WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Aan de hand van een ander topic, besloten om deze te openen om niet al te ver offtopic te gaan daar. Ik weet eigenlijk niet of deze beter past in R&P maar dan krijgt 'ie vast wel een schopje.
Ik persoonlijk heb erg negatieve ervaringen in samenwerken met millenials. Om niet teveel in details te vallen, eigenlijk vind ik millenials verwend, niet of vrijwel niet te motiveren, ze vinden zichzelf heel wat. Ze houden maar met moeite 40 uur per week vol, maar vinden eigenlijk wel dat ze een keer een managementfunctie verdienen terwijl ze keer op keer laten zien dat ze geen verantwoordelijkheidsgevoel hebben, en ik zie steevast een gebrek aan betrokkenheid.
Dit botst echt totaal met mijn invulling van goed werknemerschap en ik heb momenteel zelf geen millenials in het team dat ik zelf direct aanstuur. Indirect wel trouwens, en als collega erger ik me helemaal kapot. Ik ben de eerste die toe wil geven dat mijn beeld ernstig gekleurd is door drie millenials op de werkvloer. Maar OK, ik ben volwassen genoeg om toe te geven dat ik hierin ook het één en ander moet leren, ik kan ze niet voor eeuwig ontlopen.
Ikzelf ben pas 35, op mijn 16e had ik mijn eerste mobiel en ik identificeer me eigenlijk niet met de millenials, hoewel ik er dichtbij zit. Je zou dus denken dat ik als manager zit te aasgieren op nieuwe millenials, maar op dit moment kies ik ervoor om geen millenials in dienst te nemen.
Dus ik hoop eigenlijk gewoon op een algemene respectvolle discussie over hoe millenials te motiveren zijn, wat zij eigenlijk willen van hun werkgever en hun manager. En wat definieert een millenials? Wat zijn jullie ervaringen?
Ik persoonlijk heb erg negatieve ervaringen in samenwerken met millenials. Om niet teveel in details te vallen, eigenlijk vind ik millenials verwend, niet of vrijwel niet te motiveren, ze vinden zichzelf heel wat. Ze houden maar met moeite 40 uur per week vol, maar vinden eigenlijk wel dat ze een keer een managementfunctie verdienen terwijl ze keer op keer laten zien dat ze geen verantwoordelijkheidsgevoel hebben, en ik zie steevast een gebrek aan betrokkenheid.
Dit botst echt totaal met mijn invulling van goed werknemerschap en ik heb momenteel zelf geen millenials in het team dat ik zelf direct aanstuur. Indirect wel trouwens, en als collega erger ik me helemaal kapot. Ik ben de eerste die toe wil geven dat mijn beeld ernstig gekleurd is door drie millenials op de werkvloer. Maar OK, ik ben volwassen genoeg om toe te geven dat ik hierin ook het één en ander moet leren, ik kan ze niet voor eeuwig ontlopen.
Ikzelf ben pas 35, op mijn 16e had ik mijn eerste mobiel en ik identificeer me eigenlijk niet met de millenials, hoewel ik er dichtbij zit. Je zou dus denken dat ik als manager zit te aasgieren op nieuwe millenials, maar op dit moment kies ik ervoor om geen millenials in dienst te nemen.
Dus ik hoop eigenlijk gewoon op een algemene respectvolle discussie over hoe millenials te motiveren zijn, wat zij eigenlijk willen van hun werkgever en hun manager. En wat definieert een millenials? Wat zijn jullie ervaringen?
Resistance is futile.
Ook hier een beetje offtopic, maar toch.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 31-07-2018 19:19:52 ]
Tussen 1980 en pakweg 1995-2000. https://en.m.wikipedia.or(...)ge_range_definitionsquote:
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 31-07-2018 19:19:52 ]
beetje herkenbaar wel. Gooien snel de handdoek in de ring, weinig zelfreflectie en vinden het al snel goed genoeg/mooi geweest. En hele drama's bij een beetje tegenslag. Wel een wat gecharcheerde weergave misschien maar er is een herkenbaar patroon.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:17 schreef Seven. het volgende:
Aan de hand van een ander topic, besloten om deze te openen om niet al te ver offtopic te gaan daar. Ik weet eigenlijk niet of deze beter past in R&P maar dan krijgt 'ie vast wel een schopje.
Ik persoonlijk heb erg negatieve ervaringen in samenwerken met millenials. Om niet teveel in details te vallen, eigenlijk vind ik millenials verwend, niet of vrijwel niet te motiveren, ze vinden zichzelf heel wat. Ze houden maar met moeite 40 uur per week vol, maar vinden eigenlijk wel dat ze een keer een managementfunctie verdienen terwijl ze keer op keer laten zien dat ze geen verantwoordelijkheidsgevoel hebben, en ik zie steevast een gebrek aan betrokkenheid.
Dit botst echt totaal met mijn invulling van goed werknemerschap en ik heb momenteel zelf geen millenials in het team dat ik zelf direct aanstuurt. Indirect wel trouwens, en als collega erger ik me helemaal kapot. Ik ben de eerste die toe wil geven dat mijn beeld ernstig gekleurd is door drie millenials op de werkvloer. Maar OK, ik ben volwassen genoeg om toe te geven dat ik hierin ook het één en ander moet leren, ik kan ze niet voor eeuwig ontlopen.
Ikzelf ben pas 35, op mijn 16e had ik mijn eerste mobiel en ik identificeer me eigenlijk niet met de millenials, hoewel ik er dichtbij zit. Je zou dus denken dat ik als manager zit te aasgieren op nieuwe millenials, maar op dit moment kies ik ervoor om geen millenials in dienst te nemen.
Dus ik hoop eigenlijk gewoon op een algemene respectvolle discussie over hoe millenials te motiveren zijn, wat zij eigenlijk willen van hun werkgever en hun manager. En wat definieert een millenials? Wat zijn jullie ervaringen?
Ons soort mensen, trapt reeds jaren blij van zin, het vuile plebs de modder in.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Ons soort mensen, steunpilaar van vaderland en koningin.
Meer details zou ik fijn vinden?quote:
Ligt eraan in welke sector is mijn ervaring.
Ik zie wel duidelijk een verschil tussen administratief en magazijn bijvoorbeeld. Maar ik moet dan ook weer toegeven dat ik eigenlijk de vergelijking tussen theoretisch en praktisch opgeleid nog niet heb kunnen maken. Bij praktisch opgeleide mensen, merk ik een gebrek aan zelfreflectie op.
Resistance is futile.
Ben ik een millenial?!!!quote:
Ook hier een beetje offtopic, maar toch.
Tussen 1980 en pakweg 1995-2000. https://en.m.wikipedia.or(...)ge_range_definitions
Resistance is futile.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Hoe doe ik mijn bedrijf tekort? Ik krijg als leidinggevende veel meer terug van mensen die pakweg 33 of ouder zijn, die melden zich in ieder geval niet langdurig ziek en zijn blij met het feit dat in overleg vrijwel alles mogelijk is. De millenials daarentegen.. ze overleggen niet eens, melden doodleuk dat ze de halve dag niet komen werken omdat ze een afspraak hebben bij de tandarts om 11 uur (en het heeft toch geen zin om 15 minuten naar kantoor te rijden)..quote:Op dinsdag 31 juli 2018 18:52 schreef Chaes het volgende:
[..]
Per definitie geen millenials aannemen is wel heel kort door de bocht. Je zal er wel je redenen voor hebben, maar je doet je bedrijf er wel tekort door.
Resistance is futile.
TS, dat jij niet weet hoe je ze moet aansturen en motiveren, wil niet zeggen dat het volledig een probleem van 'de millennia' is. Ze hebben vaak een andere aanpak nodig, die moet je wel weten te vinden.
dag
Ligt sterk aan de functie en persoonlijkheid van mensen.
Heb een aantal junior developers die het heel goed doen, ook een aantal interaction designers die het allemaal wel best vinden en menen dat veel creativiteit altijd met weinig verantwoordelijkheden komt.
Daarnaast zie ik bij alle leeftijdsgroepen dat verantwoordelijkheid nemen niet iedereen ligt.
Heb een aantal junior developers die het heel goed doen, ook een aantal interaction designers die het allemaal wel best vinden en menen dat veel creativiteit altijd met weinig verantwoordelijkheden komt.
Daarnaast zie ik bij alle leeftijdsgroepen dat verantwoordelijkheid nemen niet iedereen ligt.
Ik ben generation X. Maar volgens sommige definities inderdaad millenial.quote:
Resistance is futile.
Sorry hoor maar vind je dat zelf ook niet te debiel voor woorden klinken? Iemand van 32 is totaal anders dan iemand van 33? Alsjeblieft zeg, ik weet niet wat voor stakkers jij bij je werk tegen bent gekomen, maar die harde grens is echt kolder. Verder wel gelachen dus dankjewel; grgr een millenial.quote:
[..]
Hoe doe ik mijn bedrijf tekort? Ik krijg als leidinggevende veel meer terug van mensen die pakweg 33 of ouder zijn, die melden zich in ieder geval niet langdurig ziek en zijn blij met het feit dat in overleg vrijwel alles mogelijk is. De millenials daarentegen.. ze overleggen niet eens, melden doodleuk dat ze de halve dag niet komen werken omdat ze een afspraak hebben bij de tandarts om 11 uur (en het heeft toch geen zin om 15 minuten naar kantoor te rijden)..
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Jup. Maar bijna niemand identificeert zich als millennial hoor. Ook voor mensen 10 jaar jonger dan jij, zijn dat vaak gevoelsmatig altijd nog die telefoonzombies en tabletbabies die ná henzelf geboren zijn.quote:
Want zelf herinneren die zich ook gewoon een jeugd waarin volop buiten werd gespeeld en sociale media geen prominente rol speelde. Ja in je tienerjaren had je een of andere verlepte telefoon waarmee je kon bellen en smsen, maar smartphones kwamen ook daarna pas.
Dat is dus ook mijn vraag. Hoe motiveer je ze?quote:
TS, dat jij niet weet hoe je ze moet aansturen en motiveren, wil niet zeggen dat het volledig een probleem van 'de millennia' is. Ze hebben vaak een andere aanpak nodig, die moet je wel weten te vinden.
Resistance is futile.
TS is dus ook een millenialquote:
Ook hier een beetje offtopic, maar toch.
[..]
Tussen 1980 en pakweg 1995-2000. https://en.m.wikipedia.or(...)ge_range_definitions
Hoe motiveer jij jezelf? Of hoe werd je 10 jaar geleden (effectief) gemotiveerd?quote:
[..]
Dat is dus ook mijn vraag. Hoe motiveer je ze?
Verder kan ik de drijfverentest aanraden als je op dat gebied knelpunten wil opsporen.
[ Bericht 4% gewijzigd door #ANONIEM op 31-07-2018 19:37:37 ]
Herkenbaar. Stressbestendigheid is ook ver te zoeken. Een burnout voor je 30e wordt tegenwoordig als normaal gezien.
Als ik dit lees denk ik dat je veel te erg generaliseert. Ik werk bijna alleen maar met jonge mensen en herken hier weinig van. De millenials waar ik mee werk zijn allemaal echter wel hoogopgeleid en wellicht speelt de selectieprocedure ook een grote rol.quote:
[..]
Hoe doe ik mijn bedrijf tekort? Ik krijg als leidinggevende veel meer terug van mensen die pakweg 33 of ouder zijn, die melden zich in ieder geval niet langdurig ziek en zijn blij met het feit dat in overleg vrijwel alles mogelijk is. De millenials daarentegen.. ze overleggen niet eens, melden doodleuk dat ze de halve dag niet komen werken omdat ze een afspraak hebben bij de tandarts om 11 uur (en het heeft toch geen zin om 15 minuten naar kantoor te rijden)..
Het ligt aan jou.
And if you listen very hard
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
The tune will come to you at last
When all are one and one is all
To be a rock and not to roll
Nee, ik vind dat niet debiel klinken. Die grens van 33 is in de praktijk niet zo hard als dat 'ie hier gesteld wordt. Maar ik merk wel dat mensen van onder de 30 zelden vooruit te branden zijn.quote:
[..]
Sorry hoor maar vind je dat zelf ook niet te debiel voor woorden klinken? Iemand van 32 is totaal anders dan iemand van 33? Alsjeblieft zeg, ik weet niet wat voor stakkers jij bij je werk tegen bent gekomen, maar die harde grens is echt kolder. Verder wel gelachen dus dankjewel; grgr een millenial.
Het klopt wel dat wij een aantal bijzonder negatieve millenials op de werkvloer hebben, en dat mijn beeld daardoor gekleurd is.
Jij als millenial, wat wil je van je collega's, je manager en je werkgever? Ga jij fluitend naar je werk en doe je wel eens een kwartiertje extra als het druk is? Of begin je elke dag om 5 voor 5 met afsluiten?
Resistance is futile.
Dat blijft het belangrijkste natuurlijk, maar je merkt de krapte op de arbeidsmarkt wel echt nu.quote:
en wellicht speelt de selectieprocedure ook een grote rol.
De hele millenials-generatie zo afschilderen gebaseerd op een paar persoonlijke ervaringen, bah bah bah. Denk eerder dat er mankementen zitten in jullie wervingsproces en/of dat jullie gewoonweg de middelen en vaardigheden missen om ze goed aan te kunnen sturen.quote:
[..]
Hoe doe ik mijn bedrijf tekort? Ik krijg als leidinggevende veel meer terug van mensen die pakweg 33 of ouder zijn, die melden zich in ieder geval niet langdurig ziek en zijn blij met het feit dat in overleg vrijwel alles mogelijk is. De millenials daarentegen.. ze overleggen niet eens, melden doodleuk dat ze de halve dag niet komen werken omdat ze een afspraak hebben bij de tandarts om 11 uur (en het heeft toch geen zin om 15 minuten naar kantoor te rijden)..
Ik denk dat millenials vooral af en toe een schouderklopje nodig hebben. Van wie krijgen ze die dan?
Pappa en mamma en ook de school hebben immers jarenlang gouden bergen beloofd. The sky is the limit. Man man man, kwam ik even van een koude kermis thuis toen ik in 2009 aan het begin van de crisis aan mijn carrière begon.
Overigens, niet alle millenials zijn zo. Ik ben persoonlijk wat meer van de niet lullen maar poetsen. Ik heb mijn lesje wel geleerd. Doe gewoon waar je goed in bent en verantwoordelijk/succes volgt vanzelf wel.
Pappa en mamma en ook de school hebben immers jarenlang gouden bergen beloofd. The sky is the limit. Man man man, kwam ik even van een koude kermis thuis toen ik in 2009 aan het begin van de crisis aan mijn carrière begon.
Overigens, niet alle millenials zijn zo. Ik ben persoonlijk wat meer van de niet lullen maar poetsen. Ik heb mijn lesje wel geleerd. Doe gewoon waar je goed in bent en verantwoordelijk/succes volgt vanzelf wel.
Of TS is gewoon een oude zak die niet inziet dat gen Z graag niet werkt en leven makkelijk probeert te maken.
Heeft het niet met leeftijd te maken? Ik zit nu bij een klant en die vertelde me dat hij het liefst freelancers aanneemt die 40+ zijn. Hij heeft een zeer hands-off management stijl, en heeft meerdermalen gehad dat de jongere freelancers de grens opzochten.
FTFYquote:
Geinspireerd door historische gebeurtenissen en karakters. Dit werk van fictie was ontworpen, ontwikkeld en geproduceerd door een multicultureel team van verschillende religies en geloven.
Ik werk gewoon keihard, ik verzet bergen. Ik motiveer mezelf met een enorme werkdruk en afwisselend werk. En ieder jaar wordt mij wel weer een promotie aangeboden, dus inhoudelijk doe ik elk jaar andere dingen, grotere verantwoordelijkheid. Maar goed, ik was ook niet vies van 20 uur structureel overwerken in het verleden. Bij mijn huidige werkgever hoeft dat gelukkig niet meer.quote:
[..]
Hoe motiveer jij jezelf? Of hoe werd je 10 jaar geleden (effectief) gemotiveerd?
Verder kan ik de drijfverentest aanraden als je op dat gebied knelpunten wil opsporen.
10 jaar geleden wilde ik vooral meer verantwoordelijkheid. Om geld is het mij persoonlijk nooit te doen geweest, als ik er maar leuk van kan leven.
Wat houdt zo'n drijfverentest in?
Resistance is futile.
Je kan er imo gewoon vanuit gaan dat jouw beeld niet representatief is en dat de onderlinge verschillen tussen individuen nog altijd groter zijn dan die tussen zogenaamde generaties. Dat je daar grotere verbanden in wil zien is menseigen natuurlijk, maar neem jezelf daarin niet te serieus.quote:
[..]
Nee, ik vind dat niet debiel klinken. Die grens van 33 is in de praktijk niet zo hard als dat 'ie hier gesteld wordt. Maar ik merk wel dat mensen van onder de 30 zelden vooruit te branden zijn.
Het klopt wel dat wij een aantal bijzonder negatieve millenials op de werkvloer hebben, en dat mijn beeld daardoor gekleurd is.
Jij als millenial, wat wil je van je collega's, je manager en je werkgever? Ga jij fluitend naar je werk en doe je wel eens een kwartiertje extra als het druk is? Of begin je elke dag om 5 voor 5 met afsluiten?
Met de dingen die je noemt lijkt het trouwens ook alsof er bij jullie niet zozeer op kwaliteit wordt gestuurd, maar meer op kwantiteit (aanwezigheid telt blijkbaar zwaarder dan output?). Zo van, mijn dienst zit erop, nu is het mijn verantwoordelijkheid niet meer?
Dat sowieso (en ik heb ze zelf niet aangenomen). Leg eens uit wat ik misloopt door hun CV's in de prullenbak te smijten?quote:
[..]
De hele millenials-generatie zo afschilderen gebaseerd op een paar persoonlijke ervaringen, bah bah bah. Denk eerder dat er mankementen zitten in jullie wervingsproces en/of dat jullie gewoonweg de middelen en vaardigheden missen om ze goed aan te kunnen sturen.
Resistance is futile.
Ik ben 35, ben je dan een oud wijf?quote:
Of TS is gewoon een oude zak die niet inziet dat gen Z graag niet werkt en leven makkelijk probeert te maken.
Resistance is futile.
Daar zit volgens mij ook wel een belangrijk verschil tussen werken vroeger en werken nu. Ging het vroeger meer om je aanwezigheid en het aantal uren, tegenwoordig gaat het veel meer om wat je precies doet. Als je het werk voor 40 uur ook in 30 uur kan verzetten en er is verder geen ander werk voorhanden, wat is er dan op tegen om eerder naar huis te gaan? Promotie zit er immers bij TS ook niet in.quote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:46 schreef Chai het volgende:
[..]
Je kan er imo gewoon vanuit gaan dat jouw beeld niet representatief is en dat de onderlinge verschillen tussen individuen nog altijd groter zijn dan die tussen zogenaamde generaties. Dat je daar grotere verbanden in wil zien is menseigen natuurlijk, maar neem jezelf daarin niet te serieus.
Met de dingen die je noemt lijkt het trouwens ook alsof er bij jullie niet zozeer op kwaliteit wordt gestuurd, maar meer op kwantiteit (aanwezigheid telt blijkbaar zwaarder dan output?). Zo van, mijn dienst zit erop, nu is het mijn verantwoordelijkheid niet meer?
Lichamelijk gezien zal je nog best voor jong worden aangezien. Geestelijk klink je als een bejaarde zonder ziel.quote:
Ons probleem is juist dat we op output proberen te sturen. De 3 millenials in kwestie worden aangestuurd door managers in Zweden. Maar zijzelf werken vanuit de vestiging die ik aanstuur in Nederland. Ik kijk niet echt naar aanwezigheid voor kantoorpersoneel. Mensen in mijn team mogen in overleg thuiswerken, een uur later beginnen in verband met dierenartsbezoekjes en noem maar op. Zolang het werk gedaan is, zal het mij de reet roesten of ze 36 of 40 uur werken.quote:
[..]
Je kan er imo gewoon vanuit gaan dat jouw beeld niet representatief is en dat de onderlinge verschillen tussen individuen nog altijd groter zijn dan die tussen zogenaamde generaties. Dat je daar grotere verbanden in wil zien is menseigen natuurlijk, maar neem jezelf daarin niet te serieus.
Met de dingen die je noemt lijkt het trouwens ook alsof er bij jullie niet zozeer op kwaliteit wordt gestuurd, maar meer op kwantiteit (aanwezigheid telt blijkbaar zwaarder dan output?). Zo van, mijn dienst zit erop, nu is het mijn verantwoordelijkheid niet meer?
Resistance is futile.
Tja, ik kan niet zeggen dat deze opmerking door mijn ziel snijdt, dat klopt.quote:
[..]
Lichamelijk gezien zal je nog best voor jong worden aangezien. Geestelijk klink je als een bejaarde zonder ziel.
Resistance is futile.
Hahaha!quote:
[..]
Maak je geen zorgen, je bent een 'xennial'
[ afbeelding ]
Resistance is futile.
Je hebt een andere manier van denken nodig. Ik had ook altijd managers zoals jij en ben daar ook weg gegaan. Vreselijk, dat controlerende en gezeur/negativiteit altijd. Ik heb wel een instelling zoals je beschrijft (veel willen, flexibele tijden) maar wel altijd met uitstekende resultaten. Ik werk bijvoorbeeld ook vaak over in het weekend/avond (dat wordt dan niet gezien) zonder problemen, dat zie je maar weinig mensen doen (en hoef je ook niet te verwachten in Nederland). Maar dan hoef je ook geen carrière te verwachten, dat kan je erbij benoemen.
Ik zie wat jij ook ziet (weinig gemotiveerd, afhaken etc.). Dat komt omdat het werk tegenvalt, niet waar je voor hebt geleerd of weinig uitdagend of gewoon geen leuke sfeer. Als millenial ben ik nu wel al binnen 2 jaar manager van een grote afdeling met goede resultaten en gemengde leeftijdsgroepen (23 t/m pensioenleeftijd). Gaat altijd goed met een leuke sfeer, iedereen vrij laten maar wel sturen op resultaten. De jongere moeten harder lopen / leren, de ouderen zorgen voor rust en kennis.
Geef ze meer verantwoordelijkheid / uitdaging (een doel met een taakje) met een deadline. Ondertussen wel ondersteunend blijven, waar loop je tegenaan en waar kan ik of een collega helpen. Dat zorgt voor een constructieve sfeer, een mentor / buddy helpt hierin ook.
Wel duidelijke afspraken maken over werktijden / dagen maar ook daarin vrijheid geven (zie tandarts verhaal, als het werk maar afkomt).
En zoals genoemd, als iemand tegenvalt ook met feiten benoemen al op een vroeg moment zodat iemand er ook aan kan werken, rotte appels heb je er altijd tussen zitten.
Ik zie wat jij ook ziet (weinig gemotiveerd, afhaken etc.). Dat komt omdat het werk tegenvalt, niet waar je voor hebt geleerd of weinig uitdagend of gewoon geen leuke sfeer. Als millenial ben ik nu wel al binnen 2 jaar manager van een grote afdeling met goede resultaten en gemengde leeftijdsgroepen (23 t/m pensioenleeftijd). Gaat altijd goed met een leuke sfeer, iedereen vrij laten maar wel sturen op resultaten. De jongere moeten harder lopen / leren, de ouderen zorgen voor rust en kennis.
Geef ze meer verantwoordelijkheid / uitdaging (een doel met een taakje) met een deadline. Ondertussen wel ondersteunend blijven, waar loop je tegenaan en waar kan ik of een collega helpen. Dat zorgt voor een constructieve sfeer, een mentor / buddy helpt hierin ook.
Wel duidelijke afspraken maken over werktijden / dagen maar ook daarin vrijheid geven (zie tandarts verhaal, als het werk maar afkomt).
En zoals genoemd, als iemand tegenvalt ook met feiten benoemen al op een vroeg moment zodat iemand er ook aan kan werken, rotte appels heb je er altijd tussen zitten.
Ho ff. Promotie zit er bij mij absoluut wel in. Mensen die het in mijn team goed doen, krijgen meer geld en meer verantwoordelijkheden. Ik maak me daar sterk voor, en de 3 mensen die ik direct aanstuur, breng ik bewust in positie door training zodat zij de gedoodverfde kandidaat voor opvolging in een andere functie zijn. En in sommige gevallen creëer ik gewoon een functie omdat het te lang duurt. Maar de basis, enthousiasme, moet er wel zijn. Daarbij kijk ik niet naar opleiding of ervaring, als ik er van overtuigd ben dat iemand het kan, dan help ik graag in het creëren van de juiste kansen.quote:
[..]
Daar zit volgens mij ook wel een belangrijk verschil tussen werken vroeger en werken nu. Ging het vroeger meer om je aanwezigheid en het aantal uren, tegenwoordig gaat het veel meer om wat je precies doet. Als je het werk voor 40 uur ook in 30 uur kan verzetten en er is verder geen ander werk voorhanden, wat is er dan op tegen om eerder naar huis te gaan? Promotie zit er immers bij TS ook niet in.
Resistance is futile.
quote:
[..]
Ik werk gewoon keihard, ik verzet bergen. Ik motiveer mezelf met een enorme werkdruk en afwisselend werk. En ieder jaar wordt mij wel weer een promotie aangeboden, dus inhoudelijk doe ik elk jaar andere dingen, grotere verantwoordelijkheid. Maar goed, ik was ook niet vies van 20 uur structureel overwerken in het verleden. Bij mijn huidige werkgever hoeft dat gelukkig niet meer.
10 jaar geleden wilde ik vooral meer verantwoordelijkheid. Om geld is het mij persoonlijk nooit te doen geweest, als ik er maar leuk van kan leven.
Wat houdt zo'n drijfverentest in?
En uiteindelijk kun je dat verder doortrekken naar wat de valkuilen van een groep mensen als team zullen zijn bijvoorbeeld. Als je veel dezelfde types hebt wordt het risico op roddelen bijvoorbeeld groter.quote:Een Drijfverentest of Drijfverenanalyse, meet waardoor iemand wordt gemotiveerd. De meeste Drijfverenanalyses worden ingezet op de werkvloer, en de drijfveren die gemeten worden zijn dan ook vaak werkgerelateerde drijfveren. Waarom doet iemand wat hij doet? Wat brengt hem in beweging? Waar wordt hij blij van? Je drijfveren geven antwoord op deze vragen.
Dus eigenlijk een beetje de dingen waar jij benieuwd naar was (motivatie) of waar je je momenteel aan ergert (roddelen). En bepaalde drijfveren passen gewoon niet goed bij bepaalde functies waardoor iemand daarin gaat lopen aanmodderen totdat ze zelf tot dat inzicht komen.
Maar zo lang ze hun werk goed doen dan maakt het toch niet uit hoe laat ze weg gaan?quote:
[..]
Ons probleem is juist dat we op output proberen te sturen. De 3 millenials in kwestie worden aangestuurd door managers in Zweden. Maar zijzelf werken vanuit de vestiging die ik aanstuur in Nederland. Ik kijk niet echt naar aanwezigheid voor kantoorpersoneel. Mensen in mijn team mogen in overleg thuiswerken, een uur later beginnen in verband met dierenartsbezoekjes en noem maar op. Zolang het werk gedaan is, zal het mij de reet roesten of ze 36 of 40 uur werken.
Hoewel goed hun werk doen natuurlijk wel in strijd is met geen eigenaarschap tonen, negativiteit verspreiden en gebrek aan zelfreflectie hebben.
Niet dat het concept niet goed is, maar 'een taakje met een deadline', pls.quote:
Geef ze meer verantwoordelijkheid / uitdaging (een doel met een taakje) met een deadline. Ondertussen wel ondersteunend blijven, waar loop je tegenaan en waar kan ik of een collega helpen. Dat zorgt voor een constructieve sfeer, een mentor / buddy helpt hierin ook.
Zoals jij het omschrijft klinkt het als kinderen opvoeden.[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 31-07-2018 20:11:11 ]
Hokjesdenken, wat kortzichtig. Motiveer mensen liever. In alle generaties heb je winners en loosers.
@Chai je kan het ook anders verpakken, maak dit of dat met een deadline. Komt wel praktisch op hetzelfde neer. Het gaat erom dat je voor het eerst in een werkomgeving bent, dat moet je ook leren (is ook niet altijd makkelijk, lange dagen) met allemaal collega's.
Overigens leer/ontwikkeltrajecten, waar iemand zelf aangeeft wat dit leuk vindt en waar die naartoe wil groeien en wat daarvoor nodig is. Is ook een goede.
Overigens leer/ontwikkeltrajecten, waar iemand zelf aangeeft wat dit leuk vindt en waar die naartoe wil groeien en wat daarvoor nodig is. Is ook een goede.
Net alsof ekte millenials nog in zulke functies werken.
Dat je zelf niet eens de betekenis van "millenial" begrijpt zegt ook wel wat overigens.
[ Bericht 11% gewijzigd door Aventuras op 31-07-2018 20:23:22 ]
Dat je zelf niet eens de betekenis van "millenial" begrijpt zegt ook wel wat overigens.
[ Bericht 11% gewijzigd door Aventuras op 31-07-2018 20:23:22 ]
It All Goes Back in the Box
Maar ik ben een millenial en op basis van jouw verhaal zou ik verwachten dat je me niet eens zou aannemen. Laat staan promoveren. En dit terwijl mijn werkgevers me beschrijven als een plichtsgetrouwe werknemer met genoeg verantwoordelijkheidsgevoel die voldoende toevoegt aan de teamdoelstellingen. Met af en toe een uitschieter naar boven.quote:
[..]
Ho ff. Promotie zit er bij mij absoluut wel in. Mensen die het in mijn team goed doen, krijgen meer geld en meer verantwoordelijkheden. Ik maak me daar sterk voor, en de 3 mensen die ik direct aanstuur, breng ik bewust in positie door training zodat zij de gedoodverfde kandidaat voor opvolging in een andere functie zijn. En in sommige gevallen creëer ik gewoon een functie omdat het te lang duurt. Maar de basis, enthousiasme, moet er wel zijn. Daarbij kijk ik niet naar opleiding of ervaring, als ik er van overtuigd ben dat iemand het kan, dan help ik graag in het creëren van de juiste kansen.
En stel dat ik in jou team zou willen werken. Hoe is jouw insteek dan precies motiverend? Ik zou op zijn minst graag willen zien dat m'n werkgever me serieus neemt. En dat mis ik eigenlijk al.
Ik zeg toch ook dat het me met name om je woordkeus ging?quote:
@Chai je kan het ook anders verpakken, maak dit of dat met een deadline. Komt wel praktisch op hetzelfde neer. Het gaat erom dat je voor het eerst in een werkomgeving bent, dat moet je ook leren (is ook niet altijd makkelijk, lange dagen) met allemaal collega's.
Overigens leer/ontwikkeltrajecten, waar iemand zelf aangeeft wat dit leuk vindt en waar die naartoe wil groeien en wat daarvoor nodig is. Is ook een goede.
Was daar triggered door, als eckte millennial.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 31-07-2018 20:17:14 ]
Ik heb niet deze ervaring. Mijn millennial collega's zijn niet anders dan mijn andere collega's. Sommige zijn goed, anderen zijn helemaal niet goed en zijn liever lui dan moe. Denk dat het meer aan je vooroordelen ligt dan aan die millennials.
Als ik de artikeltjes mag geloven zijn millennials individualisten, die dus niet voor werk maar voor zichzelf leven. Ook zijn ze hun loopbaan begonnen op een arbeidsmarkt die gekarakteriseerd wordt door flexibilisering en onzekerheid. Loyaliteit aan je werkgever is niet meer deze tijd en wordt eerder afgestraft dan beloond. Het is daardoor denk ik een minder gemotiveerde leeftijdsgroep.
Fluitbekzeenaalden zijn verwant aan de zeenaalden, de zeepaardjes en de trompetzeenaalden.
Van die laatste groep onderscheiden ze zich door de draadvormige verlenging van de middelste staartvinstralen (die bij de trompetzeenaalden ontbreken).
Van die laatste groep onderscheiden ze zich door de draadvormige verlenging van de middelste staartvinstralen (die bij de trompetzeenaalden ontbreken).
Goeie post, thanks. Die ouderwetse manier ligt mij persoonlijk ook niet zo, maar het is wel zo dat ik tot een paar jaar geleden zelf eigenlijk altijd het jonkie was onder van die autoritaire managers. Nu vaar ik zelf wel een andere koers, mijn stijl is redelijk gelijk aan die van jou. Op tijd ingrijpen is iets wat de generatie voor ons echt niet kon. Sowieso waren die slecht in feedback geven.quote:
Je hebt een andere manier van denken nodig. Ik had ook altijd managers zoals jij en ben daar ook weg gegaan. Vreselijk, dat controlerende en gezeur/negativiteit altijd. Ik heb wel een instelling zoals je beschrijft (veel willen, flexibele tijden) maar wel altijd met uitstekende resultaten. Ik werk bijvoorbeeld ook vaak over in het weekend/avond (dat wordt dan niet gezien) zonder problemen, dat zie je maar weinig mensen doen (en hoef je ook niet te verwachten in Nederland). Maar dan hoef je ook geen carrière te verwachten, dat kan je erbij benoemen.
Ik zie wat jij ook ziet (weinig gemotiveerd, afhaken etc.). Dat komt omdat het werk tegenvalt, niet waar je voor hebt geleerd of weinig uitdagend of gewoon geen leuke sfeer. Als millenial ben ik nu wel al binnen 2 jaar manager van een grote afdeling met goede resultaten en gemengde leeftijdsgroepen (23 t/m pensioenleeftijd). Gaat altijd goed met een leuke sfeer, iedereen vrij laten maar wel sturen op resultaten. De jongere moeten harder lopen / leren, de ouderen zorgen voor rust en kennis.
Geef ze meer verantwoordelijkheid / uitdaging (een doel met een taakje) met een deadline. Ondertussen wel ondersteunend blijven, waar loop je tegenaan en waar kan ik of een collega helpen. Dat zorgt voor een constructieve sfeer, een mentor / buddy helpt hierin ook.
Wel duidelijke afspraken maken over werktijden / dagen maar ook daarin vrijheid geven (zie tandarts verhaal, als het werk maar afkomt).
En zoals genoemd, als iemand tegenvalt ook met feiten benoemen al op een vroeg moment zodat iemand er ook aan kan werken, rotte appels heb je er altijd tussen zitten.
Mijn negatieve beeld wordt wel heel erg gekleurd door een klein groepje mensen die ik zelf niet aanstuur.
En ik merk dat die lossere stijl niet altijd werkt. De magazijnmanager die aan mij rapporteert, is wel bang om zelfstandig beslissingen te nemen hier en daar, maar daar praten we regelmatig over en ik besef ook dat dit een direct resultaat is van mijn (autoritaire) voorganger.
Resistance is futile.
X generatie: normaal dat je 15 min van te voren aanwezig bent op werk
M generatie: stapt 1 minuut voor tijd binnen of komt 1 minuut te laat
X generatie: legt mobiel weg tijdens werk en gebruikt hem alleen tijdens pauzes
M generatie: mobiel in handbereik of broekzak onder het mom: ik moet altijd bereikbaar blijven
X generatie: Netje gekleed houd in, pantalon, gestreken bloes of shirt en nette sneakers
M generatie: Netjes gekleed houd in, spijkerbroek met gaten omdat het hip is, kleurige sneakers en merkshirtje met een duur logootje ergens
Niet altijd natuurlijk, dit zijn wel een van de dingen die ik merk, maar ook M generatie kan aardig bikkelen. Kwa werkhouding wel totaal verschillend, beide positief op hun eigen manier. Maar manier van denken is het 180graden van elkaar.
M generatie: stapt 1 minuut voor tijd binnen of komt 1 minuut te laat
X generatie: legt mobiel weg tijdens werk en gebruikt hem alleen tijdens pauzes
M generatie: mobiel in handbereik of broekzak onder het mom: ik moet altijd bereikbaar blijven
X generatie: Netje gekleed houd in, pantalon, gestreken bloes of shirt en nette sneakers
M generatie: Netjes gekleed houd in, spijkerbroek met gaten omdat het hip is, kleurige sneakers en merkshirtje met een duur logootje ergens
Niet altijd natuurlijk, dit zijn wel een van de dingen die ik merk, maar ook M generatie kan aardig bikkelen. Kwa werkhouding wel totaal verschillend, beide positief op hun eigen manier. Maar manier van denken is het 180graden van elkaar.
Dat werkt ook niet mee. Om daar goed mee om te kunnen gaan vereist nogal wat veerkracht. Verliezen van je baan staat immers heel hoog in de lijst van meest stressvolle gebeurtenissen in je leven. Maar het gebeurt dus wel doodleuk meerdere keren achter elkaar. Ik denk dat managers die het nooit hebben meegemaakt de impact hiervan niet voldoende beseffen.quote:
Als ik de artikeltjes mag geloven zijn millennials individualisten, die dus niet voor werk maar voor zichzelf leven. Ook zijn ze hun loopbaan begonnen op een arbeidsmarkt die gekarakteriseerd wordt door flexibilisering en onzekerheid. Loyaliteit aan je werkgever is niet meer deze tijd en wordt eerder afgestraft dan beloond. Het is daardoor denk ik een minder gemotiveerde leeftijdsgroep.
Ik heb zelf mijn leven zo ingericht dat ik dit goed op kan vangen. maar leuk zal het wel nooit worden.
deze millennial heeft nu vandaag 11 uur gedraait
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 31-07-2018 21:45:56 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 31-07-2018 21:45:56 ]
Mijn ervaring met millenials als leidinggevende is tweeledig. Van de ene kant hebben ze soms een onrealistisch zelfbeeld waarbij ze zichzelf te snel expert vinden en dat de organisatie er is voor hun eer en glorie. Van de andere kant zien ze heel scherp in dat carriere maken relatief is en hebben ze in hun jeugd goed opgelet naar hoe hun ouders de beste jaren van hun leven hebben weggooid voor wat? Een middenmanagementpositie en iets meer dan twee keer modaal.
Ik val zelf ook nog binnen die groep volgens die definitie aan het begin van het topic, maar ik merk dat het heel erg bedrijfsgebonden is.
Ik heb eerst 7 jaar bij een start-up gewerkt met allemaal mensen van 24-32 jaar. Iedereen was supergemotiveerd, er werd keihard gewerkt en op tijden dat het nodig was ook behoorlijk veel. Terwijl nu werk ik bij een groot bedrijf en verbaas ik me over de houding van vooral jonge werknemers. Veelal 24 - 28. Doen vrij weinig op een dag, het gaat de hele tijd 'hoe lang ze nog moeten', salaris, vergoedingen en geld komt ook vaak voorbij en voor 8:30 beginnen wordt gezien als een enorme prestatie.
Groot verschil tussen de bedrijven was de hoeveelheid verantwoordelijkheid en vertrouwen die mensen kregen. Bij het eerste bedrijf zag iedereen het product als een stukje van henzelf, hadden ze veel vrijheid om in te vullen hoe bepaalde dingen moesten gebeuren, terwijl er tegelijkertijd keiharde deadlines aan zaten. Waar ik nu werk is dat eigenlijk nauwelijks. Iedereen zit er omdat het moet, terwijl de producten die gemaakt worden best heel tof zijn. Hoe het precies komt ben ik nog niet uit.
Ik heb eerst 7 jaar bij een start-up gewerkt met allemaal mensen van 24-32 jaar. Iedereen was supergemotiveerd, er werd keihard gewerkt en op tijden dat het nodig was ook behoorlijk veel. Terwijl nu werk ik bij een groot bedrijf en verbaas ik me over de houding van vooral jonge werknemers. Veelal 24 - 28. Doen vrij weinig op een dag, het gaat de hele tijd 'hoe lang ze nog moeten', salaris, vergoedingen en geld komt ook vaak voorbij en voor 8:30 beginnen wordt gezien als een enorme prestatie.
Groot verschil tussen de bedrijven was de hoeveelheid verantwoordelijkheid en vertrouwen die mensen kregen. Bij het eerste bedrijf zag iedereen het product als een stukje van henzelf, hadden ze veel vrijheid om in te vullen hoe bepaalde dingen moesten gebeuren, terwijl er tegelijkertijd keiharde deadlines aan zaten. Waar ik nu werk is dat eigenlijk nauwelijks. Iedereen zit er omdat het moet, terwijl de producten die gemaakt worden best heel tof zijn. Hoe het precies komt ben ik nog niet uit.
Millenials zijn gewoon erg verstandig.
Ze weten dat werknemers wegwerpobjecten zijn, ze weten dat ze mee moeten betalen aan allerlei feestjes waar ze zelf nooit aan deel gaan nemen.
Het totaal voorspelbare en logische product van de ultieme YOLO-generatie en hun kinderen, de slappe Gen-X'ers.
Ze weten dat werknemers wegwerpobjecten zijn, ze weten dat ze mee moeten betalen aan allerlei feestjes waar ze zelf nooit aan deel gaan nemen.
Het totaal voorspelbare en logische product van de ultieme YOLO-generatie en hun kinderen, de slappe Gen-X'ers.
Onder verantwoordelijkheidsgevoel schaar ik eigenaarschap en consequent goede resultaten neerzetten. Iedereen maakt fouten, hebben we het over en dan hoop ik als leidinggevende dat je er van leert. En ik zorg ervoor dat je meetbare resultaten kunt behalen, die we aan het eind van het jaar toetsen. Dus je hebt je salarisverhoging zelf in de hand. En als er redenen zijn waardoor je je resultaten niet kon behalen (target toch niet helemaal realistisch, veranderende omstandigheden), dan is dat ook bespreekbaar. Verder kun jij gewoon tussen 07:00-09:00 beginnen (en met mij valt zelfs nog wel te praten over een totaal andere invulling van die uren als dat binnen de functie past, of thuiswerken) en als je structureel minder dan 38 uur werkt, dan kunnen we het eens hebben over je werkdruk en opties om je horizon te verbreden. Ontbreken hier nog dingen want dit is hoe ik met mijn niet-millenials omga.quote:
[..]
Maar ik ben een millenial en op basis van jouw verhaal zou ik verwachten dat je me niet eens zou aannemen. Laat staan promoveren. En dit terwijl mijn werkgevers me beschrijven als een plichtsgetrouwe werknemer met genoeg verantwoordelijkheidsgevoel die voldoende toevoegt aan de teamdoelstellingen. Met af en toe een uitschieter naar boven.
En stel dat ik in jou team zou willen werken. Hoe is jouw insteek dan precies motiverend? Ik zou op zijn minst graag willen zien dat m'n werkgever me serieus neemt. En dat mis ik eigenlijk al.
Resistance is futile.
In grote lijnen zo mee eens :-)quote:
Je hebt een andere manier van denken nodig. Ik had ook altijd managers zoals jij en ben daar ook weg gegaan. Vreselijk, dat controlerende en gezeur/negativiteit altijd. Ik heb wel een instelling zoals je beschrijft (veel willen, flexibele tijden) maar wel altijd met uitstekende resultaten. Ik werk bijvoorbeeld ook vaak over in het weekend/avond (dat wordt dan niet gezien) zonder problemen, dat zie je maar weinig mensen doen (en hoef je ook niet te verwachten in Nederland). Maar dan hoef je ook geen carrière te verwachten, dat kan je erbij benoemen.
Ik zie wat jij ook ziet (weinig gemotiveerd, afhaken etc.). Dat komt omdat het werk tegenvalt, niet waar je voor hebt geleerd of weinig uitdagend of gewoon geen leuke sfeer. Als millenial ben ik nu wel al binnen 2 jaar manager van een grote afdeling met goede resultaten en gemengde leeftijdsgroepen (23 t/m pensioenleeftijd). Gaat altijd goed met een leuke sfeer, iedereen vrij laten maar wel sturen op resultaten. De jongere moeten harder lopen / leren, de ouderen zorgen voor rust en kennis.
Geef ze meer verantwoordelijkheid / uitdaging (een doel met een taakje) met een deadline. Ondertussen wel ondersteunend blijven, waar loop je tegenaan en waar kan ik of een collega helpen. Dat zorgt voor een constructieve sfeer, een mentor / buddy helpt hierin ook.
Wel duidelijke afspraken maken over werktijden / dagen maar ook daarin vrijheid geven (zie tandarts verhaal, als het werk maar afkomt).
En zoals genoemd, als iemand tegenvalt ook met feiten benoemen al op een vroeg moment zodat iemand er ook aan kan werken, rotte appels heb je er altijd tussen zitten.
Ken je het bijbelverhaal over mosterdzaadjes die door goed voor te zorgen groeien tot grote plant uit komt.
Ik denk dat je jezelf gewoon in vergist in het opleiden en supporteren van jonge werknemers. Die net van school nieuw op de arbeidsmarkt komen.
Ze moeten ook nog "leren werken" en ontdekken hoe het werkend leven werkt.
Je kan het idd ook gewoonweg niet getroffen hebben met die enkele 20ers die (indirect) onder je vallen. Misschien is er aangezien het om een internationaal bedrijf gaat ook over cultuur verschillen?
In Scandinavië wordt er bijv. heel anders tegen werk vs gezin/eigen tijd gekeken dan in Nederland.
Waar we behoorlijk in 40 uur per week/8.30-17 uur gareel zitten als het over kantoor werk gaat.
[ Bericht 0% gewijzigd door Roosgeluk op 01-08-2018 10:06:34 ]
Nee joh. Generatie X is minimaal 10 jaar ouder. Volgens mij val je juist midden in de doelgroepquote:Op dinsdag 31 juli 2018 19:33 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik ben generation X. Maar volgens sommige definities inderdaad millenial.
Zelf geef ik de voorkeur aan 40 plus als collega.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Precies dat ja, maar als ik de gemiddelde mening hier moet geloven, dan hebben wij gewoon de domme pech dat we dit zo ervaren hebben. Ik hou die optie wel degelijk open, dat ben ik aan mezelf en mijn collega's verplicht.quote:
Ik val zelf ook nog binnen die groep volgens die definitie aan het begin van het topic, maar ik merk dat het heel erg bedrijfsgebonden is.
Ik heb eerst 7 jaar bij een start-up gewerkt met allemaal mensen van 24-32 jaar. Iedereen was supergemotiveerd, er werd keihard gewerkt en op tijden dat het nodig was ook behoorlijk veel. Terwijl nu werk ik bij een groot bedrijf en verbaas ik me over de houding van vooral jonge werknemers. Veelal 24 - 28. Doen vrij weinig op een dag, het gaat de hele tijd 'hoe lang ze nog moeten', salaris, vergoedingen en geld komt ook vaak voorbij en voor 8:30 beginnen wordt gezien als een enorme prestatie.
Groot verschil tussen de bedrijven was de hoeveelheid verantwoordelijkheid en vertrouwen die mensen kregen. Bij het eerste bedrijf zag iedereen het product als een stukje van henzelf, hadden ze veel vrijheid om in te vullen hoe bepaalde dingen moesten gebeuren, terwijl er tegelijkertijd keiharde deadlines aan zaten. Waar ik nu werk is dat eigenlijk nauwelijks. Iedereen zit er omdat het moet, terwijl de producten die gemaakt worden best heel tof zijn. Hoe het precies komt ben ik nog niet uit.
Een theorie die ik heb is dat ouders begin jaren tachtig een goede band met hun kind waardevol begonnen te vinden, en het kind groeide op met het idee dat het speciaal was. Iets met die verwachting meenemen naar het bedrijfsleven. Terwijl ik nog opgegroeid ben met het idee dat niemand speciaal is. Maar goed, ik ben geen expert.
Resistance is futile.
Ik kan me hier trouwens grotendeels in vinden. Werknemers worden als nummers beschouwd. Dat voel ik zelfs nu ik deel uitmaakt van het management. Uiteindelijk is er ook weinig persoonlijks aan de relatie met je werkgever. Het is de persoonlijke relatie met je manager die het maakt of breekt.quote:
Millenials zijn gewoon erg verstandig.
Ze weten dat werknemers wegwerpobjecten zijn, ze weten dat ze mee moeten betalen aan allerlei feestjes waar ze zelf nooit aan deel gaan nemen.
Het totaal voorspelbare en logische product van de ultieme YOLO-generatie en hun kinderen, de slappe Gen-X'ers.
Resistance is futile.
Heb je plezier in je werk?quote:
deze millennial heeft nu vandaag 11 uur gedraait
Resistance is futile.
Snap ik wel. Kun je aangeven waarom?quote:
[..]
Nee joh. Generatie X is minimaal 10 jaar ouder. Volgens mij val je juist midden in de doelgroep
Zelf geef ik de voorkeur aan 40 plus als collega.
Resistance is futile.
Weet je, dat klinkt eigenlijk niet eens onaardig eerlijk gezegd. Een schouderklopje op zijn tijd is wel fijn, zodat je ook weet wanneer je iets wel goed doet. Die continue onzekerheid als gevolg van de flexibiliserende arbeidsmarkt kan er echt inhakken. Ik merkte jaren nadat ik een vast contract in een baan op niveau kreeg nog steeds dat ik op overlevingsmechanismes uit de crisis zat te draaien terwijl het eigenlijk niet echt nodig meer was. Voor de rest klinkt het als een prima deal!quote:
[..]
Onder verantwoordelijkheidsgevoel schaar ik eigenaarschap en consequent goede resultaten neerzetten. Iedereen maakt fouten, hebben we het over en dan hoop ik als leidinggevende dat je er van leert. En ik zorg ervoor dat je meetbare resultaten kunt behalen, die we aan het eind van het jaar toetsen. Dus je hebt je salarisverhoging zelf in de hand. En als er redenen zijn waardoor je je resultaten niet kon behalen (target toch niet helemaal realistisch, veranderende omstandigheden), dan is dat ook bespreekbaar. Verder kun jij gewoon tussen 07:00-09:00 beginnen (en met mij valt zelfs nog wel te praten over een totaal andere invulling van die uren als dat binnen de functie past, of thuiswerken) en als je structureel minder dan 38 uur werkt, dan kunnen we het eens hebben over je werkdruk en opties om je horizon te verbreden. Ontbreken hier nog dingen want dit is hoe ik met mijn niet-millenials omga.
Wel jammer eigenlijk dan dat je met 3 millenials zit die niet zelf naar je toekomen om te vragen om ander werk. Dat begrijp ik zelf eigenlijk ook niet, ik zou dat zo doen. Maar goed, rotte appels heb je in elke generatie, ik heb zelf regelmatig troep van babyboomers op moeten ruimen in 1 van m'n functies.
Ken die theorie vooral van Simon Sinek.quote:
[..]
Een theorie die ik heb is dat ouders begin jaren tachtig een goede band met hun kind waardevol begonnen te vinden, en het kind groeide op met het idee dat het speciaal was. Iets met die verwachting meenemen naar het bedrijfsleven. Terwijl ik nog opgegroeid ben met het idee dat niemand speciaal is. Maar goed, ik ben geen expert.
En als dat de oorzaak is, dan zou er duidelijk onderscheid moeten zijn tussen kinderen van conservatievere ouders en sneeuwvlokouders.
Wat ik bij mij op het werk heb ervaren is dat de eigenaar van de zaak (ergens in de 50) vooral veel verwacht qua verantwoordelijkheid nemen en 'hart voor de zaak hebben'. Dat betekent dus dat we soms 10/11 uur aan een stuk door op onze voeten staan, zonder tijd om te eten/pauzeren en dat hij verwacht dat we een kwartier van tevoren aanwezig zijn, het inkoopproces in de gaten houden en bijvoorbeeld nieuwe collega's inwerken. Aan de andere kant betaalt hij mensen onder het minimumloon, is de werksfeer verneukt door een van zijn favorietjes waar hij niks aan doet, mogen we alleen kraanwater drinken (want de rest van het drinken is te duur, je neemt zelf maar iets mee).
Ik werk met millenials en gen z'ers, en ik ben zelf een millenial. Ik merk dat vooral die discrepantie bij ons zeer doet, wij zijn veel meer op zoek naar een gelijkwaardige werkrelatie, meteen vanaf dag 1. Een van mijn eerdere werkgevers heeft ooit tegen mij gezegd: jij hebt een werkgever, een hond heeft een baas. En ik denk dat dat wel de essentie is van mijn generatie en misschien nog wel meer van de generatie na mij. Wij willen mét iemand/een bedrijf werken, en zodra de samenwerking niet meer past binnen ons wereldbeeld of onze idealen, dan gaan we op zoek naar iets anders.
Dat maakt ons heel vluchtig, maar ik denk ook dat het systeem '40 jaar voor dezelfde baas werken' niet meer houdbaar zal worden. Als je als werkgever in kunt spelen op die werkrelatie onderhouden met je werknemers, denk ik dat je al een heel end komt.
En ja, we zijn een ontzettend verwende en luie generatie, maar dat is iedere generatie in de ogen van de voorgaande generaties.
Ik werk met millenials en gen z'ers, en ik ben zelf een millenial. Ik merk dat vooral die discrepantie bij ons zeer doet, wij zijn veel meer op zoek naar een gelijkwaardige werkrelatie, meteen vanaf dag 1. Een van mijn eerdere werkgevers heeft ooit tegen mij gezegd: jij hebt een werkgever, een hond heeft een baas. En ik denk dat dat wel de essentie is van mijn generatie en misschien nog wel meer van de generatie na mij. Wij willen mét iemand/een bedrijf werken, en zodra de samenwerking niet meer past binnen ons wereldbeeld of onze idealen, dan gaan we op zoek naar iets anders.
Dat maakt ons heel vluchtig, maar ik denk ook dat het systeem '40 jaar voor dezelfde baas werken' niet meer houdbaar zal worden. Als je als werkgever in kunt spelen op die werkrelatie onderhouden met je werknemers, denk ik dat je al een heel end komt.
En ja, we zijn een ontzettend verwende en luie generatie, maar dat is iedere generatie in de ogen van de voorgaande generaties.
In wat voor pauperbedrijf werk jij? Ik heb van dit soort praktijken nog nooit gehoord.quote:
Dat betekent dus dat we soms 10/11 uur aan een stuk door op onze voeten staan, zonder tijd om te eten/pauzeren en dat hij verwacht dat we een kwartier van tevoren aanwezig zijn, het inkoopproces in de gaten houden en bijvoorbeeld nieuwe collega's inwerken. Aan de andere kant betaalt hij mensen onder het minimumloon, is de werksfeer verneukt door een van zijn favorietjes waar hij niks aan doet, mogen we alleen kraanwater drinken (want de rest van het drinken is te duur, je neemt zelf maar iets mee).
Horeca noemt men datquote:
[..]
In wat voor pauperbedrijf werk jij? Ik heb van dit soort praktijken nog nooit gehoord.
ik ben ook gestopt gelukkig.
Maar een halve dag niet werken vanwege huisartsbezoek is dan weer niet goedquote:
[..]
Ik kijk niet echt naar aanwezigheid voor kantoorpersoneel. Mensen in mijn team mogen in overleg thuiswerken, een uur later beginnen in verband met dierenartsbezoekjes en noem maar op. Zolang het werk gedaan is, zal het mij de reet roesten of ze 36 of 40 uur werken.
Wellicht moet je kijken wat hun wel motiveert. Zij willen vast heus wel hard werken maar willen wel een helder doel voor de ogen hebben en weten waarvoor ze het doet en vooral resultaat terugzien (impact die ze maken). Ze willen weten wat het oplevert (het liefst zichtbaar gemaakt). Dat is hoe ik de millennials zie. Dat haakt ook mooi aan wat mij betreft op wat iemand anders hier zei over hoe de millennials hun ouders zich zagen kapot werken voor weinig resultaat.
Werktijden zijn inderdaad flexibel, ze willen niet dat mensen op hun vingers zitten te kijken. Er staan op internet hoop artikelen over het werken met de millennials.
https://www.ad.nl/ad-werk(...)wel-moeten~a891e0bc/
https://www.deskbookers.com/nl-nl/5-facts-about-millennials
https://www.mt.nl/managem(...)lijk-motiveren/89835
andere kant
https://www.nrc.nl/nieuws(...)ken-7154877-a1549399
Er is geen één goede aanpak; ik zou zeggen ga in gesprek met ze. Ze weten het zelf heus wel als ze de kantjes ervan af lopen
Wellicht heeft het iets met de insteek van het bedrijf te maken? Iedereen weet dondersgoed dat een werkgever je liever kwijt dan rijk is, op het moment dat hij je niet meer nodig heeft. Dus je hebt nooit zekerheid.
Waarom zou je als millennial dan wel zoveel moeite doen voor je baas? Je volgt gewoon je contract, doet wat je gevraagd wordt, binnen de uren die betaald worden. Alles daar buiten? Jammer dan. Betalen of doei.
Dan heb je nog de onderwaardering in bijvoorbeeld de IT. Je moet kennis hebben van x x x en certifcaten in x x x, maar het mag niet te veel kosten, en je moet een junior functie willen bekleden. Als je dan iemand vind, die die baan wilt doen, moet je natuurlijk ook niet te veel verwachten. Alle goede, gekwalificeerde werknemers zullen dan vooral bij een ander bedrijf dat wel fatsoenlijk betaald gaan werken. Of ze gaan over de grens. Hoeft natuurlijk niet voor het bedrijf van TS te gelden, maar zo gaat het wel in bepaalde beroepsgroepen.
Als mijn contract zegt; 40 uur in de week, dan werk ik die 40 uur in de week, doe ik wat ik moet doen,en ben ik na die 40 uur gewoon weer naar huis. Wil je meer? Dan mag je dokken.
Oftewel; werkgevers moeten ook zichzelf eens een spiegel voorhouden. Als je vastigheid geeft; met een goed salaris, willen mensen graag voor je werken. Behandel ze als een loonslaaf, pers ze uit en geef ze tevens een 0 uren contract, dan krijg je daar natuurlijk ook niks voor terug.
[ Bericht 6% gewijzigd door Carlos93 op 01-08-2018 00:12:44 ]
Waarom zou je als millennial dan wel zoveel moeite doen voor je baas? Je volgt gewoon je contract, doet wat je gevraagd wordt, binnen de uren die betaald worden. Alles daar buiten? Jammer dan. Betalen of doei.
Dan heb je nog de onderwaardering in bijvoorbeeld de IT. Je moet kennis hebben van x x x en certifcaten in x x x, maar het mag niet te veel kosten, en je moet een junior functie willen bekleden. Als je dan iemand vind, die die baan wilt doen, moet je natuurlijk ook niet te veel verwachten. Alle goede, gekwalificeerde werknemers zullen dan vooral bij een ander bedrijf dat wel fatsoenlijk betaald gaan werken. Of ze gaan over de grens. Hoeft natuurlijk niet voor het bedrijf van TS te gelden, maar zo gaat het wel in bepaalde beroepsgroepen.
Als mijn contract zegt; 40 uur in de week, dan werk ik die 40 uur in de week, doe ik wat ik moet doen,en ben ik na die 40 uur gewoon weer naar huis. Wil je meer? Dan mag je dokken.
Oftewel; werkgevers moeten ook zichzelf eens een spiegel voorhouden. Als je vastigheid geeft; met een goed salaris, willen mensen graag voor je werken. Behandel ze als een loonslaaf, pers ze uit en geef ze tevens een 0 uren contract, dan krijg je daar natuurlijk ook niks voor terug.
[ Bericht 6% gewijzigd door Carlos93 op 01-08-2018 00:12:44 ]
Ik geef ze groot gelijk.
Nul zekerheid bieden maar wel eisen dat ze 110% geven?
Dikke doei
Nul zekerheid bieden maar wel eisen dat ze 110% geven?
Dikke doei
Omnibus in omnibus.
Ad Maiorem Dei Gloriam
Ad Maiorem Dei Gloriam
Als ik de generaties vergelijk heb ik het idee dat ze tegenwoordig zich zelf wat meer overschatten als 10 jaar terug.
Maar goed...je laat ze op hun bek gaan en je trekt ze als senior uit de shit met uitleg waarom ze op hun bek gingen. Dan is het een kwestie van karakter hoe ze daar mee omgaan. Meestal staan ze dan ineens wel met de voetjes op de grond.
Heb wel het idee dat kritiek tegenwoordig wat zoetsappiger moet zijn....zwakke punten werden verbeterpunten...en die werden aandachtspunten etc.
Maar goed...je laat ze op hun bek gaan en je trekt ze als senior uit de shit met uitleg waarom ze op hun bek gingen. Dan is het een kwestie van karakter hoe ze daar mee omgaan. Meestal staan ze dan ineens wel met de voetjes op de grond.
Heb wel het idee dat kritiek tegenwoordig wat zoetsappiger moet zijn....zwakke punten werden verbeterpunten...en die werden aandachtspunten etc.
Ik heb ook echt het gevoel dat dat verschil er is, maar dit is op geen enkele wijze onderbouwd.quote:
[..]
Ken die theorie vooral van Simon Sinek.
En als dat de oorzaak is, dan zou er duidelijk onderscheid moeten zijn tussen kinderen van conservatievere ouders en sneeuwvlokouders.
Resistance is futile.
Mooie post, dankjewel!quote:
Wat ik bij mij op het werk heb ervaren is dat de eigenaar van de zaak (ergens in de 50) vooral veel verwacht qua verantwoordelijkheid nemen en 'hart voor de zaak hebben'. Dat betekent dus dat we soms 10/11 uur aan een stuk door op onze voeten staan, zonder tijd om te eten/pauzeren en dat hij verwacht dat we een kwartier van tevoren aanwezig zijn, het inkoopproces in de gaten houden en bijvoorbeeld nieuwe collega's inwerken. Aan de andere kant betaalt hij mensen onder het minimumloon, is de werksfeer verneukt door een van zijn favorietjes waar hij niks aan doet, mogen we alleen kraanwater drinken (want de rest van het drinken is te duur, je neemt zelf maar iets mee).
Ik werk met millenials en gen z'ers, en ik ben zelf een millenial. Ik merk dat vooral die discrepantie bij ons zeer doet, wij zijn veel meer op zoek naar een gelijkwaardige werkrelatie, meteen vanaf dag 1. Een van mijn eerdere werkgevers heeft ooit tegen mij gezegd: jij hebt een werkgever, een hond heeft een baas. En ik denk dat dat wel de essentie is van mijn generatie en misschien nog wel meer van de generatie na mij. Wij willen mét iemand/een bedrijf werken, en zodra de samenwerking niet meer past binnen ons wereldbeeld of onze idealen, dan gaan we op zoek naar iets anders.
Dat maakt ons heel vluchtig, maar ik denk ook dat het systeem '40 jaar voor dezelfde baas werken' niet meer houdbaar zal worden. Als je als werkgever in kunt spelen op die werkrelatie onderhouden met je werknemers, denk ik dat je al een heel end komt.
En ja, we zijn een ontzettend verwende en luie generatie, maar dat is iedere generatie in de ogen van de voorgaande generaties.
Resistance is futile.
Dit!quote:
TS, dat jij niet weet hoe je ze moet aansturen en motiveren, wil niet zeggen dat het volledig een probleem van 'de millennia' is. Ze hebben vaak een andere aanpak nodig, die moet je wel weten te vinden.
Om aan te geven hoe hoog Erdogan het moederschap acht, gaf hij een voorbeeld uit de praktijk. ''Ik kuste wel eens de voeten van mijn moeder omdat ze naar het paradijs roken. Zij wierp me dan een zedige blik toe en huilde soms.''
Jongere mensen vinden zichzelf heel wat en zijn moeilijker te motiveren dan oudere mensen die 3 kinderen te voeren hebben?
Ja nee dat is echt uniek voor mensen geboren in 1980-2000.
Dat millennial-bashen wordt wel een beetje oud zo langzamerhand.
Het helpt ook niet dat ongeveer 95% van millennials over elkaar heen struikelen om het volledig met dat stereotype eens te zijn om vervolgens een zin te beginnen met "oh.. maar ... ik ben natuurlijk anders toch? Kan iemand een aai over mijn bolletje geven en dat onderkennen? Ik hou van Pink Floyd.. vinden jullie oudjes me al aardig? HOU VAN MIJ!!!"
Jeugd is altijd lastig. Of je nou in Plato's tijd leeft of tijdens de 3e robot oorlog van 2340
Ja nee dat is echt uniek voor mensen geboren in 1980-2000.
Dat millennial-bashen wordt wel een beetje oud zo langzamerhand.
Het helpt ook niet dat ongeveer 95% van millennials over elkaar heen struikelen om het volledig met dat stereotype eens te zijn om vervolgens een zin te beginnen met "oh.. maar ... ik ben natuurlijk anders toch? Kan iemand een aai over mijn bolletje geven en dat onderkennen? Ik hou van Pink Floyd.. vinden jullie oudjes me al aardig? HOU VAN MIJ!!!"
Jeugd is altijd lastig. Of je nou in Plato's tijd leeft of tijdens de 3e robot oorlog van 2340
There are no things, but as a consequence there are as many things as we like
Het verschilt ook per persoon. Wij heb twee millenials van 23 en 26 in dienst op de afdeling en dat zijn allebei toppers 
[b]Op zaterdag 31 december 2011 16:16 schreef Socios het volgende:[/b] Kusje voor jou. :) :@ :*
Iemand zei het hier al (kan het even niet meer vinden) maar is het ook niet een kwestie van "leren werken"? Zelf merk ik wel dat de millenial gemiddeld gezien een andere kijk op het leven heeft. Ze denken 'heel wat' te zijn omdat ze een opleiding hebben gedaan. En dat bedoel ik niet lelijk, want die opleiding is zeker nuttig, maar dat is geen eindstation, het is een begin.
De zelfredzaamheid in het begin vond ik erg tegenvallen, maar als ik eerlijk ben denk ik dat ik zelf 15 jaar geleden ook niet zo fantastisch was daarin. Ik heb moeten wennen aan mijn millenialcollega's maar ik moet zeggen dat het nu eigenlijk heel goed gaat.
Ze waarderen wel een goede begeleiding en mentorrol. Zomaar ergens dumpen en de "je zoekt het maar uit, dat moest ik ook" mentaliteit werkt niet, dat accepteren ze niet. En ik kan ze daar geen ongelijk in geven, alhoewel ik ook zo ben behandeld in het begin van mijn werkzame leven, houd ik hier absoluut niet van.
Ik stel een ontwikkelplan op samen met mijn medewerker. Dat klinkt heel duur en tijdrovend, maar dat valt wel mee. Ik zet gewoon uiteen waar ik wil dat ze staan over x maanden en daar pas ik de werkdruk/werkzwaarte op aan richting de medewerker. In overleg. Betrek ze altijd heel erg bij interne zaken en vraag ook actief om mening, verbeterpunten, kwaliteitsborging etc. Ik vind het goed werken. Of dat millenial gebonden is? Weet ik niet, maar ze kijken wel anders naar de wereld dat wel. Het zijn wel mensen die knuffelend door hun ouders zijn grootgebracht. Maar puntje bij paaltje zijn mijn ervaringen niet negatief ofzo.
Ik ben zelf 38 overigens, kennelijk een generatie X. Erg leuk al die artikeltjes, maar mij zegt het allemaal zo weinig. Groot deel hangt ook wel af van karakter en werksfeer.
De zelfredzaamheid in het begin vond ik erg tegenvallen, maar als ik eerlijk ben denk ik dat ik zelf 15 jaar geleden ook niet zo fantastisch was daarin. Ik heb moeten wennen aan mijn millenialcollega's maar ik moet zeggen dat het nu eigenlijk heel goed gaat.
Ze waarderen wel een goede begeleiding en mentorrol. Zomaar ergens dumpen en de "je zoekt het maar uit, dat moest ik ook" mentaliteit werkt niet, dat accepteren ze niet. En ik kan ze daar geen ongelijk in geven, alhoewel ik ook zo ben behandeld in het begin van mijn werkzame leven, houd ik hier absoluut niet van.
Ik stel een ontwikkelplan op samen met mijn medewerker. Dat klinkt heel duur en tijdrovend, maar dat valt wel mee. Ik zet gewoon uiteen waar ik wil dat ze staan over x maanden en daar pas ik de werkdruk/werkzwaarte op aan richting de medewerker. In overleg. Betrek ze altijd heel erg bij interne zaken en vraag ook actief om mening, verbeterpunten, kwaliteitsborging etc. Ik vind het goed werken. Of dat millenial gebonden is? Weet ik niet, maar ze kijken wel anders naar de wereld dat wel. Het zijn wel mensen die knuffelend door hun ouders zijn grootgebracht. Maar puntje bij paaltje zijn mijn ervaringen niet negatief ofzo.
Ik ben zelf 38 overigens, kennelijk een generatie X. Erg leuk al die artikeltjes, maar mij zegt het allemaal zo weinig. Groot deel hangt ook wel af van karakter en werksfeer.
klerkje
Dat gekoketteer altijd maar weer met dat je "manager" bent mag wel wat minder.
vrijdag 9 december 2016 15:58 schreef Ringo het volgende:
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Welke discussie? Ik zie alleen maar harige kerels die elkaar de rug inzepen.
Is dat niet juist 1 van de kenmerken ? Iedereen is speciaal ?quote:Op woensdag 1 augustus 2018 05:37 schreef SpecialK het volgende:
Het helpt ook niet dat ongeveer 95% van millennials over elkaar heen struikelen om het volledig met dat stereotype eens te zijn om vervolgens een zin te beginnen met "oh.. maar ... ik ben natuurlijk anders toch? Kan iemand een aai over mijn bolletje geven en dat onderkennen? Ik hou van Pink Floyd.. vinden jullie oudjes me al aardig? HOU VAN MIJ!!!"
Opvoeding/afkomst speelt ook erg mee. Ik merk bij Nederlandse starters al verschillen of ze uit het noorden of westen van het land komen.quote:Op woensdag 1 augustus 2018 00:40 schreef Seven. het volgende:
[..]
Ik heb ook echt het gevoel dat dat verschil er is, maar dit is op geen enkele wijze onderbouwd.
Ik merk wel heel veel leeftijdgenootjes van mn vriendin (5 jaar jonger) dat die het wel een hele opgave vinden om inderdaad 40 uur te werken.
Relaties en carriere inwisselbaar te zien alsof het een toiletrol is.
Daarentegen hebben ze wel motivatie om de wereld te veranderen maar zodra ze daar niet zijn binnen 84 dagen vervalt die motivatie snel.
Relaties en carriere inwisselbaar te zien alsof het een toiletrol is.
Daarentegen hebben ze wel motivatie om de wereld te veranderen maar zodra ze daar niet zijn binnen 84 dagen vervalt die motivatie snel.
N/A
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Disclaimer: ik ben geen expert maar shitposter, dit is geen advies en aan deze post zijn geen rechten te ontlenen
Haha klopt, ik vind mezelf ook een hele speciale millenialquote:
[..]
Is dat niet juist 1 van de kenmerken ? Iedereen is speciaal ?
[..]
Opvoeding/afkomst speelt ook erg mee. Ik merk bij Nederlandse starters al verschillen of ze uit het noorden of westen van het land komen.
. Ik heb eigenlijk te weinig ervaring met millenials om het regionale verschil te merken. Wat ik wel zeker weet is dat het echt in mijn nadeel werkt dat ik tot voor vrij recent altijd het jonkie was. Ondanks dat ik zelf een millenial ben, ben ik dus teveel van de oude stempel om me in te kunnen leven in mijn generatiegenoten. Dit hele 'samenwerken met millenials' gaat me slecht af nu het niet op gelijkwaardige basis kan. Ik heb al snel zoiets van 'stel je niet aan'. Ik ben niet echt een coach, dus daarin heb ik een hoop te leren. Ik zorg dat de 'wat wil je' vraag aan bod komt in de maandelijkse gesprekken met mensen in mijn team, en ik volg wel plichtmatig op of de afgesproken hulp daarbij van de grond komt, maar om nou te zeggen dat ik zelf zulke trajecten voortstuw.. Ik ben dan weer meer van de 'je weet me te vinden als je vragen of ideeën hebt. Dat werkt wel bij mensen van mijn leeftijd en ouder, maar bij wat jongere mensen niet.
Ik maak het mogelijk en ik doe de follow-up. Maar meer ook niet, omdat ik er (tot dusver) van overtuigd ben dat iemand zelf initiatief moet tonen.
[ Bericht 4% gewijzigd door Seven. op 01-08-2018 10:20:49 ]
Resistance is futile.
Waarom verwachten we nog dat mensen 40 uur werken, ik vind dat persoonlijk niet meer echt van deze tijd. Fulltime werken en je huishouden en je sociale leven combineren is heel erg lastig. Laat staan als er een gezinsleven bij komt kijken.quote:
Ik merk wel heel veel leeftijdgenootjes van mn vriendin (5 jaar jonger) dat die het wel een hele opgave vinden om inderdaad 40 uur te werken.
Relaties en carriere inwisselbaar te zien alsof het een toiletrol is.
Daarentegen hebben ze wel motivatie om de wereld te veranderen maar zodra ze daar niet zijn binnen 84 dagen vervalt die motivatie snel.
Ik had er als schoolverlater zelf ook grote moeite mee, met die 40 uur. Dat heeft serieus een jaar of 2 geduurd voordat ik er aan gewend was. En nu vind ik 40 uur goed te doen maar dat komt ook alleen maar doordat ik 2 dagen per week thuis werk. Ik klaag steen en been als dat door omstandigheden niet kan.
Resistance is futile.
Ja, bij ons was de werksfeer al verziekt voor ik kwam. Binnen mijn team wel OK, men kan op volwassen manier samenwerken.quote:
Iemand zei het hier al (kan het even niet meer vinden) maar is het ook niet een kwestie van "leren werken"? Zelf merk ik wel dat de millenial gemiddeld gezien een andere kijk op het leven heeft. Ze denken 'heel wat' te zijn omdat ze een opleiding hebben gedaan. En dat bedoel ik niet lelijk, want die opleiding is zeker nuttig, maar dat is geen eindstation, het is een begin.
De zelfredzaamheid in het begin vond ik erg tegenvallen, maar als ik eerlijk ben denk ik dat ik zelf 15 jaar geleden ook niet zo fantastisch was daarin. Ik heb moeten wennen aan mijn millenialcollega's maar ik moet zeggen dat het nu eigenlijk heel goed gaat.
Ze waarderen wel een goede begeleiding en mentorrol. Zomaar ergens dumpen en de "je zoekt het maar uit, dat moest ik ook" mentaliteit werkt niet, dat accepteren ze niet. En ik kan ze daar geen ongelijk in geven, alhoewel ik ook zo ben behandeld in het begin van mijn werkzame leven, houd ik hier absoluut niet van.
Ik stel een ontwikkelplan op samen met mijn medewerker. Dat klinkt heel duur en tijdrovend, maar dat valt wel mee. Ik zet gewoon uiteen waar ik wil dat ze staan over x maanden en daar pas ik de werkdruk/werkzwaarte op aan richting de medewerker. In overleg. Betrek ze altijd heel erg bij interne zaken en vraag ook actief om mening, verbeterpunten, kwaliteitsborging etc. Ik vind het goed werken. Of dat millenial gebonden is? Weet ik niet, maar ze kijken wel anders naar de wereld dat wel. Het zijn wel mensen die knuffelend door hun ouders zijn grootgebracht. Maar puntje bij paaltje zijn mijn ervaringen niet negatief ofzo.
Ik ben zelf 38 overigens, kennelijk een generatie X. Erg leuk al die artikeltjes, maar mij zegt het allemaal zo weinig. Groot deel hangt ook wel af van karakter en werksfeer.
Ik denk trouwens dat het gebrek aan zelfredzaamheid bij schoolverlaters ernstig samenhangt met het schoolse systeem waarin scores worden toegekend aan alles dat je doet. Maar common sense wordt in dat systeem niet aangeleerd. Sterker nog, de begeleiding ontbreekt vanuit school vaak ook (na middelbare school). Tenminste, ik ken geen theoretische leerweg die individuele ontwikkelingsplannen uitrolt voor zijn studenten? Of werkt dat tegenwoordig anders?
Resistance is futile.
Ligt ook grotendeels waar je woont (qua omgeving)
Hier een wat landelijkere omgeving, maar 50-60 u/week in de bouw/agrarische sector vinden de meeste normaal, ook de jongere van net 20.
Hier een wat landelijkere omgeving, maar 50-60 u/week in de bouw/agrarische sector vinden de meeste normaal, ook de jongere van net 20.
Mensen onder de 30 worden dan ook vaak uitgebuit op de arbeidsmarkt. Dunno waarom.quote:
Herkenbaar. Stressbestendigheid is ook ver te zoeken. Een burnout voor je 30e wordt tegenwoordig als normaal gezien.
Ik denk dat dat deels perceptie is. Oudere werknemers hebben niet het gevoel dat ze uitgebuit werden, zij hadden naar mijn idee niet meer vastigheid dan millenials.quote:
[..]
Mensen onder de 30 worden dan ook vaak uitgebuit op de arbeidsmarkt. Dunno waarom.
Resistance is futile.
Onbetaald?quote:
Ligt ook grotendeels waar je woont (qua omgeving)
Hier een wat landelijkere omgeving, maar 50-60 u/week in de bouw/agrarische sector vinden de meeste normaal, ook de jongere van net 20.
Resistance is futile.
Mooi stukje reflectie dit. Wellicht dat je zelf trainingen moet volgen om hun beter te kunnen begeleiden.quote:
Ik ben niet echt een coach, dus daarin heb ik een hoop te leren. Ik zorg dat de 'wat wil je' vraag aan bod komt in de maandelijkse gesprekken met mensen in mijn team, en ik volg wel plichtmatig op of de afgesproken hulp daarbij van de grond komt, maar om nou te zeggen dat ik zelf zulke trajecten voortstuw.. Ik ben dan weer meer van de 'je weet me te vinden als je vragen of ideeën hebt. Dat werkt wel bij mensen van mijn leeftijd en ouder, maar bij wat jongere mensen niet.
Ik maak het mogelijk en ik doe de follow-up. Maar meer ook niet, omdat ik er (tot dusver) van overtuigd ben dat iemand zelf initiatief moet tonen.
Absoluut! Er komen alleen maar meer millenials op de arbeidsmarkt en ik snij mezelf keihard in de vingers als ik dom mijn kop in het zand blijf steken. Maar soms heb je wel feedback nodig van buitenstaanders, bij ons op de werkvloer krijg ik dit soort feedback niet. Zelfs al vraag ik daar actief naar.quote:
[..]
Mooi stukje reflectie dit. Wellicht dat je zelf trainingen moet volgen om hun beter te kunnen begeleiden.
Resistance is futile.
Dat lijkt me niet correct. Flexibilisering, tijdelijke contracten en versoberde ontslagbescherming zijn geen items waar de huidige ouderen destijds tegenaan liepen.quote:
[..]
Ik denk dat dat deels perceptie is. Oudere werknemers hebben niet het gevoel dat ze uitgebuit werden, zij hadden naar mijn idee niet meer vastigheid dan millenials.
Fluitbekzeenaalden zijn verwant aan de zeenaalden, de zeepaardjes en de trompetzeenaalden.
Van die laatste groep onderscheiden ze zich door de draadvormige verlenging van de middelste staartvinstralen (die bij de trompetzeenaalden ontbreken).
Van die laatste groep onderscheiden ze zich door de draadvormige verlenging van de middelste staartvinstralen (die bij de trompetzeenaalden ontbreken).
Of wie weet zijn er nog andere werknemers die een uitdaging zien in het coachen van jonge werknemers die daar geïnteresseerd in zijn.quote:
[..]
Mooi stukje reflectie dit. Wellicht dat je zelf trainingen moet volgen om hun beter te kunnen begeleiden.
Iedereen vindt dat 'ie keihard werktquote:
[..]
Ik werk gewoon keihard, ik verzet bergen. Ik motiveer mezelf met een enorme werkdruk en afwisselend werk. En ieder jaar wordt mij wel weer een promotie aangeboden, dus inhoudelijk doe ik elk jaar andere dingen, grotere verantwoordelijkheid. Maar goed, ik was ook niet vies van 20 uur structureel overwerken in het verleden. Bij mijn huidige werkgever hoeft dat gelukkig niet meer.
10 jaar geleden wilde ik vooral meer verantwoordelijkheid. Om geld is het mij persoonlijk nooit te doen geweest, als ik er maar leuk van kan leven.
. Ik ben millennial volgens alle definities (nu 28, werkzaam vanaf 22, hoogopgeleid etc). Wat motiveert mij? Groei en zekerheid. Twee dingen die toen ik 2012 begon met werken niet geboden konden worden door de crisis. Met een brei van tijdelijke contracten (6 maanden, jaartje, oh help nieuwe flexwet nou doei hè last in) is dat een tijd lang een bron van frustratie geweest. Ik zag hoe mensen van de oudere generatie al sinds hun twintiger jaren in koophuizen woonden en het bare minimum aan werk verzetten door hun anciënniteit en dat was lastig. Omdat alle hogere plekken bezet waren door die oudere collega's, was er geen formatieruimte om door te groeien. Dan ga je hoppen totdat je dat wel vindt en ben je zo'n typische ontevreden millennial. Dat terwijl de plekken in mijn geval bezet werden door mensen die geen opleiding hadden gevolgd maar in een 'makkelijker tijd' waren doorgegroeid, vaak helemaal niet functioneerden naar de eisen van deze tijd, maar er nu al zo lang zaten dat niemand er wat aan durfde te doen.Daarnaast is work/life balance belangrijk. Twintig uur overwerken voor een paar tientjes extra vind ik - en velen met mij - het niet waard. Ik wil gewoon rondkomen, maar ook af en toe op een terrasje kunnen zitten. Life's short. Onder mijn vrouwelijke millennialgenoten merk ik verder vooral behoefte aan het faciliteren van het combineren van diverse dingen in het leven: carrière en kinderen, reizen en werk, vrijwilligerswerk en werk, etc. Dat daar wat salaris voor ingeleverd moet worden, is no issue, als de kans ertoe maar bestaat en dat niet betekent dat je gelijk wordt gedegradeerd tot zielige parttimer. De mensen die denken dat een voetbaltafel de oplossing is om millennials te motiveren, slaat echt de plank mis trouwens. Liever gewoon productieve uren draaien om eerder op het terras te zitten/zelf de kinderen eten te geven/naar de tandarts te kunnen dan meer gimmicks op werk, waardoor je er uiteindelijk langer zit.
Net van school, willen zich bewijzen en vaak nog wat naief. Na een paar jaar kan je wat meer relativeren.quote:
[..]
Mensen onder de 30 worden dan ook vaak uitgebuit op de arbeidsmarkt. Dunno waarom.
Heb het idee dat het juist tegenwoordig wat minder materialistisch is. Dikke auto hoeft niet zo nodig meer.quote:
[..]
Iedereen vindt dat 'ie keihard werkt
Die oude garde heeft het nu juist lastig. Reorganisaties worden nu doorgevoerd en ze komen op straat te staan. Vaak niet meer up to date omdat het niet gangbaar was om bij te blijven kwa techniek.
Denk dat de work/life balance juist iets is waardoor er meer burnouts zijn. Overal bij willen zijn..je moet carriere maken, overal bij zijn en de hele werld over gaan.quote:
Daarnaast is work/life balance belangrijk. Twintig uur overwerken voor een paar tientjes extra vind ik - en velen met mij - het niet waard. Ik wil gewoon rondkomen, maar ook af en toe op een terrasje kunnen zitten. Life's short. Onder mijn vrouwelijke millennialgenoten merk ik verder vooral behoefte aan het faciliteren van het combineren van diverse dingen in het leven: carrière en kinderen, reizen en werk, vrijwilligerswerk en werk, etc. Dat daar wat salaris voor ingeleverd moet worden, is no issue, als de kans ertoe maar bestaat en dat niet betekent dat je gelijk wordt gedegradeerd tot zielige parttimer.
