quote:
Mijn eerste gedachte idd ook, ja!
Maar goed, ff in gaan op de OP:
"Psst" heb ik zelf ook een hekel aan, maar het kan speels bedoeld zijn. En het is altijd nog beter dan keihard de naam van je kind lopen bulderen, hoewel dat soms helaas wel nodig blijkt te zijn.
vaders die zelf babytaal gaan praten --> je kunt wel met een volwassen stem en volwaardige grammatica tegen je baby praten, maar dan krijg je er echt geen contact mee.
"Dat mag jij niet doen", ligt aan de situatie en toon. Als het kleinerend overkomt is het idd kut, maar soms is het ook een manier om het gewoon goed duidelijk te maken. Ligt aan hoe oud het kind is.
geen idee hebben wat het kind heeft of wil terwijl ze maar huilt en krijst. --> Ja raar he, dat je kinderen niet altijd direct kunt begrijpen. Ze kunnen gewoon heel onvoorspelbaar zijn soms.
geen idee hebben hoe te communiceren, elke dag dezelfde vraag stellen "hoe was school" --> Beetje interesse tonen kan nooit kwaad. Toen ik klein was stelde mijn moeder me ook altijd die vraag. Kopje thee er bij, praten over wat je allemaal hebt meegemaakt. Ik vond dat juist hartstikke fijn.
moeders die te druk zijn met hun smartphone terwijl het kind staat te brullen om haar moeder op de speeltuin. --> Verrek, het eerste goede punt!
boos worden EN NU IS HET AFGELOPEN, ja dan wordt het kind bang en gaat het huilen geen idee wat het misdaan heeft. --> Ik zie heel soms situaties waarin ik het met TS eens zou zijn, maar als je eerst 10x een waarschuwing geeft met steeds duidelijker wordende ernst, dan moet je op een gegeven moment wel een keer uit je slof schieten. Maar eerst de hele tijd negeren wat het kind doet en dan ineens vanuit het niets hartstikke boos worden slaat idd nergens op.
HEB JE MIJ GEHOORD? IK HEB HET TOCH GEZEGD? nee moeders dit helpt niet. --> Ik kan me voorstellen dat ouders soms gefrustreerd worden van kinderen die niet willen luisteren. Hier in de buurt loopt een exemplaar rond dat echt ABSOLUUT niet wil luisteren.
[ Bericht 1% gewijzigd door ToT op 19-08-2018 10:30:12 ]