Afgelopen week de eerste EMDR-sessie, dat bracht ook weer dilemma's met zich mee die ik niet aan zag komen en die me soms wel een beetje in de weg zitten.
Ik moest een punt nemen waar ik de situatie die zou gaan ontstaan kon voorkomen, en daarvoor mocht ik in gedachten alles doen wat nodig was.
Nou was het natuurlijk het simpelst om hem neer te schieten voor de mishandeling zou beginnen (teruggaand naar dat moment, en dan zelf als bystander die kan ingrijpen), maar ik heb daar toch wat moeite mee, want het concept dat ik op die manier ongestraft een moord kan plegen is wat lastig
Het is heel raar om dat soort dingen te bedenken zonder dat je daar voor ter verantwoording kunt worden geroepen, want dat is natuurlijk iets dat mij in het echt altijd zou weerhouden.
We dachten dat ik na die sessie (die al met al behoorlijk heftig was) wel weer totaal aan gort zou zijn, maar dat was ik niet, ik was zelfs opmerkelijk fit toen ik weer buiten was.
Afgelopen week ook met mijn oudste zoon over de situatie gesproken, hij was narrig dat ik niet eerder over de geheugenpoli had verteld, maar ik wist dat hij met dingen bezig was waar hij dat soort dingen even niet bij kon gebruiken, en nu wist ik in ieder geval al dat men daar niets gevonden had, dus dat ik het echt moet hebben van dit traject.