OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Wat trekt je wel en wat niet?quote:Op woensdag 11 juli 2018 20:43 schreef Tink89 het volgende:
Hier is het gesprek over cosleepen weer eens begonnen. We weten gewoon echt niet of het iets voor ons is en ik heb geen idee wat ik vind... Zijn er hier mensen die het niet goed bevallen is?
Ik heb alleen de ervaring van de vorige keer, waarbij we het niet hadden, we hadden toen een normaal wiegje naast mij staan. Daardoor kon ik haar eigenlijk net niet heel goed zien, niet makkelijk pakken en ook niet handig bijv op mijn pink laten sabbelen. Ook heeft ze in de eerste periode veel op het aankleedkussen tussen ons in gelegen (waardoor vriend en ik allebei eigenlijk niet genoeg ruimte hadden om lekker te liggen) en ik denk dat dat misschien minder nodig was geweest als ze net dat stukje dichterbij had gelegen.
Wat ima zegt inderdaad ook, dat ankleedkussen tussen ons Ik was in principe prima, Maar zorgde wel voor aanzienlijk minder ruimte, waardoor ik helemaal stijf wakker werd 
En je hoeft ook niet perse geld uit te geven aan een cosleeper, bij de meeste ledikantjes kun je één kant eraf halen en het bedje dan door middel van spanbanden ofzo goed vastmaken aan je eigen bed. Dan kun je het altijd proberen zonder direct extra geld uit te geven (en bevalt het niet dan heb je het ledikant zo weer in elkaar natuurlijk 
)
En je hoeft ook niet perse geld uit te geven aan een cosleeper, bij de meeste ledikantjes kun je één kant eraf halen en het bedje dan door middel van spanbanden ofzo goed vastmaken aan je eigen bed. Dan kun je het altijd proberen zonder direct extra geld uit te geven (en bevalt het niet dan heb je het ledikant zo weer in elkaar natuurlijk )
Tink, wij hadden/hebben beide kinders vanaf dag 1 in een ledikant op de eigen kamer. Ik doe geen oog dicht met een baby naast me en wat krijger zegt: slaap is alles. Voor mij in elk geval wel. Mijn oudste deed het daar prima op en de baby gaat tot nu toe ook prima. Scheelt dat ik tot nu toe maar 1 of twee nachtvoedingen hoef te geven. We zijn er ook niet star in: als zou blijken dat de baby graag bij ons zou slapen, mag dat, we forceren dat niet en ze heeft ook al een nachtje bij ons in bed geslapen.
Maar vooralsnog gaat ze na het voeden gewoon heerlijk slapen in haar eigen bed en zo slapen we allemaal het lekkerst. Een erg populaire aanpak is het echter niet en de kraamorganisatie heeft me er een kwartier vermanend over toegesproken door de telefoon
Maar vooralsnog gaat ze na het voeden gewoon heerlijk slapen in haar eigen bed en zo slapen we allemaal het lekkerst. Een erg populaire aanpak is het echter niet en de kraamorganisatie heeft me er een kwartier vermanend over toegesproken door de telefoon
Cosleepen met een cosleeper tegen je eigen bed aan? Of een wiegje bij jullie in de kamer?quote:
Hier is het gesprek over cosleepen weer eens begonnen. We weten gewoon echt niet of het iets voor ons is en ik heb geen idee wat ik vind... Zijn er hier mensen die het niet goed bevallen is?
Wij hadden 2x het laatste. De eerste keer hadden we een huilbaby en we sliepen geen van allen. Ook op een aankleedkussen tussen ons in werkte niet, dus N verhuisde na een week naar haar eigen kamer. En dan was meestal een van ons daar om haar tegen ons aan op de stoel in haar kamer te laten slapen. Dat waren lastige weken..
Onze tweede dochter is echt een super relaxte baby en zij heeft 8 weken bij ons op de kamer geslapen. Alleen werd man vaak toch ook wel wakker tijdens de voedingen en van eventuele huilbuien/krampjes na de voeding. Na 8 weken trok hij dat niet meer zo en hebben we ook L op haar eigen kamer gelegd. Ik vond dat wel lastig want had haar graag langer bij me gehouden. Maar ik merkte dat ik daarna wel beter sliep want ik werd wakker van zo goed als elk geluidje dat ze maakte. Dat vond ik trouwens wel ook een heel mooi iets, ik werd al wakker van haar gesabbel op een vinger, nog voordat ze echt flink honger kreeg, dus kon haar al voeden voordat ze ging huilen van de honger.
@Aerenia
(Mooie username, dat eerst eens!) Thanks, nooit geweten dat je er zelf voor kiest.. Of ja, ergens wel logisch natuurlijk, want als het niet lukt gaan ze kijken voor een KS. Toch eens goed om informatie vragen als het echt zover zou komen. Voorlopig draait het kindje iedere afspraak zo'n beetje, heel apart. Dit weekend 36 weken, dus hadden verwacht dat het niet zomaar meer zal draaien.
@Wolken: wij hebben het bed ook al op klossen gezet. Beetje vroeg bij ons, maar dan kunnen we straks niet ineens geen tijd hebben haha.
@Tink89
Heb zelf echt zoiets van: we zien wel. De kraamzorg en verloskundige adviseren het rooming in/cosleepen heel erg.. Maar ik heb zoiets van: eerst maar eens zien of we dan zelf nog eens slapen.
(Mooie username, dat eerst eens!) Thanks, nooit geweten dat je er zelf voor kiest.. Of ja, ergens wel logisch natuurlijk, want als het niet lukt gaan ze kijken voor een KS. Toch eens goed om informatie vragen als het echt zover zou komen. Voorlopig draait het kindje iedere afspraak zo'n beetje, heel apart. Dit weekend 36 weken, dus hadden verwacht dat het niet zomaar meer zal draaien.
@Wolken: wij hebben het bed ook al op klossen gezet. Beetje vroeg bij ons, maar dan kunnen we straks niet ineens geen tijd hebben haha.
@Tink89
Heb zelf echt zoiets van: we zien wel. De kraamzorg en verloskundige adviseren het rooming in/cosleepen heel erg.. Maar ik heb zoiets van: eerst maar eens zien of we dan zelf nog eens slapen.
Ik bedoelde met een cosleeper, niet in ons bed of in een losse wieg. En de ervaringen wisselen dus... Ik denk dat ik dan maar nog niks in huis haal, het gewone ledikant van een zijkant ontdoen en verhuizen naar onze kamer en vastzetten is indien nodig zo geregeld. Vind het lastig omdat de veilig slapen folder zegt dat je kind de eerste maanden zo dicht mogelijk bij je eigen bed moet slapen en ik wil geen onveilige dingen doen, maar ook geen onnodige dingen in huis halen terwijl ik geen idee heb waar ik me fijn bij ga voelen.
Dilemma's brengen baby's toch met zich mee af en toe...
Dilemma's brengen baby's toch met zich mee af en toe...
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
Co-sleepen = met een bedje echt aan je bed
Samen slapen = echt in je bed
Rooming in = in je kamer eigen bed,
ik doe het allemaal
ik wil niet anders ivm hechting en betere ademhaling en makkelijkere borstvoeding
Samen slapen = echt in je bed
Rooming in = in je kamer eigen bed,
ik doe het allemaal
ik wil niet anders ivm hechting en betere ademhaling en makkelijkere borstvoeding
Hier gelijk vanaf dag 1 naar de eigen kamer. We willen gewoon geen baby in de slaapkamer.
Voor ons hoort een baby gewoon in de eigen kamer te slapen vanaf de eerste dag.
Voor ons hoort een baby gewoon in de eigen kamer te slapen vanaf de eerste dag.
Is ook lastig, Tink. Maar ik hoorde mijn kinderen bijvoorbeeld, zoals MissC beschrijft, nog steeds al bij vroege hongersignalen en heb mijn zoon nooit krijsend uit bed moeten halen omdat ik voor dat stadium niks hoorde. We slapen wel met de deuren (een stuk) open.
Ik vind het zelf prettig op deze manier, maar snap je twijfels erg goed en twijfel zelf ook nog regelmatig (over allessss
)
Wat je zegt: gewoon proberen, alles kan altijd aangepast worden als het niet bevalt
Ik vind het zelf prettig op deze manier, maar snap je twijfels erg goed en twijfel zelf ook nog regelmatig (over allessss
)Wat je zegt: gewoon proberen, alles kan altijd aangepast worden als het niet bevalt
Volgens mij kan je ook een co-sleeper huren Tink. Wellicht is dat een optie om uit te proberen?
Hier geen ervaring met een co-sleeper, zou het bij een volgende wel willen proberen denk ik. Nu staat de wieg naast ons bed, wat op zich ook prima is, maar soms ook onhandig.
Hier geen ervaring met een co-sleeper, zou het bij een volgende wel willen proberen denk ik. Nu staat de wieg naast ons bed, wat op zich ook prima is, maar soms ook onhandig.
Ik zou het niet kunnen.. Zo'n klein hulpeloos wezentje dat al maanden iedere seconde heeft doorgebracht met het ritme van z'n moeders lichaam, hart, ademhaling en dan ineens alleen in een bed en alleen in een kamer... Ik vond het na drie maanden nog spannend
En deze keer hebben we geen andere kamer, dus zal het nog wel wat meer maanden worden.
En deze keer hebben we geen andere kamer, dus zal het nog wel wat meer maanden worden.
Ik riep bij de oudste: vanaf dag 1 in zn eigen kamertje en in zn eigen bed.
De start van Ow was niet zo goed (dus vandaar geen kraamzorg NJ) en toen hij thuis kwam wilden we hem graag bij ons op de kamer. We hebben een bedje van de Ikea gekocht, zijkant eraf en aan ons bed vast gemaakt. Dit werkte trouwens helemaal niet.
Js heeft wel heerlijk gelegen op het bedje naast ons. Hij lag daar alleen ‘s nachts (en in de kraamweek tijdens mijn rustuurtjes). De rest van de tijd sliep hij in zijn eigen kamertje.
Dit hebben wij ons nu ook weer voorgenomen.
En dat bedje van de Ikea is voor ons echt ook zn geld waard, en zo duur was hij niet. Ook gebruikt bij de overgang naar een peuterbedje
De start van Ow was niet zo goed (dus vandaar geen kraamzorg NJ) en toen hij thuis kwam wilden we hem graag bij ons op de kamer. We hebben een bedje van de Ikea gekocht, zijkant eraf en aan ons bed vast gemaakt. Dit werkte trouwens helemaal niet.
Js heeft wel heerlijk gelegen op het bedje naast ons. Hij lag daar alleen ‘s nachts (en in de kraamweek tijdens mijn rustuurtjes). De rest van de tijd sliep hij in zijn eigen kamertje.
Dit hebben wij ons nu ook weer voorgenomen.
En dat bedje van de Ikea is voor ons echt ook zn geld waard, en zo duur was hij niet. Ook gebruikt bij de overgang naar een peuterbedje
Bij de eerste dacht Ik ook: kraamweek bij ons op de kamer en dan hop, zo snel mogelijk naar d’r eigen kamer. Maar mijn god, dat hulpeloze wezentje durfde ik echt niet een hele kamer verderop neer te leggen want want want mijn baby 
Dus nu wil ik een goeie cosleeper aanschaffen Al is het alleen maar zodat je lekker kan voeden zonder uit bed te hoeven 
heerlak
Dus nu wil ik een goeie cosleeper aanschaffen
Al is het alleen maar zodat je lekker kan voeden zonder uit bed te hoeven heerlak
Cosleepen Ik vond het ook heerlijk - in het begin voor snel checken of hij nog ademde en de hele periode voor makkelijk voeden zonder mijn bed uit te hoeven.
Ik vond het ook heerlijk - in het begin voor snel checken of hij nog ademde en de hele periode voor makkelijk voeden zonder mijn bed uit te hoeven.
Ik heb 3 weken nagenoeg fulltime naast haar doorgebracht (op een warm kamertje met alleen TL verlichting, 6m2, op de couveuse afdeling..) en toen we thuis kwamen is ze naar haar eigen kamer en eigen ledikant gegaan zodat ik een beetje kon slapen. Elk zuchtje kreuntje piepje was ik klaarwakker, en ze kreunde nogal veel dus niet te doen, zeker niet omdat ik al om de 3 uur moest voeden en kolven en daar veel tijd mee kwijt was en er dus uberhaupt weinig slaaptijd overbleef.
Daarna wisselde het verder wel een beetje, altijd eerst in eigen ledikant en soms werkte dat niet, dan sliep ze naast ons in bed (bovenin, bovenop de dekens) of soms gewoon pal bovenop me met haar neus in mijn nek begraven. Kortom ik deed maar wat en dat was wat op dat moment goed voelde.
Nu denk ik dat we een cosleeper gaan huren en dan gewoon bekijk hoelang / of dat bevalt. Anders toch weer naar eigen kamer, eigen nachtrust is ook cruciaal. De een kan er beter mee omgaan dan de ander, prima toch.
Daarna wisselde het verder wel een beetje, altijd eerst in eigen ledikant en soms werkte dat niet, dan sliep ze naast ons in bed (bovenin, bovenop de dekens) of soms gewoon pal bovenop me met haar neus in mijn nek begraven
. Kortom ik deed maar wat en dat was wat op dat moment goed voelde. Nu denk ik dat we een cosleeper gaan huren en dan gewoon bekijk hoelang / of dat bevalt. Anders toch weer naar eigen kamer, eigen nachtrust is ook cruciaal. De een kan er beter mee omgaan dan de ander, prima toch.
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night
Lastig think, wij slapen samen. Onze kinderen liggen bij ons in ons familiebed (2.70m). De baby gaat in een cosleeper aan het bed en kan zonodig ook bij ons in het grote bed qua ruimte.
Onze eerste was een baby die heel veel huilde en op een eigen kamer was echt echt geen optie. Gevoelsmatig niet maar ook niet met hoeveel ik met hem bezig was. Bij baby 2 was het samen slapen zo normaal dat het vanzelfsprekend was dat ze ook bij ons in bed zou komen.
Doe wat ok voelt voor jullie, het bedje verplaatsen naar een eigen kamertje is binnen een minuut gedaan mocht het niet werken bij jullie op de slaapkamer.
Morgen nog eens de termijnecho, babyspieken
Onze eerste was een baby die heel veel huilde en op een eigen kamer was echt echt geen optie. Gevoelsmatig niet maar ook niet met hoeveel ik met hem bezig was. Bij baby 2 was het samen slapen zo normaal dat het vanzelfsprekend was dat ze ook bij ons in bed zou komen.
Doe wat ok voelt voor jullie, het bedje verplaatsen naar een eigen kamertje is binnen een minuut gedaan mocht het niet werken bij jullie op de slaapkamer.
Morgen nog eens de termijnecho, babyspieken
♥ J & S
Hier een co sleeper van chicco, al gekocht voor de bevalling en direct in gebruik genomen na de bevalling. Ik sliep altijd aan de kant van de slaapkamer met het raam, maar met man van plek gewisseld zodat ik naast M. lig. Ik vind t echt superfijn. In de eerste weken werd ze heel rustig door het horen van onze ademhaling en kon ik een hand op haar buikje/hoofdje leggen als ze onrustig was.
En inderdaad, ik had ook de grootste moeite om in eerste instantie dat kleine wezentje, 9 maanden warm in een krappe baarmoeder waarbij ze altijd mama’s hartslag en bloedsuizen hoorde, ergens anders neer te leggen dan op me zelfs in de cosleeper leggen vond ik moeilijk 
Nu moet ik wel zeggen dat wij ‘s nachts erg veel geluk hadden met maar 1 nachtvoeding en na 2,5 week het grootste gedeelte doorslapen. Ik werd na 4 weken ook niet meer wakker van elk kreuntje en nu ligt ze me regelmatig al met wakkere ogen aan te kijken voor een voeding als ik wakker word
En inderdaad, ik had ook de grootste moeite om in eerste instantie dat kleine wezentje, 9 maanden warm in een krappe baarmoeder waarbij ze altijd mama’s hartslag en bloedsuizen hoorde, ergens anders neer te leggen dan op me
zelfs in de cosleeper leggen vond ik moeilijk Nu moet ik wel zeggen dat wij ‘s nachts erg veel geluk hadden met maar 1 nachtvoeding en na 2,5 week het grootste gedeelte doorslapen. Ik werd na 4 weken ook niet meer wakker van elk kreuntje en nu ligt ze me regelmatig al met wakkere ogen aan te kijken voor een voeding als ik wakker word
Ik zie ook verhalen hier van mensen die er hetzelfde als ons in stonden (gelijk eigen kamer) maar er toch van terug zijn gekomen. Ben benieuwd hoe het bij ons zal vergaan.
We zijn uiteraard super super blij met onze baby en ik zou echt alles wat ik bezit opofferen voor een goede gezondheid voor de kleine. Maar we staan er (nu ) wel zo in dat we ook ons eigen leven willen blijven houden.
We hebben dan ook gekozen voor een nanny 24/7 (of 2 dan, want ze wisselen elkaar af) die ook bij ons in trekt (of in ieder geval een eigen kamer/badkamer en keukentje heeft in ons huis). Niet dat we alles uit handen gaan geven, maar het lijkt ons wel uitermate prettig als er een vast iemand is die hulp kan bieden.
We zijn uiteraard super super blij met onze baby en ik zou echt alles wat ik bezit opofferen voor een goede gezondheid voor de kleine. Maar we staan er (nu
) wel zo in dat we ook ons eigen leven willen blijven houden. We hebben dan ook gekozen voor een nanny 24/7 (of 2 dan, want ze wisselen elkaar af) die ook bij ons in trekt (of in ieder geval een eigen kamer/badkamer en keukentje heeft in ons huis). Niet dat we alles uit handen gaan geven, maar het lijkt ons wel uitermate prettig als er een vast iemand is die hulp kan bieden.
Ik denk dat het er ook aan ligt hoe je het ziet Blue_note. Voor ons hoort de baby bij ‘ons eigen leven’ en willen we ons leven daar juist graag voor aanpassen lijkt me juist best lastig om fulltime een vreemde in je huis te hebben die voor je kind zorgt! Maar ik had ook al wat moeite bij het idee van de kraamzorg. Viel me uiteindelijk alles mee, maar was wel blij toen ze weggingen
Maar gewoon doen wat goed voelt idd!
lijkt me juist best lastig om fulltime een vreemde in je huis te hebben die voor je kind zorgt! Maar ik had ook al wat moeite bij het idee van de kraamzorg. Viel me uiteindelijk alles mee, maar was wel blij toen ze weggingen Maar gewoon doen wat goed voelt idd!
Ik snap wat je zegt, ik heb er ook flink aan moeten wennen.quote:
Ik denk dat het er ook aan ligt hoe je het ziet Blue_note. Voor ons hoort de baby bij ‘ons eigen leven’ en willen we ons leven daar juist graag voor aanpassen
Maar gewoon doen wat goed voelt idd!
Maar het gaan ons voornamelijk over de kleine dingen:
Bijvoorbeeld: Ik ben om 13:00 thuis, maar mijn vrouw moet om 12:30 ergens zijn. Daar hoeven we nu niet over na te denken.
Ik ga graag 3-4 keer per maand naar een voetbalwedstrijd ergens in Europa. Ben ik vaak 1 nachtje weg, heeft mijn vrouw nu altijd iemand die haar kan helpen.
We zijn graag in Zuid-Frankrijk, en gaan daar ook graag dagelijks uit eten als we daar zijn; Kunnen we nu gewoon gaan als de kleine slaapt en er is altijd een vertrouwd persoon die op haar past. Etc.
We gaan niet de opvoeding uit handen geven.
Andere denken misschien
maar wij vinden dit wel erg prettig.
Wat Vita zegt. We wilden graag kinderen en het is ons gegeven, onze grootste wens mocht uitkomen. Ons eigen leven is dus met de kinderen.
En ja, naast papa en mama zijn we ook nog Malteserman en Malteservrouw met onze eigen wensen en bezigheden maar dat is geen ander leven.
Wij hadden bij Twix een wieg naast ons bed en na 5 weken verhuisde hij naar zijn kamer, omdat hij doorsliep en onze omgeving vond dat zijn eien kamer daarvoor de juiste plek was. Toen brak de ziekenhuis in-uit periode aan en sliep hij bij ons in bed.
Bij Mars was er dezelfde wieg maar dat vond ik toch te lastig met die hoge rand dus bouwden we een cosleeper aan ons bed. Heerlijk!! En hij slaapt dus voorlopig bij ons in de cosleeper want inmiddels kan ik meningen van anderen beter naast me neerleggen.
En ja, naast papa en mama zijn we ook nog Malteserman en Malteservrouw met onze eigen wensen en bezigheden maar dat is geen ander leven.
Wij hadden bij Twix een wieg naast ons bed en na 5 weken verhuisde hij naar zijn kamer, omdat hij doorsliep en onze omgeving vond dat zijn eien kamer daarvoor de juiste plek was. Toen brak de ziekenhuis in-uit periode aan en sliep hij bij ons in bed.
Bij Mars was er dezelfde wieg maar dat vond ik toch te lastig met die hoge rand dus bouwden we een cosleeper aan ons bed. Heerlijk!! En hij slaapt dus voorlopig bij ons in de cosleeper want inmiddels kan ik meningen van anderen beter naast me neerleggen.
Wat Malteser zegt, ik heb nog steeds een eigen leven, alleen is dat leven wel voorgoed anders door de komst van M en straks deze baby. En ik heb nog steeds tijd voor dingen van mezelf of van ons als partners samen, maar beduidend minder. Maar dat zie ik als logisch gevolg van zo’n cruciaal nieuw element als een kind in je leven.
Ik begrijp je gedachtengang B_n, maar als alleenstaande moeder (ex werd halverwege de zwangerschap enorm panisch dat hij alle "leuke dingen" zou moeten opgeven), kan ik je zeggen dat het enorm meevalt zo'n baby Ik vond het de eerste maanden (tijdens verlof) heerlijk om bij de baby te zijn (want OMG heb ik zelf gemaakt! Wat is ze mooi!). En er alleen 24/7 voor zorgen viel reuze mee. Toen ik begon met werken ging ze naar de opvang en was ik alleen maar blij als ik doordeweeks een dag met haar alleen had.
Ik heb overigens niet veel hoeven inleveren qua leuke dingen doen. Heb de oppas altijd nog. En ik sla de leuke dingen alleen over als ze ziek is. Kan het mij niet voorstellen dat je lol gaat trappen als je kind je nodig heeft.
Ik vond het de eerste maanden (tijdens verlof) heerlijk om bij de baby te zijn (want OMG heb ik zelf gemaakt! Wat is ze mooi!). En er alleen 24/7 voor zorgen viel reuze mee. Toen ik begon met werken ging ze naar de opvang en was ik alleen maar blij als ik doordeweeks een dag met haar alleen had. Ik heb overigens niet veel hoeven inleveren qua leuke dingen doen. Heb de oppas altijd nog. En ik sla de leuke dingen alleen over als ze ziek is. Kan het mij niet voorstellen dat je lol gaat trappen als je kind je nodig heeft.
Daarom zien we het ook als een oppas die er gewoon altijd is, zonder te hoeven plannen etc.quote:Op donderdag 12 juli 2018 08:40 schreef Aerenia het volgende:
Ik begrijp je gedachtengang B_n, maar als alleenstaande moeder (ex werd halverwege de zwangerschap enorm panisch dat hij alle "leuke dingen" zou moeten opgeven), kan ik je zeggen dat het enorm meevalt zo'n baby
Ik heb overigens niet veel hoeven inleveren qua leuke dingen doen. Heb de oppas altijd nog. En ik sla de leuke dingen alleen over als ze ziek is. Kan het mij niet voorstellen dat je lol gaat trappen als je kind je nodig heeft.
