Ook inmiddels aangekomen in Fukuoka, na een week Seoul. Geen simkaart bij, dus het is allemaal met handen en voetenwerk wegwijs vragen om het hotel te vinden “Eki/hosterru wa doku desuka”, Tourism Office op het vliegveld spreekt 2 woordjes Engels. WiFi is kak op het vliegveld. Goed, dat is even weer wennen, tov Seoul waar je bij elke bushalte en in de metro wel een hotspot hebt. (Serieus, goed geregeld daar)
Eenmaal aangekomen op het Fukuoka metrostation Fukuokakūkō, denk ik m’n Pasmo kaart (die ik nog had van Tokyo) te kunnen opladen bij de automaat, dus ik stop die kaart erin en wat Japanse cash, loopt dat apparaat vast en ben ik m’n geld en pasmo kaart kwijt.. :’) Godver, hoe ga ik dit bij zo’n mannetje vragen dan... dus ik paar minuten verbouwereerd om me heen kijken om zo’n mannetje te zoeken. Anyways metro-mannetje gevonden met wat handgebaren wijzen naar dat kutapparaat, dat m’n pasje en geld heeft ingeslikt.
De metroconcierge, (zo noem je dat mannetje volgens mij) knikt en buigt en biedt tig keer z’n excuses aan, loopt ergens een geheime deur binnen en begint te rommelen aan de automaat die m’n Pasmo pas en geld ingeslikt heeft. Pasje terug en geld terug van deze aardige metro-beambte en met een beetje onvertrouwd gevoel benader ik een volgende kaartautomaat, deze doet het gelukkig wel. Dus top, richting metro naar Hakata station. Easy peasy, zoals in elk ander land.
Eenmaal op Hakata aangekomen, komt de volgende puzzel: 14 exits op het station. West, Oost, Centraal, wat een immens station, Station Utrecht centraal is er niks bij. Exits Noord en Zuid kan ik gelukkig skippen, die liggen niet in de richting, van wat ik me kon herinneren van een eerdere check in Korea.
Aangezien ik nog steeds geen internet heb gevonden, maar ik gelukkig nog wel het adres heb genoteerd van de locatie, loop ik wederom naar een Tourist Office maar ditmaal bij Hakata station. Daar tref ik wederom een aardige dame aan die maar 2 woordjes Engels spreekt maar ze heeft wel een ouderwetse papieren stadskaart, dus misschien kon ze me helpen. Ze kent het hostel niet, maar ze wijst de locatie aan (here somewhere) waar ik zou moeten zijn, gelukkig kon ze me helpen met het bepalen van de exit die ik moest nemen om daar te komen. Weer een horde overleeft..
2 uur later en eenmaal aangekomen op de accommodatie, probeer ik in te checken bij de hostelreceptie, helaas kan dat nog niet, inchecken in Japan gaat pas vanaf de middag en niet in de ochtend, dus ik kan alleen m’n bagage droppen. Maar, ik bedacht me dat ik vooruit gepland had mbt de huur van een simkaartje, die ook bij de accommodatie afgeleverd zou zijn. Maar ja, hoe ga ik dat vragen. Dus ik zeg: “Package for me here?” Ze schudt nee, dus ik denk wat, dat zal ze vast niet goed verstaan hebben..
dus ik probeer het WaiFai paswurdu van haar te ontfutselen. Eenmaal gelukt, kon ik de mail van mijn pakketje erbij pakken en in Google Translate iets vragen in de trant van: “サクラモバイルから郵便のパッケージを受け取りましたか“ en toen zei ze: “Ja!” Dus ik blij, maar vervolgens gebeurd er niks..
Eh.. sumimasen..misu can I have mij package now? Waar ze uiteindelijk een collega door de post liet grabbelen en m’n pakketje gevonden had. Superbehulpzame lui die Japanners, maar soms heb ik liever dat ik zelf de dingen gewoon kan doen.. :’)
Was weer een enerverende dag in Japan..
[ Bericht 1% gewijzigd door Mr.Noodle op 18-09-2018 21:09:15 ]
How do you get precisely 4 Gallons of water with a 3 Gallon and 5 Gallon Can...