Maar vervolgens stel jij op basis daarvan dat die aantrekkingskracht volledig weg is.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 08:50 schreef Puntenjager het volgende:
[..]
Ik heb idd niet de eerste 300 posts gelezen. En in de post die ik quote in dit deel, stelt TS wel degelijk dat ze eigenlijk niet zo héél erg heet meer wordt van haar vriend (en van die ander wèl).
Ik ben (heel toevallig) dit topic beginnen volgen. En weet enerzijds niet goed wat ik hiervan moet maken. Anderzijds ben ik ergens wat "hooked", zoals je in een goede soap hebt. Wij mensen drijven ergens op verhalen zeker ? "Spanning". Saai trekt ons niet zo... (geen idee)quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 21:07 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
Het is heel normaal, maar het maakt de relatie voor mij minder. Ik vond de seks eerst heel spannend. Nu vind ik het totaal niet meer spannend (vooral nadat we een poos samenwoonden werd het saaier). Ik heb vaker geen zin. Als we seks hebben voel ik mij, grof gezegd, minder opgewonden. Ik word moeilijker opgewonden. Waar ik eerst al opgewonden werd van iets heel kleins of dat ik ernaar verlangde om seks te hebben, heb ik dat nu echt niet meer bij hem. Ik merk dat het andersom bij hem niet zo is. Als we zoenen ofzo raakt hij al snel opgewonden, terwijl ik zoiets heb 'fijn hoor, maar krijg niet meteen zin in actie'. Ik kan knuffelen fijner vinden dan seks. Maar ik vind dat heel erg moeilijk om eerlijk toe te geven naar hem toe.
Misschien vind ik hem minder aantrekkelijk terwijl hij niet is veranderd. Misschien is het allemaal gewoontjes geworden tussen ons. Moeten we meer ons best doen? Hij is knap, er is niks mis met hem. Maar bij mijn oudcollega kan ik al gek worden van alleen zijn blik en z'n ogen. Heb ik bij mijn vriend ook wel als hij soms op een bepaalde manier naar me kijkt, maar bij mijn oud collega is het meteen raak. Het kan zijn dat ik mijn oudcollega gewoonweg veel aantrekkelijker vind. Hij is ook belachelijk knap en dan heb ik ook nog de emotionele klik met hem, waardoor ik eigenlijk alleen maar een verlangen heb naar intimiteit met hem. Als hij een kwal was had ik hem niet gemoeten. Maar naast die enorme aantrekkingskracht is er geestelijk ook een enorme klik.
Het gevoel wat ik voor die ander heb, moet ik zien terug te krijgen voor mijn vriend.
Poeh, heel eerlijk en vervelend om dit zo neer te zetten, maar dit is helaas mijn gevoel.
Bah bah.....en maar je vriend voorliegen en beledigen.....lekkere catch ben jij.quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 20:31 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
[..]
Dit hoef je niet meer te vragen, want je weet best dat ik het hem niet ga vertellen op dit moment.
Ik vind het wel prettig om mensen te lezen die hetzelfde hebben meegemaakt en hoe dat is verlopen.
We zijn direct nadat ze erachter kwam een paar dagen weg gegaan - vrij genomen, auto gepakt en even naar een andere omgeving. Daar veel gepraat en gepraat.quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 14:40 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
[..]
Hoe hebben jullie eraan gewerkt? Hoe reageerde je ex en waarom werkte het uiteindelijk toch niet?
Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je.quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 20:31 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
[..]
Dit hoef je niet meer te vragen, want je weet best dat ik het hem niet ga vertellen op dit moment.
Ik vind het wel prettig om mensen te lezen die hetzelfde hebben meegemaakt en hoe dat is verlopen.
Dude, je jongste is waarschijnlijk niet van jou? Dat is echt fucked up.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:23 schreef Hi_flyer het volgende:
[..]
Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je.
Ik heb twaalf jaar een relatie gehad met wat achteraf de grootste fout van mijn leven is geweest. Negen jaar zijn we getrouwd geweest en hebben we drie kinderen gekregen. De laatste 4,5 jaar is ze vreemd gegaan. Ik kwam erachter toen het 2,5 jaar aan de gang was en heb haar geconfronteerd. Met mijn stomme kop geloofde ik haar nog toen ze zei dat er nooit echt seks had plaatsgevonden en dat ze er echt echt mee zou stoppen. Nooit heeft ze ook maar de minste excuses aangeboden voor haar gedrag.
Eigenlijk wist ik daardoor dat ze het weer zou doen. Eenmaal een vreemdganger, altijd een vreemdganger. En ruim een jaar geleden was het weer precies hetzelfde liedje. Nog steeds met dezelfde gast. Ik kwam een dag eerder met de kinderen terug van vakantie ('s nachts gereden), dook het bed in en rook gelijk dat er een ander gelegen had. Toen was de maat wel vol.
Jij beseft niet wat je aanricht bij je partner. Geloof me, de kans is behoorlijk dat hij er toch een keer achter komt. Goede kans dat je medevreemdganger nu jij hem bruusk blokkeert een anoniem berichtje richting je vriend gaat sturen. Dan wordt het echt nog een stuk lastiger uit te leggen.
Men zal wel over me heen gaan vallen, maar het valt me toch op hoe vaak vreemdgaande vrouwen zo empathieloos/gewetenloos kunnen spreken over die daad. Ze lijken het vaak te zien als iets dat ze niet kunnen tegenhouden en dat je dat dan ook niet hoeft tegen te houden. Ik ben in mijn huwelijk heel veel onwijs knappe en intelligente vrouwen tegengekomen via mijn werk (universiteit), maar heb nooit de onbedwingbare behoefte gehad dat contact een bepaalde richting op te sturen. Wat ik wel deed, was open zijn richting mijn vrouw als er weer veel werd samengewerkt met een leuk collegaatje. Als je dat doet, is de spanning al voor een groot deel weg en haal je het ook niet snel meer in je hoofd om verder te gaan.
Er lijkt ook wel een vreemdgaancultuur zich te ontwikkelen door alle social media. Het is zoveel makkelijker geworden om met anderen in contact te komen en om zaken geheim te houden...
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht. Ik hoop echt dat je wat zelfreflectie ontwikkelt, want nu ben je gewoon een van die vele egocentrische vreemdgangers, die het niks boeit wat het voor je echte partner betekent.
Edit: Ohja, waarschijnlijk is mijn jongste niet eens van mij....
Gisteren stond er een aardige column in (volgens mij) de metro:
[ afbeelding ]
Sorry voor het beetje warrige verhaal; ik typ telkens een stukje tussen mijn werkzaamheden door.
Knap verwoord. En goed dit hier eens te plaatsen. Het perspectief van de ander (de persoon die bedrogen is).quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:23 schreef Hi_flyer het volgende:
Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je...
Damn man respect dat je dat hier post. Ik geloof alleen niet dat TS hier ook maar iets van aan gaat trekken gezien haar narcistische persoonlijkheid.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:23 schreef Hi_flyer het volgende:
[..]
Vooruit, dan heb ik hier nog een mooi verhaaltje voor je.
Ik heb twaalf jaar een relatie gehad met wat achteraf de grootste fout van mijn leven is geweest. Negen jaar zijn we getrouwd geweest en hebben we drie kinderen gekregen. De laatste 4,5 jaar is ze vreemd gegaan. Ik kwam erachter toen het 2,5 jaar aan de gang was en heb haar geconfronteerd. Met mijn stomme kop geloofde ik haar nog toen ze zei dat er nooit echt seks had plaatsgevonden en dat ze er echt echt mee zou stoppen. Nooit heeft ze ook maar de minste excuses aangeboden voor haar gedrag.
Eigenlijk wist ik daardoor dat ze het weer zou doen. Eenmaal een vreemdganger, altijd een vreemdganger. En ruim een jaar geleden was het weer precies hetzelfde liedje. Nog steeds met dezelfde gast. Ik kwam een dag eerder met de kinderen terug van vakantie ('s nachts gereden), dook het bed in en rook gelijk dat er een ander gelegen had. Toen was de maat wel vol.
Jij beseft niet wat je aanricht bij je partner. Geloof me, de kans is behoorlijk dat hij er toch een keer achter komt. Goede kans dat je medevreemdganger nu jij hem bruusk blokkeert een anoniem berichtje richting je vriend gaat sturen. Dan wordt het echt nog een stuk lastiger uit te leggen.
Men zal wel over me heen gaan vallen, maar het valt me toch op hoe vaak vreemdgaande vrouwen zo empathieloos/gewetenloos kunnen spreken over die daad. Ze lijken het vaak te zien als iets dat ze niet kunnen tegenhouden en dat je dat dan ook niet hoeft tegen te houden. Ik ben in mijn huwelijk heel veel onwijs knappe en intelligente vrouwen tegengekomen via mijn werk (universiteit), maar heb nooit de onbedwingbare behoefte gehad dat contact een bepaalde richting op te sturen. Wat ik wel deed, was open zijn richting mijn vrouw als er weer veel werd samengewerkt met een leuk collegaatje. Als je dat doet, is de spanning al voor een groot deel weg en haal je het ook niet snel meer in je hoofd om verder te gaan.
Er lijkt ook wel een vreemdgaancultuur zich te ontwikkelen door alle social media. Het is zoveel makkelijker geworden om met anderen in contact te komen en om zaken geheim te houden...
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht. Ik hoop echt dat je wat zelfreflectie ontwikkelt, want nu ben je gewoon een van die vele egocentrische vreemdgangers, die het niks boeit wat het voor je echte partner betekent.
Edit: Ohja, waarschijnlijk is mijn jongste niet eens van mij....
Gisteren stond er een aardige column in (volgens mij) de metro:
[ afbeelding ]
Sorry voor het beetje warrige verhaal; ik typ telkens een stukje tussen mijn werkzaamheden door.
Sluit ik me bij aan. Het is LIEFDELOOS wat ze doet. Ze zoekt manieren om haar "gedrag" ergens terug te rijmen (en lijmen) in haar zelf. Maar de schade (de "damage", zoals in die film) is reeds aangebracht.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:36 schreef AlwaysHappy het volgende:
Verder helemaal eens met de post van Hi_Flyer boven me. Je hebt geen idee wat je aanricht, je probeert het goed te praten en ik zie totaal geen spijt voor je daden. Als je echt spijt had gehad dan zou je het hem ondertussen verteld hebben. Je had wel de ballen om hem te bedriegen, maar hem in vertrouwen nemen durf je vervolgens niet. Als je echt van je partner zou houden dan zou het niet eens in je opkomen om vreemd te gaan (al helemaal niet zo lang!) en dan zou het niet eens in je opkomen om er zo lang over te liegen.
Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:44 schreef 2NutZ het volgende:
[..]
Damn man respect dat je dat hier post. Ik geloof alleen niet dat TS hier ook maar iets van aan gaat trekken gezien haar narcistische persoonlijkheid.
Misschien offtopic maar ga jij nog wat doen met dna gezien je opmerking over je jongste?
Als jij verlaten was voor die kerel had je je ook zo kut kunnen voelen. Sowieso was zij dan ook verder gegaan, had ze ook de kinderen gehad, de helft van jouw pensioen, alimentatie en jij een leeg huis.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:23 schreef Hi_flyer het volgende:
De hele situatie heeft mij echt flink beschadigd. Dacht ik eerst dat ik het nog redelijk snel kon verwerken, nu ben ik gewoon ronduit depressief. Zij gaat verder met haar leventje van rondneuken, heeft de kinderen, heeft de helft van mijn pensioen, heeft alimentatie en feitelijk heb ik niks, behalve een leeg huis en een kutgevoel dat ik zelf moet oplossen. DAT is wat jij ook aanricht.
Is dat kind geboren binnen jullie huwelijk?quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:52 schreef Hi_flyer het volgende:
[..]
Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....
De vraag is wat de consequenties zijn als hij niet van mij is. Het is een SCHAT van een driejarig jochie en ik wil hem zeker niet kwijt. Ik blijf recht op omgang houden; hoe het met alimentatie zit weet ik niet, maar van mij mag ze dan aankloppen bij de biologische vader. Die heeft ze natuurlijk al snel uit haar leventje verbannen en as we speak wordt ze uit elkaar getrokken op een Spaans strand, terwijl ik de kinderen heb...
Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen.
Ja, en binnen die 4,5 jaar vreemdgaan.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:54 schreef T-D het volgende:
[..]
Is dat kind geboren binnen jullie huwelijk?
Dan kom je waarschijnlijk niet onder die alimentatie uit.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:55 schreef Hi_flyer het volgende:
[..]
Ja, en binnen die 4,5 jaar vreemdgaan.
Vaderschap is 99% wat je opbouwt met een kind en 1% de donatie.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:52 schreef Hi_flyer het volgende:
Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....
De vraag is wat de consequenties zijn als hij niet van mij is. Het is een SCHAT van een driejarig jochie en ik wil hem zeker niet kwijt. Ik blijf recht op omgang houden; hoe het met alimentatie zit weet ik niet, maar van mij mag ze dan aankloppen bij de biologische vader. Die heeft ze natuurlijk al snel uit haar leventje verbannen en as we speak wordt ze uit elkaar getrokken op een Spaans strand, terwijl ik de kinderen heb...
Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen.
Ongelooflijk om te lezen man, lijkt me echt heel erg.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:52 schreef Hi_flyer het volgende:
[..]
Ik twijfel over wat ik ermee moet doen. Mijn moeder is heel resoluut en is er 95% van overtuigd dat hij niet van mij is. Combineer dat met dat ik nogal verrast was door de zwangerschap en mijn alarmbellen rinkelen....
De vraag is wat de consequenties zijn als hij niet van mij is. Het is een SCHAT van een driejarig jochie en ik wil hem zeker niet kwijt. Ik blijf recht op omgang houden; hoe het met alimentatie zit weet ik niet, maar van mij mag ze dan aankloppen bij de biologische vader. Die heeft ze natuurlijk al snel uit haar leventje verbannen en as we speak wordt ze uit elkaar getrokken op een Spaans strand, terwijl ik de kinderen heb...
Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen.
Je mag dan misschien wel niet de biologische vader zijn (wat kan). Veel belangrijker (en van veel meer betekenis) is dat je een goede psychologische vader probeert te zijn. Door van het kind te houden, ervoor te zorgen, het lief te hebben, etc.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:52 schreef Hi_flyer het volgende:
Ik zou het echt afschuwelijk vinden als hij niet van mij is en dat is wellicht ook de reden dat ik het niet echt durf om het te laten testen.
Jij blaat een hoop over een situatie waarvan je geen flauw idee hebt hoe je zou reageren als je er zelf in zat. Serieus, waar haal je het vandaan?quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:58 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
Je mag dan misschien wel niet de biologische vader zijn (wat kan). Veel belangrijker (en van veel meer betekenis) is dat je een goede psychologische vader probeert te zijn. Door van het kind te houden, ervoor te zorgen, het lief te hebben, etc.
Bij vrienden van ons, was de man onvruchtbaar, hij is ook niet de biologische papa van zijn kind (zijn vrouw is bevrucht met zaad van een donor). Echter is hij psychologisch wel een super papa, vind ik. En voor een kind is dat laatste het belangrijkste. Geloof me vrij.
En die biologische papa (moest jij het niet zijn) zoeken ze later misschien wel eens op. Gewoon om dat stukje in zichzelf te sluiten (inzake hun identiteit). Maar veel betekenis heeft dat niet. Betekenis groeit. In het zorgen voor elkaar. Het voelen voor elkaar.
Dus kop op man. Laat je niet kisten!
Ok ?
Try to shine again.
You can do it.
Yes, we can
Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:36 schreef AlwaysHappy het volgende:
Niet alle reacties gelezen, maar het gras is altijd groener aan de andere kant TS. In bijna elke relatie wordt dat intense verliefdheidsgevoel wel minder na verloop van tijd. Je zoekt gewoon een excuus om maar vreemd te kunnen gaan. Als je echt bij je partner weg zou gaan dan zou dat verliefde gevoel ook in die relatie na verloop van tijd afnemen. Je houdt nog van je partner (zeg je tenminste, ik geloof er geen reet van, anders doe je zoiets niet, maar dat terzijde) en houden van is veel belangrijker op de lange termijn dan de intense spanning dat je vaak ervaart aan het begin van een relatie.
Verder helemaal eens met de post van Hi_Flyer boven me. Je hebt geen idee wat je aanricht, je probeert het goed te praten en ik zie totaal geen spijt voor je daden. Als je echt spijt had gehad dan zou je het hem ondertussen verteld hebben. Je had wel de ballen om hem te bedriegen, maar hem in vertrouwen nemen durf je vervolgens niet. Als je echt van je partner zou houden dan zou het niet eens in je opkomen om vreemd te gaan (al helemaal niet zo lang!) en dan zou het niet eens in je opkomen om er zo lang over te liegen.
Ik hoop echt dat je partner wordt ingelicht door iemand. Damn.
Beste kun je de betreffende persoon hierop laten antwoorden a.u.b. Jouw geblaat is hiervoor ook niet nodig. Waar haal jij dat vandaan ? (retorische vraag)quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:02 schreef loveli het volgende:
Jij blaat een hoop over een situatie waarvan je geen flauw idee hebt hoe je zou reageren als je er zelf in zat. Serieus, waar haal je het vandaan?
Ja, dat mis ik ook (in dit verhaal). Hij ziet haar graag. Ook de seksuele aantrekkingskracht is er voor hem nog. Maar ja, is dat voldoende voor haar ? De liefde is daarin soms een moeilijk vraagstuk. Hoe minder mensen van die liefde verwachten, hoe beter eigenlijk (vind ik). Maar ja, dat verkoop je niet zo gemakkelijk. In onze shopcultuurquote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:05 schreef Chai het volgende:
Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.
Haar vraag is 'wat moet ik doen'. Daarvoor zijn de gevoelens van haar vriend natuurlijk alleen relevant als die de relatie wil beëindigen, omdat je nu eenmaal niet alleen door kan gaan met een relatie.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:05 schreef Chai het volgende:
[..]
Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.
Precies. Ze wil en rond kunnen neuken en een stabiele partner hebben bij wie ze terecht kan. En nu het dan allemaal toch weer minder rooskleurig is als het lijkt want ja, hè, die leugen is toch wel wat zwaar, dan moet er een professional komen om te helpen deze balletjes hoog te houden.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:05 schreef Chai het volgende:
[..]
Ik vind vooral dat TS heel weinig heeft nagedacht in die twee jaar. En wat ze nu wil doen weet ze nog steeds niet, dat hoopt ze helder te krijgen met behulp van een psycholoog. Haar gevoelens staan nog altijd centraal, de gevoelens van haar vriend lijken nog steeds geen enkele rol te spelen in haar afwegingen.
Je zal niet (ipv net) bedoelen. Niet fraai En ja, mooi verwoord. Maar klopt. Vreemdgaan (dat stond ook in die boeken van Ester Perel te lezen) is echt wel de zonde nummer één. Begrijpelijk. Omdat dit heel pijnlijk aanvoelt voor ons ego. Tenslotte zitten we daar zelf (met heel onze ziel) ook in verbonden. In dat gevoel voor die ander. Liefde deelt, versmelt. Dus ja, geen wonder dat je dan ferme onthechtingspijnen kan krijgen en bijhorende reacties.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:12 schreef VEM2012 het volgende:
Ik snap het allemaal, vreemdgaan is net fraai en je kan er iemand ongelofelijk veel pijn mee doen. Maar voor haar vraag is het niet zo heel belangrijk wat de fokgemeente er allemaal van vindt. Dat is al lang en breed bekend: vreemdgaan wordt hier al snel gezien op het niveau moord en doodslag. Ik chargeer nu een klein beetje, maar ach, waarom ook niet.
Juist..quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:22 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
Je zal niet (ipv net) bedoelen. Niet fraai En ja, mooi verwoord. Maar klopt. Vreemdgaan (dat stond ook in die boeken van Ester Perel te lezen) is echt wel de zonde nummer één. Begrijpelijk. Omdat dit heel pijnlijk aanvoelt voor ons ego. Tenslotte zitten we daar zelf (met heel onze ziel) ook in verbonden. In dat gevoel voor die ander. Liefde deelt, versmelt. Dus ja, geen wonder dat je dan ferme onthechtingspijnen kan krijgen en bijhorende reacties.
Indien mogelijk (maar dit is een levenskunst) kun je proberen om de liefde wat meer te onthechten. Wees niet jaloers, maar wees bv blij, wanneer je vriend/vriendin aandacht van een andere persoon krijgt. Wees blij dat ze gelukkig is, dat ze straalt. Ook al heeft ze jouw daarvoor niet altijd nodig. Dat elkaar "kunnen" loslaten, laat wat meer ademruimte toe. Zodat je niet te verstikkend gaat samenleven.
Natuurlijk werkt "vertrouwen" in twee richtingen. Je kan het zelf wel "geven". Maar daarom niet altijd ook van de ander (in diezelfde mate) "krijgen".
Liefde probeer open te zijn. Ook in moeilijke tijden. Natuurlijk moet de TS ergens zelf weten wat ze precies wilt in haar leven. Maar dat weer ze niet goed (merk ik). Gezien haar identiteitscrisis. Haar verliefdheid, haar passie (seks, aantrekking). Ergens is/loopt ze verdeeld. Tussen eros en liefde. Tussen haar zelf en de anderen. Bij een psycholoog (of via verhalen hier) hoopt ze meer duidelijk daarin te vinden. Maar niemand anders kan haar die antwoorden bieden. Want dit gaat om haar zelf. Haar "bewust" zijn. Haar zijn. Wij zijn die ander niet. Wij kennen die ander niet. Je kan enkel jezelf leren kennen. Zo goed als mogelijk.
Dus ja.
Wat nu ?
Keuzes zullen er hoe dan ook gemaakt moeten worden (vertel ik het, blijf ik zwijgen).
En sommige keuzes werden al gemaakt (waarvan enkel de gevolgen zich nog verder moeten voltrekken).
Hoe dan ook, speelt er momenteel een heel energieveld in haar. Van van alles. Dat lees je ook duidelijk, in haar reacties. Hoe haar gevoel, hoe haar gedachten dwalen. Verloren lopen. Op zoek zijn. Op zoek naar... zichzelf. (een identiteitscrisis dus)
Voor de meeste mensen gaat dit tegen hun kernwaarden in. Misschien niet direct dat ze aandacht krijgen, maar wel dat ze daarop ingaan. En laten we wel zijn, als ze met een ander een connectie gaan krijgen is dat per definitie wel een risico voor de bestaande relatie.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:22 schreef JustTalkLove het volgende:
Indien mogelijk (maar dit is een levenskunst) kun je proberen om de liefde wat meer te onthechten. Wees niet jaloers, maar wees bv blij, wanneer je vriend/vriendin aandacht van een andere persoon krijgt. Wees blij dat ze gelukkig is, dat ze straalt. Ook al heeft ze jouw daarvoor niet altijd nodig. Dat elkaar "kunnen" loslaten, laat wat meer ademruimte toe. Zodat je niet te verstikkend gaat samenleven.
Vreemdgaan is bad, mkay?quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:24 schreef T-D het volgende:
[..]
Juist..
Kan iemand dit even vertalen?
Ja dat snapt deze vreemdganger ook nog wel.quote:
Klopt. Wat het ook moeilijk maakt.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:30 schreef VEM2012 het volgende:
Voor de meeste mensen gaat dit tegen hun kernwaarden in. Misschien niet direct dat ze aandacht krijgen, maar wel dat ze daarop ingaan. En laten we wel zijn, als ze met een ander een connectie gaan krijgen is dat per definitie wel een risico voor de bestaande relatie.
Nou zie ik dat zelf niet als zo'n probleem (als iemand mij beu is moet die vooral weggaan), maar de meeste mensen leggen toch op zekere hoogte een claim op hun partner. Ook dat is overigens een risico voor de bestaande relatie.
Ja ik.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:16 schreef 2NutZ het volgende:
Zijn er trouwens echt mensen die al die lappen met psyhcose wartaal lezen?
TSquote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:16 schreef 2NutZ het volgende:
Zijn er trouwens echt mensen die al die lappen met psyhcose wartaal lezen?
Gecondoleerd.quote:
Als het geen troll is dan denk ik dat ze voor haar eigen geluk kiest en dit nooit verteld.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:19 schreef Frozen-assassin het volgende:
[..]
Hoe lang gaat TS het nog verzwijgen voor dr vriend denk je?
Nee joh, die staat al op het punt van breken, al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:19 schreef 2NutZ het volgende:
[..]
Als het geen troll is dan denk ik dat ze voor haar eigen geluk kiest en dit nooit verteld.
Als ze hier nog reageert zullen we dat vanzelf zien maar ik denk dat je beter over TS denkt dan dat ze is en verdient. Maar ieder zijn ding. Ik heb wel het gevoel dat ik redelijke mensenkennis heb.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:26 schreef T-D het volgende:
[..]
Nee joh, die staat al op het punt van breken, al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel.
Uit ervaring weet ik dat het te lang verzwijgen de zaak alleen maar erger maakt.
Er worden een paar open deuren ingetrapt afgewisseld met nog onzinniger geneuzel.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:16 schreef 2NutZ het volgende:
Zijn er trouwens echt mensen die al die lappen met psyhcose wartaal lezen?
quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:57 schreef VEM2012 het volgende:
[..]
Vaderschap is 99% wat je opbouwt met een kind en 1% de donatie.
Uit ervaring kan ik zeggen dat jullie gelijk hebben, in mijn situatie in ieder geval wel.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 11:58 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
Je mag dan misschien wel niet de biologische vader zijn (wat kan). Veel belangrijker (en van veel meer betekenis) is dat je een goede psychologische vader probeert te zijn. Door van het kind te houden, ervoor te zorgen, het lief te hebben, etc.
En die biologische papa (moest jij het niet zijn) zoeken ze later misschien wel eens op. Gewoon om dat stukje in zichzelf te sluiten (inzake hun identiteit). Maar veel betekenis heeft dat niet. Betekenis groeit. In het zorgen voor elkaar. Het voelen voor elkaar.
Ken jij zijn situatie dan? Hij heeft wel gelijk.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 12:02 schreef loveli het volgende:
[..]
Jij blaat een hoop over een situatie waarvan je geen flauw idee hebt hoe je zou reageren als je er zelf in zat. Serieus, waar haal je het vandaan?
Als ze een punt achter de relatie gaat zetten en haar vriend komt nooit achter het bedrog is het op zich ook een keuze voor zijn geluk. Dan is die jongen van haar af zonder dat hij hoeft te twijfelen aan zijn realiteitszin en hij problemen krijgt met anderen vertrouwen.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:19 schreef 2NutZ het volgende:
[..]
Als het geen troll is dan denk ik dat ze voor haar eigen geluk kiest en dit nooit verteld.
Helemaal mee eens maar zoals je zelf al zegt zo steekt zij niet in elkaar (denk ik ook) dus dat zal zij nooit doen, zij heeft er immers niet veel aan.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:32 schreef Chai het volgende:
[..]
Als ze een punt achter de relatie gaat zetten en haar vriend komt nooit achter het bedrog is het op zich ook een keuze voor zijn geluk. Dan is die jongen van haar af zonder dat hij hoeft te twijfelen aan zijn realiteitszin en hij problemen krijgt met anderen vertrouwen.
Echter, zo proactief zal ze niet zijn op korte termijn, want ze houdt nog teveel van hem en moet eerst even haar affaire verwerken en dan is een shoulder to cry on ook nog wel fijn.
Bovendien zal hij ook wel voelen dat er meer achter die relatiebreuk zit dan TS toegeeft en zich alsnog bedrogen voelen ondanks dat hij niet precies hoe en wat.
Ja, zoals dat ik psychotisch ben Ik zou iets minder op mezelf proberen stoefen (als ik jou was) Of was dit sarcastisch bedoelt.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:27 schreef 2NutZ het volgende:
Als ze hier nog reageert zullen we dat vanzelf zien maar ik denk dat je beter over TS denkt dan dat ze is en verdient. Maar ieder zijn ding. Ik heb wel het gevoel dat ik redelijke mensenkennis heb.
Klopt. Dat schuldgevoel leeft ook in haar (en zit ze mee). Het is ook moeilijk om authentiek "jezelf" te blijven (de liefde van een ander te beantwoorden) wetende dat je zelf iets gedaan hebt, wat niet zo lief is. Dat vreet toch aan een mens (denk ik). Tenzij je geen mens meer bent. Maar een bullebak zoals Trump. Dat kan ook natuurlijk. Ik denk niet dat die man veel last van zijn geweten heeft. Maar bon, dit is maar een blinde (en stomme) gok. Ik ken die man niet.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:26 schreef T-D het volgende:
Nee joh, die staat al op het punt van breken, al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel. Uit ervaring weet ik dat het te lang verzwijgen de zaak alleen maar erger maakt.
quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:39 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
Ja, zoals dat ik psychotisch ben Ik zou iets minder op mezelf proberen stoefen (als ik jou was) Of was dit sarcastisch bedoelt.
[..]
Klopt. Dat schuldgevoel leeft ook in haar (en zit ze mee). Het is ook moeilijk om authentiek "jezelf" te blijven (de liefde van een ander te beantwoorden) wetende dat je zelf iets gedaan hebt, wat niet zo lief is. Dat vreet toch aan een mens (denk ik). Tenzij je geen mens meer bent. Maar een bullebak zoals Trump. Dat kan ook natuurlijk. Ik denk niet dat die man veel last van zijn geweten heeft. Maar bon, dit is maar een blinde (en stomme) gok. Ik ken die man niet.
Dat klopt, vreemdgaan is nu eenmaal makkelijker als je thuis een lul van een vent of een bitcherige vrouw hebt.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:39 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
Ja, zoals dat ik psychotisch ben Ik zou iets minder op mezelf proberen stoefen (als ik jou was) Of was dit sarcastisch bedoelt.
[..]
Klopt. Dat schuldgevoel leeft ook in haar (en zit ze mee). Het is ook moeilijk om authentiek "jezelf" te blijven (de liefde van een ander te beantwoorden) wetende dat je zelf iets gedaan hebt, wat niet zo lief is. Dat vreet toch aan een mens (denk ik). Tenzij je geen mens meer bent. Maar een bullebak zoals Trump. Dat kan ook natuurlijk. Ik denk niet dat die man veel last van zijn geweten heeft. Maar bon, dit is maar een blinde (en stomme) gok. Ik ken die man niet.
Bedankt voor je verhaal. Mooi om te lezen. Daar geniet ik van. Omdat het over de liefde gaat. Echte liefde. Liefde is inderdaad wat iemand voor je gedaan heeft, betekent heeft, voor je zorgt, etc. Dat is psychologisch die liefde. En dat gaat heel diep. Kan heel diep gaan. En is ook wat telt. En niet die klootzakken (biologisch of niet). Dat is onzin. Die onecht is. Dat is lelijk. Narcistisch, egoïstisch, psychopathisch, 'what's in a name", dat maakt niet uit. Dat is lelijk.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:31 schreef vannelle het volgende:
Uit ervaring kan ik zeggen dat jullie gelijk hebben, in mijn situatie in ieder geval wel.
Mijn moeder is hertrouwd toen ik nog niet eens op de kleuterschool zat en de man die mij opgevoed heeft heb ik altijd beschouwd als mijn vader.
Ik hield van hem, hij zorgde goed voor ons en het voelde gewoon helemaal compleet.
Ook op latere leeftijd nog.
Mijn biologische vader heb ik voor het eerst ontmoet toen ik 26 was, dat wilde ik zelf.
Inderdaad die nieuwsgierigheid waar JTL het al over had.
Die vent was echt een eikel, details zal ik jullie besparen want dat is helemaal offtopic.
Hij eiste zelfs min of meer dat ik hem "pa" noemde, Hahahahaaa!! Vergeet het maar!
Heb ik ook tegen hem gezegd: "Een vader is een man die voor zijn kinderen zorgt dus mijn vader woont in <insert woonplaats>, jij bent gewoon Henk.
Na 2 weken bij hem gelogeerd te hebben (was in Canada dus ff heen en weer in een dagje zat er niet in) heb ik hem nooit meer gezien of gesproken en ook totaal geen behoefte aan gehad.
Want zoals jullie terecht zeggen: 99% van het vaderschap is het opvoeden en de emotionele band met het kind, doneren de rest.
Ik vind dit een vreemde zin van je. Vind je dit zelf ook niet ? Hoe kun jij nu kiezen voor iemand anders zijn geluk ? In jouw naam. Voor het geluk van de ander. Is dat niet wat vreemd ? ... Alsof jij zou weten wat er goed zou zijn voor die ander. Dat weten we toch niet. We zijn die ander niet. Misschien is het juist slecht voor zijn geluk (dat hij het niet weet).quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:32 schreef Chai het volgende:
Als ze een punt achter de relatie gaat zetten en haar vriend komt nooit achter het bedrog is het op zich ook een keuze voor zijn geluk.
Klopt. Niets aan toe te voegen. Verdorie toch Waar zit TS eigenlijk ? ...quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:44 schreef T-D het volgende:
Dat klopt, vreemdgaan is nu eenmaal makkelijker als je thuis een lul van een vent of een bitcherige vrouw hebt. Maar dat is bij ts niet echt het geval lees ik.
Ik had zo'n bitcherige vrouw, ben vreemdgegaan en bedacht me achteraf dat ik haar veel eerder had moeten dumpen. Vreemdgaan is dus niet altijd kommer en kwel, het is lullig tegenover de bedrogen partner maar ik zie toch vaak dat de relatie al niet helemaal goed zat.
Het is dan ook hypothetisch, ik schets enkel een scenario waarbij TS' vriend er mogelijk beter uit zou komen door het niet te weten. In dat scenario is de keuze sowieso al gemaakt vanuit TS zelf (einde relatie), dus er is geen sprake meer van de keuze bij de ander laten.quote:Op woensdag 22 augustus 2018 13:58 schreef JustTalkLove het volgende:
[..]
Ik vind dit een vreemde zin van je. Vind je dit zelf ook niet ? Hoe kun jij nu kiezen voor iemand anders zijn geluk ? In jouw naam. Voor het geluk van de ander. Is dat niet wat vreemd ? ... Alsof jij zou weten wat er goed zou zijn voor die ander. Dat weten we toch niet. We zijn die ander niet. Misschien is het juist slecht voor zijn geluk (dat hij het niet weet).
Ik vind het liefdevoller om die keuze aan de ander te laten. Liefde is de ander een keuze laten. Niet zijn/haar keuze ontnemen.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |