Spiritualiteit, wat betekent dat voor jou?
Hoi allemaal, even voorstellen.. ik ben Charlotte3 en sinds kort draai ik mee als mod binnen TRU.quote:Spiritueel:
[Levensbeschouwing] Gericht op het geestelijke
Ik ben sinds januari 2012 te vinden op Fok. Graag wil ik ‘TRU’ meer onder de aandacht brengen omdat het nu een vergeten hoekje lijkt. Een plek waar we elkaar inspireren en wellicht nieuwe inzichten geven.
Voor iedereen heeft spiritualiteit een andere mening/betekenis.
Om deze persoonlijke kennis ervan te vergroten vind ik het belangrijk om er met zoveel mogelijk andere mensen over te praten, elkaar de ruimte te geven en elkaar te accepteren.
Daarmee wil ik iedere user een mogelijkheid geven om zijn of haar mening, ervaring etc. te uiten, zolang dit maar op een respectvolle manier zal gebeuren. Zodat we met elkaar het plaatje compleet krijgen.
Spiritualiteit wordt door veel mensen gezien als zweverigheid en vaag gedoe.
Ook ik die de opmerking kreeg: ‘Jij? mod? Ben jij zo zweverig dan?’ (
)In onze maatschappij ligt zo'n taboe op spiritualiteit, als je alleen maar zegt dat je gelooft in een leven na de dood dan wordt je direct 'zweverig' gelabeld en kijken mensen je aan alsof je gek bent.
We trainen massaal ons fysieke gestel: gaan naar de gym, kweken spieren, botox hier en daar.. maar vaker trainen/voeden we juist niet onze ziel. Pas zodra het slecht gaat, zoeken we hulp bij bijvoorbeeld een psycholoog. Beter is om een bewuster leven te leiden waarbij het niet zo ver hoeft te komen en leert vanuit je innerlijke ik te handelen.
Ik doe yoga, dans en ik mediteer en ik krijg ook regelmatig van mensen te horen dat ik wat meer in het NU moet leven. Wat die mensen niet snappen is dat mediteren en yoga juist heel down-to-earth is, en dat de hele dag piekeren over werk, privé en wat je thuis nog moet doen, wat je ’s avonds moet eten juist heel zweverig is.
Verder ben ik erg gevoelig, maar om er een label op te plakken zodat ik dan HSP genoemd mag worden..? Het grootste probleem met de wereld van vandaag is juist het gebrek aan spiritualiteit. Beseffen dat je niet alleen bent maar dat alles onderdeel uitmaakt van een groot geheel.
We leven op het moment in een cultuur waarin het ego, de Ik-cultuur, centraal staan.
Een cultuur waarin de meerderheid gericht is op materialisme en op economische vooruitgang.
Een maatschappij waarin het niet altijd geaccepteerd is om spiritueel te zijn.
Er heerst heel veel cynisme en de hele maatschappij draait eigenlijk om succes, een goede opleiding, werk vinden, een relatie hebben, een mooie huis kopen en aanzien hebben.
Ik denk dat veel mensen juist behoefte hebben aan ‘gewoon leven en zijn'.
Maar daarnaast worden er ook steeds meer mensen ‘wakker’, meer mensen willen bewuster leven.
Een nieuwe structuur, waarbij meer vrijheid en minder systeem, groeien naar een vrijer mens waarin we omhoog gaan binnen ons bewustzijn.
Bepaalde zaken zijn ook aan het ‘ontwrichten’.. farmacie, economie, huizenmarkt, voeding, etc.
Het afzetten van maskers, vaker te laten zien hoe je echt bent en dingen te laten zijn zoals ze zijn.
Door naar je hart te gaan ontdek je talenten/passie.
Het vinden van je diepere zelf, het bewuster leven, waarbij ik geloof dat gelijkgestemde mensen elkaar hierin aantrekken.
Spiritualiteit kan helpen door van buiten naar binnen in jezelf te gaan, leren te verbinden met je gevoel, dromen waar te maken, manifesteren, in contact staan met mensen, om wellicht via aan andere zijde boodschappen door te krijgen.
Je menselijke zijn;
• mind (mindset beheersen),
• ziel (minder handelen vanuit je ego),
• hart (laat meer angst los en kom bij steeds meer liefde,
• lichaam (bijvoorbeeld yoga, dans, meditatie).
In een strikte betekenis wordt er met ‘spiritueel’ het bewustzijn aangeduid, de menselijke ziel of het menselijke innerlijk zijn, dat zijn oorsprong in een goddelijke of andere transcendentie heeft, of in relatie staat tot een hogere werkelijkheid.
Spiritueel zijn kan een diepere betekenis geven aan je leven, maar kan ook zorgen voor verwarring.
Voor mensen die er weinig tot geen ervaring mee hebben en recent een geheel nieuwe ervaring mee hebben gemaakt kan dit lastig zijn. Je staat stelt je ‘open’ op, dus bent sowieso kwetsbaar.
Om van je uiterlijke naar je innerlijke wereld te gaan, daar te verbinden met je gevoel, intuïtie en met je hart. Te luisteren naar je innerlijke stem. Iedereen heeft deze ‘gave’, we zijn allemaal één.. alleen is niet iedereen zich ervan bewust, de een kan/wil het toelaten de ander niet.
Hoe ben jij met je spirituele ontwikkeling bezig?quote:Be at peace with who you are.
Too many people spend money they do not have on things they don’t need to impress people that they don’t like. I AM who I AM not what l have.
Wat betekent voor jou de term ‘spiritueel’?
Ik ben benieuwd!
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 11-08-2018 13:12:36 ]
Daarbij kan je natuurlijk ook spiritueel zijn door gewoon diep over je leven na te denken. Dat kan heel analytisch zijn en niet zo zeer door middel van meditatie en yoga.
Eensquote:
Op 
Toen ik een tiener was, was ik ook meer met 'spiritualiteit' bezig, ook omdat dat toen in m'n omgeving de norm was. Toen ik iets ouder werd, heb ik me er tegen verzet. Ik vond (en vind nog steeds) dat men totaal met de verkeerde dingen bezig was. Handlezen, steentjes, droomcursussen.. maar niemand leek echt bezig met de echte levensvragen, over hoe je een beter en daadwerkelijk gelukkiger persoon kunt worden. Vaak leken de meest 'spirituele' mensen juist het minst te ontwikkelen en ook het minst tolerant te zijn richting mensen die een iets andere manier van leven hadden. Vandaar ook dat ik termen als 'wakker worden' een beetje onprettig vind.
Hangt af van de visie op reincarnatie. Is dat onder een karma systeem, of onder een cirkel van leven (zonder waardeoordeel)?quote:Op zaterdag 11 augustus 2018 14:42 schreef Strani het volgende:
Ik denk niet dat het voor iedereen noodzakelijk is om 'spiritueel' te zijn. Als ziel kan je ook van andere dingen leren. Stel, je gelooft in reincarnatie: Is het dan van belang om in elk leven mediterend en volledig relaxed richting het einde te zweven, of moet je dan juist verschillende ervaringen en leefomgevingen meemaken?
Daarbij kan je natuurlijk ook spiritueel zijn door gewoon diep over je leven na te denken. Dat kan heel analytisch zijn en niet zo zeer door middel van meditatie en yoga.
Terechte vraag. Laten we van dat laatste uitgaan. Of in elk geval een systeem waarin het juist de bedoeling is dat je alles een keer meemaakt, ook als dat niet positief is.quote:Op zaterdag 11 augustus 2018 18:51 schreef Cause_Mayhem het volgende:
[..]
Hangt af van de visie op reincarnatie. Is dat onder een karma systeem, of onder een cirkel van leven (zonder waardeoordeel)?
quote:
[..]
Hangt af van de visie op reincarnatie. Is dat onder een karma systeem, of onder een cirkel van leven (zonder waardeoordeel)?
een visie
Wat een god.quote:
Wat moemoe zegt!quote:
De beste visie. Goed topic trouwensquote:
. Als ik weer wakker ben dan prop ik hier mijn visie over Spiritualisme in.We zijn een collectief. En alleen als een geheel kunnen we de aarde redden. We kunnen niet zonder de ander, en niet zonder al het leven op aarde. Alles is een.quote:
Stoppen met de ik-gedachte verslaving, niet in gedachten geloven, diep gaan in stilte, anderen en de wereld als jezelf leren zien- want niets staat op zichzelf.
Dieren, planten, mensen.
Samen een zijn. Een geheel.
Elk tegengeluid op het waardering op financieel gewin systeem is een welkome.
De term spiritueel betekent voor mij dat je gelooft in bovennatuurlijke dingen
)[ Bericht 0% gewijzigd door jogy op 13-08-2018 11:22:24 ]
Is dat niet wat jouw gevoel daarbij is?quote:
De term 'wakker worden' zoals ook in de OP wordt gebruikt vind ik trouwens wel vrij fout. Daarmee geef je aan dat je vindt dat jij beter leeft dan anderen.
Want voor mij heeft het een heel andere betekenis. Meer in de zin van dat je in de gaten krijgt wat je je hier op aarde in de dualiteit eigenlijk aan het doen bent.
Dat kan. Misschien was het wel helemaal niet het doel van die mensen om daar mee bezig te zijn.quote:Dat hoeft niet het geval te zijn. Mensen die niet zo met spiritualiteit bezig zijn kunnen ook een heel mooi en vol leven hebben.
Ik denk dat dit woord voor mijn spiritualiteit wel samenvatquote:
Raar, moest natuurlijk subjectief zijnquote:Op maandag 13 augustus 2018 11:20 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Ik denk dat dit woord voor mijn spiritualiteit wel samenvat
.Het is alles behalve dat, het is juist heel down to earth omdat je je geest leert kennen hoe het werkelijk in elkaar zit.
Ik ben me hier meer en meer op gaan richten nadat ik in aanraking kwam met psychedelics en bepaalde boeken. Ik zou iedereen deze aan kunnen raden;
en
Die laatste is wat meer richting het zweverige.
Ik denk wel dat ik kan zeggen; als je "het" eenmaal gezien hebt, dan verandert je totale wereldbeeld. Alles wat je dacht dat belangrijk was valt weg en je krijgt een oergevoel ervoor terug, je herkent dat gevoel gelijk omdat het exact zo is als toen je kind was.
Het is het grootste "reward" wat je kan behalen in een menselijk leven, terug naar dat, terug naar de kern. Conquer the ego.
[ Bericht 9% gewijzigd door EggsTC op 13-08-2018 13:14:55 ]
Waar alles om jou en je innerlijke geest draait, ontvangen van verlichting, kennis en ervaring en rust.
En waar alles om je verbinding met God en je naaste draait, ontvangen van God (efeziers 1:3: alle geestelijke zegeningen wat new age spiritualiteit najaagt) en geven aan je naaste.
En als je je bewust bent van de immateriële wezen, dan kan je een God ook niet ontkennen. Ik ben dan van mening dat God tot de gebroken wereld heeft gesproken door de bijbel, waarvan Zijn einddoel de geestelijke verbinding herstellen door het wegnemen van zonden via Zijn Zoon.
quote:
quote:
quote:
Thanks allemaalquote:
quote:
De term 'wakker worden' zoals ook in de OP wordt gebruikt vind ik trouwens wel vrij fout. Daarmee geef je aan dat je vindt dat jij beter leeft dan anderen. Dat hoeft niet het geval te zijn. Mensen die niet zo met spiritualiteit bezig zijn kunnen ook een heel mooi en vol leven hebben.
Toen ik een tiener was, was ik ook meer met 'spiritualiteit' bezig, ook omdat dat toen in m'n omgeving de norm was. Toen ik iets ouder werd, heb ik me er tegen verzet. Ik vond (en vind nog steeds) dat men totaal met de verkeerde dingen bezig was. Handlezen, steentjes, droomcursussen.. maar niemand leek echt bezig met de echte levensvragen, over hoe je een beter en daadwerkelijk gelukkiger persoon kunt worden. Vaak leken de meest 'spirituele' mensen juist het minst te ontwikkelen en ook het minst tolerant te zijn richting mensen die een iets andere manier van leven hadden. Vandaar ook dat ik termen als 'wakker worden' een beetje onprettig vind.
Ik bedoel hiermee het ascensieproces.quote:
[..]
Is dat niet wat jouw gevoel daarbij is?
Want voor mij heeft het een heel andere betekenis. Meer in de zin van dat je in de gaten krijgt wat je je hier op aarde in de dualiteit eigenlijk aan het doen bent.
[..]
Dat kan. Misschien was het wel helemaal niet het doel van die mensen om daar mee bezig te zijn.
We gaan uit ons hoofd in ons hart. Een intolerantie voor lager vibrationele dingen waarbij we ons dichter bij onszelf brengen.
Het is een uniek individueel proces.. ervaring verschilt dus per mens. Vanuit ieder op zich naar eenheid en onvoorwaardelijke liefde. Het gaat om het groeien van je bewustzijn. In een dimensie zijn is dus niet letterlijk in een andere wereld zijn, het is een staat van zijn.. het ‘wakker worden’.
Mensen die niet spiritueel bezig zijn wil niet zeggen dat ze beter of slechter zijn dan mensen die er wel mee bezig zijn.. maar ik zou het leuk vinden om ook mensen die dat niet zijn/sceptische mensen hierheen te trekken. Wat ze ermee doen, mogen ze zelf weten.. ieder heeft daarin zijn eigen ontwikkeling.
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 14-08-2018 13:55:37 ]
Oh wel eens op zich, al beperkt dat ook wel het één en ander. Mijn insteek was juist theoretisch/meetbaar/onderzocht spiritueel want stiekem ben ik van mening dat het spirituele helemaal niet 'bovennatuurlijk' is maar gewoon deel van de gangbare realiteit.quote:
Ik vind dat er nogal wat spiritualiteit gebaseerd wordt op theorie. Ik zie het hierboven ook weer. Misschien moet je wel ervaren ipv bedenken.
Dat maakt de eventuele mogelijkheden erin niet minder bijzonder (telepathie, reincarnatie, waarheidsdromen, toekomstvoorspellen etc) maar wel potentieel toegankelijker, iets wat je kan trainen, wat je kan voeden, wat je kan sturen en betrouwbaar zou kunnen gebruiken. Als je maar weet wat de triggers zijn.
Dit gebeurd dus ook steeds bij mij, ga je lekker zit je goed in je vel en dan sluipt het er weer uit. Pas als ik dan weer "diep" gezonken ben denk ik ow ja ik moet mezelf reiki geven en mediterenquote:
Ik merk dat ik te weinig mediteer. Ik deed dit eerder nog wat regelmatiger, alleen, op m'n kamer. Ademhalingsoefeningen; echt alleen gefocust zijn op in- en uitademen, voelen wat je lijf doet. Alles laten gaan en zoveel rustiger verder gaan. Maar somewhere along the way ben ik het kwijt geraakt en ik weet niet waarom..
Merk altijd meteen verschil nadat ik weer ben begonnen niet alleen ik ook mijn omgeving ..maar wat dat nu is dat je het steeds weer kwijtraakt
Dus oog leren krijgen. Voorbij je eigen onwetendheid gaan, of beter misschien: dat gaan leren inzien. En dan kijken wat erover blijft. Spiritualiteit draait voor mij om vrijer worden, onderscheid tussen illusie en werkelijkheid en jezelf leren kennen, en daarmee ook 'de ander', die in feite 'een andere jij' is.
Dat staat haaks op zweverigheid wat mij betreft. Zweverigheid is vooral zweven in het hoofd, het denken en al wat daar binnen wordt geloofd. Dat zie je dan ook veel in spiritualiteit gericht op engelen, geesten en allerlei denksystemen. Daar doe ik zelf dus ook niet aan.
Meditatie is wel belangrijk binnen dit alles naar mijn mening. Maar je hebt grofweg 2 vormen daarvan (in duizenden vormen): meditatie voor ontspanning, en meditatie als methode voor zelfonderzoek. Met die laatste variant kun je tot spiritueel inzicht komen. Meditatie puur ter ontspanning heb je verder voor zulke doeleinden niet veel aan. Is lekker voor even, maar werkt maar tijdelijk. Inzichten verkregen door meditatie hebben een veel duurzamer rustgevend effect, en zijn blijvend.
Juist, daar sluit ik me bij aan.. meer bewust worden van jezelf, ipv 'in je hoofd leven'.quote:
Spiritualiteit heb je natuurlijk in allerlei soorten en maten. Van heel zweverig tot juist het tegenovergestelde ervan. Voor mij zelf is spiritualiteit in feite verantwoordelijkheid nemen voor je eigen waarnemingen, projecties, oordelen, onwetendheid, en bewust gaan leren kijken naar je gedachten, gevoelens, reacties etc. Meer uit je denken komen (dat is pas echt zweverij!) en kijken, kijken, kijken. Bewust worden van hoe je geest werkt, en ook je lichaam. Bewustwording dus. Met als uiteindelijk doel de droom gaan leren doorzien die zich van jongsafaan in je geest door allerlei conditionering is gaan vormen. Vragen stellen bij dat alles. Vragen stellen bij wat werkelijk is (waarheid) en wat niet. Vragen als: wat maakt me een vrijer mens (van binnen) en wat maakt onvrij en zet de boel klem (in bewustzijn).
Dus oog leren krijgen. Voorbij je eigen onwetendheid gaan, of beter misschien: dat gaan leren inzien. En dan kijken wat erover blijft. Spiritualiteit draait voor mij om vrijer worden, onderscheid tussen illusie en werkelijkheid en jezelf leren kennen, en daarmee ook 'de ander', die in feite 'een andere jij' is.
Dat staat haaks op zweverigheid wat mij betreft. Zweverigheid is vooral zweven in het hoofd, het denken en al wat daar binnen wordt geloofd. Dat zie je dan ook veel in spiritualiteit gericht op engelen, geesten en allerlei denksystemen. Daar doe ik zelf dus ook niet aan.
Meditatie is wel belangrijk binnen dit alles naar mijn mening. Maar je hebt grofweg 2 vormen daarvan (in duizenden vormen): meditatie voor ontspanning, en meditatie als methode voor zelfonderzoek. Met die laatste variant kun je tot spiritueel inzicht komen. Meditatie puur ter ontspanning heb je verder voor zulke doeleinden niet veel aan. Is lekker voor even, maar werkt maar tijdelijk. Inzichten verkregen door meditatie hebben een veel duurzamer rustgevend effect, en zijn blijvend.
Heb je een voorbeeldfilmpje van die tweede vorm van meditatie?
quote:
Ik merk dat ik te weinig mediteer. Ik deed dit eerder nog wat regelmatiger, alleen, op m'n kamer. Ademhalingsoefeningen; echt alleen gefocust zijn op in- en uitademen, voelen wat je lijf doet. Alles laten gaan en zoveel rustiger verder gaan. Maar somewhere along the way ben ik het kwijt geraakt en ik weet niet waarom..
quote:
Juist, daar sluit ik me bij aan.. meer bewust worden van jezelf, ipv 'in je hoofd leven'.
Heb je een voorbeeldfilmpje van die tweede vorm van meditatie?
Deze is zeer aan te raden!
Thanks, ik bekijk hem morgen.quote:
quote:
Spiritualiteit, wat betekent dat voor mij?
Spiritualiteit vind ik een paraplubegrip, en dan ook nog één van het kaliber waar ik
normaliter als wetenschappelijk ingesteld persoon van wegschrik. Het woord kan
als zweverig overkomen, en word vaak gezien als 'wollig' of 'mutserig'.
Anyhoo, in de herhaling... Spiritualiteit, wat bekent dat voor mij?
Spiritualiteit, voor mij, is cultuur. Ik ben zelf met name bijzonder geïnteresseerd
in de prechristelijke Germaanse (en, in veel mindere mate, Keltische) culturen
die Europa ooit kende. Onze voorouders, en de manier waarop zij in hun leven stonden.
Zonder de hyperactieve heisa van de maatschappij van tegenwoordig.
Dichter bij het hier, en dichter bij het nu (van toen). En, in sommige gevallen,
dichter bij zichzelf. Meer introspect. Wellicht is dat nog wel mijn meest prominente
invulling van 'spiritualiteit'. Introspect, nadenken over je eigen rol in het 'geheel'.
Of je wel goed (probeert) te leven, naar je eigen normen en waarden.
En de normen en waarden van de cultuur waar je je mee identificeert.
Afhankelijk van de tijd, en de stam, samenwerking met de natuur.
De ene Germaanse stam heeft zich intrinsiek meer beziggehouden met zaken
als bijvoorbeeld sjamanisme (nog zo'n paraplubegrip, dat feitelijk alleen maar
inhoud dat er, meestal een wijze stamoud(st)e, een brug zou kunnen slaan
naar het domein van geesten/overledenen, of, in het geval van de
Germaanse mythologie, een van de 8 andere 'werelden').
De Germanen kendden een tamelijk groot pantheon, met alvader Wodan,
Donar de god van de donder, Teiwaz of Tyr, god van rechtvaardigheid en
oorlog. Maar naast de Asen natuurlijk ook de Vanen.
Geloof ik in Wodan? Of Donar? Nee, ik kan niet zeggen dat ik 'geloof' in een god.
Wel omarm ik de cultuur die de mensen die wél in hem geloofden achter hebben gelaten.
En in dat opzicht, geloof ik, indirect, misschien weer wél.
En, zonder écht een brug te slaan naar politiek, vind ik het belangrijk dat die cultuur,
die voetafdrukken van onze voorouderen, bewaard blijven, in onze eigen cultuur.
Sinterklaas, bijvoorbeeld, is een bekende mengelmoes van allerlei culturen.
Zij het een Spaanse of Turkse sint, zijn paard is gebaseerd op Sleipnir, het
achtbenige paard van Wodan.
Ook in ons dagelijks leven zijn de invloeden van de Germaanse cultuur nog
goed te merken, al realiseren we ons dit zelf nauwelijks (en dat is jammer).
De eerste Rune van het 24 runen tellende futhark (het Germaanse proto-equivalent
van het alfabet) is Fehu, en staat voor rijkdom. Wat vroeger werd afgemeten in
hoeveel vee je had. En daar komt dus het woord vee vandaan.
Evenals het Engelse (nog zo'n Germaanse taal) fee.
Een minder bekende is de rune Uruz, dat letterlijk 'oeros' betekent.
Onze voorouders hebben dat beestje namelijk nog meegemaakt.
Om nog maar te zwijgen over het feit dat maar liefst vier van de zeven weekdagen die we
kennen een direct eerbetoon zijn aan de goden die onze voorouders aanbaden.
Dinsdag, of het Engelse Tuesday, van de god Teiwaz, of Tyr.
Ook Teiwaz (of Tiwaz) is een rune uit het futhark:
God van rechtvaardigheid. Het woord 'ding' komt hier letterlijk vandaan.
Een 'ding' was namelijk de germaanse voorloper op het huidige 'geding'.
Woensdag, of in het Engels Wednesday. Wodans dag. Noordscandinavië kent
Wodan natuurlijk als "Odin", en als je Odins Day probeert uit te spreken, kun je
goed horen hoe het woord is ontwikkeld tot "Wednesday".
Donderdag. Donar's dag. Thursday, of "Thors Dag". Donar, Thor, Thurs,
kent tevens zijn eigen rune, thurisaz:
Vrijdag kennen we als de dag van Freya. Godin van de vruchtbaarheid, liefde, en seks.
Ik vind het prachtig om de geschiedenis achter hetgeen van alles wat we kennen
levend te houden, en in ogenschouw te nemen in ons dagelijks leven. Hierdoor voel
ik me, ondanks die drukke maatschappij, oeverloze politiek, cultuur die onder vuur ligt,
verbonden met mijn 'voorouders'.
Het maakt niet uit of links of rechts regeert, zwartepiet zwart blijft of regenboog-
roetveeg stroopwafel-monstrositeit wordt, de wortels van onze cultuur, taal en
gebruiken laten ons nog immer teruggrijpen naar onze voorouders.
Spiritualiteit is voor mij, dat ik daar regelmatig bij stil sta.
Het is een grote (maar niet te groot) groep mensen, er heerst een sfeer van dat iedereen daar wil zijn en niet persee hoeft. Dan is er de muziek die vaak repetetief is, het gebeurt bij mij vaak bij psychedelische rock, of krautrock of stoner rock iig zwaar en repetetief. Het kan ook bij bepaalde types dance. Dan ontstaat er een soort van staat waar je je bewust bent van de mensen om je heen maar ook weer helemaal niet, dan kun je als het ware in de muziek gaan zitten... Ik denk dat het ook te maken heeft met veiligheid, gelijkgestemdheid, etc. Trouwens vaak gaat het ook wel gepaard met wat middelen (bij vooral alcohol, maar ook andere zaken kunnen) maar dat is niet noodzakelijk.
Ja je zou kunnen zeggen dat het moment dat je lichaam en geest zichtzelf tunen met de muziek dat dat wel spirituele momenten zijn
(het is trouwens ook niet zo heel gek dat veel rituelen e.d. vaak eenzelfde soort vorm hebben, meestal zitten al deze onderdelen er wel in)
Ik mag zelf ook errug graag naar goede stoner/desert rock luisterenquote:
Het grappige dat ik spiritualiteit eigenlijk nog het beste ervaar tijdens bepaalde concerten. Ik weet niet waarom maar heb dan het gevoel dat dit in mensen ingebakken zit, en dat we ons er daarom fijn bij voelen.
Het is een grote (maar niet te groot) groep mensen, er heerst een sfeer van dat iedereen daar wil zijn en niet persee hoeft. Dan is er de muziek die vaak repetetief is, het gebeurt bij mij vaak bij psychedelische rock, of krautrock of stoner rock iig zwaar en repetetief. Het kan ook bij bepaalde types dance. Dan ontstaat er een soort van staat waar je je bewust bent van de mensen om je heen maar ook weer helemaal niet, dan kun je als het ware in de muziek gaan zitten... Ik denk dat het ook te maken heeft met veiligheid, gelijkgestemdheid, etc. Trouwens vaak gaat het ook wel gepaard met wat middelen (bij vooral alcohol, maar ook andere zaken kunnen) maar dat is niet noodzakelijk.
Ja je zou kunnen zeggen dat het moment dat je lichaam en geest zichtzelf tunen met de muziek dat dat wel spirituele momenten zijn
(het is trouwens ook niet zo heel gek dat veel rituelen e.d. vaak eenzelfde soort vorm hebben, meestal zitten al deze onderdelen er wel in)
(en binnenkort eindelijk een mooie Gibson-achtige gitaar aanschaffen...)
Maarreuh, aansluitend op lichaam, geest, en muziek, luister hier eens naar
heb ze twee keer live gezienquote:
[..]
Ik mag zelf ook errug graag naar goede stoner/desert rock luisteren
(en binnenkort eindelijk een mooie Gibson-achtige gitaar aanschaffen...)
Maarreuh, aansluitend op lichaam, geest, en muziek, luister hier eens naar
Zou dat zomaar in Utreg geweest kunnen zijn?quote:
nope twee keer roadburnquote:
[..]
Zou dat zomaar in Utreg geweest kunnen zijn?
2011 en 2015 (samen met enslaved speelden ze skuggsjá)Ah nice. Heb ze twee keer gezien in Vredenburg. Tegen buitensporig (illegaal) tarief, omdat ik er twee keer veel te laat achterkwam dat ze zouden optreden. Toen gezworen dat ik ze vanaf dat moment niet meer uit het oog zou laten, en ik de volgende keer gewoon op tijd zou zijn. En nu slaan ze Nederland dit jaar overquote:
[..]
nope twee keer roadburn
Overigens vind ik Gap Var Ginnunga echt een kippenvel album (en, om de brug naar spiritualiteit maar te maken, mediteer ik daar zelfs wel eens op), waar ik de latere albums 'sommige nummers erg goed vind'.
Skuggsjá heb ik ook de CD van, ook erg tof.
Mooi geschreven Metal, eigen topic waardig!quote:
Lang op het lijstje gestaan, maar het kwam er maar niet van. No more!
Spiritualiteit, wat betekent dat voor mij?
Spiritualiteit vind ik een paraplubegrip, en dan ook nog één van het kaliber waar ik
normaliter als wetenschappelijk ingesteld persoon van wegschrik. Het woord kan
als zweverig overkomen, en word vaak gezien als 'wollig' of 'mutserig'.
Anyhoo, in de herhaling... Spiritualiteit, wat bekent dat voor mij?
Spiritualiteit, voor mij, is cultuur. Ik ben zelf met name bijzonder geïnteresseerd
in de prechristelijke Germaanse (en, in veel mindere mate, Keltische) culturen
die Europa ooit kende. Onze voorouders, en de manier waarop zij in hun leven stonden.
Zonder de hyperactieve heisa van de maatschappij van tegenwoordig.
Dichter bij het hier, en dichter bij het nu (van toen). En, in sommige gevallen,
dichter bij zichzelf. Meer introspect. Wellicht is dat nog wel mijn meest prominente
invulling van 'spiritualiteit'. Introspect, nadenken over je eigen rol in het 'geheel'.
Of je wel goed (probeert) te leven, naar je eigen normen en waarden.
En de normen en waarden van de cultuur waar je je mee identificeert.
Afhankelijk van de tijd, en de stam, samenwerking met de natuur.
De ene Germaanse stam heeft zich intrinsiek meer beziggehouden met zaken
als bijvoorbeeld sjamanisme (nog zo'n paraplubegrip, dat feitelijk alleen maar
inhoud dat er, meestal een wijze stamoud(st)e, een brug zou kunnen slaan
naar het domein van geesten/overledenen, of, in het geval van de
Germaanse mythologie, een van de 8 andere 'werelden').
De Germanen kendden een tamelijk groot pantheon, met alvader Wodan,
Donar de god van de donder, Teiwaz of Tyr, god van rechtvaardigheid en
oorlog. Maar naast de Asen natuurlijk ook de Vanen.
Geloof ik in Wodan? Of Donar? Nee, ik kan niet zeggen dat ik 'geloof' in een god.
Wel omarm ik de cultuur die de mensen die wél in hem geloofden achter hebben gelaten.
En in dat opzicht, geloof ik, indirect, misschien weer wél.
En, zonder écht een brug te slaan naar politiek, vind ik het belangrijk dat die cultuur,
die voetafdrukken van onze voorouderen, bewaard blijven, in onze eigen cultuur.
Sinterklaas, bijvoorbeeld, is een bekende mengelmoes van allerlei culturen.
Zij het een Spaanse of Turkse sint, zijn paard is gebaseerd op Sleipnir, het
achtbenige paard van Wodan.
Ook in ons dagelijks leven zijn de invloeden van de Germaanse cultuur nog
goed te merken, al realiseren we ons dit zelf nauwelijks (en dat is jammer).
De eerste Rune van het 24 runen tellende futhark (het Germaanse proto-equivalent
van het alfabet) is Fehu, en staat voor rijkdom. Wat vroeger werd afgemeten in
hoeveel vee je had. En daar komt dus het woord vee vandaan.
Evenals het Engelse (nog zo'n Germaanse taal) fee.
[ afbeelding ]
Een minder bekende is de rune Uruz, dat letterlijk 'oeros' betekent.
Onze voorouders hebben dat beestje namelijk nog meegemaakt.
[ afbeelding ]
[ afbeelding ]
Om nog maar te zwijgen over het feit dat maar liefst vier van de zeven weekdagen die we
kennen een direct eerbetoon zijn aan de goden die onze voorouders aanbaden.
Dinsdag, of het Engelse Tuesday, van de god Teiwaz, of Tyr.
Ook Teiwaz (of Tiwaz) is een rune uit het futhark:
[ afbeelding ]
God van rechtvaardigheid. Het woord 'ding' komt hier letterlijk vandaan.
Een 'ding' was namelijk de germaanse voorloper op het huidige 'geding'.
Woensdag, of in het Engels Wednesday. Wodans dag. Noordscandinavië kent
Wodan natuurlijk als "Odin", en als je Odins Day probeert uit te spreken, kun je
goed horen hoe het woord is ontwikkeld tot "Wednesday".
Donderdag. Donar's dag. Thursday, of "Thors Dag". Donar, Thor, Thurs,
kent tevens zijn eigen rune, thurisaz:
[ afbeelding ]
Vrijdag kennen we als de dag van Freya. Godin van de vruchtbaarheid, liefde, en seks.
Ik vind het prachtig om de geschiedenis achter hetgeen van alles wat we kennen
levend te houden, en in ogenschouw te nemen in ons dagelijks leven. Hierdoor voel
ik me, ondanks die drukke maatschappij, oeverloze politiek, cultuur die onder vuur ligt,
verbonden met mijn 'voorouders'.
Het maakt niet uit of links of rechts regeert, zwartepiet zwart blijft of regenboog-
roetveeg stroopwafel-monstrositeit wordt, de wortels van onze cultuur, taal en
gebruiken laten ons nog immer teruggrijpen naar onze voorouders.
Spiritualiteit is voor mij, dat ik daar regelmatig bij stil sta.
quote:Op woensdag 10 oktober 2018 22:14 schreef Charlotte3 het volgende:
[..]
Mooi geschreven Metal, eigen topic waardig!
Ik ben zelf zo vaak gekwetst en teleurgesteld geweest waarbij mensen voor mij een apart soort waren op dat moment van een afstand. Totaal onbegrijpelijk. Nu is dat niet meer. Nu kan ik iedereen en alles begrijpen wanneer ik dat wil. En wanneer ik mij daartoe in overschakel raak ik in egostaat en ga ik ook mensen bekritiseren en over alles zeuren.
[ Bericht 100% gewijzigd door Ralou op 13-08-2019 13:20:55 ]
Nee hoor, je kunt alsnog reagerenquote:
Welkom, laat je bericht gerust staan.
En dan kom je erachter dat je vrij weinig absoluut zeker kunt weten. Dat er vrij weinig werkelijk houvast is. Veel schijnzekerheid. En dat vind het denken op z'n best ongemakkelijk, en op z'n slechtst eng. Maar juist dat kan tot een soort open niet-weten leiden dat een gigantische vrijheid geeft van 'moeten'. Een soort kinderlijk onschuldige onbevangenheid. Zoals toen je kind was. God, love it.
Al is het nog lang niet compleet. Maar het is een proces van wegvallen, en het voelt als terug naar huis gaan. Dat is voor mij het werkelijke spirituele doel: hervinden wat je lang geleden ergens in je ontwikkeling kwijt bent geraakt, maar altijd onbewust naar hebt gehunkerd...Terug naar velangt ja, want het was idd zo toen je een kind was. Je herkent het ook gelijk.quote:
Maar het is een proces van wegvallen, en het voelt als terug naar huis gaan. Dat is voor mij het werkelijke spirituele doel: hervinden wat je lang geleden ergens in je ontwikkeling kwijt bent geraakt, maar altijd onbewust naar hebt gehunkerd...
Het hele leven is ingericht om je maar af te leiden van dat wat enkel is, en waar je ironisch genoeg ook zelf voor vlucht. Neem bijv verslavingen, waaronder ook workaholics. Het is je aandacht vestigen op iets anders , je mind oneindig afleiden van pijnen die je eerder ervaren hebt. Alles is trauma. Al het gedrag komt daar ook uit voort. Het zijn deuken die je hebt opgelopen, waardoor je ego is gaan bouwen naar wat het is. Het is het resultaat van te ver doorgeslagen intelligentie. Een soort van error. Zoals een boom kan groeien tot hij onder zichzelf bezwijkt. Het hoort niet volgens het "design" van een boom, de takken en stam moeten sterk genoeg zijn, dat is waar het op gebouwd is. Zo geldt dit ook voor de mind, het is dermate gegroeid dat er een mind-error in optreed. Zo nemen atheisten het gelovigen ook vaak kwalijk dat zij een "houvast" nodig zouden hebben. In principe doen zij niet veel anders want ook wetenschap is een houvast. Hetgeen wat niet verklaard zou kunnen worden door het denken is zoals jij omschrijft; Eng. Dus moet het onderzocht en onderbouwd worden.quote:
Voor mij gaat spiritualiteit steeds meer juist naar het ontdekken van waarheid tegenover illusie. Werkelijkheid vs. droom. Allesbehalve gezweef. Juist steeds meer zien: wat is zweven in theorieën? Concepten en aannames over zaken die eigenlijk helemaal niet uit de directe ervaring ken maar enkel uit ideeën, theoretische modellen - kortom het aangeleerde verhaal van het denken - ? En wat is écht, ervaarbaar, werkelijk ipv conceptueel, verbeelding en tweedehands 'weten'?
En dan kom je erachter dat je vrij weinig absoluut zeker kunt weten. Dat er vrij weinig werkelijk houvast is. Veel schijnzekerheid. En dat vind het denken op z'n best ongemakkelijk, en op z'n slechtst eng. Maar juist dat kan tot een soort open niet-weten leiden dat een gigantische vrijheid geeft van 'moeten'. Een soort kinderlijk onschuldige onbevangenheid. Zoals toen je kind was. God, love it.
En als ze dan datgeen proberen te begrijpen, wat juist buiten het begrijpelijke ligt, wordt het ook eng en is de houvast om te vluchten in zaken die ze wel kennen. Het rennen van de pijn door afleiding. Dit is ook waarom mediteren, of bewustwording, ook met grote angsten gepaard kan gaan. Het is toch wel even je hele wereldbeeld wat in elkaar stort van alles wat je altijd dacht te weten. Dit is een gevaar voor het voortbestaan van degene die jij denkt te zijn (dus ego), en dat schiet in de stress (angst) om die reden. Snel vastklampen aan herinneringen en alles. Het is een onzichtbare mind-error en daarom denkt men dat dit "normaal" is. Neem nou een moedervlek, dat is ook zo'n zelfde error maar wel een zichtbare. Als je het vanuit het moedervlek's perspectief ziet is het volkomen normaal. Want je bent zo gegroeid toch, als moedervlek. Alleen is dat al de error die naar zichzelf kijkt. Zo probeer je ook met je verstand te begrijpen wat buiten het begrijpbare ligt, dat is juist de enige plek waar je ervaart hoe het is om juist helemaal geen "urge" te hebben om alles te begrijpen. Je probeert de mind-error te begrijpen met de error zelf, dat zal nooit lukken. Pas zodra je dát doorziet, zie je de paradox en valt alles in elkaar en ga je "naar huis". Ja.
Ik weet dat jij dit weet, alleen zijn er te weinig mensen die dit doorzien.
Deze posterquote:
[..]
Het hele leven is ingericht om je maar af te leiden van dat wat enkel is, en waar je ironisch genoeg ook zelf voor vlucht. Neem bijv verslavingen, waaronder ook workaholics. Het is je aandacht vestigen op iets anders , je mind oneindig afleiden van pijnen die je eerder ervaren hebt. Alles is trauma. Al het gedrag komt daar ook uit voort. Het zijn deuken die je hebt opgelopen, waardoor je ego is gaan bouwen naar wat het is. Het is het resultaat van te ver doorgeslagen intelligentie. Een soort van error. Zoals een boom kan groeien tot hij onder zichzelf bezwijkt. Het hoort niet volgens het "design" van een boom, de takken en stam moeten sterk genoeg zijn, dat is waar het op gebouwd is. Zo geldt dit ook voor de mind, het is dermate gegroeid dat er een mind-error in optreed. Zo nemen atheisten het gelovigen ook vaak kwalijk dat zij een "houvast" nodig zouden hebben. In principe doen zij niet veel anders want ook wetenschap is een houvast. Hetgeen wat niet verklaard zou kunnen worden door het denken is zoals jij omschrijft; Eng. Dus moet het onderzocht en onderbouwd worden.
En als ze dan datgeen proberen te begrijpen, wat juist buiten het begrijpelijke ligt, wordt het ook eng en is de houvast om te vluchten in zaken die ze wel kennen. Het rennen van de pijn door afleiding. Dit is ook waarom mediteren, of bewustwording, ook met grote angsten gepaard kan gaan. Het is toch wel even je hele wereldbeeld wat in elkaar stort van alles wat je altijd dacht te weten. Dit is een gevaar voor het voortbestaan van degene die jij denkt te zijn (dus ego), en dat schiet in de stress (angst) om die reden. Snel vastklampen aan herinneringen en alles. Het is een onzichtbare mind-error en daarom denkt men dat dit "normaal" is. Neem nou een moedervlek, dat is ook zo'n zelfde error maar wel een zichtbare. Als je het vanuit het moedervlek's perspectief ziet is het volkomen normaal. Want je bent zo gegroeid toch, als moedervlek. Alleen is dat al de error die naar zichzelf kijkt. Zo probeer je ook met je verstand te begrijpen wat buiten het begrijpbare ligt, dat is juist de enige plek waar je ervaart hoe het is om juist helemaal geen "urge" te hebben om alles te begrijpen. Je probeert de mind-error te begrijpen met de error zelf, dat zal nooit lukken. Pas zodra je dát doorziet, zie je de paradox en valt alles in elkaar en ga je "naar huis". Ja.
Ik weet dat jij dit weet, alleen zijn er te weinig mensen die dit doorzien.
Mooie post inderdaad!quote:
Ff geen tijd om te reageren. Maar nice.
Misschien vinden mensen hier dit overigens wel een interessant artikel. Gaat behoorlijk diep en beetje niet zo heel eenvoudig, maar wie weet prikkelt het tot nadere verdieping.
https://non-dualiteit-lev(...)fpJcNfgZDP0iurtK886c
quote:
[..]
Het hele leven is ingericht om je maar af te leiden van dat wat enkel is, en waar je ironisch genoeg ook zelf voor vlucht. Neem bijv verslavingen, waaronder ook workaholics. Het is je ................kijkt. Zo probeer je ook met je verstand te begrijpen wat buiten het begrijpbare ligt, dat is juist de enige plek waar je ervaart hoe het is om juist helemaal geen "urge" te hebben om alles te begrijpen. Je probeert de mind-error te begrijpen met de error zelf, dat zal nooit lukken. Pas zodra je dát doorziet, zie je de paradox en valt alles in elkaar en ga je "naar huis". Ja.
Ik weet dat jij dit weet, alleen zijn er te weinig mensen die dit doorzien.
Had dit nog niet gelezen, zie het nu pas. Zo herkenbaar ditquote:
........ Maar juist dat kan tot een soort open niet-weten leiden dat een gigantische vrijheid geeft van 'moeten'. Een soort kinderlijk onschuldige onbevangenheid. Zoals toen je kind was. God, love it.
Juist en precies op dat punt, als je het los laat, daar heb je het.quote:Op zondag 18 augustus 2019 23:45 schreef Maharski het volgende:
Voor mij gaat spiritualiteit steeds meer juist naar het ontdekken van waarheid tegenover illusie. Werkelijkheid vs. droom. Allesbehalve gezweef.
quote:
En dan kom je erachter dat je vrij weinig absoluut zeker kunt weten. Dat er vrij weinig werkelijk houvast is. Veel schijnzekerheid. En dat vind het denken op z'n best ongemakkelijk, en op z'n slechtst eng. Maar juist dat kan tot een soort open niet-weten leiden dat een gigantische vrijheid geeft van 'moeten'. Een soort kinderlijk onschuldige onbevangenheid. Zoals toen je kind was. God, love it.
Net als kinderen, die zonder opgebouwd ego / materialisme / muurtje, tegen dingen aankijken en puurder in het leven staan. 'Bevrijding'.
M'n gouwe! Goede voorbeelden en uitleg.quote:
[..]
Het hele leven is ingericht om je maar af te leiden van dat wat enkel is, en waar je ironisch genoeg ook zelf voor vlucht. Neem bijv verslavingen, waaronder ook workaholics. Het is je aandacht vestigen op iets anders , je mind oneindig afleiden van pijnen die je eerder ervaren hebt. Alles is trauma. Al het gedrag komt daar ook uit voort. Het zijn deuken die je hebt opgelopen, waardoor je ego is gaan bouwen naar wat het is. Het is het resultaat van te ver doorgeslagen intelligentie. Een soort van error. Zoals een boom kan groeien tot hij onder zichzelf bezwijkt. Het hoort niet volgens het "design" van een boom, de takken en stam moeten sterk genoeg zijn, dat is waar het op gebouwd is. Zo geldt dit ook voor de mind, het is dermate gegroeid dat er een mind-error in optreed. Zo nemen atheisten het gelovigen ook vaak kwalijk dat zij een "houvast" nodig zouden hebben. In principe doen zij niet veel anders want ook wetenschap is een houvast. Hetgeen wat niet verklaard zou kunnen worden door het denken is zoals jij omschrijft; Eng. Dus moet het onderzocht en onderbouwd worden.
En als ze dan datgeen proberen te begrijpen, wat juist buiten het begrijpelijke ligt, wordt het ook eng en is de houvast om te vluchten in zaken die ze wel kennen. Het rennen van de pijn door afleiding. Dit is ook waarom mediteren, of bewustwording, ook met grote angsten gepaard kan gaan. Het is toch wel even je hele wereldbeeld wat in elkaar stort van alles wat je altijd dacht te weten. Dit is een gevaar voor het voortbestaan van degene die jij denkt te zijn (dus ego), en dat schiet in de stress (angst) om die reden. Snel vastklampen aan herinneringen en alles. Het is een onzichtbare mind-error en daarom denkt men dat dit "normaal" is. Neem nou een moedervlek, dat is ook zo'n zelfde error maar wel een zichtbare. Als je het vanuit het moedervlek's perspectief ziet is het volkomen normaal. Want je bent zo gegroeid toch, als moedervlek. Alleen is dat al de error die naar zichzelf kijkt. Zo probeer je ook met je verstand te begrijpen wat buiten het begrijpbare ligt, dat is juist de enige plek waar je ervaart hoe het is om juist helemaal geen "urge" te hebben om alles te begrijpen. Je probeert de mind-error te begrijpen met de error zelf, dat zal nooit lukken. Pas zodra je dát doorziet, zie je de paradox en valt alles in elkaar en ga je "naar huis". Ja.
Ik weet dat jij dit weet, alleen zijn er te weinig mensen die dit doorzien.
Als ik bij spiritualiteit uitkom, was ik meestal op zoek naar niet-abrahamistische religies of paranormale zaken. Uiteindelijk is de mensheid altijd op zoek naar orde in de chaos (om niet overspannen te worden) en een van de manieren heeft te maken met spiritualiteit. Geloof, bijgeloof, The Matrix, welk systeem dan ook, samen met het idee er invloed op uit te kunnen oefenen door bepaalde rituelen en/of riten. Bij spiritualiteit gaat het dan om het geloof in een model dat samenhangt met zingeving: waarom leven we, waarom sterven we, waarom bestaat het lijden?
Ik geloof in geen enkele god en dus ook niet in de duivel.
Hemel en hel bestaan, maar dit zijn enkel bestaande plaatsen op de wereld waar je komt en waar je je ofwel heel gelukkig of ongelukkig voelt.
Voor mij was bijvoorbeeld een heel fijne stageplaats waar ik 10 maanden zowel volwassenen als kinderen heb begeleid, de hemel. Zo heerlijk om er te werken.
De hel is de fabriek waar ik tot 2014 gewerkt heb en waar de laatste jaren niet meer vol te houden waren. Elke dag was hels.
Dat je in je leven goed moet zijn om naar de hemel te gaan na je dood is quatsch en nooit onderbouwd en hetzelfde geldt voor de hel.