abonnement Unibet Coolblue
pi_181095188
Waarom kan een geur of smaak een zoveel intensere herinnering oproepen dan wanneer je je bewust iets herinnert.

Je bent ineens helemaal terug op een plek in een tijd terwijl een bewuste herinnering daar niet aan kan tippen.
Is dat dan op een of andere manier minder een reconstructie?
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_181095663
Ligt het gebied in de hersenen dat geur registreert niet heel dicht tegen het gedeelte dat herinneringen opslaat?
Geloof dat het daar wat mee te maken had.
"Two guys destroyed your bike with a crowbar and a bat. One of 'em wasn't me."
pi_181095698
quote:
1s.gif Op zaterdag 11 augustus 2018 01:47 schreef Dr.Jan-Itor het volgende:
Ligt het gebied in de hersenen dat geur registreert niet heel dicht tegen het gedeelte dat herinnert opslaat?
Geloof dat het daar wat mee te maken had.
Is er een specifiek gedeelte dan waar herinneringen worden opgeslagen?
Ik dacht dat daar nog geen consensus over was?
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
  Moderator / Miss SHO zaterdag 11 augustus 2018 @ 02:05:27 #4
22592 crew  Ole
pi_181095830
even volgen. Heb dat met fijne herinneringen. Bijvoorbeeld de échte chocomel uit glazen fles! Kreeg ik altijd bij opa en oma O+
Op woensdag 19 januari 2011 22:10 schreef JaneDoe het volgende:
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
  zaterdag 11 augustus 2018 @ 02:11:07 #5
128155 Fir3fly
Goodnight everybody!
pi_181095854
Volgens mij zijn herinneringen net als alles in de hersenen een geheel aan patronen en verbindingen. Vanuit dat perspectief is het niet raar dat een gedeelte van een herinnering een ander gedeelte 'triggered'.
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
pi_181095863
quote:
0s.gif Op zaterdag 11 augustus 2018 02:05 schreef Ole het volgende:
even volgen. Heb dat met fijne herinneringen. Bijvoorbeeld de échte chocomel uit glazen fles! Kreeg ik altijd bij opa en oma O+
Ja, maar werkt dat dan altijd?
Het is juist dat er een soort van oncontroleerbare maar juist wel daadwerkelijk authentiek aanvoelende herinneringen zijn die ik niet vergelijkbaar vind met mijn bewuste herinneringen.
En ik kan dus niet met enkel de zeg maar Platonisch vergelijkbare alternatieven daadwerkelijk dezelfde ervaring recreëren.
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_181095868
quote:
14s.gif Op zaterdag 11 augustus 2018 02:11 schreef Fir3fly het volgende:
Volgens mij zijn herinneringen net als alles in de hersenen een geheel aan patronen en verbindingen. Vanuit dat perspectief is het niet raar dat een gedeelte van een herinnering een ander gedeelte 'triggered'.
Maar waarom is de herinnering van een smaak of geur dan soms zoveel intenser?
Of heb je die ervaring niet?
En wat zegt dat over ons geheugen?
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_181095898
Voornamelijk geuren worden direct geassocieerd met gebeurtenissen in het verleden die impact hebben gehad.
pi_181095924
Stemmen vergeet je het snelst. Vreemd, maar waar.
pi_181095967
quote:
0s.gif Op zaterdag 11 augustus 2018 02:26 schreef lrishCassidy het volgende:
Stemmen vergeet je het snelst. Vreemd, maar waar.
Ja, dat is wel vergelijkbaar eigenlijk, dat kan je je wel herinneren maar vrijwel onmogelijk bewust.
(En de stem van een dode die je goed gekend hebt achteraf terughoren is ook een bizarre ervaring, maar dat (audio) kunnen we (redelijk goed) opnemen.)

Toch ken ik die ervaring niet als even intens.

[ Bericht 7% gewijzigd door Tanatos op 11-08-2018 02:38:06 ]
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_181096103
Het olfactory systeem lijkt meer "fundamenteel" dan andere zintuigen, het is rechtstreeks verbonden met delen van de hersenen die met emotie en geheugen te maken hebben
quote:
Odor information is stored in long-term memory and has strong connections to emotional memory. This is possibly due to the olfactory system's close anatomical ties to the limbic system and hippocampus, areas of the brain that have long been known to be involved in emotion and place memory, respectively.
Amygdala:
quote:
Shown in research to perform a primary role in the processing of memory, decision-making and emotional responses (including fear, anxiety, and aggression), the amygdalae are considered part of the limbic system.
quote:
The medial nucleus of the amygdala (MeA) plays a key role in innate emotional behaviors by relaying olfactory information to hypothalamic nuclei involved in reproduction and defense.
Medial dorsal nucleus:
quote:
It relays inputs from the amygdala and olfactory cortex and projects to the prefrontal cortex and the limbic system and in turn relays them to the prefrontal association cortex. As a result, it plays a crucial role in attention, planning, organization, abstract thinking, multi-tasking, and active memory.
Misschien omdat het het "oudste" zintuig is? Ik vermoed dat er weinig diersoorten zonder reukorgaan (of een equivalent ervan) zijn, voor veel dieren is het belangrijker dan zicht of gehoor. Smaakzin is vrij beperkt, het zijn de geuren die voor de details zorgen, zonder geurzin zou je met moeite de smaak van een appel van een ui kunnen onderscheiden (beweert men)...
Ich glaube, dass es manchmal nicht genügend Steine gibt und
Ich bin mir sicher, dass auch schöne Augen weinen
pi_181096165
quote:
Why can smells unlock forgotten memories?

A familiar scent triggers childhood memories for our brain columnist, prompting him to wonder what is going on in his head.
The toy cupboard at my grandmother's house had a particular smell. I cannot tell you what it was, but sometimes now, as an adult, I will catch a whiff of it. The smell brings with it memories I thought were lost, memories of visits to my grandparents' house, of my grandmother, and of playing with the toys from the toy cupboard. But why do smells have this power to unlock forgotten memories?

Neuroscience is a lot like a detective story - we have to look for clues to reveal the cause. But before we examine the clues, what background information do we have about the case?


What we know is that smell is the oldest sense, having its origins in the rudimentary senses for chemicals in air and water – senses that even bacteria have. Before sight or hearing, before even touch, creatures evolved to respond to chemicals around them.

Sight relies on four kinds of light sensors in the human eye, cells known as receptors, which convert light into the electrochemical language of our brain, and touch relies on different receptor types for pressure (at least four of these), for heat, for cold and for pain, but this pales into comparison for what is required for detecting smell. There are at least 1,000 different smell receptor types, which regenerate throughout your lifetime, and change according to what you are used to smelling. The result of this complexity is that we are able discriminate many, many different kinds of smells.

We do not, however, have names for all the smells we can differentiate. Smell is perhaps the sense we are least used to talking about. We are good at describing how things look, or telling how things sounded, but with smells we are reduced to labelling them according to things they are associated with ("smells like summer meadows" or "smells like wet dog", for instance). An example of this “hard-to-talk-about-ness” is that while we have names for colours which mean nothing but the colour, such as “red”, we generally only have names for smells which mean the thing that produces that smell, such as “cedar”, “coconut” or “fresh bread”.

Memory episodes

So now we have the background information, what are the important clues? Well, first, the part of the brain that is responsible for processing smells – the “olfactory bulb” – is next to a part of the brain called the hippocampus. This name means “seahorse”, and the hippocampus is so-called because it is curled up like a seahorse, nested deep within the brain, a convergence point for information arriving from all over the rest of the cortex. Neuroscientists have identified the hippocampus as crucial for creating new memories for events. People with damage to the hippocampus have trouble remembering what has happened to them.

Although they can learn new skills, like riding a bike, and new facts, like what someone is called, they do not create memories of doing these things or having the experiences. This “episodic memory” is precisely the kind of memory I have when I recall visits to my grandmother. And the olfactory bulb, seat of smell in the brain, is conveniently placed just next to the hippocampus, the primary brain nucleus for these memories.

Deep dive

Now, admittedly, this evidence is powerful, but circumstantial. We have the suspect (smell) placed at the scene of the crime (next to the hippocampus). But we are going to need more than circumstantial evidence if the case is going to stand up the scientific court. I hope my next piece of the evidence, a second clue from neuroscience, will convince you as to why smells are so powerful in unlocking memories.

Smell is unique among the senses in that it enters directly deep into the brain. If we look at the major pathways travelled by the other senses, such as hearing and vision, they start at the sense organs – that is, the eyes or the ears – and move to a relay station called the thalamus, before passing on to the rest of the brain.

With smell the situation is different. Rather than visiting the thalamic relay station on its journey into the brain, smell information travels directly to the major site of processing – the olfactory bulb – with nothing in between. We do not know what stopping off at the thalamus does for the other senses, but it certainly means that signals generated in the other senses are somehow “further away” from the nexus of processing done in the brain.

Could this be part of the reason why smells are both hard to put into words, but also able to trigger deeply hidden memories? Memory research has shown that describing things in words can aid memory, but it also reduces the emotion we feel about the subject. When we come up with a story about our memories, we start remembering the story as much as the raw experience.

So with my grandmother's toy cupboard, that particular, unique, smell was picked up by the complex smell receptors in my young nose. The smell experience of the cupboard, which I have never found a name for, travelled directly into my brain, lodging next to the part specialised for encoding experiences. There it got entangled with the other memories of the cupboard, untouched by language, difficult to think about on purpose, but still lodged in my memory. Now, years later, the smell is not only enough to relive that experience but it is also enough to pull out the rest of the memories along with it.
http://www.bbc.com/future(...)ies?selector=section
Ich glaube, dass es manchmal nicht genügend Steine gibt und
Ich bin mir sicher, dass auch schöne Augen weinen
pi_181097907
quote:
0s.gif Op zaterdag 11 augustus 2018 01:49 schreef Tanatos het volgende:

[..]

Is er een specifiek gedeelte dan waar herinneringen worden opgeslagen?
Ik dacht dat daar nog geen consensus over was?
De emotionele waarde van geuren heeft rechtstreeks te maken met de plaats in onze hersenen waar de geur wordt verwerkt. Dit gebeurt in het limbisch systeem. Dit is het oudste gedeelte in onze hersenen. Het wordt ook wel eens de ‘reptielenhersenen’ genoemd. Via dit systeem voelen we emotie en slaan we herinneringen op. Geur en emotie, geur en herinnering staan dus heel dicht bij elkaar. Tegelijkertijd hebben we hiervoor wel een flink geurexplosie nodig. In de loop van de eeuwen zijn we veel van onze reukzin verloren. Dit was waarschijnlijk een gevolg van evolutie, we gingen beter kleuren zien en verloren hierbij een deel van onze reukzin. Honden kunnen minder goed zien dan mensen, maar ruiken beter.

https://mens-en-gezondhei(...)tie-de-oude-hersenen
"Two guys destroyed your bike with a crowbar and a bat. One of 'em wasn't me."
pi_181107880
quote:
0s.gif Op zaterdag 11 augustus 2018 03:02 schreef crystal_meth het volgende:
Het olfactory systeem lijkt meer "fundamenteel" dan andere zintuigen, het is rechtstreeks verbonden met delen van de hersenen die met emotie en geheugen te maken hebben

[..]

Amygdala:

[..]

[..]

Medial dorsal nucleus:

[..]

Misschien omdat het het "oudste" zintuig is? Ik vermoed dat er weinig diersoorten zonder reukorgaan (of een equivalent ervan) zijn, voor veel dieren is het belangrijker dan zicht of gehoor. Smaakzin is vrij beperkt, het zijn de geuren die voor de details zorgen, zonder geurzin zou je met moeite de smaak van een appel van een ui kunnen onderscheiden (beweert men)...
Is het daadwerkelijk het oudste zintuig?
De werking lijkt voornamelijk te liggen in het limbisch systeem en het reptielenbrein is volgens mij ouder.
Daarnaast hebben volgens mij veel vogels (nazaten v/d dino's) weinig tot geen reukvemogen.

Het klinkt trouwens wel weer logisch voor me in de zin dat planten natuurlijk al miljarden jaren aan chemische/biologische oorlogsvoering doen maar dan natuurlijk wel met herbivoren.

Het is waarschijnlijk onmogelijk te zien welke delen er uit het brein eerst zijn verdwenen door evolutie en vervolgens toch weer terug zijn gekomen door verdere evolutie.

(
https://www.ucalgary.ca/drg/newsmakers/discoveries/dino.olfaction
)
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_181108026
quote:
Interessant artikel, dank.

We lijken wel soort van gehandicapt in het communiceren over geuren (/smaken) omdat we ze niet verbaal daadwerkelijk goed kunnen uitleggen.

Het zou me trouwens weinig verbazen als geuren veel meer invloed op ons hebben dan we daadwerkelijk bewust waarnemen.

Doet me ook denken aan het verlies van reuk/smaak-vermogen als we ouder worden en waar we pas na lange tijd daadwerkelijk goed lijken te merken dat dat is gebeurd.
(Wellicht myeline verlies op de axonen van de "geurdendrieten" naar de hersendelen met de receptoren waar de signalen v/d receptoren geïnterpreteerd worden?)
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_181108402
quote:
1s.gif Op zaterdag 11 augustus 2018 09:34 schreef Dr.Jan-Itor het volgende:

[..]

De emotionele waarde van geuren heeft rechtstreeks te maken met de plaats in onze hersenen waar de geur wordt verwerkt. Dit gebeurt in het limbisch systeem. Dit is het oudste gedeelte in onze hersenen. Het wordt ook wel eens de ‘reptielenhersenen’ genoemd. Via dit systeem voelen we emotie en slaan we herinneringen op. Geur en emotie, geur en herinnering staan dus heel dicht bij elkaar. Tegelijkertijd hebben we hiervoor wel een flink geurexplosie nodig. In de loop van de eeuwen zijn we veel van onze reukzin verloren. Dit was waarschijnlijk een gevolg van evolutie, we gingen beter kleuren zien en verloren hierbij een deel van onze reukzin. Honden kunnen minder goed zien dan mensen, maar ruiken beter.

https://mens-en-gezondhei(...)tie-de-oude-hersenen
Ik zou die bron niet al te serieus nemen, er staat erg vaak aperte onzin op.
(Zie ook andere artikelen op dezelfde bron.)

Ook in dit artikel, het limbisch systeem is niet hetzelfde als het reptielebrein maar meer de evolutionaire opvolger ervan.
http://thebrain.mcgill.ca(...)her/d_05_cr_her.html


Ik sluit overigens absoluut niet uit dat een bepaalde interactie tussen het limbisch systeem en reptielenbrein hierin een rol kan spelen.

[ Bericht 1% gewijzigd door Tanatos op 11-08-2018 19:18:31 ]
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
pi_181131378
quote:
0s.gif Op zaterdag 11 augustus 2018 18:41 schreef Tanatos het volgende:

[..]

Is het daadwerkelijk het oudste zintuig?
De werking lijkt voornamelijk te liggen in het limbisch systeem en het reptielenbrein is volgens mij ouder.
Daarnaast hebben volgens mij veel vogels (nazaten v/d dino's) weinig tot geen reukvemogen.

Het klinkt trouwens wel weer logisch voor me in de zin dat planten natuurlijk al miljarden jaren aan chemische/biologische oorlogsvoering doen maar dan natuurlijk wel met herbivoren.

Het is waarschijnlijk onmogelijk te zien welke delen er uit het brein eerst zijn verdwenen door evolutie en vervolgens toch weer terug zijn gekomen door verdere evolutie.

(
https://www.ucalgary.ca/drg/newsmakers/discoveries/dino.olfaction
)
Het wordt vaak het oudste zintuig genoemd, misschien dat men daarmee bedoelt dat het de hersenstructuur is die evolutionair de minste verandering ondergaan heeft?
quote:
Thus, the organization of the main sensory inputs of the amygdala (vomeronasal and olfactory) is extremely conserved, at least in tetrapods, which is striking in view of the evolutionary distance between species.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2375767/
Het zou ook het eerste zintuig zijn dat een embryo ontwikkelt (las ik ergens).
Veel vogelsoorten hebben het misschien verloren omdat het evolutionair weinig voordeel bood. Voor vogels hoog in de lucht is ver kunnen zien veel nuttiger zijn dan geurperceptie. Kiwi's daarentegen, die niet kunnen vliegen en vooral 's nachts actief zijn, wanneer hun kleine ogen nutteloos zijn, hebben een uitstekend reukvermogen maar een slecht zicht (in Nieuw Zeeland vond men een populatie waar één derde oogafwijkingen hadden en meerdere volwassen exemplaren volledig blind waren).

Men heeft lang aanvaard dat vogels niet konden ruiken, op basis van John James Audubon's experimenten in het begin van de 19de eeuw: hij verborg een karkas van een varken onder struiken in een ravijn, in een verschroeiende hitte, en de gieren negeerden het. Maar gieren hebben wel degelijk goed reukvermogen, techniekers van gasbedrijven hebben bvb gemerkt dat lekken in pijpleidingen gieren aantrekken, ze komen af op de toegevoegde geurstof (mercaptaan). Audubon had waarschijnlijk een te oud karkas gebruikt, gieren willen "vers vlees", niet ouder dan 4 dagen. (http://mentalfloss.com/article/69837/can-birds-smell)

Kuifalken verspreiden een typische geur, en een sterkere geur maakt hen aantrekkelijker bij het andere geslacht.
Ich glaube, dass es manchmal nicht genügend Steine gibt und
Ich bin mir sicher, dass auch schöne Augen weinen
pi_181131586
Ik heb dat op het werk met een halffabrikaat. De geur daarvan ken ik en roept een fijn gevoel op. Ik kan het echter totaal niet plaatsen waar de geur me aan herinnert en waar het precies naar ruikt.
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
pi_181163835
quote:
0s.gif Op zondag 12 augustus 2018 15:55 schreef crystal_meth het volgende:

[..]

Het wordt vaak het oudste zintuig genoemd, misschien dat men daarmee bedoelt dat het de hersenstructuur is die evolutionair de minste verandering ondergaan heeft?

Dat klinkt best aannemelijk.

quote:
Artikel is te hoog gegrepen voor mij, ik snap er te weinig van om er iets mee te kunnen.
quote:
Het zou ook het eerste zintuig zijn dat een embryo ontwikkelt (las ik ergens).
Dat lijkt tast te zijn, maar het is wel vroeg qua ontwikkeling.

https://www.babysense.com(...)develop-in-the-womb/

https://embryology.med.un(...)_-_Smell_Development
Tweede artikel is te technisch voor mij maar mss snapt iemand anders het.

quote:
Kuifalken verspreiden een typische geur, en een sterkere geur maakt hen aantrekkelijker bij het andere geslacht.
Die kijken verbaasd uit hun oogjes.
https://www.smithsonianma(...)dinosaurs-175376694/
De dood gaat ons niet aan. Zolang we er zijn, is de dood er niet, en wanneer de dood er is, zijn wij er niet meer.
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')