R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hoe gaan jullie om met grote teleurstellingen in je leven? En dan bedoel ik niet het missen van de bus, maar dromen die in duigen vallen.
Momenteel zit ik met zo'n situatie (zie spoiler voor de nieuwsgierigen) en ik heb een plan B en veel tranen. Daarnaast gewoon praten, vertellen en praten...
Alleen ik vraag me af of iemand een (creatieve) manier heeft om beter met zoiets te dealen. Of moet ik verder gewoon slikken? En is het zoals liefdesverdriet wachten tot de pijn overgaat?
Momenteel zit ik met zo'n situatie (zie spoiler voor de nieuwsgierigen) en ik heb een plan B en veel tranen. Daarnaast gewoon praten, vertellen en praten...
Alleen ik vraag me af of iemand een (creatieve) manier heeft om beter met zoiets te dealen. Of moet ik verder gewoon slikken? En is het zoals liefdesverdriet wachten tot de pijn overgaat?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Alvast bedanktWe cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Wachten totdat de pijn overgaat, maar tegelijkertijd nooit opgeven, hoe hopeloos het ook lijkt.
Net als jij ben ik psychosegevoelig, toch sta ik op dit moment redelijk sterk in het leven. Terwijl ik toch echt diepe dalen heb gekend.
Ik ga nu je spoiler lezen.
Net als jij ben ik psychosegevoelig, toch sta ik op dit moment redelijk sterk in het leven. Terwijl ik toch echt diepe dalen heb gekend.
Ik ga nu je spoiler lezen.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
quote:Op vrijdag 13 juli 2018 17:53 schreef ChildoftheStars het volgende:
Hoe gaan jullie om met grote teleurstellingen in je leven? En dan bedoel ik niet het missen van de bus, maar dromen die in duigen vallen.
Momenteel zit ik met zo'n situatie (zie spoiler voor de nieuwsgierigen) en ik heb een plan B en veel tranen. Daarnaast gewoon praten, vertellen en praten...
Alleen ik vraag me af of iemand een (creatieve) manier heeft om beter met zoiets te dealen. Of moet ik verder gewoon slikken? En is het zoals liefdesverdriet wachten tot de pijn overgaat?Krijg je ook terugval met medicatie?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Alvast bedanktTo truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ja, ik word van stress manisch en krijg dan een psychose.
Het is de stress die me nekt. Niet de psychoses. Ik word of depressief of manisch of eigenlijk rapid cycling.
Maar goed... slikken dus volgens jou
Misschien ook posten in het tekenen topic. Misschien helpt het om mijn tranen weg te tekenen
Het is de stress die me nekt. Niet de psychoses. Ik word of depressief of manisch of eigenlijk rapid cycling.
Maar goed... slikken dus volgens jou
Misschien ook posten in het tekenen topic. Misschien helpt het om mijn tranen weg te tekenen
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ervaar je alle soort werk als stress? Zijn er geen werkzaamheden of omstandigheden waarin het vanzelf gaat?quote:
Ja, ik word van stress manisch en krijg dan een psychose.
Het is de stress die me nekt. Niet de psychoses. Ik word of depressief of manisch of eigenlijk rapid cycling.
Maar goed... slikken dus volgens jou
Misschien ook posten in het tekenen topic. Misschien helpt het om mijn tranen weg te tekenen
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ik heb tussen de opleidingen in callcenterwerk gedaan en daar had ik weinig stress in. Gewoon werk waarin je weinig verantwoordelijkheid hebt, gewoon achter je eigen PC zit en tussendoor leuk contact met collega's hebt, kan ik wel aan. Of kon ik iig wel aan (ik weet niet hoe dat nu is). Alleen omdat ik goed kan leren (ik heb mijn bachelor in taalwetenschappen) wil ik ook een hoogopgeleide baan en dat is teveel gevraagd. Mijn leren en psyche staan niet lineair op elkaar.quote:Op vrijdag 13 juli 2018 18:04 schreef Keep_Walking het volgende:
[..]
Ervaar je alle soort werk als stress? Zijn er geen werkzaamheden of omstandigheden waarin het vanzelf gaat?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Soort van herkenbaar. Ik heb een hbo rechten diploma, Met honourserkenning. Niet perse omdat leren me goed afgaat, maar hard werken wel. Vanwege mijn scriptiestress kreeg ik twee zware psychoses. Maar toen ik stage liep op een advocatenkantoor heb ik dat met een 8 afgerond.quote:
[..]
Ik heb tussen de opleidingen in callcenterwerk gedaan en daar had ik weinig stress in. Gewoon werk waarin je weinig verantwoordelijkheid hebt, gewoon achter je eigen PC zit en tussendoor leuk contact met collega's hebt, kan ik wel aan. Of kon ik iig wel aan (ik weet niet hoe dat nu is). Alleen omdat ik goed kan leren (ik heb mijn bachelor in taalwetenschappen) wil ik ook een hoogopgeleide baan en dat is teveel gevraagd. Mijn leren en psyche staan niet lineair op elkaar.
Bij mij gaat het er vooral om dat ik iets doe wat ik weet dat ik het gaan. Nieuwe dingen leren of tegen mijn zin in werkzaamheden doen gaat niet, maar focussen op mijn talenten en kwaliteiten wel.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Deze moet ik even volgen, ik heb namelijk "de" manier nog niet gevonden ook.
Wat vooral erg is dat het dan weer goed gaat en de volgende teleurstelling weer volgt keer op keer.
Wat vooral erg is dat het dan weer goed gaat en de volgende teleurstelling weer volgt keer op keer.
Do what you love, love what you do!
TS, het lijkt wel alsof bij jou je niet een emotioneel zwaar vak moet kiezen.
En accepteren dat je sommige dingen niet zo goed kan.
Ik kan niet zo goed organiseren, daar kwam ik ook te laat achter, tijdens een opleiding waarbij dat hard nodig is. Ik ben ermee gestopt. Nu hoef ik dat op een minder intensief niveau te kunnen en zit het me niet in de weg en het geeft rust.
En accepteren dat je sommige dingen niet zo goed kan.
Ik kan niet zo goed organiseren, daar kwam ik ook te laat achter, tijdens een opleiding waarbij dat hard nodig is. Ik ben ermee gestopt. Nu hoef ik dat op een minder intensief niveau te kunnen en zit het me niet in de weg en het geeft rust.
Dat is inderdaad de reden waarom ik iets administratiefs wil gaan doen, want werken met mensen, om het maar even vaag te zeggen, kan ik gewoon niet. Of ik kan het wel, ik ben er goed in, maar het breekt me op. Eerst dacht ik aan de kinderopvang, maar dan loop ik weer tegen hetzelfde aan. Dus daarom dat alternatief.quote:
TS, het lijkt wel alsof bij jou je niet een emotioneel zwaar vak moet kiezen.
En accepteren dat je sommige dingen niet zo goed kan.
Ik kan niet zo goed organiseren, daar kwam ik ook te laat achter, tijdens een opleiding waarbij dat hard nodig is. Ik ben ermee gestopt. Nu hoef ik dat op een minder intensief niveau te kunnen en zit het me niet in de weg en het geeft rust.
Hoe ben je ermee omgegaan dat je moest stoppen met je opleiding? Heb je specifieke dingen gedaan om er mee om te gaan? Of heb je afgewacht tot het minder pijn deed? En wat ben je in de plaats gaan doen?
Dank je wel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Tsja, accepteren dat het niet loopt zoals je zou willen.
Zelf had ik ook een leuke weg uitgestippeld, wat helaas niet doorging. Toen maar genoegen genomen met een soort gelijk iets, stage zag ik enorm tegen op maar goed, knop omzetten en die uren maken en je bent er vanaf. Geen idee of jij dat ook zo makkelijk kan, die denkbeeldige knop omzetten.
Vervolgens daaruit ook niet heel veel blijer van geworden qua baan en dergelijke, en via een kans die kwam "aanwaaien" mijn vastigheid opgezet en de gok genomen waar ik tot nu toe nog geen spijt van heb.
Mijn advies, gewoon doorgaan zonder het negatief te bekijken en als er een kans is, neem die dan want je uitgestippelde plan kan zo in diggelen vallen.
Zelf had ik ook een leuke weg uitgestippeld, wat helaas niet doorging. Toen maar genoegen genomen met een soort gelijk iets, stage zag ik enorm tegen op maar goed, knop omzetten en die uren maken en je bent er vanaf. Geen idee of jij dat ook zo makkelijk kan, die denkbeeldige knop omzetten.
Vervolgens daaruit ook niet heel veel blijer van geworden qua baan en dergelijke, en via een kans die kwam "aanwaaien" mijn vastigheid opgezet en de gok genomen waar ik tot nu toe nog geen spijt van heb.
Mijn advies, gewoon doorgaan zonder het negatief te bekijken en als er een kans is, neem die dan want je uitgestippelde plan kan zo in diggelen vallen.
-Er valt elke dag wel wat te klagen. :)
Iets administratiefs klinkt natuurlijk niet leuk, omdat het alleen een functie is. Maar een kantoorfunctie in een bedrijf of instelling waar ze iets doen wat je tof vindt is dan weer iets anders. Dat helpt om je te verzoenen.quote:
[..]
Dat is inderdaad de reden waarom ik iets administratiefs wil gaan doen, want werken met mensen, om het maar even vaag te zeggen, kan ik gewoon niet. Of ik kan het wel, ik ben er goed in, maar het breekt me op. Eerst dacht ik aan de kinderopvang, maar dan loop ik weer tegen hetzelfde aan. Dus daarom dat alternatief.
Hoe ben je ermee omgegaan dat je moest stoppen met je opleiding? Heb je specifieke dingen gedaan om er mee om te gaan? Of heb je afgewacht tot het minder pijn deed? En wat ben je in de plaats gaan doen?
Dank je wel
Wat ik zelf heb gedaan: altijd m’n best gedaan en alle mogelijkheden aangenomen. Dat het daar niet aan lag. Toen ik ging kijken naar alternatieven was het dubbel: ik zit weer in de sector waar ik begon. Daar adviseerden ze me eerder ook om buiten de deur te kijken, omdat dat leuker en uitdagender voor me zou zijn.
Uitdagender was het zeker, niet perse leuk. Nu weer terug heb ik er geen spijt van dat het zo gelopen is, maar het is kut als iets niet lukt, dat is gewoon zo.
De knop is om, alleen mijn hart is erbij gebrokenquote:
Tsja, accepteren dat het niet loopt zoals je zou willen.
Zelf had ik ook een leuke weg uitgestippeld, wat helaas niet doorging. Toen maar genoegen genomen met een soort gelijk iets, stage zag ik enorm tegen op maar goed, knop omzetten en die uren maken en je bent er vanaf. Geen idee of jij dat ook zo makkelijk kan, die denkbeeldige knop omzetten.
Vervolgens daaruit ook niet heel veel blijer van geworden qua baan en dergelijke, en via een kans die kwam "aanwaaien" mijn vastigheid opgezet en de gok genomen waar ik tot nu toe nog geen spijt van heb.
Mijn advies, gewoon doorgaan zonder het negatief te bekijken en als er een kans is, neem die dan want je uitgestippelde plan kan zo in diggelen vallen.
En inderdaad, alle kansen grijpen die er zijn... Ik volg mijn pad gewoon en vindt mijn geluk ook wel... alleen tja
Ik ben een planner en nu sta ik ineens onzeker
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Daar heb je gelijk in. En achquote:
[..]
Iets administratiefs klinkt natuurlijk niet leuk, omdat het alleen een functie is. Maar een kantoorfunctie in een bedrijf of instelling waar ze iets doen wat je tof vindt is dan weer iets anders. Dat helpt om je te verzoenen.
Wat ik zelf heb gedaan: altijd m’n best gedaan en alle mogelijkheden aangenomen. Dat het daar niet aan lag. Toen ik ging kijken naar alternatieven was het dubbel: ik zit weer in de sector waar ik begon. Daar adviseerden ze me eerder ook om buiten de deur te kijken, omdat dat leuker en uitdagender voor me zou zijn.
Uitdagender was het zeker, niet perse leuk. Nu weer terug heb ik er geen spijt van dat het zo gelopen is, maar het is kut als iets niet lukt, dat is gewoon zo.
ik heb er een beetje over gelezen, het lijkt me wel leuk eigenlijk... Puzzelen voor een bedrijf. Dus gewoon accepteren en alles wat ik doe doe ik met volledige passie, dus dat ook.Gelukkig is he wel lek wat je nu wel doet. Je hebt gelijk, het is kut, maar niet anders.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik heb niet echt advies voor je, CotS, maar ik hoop dat je laatste poging toch gaat lukken. Wat ik alleen niet snap: waarom is je plan B een administratieve functie? Ik ken je als een creatief en sociaal mens. Kun je dan niet beter zoeken naar een richting/beroep waarin die kanten van jou beter tot hun recht komen?
Ik hoop het ook, alleen ik weet niet eens of het verstandig is.quote:
Ik heb niet echt advies voor je, CotS, maar ik hoop dat je laatste poging toch gaat lukken. Wat ik alleen niet snap: waarom is je plan B een administratieve functie? Ik ken je als een creatief en sociaal mens. Kun je dan niet beter zoeken naar een richting/beroep waarin die kanten van jou beter tot hun recht komen?
Omdat ik niet kan werken met mensen blijkbaar, dat geeft me teveel stress... Dus dan die kwaliteiten maar voor mijn vrije tijd gebruiken oid? Ik heb echt geen flauw idee...
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Creatieve banen vind je ook in de administratie of bij andere kantoorbezigheden. Het zal waarschijnlijk niet je eerste baan zijn, maar als je intelligent bent en daar je talent zit groei je vanzelf toe naar een rol die bij je past.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Misschien is het niet het werken met mensen, maar de verantwoordelijkheid van het behandelaar zijn? Je verantwoordelijk voelen voor hun herstel of verbetering van hun situatie. Je schreef dat callcenterwerk je wel lag. Zou je ook gestresst raken van werken in een hobbywinkel, om even een eenvoudig voorbeeld te gebruiken?quote:
[..]
Ik hoop het ook, alleen ik weet niet eens of het verstandig is.
Omdat ik niet kan werken met mensen blijkbaar, dat geeft me teveel stress... Dus dan die kwaliteiten maar voor mijn vrije tijd gebruiken oid? Ik heb echt geen flauw idee...
Jaquote:
Creatieve banen vind je ook in de administratie of bij andere kantoorbezigheden. Het zal waarschijnlijk niet je eerste baan zijn, maar als je intelligent bent en daar je talent zit groei je vanzelf toe naar een rol die bij je past.
Daar denk ik ook een beetje aan. En ach...anders lekker crea in mijn vrije tijd tochOp zich lijkt me dat wel leuk, alleen daar heb je minder groeimogelijkheden. Achquote:
[..]
Misschien is het niet het werken met mensen, maar de verantwoordelijkheid van het behandelaar zijn? Je verantwoordelijk voelen voor hun herstel of verbetering van hun situatie. Je schreef dat callcenterwerk je wel lag. Zou je ook gestresst raken van werken in een hobbywinkel, om even een eenvoudig voorbeeld te gebruiken?
eerst stage proberen en ondertussen zoeken naar wat anders... Het is gewoon heel verwarrend. Zondag ben ik bij mama en dan bespreek ik het ook nog verder
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
quote:
[..]
Ja
[..]
Op zich lijkt me dat wel leuk, alleen daar heb je minder groeimogelijkheden. Ach
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Snap ikquote:
[..]
Ja
[..]
Op zich lijkt me dat wel leuk, alleen daar heb je minder groeimogelijkheden. Ach
Maar het was ook een voorbeeld. Ik probeerde even snel een baan te vinden die aansluit bij jouw interesses, maar waar het werken met mensen waarschijnlijk niet tot stress leidt. Afijn, je hebt nog even. Het komt vast allemaal op z'n pootjes terecht!
Stelt het je gerust als de meeste mensen uiteindelijk een totaal andere baan krijgen dan hun eerste echte baan? Ik ging van secretaresse (tijdens studie)naar communicatiemanager naar analist en tenslotte directeur. En nu doe ik weet iets anders. Het is niet dat je je voor de eeuwigheid vastlegt.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Ik leg teleurstellingen naast mij neer, dat gaat soms niet makkelijk, maar zoek dan een andere uitdaging waar ik wel succes in heb om zo weer een goed gevoel te krijgen en weer een nieuwe uitdaging aan te gaan. Soms met een stapje terug kun je de volgende stap beter nemen
Ik heb 10 jaar uni gedaan. Hoefde de laatste 5 jaar alleen de scriptie nog. Met heel veel moeite en pijn uiteindelijk besloten om te stoppen. Toen werkte ik al bij mijn huidige werk (toen als administratieve kracht). Ik ben gebleven, nog een opleiding van een jaar gedaan, betaald door werkgever en ben zo kunnen doorgroeien.
En toen ging 1 locatie waar ik werk verhuizen. En nu zitten we samen met een openbare bibliotheek. En dat geeft me stress, want studenten zijn voorspelbaar, maar de ob trekt relpubers aan. Daklozen, verslaafden. En die moet je aanspreken op hun gedrag
(Ik heb een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, dus die ene dag in de week baliedienst is zowat mijn persoonlijk hel. Gelukkig heb ik meestal de helft van de dag iemand anders naast me, hebben ze voor me geregeld. Ze hebben het subtiel gedaan maar ik ben de enige met dubbelbezetting. Stomme is dat ik het dan veel minder een probleem vind om mensen aan te spreken dat ze stil moeten zijn.)
Mijn collega's hebben er ook wel last van, hopelijk krijgen we na xe vakantie, na twee jaar zeuren, een toezichthouder.
En toen ging 1 locatie waar ik werk verhuizen. En nu zitten we samen met een openbare bibliotheek. En dat geeft me stress, want studenten zijn voorspelbaar, maar de ob trekt relpubers aan. Daklozen, verslaafden. En die moet je aanspreken op hun gedrag
(Ik heb een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, dus die ene dag in de week baliedienst is zowat mijn persoonlijk hel. Gelukkig heb ik meestal de helft van de dag iemand anders naast me, hebben ze voor me geregeld. Ze hebben het subtiel gedaan
maar ik ben de enige met dubbelbezetting. Stomme is dat ik het dan veel minder een probleem vind om mensen aan te spreken dat ze stil moeten zijn.)Mijn collega's hebben er ook wel last van, hopelijk krijgen we na xe vakantie, na twee jaar zeuren, een toezichthouder.
"Why does being a librarian make her even hotter?"
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
Maar goed, lang verhaal, ik zal ook nooit op universitair niveau kunnen werken denk ik. Heb het lang wel jammer gevonden. Misschien ga ik ooit nog een master doen, als de baas betaald 
Ik hoop dat je in een voor jou prettige en veilige omgeving een baan gaat vinden
Ik hoop dat je in een voor jou prettige en veilige omgeving een baan gaat vinden
"Why does being a librarian make her even hotter?"
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
Klopt. Je hebt gelijk, sorryquote:
[..]
Snap ik
Afijn, je hebt nog even. Het komt vast allemaal op z'n pootjes terecht!
Ach... ik zie wel waar het schip strandt. Het is gewoon niet te voorspellen...
Dat zijn er inderdaad heel erg veel! Alleen vanuit mijn opleiding niet omdat het zo specifiek op 1 beroep gericht is.quote:
Stelt het je gerust als de meeste mensen uiteindelijk een totaal andere baan krijgen dan hun eerste echte baan? Ik ging van secretaresse (tijdens studie)naar communicatiemanager naar analist en tenslotte directeur. En nu doe ik weet iets anders. Het is niet dat je je voor de eeuwigheid vastlegt.
Je bent mooi opgeklommen! Mag je trots op zijn
quote:
Ik heb 10 jaar uni gedaan. Hoefde de laatste 5 jaar alleen de scriptie nog. Met heel veel moeite en pijn uiteindelijk besloten om te stoppen. Toen werkte ik al bij mijn huidige werk (toen als administratieve kracht). Ik ben gebleven, nog een opleiding van een jaar gedaan, betaald door werkgever en ben zo kunnen doorgroeien.
En toen ging 1 locatie waar ik werk verhuizen. En nu zitten we samen met een openbare bibliotheek. En dat geeft me stress, want studenten zijn voorspelbaar, maar de ob trekt relpubers aan. Daklozen, verslaafden. En die moet je aanspreken op hun gedrag
(Ik heb een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis, dus die ene dag in de week baliedienst is zowat mijn persoonlijk hel. Gelukkig heb ik meestal de helft van de dag iemand anders naast me, hebben ze voor me geregeld. Ze hebben het subtiel gedaan
Mijn collega's hebben er ook wel last van, hopelijk krijgen we na xe vakantie, na twee jaar zeuren, een toezichthouder.
Hetzelfde schuitje inderdaad, al hebik het met mijn stages. Je berichten geven me hoop!quote:
Maar goed, lang verhaal, ik zal ook nooit op universitair niveau kunnen werken denk ik. Heb het lang wel jammer gevonden. Misschien ga ik ooit nog een master doen, als de baas betaald
Ik hoop dat je in een voor jou prettige en veilige omgeving een baan gaat vinden
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |