OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Even van me af schrijven:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
quote:Op zaterdag 28 juli 2018 11:23 schreef TolstoiFan het volgende:
Even van me af schrijven:Mijn dochter heeft precies hetzelfde gehad qua weinig slaap.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Bij het zien van de ledikant begon ze al moord en brand te schreeuwen. Alsof ze op het punt stond in kokend frituurvet gedoopt te worden
Ze slaapt nog steeds niet veel, maar valt inmiddels wel zelf in slaap in haar eigen peuterbed en in haar eigen kamer.
Dat heeft lang geduurd moet ik wel eerlijk bekennen.
Heb je nog iets bijzonders ervoor gedaan, slaaptraining ofzo? Of ging het vanzelf beter?quote:Op zaterdag 28 juli 2018 11:33 schreef Skittles het volgende:
[..]
Mijn dochter heeft precies hetzelfde gehad qua weinig slaap.
Bij het zien van de ledikant begon ze al moord en brand te schreeuwen. Alsof ze op het punt stond in kokend frituurvet gedoopt te worden
Ze slaapt nog steeds niet veel, maar valt inmiddels wel zelf in slaap in haar eigen peuterbed en in haar eigen kamer.
Dat heeft lang geduurd moet ik wel eerlijk bekennen.
Heb jij je geen zorgen gemaakt over dat weinige slapen?
Geen zorgen, nee. Als newborn wel hoor, als ik las hoeveel ze zou moeten slapen en verhalen las dat baby's zo lekker veel slapen. Daarna niet meer. Het hoort blijkbaar bij haar.quote:
[..]
Heb je nog iets bijzonders ervoor gedaan, slaaptraining ofzo? Of ging het vanzelf beter?
Heb jij je geen zorgen gemaakt over dat weinige slapen?
Slaaptraining ook niet. Even kort hoe het bij ons ging:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Tolstoi 
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Herkenbaar hoor tol. En ja het is een hele lastige periode maar hij gaat weer voorbij
Wel lastig dat je je niet gehoord en gesteund voelt. Praat er anders eens op een rustig moment met je man over. Vraag wat hij zou willen en hoe hij dat voor zich ziet. Misschien komen jullie dan samen wel tot een manier waarop je het kan gaan proberen.
Mijn ervaring met slaap problemen bij mijn inmiddels 4.5 jarige even onder een spoiler want lang...
Wel lastig dat je je niet gehoord en gesteund voelt. Praat er anders eens op een rustig moment met je man over. Vraag wat hij zou willen en hoe hij dat voor zich ziet. Misschien komen jullie dan samen wel tot een manier waarop je het kan gaan proberen.
Mijn ervaring met slaap problemen bij mijn inmiddels 4.5 jarige even onder een spoiler want lang...
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 13% gewijzigd door ikke_84 op 28-07-2018 17:14:10 ]
Tol, Twix sliep vanaf 5 weken door en toen verhuisde hij van de wieg bij ons naar zijn ledikant op zijn eigen kamer. Wel had hij ons nodig bij het inslapen, we bleven erbij tot hij sliep. Zaten dan naast zijn bed en hielden zijn handje vast.
Toen brak er een ziekenhuisperiode aan en nadien had hij halverwege de nacht onze nabijheid nodig. Wij veerden mee en zo hadden we ruim 2 jaar lang een jongetje wat in zijn eigen bed startte maar altijd halverwege de nacht bij ons verder sliep. Wel lukte het hem vanaf 1,5 jaar om zelfstandig in slaap te vallen dus kind in bed, knuffel en kus en klaar.
Hoogzwanger van nr. 2 was ik benieuwd hoe alles zou gaan lopen. Maar sinds de geboorte van Mars slaapt Twix door en nooit meer in ons bed. Niet omdat het niet meer mag of niet meer past (want Mars ligt in een cosleeper dus plek genoeg) maar hij vraagt er niet meer om. Geen idee hoe het kan of waarom.
Wat wil ik nu zeggen: bij ons loste het zichzelf op. Zowel het zelfstandig inslapen als het in eigen bed doorslapen. En al die tijd hebben we meegeveerd en geprobeerd ons niets aan te trekken van de mening van anderen over het samen slapen.
Slaap voor ons alledrie ging bij ons voor op de locatie van de slaap. En wat vond ik dat pamperkontje altijd heerlijk
.
Oh en overdag was Twix van de hazenslaapjes. In de doek, in de Tula, op de arm. Soms in bed maar dan dus met inslaaphulp. Ook dat loste zich op. Vanaf het moment dat hij nog maar één slaapje deed overdag, sliep hij ineens twee uur achtereen. En ook daarbij had hij na een tijdje geen inslaaphulp meer nodig.
Als het kan, laat het los en veer mee. Hoe frustrerend het soms ook kan zijn, hoe fijn de verhalen uit de omgeving ook klinken van zelfstandig slapende kinderen, jullie kind gaat dat ook doen. Ooit. Echt.
Toen brak er een ziekenhuisperiode aan en nadien had hij halverwege de nacht onze nabijheid nodig. Wij veerden mee en zo hadden we ruim 2 jaar lang een jongetje wat in zijn eigen bed startte maar altijd halverwege de nacht bij ons verder sliep. Wel lukte het hem vanaf 1,5 jaar om zelfstandig in slaap te vallen dus kind in bed, knuffel en kus en klaar.
Hoogzwanger van nr. 2 was ik benieuwd hoe alles zou gaan lopen. Maar sinds de geboorte van Mars slaapt Twix door en nooit meer in ons bed. Niet omdat het niet meer mag of niet meer past (want Mars ligt in een cosleeper dus plek genoeg) maar hij vraagt er niet meer om. Geen idee hoe het kan of waarom.
Wat wil ik nu zeggen: bij ons loste het zichzelf op. Zowel het zelfstandig inslapen als het in eigen bed doorslapen. En al die tijd hebben we meegeveerd en geprobeerd ons niets aan te trekken van de mening van anderen over het samen slapen.
Slaap voor ons alledrie ging bij ons voor op de locatie van de slaap. En wat vond ik dat pamperkontje altijd heerlijk
. Oh en overdag was Twix van de hazenslaapjes. In de doek, in de Tula, op de arm. Soms in bed maar dan dus met inslaaphulp. Ook dat loste zich op. Vanaf het moment dat hij nog maar één slaapje deed overdag, sliep hij ineens twee uur achtereen. En ook daarbij had hij na een tijdje geen inslaaphulp meer nodig.
Als het kan, laat het los en veer mee. Hoe frustrerend het soms ook kan zijn, hoe fijn de verhalen uit de omgeving ook klinken van zelfstandig slapende kinderen, jullie kind gaat dat ook doen. Ooit. Echt.
Ik sluit me helemaal aan bij het meeveren van Malteser. We hebben heel veel (in)slaap drama gehad en mijn vrouw sliep bijna iedere nacht van middernacht tot de volgende ochtend bij Sjaak. We hebben toen zijn peuterbedje tegen ons bed aan geschoven. Sjaak zei letterlijk: “mama, ik vind het gezellig om bij jullie te slapen, ik wil niet alleen slapen.”
We hebben heus nog wel eens inslaapdrama, want hij blijft een peuter, maar hij slaapt door
We hebben heus nog wel eens inslaapdrama, want hij blijft een peuter, maar hij slaapt door
Hier zijn ze sinds de verhuizing ook weer veel wakker 's nachts, al moet ik tot mijn schaamte zeggen dat ik daar gewoon doorheen slaap en man er steeds uitgaat, omdat ik schijnbaar niet wakker te beuken ben. 
Maar meevaren is het beste advies inderdaad, tenzij er iemand aan onderdoor gaat. Mijn peuter sliep tot anderhalf in ons bed, maar die woelde zo vreselijk en toen raakte ik ook nog zwanger van nummer twee dat we toen wel doorgepakt hebben.
In het oude huis hadden we geen extra kamer, dus L. sliep tot 2 weken geleden ook nog op onze kamer, maar bij de verhuizing hebben we haar op de nieuwe kamer gelegd. Het was even wennen voor haar, maar met uitzondering van dus wat gepiep slaapt ze wel de hele nacht in haar eigen kamer.
Ze zijn wel beide ineens standaard om 05.30 wakker.
Maar meevaren is het beste advies inderdaad, tenzij er iemand aan onderdoor gaat. Mijn peuter sliep tot anderhalf in ons bed, maar die woelde zo vreselijk en toen raakte ik ook nog zwanger van nummer twee dat we toen wel doorgepakt hebben.
In het oude huis hadden we geen extra kamer, dus L. sliep tot 2 weken geleden ook nog op onze kamer, maar bij de verhuizing hebben we haar op de nieuwe kamer gelegd. Het was even wennen voor haar, maar met uitzondering van dus wat gepiep slaapt ze wel de hele nacht in haar eigen kamer.
Ze zijn wel beide ineens standaard om 05.30 wakker.
Lief, dat jullie allemaal de moeite nemen om uitgebreid te reageren
Ik probeer echt mee te veren, maar soms wil ik ook gewoon slapen en ben ik helemaal op en als het dan zo'n gedoe is bij naar bed brengen, dan raakt mijn geduld eerlijk gezegd ook wel eens op Manlief zegt vaak meteen "haal hem maar naar beneden", maar ik wil liever niet die gewoonte ook nog erin brengen.
Als manlief 's avonds of 's nachts naar hem toegaat, dan gaat ie vaak alleen maar harder huilen en brullen. Hij lijkt dan echt mij te willen. Overdag op mijn werkdagen krijgt manlief hem ook bijna niet aan het slapen.
Vanmiddag uiteindelijk maar ervoor gekozen om samen met hem in ons bed te gaan liggen. Hij is aan de borst eindelijk in slaap gevallen en heeft 2 uur geslapen
Ik heb ook nog even meegedaan, dus voel me ook weer iets beter.
Vind het fijn jullie ervaringen te lezen, maar tegelijkertijd maakt het me ook een beetje bang dat het soms best wel lang kan duren deze fase
'
S. ook 's nachts bij ons laten slapen wil ik niet. Dan slaap ik nog slechter, hij slaapt best wel onrustig en bij wakker gaat ie dan meteen om zich heen slaan en in je gezicht prikken
Ik probeer echt mee te veren, maar soms wil ik ook gewoon slapen en ben ik helemaal op en als het dan zo'n gedoe is bij naar bed brengen, dan raakt mijn geduld eerlijk gezegd ook wel eens op
Manlief zegt vaak meteen "haal hem maar naar beneden", maar ik wil liever niet die gewoonte ook nog erin brengen.Als manlief 's avonds of 's nachts naar hem toegaat, dan gaat ie vaak alleen maar harder huilen en brullen. Hij lijkt dan echt mij te willen. Overdag op mijn werkdagen krijgt manlief hem ook bijna niet aan het slapen.
Vanmiddag uiteindelijk maar ervoor gekozen om samen met hem in ons bed te gaan liggen. Hij is aan de borst eindelijk in slaap gevallen en heeft 2 uur geslapen
Ik heb ook nog even meegedaan, dus voel me ook weer iets beter.Vind het fijn jullie ervaringen te lezen, maar tegelijkertijd maakt het me ook een beetje bang dat het soms best wel lang kan duren deze fase
'S. ook 's nachts bij ons laten slapen wil ik niet. Dan slaap ik nog slechter, hij slaapt best wel onrustig en bij wakker gaat ie dan meteen om zich heen slaan en in je gezicht prikken
Tolstoi geen tips want die van ons vraagt zelfs om z'n bed, maar heel veel sterkte.
L zet de speelgoedafstandsbediening tegen zijn oor. Ik wil meedoen maar bij gebrek aan telefoon in de buurt pak ik ook de afstandsbediening. 'Mama siesie'
ik word gecorrigeerd door een bijna-peuter over dat de afstandsbediening bij de tv hoort 
L zet de speelgoedafstandsbediening tegen zijn oor. Ik wil meedoen maar bij gebrek aan telefoon in de buurt pak ik ook de afstandsbediening. 'Mama siesie'
ik word gecorrigeerd door een bijna-peuter over dat de afstandsbediening bij de tv hoort
Tolstoi, het meeveren werkt natuurlijk alleen als het ook voor jou/jullie goed te doen is.
Je geeft aan dat je bang bent hem iets verkeerds aan te leren en ik denk echt niet dat je daar bang voor hoeft te zijn.
Zoals bijvoorbeeld het in slaap voeden, als dat voor jou en S werkt, dan zou ik dat zeker doen. En als er dan in de toekomst een moment komt dat het voor jou niet meer werkt, dan kan je daar te zijner tijd wel een oplossing (een nieuw ritueel) voor vinden.
Ik heb 't principe 'wie dan leeft, wie dan zorgt' geperfectioneerd
Onze oudste was ook een slechte slaper en ik heb zoveel ongevraagd 'advies' gekregen wat er op neer kwam dat we het helemaal verkeerd deden
Op een gegeven moment was ik het zo zat van dat ik er niet eens meer op in ging en alleen maar zei dat het onze dochter is en we zelf bepalen wat werkt voor ons.
Haar slaappatroon is in die 5 jaar tijd zo vaak vanzelf veranderd. En soms was er een punt dat voor mij niet meer werkte en dan heb ik wel gezocht naar een manier om dat te veranderen, maar meestal kwam de verandering vanzelf.
Als iets voor jou(/jullie) niet werkt, zoals bij jullie in bed slapen, dan moet je dat zeker niet doen. Maar ik zou het zonde vinden als je niet kiest voor 'makkelijke' oplossingen alleen omdat je bang bent dat je hem daarmee verpest. Want dat geloof ik echt niet
Je geeft aan dat je bang bent hem iets verkeerds aan te leren en ik denk echt niet dat je daar bang voor hoeft te zijn.
Zoals bijvoorbeeld het in slaap voeden, als dat voor jou en S werkt, dan zou ik dat zeker doen. En als er dan in de toekomst een moment komt dat het voor jou niet meer werkt, dan kan je daar te zijner tijd wel een oplossing (een nieuw ritueel) voor vinden.
Ik heb 't principe 'wie dan leeft, wie dan zorgt' geperfectioneerd
Onze oudste was ook een slechte slaper en ik heb zoveel ongevraagd 'advies' gekregen wat er op neer kwam dat we het helemaal verkeerd deden
Op een gegeven moment was ik het zo zat van dat ik er niet eens meer op in ging en alleen maar zei dat het onze dochter is en we zelf bepalen wat werkt voor ons. Haar slaappatroon is in die 5 jaar tijd zo vaak vanzelf veranderd. En soms was er een punt dat voor mij niet meer werkte en dan heb ik wel gezocht naar een manier om dat te veranderen, maar meestal kwam de verandering vanzelf.
Als iets voor jou(/jullie) niet werkt, zoals bij jullie in bed slapen, dan moet je dat zeker niet doen. Maar ik zou het zonde vinden als je niet kiest voor 'makkelijke' oplossingen alleen omdat je bang bent dat je hem daarmee verpest. Want dat geloof ik echt niet
Ignorance is bliss, but knowledge is power.
Oooh dat klinkt herkenbaar tol.
M heeft mij ooit een bloedneus geslagen in bed
en toen was ik zwanger en vol hormonen dus zat ik brullend op bed met een enorm stuk wc papier onder mijn neus
In de nacht wilde hij alleen mij, als mijn man kwam dan ging hij nog harder schreeuwen, schoppen en slaan.
(God wat hoop ik dat S deze fase over slaat )
Fijn dat jullie vanmiddag samen hebben geslapen
Als je liever niet samen slaapt in de nacht dan zou ik samen met mijn man gaan zitten om alles op tafel te gooien waar je mee zit. Misschien lost het je probleem met slapen niet op maar zo praten jullie er wel over (op een rustig moment) en kom je er samen door heen.
M heeft mij ooit een bloedneus geslagen in bed
en toen was ik zwanger en vol hormonen dus zat ik brullend op bed met een enorm stuk wc papier onder mijn neus In de nacht wilde hij alleen mij, als mijn man kwam dan ging hij nog harder schreeuwen, schoppen en slaan.
(God wat hoop ik dat S deze fase over slaat
)Fijn dat jullie vanmiddag samen hebben geslapen
Als je liever niet samen slaapt in de nacht dan zou ik samen met mijn man gaan zitten om alles op tafel te gooien waar je mee zit. Misschien lost het je probleem met slapen niet op maar zo praten jullie er wel over (op een rustig moment) en kom je er samen door heen.
Oh, wij hebben oudste ook heel lang in slaap gewiegd en daar was ik ook echt niet blij mee. Zo'n tikkende tijdbom dat je probeerde zo voorzichtig mogelijk in bed te leggen 
En ze werd natuurlijk ook steeds zwaarder..
Maar het alternatief vond ik nog veel erger, dus ik koos de weg van de minste weerstand.
En ze werd natuurlijk ook steeds zwaarder..Maar het alternatief vond ik nog veel erger, dus ik koos de weg van de minste weerstand.
Ignorance is bliss, but knowledge is power.
Oeh, ik had 't helemaal gemist, Jacob is 1!
Welkom Lemijn! Heb je ineens een dreumes!
Welkom Lemijn! Heb je ineens een dreumes!
Ignorance is bliss, but knowledge is power.
Ik krijg hier regelmatig een peuterlijfje tegen mij aan 's nachts. Ik denk dat het nu ongeveer 50/50 is. Toen hij anderhalf was raakte hij opeens in paniek 's nachts en wilde hij niet meer verder slapen in zijn ledikant. Het enige wat hielp was hem in ons bed leggen. Nu met een peuterbedje komt hij zelf naar ons toe.
Inslapen gaat hier over het algemeen gelukkig wel goed, maar in sommige fases ook echt totaal niet. Lastig Tolstoj
Welkom Lemijn! Gefeliciteerd jullie alsnog!
Inslapen gaat hier over het algemeen gelukkig wel goed, maar in sommige fases ook echt totaal niet. Lastig Tolstoj
Welkom Lemijn! Gefeliciteerd jullie alsnog!
Ow trouwens: Kevin loopt!!
Ik ben blij, want het begon echt frustrerend voor hem te worden
Vooral hij zelf is enorm trots nu :p
Ik ben blij, want het begon echt frustrerend voor hem te worden
Vooral hij zelf is enorm trots nu :p
Ik zeg echt nooit meer wat over het slapen hier gisterenavond kon hij niet slapen en vanochtend was hij 5.45 wakker
Wat fijn dat Kevin loopt!
gisterenavond kon hij niet slapen en vanochtend was hij 5.45 wakker Wat fijn dat Kevin loopt!
Ik denk dat het mogelijk juist kan schelen om dat los te laten dat je er geen gewoonte in wil laten slijten.quote:
Lief, dat jullie allemaal de moeite nemen om uitgebreid te reageren
Ik probeer echt mee te veren, maar soms wil ik ook gewoon slapen en ben ik helemaal op en als het dan zo'n gedoe is bij naar bed brengen, dan raakt mijn geduld eerlijk gezegd ook wel eens op
Hier is het vooral nu met de hitte gewoon slapen wanneer het gaat, hoe laat dat ook is. Ik probeer gelegenheden te creëren, wordt daar geen gebruik van gemaakt dan nog niet moe genoeg. Stukje fietsen of wandelen (zelf lopen of in drager) dan 's avonds bijv. En soms is het ook wel gevecht hoor maar dan zijn we vaak gewoon zelf toe aan rust en te vroeg begonnen met in slaap proberen te lopen/drinken.
Tolstoi, dit is ook gewoon vervelend. Bespreek dit eens met je man op een moment dat S lekker aan het spelen is, wat ziet hij zelf als oplossing? Mocht je fijne mensen in je omgeving hebben dan zie ik Schanu's oplossing overigens ook als goede suggestie. Even een reset van de slaapgewoonten bij iemand anders. Slaapt hij op vakantie net zo slecht?
Een lopende Kevin
Wij hebben een traplopende Em, en in hoog tempo. M'n man vond het ook leuk om haar gisteren helemaal omhoog te laten klimmen dus sindsdien zit ze bijna continu op de trap waar man dan weer over zit te mopperen, terwijl hij het dus zelf gestimuleerd heeft gelukkig hebben we de box nog staan...
Met Lala gaat het ook langzaam beter. Eten en drinken gaat er nog moeizaam in, maar haar temperatuur ligt nu rond de 38 graden dus dat is wel fijn!
Een lopende Kevin
Wij hebben een traplopende Em, en in hoog tempo. M'n man vond het ook leuk om haar gisteren helemaal omhoog te laten klimmen dus sindsdien zit ze bijna continu op de trap waar man dan weer over zit te mopperen, terwijl hij het dus zelf gestimuleerd heeft
gelukkig hebben we de box nog staan...Met Lala gaat het ook langzaam beter. Eten en drinken gaat er nog moeizaam in, maar haar temperatuur ligt nu rond de 38 graden dus dat is wel fijn!
¸¸.·´¯`·.¸¸.·´¯`·.¸><(((º>
Nog gefeliciteerd Lemijn!
En een lopende Kevin
Fijn dat Lala weer beter is, FF. Met dit weer lijkt het me helemaal sneu als ze zo ziek zijn. Ook voor mama, waar ze dan zo lekker op plakken En wat goed van Em! Hebben jullie een open trap, dat ze er zo makkelijk bij kan?
Onze O loopt opeens echt goed aan de hand. Ze loopt als een soort speedy gonzales achter de loopkar/bak/tafel/als het maar schuift, maar aan de hand vertikte ze het. Ben benieuwd hoe lang het duurt voor ze los loopt.
Ze doet het trouwens perfect op vakantie in een tent met 39 graden
Overdag geen gezeur met slaapjes in de schaduw, 's avonds zelden gezeur (al gaat ze zo'n 2 uur later slapen dan thuis door de hitte) en lekker vrolijk. Ze komt nu steeds steentjes brengen
En een lopende Kevin
Fijn dat Lala weer beter is, FF. Met dit weer lijkt het me helemaal sneu als ze zo ziek zijn. Ook voor mama, waar ze dan zo lekker op plakken
En wat goed van Em! Hebben jullie een open trap, dat ze er zo makkelijk bij kan? Onze O loopt opeens echt goed aan de hand. Ze loopt als een soort speedy gonzales achter de loopkar/bak/tafel/als het maar schuift, maar aan de hand vertikte ze het. Ben benieuwd hoe lang het duurt voor ze los loopt.
Ze doet het trouwens perfect op vakantie in een tent met 39 graden
Overdag geen gezeur met slaapjes in de schaduw, 's avonds zelden gezeur (al gaat ze zo'n 2 uur later slapen dan thuis door de hitte) en lekker vrolijk. Ze komt nu steeds steentjes brengen
voor lopende Kevin!!En een trapklimmende Em
Ook fijn dat het langzaam iets beter gaat met Lala.Schanu's oplossing voor een slaapreset ergens anders zou best een optie zijn, maar we hebben geen familie in de buurt wonen. Vrienden en kennissen wil ik dit niet zomaar aan doen, en zijn vaak kinderloos en zitten daar dan ook zelf niet op te wachten
. Mijn ouders zijn ook een no-go, want die zijn van het laten huilen, ook al zou S. het 3 uur volhouden, dan gewoon 3 uur laten huilen. Dat advies krijg ik ook steeds van hen.....Vakantie hebben we nog niet gedaan met hem, dus geen idee...
Sylver, inderdaad het gevoel van die tikkende tijdbom, hoe lang wacht je voordat je een poging gaat wagen, nee toch te vroeg. 2e poging iets langer wachten, nog steeds te vroeg enz.
Ikke, die bloedneus
Kan me zo voorstellen dat je hoogzwanger flink het zitten brullen 
Ik had laatst zelf een tand door de lip, S. zat onder mij en kwam opeens met een vaart omhoog zo met zijn hoofd onder tegen mijn kin aan
Vanmiddag sliep ie eindelijk om 12:30 weer samen met mij in ons bed. We hadden om 14 uur een afspraak. Hij werd om 13:40 wakker, omdat ik moest niezen
Nu slaapt ie in de maxi cosi in de gang, we zijn net terug en hij was in de auto in slaap gevallen. Vind het alleen wat minder dat ie nu in de maxi cosi slaapt, want daar heeft ie het eigenlijk te warm in en wordt ie straks zwetend wakker.
Edit: hij is net wakker
Maar zijn kamertje is wel wat koeler: 25 ipv 30 graden!
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Een vriendin van me had een dreumes die niet in haar eigen bedje wilde.
Ze hebben toen elke nacht om de beurt op een matras in haar kamer geslapen. Matras tegen ledikant aan. Toch fijn bij jou maar ledikant wordt dan wel weer een veilige plek.
Toen dat goed ging overdag de kamer uit na het in slaap vallen en daarna zelfde verhaal savonds.
Ze hebben toen elke nacht om de beurt op een matras in haar kamer geslapen. Matras tegen ledikant aan. Toch fijn bij jou maar ledikant wordt dan wel weer een veilige plek.
Toen dat goed ging overdag de kamer uit na het in slaap vallen en daarna zelfde verhaal savonds.
Oh, I wish I could, but I don't want to.
Als die associatie er is dan kun je ook overdag wat meer tijd in z'n kamertje gaan doorbrengen: beetje spelen, en ook in het ledikantje. Zodat het echt een leuke plek kan worden weer. Soms zijn mensen dan 'bang' dat door het spelen ze die plek niet meer goed als slaapplek zien, maar volgens mij is er ook weinig mis mee als een dreumes eerst even wat speelt in z'n ledikantje en dan in slaap valt. Het is juist fijn als ze dat uit zichzelf gaan doen.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |