Zwaar verleden onder fokkers.

quote:

Op maandag 30 juli 2018 22:34 schreef onlogisch het volgende:

[..]

Heftig verhaal ouwe reus

Hoe is de relatie met je moeder? En ken je je biologische vader?

Hey mede-Feyenoorder.

Ik heb al jaren een ambivalente relatie met mijn moeder. Mijn moeder is zo wisselvallig als de pest en daar kan ik niet van op aan. Ik kan dus ook niet op haar terugvallen, eigenlijk op niemand niet, als ik het een keer ergens moeilijk mee heb. Want hoewel ik sinds een jaar of 15 wel weer contact heb met mijn biologische vader blijft daar - tot nu toe - enige afstandelijkheid voelbaar.

Om een beetje een indicatie te geven hoe de relatie momenteel / de laatste jaren met mijn moeder is;

Mijn moeder heeft dus meervoudige psychiatrische problematiek; borderline, psychotisch en verslavingsproblematiek, waardoor ze dus het ene moment zeer begaan met mij kan zijn, maar het andere moment me ook de grond in kan praten. Sowieso kent ze geen nuance of enige vorm van mate. Soms belt ze me 9 keer op een dag, soms 4 keer achter elkaar op het werk, en vaak om één van haar psychotische ideetjes die ze in haar hoofd heeft gehaald ten uitvoer te brengen.

Met alle respect, daar heb ik dus niet zoveel aan. Al klinkt dat tegelijk ook weer superlullig tegenover mijn moeder.

quote:

Op zondag 29 juli 2018 00:25 schreef YebCar het volgende:
Zo hier en daar lees je wel eens wat over mensen met een moeilijk/zwaar verleden.
Dan vraag ik mezelf altijd af....wat is er moeilijk of zwaar aan geweest?

ik probeer me altijd te benchmarken, want zelf vind ik dat ik best een abnormaal verleden heb gehad, maar zwaar wil ik het echt niet noemen.

als ik mezelf mag samenvatten:
- allochtoon
- jeugddiefstal meerdere keren
- gokverslaafd (met schulden over 50k)
- van middelbaar af getrapt, dus geen studie genoten
- enkele jaren in het buitenland vertoeft (waar ik een tijdje zo arm was dat ik moest leven van 1 maaltijd per dag)
- drugsgebruiker/dealer geweest
- Een van mijn ouders die redelijk vroeg is gestorven
- Meerder ziekenhuis opnames door drugs/drank
- na al dit nog enkele maanden buiten Europa in het gevang gezeten.
- Chronische pijnlijke ziekte
- (toegevoegd) geweldadige beroving van geld met een pistool tegen mijn hoofd gedrukt.

Maar als ik niet bereik/kan ga ik nooit mijn verleden de schuld geven. Dus wat moet er met sommige Fokkers gebeurd zijn willen ze het zo zwaar hebben gehad. (vluchten voor oorlog kan ik nog enigszins begrijpen)

Overigens ben ik nu niet zielig ofzo, heb het redelijk voor elkaar dus dat is het niet.

Op basis van je geschiedenis zou ik je scharen onder 'onwetend, weinig inlevingsvermogen, weinig besef van sociale omgangsnormen, en onverantwoordelijk: iemand die geen consequenties/gevolgen kan inzien/voorspellen.' Waarschijnlijk vanwege een gebrekkige cognitieve capaciteit om dit te kunnen. Geen wonder dat je je nergens druk om maakt of anderen niet begrijpt die dit wel doen. Je hele verhaal schreeuwt 'I don't give a fuck'. Amper bewonderenswaardig.

quote:

Op zondag 29 juli 2018 00:25 schreef YebCar het volgende:
Zo hier en daar lees je wel eens wat over mensen met een moeilijk/zwaar verleden.
Dan vraag ik mezelf altijd af....wat is er moeilijk of zwaar aan geweest?

ik probeer me altijd te benchmarken, want zelf vind ik dat ik best een abnormaal verleden heb gehad, maar zwaar wil ik het echt niet noemen.

als ik mezelf mag samenvatten:
- allochtoon
- jeugddiefstal meerdere keren
- gokverslaafd (met schulden over 50k)
- van middelbaar af getrapt, dus geen studie genoten
- enkele jaren in het buitenland vertoeft (waar ik een tijdje zo arm was dat ik moest leven van 1 maaltijd per dag)
- drugsgebruiker/dealer geweest
- Een van mijn ouders die redelijk vroeg is gestorven
- Meerder ziekenhuis opnames door drugs/drank
- na al dit nog enkele maanden buiten Europa in het gevang gezeten.
- Chronische pijnlijke ziekte
- (toegevoegd) geweldadige beroving van geld met een pistool tegen mijn hoofd gedrukt.

Maar als ik niet bereik/kan ga ik nooit mijn verleden de schuld geven. Dus wat moet er met sommige Fokkers gebeurd zijn willen ze het zo zwaar hebben gehad. (vluchten voor oorlog kan ik nog enigszins begrijpen)

Overigens ben ik nu niet zielig ofzo, heb het redelijk voor elkaar dus dat is het niet.

ben wel benieuwd waar je in het buitenland zat en wat je daar deed.
en hoe kwam je daar in de gevangenis terecht?

Interessant topic.

Ik zie hier best veel posts waarin mishandeling en misbruik beschreven staat. Wow, just wow.. ineens lijkt mijn zware jeugd minder impactvol.

Ik werd gepest vanaf het moment dat ik op de peuterspeelzaal kwam. Mijn ouders zetten mij nooit op een sport, vereniging of enig sociaal gelegenheid, en ik had geen neefjes of nichtjes, waardoor ik achterliep op sociaal gebied. Dat werd op mijn 19e ook vastgesteld bij een psycholoog. Nog regelmatig heb ik flashbacks van die eenzaamheid. Ik zie dan weer voor me hoe ik eenzaam met mijn knuffels of barbies speelde en ik voel mezelf bij dat beeld elke keer breken. Sociaal contact is zó ontzettend belangrijk voor een kind. Ik liep achter qua skills en wist niet hoe ik me bij sommige emoties moest gedragen. Dat gevoel van machteloosheid als mensen je daar achteloos op pakken is verschrikkelijk, nog verschrikkelijker is hoe jong kinderen dit al doorhebben.

Rond mijn 16e had ik me eindelijk herpakt. Helaas stond de volgende gebeurtenis alweer voor de deur: mijn opa en oma werden dood gevonden. Er was geen contact meer tussen hun en mijn ouders. Toen ik de communie deed, zag ik ze voor het laatst. Mijn moeder zegt wel eens dat ik regelmatig vroeg waarom ik geen opa en oma had (de andere opa en oma overleden toen ik anderhalf was). Ik heb nooit begrepen waarom er geen contact was, en dan opeens staat de politie aan de deur met de mededeling dat ze dood in de flat liggen. Opnieuw een gevoel van onmacht. De vrienden die ik op dat moment leek te hebben, gaven me niet de gelegenheid mijn hart uit te storten. Naar mijn ouders ging ik ook niet, zij waren en zijn in mijn ogen de veroorzakers van de situatie. Ook hiervoor moest ik op mijn 19e in therapie met verplichte rouwverwerking.

Ik ben nu 27, mis competenties op het werk en kan daardoor niets vasts opbouwen. Ondertussen is er een angststoornis, agorafobie en een piekerstoornis vastgesteld waarvoor ik in therapie zit. Hoop he voor nijn 30ste onder controle te hebben zodat ik mijn leven dan wellicht wel goed kan oppakken.

quote:

Op maandag 30 juli 2018 20:40 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik heb een aardig "zwaar" leven. Maar dat verandert niet mijn instelling. Wel mijn mentale gezondheid. Desalniettemin sta ik positief in het leven en ben ik oprecht gelukkig. Ik denk dat instelling en het zwaar hebben genetisch bepaald zijn. Ik heb het niet zwaar en dat is een kwestie van geluk hebben

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wel meerdere (super) zware lijstjes gezien hoor, maar deze sprong er voor mij uit , die meneer met die 2 openhart operaties en amputatie ook wel super heftig.

Kan alleen maar zeggen dat ik het super knap vind dat jullie ondanks dit nog gelukkig zijn en jullie trots mogen zijn dat jullie er zo mee omgaan.

Ik heb zelf een onbezorgde jeugd gehad met geen enkel echt issue of stress dat ik me kan herinneren en misschien heb ik lang niet ingezien dat dat helemaal niet zo vanzelfsprekend is dan dat het voor mij altijd is geweest.

Enerzijds denk ik dat COTS wel een punt heeft, dat geluk vaak van binnen komt. De Westerse wereld is nog nooit zo welvarend geweest maar toch zijn er meer depressies dan ooit, burn outs onder studenten etc.

Ken zo een paar mensen die gewoon alles hebben wat ze willen , gezond, financieel , maar toch gewoon niet tevreden, en altijd meer bezig met wat ze niet hebben dan met wat ze wel hebben, en vaak vaak een negatieve inslag en stemming.


Anderzijds kan ik me helemaal voorstellen dat, al komt geluk van binnen en ben je positief , je toch zoveel tegenslagen niet te boven kan komen.

Daarom kom je voor mij gewoon al supersterk over als je het zo op kan schrijven , je totaal niet als zielig slachtoffer beschrijft qua toonzetting ( voor mijn beleving ) en je geluk niet laat bepalen door mensen die serieus je leven flink hebben verneukt/ daar een poging toe hebben gedaan.

Je kan niet zomaar vergelijken en ieder heeft zijn eigen geluk en beleving, en elke situatie heeft haken en ogen ( een zgn rijkeluiskind kan het ook zwaar hebben door het mega hoge verwachtingspatroon en bijbehorende druk, vaak wellicht geen wo niveau maar dan toch 50-60 uur per week in de boekjes om toch die master te halen (terwijl je studietijd in mijn beleving een hele lange verkapte vakantie was en heb een relatief moelijk studie gedaan)
alleen bezig met wat de maatschappij van hem / haar verwacht, nooit is het goed genoeg etc).

Maar voor mij persoonlijk kijk ik niet snel
tegen mensen op, al zijn ze self made millionaire of succesvol met alles wat ze doen, ken bv iemand die meer dan 75 paarden tegelijk in eigendom en training heeft en bij het stappen 20k als “wisselgeld” op zak had ( wat de security vreemd vond bij fouillering:), ben wel eens op kroegentocht gegaan samen met een topspeler die bij Ajax en in Oranje heeft gespeeld ( om zo maar voorbeelden wat te noemen) , maar voor mensen die zoveel ellende buiten hun schuld hebben meegemaakt en alsnog zo in het leven staan qua instelling heb ik diep respect en kijk er wel echt tegenop dat je er op die manier mee om kan gaan.

Voel me eerlijk gezegd dan, ondanks dat ik tevreden ben en genoeg zelfvertrouwen heb, maar heel klein naast iemand die al die ellende heeft doorstaan en er zo mee omgaat, terwijl ik dat bij die succesvolle voorbeelden totaal niet heb. Maar nogmaals dit is een persoonlijk gevoel en emotie en denk dat veel mensen het juist andersom hebben.

De een is fan van Bill Gates of een supermodel, de ander, zoals ik, kijkt meer op tegen bijvoorbeeld Cato als superhuman:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 1% gewijzigd door Pleaserr op 31-07-2018 01:43:27 ]

Double

quote:

Op maandag 30 juli 2018 22:44 schreef YebCar het volgende:

[..]

Mag ik vragen welk leeftijd je ongeveer hebt?
En hoe is je situatie nu? getrouwd/relatie etc?

Ik ben dertig en alleen. Ik ben door mijn achtergrond niet echt relatiemateriaal ik haat seks en ik heb ontzettend veel vrijheid privacy en ruimte nodig. Misschien komt het ooit, maar ik ben bang dat het me nooit lukt.

Verder studeer ik nog. Ik doe een laatste poging tot stagelopen en anders ga ik over op ongeschoold werk. Door mijn psychische problemen lukt stage telkens niet, maar ik wil niet in een keer opgeven. Dus nog een keer de schouders eronder

quote:

Op maandag 30 juli 2018 22:31 schreef YebCar het volgende:

[..]

Dat zijn veel aannames, begrijpelijk. Mensen lezen het samen en trekken conclusies.
Even uitleggen.

Van school afgetrapt worden is niet doordat ik een tering joch was/ben. Ik was een leerling met allemaal goede cijfers. Ik was een voorbeeldige leerling al zeg ik het zelf. Had alleen een probleem met de tijd (of op tijd komen) Ik kwam met de bus, vaak zat ik op mijn 14e-16e tot savonds laat in de gokhal en kwam vaak te laat. Zo erg zelfs dat ik mijn examenjaar, mij elke dag al om 8uur moest melden (laatste kans voordat ik eraf getrapt werd) . Dus 45min voordat de school daadwerkelijk begon moest ik al daar zitten . Dat heb ik 1 maand volgehouden..

Dat ik in het buitenland vast heb gezeten is ook niet drugsgerelateerd. Het is voor een vergrijp waar ik in Nederland hooguit een taakstraf of een geldboete voor zal ontvangen. Geen persoonlijke kwaad is ermee gedaan.

Jatten is wel natuurlijk mijn eigen schuld (deels kattekwaad) Op mijn 10-12e was het die periode...Vroeger gingen ze best mild om met winkeldiefstal. Dat ze zo mild waren deed mij niet beseffen dat het ernstig is. Na mijn 12e heb ik overigens nooit meer wat bestolen.

Voor de drugsgebruik. Ik gebruikte Ketamine, Ver voordat het in Nederland bekend was. Dagelijks stond ik veel te gebruiken en liep ik alle feesten af. Van veel gebruik komt grootverbruik. Ik kocht in en verkocht het met kleine marge door aan vrienden en kennissen. Keta vind ik persoonlijk scharen onder softdrugs. Maar goed., vele expert vinden van niet. Van actief drugs pushen was geen sprake.

Je hebt geen zwaar leven gehad. Je hebt domme dingen gedaan die jouw EIGEN KEUS waren. Dan moet je niet impliciet zeggen dat je een zwaar leven hebt, maar dat je domme keuzes in het leven maakt.

De ‘zware’ dingen in het leven overkomen je, die komen niet door een keus. Dat bijvoorbeeld je neef overlijdt op zn 23e door kanker. Dat je moeder zwaar depressief is en je haar niet echt haar kunt bereiken ais je met haar praat. En elke keer als je weggaat vraag je je af of het de laatste keer is of je haar levend hebt gezien. Dat zijn zware dingen.
Niet: ik heb aan de keta gezeten en in de gevangenis gezeten. Dat is gewoon dom.

Je schrijft dat je allochtoon bent. Uit welk land kom je oorspronkelijk? En wanneer ben je met je ouders naar Nederland gegaan? En wat was de reden? Hoe oud ben je nu?

quote:

Op dinsdag 31 juli 2018 09:57 schreef YebCar het volgende:

[..]

Zeker niet het topic doorgelezen, maar lees eens mijn eerste post eens door ipv alles niet in context lezen

Geen probleem hoor, doe ik ook vaak.

Ja jawel. Je blijft herhalen wat je ‘allemaal’ mee hebt gemaakt. Vrijwel voor alles geldt (behalve overlijden van ouders) dat je er zelf invloed op hebt gehad.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2018 10:19 schreef YebCar het volgende:

[..]

Tunnelvisie lezen heb het eerder over gehad. Verspilde moeite. Ga niet meer eens erop in. Mocht je het topic echt willen doorlezen. Be my guest.

Met alle respect tunnrlvisie heb je zelf.
Tegel 83: ‘je weigert te zien dat je het zwaar hebt’. Dat klopt dat heb je ook niet, je hebt het zelf verkloot.

Eerder geef je aan te willen benchmarken hoe zwaar iemands leven is. Dat is vergelijken, dan geef je zelf een waarde aan jouw leven als je gaat benchmarken.Meerdere mensen hebben dat tegen je gezegd maar dan trek je de tunnelvisie kaart.

En niets is jouw schuld: van school getrapt terwijl je een goed joch was. Ja, nee, ik kon niet eens een maand op tijd komen en daarom hebben zij jou ervan afgetrapt. Complete onzin! Daar ben je zelf verantwoordelijk voor en koop je een fucking wekker. Net zoals in de bak zitten voor iets wat je zelf hebt gedaan. Je doet er laconiek over maar het was jouw fout. Overigens heb ik zelf ook in de gevangenis gezeten maar dat was echt mijn fout. Het heeft wel mijn ogen geopend. Ik zie bij jou alleen nog maar externaliseren. Nooit enige reflectie op je zelf gedaan. Ik trek daarom ook die hele gevangenisstraf van je in twijfel. Als je echt gezeten hebt heb je tijd genoeg om nagedacht te hebben en dat heb jij blijkbaar niet.

quote:

Op maandag 30 juli 2018 22:31 schreef YebCar het volgende:
Had alleen een probleem met de tijd (of op tijd komen) Ik kwam met de bus, vaak zat ik op mijn 14e-16e tot savonds laat in de gokhal en kwam vaak te laat.

TS, hoe kwam het dat je op die leeftijd al tot laat in de gokhal kon zitten? Wat vonden je ouder(s) daarvan?

Ik denk dat het punt van de meesten hier is dat je niet begrijpt dat mensen zo vast kunnen hangen in hun verleden terwijl jij je leven ook op de rit hebt gekregen terwijl jij het ook zwaar hebt gehad.
Maar jouw verleden heb je zelf veroorzaakt. Niemand heeft jou gedwongen drugs te verkopen, de hacker uit te hangen, je zat zelf in de gokhal waardoor je niet op tijd in school was. En misschien was je echt niet zo een model kind als je denkt. Er zijn er wel meer op die leeftijd die denken dat ze niets fout doen maar toch behoorlijk tuig zijn (ik zeg niet dat jij tuig bent).
Een zwaar verleden ligt meestal daar waar dingen je zijn aangedaan. Erge dingen. Niet slechte keuzes die je zelf maakt.
En je hiermee vergelijken is best wel een beetje fout.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2018 11:53 schreef YebCar het volgende:
Mijn ouders waren aan het werk, of zaten thuis met een slok op. Ik had overal wel smoezen voor. Op school ging het naast het te laat komen goed, zoals ik al zei haalde ik goede cijfers (met vooral niets doen) Huiswerk kopieerde ik snel in de ochtend of bus en ik leerde redelijk snel. Wegens taalbarriere konden mijn ouders moeilijk met school communiceren dus alles ging via mij. Ik was de tolk in voor bijna alle instanties.

Misschien valt het jou niet op omdat je niet anders kent. Veel mensen vallen erover dat veel van wat je noemt je eigen keuze is. Onderbelicht blijft dan dat verwaarlozing in je jeugd veel van die keuzes heeft beinvloed.

quote:

Op dinsdag 31 juli 2018 11:59 schreef YebCar het volgende:

[..]

klopt. daarom zeg ik in het begin ook expliciet moeilijk/zwaar verleden.
In denk niet dat alle dingen die je jezelf zelf hebt aangedaan niet onder moeilijk/zwaar kan zetten.

Iemand die zwaar drugsverslaafd is geweest is dakloos is geweest kan je moeilijk zeggen: Je hebt het niet moeilijk of zwaar gehad, want het is je eigen kut schuld.

Daarom vraag ik juist ook meer inzicht op de problemen/verleden van mensen om mezelf wat meer in perspectieff te zetten.

Here we go again.
Als dingen je overkomen vind ik dat tien keer erger dan een junk die het zelf heeft veroorzaakt. Kun je en vooral, dat moet je, niet met elkaar vergelijken.
Dat weiger je in te zien. #tunnelvisie