R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik heb een angststoornis. Een van de dingen die ik daarsoor niet kan, is met de trein reizen. Op het moment dat de deuren dicht gaan en ook daadwerkelijk gelockt worden door de machinist, heb ik het gevoel dat ik vastzit en niet meer weg kan. Nu heb ik een paar weken geleden EMDR-therapie hiervoor gehad, vandaag wil ik de trein pakken, maar ik ben erg zenuwachtig en nerveus. Hebben jullie misschien een goede tip hiervoor?
With love :*
Dat heb ik met drukke bussen. Wat mij helpt is een mantra voor te houden "ik kan eruit komen" is de mijne. Gewoon een kort zinnetje waarin je jezelf geruststeld. En denken om je ademhalingquote:Op woensdag 22 augustus 2018 16:26 schreef girlnextdoor. het volgende:
Ik heb een angststoornis. Een van de dingen die ik daarsoor niet kan, is met de trein reizen. Op het moment dat de deuren dicht gaan en ook daadwerkelijk gelockt worden door de machinist, heb ik het gevoel dat ik vastzit en niet meer weg kan. Nu heb ik een paar weken geleden EMDR-therapie hiervoor gehad, vandaag wil ik de trein pakken, maar ik ben erg zenuwachtig en nerveus. Hebben jullie misschien een goede tip hiervoor?
Dapper van je! Heel erg veel succes
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Toen ik nog wel met de trein kon reizen, 5 jaar terug, hield ik mezelf altijd voor dat ik aan de noodrem kon trekken en een raampje stuk kon slaan (als de deuren door de noodrem niet automatisch open zouden gaan). Misschien maar eens proberen. Meteen een reis van 53 minuten met als langste ‘zit’ 13 minuten. Als die zenuwen nu eens weg zouden gaanquote:
[..]
Dat heb ik met drukke bussen. Wat mij helpt is een mantra voor te houden "ik kan eruit komen" is de mijne. Gewoon een kort zinnetje waarin je jezelf geruststeld. En denken om je ademhaling
Dapper van je! Heel erg veel succes
With love :*
Kijk zulke gedachten helpen. En die zenuwen zullen blijven en in de trein zal je ook spanning voelen,maar die zakt ook vanzelf weer afquote:
[..]
Toen ik nog wel met de trein kon reizen, 5 jaar terug, hield ik mezelf altijd voor dat ik aan de noodrem kon trekken en een raampje stuk kon slaan (als de deuren door de noodrem niet automatisch open zouden gaan). Misschien maar eens proberen. Meteen een reis van 53 minuten met als langste ‘zit’ 13 minuten. Als die zenuwen nu eens weg zouden gaan
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:
Een van de dingen die ik daarsoor niet kan, is met de trein reizen.
Mijn tip zou zijn om al te beginnen met een andere gedachte. Je bent misschien wel 5 jaar niet met de trein gegaan. Maar je kon het wel. Je kan het nu ook. Er is namelijk rationeel gezien geen gevaar. Er is geen enkele reden waarom jij het niet zou kunnen.quote:
Toen ik nog wel met de trein kon reizen, 5 jaar terug
Je kan er altijd uit. En ondanks dat de paniek straks misschien even opbouwt, die zakt ook weer weg. Misschien wat afleiding zoeken? Neem wat eten of drinken mee (dat geeft mij een gevoel van veiligheid) en misschien kun je iemand bellen? Of gewoon lekker wat muziek luisteren.
Serie van Netflix op je telefoon zetten? En op je ademhaling letten.
Ik had in mei een paniekaanval in de primark. Op zich niet zo vreemd, want het was in die drukke hel in Amsterdam, maar ben die winkel niet gaan ontzien verder. Ik heb het idee dat het probleem dan alleen maar erger wordt. Ik word nog steeds niet vrolijk in die winkel, maar ze verkopen er dingen die ik wil hebben dus heb weinig keus.
Behalve de tandarts. Dan flip ik. Daar moet ik even wat aan doen ook.
Ik had in mei een paniekaanval in de primark. Op zich niet zo vreemd, want het was in die drukke hel in Amsterdam, maar ben die winkel niet gaan ontzien verder. Ik heb het idee dat het probleem dan alleen maar erger wordt. Ik word nog steeds niet vrolijk in die winkel, maar ze verkopen er dingen die ik wil hebben dus heb weinig keus.
Behalve de tandarts. Dan flip ik. Daar moet ik even wat aan doen ook.
Tap tap tap
Zou het misschien slaapapneu kunnen zijn?quote:Op woensdag 22 augustus 2018 16:13 schreef Myraela het volgende:
Bedankt Lienekien! Ik denk dat je wel een goed punt hebt. Ik ben teveel op zoek naar een oorzaak, omdat m'n rationele kant weet dat er niets is om bang voor te zijn, of stress van te hebben. Maar ik moet maar gewoon accepteren dat m'n lichaam het op het moment wel voelt. Dat het er gewoon is.
[..]
Ja, toch wel. Dat doet het lezen van de ervaringen van andere mensen me toch ook wel weer beseffen.
Behalve het gebrek aan energie en de vermoeidheid herken ik daar eigenlijk geen symptomen van.quote:
Zou het misschien slaapapneu kunnen zijn?
Ga je wel gewoon? Er schijnen er best veel te zijn die speciaal werken met mensen met angst voor de tandarts.quote:
Behalve de tandarts. Dan flip ik. Daar moet ik even wat aan doen ook.
Vergeetachtigheid, slaperig/sufheid... ik probeer maar mee te denken hoorquote:
[..]
Behalve het gebrek aan energie en de vermoeidheid herken ik daar eigenlijk geen symptomen van.
[..]
Ga je wel gewoon? Er schijnen er best veel te zijn die speciaal werken met mensen met angst voor de tandarts.
Verstoorde ademhaling icm moeheid kan ook weer leiden tot angst/paniekaanvallen. Dat had ik tenminste.
Omdat in heel veel gevallen angst en depressie hand in hand met elkaar gaan en elkaar ook voeden als de pest. Alleen geldt dat heus niet voor iedereen.quote:
Onbewust zijn je gedachten met van alles bezig. Misschien merk jij de angst niet meteen op maar dan kan het nog wel dat het onbewust speelt. Dat geldt ook voor paniekaanvallen die uit het niets komen. Ik vind het een klote woord maar er is genoeg waar men door 'getriggerd' kan worden.
Tegenwoordig zoek ik de angst op en weet ik ook waar het vandaan komt en dat ik daar moe van word. In het hele begin had ik geen idee, ik merkte soms de angst ook niet op maar was wel de gehele dag moe. Zelfs als ik in mijn eigen veilige bubbel thuis zat. Ik sliep gewoon een uurtje of 7/8 en nadat ik 3 uur wakker was ging ik maar even een dutje doen. Nou speelde er bij mij ook een depressie mee maar onbewust ben je met van alles bezig waardoor je een energietekort lijkt te hebben.
Dan kunnen gezond eten en sporten nog zo belangrijk zijn, maar als het in je hoofd niet goed zit zal het aanwezig blijven.
eh nee, ben al bijna acht jaar niet geweest. We bij de orthodontist, vreemd genoeg. Maar toen wist ik dat er niet gehakt en geboord zou worden en toen zagen ze ook aan me dat ik het echt niet tof vond.quote:
[..]
Behalve het gebrek aan energie en de vermoeidheid herken ik daar eigenlijk geen symptomen van.
[..]
Ga je wel gewoon? Er schijnen er best veel te zijn die speciaal werken met mensen met angst voor de tandarts.
Tap tap tap
Woensdag met ontslag en dan thuiszorg en adb
En ze denken dat mijn geheugen wel hersteld. De afgelopen drie dagen ben ik waarschijnlijk helemaal kwijt, maar ze verwachten dat ik wel cognitief weer beter ga functioneren
En ze denken dat mijn geheugen wel hersteld. De afgelopen drie dagen ben ik waarschijnlijk helemaal kwijt, maar ze verwachten dat ik wel cognitief weer beter ga functioneren
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik heb me er ook maar bij neergelegd. Maandag huis bezichtigd. Direct vanuit werk, eerst nog langs juwelier en toen naar dat huis. Daar met nog 7 andere stellen doorheen. Toen gauw naar huis, eten maken, afwas.quote:
Bedankt Lienekien! Ik denk dat je wel een goed punt hebt. Ik ben teveel op zoek naar een oorzaak, omdat m'n rationele kant weet dat er niets is om bang voor te zijn, of stress van te hebben. Maar ik moet maar gewoon accepteren dat m'n lichaam het op het moment wel voelt. Dat het er gewoon is.
[..]
Ja, toch wel. Dat doet het lezen van de ervaringen van andere mensen me toch ook wel weer beseffen.
Toen zat mijn rug muurvast, doodmoe, pijn alles. En ik had beloofd om nog langs mijn moeder te gaan, want mijn zusje was er met gezin. Ik wou alleen maar liggen....of ja, mijn lijf.
Toch maar gegaan, zakt alles weg. Echt WTF
Sinds een aantal weken word ik trouwens zomaar misselijk. Op mijn ademhaling letten helpt meestal. Maar dan denk ik ook, wat is dat nu weer
"Why does being a librarian make her even hotter?"
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
Lang verhaal getikt, viel de wifi weg in de tuin.quote:
Ik heb een angststoornis. Een van de dingen die ik daarsoor niet kan, is met de trein reizen. Op het moment dat de deuren dicht gaan en ook daadwerkelijk gelockt worden door de machinist, heb ik het gevoel dat ik vastzit en niet meer weg kan. Nu heb ik een paar weken geleden EMDR-therapie hiervoor gehad, vandaag wil ik de trein pakken, maar ik ben erg zenuwachtig en nerveus. Hebben jullie misschien een goede tip hiervoor?
Maar wat Cots zegt: ademhaling
"Why does being a librarian make her even hotter?"
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
Ik ben overgestapt naar een angst-tandarts en het is een verbetering van 400%, ik heb het gevoel dat ik in controle ben.
Ik ook. Ik heb nog niet het gevoel dat ik helemaal in controle ben maar bij mij is er ook al zeker veel verbetering en er wordt aangewerkt.quote:Op donderdag 23 augustus 2018 00:32 schreef Harmankardon het volgende:
Ik ben overgestapt naar een angst-tandarts en het is een verbetering van 400%, ik heb het gevoel dat ik in controle ben.
Mijn gebit was een ramp en de hele grote erge dingen zijn in één keer gedaan onder narcose. Zodat het daarna gewoon kon worden opgebouwd.
Is je treinrit goed gegaan?quote:
Ik heb een angststoornis. Een van de dingen die ik daarsoor niet kan, is met de trein reizen. Op het moment dat de deuren dicht gaan en ook daadwerkelijk gelockt worden door de machinist, heb ik het gevoel dat ik vastzit en niet meer weg kan. Nu heb ik een paar weken geleden EMDR-therapie hiervoor gehad, vandaag wil ik de trein pakken, maar ik ben erg zenuwachtig en nerveus. Hebben jullie misschien een goede tip hiervoor?
Nee, had teveel angst om in te stappen. Wel meteen teruggekoppeld naar mijn psycholoog, we gaan ermee aan de slag.quote:
Morgen naar een evenement in Nijmegen, maar zal dan in ook een stukje trein moeten reizen.
With love :*
Succes morgen, hoe lang is het met de trein?quote:
[..]
Nee, had teveel angst om in te stappen. Wel meteen teruggekoppeld naar mijn psycholoog, we gaan ermee aan de slag.
Morgen naar een evenement in Nijmegen, maar zal dan in ook een stukje trein moeten reizen.
Zet hem op!
Mama van 2 lieve meiden :)
Stoer dat je het weer gaat proberen! Korter stukje nu? Succes!quote:
Nee, had teveel angst om in te stappen. Wel meteen teruggekoppeld naar mijn psycholoog, we gaan ermee aan de slag.
Morgen naar een evenement in Nijmegen, maar zal dan in ook een stukje trein moeten reizen.
Ik ben vandaag vrijwillig opgenomen en nu heb ik er spijt van ...
Ik wil hier helemaal niet zijn. Maar als ik morgen ineens weer naar huis wil gaan ze daar natuurlijk hun vraagtekens bij zetten. Nu weet ik niet zo goed of ik dit moet aangeven of dat ik me erbij neer moet leggen en beter mijn best moet doen om afleiding te zoeken.
Dit past ook wel bij de tweestrijd waarin ik me continu bevind. Het is zo vermoeiend om niet te weten naar wie of wat ik moet luisteren. Ik raak ervan in de war en word er gespannen van. En ik hoopte dat een opname wat dat betreft verlichting zou geven omdat de keuze me dan enigszins wordt ontnomen, maar ik heb nogal mijn twijfels over of het nuttig gaat zijn.
Ik wil hier helemaal niet zijn. Maar als ik morgen ineens weer naar huis wil gaan ze daar natuurlijk hun vraagtekens bij zetten. Nu weet ik niet zo goed of ik dit moet aangeven of dat ik me erbij neer moet leggen en beter mijn best moet doen om afleiding te zoeken.
Dit past ook wel bij de tweestrijd waarin ik me continu bevind. Het is zo vermoeiend om niet te weten naar wie of wat ik moet luisteren. Ik raak ervan in de war en word er gespannen van. En ik hoopte dat een opname wat dat betreft verlichting zou geven omdat de keuze me dan enigszins wordt ontnomen, maar ik heb nogal mijn twijfels over of het nuttig gaat zijn.
Why are you wearing that stupid man suit?
Ik denk dat iedereen die net opgenomen is dat gevoel wel herkent. Praat erover, niet alleen met je behandelaars maar ook met je mede-cliënten.quote:
Ik ben vandaag vrijwillig opgenomen en nu heb ik er spijt van ...
Ik wil hier helemaal niet zijn. Maar als ik morgen ineens weer naar huis wil gaan ze daar natuurlijk hun vraagtekens bij zetten. Nu weet ik niet zo goed of ik dit moet aangeven of dat ik me erbij neer moet leggen en beter mijn best moet doen om afleiding te zoeken.
Dit past ook wel bij de tweestrijd waarin ik me continu bevind. Het is zo vermoeiend om niet te weten naar wie of wat ik moet luisteren. Ik raak ervan in de war en word er gespannen van. En ik hoopte dat een opname wat dat betreft verlichting zou geven omdat de keuze me dan enigszins wordt ontnomen, maar ik heb nogal mijn twijfels over of het nuttig gaat zijn.
Met medecliënten heb ik geen contact, maar ik heb het zojuist wel bij een vk (denk ik) aangegeven toen ze vroeg wat ik ervan vind dat ik hier zit. Vandaag denk ik er tot nu toe minder aan.quote:
[..]
Ik denk dat iedereen die net opgenomen is dat gevoel wel herkent. Praat erover, niet alleen met je behandelaars maar ook met je mede-cliënten.
[ Bericht 0% gewijzigd door kuolema op 31-08-2018 10:48:28 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
Kuolema, goed om het aan te geven bij een vk. Ik hoop dat het je toch wat rust gaat geven.
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik merk dat mijn gebit ook niet helemaal meer is wat het ooit was.quote:
[..]
Ik ook. Ik heb nog niet het gevoel dat ik helemaal in controle ben maar bij mij is er ook al zeker veel verbetering en er wordt aangewerkt.
Mijn gebit was een ramp en de hele grote erge dingen zijn in één keer gedaan onder narcose. Zodat het daarna gewoon kon worden opgebouwd.
Door een slecht dag/nacht ritme is tandenpoetsen niet altijd even nauwkeurig gedaan. Het glazuur van 2 tanden aan de linkerkant is grotendeels weg en nu zijn er ook 2 tanden aan de rechterkant plotseling in slechte staat. 2 andere tanden zijn een paar jaar geleden al verwijderd.
Gelukkig doet het niet constant pijn maar voor de zekerheid heb ik altijd een strip ibuprofen bij mij. Ik heb alleen wajong uitkering, geen aanvullende tandverzekering, mijn broer met wie ik samenwoonde is naar Japan vertrokken en van mijn familie hoor ik niets meer. Ben niet helemaal tevreden momenteel.
Ik heb wel sindskort een nieuwe telefoon en Pokemon Go zorgt voor afleiding.
Michie, slik je medicatie? Want soms heeft dat invloed op je speekselproductie en dat kan volgens mij een negatieve invloed hebben op je gebit.
Mama van 2 lieve meiden :)
Morgen begin ik met stage... best wel heel erg spannend!
@Kuo: Vrijwillige opname is pittig, maar probeer ervoor te gaan! Het kan je zo goed helpen. Zet hem op
@Kuo: Vrijwillige opname is pittig, maar probeer ervoor te gaan! Het kan je zo goed helpen. Zet hem op
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dank je. Jij ook morgen, en doe rustig aanquote:
Morgen begin ik met stage... best wel heel erg spannend!
@Kuo: Vrijwillige opname is pittig, maar probeer ervoor te gaan! Het kan je zo goed helpen. Zet hem op
.
Why are you wearing that stupid man suit?
Even een positief berichtje. De duizeligheid is voor het grootste gedeelte weg! 
Sinds de tweede kant van m'n verstandskiezen is getrokken gaat het zoveel beter. Dat was ook begonnen sinds de eerste helft was getrokken, dus misschien is er daardoor meer in m'n kaak gaan duwen en bewegen? Of misschien was de echte pijn van het trekken even een gewenste afleiding om weer iets meer te ontspannen. Geen idee wat het is, maar het maakt me blij.
Ben nu ook al een keer uiteten geweest. 3 gangen, ging goed! Voel wel spanning, maar dat was te doen. Daarna ook nog met een vriendin de stad in geweest en wezen lunchen, ging ook goed. Wel spanning, de benauwdheid in de winkels vind ik lastig. En het in de rij staan bij bijvoorbeeld de Primark was even 'meh'.
M'n pyscholoog is nu een maand op vakantie, maar heb gevraagd of we vast kunnen beginnen met dingen die ik heb vermeden weer te gaan doen. Aangezien ik daar dus al mee bezig was. Grootste ding op m'n lijstje is op dit moment met de bus reizen. Dus die moet er binnenkort maar aan geloven.
Sinds de tweede kant van m'n verstandskiezen is getrokken gaat het zoveel beter. Dat was ook begonnen sinds de eerste helft was getrokken, dus misschien is er daardoor meer in m'n kaak gaan duwen en bewegen? Of misschien was de echte pijn van het trekken even een gewenste afleiding om weer iets meer te ontspannen. Geen idee wat het is, maar het maakt me blij. Ben nu ook al een keer uiteten geweest. 3 gangen, ging goed! Voel wel spanning, maar dat was te doen. Daarna ook nog met een vriendin de stad in geweest en wezen lunchen, ging ook goed. Wel spanning, de benauwdheid in de winkels vind ik lastig. En het in de rij staan bij bijvoorbeeld de Primark was even 'meh'.
M'n pyscholoog is nu een maand op vakantie, maar heb gevraagd of we vast kunnen beginnen met dingen die ik heb vermeden weer te gaan doen. Aangezien ik daar dus al mee bezig was. Grootste ding op m'n lijstje is op dit moment met de bus reizen. Dus die moet er binnenkort maar aan geloven.
Ik ben wanhopig. Had aangegeven met ontslag te willen maar ze willen me niet laten gaan zolang ik geen medicatie wil slikken. Ik heb meerdere goede redenen om dat niet te doen en een daarvan is dat het toch niet werkt dus ik wil niet van nog meer mensen horen dat ik dat dan toch maar moet gaan doen. Ik wil naar huis, ik zit (ook figuurlijk) vast, kan geen kant op want ik wil hier niet blijven maar ik wil ook absoluut niet die medicatie slikken. Ik switch steeds tussen wanhopig weg willen komen en bang zijn dat ik de controle over mezelf verlies en dat proberen tegen te gaan. Ik trek dit niet. Heb van alles overwogen (naar een vk toestappen, vriendin bellen maar die twee durf en wil ik toch niet en helpen niet, vk bedreigen met een scherp voorwerp om te dwingen me naar buiten te laten gaan) maar ik weet het allemaal niet. Ik heb net geprobeerd te ontsnappen maar dat is mislukt. Ik weet echt niet wat ik moet doen nu en ik kan dit niet volhouden, ik word gek van de onrust en spanning.
Why are you wearing that stupid man suit?
Waar komt die paniek nu vandaan? Wat is het ergste dat er kan gebeuren als je daar voorlopig wel blijft?quote:
Ik ben wanhopig. Had aangegeven met ontslag te willen maar ze willen me niet laten gaan zolang ik geen medicatie wil slikken. Ik heb meerdere goede redenen om dat niet te doen en een daarvan is dat het toch niet werkt dus ik wil niet van nog meer mensen horen dat ik dat dan toch maar moet gaan doen. Ik wil naar huis, ik zit (ook figuurlijk) vast, kan geen kant op want ik wil hier niet blijven maar ik wil ook absoluut niet die medicatie slikken. Ik switch steeds tussen wanhopig weg willen komen en bang zijn dat ik de controle over mezelf verlies en dat proberen tegen te gaan. Ik trek dit niet. Heb van alles overwogen (naar een vk toestappen, vriendin bellen maar die twee durf en wil ik toch niet en helpen niet, vk bedreigen met een scherp voorwerp om te dwingen me naar buiten te laten gaan) maar ik weet het allemaal niet. Ik heb net geprobeerd te ontsnappen maar dat is mislukt. Ik weet echt niet wat ik moet doen nu en ik kan dit niet volhouden.
Klinkt goed! Zet hem op!quote:
Even een positief berichtje. De duizeligheid is voor het grootste gedeelte weg!
Ben nu ook al een keer uiteten geweest. 3 gangen, ging goed! Voel wel spanning, maar dat was te doen. Daarna ook nog met een vriendin de stad in geweest en wezen lunchen, ging ook goed. Wel spanning, de benauwdheid in de winkels vind ik lastig. En het in de rij staan bij bijvoorbeeld de Primark was even 'meh'.
M'n pyscholoog is nu een maand op vakantie, maar heb gevraagd of we vast kunnen beginnen met dingen die ik heb vermeden weer te gaan doen. Aangezien ik daar dus al mee bezig was. Grootste ding op m'n lijstje is op dit moment met de bus reizen. Dus die moet er binnenkort maar aan geloven.
Hoe weet je nu al dat de medicatie niet gaat werken? Heb je dezelfde medicatie al eerder gehad?quote:
Ik ben wanhopig. Had aangegeven met ontslag te willen maar ze willen me niet laten gaan zolang ik geen medicatie wil slikken. Ik heb meerdere goede redenen om dat niet te doen en een daarvan is dat het toch niet werkt dus ik wil niet van nog meer mensen horen dat ik dat dan toch maar moet gaan doen. Ik wil naar huis, ik zit (ook figuurlijk) vast, kan geen kant op want ik wil hier niet blijven maar ik wil ook absoluut niet die medicatie slikken. Ik switch steeds tussen wanhopig weg willen komen en bang zijn dat ik de controle over mezelf verlies en dat proberen tegen te gaan. Ik trek dit niet. Heb van alles overwogen (naar een vk toestappen, vriendin bellen maar die twee durf en wil ik toch niet en helpen niet, vk bedreigen met een scherp voorwerp om te dwingen me naar buiten te laten gaan) maar ik weet het allemaal niet. Ik heb net geprobeerd te ontsnappen maar dat is mislukt. Ik weet echt niet wat ik moet doen nu en ik kan dit niet volhouden, ik word gek van de onrust en spanning.
En zij zetten je voor het blok, als je weg wilt, vinden zij dat je medicatie "moet". Maar als je blijft hoeft dat niet? Hebben zij dan andere ideeën hoe ze je kunnen helpen zonder medicatie?
En kan je daar ook uitspreken dat je je zo vast voelt zitten?
En wat madam-april zegt: wat is het ergste dat er kan gebeuren als je daar wel blijft?
Wat rot dat je je zo voelt... ik heb geen pasklare oplossing voor je, maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen.
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik weet het niet.quote:
[..]
Waar komt die paniek nu vandaan? Wat is het ergste dat er kan gebeuren als je daar voorlopig wel blijft?
Het gaat om medicatie die ik al heb geslikt, lang genoeg, maar waar ik mee ben gestopt. Als ik blijf willen ze ook dat ik medicatie ga slikken.quote:
[..]
Klinkt goed! Zet hem op!
[..]
Hoe weet je nu al dat de medicatie niet gaat werken? Heb je dezelfde medicatie al eerder gehad?
En zij zetten je voor het blok, als je weg wilt, vinden zij dat je medicatie "moet". Maar als je blijft hoeft dat niet? Hebben zij dan andere ideeën hoe ze je kunnen helpen zonder medicatie?
En kan je daar ook uitspreken dat je je zo vast voelt zitten?
En wat madam-april zegt: wat is het ergste dat er kan gebeuren als je daar wel blijft?
Wat rot dat je je zo voelt... ik heb geen pasklare oplossing voor je, maar ik wil je wel heel veel sterkte wensen.
Het is gister nogal misgegaan maar ik heb niet echt aangegeven dat ik me zo vast voel zitten door die medicatievoorwaarde. Het lukt vandaag niet om te praten, heb alleen bevestigd dat het me erom ging dat ik niet zo snel naar huis kan als ik zou willen.
Dank je.
Why are you wearing that stupid man suit?
Kan je het opschrijven, als het je niet zou lukken om het te zeggen. Of hebben ze geen tijd voor een gesprek?
Ik zou wel proberen het aan te geven dat je je zo vast voelt zitten door de medicatievoorwaarde, want dat lijkt me wel iets wat zorgt voor extra stress.
Nogmaals, veel sterkte!
Ik zou wel proberen het aan te geven dat je je zo vast voelt zitten door de medicatievoorwaarde, want dat lijkt me wel iets wat zorgt voor extra stress.
Nogmaals, veel sterkte!
Mama van 2 lieve meiden :)
Hoe is je eerste week verlopen?quote:
Morgen begin ik met stage... best wel heel erg spannend!
@Kuo: Vrijwillige opname is pittig, maar probeer ervoor te gaan! Het kan je zo goed helpen. Zet hem op
COTS meid wat goed hoe je er steeds bovenop klimt, heb echt respect voor jouw doorzettingsvermogen. Je flikt het toch maar mooi.
Hier gaat het eigenlijk nog steeds kut. Heb intussen alweer een hele tijd zeer regelmatig begeleiding. Inmiddels onder begeleiding mijn ouders een deel van mijn problemen verteld omdat de psycholoog dit van groot belang vond. Ik ga bijna ieder weekend stappen met een inmiddels vriendin, zij doorziet dondersgoed dat het niet oke is met mij maar heeft wel de doortastendheid om er ook niet helemaal stil over te zijn. Ik moet er van mijn psycholoog over praten met mensen die dicht bij mij staan maar ik vind het heel moeilijk om mensen dichtbij te laten komen. Vanavond zou ik met mijn schoonzus naar het volksfeest gaan, was allemaal net afgesproken en vervolgens reageerde ze 2 uur lang nergens op waarna ik een whatsapp bericht met een afzegging. Direct klap ik weer in mijzelf dicht.
Het voelt een beetje alsof mensen mij met touwen overeind ho
uden terwijl ik gewoon losgesneden wil worden. Ik wil ver weg en niets meer voelen.
Hier gaat het eigenlijk nog steeds kut. Heb intussen alweer een hele tijd zeer regelmatig begeleiding. Inmiddels onder begeleiding mijn ouders een deel van mijn problemen verteld omdat de psycholoog dit van groot belang vond. Ik ga bijna ieder weekend stappen met een inmiddels vriendin, zij doorziet dondersgoed dat het niet oke is met mij maar heeft wel de doortastendheid om er ook niet helemaal stil over te zijn. Ik moet er van mijn psycholoog over praten met mensen die dicht bij mij staan maar ik vind het heel moeilijk om mensen dichtbij te laten komen. Vanavond zou ik met mijn schoonzus naar het volksfeest gaan, was allemaal net afgesproken en vervolgens reageerde ze 2 uur lang nergens op waarna ik een whatsapp bericht met een afzegging. Direct klap ik weer in mijzelf dicht.
Het voelt een beetje alsof mensen mij met touwen overeind ho
uden terwijl ik gewoon losgesneden wil worden. Ik wil ver weg en niets meer voelen.
Het is best wel goed verlopen eigenlijk! Ik ben wel blij met mijn plekje. Gelijk is er voor mij op de rem getrapt ("oh, ipv vijf kan ik wel zeven stageopdrachten doen en dan ga ik thuis..." "Uhm, nee CotS. Vijf opdrachten en hier werk je. Thuis ben je vrij"). En ik heb het erg naar mijn zin.quote:
[..]
Hoe is je eerste week verlopen?
Werk van half negen tot vijf. Dus om zeven uur de deur uit en half zeven thuis. Dat is goed te doen. De dagbehandeling is ook goed ernaast. Daar wordt ook een beetje geremd en mij tot rust gemaand. Iets dat ik erg nodig heb (hang een beetje tegen een manie aan, maar ik denk dat die voorkomen gaat worden).
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Je geeft mij wel complimenten, maar wat jij doet is ook niet niks! Trots zijn op jezelf jijquote:
COTS meid wat goed hoe je er steeds bovenop klimt, heb echt respect voor jouw doorzettingsvermogen. Je flikt het toch maar mooi.
Hier gaat het eigenlijk nog steeds kut. Heb intussen alweer een hele tijd zeer regelmatig begeleiding. Inmiddels onder begeleiding mijn ouders een deel van mijn problemen verteld omdat de psycholoog dit van groot belang vond. Ik ga bijna ieder weekend stappen met een inmiddels vriendin, zij doorziet dondersgoed dat het niet oke is met mij maar heeft wel de doortastendheid om er ook niet helemaal stil over te zijn. Ik moet er van mijn psycholoog over praten met mensen die dicht bij mij staan maar ik vind het heel moeilijk om mensen dichtbij te laten komen. Vanavond zou ik met mijn schoonzus naar het volksfeest gaan, was allemaal net afgesproken en vervolgens reageerde ze 2 uur lang nergens op waarna ik een whatsapp bericht met een afzegging. Direct klap ik weer in mijzelf dicht.
Het voelt een beetje alsof mensen mij met touwen overeind ho
uden terwijl ik gewoon losgesneden wil worden. Ik wil ver weg en niets meer voelen.
En ik snap je wens, maar het is een gevaarlijke. Zolang je voelt leef je en heb je het vermogen in te grijpen. Zodra je gevoelloos bent, is het veel moeilijker om uit je dal te klimmen. Zet alsjeblieft door, blijf vechten. Het wordt echt beter!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Lief dat je er naar vraagt.quote:
[..]
Hoi. Ik vraag me gewoon af hoe het met je gaat?
't gaat goed naar omstandigheden. De ptts lijkt enorm tot rust gekomen en verminderd en dat geeft erg veel rust. Mijn gevoelsleven is niet meer zo intens en heftig.
Het is nu ook even afwachten hoe het gaat als de blaadjes gaan vallen, in de zomer voel ik me vaak een stuk beter dan in de winter.
Helaas hebben de pijn- en vermoeidheidsklachten die ik al lang heb een andere naam dan psychosomatisch gekregen. Blijkt fibromyalgie te zijn, en het is even een goeie klap dat het dus niet overgaat maar ik ermee moet leren leven. Dat is pijnlijk en verdrietig. Maar ik neem 't zoals het komt en probeer nu een balans te vinden waarin ik mezelf niet overvraag maar wel zoveel mogelijk uit 't leven haal.
Ik heb ook maar weer eens helemaal bijgelezen hier.quote:
[..]
Hoi. Ik vraag me gewoon af hoe het met je gaat?
Maar ik zie nergens hoe 't met jou gaat? Hoe zit jij erbij?
Ik vind je houding naar je ziekte toe zo snap! Zet hem opquote:
[..]
Lief dat je er naar vraagt.
't gaat goed naar omstandigheden. De ptts lijkt enorm tot rust gekomen en verminderd en dat geeft erg veel rust. Mijn gevoelsleven is niet meer zo intens en heftig.
Het is nu ook even afwachten hoe het gaat als de blaadjes gaan vallen, in de zomer voel ik me vaak een stuk beter dan in de winter.
Helaas hebben de pijn- en vermoeidheidsklachten die ik al lang heb een andere naam dan psychosomatisch gekregen. Blijkt fibromyalgie te zijn, en het is even een goeie klap dat het dus niet overgaat maar ik ermee moet leren leven. Dat is pijnlijk en verdrietig. Maar ik neem 't zoals het komt en probeer nu een balans te vinden waarin ik mezelf niet overvraag maar wel zoveel mogelijk uit 't leven haal.
en het is heel naar en verdrietig, maar je probeert wel echt te leven. Respect!
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Dit lichamelijke deel is wel echt naar. Ik hoop dat het je lukt die balans te vinden, ondanks pijn en verdriet.quote:
[..]
Lief dat je er naar vraagt.
't gaat goed naar omstandigheden. De ptts lijkt enorm tot rust gekomen en verminderd en dat geeft erg veel rust. Mijn gevoelsleven is niet meer zo intens en heftig.
Het is nu ook even afwachten hoe het gaat als de blaadjes gaan vallen, in de zomer voel ik me vaak een stuk beter dan in de winter.
Helaas hebben de pijn- en vermoeidheidsklachten die ik al lang heb een andere naam dan psychosomatisch gekregen. Blijkt fibromyalgie te zijn, en het is even een goeie klap dat het dus niet overgaat maar ik ermee moet leren leven. Dat is pijnlijk en verdrietig. Maar ik neem 't zoals het komt en probeer nu een balans te vinden waarin ik mezelf niet overvraag maar wel zoveel mogelijk uit 't leven haal.
En ik ben blij voor je dat de ptss klachten zo veel verminderd lijken en alles wat minder heftig is. Wellicht is het dan ook wat beter te doen als het herfst wordt, succes!
Dank je voor je lieve reactie!quote:
[..]
Ik vind je houding naar je ziekte toe zo snap! Zet hem op
Weet je ik heb ook echt nog wel eens momenten dat ik 't even niet meer weet. Vooral net na de diagnose was 't moeilijk maar ik heb nu het basisvertrouwen dat ik wel weer een weg vind. En ik heb nu mensen om me heen die helpen dit een plek te geven. Dus 't komt wel weer op zijn pootjes.
Ja dat is het. Ik wil heel graag weer volop leven. Nu de ptss minder is heb ik ook weer zin om erop uit te gaan en vanalles te ondernemen en te ontdekken. Ik moet mezelf echt enorm afremmen, om mijn energie weer op te bouwen ipv op te branden en weer op een lager punt te moeten beginnen met herstellen.quote:
[..]
Dit lichamelijke deel is wel echt naar. Ik hoop dat het je lukt die balans te vinden, ondanks pijn en verdriet.
En ik ben blij voor je dat de ptss klachten zo veel verminderd lijken en alles wat minder heftig is. Wellicht is het dan ook wat beter te doen als het herfst wordt, succes!
Maar stapje voor stapje, mijn verwachtingen managen en blij zijn met de kleine gelukjes. Dat helpt.
mevrouw
I'll be walking home after drinking all my pennies. I'll keep passing the open windows. I'll dance, even if I have nowhere to do it but in my own living room.
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
~ How do I feel this good, sober?
~ For the night is dark and full of terrors
Ik zit weer in een dip. Afgelopen weken al paar keer een kleine paniekaanval gehad, dus ik weet dat ik nu rustig aan moet doen. In de hoop dat die dip geen depressie wordt. 
Maar goed, ik weet dat het bij me hoort en vanzelf wel een keer overgaat. Baal er alleen van dat ik de laatste tijd weer iets te veel geld heb uitgegeven.
Maar goed, ik weet dat het bij me hoort en vanzelf wel een keer overgaat. Baal er alleen van dat ik de laatste tijd weer iets te veel geld heb uitgegeven.
ROBODEMONS..................|:(
Heel jammer dat het zo loopt, met wat je allemaal bereikt hebt de afgelopen periode. Ik kan me voorstellen dat het anders is dan je had gewild maar ik vind het niet knapt dat het je stapje voor stapje weer luktquote:
[..]
Ja dat is het. Ik wil heel graag weer volop leven. Nu de ptss minder is heb ik ook weer zin om erop uit te gaan en vanalles te ondernemen en te ontdekken. Ik moet mezelf echt enorm afremmen, om mijn energie weer op te bouwen ipv op te branden en weer op een lager punt te moeten beginnen met herstellen.
Maar stapje voor stapje, mijn verwachtingen managen en blij zijn met de kleine gelukjes. Dat helpt.
succes!
