WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Wellicht heeft het iets met de insteek van het bedrijf te maken? Iedereen weet dondersgoed dat een werkgever je liever kwijt dan rijk is, op het moment dat hij je niet meer nodig heeft. Dus je hebt nooit zekerheid.
Waarom zou je als millennial dan wel zoveel moeite doen voor je baas? Je volgt gewoon je contract, doet wat je gevraagd wordt, binnen de uren die betaald worden. Alles daar buiten? Jammer dan. Betalen of doei.
Dan heb je nog de onderwaardering in bijvoorbeeld de IT. Je moet kennis hebben van x x x en certifcaten in x x x, maar het mag niet te veel kosten, en je moet een junior functie willen bekleden. Als je dan iemand vind, die die baan wilt doen, moet je natuurlijk ook niet te veel verwachten. Alle goede, gekwalificeerde werknemers zullen dan vooral bij een ander bedrijf dat wel fatsoenlijk betaald gaan werken. Of ze gaan over de grens. Hoeft natuurlijk niet voor het bedrijf van TS te gelden, maar zo gaat het wel in bepaalde beroepsgroepen.
Als mijn contract zegt; 40 uur in de week, dan werk ik die 40 uur in de week, doe ik wat ik moet doen,en ben ik na die 40 uur gewoon weer naar huis. Wil je meer? Dan mag je dokken.
Oftewel; werkgevers moeten ook zichzelf eens een spiegel voorhouden. Als je vastigheid geeft; met een goed salaris, willen mensen graag voor je werken. Behandel ze als een loonslaaf, pers ze uit en geef ze tevens een 0 uren contract, dan krijg je daar natuurlijk ook niks voor terug.
[ Bericht 6% gewijzigd door Carlos93 op 01-08-2018 00:12:44 ]
Waarom zou je als millennial dan wel zoveel moeite doen voor je baas? Je volgt gewoon je contract, doet wat je gevraagd wordt, binnen de uren die betaald worden. Alles daar buiten? Jammer dan. Betalen of doei.
Dan heb je nog de onderwaardering in bijvoorbeeld de IT. Je moet kennis hebben van x x x en certifcaten in x x x, maar het mag niet te veel kosten, en je moet een junior functie willen bekleden. Als je dan iemand vind, die die baan wilt doen, moet je natuurlijk ook niet te veel verwachten. Alle goede, gekwalificeerde werknemers zullen dan vooral bij een ander bedrijf dat wel fatsoenlijk betaald gaan werken. Of ze gaan over de grens. Hoeft natuurlijk niet voor het bedrijf van TS te gelden, maar zo gaat het wel in bepaalde beroepsgroepen.
Als mijn contract zegt; 40 uur in de week, dan werk ik die 40 uur in de week, doe ik wat ik moet doen,en ben ik na die 40 uur gewoon weer naar huis. Wil je meer? Dan mag je dokken.
Oftewel; werkgevers moeten ook zichzelf eens een spiegel voorhouden. Als je vastigheid geeft; met een goed salaris, willen mensen graag voor je werken. Behandel ze als een loonslaaf, pers ze uit en geef ze tevens een 0 uren contract, dan krijg je daar natuurlijk ook niks voor terug.
[ Bericht 6% gewijzigd door Carlos93 op 01-08-2018 00:12:44 ]
Ik geef ze groot gelijk.
Nul zekerheid bieden maar wel eisen dat ze 110% geven?
Dikke doei
Nul zekerheid bieden maar wel eisen dat ze 110% geven?
Dikke doei
Omnibus in omnibus.
Ad Maiorem Dei Gloriam
Ad Maiorem Dei Gloriam
Als ik de generaties vergelijk heb ik het idee dat ze tegenwoordig zich zelf wat meer overschatten als 10 jaar terug.
Maar goed...je laat ze op hun bek gaan en je trekt ze als senior uit de shit met uitleg waarom ze op hun bek gingen. Dan is het een kwestie van karakter hoe ze daar mee omgaan. Meestal staan ze dan ineens wel met de voetjes op de grond.
Heb wel het idee dat kritiek tegenwoordig wat zoetsappiger moet zijn....zwakke punten werden verbeterpunten...en die werden aandachtspunten etc.
Maar goed...je laat ze op hun bek gaan en je trekt ze als senior uit de shit met uitleg waarom ze op hun bek gingen. Dan is het een kwestie van karakter hoe ze daar mee omgaan. Meestal staan ze dan ineens wel met de voetjes op de grond.
Heb wel het idee dat kritiek tegenwoordig wat zoetsappiger moet zijn....zwakke punten werden verbeterpunten...en die werden aandachtspunten etc.
Ik heb ook echt het gevoel dat dat verschil er is, maar dit is op geen enkele wijze onderbouwd.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 23:41 schreef Chai het volgende:
[..]
Ken die theorie vooral van Simon Sinek.
En als dat de oorzaak is, dan zou er duidelijk onderscheid moeten zijn tussen kinderen van conservatievere ouders en sneeuwvlokouders.
Resistance is futile.
Mooie post, dankjewel!quote:Op dinsdag 31 juli 2018 23:43 schreef Franknfurter het volgende:
Wat ik bij mij op het werk heb ervaren is dat de eigenaar van de zaak (ergens in de 50) vooral veel verwacht qua verantwoordelijkheid nemen en 'hart voor de zaak hebben'. Dat betekent dus dat we soms 10/11 uur aan een stuk door op onze voeten staan, zonder tijd om te eten/pauzeren en dat hij verwacht dat we een kwartier van tevoren aanwezig zijn, het inkoopproces in de gaten houden en bijvoorbeeld nieuwe collega's inwerken. Aan de andere kant betaalt hij mensen onder het minimumloon, is de werksfeer verneukt door een van zijn favorietjes waar hij niks aan doet, mogen we alleen kraanwater drinken (want de rest van het drinken is te duur, je neemt zelf maar iets mee).
Ik werk met millenials en gen z'ers, en ik ben zelf een millenial. Ik merk dat vooral die discrepantie bij ons zeer doet, wij zijn veel meer op zoek naar een gelijkwaardige werkrelatie, meteen vanaf dag 1. Een van mijn eerdere werkgevers heeft ooit tegen mij gezegd: jij hebt een werkgever, een hond heeft een baas. En ik denk dat dat wel de essentie is van mijn generatie en misschien nog wel meer van de generatie na mij. Wij willen mét iemand/een bedrijf werken, en zodra de samenwerking niet meer past binnen ons wereldbeeld of onze idealen, dan gaan we op zoek naar iets anders.
Dat maakt ons heel vluchtig, maar ik denk ook dat het systeem '40 jaar voor dezelfde baas werken' niet meer houdbaar zal worden. Als je als werkgever in kunt spelen op die werkrelatie onderhouden met je werknemers, denk ik dat je al een heel end komt.
En ja, we zijn een ontzettend verwende en luie generatie, maar dat is iedere generatie in de ogen van de voorgaande generaties.
Resistance is futile.
Dit!quote:
TS, dat jij niet weet hoe je ze moet aansturen en motiveren, wil niet zeggen dat het volledig een probleem van 'de millennia' is. Ze hebben vaak een andere aanpak nodig, die moet je wel weten te vinden.
Om aan te geven hoe hoog Erdogan het moederschap acht, gaf hij een voorbeeld uit de praktijk. ''Ik kuste wel eens de voeten van mijn moeder omdat ze naar het paradijs roken. Zij wierp me dan een zedige blik toe en huilde soms.''
Jongere mensen vinden zichzelf heel wat en zijn moeilijker te motiveren dan oudere mensen die 3 kinderen te voeren hebben?
Ja nee dat is echt uniek voor mensen geboren in 1980-2000.
Dat millennial-bashen wordt wel een beetje oud zo langzamerhand.
Het helpt ook niet dat ongeveer 95% van millennials over elkaar heen struikelen om het volledig met dat stereotype eens te zijn om vervolgens een zin te beginnen met "oh.. maar ... ik ben natuurlijk anders toch? Kan iemand een aai over mijn bolletje geven en dat onderkennen? Ik hou van Pink Floyd.. vinden jullie oudjes me al aardig? HOU VAN MIJ!!!"
Jeugd is altijd lastig. Of je nou in Plato's tijd leeft of tijdens de 3e robot oorlog van 2340
Ja nee dat is echt uniek voor mensen geboren in 1980-2000.
Dat millennial-bashen wordt wel een beetje oud zo langzamerhand.
Het helpt ook niet dat ongeveer 95% van millennials over elkaar heen struikelen om het volledig met dat stereotype eens te zijn om vervolgens een zin te beginnen met "oh.. maar ... ik ben natuurlijk anders toch? Kan iemand een aai over mijn bolletje geven en dat onderkennen? Ik hou van Pink Floyd.. vinden jullie oudjes me al aardig? HOU VAN MIJ!!!"
Jeugd is altijd lastig. Of je nou in Plato's tijd leeft of tijdens de 3e robot oorlog van 2340
There are no things, but as a consequence there are as many things as we like
Het verschilt ook per persoon. Wij heb twee millenials van 23 en 26 in dienst op de afdeling en dat zijn allebei toppers 
[b]Op zaterdag 31 december 2011 16:16 schreef Socios het volgende:[/b] Kusje voor jou. :) :@ :*
Iemand zei het hier al (kan het even niet meer vinden) maar is het ook niet een kwestie van "leren werken"? Zelf merk ik wel dat de millenial gemiddeld gezien een andere kijk op het leven heeft. Ze denken 'heel wat' te zijn omdat ze een opleiding hebben gedaan. En dat bedoel ik niet lelijk, want die opleiding is zeker nuttig, maar dat is geen eindstation, het is een begin.
De zelfredzaamheid in het begin vond ik erg tegenvallen, maar als ik eerlijk ben denk ik dat ik zelf 15 jaar geleden ook niet zo fantastisch was daarin. Ik heb moeten wennen aan mijn millenialcollega's maar ik moet zeggen dat het nu eigenlijk heel goed gaat.
Ze waarderen wel een goede begeleiding en mentorrol. Zomaar ergens dumpen en de "je zoekt het maar uit, dat moest ik ook" mentaliteit werkt niet, dat accepteren ze niet. En ik kan ze daar geen ongelijk in geven, alhoewel ik ook zo ben behandeld in het begin van mijn werkzame leven, houd ik hier absoluut niet van.
Ik stel een ontwikkelplan op samen met mijn medewerker. Dat klinkt heel duur en tijdrovend, maar dat valt wel mee. Ik zet gewoon uiteen waar ik wil dat ze staan over x maanden en daar pas ik de werkdruk/werkzwaarte op aan richting de medewerker. In overleg. Betrek ze altijd heel erg bij interne zaken en vraag ook actief om mening, verbeterpunten, kwaliteitsborging etc. Ik vind het goed werken. Of dat millenial gebonden is? Weet ik niet, maar ze kijken wel anders naar de wereld dat wel. Het zijn wel mensen die knuffelend door hun ouders zijn grootgebracht. Maar puntje bij paaltje zijn mijn ervaringen niet negatief ofzo.
Ik ben zelf 38 overigens, kennelijk een generatie X. Erg leuk al die artikeltjes, maar mij zegt het allemaal zo weinig. Groot deel hangt ook wel af van karakter en werksfeer.
De zelfredzaamheid in het begin vond ik erg tegenvallen, maar als ik eerlijk ben denk ik dat ik zelf 15 jaar geleden ook niet zo fantastisch was daarin. Ik heb moeten wennen aan mijn millenialcollega's maar ik moet zeggen dat het nu eigenlijk heel goed gaat.
Ze waarderen wel een goede begeleiding en mentorrol. Zomaar ergens dumpen en de "je zoekt het maar uit, dat moest ik ook" mentaliteit werkt niet, dat accepteren ze niet. En ik kan ze daar geen ongelijk in geven, alhoewel ik ook zo ben behandeld in het begin van mijn werkzame leven, houd ik hier absoluut niet van.
Ik stel een ontwikkelplan op samen met mijn medewerker. Dat klinkt heel duur en tijdrovend, maar dat valt wel mee. Ik zet gewoon uiteen waar ik wil dat ze staan over x maanden en daar pas ik de werkdruk/werkzwaarte op aan richting de medewerker. In overleg. Betrek ze altijd heel erg bij interne zaken en vraag ook actief om mening, verbeterpunten, kwaliteitsborging etc. Ik vind het goed werken. Of dat millenial gebonden is? Weet ik niet, maar ze kijken wel anders naar de wereld dat wel. Het zijn wel mensen die knuffelend door hun ouders zijn grootgebracht. Maar puntje bij paaltje zijn mijn ervaringen niet negatief ofzo.
Ik ben zelf 38 overigens, kennelijk een generatie X. Erg leuk al die artikeltjes, maar mij zegt het allemaal zo weinig. Groot deel hangt ook wel af van karakter en werksfeer.
klerkje
Dat gekoketteer altijd maar weer met dat je "manager" bent mag wel wat minder. 
vrijdag 9 december 2016 15:58 schreef Ringo het volgende:
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Is dat niet juist 1 van de kenmerken ? Iedereen is speciaal ?quote:Op woensdag 1 augustus 2018 05:37 schreef SpecialK het volgende:
Het helpt ook niet dat ongeveer 95% van millennials over elkaar heen struikelen om het volledig met dat stereotype eens te zijn om vervolgens een zin te beginnen met "oh.. maar ... ik ben natuurlijk anders toch? Kan iemand een aai over mijn bolletje geven en dat onderkennen? Ik hou van Pink Floyd.. vinden jullie oudjes me al aardig? HOU VAN MIJ!!!"
Opvoeding/afkomst speelt ook erg mee. Ik merk bij Nederlandse starters al verschillen of ze uit het noorden of westen van het land komen.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 00:40 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik heb ook echt het gevoel dat dat verschil er is, maar dit is op geen enkele wijze onderbouwd.
Ik merk wel heel veel leeftijdgenootjes van mn vriendin (5 jaar jonger) dat die het wel een hele opgave vinden om inderdaad 40 uur te werken.
Relaties en carriere inwisselbaar te zien alsof het een toiletrol is.
Daarentegen hebben ze wel motivatie om de wereld te veranderen maar zodra ze daar niet zijn binnen 84 dagen vervalt die motivatie snel.
Relaties en carriere inwisselbaar te zien alsof het een toiletrol is.
Daarentegen hebben ze wel motivatie om de wereld te veranderen maar zodra ze daar niet zijn binnen 84 dagen vervalt die motivatie snel.
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Haha klopt, ik vind mezelf ook een hele speciale millenialquote:
[..]
Is dat niet juist 1 van de kenmerken ? Iedereen is speciaal ?
[..]
Opvoeding/afkomst speelt ook erg mee. Ik merk bij Nederlandse starters al verschillen of ze uit het noorden of westen van het land komen.
. Ik heb eigenlijk te weinig ervaring met millenials om het regionale verschil te merken. Wat ik wel zeker weet is dat het echt in mijn nadeel werkt dat ik tot voor vrij recent altijd het jonkie was. Ondanks dat ik zelf een millenial ben, ben ik dus teveel van de oude stempel om me in te kunnen leven in mijn generatiegenoten. Dit hele 'samenwerken met millenials' gaat me slecht af nu het niet op gelijkwaardige basis kan. Ik heb al snel zoiets van 'stel je niet aan'. Ik ben niet echt een coach, dus daarin heb ik een hoop te leren. Ik zorg dat de 'wat wil je' vraag aan bod komt in de maandelijkse gesprekken met mensen in mijn team, en ik volg wel plichtmatig op of de afgesproken hulp daarbij van de grond komt, maar om nou te zeggen dat ik zelf zulke trajecten voortstuw.. Ik ben dan weer meer van de 'je weet me te vinden als je vragen of ideeën hebt. Dat werkt wel bij mensen van mijn leeftijd en ouder, maar bij wat jongere mensen niet.
Ik maak het mogelijk en ik doe de follow-up. Maar meer ook niet, omdat ik er (tot dusver) van overtuigd ben dat iemand zelf initiatief moet tonen.
[ Bericht 4% gewijzigd door Seven. op 01-08-2018 10:20:49 ]
Resistance is futile.
Waarom verwachten we nog dat mensen 40 uur werken, ik vind dat persoonlijk niet meer echt van deze tijd. Fulltime werken en je huishouden en je sociale leven combineren is heel erg lastig. Laat staan als er een gezinsleven bij komt kijken.quote:
Ik merk wel heel veel leeftijdgenootjes van mn vriendin (5 jaar jonger) dat die het wel een hele opgave vinden om inderdaad 40 uur te werken.
Relaties en carriere inwisselbaar te zien alsof het een toiletrol is.
Daarentegen hebben ze wel motivatie om de wereld te veranderen maar zodra ze daar niet zijn binnen 84 dagen vervalt die motivatie snel.
Ik had er als schoolverlater zelf ook grote moeite mee, met die 40 uur. Dat heeft serieus een jaar of 2 geduurd voordat ik er aan gewend was. En nu vind ik 40 uur goed te doen maar dat komt ook alleen maar doordat ik 2 dagen per week thuis werk. Ik klaag steen en been als dat door omstandigheden niet kan.
Resistance is futile.
Ja, bij ons was de werksfeer al verziekt voor ik kwam. Binnen mijn team wel OK, men kan op volwassen manier samenwerken.quote:
Iemand zei het hier al (kan het even niet meer vinden) maar is het ook niet een kwestie van "leren werken"? Zelf merk ik wel dat de millenial gemiddeld gezien een andere kijk op het leven heeft. Ze denken 'heel wat' te zijn omdat ze een opleiding hebben gedaan. En dat bedoel ik niet lelijk, want die opleiding is zeker nuttig, maar dat is geen eindstation, het is een begin.
De zelfredzaamheid in het begin vond ik erg tegenvallen, maar als ik eerlijk ben denk ik dat ik zelf 15 jaar geleden ook niet zo fantastisch was daarin. Ik heb moeten wennen aan mijn millenialcollega's maar ik moet zeggen dat het nu eigenlijk heel goed gaat.
Ze waarderen wel een goede begeleiding en mentorrol. Zomaar ergens dumpen en de "je zoekt het maar uit, dat moest ik ook" mentaliteit werkt niet, dat accepteren ze niet. En ik kan ze daar geen ongelijk in geven, alhoewel ik ook zo ben behandeld in het begin van mijn werkzame leven, houd ik hier absoluut niet van.
Ik stel een ontwikkelplan op samen met mijn medewerker. Dat klinkt heel duur en tijdrovend, maar dat valt wel mee. Ik zet gewoon uiteen waar ik wil dat ze staan over x maanden en daar pas ik de werkdruk/werkzwaarte op aan richting de medewerker. In overleg. Betrek ze altijd heel erg bij interne zaken en vraag ook actief om mening, verbeterpunten, kwaliteitsborging etc. Ik vind het goed werken. Of dat millenial gebonden is? Weet ik niet, maar ze kijken wel anders naar de wereld dat wel. Het zijn wel mensen die knuffelend door hun ouders zijn grootgebracht. Maar puntje bij paaltje zijn mijn ervaringen niet negatief ofzo.
Ik ben zelf 38 overigens, kennelijk een generatie X. Erg leuk al die artikeltjes, maar mij zegt het allemaal zo weinig. Groot deel hangt ook wel af van karakter en werksfeer.
Ik denk trouwens dat het gebrek aan zelfredzaamheid bij schoolverlaters ernstig samenhangt met het schoolse systeem waarin scores worden toegekend aan alles dat je doet. Maar common sense wordt in dat systeem niet aangeleerd. Sterker nog, de begeleiding ontbreekt vanuit school vaak ook (na middelbare school). Tenminste, ik ken geen theoretische leerweg die individuele ontwikkelingsplannen uitrolt voor zijn studenten? Of werkt dat tegenwoordig anders?
Resistance is futile.
Ligt ook grotendeels waar je woont (qua omgeving)
Hier een wat landelijkere omgeving, maar 50-60 u/week in de bouw/agrarische sector vinden de meeste normaal, ook de jongere van net 20.
Hier een wat landelijkere omgeving, maar 50-60 u/week in de bouw/agrarische sector vinden de meeste normaal, ook de jongere van net 20.
Mensen onder de 30 worden dan ook vaak uitgebuit op de arbeidsmarkt. Dunno waarom.quote:
Herkenbaar. Stressbestendigheid is ook ver te zoeken. Een burnout voor je 30e wordt tegenwoordig als normaal gezien.
Ik denk dat dat deels perceptie is. Oudere werknemers hebben niet het gevoel dat ze uitgebuit werden, zij hadden naar mijn idee niet meer vastigheid dan millenials.quote:
[..]
Mensen onder de 30 worden dan ook vaak uitgebuit op de arbeidsmarkt. Dunno waarom.
Resistance is futile.
Onbetaald?quote:
Ligt ook grotendeels waar je woont (qua omgeving)
Hier een wat landelijkere omgeving, maar 50-60 u/week in de bouw/agrarische sector vinden de meeste normaal, ook de jongere van net 20.
Resistance is futile.
Mooi stukje reflectie dit. Wellicht dat je zelf trainingen moet volgen om hun beter te kunnen begeleiden.quote:
Ik ben niet echt een coach, dus daarin heb ik een hoop te leren. Ik zorg dat de 'wat wil je' vraag aan bod komt in de maandelijkse gesprekken met mensen in mijn team, en ik volg wel plichtmatig op of de afgesproken hulp daarbij van de grond komt, maar om nou te zeggen dat ik zelf zulke trajecten voortstuw.. Ik ben dan weer meer van de 'je weet me te vinden als je vragen of ideeën hebt. Dat werkt wel bij mensen van mijn leeftijd en ouder, maar bij wat jongere mensen niet.
Ik maak het mogelijk en ik doe de follow-up. Maar meer ook niet, omdat ik er (tot dusver) van overtuigd ben dat iemand zelf initiatief moet tonen.
Absoluut! Er komen alleen maar meer millenials op de arbeidsmarkt en ik snij mezelf keihard in de vingers als ik dom mijn kop in het zand blijf steken. Maar soms heb je wel feedback nodig van buitenstaanders, bij ons op de werkvloer krijg ik dit soort feedback niet. Zelfs al vraag ik daar actief naar.quote:
[..]
Mooi stukje reflectie dit. Wellicht dat je zelf trainingen moet volgen om hun beter te kunnen begeleiden.
Resistance is futile.
Dat lijkt me niet correct. Flexibilisering, tijdelijke contracten en versoberde ontslagbescherming zijn geen items waar de huidige ouderen destijds tegenaan liepen.quote:
[..]
Ik denk dat dat deels perceptie is. Oudere werknemers hebben niet het gevoel dat ze uitgebuit werden, zij hadden naar mijn idee niet meer vastigheid dan millenials.
Fluitbekzeenaalden zijn verwant aan de zeenaalden, de zeepaardjes en de trompetzeenaalden.
Van die laatste groep onderscheiden ze zich door de draadvormige verlenging van de middelste staartvinstralen (die bij de trompetzeenaalden ontbreken).
Van die laatste groep onderscheiden ze zich door de draadvormige verlenging van de middelste staartvinstralen (die bij de trompetzeenaalden ontbreken).
Of wie weet zijn er nog andere werknemers die een uitdaging zien in het coachen van jonge werknemers die daar geïnteresseerd in zijn.quote:
[..]
Mooi stukje reflectie dit. Wellicht dat je zelf trainingen moet volgen om hun beter te kunnen begeleiden.
Iedereen vindt dat 'ie keihard werktquote:
[..]
Ik werk gewoon keihard, ik verzet bergen. Ik motiveer mezelf met een enorme werkdruk en afwisselend werk. En ieder jaar wordt mij wel weer een promotie aangeboden, dus inhoudelijk doe ik elk jaar andere dingen, grotere verantwoordelijkheid. Maar goed, ik was ook niet vies van 20 uur structureel overwerken in het verleden. Bij mijn huidige werkgever hoeft dat gelukkig niet meer.
10 jaar geleden wilde ik vooral meer verantwoordelijkheid. Om geld is het mij persoonlijk nooit te doen geweest, als ik er maar leuk van kan leven.
. Ik ben millennial volgens alle definities (nu 28, werkzaam vanaf 22, hoogopgeleid etc). Wat motiveert mij? Groei en zekerheid. Twee dingen die toen ik 2012 begon met werken niet geboden konden worden door de crisis. Met een brei van tijdelijke contracten (6 maanden, jaartje, oh help nieuwe flexwet nou doei hè last in) is dat een tijd lang een bron van frustratie geweest. Ik zag hoe mensen van de oudere generatie al sinds hun twintiger jaren in koophuizen woonden en het bare minimum aan werk verzetten door hun anciënniteit en dat was lastig. Omdat alle hogere plekken bezet waren door die oudere collega's, was er geen formatieruimte om door te groeien. Dan ga je hoppen totdat je dat wel vindt en ben je zo'n typische ontevreden millennial. Dat terwijl de plekken in mijn geval bezet werden door mensen die geen opleiding hadden gevolgd maar in een 'makkelijker tijd' waren doorgegroeid, vaak helemaal niet functioneerden naar de eisen van deze tijd, maar er nu al zo lang zaten dat niemand er wat aan durfde te doen.Daarnaast is work/life balance belangrijk. Twintig uur overwerken voor een paar tientjes extra vind ik - en velen met mij - het niet waard. Ik wil gewoon rondkomen, maar ook af en toe op een terrasje kunnen zitten. Life's short. Onder mijn vrouwelijke millennialgenoten merk ik verder vooral behoefte aan het faciliteren van het combineren van diverse dingen in het leven: carrière en kinderen, reizen en werk, vrijwilligerswerk en werk, etc. Dat daar wat salaris voor ingeleverd moet worden, is no issue, als de kans ertoe maar bestaat en dat niet betekent dat je gelijk wordt gedegradeerd tot zielige parttimer. De mensen die denken dat een voetbaltafel de oplossing is om millennials te motiveren, slaat echt de plank mis trouwens. Liever gewoon productieve uren draaien om eerder op het terras te zitten/zelf de kinderen eten te geven/naar de tandarts te kunnen dan meer gimmicks op werk, waardoor je er uiteindelijk langer zit.
