R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
De titel zegt eigenlijk genoeg. Ik zal het even kort uitleggen.
Mijn oma heeft mij als kind buitengesloten, door middel van 3e hands cadeaus te geven( zoals een al in gewerkt kleurboek) terwijl mijn nichtje een gloednieuwe babyborn kreeg.
Ik ben geweigerd bij haar thuis omdat ik ‘ te druk was’ omdat ik ADHD heb of toendertijd geconstanteerd was. Mijn neefje stond te springtouwen in de woonkamer en gooide een vaas om, dat was geen probleem.
Mede door dit en tig andere dingen heb ik er jarengeleden voor besloten geen (vrijwillig) contact mee te hebben, het was altijd gezeik namelijk. Ze heeft het proberen goed te maken door mij te stalken op mn werk en weet ik het, maar naar een tijdje mee gestopt. Mijn ouders hadden er ook geen vrijwillig contact mee, ze/we zagen dr alleen op de verjaardag van mn oom/tante en neefje/nichtje
Nu ligt ze dus op sterven, en doordat ik er geen emotionele band mee heb, heb ik er totaal geen behoefte aan om ernaast te gaan zitten terwijl ik er jaren niet ben geweest.
Is dit normaal? Of moet ik mij hierover heen zetten? Mijn wederhelft vind het laatste namelijk, maar ik vind het schijnheilig als ik nu ineens medeleven toon terwijl ik er niks mee heb..
Mijn oma heeft mij als kind buitengesloten, door middel van 3e hands cadeaus te geven( zoals een al in gewerkt kleurboek) terwijl mijn nichtje een gloednieuwe babyborn kreeg.
Ik ben geweigerd bij haar thuis omdat ik ‘ te druk was’ omdat ik ADHD heb of toendertijd geconstanteerd was. Mijn neefje stond te springtouwen in de woonkamer en gooide een vaas om, dat was geen probleem.
Mede door dit en tig andere dingen heb ik er jarengeleden voor besloten geen (vrijwillig) contact mee te hebben, het was altijd gezeik namelijk. Ze heeft het proberen goed te maken door mij te stalken op mn werk en weet ik het, maar naar een tijdje mee gestopt. Mijn ouders hadden er ook geen vrijwillig contact mee, ze/we zagen dr alleen op de verjaardag van mn oom/tante en neefje/nichtje
Nu ligt ze dus op sterven, en doordat ik er geen emotionele band mee heb, heb ik er totaal geen behoefte aan om ernaast te gaan zitten terwijl ik er jaren niet ben geweest.
Is dit normaal? Of moet ik mij hierover heen zetten? Mijn wederhelft vind het laatste namelijk, maar ik vind het schijnheilig als ik nu ineens medeleven toon terwijl ik er niks mee heb..
Gewoon doen waar jij je goed bij voelt.
Kids are like farts in that way. They never seem to bother the owner as much as they bother everyone else.
Het is vooral belangrijk wat je zelf wil.als jij de behoefte niet hebt, dan moet je zeker niet gaan. Maar als er ergens in je een heel klein stemmetje is dat zegt: misschien moet je gaan, dan zou ik wel gaan.
Goedkomen zal het niet meer, je kan voor jezelf wel besluiten om er nu definitief een streep onder te zetten door te gaan en te zeggen: tis goed zo, No hard feelings klaar.
Tis wat je zelf wil. Ik ben ook niet bij mij ouders geweest op dat moment en ook niet op de uitvaart. Geen spijt van!
Goedkomen zal het niet meer, je kan voor jezelf wel besluiten om er nu definitief een streep onder te zetten door te gaan en te zeggen: tis goed zo, No hard feelings klaar.
Tis wat je zelf wil. Ik ben ook niet bij mij ouders geweest op dat moment en ook niet op de uitvaart. Geen spijt van!
man man manquote:Op zondag 8 juli 2018 10:41 schreef Vlaggenroof het volgende:
De titel zegt eigenlijk genoeg. Ik zal het even kort uitleggen.
Mijn oma heeft mij als kind buitengesloten, door middel van 3e hands cadeaus te geven( zoals een al in gewerkt kleurboek) terwijl mijn nichtje een gloednieuwe babyborn kreeg.
Ik ben geweigerd bij haar thuis omdat ik ‘ te druk was’ omdat ik ADHD heb of toendertijd geconstanteerd was. Mijn neefje stond te springtouwen in de woonkamer en gooide een vaas om, dat was geen probleem.
Mede door dit en tig andere dingen heb ik er jarengeleden voor besloten geen (vrijwillig) contact mee te hebben, het was altijd gezeik namelijk. Ze heeft het proberen goed te maken door mij te stalken op mn werk en weet ik het, maar naar een tijdje mee gestopt. Mijn ouders hadden er ook geen vrijwillig contact mee, ze/we zagen dr alleen op de verjaardag van mn oom/tante en neefje/nichtje
Nu ligt ze dus op sterven, en doordat ik er geen emotionele band mee heb, heb ik er totaal geen behoefte aan om ernaast te gaan zitten terwijl ik er jaren niet ben geweest.
Is dit normaal? Of moet ik mij hierover heen zetten? Mijn wederhelft vind het laatste namelijk, maar ik vind het schijnheilig als ik nu ineens medeleven toon terwijl ik er niks mee heb..
blijf jij idd maar lekker thuis
Ik zeg niets meer, dat was het.
Heeft ze naar je gevraagd? Dan zou ik gaan.
Zo nee, dan op je eigen gevoel afgaan. Hou daarbij wel ook rekening met de gevoelens van je vader of moeder, het is immers zijn of haar moeder.
Zo nee, dan op je eigen gevoel afgaan. Hou daarbij wel ook rekening met de gevoelens van je vader of moeder, het is immers zijn of haar moeder.
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Dus je bent boos op d'r voor iets dat gebeurde in je jeugd (en waar je waarschijnlijk niet op dat moment alle feiten van wist), en weigerde daarna haar pogingen het contact te herstellen?
Hier schreef tong80 het volgende:
Faux is een FOK!held, zoals dat vroeger Gellarboy en Brechtje waren. Users die je koestert.
Faux is een FOK!held, zoals dat vroeger Gellarboy en Brechtje waren. Users die je koestert.
Hoe is de rest van de familie eronder? Ik zou me daarop richten, op hun evt steunen. Ook als je jezelf daarvoor een beetje opzij moet zetten.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Met behulp van de knop 'backspace' op je toetsenbord kan je ook tekst weghalen.quote:
UI Made bij VanilleKwark.
jij kreeg zeker ook kleurboeken, die al ingekleurd waren, voor je verjaardag???2quote:Op zondag 8 juli 2018 11:12 schreef RingBewoner het volgende:
[..]
Met behulp van de knop 'backspace' op je toetsenbord kan je ook tekst weghalen.
Ik zeg niets meer, dat was het.
Het zal dan wel een misplaatste poging zijn geweest maar mogelijk wilde ze echt schoon schip maken.quote:
Verder inderdaad doen wat je gevoel je ingeeft. Als het contact niet geheel verbroken is zou ik zeker even naar de uitvaart gaan.
Ik heb ditzelfde meegemaakt in iets mindere mate. Ik ben niet geweest, tot nu toe geen spijt van.
Trots daw veur Twente bint!
We zijn gehaat en asociaal
We zijn de allermooiste club van allemaal
We zijn gehaat en asociaal
We zijn de allermooiste club van allemaal
Doen wat goed voelt, niet wat hoort. Je leeft je eigen leven, niet dat van anderen.quote:
De titel zegt eigenlijk genoeg. Ik zal het even kort uitleggen.
Mijn oma heeft mij als kind buitengesloten, door middel van 3e hands cadeaus te geven( zoals een al in gewerkt kleurboek) terwijl mijn nichtje een gloednieuwe babyborn kreeg.
Ik ben geweigerd bij haar thuis omdat ik ‘ te druk was’ omdat ik ADHD heb of toendertijd geconstanteerd was. Mijn neefje stond te springtouwen in de woonkamer en gooide een vaas om, dat was geen probleem.
Mede door dit en tig andere dingen heb ik er jarengeleden voor besloten geen (vrijwillig) contact mee te hebben, het was altijd gezeik namelijk. Ze heeft het proberen goed te maken door mij te stalken op mn werk en weet ik het, maar naar een tijdje mee gestopt. Mijn ouders hadden er ook geen vrijwillig contact mee, ze/we zagen dr alleen op de verjaardag van mn oom/tante en neefje/nichtje
Nu ligt ze dus op sterven, en doordat ik er geen emotionele band mee heb, heb ik er totaal geen behoefte aan om ernaast te gaan zitten terwijl ik er jaren niet ben geweest.
Is dit normaal? Of moet ik mij hierover heen zetten? Mijn wederhelft vind het laatste namelijk, maar ik vind het schijnheilig als ik nu ineens medeleven toon terwijl ik er niks mee heb..
Heb ook voor zo'n beslissing gestaan. Heb toen heel goed naar mezelf geluisterd en ben niet voor een laatste keer langs gegaan. Nooit spijt van gehad. Op de uitvaart ben ik wel geweest, puur om mijn broer en zus en hun gezinnen te steunen bij het verlies van hun vader/grootvader. Voor mij had die man al lang geen functie meer.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ik ben er niet geweest, geen spijt van, ben zelfs niet naar de begrafenis geweest van mijn schoonmoeder, dat mens moest mij niet dus waarom zou ik dan daar verschijnen?
Gewoon doen waar jij je goed bij voelt, als je niets met het hele mens hebt is het klaar toch.
Gewoon doen waar jij je goed bij voelt, als je niets met het hele mens hebt is het klaar toch.
Ik ga eigenlijk vooral naar uitvaarten om de nabestaanden te steunen. De overledene voelt er niks meer van.quote:Op zondag 8 juli 2018 12:42 schreef Fem_LittleLady het volgende:
Ik ben er niet geweest, geen spijt van, ben zelfs niet naar de begrafenis geweest van mijn schoonmoeder, dat mens moest mij niet dus waarom zou ik dan daar verschijnen?
Gewoon doen waar jij je goed bij voelt, als je niets met het hele mens hebt is het klaar toch.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Dat kan, maar zou mij alleen maar blauw ergeren op zo'n begrafenis.quote:Op zondag 8 juli 2018 12:46 schreef Copycat het volgende:
[..]
Ik ga eigenlijk vooral naar uitvaarten om de nabestaanden te steunen. De overledene voelt er niks meer van.
Ook niet om je man en evt kinderen te steunen? Dat is wel bijzonder...quote:
Ik ben er niet geweest, geen spijt van, ben zelfs niet naar de begrafenis geweest van mijn schoonmoeder, dat mens moest mij niet dus waarom zou ik dan daar verschijnen?
Mijn man was zelf al overleden en onze dochter was 14 maand. Daarbij heeft mijn schoonmoeder altijd openlijk gezegd dat ik citeer: Helemaal niets voor hem was en dat hij mij maar moest dumpenquote:
[..]
Ook niet om je man en evt kinderen te steunen? Dat is wel bijzonder...
Nee, dan begrijp ik het.quote:
[..]
Mijn man was zelf al overleden en onze dochter was 14 maand. Daarbij heeft mijn schoonmoeder altijd openlijk gezegd dat ik citeer: Helemaal niets voor hem was en dat hij mij maar moest dumpen
Naar overigens dat hij zo vroeg al is overleden.
Nu snap ik je volledig.quote:
Mijn man was zelf al overleden en onze dochter was 14 maand. Daarbij heeft mijn schoonmoeder altijd openlijk gezegd dat ik citeer: Helemaal niets voor hem was en dat hij mij maar moest dumpen
Heftig zeg!
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ja heel sneu, mijn man was net een half jaar daarvoor overleden. En toen hij ziek was heb ik ook altijd mijn schoonmoeder keurig op de hoogte gehouden, echt waar, ik ben ook van mening geen ouder zou zijn kind hoeven te begraven. Maar voor de rest stonden wij mijlen bij elkaar vandaanquote:
[..]
Nee, dan begrijp ik het.
Naar overigens dat hij zo vroeg al is overleden.
Zowel met de moeder van m'n stiefpa gehad als met mijn eigen opa. Laatstgenoemde heeft niks fout gedaan maar we hadden gewoon geen band. Ben wel naar de uitvaart gegaan voor mijn oma, broer en vader, die hadden het meer nodig dan ik.
Giechelend van de pret reed de bus volgeladen met meiden de afgrond in.
Jij moet jouw wederhelft inruilen voor iemand die wél begrip voor je heeft. Wat een kutwijf heb je aan de haak geslagen. 
|
|
