloos kunnen spreken over die daad. Ze lijken het vaak te zien als iets dat ze niet kunnen tegenhouden en dat je dat dan ook niet hoeft tegen te houden. Ik ben in mijn huwelijk heel veel onwijs knappe en intelligente vrouwen tegengekomen via mijn werk (universiteit), maar heb nooit de onbedwingbare behoefte gehad dat contact een bepaalde richting op te sturen. Wat ik wel deed, was open zijn richting mijn vrouw als er weer veel werd samengewerkt met een leuk collegaatje. Als je dat doet, is de spanning al voor een groot deel weg en haal je het ook niet snel meer in je hoofd om verder te gaan.

Er lijkt ook wel een vreemdgaancultuur zich te ontwikkelen door alle social media. Het is zoveel makkelijker geworden om met anderen in contact te komen en om zaken geheim te houden...
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht. Ik hoop echt dat je wat zelfreflectie ontwikkelt, want nu ben je gewoon een van die vele egocentrische vreemdgangers, die het niks boeit wat het voor je echte partner betekent.

Edit: Ohja, waarschijnlijk is mijn jongste niet eens van mij....

Gisteren stond er een aardige column in (volgens mij) de metro:
[ afbeelding ]

Sorry voor het beetje warrige verhaal; ik typ telkens een stukje tussen mijn werkzaamheden door.
Dude, je jongste is waarschijnlijk niet van jou? :{ Dat is echt fucked up.
Breitling - Instruments for Professionals
  woensdag 22 augustus 2018 @ 11:36:43 #59
273461 AlwaysHappy
You've Been Gilmored!
pi_181368339
Niet alle reacties gelezen, maar het gras is altijd groener aan de andere kant TS. In bijna elke relatie wordt dat intense verliefdheidsgevoel wel minder na verloop van tijd. Je zoekt gewoon een excuus om maar vreemd te kunnen gaan. Als je echt bij je partner weg zou gaan dan zou dat verliefde gevoel ook in die relatie na verloop van tijd afnemen. Je houdt nog van je partner (zeg je tenminste, ik geloof er geen reet van, anders doe je zoiets niet, maar dat terzijde) en houden van is veel belangrijker op de lange termijn dan de intense spanning dat je vaak ervaart aan het begin van een relatie.

Verder helemaal eens met de post van Hi_Flyer boven me. Je hebt geen idee wat je aanricht, je probeert het goed te praten en ik zie totaal geen spijt voor je daden. Als je echt spijt had gehad dan zou je het hem ondertussen verteld hebben. Je had wel de ballen om hem te bedriegen, maar hem in vertrouwen nemen durf je vervolgens niet. Als je echt van je partner zou houden dan zou het niet eens in je opkomen om vreemd te gaan (al helemaal niet zo lang!) en dan zou het niet eens in je opkomen om er zo lang over te liegen.

Ik hoop echt dat je partner wordt ingelicht door iemand. Damn.
Nintendo Switch: SW-1156-9327-1516 | Xbox Series X: Alwayshappyz | Photographer: D750, 24mm, 50mm, 85mm | TV Shows: Gilmore Girls, Grey's Anatomy, His Dark Materials, Veronica Mars, Fringe, The Good Wife, The Crown & More.
pi_181368424
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:23 schreef Hi_flyer het volgende:
Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je...
Knap verwoord. En goed dit hier eens te plaatsen. Het perspectief van de ander (de persoon die bedrogen is).

Ik vraag mezelf psychologisch soms af, hoe het komt dat de ene persoon wel een "geweten" heeft. Dit geweten (het gevoel voor de ander) kan blijven behouden. Daar rekening mee houden. Zichzelf tekort doen, etc. Waar andere personen dit niet kunnen.

Dergelijk verlies van bewustzijn (voor het gevoel van de ander, het denken aan de ander), kan mogelijks door alcohol, onze hormonen, en wat nog allemaal "getriggerd" geraken. Ik weet niet of neuro-psychologen daar al eens onderzoek naar hebben gedaan (zou hen die vraag graag eens stellen). Maar naar mijn gevoel kan "lust" (met een stijging van dopamine in de hersenen) ervoor zorgen, dat de werking van het geweten afzwakt Waardoor je minder "mens" wordt. Meer dier.

Je merkt dit genoeg wanneer mensen bv teveel gedronken hebben, de PFC (prefrontale cortex) die ervoor zorgt dat we onze meer dierlijke instincten onderdrukken (ons fatsoenlijk gedragen, geen kwetsende dingen zeggen, etc) wordt door die drank wat lam gelegd. Dan krijg je pas echt een 'lamzak' (een woord dat hier in deel 1 viel).

Een ander iets, is dat zoveel mensen tegenwoordig leven vanuit een soort "egoïsme". Men wilt liefde, passie, een dikke bankrekening en wat nog allemaal hebben/voelen. Velen leven soms zo sterk vanuit zichzelf. Zo narcistisch. Ik begrijp dat niet goed...

Alsof "liefde" een koopwaar geworden is.
Als gevolg van ons neo-liberaal marktdenken ?

Geen idee.

Waar ik persoonlijk niet goed tegen kan, is al die "pijn" die wordt aangebracht. Zoals in jouw verhaal. Sommige mensen zijn daar echt ongevoelig voor. Voor de ander zijn pijn, verdriet. Ze denken in hoofdzaak aan zichzelf (hun eigen geluk, gevoel). Tja...

Worden we ergens allemaal niet wat te narcistisch ?
Is er niet meer nood aan empathie ?
Aan jezelf "tekort" kunnen doen.
Dit tekort (wat ook liefde is) te omarmen.

Geen idee.

Velen liegen, bedriegen en leven er ergens maar op los. In een soort van blind hedonisme.
Het leven als een pretpark. Tot de show over is.
  woensdag 22 augustus 2018 @ 11:44:14 #61
64831 2NutZ
Non-profit paardenstylist.
pi_181368488
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:23 schreef Hi_flyer het volgende:

[..]

Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je.

Ik heb twaalf jaar een relatie gehad met wat achteraf de grootste fout van mijn leven is geweest. Negen jaar zijn we getrouwd geweest en hebben we drie kinderen gekregen. De laatste 4,5 jaar is ze vreemd gegaan. Ik kwam erachter toen het 2,5 jaar aan de gang was en heb haar geconfronteerd. Met mijn stomme kop geloofde ik haar nog toen ze zei dat er nooit echt seks had plaatsgevonden en dat ze er echt echt mee zou stoppen. Nooit heeft ze ook maar de minste excuses aangeboden voor haar gedrag.

Eigenlijk wist ik daardoor dat ze het weer zou doen. Eenmaal een vreemdganger, altijd een vreemdganger. En ruim een jaar geleden was het weer precies hetzelfde liedje. Nog steeds met dezelfde gast. Ik kwam een dag eerder met de kinderen terug van vakantie ('s nachts gereden), dook het bed in en rook gelijk dat er een ander gelegen had. Toen was de maat wel vol.

Jij beseft niet wat je aanricht bij je partner. Geloof me, de kans is behoorlijk dat hij er toch een keer achter komt. Goede kans dat je medevreemdganger nu jij hem bruusk blokkeert een anoniem berichtje richting je vriend gaat sturen. Dan wordt het echt nog een stuk lastiger uit te leggen.

Men zal wel over me heen gaan vallen, maar het valt me toch op hoe vaak vreemdgaande vrouwen zo empathieloos/gewetenloos kunnen spreken over die daad. Ze lijken het vaak te zien als iets dat ze niet kunnen tegenhouden en dat je dat dan ook niet hoeft tegen te houden. Ik ben in mijn huwelijk heel veel onwijs knappe en intelligente vrouwen tegengekomen via mijn werk (universiteit), maar heb nooit de onbedwingbare behoefte gehad dat contact een bepaalde richting op te sturen. Wat ik wel deed, was open zijn richting mijn vrouw als er weer veel werd samengewerkt met een leuk collegaatje. Als je dat doet, is de spanning al voor een groot deel weg en haal je het ook niet snel meer in je hoofd om verder te gaan.

Er lijkt ook wel een vreemdgaancultuur zich te ontwikkelen door alle social media. Het is zoveel makkelijker geworden om met anderen in contact te komen en om zaken geheim te houden...
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht. Ik hoop echt dat je wat zelfreflectie ontwikkelt, want nu ben je gewoon een van die vele egocentrische vreemdgangers, die het niks boeit wat het voor je echte partner betekent.

Edit: Ohja, waarschijnlijk is mijn jongste niet eens van mij....

Gisteren stond er een aardige column in (volgens mij) de metro:
[ afbeelding ]

Sorry voor het beetje warrige verhaal; ik typ telkens een stukje tussen mijn werkzaamheden door.
Damn man :o respect dat je dat hier post. Ik geloof alleen niet dat TS hier ook maar iets van aan gaat trekken gezien haar narcistische persoonlijkheid.


Misschien offtopic maar ga jij nog wat doen met dna gezien je opmerking over je jongste?
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
pi_181368638
quote:
13s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:36 schreef AlwaysHappy het volgende:
Verder helemaal eens met de post van Hi_Flyer boven me. Je hebt geen idee wat je aanricht, je probeert het goed te praten en ik zie totaal geen spijt voor je daden. Als je echt spijt had gehad dan zou je het hem ondertussen verteld hebben. Je had wel de ballen om hem te bedriegen, maar hem in vertrouwen nemen durf je vervolgens niet. Als je echt van je partner zou houden dan zou het niet eens in je opkomen om vreemd te gaan (al helemaal niet zo lang!) en dan zou het niet eens in je opkomen om er zo lang over te liegen.
Sluit ik me bij aan. Het is LIEFDELOOS wat ze doet. Ze zoekt manieren om haar "gedrag" ergens terug te rijmen (en lijmen) in haar zelf. Maar de schade (de "damage", zoals in die film) is reeds aangebracht.

Gezien ze zo sterk naar die passie (aandacht) verlangt, heb ik zelf geen goed gevoel hierbij. Ik zie dit niet goed komen. Ik mis ook het inzicht. Het "bewust" zijn dat terugkomt voor de ander. Die empathie. Ik voel vooral iemand die ergens blind wat aan het 'shoppen' is, in zijn/haar leven. Zijn of haar goed recht. Jammer beseffen zulke mensen niet, welke schade ze daarmee in hun omgeving (bij anderen) aanrichten. Ik heb het zelf ook meegemaakt vorig jaar (met mijn schoonfamilie). Heb ik zelf nog altijd niet goed verwerkt. Waarom zijn sommige mensen ergens zo dom ? Is het vanuit domheid ? Ik weet het niet. Het is alvast een gebrek aan "empathie". Zoveel is duidelijk. Anders doe je dergelijke dingen niet.
  woensdag 22 augustus 2018 @ 11:52:46 #63
134944 Hi_flyer
Van alles te melden
pi_181368703
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:44 schreef 2NutZ het volgende:

[..]

Damn man :o respect dat je dat hier post. Ik geloof alleen niet dat TS hier ook maar iets van aan gaat trekken gezien haar narcistische persoonlijkheid.

Misschien offtopic maar ga jij nog wat doen met dna gezien je opmerking over je jongste?
Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....

De vraag is wat de consequenties zijn als hij niet van mij is. Het is een SCHAT van een driejarig jochie en ik wil hem zeker niet kwijt. Ik blijf recht op omgang houden; hoe het met alimentatie zit weet ik niet, maar van mij mag ze dan aankloppen bij de biologische vader. Die heeft ze natuurlijk al snel uit haar leventje verbannen en as we speak wordt ze uit elkaar getrokken op een Spaans strand, terwijl ik de kinderen heb...

Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen. :'(
pi_181368733
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:23 schreef Hi_flyer het volgende:
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht.

Als jij verlaten was voor die kerel had je je ook zo kut kunnen voelen. Sowieso was zij dan ook verder gegaan, had ze ook de kinderen gehad, de helft van jouw pensioen, alimentatie en jij een leeg huis.

Ik snap dat als vreemdgaan uitkomt het voor de bedrogene enorm kut kan zijn. Maar er is nu eenmaal geen goede manier om een relatie te beëindigen. Er zal altijd pijn bij komen.
pi_181368741
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:52 schreef Hi_flyer het volgende:

[..]

Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....

De vraag is wat de consequenties zijn als hij niet van mij is. Het is een SCHAT van een driejarig jochie en ik wil hem zeker niet kwijt. Ik blijf recht op omgang houden; hoe het met alimentatie zit weet ik niet, maar van mij mag ze dan aankloppen bij de biologische vader. Die heeft ze natuurlijk al snel uit haar leventje verbannen en as we speak wordt ze uit elkaar getrokken op een Spaans strand, terwijl ik de kinderen heb...

Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen. :'(
Is dat kind geboren binnen jullie huwelijk?
  woensdag 22 augustus 2018 @ 11:55:36 #66
134944 Hi_flyer
Van alles te melden
pi_181368778
quote:
1s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:54 schreef T-D het volgende:

[..]

Is dat kind geboren binnen jullie huwelijk?
Ja, en binnen die 4,5 jaar vreemdgaan.
pi_181368803
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:55 schreef Hi_flyer het volgende:

[..]

Ja, en binnen die 4,5 jaar vreemdgaan.
Dan kom je waarschijnlijk niet onder die alimentatie uit.
pi_181368808
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:52 schreef Hi_flyer het volgende:

Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....

De vraag is wat de consequenties zijn als hij niet van mij is. Het is een SCHAT van een driejarig jochie en ik wil hem zeker niet kwijt. Ik blijf recht op omgang houden; hoe het met alimentatie zit weet ik niet, maar van mij mag ze dan aankloppen bij de biologische vader. Die heeft ze natuurlijk al snel uit haar leventje verbannen en as we speak wordt ze uit elkaar getrokken op een Spaans strand, terwijl ik de kinderen heb...

Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen. :'(
Vaderschap is 99% wat je opbouwt met een kind en 1% de donatie.

Alimentatie blijft volgens mij zoals het is. Het blijft juridisch volgens mij jouw kind. En de donateur hoeft volgens mij niet mee te betalen. Maar mijn tip: maak er geen geldkwestie van.
  woensdag 22 augustus 2018 @ 11:58:22 #69
64831 2NutZ
Non-profit paardenstylist.
pi_181368838
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:52 schreef Hi_flyer het volgende:

[..]

Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....

De vraag is wat de consequenties zijn als hij niet van mij is. Het is een SCHAT van een driejarig jochie en ik wil hem zeker niet kwijt. Ik blijf recht op omgang houden; hoe het met alimentatie zit weet ik niet, maar van mij mag ze dan aankloppen bij de biologische vader. Die heeft ze natuurlijk al snel uit haar leventje verbannen en as we speak wordt ze uit elkaar getrokken op een Spaans strand, terwijl ik de kinderen heb...

Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen. :'(
Ongelooflijk om te lezen man, lijkt me echt heel erg.
Ik zou het ook niet weten inderdaad. Voor jou is het wel gewoon je kind.

Ik wil je in elk geval heel veel sterkte wensen. Dit verdient echt niemand.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
pi_181368852
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:52 schreef Hi_flyer het volgende:
Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen. :'(
Je mag dan misschien wel niet de biologische vader zijn (wat kan). Veel belangrijker (en van veel meer betekenis) is dat je een goede psychologische vader probeert te zijn. Door van het kind te houden, ervoor te zorgen, het lief te hebben, etc.

Bij vrienden van ons, was de man onvruchtbaar, hij is ook niet de biologische papa van zijn kind (zijn vrouw is bevrucht met zaad van een donor). Echter is hij psychologisch wel een super papa, vind ik. En voor een kind is dat laatste het belangrijkste. Geloof me vrij.

En die biologische papa (moest jij het niet zijn) zoeken ze later misschien wel eens op. Gewoon om dat stukje in zichzelf te sluiten (inzake hun identiteit). Maar veel betekenis heeft dat niet. Betekenis groeit. In het zorgen voor elkaar. Het voelen voor elkaar.

Dus kop op man. Laat je niet kisten!
Ok ?

Try to shine again.
You can do it.

Yes, we can ;) :)
  Vis een optie? woensdag 22 augustus 2018 @ 12:02:54 #71
70532 loveli
N
pi_181368967
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:58 schreef JustTalkLove het volgende:

[..]

Je mag dan misschien wel niet de biologische vader zijn (wat kan). Veel belangrijker (en van veel meer betekenis) is dat je een goede psychologische vader probeert te zijn. Door van het kind te houden, ervoor te zorgen, het lief te hebben, etc.

Bij vrienden van ons, was de man onvruchtbaar, hij is ook niet de biologische papa van zijn kind (zijn vrouw is bevrucht met zaad van een donor). Echter is hij psychologisch wel een super papa, vind ik. En voor een kind is dat laatste het belangrijkste. Geloof me vrij.

En die biologische papa (moest jij het niet zijn) zoeken ze later misschien wel eens op. Gewoon om dat stukje in zichzelf te sluiten (inzake hun identiteit). Maar veel betekenis heeft dat niet. Betekenis groeit. In het zorgen voor elkaar. Het voelen voor elkaar.

Dus kop op man. Laat je niet kisten!
Ok ?

Try to shine again.
You can do it.

Yes, we can ;) :)
Jij blaat een hoop over een situatie waarvan je geen flauw idee hebt hoe je zou reageren als je er zelf in zat. Serieus, waar haal je het vandaan?
crap in = crap out
pi_181369051
quote:
13s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:36 schreef AlwaysHappy het volgende:
Niet alle reacties gelezen, maar het gras is altijd groener aan de andere kant TS. In bijna elke relatie wordt dat intense verliefdheidsgevoel wel minder na verloop van tijd. Je zoekt gewoon een excuus om maar vreemd te kunnen gaan. Als je echt bij je partner weg zou gaan dan zou dat verliefde gevoel ook in die relatie na verloop van tijd afnemen. Je houdt nog van je partner (zeg je tenminste, ik geloof er geen reet van, anders doe je zoiets niet, maar dat terzijde) en houden van is veel belangrijker op de lange termijn dan de intense spanning dat je vaak ervaart aan het begin van een relatie.

Verder helemaal eens met de post van Hi_Flyer boven me. Je hebt geen idee wat je aanricht, je probeert het goed te praten en ik zie totaal geen spijt voor je daden. Als je echt spijt had gehad dan zou je het hem ondertussen verteld hebben. Je had wel de ballen om hem te bedriegen, maar hem in vertrouwen nemen durf je vervolgens niet. Als je echt van je partner zou houden dan zou het niet eens in je opkomen om vreemd te gaan (al helemaal niet zo lang!) en dan zou het niet eens in je opkomen om er zo lang over te liegen.

Ik hoop echt dat je partner wordt ingelicht door iemand. Damn.
Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.
pi_181369168
quote:
1s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 12:02 schreef loveli het volgende:
Jij blaat een hoop over een situatie waarvan je geen flauw idee hebt hoe je zou reageren als je er zelf in zat. Serieus, waar haal je het vandaan?
Beste kun je de betreffende persoon hierop laten antwoorden a.u.b. Jouw geblaat is hiervoor ook niet nodig. ;) Waar haal jij dat vandaan ? (retorische vraag)
pi_181369248
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 12:05 schreef Chai het volgende:
Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.
Ja, dat mis ik ook (in dit verhaal). Hij ziet haar graag. Ook de seksuele aantrekkingskracht is er voor hem nog. Maar ja, is dat voldoende voor haar ? De liefde is daarin soms een moeilijk vraagstuk. Hoe minder mensen van die liefde verwachten, hoe beter eigenlijk (vind ik). Maar ja, dat verkoop je niet zo gemakkelijk. In onze shopcultuur ;)
pi_181369254
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 12:05 schreef Chai het volgende:

[..]

Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.
Haar vraag is 'wat moet ik doen'. Daarvoor zijn de gevoelens van haar vriend natuurlijk alleen relevant als die de relatie wil beëindigen, omdat je nu eenmaal niet alleen door kan gaan met een relatie.

Ik snap het allemaal, vreemdgaan is net fraai en je kan er iemand ongelofelijk veel pijn mee doen. Maar voor haar vraag is het niet zo heel belangrijk wat de fokgemeente er allemaal van vindt. Dat is al lang en breed bekend: vreemdgaan wordt hier al snel gezien op het niveau moord en doodslag. Ik chargeer nu een klein beetje, maar ach, waarom ook niet.
pi_181369301
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 12:05 schreef Chai het volgende:

[..]

Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.
Precies. Ze wil en rond kunnen neuken en een stabiele partner hebben bij wie ze terecht kan. En nu het dan allemaal toch weer minder rooskleurig is als het lijkt want ja, hè, die leugen is toch wel wat zwaar, dan moet er een professional komen om te helpen deze balletjes hoog te houden.

:')
pi_181369513
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 12:12 schreef VEM2012 het volgende:
Ik snap het allemaal, vreemdgaan is net fraai en je kan er iemand ongelofelijk veel pijn mee doen. Maar voor haar vraag is het niet zo heel belangrijk wat de fokgemeente er allemaal van vindt. Dat is al lang en breed bekend: vreemdgaan wordt hier al snel gezien op het niveau moord en doodslag. Ik chargeer nu een klein beetje, maar ach, waarom ook niet.
Je zal niet (ipv net) bedoelen. Niet fraai ;) En ja, mooi verwoord. Maar klopt. Vreemdgaan (dat stond ook in die boeken van Ester Perel te lezen) is echt wel de zonde nummer één. Begrijpelijk. Omdat dit heel pijnlijk aanvoelt voor ons ego. Tenslotte zitten we daar zelf (met heel onze ziel) ook in verbonden. In dat gevoel voor die ander. Liefde deelt, versmelt. Dus ja, geen wonder dat je dan ferme onthechtingspijnen kan krijgen en bijhorende reacties.

Indien mogelijk (maar dit is een levenskunst) kun je proberen om de liefde wat meer te onthechten. Wees niet jaloers, maar wees bv blij, wanneer je vriend/vriendin aandacht van een andere persoon krijgt. Wees blij dat ze gelukkig is, dat ze straalt. Ook al heeft ze jouw daarvoor niet altijd nodig. Dat elkaar "kunnen" loslaten, laat wat meer ademruimte toe. Zodat je niet te verstikkend gaat samenleven.

Natuurlijk werkt "vertrouwen" in twee richtingen. Je kan het zelf wel "geven". Maar daarom niet altijd ook van de ander (in diezelfde mate) "krijgen".

Liefde probeer open te zijn. Ook in moeilijke tijden. Natuurlijk moet de TS ergens zelf weten wat ze precies wilt in haar leven. Maar dat weer ze niet goed (merk ik). Gezien haar identiteitscrisis. Haar verliefdheid, haar passie (seks, aantrekking). Ergens is/loopt ze verdeeld. Tussen eros en liefde. Tussen haar zelf en de anderen. Bij een psycholoog (of via verhalen hier) hoopt ze meer duidelijk daarin te vinden. Maar niemand anders kan haar die antwoorden bieden. Want dit gaat om haar zelf. Haar "bewust" zijn. Haar zijn. Wij zijn die ander niet. Wij kennen die ander niet. Je kan enkel jezelf leren kennen. Zo goed als mogelijk.

Dus ja.
Wat nu ?

Keuzes zullen er hoe dan ook gemaakt moeten worden (vertel ik het, blijf ik zwijgen).
En sommige keuzes werden al gemaakt (waarvan enkel de gevolgen zich nog verder moeten voltrekken).

Hoe dan ook, speelt er momenteel een heel energieveld in haar. Van van alles. Dat lees je ook duidelijk, in haar reacties. Hoe haar gevoel, hoe haar gedachten dwalen. Verloren lopen. Op zoek zijn. Op zoek naar... zichzelf. (een identiteitscrisis dus)
pi_181369606
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 12:22 schreef JustTalkLove het volgende:

[..]

Je zal niet (ipv net) bedoelen. Niet fraai ;) En ja, mooi verwoord. Maar klopt. Vreemdgaan (dat stond ook in die boeken van Ester Perel te lezen) is echt wel de zonde nummer één. Begrijpelijk. Omdat dit heel pijnlijk aanvoelt voor ons ego. Tenslotte zitten we daar zelf (met heel onze ziel) ook in verbonden. In dat gevoel voor die ander. Liefde deelt, versmelt. Dus ja, geen wonder dat je dan ferme onthechtingspijnen kan krijgen en bijhorende reacties.

Indien mogelijk (maar dit is een levenskunst) kun je proberen om de liefde wat meer te onthechten. Wees niet jaloers, maar wees bv blij, wanneer je vriend/vriendin aandacht van een andere persoon krijgt. Wees blij dat ze gelukkig is, dat ze straalt. Ook al heeft ze jouw daarvoor niet altijd nodig. Dat elkaar "kunnen" loslaten, laat wat meer ademruimte toe. Zodat je niet te verstikkend gaat samenleven.

Natuurlijk werkt "vertrouwen" in twee richtingen. Je kan het zelf wel "geven". Maar daarom niet altijd ook van de ander (in diezelfde mate) "krijgen".

Liefde probeer open te zijn. Ook in moeilijke tijden. Natuurlijk moet de TS ergens zelf weten wat ze precies wilt in haar leven. Maar dat weer ze niet goed (merk ik). Gezien haar identiteitscrisis. Haar verliefdheid, haar passie (seks, aantrekking). Ergens is/loopt ze verdeeld. Tussen eros en liefde. Tussen haar zelf en de anderen. Bij een psycholoog (of via verhalen hier) hoopt ze meer duidelijk daarin te vinden. Maar niemand anders kan haar die antwoorden bieden. Want dit gaat om haar zelf. Haar "bewust" zijn. Haar zijn. Wij zijn die ander niet. Wij kennen die ander niet. Je kan enkel jezelf leren kennen. Zo goed als mogelijk.

Dus ja.
Wat nu ?

Keuzes zullen er hoe dan ook gemaakt moeten worden (vertel ik het, blijf ik zwijgen).
En sommige keuzes werden al gemaakt (waarvan enkel de gevolgen zich nog verder moeten voltrekken).

Hoe dan ook, speelt er momenteel een heel energieveld in haar. Van van alles. Dat lees je ook duidelijk, in haar reacties. Hoe haar gevoel, hoe haar gedachten dwalen. Verloren lopen. Op zoek zijn. Op zoek naar... zichzelf. (een identiteitscrisis dus)
Juist..
Kan iemand dit even vertalen?
pi_181369745
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 12:22 schreef JustTalkLove het volgende:

Indien mogelijk (maar dit is een levenskunst) kun je proberen om de liefde wat meer te onthechten. Wees niet jaloers, maar wees bv blij, wanneer je vriend/vriendin aandacht van een andere persoon krijgt. Wees blij dat ze gelukkig is, dat ze straalt. Ook al heeft ze jouw daarvoor niet altijd nodig. Dat elkaar "kunnen" loslaten, laat wat meer ademruimte toe. Zodat je niet te verstikkend gaat samenleven.
Voor de meeste mensen gaat dit tegen hun kernwaarden in. Misschien niet direct dat ze aandacht krijgen, maar wel dat ze daarop ingaan. En laten we wel zijn, als ze met een ander een connectie gaan krijgen is dat per definitie wel een risico voor de bestaande relatie.

Nou zie ik dat zelf niet als zo'n probleem (als iemand mij beu is moet die vooral weggaan), maar de meeste mensen leggen toch op zekere hoogte een claim op hun partner. Ook dat is overigens een risico voor de bestaande relatie.
  Vis een optie? woensdag 22 augustus 2018 @ 12:31:10 #80
70532 loveli
N
pi_181369755
quote:
1s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 12:24 schreef T-D het volgende:

[..]

Juist..
Kan iemand dit even vertalen?
Vreemdgaan is bad, mkay?
crap in = crap out
pi_181369863
quote:
1s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 12:31 schreef loveli het volgende:

[..]

Vreemdgaan is bad, mkay?
Ja dat snapt deze vreemdganger ook nog wel.
Beter eerst de ene relatie beëindigen en dan pas door gaan
pi_181370576
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 12:30 schreef VEM2012 het volgende:
Voor de meeste mensen gaat dit tegen hun kernwaarden in. Misschien niet direct dat ze aandacht krijgen, maar wel dat ze daarop ingaan. En laten we wel zijn, als ze met een ander een connectie gaan krijgen is dat per definitie wel een risico voor de bestaande relatie.

Nou zie ik dat zelf niet als zo'n probleem (als iemand mij beu is moet die vooral weggaan), maar de meeste mensen leggen toch op zekere hoogte een claim op hun partner. Ook dat is overigens een risico voor de bestaande relatie.
Klopt. Wat het ook moeilijk maakt.

Ben je te claimend (verstikkend, jaloers, etc.) leg je mogelijk een hypotheek op je relatie. Ben je te vertrouwend (je laat haar vrij, los, veel toe) gaat je relatie mogelijks ook om zeep (bv ze wordt verliefd op een ander).

Ik pleit hierbij (zelf) liever voor de OPENHEID. Bv vind je die andere vrouw/man sexy. Vertel het aan je partner. Heb je zin om het eens met een ander iemand te doen (is dat een fantasie van je). Vertel het aan je partner. Vind je de seks niet meer zo spannend (leuk). Vertel het aan je partner. Door het te vertellen, open je een CREATIEVE mogelijkheid hierover samen na te denken. Al kan misschien niet ieder mens (of ieder daar altijd) zo gemakkelijk mee omgaan. Dat kan. Maar wat is het alternatief ? Dat is er niet (volgens mij)

Immers, als je het niet vertelt (verzwijgt voor je partner, om wat voor reden ook, je wilt hem/haar niet kwetsen, daarmee lastig vallen, etc), dan blijft jouw probleem (en verlangen, want veel problemen komen voort uit "verlangens") wel bestaan. Dat is daarmee nog niet van de baan. En dan zoekt dit probleem van zelf wel een uitweg. Je gaat vreemd, je doet het achter de rug, je liegt (ben niet helemaal eerlijk). Waardoor heel de AUTHENTICITEIT uit de relatie verdwijnt. Je relatie (en dus ook je liefde) wordt ONECHTER. Meer een leugen, schone schijn. Dat kan er allemaal mooi en fraai uitzien als één of ander plaatje (kiekje op Facebook, Instagram, etc). Echter is het onecht, een leugen. Niet de hele waarheid. Wat het liefdeloos maakt (vind ik). Liefde is echt, niet onecht. Liefde is open. Niet gesloten.

Dat wij mensen voor een stuk graag leven in onze eigen illusies (leugens), dat we daar zelf allemaal verhaaltjes (allerlei rationalisaties in ons zelf, oordelen over de ander, de situatie, etc) bij verzinnen, begrijp ik. Dat maakt het beter verteerbaar voor ons zelf. Maar daarom nog niet ok. Tot het ideaal om voor ogen te houden. Als ideaal (filosofisch) dien je voor het best mogelijke te gaan (vind ik). Niet voor minder.

Voor mezelf (ik kan enkel voor mezelf spreken) is dat OPENHEID. Wees echt, wees jezelf. Vertel wat je voelt, wat je leuk vindt. Oordeel niet teveel over een ander. Laat die ander ook ergens zichzelf zijn (als dat lukt). Maar praat vanuit jezelf, over jezelf. En wie weet, ontstaan er wel nieuwe opportuniteiten, nieuwe mogelijkheden, nieuwe kansen, nieuwe ontmoetingen, nieuwe liefdes, nieuwe vriendschappen, etc.

Maar enkel door ECHT te zijn, vind ik.
Misschien hamer ik daar zelf soms wat te hard op (dat kan).

Maar tracht authentiek te zijn.
Welke keuze heb je anders ?

Natuurlijk (eventjes terugkoppelend naar TS) om authentiek te zijn, moet je jezelf goed kennen. Weten wat je wilt. En bijgevolg ook de juiste keuzes daarin nemen. Sommige mensen vinden het niet erg om een klootzak te zijn. Om gemeen te doen (om totaal geen rekening met anderen te houden, die ander interessant hun niet, die is maar een middel, gebruiksvoorwerp, voor hun EIGEN verlangen). Zulke mensen bestaan (ik noem die soms psychopaten). Ze missen empathie en dat is dodelijk. Dodelijk vervelend ook. Andere mensen (die geen klootzak zijn, die andere niet willen gebruiken, die een luisterend oor hebben, een goed hart, geweten, etc) worden dan weer door die 'slechte' mensen soms gebruikt en misbruikt. En laten dat gebruik (in de naam van de liefde, voor het verlangen van de ANDER) soms teveel toe. Ook dat is niet goed.

Het is in dat midden dat de "waarheid" ligt. Dat nul referentiepunt.
Maar ja, hoe geraak je daar als mens ? Of als koppel ?

Dat midden tussen voor jezelf opkomen en met de ander rekening houden.
Tussen voor jezelf leven en jezelf tekort doen.

TS doet momenteel haar vriend tekort, door te liegen, bedriegen, etc. Haar geweten speelt ook op. Ze wil die goede vriend die ze heeft niet kwijt. Al is ze daar niet zo goed mee omgegaan. En dat besef ze ook. Ze is bezig met schoon schip te maken (het contact met die ander, ex-collega volledig te verbreken). Ze is bezig terug haar zelf te vinden. Wat een goede zaak is...

Maar wat met die passie (haar verlangen naar spannende en goede seks) ? Hoe ziet ze dat ? Kan ze vrede nemen met wat minder seksuele spanning, seksuele aandacht ? Of niet. Dat is aan haar om over na te denken. Ipv te denken dat haar vriend boos zal zijn of de relatie misschien met haar zal verbreken (wat terug vooral op haar zelf slaat, haar eigen belang). Kan ze ook eens proberen nadenken, hoe haar vriend zich hierbij zou voelen. Stoort haar dat niet ? Dat hij bv verdriet kan hebben. Enorm veel verdriet (en daardoor dus ook boos kan worden, als gevolg van de wonde, de kwetsuur). Die empathie voor zijn gevoelens. Dat mis ik bij haar. Heb ik van TS ook nog geen antwoord op gelezen. Het gaat voornamelijk om haar zelf. Wat zij wilt (of niet kwijt wilt). Wat zij nodig heeft, etc.

Dus in zekere zin (allemaal) vrij narcistisch. Narcistische liefde.
Maar dat is geen echte liefde. Want narcisme is niet totaal.
Is (in hoofdzaak) op zichzelf gericht. Niet (ook eens) op de ander.

Tot zover mijn perceptie.
In deze soap ;)

[ Bericht 0% gewijzigd door JustTalkLove op 22-08-2018 13:16:02 ]
  woensdag 22 augustus 2018 @ 13:16:35 #83
64831 2NutZ
Non-profit paardenstylist.
pi_181370720
Zijn er trouwens echt mensen die al die lappen met psyhcose wartaal lezen?
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
pi_181370752
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:16 schreef 2NutZ het volgende:
Zijn er trouwens echt mensen die al die lappen met psyhcose wartaal lezen?
Ja ik.
pi_181370761
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:16 schreef 2NutZ het volgende:
Zijn er trouwens echt mensen die al die lappen met psyhcose wartaal lezen?
TS
  woensdag 22 augustus 2018 @ 13:17:45 #86
64831 2NutZ
Non-profit paardenstylist.
pi_181370764
quote:
1s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:17 schreef T-D het volgende:

[..]

Ja ik.
Gecondoleerd.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
pi_181370799
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:17 schreef 2NutZ het volgende:

[..]

Gecondoleerd.
Hoe lang gaat TS het nog verzwijgen voor dr vriend denk je?
  woensdag 22 augustus 2018 @ 13:19:51 #88
64831 2NutZ
Non-profit paardenstylist.
pi_181370824
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:19 schreef Frozen-assassin het volgende:

[..]

Hoe lang gaat TS het nog verzwijgen voor dr vriend denk je?
Als het geen troll is dan denk ik dat ze voor haar eigen geluk kiest en dit nooit verteld.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
pi_181371004
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:19 schreef 2NutZ het volgende:

[..]

Als het geen troll is dan denk ik dat ze voor haar eigen geluk kiest en dit nooit verteld.
Nee joh, die staat al op het punt van breken, al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel.
Uit ervaring weet ik dat het te lang verzwijgen de zaak alleen maar erger maakt.
  woensdag 22 augustus 2018 @ 13:27:54 #90
64831 2NutZ
Non-profit paardenstylist.
pi_181371023
quote:
1s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:26 schreef T-D het volgende:

[..]

Nee joh, die staat al op het punt van breken, al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel.
Uit ervaring weet ik dat het te lang verzwijgen de zaak alleen maar erger maakt.
Als ze hier nog reageert zullen we dat vanzelf zien maar ik denk dat je beter over TS denkt dan dat ze is en verdient. Maar ieder zijn ding. Ik heb wel het gevoel dat ik redelijke mensenkennis heb.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
pi_181371036
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:16 schreef 2NutZ het volgende:
Zijn er trouwens echt mensen die al die lappen met psyhcose wartaal lezen?
Er worden een paar open deuren ingetrapt afgewisseld met nog onzinniger geneuzel.
pi_181371087
Kan iemand die lappen tekst even tot een kernzin samenvatten.
pi_181371111
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:57 schreef VEM2012 het volgende:

[..]

Vaderschap is 99% wat je opbouwt met een kind en 1% de donatie.
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 11:58 schreef JustTalkLove het volgende:

[..]

Je mag dan misschien wel niet de biologische vader zijn (wat kan). Veel belangrijker (en van veel meer betekenis) is dat je een goede psychologische vader probeert te zijn. Door van het kind te houden, ervoor te zorgen, het lief te hebben, etc.

En die biologische papa (moest jij het niet zijn) zoeken ze later misschien wel eens op. Gewoon om dat stukje in zichzelf te sluiten (inzake hun identiteit). Maar veel betekenis heeft dat niet. Betekenis groeit. In het zorgen voor elkaar. Het voelen voor elkaar.
Uit ervaring kan ik zeggen dat jullie gelijk hebben, in mijn situatie in ieder geval wel.
Mijn moeder is hertrouwd toen ik nog niet eens op de kleuterschool zat en de man die mij opgevoed heeft heb ik altijd beschouwd als mijn vader.
Ik hield van hem, hij zorgde goed voor ons en het voelde gewoon helemaal compleet.
Ook op latere leeftijd nog.

Mijn biologische vader heb ik voor het eerst ontmoet toen ik 26 was, dat wilde ik zelf.
Inderdaad die nieuwsgierigheid waar JTL het al over had.
Die vent was echt een eikel, details zal ik jullie besparen want dat is helemaal offtopic.
Hij eiste zelfs min of meer dat ik hem "pa" noemde, Hahahahaaa!! Vergeet het maar!

Heb ik ook tegen hem gezegd: "Een vader is een man die voor zijn kinderen zorgt dus mijn vader woont in <insert woonplaats>, jij bent gewoon Henk.
Na 2 weken bij hem gelogeerd te hebben (was in Canada dus ff heen en weer in een dagje zat er niet in) heb ik hem nooit meer gezien of gesproken en ook totaal geen behoefte aan gehad.
Want zoals jullie terecht zeggen: 99% van het vaderschap is het opvoeden en de emotionele band met het kind, doneren de rest.

quote:
1s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 12:02 schreef loveli het volgende:

[..]

Jij blaat een hoop over een situatie waarvan je geen flauw idee hebt hoe je zou reageren als je er zelf in zat. Serieus, waar haal je het vandaan?
Ken jij zijn situatie dan? Hij heeft wel gelijk.

@TS: Ik vind dat je dit veel te lang laat slepen.
De reden dat je niet kunt slapen is omdat je een groot geheim met je meedraagt, iets wat je zelf veroorzaakt hebt en verzwijgt tegenover je partner.
En waarom lezen we alleen maar hoe beroerd en vervelend is voor jou? Is er dan geen enkel stukje empathie voor je vriend?
Ik vermoed van niet, anders zou je hem niet al zo lang aan het bedonderen en vernederen zijn.

Vertel het hem, wat de uitslag van dat gesprek ook mag worden: Het schept duidelijkheid en je vriend heeft er recht op!
Stukje terug gaf ik je nog een beetje morele steun maar nu ik meer gelezen heb is dat wel verdwenen.
Egoïstisch en achterbaks zijn de 1e 2 woorden die nu in me opkomen.
pi_181371140
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:19 schreef 2NutZ het volgende:

[..]

Als het geen troll is dan denk ik dat ze voor haar eigen geluk kiest en dit nooit verteld.
Als ze een punt achter de relatie gaat zetten en haar vriend komt nooit achter het bedrog is het op zich ook een keuze voor zijn geluk. Dan is die jongen van haar af zonder dat hij hoeft te twijfelen aan zijn realiteitszin en hij problemen krijgt met anderen vertrouwen.

Echter, zo proactief zal ze niet zijn op korte termijn, want ze houdt nog teveel van hem en moet eerst even haar affaire verwerken en dan is een shoulder to cry on ook nog wel fijn.

Bovendien zal hij ook wel voelen dat er meer achter die relatiebreuk zit dan TS toegeeft en zich alsnog bedrogen voelen ondanks dat hij niet precies hoe en wat.
  woensdag 22 augustus 2018 @ 13:34:50 #95
64831 2NutZ
Non-profit paardenstylist.
pi_181371205
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:32 schreef Chai het volgende:

[..]

Als ze een punt achter de relatie gaat zetten en haar vriend komt nooit achter het bedrog is het op zich ook een keuze voor zijn geluk. Dan is die jongen van haar af zonder dat hij hoeft te twijfelen aan zijn realiteitszin en hij problemen krijgt met anderen vertrouwen.

Echter, zo proactief zal ze niet zijn op korte termijn, want ze houdt nog teveel van hem en moet eerst even haar affaire verwerken en dan is een shoulder to cry on ook nog wel fijn.

Bovendien zal hij ook wel voelen dat er meer achter die relatiebreuk zit dan TS toegeeft en zich alsnog bedrogen voelen ondanks dat hij niet precies hoe en wat.
Helemaal mee eens maar zoals je zelf al zegt zo steekt zij niet in elkaar (denk ik ook) dus dat zal zij nooit doen, zij heeft er immers niet veel aan.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
pi_181371315
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:27 schreef 2NutZ het volgende:
Als ze hier nog reageert zullen we dat vanzelf zien maar ik denk dat je beter over TS denkt dan dat ze is en verdient. Maar ieder zijn ding. Ik heb wel het gevoel dat ik redelijke mensenkennis heb.
Ja, zoals dat ik psychotisch ben ;) Ik zou iets minder op mezelf proberen stoefen (als ik jou was) ;) Of was dit sarcastisch bedoelt. ;)

quote:
1s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:26 schreef T-D het volgende:
Nee joh, die staat al op het punt van breken, al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel. Uit ervaring weet ik dat het te lang verzwijgen de zaak alleen maar erger maakt.
Klopt. Dat schuldgevoel leeft ook in haar (en zit ze mee). Het is ook moeilijk om authentiek "jezelf" te blijven (de liefde van een ander te beantwoorden) wetende dat je zelf iets gedaan hebt, wat niet zo lief is. Dat vreet toch aan een mens (denk ik). Tenzij je geen mens meer bent. Maar een bullebak zoals Trump. Dat kan ook natuurlijk. Ik denk niet dat die man veel last van zijn geweten heeft. Maar bon, dit is maar een blinde (en stomme) gok. Ik ken die man niet.
  woensdag 22 augustus 2018 @ 13:41:10 #97
64831 2NutZ
Non-profit paardenstylist.
pi_181371368
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:39 schreef JustTalkLove het volgende:

[..]

Ja, zoals dat ik psychotisch ben ;) Ik zou iets minder op mezelf proberen stoefen (als ik jou was) ;) Of was dit sarcastisch bedoelt. ;)

[..]

Klopt. Dat schuldgevoel leeft ook in haar (en zit ze mee). Het is ook moeilijk om authentiek "jezelf" te blijven (de liefde van een ander te beantwoorden) wetende dat je zelf iets gedaan hebt, wat niet zo lief is. Dat vreet toch aan een mens (denk ik). Tenzij je geen mens meer bent. Maar een bullebak zoals Trump. Dat kan ook natuurlijk. Ik denk niet dat die man veel last van zijn geweten heeft. Maar bon, dit is maar een blinde (en stomme) gok. Ik ken die man niet.
;)
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
pi_181371448
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:39 schreef JustTalkLove het volgende:

[..]

Ja, zoals dat ik psychotisch ben ;) Ik zou iets minder op mezelf proberen stoefen (als ik jou was) ;) Of was dit sarcastisch bedoelt. ;)

[..]

Klopt. Dat schuldgevoel leeft ook in haar (en zit ze mee). Het is ook moeilijk om authentiek "jezelf" te blijven (de liefde van een ander te beantwoorden) wetende dat je zelf iets gedaan hebt, wat niet zo lief is. Dat vreet toch aan een mens (denk ik). Tenzij je geen mens meer bent. Maar een bullebak zoals Trump. Dat kan ook natuurlijk. Ik denk niet dat die man veel last van zijn geweten heeft. Maar bon, dit is maar een blinde (en stomme) gok. Ik ken die man niet.
Dat klopt, vreemdgaan is nu eenmaal makkelijker als je thuis een lul van een vent of een bitcherige vrouw hebt.
Maar dat is bij ts niet echt het geval lees ik.
Ik had zo'n bitcherige vrouw, ben vreemdgegaan en bedacht me achteraf dat ik haar veel eerder had moeten dumpen. Vreemdgaan is dus niet altijd kommer en kwel, het is lullig tegenover de bedrogen partner maar ik zie toch vaak dat de relatie al niet helemaal goed zat.
pi_181371578
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:31 schreef vannelle het volgende:
Uit ervaring kan ik zeggen dat jullie gelijk hebben, in mijn situatie in ieder geval wel.
Mijn moeder is hertrouwd toen ik nog niet eens op de kleuterschool zat en de man die mij opgevoed heeft heb ik altijd beschouwd als mijn vader.
Ik hield van hem, hij zorgde goed voor ons en het voelde gewoon helemaal compleet.
Ook op latere leeftijd nog.

Mijn biologische vader heb ik voor het eerst ontmoet toen ik 26 was, dat wilde ik zelf.
Inderdaad die nieuwsgierigheid waar JTL het al over had.
Die vent was echt een eikel, details zal ik jullie besparen want dat is helemaal offtopic.
Hij eiste zelfs min of meer dat ik hem "pa" noemde, Hahahahaaa!! Vergeet het maar!

Heb ik ook tegen hem gezegd: "Een vader is een man die voor zijn kinderen zorgt dus mijn vader woont in <insert woonplaats>, jij bent gewoon Henk.
Na 2 weken bij hem gelogeerd te hebben (was in Canada dus ff heen en weer in een dagje zat er niet in) heb ik hem nooit meer gezien of gesproken en ook totaal geen behoefte aan gehad.
Want zoals jullie terecht zeggen: 99% van het vaderschap is het opvoeden en de emotionele band met het kind, doneren de rest.
Bedankt voor je verhaal. Mooi om te lezen. Daar geniet ik van. Omdat het over de liefde gaat. Echte liefde. Liefde is inderdaad wat iemand voor je gedaan heeft, betekent heeft, voor je zorgt, etc. Dat is psychologisch die liefde. En dat gaat heel diep. Kan heel diep gaan. En is ook wat telt. En niet die klootzakken (biologisch of niet). Dat is onzin. Die onecht is. Dat is lelijk. Narcistisch, egoïstisch, psychopathisch, 'what's in a name", dat maakt niet uit. Dat is lelijk.

Ik zag gisteren een TED filmpje van Frans De Waal (Schitterend man en een Nederlander ! Geen Belg, iemand waar jullie echt trots mogen op zijn, als Nederlanders) over de Alfaman/vrouw. Een alfaman/vrouw in het dierenrijk is geen bullebak (iemand met een grote kleffe, vuil spuwende bek). Nee, het merendeel van de alfamannen (bij de chimpansees) en alfavrouwen (bij de bonobo's, zwaaien de vrouwen de plak, dat is een matriarchaat) in het dierenrijk zijn zeer EMPATHISCH. Ze dragen zorg voor de groep (ook de underdogs, de zwakkeren, dat maakt hen geliefd en versterkt hun positie). Al zijn sommige alfamannen/vrouwen ook wel eens een bullebak (dat komt ook voor, of kijk nu naar Amerika, wie daar op de troon geraakt is ;) ) Maar (en dit is wetenschappelijk onderzocht) in de meerderheid van de gevallen zijn het zeer EMPATHISCHE leiders. Alfa man/vrouw betekent leider, geen bullebak. Zo ja, beledig je de chimpansees en bonobo's hiermee. Die Frans De Waal toch. Grapjas ;)



[ Bericht 5% gewijzigd door JustTalkLove op 22-08-2018 14:22:24 ]
pi_181371771
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:32 schreef Chai het volgende:
Als ze een punt achter de relatie gaat zetten en haar vriend komt nooit achter het bedrog is het op zich ook een keuze voor zijn geluk.
Ik vind dit een vreemde zin van je. Vind je dit zelf ook niet ? Hoe kun jij nu kiezen voor iemand anders zijn geluk ? In jouw naam. Voor het geluk van de ander. Is dat niet wat vreemd ? ... Alsof jij zou weten wat er goed zou zijn voor die ander. Dat weten we toch niet. We zijn die ander niet. Misschien is het juist slecht voor zijn geluk (dat hij het niet weet).

Ik vind het liefdevoller om die keuze aan de ander te laten. Liefde is de ander een keuze laten. Niet zijn/haar keuze ontnemen.
pi_181371817
quote:
1s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:44 schreef T-D het volgende:
Dat klopt, vreemdgaan is nu eenmaal makkelijker als je thuis een lul van een vent of een bitcherige vrouw hebt. Maar dat is bij ts niet echt het geval lees ik.
Ik had zo'n bitcherige vrouw, ben vreemdgegaan en bedacht me achteraf dat ik haar veel eerder had moeten dumpen. Vreemdgaan is dus niet altijd kommer en kwel, het is lullig tegenover de bedrogen partner maar ik zie toch vaak dat de relatie al niet helemaal goed zat.
Klopt. Niets aan toe te voegen. Verdorie toch ;) Waar zit TS eigenlijk ? ...
pi_181372290
quote:
0s.gif Op woensdag 22 augustus 2018 13:58 schreef JustTalkLove het volgende:

[..]

Ik vind dit een vreemde zin van je. Vind je dit zelf ook niet ? Hoe kun jij nu kiezen voor iemand anders zijn geluk ? In jouw naam. Voor het geluk van de ander. Is dat niet wat vreemd ? ... Alsof jij zou weten wat er goed zou zijn voor die ander. Dat weten we toch niet. We zijn die ander niet. Misschien is het juist slecht voor zijn geluk (dat hij het niet weet).

Ik vind het liefdevoller om die keuze aan de ander te laten. Liefde is de ander een keuze laten. Niet zijn/haar keuze ontnemen.
Het is dan ook hypothetisch, ik schets enkel een scenario waarbij TS' vriend er mogelijk beter uit zou komen door het niet te weten. In dat scenario is de keuze sowieso al gemaakt vanuit TS zelf (einde relatie), dus er is geen sprake meer van de keuze bij de ander laten.
En het wel vertellen betekent ook dat je voor de ander besluit dat hij het wel moet weten. Daarna kan hij immers niet meer kiezen dat hij het liever niet had geweten.

Verder geef ik in dezelfde post ook nog aan dat ik niet geloof dat het in de praktijk zo gunstig kan uitpakken of in ieder geval dat die kans minimaal is.
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')