R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Wat denken betreft zijn er zeker zinnige gedachten. Maar 90% van de tijd zijn we bezig met onszelf verhalen te vertellen, onszelf verslag uit te brengen van gebeurtenissen die allang voorbij zijn, over wat we ervaren en voelen en vinden, voeren we denkbeeldige discussies met personen die helemaal niet aanwezig zijn, herhalen we keer op keer dezelfde verhalen en drama's, voeren we allerlei overbodig commentaar op dingen, plakken we overal etiketten op, en hebben we overal steeds weer een mening over. Dat is allemaal behoorlijk nietszeggend en niet erg nuttig. Kan ik zelf ook wat van hoor trouwens haha. Maar je zou dat handeltje best kunnen schrappen. Mis je weinig aan. Je kunt gerust het mes erin zetten als je jezelf terugvindt in dat onzinnige geklep van binnen. Stop maar, onzin..... en dan kan er enorm veel ruimte in je geest ontstaan! Je hebt meteen 80% meer ruimte. Dan ontstaat er al héél wat ruimte en lucht, en kun je al veel helderder worden. Want die helderheid van geest is er niet o.a. door die gewoonte.
Dat opkomen van gedachten gaat automatisch verder. Maar je kunt dat zeker op een lager pitje zetten door jezelf een gewoonte te gaan aanleren als 'stop' in jezelf zeggen als je daar weer in zit. Hoe vaker je het doet, hoe automatischer dat weer wordt, en hoe meer ruimte er ontstaat.
Dat opkomen van gedachten gaat automatisch verder. Maar je kunt dat zeker op een lager pitje zetten door jezelf een gewoonte te gaan aanleren als 'stop' in jezelf zeggen als je daar weer in zit. Hoe vaker je het doet, hoe automatischer dat weer wordt, en hoe meer ruimte er ontstaat.
Eens kijken
Bedankt voor de link van Byron Katie. Maar helaas is het gewoon frustrerend om zelf steeds die verplichting te voelen om na te gaan of iets 100% waar is, als andere mensen waar je noodgedwongen mee te maken krijgt dat immers ook niet doen. Ik wou dat de psychologen die ik had ontmoet zichzelf eerst deze vragen hadden gesteld voordat ze mij nergens op gebaseerde informatie gaven. Daarom voel ik er weerrstand tegen. Dan denk ik: waarom moet ik dit wel, en zij niet.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Bedankt voor de link, leuk geschrevenquote:Op vrijdag 27 juli 2018 10:02 schreef Monopoly het volgende:
Ik raad iedereen aan om DIT TOPIC te lezen. Dit is geweldig voor je zelfbeeld.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Dit topic gaat absoluut niet over het verbeteren van je zelfbeeld.quote:
Ik raad iedereen aan om DIT TOPIC te lezen. Dit is geweldig voor je zelfbeeld.
Nee, dit is vet hardcore: get rid of it! Ha!Voor de meeste mensen a step too far. Maar dat geeft niet. Wil alleen maar zeggen dat het kan.
Eens kijken
Maar als je jezelf dus eigenlijk verlost van het idee dat je had over jezelf, hoe reageert de omgeving daarop? Je kan zelf wel 'opeens' anders over jezelf denken, maar de omgeving gaat daar een stuk minder in mee heb ik het idee. Die ziet je nog steeds zoals daarvoor. Is dat niet lastig? Heb je nu andere vrienden dan eerst? Ik snap dat het beeld dat anderen van je hebben er niet toe doet, maar er zijn situaties waar ernaar gehandeld wordt en dan doet het er dus wel iets toe, want dan gaan dingen scheef lopen.
EggsTC, ik vind de video die je gepost hebt in je laatste reactie in dat topic heel herkenbaar. Heb de lange versie gekeken en vind het een goed verhaal, ondersteunt met wetenschap (heb zijn artikelen (nog) niet gelezen trouwens, dus is voor nu een aanname). Dank je! Zal hem hier even in een spoiler gooien voor wie wil, want ik weet niet of dit precies hetzelfde is als TS bedoelt?quote:
Het ego noemen ze dat.
zie R&P / Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #15
En TS heeft gelijk in alles wat hij in dit topic zegt.
[ afbeelding ]
@TS, i feel your pain, met het proberen te vertellen hoe dit werkt aan anderen die je voor gek aan zien... ik zit in datzelfde lol
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Mooie vraag. Ga ik straks even op in.quote:Op vrijdag 27 juli 2018 10:25 schreef Polenbatser het volgende:
Maar als je jezelf dus eigenlijk verlost van het idee dat je had over jezelf, hoe reageert de omgeving daarop? Je kan zelf wel 'opeens' anders over jezelf denken, maar de omgeving gaat daar een stuk minder in mee heb ik het idee. Die ziet je nog steeds zoals daarvoor. Is dat niet lastig? Heb je nu andere vrienden dan eerst? Ik snap dat het beeld dat anderen van je hebben er niet toe doet, maar er zijn situaties waar ernaar gehandeld wordt en dan doet het er dus wel iets toe, want dan gaan dingen scheef lopen.
Eens kijken
Voor mezelf ga ik hier als volgt mee om: dit is iets dat in principe iets is dat zich afspeelt op het meest innerlijke niveau (zoals ze dat in dzokchen boeddhisme noemen), en dat gaat in principe de ander niets aan.quote:
Maar als je jezelf dus eigenlijk verlost van het idee dat je had over jezelf, hoe reageert de omgeving daarop? Je kan zelf wel 'opeens' anders over jezelf denken, maar de omgeving gaat daar een stuk minder in mee heb ik het idee. Die ziet je nog steeds zoals daarvoor. Is dat niet lastig? Heb je nu andere vrienden dan eerst? Ik snap dat het beeld dat anderen van je hebben er niet toe doet, maar er zijn situaties waar ernaar gehandeld wordt en dan doet het er dus wel iets toe, want dan gaan dingen scheef lopen.
Je kunt het dagelijkse spelletje gewoon blijven meespelen, terwijl je van binnen weet dat het allemaal maar een spel is, en je het allemaal zo zwaar niet meer neemt.
Zelf sta ik er een beetje in van: men begrijpt dit toch niet..... ik heb genoeg mensenkennis, weet ook als geen ander uit eigen ervaring hoe het is om geregeerd te worden door het ego-ik-perspectief, en daardoor ook wel prima hoe zulke dingen worden opgevat. Daar moet je maar trek in hebben hoor... kansloze missie imo. Slechts zij die ervoor openstaan wil ik het wel mee bespreken. Dat is soms een beetje aftasten wie je voor je hebt dus.
Het enige dat men aan mij ziet, is dat ik tegenwoordig bijna altijd in een goede stemming verkeer en gewoon evenwichtig ben geworden. Uitstraling is veranderd, leven steeds meer gezond op de rit etc. verder is er niet zo veel veranderd denk ik. Zoals ik al eerder zei: je wordt eigenlijk heel normaal. The insane system becomes sane again. Zo zie ik het eigenlijk nog het meest. Geen behoefte verder me als een of ander iets te profileren.
Indien je daar wel behoefte aan hebt, moet je je afvragen of je geen 'verlicht ego' hebt, spiritueel narcisme ook wel genoemd.
Btw, ik beschouw het gebeuren ook nog niet als 'af' of zo. Ontwikkeling gaat gewoon door...
Eens kijken
Zeker.quote:
want ik weet niet of dit precies hetzelfde is als TS bedoelt?
Eens kijken
Ok, maar ik neem dan wel aan dat 'het spel meespelen' gebeurt in relaties die sowieso al gezond zijn. Dat is namelijk mijn eigen probleem een beetje. Ik ben opgegroeid in een gezin met erg dominante vader, waardoor ik dus eigenlijk altijd alleen maar een ondergeschikte rol heb gekend en mijn vriendschappen e.d. daar ook op gebaseerd zijn. Dat wil ik nu dus loslaten en door meditatie en yoga vind ik waardigheid terug. In die zin dat ik dingen durf te vragen en mijn mening durf te geven en nu ook gewoon zeg 'daar ben ik het niet mee eens', waar ik dat vroeger alleen dacht en er niet tegenin durfde te gaan. Het hele, ik ben net zo waardevol als elk ander en mijn mening doet niet onder voor die van een ander (en is ook niet meer dan die van een ander natuurlijk). Voor zover meningen er sowieso toe doen, maar de hele werking van interactie lijkt gebaseerd te zijn op wat we overal van vinden. Ik merk dat dat in sommige vriendschappen verkeerd valt, want die mensen zijn ook gewend dat ik weinig tegenspraak geef, dus dat leidt dan tot discussies e.d. Nou snap ik dat als ik het echt heb kunnen loslaten (ben daar nog lang niet), het spel meespelen eigenlijk niks met je doet, want het is toch maar een spel. Tegelijkertijd denk ik dan, ben ik er dan alleen maar om die anderen wel in hun ego te voorzien? Want dat is dan eigenlijk wat je doet toch? Andere mensen bevestigen in hun zelfbeeld.quote:
[..]
Voor mezelf ga ik hier als volgt mee om: dit is iets dat in principe iets is dat zich afspeelt op het meest innerlijke niveau (zoals ze dat in dzokchen boeddhisme noemen), en dat gaat in principe de ander niets aan.
Je kunt het dagelijkse spelletje gewoon blijven meespelen, terwijl je van binnen weet dat het allemaal maar een spel is, en je het allemaal zo zwaar niet meer neemt.
Zelf sta ik er een beetje in van: men begrijpt dit toch niet..... ik heb genoeg mensenkennis, weet ook als geen ander uit eigen ervaring hoe het is om geregeerd te worden door het ego-ik-perspectief, en daardoor ook wel prima hoe zulke dingen worden opgevat. Daar moet je maar trek in hebben hoor... kansloze missie imo. Slechts zij die ervoor openstaan wil ik het wel mee bespreken. Dat is soms een beetje aftasten wie je voor je hebt dus.
Het enige dat men aan mij ziet, is dat ik tegenwoordig bijna altijd in een goede stemming verkeer en gewoon evenwichtig ben geworden. Uitstraling is veranderd, leven steeds meer gezond op de rit etc. verder is er niet zo veel veranderd denk ik. Zoals ik al eerder zei: je wordt eigenlijk heel normaal. The insane system becomes sane again. Zo zie ik het eigenlijk nog het meest. Geen behoefte verder me als een of ander iets te profileren.
Indien je daar wel behoefte aan hebt, moet je je afvragen of je geen 'verlicht ego' hebt, spiritueel narcisme ook wel genoemd.
Btw, ik beschouw het gebeuren ook nog niet als 'af' of zo. Ontwikkeling gaat gewoon door...
Nou ja, die vriendschappen hebben misschien hun langste tijd ook gehad, want ook al krijg ik er zeker wat uit, ze werken me ook tegen. Dat wil ik dus allemaal loslaten en op jouw niveau zit ik (nog) niet, misschien wil ik het ook wel niet eens zover doortrekken (moet eerlijk bekennen dat ik het nog steeds een beetje vaag vind, misschien is het ook wel iets wat je pas echt snapt als je het hebt meegemaakt?), maar ik wil wel loskomen van die ondergeschikte rol en de mening van anderen. Geen hele gesprekken meer in m'n hoofd voeren en dingen ook maar laten gebeuren. Lastig allemaal wel, maar zeker interessante materie.
Hoe vaak mediteer jij eigenlijk? Ben wel benieuwd hoe je dat in je leven toepast en waar de grens zit voor jou m.b.t. werking. Neem aan dat je het in het begin vaak moet doen en als het allemaal wat duidelijker wordt met minder af kunt?
Wederom mooie vragen.quote:
Ok, maar ik neem dan wel aan dat 'het spel meespelen' gebeurt in relaties die sowieso al gezond zijn. Dat is namelijk mijn eigen probleem een beetje. Ik ben opgegroeid in een gezin met erg dominante vader, waardoor ik dus eigenlijk altijd alleen maar een ondergeschikte rol heb gekend en mijn vriendschappen e.d. daar ook op gebaseerd zijn. Dat wil ik nu dus loslaten en door meditatie en yoga vind ik waardigheid terug. In die zin dat ik dingen durf te vragen en mijn mening durf te geven en nu ook gewoon zeg 'daar ben ik het niet mee eens', waar ik dat vroeger alleen dacht en er niet tegenin durfde te gaan. Het hele, ik ben net zo waardevol als elk ander en mijn mening doet niet onder voor die van een ander (en is ook niet meer dan die van een ander natuurlijk). Voor zover meningen er sowieso toe doen, maar de hele werking van interactie lijkt gebaseerd te zijn op wat we overal van vinden. Ik merk dat dat in sommige vriendschappen verkeerd valt, want die mensen zijn ook gewend dat ik weinig tegenspraak geef, dus dat leidt dan tot discussies e.d. Nou snap ik dat als ik het echt heb kunnen loslaten (ben daar nog lang niet), het spel meespelen eigenlijk niks met je doet, want het is toch maar een spel. Tegelijkertijd denk ik dan, ben ik er dan alleen maar om die anderen wel in hun ego te voorzien? Want dat is dan eigenlijk wat je doet toch? Andere mensen bevestigen in hun zelfbeeld.
Nou ja, die vriendschappen hebben misschien hun langste tijd ook gehad, want ook al krijg ik er zeker wat uit, ze werken me ook tegen. Dat wil ik dus allemaal loslaten en op jouw niveau zit ik (nog) niet, misschien wil ik het ook wel niet eens zover doortrekken (moet eerlijk bekennen dat ik het nog steeds een beetje vaag vind, misschien is het ook wel iets wat je pas echt snapt als je het hebt meegemaakt?), maar ik wil wel loskomen van die ondergeschikte rol en de mening van anderen. Geen hele gesprekken meer in m'n hoofd voeren en dingen ook maar laten gebeuren. Lastig allemaal wel, maar zeker interessante materie.
Hoe vaak mediteer jij eigenlijk? Ben wel benieuwd hoe je dat in je leven toepast en waar de grens zit voor jou m.b.t. werking. Neem aan dat je het in het begin vaak moet doen en als het allemaal wat duidelijker wordt met minder af kunt?
Ik ga nu naar het water, want het is me veel te heet hier. Maar vanavond ga ik er even op in. Wil al wel vast zeggen: meer voor jezelf opkomen en voor jezelf kiezen, is natuurlijk een hele goede zaak!
Eens kijken
Prima, geniet van het water en neem de tijd. Ik ga de tuin in.quote:
[..]
Wederom mooie vragen.
Ik ga nu naar het water, want het is me veel te heet hier. Maar vanavond ga ik er even op in. Wil al wel vast zeggen: meer voor jezelf opkomen en voor jezelf kiezen, is natuurlijk een hele goede zaak!
Waar het wat betreft dit vaak op neerkomt, is dat je omgeving je probeert te overtuigen om te doen wat iedereen doet. Mensen denken vaak niet en reflecteren vaak niet.
Als iemand bijvoorbeeld opmerkt dat je ergens onzeker over bent, dan krijg je geheid weer zo'n nietszeggende quote te horen als "je moet je zelf accepteren" en "je moet het allemaal niet zo zwaar zien". Ze willen waarschijnlijk wel oprecht dat jij je gelukkiger gaat voelen, maar ze denken verder niet goed na wat er precies met je aan de hand is.
Ieder mens is overigens onzeker. Iedereen vindt het tot op zekere hoogte belangrijk wat anderen van hem of haar vinden en iedereen spiegelt zich aan anderen, waardoor onzekere gevoelens kunnen worden getriggerd. Het hoort er allemaal bij als mens zijnde.
Als je er teveel door wordt gehinderd of je daardoor ongelukkig voelt, dan is er wat aan de hand. Je kan je beter meer bewust worden daarvan in plaats van je maar vast te klampen aan die luchtige uitspraken en jezelf vervolgens wijsmaken dat het allemaal goed zit. Je gevoel vertelt je wat er aan de hand is en je gevoel vertelt je ook welke kant je op wilt gaan met je leven.
Als iemand bijvoorbeeld opmerkt dat je ergens onzeker over bent, dan krijg je geheid weer zo'n nietszeggende quote te horen als "je moet je zelf accepteren" en "je moet het allemaal niet zo zwaar zien". Ze willen waarschijnlijk wel oprecht dat jij je gelukkiger gaat voelen, maar ze denken verder niet goed na wat er precies met je aan de hand is.
Ieder mens is overigens onzeker. Iedereen vindt het tot op zekere hoogte belangrijk wat anderen van hem of haar vinden en iedereen spiegelt zich aan anderen, waardoor onzekere gevoelens kunnen worden getriggerd. Het hoort er allemaal bij als mens zijnde.
Als je er teveel door wordt gehinderd of je daardoor ongelukkig voelt, dan is er wat aan de hand. Je kan je beter meer bewust worden daarvan in plaats van je maar vast te klampen aan die luchtige uitspraken en jezelf vervolgens wijsmaken dat het allemaal goed zit. Je gevoel vertelt je wat er aan de hand is en je gevoel vertelt je ook welke kant je op wilt gaan met je leven.
Dat merk ik ook steeds meer ja. Ik krijg soms negatieve reacties op plannen die ik heb, vaak nog in de hersenspinselfase, maar wel dingen waar ik enthousiast over ben. Dan is het al snel van 'zou je dat nou wel doen' e.d. Ondertussen is me duidelijk geworden dat het helemaal niet om mij gaat, maar om hun eigen onzekerheid, omdat ik dus een andere keuze maak dan hen. Daarmee zorg je ook voor een soort twijfel bij henzelf (oh jee, zij doet wat anders, betekent dit dat ik wel de juiste keuze heb gemaakt?) en veel mensen vinden dat eng. Het is fijn als iedereen hetzelfde doet, want dan weet je zeker dat het goed is, dat idee.quote:
Waar het wat betreft dit vaak op neerkomt, is dat je omgeving je probeert te overtuigen om te doen wat iedereen doet. Mensen denken vaak niet en reflecteren vaak niet.
Eigenlijk krijg ik dat soort opmerkingen niet zo vaak, het is meer dat dingen me echt worden afgeraden en dat voedt juist mijn onzekerheid. Die bovenstaande plannen kunnen bijvoorbeeld vanalles zijn, van parachute springen tot een eigen bedrijfje beginnen. In geval van het laatste wordt er al meteen paniekerig gezegd dat ik daar toch niks vanaf weet, dat niks voor mij is en hoe moet het dan met je pensioen e.d. Dat soort dingen, op zich zijn het legitieme vragen, maar ik heb meer aan een sparringpartner dan iemand die in paniek raakt bij het idee alleen al. En waarom zou het niks voor mij zijn, tig mensen die het lukt, dus waarom zou het mij niet lukken? Dan is het al snel van, ja maar ook heel veel mensen die het niet redden en jij ziet alleen maar de goede voorbeelden en jij bent zo niet (als mijn voorbeeld een charmant en sociaal persoon is). Naja, laat dan maar. Zo denk ik dan, maar ik durf dan ook niet de stap alsnog te nemen. Het zijn mensen die ongelukkig zijn in hun baan, maar niet durven te veranderen want ze hebben een vast contract nu en dat is erg waardevol tegenwoordig, dus dat geef je niet zomaar op voor meer onzekerheid. Dat soort types dus. Ik merk dat ik dat aan het ontgroeien ben en gelukkig heb ik ook wel mensen om me heen die me juist stimuleren (berekende) risico's te nemen.quote:Als iemand bijvoorbeeld opmerkt dat je ergens onzeker over bent, dan krijg je geheid weer zo'n nietszeggende quote te horen als "je moet je zelf accepteren" en "je moet het allemaal niet zo zwaar zien". Ze willen waarschijnlijk wel oprecht dat jij je gelukkiger gaat voelen, maar ze denken verder niet goed na wat er precies met je aan de hand is.
Ieder mens is overigens onzeker. Iedereen vindt het tot op zekere hoogte belangrijk wat anderen van hem of haar vinden en iedereen spiegelt zich aan anderen, waardoor onzekere gevoelens kunnen worden getriggerd. Het hoort er allemaal bij als mens zijnde.
Dat laatste ben ik het erg mee eens, maar mijn omgeving is dus nogal terughoudend en door mijn onzekerheid geef ik dan snel in. Iedereen vindt het een slecht plan, dus het zal wel mislukken, laat ik het maar niet eens proberen. En dát is dus wat ik los wil laten. Opbouwende kritiek is altijd welkom, want ik weet echt niet alles beter, maar negatieve opmerkingen die voortkomen uit de angst van een ander over de eigen keuzes, daar ben ik tegenwoordig snel klaar mee.quote:Als je er teveel door wordt gehinderd of je daardoor ongelukkig voelt, dan is er wat aan de hand. Je kan je beter meer bewust worden daarvan in plaats van je maar vast te klampen aan die luchtige uitspraken en jezelf vervolgens wijsmaken dat het allemaal goed zit. Je gevoel vertelt je wat er aan de hand is en je gevoel vertelt je ook welke kant je op wilt gaan met je leven.
Dat herken ik ook heel erg!quote:
Dat laatste ben ik het erg mee eens, maar mijn omgeving is dus nogal terughoudend en door mijn onzekerheid geef ik dan snel in. Iedereen vindt het een slecht plan, dus het zal wel mislukken, laat ik het maar niet eens proberen. En dát is dus wat ik los wil laten. Opbouwende kritiek is altijd welkom, want ik weet echt niet alles beter, maar negatieve opmerkingen die voortkomen uit de angst van een ander over de eigen keuzes, daar ben ik tegenwoordig snel klaar mee.
Dat is het precies: geprojecteerde angst. En als ik het zo lees ook een negatieve omgeving. Ken dat wel ook uit m'n eigen ouderlijke huis.quote:
Opbouwende kritiek is altijd welkom, want ik weet echt niet alles beter, maar negatieve opmerkingen die voortkomen uit de angst van een ander over de eigen keuzes, daar ben ik tegenwoordig snel klaar mee.
Als je daar naar luistert, zul je altijd klein blijven. Durf op je bek te gaan. Daar leer je alleen maar van.
Eens kijken
Op welke manier bevestig je anderen dan in hun zelfbeeld?quote:
Nou snap ik dat als ik het echt heb kunnen loslaten (ben daar nog lang niet), het spel meespelen eigenlijk niks met je doet, want het is toch maar een spel. Tegelijkertijd denk ik dan, ben ik er dan alleen maar om die anderen wel in hun ego te voorzien? Want dat is dan eigenlijk wat je doet toch? Andere mensen bevestigen in hun zelfbeeld.
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Heb respect voor je eigen proces. Maar dat heb je volgens mij ook prima. Klinkt mij heel gezond in oren dit, deze ontwikkeling. Kijk, we zijn allemaal van jongs af aan op een bepaalde manier geconditioneerd. Alleen hebben we strategieën leren ontwikkelen om onze diepste essentie te beschermen. Voor jou is dat wat jij hier beschrijft, voor mij zijn dat ook zo m'n dingen. Allemaal hebben we dat. Bevrijding van dat alles kán..... Maar het is vaak ook een lang en moeizaam proces. Confronterend ook, pijnlijk vaak. Voor mij persoonlijk viel dat mee, al heb ik ook zeer zeker voor dit alles flink geleden in het leven hoor. Niemand zegt dat het makkelijk is. Denk niet dat ik het hier over luchtige shizzle heb... Ja, het kan luchtig en licht wórden. Ergens is het dat al, want zo is de werkelijkheid eigenlijk, maar voor ons mensen, met onze complexe geesten en complexe denken vanuit ons geheugen, valt het vaak niet mee.quote:
Ok, maar ik neem dan wel aan dat 'het spel meespelen' gebeurt in relaties die sowieso al gezond zijn. Dat is namelijk mijn eigen probleem een beetje. Ik ben opgegroeid in een gezin met erg dominante vader, waardoor ik dus eigenlijk altijd alleen maar een ondergeschikte rol heb gekend en mijn vriendschappen e.d. daar ook op gebaseerd zijn. Dat wil ik nu dus loslaten en door meditatie en yoga vind ik waardigheid terug. In die zin dat ik dingen durf te vragen en mijn mening durf te geven en nu ook gewoon zeg 'daar ben ik het niet mee eens', waar ik dat vroeger alleen dacht en er niet tegenin durfde te gaan. Het hele, ik ben net zo waardevol als elk ander en mijn mening doet niet onder voor die van een ander (en is ook niet meer dan die van een ander natuurlijk). Voor zover meningen er sowieso toe doen, maar de hele werking van interactie lijkt gebaseerd te zijn op wat we overal van vinden. Ik merk dat dat in sommige vriendschappen verkeerd valt, want die mensen zijn ook gewend dat ik weinig tegenspraak geef, dus dat leidt dan tot discussies e.d. Nou snap ik dat als ik het echt heb kunnen loslaten (ben daar nog lang niet), het spel meespelen eigenlijk niks met je doet, want het is toch maar een spel. Tegelijkertijd denk ik dan, ben ik er dan alleen maar om die anderen wel in hun ego te voorzien? Want dat is dan eigenlijk wat je doet toch? Andere mensen bevestigen in hun zelfbeeld.
Nou ja, die vriendschappen hebben misschien hun langste tijd ook gehad, want ook al krijg ik er zeker wat uit, ze werken me ook tegen. Dat wil ik dus allemaal loslaten en op jouw niveau zit ik (nog) niet, misschien wil ik het ook wel niet eens zover doortrekken (moet eerlijk bekennen dat ik het nog steeds een beetje vaag vind, misschien is het ook wel iets wat je pas echt snapt als je het hebt meegemaakt?), maar ik wil wel loskomen van die ondergeschikte rol en de mening van anderen. Geen hele gesprekken meer in m'n hoofd voeren en dingen ook maar laten gebeuren. Lastig allemaal wel, maar zeker interessante materie.
Hoe vaak mediteer jij eigenlijk? Ben wel benieuwd hoe je dat in je leven toepast en waar de grens zit voor jou m.b.t. werking. Neem aan dat je het in het begin vaak moet doen en als het allemaal wat duidelijker wordt met minder af kunt?
Iets kan een illusie zijn, maar dat betekent niet dat die niet heel realistisch kan aandoen en pijn kan doen. Het is wat je zegt, je moet zelf zien wil het z'n zwaarte verliezen.
En het is hartstikke waar: vriendschappen zijn heel vaak gebaseerd op elkaars ego bevestigen: 'als jij mij niet bevestigt, mag ik jou niet!'. Een echte egowet. Niet dat mensen zich daar bewust van zijn, maar daar komt het vaak wel op neer. 'Bevestig mij in mijn idee over mezelf, of ik heb je niet meer nodig en ga wel andere vrienden zoeken die dat wél doen'.
Ik mediteer 2 keer per dag 'formeel' (althans das meestal de bedoeling, vaak ook 1 keer), en door de dag heen probeer ik ook zo veel mogelijk 'wakker te zijn'. Tenminste, dat was de methode de afgelopen jaren. Zo deed ik het.
Nu hou ik dat nog steeds een beetje aan, omdat ik 'in het gewaarzijn vertoeven' gewoon prettig vind en dat het meest als puur contact met m'n essentie voelt. Even gewoon lekker puur Zijn, in je essentie zakken.
Ben niet meer zo op zoek in meditatie. Heb wel gevonden wat er te vinden valt ermee wat dat betreft. Maar vind het heerlijk om daar ook lekker in te vertoeven zonder dat het element van zoeken daar nog in aanwezig is. Dan kan ik helemaal versmelten met alles. Thuiskomen in de Bron..
Eens kijken
Dat komt omdat de mensen om je heen net zo goed niet weten of ze nou van voren of van achteren leven. Ze lullen ook maar wat. Ze horen je aan, en ze moeten ook gewoon maar wat terug zeggen. En dan zeg je maar dat soort dingen.quote:
Waar het wat betreft dit vaak op neerkomt, is dat je omgeving je probeert te overtuigen om te doen wat iedereen doet. Mensen denken vaak niet en reflecteren vaak niet.
Als iemand bijvoorbeeld opmerkt dat je ergens onzeker over bent, dan krijg je geheid weer zo'n nietszeggende quote te horen als "je moet je zelf accepteren" en "je moet het allemaal niet zo zwaar zien". Ze willen waarschijnlijk wel oprecht dat jij je gelukkiger gaat voelen, maar ze denken verder niet goed na wat er precies met je aan de hand is.
Komt bij dat mensen vaak helemaal niet geïnteresseerd zijn in jouw verhaal. Ze zijn met hun eigen leven bezig. Als mensen al willen praten, willen ze vooral hun eigen ellende over je uitstorten. Echt luisterende mensen zijn zeldzaam.
Maar ja, nu plaatsen we dat natuurlijk leuk buiten onszelf, 'andere mensen die dat doen!', maar hoe ben je zelf als luisteraar? Observeer dat maar eens. Dat kan ook wel eens bijzonder ontluisterend (
) en confronterend zijn...Uiteindelijk zijn we één en het zelfde. Beetje anders gemixt per individu. Maar we zijn in wezen in the end op essentieel niveau allemaal mens, met dezelfde tekortkomingen, hetzelfde bewustzijn, en daardoor kunnen we onszelf in elkaar herkennen. Eigenlijk zijn we allemaal één. Afscheiding is een illusie.
Eens kijken
Wij mensen zijn vaak verwikkeld in het spel der verschijnselen. Daar zitten we volledig in. Dat is the rat race. Dat alles echter bevindt zich binnen ruimte. Ruimte dat het mogelijk maakt dat dat alles zich af kan spelen. Die ruimte zelf raakt op geen enkele manier beïnvloed door wat zich allemaal lijkt af te spelen daarbinnen. Zelfs de heftigste orkaan laat geen spoortje na in de ruimte...
Zo is dat ook in feite met je eigen bewustzijn. In dat bewustzijn, speelt zich van alles af. En daarin ben 'jij' als persoontje in gevecht met al die verschijnselen daarbinnen. Je neemt het allemaal knetterserieus en ernstig, het is een zaak leven en dood voor je. Je ziet echter niet de ruimte eromheen die vrij is van dat alles, en door niets maar dan ook niets aangedaan kan worden. Je bent té erg verweven en verkleefd met die hele ratrace aan verschijnselen (gedachten, gewaarwordingen, gevoelens, emoties, herinneringen, onaffe zaken, verlangens, pleziertjes, drama's, morgen, gisteren, werk, geld, geweld, seks, ga zo maar door), maar voor dat waarin dat alles plaatsvindt, en waarin 'jij' bent, heb je geen oog. Je ziet het niet, je neemt het 4 granted, je kijkt er steevast overheen.
Als je 's avonds buiten loopt, in de open ruimte, zie je dan de Ruimte waarin alles is? Zie je waar de wolken doorheen zweven, de sterren, de maan, jij, het stadse leven verderop (of om je heen) waar al het vertier en drukte in plaats vindt, de aardse rat race? Zie je dat wat er omheen is? Zie je dat eigenlijk wel? Heb je daar ooit bij stilgestaan? Dat is het Zijn... In het Zijn vindt dit allemaal plaats. Hoe groot de drama's ook zijn, het Zijn raakt er niet door aangeroerd. Dat is gewoon. En zo is het precies met jou! Je bent niet dat poppetje van gedachten- en gevoelsclusters, je bent dat wat daaraan vooraf gaat. Dat waarin het plaatsvindt. Je bent Bewustzijn! Daar kun je nu niks mee... 'jij' snapt dat niet. Verkleefd met dat alles kun je er niet buiten kijken. Laat dan het universum het je leren... Kijk naar het universum. Zie de verschijnselen, dat Dat waarin alles is. En besef dan: as above, so below... hetzelfde principe is in alles. Het grote is een metafoor voor het kleine. Wat je 'daar' boven ziet, is precies zo in jou.... zoek de gelijkenis tussen jou en het universum!
[ Bericht 0% gewijzigd door Maharski op 28-07-2018 00:19:05 ]
Zo is dat ook in feite met je eigen bewustzijn. In dat bewustzijn, speelt zich van alles af. En daarin ben 'jij' als persoontje in gevecht met al die verschijnselen daarbinnen. Je neemt het allemaal knetterserieus en ernstig, het is een zaak leven en dood voor je. Je ziet echter niet de ruimte eromheen die vrij is van dat alles, en door niets maar dan ook niets aangedaan kan worden. Je bent té erg verweven en verkleefd met die hele ratrace aan verschijnselen (gedachten, gewaarwordingen, gevoelens, emoties, herinneringen, onaffe zaken, verlangens, pleziertjes, drama's, morgen, gisteren, werk, geld, geweld, seks, ga zo maar door), maar voor dat waarin dat alles plaatsvindt, en waarin 'jij' bent, heb je geen oog. Je ziet het niet, je neemt het 4 granted, je kijkt er steevast overheen.
Als je 's avonds buiten loopt, in de open ruimte, zie je dan de Ruimte waarin alles is? Zie je waar de wolken doorheen zweven, de sterren, de maan, jij, het stadse leven verderop (of om je heen) waar al het vertier en drukte in plaats vindt, de aardse rat race? Zie je dat wat er omheen is? Zie je dat eigenlijk wel? Heb je daar ooit bij stilgestaan? Dat is het Zijn... In het Zijn vindt dit allemaal plaats. Hoe groot de drama's ook zijn, het Zijn raakt er niet door aangeroerd. Dat is gewoon. En zo is het precies met jou! Je bent niet dat poppetje van gedachten- en gevoelsclusters, je bent dat wat daaraan vooraf gaat. Dat waarin het plaatsvindt. Je bent Bewustzijn! Daar kun je nu niks mee... 'jij' snapt dat niet. Verkleefd met dat alles kun je er niet buiten kijken. Laat dan het universum het je leren... Kijk naar het universum. Zie de verschijnselen, dat Dat waarin alles is. En besef dan: as above, so below... hetzelfde principe is in alles. Het grote is een metafoor voor het kleine. Wat je 'daar' boven ziet, is precies zo in jou.... zoek de gelijkenis tussen jou en het universum!
[ Bericht 0% gewijzigd door Maharski op 28-07-2018 00:19:05 ]
Eens kijken
Dank je, dit is zo waar. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar dat is dus het proces waar ik op dit moment mee bezig ben.quote:
[..]
Dat is het precies: geprojecteerde angst. En als ik het zo lees ook een negatieve omgeving. Ken dat wel ook uit m'n eigen ouderlijke huis.
Als je daar naar luistert, zul je altijd klein blijven. Durf op je bek te gaan. Daar leer je alleen maar van.
In de zin dat anderen vanuit hun eigen zelfbeeld, angsten en meningen reageren. Als je meespeelt en niet tegen hen ingaat bijvoorbeeld, of vragen stelt, bevestig je dus eigenlijk hun gelijk, of het gelijk dat ze denken te hebben.quote:Op vrijdag 27 juli 2018 20:33 schreef geeninspiratie1235 het volgende:
[..]
Op welke manier bevestig je anderen dan in hun zelfbeeld?
Naja, m'n proces gaat zoals het gaat. En ja, het is best pijnlijk, want sommige dingen houden op te bestaan, of ik moet er afscheid van nemen omdat het me niks goeds brengt. Dat is best lastig als je het al een groot deel van je leven met je meedraagt. Ik ben ook best wel perfectionistisch op sommige vlakken en vind dan dat ik resultaat moet zien na een bepaalde tijd. Dat probeer ik wel los te laten, want dat helpt niet en bij zoiets als dit is dat ook gewoon niet hoe het werkt. Ik ga in elk geval ermee door en slechter word ik er sowieso niet van.quote:
[..]
Heb respect voor je eigen proces. Maar dat heb je volgens mij ook prima. Klinkt mij heel gezond in oren dit, deze ontwikkeling. Kijk, we zijn allemaal van jongs af aan op een bepaalde manier geconditioneerd. Alleen hebben we strategieën leren ontwikkelen om onze diepste essentie te beschermen. Voor jou is dat wat jij hier beschrijft, voor mij zijn dat ook zo m'n dingen. Allemaal hebben we dat. Bevrijding van dat alles kán..... Maar het is vaak ook een lang en moeizaam proces. Confronterend ook, pijnlijk vaak. Voor mij persoonlijk viel dat mee, al heb ik ook zeer zeker voor dit alles flink geleden in het leven hoor. Niemand zegt dat het makkelijk is. Denk niet dat ik het hier over luchtige shizzle heb... Ja, het kan luchtig en licht wórden. Ergens is het dat al, want zo is de werkelijkheid eigenlijk, maar voor ons mensen, met onze complexe geesten en complexe denken vanuit ons geheugen, valt het vaak niet mee.
Iets kan een illusie zijn, maar dat betekent niet dat die niet heel realistisch kan aandoen en pijn kan doen. Het is wat je zegt, je moet zelf zien wil het z'n zwaarte verliezen.
En het is hartstikke waar: vriendschappen zijn heel vaak gebaseerd op elkaars ego bevestigen: 'als jij mij niet bevestigt, mag ik jou niet!'. Een echte egowet. Niet dat mensen zich daar bewust van zijn, maar daar komt het vaak wel op neer. 'Bevestig mij in mijn idee over mezelf, of ik heb je niet meer nodig en ga wel andere vrienden zoeken die dat wél doen'.
Ik mediteer 2 keer per dag 'formeel' (althans das meestal de bedoeling, vaak ook 1 keer), en door de dag heen probeer ik ook zo veel mogelijk 'wakker te zijn'. Tenminste, dat was de methode de afgelopen jaren. Zo deed ik het.
Nu hou ik dat nog steeds een beetje aan, omdat ik 'in het gewaarzijn vertoeven' gewoon prettig vind en dat het meest als puur contact met m'n essentie voelt. Even gewoon lekker puur Zijn, in je essentie zakken.
Ben niet meer zo op zoek in meditatie. Heb wel gevonden wat er te vinden valt ermee wat dat betreft. Maar vind het heerlijk om daar ook lekker in te vertoeven zonder dat het element van zoeken daar nog in aanwezig is. Dan kan ik helemaal versmelten met alles. Thuiskomen in de Bron..
Fijn dat het voor jou nu zo natuurlijk aanvoelt, lijkt me erg prettig als je je gewoon even kan terugtrekken mentaal en gewoon kunt zijn zonder alle gedachten en emoties. Dus alle meditatie en zelfonderzoek heeft z'n vruchten wel afgeworpen.
Ben ook erg benieuwd waar het schip gaat stranden in m'n eigen proces.
Je patronen onderzoeken, maakt onderdeel uit van zelfonderzoek. Je patronen helder krijgen, leidt tot zelfkennis. Dingen worden zo als het ware uit het donker bevrijd (dat wat normaal ongezien blijft door onoplettendheid en niet werkelijk kijken en aanraken).quote:
Dank je, dit is zo waar. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk, maar dat is dus het proces waar ik op dit moment mee bezig ben.
En het beste is als ze dan niet zozeer bekijkt om in te grijpen en/of ze te veranderen. Het (door)zien ervan, zorgt dat het zichzelf bevrijdt.
Zie het als een dier in het wild observeren... je kunt niet z'n natuurlijke gedrag observeren als je ingrijpt en je ermee gaat bemoeien. Als je een vogeltje bestudeert, en je draait je hoofd er naartoe, issie al weggevlogen. Zo is het ook als je vanuit je ik je ik gaat proberen te veranderen. Zo worden patronen niet écht helder.
Maar het is natuurlijk aan jou hè... Als het gaat om met een negatieve omgeving te leren dealen, moet je ook gewoon natuurlijk grenzen leren stellen en leren voor jezelf op te komen. Imo ben je gewoon goed bezig zoals je bezig bent.
Eens kijken
Wow, dat is toevallig deze reactie op dit moment. Ter verduidelijking, ik realiseerde me vandaag ineens dat ik eigenlijk altijd gelijk had willen hebben. En dat ik eigenlijk bijna nooit gelijk heb als de definitie van gelijk in onzekere zaken is: wat het meest effectief / goed voelt, waar de meeste mensen het mee eens zijn, mensen met meer kennis. Vroeger kon ik daar boos om worden, nu lijk ik dat stadium eindelijk voorbij te zijn en het voelt als een bevrijding. Mn realisme betracht erbij te zeggen: voor zolang dat duurt, maar mijn bijgestelde verwachtingen op andere gebieden zijn ook wel meer blijvend dan tijdelijk gebleven de laatste tijd. Wat is de reden dat jij andermans gelijk bevestigen erg vind? Het is eigenlijk de enige manier vaak om vriendschappen te behouden merk ik , hoe goede vrienden het ook zijn (gaat ook om familie) en totale afzondering van andere mensen, waar ik vaak door dit gegeven ook zeker toe neig, vind ik dan net wat erger dan bijna nooit gelijk krijgen. Het scheelt voor mijn gevoel soms niet heel veel, maar het is in mijn geval wel genoeg om de keuze helder te hebben. Want aan gelijk krijgen heb je niet echt iets concreets.quote:
In de zin dat anderen vanuit hun eigen zelfbeeld, angsten en meningen reageren. Als je meespeelt en niet tegen hen ingaat bijvoorbeeld, of vragen stelt, bevestig je dus eigenlijk hun gelijk, of het gelijk dat ze denken te hebben.
[ Bericht 1% gewijzigd door geeninspiratie1235 op 29-07-2018 23:08:50 ]
❣ °º¤,¸🖤 ♡º💕♡💚,ø¤°º¤💛♡`°º¤,¸❣ https://bit.ly/3oMY5yM ; https://bit.ly/39EZXor ; https://bit.ly/309QhN5 ; https://bit.ly/3fUlDyP
Misschien zit er ook iets onder de neiging altijd een diametraal andere mening dan 'de meerderheid' erop na te houden?quote:
Wow, dat is toevallig deze reactie op dit moment. Ter verduidelijking, ik realiseerde me vandaag ineens dat ik eigenlijk altijd gelijk had willen hebben. En dat ik eigenlijk bijna nooit gelijk heb als de definitie van gelijk in onzekere zaken is: wat het meest effectief / goed voelt, waar de meeste mensen het mee eens zijn, mensen met meer kennis. Vroeger kon ik daar boos om worden, nu lijk ik dat stadium eindelijk voorbij te zijn en het voelt als een bevrijding. Mn realisme betracht erbij te zeggen: voor zolang dat duurt, maar mijn bijgestelde verwachtingen op andere gebieden zijn ook wel meer blijvend dan tijdelijk gebleven de laatste tijd. Wat is de reden dat jij andermans gelijk bevestigen erg vind? Het is eigenlijk de enige manier vaak om vriendschappen te behouden merk ik , hoe goede vrienden het ook zijn (gaat ook om familie) en totale afzondering van andere mensen, waar ik vaak door dit gegeven ook zeker toe neig, vind ik dan net wat erger dan bijna nooit gelijk krijgen. Het scheelt voor mijn gevoel soms niet heel veel, maar het is in mijn geval wel genoeg om de keuze helder te hebben. Want aan gelijk krijgen heb je niet echt iets concreets.
Eens kijken
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |